1984.

1984 – Uit een folder van 1984 (enkel jaartal bekend) : Verheugend Nieuws

            “Tot onze grote vreugde vernemen we dat het Zijne Heiligheid de Paus behaagd

            heeft onze vroegere Aalmoezenier Georges Herregods, “Apostolisch Militaris”

            te benoemen, met standplaats te Brussel.

            In deze nieuwe hoedanigheid houdt de Aalmoezenier eraan de hoogmis van nu

            zondag, te 10 uur zelf te celebreren en aan de gelovigen van Leest, die hij steeds

            in zijn hart gedragen heeft, zijn eerste pauselijke zegen “laetare populum innocente”

            te geven.

            Zeker zullen vele Leestenaars eraan houden deze plechtigheid bij te wonen.

            Gelieve de huizen te bevlaggen.”

1984 – Enkel jaartal bekend : Gazet van Mechelen :

            Sterkste Duffelaar woont in Leest.

Krachpatserijen werken aanstekelijk op het publiek. Daarom ging de voetbalclub Luna op zoek naar de Duffelse “Goliath” die verondersteld wordt de sterkste man uit Duffel of omgeving te zijn.
Er bleken  voldoende kandidaten geïnteresseerd in deze titel : vandaar dat er een voorselectie aan te pas kwam, waardoor vijf kandidaten weerhouden werden voor de finale.

De laatste opgaven waren niet min : gewichtheffen, staven buigen, telefoonboeken scheuren, een menselijke weegschaal en bakstenen tillen.

Van het vijftal finalisten maakten Luc Ansloos, een uitgeweken Duffelar die nu te Leest woont, en Eddy Daems er een nek-aan-nekrace van.
Na de vijf proeven stonden ze zelfs met gelijke punten !

Er kwam bijgevolg nog een bijkomende proef aan te pas en het was uiteindelijk Luc Ansloos die zijn vorig jaar reeds veroverde titel met een jaar kon verlengen.

De laureaat mocht liefst drie wisselbekers in ontvangst nemen.

Sportschepen Jan Borremans feliciteerde de vijf finalisten en reikte bekers en herinneringen uit.”

1984 – Enkel jaartal bekend : HOOFDLUIZEN

Mededeling van de Stad Mechelen aan ouders en leerlingen van het Stedelijk Onderwijs :

“Het probleem van de hoofdluizen is momenteel sterk in de actualiteit getreden, door zijn onrustwekkende toename.

Een tijdige diagnose, een doeltreffende behandeling en een zinvolle preventie dringt zich, nu meer dan ooit, op.

De hoofdluizen kenmerken zich door hun sterke vermenigvuldigingsdrang, voornamelijk in collectiviteiten zoals kribben, peutertuinen en scholen, zodanig dat alle sociale lagen aangetast worden zonder discriminatie. Men moet goed voor ogen houden dat het gevaar van deze enorme voortplantingsdrang niet denkbeeldig is (elk wijfje legt tussen 100 en 400 eitjes en deze zijn op hun beurt na 6 dagen volwassen).

Bij het ontdekken van een besmet kind, wordt dit dan ook pas na een volledige behandeling weer in de schoolgemeenschap opgenomen.

De heropflakkering van deze menselijke parasiet verantwoordt dit schrijven en verhoopt een volledige medewerking aan alle betrokkenen.

F. Nason, Schepen van Sociale Zaken

G. Joris, Schepen van Onderwijs

Dr. K. Lehouck, Geneesheer-Coördinator v/h Gezondheidscentrum Kon. Astridlaan

Dr. J. Simons, Geneesheer-Coördinator v/h Gezondheidscentrum Vijfhoek.” 

1984 – Inlichtingen voor Miliciens

Dat jaar konden de miliciens voor inlichtingen en raad betreffende de militaire reglementen e.d. nog altijd terecht bij Luc Beterams, Tisseltbaan 46 en op het oud-gemeentehuis van Leest op maandag, woensdag en vrijdagvoormiddag.

(‘DB’, maart 1984)

1984 – Januari – ‘Van Toeters en Trompetten’ : Eerste prijs voor Patrick Leveugle.

“Wij hebben de eer en het genoegen u mee te delen dat onze muzikant Patrick Leveugle een eerste prijs heeft behaald op de nationale wedstrijd ‘Pro Civitate’ ingericht door het Gemeentekrediet van België.

Het is de hoogste onderscheiding die een jonge muzikant in ons land kan behalen.
Deze prestatie is des te merkwaardiger omdat het jaren geleden is dat een trompetspeler (of cornetspeler) deze onderscheiding nog kon behalen ! Proficiat Patrick ! Doe zo verder !

Wij publiceren dit ook ten behoeve van de organisatoren van kampioenschappen ! Zij zijn nu op de hoogte gebracht dat er muzikanten (in het meervoud) uit onze fanfare groeien die in de toekomst ‘de wereld zullen verbazen !’ Anders moeten we weer eens in een persbericht lezen dat onze vereniging versterkt was met ‘supercracks’…!”

1984 -  ‘De Band’ januari : Leestenaars treden zo uit de oude doos

(Verzameling Stan Huysmans)

Brief van Jan De Leers, schoolhoofd, aan Vik De Laet, burgemeester

(Gedateerd 7 februari 1935 en in de toenmalige spelling)

“Achtbare Heer Burgemeester,

Hierbij deel ik U een schrijven mede, welke mij is gezonden geworden door den Heer Kantonnalen schoolopziener.
Er werd mij gevraagd medalies te willen verkoopen, om alzoo bij te dragen tot het oprichten van een gedenkteeken ter eere van onzen diepbetreurden Vorst, Koning Albert. Zeer gaarne wil ik den oproep van Zijn Excellentie, den Minister van openbaar onderwijs beantwoorden.

Ten einde de geldinzameling met gelooden bussen te doen, wil ik U eerbiedig vragen de toelating te geven hetzelve te laten plaats grijpen in onze gemeente. Ik zou graag hebben dat dit zou geschieden onder uw toezicht en vraag U daarom of het niet mogelijk is een onderhoud met U en met Mejuffer Hellemans, morgen namiddag na de klasuren, te hebben.

Indien wij alzoo een akkoord kunnen hebben op dezen dag, dan zou ik mij reeds kunnen gelasten met het aanschaffen van bussen en medalies.

Hierbij geef ik U ook een ander schrijven van den Minister van Openbaar onderwijs betreffende het turnonderwijs in de lagere scholen.

Aanvaard, Mijnheer de Burgemeester, de verzekering mijner nederige en oprechte gevoelens.

(getekend) J. De Leers, schoolhoofd.”

Antwoord van Vik De Laet aan J. De Leers, schoolhoofd (geschreven op de keerzijde van bovenstaande brief) :

“Waarde Heer hoofdonderwijzer,

Gaarne steun ik U met al mijn krachten, voor dat heerlijk werk, want een volk dat zijne groote mannen niet meer eert, is een volk rijp voor slavernij.

Vandaag, onmiddellijk na de school, zal ik het gevraagde onderhoud gaarne toestaan. Gelieve zo goed te zijn juffrouw Hellemans te verwittigen.

Hand en groet,  (getekend) V. De Laet.”

Naschrift;

Deze briefwisseling vind ik prachtexemplaren, raak tekenend, mooi belichtend en doorlichtend het karakter, illustrerend en reliëf gevend aan de geaardheid van beide schrijvers.

Enerzijds meester De Leers, grootoorlogsinvalide. Wie heeft hem niet gekend, altijd gloeiend dwepend en zich koesterend in zijn diepste gevoelens van laaiend patriotisme, wat menselijk en begrijpelijk was…

Anderzijds Vik De Laet, burgemeester, graag schalk en olijkerd in de wandel, formuleert in fijne feeling een aanmoedigend antwoord met als sluitstuk een koene en kortgebalde vriendengroet, waarbij meester De Leers, bij ’t lezen ervan, beroerd in houding is gesprongen, kan ik mij voorstellen…

We hebben ze beiden goed gekend. Elk in zijn job en zijn wandel, hebben ze ieder op eigen manier, veelvuldig en soms ook diep, hun stempel gedrukt op landelijk Leest en volk.
Waar is die tijd van toen…

(Meester Stan Huysmans)  

De protagonisten uit 1935 : meester De Leers (links) met zijn klas en de foto’s van het koningspaar. Onderaan burgemeester De Laet met de pijp tussen de tanden en de spade op de schouder.

30-06-2013 om 09:26 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – 1984 – Jaarwisseling : Stichting ZVK Leest

Zaalvoetbalclub Leest werd gesticht rond de jaarwisseling 1983-1984.

Vanaf januari 1984 werden er een tiental wedstrijden gespeeld in de bijgevoegde competitie van de B.Z.V.V. en de resultaten waren hoopgevend.

De eerste thuismatchen werden gespeeld in “Sportpark De Nekker” te Mechelen en gingen vanaf september ’84 door in de omnivalente sporthal te Leest.

Haar dynamisme bewees de nieuw opgerichte club door reeds op 14 en 28 april twee veldvoetbaltornooien te organiseren. 

Eind ’84 speelde de club in 5^e Provinciale van de Belgische Zaalvoetbalbond.

Ter gelegenheid van het éénjarig bestaan werd met Kerstmis en Nieuwjaar een            “Tweefeestentornooi” ingericht. (zie 26/12 en 30/12/84 in deze Kronieken)

Zaalvoetbalclub Leest was aangesloten bij de B.Z.V.B. onder stamnummer 3810.

Thuisbasis was het Sportcentrum Leest.

In 2003 speelde de eerste ploeg in tweede nationale A en de thuismatchen werden op vrijdagavond gespeeld om 21 uur.

De tweede ploeg speelde in derde provinciale B en de thuismatchen werden eveneens op vrijdagavond gespeeld op hetzelfde uur in afwisseling met de eerste ploeg.

De derde ploeg speelde in de plaatselijke competitie op een variabel uur op            donderdagavond.

Activiteiten naast de reguliere competitie :

-oktober : jaarlijkse fuif annex tombola.

-eind december : “De Leestse Zaalcup”, een tornooi voor Leestenaars.

Het secretariaat was in handen van Jan Van den Heuvel.

(‘DB’, april 1984 en diverse progammabrochures)

In ‘De Band’ van november 1984 werd de start in de Belgische Voetbalbond aangekondigd en de ervaringen van de nieuw opgerichte club  in de voorcompetitie :

Z.V.K. Leest – 5^e Provinciale Antwerpen

“Wablief, zullen velen al direct zeggen, nog een ploeg die van start gaat in de Belgische Voetbalbond, naast die twee andere ploegen uit onze kleine gemeente. Niets is minder waar, want de kenners onder ons hebben al direct gezien dat het hier gaat om ZAALVOETBAL, een meer beschaafdere versie van ‘koning voetbal’.

Zo’n ploeg op een goede basis starten is niet zo eenvoudig als op het eerste gezicht misschien zou kunnen lijken, want net als bij het veldvoetbal zit je hier ook vast aan een netwerk van reglementen, artikels en allerlei andere normen om alles in goede banen te leiden.

Naast al die reglementen is de grote struikelblok voor de meeste startende ploegen de financiële zijde van de medaille. Het kost inderdaad een hele boel geld om alles te kunnen bekostigen, zoals inschrijvingsgelden bij de Bond, vergoedingen en verplaatsingskosten van de scheidsrechters, verzekeringen en bovenal de huurgelden van de zaal, in ons geval de sporthal van Leest, waar wij met onze beide ploegen aantreden. Om zulke bedragen bij elkaar te krijgen was het dan ook meer dan normaal dat wij op zoek gingen naar enkele valabele sponsors die wij dan ook vonden onder de vorm van een viertal zelfstandigen uit Leest. Daarnaast hebben we dit jaar ook reeds een drietal tornooien gegeven, alle zeer goed meegevallen. Op het einde van het jaar organiseren we nog twee tornooien, nl. op 26 december een recreatietornooi en op 30 december een meer competief gericht tornooi.

Genoeg over onze bestuurlijke aangelegenheden, over naar zaalvoetbal.

Zoals elke goede ploeg zijn wij ook gestart met een voorcompetitie. Deze ging door tijdens de maanden maart en april. Deze competitie is vooral bedoeld als kennismaking met de reglementen. We hebben die wedstrijden goed doorgewerkt, we speelden enkele zeer goede matchen, getuige hiervan de uitslagen zoals 11-1, 7-1 en 17-0 in ons voordeel en natuurlijk hadden we ook eens een mindere dag en verloren we met 4-3 en 5-7.

Doch het is een goede leerschool geweest en per slot van rekening spelen wij nog allemaal voor het plezier en de goede en slechte momenten nemen we er dan graag bij.

Een week of zes voor de aanvang van de competitie zijn de eersten al gaan trainen, vooral dan wat lopen om toch niet geheel onvoorbereid het lange seizoen aan te vatten want anders vraag je om onnodige blessures of stramme spieren.

De laatste weken waren de trainingen meer voetbalgericht, doch alles verliep onder een losse sfeer met een toffe groep.

Onze eerste competitiewedstrijd dan, al direct op een late maandagavond (gelukkig valt dit niet veel voor), moesten we aantreden tegen Pleintje Willebroek. Een biezonder spannende match met onze ploeg steeds op voorsprong; toch maakten de tegenstrever telkens snel gelijk via enkele goede counters. Uiteindelijk haalden we dan toch de bovenhand met 5-7 cijfers als einduitslag.

Onze eerste thuismatch was meteen een loodzware partij tegen Derby Hemiksem, een ploeg die integraal overkomt uit eerste provinciale en die met dezelfde spelers opnieuw starten in onze reeks. Deze ploeg bleek dan ook een tikkeltje te sterk voor ons, alhoewel we goed meegespeeld hebben en enkele mooie goals konden scoren. Eindstand : Leest Z.V.K.-Derby : 5-7.

Onze derde partij hebben we eveneens zeer nipt verloren tegen Den Biezerd uit Niel.

Dit verlies was te wijten aan het nieuwe spelconcept dat we aan het inoefenen waren en dat nog niet honderd procent op punt stond; ook een gebrek aan invallersmateriaal werd ons fataal, alhoewel we bijna doorlopend veld(zaal)-overwicht hadden. Maar kom, een volgende maal beter was ons motto en inderdaad van dan ging het in stijgende lijn met de prestaties.

Bij onze tweede thuismatch hebben we dan even kat en muis gespeeld met BMW Berlgium.

Eindstand : 9-2.

Op maandag 8 oktober speelden we dan onze vijfde wedstrijd, op verplaatsing bij De Klamp uit Terhagen en deze jongens hebben niet alleen een mooie zaal, maar bovendien een goede ploeg ook, dit ondervonden we al meteen tijdens de eerste helft toen wij weliswaar snel op voorsprong kwamen, doch door enkele snel opzittende spitsen op een 3-1 achterstand werden geplaatst. Na de herneming gingen we dan nog meer offensief onze kansen en konden via 3-3 en een late goal 3-4  de twee punten mee naar huis nemen na een goede en faire partij zaalvoetbal.

Hopelijk blijven de prestaties goed en blijft de sfeer optimaal, zowel bij de eerste als bij de tweede ploeg (die enkel vriendschappelijke wedstrijden speelt en al enkele klinkende uitslagen heeft behaald, o.a. 9-1 tegen VEVOC).

Onze thuismatchen gaan door op vrijdag (naargelang de kalender natuurlijk) om 21u. na de andere Leestse zaalvoetbalploeg, die wij van hieruit een succesvol seizoen toewensen.

De tweede ploeg speelt op geregelde tijdstippen aan huis op donderdag om 21u15.

Iemand die we tenslotte nog willen bedanken is onze délégué Leo Lauwens die samen met Gerd De Prins, Pol Clyman en Frans Spoelders een enorme steun betekenen voor onze club en daarvoor onze grootste appreciaties krijgen voor hun werk !

Alle inlichtingen betreffende beide ploegen of tornooien kan je krijgen bij onze duivel-doet-al Jan Van Den Heuvel.

De spelers :   

Ploeg 1 : Jan, Hedwig, Frank, Marcel, Marc, Koen, Johan en Ludy.

Ploeg 2 : Jan, Bart, Hans, Willy, Jan, Frans, Filip en Jan (Custers).”

29-06-2013 om 09:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – Dat jaar werd er door Vevoc werk gemaakt van de oprichting van een :

                                                                    Basketclub

Hugo Lauwens vertelde in 2013 :

Ledenwerving Basketclub Vevoc Heren, 1983.

Omdat de statuten van Vevoc enkel oud-chiroleden van Leest toelieten werd er beslist om een ledenwerving te organiseren.

Zaal ‘Forum’ in Hombeek, de oefenzaal van den basket, liep vol met potentiële liefhebbers.

Er werd een gelegenheidswedstrijd gespeeld met 20 spelers, een normale match wordt betwist met 5 tegen 5, en niet iedereen was voorzien van gepaste kledij. Hilarisch toen Jef Verbeeck uit de Winkelstraat de hele match op zijn sloefen speelde. Willy Van Linden kwam nadien zelfs wekelijks trainen op zijn Zweedse klompen…

Er waren vele gegadigden die nog een tijdlang bij BBC-Vevoc bleven trainen.
Bert Schillemans, Wim Dons, Erwin Van Nobelen, Robert Van Steenwinkel en Rudy Goyvaerts (de dokter van Leest-Dorp) kwamen het team versterken, vele anderen lieten na een tijdje verstek gaan.

BBC Vevoc speelde in de competitie van de Antwerpse Vriendenclubs.

Het ontstaan werd bezegeld op het zolderkamertje van ‘De Drij Gapers’.

Onder impuls van Eddy Moortgat begon de ploeg met veel ambitie en groeide dra uit tot een begrip in de Antwerpse basketregio.

Het bestuur bestond uit Voorzitter Kris De Laet, Ere-Voorzitter Louis Vloebergh, Secretaris Hugo Lauwens, Manager Mille Peeters, Penningmeester Vera Lauwers en leden Eddy Moortgat, Chris Van den Bergh, Vera Ceuppens en Danny Polfliet.

Financieel was de club afhankelijk van Vevoc maar werd ook gesponsord door Karin De Laet, eigenares van café ‘De Drij Gapers’.

Vaste stek in de ploeg hadden o.a. de Leestenaars Jurgen en Hans De laet, Luc Peeters, Danny Polfliet, Erwin Van Nobelen, Hugo Lauwens en Luc Nuytkens.

Eddy Moortgat werd speler/coach.

Later werden de statuten aangepast en kreeg den basket versterking uit Mechelen en Blaasveld. Patrick Sleeckx (‘de Slekke’) was iedere match goed voor minstens 30 punten.
Jo en Koen De Mulder en Frank en Eric Boeckx werden de andere ‘Amerikanen’.

-Willy Van Linden.

-Hugo Lauwens

-Het Vevoc Basket-team in ’83. (foto’s : Hugo Lauwens)

29-06-2013 om 09:22 geschreven door Marcel Van Hoof

De jubilarissen van Eternit. Zittend als eerste van links : Frans De Laet. Uiterst rechts en staand : Toïne Van Paesschen.

1983 – Vrijdag 16 december : Uitbetaling Spaarkas en Souper SK Leest

            In het Chalet van SK Leest. Deelname 350 fr per persoon (niet-leden 550 fr.)

            Op het menu : hespenrolletjes met mimosa, tomatengroentensoep, kalkoen op

            jagerswijze, kroketten, fruitsla met slagroom.

1983 – Vrijdag 16 december : Jubilarissen bij Eternit (foto bovenaan)

Die dag had te Kapelle-op-den-Bos de jaarlijkse uitreiking van de Eretekens plaats.

Onder hen twee Leestenaars Antoon ‘Toïne’ Van Paesschen en Frans De Laet.

Zij ontvingen het Ereteken van de Arbeid 1^ste Klasse.

Toïne Van Paesschen was te Nieuwenrode geboren op 11 september 1928 en hij overleed in zijn huiskring te Leest op 28 december 2007.

Frans De Laet was te Leest geboren op 17 april 1923 en te Mechelen overleden op 26 juli 2002. Frans was ook cafébaas, hij was jarenlang de waard van de herberg ‘In den Barreel’ rechtover de kerk van Leest.

Van hem vonden we ook nog een getuigenis terug over zijn ervaringen in een Duits werkkamp gedurende de tweede wereldoorlog : ‘Ik ben op 2^de paasdag 1943 door de Duitse Feldgendarmerie aangehouden  (noot : hij had zich verscholen in de dakgoot van de ouderlijke woonst in de Tiendeschuurstraat) en via Mechelen, Antwerpen naar Aken (Duitsland) gevoerd. Van Aken naar Hannover en vandaar naar Bremen in een lager genaamd Werkstätt strasse Bremen Hemelingen. In dit lager heb ik De Decker Frans uit Ruisbroek leren kennen. Deze is daar samen met mij toegekomen in april 1943. Hoelang die daar verbleven heeft weet ik niet meer, daar deze ziek was is hij eerder mogen weggaan. Nadat we enkele tijd samen in dit lager waren heb ik opgemerkt dat deze abnormaal mager en bleek werd. Enige tijd later is De Decker naar een geneesheer gegaan en werd weggestuurd. In dit lager waren wij verplicht 10 uren per dag te werken. We kregen 200 gram brood voor een ganse dag. ’s Middags kregen we een kom raapkoolsoep, met soms een aardappel in. Dit was het rantsoen voor een ganse dag en als we dan ’s nachts moesten werken kregen we niets meer. De levensomstandigheden waren zeer slecht.”

1983 – 18 december : Davidsfonds – Kerstevocatie –

            In de parochiekerk om 19u30 “Kerstmis hier en over de grenzen heen”.

            Zang : Els Van den Eynde, harp : Anne Van den Troost,

            Proza : Guido Hellemans, koor : parochiekoor Leest.

            (Folder)

1983 – 18 december : K.V.G. Zennevallei hield kerstfeest

            Zo’n 160 mensen kwamen bijeen in het parochiehuis van Hombeek naar

            aanleiding van het kerstfeest ingericht door K.V.G. Zennevallei.

            Deze groep verzamelde alle minder-validen van Hombeek, Leest en Heffen

            en werd in 1970 opgericht. De toenmalige voorzitter Nand Van Praet, werd

            intussen opgevolgd door Henriette Verschueren uit Leest.

            Het kerstfeest stond vooral in het teken van het kind en werd opgeluisterd door

            het gemengd zangkoor van Leest.

            Te 14u30 had een eucharistieviering plaats die werd opgevolgd door een aperitief.

            Daarna volgde een optreden van het zangkoor met Roodkapje en de Wolf, een

            satire op de huidige crisistijd.

            Na dit optreden kwam de Leestse Chiro met een nummertje uit hun tuimeling-

            programma op het podium, hierna was er tijd voor spel en een aerobicoptreden

            van de kinderen.

            Voor en na de maaltijd waren er nog optredens van het zangkoor en de namiddag

            werd  afgesloten met de trekking van de tombola. (Gvm, 21/12/83)

1983 – 24 december : Overlijden Victoria De Boeck Ere-Schoolhoofd

Ze was te Leest geboren op 31 mei 1908 en overleed op Kerstavond in het St-Imeldaziekenhuis te Bonheiden.

“Het Kruis maakt deel uit van het leven

het wordt het deel van elk van ons.

Maar dit kruis is de weg naar het leven.

Wanneer alle hoop is geweken,

Wanneer de nood het hoogst is

dan is de Heer ons meest nabij.

‘Tinneke’ is gestorven zoals ze heeft geleefd

Zonder veel ophef of lawaai

en berustend op de wil van de Heer.
Want dat waren de trekken van haar mooi karakter :

diep kristelijk van aard

leefde ze stil en bescheiden,

teruggetrokken van ’s werelds geraas.

In berusting ook is zij haar kruisweg gegaan

en droeg haar lijden zonder klagen.
Op deze vooravond van het Kerstfeest

is zijzelf naar het Kerstekind toegegaan.

en trad ze binnen in de vrede van de Heer…”

(uit haar gedachtenisprentje)

1983 – Zaterdag 24 december : KERSTAVOND BIJ DE CHIRO

“Zaterdag den 24^ste december chiro voor Sloebers en Rakkers.

Om 17u30 begon de avondvergadering voor de oudste groepen.
Eens aangekomen in de Chiro werden we ingedeeld in groepen (jongens en meisjes ondereen).
De inleiding begon met een toneeltje door chiromensen naar voor gebracht.

Later moesten we een bepaalde route volgen en vraagjes oplossen. We kregen ieder een kaart mee en 2 fakkels per groep.
Het was een goede bezinningsavond !

Iedereen had een verschillende versie van kerstmis.

We gingen met alle leden naar de kerststal en daar werd het kerstfeest besproken plus een kleine evaluatie. Ook de kerstboom aan de kerk werd versierd en er werd een kleine zangstonde gehouden.
De H. Mis werd door iedereen bijgewoond !

Door deze avond ondervonden we dat kerst toch iets kon betekenen.

    De chiroleiding  (‘DB’, februari ’84)

1983 – Zondag 25 december  : Kerstfeest Kon. Fanf. ‘St.-Cecilia’

            De Kon.Fanfare St.-Cecilia richtte haar jaarlijks kerstfeest in.

            Dit ging door in de zaal bij Emiel Van Steen vanaf 15 uur. Het feest bestond

            uit drie delen :

            -Bert De Borger speelde “Hoger-Lager” met kinderen en volwassenen.

            -Er stond een feestmaal op het programma met koffiekoeken en koffie, gratis

            voor de kinderen van de muzikanten en de ereleden. 50 frank voor de

            meevierende volwassenen.

            -Uitdeling van de geschenken. (GvM, 15/12/83)

“Door een samenloop van omstandigheden viel Kerstmis in 1983 op een zondag. Het kon dan ook niet anders of het kerstfeest van de fanfare moest met Kerstmis zelf plaats hebben. Een kwart van de ingeschreven deelnemers gaf forfait ! Dat is veel, veel te veel zelfs ! Daarom heeft het bestuur besloten volgend jaar een hoger inschrijfgeld te vragen en bij deelneming een gedeelte van dit inschrijfgeld terug te geven. Zo zullen onnodige onkosten voor de fanfare vermeden worden.

In de zaal stond een grote kerstboom opgesteld en zoals het hoort, werd er eerst rond de kerstboom gezongen. Het grootste deel van deze kerstviering was besteed aan allerlei spelletjes uitgedacht door Hubert De Borger. Deze had er eveneens heel wat vrije tijd voor opgeofferd  om de nodige materialen in elkaar te knutselen.

Er werd begonnen met de kleintjes van 2 tot en met 6 jaar !

Zij deden een ‘ringenwedstrijd’ en nog wel tegen het uurwerk. Er was een kleintje bij dat zich niet wil laten opjutten en daarom gaf dat gewoon forfait !

De kinderen van 7 tot en met 9 jaar speelden een E.T.-spelletje. Het heeft iets te maken met een lampje en met elektriciteit en omdat we technisch niet zo onderlegd zijn, kunnen we hierover geen verdere informatie geven.

De kinderen van 10 tot 12 jaar mochten ‘Hoger-Lager’ spelen met echte grote kaarten zoals dat in het programma van Walter Capiau op de televisie gebeurt. In de finale voor de kinderen wonnen Erik Van den Vondel en Anja Piessens het van Jürgen Verschueren en Iris Piessens.

En toen mochten de ‘grote mensen’ ook eens meedoen aan ‘Hoger-Lager’.
Als voorselectie kregen zij het E.T.-spelletje voorgeschoteld en wat merkten we op ? Die grote mensen konden het niet zo goed als de kinderen van 7 tot 9 !!!

In de finale kon Günter Peeters bijgestaan door zijn moeder Simone het nipt halen tegen terug Erik Van de Vondel met deze keer de steun van zijn moeder Jacqueline.

En toen was het tijd om kerstkoeken te gaan eten ! Omdat er zoveel mensen hun kat hadden gestuurd, waren er heel veel koeken over ! En ze waren nog zo lekker ! Maar volgend jaar zullen er ook belegde broodjes zijn ! De moeders houden er niet van dat hun kinderen zich ‘bekladden’ met chocolade, vanille of suikerpoeder !

Als slot van dit kerstfeest kregen alle kinderen nog speelgoed aangeboden. Met blijde gezichten trokken ze daarna allemaal naar huis !”

(‘Van Toeters en Trompetten’, januari 1984) 

28-06-2013 om 07:54 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – 10 december : 10^de Sint Niklaasbal van V.V. Leest

            Dit ging door in de parochiezaal te Leest. De muzikale omlijsting berustte bij

            het orkest The Dukes en als speciale attractie was er een optreden van  Anita Leone

            en Gene Summer. Sint Niklaas en Zwarte Piet  hadden voor alle deelnemers

            gratis geschenken. (Folder)

1983 – 10 en 11 december : 4^de Hobbytentoonstelling SP Leest. 

            De openingsrede werd gehouden door de schepen van onderwijs en SP

            voorzitter van Mechelen G. Joris.

            Op de standen vonden we volgende deelnemers terug :

            Rudy Nuytkens, Stefaan De Laet en Marc De Win met pentekeningen.

            STIM (soc.promotie) met macramé, kantklossen en weven.

            Jos De Schouwer met zijn beeldhouwwerken, Staf Schaepherders met

            boekbinden, de familie Portael met handwerk, Nancy Van Camp met

            meubeltekenen, Marcel Van Hoof : Leest, vroeger en nu.

            Ook de postzegelclub A. Spinoy was present evenals de STIM(dagschool)

            met “computer in werking”.

            De tentoonstelling vond plaats in de zaal van Mille Van Steen.

Gazet van Mechelen daarover (15/12) :  Vrijetijdstentoonstelling.

“Te Leest werd er vorig weekeinde een vrijetijdstentoonstlling georganiseerd in de feestzaal St.Cecilia. De openingsrede werd door schepen Joris gehouden. Onder de andere prominenten waren er C. De Meester, Louis Vloebergh en Jef Vloeberghen alsmede oud-burgemeester van Leest, de h. Lauwers.

Op 13 standen kregen de bezoekers een inzicht over mogelijke vrijetijdsbestedingen. Zo was er Rudy Nuytkens met pentekeningen, de STIM (soc. Promotie) met macramé, kantklossen en weven; Stefaan De Laet en Marc De Win met pentekeningen; Jos De Schouwer met beeldhouwwerken; Staf Schaepherders met een standje over boekbinden; de familie Portael met divers handwerk; SITO en SMS 1 met meubelmaken, publiciteit, binnenhuis en plastische kunsten; A. Sponoy met de postzegelclub; STIM (dagschool) met de computer in werking; CSC Leest met schaken; Nancy Van Camp met meubeltekenen en verder nog een rommelmarkt.
Veel aandacht kreeg Marcel Van Hoof met zijn stand ‘Leest, vroeger en nu’. Al wat er maar gebeurd was in Leest kon men terug vinden in één van zijn documentatiemappen.”

1983 – 11 december : Jean Van Dam lijnrechter.

            In de voetbalpartij Heffen-SK Leest was één van de lijnrechters niet komen

            opdagen waardoor de wedstrijd met enkele minuten vertraging van start ging.

            De Leestse voorzitter Jean Van Dam, een oud-scheidsrechter, viel in als

            gelegenheidslijnrechter en kweet zich behoorlijk van zijn taak. 

1983 – 13 december – Het Laatste Nieuws :

            Vinkstraat blijft in Leest een probleemstraat

“Iedereen die Leest kent, kent de problemen in verband met de Vinkstraat. De wegbedekking van deze straat is nog nauwelijks die naam waardig en er is bijgevolg dringend een verbetering van de infrastructuur nodig.

Het klinkt misschien ongelooflijk, maar deze zin had men 5 jaar geleden ook reeds kunnen uitspreken.

Inderdaad, de plannen tot verbetering van de Vinkstraat dateren reeds van 1978.

In dat jaar werd een studiebureau aangesproken om een ontwerp voor de Vinkstraat te maken. Ontwerp dat ongeveer 1 jaar daarna klaar was en op 16 april 1979 door de gemeenteraad goedgekeurd werd.
De geplande verbetering van de straat bestond erin dat de toenmalige (en huidige) wegbreedte van drie op zes meter zou gebracht worden, met aan weerszijden van de rijweg een verharde berm, waarin de nodige voorzieningen zouden aangelegd worden.
Voorzieningen als daar zijn : rioleringen en een daarmee verbonden afwateringssysteem, elektriciteitsleidingen en telefoonlijnen.

Toelagen

Ongeveer een maand daarna (mei ’79) richtte de stad Mechelen een aanvraag voor subsidie aan de Provincie. In maart 1980 keurde het provinciebestuur de aanvraag goed en nam aldus 60% van de totale kosten (ongeveer 8 miljoen fr.) op zich, zijnde 4 miljoen frank. Wel stelde de Provincie als voorwaarde dat de aanbesteding van de werken voor 30 september 1980 zou gebeuren. Voor die datum moest de stad dus eigenaar worden van de gronden die noodzakelijk zijn voor de aanleg van de nieuwe straat (de stad mag immers uitsluitend op haar eigendom werken uitvoeren).

Nu zijn er voor een stad twee manieren om gronden te verwerven. Een eerste systeem is dat van de onteigening. Deze werkwijze houdt in dat de eigenaar van de grond die grond afstaat in ruil voor een vergoeding. Hij staat dan wel in voor de deelname in de onkosten die gepaard gaan met de aanleg van de nodige infrastructuur.
De kosten worden hem dan aangerekend d.m.v. een jaarlijkse “verhaalbelasting”, zolang hij daar blijft wonen.

Een andere mogelijkheid is die van de gratis grondafstand.

In dat geval staat de eigenaar een stuk van zijn grond gratis af (geen onteigeningsvergoeding dus). In ruil daarvoor neemt de stad dan alle kosten voor de aanleg van de infrastructuur (riolering e.d.) op zich. Het is deze methode die de stad Mechelen toepast, en dit reeds gedurende meer dan 30 jaar.

En hier gaan de poppen aan het dansen : Leest heeft steeds het onteigeningssysteem gekend, en de bewoners zijn niet bijzonder opgetogen met deze voor hen, sedert de fusie althans, nieuwe regeling.

Daarbij komt dat de stad onder geen beding van haar beleid wil afstappen : deze regeling, evenals het gekozen tracé en de wijze waarop het zal uitgevoerd worden, is te nemen of te laten.

Kredieten opschorten

Al deze factoren hebben ervoor gezorgd dat vandaag, drie jaar na de goedkeuring door de Provincie van de toelagen, nog 21 van de 57 stukken grond aan de stad moeten afgestaan worden. Al die tijd heeft men de beschikbare kredieten moeten opschorten, in afwachting van de aanbesteding.

Nu heeft de stad echter van de overheid de aanmaning gekregen aan te besteden voor 1 april 1984, zoniet worden de kredieten geschrapt.

Gezien de beperkte tijd die er nog rest om alle zaken af te handelen werd er een hoorzitting belegd waar schepen Van de Sande, stadsingenieur Goyvaerts en enkele ambtenaren hun zaak (in feite de zaak van de inwoners van de Vinkstraat zelf) nog eens kwamen bepleiten.

In de open discussie achteraf bleek dat de verantwoordelijken van de stad al hun overredingskracht nog zullen nodig hebben om de verbetering van de Vinkstraat alsnog verwezenlijkt te zien. Er waren immers nog tal van vragen vanwege de bewoners van de Vinkstraat (o.a. in verand met de garanties inzake verkeersveiligheid) die volgens hen onvoldoende of niet beantwoord waren geworden.  (Vu)”

-De Vinkstraat is bij regenweer een echte modderpoel. Wanneer twee auto’s elkaar kruisten kwam een van de bestuurders in deze slijkpoel terecht. (Foto : HLN)

-Zicht vanuit de Vinkstraat, landbouwgrond van o.a. de familie Diddens, in de jaren ’50.  Op de achtergrond de Juniorslaan met in het midden de hoge woning van dokter Stuyck.

28-06-2013 om 07:14 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – Donderdag 1 december : “Zoete Taarten” bakken met SVV-CSC (folder)

            Deze organisatie was een ideale gelegenheid om lekkere taarten te leren bakken.

            Er kon gratis geproefd worden en alle deelnemers kregen de recepten mee.

            Dit ging door in lokaal St.-Cecilia, Dorpstraat 6 Leest.

            De folder was ondertekend door Secretaresse Tinneke Vloeberghen en voorzitster

            Mariette De Bont.

1983 – 1 december : Vrije School – Mevr. Nora Hellemans sprak over

                                     ‘elkanders taal verstaan.’ in de  parochiezaal om 20 u.

1983 – Vrijdag 2 december : Dubbel Concert van K.F. St.-Cecilia

            Om 20 uur startte in de zaal St.-Cecilia het “kampioenen”- concert van de Leestse

            Koninklijke Fanfare onder leiding van Jan Piet Leveugle.

            Om 21 uur was er een solistenconcert met André Van Driessche en Herb Spencer

            (USA), twee wereldvermaarde hoornspelers. Zij werden begeleid door Walter

            Vleminckx aan de piano.

            (‘GVM’, 23/11/83)

1983 – Zaterdag 3 december : Sint Niklaas rondgang en Sint Niklaas Bal van KWB

            86 huizen en 150 kinderen werden die dag bezocht.

            Het bal werd opgeluisterd met een optreden van zanger Jo Dens.

            Kaarten in voorverkoop : 80 frank.

            Een televisietoestel, verbonden aan de inkomkaarten, werd gewonnen door

            Dhr. Labio uit de Kerkenblokweg 17 Leest.
            (Foto onderaan)

1983 – 5 december – Het Laatste Nieuws : Motorrijder zwaar gewond te Leest

            “In het Dorp reed zaterdagavond een motorrijder tegen een geparkeerde

            bestelwagen. Motorrijder Guido Van de Poel, Kalibaan 30 te Kasterlee

            liep verscheidene breuken op en werd door de hulpdiensten naar ’t Sint-

            Jozefziekenhuis overgebracht.”

1983 - 7 december – Gazet van Mechelen :

            Traditionele kampioenendag bij “Recht voor Allen”.

“De eerste zondag van december worden naar jaarlijkse traditie de kampioenen van duivenbond “Recht voor Allen” gelauwerd.

Dit jaar gebeurde dit voor de eerste maal in de zaal Gretry te Heffen.

Het ligt in de bedoeling tijdens de volgende jaren zo mogelijks langs alle aangesloten verenigingen te passeren.
Voorzitter Frans Van den Broeck, secretaris Jan Geerts en andere onbaatzuchtige medewerkers verwelkomden alle aanwezigen, waaronder de eregenodigden burgemeester Raymaeckers, erevoorzitter Van Medegael, Jos Van Aken, Gust Emmerechts en Louis Vloebergh.
Zij overhandigden de onderscheidingen, nadat ze eerst hun waardering en bewondering hadden uitgedrukt voor de beoefenaars van de duivensport.

Om ontgoochelingen te voorkomen raadde burgemeester Raymaeckers alle geïntresseerden aan bij de oprichting of verandering van de duivenhokken vooraf contact op te nemen met de bevoegde stadsambtenaren.

De melkers met de beste resultaten in ’83 werden naar het podium geroepen en mochten prachtige trofeeën en gevulde omslagen in ontvangst nemen.

Van Moer – Keuleers werden winnaar bij de oude duiven Quiévrain voor Frans Verbeeck en Arnold Teughels en zoon.
Bij de jaarse waren ze eveneens primus voor Boey – Van den Brande en Frans Van Tongelen.
Bij de jonge was Roger Van Kampenhout de beste voor Herman De Hondt en de gebroeders Van Camp.

Van Moer – Keuleers wonnen de meeste prijzen en werden algemeen kampioen voor Frans Van den Broeck.

Voor Noyon werden de beste resultaten voor de oude duiven behaald door René Van den Bergh voor Mon Mortelmans en Van Moer – Keuleers.
Bij de jaarse haalde Mon Mortelmans het voor René Van den Bergh en Van Moer – Keuleers. Deze tandem was dan weer de betere bij de jonge duiven voor Mon Mortelmans, Jan Geets en René Van den Bergh.
Mon Mortelmans wordt algemeen kampioen voor René Van den Bergh.

        (S.B.)”

-De ‘Uitnodiging’ van het Dubbel Concert van de Kon. Fanfare St.-Cecilia..

-Het was bitter koud, maar gelukkig voor de KWB-Sint wachtte hem her en der “een witteke” om wat op te kikkeren, dat maakte alvast zijn karwei een stuk aangenamer.

-Kampioenendag voor de duivenbond. Bovenaan als derde van rechts de Leestse dokter  en erevoorzitter Van Medegael. Centraal onderaan burgemeester Jef Ramaekers.

27-06-2013 om 08:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – December : Leestenaars treden zo uit de oude doos (verzameling Stan Huysmans)

Een opstel van Karel DE BORGER van 24 februari 1957.

(Een verhaal van de meester, vrij naverteld).

WIE NIET STERK IS MOET SLIM ZIJN

“Er was eens een Amerikaan die veel ven reizen hield. Zijn bediende, Jim, een jonge sterke neger, was erg aan zijn meester gehecht en zorgde voor hem uitstekend.

Van zijn kant toonde de Amerikaan zich een goede meester, die dan ook alles van Jim gedaan kon krijgen.

De Amerikaan nam Jim steeds mee op zijn tochten. Buiten het reizen had hij ook nog een andere liefhebberij, namelijk de weddenschap : dat zijn bediende Jim de beste zwemmer was.

Nog nooit had Jim zijn meester een weddenschap doen verliezen. Jazeker, Jim kon inderdaad reusachtig goed zwemmen.

Op zekere dag was de Amerikaan met een Engelsman overeen gekomen dat diens bediende, een blanke, tegen Jim zou zwemmen. Verloor Jim, dan zou de Amerikaan duizend dollar betalen; verloor de blanke, dan zou de Engelsman moeten afdokken. Toen Jim dit vernam straalde zijn negergelaat. Hij wist immers dat hij, zoals altijd, het zou winnen. De dag van de wedstrijd was Jim vroeg present. En een weinig later verscheen ook de Engelsman met de blanke tegenstrever. Deze laatste begon kalm een kist met levensmiddelen en allerlei proviand te vullen, legde er nog een paar flessen wijn in en bond ze met een stevig touw dicht. Jim kon zich niet langer bedwingen en vroeg nieuwsgierig : ‘Waarvoor moet dit alles dienen ?’ – ‘Wel’, zei die, ‘wij zijn allebei goeie zwemmers, dus gaan we minstens een paar weken doorzwemmen, voordat we het opgeven.’ Nu werden Jim’s ogen groot van afschuw. ‘Neen !’ riep hij uit, ‘Een paar weken zwemmen ! Amaai…, dan moet mijn meester maar verliezen, want dat zou mij het leven kosten…’

Alhoewel de Amerikaan nog aandrong, er was niets aan te doen, de angst had Jim te pakken, en er bleef voor de Amerikaan niets anders over dan de duizend dollar te betalen.

Hier trad niet de sterkste maar de slimste eervol uit de strijd.”

De schrijver Karel DE BORGER :

-Tijdens het schooljaar 1956-57 leerling in het 6^de leerjaar.

-Geboren te Leest op 5 maart 1944.

-Zoon van Pieter DE BORGER (+1975) en van Martha VAN ROMPA, Kleinheidestr 20 (gezin met 3 kinderen).

-Gehuwd met Hilda VAN KELST (Muizen), beroep : executieve secretaresse in Mechelse firma.

-Wonende te Kapelle-op-den-Bos, Kambosweg 18.

-Beroep : Technisch ingenieur : ontwerp, test en productie van medisch materiaal. TERUMO Leuven.

-Studies na 7^de leerjaar te Leest : Instituut De Nayer, Melaan Mechelen. Diploma : Technisch Ingenieur.

-Hobby’s : lectuur, met zijn beiden wandelen te voet of per fiets, maar liefst tennissen.

Karel De Borger doet graag langs deze weg de groeten aan zijn vrienden medeleerlingen; hij herinnert zich o.m. Jan Spoelders, Frans Spoelders, Vic De Maeyer, Maurice Spinnael, Vik Diddens en Jan Teughels.

Waar is de tijd van toen…zegt Karel. En hoe snel het leven, antwoord ik. In verband hiermede volgende mooie gedachte :µ

“O leven, leven ! Hoe rent gij,

zonder te weten, welke weg ?

Blind haast gij u,

ver weg, steeds verder.

Gij vermoedt niet dat uw baan bepaald is.

Maar God heeft uw baan bepaald.”

Dit is de eerste strofe van een, vind ik, mooi Spaans gedicht. Indien het U, aandachtige en belangstellende lezer(es) aanspreekt, mag ik u dan ook nog de volgende verzen van dit gedicht ter overweging aanbieden :

“O ontelbare sterren ! Wat betekent het

dat gij duizenden en duizenden jaren rondtoert

indien  gij onsterfelijk zijt zoals de mensen.

Een angstig gedruis overstelpt de stilte van het heelal

het weergalmend gedreun van de stroom van het leven

in de onmetelijke ruimte. Vader, ik ben bang.

Gij alleen, Vader, kent het geheim.

Want van U komt het leven,

zoals water uit een bron,

de stroom van het leven,

dat wenend en lachend voortgaat.
Goddelijke gave van het leven.

O leven, leven ! Hoogste verrukking.

Welke vreugde is de vreugde van het leven.
Genieten maar…en lijden…Is dat leven ?

Vluchtig genot en scheurend verdriet

Alles vliedt en verdwijnt…

Tot bij de Vader in de hemel.”

      Ramon Pérez de Ayala. (benaderende vertaling)

In 1957, Karel was toen 13, was er al een opstel van hem in ‘De Band’ verschenen :

                         Met de kristelijke mutualiteiten op verlof te Bouillon.

“ ’t Was woensdagmorgen, rond 7 uur stonden we met 10 in aantal van onze parochie te wachten in het ‘Volksbelang’ op de autobus. Eindelijk was zij daar. Nog een groet  aan ouders en vrienden en we waren vertrokken met een uur vertraging (08u30).

 De reis verliep goed want om 12u30 kwamen we op onze bestemming. Daar ontvingen we al spoedig een goed middagmaal. Daarna begon onze eerste wandeling om de streek te verkennen, en we bereikten het hoogste punt van Bouillon. Van daar zagen we de hele stad goed liggen. Te 6 uur waren we terug in het kamp. Te 9 uur hadden we formatie met een woordje van de aalmoezenier, dan moesten we naar boven om te gaan slapen.

De volgende dag moesten we om 07u15 opstaan en ons klaar maken voor de H. Mis.

Te 10 u vertrokken we op trektocht die 35 km lang was. De 3^de augustus gingen we in de voormiddag naar het kasteel van Bouillon.

’s Zondagsavonds trokken we de bergen op, om de verlichting van de stad goed te kunnen aanschouwen. Maandagvoormiddag vertrokken we met de bus naar Sedan in Frankrijk. Daar bezochten we het kasteel en reden verder naar Orval waar we de abdij bezichtigden.
Dinsdag hadden we voor de eerste keer slecht weer en hadden we filmvertoning. Woensdag en vrijdag hadden we kampvuur. Zaterdag 10 augustus vertrokken we terug naar ons dorpke te 1u30. Onderweg stapten we af te Beauraing om wat te gaan bidden bij O.L.Vrouw. Rond half zeven waren we te Mechelen.
Zo verliepen die heerlijke verlofdagen voor ons ten einde te Bouillon.

     Karel De Borger, Kleine Heide nr. 7 – 13 jaar.”

Meester Stan Huysmans.

1983 – December: Soldaat Bart Lauwens vanuit Lüdenscheid :

“Enkele jaren geleden begon het al. Op mijn 16^de jaar werd ik als mannelijke Belg ingeschreven op de militielijsten. Vanaf toen was ik dienstplichtig. Nadat ik enkele malen uitstel had aangevraagd kreeg ik in 1982 mijn voorselectiepapieren, waarop ik mijn wensen mocht uiten i.v.m. garnizoen, oproepingsdatum, graad en gegevens i.v.m. eventuele ontheffing van legerdienst. In mei ’83 moest ik naar het Rekruterings- en Selectiecentrum of het Klein Kasteeltje waar ik een geneeskundig onderzoek en de selectieproeven moest afleggen.Tijdens het inverview mocht je je wensen, je hoop en zorgen aan de officier-selecteerd opperen. Ik vroeg hem of ik mijn legerdienst in de Medische Dienst mocht volbrengen omdat ik zo weinig mogelijk met wapens te maken wilde hebben en mijn legertijd op een nuttige en sociaal-medevoelende manier ondergaan. Zo mocht ik, na de schrijfvergadering van MILAC , op 3 oktober ’83 naar de Koninklijke School van de Medische Dienst in Gent gaan om mijn opleiding als ambulancier af te werken. De Leopoldkazerne was een echt hotel. Je kreeg er zo goed en vers voedsel dat je je bijna op een gastronomisch otel in de Ardennen waande. We kregen doorlopend vrij kwartier en de kameraden van ons 3^de peleton waren toffe gasten die hun legerdienst op een plezante manier opnamen. Je moet alles langs de positieve kant bekijken. Lachen moet je doen ! Je maakt enorm veel vrienden en je leert enkele mensen echt kennen. Zonder kameraden weegt het leger enorm zwaar door. Je moet echt alles met een tikkeltje humor oppakken !

In Gent kregen we af en toe eens een lesje, maar veel hebben we daar niet geleerd. Van de 15 vooropgestelde uren drill hebben  we er maar 3 uurtjes , half en half afgewerkt.

We hadden geluk dat er in ons peleton enkele gebrevetteerde verplegers zaten die ons sommige zaken wat beter en meer uitleg verschaften.

Op 3 november zijn we dan, met 4 verplegers, met een brok in onze keel, gemuteerd naar Lüdenscheid. Twee jongens van ons, in hun ‘groene cocacola-uniform’, werden naar kazerne ‘de Leie’ weggebracht, naar de 16^de ‘Compagnie Médicol’ en de T.T.R., terwijl een Duitse Belg en ik naar kazerne ‘den Ijzer’ moesten om bij de 2^de Jagers te Paard, de Medische Dienst te vervoegen.  Het eerste dat we te horen kregen was het feit dat we 6 dagen te vroeg waren. Uiteindelijk kwam ik te weten dat ik voortaan bij het eskadron Staf en Diensten van de 2^de Jagers te Paard als verpleger behoorde. We liggen nu met 6 verplegers en ambulanciers op een kamer in de Stafblok. We hebben hier heel wat luxe zoals douches, wasplaatsen, WC’s, T.V-zaal  in onze onmiddellijke omgeving.

In onze ‘infirmerie’ zitten we met verplegers en ambulanciers van 2JP en van de 2^de Artilleristen (2A). De Jagers te Paard en de Artillerie zijn, na de Paracommando’s en de stormfuseliers, de ‘zwaar’ mannen van het leger. Zij worden dan ook terecht de ‘fighters’ genoemd.  Zo gebeurt het bijna elke dag dat we in de infirmerie slachtoffers van straatgevechten of knokprtijen binnen krijgen met gekneusde kaaksbeenderen, blauw ogen, gekloven wenkbrauwen en andere verwondingen.

Je zult nu wel begrijpen dat wij als verplegers hier geen oorlog nodig hebben om patiënten te moeten verzorgen. In feite hebben we weinig te doen op de infirmerie.

Af en toe verlenen we medische assistentie wanneer de soldaten of BV’s naar de schietstand gaan.

Binnenkort zullen we met onze Unimoga (‘ziekenwagen’), onze jeeps, onze stretchers (jeeps met brancards) en onze ambulances op oefenkamp gaan naar Vogelsang of Elsenborn.

Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen in de volle winterperiode. Het kan hier in ’t putteke van de winter van -25° tot -35° C vriezen en deze strenge vorst gaat gapaard met hevige sneeuwval. Nu in november hebben we hier nog mooi weer, maar binnenkort zullen we onze sneeuwkettingen moeten gebruiken om in dit bergachtig gebied vooruit te komen.

Nog zonnige groten uit het verre Duitse Lüdenscheid, waar ik heerlijk geniet van de prachtige panoramazichten, de wonderlijke hedendagse architectuur van het stadje, het smakelijke Duitse bier, de blonde Mädchen en de toffe sfeer onder de kameraden.
Nog extra groetjes aan alle chiro jongens en meisjes en tot schrijfs !

    Vanwege Bart.”    

(‘DB’, december ’83)

En Korporaal Johan De Laet vanuit Brakel

“…ze hebben hier ook weer iets nieuws uitgevonden : er zijn nu 16 miliciens aangekomen die 7 maand lang niets anders mogen doen dan aardappelen schillen en afwassen. Tot nu toe was dit geregeld door een beurtrol…

Bij die 16 miliciens zijn er verschillende met hogere niet-universitaire studies (A1) en nog zo van die dingen…

Er was een gesprek met de kolonel nodig om deze toestand een beetje recht te trekken…

Morgen 15 november is het koningsdag : wij moeten dan gaan defileren  aan de kerk waar een Te Deum wordt gegeven. Daarna moet ik als afgevaardigde van de miliciens naar de receptie gaan die hier in het Belgisch Huis wordt gegeven. ’t Zal wel een saaie bedoening worden met al die sterrendragers. Maar we hebben één voordeel : een hele dag zondagdienst erna (we moeten dan niets doen). Ook worden onze kamers behangen en geschilderd (alle, we moeten dat zelf doen buiten onze diensturen)…

P.s. Ik ben tot korporaal bevorderd : 8 fr. meer. (die 3 x soldij zal ik wel niet meer meemaken, spijtig !!!).

(‘DB’, december ’83)

27-06-2013 om 08:42 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – Zaterdag 26 november : Oud-Papier Inzameling Chiro.

1983 – 26 en 27 november : Toneel Rust Roest – “De Cycloon” in zaal Ste Cecilia bij

            Miel Van Steen.

Boeiend toneel bij ‘Rust Roest’ (foto onderaan)

“In een broeierig warme St.-Ceciliazaal te Leest bracht Rust Roest twee opvoeringen van ‘De Cycloon’ (The Sacred Flame) van W. Somerset Maughan, in een vertaling van Marc Leemans en regie van Guido Hellemans. Dit stuk werd voor het eerst opgevoerd in 1929 in Londen en heeft de euthanasie als thema.
Een zoon uit een aristocratische familie raakt ernstig gewond bij een vliegtuigongeval en weet dat hij nooit meer tot een normaal huwelijksleven kan komen. Zijn vrouw, die met hem een jaar huwelijksgeluk heeft gekend, blijft hem toch met haar tederste zorgen omringen.

Naar buiten zijn er dus geen problemen. Toch komen er dramatische verwikkelingen.

De auteur weet het allemaal boeiend uit te schrijven, maar daarvoor moet hij er halfweg het stuk wel een soort thriller van maken, zij het dan zonder dedectives en onderzoeksrechters. Die taken nemen de vrienden des huizes zelf voor hun rekening, zoals dat wellicht in gesloten aristocratische middens wel meer gebeurt, om de goede naam te beschermen voor de buitenwereld.

Een boeiend stuk dus, ook boeiend en met veel zorg opgevoerd door ‘Rust Roest’.

Toni Peeters acteert biezonder goed als de verongelukte zoon en Guido Hellemans etaleert zijn verbaal talent als de dokter des huizes.

Niemand van de overige rollen valt uit de toon. Op een rijtje zijn dat Renild Polfliet, Liesbeth Cadèe, Marc Windelen, Hilde De Kock, Jan Emmeregs en Hilde Van Dam.

Bovendien verdienen de mensen achter de schermen nog een woordje van lof voor de zorg die ze aan de productie hebben besteed en die er duidelijk afstraalt.

Al bij al dus een opvoering die af was.”

(GvM, 30/11/1983) 

1983 – Zondag 27 november : Eetdag Vrije Kleuter- en Basisschool

            Om 11u30 in de parochiezaal Kouter Leest.

            Op het menu stond : soep, biefstuk, pepersaus, frieten : 300 frank of biefstuk

            vervangen door kalkoengebraad met perziken (250 frank) of kip-fricassé (200 fr.).

1983 – 28 november – Gazet van Mechelen : Raak in de Raad

            “-Ik was een goede klarinet, maar ik kende geen noten”

            Burgemeester Ramaekers tijdens het debat met Gust Emmeregs rond het

            afschaffen van muzieklessen te Leest.

            “-Gust, da’s de laatste keer hé”. Jef Ramaekers tot Gust Emmeregs, toen die zich

            bleef vastbijten in dat muzikaal geval te Leest. (...)

1983 – Decembernummer ‘De Band’ : Een soldaat in Leopoldsburg

“Op 24 maart ben ik opgeroepen om mijn 3 dagen te doen in het Klein Kasteeltje te Brussel.

Op 1 juni werd ik onder de wapens geroepen te Ekeren. Daar heb ik 1 maand opleidng gekregen zoals alle anderen. De grote stap kwam echter te Leopoldsburg waar we als stormfusilier gepromoveerd werden. We kwamen pas aan en er landde juist een Harrier.

Dit is het vliegtuig waarmee de Engelsen op de Falklands zijn gaan vechten. De Harrier kan verticaal landen en opstijgen.

Vanaf die week begonnen we elke dag te trainen. De training houdt in : veel lopen, o.a. 8,5 km in kledij met wapen en helm, en na het lopen hindernispiste (dit is op een muur kruipen, uit een put van 2,5 m geraken, enz.). Dit alles binnen 58 minuten en in peletonverband. Verder veel trainen op tactiek en veel gaan schieten. Wij schieten met FAL, FALO en MAS. Daarbij krijgen we ook nog ‘eerste zorgen kunnen toepassen’, tanks herkennen van Nato- en Warchaupact en verder oefeningen in het overleven van een nucleaire- biologische- en chemische oorlog. Daarbij nog elke week een nachtoefening.

Zoals u kunt lezen nog een echte soldatenopleiding zoals vroeger. Mijn functie in ons peleton is loper, d.w.z. soldaten die op hun rug met een radio lopen met daarbij een revolver. Dit is wel de beste job in zo’n peleton maar die radio weegt 13 kg.

Deze trainingen zijn voornamelijk gericht op de Wistofus. Dat is een wedstrijd tussen de stormers. In oktober begin ik aan mijn 5^de maand.

In september heeft de koning aan ons bataljon een bezoek gebracht en de 1^ste oktober zijn we de begrafenis gaan bijwonen van koning Leopold III.

Ik heb mij nog geen seconde verveeld en wij lachen veel. De grootste stap zal zijn binnen 5 maand als wij afzwaaien maar ik zal daartegen nog eens schrijven.

Tot binnenkort en slaap maar op uw twee oren want wij houden een zeiltje in ’t oog.

      Verschueren Rudy, nog groeten uit Leopoldsburg.”

-Toegangskaartje voor ‘De Cycloon’.

-Het team van ‘Rust Roest’ dat ‘De Cycloon’ tot een goed einde bracht.

27-06-2013 om 08:25 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – 18 november – Gazet van Mechelen :

            Geert De Bruyn vond geen werk, dus alle energie in het koersen (foto onderaan)

“Geert De Bruyn, 18 jaar en geboren in Gent, maar wonende in Leest, is één van de beloftevolle juniores van Vlug en Vrij Muizen. Hij studeerde mechanica, specialiseerde in sanitair, maar vond tot op heden geen werk.

Van lieverlee stopt Geert dus al zijn jonge energie in de koersfiets. En daar schijnt hij aardig in te slagen. Vorig jaar won hij met 14 overwinningen het algemeen klassement van zijn club.

Dit jaar werd hij echter geruime tijd uitgeschakeld door een kniekwetsuur.

Op zijn 13^de begon Geert al te koersen, dat was in de Vlaanders, op gesloten omlopen.

In die periode won hij drie wedstrijden, werd 9 maal tweede en eindigde ook tweede in het Belgisch kampioenschap. Deze speciale wedstrijden brachten Geert alleszins een hele dosis ervaring bij, en daar trok hij bij de nieuwelingen al gauw zijn voordeel uit.

Toen Geert bij de nieuwelingen kwam was hij al lang geen groentje meer. In de één maand dat hij nog kon rijden, hij werd pas 15 op 17 juli, won hij nog één koers en werd tweemaal 2^de. Het volgend seizoen was Geert nog eerstejaars tot juli. Hij won drie koersen en werd zes keer tweede. Het hadden er meer kunnen zijn want in die periode scheen alle tegen te zitten. Hij liep verscheidene blessures op en had af te rekenen met enkele “fietsbreuken”.

In zijn tweede jaar bij de nieuwelingen leek alles wat beter te gaan. Hij won 12 koersen en kon eindelijk zijn waarde bewijzen.

In juli moest hij overgaan naar de juniores en ook daar bleef hij presteren.
In de korte tijd die nog overbleef won hij 2 koersen en werd 9 keer tweede.

In het laatste seizoen sloeg het noodlot echter weer toe. Een kwetsuur aan de knie hield Geert De Bruyn drie maanden uit het zadel.

Drie maand gedwongen rust hebben meestal een nefaste invloed op de prestaties, maar niet bij Geert. In de laatste drie maanden van het seizoen stond hij er weer...

en won nog 5 koersen. Nog steeds met knieproblemen en die knie levert nog steeds problemen op en regelmatig moet ze worden onderzocht.

Geert moet dus nog steeds oppassen en mag zijn gekwetste knie niet te veel belasten.

Veel trainen is er in deze periode voor hem niet bij. Lopen, powertrainen of crossen is helemaal uit den boze.

Vorig jaar won Geert het algemeen klassement van zijn club, dit jaar werd hij nog vijfde.

In het puntenklassement per categorie, werd hij achtste. Geert wil niet gezegd hebben dat hij anders een Greg Moens of een Luc Van den Brande had kunnen verslaan, want dat zijn ook sterke jongens. Zonder zijn blessure had hij ze wel beter weerwerk kunnen bieden.

In 1984 rijdt Geert De Bruyn nog als junior tot 17 juli, dan moet hij overstappen naar de liefhebbers. Maar dat hangt van vele factoren af, o.a. het herstel van de knie.

Bij de liefhebbers wordt immers met grotere versnellingen gewerkt. Misschien is er wel een operatie nodig om alles opnieuw in de plooi te krijgen. Geert is nu aan het overwegen of hij dat wel zou doen. Koersen moet volgens hem een hobby blijven, iets wat men doet voor het plezier. ‘Als het echt niet zou gaan, als het niet meer voor het plezier is, dan stop ik ermee.’

We spraken met Geert ook over de huidige generatie juniors bij Vlug en Vrij Muizen. Hij beaamde dat dit nogal een sterke lichting is, met mannen als Greg Moens, Van den Brande, Mets en nog anderen. Een goede ploeg dus, maar toch schort er één en ander. Met een betere ploeggeest zouden de resultaten voor iedereen beter zijn. Natuurlijk moet ieder voor zichzelf rijden, maar dat betekent niet dat men tegen ploegmaats moet gaan rijden.

‘Ondanks ons talent moeten we al te vaak onder doen voor ploegen als Lierse BC, waar wel een sterk ploeggeest leeft. (B.D.W.)”

1983 – Zaterdag 19 en zondag 20 november : Teerfeest St.-Cecilia

            Op zaterdag vertrok omstreeks 14u45 de feeststoet aan het lokaal St.Cecilia om

            gezamelijk een eucharistieviering bij te wonen voor de overleden fanfareleden

            in de parochiekerk.

            Nadien trokken de muzikanten naar de herberg van hun lid Vik De Maeyer

            om  rond 16u30 de feesttafel te betreden.

            Op het menu : gerookte forel als voorgerecht, tomatenroomsoep, groentenkrans

            met kroketten en roastbeaf en gebraad, nagerecht met koffie.

            Tijdens het feestmaal werd het activiteiten- en het financieel verslag gegeven

           en ging de trekking door van de jaarlijkse tombola.

            ’s Avonds was er een groot bal met dicobar.

            De dag nadien gingen de leden om 11u30 opnieuw aan tafel (biefstuk)

            en brachten om 13 uur een bezoek aan de herbergiers van de Heide.

            Rond 16 uur ging het terug naar Vik De Maeyer om daarna weer aan de feesttafel

            te gaan aanzitten.

            Ditmaal bestond het menu uit kervelroomsoep, ½ kip met sla of appelmoes en

            aardappelnootjes en afgesloten met een dessert en koffie.

            Ook de zondagavond werd afgesloten met een bal met discobar.

            Muzikanten en drumbandleden dienden niets te betalen.

            Vaandrigs 250 fr voor de menu van zaterdag en 75 fr voor de biefstuk en 150

            fr. voor het banket van zondag.

            Ereleden betaalden 500 fr. voor het menu van zaterdag en 150 fr. voor de

            biefstuk en 300 fr. voor het banket van de zondag.

            (‘Toeters en Trompetten’, nr.5, 1983)

1983 – 25 november :  PVV-Kaartavond (foto’s onderaan)

Grandioos succes voor de eerste activiteit van PVV-Wijk Leest-Heffen-Hombeek

“Op 25 november j.l. had op initiatief van het wijkbestuur Leest, Heffen en Hombeek een kaartavond plaats in het lokaal Vic De Maeyer te Leest.

Dat het dynamisch wijkbestuur onder voorzittersschap van Georges Veiller hiermede recht in de roos heeft geschoten staat buiten kijf. Voor hun eerste activiteit kon het nog jonge wijkkommitee rekenen op een deelname van 32 inschrijvingen, alsmede een paar tientallen enthoesiaste niet kaartende supporters.

De organisatoren hadden dan ook gezorgd voor een puike organisatie van deze kaartavond met niet te versmaden prijzen : een kip voor de tafelwinnaars, een konijn voor de meest behaalde slagen en een troostprijs die bestond uit 1 kg vlees voor de minst fortuinlijke deelnemer, en niet in het minst de wisselbeker ‘Luc Van de Velde’.

Wat in Leest met grote sympathie werd ontvangen, was de deelname van OCMW-lid Alex Dirickx, en de aanwezigheid van gemeenteraadslid Hendrik De Vis, bestuurslid Jan Smets en Dhr. Saerens die het nog jonge wijkkommitee door hun welgekomen aanwezigheid de nodige ruggesteun bezorgden.

Een belangrijk ogenblik voor alle aanwezigen, wanneer schepen voor sport en cultuur Raymond Vanderwaeren de zaal binnenstapte op het gepaste tijdstip zodat hij de prijsuitreiking een officieel tintje kon geven.

In zijn korte toespraak feliciteerde hij het wijkbestuur, en wenste hij hen een beloftevolle toekomst. Tevens dankte hij alle aanwezigen voor hun talrijke opkomst, iets wat in deelgemeenten niet altijd makkelijk is.

Het wijkkommitee van Leest-Heffen en Hombeek heeft met deze avond aangetoond, dat hoewel het nog geen jaar bestaat, het mogelijk is mits een volledige inzet en doorzettingskracht ook in Mechelse deelgemeenten de mensen te motiveren.

Na het sukses van deze eerste kaartavond, werd dan ook gedacht in januari aanstaande een tweede activiteit in te richten, waarmede men hoopt nog meer deelnemers te kunnen aantrekken want dit gebeuren heeft in de drie gemeenten beslist furore gemaakt.

Uitslag van de wedstrijd :

-wint het konijn alsmede de wisselbeker ‘Luc Van de Velde’ : Dhr. Marcel Van Hoof (Noot : niet auteur van deze Kronieken maar zijn oom en naamgenoot uit de Dorpsstraat)

-Troostprijs : Dhr. De Schouwer Jos.”

 (Partijblad ‘PVV Bouwt’, december 1983)

Foto’s :

-Geert De Bruyn, dit jaar goed voor vijf overwinningen, houdt de moed erin, ondanks een aanslepende kniekwetsuur. (Foto : GvM)

-Het PVV-wijkbestuur Leest-Heffen-Hombeek met als tweede van links Emiel Vloebergh en als vierde van links George Veiller.

-De winnaar van de PVV-kaartavond : Marcel Van Hoof uit de Dorpsstraat.

26-06-2013 om 09:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – Donderdag 10 november : Demonstratie “Bloemen schikken” van SVV-CSC.

            Vanaf 20 uur kon men leren hoe eigengekweekte bloemen te verwerken tot een

            geheel. Ook vragen in verband met kamer- en tuinplanten werden door een

            specialist beantwoord.

            Plaats van gebeuren : SP Lokaal Leest : zaal St.-Cecilia. (Folder)

1983 – Vrijdag 11 ovember : 2^de Grote Kaartwedstrijd “Whist”

            van de Vriendenkring van de Sted.Lagere School in de gymzaal.

            Prijzen voor een totale waarde van 25.000 frank.

            Inschrijvingsgeld : 80 fr per deelnemer.

            Elke tafelwinnaar had prijs.

            José Verbruggen uit Tisselt was van de 288 kaarters de beste en won met 142

            slagen voor Jefke Vloeberghen uit Leest die 139 slagen thuishaalde.

1983 – 11 november :  N.S.B vierde Wapenstilstand

Programma :

O9u25 : bijeenkomst in het lokaal

09u45 : vertrek naar de kerk

10u00 : plechtige mis voor de overleden makkers

11u00 : bloemenhulde aan het monument met toespraak van de secretaris

11u45 : naar het lokaal

12u00 biefsteak met boerenbrood en koffie, hierna bezoek aan leden herbergiers

17u30 : bijeenkomst dames van de leden in het lokaal bij E. Van Steen

18u00 : eetmaal, gevolgd door toembola

Spijskaart:

Consomé – Hertoginnenhapjes – Gebraad en rosbief – Groentenkrans – Kroketten.

Nagerecht : rijstschotel met fruit en slagroom.

(folder NSB) 

Uit de periodiek van ‘Sint-Cecilia ‘ : Jaarlijkse Herdenkingsdag en banket van de N.S.B. Leest

‘Wegens bezuinigingsomstandigheden heeft het Mechels Stadsbestuur besloten de herdenkingsplechtigheden te centraliseren in de stad.

Het bestuur van de vereniging heeft echter besloten dat de traditie in Leest zal worden verdergezet op eigen initiatief. Dit betekent dat onze vereniging zal optreden in onze eigen deelgemeente. Het schema van de vorige jaren blijft onveranderd. Dit betekent dat de organisatie er als volgt uitziet :

-09u20 : bijeenkomst voor de muzikanten (in volledig uniform) in lokaal E. Van Steen.

-09u40 : opstelling van de herdenkingsstoet voor het lokaal

-09u45 : optocht naar de kerk met treurmuziek

-10u00 : herdenkingsmis

-10u45 : herdenkingsplechtigheid aan het monument aan de kerk met als uit te voeren werken : -Te Velde, -Vlaamse Leeuw, -Nationaal Volkslied.

-10u55 : optocht naar het lokaal bij E. Van Steen met militaire muziek.’

(‘Toeters en Trompetten’, nr. 5,1983)

1983 – Zaterdag 12 november : Jaarvergadering Mutualiteit De Voorzorg

            SP – Afdeling Leest had hun leden van de socialistische mutualiteit uitgenodigd

            voor de Jaarvergadering die doorging in zaal St.-Cecilia te Leest om 19 uur.

            Het eetmaal bestond uit ½ kip met appelmoes of curry en koffie met gebak als

            toetje.

            Zoals elk jaar kwam een afgevaardigde van de mutualiteit het jaarverslag

            toelichten en dit jaar werd Constant De Meester, voorzitter van de ‘Mechelse

            Goedkope Woning’ als gastspreker uitgenodigd.

            Deelnameprijs : 60 fr. per persoon.

            (Folder)  

1983 – Zaterdag 12 november : Jaarlijkse dansavond Vevoc

            In de parochiezaal vanaf 21 uur met het orkest Johny Maes.

            Heel wat leden van Vevoc waren aanwezig en brachten hun vrienden mee.

            De chiro van Leest was ook goed vertegenwoordigd alsmede afgevaardigden

            van andere verenigingen van Leest.

            Een volle zaal bracht een sfeervolle geslaagde avond.

            (‘DB’, december ’83)

1983 – Maandag 14 november : Gepensioneerden – Verbroedering met Ramsdonk

1983 – 15 november : Veldwachter Van Hoof ontving de ‘Zilveren Palm in de Kroonorde’.

            “Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd, op voordracht van de Minister van

            Binnenlandse Zaken en van Openbaar Ambt, de heer Victor Van Hoof, inspecteur

            van politie te Mechelen, als blijk van erkentelijkheid voor bewezen diensten, bij

            Koninklijk Besluit van 15 mei 1985, met terugwerkende kracht op 15 november 1983,

            de Zilveren Palmen in de Kroonorde te verlenen.”

            (Foto’s onderaan)

1983 – 16 november – Gazet van Mechelen : Leestse bij Hemowinnaars

            Op de stand van Gazet van Mechelen in de Hemo-jaarbeurs werd overgegaan tot de

            trekking van de winnaars van de fotozoekwedstrijd.

            Meer dan 7.000 deelnemers hadden hun kans gewaagd en 2.206 onder hen

            brachten een foutloos antwoord binnen. Uiteindelijk selecteerde een schiftingsvraag

            tien winnaars. Onder hen Heidi Verbruggen, Elleboogstrat 29 Leest.  

            (Foto onderaan)

1983 – 16 november : Soldaat-Milicien Bart Lauwens vanuit Lüdenscheid

“Na een goed en gezellig weekeinde thuis geweest te zijn, was het dinsdag weer ’t moment om aan den troep te denken. ’s Avonds om 22 u. vertrokken we in Leuven met de wagen richting Duitsland.  Algauw zaten we op de autostrade te snorren.

Kilometers asfalt schoven onder onze wielen door ! Aken en Keulen lieten we ongeschonden achter om spoedig te arriveren in Remscheid. Daar reden we de snelweg af en zagen we voor het eerst het maagdelijk wit van echte (geen Ersatz) wintersneeuw. Als ik terug naar Leest kom, zal ik een conserveblikje meebrengen !

Om 01.OO u. arriveerde we in onze kazerne ‘den IJzer’ in Lüdenscheid !

Lüdenscheid is een mooi en modern stadje in Midden-Duitsland. Er zijn drie kazernes : Hellersen, de Leie en de IJzer. In deze laatste kazerne zitten de 2^de Artilleristen en de 2^de Jagers te Paard. . Tot deze laatste eenheid behoor ik samen met vijf andere stafleden  van de Medische Dienst. ’t Valt hier goed mee, alhoewel het eten niet vergelijkbaar is met het ‘3 sterrenvoedsel’ dat we in de Koninklijke School van de Medische Dienst te Gent kregen. We zaten daar toen als toeristen in ‘Hotel Leopold’ en van den troep kregen we weinig te zien.

(MVH : wat een contrast met ’67. Toen kregen wij daar op vrijdag kakkerlakken bij onze vis…)

Hier in Lüdenscheid zit ik bij een gevechtseenheid waar men zichzelf de ‘fighters’ noemt ! Elke dag krijgen we hier op de infirmerie één of ander slachtoffer van een vechtpartij. Gekloven wenkbrauwen, gebroken kaakbeenderen, blauwe ogen en Mohammed Ali-lippen zijn hier dagelijkse kost. Waarschijnlijk zullen we tijdens de wintermaanden wel verschillende miliciens met gebroken ledematen naar Soest mogen vervoeren.

…”

(‘Van Toeters en Trompetten’, januari ’84)

-De oorkonde van garde Vic Van Hoof.

-Vic Van Hoof, door de ogen van Georges Herregods.

-De laatste garde van Leest op het einde van zijn loopbaan.

-Voorzitter Talboom van het Hemo-bestuur leidde de trekking.

26-06-2013 om 07:21 geschreven door Marcel Van Hoof

Het bestuur van Vevoc.

1983 – 9 november – Gazet van Mechelen :

            Vevoc blikt terug op tien succesvolle jaren.

“Eigenlijk 11 jaar geleden ontstond in Leest de gedachte om een Chiro-oud-leidingswerking op touw te zetten.

Op 15 april ’72 werd, ter gelegenheid van 25 jaar jongenschiro en 15 jaar meisjesschiro, voor de eerste maal een jeugcross gehouden. Op deze viering waren natuurlijk alle oud-leiders en leidsters van de partij en werd een vreugdevol weerzien van jongeren die gedurende jaren met elkaar gewerkt hadden maar intussen elk hun eigen weg opgingen.

Er werden weer fantastische verhalen opgedist over de bivakken, de chirozondagen en zo ontstond ook de gedachte dat men niet tot een volgende jubileumuitgave van de chirowerking moetst wachten om elkaar te ontmoeten.

In 1973 werd Vevoc dan officieel gesticht.
In het begin waren het enkel oud-leiders en leidsters die hierbij aansloten, maar onder druk van andere chiroleden werd dit uitgebreid tot alle oud-chiroleden van Leest en buiten Leest die in de gemeente kwamen wonen.

Als hoofdactiviteit wordt er jaarlijks door Vevoc in samenwerking met de Chiro de jeugdcross ingericht. Dat deze massamanifestatie zeker in chiro-middens heinde en ver gekend is, wordt bewezen door het deelnemersaantal dat steeds rond de 1000 hangt.

Daarnaast ontstond in Vevoc een aantal sportclubs. Zo werd een gelegenheidsvoetbalploeg opgericht die steeds deelnam aan het sinksentoernooi van SK Leest en richtte Vevoc zelf een paastoernooi in voor oud-chiroploegen. Dit wordt nu nog jaarlijks ingericht door de oud-chiroploeg die het jaar voordien won.
Naast het voetbal werd ook 8 jaar geleden een volleybalploeg opgericht.
Vevoc richtte intussen reeds 10 volleybaltoernooien in. Zij spelen trouwens ook met 2 ploegen in de Faloscompetitie Verbondelijke D en de damesploeg in de Falos-damescompetitie regionaal.
Er wordt zelfs nog een derde balsport beoefend bij Vevoc. De dames basketten reeds gedurende 6 jaar en de heren één jaar. Deze laatsten zijn dit jaar gestart in de competitie voor Antwerpse vriendenclubs.
Men is nu ook gestart met een basketploeg voor de kleintjes.

De dames hebben ook al buitenlandse ervaring, want jaarlijks trekken zij voor een vriendschappelijke ontmoeting naar Nederland. 

Familieweekends

Vevoc ging ook op bivak, zoals in Geel-Zammel en Poppel. Nu houdt men zich meer aan weekends voor de familie.

Ook op cultureel niveau scheert Vevoc hoge toppen. Zo waren er de kleinkunstavonden met Miel Cools en Jef Elbers, de avonden met Stampen en Dagen, Kabiaar en De Snaar. Jaarlijks trekt men ook naar één of ander theater en werd onder andere reeds de KNS, het MMT en dit jaar de Poesjenellenkelder bezocht.
Vevoc richtte ook een culturele avond in met Nand Baert en zorgt nu voor de tweejaarlijkse uitgave van de dorpskwis, waar dit jaar niet minder dan 15 Leestse ploegen aan deelnamen.

Ook richt Vevoc regelmatig kinderfeesten in met onder andere het Pats-poppenspel.

Deze activiteiten gebeuren meestal in samenwerking met de KVLV.

Door het groot aantal activiteiten heeft Vevoc een jaar geleden besloten te werken in de VZW-vorm. Vevoc worstelt maar met twee probleempjes.

Vooreerst is er het feit dat er geen sporthal is in de fusiegemeenten van de Zennekant, en daar hoopt Vevoc dat het Mechelse stadsbestuur hier oog voor zou hebben.

Anderzijds is er de opvang van jonge oud-chiroleden.
Velen verlaten de chiro op hun twintigste en krijgen pas enkele jaren later heimwee naar de Chirosfeer. Reeds diverse activiteiten werden ingericht maar het blijft een boterhammetje waar Vevoc nog aan moet werken.

Stabiel

Vevoc is wel een stabiele vereniging.

Vanaf de eerste dag is Louis Vloebergh de voorzitter en dit tien jaar zonder tegenwerkingen of vraagtstellingen.

Van de stichtende leden, namelijk Louis Vloebergh, Eddy Beterams, Mark Leemans en Paul Willems, zijn er nu nog steeds 2 in het bestuur.

Dat bestruur is nu uitgegroeid tot 15 leden.
Voorzitter L. Vloebergh, secretaresse Magda De Prins, proost Pater Van Aken, ondervoorzitter is Paul Willems. Daarnaast zijn er nog volgende actieve bestuursleden : Eddy Moortgat, Fons Huysmans, Danny Polfliet, Paul Lefever, Lieve De Smet, Mimine Deraed, Vic Smets, Patrick Van Praet, Frans De Decker, Marie-Louise Lauwers, Georges Lamberts en Frans Spoelders.

Vevoc maakt zich ook geen zorgen voor haar verdere toekomst en daar zal het wakkere en actieve bestuur zeker voor zorgen dat dit niet nodig is. (...)”

25-06-2013 om 15:57 geschreven door Marcel Van Hoof