Frans Jozef Van Alsenoy, landbouwer
Tiendeschuurstraat 8 Leest, diende een
klacht in tegen burgemeester
Sijmons van Kapelle-op-den-Bos.
Van Alsenoy was huurder van een
stuk landbouwgrond, eigendom van zijn
moeder en gelegen in Ramsdonk.
Ik heb hierop maïs gezaaid, ik had de boswachter verwittigd, deze is
samen
met
de heer Sijmons naar mijn veld gaan kijken. Mijn veld wordt daar echt door
in
het wild levende fazanten geplunderd. De maïs wordt tot diep in de grond door
de fazanten uitgetrokken, valt droog en groeit
niet meer. Op het ogenblik is
reeds voor meer dan een derde van de maïs vernield. Ik doe de klacht
tegen de
heer
Sijmons omdat hij daar het jachtrecht op mijn veld heeft
1973 29 mei : KVLV-reisnaar de Dialo-stoffen en Hulst
Het initieel geplande bezoek aan
een koekjesfabriek werd afgelast. De dames bezochten
een koffiebranderij en deden zich
in Kieldrechtte goede aan Dialo-stoffen, het kopen
kende
geen einde zodat er heel laat kon doorgereisd worden naar het einddoel Hulst. (DB)
1973 31 mei, 1, 2
en 3 juni : 3deLeestse Volksfeesten.
Programma : 31 mei : Ben Cramer en
zijn orkest Eddy Mars en de Sunbeats.
Op 1 juni : schiftingen voor de Ontdek-uw-ster-wedstrijd en optreden van
Nicole
Josy en Hugo Sigal met orkest en
gogo-girls.
Op 2 juni : Oberbayern-bierfeest
met de blaaskapel en dansformatie Emiz
Mayerhofen en met enkele spelers (5)
van KV Mechelen in de feesttent.
Een pintje bier kostte 10 frank,
dienst inbegrepen.
In de namiddag was er die dag een
schieting op de liggende wip, een wedstrijd
waaraan voor 2.000 fr prijzen verbonden
waren.
Op 3 juni : finale van de
Ontek-uw-ster-wedstrijd met topvedette Marva en haar
orkest The Twilights.
Het ontroerendste moment volgens de dagbladen, was
toen Gust Emmeregs
Marina Feyaerts aan het publiek
voorstelde, een klein meisje uit Battel dat
sinds enkele weken opnieuw kon
zien. Marva zong speciaal voor haar Alleen
voor jou.
Voor de Ontdek-uw-ster-wedstrijd
waren 27 inschrijvingen genoteerd, waarvan er
8 deelnemers de finale betwistten.
Uitslag : 1. René Frank uit Berlaar
met De Clown, 2. Peeters Diana uit
Noorderwijk, 3. Van Woensel Raymond
uit Begijnendijk, 4. Jacobs Diana uit
Diepenbeek, 5. Montana Luigi uit
Zolder, 6. Quinet Marie-José uit Wilrijk,
7. De Schutter Brigitte uit
Ramsdonk en 8. Buellens Jacqueline uit Mechelen.
De toegangsprijzen werden zeer laag
gehouden : voor 140 frank kon men drie
feestavonden bijwonen in een
verwarmde feesttent.
Via de media dankte het Inrichtend
Comité bij monde van voorzitter Gust
Emmeregs in het bijzonder :
-de eigenaars die bereidwillig hun
gronden ter beschikking stelden voor het
plaatsen van de feesttent :
beenhouwerij Croes-Van Praet, voedingswaren
Georges Gobien en Meubelen Van den
Bergh.
-de bakkerij Hellemans voor het gul
onthaal van alle vedetten.
-de adverteerders, de leden van de
jury, alle medewerkers en helpers...
Fotos :
-V.l.n.r. de leden van het feestcomitee van de derde
Leestse Volksfeesten : Louis Solie, Jeroom Verbruggen, Maurice Leukemans, Paul
Bradt, Alfons Verbruggen, August Emmeregs, Sylvain Teughels,
Emiel Spruyt.
-De hoofdact van donderdag : de Nederlandse vedette
Ben Cramer.
-Nicole Josy en Hugo Sigal.
-De ongekroonde koningin van het Vlaamse lied Marva.
Gerard en Sophie Somers-Van den Heuvel, uitbaters van Op
het Hoekske, thans De Drij Gapers, waar Gust Emmeregs -tegen de zin van de burgemeester-
het rooi- en onteigeningsplan had uitgehangen. (foto Cesar Apers)
1973 Zaterdag 21
april : Liefhebberskoers te Leest
De
paaszaterdag-koers had een buitengewone toeloop van volk met zich gebracht.
De
liefhebbers kregen een traject van 105 km af te leggen. Er waren 77 deelnemers.
De
bekomen uitslag van onze dorpsgenoot Eddy Van Hoof, 5de plaats, moet
ons zeker
verheugen. Rekening houdende met het feit dat heel wat moet gedaan
worden, na
15
maanden legerdienst. Om terug op dreef te geraken vergt een enorme inspanning.
De
tijd die gegund wordt tijdens de legerdienst om te oefenen, is niet voldoende
om
werkelijk fit te blijven. (DB,mei
1973)
1973 Zaterdag 21
en zondag 22 april (Pasen) Paastornooi F.C. Telstar
Gewonnen door het organiserend team F.C.Telstar dat CVP in de finale
versloeg met 1-3.
Op tweede paasdag werd in de
parochiezaal een receptie gehouden in
aanwezigheid van de pastoor (tevens
proost), burgemeester Lauwers, schepen
voor sport en cultuur Edmond
Polspoel, Dr. Van Medegael en Ere-Voorzitter
bakker Fons Hellemans.
Voorzitter Jean Van Dam heette
iedereen welkom en dankte alle aanwezigenen
het gemeentebestuur voor de ter
beschikking gestelde beker.
Vervolgens kwamen de pastoor en
schepen Polspoel aan het woord en werden de
bekers uitgereikt.
Burgemeester Lauwers mocht de beker
van de gemeente overhandigen aan
kapitein Van Camp van het winnende
Telstar en bood elke deelnemende
vereniging een mooie
herinneringsschotel aan.
Schepen Polspoel gaf de beker,
geschonken door de heer Chabert, minister van
Nederlandse Cultuur, aan Vevoc, als
de sportiefste ploeg.
De schaal Bloso ging naar de
Chiromeisjes.
Tot slot kregen alle genodigden,
evenals de verantwoordelijken van de
verenigingen, een drink en snack
aangeboden.
1973 30 april : Muziekconcert
St.-Cecilia met Tsjechische Jeugdharmonie
Het concert begon om 20u en vond
plaats in het Parochiaal Centrum.
De Tsjechische jeugdharmonie
Orchestr Dechovy Mladeze was er de
gast van de Leestse fanfare.
Inkomstprjs : 40 frank.
Volgens het Instituut voor
Volkskunstwerd dit orkest uit
Tsjechoslowakije
bestempeld als de beste harmonie
van hun land.
De 50 muzikanten (tot 25 jaar)
traden op in een prachtig en kleurrijk uniform.
De Band
daarover:
Reeds om 15u15 waren deze Tsechen te Leest, waar ze
aanstonds begonnen met hun twee autocars uit te pakken.
Als ze daar mee klaar waren, hadden ze nog een
repetitie van ongeveer anderhalf uur. Ondertussen werd een kleine delegatie van het orkest op het gemeentehuis ontvangen
door de heer burgemeester. Daarna trokken ze samen met een afgevaardiging van de fanfarenaar de zaal St.-Cecilia, waar volgens de
Tsechische muzikanten een bruiloftsmaal werd opgediend. Als alles naar binnen gewerkt was,
spoedden ze zich naar de parochiezaal om zich om te kleden.
Om 20 u stipt kwamen ze op het podium, vijftig
muzikanten, jongens en meisjes, uitgedost in hun prachtig, met de hand vervaardigde nationale klederdracht. De dirigent,
een vroegere schoonmaker voor hij muziek begon, verscheen als laatste.
Al onmiddellijk na het eerste stukje, de concertmars
Prapory zavlatje, werden de muziekkenners verrast door de juistheid en de zwier waarop de mars gebracht werd.
Dit is wel te begrijpen als men weet dat ze per dag drie uren oefenen na hun dagtaak, s zaterdags zelfs vier uur s
morgens en nog eens drie uur s avonds.
Na het laatste werk bedankt de heer burgemeester de
Tsechische muzikanten en wenst hun proficiat met hun geslaagd optreden, eerst in het Nederlands en daarna
in het Duits. De dirigent, 60 jaar, maar zo vitaal en veerkrachtig als een twintigjarige ontving namens het
gemeentebestuur en alle Leestenaars een tinnen schotel. Ook ontving hij nog een boeket bloemen, evenals de twee hostessen. Tenslotte speelde het Orchestr Dechovy Mladeze nog
de Tsjechische afscheidsgroet Tancuj, waarbij een paar muzikanten volksdansen uitvoerden. Tot driemaal toe
kregen ze van een begeesterd en uiterst tevreden publiek een staande ovatie.
Het publiek was tevreden, maar ook de uitvoerders. Wij
kunnen slechts van zulke muziek dromen, en zij hadden zulke ontvangst nooit verwacht.
Toch vinden we het spijtig dat de zaal (280
zitplaatsen) slechts volliep na het tweede werk, maar we weten dat volgende keer de mensen, juist zoals voor het
Palmzondagconcert, reeds een plaatsje zullen bezetten anderhalf uur voor de
aanvang.
Andere mensen dachten dat het een grap was, omdat de
inkomstprijs zo laag lag, voor een conert van zulk gehalte tenminste
Voordien had de
fanfare een flyer laten rondgaan in de gemeente met de aankondiging van dit
concert.
het is een enige gelegenheid om ook eens een korps
van achter het IJzeren Gordijn aan het werk te zien. Daarbij moet U weten dat de regeringen van die landen er streng
over waken dat slechts de besten, die op een hoog peil musiceren,
buiten de landsgrenzen mogen optreden..
1973 11 mei
Gazet van Mechelen :
Gerechtelijke vervolging tegen Leests gemeenteraadslid ?
In de voorlaatste gemeenteraadszitting werd het rooi-
en onteigeningsplan van de Molenstraat te Leest voorlopig goedgekeurd met 5
stemmen (meerderheid) tegen 2 (oppositieleden A. Verbruggen en K. Duysburg) bij
2 onthoudingen (oppositieleden August Emmeregs en Pr. De Prins).
De raadsleden hadden in openbare zitting inzage gekregen van het plan.
Een paar dagen nadien hing hetzelfde plan uit in café
Somers (foto herbergiers). Op last van het college van burgemeester en
schepenen kwam de veldwachter dat plan in het café weghalen en stelde proces-verbaal
op over de omstandigheden waarin dit plan daar gekomen was.
Ook raadslid Aug. Emmeregs, die het bewuste plan in
het café had opgehangen, werd nog dezelfde dag ondervraagd over de
ontvreemding van een gemeenteplan.
Raadslid Aug. Emmeregs maakte onze krant het relaas
van de feiten en zijn standpunt schriftelijk over met het verzoek tot
publicatie. Om onze lezers zo breed mogelijk in te lichten hebben wij ook de
andere klok gehoord, nl. Burgemeester Aug. Lauwers. Wij geven in deze bijdrage
bondig de standpunten weer van beide partijen.
Demokratisch recht
Raadslid Aug. Emmeregs schreef ons : Tijdens de
laatste gemeenteraadszitting (sinds 7 mei werd dat de voorlaatste nvdr) werd
dit plan (nvdr : rooi- en onteigeningsplan van de Molenstraat) door de
burgemeester aan raadslid Emmeregs gegeven. Ook andere raadsleden kregen dat
plan, waarop in detail alle voorziene onteigeningen duidelijk voorkomen.
Bedoeld raadslid nam te goeder trouw dit plan, dat hem bereidwillig door de
burgemeester ter beschikking was gesteld, mee naar huis. Enkele dagen nadien
oordeelde raadslid Aug. Emmeregs het nuttig dit plan in café Somers op de hoek
Molenstraat Mechelbaan uit te hangen, omdat hij vond dat het zijn democratisch
recht was de bewoners die rechtstreeks betrokken zijn bij de onteigeningen
tijdig in te lichten. Tot zover de weergave van de belangrijkste feiten en van
het standpunt van raadslid Emmeregs zoals hij het ons zelf schriftelijk
meedeelde, met verzoek tot publicatie in onze krant.
Volgens burgemeester Lauwers (gedeelte onleesbaar)...Bijgevolg is het meenemen van dat plan niet minder dan een
ontvreemding.
Bovendien ook zinloos, want het bedoelde plan is in de
gemeenteraad slechts voorlopig goedgekeurd. (...)
Op de vraag of raadslid Emmeregs gerechtelijk zal
vervolgd worden, antwoordde de burgemeester dat de zaak aanhangig werd gemaakt
bij de prokureur des konings.
1973 Zondag 20 mei
: Groot Chirofamiliefeest
In het kader van 10-jarig bestaan
meisjeschiro en 25-jarig bestaan jongenschiro.
Om 11 uur vond een receptie plaats op
het gemeentehuis in aanwezigheid van
de burgemeester, de schepenen,
gemeenteraadsleden, ouders, proosten en
chiroleiding. In zijn toespraak
benadrukte de burgemeester tot wat de chiro Leest
is uitgegroeid : een jeugdige
levendige organisatie die jonge mensen samenbrengt
in een sfeer van kameraadschap en
ontspanning waarop dankwoorden volgden van de
chiro-leiding en de proost.
Het familiefeest bestond verder uit
een reis per autocar (3) naar Langdorp, de bivakplaats, ditmaal met ouders, chirojongens en
meisjes, kookmoeders, oudercomité en bestuursleden van het pas
opgerichte Vevoc.
Te Langdorp werd er gewandeld, er
waren bal- en volkspelen, een
1973 15 april : KVLV-Bijeenkomst
voor de 2x30.
Mevr. Joossens-Crolet handelde over
bloemenverzorging en schikking.
Na de voordracht was er geurende
koffie en rozijnenbrood. (DB)
1973 Zondag 15
april : Jaarlijkse recollecte KWB en prijsuitreiking Kaarttornooi.
Aanvang 9 uur met
een ontbijt bestaande uit boerenbrood met geperste kop en koffie.
Ook de dames waren
welkom en de deelname bedroeg 20 frank per persoon.
Na het ontbijt
draaide Leon Bernaerts, onderpastoor in de parochie St.Kruis te Willebroek,
de film af van zijn
priesterwijding, 'vanaf zijnthuis tot na
de viering'.
Een dertigtal leden
hadden deelgenomen aan het voorbije kaarttornooi.
De winnaar van vorig
jaar Frans Schaerlaecken werd nipt verslagen door Louis Van Loo (foto).
Hij ontving een
kristallen vaas, de prijs minister Van Elslande. (DB)
1973 Zondag 15
april : Chiro Jeugdcross
Op deze dag organiseerde de Chiro
van Leest de eerste jeugdcross.
De pioniers die toen het
voorbereidend werk deden waren : Gert De Prins,
Liliane Alewaters, Jan Van den Heuvel en Frans
De Decker (toen chiroleiding).
Aan Vevoc werd gevraagd om met een
tiental leden te helpen.
(Louis Vloebergh t Kampvuurke
nr. 3, 1ste jaargang)
Chiro Jubileum-Jeugdcross.
Het
jaar 1973 zal in de geschiedenis van Leest als een jubileumjaar mogen
ingeschreven worden. Immers de Zennedijkers-jongens staan reeds 25
jaar
in
de bres, terwijl de meisjesafdeling er 10 jaar activiteiten heeft opzitten.
In
het kader van deze viering hebben de leiders en leidsters aangespoord door
hun
proost pater Damiaan Van Aken, geoordeeld dat naast de gewone
zondagsvergaderingen en enkele plaatselijke vieringen, dit heuglijke
feit ook een
ruimere weerklank moest krijgen.
Uitgaande van het feit dat vooral de jeugd zelf zo talrijk mogelijk aan
bod moet
komen, besloten zij een jubileum-jeugdcross in te richten op zondag 15
april
1973.
Leest krijgt hiermee voor het eerst een loopcross binnen haar grenzen.
Daar
de Leestenaars reeds bij vroegere sportmanifestaties, zij het voornamelijk
cyclo-cross
en wegwielerwedstrijden, blijk hebben gegeven van durf en
ondernemingsgeest, menen de chiroleiders en leidsters dat hun
organisatie tot
een
sportief succes kan uitgroeien.
Alhoewel de organisatoren van deze jubileum-jeugdcross vooral willen
bewijzen
dat
het amateurisme in de sport geen ijdel woord is, en dus de idee vooropstellen
dat
deelnemen van groter belang is dan overwinnen, beseffen zij wel zeer goed
dat
iedereen na de geleverde inspanning ook graag iets in handen krijgt.
Zij
hebben dan ook geen moeite en financiële inspanning ontzien om een massa
waardevolle prijzen ter beschikking van de deelnemers te kunnen stellen
dankzij
de
sponsors...
(Cross-krantje ter gelegenheid van
31ste Massaloopcross op 14/9/2003)
De cross bestond uit vijf reeksen
en evenveel afstanden :
Pupillen (8-10 j.) 400 m voor de
meisjes en 500 m voor de jongens.
Miniemen (11-12 j.) 600 m voor de
meisjes, 800 m voor de jongens.
Kadetten (13-15 j.) 800 m voor de
meisjes, 1200 m voor de jongens.
Scholieren (16-17 j.) 1000 m voor
de meisjes, 1500 m voor de jongens.
Juniores (18-99 j.) 1500 m voor de
meisjes, 2500 m voor de jongens.
Inschrijvingsgeld was 10 fr.
ener waren voor 7.000 fr prijzen.
Het cross-comité bestond uit Jan
Van den Heuvel (Kouter 1), Frans De Decker
(Kouter 104), Gert De Prins (Kleine
Heide 27) en Liliane Alewaters (Kleine
Heide 11).
Overwinningen waren er voor de
Leestenaars Maggy Van Hoof bij de miniemen
meisjes en L. Schaerlaeken bij de
scholieren meisjes.
Jos De Smet werd 4de bij
de veteranen, een categorie die in allerlaatste instantie
werd bijgevoegd.
Nog nooit gezien hier in Leest, dit waren de
eerste reacties van de mensen. Inderdaad, zondag 15 aprtil was zeker een
hoogtepunt voor de beide plaatselijke jeugdbewegingen.
De Chiro bewees dat Leest op sportgebied ook iets kan
realiseren. En hoe !! Dank zij de voorbereiding die ongeveer twee maand duurde
werd deze sportmanifestatie een groot succes.
Dank zij de vele handelaars die adverteerden in ons
reclameboekje was het mogelijk deze jeugdcross te organiseren.
Niet minder dan 500 deelnemers startten in deze cross
die in de Leestse beemden haar verloop kende.Ook danken wij langs deze weg de
mensen die hun weide ter beschikking stelden.
Niet alleen waren er lopers van hoogste klasse, maar iedereen
bewees dat niet altijd winnen het voornaamste is, maar deelnemen.
Amateurisme in de sport was geen ijdel woord op zondag
15 april.
Buiten de talrijk opgekomen supporters mochten we ook
de opkomst noteren van burgemeester Lauwers en schepen Polspoel die de
erewimpels van de gemeente overhandigden.
Vevoc droeg ook haar steentje bij door voor de
inschrijvingen te zorgen wat zeker een karwei was met die talrijke opkomst. (DB, mei 1973)
De leden van het Leestse crosscomité, leidsters Gert
en Liliane en leiders Jan en Frans, mogen met voldoening terugblikken op hun
organisatie. Met hun ploeg van medewerkers
konden zij een uiterst vlot verloop waarborgen. Het
succes van hun eerste inrichting moge een stimulans zijn dat opdezelfde wijze
voort te zetten.
(lh in Gazet van
Mechelen)
Enkele uitslagen :
Pupillen-meisjes
: 1. Van Goidsenhoven Veerle. 2. Duysburgh E.
(chiro Leest)
Pupillen-jongens
: 1. Van der Stappen Bruno.
Miniemen-meisjes
: 1. Van Hoof Maggy (Leest). 2.
Verbeeck Anita.
Miniemen-jongens:
1. Engels Jan.
Kadetten-meisjes:
1. Heun M.
Kadetten-jongens
: 1. Verbeeck Hans.
Scholieren-meisjes:
1. Schaerlaeken L. (Leest)
Scholieren-jongens:
1. Van Waeyenbergh R.
Juniores-meisjes
: 1. Kinnaert.
Juniores-jongens:
1. De Boeck.
Veteranen : 1. Goyvaerts Frans. 4de De Smet Jos
(Leest).
Fotos :
-KWB-Kaartkampioen Louis Van Loo ontving de beker uit
handen van voorzitter De Prins.
Bijna een jaar geleden werd in Leest een werkgroep
voor het leefmilieu gesticht. Deze groep en zijn activiteiten aan u voorstellen zalwel
overbodig zijn. Toch willen wij u in het kort onze werking van het voorbije
jaar schetsen. De groep is ontstaan naar aanleiding van de geruchten
over de industrialisering langs de oostelijke kanaaloever. Vooral de bedreiging van ons tot hiertoe gezond plaatselijk
leefmilieu en de nadelige gevolgen hiervan voor de land- en tuinbouw in de streek hadden ons gealarmeerd.
Ons eerste werk was het inrichten van een
voorlichtingsvergadering waarop de spreker dhr Willems uit Grimbergen aan de
hand van de toen voorhanden zijnde schaarse documenten een
somber beeld heeft opgehangen van ons toekomstig leefmilieu.
Wij zijn onmiddellijk in het strijdperk getreden en
hebben in samenwerking met actiegroepen uit andere bedreigde gemeenten en overkoepelende organisaties een actie ingezet om
deze plannen te doen wijzigen. Zo hebben wij u o.a. uitgenodigd deel te nemen aan de betoging van 15 oktober te Vilvoorde die een
groot succes werd. U hebt verder zelf in de pers de evolutie van deze protestactie kunnen volgen. Het weze nog vermeld dat
wij altijd konden rekenen op de morele en daadwerkelijke steun van de verantwoordelijken van de gemeente.
Verleden jaar in september presenteerden wij u een
dia-reeks van de Wielewaal die de algemene problematiek van de milieubescherming behandelde.
Onze lelijke kerstboom op het dorpsplein die bij
sommigen ergernis, bij anderen verwondering of instemming verwekte, miste in elk geval zijn prik-effect niet.
De werkgroep wil met zijn actie een breder terrein
bestrijken dan wat onze activiteiten tot nogtoe lieten vermoeden.
In het kort samengevat zijn onze doelstellingen de
volgende :
1.Het maken van een grondige studie van het bestaande
milieu en een waakzaam volgen van de evolutie.
2.Het verdedigen van het recht op inspraak bij het
opmaken van de gemeentelijke of streekplanning die het milieu beïnvloedt.
3.Door voorlichting de bevolking gevoelig maken voor de
bestaande milieuproblemen.
4.De bundeling van de krachten ter bescherming van het
bestaande en ter bevordering van een beter leefmilieu.
In de onmiddellijke toekomst zullen wij in
samenwerking met het Davidsfonds een gesprekavond organiseren in verband met de
T.V.-reeksen over Het Leefmilieu en Onze Gemeente. In maart
werken wij mee aan de boomplantactie.
Onze eerste activiteit is echter het inrichten van een
grote TEKENWEDSTRIJD met als onderwerp : DE BEDREIGING VAN ONS NATUURLIJK
LEEFMILEU.
Het betrof een
tekenwedstrijd voor kinderen uit Leest tussen 3 en 15 jaar.
1973 Zondag 4
februari : K.L.J.-Bal met Marcel Sterckx
1973 Zondag 18
februari : Prijsuitdeling en Tentoonstelling Tekenwedstrijd
In het Parochieel Centrum werden de
tekeningen tentoongesteld van de kinderen
die hadden deelgenomen aan de
tekenwedstrijd van de Werkgroep Leefmilieu
Leest.
De prijsuitdeling gebeurde in de
namiddag.
In de jury zaten de auteur Piet Van
Aken, oud schoolhoofd Flor Meyers,
uitgeefster Hendrika Hertogen, Rik
Mertens en Georges Herregods.
Karel Soors was secretaris van de
jury.
1973 Zaterdag 3
maart : Jubelbal van de Chiro
Stond in functie van het 10-jarig
bestaan van de meisjes- en het 25-jarig
bestaan van de jongenschiro.
1973 4 maart : KVLV-vergadering
Geen plaatstje aan de lange tafels bleef onbezet,
wanneer door de voorzitster Mevr. Hellemans deze bijeenkomst werd geopend en het gebed door de E.H. Proost
gehouden, om daarna het verslag van de secretaresse Mevr. De Prins te horen voorlezen.
Er werd o.m. voorgesteld de Lourdesbedevaart per
vliegtuig te doen voor 2 dagen, in plaats langs het spoor en 8 dagen verblijf. Hierover was er unanimiteit, maar
achteraf weerd de voorkeur toch maar gegeven aan een verblijf van acht dagen, dus per spoor.
Ondertussen werd het lied gezongen Te Lourdes op de
bergen en was de heer Roels aangekomen, met het gevolg dat het ABC lied werd onderbroken om hem toe te laten
het voorgenomen thema aan te snijden : missionnering, ontwikkelling en broederlijk delen. Deze voordracht
was zeer opbeurend voor dezen die een familielid in een Missiegebied hebben, zoals de Proost, na een dankwoord aan spreker,
onderstreepte.
Een andere mededeling werd gedaan. Opnamen voor
familieleden aan missionarissen zullen opgenomen worden in het Sint Romboutscollege te Mechelen door de zorgen van
devan de BRT. Mocht evenwel de belangstelling ervoor de moeite niet
lonen zoals verleden jaar- dan zal zulks zichin de toekomst niet meer voordoen.
Verheugend was het nieuws te horen dat Broeder Romanus
in verlof komt op 6 april maar juist dan zijn gouden jubileum zal vieren als broeder. Deze gebeurtenis zal herdacht
worden op 29 juli 1973.
Of men zich de koffie met wat er bijhoorde liet
smaken, kan men zich wel indenken.
Na de voorstelling van een film over Lourdes, werd
overgegaan tot de trekking van de Lourdesreis.
(DB, april 1973)
Noot : uiteindelijk zou de reis naar Lourdes toch met
het vliegtuig genomen worden.
1973 14 maart :
Het Hombeeks schepencollege nam contact op met dit van de
buurgemeente Leest i.v.m. de
naderende fusies van gemeenten.
De gemeente Leest ging akkoord met
een fusie met Hombeek.
Beide gemeentebesturen maakten hun
intenties over aan de hogere overheid.
Op het jubileum van
de Leestse chiro waren ook alle oud-leiders en leidsters uitgenodigd. Het werd
een vreugdevol weerzien van jeugdvrienden die elkaar gedurende vele jaren uit
het oog verloren hadden.
Herinneringen aan
bivakken, chirozondagen werden met veel enthousiasme verteld en het idee rijpte
dat een Vereniging voor oud-chiroleiders en leidstersin de parochie een band zou scheppen tussen
Leestenaren en zij die de gemeente verlaten hadden.
Het zou nog een
tijdje duren voor dat idee weer te sprake kwam en toen Louis Vloebergh, Paul
Willems, Eddy Beterams en Marc Leemans hun handen in elkaar sloegen zag de
nieuwe vereniging het levenslicht.
Van Eric Bradt, de
eerste secretaris, kwam het voorstel om de eerste letters van Vereniging van
Oud-Chiro te gebruiken en Vevoc was geboren.
Walter Lefever en
Frans De Borger voegden zich bij de initiatiefnemers en het bestuur was klaar.
Pater Van Aken werd
proost, Willy Van Praet werd kassier en Louis Vloebergh werd voorzitter.
Ook de oud-leidsters
lieten zich niet pramen, Chris Standaert-Verbeeck en Rosette
Serdongs-Verschueren werden onmiddellijk mee in het bestuur opgenomen.
In de beginperiode
wenste het bestuur enkel oud-leiders en-leidsters in de vereniging op te nemen
maar na aandringen van oud-chiroleden kon iedereen lid worden die ooit chirolid
was geweest of woonachtig was te Leest.
Die nieuwe formule
joeg het ledenaantal snel de hoogte in.
Reeds in 1973 nam
Vevoc deel aan het Voetbaltornooi van F.C. Telstar (21,22 en 23 april), dat
toen nog doorging met Pasen. Vevoc nam deel met een ploeg die dat jaar de
Fair-Play beker won, terwijl de dames van de nieuwe vereniging
een vriendschappelijke wedstrijd speelden tegen de Chiromeisjes.
Op 13 mei 1973
startten ook de volleybalactiviteiten (toen zelfs gemengd) op de speelplaats
van de jongensschool.
Op 20 mei had chiro
Leest een namiddaguitstap naar Langdorp (Trekvogel) en achteraf ook naar
Averbode, ook een aantal Vevoc-leden nam daaraan deel.
Op 27 mei werd de
eerste grote familiewandeltocht georganiseerd. Die ging door in het
Meerdaalwoud van Heverlee.
Op zaterdag 16 juni
werd een ontspanningsavond ingericht met ping-pong en andere gezelschapsspelen
zoals kaarten, monopoly, scrabble, enz. Er was zelfs gelegenheid tot
volksdansen en er waren versnaperingen en drank voorzien.
Dit ging door in het groot meisjeslokaal.
Op zondag 24 juni
nam Vevoc deel aan een volleybaltornooi in Heverlee en op zondag 30 september
aan een voetrally in dezelfde gemeente.
Op zondag 14 oktober
organiseerde Vevoc voor de plaatselijke jongens- en meisjeschirogroep een
dorpsspel. De dorpsplaats was die namiddag van de jeugd, autos werden
omgeleid.
Op 21 oktober konden
de Vevoc-leden genieten van een luchtdoop. Daar had Marc Leemans voor gezorgd
in samenwerking met de Vliegclub van Deurne. Jammer genoeg was er die dag te
veel wind en kon dit niet doorgaan.
En nog altijd in het
stichtingsjaar 1973 organiseerde Vevoc op 1 december een 2de
ontspanningsavond met dias en film.
In 1983, Vevoc
bestond tien jaar, Louis Vloebergh was toen nog altijd voorzitter en onder zijn
dynamisme was de vereniging uitgegroeid tot 250 leden.
Van in den beginne
was het lidgeld per gezin of per lid 200 frank.
Om aan al de wensen
van die leden tegemoet te komen trachtte het bestuur van in t begin een zo
breed mogelijk waaier van activiteiten te bedenken : culturele avonden kwamen
aan bod, dorpskwissen en spelavonden, kleinkunstavonden met o.m. Miel Cools en
Jef Elbers, onvergetelijke avonden met Stampen en Dagen, Kabiaar en de
Snaar, kindernamiddagen met Pats-poppenspel, bivakken, droppings, fietsrallys
en uitstappen per bus naar K.N.S., Brugge, Limburg e.a.
Ook de
sportactiviteiten, steeds in de oranje-zwarte verenigingskleuren, namen een
belangrijke plaats in. Er werd volleybal, basketbal en voetbal gespeeld.
Het werkjaar startte
steeds met een ledenfeest annex dansavond op de vierdezaterdag van januari.
Een bekende
klassieker was het Crossgebeuren dat tijdens het tweede weekend van oktober
plaats vond, op zaterdag de Crossfuif en op zondag de massajeugdcross.
Bedoeling van Vevoc
was en is nog steeds een morele en daadwerkelijk steun te geven aan de
plaatselijke Chiro-afdelingen en zoveel mogelijk Leestenaren betrekken bij hun
organisaties.
In het
stichtingsjaar kregen de Leestenaars volgende folder in hun bus : Vevoc geeft
vreugde.
Uit de Leestse grond geboord met een enig
belangrijk doel : ontspanning brengen aan oud-chiroleden en echte
sympathisanten.
Jong of oud, jongen of meisje, iedereen vindt er zeker
zijn gading. Voor gezonde activiteiten zoals sportmanifestaties, uitstappen, culturele samenkomsten en avondjes-uit wordt gezorgd.
Totnogtoe reeds een zeventigtal leden. Sluit aan.
Die mogelijkheid is er door zich te wenden tot één der
bestuursleden : Vloebergh Louis, Verschueren Rosette, Verbeeck Chris, De Borger Frans, Van Praet Willy, Lefever Walter,
Bradt Eric, Willems Paul, Leemans Marc en Dirk.
In 2003 zag het
bestuur er als volgt uit : Pater-pastoor Van Aken, Roland De Laet, Fons
Huysmans, Ronny Huysmans, Bart Lauwers, An Thomas, Ronny Van der Auwera, Ann
Van Medegael en Jurgen Verschueren.
(Folders Chiro en Vevoc, GvM 18/1/83,
De Band, Website Leest, 1/8/2003)
De eerste
ledenlijst van VEVOC in juni 1973.
Verschueren Rosette
en Serdongs Wim
Verbeeck Chris en
Standaert Frans
Silverans Alfons en
Verbruggen Annie
Leemans Marc en
Boonen Wikke
Huysmans Alfons en
Van den Heuvel Liliane
Polfliet Emiel en
Coeckelbergh
Hellemans Guido en
Lamberts Julia
Verschueren Irene
Verbeeck Mariette en
Leclair Jan
Van Roost Louis en
Van Praet Leona
Beterams Eddy en Bayens
Huysmans Theo
De Hondt Florent en
verloofde
Van Praet Willy en
Hermans Lutgart
Vloebergh Louis en
Silverans Hilda
Fierens Karel en
Dourbeyn Suzy
Leemans Frieda
Leemans Dirk
De Prins Raymond en
Vercammen Hilda
Spoelders Frans en
Huysmans Jeannine
Neutiens Jean en Van
Crombruggen
Silverans Roger en
Vloeberghen Els
Verschueren Rik en
Jacobs Malvine
De Borger Frans
Muysoms Rik en
Willems Maria
Gobien Roger en
Mortelmans Lutgart
Verbeeck Marie-Rose
en Diddens
Apers Jean en
Moortgat Peggy
Van den Heuvel
Joseph
Van de Poel Herman
en Diddens Maria
De Borger Karel en
Van Kelst Hilda
Willems Paul en
Casteels Lisette
Familie Duysburgh
Van Dam Jean
Tuyaerts Staf en
Polfliet Renilde
Verbeeck Angèle en
verloofde
De Maeyer Karel en
Lamberts Rosette
Lauwers Theo en
Beckx Nadette
Lefever Walter en De
Backer Els
De Prins Walter en
Verhoeven Jeannine
Bradt Eric en
Robijns Liliane
De Hondt Hilde en
verloofde
Vloebergh Jan en
Verbruggen R.
Silverans Willy en
De Coninck
Spoelders Ludy en
verloofde
Moris José
Vloeberghen Maria
Beterams Marc en
Peeters
Peirs Freddy en
Nachtergale
Lauwers Julien
Walschaerts Freddy
en verloofde
Boonen Francois en
verloofde.
Fotos :
-Tijdens de jubileumfeestavond van de Leestse
chiromeisjes- en jongens kregen ook de bivakmoeders een warme hulde. Rechts
chiroproost pater Van Aken.
-De chiromeisjes vierden hun tienjarig bestaan en de
jongens hun zilveren jubileum.
Zoals
elk jaar de gewoonte is, hadden wij ook dit jaar ons K.L.J.-Kerstfeestje. Dat
ging door in onzeparochiehuis. De eucharistieviering werd vervangen door enkele
aangepaste gedachten voortgebracht door onze proost. De echte mis van deze feestdag kwam immers enkele
dagen later. Vervolgens zijn wij gestart met een rijk gevuld menu : roomsoep, kroketten met groentenkrans en
gebraad en als nagerecht een fris fruitcoupeke.
Tussen het eten in hebben de twee eerste kandidaten
van de zangwedstrijd uit een van de vorige vergaderingen opgetreden. Anita Peeters zong Adio en Marleen Gobien bracht Tonio
voor.
De tafels en stoelen werden opzij geschoven en wij
begonnen onze eerste danspasjes van die avond, natuurlijk gingen wij van start met een vermenigvuldigingsdans. Wij kregen
ook nog enkele gezelschapsdansen, macaroniedans, gazettendans
M.D.P (DB, januari 1973)
1973 Volksunie
Leest gesticht.
Ook
in Leest is nu een afdeling van de Volksunie gesticht. Wij wensen deze nieuwe
ploeg in de politieke arena van Leest een sportief welkom. Wij zien met
belangstelling
uit
naar de standpunten die deze nieuwe partij op gemeentelijk vlak zal innemen.
In ieder geval is het een winstpunt
dat door hun stichting de politieke toestand in
Leest steeds klaarder wordt en er meer en meer aftekening komt op basis
van de grote
partijen.
(CVP-Leest, februari 1973)
1973 Gazet van
Mechelen (enkel jaartal bekend) : Diefstal te Leest
Door
Jozef De Broey, Scheerstraat te Leest, werd klacht neergelegd wegens
diefstal van een boormachine, een houten kist met metselaarsgerei en een
slijpmachine,
voor een waarde van circa 10.000 frank.
De
diefstal werd gepleegd in zijn woning die momenteel in aanbouw is aan
de
Vinkstraat.
1973 Dure
Muziek
Het
muziekonderwijs kost aan de gemeente 49.000 frank per jaar.
Wanneer gaat men ook eens iets doen voor de jeugd die geen
muziekonderwijs
wil
volgen ? Waarom geen bibliotheek inrichten voor de jeugd ?
(Informatieblad CVP-Leest, februari
1973)
1973 Groot
huisvuil
Al uw
grote oude rommel kunt u iedere zaterdag kwijt aan de vuilkar.
De
voorziene speciale omhalingen zijn weggevallen. Voortaan mag groot huisvuil
iedere zaterdag meegegeven worden.
(Informatieblad CVP-Leest, februari
1973)
1973 19 januari :
Gazet van Mechelen.
Melkventer Jan Verbergt
In 1973 ging de
Battelse melkventer Elie Walschaers met pensioen. Naar aanleiding daarvan
publiceerde Gazet van Mechelen dat jaar op 19 januari een artikel onder de
titel : Melkventers met paard en kar verdwijnen uit het stadsbeeld.
Zo kwam de laatste
melkboer die Mechelen met een paardengespan aandeed in het voetlicht : de
71-jarige Leestenaar met Hombeekse roots Jan Verbergt.
Bijna 50 jaar was Jan
actief op en omheen de Mechelse Antwerpsesteenweg en hij werd toen al als een
curiosum bekeken.
Zo lang als het nog gaat en mijn gezondheid en mijn
paard me nog niet in de steek laten, ben ik toch van plan nog wat voort te doen
want ge moet weten dat ik alleen sta in het leven en steeds thuis moeten zitten
zonder met mensen te kunnen omgaan, kan mij beslist niet bekoren, vertelde hij de krant.
Twee jaar later zou
Jan zijn paard verkopen, zijn melkkar als museumstuk op stal zetten en zijn
laatste klanten per fiets bedienen.
Jan-Baptist Verbergt
was te Hombeek aan de Boskant geboren op 13 juli 1901. Sinds zijn huwelijk met
Amelie Nuytkens woonde hij in Leest. Eerst in t Wiphuis en daarna in t
boerderijtje van Florimond Troch in de Zennebeemden tegenover de pastorij op de
Pastoor De Heuckstraat (vroeger Mechelbaan). Dat was toen het mooiste
boerderijtje van Leest beweerde Jan Verbergt. Er behoorde meer dan 10 dagwand
eigendom bij, gelegen tegenover de boerderij van Diddens langsheen de
Juniorslaan.
Floromond Troch was
gehuwd met Victorine De Laet en naast landbouwer was hij ook grafdelver in
Leest. Hij had drie zoons en een dochter.
Victor Troch, de
jongste zoon, zou later het boerderijtje in de beemden verkopen aan Jan
Verbergt.
Jan Verbergt was een
geboren verteller en in de jaren 1975 en 1976 publiceerde De Band
verschillende van zijn verhalen over zijn Hombeekse voorouders en over zijn
oorlogs- en andere herinneringen.
Zoals dat verhaal
van zijn overgrootvader Toon Verbergt. Een arme jongen uit een groot gezin, die
als knecht op een boerderij naast het kasteel van de baron van Hombeek moest
gaan werken en wonen. Zijn hulp was daar welkom want de boer had geen zonen,
wel vier dochters. Toon werd echter ingelijfd bij de legers van Napoleon en
meer bepaald bij de Marine. Na vele jaren en evenveel avonturenkwam hij terug thuis, bij het boerengezin
waar ze hem met open armen ontvingen.
Toen Napoleon
opnieuw de strijdbijl bovenhaalde, na Elba, mochten de getrouwden thuisblijven.
Binnen de 24 uur was Toon getrouwd met één van de dochters van zijn baas.
Het echtpaar kreeg 4
dochters en 2 zonen.
Jans grootvader
bleef op de hoeve nabij het goed van baron de Meester en daar werd ook zijn
vader Filip Verbergt, geboren.
Die trouwde in 1898
met Henriette Govaerts uit Hombeek.
Het oudershuis van
zijn moeder, in die tijd café In t Bergsken, stond in de Diepestraat en werd
in 1974 afgebroken. Volgens Jan bezat Hombeek in die tijd nog geen gemeentehuis
en werd het café van zijn moeder als bureau gebruikt.
Voordat zijn vader
trouwde had hij tyfus gekregen maar was daarvan genezen.
Hij was nooit bij
het leger geweest omdat zijn vader hem had vrijgekocht voor 1600 fr.
Na zijn huwelijk met
Henriette Govaerts kocht Filip Verbergt een boerderij aan de boskant te Hombeek
voor 4.750 fr.
Daar werd Jans
oudste broer in 1900 en Jan zelf in 1901 geboren.
In 1902 werd hun
vader ernstig ziek. Dokter Van Assche woonde toen in dat groot herenhuis in de
Diepestraat naast het Bergsken en toen Jans broer ook ziek werd raadde de
dokter de grootmoeder aan om de oudste bij zich te nemen, want twee ernstig
zieken in één gezin was geen sinecure.
Jans broer zou 13
jaar in t Bergsken verblijven.
Filip Verbergt zat
ondertussen met een zware kou die zich had vastgezet. Hij was een groot man en
een geweldige eter. Zijn broer woonde te Heffen eveneens op een boerderij, had
geen kinderen en verdiende goed. Elke week bracht die een korf eieren en andere
lekkere gezonde dingen naar Hombeek om zijn zieke broer te versterken, en zo is
Filip erdoor gekomen.
Moeder Henriette had
het niet gemakkelijk in die periode en toen de meid en de knecht 5 frank opslag
vroegen kon ze dat bedrag niet betalen en moest ze hen laten gaan.
Hulp kwam toen uit
onverwachte hoek : de oom die op de boerderij voor het hof van baron de Meester
woonde heeft dan zijn knecht gestuurd om het werk gedaan te krijgen.
In 1911 kreeg vader
Filip een blindedarmontsteking.
In die tijd
opereerde men dat niet en dokter Van Assche heeft dan ijs doen opleggen.
Drie keer per week
trok een buur te voet naar Mechelen om ijs. Andere buren gingen in het dorp
varkensblazen ophalen om het ijs in te bergen en zo kwam Filip Verbergt er
opnieuw door.
Jan Verbergt over de
Eerste Wereldoorlog :
Toen de Ulanen de streek hier onveilig maakten, zijn
we gevlucht tot Tisselt. Drie weken zijn we daar geweest. Nu en dan stuurde
mijn vader me naar den boskant om de beesten te voeieren. Ik was toen 13
jaar.
Toen die drie weken gepasseerd waren zijn we terug
naar huis gekomen. Toen dan het gros van t Duitse leger wilde doorbreken naar
Antwerpen, vluchtten wij naar Hombeek.
Aan t bos van Aa was het niet veilig. Eerst had vader
t varken geslacht en op de kar geladen. Een broer van ons moeder had al zo
dikwijls gezegd Kom van die bossen weg!
Die zondag na de hoogmis waren we in t Bergsken. Mn
vader was juist het varkensvlees aan t braden toen de Duitsers schrapnels
lanceerden naar de kerktoren.
Er vielen enkele slachtoffers en we vluchtten hals
over kop over Leest naar Heffen.
We verbleven er bij de broer van ons vader. s
Maandags morgens is mn vader de geladen kar in de schuur gaan halen. In Heffen
zaten we enkele dagen gerust.
Op de Zennedijk aan een sluis zaten twee man, soldaten
in t blauw : Beiersen.
Die zaten daar met een telefoon en signaleerden de
Duitsers de richting van hun obussen op t fort van Walem. Achteraf zijn we nog
naar Boom getrokken en over een noodbrug over de Schelde zijn we zo tot in Sint
Niklaas geraakt. Dat was onze vlucht.
In de tweede helft van augustus 1914 drong er een Duitse
patrouille door tot in Hombeek. Ze stapten binnen in De Kroon (dat was een
groot batiment met een danszaal boven, dat werd afgebroken voor de nieuwe weg)
en zegden tegen de twee dochters en tot de vader : Wir mussen essen haben !
Een zekere Stafke de Hollander, hij woonde in t dorp
te Hombeek en was velomaker, is per fiets langs de Zennedijk naar Heffen
gereden waar de Cyclisten lagen.
Daarop zijn die Belgische piotten naar Hombeek
gekomen.
Op de dorpsplaats stond een grote electrische paal,
rondom met ijzer afgezet om de kinderen ervan weg te houden. Van daarachter had
een cyclist de Duitser in t vizier die voor de inrijpoort de wacht hield. Hij
begon er op te vlammen en schoot hem neer.
De andere Ulanen hebben natuurlijk hun eten laten staan en zijn op hun paarden
gesprongen. Zij die langs de poort buitenkwamen werden neergeschoten. Enkelen
vluchtten over de haag, één ervan werd nog neergeschoten in de Statiestraat,
paard en man kapot ! Die over de haag waren gevlucht waren weg. Er waren er bij
die de richting kwijt waren en langs t Heike op de Steenweg naar Leest kwamen
: die liepen in de muil van de wolf, ze werden op de Kouter neergeschoten.
t Volk kwam er naar kijken. Daar was een zekere Briat
en die stampte nog op die Duits zijn gezicht, ook al was die dood.
Een Ulaan was ontkomen langs het gemeentehuis, daar
liep een grote gracht naar Hombeek Heike. In t haverhooi dat nog buiten stond
had hij zich verstopt.
Later is hij doorgetrokken naar het kasteel van de
Meester. Daar heeft hij zich acht dagen lang kunnen houden. De machinist die
daar kwam had hem opgemerkt in het bos
en signaleerde zijn aanwezigheid. Ze hebben dan dat
bos omsingeld en hem opgepakt waarna ze hem hebben weggevoerd naar Willebroek.
Dat was dan de enige die overgebleven was.
Tegen het bos van Aa stond dat huizeke waar de oude
garde chasse in gewoond heeft.
De man was thuis gebleven met zijn vrouw. Het gros van
t Duitse leger kwam over t bos van Aa. Ze hebben die vrouw in hare arm
geschoten. De man was op de zolder gekropen en ze hebben hem niet gevonden. De
vrouw werd meegenomen met al de oude mensen die thuis gebleven waren. Ze werden
allemaal in t gesticht van Zemst gestopt.
Bij ons was er een oude Pier van 80 jaar en die konden
we, omwille van zijn leeftijd,niet meenemen
op de vlucht. Mijn vader liet voor hem voldoende voedsel achter.
Toen het Duitse leger voorbijtrok, zat hij op een boom
langs de boerderij.
En toen de Duitsers zn lange witte baard zagen riepen
ze : Ach de Kaiser, de kaiser.
Ze hebben hem dan ook meegenomen naar Zemst. Achteraf
is die oude Pier te voet weer naar huis gekomen en hij heeft er anderhalve dag
over gedaan. Een mens van tachtig jaar !
Zon mensen, dat heb ik nooit nie kunnen denken, zei
Pier, zon beleefde mensen !
Ik zie hem nog zitten met zijn schort aan en zijn stok
bij : Enal die soldaten salueerden
allemaal voor mij !
Jan Verbergt begon
melk te verkopen rond zijn 20ste.
Na zijn soldatentijd
ging hij enkele jaren uit werken tot hij na die onderbreking definitief
melkventer werd.
Na een langdurige
ziekte verloor Jan zijn vrouw, dat was in 1969.
Amelia Nuytkens ,mn vrouw, was een bloem
van een vrouw in t huwelijk getuigde Jan in september 1975 tegen Karel
Soors, spijtig dat we kinderloos
bleven.
In dat vraaggesprek
bleek dat Jan Verbergt zijn laatste klanten per fiets aandeed.
Hij was verplicht
geweest zijn paard te verkopen en de melkkar was als een museumstuk op stal
gezet.
Jan-Baptist Verbergt
overleed in het Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis te Mechelen op 28 maart 1980.
De Band
publiceerde een In Memoriam :
...De laatste tien jaar was hij eenzaam en leefde van
het ene bezoek van vrienden en kennissen naar het andere toe.
Jan was een vriend van de Band en aan hem danken we
vele verhalen. Daar kon hij je uren mee boeien en voor hen die konden luisteren
was hij steeds vriendelijk en hartelijk.
Het laatste jaar ging zn gezondheid sterk achteruit,
hij kon zich nog moeilijk behelpen.
Hij begon meer en meer te praten over naar de kliniek
gaan een tijdje in observatie zei hij. Op vacantie en goed verzorgd worden
door de verpleegsterkens.
Bij de laatste dijkbreuk in november was het
plotseling zo ver.
De eerste dagen in t ziekenhuis verliep alles zoals
hij zich had voorgesteld : goede verzorging, op tijd eten, gezellig babbelen
met andere zieken. Maar het getij keerde, zuster overste werd streng : in de
kliniek hoor je serieus te zijn en je te gedragen volgens t reglement. Lachen
en veel praten hoort niet in een ziekenhuis.
Wie oud is moet zich oud voelen en zich als een oude
mens gedragen.
Jan werd moeilijker en met de dag ongelukkiger.
Het verergerde nog toen hij in de O.C.M.W
bejaardenafdeling kwam : hij sprak ervan terug naar Leest te komen.
Van die levenslustige man van voor een paar maanden
wastoen weinig overgebleven.
Het strekt werkelijk het O.C.M.W.-ziekenhuis niet tot
eer, dat de bejaarden zo in de kou komen te staan.
Jan uw huisje staat er maar eenzaam bij, en zal weldra
onder de hamer komen.
Maar U zullen we niet vergeten.
Fotos :
-Jan Verbergt
-Het geboortehuis van de moeder van Jan Verbergt, toen
het oudste huis van Hombeek. Het moest in 1974 plaats maken voor de
verbindingsweg naar de nieuwe wijk.
-Verdwenen straatbeeld, Jan Verbergt op melkronde.
-Karel Soors vereeuwigde de man die hij liefst en
vaakst heeft geintervieuwd.
-Theofiel Fille De Prins, voorzitter van de KWB.
1972 Vrijdag 22
december : K.L.J.-Kerstfeest
In het parochiehuis ging het
jaarlijkse KLJ-Kerstfeest door.
De eucharistie-viering werd
vervangen door enkele aangepaste gedachten
aangebracht door de proost.
Vervolgens werd aangevallen op de menu :
roomsoep, kroketten met
groentenkrans en gebraad en als nagerecht een
fruitcoupe.
Tussendoor waren er zangoptredens
van Anita Peeters en Marleen Gobien,
werden er kleine stukjes opgevoerd
door respectievelijke de meisjes en de
jongens.
Nadien werden de tafels en stoelen
opzij geschoven voor dans.
1972 23 december :
Eindejaarsbal KWB
Met de medewerking van het orkest
Marcel Sterckx.
1972 24 december Gazet van Mechelen : Actieve
KWB te Leest
De
KWB van Leest, die te Leest 162 leden telt, heeft dank zij de bezielende
werking van een flinke wijkmeestersploeg onder de joviale leiding van
Fille
De
Prins (foto), weer een actief werkjaar achter de rug.
De
leden en sympatizanten krijgen een hele reeks activiteiten aangeboden
waaraanzij naar believen kunnen
deelnemen : zwemlessen, kaartwedstrijden,
bezinningsdag, feestvergadering, sinterklaastocht voor de kinderen,
uitstappen
en
reizen, de maandelijkse bijeenkomsten en de contacten op gewestelijk vlak.
Het is sedert een vijftal jaren de gewoonte
geworden dat de KWB het jaar afsluit
met
een gezellig eindejaarsbal. Voor dit lustrum werd de medewerking gevraagd
van
het orkest Marcel Sterckx. Deze grootse dansavond gaat door op zaterdag
23
december in zaal Sint Cecilia.
Voor
het komend jaar kwamen al heel wat voorstellen binnen, de zwemavonden
in
Londerzeel zullen behouden blijven, er zal aandacht geschonken worden aan
sport en atletiek en er werd een verantwoordelijke voor de sport
aangeduid,
tevens is het volgende jaar de 25ste keer dat de
Sinterklaastocht georganiseerd
wordt, ter dier gelegenheid werden er ook reeds plannen gesmeed.
Al
heeft een beweging al eens te kampen met problemen, de KWB van Leest
houdtvoet bij stek.
1972 Dure
Electriciteit
In
1972 keerde de E.Z.A. aan de Gemeente Leest een aandeel in de winst uit van
179.000 frank. Dat hebben wij betaald aan te dure electriciteit.
(CVP-Leest, februari 1973)
1972 Op 31
december telde Leest 2.007 inwoners.
1972 Krantenbericht,
krant noch exacte datum bekend : Raad van Leest schaft belasting op fietsen
af
Tijdens de stemming van belastingen voor 1973 te
Leest werden de opcentiemen op de grondbelastingen gebracht op 1200, zoals
vorig jaar.
Dat werd niet aanvaard door de minderheidsgroep die
tegen stemde. Er wordt evenwel geen gemeentelijke belasting geint op de fietsen
te Leest en dat is wel een pluspunt gebleken voor het
gemeentebestuur. De voertuigen betalen 500 opcentiemen, en de provinciale
belasting op honden wordt op 200 frank gebracht.
Belastingen op tewerkgesteld personeel, drijfkracht en
pleziervaartuigen bleef behouden zoals in 72, toen ze voor een periode van 3
jaar werden gestemd.
Het voorontwerp van de Molenstraat werd goedgebeurd,
dit in raming van 4.716.287 frank waarvoor als staatssubsidies 3.091.753 frank wordt bekomen. De gemeente dient nog 1.705.534 fr.bij
te passen. De aanleg voor de centrale verwarming in de pastorij
werd toegewezen aan de firma Van Camp van Willebroek voor 254.772 fr, btw
inbegr.
De gemeentebegroting van Leest is een zware brok
geworden en men voorziet 720.000 fr. voor de post wegen van groot verkeer. Dit behelst vooral het herstel van het fietspad van de
Juniorslaan plus het gewone onderhoud van de wegen.
De buurtwegen krijgen 50.000 frank en de ijzelbestrijding
en sneeuwruiming zal te Leest 30.000 frank kosten, de verkeerssignalisatie 30.000 frank en de wachthuisjes voor autobus 3.000
frank.
Het kunstonderwijs in naschools onderricht kost het
gemeentebestuur van Leest 59.300 fr. Een ganse reeks toelagen werden dan
aanvaard.
Uit de begroting kan men opmaken dat het ophalen van
het huisvuil te Leest 144.000 frank zal kosten in 1973, dit inclusief het huren
van stort en onderhoud ervan.
Door de CVP-minderheidsgroep werden dan een 3-tal
punten op de agenda geplaatst : in de eerste plaats de toetreding tot de Interkommunale voor ontwikkeling van het gewest
Mechelen en omgeving.
Raadslid Duysburgh wil hierbij doen uitschijnen dat
federaties een voordeel bieden aan de gemeente en dat een onderschrijving in
zin van deze federatie slechts 20 frank per persoon zal
kosten voor Leest of voor de gemeente een som van om en rond de 10.000 frank.
Burgemeester Lauwers geeft dan als antwoord dat hij
onmogelijk een definitief antwoord kan geven. Hij is in geen geval tegen een
aansluiting bij de interkommunale, maar verklaart dat nog geen
enkel officieel aanzoek te hebben ontvangen. Hij vraagt te wachten tot dit is
gbeurd
om een definitieve beslissing te nemen. Raadslid
Duysburgh wil echter de stemming, maar dat voorstel werd verworpen.
De kerk in Leest heeft een toegang die volgens
raadslid Duysburgh een stukje eigen schoon betekent, met een oude kerk en een
inkom die andere kerken niet bezitten ; dit alles wil
bedoeld raadslid Duysburgh behouden en restaureren. De burgemeester antwoordt
hierop dat vroeger een project werd goedgekeurd dat eerst
door de raad werd aanvaard en ook door de minderheidsgroep, waardoor dat alles zou verdwijnen om een degelijke inrit te hebben
aan de kerk. Nu betekent de inrit van de kerk een gevaarlijk punt en dient bij plechtigheden het uit- en instappen op de straat te
gebeuren. Hij verklaart dat het project zal uitgevoerd worden zoals het is goedgekeurd, want ook in Leest primeert volgens de
burgemeester de verkeersveiligheid. Ook dat voorstel werd verworpen met 5 tegen 4 stemmen.
Raadslid Emmerechts wil het fijne weten van de huizen
die worden verkocht en verhuurd aan de Kouter.
Hij wil ook uitleg over de basis der huurovereenkomst,
en dan wil hij in openbare zitting de namen van mensen die recht hebben op het verwerven van een woning. De burgemeester
verklaart dat tien woningen werden gebouwd met akte van aankoop en
15 om te worden verhuurd. Raadslid Emmerechts maakt zich dan even kwaad. Hij
vindt de toekenning van de woningen geheimzinnig en verwijt zelfs het gemeentebestuur onwillig te zijn. Waar de bouw van
de woningen reeds maanden geleden in alle kranten heeft gestaan, verwijt nochtans raadslid Emmerechts het
gemeentebestuur de inwoners niet te hebben ingelicht.
De burgemeester weerlegt deze feiten door te verklaren
dat de gemeente geen inspraak heeft in het toekennen van de woningen; de zetel hiervan is de Hombeekse
maatschappij het Gelukkig Gezin. Wel is er te Leest een lid van de beheerraad aanwezig.
Voor de kandidaat-kopers en huurders is er geen probleem. Wanneer ze te Leest bij het gemeentebestuur komen
aankloppen is het nooit gebeurd dat iemand werd geweigerd als kandidaat.
Maar bij het aanvaarden van die kandidatuur is de taak
van het Leestse gemeentebestuur ten einde, en het is Hombeek dat de huizen toewijst.
Indien
de behoefte aan een eigen wapenschild er ooit zou komen, kan men dit in
overweging nemen. Het
is gebaseerd op dat van Mechelen waarmee Leest van bij het ontstaan verbonden
was en het werd
aangevuld met enkele lokale karakteristieken zoals de mijter en de staf van
patroonheilige Sint
Niklaas. Het
wiel en het lis alluderen naar de oorsprong van de naam.
1972 5 september : Antwoord van het
Rijksarchief Antwerpen aan het Callege van Burgemeester en Schepenen i.v.m. het voeren van
een GEMEENTEWAPEN.
In
antwoord op uw brief van 17 augustus ll. heb ik de eer u het volgende mee te
delen.
De
oudste benamingen van Leest zijn Lenst (1129, 1267, 1271), Lesth (1253), Lest
(1317).
Voor
1308 had Leest een eigen schepenbank, bestaande uit 5 schepenen.
Enkele
namen van deze schepenen zijn bekend : Gozewijn Dunker, Gozewijn vander Molen,
Jan
van Rendelbeke (1271), Jan vander Varent, Willem Langhe (1302), Peter van
Santvorde,
Gisebert
vanden Ameze (1305), Matthijs vander Sinnen en Willem de Langhe (1306).
Voor
zover mij bekend is er echter geen zegel bewaard van de oude schepenbank van
Leest.
Door
de overeenkomst, op 31 januari 1308, gesloten tussen de bisschop van Luik en
Gillis
Berthout,
werden Hombeek, Leest, Heffen, Hever en Muizen rechtstreeks onder het gezag
van
de schepenen van Mechelen geplaatst.
Het
plaatselijk gezag werd uitgeoefend door een meier, die door de Mechelse
schepenbank
werd
benoemd.
De
vrijheid Mechelen was in 1556 ingedeeld in 3 meierijen. Leest vormde toen met
Hombeek,
Heffen en Battel één meierij. In de volgende eeuwen werd de samenstelling
van
de meierijen nog herhaadelijk gewijzigd.
Tot
aan de Franse Revolutie is Leest steeds een deel geweest van de stad Mechelen.
Op
het grondgebied van Leest waren reeds vroeg een aantal heerlijkheden en
cijnshoven.
In
de 13de 14de eeuw waren grondheren in Leest : de
abdijen van Kortenberg en
Averbode,
de families van Rendelbeke, van Hertendrecht, van Steynemolen, vander
Straten,
van de Venne, van Muizene.
In 1521 bezat Margareta van Voesdonk het hof van Broecke in leen. Naast dit
leenhof,
waren
er ook nog de leenhoven van Rendelbeke en Ter Most. Het leenverhef van het hof
van
den Broecke werd in 1751 gedaan door Jan Jozef Locquet, burggraaf van Hombeek.
In
1774 werd het verheven door zijn erfgenamen M. vander Linden, baron van
Hoogvorst.
Het
hof van Rendelbeek, waarvan het kasteel reeds verdwenen was, was in 1723
eigendom
van
baron van Macque. In hetzelfde jaar was het pachthof van Stijnemolen eigendom
van
de
familie van Reyneghem.
Mijn
inziens gaat het echter niet op het wapen van een van de bezitters van zulke kleine
Heerlijkheden
als symbool te nemen voor de ganse gemeente. Het voornaamste feit
in
de geschiedenis van Leest is dat het steeds deel uitgemaakt heeft van Mechelen.
Dat
zou dan ook tot uiting komen in het Wapen van Leest, doch opdat het niet
helemaal
identiek
zou zijn aan het Mechelse gemeentewapen, dient er een element bijgevoegd
te
worden dat meer bepaald aan Leest herinnert. In dit verband zou ik voorstellen
de patroon
van
de parochiekerk van Leest, nl. Sint Niklaas, in het wapen te verwerken.
Het
meest geschikt als gemeentewapen van Leest lijkt mij dan ook het wapen van de
stad
Mechelen (van goud met 3 palen van keel, over het geheel, van goud een dubbele
adelaar
van sabel) geplaatst voor een H. Niklaas.
Met
de meeste hoogachting, de Afdelingschef Dr. A. Bousse.
De exacte datum van de gemeenteraad
waarop besloten werd een wapenschild te voeren
is ons onbekend. Wel had de gemeente
naast het Rijksarchief ook advies gevraagd aan
de burgemeester van Hombeek, baron de
Meester de Ravenstein.
Van hogerhand werd een wapenschild
voorgesteld dat de blazoenen diende te bevatten
van de families die de heerlijkheid
Leest bezaten op het einde van het Ancien Regime (1789),
omdat de heerlijkheden (grondgebied dat
eigendom was van een heer of baron) zelf nooit
een eigen wapenschild bezaten.
Op het einde van het Oud Regime was
Leest eigendom van drie grote families, nl. de
familie dOverschie van Neerijsche die het Hof van
Rendelbeek bezat, de familie de
Meester, eigenaar van het Hof ter Haelen
en de familie van der Linden dHoogvorst, eigenaar
van het hof ten Broecke.
De eerste familie had als blazoen een
gouden schild met daarop een rietschoof, gebonden
met goud en met drie zwarte waterrieten
erin. De tweede voerde een schild met een kruis
van negen gouden besanten op een zwarte
achtergrond. De derde familie had als blazoen
een rood schild met een zilveren
bovenstuk met drie zwarte hellende hamers erin.
Het Leestse gemeentewapen zou
bovengeschetste blazoenen omvatten op een achtergrond
van rood en geel, de Mechelse kleuren.
Raadslid K. Duysburgh drong aan op
eenvoud en ook burgemeester Lauwers deelde die
mening.
Uiteindelijk werd beslist het advies in te winnen van een gezaghebbend persoon
op het gebied
van heraldiek, nl. van baron de Meester
de Ravenstein, burgemeester van Hombeek.
Ook het Rijksarchief van Antwerpen werd
geconsulteerd en op 5 september 1972 reageerde
deze instelling met bovenstaande brief.
Wat baron de Meester uiteindelijk heeft
geadviseerd is ons niet bekend maar in een artikel
van Gazet van Mechelen uit 1972 (enkel jaartal
bekend) werd het onderwerp in de
gemeenteraadszitting besproken en daar
besliste men om het wapenschild van de aloude
hoeve hof van Rendelbeek als
gemeenteschild voor goedkeuring aan de Raad van Adel voor
te leggen. Dat wapenschild kreeg de
voorkeur, omdat het hof van Rendelbeek de enige
nog bestaande hoeve was van de drie
hereboerderijen die Leest destijds nog bezat.
De journalist voegde er nog fijntjes aan
toe dat het hof van Rendelbeek eigendom was
van raadslid Fr. De Prins.
Misschien is dit plan door de nakende
fusie met Mechelen op 1 januari 1977 nooit