1992 – Zondag 1 maart : Streekbieravond van “De Stap” Het Praesidium en de leden van studentenclub “De Stap” nodigden iedereen uit op een STREEKBIERAVOND met verschillende Belgische kaassoorten. In zaal St-Cecilia vanaf 15 uur. (Folder- zie onderaan)
1992 – 21 en 22 maart : Eetdagen Jeugdwerking Jong V.V. Leest Steak,salade-tomaat werd aangeboden aan 350 frank. Paling in ’t groen aan 400 en stoofvlees aan 220 frank. Er werden ook menu’s voorgeschoteld : aan 600 of 650 (paling) fr. (Folder)
1992 – 24 maart – GvA : Kersvers comité zet schouders onder Posse Leest “In Leest hebben enkele mensen uit middenstandskringen een comité gevormd om de traditionele feestelijkheden rond de paasdagen nog meer uitstraling mee te geven. Voorzitter Willy De Nies, geflankeerd door gemeenteraadslid Louis Vloebergh en enkele andere leden van het comité, stelden gisteren op een persconferentie het programma voor, dat voor de eerste keer over twee dagen wordt uitgesmeerd. De jaarlijkse Posse in Leest is sinds vorige eeuw de dag waarop de begankenis naar de heilige Cornelius plaatsheeft. (…) De jongste jaren zetten ook de verenigingen van Leest verscheidene initiatieven op. Dat alles is Posse Leest, de maandag na Pasen, en het comité wil dat allemaal behouden. De bedoeling is het weekeinde nog meer te stofferen en een eigen profiel te geven. Nieuw is dat Posse Leest dit jaar al begint op Paaszondag om 14 uur, met een officiële opening. Daarna organiseert Vevoc zijn jaarlijkse stratenloop, een manifestatie die vroeger in oktober plaatsvond en die nu naar Pasen verhuist. Om halfdrie geeft de K. Fanfare St.-Cecilia een kioskconcert en nadien treedt de volksdansgroep Korneel op. Tussendoor is er nog het klokkenwerpen vanaf de toren, en ook dat is nieuw. De dorpskom wordt gans de namiddag afgesloten voor het verkeer. Op Paasmaandag vertoont het programma veel gelijkenis met voorgaande jaren. De jaarmarkt begint om negen uur en duurt tot vijf uur. Het comité heeft al zoveel inschrijvingen binnen dat de markt zich zeker zal uitstrekken tot aan de Zennebrug. ’s Maandags zorgen ook de verenigingen van Leest voor hun eigen manifestaties. Het comité is er dit jaar wegens tijdsgebrek nog niet in geslaagd ook die te coördineren, maar dat is wel de bedoeling voor de toekomst. Ook de maandag wordt het verkeer uit het dorpscentrum geweerd. Zoals alle jaren eindigt Posse Leest met een uitstuif… Voorzitter van het Posse Leest Comité is Willy De Nies, Dorp 13. Het secretariaat is gevestigd bij Jaak Demeester, Dorpstraat 45.”
Willy De Nies (Foto onderaan) De grote bezieler van ‘Posse Leest’ Willy De Nies was op 30 maart 1947 te Mechelen geboren. Hij overleed in het U.Z. Gasthuisberg op 4 mei 2012. Een goed jaar voordien was hij gestopt met zijn supermarkt in het dorp. Na 29 jaar was het genoeg geweest, verklaarde hij aan Gazet van Antwerpen. Vooral de start was moeilijk, in de eerste week had hij zelfs gedacht aan stoppen, blikte hij terug. Willy De Nies werkte als bediende bij PRB Metalurgia, het zogenaamde ‘bommenkot’ aan de Hanswijkvaart in Mechelen. Maar hij had ondernemersbloed in de aderen en toen wijlen Marcel Leemans zijn Centra-winkel tegenover de kerk, met ook bloknagels, slijpschijven, garen en vijzen in 1982 van de hand deed, hapte Willy toe. Zijn toenmalige echtgenote Julia was er ruim acht jaar verkoopster. “Voor de overname moest ik een lening aangaan, want Marcel had een grote voorraad. Alleen al het zijden garen dat hij in zijn winkel had, werd toen op 100.000 frank geraamd. Toen alles beklonken was, kwamen we tot de vaststelling dat het garen geen cent waard was, want het was door de jaren zo rot geworden dat je er geen kous meer kon mee dichtnaaien. Nu kan ik ermee lachen, maar 29 jaar geleden was dat een flinke opdoffer” vertelde Willy (GvA,18/3/2011). Samen met zijn echtgenote begon hij ook charcuterie te verkopen en op dag drie van de overname kregen ze te kampen met een elektriciteitpanne van een hele dag. Ze konden alles weggooien. Willy was echter niet overhaast te werk gegaan en halftijds blijven werken bij Metalurgia. Toen dat bedrijf in faling ging kon hij zich ten volle toeleggen op zijn winkel ‘Shop Wel’ maar die werd al snel te klein en Willy kocht in 1997 een lap grond naast de dorpsschool in de Juniorslaan om er een bloeiende Delhaize op te bouwen. Meer nog dan met de supermarkt zal Willy De Nies voor altijd verbonden blijven met Posse Leest. Medestichter Louis Vloebergh (7/5/2012 in GvA) : “Toen de jaarmarkt 21 jaar geleden op sterven na dood was, zijn we met een paar mensen bij elkaar gaan zitten. We hebben met zeven mannen uit onze eigen portemonnee duizend frank bij elkaar gelegd. Dat was toen veel geld, maar de jaarmarkt werd met ‘Posse Leest’ weer op de kaart gezet. Willy was iemand met een grote mond, een enorme wijkijver, maar met een klein hartje. Eerst voor iemand anders wat doen en dan pas aan zichzelf denken. Zonder hem was Posse Leest al jaren verdwenen.” Op de uitvaart van Willy De Nies op vrijdag 11 mei 2012 brachten honderden hem een laatste groet. De kerk was tot de laatste stoel bezet en velen moesten rechtstaan. Willy was pas 65. (Zie ook 19 en 20 april 1992 ‘Posse Leest’ in deze Kronieken)
1992 – 26 maart : BI-FLASHES in het dorp en heraanleg Dorpstraat. (Schets plan onderaan) “Op de gemeenteraad van 26 maart 1992 kaartte Ivan De Borger de gevaarlijke verkeerssituatie in Leest-Dorp aan. Hij vestigde de aandacht op de hoge snelheid waarmee auto’s en vrachtwagens –die de Dorpstraat en Juniorslaan gebruiken als verbindingsweg tussen E19 en A12- door de dorpskom rijden. Dit betekent een echt gevaar, vooral voor de schoolgaande kinderen, die veelal te voet de straat oversteken. Hij verzocht het stadsbestuur dan ook om ofwel een voetgangerslicht ofwel Bi-flashes te plaatsen. RESULTAAT : De stad Mechelen heeft deze waarschuwingslichten in oktober 1992 geplaatst.
Heraanleg Dorpstraat Dat Bi-flashes een sterke invloed hebben op het rijgedrag staat boven alle twijfel. Toch werd door onze socialistische verkozenen aangedrongen op bijkomende snelheidsminderende maatregelen. RESULTAAT : Er komt een heraanleg vanaf het kruispunt Kouter-Dorpstraat tot voorbij de Vrije Basisschool. Het kruispunt Kouter-Dorpstraat wordt zodanig aangepast dat zowel de ingang van de Stedelijke Basisschool als het dorpsplein veiliger worden. De aanleg van een asverschuiving zal snelheidsremmend werken en dit zowel richting Mechelen als richting Tisselt. Ter hoogte van de Vrije Basisschool zal er tevens een vluchtheuvel aangebracht worden. Hierdoor zal er een ‘poorteffect’ gecreërd worden. Voor deze werken is 7 miljoen uitgetrokken. In het voorjaar van 1994 zal men met de uivoering starten.” (“Nieuws over onze deelgemeente” van SP Leest)
Foto’s : -De voorzijde van folder van de Streekbieravond van ‘De Stap’. -De bezieler van het vernieuwde ‘Posse Leest’ Willy De Nies. -Plan van heraanleg van het kruispunt Kouter-Dorpstraat.
1992 – 22 februari : Bij Paul Van Nuffel brandt de lamp meer dan honderd keer... De gediplomeerde smid Paul Van Nuffel is ruim 20 jaar geleden heel toevallig begonnen met het verzamelen van oude verlichtingshouders. Of het nu om carbuur, petroleum, olie of kaarsen gaat, speelt voor hem geen rol. Ruim 100 stuks in alle maten, soorten, kleuren en gewichten staan bij hem thuis netjes gerangschikt en onderhouden, broederlijk naast elkaar. Deze rust is de oude lampenhouders wel gegund, na een al dan niet erbarmelijke tijd op treinen, boten, in huis, als wegenissignalisatie enz. Het poetsen levert geen probleem op, zo vertelt hij. Regelmatig verhuizen er een 4-tal andere lampen naar de living die daar dan voor enkele dagen een plaatsje krijgen na een grondige poetsbeurt. Paul Van Nuffel (49), van geboorte Mechelaar (noot : een deel van zijn jeugd bracht hij door , op de Heide te Leest) maar al 25 jaar woonachtig in de J.F. Willemsstraat te Blaasveld, is wel geen spraakwaterval, maar vertelt met heel veel liefde over zijn verzameling. Zijn eerste lampje kreeg hij van zijn baas ruim 20 jaar geleden. Het was een kleine kaarsenhouder die gebruikt werd door de man die de treinwagons aan elkaar moet koppelen. Naargelang de zwaai en de kleur van het lichtsein, wist de machinist wat hem te doen stond. “Klappen van op afstand”, noemt Paul Van Nuffel het. Dit eerste exemplaar stond nog op een locomotief van het bedrijf De Naeyer waar hij werkt.
Tot 40.000 frank. Nadien kwam de stroom lampenhouders richting J.F.Willemsstraat pas goed op gang. Elke lamp heeft zijn verhaal, kleur, omvang, materiaalsoort, gebruikte brandstof enz. De meeste kreeg hij of werden gekocht op rommelmarkten. Al is dat laatste niet altijd evident. Zo durft een handelaar zonder blikken of blozen 40.000 frank vragen voor een zowat 40 centimeter hoge stormlamp in koper. “Zonder blikken of blozen heb ik gezegd dat hij ze dan kon houden”, aldus onze verzamelaar. De oudste lampen branden nog op carbuurgas. Het witachtig natuurproduct carbuur werd onderaan in een pannetje gelegd. Bovenaan druppelde regelmatig wat water uit het waterreservoir op het carbuur. Dit geeft een chemische reactie waarbij gas vrijkomt, wat uiteraard werd opgebrand om licht te hebben. De olie- en petroleumlampen verbinden meestal vlam en het energieproduct via een wiek die de vloeistof aanzuigt.
Grootste Het grootste exemplaar is een stormlamp waarbij via een groene en rode filter kon geseind worden of men op zee al dan niet in moeilijkheden verkeerde. Het koperen stuk is zowat een halve meter hoog met een diameter van 30 cm. Het allerkleinste model oogt amper 10 cm hoog en werd als nachtlampje gebruikt. “Het is voor mij een hobby zoals een andere. Zeker geen obsessie, de prijzen moeten binnen het bereik liggen. Bovendien moet bij de meeste lampen nog wel links of rechts wat worden opgelapt. Zeg maar klein prutswerk. Neen tentoongesteld heb ik nog nooit, ik heb overigens nog nooit die vraag gekregen. Mocht ze er zijn, denk ik wel dat ik het zou doen”, vertelt Van Nuffel.
De luxe Ten slotte nemen we in de living afscheid naast een petroleumlamp “de luxe”. Net zoals er voor de armere klasse vormeloze, klein, blikken lamphouders werden gemaakt, zo hadden de “rijken” destijds een sfeervollere verlichting. Het exemplaar dat we nog een laatste blik toewerpen, heeft een lichaam dat helemaal met de hand is voorzien van allerlei fruitmotieven. Hoe dan ook, wie ooit in het donker zit, weet zeker waar de petroleum-of gaslamp nog brandt. (GvA, 22/2/92)
Noot : Paul “Polle” Van Nuffel was een figuur in Leest-Heide, zijn kracht was legendarisch. Reeds op prille leeftijd plooide hij kepernagels en ander ijzer. Tijdens een Willebroek-kermis in de zestiger jaren trad hij in de arena met een uitdager van het in die tijd zeer populaire boks- en worstelkraam en hij kreeg prompt een contract aangeboden. Zijn zus Victoire was mogelijk nog straffer : ze trainde op de wielerbaan van Walem met o.a. Rik Van Steenbergen, werd verschillende keren Kampioene van België wielrennen en ze fietste zich in de geschiedenis door in 1958 het eerste echte Europese Kampioenschap te winnen. Paul woont thans in Blaasveld, Victoire baat een café uit in Zeebrugge. Victoire Van Nuffel kan je terugvinden in deze Kronieken : 23 januari 1978 ‘Baron Empain ontvoerd’.
Foto's : -Paul Van Nuffel bij een deel van zijn rijke verzameling. -Victoire Van Nuffel -Paul Van Nuffel in 2014. -Zijn verzameling in 2014.
Klooster Leliëndael geeft geheimen stilaan prijs(Foto onderaan) Op 1 juni begon de VZW Archeologische Vereniging “Oud Mechelen” te Hombeek aan een opgravingscampagne, die wel eens zou kunnen uitgroeien tot het belangrijkste archeologisch onderzoek dat ooit in Mechelen uitgevoerd werd.(...) De verwachtingen waren hooggespannen en de resultaten lieten niet lang op zich wachten. Enkele dagen geleden werden de werkzaamheden te velde voorlopig stilgelegd wegens winterstop en dat geeft ons de gelegenheid om de tot nu toe geboekte resultaten eens op een rijtje te zetten. (...) Tijdens de graafwerken zijn er heel wat voorwerpen bovengekomen : Sieburg, dat is aardewerk uit de 13de eeuw in de vorm van potten en drinkschaaltjes; blauw-grijs aardewerk eveneens uit de 13de eeuw en typisch voor de streek van Mechelen; munten, afkomstig uit de vier windstreken en...schoenen. Dit laatste is een unieke vondst waarmee de archeologen gelukkig zijn : 58 schoenen uit de 14de eeuw waarvan een aantal mooi bewerkt is met Gotische opschriften. Bovendien wijst deze vondst op de aanwezigheid van een lederatelier in het klooster. Verder werd er nog een mooi beeldje gevonden in pijpaarde, verschillende pelgrimstekens en een prachtige vuistbijl. De opgravingen zijn nu tijdelijk gestopt. De wintermaanden worden gebruikt om de vondsten te sorteren, te catalogeren en te reconstrueren. (...)
1992 – 12 januari : Tiende Aperitiefconcert “Parochie Sint-Niklaas Leest. De pastoor en de Raad van Bestuur van “Ons Parochiehuis” hebben de eer en het genoegen u uit te nodigen op het “TIENDE APERITIEFCONCERT” op zondag 12 januari 1992 om 11 uur. Dit feestelijk concert dat doorgaat in het vernieuwde “Ons Parochiehuis” zal worden opgeluisterd door de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia van Leest onder leiding van de dirigent Frans Violet. Door de leden van de parochiale verenigingen zullen in de komende dagen inkomkaarten aangeboden worden. Door “samen-werken” en “samen-gedragen zorgen” kunnen wij thans gebruik maken en genieten van een aangename en schone “Parochie-thuis”. (folder)
1992 – 16 januari – Parochieblad : Alles slaat op... “Ook de herstellingswerken en de weerkerende jaarlijkse kosten aangaande onze parochiekerk. Daarom zal van nu af (januari ’92) voor een misintentie 300 frank gevraagd worden. Reeds geruime tijd werd deze som gevraagd in de meeste parochies.”
1992 – Vrijdag 17 januari : Filmavond van Landelijke Gilde In “Ons Parochiehuis” om 20.00 uur. Vertoning : de “Honderdjarige van Leest : Stanne Van den Broeck” – voorfilm en gevolgd door “Koko Flanel”. (PB, 9/1)
1992 – 24 januari : Allebei de Leestse trainers stappen op. (Foto’s onderaan) Toeval of niet, in Leest zitten beide provinciale clubs zonder hoofdtrainer. Julien Van den Broecke stapte op bij V.V. Leest en haast tegelijkertijd zag ook Yvan Emmerechts het bij S.K. niet meer zitten. Bij V.V. Leest hing er al een tijdje “elektriciteit” in de lucht. De ploeg haalde niet het gewenste niveau en tussen voorzitter Emmeregs en trainer Van den Broecke was er kortsluiting ontstaan over de opstelling en tactiek van de ploeg. Van den Broecke vond dat de groep over te weinig mogelijkheden beschikte en dat hij er niet meer kon uithalen. Omdat hij het niet meer zag zitten, diende de VV-trainer zijn ontslag in. Hulptrainer Van den Heuvel neemt voorlopig de taak over. Bij SK Leest lag de situatie anders. Hier besliste Yvan Emmerechts om naar vierdeklasser Putte over te stappen, de club die onlangs eveneens haar trainer verloor. De contacten tussen beide partijen zijn niet nieuw, want vroeger was Emmerechts ook al eens kandidaat bij Putte. Omdat nu de baan vrij was, koos Yvan eieren voor zijn geld. Hulptrainer Eddy Lavaert neemt voorlopig de taak bij het eerste elftal over. (GvA, 24/1/92)
Het “Centrumblad” van 5/2/92 gaf meer details onder de titel :
TRAINERSLEED Bij S.K. Leest trekt niet iedereen aan hetzelfde zeel. SK Leest kende in 1ste provinciale een moeilijk seizoen. Als het in een elftal niet helemaal draait dan ontbreekt ook dat tikkeltje geluk. Dat ondervonden ook de spelers tijdens de laatste wedstrijden. (...) Ondertussen verliet trainer Yvan Emmerechts de club en gaf voorzitter Van Dam zijn ontslag. Trainer Emmerechts –nu al aan de slag biji vierde klasser FC Putte- heeft het vooral over de sfeer die er dit seizoen rond het Leestse voetbalveld werd gebracht. “De sfeer in de club was niet zo goed”, meent Yvan. “Ik zeg wel in de club, niet in de ploeg”. De transferperiode verliep niet zoals voorzien. “Gans de ruggegraat van de ploeg verliet de club. Er kwamen nieuwe spelers bij, maar vooral jonge spelers. Er zat dus ook weinig routine in de ploeg. Verder was er nog het geval Jean Lumuanganu die wegens schorsing en perikelen slechts zeven van de negentien wedstrijden speelde. Verder is er bij Leest veel te doen rond de supportersclub waarvan men het belang zeker niet mag onderschatten. Die club zorgt voor financiële inbreng en heeft een eigen bestuur en daarvan komen de meeste problemen. Het bestuur van de supportersclub en dat van SK Leest trekken niet aan hetzelfde zeel. Daar kunnen dus conflicten uit ontstaan, ik hoop van niet, maar dat kan gevaar opleveren voor de toekomst van SK zeker omdat ook voorzitter Jean Van Dam ontslag nam. De supportersclub schuift in deze slechte tijden voor Leest namen van spelers naar voor die geen recht hebben om in de ploeg te staan. Zo wordt het moeilijk...”
Jean Van Dam met pensioen Volgens voorzitter Jean Van Dam heeft zijn ontslag na al die jaren niets te maken met de mindere prestaties van zijn club. “Ik heb altijd gezegd dat ik zou stoppen als ik met pensioen ging. De meesten geloofden me niet maar het is zo. Ik wil een rustiger leven en minder slapeloze nachten want er komt allemaal veel bij kijken”, vertelt Van Dam. “Dat het dit seizoen minder goed ging verlopen had ik verwacht. De supportersclub beslist bij ons over de transfers. Zij gingen verjongen en onmiddellikjk heb ik gezegd dat dat zeer gevaarlijk was. En dan was er nog Lumuanganu die dit seizoen zeer koppig deed zodat onze zwarte parel maar weinig wedstrijden speelde. Het wordt knokken tot het einde”, besluit Jean. Vorig seizoen nog speelde SK Leest de eindronde voor een plaats in vierde nationale. Een plaats die slechts op het nippertje werd afgestaan aan Schriek.
En ook Gust Emmeregs en V.V.-trainer Van den Broeck kregen in dat reclameblad een forum : “...met dergelijk spelerspotentieel moet een eindronde mogelijk zijn,” waren zowat de eerste woorden die de Leestse voorzitter tot ons richtte. “In het tussenseizoen deden we voldoende transfers vooral naar de toekomst gericht om van ons doel een haalbare kaart te maken. Het is ook duidelijk dat we aan het slot van de competitie een grondige evaluatie moeten maken”, vervolgde Emmeregs. Het vertrouwen in trainer Van den Broeck, die men tijdens het tussenseizoen inhaalde, kreeg na de laatste wedstrijden met puntenverlies een ferme dreun. Vooral na het treffen met Wilrijk steeg het ongenoegen in de V.V. rangen. Emmeregs : “Op een domme manier gaven de onzen tijdens de tweede helft de wedstrijd uit handen. Verschillende spelers zaten er zodanig door dat ze zelf om vervanging vroegen. Ons verwijt naar de trainer toe was dat hij niet ingreep. Met ondermeer een fitte Paul Muysoms op de bank waren er mogelijkheden om opnieuw rust in de rangen te brengen. Het vervolg kent men : we werden tijdens de tweede periode totaal weggespeeld, de Antwerpenaars konden nog tweemaal scoren en weg waren de punten”. Na de dinsdag training was er een gesprek tussen alle partijen. Het was tijdens deze samenkomst dat trainer Van den Broeck uiteindelijk besloot er mee te stoppen.
Had men deze keuze verwacht ? “Kijk,” ging de Leestse voorzitter verder, “wij begrijpen de beslissing van Julien maar al te goed. Toch vinden we het spijtig dat we nadien geen schriftelijke bevestiging mochten ontvangen. Wat me geweldig raakt is de werkwijze van trainer en spelers. Van onze kant verwacht men steeds een correcte behandeling waarom moet dit steeds van één kant komen ? Men kan ons nooit met de vinger wijzen, de groep is steeds voorzien van alle uitrustingen, goed betaald voor een vrijetijdsbesteding. Dan mogen we de sportieve kant toch ook wel even terecht wijzen zeker”, besloot een teleurgestelde Leestse voorzitter zijn betoog.
De opgestapte Julien Van den Broeck was verbaasd over de gang van zaken : “Het bestuur moet beseffen dat tien nieuwe spelers niet altijd een zekerheid voor succes betekenen. Het is goed mogelijk dat men na de grote investeringen hoger mikte, volgens mijn mening deden we daarvoor allen ons best. Ik werp niet graag met een steen, toch vind ik het spijtig dat o.m. de voorzitter weinig sportief handelde en voor teveel heibel zorgde. Dit kwam de spelers zeker niet ten goede. Men haalde me na een tussenpauze van een tiental jaren terug. Toen bracht ik het tijdens mijn tweejarig verblijf als speler-trainer tot kampioen in derde provinciale. Had men langs bestuurszijde wat meer geduld gehad, dan hadden we er samen meer kunnen uithalen”, waren de slotwoorden van de afscheidnemende trainer die zich voorlopig alleen met zijn voetbalschool gaat bezighouden. (...)”
1992 – Zaterdag 25 januari : Vevoc Ledenfeest Werd ingezet met een eucharistieviering om 18 uur in de parochiekerk, waarna de viering plaatsvond in ‘Ons vernieuwd Parochiehuis’. (PB, 16/1)
1992 – Maandag 27 januari : K.V.L.V.-Agra Gewest Voordracht : “Land-en Tuinbouw een kwetsbare sector”, in de kleine zaal van Ons Parochiehuis. (PB, 23/1)
1992 – Zondag 2 februari : Algemene Vergadering KVLV In ‘Ons Parochiehuis’ om 14u30. Op het programma : ‘Veiligheid in huis’. (PB,30/1) De Lourdesreis werd gewonnen door Stefanie Vleminckx-Spruyt. Het eerste reserve-lot was voor Rosette De Nijn-Sijmons, het tweede voor Christiane Van Medegael . (PB, 20/2)
1992 – 15 en 16 februari : Eetdagen K.F.St.-Cecilia (“T&T” januari ’92)
Foto’s : (GvM) -In de huidige fase van het onderzoek is het nog niet met zekerheid te zeggen tot welk gedeelte van het kloostercomplex deze funderingen behoren. -Yvan Emmerechts. -V.V. Leest voorzitter Gust Emmeregs.
1992 – Zaterdag 4 januari : Grote Showavond van Supportersclub SK Leest In de Omni-Sporthal te Leest met Jacques Vermeire en Luc Verschueren. Aanvang 21 uur, deuren 20 uur. Toegang : 300 frank. (Folder)
1992 – Zondag 5 januari : Silvesterfeest De Leestenaars hadden via een huis-aan-huis-folder volgend bericht ontvangen : “Zaterdag 4 januari, voor je je huis verlaat, zet dan gewoon je oude dorre boom op straat ! Hij brandt dan mee in ’t vuur van ’t Silvesterfeest, je weet wel…aan de zennebrug in Leest. Vergeet dan zondag niet te komen om te drinken en te kijken naar al die brandende bomen.”
Gazet van Antwerpen blokletterde op 7 januari :
Tweede Silvesterfeest komt er zeker
Een knetterend kampvuur met 450 afgedankte kerstbomen. Met een 450-tal kerstbomen in lichterlaaie en veel volk over de drassige “vloer” werd de eerste Leestse kerstboomverbranding een erg populair feest, een succesvol Silvestergebeuren. De nevenactiviteiten, opgezet in de rand van het kerstboom vuur, konden echter niet op evenveel publieke bijval rekenen. Na de geslaagde namiddagactiviteiten liep de feesttent voor het avondgebeuren bijna volledig leeg. Nochtans toonden de organisatoren Dirk Teughels, Ludo Janssens en Winne Kerremans zich achteraf tevreden. Deze week steken deze 3 collegestudenten de hoofden nog eens bij elkaar op een evaluatievergadering. Maar nu staat al vast dat een tweede keer er zeker komt. Het studententrio, dat zich in de regio stilaan ontpopt tot organisator van allerlei alternatieve en vernieuwende gezinsactiviteiten, kwam enige jaren terug al op de idee van een kerstboomverbranding. Dirk Teughels kreeg de smaak te pakken op het strand van Oostduinkerke, waar reeds gedurende 20 jaar een soorgelijk kerstboomvuur plaatsheeft. Toen Dirk merkte wat een sfeer er rond zo’n immens kampvuur kon gecreërd worden, besloot hij dergelijk Silversterfeest in eigen streek op poten te zetten. Uiteindelijk werd zijn idee dit jaar werkelijkheid. Niks te vroeg, want momenteel starten tal van omliggende Mechelse gemeenten met een kerstboomverbranding.
Alternatieve verbranding De Leestse gemeente wou zich met de première-uitgave meteen onderscheiden van de omliggende kerstboomverbrandingen. Er werd een feesttent opgesteld en naast het traditionele glüwhein-drinken, kregen de bezoekers een dagvullend gezinsprogramma voorgeschoteld. Met het binnenhalen van “’t Kliekske” lukte dat vrij aardig. In de jonge namiddag organiseerde deze volksmuziekgroep een instrumentenbouw waarbij een vijftigtal kinderen alternatieve muziektuigen als noneke, hanske knap en de rinkelplank leerden maken. Nadien volgde het gezamenlijk optreden van deze groep met de kinderen. Voor de ouders had men een rits oude café-spelen opgesteld waar, via een wedstrijd, vooral vochtige prijzen te winnen waren. ’s Avonds werd het café geopend en mocht de volksmuziekgroep de bezoekers opwarmen met oude Vlaamse drinkliederen. De kosten van dit Silvesterdagje liepen gevoelig op door het inhuren van een tent en verwarmingsinstallatie, de drank- en hapjesvoorziening en het optreden van de volksgroep. Een risico dat het trio organisators er graag bijnam. Zeker als niet aan de basisprincipes hoefde getornd te worden : geen sponsoring en steun van verenigingen.
Een gigantische toorts Het kerstboomvuur kon een enorm succes genoemd worden. Bijna 450 bomen werden door ongeveer evenveel mensenhanden naar hun laatste rustplaats gebracht. Toen het vuur omstreeks 17 uur vlam vatte, sloegen de gensters als een gigantische toorts de duisternis in. Een indrukwekkend “kampvuur”, waaraan het publiek zich kon warmen en keuvelend een borrel drinken. Tot de motregen een half uur later de pret kwam bederven. Dirk Teughels, op wiens terreinen de verbranding plaats vond, toonde zich achteraf realistisch. ”Laat ons stellen dat de verbranding en de namiddagactiviteiten een succes waren en het avondgebeuren, waarvoor slechts een 50-tal mensen bleven, een test. We hebben ons misschien verkeken door de ganse dag dezelfde volksmuziek te brengen. Voor volgende keer zoeken we zeker wat om de gezinnen langer bij elkaar te houden. Liefst iets cultureels in plaats van commercieels. Toch zijn de respons van de kinderen en de indruk die het Silvestergebeuren op hen achterliet, voldoende beweegredenen voor een tweede familiefeest.”
1992 – Donderdag 9 januari : Officiële opening “Ons Parochiehuis”. In aanwezigheid van minister Luc Van den Brande vond de plechtige opening plaats van het herbouwde parochiehuis. Dat gebeurde in het bijzijn van bisschoppelijk vicaris Jean De Wulf en deken Wim Mariën. Gelijklopend daarmee vond de vernissage plaats van de tentoonstelling met schilderwerken van Chris Verheyen en grafische werken van Walter Theuninck. Projectleider en algemeen coördinator ir. Paul Peeters hield een gelegenheidstoespraak en heette de talrijk opgekomen genodigden en sympathisanten welkom waarna hij het woord gaf aan minister Van den Brande. Die sprak, alvorens het kunstwerk van de hand van Georges Herregods in de inkomhal te onthullen, woorden van waardering uit over het hele initiatief : “Afgaande op een eerste gevoel toen ik dit gebouw hiernet betrad, spreek ik over warmte, vernieuwing en durf. Het resultaat van dit gedurfde initiatief mag gezien worden. Het is uiteindelijk veel meer dan een face-lift geworden. Wat de initiatiefnemers siert is het behouden van de naam Ons Parochiehuis. Het was, is en blijft hier de bedoeling mensen met elkaar in contact te brengen.” Nadien zegende pastoor-pater Van Aken het kruisbeeld dat eveneens door Georges Herregods werd ontworpen. Van de oude gebouwen, opgericht in 1879, bleef enkel de ruwbouw overeind. Oorspronkelijk was het parochiehuis, na de schoolstrijd einde vorige eeuw, een parochiale school, gebouwd met bijdragen van de inwoners van Leest. Kort na de Tweede Wereldoorlog kreeg het gebouw een andere bestemming en werd voor het eerst “Ons Parochiehuis”, in de volksmond beter bekend als ’t Patronaat. In 1951 werd, de tot vorig jaar dienstdoende feestzaal, er door een schare van bereidwillige werkers aangebouwd. De uitbating van het parochiehuis was tot vorig jaar steeds in handen van de pastoor. In 1990 werden de parochiale verenigingen verzocht dat zelf te doen en er werd prompt een vzw opgericht. Statuten werden goedgekeurd en een raad van bestuur aangesteld. Deze kreeg als opdracht voor een totale renovatie van de bestaande gebouwen en de latere uitbating van “Ons Parochiehuis” te zorgen. Ingenieur Paul Peeters werd algemeen coördinator. Op 2 april 1990, de dag na “Posse Leest”, startte een groep werkers van het eerste uur de afbraakwerken. De daaropvolgende bouwwerken verliepen precies volgens tijdschema en zijn inmiddels zo goed als afgewerkt : er werden reeds twee familiefeesten in de zalen georganiseerd. Het nieuwe complex heeft 2 zalen van respectievelijk een vijftigtal en een tweehonderdtal plaatsen. Beiden beschikken over een autonome tap en toog. De kleine zaal kan tevens dienst doen als vergaderlokaal en heeft een aparte ingang en de grote multifunctionele zaal beschikt over een podium voor theater- en concertvoorstellingen met complete geluidsinstallatie en verlichtingsarmaturen. De industrieel uitziende keuken, afkomstig van een groot petroleumbedrijf, kan 200 warme maaltijden aan en is netjes gescheiden door een nat en droog gedeelte. De tapinstallaties zitten functioneel met doorgeefluiken en volledige vatuitrustingen in een apart, ruim lokaal. Naast de ruime inkomhal met vestiaire liggen de moderne, onderhoudsvriendelijke sanitaire voorzieningen, aangepast ook voor mensen met een handicap. Ondertussen heeft de vzw, via het Subregionale Tewerkstellingscomité, ook een halftijdse werkkracht kunnen aantrekken. Mogelijk komen daar nog twee part-time schoonmaaksters bij. Voor de eigenlijke activiteiten bij de uitbating en de coördinatie is men nog op zoek naar vrijwilligers. “Ons Parochiehuis” dat mits giften, sponsoring, aandelenverkoop en een lening bij het bisdom zijn geplande budget kon nakomen, hoopt binnen tien jaar uit de schulden te zijn. Het feestcomplex zal straks plaats bieden voor de parochiale en andere verenigingen en voor families in en rond Leest. De kalender voor 1992 en zelfs 1993 raakt al aardig volgeboekt. (Zie ook januari 1990)
Foto’s : -Paul Peeters heette de talrijk opgekomen genodigden en sympathisanten welkom. -De enthousiaste werkers van het eerste uur voor het oude parochiehuis. Uiterst rechts : coördinator ir. Paul Peeters. -Voor- en achterzijde van de brochure.
1992 – Januari - “Toeters en Trompetten” : Zaal St.-Cecilia te huur “U hebt het al vernomen : onze zaal St.-Cecilia, Dorpstraat 6 is geopend ! En niet alleen voor de fanfare zelf. We verhuren café, zaal en/of keuken voor al uw activiteiten. Indien U meer inlichtingen hierover wenst, gelieve JEF LAUWERS, Kouter 68 Leest, te contacteren. Verschillende formules zijn mogelijk.”
Nieuws van de Leestse fanfare. Dat jaar werd Kamiel Verschueren (foto onderaan) voorzitter van de Koninklijke Fanfare uit Leest. Hij is een achterkleinzoon van de stichter-voorzitter Theofiel Verschueren (°Leest 1853, +1942) en vormt de vierde generatie van Verschuerens die onafgebroken de fanfare helpen besturen. Hij volgde zijn vader Vic (foto onderaan) op die meteen erevoorzitter werd. Kamiel Verschueren werd te Willebroek geboren op 10 maart 1956. Hij is muzikant vanaf 1966. Zijn echtgenote en beide kinderen zijn eveneens muzikant.
Datzelfde jaar werd Leopold ‘Pol’ Huybrechts ondervoorzitter (foto onderaan). Hij is een zoon van Frans en van Jeanne De Bruyn en werd te Leest geboren in 1933. Hij was muzikant van 1951 tot 1996 en kreeg later de eretitel van eremuzikant. Pol Huybrechts werd bestuurslid in 1979 en wijkverantwoordelijke in 1981. Hij hield zich vooral bezig met het kopieer- en drukwerk van de fanfare en samen met zijn echtgenote Maria Buggenhout zorgde hij voor het dagelijks onderhoud van café-zaal ‘St.-Cecilia’. Pol was ook beheerder van de voorraad dranken in het fanfarelokaal. (‘Leest in Feest’)
Cursus voor volwassenen. “Als lid van een fanfare als die van Leest, als ouders van kinderen die ons op muzikaal gebied doen blozen, als liefhebber van de Bras-Band muziek (en andere) is het niet toegelaten dat we zo weinig van, zeg maar, de meest elementaire begrippen van de muziek in het algemeen afweten. Dienvolgens besloten enkele ouderen, die dus geen of een kleine snars van muziek afweten, een poging te doen dit zwarte gat weg te werken. Op die leeftijd aan dergelijke onderneming beginnen, is geen sinecure. Je zou het kunnen vergelijken met een baby die leert lopen, met vallen en opstaan. Toch zou het moeten kunnen dat wij, evengoed als die baby, op muzikaal gebied, op onze poten kunnen staan en dan nog liefst lopen ook. Waarom zoiets aanvangen is overduidelijk. Beter muziek begrijpen, niet alle vijf voet uit de lucht vallen als er wordt gesproken over bemol of iets dergelijks mysterieus, een beetje verrijking qua muziekcultuur, enz…Redenen te over om met volle moed te starten en vol te houden. Genoeg reclame gemaakt. Praktisch nu. De notenleerlessen zouden gegeven worden telkens op donderdagavond om 20 uur. Data dienen nog te worden vastgelegd, zo mogelijk voor een gans jaar. Komt later. Bij die eerste pasjes zouden we begeleid worden door Martine van de Frans, die in principe akkoord is die zware taak op zich te nemen. Hoelang we aan de hand van Martine mogen meestappen, zal uiteraard afhangen van hoe slim we zijn en hoe goed we ons best doen bij de juffrouw. Nadien wordt geopteerd voor een meer aangename en leerrijke aanpak zoals : uitnodigen van iemand die iets interessants weet te vertellen over muziek in het algemeen, gaan beluisteren van muzikale uitvoeringen, uittesten van bij welke muziek welk etentje past enz…Suggesties zullen steeds welkom zijn en met de nodige ernst worden overwogen. Hierbij weze gezegd dat iedereen welkom is, ook mensen van buiten de fanfare. Uiteraard vragen we dat ze lid worden van de maatschappij kwestie van ’t één plezier is ’t andere waard, en hoe meer mensen hoe meer vreugde. Het financiële aspect regelen we tussen ‘koffie’ en pint. We hoeven onze fanfare niet te laten opdraaien voor de zotte toeren van enkele ‘verlichte geesten’ (het gedacht is veel!). Dit bericht is bedoeld als kennisgeving dat we eerdaags starten. Wie wil meedoen geven naam en adres op, aan een bestuurslid (van de wijk eventueel) of verwittig de mensen achter den toog in ons repetitielokaal. Graag niet te lang aarzelen om ons de tijd te gunnen alles goed te regelen. Julien Van Medegael.” (“T&T”, januari 1992)
1992 – Januari : Ambachtelijk brandglasraam(foto onderaan) In april 1990 had Glasatelier Decor Art uit Herentals de Leestenaars een voorstel gedaan tot aankoop van een ambachtelijk brandglasraam waarin enkele Leestse curiositeiten waren verwerkt. Haast twee jaar later kwam de firma met een nieuw aanbod en met nieuwe bezienswaardigheden. De intekenprijs bedroeg nu 3.250 fr.
Foto’s : -De nieuwe voorzitter van de K.Fanfare St.-Cecilia Kamiel Verschueren. (Foto : familie Lauwens-Piessens) -De toenmalige voorzitter Vic Verschueren met zes van zijn zeven muzikale zonen in 1979. Van links naar rechts : Emiel, Hans, Kamiel, Vic, Luc, Hendrik en Jan. (Foto : ‘Leest in Feest’) -Leopold ‘Pol’ Huybrechts. (Foto : familie Lauwens-Piessens) -Het vernieuwde brandglasraam met Leestse bezienswaardigheden.
Hertenfarm Parkcoplus “Op een boogscheut van Mechelen, in het midden van het Hombeeks Plateau, ligt Hertenfarm Parkcoplus. Hier kweekt Cisse Vleminckx als sinds 1992 edelherten en dat is best wel bijzonder. Tot in de 19de eeuw kwamen ze in het wild voor in Vlaanderen, maar nu zijn ze relatief zeldzaam. Parkcoplus brengt deze unieke dieren terug in hun natuurlijke habitat. Elke eerste zondag van mei tot oktober kan je tijdens een rondleiding kennismaken met de edelhertenboerderij. “Onder begeleiding krijg je uitleg over het reilen en zeilen op de boerderij”, vertelt hertenboer Cisse. Naast de standaard rondleiding is ook een rondleiding op maat perfect mogelijk – van een verhalende rondrit, dieren voederen en behandelingen nabootsen tot een cultuurfilosofische wandeling of degustatie. “En ook de verjaardagsfeestjes zijn altijd een succes”, stelde Cisse. “Aan de hand van een heleboel leuke activiteiten laten we de kinderen kennismaken met de boerderij en de herten.” Maar een hertenboerderij kan natuurlijk niet bestaan zonder het verkoop van vlees. In het najaar wordt een deel van de dieren geslacht en verwerkt tot eerlijk en heerlijk hertenvlees. Het is een echte delicatesse en bovendien supergezond. Elk jaar van half mei tot half juni worden de kalfjes geboren. Een bezoekje aan de boerderij is dan dubbel zo interessant. Cisse legt uit : “De eerste dagen blijft het kalfje alleen en stil in het gras liggen, maar al snel loopt het samen met de moeder tussen het roedel.” Een unieke en onvergetelijke belevenis voor jong en oud ! Contact : Hertenfarm Parcoplus, Grote Heide 31 Leest.
Met 'Mechels natuurlijk' werkten de stad Mechelen en RURANT vzw samen aan een netwerk van plattelandsondernemers op het Hombeeks Plateau. Via samenwerking, vorming, inspirerende uitstappen en uitwisseling werd getracht een nieuwe dynamiek te creëren en ondernemers te stimuleren om op zoek te gaan naar extra activiteiten die konden plaatsvinden binnen hun bedrijf zoals een hoevewinkel, educatie, toerisme, zorg,…
Schepen van Landbouw van de stad Mechelen Greet Geypen in deze uitgaven van 2014 :“Mechels natuurlijk” bestaat uit een heel diverse groep ondernemers en net dat maakt het zo bijzonder en interessant om ze allemaal te ontdekken. Van hoeve- en artisanale broden, tot hertensteak of een volle groentenmand vers van het veld…Eeuwenlang was de samenwerking tussen stad en platteland voor eten, drinken en ontspanning vanzelfsprekend. Maar in deze tijd van globalisering zijn we dat een beetje uit het oog verloren. “Mechels natuurlijk” slaat opnieuw die brug, een initiatief dat we als stadsbestuur ten volle steunen…”
In deze uitgave van “Mechels natuurlijk” vonden we naast de hertenkwekerij van Cisse Vleminckx nog drie andere bedrijven uit Leest : “Vers en Gezond” van de familie Peeters-Segers, Paardenmelkerij De Beck en Hoevewinkel ’t Hertsveld.
Vers en Gezond Dwars door het Hombeekse Plateau ligt de Zennevallei. De Zenne kronkelt er prachtig door het landschap. De lemige zandgrond is de perfecte voedingsbodem voor groenteteelt. Hier, temidden van het rustige groen, vind je ‘Vers en Gezond’, het tuinbouwbedrijf van Marc Peeters, Hilde Segers en zonen Bert & Jeff. ‘Vers en Gezond’ levert wekelijks kraakverse groenten- en fruitpakketten aan huis. “De zowat 35 verschillende groenten zijn van lokale kweek of worden door ons persoonlijk geselecteerd”, vertelt Hilde. Het originele initiatief is bovendien een echte primeur in de regio. “Het idee is ontstaan door het samen denken van twee generaties”, legt Hilde uit. “En nu zijn we de eerste in de regio Mechelen die lokaal gekweekte groenten aan huis levert in gevarieerde pakketten. Korter kan de keten niet zijn ! Ons doel ? De voedingsgewoonten van de Mechelaars bewuster en gezonder maken.” En zeg nu zelf : wat is beter dan kweek van onze eigen Mechelse bodem ? Alle producten zijn streekgebonden en komen uit hun grond. “Wij werken kleinschalig en volgens de seizoenen”, verklaart Hilde. De pakketten worden samengesteld met kwaliteitsvolle seizoensgebonden groenten en fruit : van Brussels witlof, witte & rode kool, sla, spinazie en boontjes tot prei, aardappelen, aubergines, tomaten en selder. “Variatie, daar gaan we voor”, besluit Hilde. Contact : Marc, Bert, Jeff & Hilde, Juniorslaan 18 Leest.
Paardenmelkerij De Beck Wist je dat ook paarden gemolken worden ? Sinds 1997 melken Willy De Beck en Gerdt Geerts dagelijks merries in hun paardenmelkerij in Leest. Begin jaren ’80 namen ze het landbouwbedrijf met melkkoeien en akker- en tuinbouw over van Willy’s vader. Intussen houden ze zich uitsluitend bezig met paarden melken en akkerbouw en telt de melkerij zo’n 100 paarden. “We maken zelf ons hooi en stro en telen de voederbieten en de maïs voor onze paarden. Twee keer per dag worden de paarden gemolken”, vertelt Gerdt. Paardenmelk is niet zo bekend als koemelk, maar het is toch wel een uniek product. “Paardenmelk lijkt heel sterk op moedermelk en is daarom beter voor de gezondheid”, legt Gerdt uit. Maar om melk te kunnen geven moeten de merries natuurlijk veulens hebben. De jonge paarden worden opgeleid om nadien verkocht te worden of de fokmerries op te volgen. Daarnaast worden er ook pensioenpaarden, dit zijn paarden van andere eigenaars, gestald en verzorgd. In de paardenmelkerij van Willy en Gerdt kan je niet alleen de paarden bekijken en leren hoe ze gemolken worden. Je krijgt er ook enthousiast uitleg over paadenmelk en de gezonde eigenschappen ervan. In de winkel kan je naast verse paardenmelk ook verschillende andere producten op basis van paardenmelk verkrijgen zoals cosmetica, likeur en ijs. “En natuurlijk mag je na het bezoekje eens proeven van de vers afgetapte paardenmelk”, besluit Gerdt. Contact : Paardenmelkerij De Beck, Kleinestraat 5 Leest.
Hoevewinkel ’t Hertsveld Heel recent richtten Stijn Van de Voorde en Ann Slachmuylders hun eigen tuinbouwbedrijf op in Leest. Het bedrijf ligt mooi en rustig gelegen in de Hertstraat. Rond hun bedrijf telen ze verschillende soorten groenten. Stijn en Ann komen beiden uit een tuinbouwfamilie en kennen dan ook als geen ander de kneepjes van het vak. “We weten wat het is om te werken op het veld en lekkere groenten te telen”, vertelt Stijn. “De kriebel om zelf te ondernemen werd dan ook steeds groter.” Momenteel telen ze er spruitjes, winterbloemkolen, spinazie, erwten en boontjes. Asperges zijn aangeplant, daarvan kunnen ze vanaf 2015 volop beginnen oogsten. De groenten worden vermarkt via Belorta (coöperatieve groentenveiling in Sint-Katelijne-Waver), maar ook in hun splinternieuwe hoevewinkel bieden ze hun producten rechtstreeks aan de consument. Naast de zelfgekweekte groenten, kan je er ook groenten van collega-landbouwers en verschillende fruitsoorten verkrijgen. “We hechten veel belang aan versheid en kwaliteit”, zegt Stijn. “De klant zal bij ons dan ook een kraakvers product kunnen kopen. Ons motto luidt : ‘Vers van het land naar de klant’!” Contact : Stijn en Ann Van de Voorde-Slachmuylders, Hertstraat 6 Leest.
Foto’s : -Cisse Vleminckx tussen zijn herten. -Marc en Hilde Peeters-Segers en zonen Bert en Jeff van ‘Vers en Gezond’. -Willy De Beck tijdens het melken. -Stijn en Ann Van de Voorde-Slachmuylders van Hoevewinkel ’t Hertsveld met hun opvolgers. -Openingsdag van Hoevewinkel ’t Hertsveld in 2014.
Fons ‘Gazet’ Nuytkens met echtgenote Alfonsine Van de Vondel in ’78 bij hun gouden huwelijksjubileum.
1991 – Donderdag 12 december : Overlijden Fons Nuytkens Omdat hij vele tientallen jaren in de regio Battel, Leest, Zemst-Laar en een gedeelte van Humbeek en Grimbergen dagelijks Gazet van Mechelen rondbedeelde noemde men hem ook “Fons Gazet”. Frans Alfons “Fons” Nuytkens was te Leest geboren op 11 oktober 1906. Buiten krantenbedeler was hij ook “velomaker” en verdeler van de fietsen Pavic, Norta, Superia, Oxford, roestvrije aluminium fietsen Kettler en de Hollandse fietsen “De Gouden Leeuw”. De uitvaartplechtigheid ging door in de St.-Niklaaskerk te Leest op dinsdag 17 december om 10.30 u. (GvA, 14.12)
Meer over Fons Nuytkens in deze Kronieken onder datum 28 oktober 1978 (Gouden huwelijksjubileum).
1991 – Zondag 15 december : Kinderfeest K.F. St.-Cecilia Aanvang : 14.30 uur. Als animatie : een toneelopvoering en een optreden van de jonge muzikantjes.(folder)
In “T&T” van januari ’92 publiceerde Tim Van Medegael volgend verslag :
“Rond de middag rij ik naar de zaal St.-Cecilia, amper gegeten en nog niet helemaal bekomen van de gezellige fuif van vorige nacht. Wanneer ik de deur van het café open, zie ik dat iedereen al volop in de weer is. De meeste leerlingen zijn er al en lopen iets of wat nerveus in het rond. Hier en daar tref ik er een paar aan die volop hun repertoire aan het overlopen zijn. Johan De Win komt er ook aan. We maken onze inventaris op om alle solistjes ‘degelijk’ aan te kondigen : ‘Ik heet iedereen welkom…’ Ik voel dat onze solistjes de kriebeltjes beginnen te krijgen. ‘Wanneer moet ik nu spelen ?’ hoor ik ze allemaal fluisteren. Ik wil me blijven concentreren op mijn werk, maar ze willen me niet met rust laten. Eindelijk kan ik de eerste act van het ‘toneelgroepje’ aankondigen. Er wordt haastig rondverteld wie er straks zijn stukje mag spelen. Hun oogjes beginnen nu een angstige glans te krijgen. Johan en ik trachten ze zoveel mogelijk rust in te praten, wat bij sommigen nog lukt ook. Dat onze solistjes nog geen volwaardige solisten zijn, is evident. Van het moment dat ik hun naam afroep, staan ze al op het podium, mondstuk aan de lippen en daar klinken de eerste trillende nootjes. De volgende volgen elkaar in een razend tempo op, zodat dit de indruk geeft dat het stuk al gedaan is wanneer de eerste noot wegsterft in de zaal. We trachten nog met veel gefluister hen een grote buiging te laten maken, maar sommige leerlingen verdwijnen al in de keuken, zodat dit wel een rare indruk zou gegeven hebben als ze onze raad nog zouden opgevolgd hebben. Toch zijn we allen tevreden over onze leerlingen, want we herinneren nog ons eigen optreden… Na talrijke optredens : gaande van solo, kwartet en jeugdfanfare, wordt er nog lekker gegeten en iedereen ontvangt een mooi geschenk. Het kinderfeest blijkt ieder jaar een voltreffer voor onze jongsten. We hopen dat de ouders er veel plezier aan hadden en we zien elkaar terug op een volgend optreden, niet ?”
1991 – Woensdag 18 december : Lieve Vlemincx leerde de dames van de fanfare geschenken verpakken. “Nu we over een eigen zaal en café beschikken, is het ons mogelijk het een en ander in te richten. Om onze geschenken voor de komende feestdagen mooi te verpakken, wil Lieve Vlemincx (vrouw van Mille Verschueren) ons bijbrengen hoe we van een eenvoudige schoendoos een mooie verpakkingsdoos kunnen maken. Wanneer : op woensdag 18 december om 19 uur stipt. Waar : Café St.-Cecilia, Dorpstraat 6. Wat brengt u mee ? -katoenen stof (voor de bekleding van de doos van 1m/1,40m). -zijdelint (aangepast aan de stof) van 1,40 m. -borsteltje om de lijn uit te strijken. -onderlegger om op te werken. -2 stukken karton (voor bodem en deksel) van 25cm/35cm. -1 potlood, 1 lat, 1 schaar, 1 lintmeter. We voorzien dat uw doos geschenkklaar is rond 10 uur. Tussendoor kan u stoom aflaten met een drankje. U bent allen welkom !!” (Omzendbrief voor ‘de Dames van onze Fanfare’)
1991 – Woensdag 18 december : Aktiviteit Ziekenzorg ‘Kerststronken maken’ Om 19 uur in het Klooster. (PB, 12/12)
1991 – Zondag 29 december : “Prachtige Kaartnamiddag” SK Leest In de Chalet aan de Zennebrug. 20.000 frank aan prijzen, inleg 100 frank per man. Met als prijzen : 1e prijs : 2.500 fr cash. Verder : ”kalkoenen, spek, pensen, varkensgebraad, kippen, nieuwjaarstaarten.” (Folder)
1991 – Parochiaal overzicht van het voorbije jaar “Werden door het H. Doopsel opgenomen in onze parochiegemeenschap : 26 kinderen, waarvan 10 geboren in vorig of voorgaande jaren. Werden tot volwaardige christenen gevormd : 31 kinderen. Traden kerkelijk in het huwelijk : 12 medeparochianen, van wie 6 huwelijken werden gesloten in onze parochiekerk. Hadden wij in het voorbije jaar door hun overlijden 20 medeparochianen te betreuren.
Dank voor de omhaling van Welzijnszorg. Bracht de som samen van 12.670 frank. De omhaling voor de verwarming van de kerk : 17.600 frank. De aanwezigheid in onze parochiekerk met Kerstmis vermeldt het getal van 534. Proficiat, ook voor het zangkoor en de kinderen. Mochten wij zovelen meermaals met het weekend in de eucharistieviering begroeten.” (PB, 9/1/1992)
1991 – Zondag 24 november : Belgische federale verkiezingen.
Begin oktober 1991 nam de Volksunie ontslag uit de Regering-Martens VIII na een bijzonder hevige communautaire confrontatie over de uitvoer van wapens naar het Midden-Oosten. De overgebleven Regering Martens-IX had nog steeds een meerderheid in het parlement en regeerde tot het einde van de normale periode van vier jaren. In de verkiezingen van 24 november 1991 haalden de regeringspartijen een slecht resultaat, desondanks zouden CVP, PSC, SP en PS de regering-Dehaene I vormen, zonder de Volksunie. Het Vlaams Blok boekte tijdens deze verkiezingen zijn eerste grote winst en daarom werd in de jaren daarop deze verkiezingsdag ‘zwarte zondag’ genoemd. De nieuwe lijst Rossem, gebouwd rond de mediatieke Jean-Pierre Van Rossem, bracht naast Van Rossem zelf nog drie medewerkers in het Parlement. Het gecombineerde succes van Vlaams Blok en Rossem ontlokte aan traditionelere partijen de commentaar dat de antipolitiek hoogtijd vierde. Het signaal van de kiezer zou een roep zijn om meer en directere democratie, meer betrokkenheid van politici bij de dagelijkse problemen van de burger, en een nadrukkelijke afwijzing van ‘zachte’ vormen van belangenvermenging, zoals politiek dienstbetoon en politieke benoemingen. In de daaropvolgende jaren zou een aantal corrigerende maatregelen in die zin genomen worden.
De uitslagen van de Leestenaars zijn ons onbekend maar van enkelen konden we de hand leggen op hun kiespropaganda en die willen we u niet onthouden (zie foto’s onderaan) :
Op 8 november 1991 kregen de Leesenaars volgende folder in hun bus : “Aan de mensen van Leest.
WAAROM GUST EMMEREGS NAAR DE PROVINCIE ?
Zoals U weet worden er op 24 november a.s. verkiezingen gehouden. Aan U, mijn kiezers uit LEEST, wil ik laten weten waarom ik mij kandidaat heb gesteld voor de Provincie : 1) Op provinciaal vlak worden belangrijke beslissingen genomen die iedere burger raken in zijn dagelijkse handel en wandel. Ik verwijs hierbij naar : -de provinciewegen en de verkeersveiligheid -problemen i.v.m. bouwvergunningen -financiële steun aan beginnende zelfstandigen, jonge landbouwers, gehandicapten en gehandicaptenverenigingen en bejaarden -de huisvesting. 2) Ik wil van de hoogste partijinstanties en verantwoordelijken op Provinciaal, Vlaams en Nationaal vlak steun verkrijgen voor een aantal, ook voor Leest, belangrijke initiatieven. 3) Ik wil mijn partij loyaal vertegenwoordigen in deze belangrijke verkiezingen.
U merkt het : ook de Provinciale verkiezingen zijn belangrijker dan U dacht. Maar er is meer. De mensen die ik ken en zal leren kennen, mijn ondervinding en werkkracht, bestaande en nieuwe ervaringen : dit alles wens ik ten dienste te stellen van mijn kiezers. Hun belang was steeds het mijne en dat zal zo blijven. Ook na deze verkiezingen is mijn enige doel : mijn kiezers vertegenwoordigen. Dat vraagt kennis, maar ook inzet, en daar ben ik nooit voor teruggeschrokken. Hartelijk, Gust Emmeregs 7de plaats Provincie CVP nr.1.”
“Gust EMMEREGS, 7e plaats Provincie – Leest-Mechelen. °Mechelen 18 augustus 1940. Gust is reeds 30 jaar een maatschappelijk gedreven iemand. Beroepshalve is hij verkoopsverantwoordelijke bij Eternit en zetelt hij ook als secretaris in de ondernemingsraad. Tevens is hij gemeenteraadslid van de stad Mechelen en afgevaardigd-bestuurder van de C.V. De Mechelse Goedkope Woning. Daarnaast is hij afgevaardigd-bestuurder van de VZW VV Leest, van de NV Sportcentrum en de NV Omni te Leest.” (verkiezingsfolder)
En de Leestse SP : De Leestse SP-gemeenteraadsleden Jef Vloeberghen en Ivan De Borger steunden voluit volksvertegenwoordiger en gemeenteraadslid Jean Van Der Sande. In hun verkiezingsfolders werd het Leestse SP-bestuur voorgesteld : Voorzitter : Daniël Nuytkens, Dorpstraat 44. O.Voorzitter en afgevaardigde in het SVV bestuur : Mariette De Bont, Dorpstraat 80. Secretaris : Tinneke Vloeberghen (dochter van Jef) Kouter 91. Penningmeester : Jozef Van Damme, Juniorslaan 83. Bestuursleden : Jef Vloeberghen, Ten Moortele 5. Gerard en Ivan De Borger, Vinkstraat 32. Herman Verhoeven, Juniorslaan 81. Lydia Robbijns, Kleine Heidestraat 54. Malvine Verschaeren en Celest Van Neck, Electriciteitsstraat 27/2 Mechelen. Fred De Haes, Juniorslaan 11.
1991 – 28 november – Parochieblad : “Ons Parochiehuis”. “De werkzaamheden vorderen nog steeds. Wie zich nog dienstbaar KAN en WIL maken : nog zeer wenselijk. Niet alleen het gebouw kreeg een ‘verbouwing’ en herstructurering, maar ook het beheer en de werking en de uitbating met al wat er bijhoort ondergaat een wijziging : zo bv. voor de uitbating (in beurtrol) de vraag naar medewerkers-vrijwilligers. Ook mensen voor onderhoud (kuisen) kunnen en mogen zich aanbieden, hetzij op ‘ons bureel’ aan het parochiehuis op dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag voormiddag, op maandag tussen 18 en 20 uur, eventueel kan dit langs Paul Peeters, Vinkstraat 28. Een ‘ijzerslag’ om onze vele kosten te helpen dekken, zal in het voorjaar van ’92 plaats grijpen. Ook hiervoor durven wij nogmaals rekenen op uwe goede medewerking. Voor alle voorgaande, nogmaals zeer hartelijk dank, namens pater-pastoor in samenwerking met de Raad van Bestuur.”
1991 – Donderdag 28 november : K.V.L.V.-Voordracht “Administratieve richtlijnen bij overlijden”, om 20.00 uur in ’t Klooster, door Eddy Storms. (PB, 21/11 en 28/11)
1991 – Zaterdag 30 november : 12de Hobby-Tentoonstelling CSC-SP Leest In de Stedelijke Basisschool – Ten Moortele, met openingsrede door eerste schepen C. Demeester en een openingsconcert door de fanfare“De Werker” uit Kap. o/d Bos. Openingsuren : van 15 tot 19 uur. De dag nadien, zondag, kon men er terecht tussen 14 en 18 u. (Inkomkaart)
1991 – Woensdag 11 december : Samenkomst vormelingen “Om de misviering van zaterdag 21 december voor te bereiden, komen alle toekomstige vormelingen van eerste en tweede jaar catechese samen op woendag 11 december om 13.30 uur in de kerk, dit om liederen en allerlei voor vermelde viering aan te leren. Als toekomstige vormelingen moeten wij ons op Kerstmis voorbereiden in deze ‘adventstijd’. Samen willen wij daar een schone en goede vormingstijd van maken, zodat wij iets beter van ‘Kerstmis’ kunnen begrijpen en het dan ook vieren. Allen op post. Voor wie er problemen zijn, gelieve te verwittigen aan uw catechist op pater-pastoor.” (PB, 5/12)
Foto’s : -Gust Emmeregs, met vriendelijke groeten. -Gust 7e plaats PROVINCIE. -Jef Vloeberghen, Mariette De Bont en Ivan De Borger steunden de kandidatuur van parlementslid Jean Van der Sande.
