De jubilarissen van Eternit. Zittend als eerste van links : Frans De Laet. Uiterst rechts en staand : Toïne Van Paesschen.

1983 – Vrijdag 16 december : Uitbetaling Spaarkas en Souper SK Leest

            In het Chalet van SK Leest. Deelname 350 fr per persoon (niet-leden 550 fr.)

            Op het menu : hespenrolletjes met mimosa, tomatengroentensoep, kalkoen op

            jagerswijze, kroketten, fruitsla met slagroom.

1983 – Vrijdag 16 december : Jubilarissen bij Eternit (foto bovenaan)

Die dag had te Kapelle-op-den-Bos de jaarlijkse uitreiking van de Eretekens plaats.

Onder hen twee Leestenaars Antoon ‘Toïne’ Van Paesschen en Frans De Laet.

Zij ontvingen het Ereteken van de Arbeid 1^ste Klasse.

Toïne Van Paesschen was te Nieuwenrode geboren op 11 september 1928 en hij overleed in zijn huiskring te Leest op 28 december 2007.

Frans De Laet was te Leest geboren op 17 april 1923 en te Mechelen overleden op 26 juli 2002. Frans was ook cafébaas, hij was jarenlang de waard van de herberg ‘In den Barreel’ rechtover de kerk van Leest.

Van hem vonden we ook nog een getuigenis terug over zijn ervaringen in een Duits werkkamp gedurende de tweede wereldoorlog : ‘Ik ben op 2^de paasdag 1943 door de Duitse Feldgendarmerie aangehouden  (noot : hij had zich verscholen in de dakgoot van de ouderlijke woonst in de Tiendeschuurstraat) en via Mechelen, Antwerpen naar Aken (Duitsland) gevoerd. Van Aken naar Hannover en vandaar naar Bremen in een lager genaamd Werkstätt strasse Bremen Hemelingen. In dit lager heb ik De Decker Frans uit Ruisbroek leren kennen. Deze is daar samen met mij toegekomen in april 1943. Hoelang die daar verbleven heeft weet ik niet meer, daar deze ziek was is hij eerder mogen weggaan. Nadat we enkele tijd samen in dit lager waren heb ik opgemerkt dat deze abnormaal mager en bleek werd. Enige tijd later is De Decker naar een geneesheer gegaan en werd weggestuurd. In dit lager waren wij verplicht 10 uren per dag te werken. We kregen 200 gram brood voor een ganse dag. ’s Middags kregen we een kom raapkoolsoep, met soms een aardappel in. Dit was het rantsoen voor een ganse dag en als we dan ’s nachts moesten werken kregen we niets meer. De levensomstandigheden waren zeer slecht.”

1983 – 18 december : Davidsfonds – Kerstevocatie –

            In de parochiekerk om 19u30 “Kerstmis hier en over de grenzen heen”.

            Zang : Els Van den Eynde, harp : Anne Van den Troost,

            Proza : Guido Hellemans, koor : parochiekoor Leest.

            (Folder)

1983 – 18 december : K.V.G. Zennevallei hield kerstfeest

            Zo’n 160 mensen kwamen bijeen in het parochiehuis van Hombeek naar

            aanleiding van het kerstfeest ingericht door K.V.G. Zennevallei.

            Deze groep verzamelde alle minder-validen van Hombeek, Leest en Heffen

            en werd in 1970 opgericht. De toenmalige voorzitter Nand Van Praet, werd

            intussen opgevolgd door Henriette Verschueren uit Leest.

            Het kerstfeest stond vooral in het teken van het kind en werd opgeluisterd door

            het gemengd zangkoor van Leest.

            Te 14u30 had een eucharistieviering plaats die werd opgevolgd door een aperitief.

            Daarna volgde een optreden van het zangkoor met Roodkapje en de Wolf, een

            satire op de huidige crisistijd.

            Na dit optreden kwam de Leestse Chiro met een nummertje uit hun tuimeling-

            programma op het podium, hierna was er tijd voor spel en een aerobicoptreden

            van de kinderen.

            Voor en na de maaltijd waren er nog optredens van het zangkoor en de namiddag

            werd  afgesloten met de trekking van de tombola. (Gvm, 21/12/83)

1983 – 24 december : Overlijden Victoria De Boeck Ere-Schoolhoofd

Ze was te Leest geboren op 31 mei 1908 en overleed op Kerstavond in het St-Imeldaziekenhuis te Bonheiden.

“Het Kruis maakt deel uit van het leven

het wordt het deel van elk van ons.

Maar dit kruis is de weg naar het leven.

Wanneer alle hoop is geweken,

Wanneer de nood het hoogst is

dan is de Heer ons meest nabij.

‘Tinneke’ is gestorven zoals ze heeft geleefd

Zonder veel ophef of lawaai

en berustend op de wil van de Heer.
Want dat waren de trekken van haar mooi karakter :

diep kristelijk van aard

leefde ze stil en bescheiden,

teruggetrokken van ’s werelds geraas.

In berusting ook is zij haar kruisweg gegaan

en droeg haar lijden zonder klagen.
Op deze vooravond van het Kerstfeest

is zijzelf naar het Kerstekind toegegaan.

en trad ze binnen in de vrede van de Heer…”

(uit haar gedachtenisprentje)

1983 – Zaterdag 24 december : KERSTAVOND BIJ DE CHIRO

“Zaterdag den 24^ste december chiro voor Sloebers en Rakkers.

Om 17u30 begon de avondvergadering voor de oudste groepen.
Eens aangekomen in de Chiro werden we ingedeeld in groepen (jongens en meisjes ondereen).
De inleiding begon met een toneeltje door chiromensen naar voor gebracht.

Later moesten we een bepaalde route volgen en vraagjes oplossen. We kregen ieder een kaart mee en 2 fakkels per groep.
Het was een goede bezinningsavond !

Iedereen had een verschillende versie van kerstmis.

We gingen met alle leden naar de kerststal en daar werd het kerstfeest besproken plus een kleine evaluatie. Ook de kerstboom aan de kerk werd versierd en er werd een kleine zangstonde gehouden.
De H. Mis werd door iedereen bijgewoond !

Door deze avond ondervonden we dat kerst toch iets kon betekenen.

    De chiroleiding  (‘DB’, februari ’84)

1983 – Zondag 25 december  : Kerstfeest Kon. Fanf. ‘St.-Cecilia’

            De Kon.Fanfare St.-Cecilia richtte haar jaarlijks kerstfeest in.

            Dit ging door in de zaal bij Emiel Van Steen vanaf 15 uur. Het feest bestond

            uit drie delen :

            -Bert De Borger speelde “Hoger-Lager” met kinderen en volwassenen.

            -Er stond een feestmaal op het programma met koffiekoeken en koffie, gratis

            voor de kinderen van de muzikanten en de ereleden. 50 frank voor de

            meevierende volwassenen.

            -Uitdeling van de geschenken. (GvM, 15/12/83)

“Door een samenloop van omstandigheden viel Kerstmis in 1983 op een zondag. Het kon dan ook niet anders of het kerstfeest van de fanfare moest met Kerstmis zelf plaats hebben. Een kwart van de ingeschreven deelnemers gaf forfait ! Dat is veel, veel te veel zelfs ! Daarom heeft het bestuur besloten volgend jaar een hoger inschrijfgeld te vragen en bij deelneming een gedeelte van dit inschrijfgeld terug te geven. Zo zullen onnodige onkosten voor de fanfare vermeden worden.

In de zaal stond een grote kerstboom opgesteld en zoals het hoort, werd er eerst rond de kerstboom gezongen. Het grootste deel van deze kerstviering was besteed aan allerlei spelletjes uitgedacht door Hubert De Borger. Deze had er eveneens heel wat vrije tijd voor opgeofferd  om de nodige materialen in elkaar te knutselen.

Er werd begonnen met de kleintjes van 2 tot en met 6 jaar !

Zij deden een ‘ringenwedstrijd’ en nog wel tegen het uurwerk. Er was een kleintje bij dat zich niet wil laten opjutten en daarom gaf dat gewoon forfait !

De kinderen van 7 tot en met 9 jaar speelden een E.T.-spelletje. Het heeft iets te maken met een lampje en met elektriciteit en omdat we technisch niet zo onderlegd zijn, kunnen we hierover geen verdere informatie geven.

De kinderen van 10 tot 12 jaar mochten ‘Hoger-Lager’ spelen met echte grote kaarten zoals dat in het programma van Walter Capiau op de televisie gebeurt. In de finale voor de kinderen wonnen Erik Van den Vondel en Anja Piessens het van Jürgen Verschueren en Iris Piessens.

En toen mochten de ‘grote mensen’ ook eens meedoen aan ‘Hoger-Lager’.
Als voorselectie kregen zij het E.T.-spelletje voorgeschoteld en wat merkten we op ? Die grote mensen konden het niet zo goed als de kinderen van 7 tot 9 !!!

In de finale kon Günter Peeters bijgestaan door zijn moeder Simone het nipt halen tegen terug Erik Van de Vondel met deze keer de steun van zijn moeder Jacqueline.

En toen was het tijd om kerstkoeken te gaan eten ! Omdat er zoveel mensen hun kat hadden gestuurd, waren er heel veel koeken over ! En ze waren nog zo lekker ! Maar volgend jaar zullen er ook belegde broodjes zijn ! De moeders houden er niet van dat hun kinderen zich ‘bekladden’ met chocolade, vanille of suikerpoeder !

Als slot van dit kerstfeest kregen alle kinderen nog speelgoed aangeboden. Met blijde gezichten trokken ze daarna allemaal naar huis !”

(‘Van Toeters en Trompetten’, januari 1984)