1962 Op kerstavond
1962 heerste er grote verslagenheid te Leest : de 62-jarige
populaire dokter Stuyck liet die
dag het leven in een verkeersongeval, toen hij te
Heffen een zieke bezocht.
Marcel Stuyck was zijn praktijk te
Leest begonnen in het huis van Mademe Voet
aande St.-Jozefkapel in 1930. Achteraf bouwde hij zn huis een tiental
meter
verder in de Dorpsstraat.
Hij trok ook tanden en draaide zelf
pillen.
Stuyck had het devies zachte heelmeesters
maken stinkende wonden maar hij
was een echte volksdokter.
Tweeëndertig jaar lang zagen de
Leestenaars zijn vertrouwde figuur door het
landschap fietsen, dokter Stuyck
bezocht al zijn patiënten immers per fiets.
Zag hij iemand op het veld staan,
aan wie hij geboden had binnen te blijven, dan
stak hij zijn vuist op.Zijn vrouw rolde zijn sigaretten
Rik Van Beveren (Scheerstraat) vertelde
me ooit dat hij eens met schele tandpijn zat.
Mechelen was veraf en dokter Stuyck
dichtbij. Zonder verdoving begon de laatste
te trekken en te sleuren. Brullend
van de pijn donderde Rik van zijn stoel en tegen
de grond maar Stuyck liet niet af
en gaf geen duimbreed toe. Met zijn knieën op de
borst van zijn patiënt slaagde hij
er uiteindelijk in de slechte kies te verwijderen
Marcel Stuyck werd,
als oudste van 3, geboren te Antwerpen op 11 augustus 1900. Een broer werd
apotheker te Londerzeek en een andere werd pastoor.
Hij studeerde aan
het St. Jan Berchmanscollege te Antwerpen waar hij in 1918 het einddiploma
behaarde van Oudere Humaniora. In 1925 behaalde hij het doctoraat in de
geneeskunde aan de katholieke universiteit te Leuven.
Te Boechout oefende
hij praktijk uit van 1926 tot februari 1932.
In 1931 huwde hij
Maria Magdalena De Bot die hem vijf kinderen schonk : Elza, Hugo, Godelieve,
Greta en Walter.
De Band
publiceerde in het eerste nummer van 1963 een In Memoriam :
Rond Kerstmis en meer bepaald op kerstavond wanneer
reeds bij de mensen van goeden wil de kerstbomen met allerlei zaken versierd
zijn en de verlichting luister bijbrengt, kon overal in onze goede gemeente een
feestelijke stemming waargenomen worden.
(...)
Onze gemeente aan de Zenne werd opgeschrikt door een
droeve mare ;wie zou het kunnen voor
waarheid genomen hebben, ware het niet dat de werkelijkheid geen tegenspraak
dulde ! Dokter Stuyck was niet meer !
Op de baan te Heffen, niet ver van zijn dorp, werd hij
bij het oversteken van de baan door een auto verrast, tegen de grond gesmakt om
zielloos te blijven liggen.
Zijn ziel was ten hemel gegaan op die dag voor
Kerstmis, terwijl ook de zijnen zich aan t voorbereiden waren om Kerstmis te
vieren, om zich in huishoudelijke kring rond die kerstboom te scharen.
De verslagenheid in de gemeente was dan ook algemeen
en spontaan.
Op zaterdag 29 december 1962 werd wijlen Dr. Stuyck
ten grave gedragen.
Voorafgegaan door de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia
en onder het spelen van treurmarsen, stappende langs de met sneeuw bedekte en
gladde weg, ging de droevige stoet kerkwaarts. Ook de klokken der dorpskerk
lieten hun droeve klanken horen, want een trouw kind was heengegaan.
Onze Sint-Niklaaskerk was veel te klein om dezen te
bergen die door hun aanwezigheid een bewijs van meevoelen wilden betuigen.
Nadat het In Paradisum was gezongen toog de stoet
naar het gemeentelijke kerkhof, waar door de secretaris der Kon.Fanfare
St.-Cecilia, de heer Lauwers, een laatste afscheidsgroet werd uitgesproken,
gevolgd door de heer Voorzitter van het Geneesherenverbond.
Hieruit citeren wij: de eenvoudige en aangrijpende manier waarop deze eminente spreker de
talrijke menigte toesprak om te zeggen wat en hoe wijlen Dr. Stuyck was.
Collega Stuyck, aldusspreker, was een goed dokter, zonder
grootdoenerij, een trooster voor zijn zieken en waar men hem riep was hij
present, hij hield van zijn zieken, de noodlijdenden. In hem ondergaan we een
groot verlies, een trouwe vriend.
Wij zullen hem niet meer zien, maar hij zal door niemand vergeten worden.
Kon het eenvoudiger ? Kon het meer aangrijpend
uitgedrukt ?
Wij weten het allemaal : er is een tijd van komen en
gaan maar... t is de manier dat zijn heengaan kenmerkte, want vergeten wij
niet, dat hij in dienst van zijn zieken de hoogste tol heeft betaald !
Wij verhopen dat zijn echtgenote en kinderen de nodige
kracht moge gegeven worden zich te troosten ten overstaan van het smartelijk
verlies, en er moge van overtuigd zijn dat hun vader en echtgenoot het
kerstfeest heeft mogen vieren in den Hemel !
Besluiten wij met dezelfde woorden die eens werden
uitgesproken :
Wij zagen ons vader zo gaarne, maar O.L.Heer zal hem
nog liever gezien hebben.
Wijlen dokter Stuyck, weldoener, echt Kristen Vlaming,
rust zacht in de schoot van Moeder Vlaanderen !
L.B.
1962 Zondag 30
december : Chiro Kerstfeest
De
vergadering begon, zoals altijd, met het lof.
Daarna, toen iedereen in het heem was, las groepsleider Karel een
kerstverhaal
voor. Ondertussen was alles klaar gemaakt voor de Beloftenaflegging van
enkele burchtknapen. Samen met onze proost hadden hun leiders Roger en
Hendrik hen op die grote gebeurtenis voorbereid.
Elke
zondag en dat verschillende weken lang- was daar hard aan gewerkt.
En
nu, zo helemaal in de kerstweek, legden diezelfde burchtknapen hun
belofte af en spraken hun trouw aan Kristus uit, de grote Koning van ons
allen.
En
dan kwamenkoffie en koeken en een
verrassingstombola.
Na
een buitenspel op de Zennedijk werd er snoepgoed uitgedeeld en kwam de
bekroning van het feestje : ontspanningsfilmkes gedraaid door L. Van den
Heuvel uit Hombeek. Het lokaal daverde van het lachen.
1962 9 juni : Gouden Bruiloft van het echtpaar Victor De Laet-Julie
Meuldermans.
Victor De Laet, oud-burgemeester van
Leest
Mijn grootvader, Victor
Jozef De Laet, werd te Leest geboren op 16 maart 1887.
Hij groeide op als enig
kind in het gezin van Frans De Laet en Pelagie Bernaerts. Zijn peter en oom was
Victor Bernaerts, pastoor te Zemst.
Victor volgde de
Grieks-Latijnse humaniora in het Klein-Seminarie te Hoogstraten. Na een
voorbereidend jaar geneeskunde aan de K.U.L. moest hij in 1908 noodgedwongen
het landbouwbedrijf van zijn moeder, weduwe geworden, voortzetten.
In 1912 huwde hijJulie Meuldermans, te Hombeek geboren in 1888
(tak van Rettes. Ze woonden in zijn geboortehuis in de Tiendeschuurstraat
waar hun elf kinderen geboren werden.
In 1915 werd Victor de
eerste kassier van de Raiffeisenkas te Leest. In 1919 zou hij medestichter en
de eerste voorzitter van de plaatselijke Boerengilde worden. Ook van de
Boerinnenbond was hij in 1922 medestichter. Drie jaar later richtte hij mee het
Davidsfonds op te Leest. Hij was lid van de hoofdraad van de Belgische
Boerenbond van 10 juli 1925 tot 22 maart 1936. Hij vertegenwoordigde daarin de
arrondissementsbond van de boerengilden van Mechelen.
Zonder aan de
gemeenteraadsverkiezingen van 1926 deelgenomen te hebben werd hij voorgedragen
en benoemd tot burgemeester van Leest. Dat bleef hij tot na de verkiezingen van
1938. Eind jaren 50 werd hij in de Hoge Landbouwraad bij het Ministerie van
Landbouw afgevaardigde van de Provinciale Landbouwkamer van Antwerpen. Van nog
meer landbouwinstanties en ook veekweeksyndicaten was hij voorzitter of lid,
zelfs tot op hoge leeftijd. Hij was ook keurmeester op alle jaarmarkten in de
omtrek. In 1962 mochten Victor en Julie hun 50-jarig huwelijksjubileum vieren.
Acht jaar later, begin 1970, overleed Victor De Laet in zijn slaap. Hij was 83
jaar oud.
Julie stierf in 1984, 96
jaar oud.
(Lieve Huysmans : t Ridderke nr.1 van 2007)
Johannes Frans De Laet, de vader van Victor, werd op 6 augustus 1848
geboren op de Netelhoeve in de Bist. Zijn ouders waren neef en nicht : Jan en
Mie De Laet.
Na zijn huwelijk kwam hij in de Tiendeschuurstraat wonen. Hun dochtertje
Clementine stierf toen het zes jaar was, in 1886. Het jaar daarop werd hun
enige zoon Victor geboren.
Frans De Laet stierf aan de gevolgen van tyfus op 25 juni 1893.
Victor Jozef De Laet werd te Leest geboren op 16 maart 1887 en overleed er
op 17 januari 1970.
Julie Meuldermans was te Hombeek geboren op 24 mei 1888 en overleed te
Leest op 6 augustus 1984.
Haar eenvoud, haar
zachte goedheid, haar bekommernis om anderen verwierf haar veel vrienden. Hoe
dikwijls zei ze niet dat we goed moesten zijn voor elkander.
Zij was sterk in de
beproeving en stelde steeds haar vertrouwen op God, geen dag ging voorbij
zonder gebed. (gedachtenisprentje)
Victor De Laet zie ook : 04/01/1927.
Foto :
-Victor De Laet, Julie
Meuldermans en hun drie eerste kinderen : Pelagie met danskoord, Victor met
hoepel en Jaak met raket. De foto dateert van 1917.
De fiets van Leestenaar Fr. Van
Reeth werd gestolen in de Desiré Boucherystraat
te Mechelen.
Ongeval
Bij het vervullen van zijn dagelijkse taak deed Vic Verschueren zon
ongelukkige
val dat hij meerdere breuken opliep
en een paar maanden bedlegerig zal zijn.
Val met gevolgen
Tijdens de heenreis naar Hombeek
door de Chiro van Leest, ter gelegenheid van
de aldaar geplande Meivaart, kwamen
er twee Chirojongens met mekaar in
aanrijding, met het gevolg dat de
burchtknaap Paul Bradt, zoon van de
gemeentesecretaris, een beenbreuk
opliep.
Aanrijding
Onze dorpsgenoot Geerts Jan, werd op
de steenweg naar Mechelen te Heffen
in een aanrijding met een
personenwagen betrokken en liep hierbij enkele
verwondingen op, ook zijn bromfiets
moest er wat aan geloven.
Gelukkig was alles bij mekaar
genomen niet erg.
Zwaar gewond
Het huisgezin van de
oprustgestelde onderwijzer, de heer Selleslagh, werd
andermaal zwaar getroffen.
Toen de zoon, Hubert Selleslagh,
lid van het Milac-comité, zich naar het
werk begaf, hing het noodlot reeds
boven het hoofd.
In de omgeving van Brussel, indien
we goed ingelicht zijn, werd hij door een voor
ons onbekende oorzaak (men zegt
door een verplichtte bruuske remming) uit
de wagen geslingerd, kwam met het
hoofd op de kasseien terecht en liep hierbij
een schedelbreuk op.
Hij werd overgebracht naar het
hospitaal te Schaarbeek alwaar hij diende te
verblijven ter verpleging.
Het weze ons toegelaten ons
meevoelen aan zijn huisgenoten te betonen en
samen met hen verhopen dat een
spoedige gunstige kering moge intreden.
(DB,nr.5,62)
1962 Zaterdag 5 mei : EenSociety Huwelijk in het dorp.
Die dag trad Chiro-leider
Louis Vloebergh in het huwelijk metB.J.B.-leidster
Hilda Silverans.
In De Band verscheen
daarover volgend verslag :
Zaterdag 5 mei waren de jeugdorganisaties in feest, want zij jubelden
om het
geluk dat twee jeugdfiguren
tegemoet gingen.
Beiden zouden in den echt treden en
begunstigd worden door het weertje.
Tot buiten toe weerklonken de
jubelliederen van de meisjes van de Landelijke
Jeugd en B.J.B.bij de intrede van het jonge paar in de kerk.
De huwelijksmis werd buiten de
meisjes van voornoemde verenigingen ook
bijgewoond door de chirojongens met
vaandels incluis.
Als assistenten van de pastoor aan
het altaar de huidige proost E.H.Verbist en
zijn voorganger E.P. Clementiaan.
Het was een eenvoudige en
aangrijpende plechtigheid.
Toen de twee stralende wezens de
kerk langzaam verlieten als man en vrouw
zagen we menig traantje wegpinken.
Door de B.J.B.-leidster Mariette De
Prins werd een gelegenheidstoespraak
gehouden waaruit, het kon niet
voldoende gezegd worden, de dank, de
genegenheid naar voren kwam. Ook
door een chirojongen, een burchtknaap,
werd een mooie plant aangeboden en
de B.J.B.-meisjes kwamen voor de
pinnen met een zeer schoon
O.L.Vrouwbeeldje.
En dan terwijl de orgeltonen de
blijdschap ondersteunden, vertrokken
onder grote belangstelling en
sympathie twee gelukkige mensen.
Een jongen en een meisje die het
beste van hun krachten gegeven hebben,
jaren lang, om de jeugd op te
voeden, er wat van te maken en of ze iets bereikten !
Twee voorbeelden voor de jeugd.
Louis en Hilda, dank voor wat u
beiden hebt gedaan voor uw Leestse broeders
en zusters, vaart veilig over de
golven der bruisense zee en we wensen u beiden
een goede vaart en behouden
thuiskomst.
1962 Juni : Zware Val
Onze dorpsgenoot Louis Polfliet
deed onlangs bij het naar huis komen
met zijn bromfiets aan de Molenbeek
een zeer ernstige val, en werd zelfs
in ernstige toestand naar een
kliniek te Mechelen overgebracht.
Wanneer eerst gevreesd werd voor
ernstige gevolgen dan mag nu wel
aangenomen worden dat alles zeer
goed afgelopen is en daarvoor wensen
we hem van harte geluk...
Gekwetst
Het gemeenteraadslid Van den
Heuvel kwetste zich bij een werk zo erg dat
hem bijna een vinger werd
afgesneden.
Heinke van Tien of Speleman
Henri Van den
Heuvel werd te Leest geboren in 1916 als jongste in het landbouwersgezin Van
den Heuvel Verdickt. Hij werd leerling-muzikant in 1930 en mocht met de
fanfare meespelen in 1933. Hij bleef muzikant tot 1977 en moest noodgedwongen
het musiceren stopzetten omwille van een ongeval op zijn landbouwbedrijf.
Heinke van Tien
heeft in zijn jonge jaren hard moeten werken omdat zijn vader vrij vlug
overleed. Samen met zijn moeder moest hij het bedrijf rechthouden en hij werkte
zich dan ook de ziel uit het lijf.
In 1936 hielp hij
het Boerenfront oprichten en werd hij er het jongste bestuurslid. Later werd
hij in opvolging van Emiel Maes voorzitter van deze vereniging.
In 1939, op de
vooravond van de tweede wereldoorlog, werd hij gemobiliseerd.
In 1941 trad
Heinke in het huwelijk met Francine De Hertogh.
In 1958 werd hij
door het fanfarebestuur gevraagd zich kandidaat te stellen voor de
gemeenteraadsverkiezingen. Hij werd direct verkozen en was vanaf 1959
gemeenteraadslid. In 1965 werd hij schepen van openbare werken en hij bleef dat
tot de fusie met Mechelen.
Heinke was de
chef de pupiter van de cornetten. Hij werd op de Leest-Heide en zelfs ver
daarbuiten speleman genoemd. Vermoedelijk is hij aan deze bijnaam gekomen
omdat hij vaak s avonds oefende en zijn cornetmuziek liet klinken over het
Hertsveld. Een beetje later begon Frans Van der Auwera dan op zijn bugel te
repeteren en volgden nog andere muzikanten hun voorbeeld. In de vijftiger en
zestiger jaren was de fanfaremuziek op de Heide als het ware niet uit de lucht
Heinke was en
bleef vooral een volksvriend, ook toen hij in de gemeentepolitiek was gestapt.
Hij kon het goed verdragen dat sommige familieleden hem schepen van water en wind
noemden ondanks het feit dat de zorg voor de binnenwegen en de landbouwwegen één
van zijn prioriteiten was, zorgde hij ervoor dat de grachten en de bermen goed
onderhouden werden.
Heinke kon
moeilijk tegen ruzie en tweedracht. Als er wat heibel was, greep hij op een
zachte manier in zodat alles binnen de kortste keren terug in orde kwam. Toen
Constant Van Alsenoy in Leest kwam wonen, werden ze direct goede vrienden. Na
de repetitie, en die duurde toen tot omstreeks halftwaalf, konden ze nog uren
babbelen over het werk op het veld en over de manier waarop de rechten van de
landbouwers en hoveniers beter konden gevrijwaard of verdedigd worden.
Henri Van den Heuvel
was ongetwijfeld een waardig en echt Ceciliaan.
(Stan Gobien : Leest in feest)
Henri Van den Heuvel was te Leest geboren op 8 oktober 1916 en hij
overleed te Bonheiden op 28 april 1987.
Zie ook 18/11/1982 bij zijn viering door het Boerenfront.
1962 - juni : Ongeval
Bij haar dagelijkse rondrit met
melk werd Jozefien Joske Van den Heuvel in haar
auto aangereden door een
bestelwagen. Enkel stoffelijke schade.
Melkboerinneke Joske
was een dochter van Henri Heinke Van den Heuvel.
1962 juni : Ongewenst bezoek
Onbekende(n) brachten een meer dan
ongewenst bezoek bij Jozef Vloeberghen
in de Scheerstraat. Er zou niets
ontvreemd zijn, maar er was wel ernstige schade
veroorzaakt aan zijn meubelen.
(DB,juni 62)
Jefke Vloeberghen is een zoon van de gemeentewerkman Eugeen en van
Rosalie Kerremans. Hij werd geboren op 16 september 1929.
Hij werkte vele jaren als paswerker in de firma Eternit te
Kapelle-op-den-Bos en was gemeenteraadslid.
Fotos :
-Henri Heinke of Speleman Van den Heuvel.
-Josephine Joske Van
den Heuvel.
-Jozef Jefke
Vloeberghen als leerling-paswerker.
1962 Mei : Gouden Bruiloft familie De Smedt-Van Crombruggen
In t begin der meimaand vierden de echtelingen De Smedt-Van
Crombruggen
hun Gouden Bruiloftfeest.
Het werd een traditionele
bedoening met een dankmis gevolgd door ontvangst
op het gemeentehuis met
toespraak en overhandiging geschenk.
De buren hadden voor een
sobere maar mooie versiering gezorgd, en het
echtpaar kreeg een mooie
sprei ten geschenke.
De viering werd bekroond
met een serenade van de Kon.Fanf. St.-Cecilia.
(DB,nr.5,1962)
De laatste
echte dorpsfiguren.
Jan
Baptist De Smedt, ookde Gielen of Jangske
den Bakker genoemden zijn
vrouw Virginia Virske Van
Crombruggen werden te Leest geboren.
Hij op 23 september 1893, zij op 18
oktober 1892.
Het waren echte dorpsfiguren. Ze
woonden op het Dorpsplein, tegenover de
herberg De Zwaan, de café van
Emmerance van de Croes.
Jangske was vanaf zijn prille
jeugdeen Uilenspiegel, met zijn fratsen
op de
Leestse schoolbanken werd jaren
later nog gelachen.
Als volwassene ontpopte hij zich
tot een onverbeterlijke optimist met een
onverwoestbaar goed humeur en een
grote kindervriend.
De kinderen iets beloven was zijn
lust en zijn leven.
Paardjes, ezeltjes, koetjes,
konijntjes...Jangskezou er voor zorgen.
Geen enkel kind heeft ze ooit
gekregen want dan was het plots gestorven, het
was gaan lopen of het had maar 3
pootjes meer...
Toen Virske en Jangske hun trouw
gingen aankondigen bij pastoor Beuckelaars
moesten ze de pastorij langs de
achterkant verlaten, ze waren volgens de
pastoor veel te jong om te trouwen
en de spelende kinderen aan de ingang van de
pastorij moesten daar geen getuigen
van zijn.
Het was nochtans niet van
moettes.
Jarenlang bakte het echtpaar brood
voor zichzelf en voor anderen en voerde
het ook uit. Later schakelden zij
over op melk.
De helft van hun leven trokken ze
met paard en kar naar Mechelen.
Jan en Virginia kregen twee zonen :
Jan Baptist De Smedt junior (°Leest
9/8/1913, +Mechelen 19/12/1981) en
Albert De Smedt (°Leest 28/1/1916,
+Brugge 8/10/2003)
De leerlingen van het zesde jaar
meisjesschool Leest deden in 1976 mee aan
een prijskamp die door het
ministerie was uitgeschreven. Het kwam er op neer,
in samenwerking met de hele klas
een studie te maken over de evolutie van hun
dorp de voorbije 25 jaar. Het album
van de meisjes van Leest behaalde de
eerste prijs en één van hun
rubrieken was gewijd aan :
Jangske Den Bakker
Een paar jaartjes geleden leefde er
in ons dorpje een zeer gekende volksfiguur. Jangske Den Bakker, zo werd hij door de
mensen genoemd, was vanaf zijn prille
jeugd al een echte Tijl
Uilenspiegel. In gekke streken kon hij gemakkelijk een tien
halen, want dat deed hij goed. Op
een mooie zonnige dag had Jangske Den
Bakker geen lust meer om te leren
en hij beet een groot stuk uit zijn schoolboeken.
De meester stond er streng naar te
kijken maar Jan was hem te vlug af en de
muizen in de klas moesten het
gedaan hebben. Een muizenval stond er vlug
maar de muizen waren er ook want de
jongens van de hele klas brachten de
volgende dag allemaal muizen mee.
Ook de muizenval deed erg goed dienst.
Maar toen er op een dag een
platgereden muisje op de houten lessenaar lag had
de meester het spelletje door.
Jangske was er niet graag bij want hij kreeg
van de stok en dat voelde je een
week later nog.
Jan werd ouder en ging steeds meer
van kinderen houden.
Hun iets moois beloven was zijn
grote vreugde.
Paardjes, koetjes en konijntjes
werden allemaal beloofd, maar geen enkel kind
heeft ze ooit gekregen want t was
dan plots gestorven of t had maar 3 pootjes
meer. Jaren en jaren gingen zo
voorbij en op een mooie dag ging Jangske met zijn
konijntjes, koetjes en paardjes
naar de hemel toe. Maar bij de kindertjes blijft hij
nog altijd bestaan.
In 1972 vierden Jan
De Smedt en Virginia Van Crombruggen hun diamanten bruiloft. Op 4 mei 1972
sprak Stan Gobien, de secretaris van de fanfare St.-Cecilia, de volgende
woorden uit :
Beste jubilarissen,
Een lid van Cecilia wordt gevierd.Niet alleen in de fanfare, ook daarbuiten
Geloof me dat t een feest is.is
hij door iedereen gekend.
Vooral als t een
paar zal zijnOm
zijn goed humeur maar ook
dat altijd en steeds
geliefd is.zijn
fratsen zijn wereldbekend.
Jan De Smedt is de
naam.Dat is
toch wel een bewijs
Deze dag schijnt hem
een wonder.dat hij heel
graag gezien is,
Hij viert zijn
diamanten bruiloftsfeest.wijl
zijn aard en zijn humeur
Hij verheugt zich
dan ook bijzonder !zo stralend
bovendien is.
En Virske zijn lieve
vrouw,En is er
ergens een goed glas bier,
is even fier als hij.dan
heeft hij t rap geroken,
Geloof me, dat t
haar heel wat doet.enweet U nog, tis kort geleën
Ze is dan ook even
blij. dat hij
zijn been heeft gebroken.
Met Leest vergroeid,
allebei.Maar
dat is alweer voorbij
Behoren ze bij
elkander !Waarmee
iedereen content is
Vraagt ge Jan : Hoe
ist met Virske ?terwijl een
gebroken been
dan zegt hij :
kben stapel van dr !nog
geen gebroken vent is.
Ze hebben voor
elkaar geleefd.En nu
vieren wij het jubileum
Niets kon hun geluk
verhinderen.van zestig
huweljksjaren.
Samen hebben ze
gewerkt,Zestig
jaren hebben ze nu al
Samen hebben ze
kinderen.met hun
huwelijksboot gevaren.
Jan De Smedt is een
man,Virske
voer dapper mee.
die t leven wist te
leven !Geen
tegenslag kon hen hinderen.
En als Ceciliaan,
heeft hijZij hees de zeilen klom in t want
ook zijn beste
krachten gegeven.Voor haar man en haar kinderen.
Hij houdt ook veel
van muziek.En
vandaag hebben we slechts één wens:
Plezier ! Dat is je
ware !Dat God u moge sparen.
Hij is zijn hele
leven lidU beiden en uw ganse kroost
vanSt.-Cecilia, dé fanfare.voor
ons lang mag bewaren.
En als oudste
Ceciliaan,En dat nog
een feest eens komt.
is hij onmisbaar
voor de leden.Dat we allen hier
zijn
Zo is hij nu vandaag
de dag en dat we op U allebei
Zo was hij in t
verleden.dan nog dubbel
zo fier zijn.
Voor de fanfare
staat hij pal.Dat
U dan 65 jaar zult zijn getrouwd
Daar wist hij voor
te werken.en men
juicht langs alle kanten.
En waar het nodig
was, wist hijDat dan Uw beider
huwelijkskroonx
te ondersteunen en
te sterken.zal zijn versierd met BRILJANTEN !
Tekst : Stan Gobien.
Jan Baptist De Smedt overleed te
Leest op 23 augustus 1974.
...wij
hebben hem gekend als een zeer actieve persoon, die zelfs tot op hoge
ouderdom geen rust kende maar vol levensmoed onder ons leefde.
De
plichtsgetrouwheid, de zorgzaamheid die zijn leven droeg, de kinderlijke
goedheid, de hartelijkheid, de
rechtvaardigheid, waarmee hij zijn medemensen
benaderde, het diep geloof dat al zijn levensdagen heeft getekend, waren
de
stille getuigen van een mens die zich in Gods handen geborgen wist...
dixit zijn doodsprentje.
Virginie Mathea Virske Van
Crombruggen overleed te Leest op 21 februari
1979. (zie ook mei 1972)
Fotos:
-Jan Jangske De Smedt en Virginia Virske Van
Crombruggen met hun zonen Jan en Albert.
-De laatste echte dorpsfiguren : Virske en Jangske.
-Dit behoeft geen woorden voor zij die hem gekend
hebben
1962 25 februari : Wafelslag van de Landelijke Jeugd.
Geen klein karweitje dit
jaar voor de Madeliefjes, niet alleen door het gewicht
van de volle zakken, maar
vooral door de ongenadige februarivorst, gepaard met
wind- en sneeuwvlagen.
De pastoor kreeg
medelijden met de Zonnebloemen die na het lof nog met
zware vrachten naar Bist,
Heide en Alemstraat moesten.
Hij schoot hen te hulp
met zijn nieuw Renaultje.
1962 25 februari : Arbeid Adelt
De geplande jaarlijkse
muziekavond op 25 februari ging wegens onvoorziene
omstandigheden niet door
en werd vervangen door een bal gevolgdvan een
tombola bij Apers, café
Zennebrug.
Er was een flinke
opkomst.
1962 Maart : Aanrijdingen
In de loop van maart had er een aanrijding plaats. Ditmaal was onze
dorpsgenoot C. De Prins het
slachtoffer. Gelukkig was er enkel stoffelijke
schade. Hetzelfde gold voor de
Leestenaar V. Selleslagh.
Op Schonenberg te Mechelen kwam
onze dorpsgenoot Peeters Jan terecht tegen
een personenwagen, die na te hebben
stilgestaan bij het naderen van de
bromfietser, rechts afzwenkte.
Gelukkigbezeerde Peeters zich niet te
ernstig.
Een aanrijding deed zich voor te
Mechelen tussen Mannaerts uit Mechelen en
Vloebergh Jan, uit Leest.
Zijn broeder Lodewijk die eveneens
in de wagen had plaats genomen, werd licht
gewond. Gelukkig liep alles niet
kwaad af.
Een tweede aanrijding had plaats op
de steenweg op Antwerpen te Mechelen,
tussen onze dorpsgenoot Polspoel
Fr. En een personenauto.
De wielrijder werd gewond.
(DB,maart 1962)
1962 11 maart : Ongelukkige val
Zondag 11 maart l.l. wanneer de genaamde Scheers J., op weg was naar
zijn
werk, gleed hij uit met zijn
bromfiets en viel ten gronde.
Resultaat : sleutelbeenbreuk.
1962 11 maart : Gewestelijke Kultuurdag van de B.J.B.-meisjes
Elke afdeling van het
Gewest diende via een gedicht, een voordracht, zang
of dans een onderwerp uit
te beelden. De groep uit Leest koos voor Vlaanderen.
Daarvoor hadden ze
Lamme, Tijl en Nele uitgedost in hun specifieke kledij.
Van de jury kregen ze een
gemeend proficiat toegemeten.
Op de feestvergadering
van de B.J.B.-meisjes werd Hilda Silverans gevierd.
de verdienstelijke en zo geliefde leidster van de Madeliefjes was dit
gegund.
Het groot aantal aanwezigen toonde
ruime sympathie voor leidster Hilda, en
er werden liedjes gezongen, gedichten
voorgedragen en een luisterrijke brief
kwam als slot. Er wordt wel eens
beweerd dat het geschrevene blijftmaar dat
kan ook ook waar zijn voor het
gezegde. Dat heeft Hilda nu kunnen ervaren
tijdens het voorlezen van een
huldebrief. Een kaartje werd aangeboden met de
handtekeningen van de aanwezigen,
medevierders, waarop volgende tekst :
God plantte U als edelweiss op d
oude rotsen van zijn volk, opdat de mensen
die U vinden, een spoor ontdekken
van zijn schoonheid nog hoger zouden klimmen
tot zij belanden in de mateloze
ruimten van zijn volkomenheid.
De Band 1962 (enkel
jaartal bekend). In hetzelfde verslagwerd volgende oproep
gedaan : Lezers,
zo gij een naaimachien hebt staan dat ge niet gebruikt omdat
het kapot is of omdat ge er twee
hebt, zeg het aan ons. De BJB neemt het over,
maar betaalt niet meer dan 200
frank. (M.D.P.)
1962 18 maart : Schoolfeest meisjes
Op zondag 18/3 ging dit
feest door in de parochiezaal. De opkomst was
overweldigend.
1962 25 maart : Rust Roest bracht Leontientje.
Ter gelegenheid van het
40-jarig bestaan werd een herdenkingsavond gehouden.
De keuze was gevallen op
Leontientje van Felix Timmermans.
Rust Roest mocht
andermaal op een zeer ruime belangstelling bogen, wat eens te meer bewijst dat
zij aller sympathie geniet.
Moet het nog gezegd dat
het zeer schone, indrukwekkend toneelwerk Leontientje een der mooiste is om
zijn eenvoud en betekenis.
De opvoering ervan heeft
het eens te meer bewezen, en zonder aarzelen mag onderlijnd worden dat de
schare speelsters en spelers er in gelukt zijn ereen werkelijk cachet aan te geven.
Leontientje, vertolkt
door A. Polflietmag als zeer geslaagd
genoemd worden.
Het was wel gewaagd deze
zware brok op haar schouders te torsen, maar niet alleen wist zij haar rol op
degelijke wijze te vertolken maar naar behoren te beleven.
Als figuur was zij als uitgeknipt
(?) en dan ook een hartelijk proficiat mag haar
toegezonden worden. Met volharding zal zij nog schone resultaten bereiken.
A. Hellemans was toch wel
de gedroomde pastoor uit de bloeiende Wijngaard. De toneelliefhebbers weten
maar al te best dat deze toneelleider over uitzonderlijke talenten beschikt.
L. Hellemans vertolkte de
reuzerol van Isidoor en op welke wijze. Kon het beter ?
Op zeer korte tijdspanne
heeft hij bewezen over acteurstalent te beschikken en dat beloofd voor de
toekomst.
Ook de andere rollen
werden op degelijke wijze uitgebeeld door F. Van Neck (de vader), Hubert
Selleslagh (Van Mol) en Denise Leukemans als een beste Sophie.
De Speelman en Dokter
werden allebei behartigd door E. Beterams, de eerste inzonderheid als een
pareltje voorgezet.
Ook uitspraak,
stembuiging en algemeen spel was van de bovenste plank.
Zulks toont aan dat Rust
Roest over een goede schare beschikt, een groep die niet alleen aan toneel doet
uit vermaak, maar voor eigen ontwikkeling.
Dus alle lof voor regie
en het ensemble.
Spijtig mag het toch
genoemd worden dat van de gebeurtenis 40 jarig bestaan als
herdenking of viering
niets te bespeuren viel, wat organisatorisch toch niet moeilijk moest zijn.
Ook een feestelijke
uitdrukking draagt bij tot het gehele !
Moge Rust Roest ons nog
vele avonden voorbehouden !!
(DB,april 1962)
1962 April : Nieuwe dirigent bij Arbeid Adelt
De heer Van der Taelen
die als muziekbestuurder ontslag had genomen werd
vervangendoor de heer Geets uit Leest.
(DB,april 62)
1962 1 april : Jaarlijks kunstconcert van St.-Cecilia
Dit onder leiding van Rik
De Bruyn en samen met het Cecilia-zangkoor.
Speciale gast : de
T.V.-vedette Theo Van den Bosch.
Inkom : 25 frank.
1962 15 april : Grote Filmavond georganiseerd door de N.S.B
afdeling Leest.
Locatie : zaal bij weduwe
Huybrechts.
1962 22 april : Diefstal van rattenfuik
Victor Huysmans uit
Kapelle-op-den-Bos, muskusrattenvanger voor het
Ministerie van Landbouw
deed een klacht van de diefstal van een fuik
die hij in de Molenbeek
op het Hertsveld had geplaatst.
(VVH)
1962 24, 25 en 26 april : Retraite Eucharistische Kruistocht
Op deze drie dagen zal er voor de
aangeslotenen bij de Eucharistische
Kruistocht een halfgesloten
retraite te Mechelen gedaan worden.
Het vervoers morgens en s avonds wordt verzekerd door
de inrichters
en dit onder geleide.
Een bijdrage van 30 frank plus een
kleinigheids voor vervoer wordt gevraagd.
De Zusters Annunciaden
van Leest (ook november 1953)
De zusters Annunciaden
van Huldenberg kwamen zich in 1938 te Leest
installeren, in hun nieuwe klooster
naast de meisjesschool.
Voordien reeds stonden ze
hier in de klas, sinds 1932, in de schoollokalen die
ze hadden laten
optrekken.
In september dat jaar
hadden ze een bewaarschool opgestart. Er was toen nog
onvoldoende geld voor de
bouw van een klooster en de eerste zusters, Gonzaga
(°Ravels 13/1/1893) en
Wivina, verbleven in het klooster van Hombeek.
Ze namen elk een
kleuterklas voor hun rekening.
In 1937 werd een aanvang
genomen met de bouw van hun Klooster,dat ze in 1938
zouden betrekken.
In 1933 werd er een
leerkracht ziek in de bestaande lagere meisjesschool
en toen die ontslag nam,
kwam er een zuster in haar plaats : zuster Alberica,
(°Bierbeek 4/11/1893) die
eveneens te Hombeek verbleef. Tot in 1938 zou deze lieve
zuster samen met de twee
kleuterleidsters elke dagte voet de
afstand Hombeek-
Leest en terug afleggen.
Met veel geduld zou zij de kinderen jarenlang de eerste
beginselen van de lees-,
schrijf- en rekenkunst bijbrengen.
Rond Pasen 1937, toen een
andere leerkracht van de lagere meisjesschool
op pensioen ging, werd
die vervangen door een tweede zuster, Virginie (°Merksem
8/12/1895), die nog een
tijdje met de andere zusters te Hombeek zou verblijven.
In september 1937 werd
zuster Wilfrieda aangesteld tot overste van het klooster
te Leest.
Van 1941 tot 1943 was
zuster Emeria kleuterleidster.
Ze werd vervangen door
zuster Annunciata (°Antwerpen 3/12/1911).
Op 6 januari 1938 , ruim
5 jaar nadat de eerste zusters hun bewaarschool openden,
was het nieuw gebouwde klooster
bewoonbaar en werd het door 5 zusters
betrokken. Later, in
1944, werd er een 6de zuster als hulp aan de groep
toegevoegd : zuster
Tarsilia.
In september 1959, n.a.v.
het ontslag van zuster Virginie, kwam zuster Michelina
(Leonie Nieke
Verstappen, °Geel 06/10/1900, + Geel 13/02/1982) naar Leest.
onverwachts is zuster Nieke van ons heengegaan. Geheel in haar stijl.
Stilletjes
en onopgemerkt bewoog zij in ons
midden. Onopgemerkt is zij heengegaan, in haar
slaap ontslapen. t Was zeker de
eerste keer dat ze iedereen hier deed opkijken.
Thuis had zij het al geleerd, dat
het leven een weg naar God is. Haar thuis was
als zovele andere in de vrome
Kempen. Hebben de meesten van ons die niet gekend ?
Een kroostrijk gezin, stille en
rustige mensen eenvoudig maar tevreden met elkaar,
één aan de arbeid en één in het
gebed. Want zo lang en zwaar kon de arbeidsdag
niet zijn of in de avond, voor het
slapengaan werd alles en iedereen stil. Dan werd er
gebeden. Dan werd het huis een
heiligdom. Wij hoeven de ogen maar dicht te doen en
nog zien wij het beeld van vader en
moeder zoals zij thuis baden, nog horen wij de
biddende stemmen gaan door de
huiskamer, nog zien wij het kaarslicht flikkeren in de
halve duisternis en nog zien wij
van alle kanten de heiligen vanuit hun vergulde lijst
op ons neerkijken en meebidden.
Geen wonder dat in zulke gezinnen
de kinderen opgroeiden tot diepgelovige mensen
en dat vele priester- en kloosterroepingen
er hun voedingsbodem vonden.
Twee priesters en drie religieuzen,
zoals bij zuster Nieke thuis, dat is toch een
ongewone weelde.
(Zusters Annunciata en Adelwina
in DB van maart 1982 nav het overlijden van hun
Medezuster).
Onder het beleid van
zuster Michelina werd, in samenwerking met de gemeente, de
schoolbus Ingelegd.
Gevolg : een grotere bloei voor de school.
(DB,1973)
Bij het herstructureringsplan der zusters
Annunciaden, werd die school en
het klooster in 1973
overgenomen door de parochie.
De drie laatste zusters :
Michelina, Annunciata en Adelwina verlieten Leest
om hun splinternieuw
rusthuis in Hadschot (Geel) te vervoegen.
(LG,blz.159)
Op 12 juni 2003 overleed
zuster Adelwina (geboren te Geel op 7 december 1918 als
Rosa Mols),in haar
slaap,op 85-jarige leeftijd. Ze had er 55 jaar kloosterleven opzitten.
Te Leest was ze door
generaties kleuters en lagere-schoolmeisjes beter gekend
als de zuster van de
keuken. Ze was een harde werkster : wassen, plassen,
schrobben, schuren, koken
en de tuin, ze deed het allemaal zelf. Jarenlang.
Reeds vroeg weeskind werd
ze opgenomen in het kindertehuis bij de zusters
Anunciaden in Geel en
bleef er tot haar 21ste jaar.
Daarna ging ze werken,
het waren de oorlogsjaren, op de boerderij en in de
kinderkribbe bij de
gasthuiszusters. Eerst op haar 27ste jaar trad ze binnen in
het klooster van
Huldenberg. Te Leest zou ze 21 jaar lang verblijven.
(Kerk en Leven,
16/7/2003)
De Zusters Annonciaden
In 1787 stichtte pastoor De Clerck de Schoole van Bermhertigheyt te
Veltem.
Hij was een charismatisch man, die aangegrepen door de armoede van de
bevolking, iets wilde doen voor de onwetende kinderen en de zieken van de
parochie. Tijdens een eucharistieviering op Drievuldigheidszondag zou hem
ingegeven zijn dat hij drie kloosters moest bouwen. Voor de eerste vier
juffrouwen schreef de pastoor eigenhandig een regel, een manuscript dat nog
altijd in Veltem bewaard wordt.
Deze eerste zusters waren nog niet als religieuzen erkend. Pastoor De
Clerck zal pas in 1816 kloosters stichten in Reninge (zijn geboortedorp) en in
1824 in Buken.
Door een decreet van kardinaal Sterckx, aartsbisschop van Mechelen, werden
de Vrome dochters van de scholen van Bermhertigheyt in 1833 erkend als
zusters Annonciaden of Annunciaden. Die orde was niet onbekend in ons land. Het
is een contemplatieve orde die in 1502 in Frankrijk gesticht was door Jeanne de
Valois, de oudste dochter van Lodewijk XI.
Voor de Franse Revolutie telde deze orde meer dan 50 kloosters in
Frankrijk, Vlaanderen en Duitsland. Momenteel bestaat van de orde nog het
monasterium Magnificat te Westmalle. Uit de lokale statuten van pastoor De
Clerck en de Regel van de Orde kwam een nieuw type van religieuzen tot stand :
de Apostolische Annonciaden of Annunciaden met een zeer oprechte
spiritualiteit.
De eigenheid van onze regels is het zich eigen maken van Marias denken,
zeggen en doen zoals in het Evangelie beschreven staat. Dit houdt de streefnorm
in, in Maria getransformeerd te worden. Wie een zuster Annonciade ziet, zou
Maria moeten zien, vertelde zuster Reinhilde, overste van het moederhuis te
Veltem in 1983 (13 april) aan een journalist van Gazet van Antwerpen ter gelegenheid
van de 150ste verjaardag van de zusters Annonciaden.
Bijgevoegd :
-De zusters leefden mee
met het wel en wee van de dorpsbewoners.
-Het kloostergebouw van
de Annonciaden in Huldenberg.
Op zaterdag 4/11/61 organiseerde de
Koninklijke Fanfare Sint Cecilia in de zaal
bij de weduwe Huybrechts een
Chinees Bal.
Toegangsprijs : 50 fr. Het orkest
Bavaria zorgde voor de leute.
1961 11 november :
Diefstal draadaanspanners voor weide-afsluiting.
Langs het spruitenveld in de
Hertstraat van landbouwer Ludovicus Polspoel
(°Heffen,10/6/1908, wonende
Blaasveldstraat 1) waren 10 draadaanspanners
voor zijn weideafsluiting gestolen,
alle doorgeknipt en verdwenen.
Ze hadden een waarde van 32,5 frank
per stuk.
(VVH)
Ludovicus Polspoel was gehuwd met
Henriette Reyniers. Hij overleed te Leest
op 16 maart 1993.
onze
dierbare echtgenoot, vader en grootvader stamde uit een sterk geslacht.
Reeds
zeer jong moest hij de hand aan de ploeg slaan. En sindsdien beleefde hij
de oude
spreuk Arbeid Adelt. Hierbij vond hij steeds grote voldoening. Maar eens
de
dagelijkse taak volbracht, genoot hij met volle teugen van het gedane werk, de
liefde van voor zijn gezin, zijn kinderen en kleinkinderen
1961 9 oktober : Vergadering
Boerengilde
De onderpastoor hield een toespraak
over de rozenkrans. In onze meeste
gezinnen hangt de Paternoster nog ten toon aan de muur in de huiskamer,
maar
dat is niet genoeg, hij moet van de nagel afkomen, er moet aan gebeden
worden gedurende de wintermaanden en vooral in de maanden die thans vol
spanning zijn : BIDDEN WE VOORAL VOOR DE WERELDVREDE ! zodoende behouden
we
onze schone, biddende boerengezinnen en kunnen we met betrouwen de toekomst
tegemoet gaan.
De uiteenzetting van de heer Van Assche voor het
technisch gedeelte werd als
volgt samengevat : Niettegentaande de slechte prijzen die de
voorgaande zomer
voor
de sla betaald werden, is deze teelt doorgaans genomen nog steeds lonend, en
gaat
de vraag naar dit vitaminen rijk voedsel samen met tomaten in stijgende lijn,
daar
de vraag naar witte, rode en groene kool steeds achteruit gaat.
Wat
betreft de keuze van sla, er zijn de laatste jaren 37 nieuwe soorten op de
markt gebracht.
Datzelfde jaar gaf de heer Hellemans (Alfons ??) een
voordracht over
Hoeveinrichting :
Om over
nieuwbouw en openlucht stallen te spreken zoals in de Kempen zijn onze
bedrijven doorgaans te klein, zegde spreker.
Van meer belang is de aanpassing en verbetering van
bestaande hoevegebouwen en de toelage verleend voor deze. Achtereenvolgens
besprak hij:
De Verluchting van de stallen, door het aanbrengen van
draineerbuizen en trekschouwen om vochtigheid te weren en temperatuur te
regelen.
Verlichting :
1 vierkante meter venster is nodig voor 10 vierkante meter grond oppervlakte.
Licht ontsmet en doodt de ziektekiemen.
Bevloering : kort ligbed in poreus materiaal,
voedergangen en krib in harde steen, doch niet te glad, plaatsen van
reukafsluiter tot het weren van amoniakgeur uit de aalput. Voor deze werken
wordt tot 25% toelage verleend.
Zoldering : bij voorkeur in geklikt hout
1961 Vrijdag 1 en
zaterdag 2 december :Door de zorgen van
de KWB bracht
Sinter Klaas een bezoek aan de
Leestse kinderen.
Een traditie waarmee ze opnieuw
aanknoopten van voor een paar jaar terug.
(DB)
1961 3 december : Toneel
Rust Roest
Opvoering van Sloep zonder
Visser, een stuk in drie bedrijven van Alejandro
Casona. Met gastoptreden van de
Mechelse Berta Willems.
Regie : Alfons Hellemans.
De opvoering van De Sloep zonder Visser door deze toneelkring voor
het
voetlicht gebracht, mag als zeer
geslaagd genoemd worden. (...)
Rust-Roest mocht zich trouwens
verheugen over een zeer talrijke opkomst,
wat eens te meer bewijst dat zij
steeds de belangstelling van de toneelliefhebbers
blijft genieten... (De Band,1962)
1961 17 december :
Teerfeest Arbeid Adelt.
Naar jaarlijkse gewoonte vond het
teerfeest van de K.F. Arbeid Adelt plaats.
Het werd voorafgegaan door een
muzikale optocht door het dorp.
1961 24 december :
Kinderkerstfeest Sint Cecilia
Op zondag 24/12/1961 werd aan de
kinderen van de Sint Cecilialeden een
groot Kerstfeest aangeboden.
Ruim 100 kinderen werden vergast op
een mooi geschenk, lekkernijen en
speelgoed.
Ettelijke smaakvolle nummertjes
werden opgevoerd, ze werden aangeleerd
door de Juffers Godelieve en Paula
Bradt.
De jongens stonden onder de leiding
van meester Hendrickx.
Al sedert 1956 organiseerde de
fanfare voor de kinderen van de leden en voor
de leerling-muzikanten een
kinderfeest in december. Met de opbrengst van de
tombola van het ledenfeest werden
geschenken gekocht. Voor de kinderen werd
een speciaal ontspanningsprogramma
samengesteld waarbij de leerling-muzikanten
vaak een optreden verzorgden.
1961 Op 31
december telde Leest1862 inwoners en
447 woningen.
Daarvan waren 141 landbouwexploitaties en
36 handelshuizen.
Bouwdatum :
35,12% of 157 van de woningen
dateerde van de periode tussen 1919 en
1945. 19,5% of 87 woningen van na
1945, 17,67% of 79 huizen waren gebouwd
voor 1850.
34,22% of 153 woningen waren
gezonde woningen.
De rest was weinig konfort biedend
tot ongezond en zeer slecht.
71 woningen werden bewoond door
twee gezinnen, 1 door 3 gezinnen.
210 woningen of 47% had te kampen
met voortdurende vochtigheid.
Uitrusting van de woningen:
Water
Open waterput : 152
Pomp met slecht water : 202
Aantal woningen die waterput of
pomp met andere woningen deelden : 48.
Goed water : 93.
Afvoer
Bovengrondse afvoer : 170
Ondergrondse afvoer naar gracht :
101
Ondergrondse afvoer naar sterfput :
148
Aangesloten riolering : 28.
Sanitaire installatie :
Houten bril boven alput : 331
waarvan 12 in woningen na 1945 gebouwd.
Engelse WC zonder spoeling : 99.
WC met spoeling : 13.
Onbekend : 4.
Geen eigen WC : 10.
Electriciteit : alle woningen.
Aantal eigenaars : 373.Aantal huurders: 74.
(De Band-1961)
1962 Militielichting
1962
Gobien Jan, Juniorslaan 72.
Huysmans Leo, Winkelstraat 18.
Nuytiens Albert, Dorpstraat 33.
Polspoel Alfons, Blaasveldstraat 1.
Selleslagh Louis, Bist 1.
Selleslagh Victor, Juniorslaan 68.
Van de Vondel Jan, Kouter
31.
Van de Vondel Willy,
Kouter 31.
Van Nuffel Paul, Grote Heide 9.
Van Winghe Lud.,
Alemstraat 6.
Vloebergh Jozef,
Dorpplaats 7.
Vloeberghen Frans,
Scheerstraat 3.
Verbruggen Hyron.,
Tiendeschuurstraat 6.
1962 Zilveren Kloosterjubileum
Een gebeurtenis die voor eenieder voorbij is gegaan en in alle
intimiteit
plaats had, is het Zilver
Kloosterjubilee van eerwaarde Zuster
Annunciata.
Omwille van het privé-karakter
dezer viering door de kommuniteit, is het ons
onmogelijk hierover een omstandig
verslag te geven.
Evenwel willen wij toch de aandacht
vestigen van onze lezers dat de gevierde
reeds een twintigtal jaren
onverdroten haar beste krachten ten dienste heeft
gesteld van het vrij onderwijs, en
inzonderheid van de kleinsten onzer
schoolgaande jeugd van de gemeente
Leest.
Wij bieden eerbiedig onze
welgemeende gelukwensen aan Zuster Annunciata
en drukken de vurige hoop uit haar
nog vele jaren in onze gmeente te mogen
1961 17 juli : Joannes Baptista V.F.C.H. VERBIST werd
onderpastoor te Leest.
Hij was een neef van oud-minister
A. Verbist (°1888,+1974).
Joannes Verbist werd geboren te
Turnhout op 17 oktober 1934 en priester gewijd te
Mechelen op 09/07/1961, Leest werd
zijn eerste benoeming.
In Leest zou hij in totaal
dertigkinderen dopen en hij was de
eerste proost van de
KBG.
Vijf jaar later werd hij
onderpastoor in de O.L.Vrouwparochie te Vlierbeek om in 1990
een pastoorsbenoeming te krijgen in
Tielt-Winge.
In 1994 werd hij parochieadministrator
te Glabbeek-Zuurbemde.
In 2004 ging hij op rust en
verbleef toen in Goetsenhoven bij Tienen.
1961 Van 26 juli
tot 2 augustus : Bivak Landelijke Jeugd Meisjes
Locatie : Sint Pieters-Rode bij
Aarschot. Waren ze vorig jaar nog in een oude schuur
gelogeerd, de tegenstelling kon
niet groter zijn, dit jaar betrokken ze een prachtig oud
kasteel, inclusief met ophaalbrug
en schietgaten. Zondag was bezoekdag.
1961 Augustus De
Band : Ongeval
Het mistig weder was oorzaak van
een ongeval dat één onzer dorpsgenoten
overkwam. Door de mist misleid kwam Jan
Spinnael uit de Dorpsstraat in een
gracht terecht en liep verschillende verwondingen op, zodat
geneeskundige
zorgen dringend nodig waren.
Alhoewel alles zich bepaalde tot diepe vleeswonden was hij er zeer erg
aan
toe.
Aan
de sympathieke jongen kunnen wij slechts toewensen dat hij vlug en algeheel
moge
herstellen.
Jan Spinnael (foto) was geboren te
Leest op 7 juni 1934 en hij overleed er in zijn
huiskring op 19 juli 2004. Jan was
gehuwd met Fransine Van Eekel.
1961 29 augustus :
Dronken bestuurder bedreigt garde met mes
Midden in de Kouter vesperde rond
22u30 een lichte vrachtwagen alle verkeer.
De bijgeroepen veldwachter vond de
bestuurder dronken en ruggelings
uitgestrekt op de bank in zijn
onverlichte voertuig. Hij weigerde dat te verlaten
en toen de garde hem wou dwingen
greep hij naar een mes onderwijl
bedreigingen uitend. De garde riep
de hulp in van zijn collega Mampaey uit
Heffen en samen slaagden ze er in hem naar
de gemeentelijke veiligheidskamer
over te brengen.
De man, een opkoper van oude
metalen uit Willebroek, weigerde de bijgeroepen
dokter Stuyck bloed te laten
trekken.
Hij bleef een nachtje ontnuchteren in
den amigo. Zijn voertuig werd door
Garagehouder Ceuppens naar het
gemeenteplein overebracht, zijn (zak)mes
in beslag genomen en proces verbaal
opgemaakt.
(VVH)
1961 30 september
: Poging tot inbraak
Toen het echtpaar Jan Alfons De Boeck-De Prins
(Winkelstraat 8) aanwezig was
op het huweljksfeest van hun zoon
in Humbeek werd er s nachts een grote
steen door het raampje boven de deur
naar binnen gegooid. Gelukkig hadden
ze een vriend, Victor Van den
Brande uit Hombeek, te logeren gevraagd om
tegelijkertijd hun woning te
bewaken. Die is onmiddellijk opgestaan en heeft
het licht aangestoken waarop de
daderhet hazenpad koos.
De daaropvolgende morgen vond men
nog een baksteen terug tussen het
rolluik.
(VVH)
1961 14 oktober : Gouden
Bruiloft echtpaar De Greef-Lauwens
De
bewoners van de Scheerstraat hadden voor een puike versiering gezorgd,
want
de feestelingen werden er ten zeerste geacht en bemind.
Om
10 u trokken zij met hun familielieden stoetsgewijze naar de kerk om er een
dankmis bij te wonen en werden door de zieleherder van harte nog vele
jaren
toegewenst.
Na
de kerkelijke plechtigheid was de ontvangst op het gemeentehuis, alwaar de
heer
burgemeester op zijn typische manier het echtpaar toesprak en besloot met
een
heildronk en het aanbieden van een geschenk.
In
familiekring werd er dan gefeest, maar ook s avonds was iedereen present
en
al spoedig in de feestkroes verdwenen... (DB-1961, november)
1961 15 oktober : Kleine
Landeigendom
Op zondag 15/10/1961 had om 10u30 een
vergadering plaats in de zaal St.-
Cecilia.
Deze bijeenkomst werd belegd met
het doel alle belangstellenden op de hoogte
te brengen inzake opruiming
krotwoningen, bouwen of kopen van kleine
landeigendommen, bouwpremiën e.a.
en ook de drinkwatervoorziening in
de gemeente.
Het initiatief was genomen door het
gemeentebestuur.
1961 29 oktober : Viering
Kristus Koning
Op
zondag 29 oktober kwamen alle bestaande organisaties samen aan het
kapelleke van de Juniorslaan en begaven zich in optocht langs de
Dorpstraat en
het
Dorp naar de kerk.
Voorafgegaan door de Oud-strijders met vaandel en de Koninklijke Fanfare
Sint
Cecilia volgden dan de kinderen van de gemeenteschool, de B.J.B.,
K.W.B.,
Kruistochters, Landelijke Jeugd, Vrouwengilde en Chiro om de stoet te
laten
besluiten door de Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt.
Tijdens de optocht werden om de beurt marsen uitgevoerd door beide
muziekkorpsen.
Onder het lof had de toewijding aan Kristus Koning plaats en werd door
de
Chiro een feestnamiddag gegeven in het parochiehuis. (DB, november 1961)
1961 1 november : Dodenhulde
Woensdag 1 november had naar
jaarlijkse gewoonte de dodenhulde plaats.
Onder het spelen van een treurmars,
dit jaar de Sint Cecilia, ging het naar het
gemeentekerkhofalwaar een redevoering werd gehouden door een
afgevaardigde
van de Oudstrijders.
De dodenhulde werd door een talrijk
publiek bijgewoond, evenals het lof.
Het Lof
Lof en vespers : vroeger vonden ze iedere zondag
plaats om twee uur, met ervoor afwel tussen de twee oefeningen in, het
catechismusonderricht.
Het lof was een aanbidding van het Heilig Sacrament.
In het lof zong men Latijnse liederen sinds Vaticanum II (1962-1965) zo goed
als uitsluitend Nederlandstalige en bad men tussenin een rozenhoedje met de
litanie van O.L.Vrouw. Na het Tantum ergo gaf de priester de zegen met het de
hele tijd in een monstrans uitgestalde Heilig Sacrament.
In de twintigste eeuw, alvast onder pastoor Coosemans,
werd het rozenhoedje met litanie op de derde zondag van de maand vervangen door
de kruisweg met overweging.
En tijdens de vastenzondagen hield een vreemde priester,
doorgaans een minderbroederuit het
Mechels klooster, een vastensermoen of lijdensmeditatie. Daar kwam duidelijk
meer volk op af dan er aanwezigen waren op andere zondagen.
Enkele decennia begon elke chironamiddag met het
bijwonen van het lof maar stilaan viel die gewoonte weg. Slechts één plechtig
lof bleef behouden : dat op paasmaandag met kinderzegen om vijftien uur naar
aanleiding van de begankenis ter ere van St.-Korneel.
(Wilfried Hellemans
: De St.-Niklaasparochie in Leest.)
