1958 – Novembernummer “De Band” : Nieuw fietspad op de “Battelse Bergen”.
Het fietspad langs de Leestse steenweg werd door de stad Mechelen geasfalteerd. De afwatering liet te wensen over. (DB)
1958 – November – ‘De Band’ : Belevenissen op onze Lourdesreis. Verslag van Frans Fierens :
“Eindelijk brak de lang verwachte dag aan waarop wij met drie de B.J.B. mochten vertegenwoordigen te Lourdes. Zwaar geladen vertrokken wij naar Nekkerspoel. Dan de trein op. Het zou niet voor een paar uurtjes zijn, maar wel voor een dag en een nacht. De tijd in de trein ging vlug voorbij. Na het reisgebed bereikten wij vlug de grens. Na een 20 minuten poos, vertrokken we weer. Dan het rozenkransgebed. De avond viel in. Aan slapen viel niet te denken. Het was rond 5 uur toen we Lourdes bereikten, nadat de bergen van Zuid-Frankrijk zich hadden afgetekend aan de horizon. Ginder ver in een waas van nevel, raadt men het gebergte. Daar tekent zich een eerste massa af en daar achter verschijnt als een zware donderwolk…Neen, bij het naderen van de trein blijkt het een nieuwe brede bergkruin te zijn. Beslist we naderen Lourdes. Een rilling gaat over ons. Een onbekend gevoel welt op uit het diepst van ons wezen, het stijgt ons naar de keel. Eindelijk barst het los : MAGNIFICAT ! De trein vertraagt zijn gang. Achter de bergen zien we de Grot en we zien de witte basiliek. Vergeten is die lange reis. Vijf dagen zou ons verblijf duren. Dagen van geestelijke afzondering, gevuld van de morgen tot de avond. H. Mis en communie aan de Grot, de boet- en smeekprocessie, de lastige kruisweg. Honderden zielen smeken om genezing naar ziel en lichaam als het Allerheiligste voorbijgedragen wordt. De avond is in het land neergekomen. Stil staan duizenden te wachten voor de kaarskensprocessie met de gemutste kaarsen. De lange stoet komt in beweging en zingt en bidt. Het is een luchtige avondgroet van een dankbare massa. Het was heel ontroerend de zieken te zien binnen dragen waarvan de gelaatstrekken samenkrompen van pijn. Diezelfde zieken bracht men buiten met stralend wezen. Wat is er gebeurd ? Zielenrust en zielenblijheid. Ze worden ondergedompeld en gewassen. Aan de kraantjes vloeit kwistig het water van de moederbron. ’t Is fris en lavend. Wie zal verhalen wat al weldaden het Lourdeswater uitwerkte de wereld door ? Zo brak dan de laatste dag aan. Eerst de kruisweg. Dan de plechtige Mis in de Pius X kerk die plaats biedt aan 20.000 personen. In de kerk de 400 B.J.B.-vlaggen uit alle hoeken van het Vlaamse land. Prachtig ! Die heerlijke dagen waren veel te vlug voorbij... Frans Fierens.”
1958 – 8 november : Gouden bruiloft Petrus Van den Heuvel-Joanna Catharina De Hertogh.
Petrus Van den Heuvel (“Peer Mangaar”) en Joanna Catharina (“Joke”) Van den Heuvel uit de Alemstraat (nr.14bis) vierden hun 50-ste huwelijksverjaardag. Hun huwelijk werd voltrokken op 8 november 1908 in de Sint-Niklaaskerk te Kepelle-op-den-Bos door pastoor Van Doren. Het echtpaar kreeg vier kinderen : 2 jongens en 2 meisjes.
“De Alemstraat was prachtig versierd. Boven de deur van de jubilarissen was volgende tekst aangebracht : “Vandaag viert ge uw jubeldag in ’t goud, binnen tien jaar in ’t diamant, dat wensen de geburen jullie van hunnen kant”. Om 10 u werd in de parochiekerk een dankmis opgedragen. Hierna werden de jubilarissen op het gemeentehuis ontvangen door burgemeester, schepenen en raadsleden. Peer en Joke werden met twee clubzetels bedacht. ’s Avonds bracht de Kon. Fanf. St.-Cecilia een serenade aan de feestvarkens.” (DB, januari 1959)
Petrus Van den Heuvel was te Leest geboren op 5 mei 1885 en hij overleed er op 2 april 1962. “Eenvoudig en goed zoals hij geleefd heeft is hij ook gestorven. Hij was een rechtzinnige en voorbeeldige man, in dat woord ligt heel zijn leven samengevat. Hij was altijd zachtaardig en behulpzaam; altijd goedhartig en zichzelf vergetend, om slechts aan de anderen te denken, dit alles was een bewijs van zijn goede inborst…” Mooie woorden uit zijn gedachtenisprentje.
Joanna De Hertogh was te Kapelle-op-den-Bos geboren op 18 januari 1884 en ze overleed te Mechelen in de Sint-Jozefskliniek op 15 november 1969. Ook haar doodsprentje was veelzeggend : “Wij zullen in ons immer het beeld bewaren van een eenvoudige, rechtvaardige en zorgzame moeder, die ons door haar voorbeeld de ware betekenis van het leven heeft voorgehouden. Zoals ieder nederig mens is zij groot geweest in haar dagelijkse plichtsbetrachting.”
Foto’s :
-De verslaggever van de Lourdesreis Frans Fierens.
-De jubilarissen Petrus en Joanna omringd door familie en vrienden. (Foto : GvA)
