Inhoud blog
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Kronieken van Leest
    bij Mechelen
    26-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – 27 en 28 december : Toneel met Rust Roest

    De toneelkring bracht : “Het Schone Verscheiden van Peter Broeckx”, van Mark De Bie in een regie van Guido Hellemans.
    Vanaf 20 uur in de gemeentelijke basisschool Ten Moortele 2.
    Naar aanleiding van het 65-jarig bestaan van de toneelvereniging kregen alle aanwezigen een kleine attentie mee naar huis. 

    Personages
    Jan-Baptist Broeckx, Jan van de zot                          Jan Emmeregs
    Liza, oudste deerniswekkende dochter                     Renild Polfliet
    Rozalie, twee bemoeialzieke dochter                       Lieve De Valck
    Rens, sterrenkijkende gekke zoon                            Marcel Verwerft
    Jeroom, Liza’s afgestompte man                              Raf Scheers
    Evarist, Rosalie’s verwijfde bijzit                              Marc Windelen
    Herman, Liza’s bizarre zoon                                     Roel De Nijn
    Monique, Rosalie’s vrijgevochten dochter               Hilde Van Dam
    Marina, Hermans lief vriendinnetje                         Hilde De Kock
    Goede Engel of broeder Theodoor                           Eric Vandenwyngaert
    Kwade Engel of Desiré Malfait                                 Koen D’Hiet

     

    Achter de schermen
    Decorschildering                    Tony Barendse
    Decorbouw                             Raf Scheers, Fik Diddens, Frans Lamberts, Willy Keysers
    Bandmontage                        Johan De Laet
    Grime en kapsels                   Vera Moernaut
    Kostuums                                Miloe Van Stijvoort
    Belichting en techniek           Fik Diddens
    Regie                                      Guido Hellemans                                          

     

    De auteur dankte : “Van Mark De Bie voor Guido Hellemans : wat heb ik me verrijkt aan je schitterende visie op mijn stuk. Het was er allemaal waar je van droomde : poëzie en wrede alledaagsheid, filosofie en religieuze diepgang. Hoe kan ik je danken ? Ik probeer het : bedankt !”
    (‘Rust Roest Ontmaskerd’, deel 2)

     

    “Zopas is onze eerste toneelvoorstelling van het seizoen voorbij met ‘Het Schone Verscheiden van Peter Broeckx’ door Mark De Bie. Voor de zoveelste maal mochten wij telkens spelen voor uitverkochte zalen.

    Vele, vele dank aan al wie ons hielp en genegen was. De symbiose tussen Rust Roest en haar publiek is geen ijdele uitdrukking, want beide groepen leven in innige relatie met elkaar. Fijn is dit. Dank daaraan konden wij het 65 jaar volhouden, en onze betrachting is het nog minimum even zo lang te doen.

    ‘ONZE GESCHIEDENIS’ is ook nu eindelijk van de persen gerold en werd tijdens onze toneelvoorstellingen verkocht. Ook hiervan gingen meer exemplaren weg dan we hadden verwacht. Diegenen die nog een exemplaar wensen kunnen dit nog steeds, zolang de voorraad strekt.

    Al wat belangrijk was en is in verband met onze geschiedenis werd in het boek opgenomen. Het boek is verdeeld in drie hoofdstukken.
    Hoofdstuk I – Toneelgroei; hierin wordt de geboorte- of ontstaansgeschiedenis verhaald. Zelfs de voorgeschiedenis. Daarbij ook de besturen, regisseurs, speelzalen, ideologie, leden en een tijdstabel.

    Hoofdstuk II – Toneel-Spelen : al de ooit gespeelde toneelwerken met aantal worden hier vermeld, daarbij werd een analyse gedaan van het toneelspelen door Rust Roest. Al de functies ooit vervuld zijn vermeld met daarbij een volledige (?) lijst van de deelnemers en deelneemsters door de jaren heen.

    Hoofdstuk III – Achter de schermen : verhaalt naast een aantal keukengeheimpjes ook iets over de subsidies, nevenactiviteiten als kwissen, reizen, ledenfeesten, enz.

    Bovendien worden brieven getoond van auteurs, kijkers en een aantal officiële documenten.

    Het boek is geïllustreerd met een honderdtal afbeeldingen en met citaten over toneel door diverse auteurs.

    We denken en hopen met dit boek bijgedragen te hebben aan de heemkunde en vooral een blijvend aandenken gerealiseerd te hebben aan de 65 jarige socio-culturele werking van de Leestse toneelvereniging Rust-Roest.

    Wie nog een boek wenst te kopen aan de prijs van 300 f. kan dit door een seintje te geven aan
         Guido Hellemans, Leest.
    (‘DB’, januari ’87)

     

    Foto’s :
    -De smaakvolle programmabrochure van ‘Het Schone Verscheiden van Peter Broeckx’.
    -Links Guido Hellemans naast zijn acteurs en actrices : Eric Vandenwyngaert, Marcel Verwerft, Roel De Nijn, Johan De Laet, Jan Emmeregs en Fik Diddens.
    Midden : Vera Moernaut, Lieve De Valck, Hilde De Kock, Hilde Van Dam en Renild Pofliet.
    Onder : Marc Windelen, Raf Scheers en Koen D’Hiet. (Foto : ‘Ontmasterd’ van G. Hellemans)
    -Toegangsticket voor ‘Het Schone Verscheiden…’

     







    26-01-2014 om 21:15 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mooie tekening van
    Sandra Vloebergh.

     

     

    1986 – Zondag 21 december : KERSTFEEST K.F. St. Cecilia
    In de zaal Sint Cecilia. Aanvang : 15 uur.
    De kinderen vanaf 2 tot en met 11 jaar hadden recht op een gratis kerstgeschenk.
    (Folder) 

    ‘Toeters en Trompetten’ (jaargang 7, nr.1) : 

    Kinderkerstfeest

    “…een Kerstfeest voor kinderen dus. Al bleek dat altijd niet uit de reacties van de ouders, grootouders, tantes of nonkels die zo nodig antwoorden moesten doorsteken bij de kwisspelletjes. Het gevolg was dat de kinderen wel het juiste antwoord op hun bordjes konden schrijven maar dat het oorspronkelijke doel, het spelelement, de mist inging.

    De vraag die je je hier kan stellen is : waar blijft de creativiteit van het kind ? Is het dan nu ook al zo ver gekomen dat men een kind zijn fantasie moet kortwieken, zijn ontplooiïngskansen moet beperken ? Mag een kind dan niet blunderen ? Het leert meer van zijn foutjes dan van het kopiëren van doorgestoken of gespiekte antwoorden. Voor de mensen die het spelprogramma hadden voorbereid, was het een hele domper op hun werk en inzet.

    Moeten we volgend jaar nog een Kerstfeest organiseren als de kinderen zich zelf niet meer mogen amuseren ? De kinderen mengen zich toch ook niet tijdens de spelletjes op een teerfeest, een vrouwenkoffie of een dergelijk evenement. We vinden het fijn dat de ouders en andere familieleden hun kinderen volgen en aanmoedigen maar leer hen genieten van het spel. We zullen het volgend jaar over een andere boeg gooien. We hopen dat U het ook zult doen.

    Toch zagen we vele glunderende gezichtjes en was het weeral prachtig om met de kinderen te werken, te spelen en ons te amuseren. Verschillende kinderen hadden zich ook geweldig ingespannen om een mooie tekening te maken. Hun moeite werd uiteraard beloond.

    Voor de gelegenheid hadden we een totaal-kwis-spektakel opgezet. Een gevarieerd programma werd door Bart & Bertrand aangeboden en een heel beroemd en berucht panel zorgde voor de assistentie.
    De jury bestond uit Fons Snorremans, de sponsor van het Palmzondagconcert en eerste brouwer van een bekend bierbedrijf. De voorzitter was Johny De Spuiter, brandweerman eerste klas en last but not least was er een buitenlandse gast, nl. Bill Tsjerno, de Rus die video’s verkocht.

    Na het spelprogramma schoven we allemaal aan de koffietafel aan. De lekkere broodjes en koeken smaakten ons geweldig en met de witte bloem of chocoladeresten rond de mond luisterden we aandachtig naar de tombola-uitslagen. De kinderen kregen nog een leuk cadeau mee dat door de fanfare geschonken werd.

    Natuurlijk bedanken we alle mensen die meegeholpen hebben maar vooral de ouders en de kinderen die elk jaar naar het Kerstfeest komen. Volgend jaar gaat het Kerstfeest door onder het motto : ‘Kinderen voor kinderen !’
    Tot dan.”

     

    1986 – 24 december : Kerstdiner in Sportcentrum Leest.
    Aanvang 20 uur. Op het menu :
    -Schuimwijn – Profiteroles.
    -Roze zalm of Sint Jacobsschelp.
    -Oxtailsoep.
    -Tarbot Norway.
    -Runds- en varkensgebraad St. Hubert.
    -Perensorbet met chocoladesaus.
    -Koffie.
    Prijs : 1.150 fr.
    (Folder)

     

    1986 – 25 december : Het Diner met Kerstdag in het Sportcentrum
    Aanvang 12.30 uur. Op het menu :
    -Aperitief – Profiteroles.
    -Gevulde forel
    -Oxtailsoep.
    -Kalkoenfilets met vruchtengarnituur.
    -Bavarois.
    -Koffie.
    Prijs : 760 fr.
    (Folder)

     

    1986 – 25 december : Acht Kerstkindjes in regio.

    In de Mechelse regio werd het een kinderrijk kerstfeest. Niet minder dan acht kindjes zagen er het levenslicht.

    Onder de blijde geboortes ook een baby met Leestse roots : Femke (2,750 kg) werd om 14u30 in de stedelijke kraaaminrichting geboren als eerste dochter van Ingrid Beazaar en Benny Van den Heuvel uit de Kleine Heide 6 te Leest. (GvM, 27/12/86)

     

    1986 – 26 december : Nieuws uit Bambu van pater René De Laet 

    “Beste Allemaaltjes, ne hele goeie namiddag !
    Ik heb mij een beetje moeten verplaatsen op mijn kamer, want daar begon de zon me zo parmantig in de ogen te schijnen ! Daarmee doe ik je kond dat wij in het warme seizoen zitten, in tegenstelling met dat van jullie ! Ik eindig zo pas een briefje naar de familie van Jef van de Boere in ’t straat; dan was het 25 graden, nu tellen we er al 26, omdat de zon op de buitenmuur schijnt ! Dit als inleiding op mijn nieuwjaarsbriefje; zo warm de zonnestralen zijn, zo innig warm zijn mijn wensen voor het nieuwe jaar; voor jullie ganse familie en ons Heer kan weten hoe groot die is !!! ik bid de Heer dat dat jaar er een moge zijn van geluk, vrede en tevredenheid; ik geloof dat daarmee het bijzonderste gezegd is, niet ? Tevens omvat ik in mijn gedachten alle (en ons Heer kan ook weten hoe talrijk die zijn) lieve mensen van Leest; werkelijk te veel om op te noemen; te beginnen in ‘aale coté’ en in ons straat, zekers moeder Leontien niet te vergeten. En meteen ook alle lezers en lezeressen van ‘De Band’; eergisteren kwamen hier de nummers toe van juni en juli-augustus; ik heb daar met nog veel plezier kunnen in lezen; allemaal zoete herinneringen. Ik was toen op verlof in Leest, maar toch doet het altijd plezier iets van bij jullie ginder te ontvangen. Je ziet ook dat de post al een beetje beter werkt; in ’t begin van dit jaar was de gewone (dus per boot) post zo ongeveer een jaar onderweg; nu nog maar vijf maand. Allee, ’t gaat al een beetje rapper.

    Kerstmis hebben wij gevierd, zoals ieder jaar trouwens, met massa’s mensen; iedereen is dan op de been (van familiefeestjes zoals dat bij jullie het geval is, is hier niet veel te bespeuren). Als de mensen een kiek kunnen slachten of nog beter een geit en aldus ’s avonds eens goed kunnen eten, daar blijft dat bij – voor de rest van de dag is men op wandel en de grote hoop komt dan naar de kerstmis op de missie. Te beginnen met de nachtmis; het evengelieverhaal van de geboorte wordt dan gemimeerd door een groep acteurs en actrices, hetgeen telkens veel succes heeft; gespeeld op hun manier, met de eenvoudigste middelen en de nodige commentaar. Zo bijvoorbeeld als de secretaris van Bethlehem de naam van Joseph opgescheven heeft, nadat hij hem gevraagd had of hij de familie van koning David was, stond hij zo op om hem te verwelkomen en de handen te schudden ‘aah zo zo, dan ben je mijnen ndugu (broeder); furaha gani ! Wat een vreugde.’ En dan tot Maria : ‘yambo, yambo sana, wee shemeki yangu ! ‘ (gegroet, gij schoonzuster). Je moet dat kunnen zien en horen !

    Francois Nonnon, een Marsaillees, mijn confrater, was op tournée in Alagi om daar Kerstmis te vieren; het is daar dat wij een nieuwe kerk gaan bouwen en waarvoor vele mensen van Leest hun steun al gegeven hebben. Alagi is op dertig kilometer van hier; raar zijn de mensen (maar ze zijn er toch hoor) die naar hier komen; die hebben dan wel familie wonen in Bambu. Die mensen van Alagi zijn van een ander ras dan die van hier. Maar wij (met ons twee, om de beurt) gaan er des te vaker naar toe; voor een paar dagen of een week, als men de dorpen in de omtrek wil bezoeken, waar er een kapel is. Het meest verwijderde is toch op 25 km, verder door, van hier uit gezien. Er zijn daar zo’n twintig dorpen waar er een kapel is en die allemaal afhangen van de centrale schoolkapel van Alagi. Moet ik dan nog zeggen dat er in onze parochie zeven sectoren zijn, allemaal een beetje op mekaar gelijkend, plus dan de parochie zelf; en je kunt je wel een gedachtje vormen van wat dat van onzentwege vraagt aan verplaatsingen, ook wel te voet; dat laatste kan soms wel interessanter zijn dan met de wagen; dan heeft men de zekerheid dat men nergens zal blijven vaststeken in de modder of door een brug zal zakken; maar in alle geval men moet er de tijd op zetten.

    Om nu terug te komen naar de kerk van Alagi, daar heeft men al wat gewerkt; de fondaties zijn af en stukken muur ook al. De kolommen worden gebouwd in natuursteen en de muren ertussen in baksteen; groot formaat; maar die moeten gebakken worden ter plaatse; hout kappen en aansleuren en al die rompslomp; maar er komt toch schot in en vooral niet vergeten, zeer duurbare broeders en zusters dat het geen koers is tegen het uurwerk ! Na iedere dag komt er een andere en zorgen moet men zich hier niet maken over een komende winter, als alles stilligt in den bouw.

    Zondag aanstaande, overmorgen dus, vieren wij het 25 jarig trouwjubileum van zo’n kleine dertig koppels.  

    Voorts leven wij in een sociaal geladen moment; ik spreek nu van de toestand in de mijnen; daar is niets meer dat marcheert; alles is kapot en versleten, onberijdbare wegen, geen vervangingsstukken, ruzie dat het klettert tussen de grote pieten. Na zovele jaren alles maar laten draaien hebben tot er practisch het absolute nulpunt is bereikt wat betreft de productie, zou er nu een plan bestaan van ‘goedmaking’ : zo iets in de aard van de K.S. Er zouden een hele hoop mensen gepensioneerd worden (van pensioenen gesproken, god allemachtig, dat zou je eens van dichtbij moeten kunnen bekijken !!) en nog veel meer zouden naar huis gestuurd worden. En dan, nu ja, en dan ! Ik weet het ook niet en ik denk dat het niemand weet. Dus afwachten maar. Eergisteren avond zijn de gewone werkmensen toch betaald, dat was voor de maand november.

    Dat maakt, mijn allerliefsten, dat mijn briefje vol geschreven is, ik zet er dus een punt achter. Nogmaals mijn allerbeste groeten en wensen aan allemaal !
    En speciale groetjes aan Paula en Jérôme ; als ik op reis ben doen mij die pakskes soep dikwijls aan hen denken; waarachtig !
    En nog wel speciale groetjes aan de familie en aan zoveel anderen.
    ’t Beste !
         René.”
    (‘DB’, januari ’87)    

    26-01-2014 om 20:59 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    1986 – Vervolg Feestviering bij ‘Rust Roest’.

     

     

    Het voorblad van ‘Rust Roest Ontmaskerd, Deel II’ van 1987 met centraal de aangepaste sculptuur
    die Guido Hellemans ooit kreeg bij zijn vijftigste verjaardag n.a.v. zijn toneelactiviteiten.

     

     

    “Rust Roest Ontmaskerd, Deel II.

    In het jaar 2007 schreef Guido Hellemans een vervolg op ‘Rust Roest Ontmaskerd, 1921-1986’, het werd ‘Rust Roest Ontmaskerd, Deel II’ en behandelde de periode 1986-2007.

    Omdat wij deze Kronieken afsluiten in het jaar 2000 geven wij nog enkele wetenswaardigheden mee : 

    Herman Emiel Mertens, Em.Prof.Theologie KUL,schreef toen het voorwoord :

    “Graag ga ik in op het voorstel van Guido Hellemans het voorwoord te schrijven van dit gedenkboek van de Leestse toneelgroep ‘Rust Roest’, naar aanleiding van haar vijfentachtigste verjaardag.

    Twintig jaar geleden werd door voorzitter en regisseur Guido Hellemans een gedenkboek uitgegeven van de in 1921 opgerichte theatervereniging. Dat memoriale is opgedragen aan de twee toen nog levende stichters Alfons Hellemans en Jaak Publie, stille, trouwe medewerker achter de schermen.

    Op de vraag van Guido Hellemans heb ik onmiddellijk ja gezegd, niet alleen omwille van onze jarenlange vriendschap, maar ook uit oprechte waardering. Vaak ben ik komen zien en luisteren naar de opvoeringen te Leest, zowel naar blijspelen als naar drama’s. Je moet het maar kunnen én doen. Mensen ervoor warm krijgen om er zich voor in te zetten, repetities bijwonen, rol van buiten leren, taalvaardigheid inoefenen, zich laten kleden en grimeren, publiek op de plank staan, zich geconcentreerd inleven in de rol.

    Om nog niet te spreken van wat er achter de coulissen moet gebeuren. Ik citeer vriend Guido, de bekwame en ervaren regisseur :
    ‘Amateur toneelspelen
    is ook :
    decors timmeren,
    kaarten verkopen en affiches plakken,
    stoelen verplaatsen, glazen spoelen…’

    Inderdaad, er komt veel bij kijken. En alles gratis niets, want amateurwerk. Bovendien mag je familie er niet onder lijden. Je man/vrouw en andere gezinsleden moeten het tolereren. Liefst hartelijk steunen.

    Maar het loont toch echt de moeite. Het culturele peil van een dorpsgemeenschap stijgt dank zij de voorbereidingen en de opvoeringen van de toneelwerken (twee maal ’s jaars). Ook sociaal is de weerslag heilzaam. Samen repeteren, samen de rolverdeling accepteren, samen het werk achter de schermen uitvoeren, samen spelen, samen genieten van het applaudisseren van de volle zaal.

    Lof mag worden toegezwaaid aan de huidige bezieler Guido, waardige opvolger van zijn vader Alfons. Maar wat is een regisseur zonder geschikte, toegewijde acteurs ? Zij maken het tenslotte waar dat Rust niet Roesten zal. Lang leve en werke de Leestse ‘Rust Roest’ !” 

    De inleiding van ‘Rust Roest Ontmaskerd, Deel II’, uit 2007.

    “Zoals in ‘Rust Roest Ontmaskerd’ Deel I reeds werd vermeld, ontstond Rust Roest als gevolg van een spanning tussen twee gevormde groepen in het ledenbestand van de vroegere Leestse toneelvereniging ‘Eendracht en Vrede’.

    Dit ontstaan van een nieuwe toneelvereniging was een dynamisch proces dat tot hiertoe niet stilgevallen is. Mogelijk komt ooit de tijd dat de gloeiende lava die toen uit de bron omhoog gestuwd werd, eens stilvalt. Maar voorlopig is dit nog niet het geval want Rust Roest is 85 jaar geworden.

    Al wat bestaat wordt geschiedenis. Rust Roest heeft op eigen wijze Leestse geschiedenis geschreven. Met dit boek schrijven wij ook geschiedenis, wat een poging is tot een halt toeroepen aan de onherroepelijkheid van de onachterhaalbare tijd.

    Wij speelden en spelen toneel, tweemaal per jaar en goddank niet voor een lege zaal. Er bestaat een wisselwerking tussen spelers en kijkers. Wij brachten/brengen op deze manier toneel te Leest, toneel als venster op de wereld, toneel als verrijking van alle deelnemers : actieve en passieve, toneel als ontspanning (inspanning is ontspanning als men het graag doet).

    Niets blijft bestaan maar ook ‘niets mag verloren gaan’ zegt men soms, allleszins niets waardevols. Niet in de harten, niet in de herinnering en daarom deze geschiedenis.

    Wij spelen en werken met inzet, liefde en enthousiasme en de buitenstaander beoordeelt ons resultaat. Maar sociologisch/heemkundig ‘mag en moet’ geboekstaafd worden wat een vereniging als Rust Roest (naast de vele andere) doet. Daarom dit tweede deel van onze geschiedenis. Uit plicht tegenover het geïnteresseerde publiek, uit sociaal/cultureel oogpunt en uit dankbaarheid tegenover al onze voorgangers en tegenover de huidige groep. De vroegere naam hebben we behouden –met de toevoeging Deel II- omdat de titel duidt op zowel een blootlegging der feiten alsook op het specifieke van de toneelspeelkunst zij het symbolisch, nl. het MASKER.

    ‘Rust Roest ontmaskerd, Deel II’ behandelt de periode vanaf toneeljaar 1986-1987 tot einde van het toneeljaar 2006-2007.

    Wij danken de welwillende lezers en meer nog de sympathieke kijkers die ons in het verleden, heden en toekomst steunden/steunen en blijven steunen.

    Tot slot : als ingewijde heb ik het voordeel op de hoogte te zijn van alle inwendige aangelegenheden en stoot tegelijkertijd op het nadeel niet volledig objectief te kunnen zijn. Maar naast het feit dat objectiviteit niet bestaat, beperk ik mij tot de feiten en spreek geen kwalitatief waardeoordeel uit over onze prestaties. Ik wil de lezer geen verguld noch naïef zelfbeeld opdringen. Dit laat ik beter over aan anderen. Van ganser harte.
       Guido Hellemans.” 

    Guido Hellemans speelde voor het eerst op 10-jarige leeftijd mee in ‘Sloeber de geluksvogel’. Sindsdien was hij als ‘kind van den huize’ onafgebroken betrokken bij het leven van Rust Roest waar hij zowat alle loop-, knutsel- en barricadewerk opknapte.

    Hij werd in 1970 bestuurslid, in 1973 voorzitter en in 1976 regisseur van de toneelvereniging.

    Hij speelde een vijftal jaren in de Mechelse toneelvereniging ‘De Vlaamse Toneelstrijders’ o.l.v. de bekende acteur Marc Leemans, trad op als gast bij ‘De Peoenen’ eveneens te Mechelen en werkte sporadisch mee aan de TSM toneelgroep ‘Opus’.

    Daarnaast werkte hij een paar maal mee aan amateurfilms en draagt geregeld gedichten en proza voor bij diverse gelegenheden.

    (Uit de programmabrochure van ‘Het Schone Verscheiden van Peter Broeckx’, december ‘86)  

     

    1986 – Zaterdag 20 december : Finale Belgisch Kampioenschap Playback en Soundmix
    In het Sportcentrum Leest.
    “Die dag komen de beste Belgische Playbackers en Soundmixers naar de Sporthal te Leest, om mee te dingen naar de titel van ‘Kampioen van België’ !!
    Voor deze uitzonderlijke muzikale gebeurtenis bestaat er zeer grote belangstelling.
    Zelfs de Nederlandse KRO zendt de producer van de KRO Soundmixshow naar onze Sporthal. Teneinde de mensen van Leest en omgeving een behoorlijke plaats te kunnen geven, bieden wij de mogelijkheid om tot en met vrijdagavond uw inkomkaarten aan te schaffen, inkomkaarten die een gereserveerde plaats waarborgen.
    Programma : 15.00 uur Finale Mini-Playbackshow (30 kandidaten)
                        18.30 uur Finale Maxi-Playbackshow (50 kandidaten)
                        23.00 uur Finale Soundmix (20 kandidaten)
    Wij hopen U te mogen verwelkomen en wensen u veel plezier !!”
    (Folder)                      

    1986 – Zondag 21 december : Afzwaaiende chiroleiding in bloemetjes gezet

    “Op zondag 21 december werd de pas afgezwaaide leiding welverdiend in de bloemetjes gezet, voor hun inzet gedurende hun ganse chiroloopbaan. Dankjewel Bert, Luc, Jan en Renild voor alles wat jullie voor de chiro hebben gedaan !!

    Drie dagen na dit feestelijk gebeuren kwam de ganse leidingsploeg weer samen om voor onze zieke en bejaarde dorpsgenoten een kerststukje ineen te knutselen. Goochelend met klei, hout, takjes groen en kaarsen kwamen stilaan ware pronkstukjes tevoorschijn, die op kerstdag zelf door vrijwillige chiroleden op het juiste adres werden bezorgd.”
    (‘DB’, januari ’87)

     

    26-01-2014 om 13:06 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – Vrijdag 19 december : Feestviering bij Rust Roest  

    “De Leestse toneelkring Rust Roest bestaat 65 jaar. Voor dit 13de lustrum zijn geen grootse festiviteiten voorzien, maar toch werd vrijdagavond in het oud gemeentehuis van Leest de viering feestelijk ingezet. Er was inderdaad, zoals voorzitter Guido Hellemans het stelde, voldoende reden om te vieren.

    Hij stelde zijn boek voor, waarin hij tracht op historische gronden de geschiedenis van 65 jaar Rust Roest te achterhalen. Hij beschikte immers over een rijk archief van zijn onlangs overleden vader, Alfons Hellemans, één van de pioniers.

    Het boek is sober, telt 170 bladzijden maar is tot in details gestoffeerd en als dusdanig een boeiend naslagwerk. De prijs is gering : slechts 200 fr. en is te koop bij alle bestuursleden en bij de auteur : Guido Hellemans, Kouter 61, 2931 Leest.

    Zoals steeds wist voorzitter Hellemans een interessante causerie te houden. Over het inhoudelijke van het boek maar voornamelijk over de periode vóór 65 jaar Rust Roest.

    In 1892 werd in Leest reeds toneel gespeeld. In 1909 betaalde men bij ‘Eendracht en Vrede’ 15 centiem inkom. De jongeren van deze kring waren de pioniers van Rust Roest, die op 1 november 1921 de enige, overblijvende Leestse toneelkring stichtten.

    Twee overlevenden van het eerste uur werden gehuldigd : Jaak Publie, voornamelijk decorbouwer, en Alida Scheers ‘van ’t meesterke’ of de echtgenote van wijlen Alfons Hellemans, onderwijzer. Zij vertolkte in de beginperiode een paar rolletjes.
    Door de gouwsecretaris van het overkoepelend toneelverbond A.K.V., Karel Beeckmans, werd Guido Hellemans opgenomen in de St.-Genesiusgilde voor zijn 25-jarige carrière bij Rust Roest. Tot de jubilerende kring en in ’t bijzonder tot de kersverse gedecoreerde voorzitter zei de gouwsecretaris : ‘Rust niet, want rust doet roesten’.

    Tot slot van de feestzitting in besloten kring werd door alle medewerkers en speciaal door ondervoorzitter Vic Diddens, voorzitter Hellemans en zijn echtgenote gevierd. Mevrouw Hellemans mocht een prachtig bloemstuk in ontvangst nemen, Guido kreeg het verzameld werk van Stijn Streuvels. Met deze laatste huldiging was de voorzitter zichtbaar ontroerd :

    een waardige viering van een man die zich meer dan 100% inzet voor zijn kring. En zoals hijzelf eerder op de avond zei : ‘Ik meen dat Rust Roest op een erg bescheiden manier heeft bijgedragen tot het socio-cultureel werk in Leest’.

    De viering van 65 jaar Rust Roest wordt afgesloten op 27 en 28 december. Dan speelt men ‘Het schone verscheiden van Peter Broeckx’ in de zaal van de Gemeentelijke Basisschool, Ten Moortele 2 te Leest, telkens om 20 uur. Bij deze gelegenheid zal in de gangen een tentoonstelling te zien zijn die 65 jaar Rust Roest verhaalt.” (Bm)
    (HLN, 23/12/1986) 

    En Gazet van Mechelen van dezelfde datum : 

    “Vrijdag vierde de Leestse toneelkring ‘Rust Roest’ in alle beslotenheid zijn 65-jarig bestaan.

    Met enige vertraging, ten gevolge van een elektrisch defect, liep rond 20 uur de kille ontvangstzaal van het voormalige gemeentehuis vol. Gelukkig waren het allemaal mensen met een warm hart voor toneel. Buiten de jubilarissen Jaak Publie, Alida Scheers en Guido Hellemans was Karel Beeckman als alg.secretaris van het hoogbestuur van A.K.V.T. een opgemerkte gast, samen met de heer Dierckx, voorzitter van het gewest Mechelen.

    In haar verwelkoming stipte Hilde De Cock de drie hoofdpunten aan van deze speciale viering : vooreerst het 65-jarig bestaan van de toneelkring en de huldiging van Jaak Publie en Alida Scheers, daarnaast de voorstelling van het jubileumboek, samengesteld door G. Hellemans en tot slot de viering van Guido Hellemans als 25 jaar toneelacteur en opname in de St.-Genesiusgilde.

    Na deze verwelkoming nam Guido Hellemans het woord als voorzitter en schetste haarfijn de lange geschiedenis van ‘Rust Roest’. Ontstaan in 1921 werd de vereniging op 1 november boven de doopvont gehouden, als onderafdeling van de muziekmaatschappij ‘Arbeid Adelt’.

    In 1933 voelde de kring zich voldoende sterk gestructureerd om een eigen zelfstandig leven te leiden. De voortrekkers van de kring waren voornamelijk Alfons Hellemans en Victor Selleslagh. Andere medestichters waren Frans Selleslagh, Jef Van Hoof, Amandus Van Steen, Albert Huys en Jaak Publie. Door de jaren heen voerde ‘Rust Roest’ zo’n 110 verschillende stukken op, waarbij ook de minder populaire en meestal intrinsiek-moeilijke werken niet werden uit de weg gegaan.

    Hoogtepunten in de geschiedenis van de kring waren er genoeg, maar ‘Waar de ster bleef stille staan’ van Felix Timmermans, en ‘Voor Outer en Heerd’ zullen altijd wel een speciaal plaatsje krijgen in het Rust-Roest-archief. Alle andere wetenswaardigheden zoals ledenlijsten, bestuur, deelnames aan stoeten en processies, opvoeringen, huldigingen enz. kunnen gelezen worden in het nieuwe verzamelboek ‘Rust Roest Ontmaskerd’.

    Dit boek, speciaal klaargestoomd voor deze viering werd gedrukt in een voorlopige oplage van 300 exemplaren. Voorzitter G. Hellemans die het boek samenstelde wenste te benadrukken dat de ‘voorverkoop’ aan 200 fr./exemplaar loopt tot en met de eerstvolgende toneelopvoeringen op 27 en 28 december. Nadien wordt de prijs dus wel verhoogd.

    Tot slot ging de voorzitter over tot de huldiging van Alida Scheers, als 65 jaar lid en Jaak Publie, eveneens 65 jaar lid en enige nog in leven zijnde medestichter van de kring.

    Jaak, die overigens vorige week onze krant nog haalde, dank zij de viering van zijn diamanten bruiloft op 12 december ll.

    Gezien de voorzitter moeilijk zichzelf kon huldigen, werd deze taak waargenomen door de afgevaardigden van het A.K.V.T. en van het Mechels Toneelverbond. Overhandiging van diploma en opname in de St.-Genesiusgilde werden Guido Hellemans deel.
    Ook zijn vrouw werd betrokken in de huldiging.” (J.T.)

     

    De Inleiding en verantwoording door de auteur van ‘Rust Roest Ontmaskerd’ Deel I.

    “Als familie-erfenis heb ik een bijwijlen gepassioneerde verzamelwoede voor boeken, brieven, documenten en zo meer overgehouden. Wat je al niet verzamelen kunt, ordenen en schikken. Geschiedenis van mensen en groepen. Leven van een gemeenschap. Tijd gaat voorbij.

    1921-1986. 65 jaar. Scheiden doet lijden. Allen hebben we ze gekend. Allen willen wij ze terugzien en herbeleven (succes van fotoboeken). Dit kan met papieren, oude papieren, want papieren zijn geschiedenis. Een caleidoscopisch beeld van Rust Roest in foto’s, cijfers en teksten. Een drievoudig draaiboek over ‘Ontstaan’, ‘Spel’, en ‘Achter het spel’ (of schermen). De drie oergegevens van elk levend wezen : geboorte, orgasme, dood : afgekort als G.O.D.

    Bijvend aandenken aan honderden Leestenaren hun actieve liefde voor toneel. Voor hen was en is creatieve vrijetijdsbesteding door toneelbeoefening een zinvolle bezigheid.

    -‘Vrij’ willen we zijn en tevens ‘historisch’ in onze aanpak. ‘Historisch’ doordat wij steunen op het uitgebreid toneelarchief over Rust Roest opgebouwd en bewaard door mijn vader Alfons Hellemans : kasboeken, rekeningen, programmabrochuren, foto’s, brieven, ledenlijsten, affiches, inkomkaarten, concrete en of algemene beschouwingen over toneel door leden, oud-leden en buitenstaanders zullen ingelast worden met al of niet lyrisch-poëtische inslag, wat de subjectieve bouwstof vormt.

    -Hopelijk heb ik voor mezelf en andere geïnteresseerden de broosheid van oude documenten overschreden en een stukje Leestse toneel-mensen-geschiedenis vastgelegd op het netvlies van de tijd.
         Guido Hellemans.” 

    Reactie van Wilfried Hellemans op Deel 1 ‘Rust Roest Ontmaskerd’ :

    “Proficiat ! Gemeend en verdiend.
    Ik vind je boek een heel degelijke en interessante brok geschiedschrijving. Je bent erin gelukt een duidelijk zicht te geven op de vijfenzestigjarige werking van Rust Roest in Leest en omliggende : heel zakelijk en tegelijk persoonlijk. Dat dit laatste niet storend werkt –wat mij betreft zelfs integendeel- is een aanduiding dat je de juiste toon treft. Je spreekt als een (belangrijke) getuige met een vrij genuanceerde visie op het gebeuren, wat ik waardeer, en toch klopt je hart mee in de tekst.

    De opbouw is verantwoord : zowel in de keuze van de hoofdstukken als in die van de verschillende paragrafen. Nergens had ik de indruk : dit is er te veel aan, hier staat een overtolligheid. Welnee : van bij de aanvang was ik sterk geboeid door de concreetheid en de gebaldheid van het geheel, en verder lezend is die bewondering niet verminderd.

    De keuze van de vele foto’s en documenten –een goudmijn op zich- werd goed overwogen; een enkele keer is ze betwistbaar, mede door de soms mindere kwaliteit van het gekozen procédé (fotocopie).

    De tekst is zeer verzorgd en fijn uitgetikt. Het gebruik van meerdere lettertypes dient de duidelijkheid. Ook de bladspiegel is knap.

    Kortom : je boek zal elke Leestenaar boeien en blij maken. Elke Leestenaar met een tikje feeling voor wat in Leest was en werd. Bedankt.
         Wilfried. Hombeek 21 december 1986.”
    (Uit ‘Ontmaskerd’, deel 2)

     

    Foto’s :
    -Guido Hellemans tijdens zijn uiteenzetting van de geschiedenis van ‘Rust Roest’.
    -De voornaamste stichters van Rust Roest.
    -Het voorblad van ‘Rust Roest Ontmaskerd’ , Deel I.

    VERVOLGT... 







    26-01-2014 om 12:50 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Rudy Geens. 

     

    1986 – 12 december : V.V. Leest - “Rudy Geens is ook verbaal een geducht mandekker” 

    “Deze voorstopper is een intellectueel. Laten we als voorbeeld een algemeen beschouwende vraag als ‘Voetbal je nog graag ?’ nemen. Op die vraag zou de gemiddelde voetballer antwoorden : ‘Ja, ik voetbal nog graag’. En eigenlijk zou dat al een toegeving zijn tegenover de verslaggever , want net zo goed had hij zich kunnen beperken tot : ‘Ja’. Geen gekluif over ochtendnevels en vlammende herfstbladeren in het bos, dat maakt alleen maar zeeziek. Wie een vraag over voetbal stelt, hoort een antwoord over voetbal te krijgen, niet over de fauna en flora op en naast oefenvelden en bospaadjes.

    Op dezelfde vraag zou Rudy Geens als volgt antwoorden : ‘Ach jongen, kijk es, als je alle plussen en minnen samenvoegt, dan hou je als voetballer toch altijd wat plussen over. Vanmorgen bijvoorbeeld werkte ik een trainingsloop af in het bos en dan gaan de gekste dingen door mijn hoofd. Zo’n bospaadje, geen meter breed, in die mooie natuur : dat is onbeschrijfelijk. En jij als jogger, die daar dan soepel zijn conditie loopt bij te schaven, mooi toch, jongen, dat pakt niemand mij nog af’.

    Laten we ons nu echter concentreren op de vraag hoe Rudy Geens het de voorbije dagen heeft gerooid.

    Zijn grootvader (Martin Linsen) was délégé van de jeugdploegen van KV Mechelen, zijn ene oom (Johnny Linsen) eveneens en nog een andere oom Eddy Goossens was eersteploegspeler achter de kazerne.

    “Bij KV Mechelen heb ik alle elitejeugdreeksen doorlopen. Als UEFA werd ik bovendien voor de Heizeltrainingen geselecteerd. Tot de enge basiskern heb ik daar echter nooit behoord. Ik maakte deel uit van een soort reservenploeg, die tijdens de oefenwedstrijden als sparringpartner voor de A-kern mag optreden. Maar niettemin betekende dat twee opeenvolgende jaren, elke woensdagnamiddag, naar de Heizel bollen. Achteraf bekeken is dat natuurlijk een leerrijke ervaring, er zaten daar toch kleppers tussen als een De Grijse, een Leo Van der Elst en een Van der Linden. Ik fungeerde toen als libero. Maar bij KV Mechelen zag Roland Franck in mij een typische mandekker en het was ook in die functie dat ik op 17-jarige leeftijd werd overgeheveld naar de doublures. Zelf meen ik beter te renderen als libero, maar ik besef dat ik op die plaats wellicht nooit in de eerste ploeg zou hebben gespeeld.

    Voorstopper vind ik eigenlijk ergens een minderwaardige plaats in het elftal, vooral als men je aanvallende impulsen tracht af te nemen. Je raakt er ook gemakkelijker in de vergeethoek. Het is er veel moeilijker om je in de kijker te spelen, al kan je natuurlijk door een reeks grote namen te muilbanden ook uit de anonimiteit treden.’ 

    Eerste ploeg

    ‘Mijn debuut in eerste klasse heb ik te danken aan Leo Canjels, die het aandurfde de onbekende Geens op de vermaarde topschutter Erwin Van den Bergh te kleven. Op dat ogenblik lijkt zoiets uiteraard het einde, maar drie jaar later ga je zulke dingen zwaar relativeren, minimaliseren zelfs. Wat betekent één wedstrijd in een voetbalcarrière ?

    Ze schreven toen de kranten vol over mijn prestatie, maar wat heb je eraan als je de week nadien alweer naast de ploeg staat. Verder heb ik onder Canjels niet zo gek veel meer gespeeld. Dan is Künnecke gekomen en plots stond ik opnieuw in de basis. Na afloop van dat seizoen, ik had nog een lopend contract van twee jaar, heb ik de beslissing genomen naar een andere club uit te kijken. Nochtans was ik, samen met Wim Smets, de enige van de jongeren die mocht blijven. Vermits KV opnieuw vijf grote namen had aangeworven, waaronder een buitenlandse voorstopper (Rutjes), vreesde ik nog weinig aan bod te zullen komen en bovendien was ik niet happig naar part-time werk om de namiddagtrainingen te kunnen meemaken. Achteraf heb ik wel ergens spijt gehad. Rutjes had aanpassingsproblemen en kwam weleens als vierde buitenlander naast de ploeg te staan. Ik denk dat men toen bij KV Mechelen wel spijt gehad heeft dat men Mark Talbut of mezelf niet had behouden.’ 

    Studies

    ‘Nadat ik in het Scheppersinstituut mijn Latijn-Wiskunde had afgerond, raadde iedereen mij een universitaire vervolmaking aan als burgerlijk ingenieur of licenciaat in de wiskunde.

    Maar daar had ik het niet zo op bekeken, want dan moest ik naar Leuven. Al die trips heen en weer zag ik niet zo goed zitten en op kot gaan ging in combinatie met mijn voetbalambities helemaal niet. Even heb ik toen gevreesd dat het met voetbal gedaan zou zijn, maar dat kon ik niet aanvaarden.Daarom heb ik geopteerd voor de richting industrieel ingenieur, en vermits het niveau van deze studies toch wat lager ligt, heb ik mij er 100% voor ingespannen om de eerste twee jaren GROOTSTE en de twee volgende GROTE onderscheiding in de wacht te slepen. De combinatie studies/voetbal is voor mij optimaal verlopen. Maar dan heb je een job, en word je fel beperkt in je mogelijkheden. Prof worden wilde ik geenszins en als je zoals Marc Van Craen of Johan Van Looy naar andere oorden trekt, dan blijft mijns inziens het probleem hetzelfde als hier. Toen ik bij KV wilde vertrekken hoopte ik ergens in tweede klasse aan de slag te kunnen, maar tweedeklassers hebben een collectief nadeel dat zij heel veel willen voor bitter weinig duiten. Uiteindelijk is het dus Bornem geworden, maar wat een zonderling publiek leeft daar ? Eigenlijk was ik de enige van de vijf nieuwkomers die echt aanvaard werd. Normaal was ik ook dit jaar in Bornem gebleven, ware LEEST niet met een voorstel op de proppen gekomen dat zoveel interessanter was. Dit jaar beleef ik werkelijk een reuzetof seizoen. De sfeer is onverbeterlijk, ik acteer op mijn voorkeurstek als libero, de medespelers aanvaarden me en ik vertoef weer tussen de vertrouwde supportersmiddens. Daarenboven beginnen nu ook de resultaten te komen, na onze rampzalige start. Ondanks de uit de lucht gegrepen berichten als zou Leest failliet zijn, dat de spelers niet goed zouden betaald worden. Zolang we laatst stonden werd niet dergelijks verkondigd, nu is het net of men gunt Leest zijn remonte niet. Met de hand op het hart, nooit ben ik zo correct uitbetaald geweest als in Leest en ik heb nog niemand klachten in die zin horen uiten. Misschien is het één of andere sportief misnoegde speler die dit bij de pers gaat voorliegen. Echt waar, indien ik iets in die zin opmerk, dan geef ik je onmiddellijk een seintje. Ik zou ook echt niet weten wie zich benadeeld voelt, op uitzondering van Werner Nees heeft iedereen hier zijn kans gekregen.’
    …”
    (GvM, 12/12/86) 

     

    1986 – Dinsdag 16 december : ‘Fijnproeversavond’ van S.V.V. Afdeling Leest

    “Met de eindejaarsfeesten in het vooruitzicht richt S.V.V.-afdeling Leest een ‘Fijnproeversavond’ in op dinsdag 16 december 1986.

    Deze ‘Fijnproeversavond’ wordt volledig verzorgd door JEF WOUTERS, bekende medewerker van het BRT programma KWIZIEN.

    Jef Wouters zal voor ons de volgende lekkere ‘hapjes’ bereiden :
    -verse zalm met fijne groenten
    -aperitiefhapjes
    -kalkoengebraad van de chef.

    En zoals steeds…GRATIS PROEVEN !!!
    M. De Bont, voorzitter SVV
    J. Vloeberghen, SP-Gemeenteraadslid.” (Folder)

    25-01-2014 om 14:07 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – 9 december – Gazet van Mechelen : “Zesverbond” huldigt kampioenen ’86.

    “Zijn er in en rond Mechelen wel meer duivenmaatschappijen die er van jaar tot jaar op vooruitgaan dan mogen we hier zeker zonder twijfel het zesverbond bijrekenen. Al zo’n 25 tal jaar houdt dit verbond stand en dit getuigt zonder meer van een nauwlettende samenwerking.

    Ook het afgelopen seizoen werd als een succes bestempeld. Hombeek dorp, Hombeek Heiken, Leest Dorp, Leest Heide, Battel, Heffen en K. Zuiderbond waren zondagvoormiddag in zaal “Gretzy” bijeen om hun kampioenen te vieren.

    1e kampioen bij de oude vanuit Quievrain werd Frans Van Den Broeck voor Teughels Arnold en zoon.Bij de jaarse had weerom Frans Van Den Broeck de besten ditmaal voor Van Moer-Keuleers. Frans deed de stunt dan nog maar eens over bij het jonge geweld door hier Yves De Wit achter zich te laten.

    Algemeen kampioen Quiévrain werd dan ook logischerwijze Frans Van Den Broeck met Yves De Wit als opvolger.

    Als laureaat van de derby jonge duiven Quiévrain ’86 werd Roger Van Campenhout gekroond.

    Vanuit Noyon had Van Moer-Keuleers duidelijk de sterkste ploeg. Hij werd 1e kampioen oude voor René Van Den Bergh en ook bij de jaarse was hij primus voor Mon Mortelmans.

    Bij de jonge garde nog maar eens Van Moer-Keuleers vooraan voor weer René Van Den Bergh. Van Moer-Keuleers werd tevens algemeen kampioen Noyon en de fel begeerde keizerstitel verhuisde ook naar de Hooiendonkstraat te Heffen.

    Voor de asduiven tekenden op Quiévrain bij de oude Frans Van den Broeck, bij de jaarse Van Moer-Keuleers en Yves De Wit en Frans Van den Broeck.

    Op de valreep werd ook nog beslist dat er voor volgend seizoen vanuit Noyon met Hombeek-Zesverbond zal gespeeld worden van 180 tot 195.999 km zonder uitsluiting van gemeenten.”
    (Foto onderaan) 

     

    1986 – Vrijdag 12 december : Diamant voor Jaak Publie-Maria Boey 

    Jaak Publie (86) en Maria Boey (83) uit de Vinkstraat, vierden hun diamanten huwelijksfeest in het chalet van V.V. Leest. Het werd een groot familiefeest.

    Jaak, geboren te Leest op 15 april 1900, was gedurende 20 jaar een verwoed duivenliefhebber, een trouw supporter van V.V. Leest en medestichter van de toneelvereniging “Rust Roest”.

    Maria zag het levenslicht te Hombeek op 9 juli 1903. Zij hield van koken, televisie kijken en tuinieren en was evenals haar man een trouw supporter van V.V. Het echtpaar huwde te Hombeek op 11 december 1926 en hun huwelijk werd gezegend met twee zonen : Frans woonachtig te Tisselt en Louis die uitweek naar Mechelen. Intussen zijn er drie kleinkinderen. Na hun huwelijk vestigde het echtpaar zich aanvankelijk in de Nuffelstraat te Heffen om nadien definitief te verhuizen naar de Vinkstraat.

    Jaak, die afkomstig is uit een gezin met vier kinderen, begon op zijn 18de als schrijnwerker bij de NMBS te werken. Later ging hij over naar Tuyteleers in de Batterijstraat om zijn carrière af te sluiten bij Dogaer en Zonen waar hij 18 jaar zou rondmaken.

    Tien jaar voordien hadden ze hun gouden bruiloft gevierd en toen hadden de buren boven hun huisdeur in de Vinkstraat volgende spreuk aangebracht : ‘Moge God u zegenen en nog vele jaren geven’. Van de pastoor hadden ze toen een mooie kaars met versiering en opschrift gekregen en Guido Hellemans van Rust Roest had een woord van hulde gebracht. De burgemeester schonk hen een mooie ‘schouwpendule onder stolp’ en Gust Emmeregs een tinnen lantaarn die als sigarettenaansteker fungeerde. (‘DB’, januari ’77) 

    ‘De Band’ van december 1986 over het diamanten paar :

    Diamanten Bruiloft Jaak-Bertha

    “Donderdag 11 december 1986 is het zover. Op die dag zijn Jaak Publie en Bertha Boey 60 jaar getrouwd. Jaak komt uit de Koeistraat (huidige Vinkstraat en Elleboogstraat). Zijn vader is Wannes Publie, alias Wannes van Paisj, wiens foto en levensbeschrijving terug te vinden is in ‘Leest Geweest’, blz. 234/235.

    Na hun huwelijk in 1926 zijn Bertha en Jaak in Heffen gaan wonen. Drie jaar later zijn ze naar Leest komen wonen, in de Vinkstraat, 51. Ze kregen 2 zonen : Frans en Louis. Zoon Frans huwde met Maria Matthijs uit Heist op den Berg. Ze wonen nu in Tisselt in de Moerstraat. Louis trouwde met Adrienne Simon van Londerzeel St.Jozef. Ze wonen in Mechelen in de Voetbalstraat.

    Terwijl Bertha het huishouden deed, verdiende Jaak als schrijnwerker de kost bij Dogaer in Mechelen op de Persoonshoek. Niet in de crisisjaren ’30 of gedurende de tweede wereldoorlog geraakte Jaak uit zijn lood. Maar ’t moet in 1962 geweest zijn dat het

    gebeurde : Jaak vertelde het ons : ‘Ik kwam zoals gewoonlijk met mijn velo thuis van mijn werk. Bertha liet altijd de dieren uit tegen dat uur. Die dag zag ik geen dieren. Nog meer, ik kon niet binnen. Alles was vast ! Toen ik eindelijk binnen geraakte vond ik Bertha op de keukenvloer, levenloos en stijf als een dode. Ik kon ze zelfs niet meer recht plooien ! Manse Batté van hierover werd er bij gehaald. Die kermde steeds maar : moeder ge gaat toch niet sterven ! Snel werd Dr. Stuyck gehaald. Die zei : ze ziet er dood uit, maar daar zit nog leven in. Met de ambulance werd ze naar de kliniek van Dr. Scheppers gevoerd. Ze werd op de operatietafel gelegd en onderzocht. Ik stond er bij. Ook de kinderen waren gekomen. Ze onderzochten haar, trokken ruggemerg, en konden er niet aan uit. Rond 10 u. ’s avonds kwam er wat leven in, maar ze bleef bewusteloos. ’s Nachts ben ik nog eens naar Mechelen teruggeweest. Bertha is langzamerhand beter geworden en we weten nog niet wat ze toen gemankeerd heeft. Later herinnerde ze zich dat ze zich niet goed voelde en dat ze alles was gaan vast doen. ’s Anderendaags werkte ik voor mijn baas in de winkel van Windels (tabakswaren). Tussendoor reed ik eens vlug over en weer naar de kliniek om te zien hoe ’t met Bertha ging. Bij het terugkeren kreeg ik de klop. Ik stond met mijn fiets op de Voddemarkt (nu Wollemarkt) en ik wist niet meer waar ik naartoe moest. Ik heb ik weet niet hoe lang met mijn fiets aan de hand daar blijven staan. Eindelijk viel mijn frank, ’t was bij Windels dat ik moest zijn. Ja, daar heb ik een schok gehad.’

    Bertha, patatten schillend, luisterde mee en knikte : Ja, zo is’t geweest.
    Jaak was heel actief in zijn vrije tijd. Al van ’21 toneelspeler bij Rust-Roest, later decorbouwer en nu nog erelid. Erelid en supporter is Jaak ook van V.V.Leest. Jarenlang was hij ook duivenmelker. Bertha’s werk en hobby was al die tijd en nu nog, zorgen voor Jaak, de kinderen en de kleinkinderen.

    De diamanten bruiloft wordt gevierd op vrijdag 12 december. De viering begint met een Mis om 13.30 u. in de parochiekerk en wordt daarna met familie en vrienden verdergezet in het chalet van V.V.Leest.

    We wensen Bertha en Jaak in naam van redactie en lezers, goed weer die dag, een fijne, gezellige viering en nog veel gelukkige jaren samen.” 

    In het ‘Parochieblad’ van 1 januari 1987 plaatsten de jubilarissen volgend dankwoord :

    “Aan de geburen voor de versiering en hun medeleven. Aan de mensen die in de kerk kwamen meevieren en danken. Aan de mensen die in onze dankmis zo schoon en zo goed onze vreugde hebben bezongen en verwoord.
         Jaak en Bertha.”

     

    Bertha Boey overleed in het rustoord ‘Hof van Egmont’ te Mechelen op 23 december 1990.
    Jaak Publie overleed in hetzelfde rustoord op 20 januari 1995.

     

    Foto’s

    -De kampioenen op het podium bij “Recht voor Allen” te Heffen.
    -Jaak en Bertha n.a.v. hun gouden bruiloft. Tekening ‘De Band’ januari 1977.
    -De feestelingen met hun familie.
    -Uit naam van het stadsbestuur overhandigde burgemeester Joris een geschenk aan de jubilarissen.









    25-01-2014 om 13:49 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – 4 december – Gazet van Mechelen : 

    Voorzitter Emmeregs : VV Leest is geen tweede Sint-Niklaas

    “Elk jaar, in de zomermaanden, zijn er beheerders van voetbalclubs die beginnen dromen. Ze zien hun ploeg al een Europacupfinale tegen Juventus spelen. Bij bevorderingsploeg VV Leest moet het ook ongeveer zo gegaan zijn. Er kwam een sponsor met zakken vol geld opdagen en dus werd het spelerspotentieel uitgebreid en de accomodaties een flinke beurt gegeven.

    Nu, niet eens halfweg de competitie lijkt de club naar de sterren gegrepen te hebben, met financiële zorgen tot gevolg.

    ‘Toch is er niks dramatisch aan de hand’, zegt voorzitter August Emmeregs van Vlug en Vrij.

    ‘Al de verhalen die je hoort al zou Leest een tweede Sint-Niklaas worden, zijn allemaal gebaseerd op jaloezie. Ik geef toe dat we op het ogenblik een beetje moeten rijden en omzien, maar dat is toch in elke club zo. We hebben in het tussenseizoen vijf miljoen geïnvesteerd en nu moeten we gewoon opletten dat we geen domme dingen doen’.

    Op het sportieve vlak vlot het ook niet zoals verwacht en dat is volgens trainer Ivan Emmerechts deels het gevolg van de hele heisa op bestuursvlak.

    ‘Let wel’, zegt trainer Emmerechts, ‘tot hiertoe werden de spelers en ikzelf altijd correct betaald en de voorzitter heeft me zopas nog verzekerd dat daar geen verandering moet in verwacht worden. Maar er zijn toch bepaalde dingen die op de groep doorwerken. Zo is het al gebeurd dat de kleedkamers niet in orde waren en zondag hebben we de verplaatsing naar Hoboken met auto’s moeten doen. Vanuit bestuurlijk standpunt niet onbegrijpelijk, maar het bevordert de sfeer in de groep niet’.

    Leest, dat twee jaar geleden nog in tweede provinciale voetbalde, trok in het tussenseizoen nogal wat spelers aan en niet van de minsten. Bob Stevens, (foto onderaan) William Selleslagh, Rudi Van Hoof, Franky Heremans, Rudy Geens. Van waar dan die twaalfde plaats ?

    Ivan Emmerechts : ‘Bijna al onze nieuwelingen zijn gekwetst geweest. Bob Stevens bijvoorbeeld heeft nog geen minuut gevoetbald en William Selleslagh is zonder aanwijsbare reden weggebleven. Toch verwachtte ik niet dat we met deze ploeg kampioen zouden spelen. Een vierde, vijfde plaats was haalbaar, dacht ik en denk ik nog want de kloof met de top is niet zo groot. We hebben nu zeven wedstrijden zonder nederlaag achter de rug. Dat bewijst dat een goed seizoen, ondanks de perikelen, nog mogelijk moet zijn’.
    (KVDA)” 

     

    1986 – Zaterdag 6 december : Sinterklaas op stap te Leest (foto onderaan)

    Met assistentie van de KWB van Leest bezochten Sinterklaas en zijn helper maar liefst 90 gezinnen en 155 kinderen. Dit onder een stralend herfszonnetje. (GvM)

     

    1986 – 6 december – Gazet van Mechelen :

     

                                     Bij presentatie ‘Mechels Dialect’ 

    “Het” monument van Hendrik Diddens staat er

    “Het werd velen, ook ons, kil aan het hart, toen gisteren, vrijdag in het stadhuis het Woordenboek van het Mechels dialect voorgesteld werd. Dat Hendrik Diddens dat niet meer heeft kunnen meemaken…

    Mevrouw Diddens, de zus van Hendrik Diddens, de kinderen Guido, Frieda en Agnes, de kleinkinderen, de familie, de vele vrienden en kennissen waren in de kolommenzaal present om het levenswerk van Hendrik Diddens mee te beleven.

    Het bijna voltallige schepencollege met burgemeester Joris aan het hoofd, onderstreepte ook hoe veel belang er gehecht wordt aan het verschijnen van dit boek. En terecht.

    Het Woordenboek van het Mechels dialect is inderdaad een ‘munument’ want, zoals Jean Binon, schoonzoon van de auteur het zegde ‘is het de hoogste tijd dat Mechelen een woordenboek heeft over het dialect, omdat andere Vlaamse steden zulks ook reeds bezitten!’

    Het werd een stemmige bedoening bij de presentatie. Hilde Masui praatte de onderdelen van het programma aan mekaar en burgemeester Joris beet de spits af die o.a. zegde dat ‘wil onze beschaafde omgangstaal een volwaardig medium zijn en blijven, dat zij het contact met het dialect niet mag verliezen’.

    Marcel Kocken, hoofd van de dienst cultuur van de stad Mechelen stelde de figuur van Hendrik Diddens voor. Persoonlijke anekdoten, de urenlange gesprekken die hij met Hendrik Diddens voerde. Marcel Kocken had het speciaal op de inspanningen die de auteur gedurende drie maand leverde om in die tijdspanne zijn velledig boek op elektronische machine uit te tikken, de fonetische klanken aan te passen, bij te werken.

    ‘Toen de 432ste bladzijde en het boek klaar waren, ging Hendrik Diddens van ons heen. De uitgave van zijn monument heeft hij niet mogen meemaken.’

    Hilde Masui en Francis Verdoodt citeerden authentieke fragmenten uit het Woordenboek, waarbij het er in de kolommenzaal zo vrolijk aan toe ging dat er zelfs…gezongen werd.

    Jean Binon gaf toelichting bij het gebruik en het concept van het woordenboek en bloemen voor de echtgenote van de auteur en zijn zus, een dankwoord aan het adres van het stadsbestuur en een uitnodiging van burgemeester Joris om een glas te heffen maakten de presentatie van ‘het Woordenboek van het Mechels dialect’ rond.

    Een uitgave waarvan de verkoopprijs (680 fr.) geen drempel mag zijn voor geïnteresseerden, reden trouwens waarom Hendrik Diddens de kosten zo laag als mogelijk hield.

    Dit woordenboek is te verkrijgen in alle Mechelse boekhandels of te bestellen bij mevrouw Diddens, Landbouwstraat 98 Mechelen.
         (FT)”

     

    1986 – Zondag 7 december : Sinterklaas bij de Chiro

    “Wie gedacht had dat Sinterklaas alleen ’s nachts komt, zit er volledig naast, want ook onze chirovriendjes heeft hij op zondag 7 december met een bezoekje vereerd.

    Alle Sloebers, Prutsen en Speelclub, werden om beurt bij de Sint geroepen, en wanneer deze in z’n grote, dikke boek had nagegaan of al deze kapoentjes wel braaf waren geweest, kregen ze van de Zwarte Pieten wat lekkers toegestopt.

    Ook de groteren kregen bij dit bezoek wat snoepgoed mee naar huis, en alvorens terug naar Spanje te rijden werd het ganse doen en laten van de leiding door Sinterklaas in rijm naar voren gebracht.”
    (‘DB’, januari ’87)

     

    1986 – Zondag 7 december : St.-Cecilia organiseerde een ‘vrouwenkoffie’. 

    “Beste Ceciliafan, 

    Op zondag 7 december 1986 is het eindelijk zover. Dan houden wij nog eens een echte, toffe ‘vrouwenkoffie’. ’t Zal gezellig worden, daar kun je van op aan.

    Behalve het gezellig samenzijn bieden we jullie ook een lekker etentje aan :

    EXOTISCH APERITIEFJE
    KALKOEN MET ARCHIDUCSAUS OF FRUIT
    KOFFIE EN GEBAK

    En dit alles voor de prijs van 200 fr.
    We houden ook een tombola, en prijzen worden dan ook in dank aanvaard.

    Trees, Marie en Fien komen ook. Jij toch ook ?

    ’t Begint om 14.00 uur en ’t is natuurlijk in zaal St. Cecilia.
    We gaan er een feest van maken zoals ze dat alleen in Leest kunnen.
    De wijkmeesters komen binnenkort langs om je bijdrage te ontvangen. Tot dan !
         Lieve Verschueren-Vlemincx.”
    (De uitnodiging)

     

    Achter de schermen

    “Na een slapeloze nacht (Sinterklaas een ganse nacht op het dak) was het dan eindelijk 7 december. Die dag zouden wij onze ‘vrouwenkaffee’ houden. Om 10 uur verzamelen geblazen om de zaal een beetje op te smukken. Hoe zetten we nu de tafels ? Hoeveel tombolaprijzen hebben we ? Is de bakker al geweest ? ’t Was vlug 12 uur, gauw naar huis om onze rol nog eens in te studeren. Geen tijd om te koken, rap ne pistolet en terug naar de zaal. De mannen allemaal vies geluimd omdat zij nu eens alleen thuis moeten blijven. Plezant hé mannen ! Tegen 2 uur was ’t café al goed gevuld en achter de schermen steeg de spanning ten top. Eerst ne goeie borrel en dan de scène op ! Met 70 waren we en ’t was plezant. Diane was onze moderator. We begonnen met een voordrachtwedstrijd die glansrijk gewonnen werd door ‘Josiane, DOREMIFASOL’. Er waren de duivenperikelen van ‘Franske & Sjangske’, het liefdesdrama van Ademar & Eulalie; er was het rijke dametje dat perse haar hond kwijt wilde aan een advokaat; de Strangers die weer eens enorm succes behaalden en zelfs een bisnummer brachten. Last but not least verscheen het nonnenkoor van Casanova ten tonele. Tussen de sketches door zorgden Gerd, Ann en Simonne dat de zaal in zwang bleef. Ondertussen had Walter het kalkoengebraad gebracht en konden we allemaal gaan smullen. Na het eten deden we de tombola en iedereen bleef gezellig natafelen.

    ’t Was een toffe, gezellig namiddag. Aan iedereen die geholpen heeft, nog eens dank. Dank ook aan diegenen die prijzen schonken en…tot een volgende keer !
         Lief.”
    (‘Toeters en Trompetten’, nr.7, jaargang 1)

              

    Foto’s :
    -Bob Stevens in betere tijden, als sturmer bij Beveren. In het tussenseizoen kwam hij bij Leest terecht, maar een kwetsuur maakte hem tot hiertoe nutteloos voor zijn nieuwe club.(GvM)
    -De KWB Sint bezocht maar liefst 90 gezinnen en 155 kinderen.

     





    25-01-2014 om 12:44 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    1986 -  Vervolg “Rust Roest” 

    Het bestuur begin ’86. Boven van l. naar r. : secretaresse Hilde De Kock, kassier Marcel Verwerft, voorzitter en huisregisseur Guido Hellemans, verslaggeefster Renild Polfliet en ondervoorzitter Fik Diddens.
    Onder : ere-voorzitter en stichter Alfons Hellemans (+20 april 1986) en ere-ondervoorzitter en medestichter Jaak Publie. (Foto : ‘Rust Roest Ontmaskerd, Deel II’)

     

    De uitgave van “Rust Roest Ontmaskerd” belichtte de geschiedenis van de toneelvereniging vanaf het ontstaan in 1921 tot 1986.
    In 2007 schreef Guido Hellemans een vervolg. “Rust Roest Ontmaskerd , Deel II” behandelde de periode vanaf toneeljaar 1986-1987 tot einde van het toneeljaar 2006-2007.
    Omdat deze Kronieken een einde nemen in het jaar 2000 nog enkele wist-je-datjes die na dat jaartal gepubliceerd werden : 

    Guido Hellemans in ”Rust Roest Ontmaskerd, deel II” over de Ledenfeesten bij Rust Roest

    “Feesten hoort bij het menselijk geleef en elke vereniging had en heeft haar jaarlijks ledenfeest. Zo ook Rust Roest. Het door mij voor het eerst meegemaakte ledenfeest had plaats in de herberg van de toenmalige speelzaal ‘Den Rooselaar’ bij Thedoor Teughels. Dat was in 1949 en ik mocht deelnemen omdat ik (voor het eerst in mijn leven) een toneelrolletje speelde in het blijspel ‘Sloeber, de geluksvogel’.

    Die ledenfeesten verliepen volgens een vast stramien : welkomstwoord door de voorzitter, eetmaal, op te voeren ‘nummertjes’, zang met instrumentbegeleiding, eventueel dans en blij en opgewekt huiswaarts.

    Rond 1965 kwam dit gebruik een beetje in het gedrang om daarna weer op te flakkeren.

    De locaties van die feesten veranderden in de loop der jaren en hingen af van bepaalde omstandigheden als o.a. : beschikbaarheid van een geschikte ruimte, de huurprijs voor de feestruimte, een lid die familie was van een uitbater van een feestzaal, enz.

    Met de mogelijkheid er een aantal te vergeten herinner ik mij de volgende : “Den Rooselaar”, “In den Bareel”, “Parochiehuis”, “Het Klooster”, “De Drij Gapers”, “Het Brughuis”, zaal bij Pol Piessens, “In ’t Seel”, alle te Leest. Te Mechelen in “De Kaarsensvlam”, zaal ‘Breughel”, de Chinees op de Antwerpse Steenweg. Ook eens te Sint-Katelijne-Waver, in “’t Seyenhof” te Blaasveld en in de Schranshoeve te Eppegem. De laatste jaren in “’t Hoekske” te Heindonk bij Luc De Wit.

    Hierbij dient opgemerkt dat vooral de laatste jaren op mijn voorstel onze ledenfeesten in feite een vereenvoudigde voortzetting zijn van de toneelfeesten. De organisatie hiervan ligt in handen van Imelda. Want alhoewel er nagenoeg altijd ‘nummertjes’ werden opgevoerd is dit de laatste jaren opvallend toegenomen zodat ons ledenfeest dan een dubbel feest wordt want voor een toneelspeler is toneelspelen een feest.

    Ons laatste ledenfeest op 6 juli 2007 stond in het teken van de poëzie.”

     

    Ledenfeest 1996. (Tekst van Imelda Van der Hasselt)

    “Beste Rust Roesters.
    Voor dit jubileumjaar, stoomde ik een briefje klaar.
    Geen kunst met een grote ‘K’, geen poëzie of proza,
    gewoon een briefje op rijm, simpel zoals we zijn. 

    1921 was het jaar,
    dat enkele mannen zeiden tegen elkaar.
    Willen we samen wat gaan acteren,
    om onszelf en de mensen te amuseren.
    Zo gezegd, zo gedaan, zo is Rust Roest ontstaan.
    De bekendste van die stichters (voor mij althans) waren Alfons Hellemans en Jaak Publie, die anderen ken ik zo niet. 

    Maar bij die pionierstijd blijven we niet te lang stilstaan,
    voor meer inlichtingen daarover kan je altijd naar het boek van Rust Roest gaan. 

    Ik zou liever over het einde van de jaren ’40 spreken.
    Daar kwam de eerste van onze generatie de kop opsteken.
    Guido Hellemans kwam in het gezelschap onder regie van zijn vader, hij speelde slachtoffer, minnaar en dader. En alles met evenveel fure.
    Hij zou helpen de groep in de juiste richting te sturen.
     

    De jaren gingen voorbij en er kwamen regelmatig nieuwe leden bij.
    Zo kwam er in 1965 een jonge griet,
    dat was Renild Polfliet.
    Zij speelde de pannen van het dak, en veroverde Leest op haar gemak.
     

    Een beetje later meldde zich nog een jonge kracht.
    Hij was wel van het andere geslacht.
    Marcel Verwerft sprong het podium op heel gezwind,
    en werd al vlug eenieders vriend.
    Ook hij werd acteur in hart en nieren.
    Zo mochten hij en Renild samen hun 25-jarig jubileum vieren.
     

    Met hun drieën vormen zij toch wel het boegbeeld van ons toneel, maar alleen kunnen zij natuurlijk ook niet veel. 

    Daarom ga ik nog wat verder de archieven uitdiepen, daar komen de jaren zeventig al piepen. 

    Mijn zuster Denise begon in ’72 aan haar debuut,
    en ik jonge snotter volgde haar op de minuut.
    Ik hielp haar haar rol in te studeren, en dacht toen al bij mezelf, dit wil ik ooit zelf proberen.
     

    In ’74 beproefde ik mijn geluk.
    ‘Wat doet mijn vrouw van 2 tot 5’ noemde mijn eerste stuk.
    En de microbe heeft ook mij serieus gebeten, want ik wil van geen wijken weten. 

    Maar hier zitten nog zo’n zotten bij, Jan Emmeregs is de volgende in de rij.
    In ’79 klopte hij bij Rust Roest aan en hij zou vele keren op en achter het podium staan.
    Met het juiste kostuum en de mooiste pruik van Mr. Albert,
    speelde hij de rol van ‘Baziel’ met heel veel gère. 

    Nu geeft hij de fakkel al eens graag door aan een jongere snaak,
    Marc Windelen bv. vervult dan met veel plezier die taak.
    Hij kwam in ’82 een rolletje vragen, sindsdien is Guido bij hem elk jaar gaan zagen.
    Marc kan zo’n beetje vanalles, hij is echt een toffe kadee,
    hij brengt ook dikwijls lekkere zelfgemaakte taarten mee. 

    Ondertussen zijn we midden jaren tachtig gekomen,
    in 1985 werd Raf Scheers aangenomen.
    Als hij niet acteert gaat hij achter de tapkraan staan,
    daar verdienen we tenminste nog wat aan. 

    In ’86 is er nog een jongeman binnengewandeld.
    Daar hebben Guido en Marcel direct mee onderhandeld.
    Eric Vandenwyngaert mocht mee komen acteren,
    als hij ook nog wat klusjes zo goedkoop mogelijk kon arrangeren. 

    Een jaar later kwam Ria Verschooten, toen is heel Leest verschoten.
    Want in het dagelijkse leven is Ria rustig in haar laten en doen,
    maar op het podium geeft ze van katoen. 

    Dominique die jongen stil en zoet, doet het ook heel goed.
    Geen rol is voor hem te groot of te klein, geen klus te zwaar of te fijn. 

    Maar het zijn niet alleen Leestenaars die bij Rust Roest komen,
    hier zitten er tussen die veel verder wonen.
    De gebroeders De Neve dat zijn er zo’n twee, en daar beleeft ge nogal wat mee.
    Sappige moppen en zotte kuren, maar hun toneelspel brengen ze met allure. 

    Nu iemand van de Mechelse kant, Jan Devos is hier in ’91 aanbeland.
    Samen met zijn zus speelde hij voor het eerst in ‘Het derde woord’, maar het laatste woord hebben we van hem nog niet gehoord.
    Want het is niet alleen thuis dat hij zijn best doet, op ’t podium doet hij het ook goed. 

    In ’92 kregen we veel nieuw bloed op de planken,
    in ‘Rooms begonnen’ zaten veel jonge meisjes op de schoolbanken.
    Cindy en Ann, zijn er daar twee van. Het zijn stuk voor stuk goeie actrices,
    we zouden ze voor geen geld ter wereld willen missen. 

    1994 was ook een vruchtbaar jaar, 
    toen sprokkelden we nieuwe leden met drommen bij elkaar.
    Frauke kwam, zag en overwon, we zagen al vlug dat ze het kon.
    Als de school het toelaat, hoop ik dat ze vlug terug tussen ons staat. 

    Christof speelde eerst bij de buren, maar wou zich voor één keer aan ons verhuren.
    Het is hem bij ons toch ook bevallen , en is dus al dikwijls ingevallen. 

    Jean-Pierre is er ook van ’94 bij, voor elk stuk is hij er als de kippen bij
    Al is het voor hem niet altijd makkelijk want hij moet dikwijls naar het buitenland,
    comedie spelen vindt hij heel plezant. 

    Voor “’t Gezin van Paemel” in 1996, kregen we Ellen, Kathleen en Bartel erbij,
    ook zij stonden hun mannetje, alle drij. En zij sluiten voorlopig de rij.  

    Tot zover de spelende leden. Maar er zijn ook de niet-spelende en toch hardwerkende leden. 

    Zo heb je Julia, Palmire en Francoise bij de entree,
    zij heten ons publiek welkom en geven graag een programma mee.
    Germaine, Sylvia, Staf en zijn zonen,
    zorgen ervoor dat de mensen geen drank te kort komen.
    Baarendse maakt voor ons een mooi schilderij.
    Kristien zorgt voor haar man z’n kledij.
    Benny brengt muziek en klank, Christoph bezorgt ons elke plank.
    Ivan zoekt het juiste interieur, nog andere komen helpen met verf en kleur. 

    Nu zou ik nog graag een speciale dank uitspreken aan al die brave lieve echtgenoten die geduldig op ons zitten te wachten, die vele avonden en nachten.
    Door het begrip en de vrijheid die we van hen krijgen,
    kunnen wij onze toneelstukken aaneen rijgen.
    Het moet niet altijd gemakkelijk zijn, om met een Rust Roester getrouwd te zijn. 

    Maar ondanks alles hoop ik dat we binnen 25 jaar
    met z’n allen nog bijeen kunnen komen voor ons 100-jarig bestaan.”  

    (Ingekort uit ‘’Rust Roest Ontmaskerd, deel 2” van Guido Hellemans) 

    Meer over ‘Rust Roest Ontmaskerd’ in deze Kronieken onder 19/12/86 ‘Feestviering bij Rust Roest’.

     

     

     

    24-01-2014 om 08:27 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – Woensdag 3 december – Het Laatste Nieuws :

     

                                           Guido Hellemans stelde het te boek

     

                                    RUST ROEST” IN LEEST 65 JAAR OP DE PLANKEN

     

    “De toneelkring “Rust Roest” uit Leest viert op 19 december zijn 65-jarig jubileum.
    Een gelegenheid om een balans op te maken, en dat deden we samen met Guido Hellemans, voorzitter en huisregisseur, die beide functies, samen met een nauwgezet bijgehouden archief erfde van zijn in april overleden vader.

    Men schreef Allerheiligen 1921 toen in Leest de toneelkring ”Rust Roest” boven de doopvont werd gehouden. De voorgeschiedenis vertelt dat in de toen bestaande kring “Eendracht en Vrede” onenigheid was gerezen, met als resultaat dat er een groep spelers afscheurde en zich “Twist en Tweedracht” ging noemen.

    De Leestse muziekmaatschappij “Arbeid Adelt”, waarvoor “Eendracht en Vrede” geregeld voorstellingen gaf, vond dat allemaal geen gedoe en besloot zelf een toneelgroep te stichten. En meteen was “Rust Roest” geboren.

    In 1933 werkte de toneelkring zich onder de vleugels van de muziekmaatschappij uit en ging een zelfstandig bestaan leiden. Dat gebeurde in overleg en vriendschap, zo verzekerde ons Guido Hellemans.

     

    Pioniers

    De stichters van de kring waren vader Alfons Hellemans, Jaak Publie, Victor en Frans Selleslagh, Jef Van Hoof, Amandus Van Steen en Albert Huys.
    De voortrekkers waren vader Hellemans en Victor Selleslagh.
    De 86-jarige Jaak Publie is de enige nog in leven zijnde stichter.

    Het relaas van die stichting en de groei staat in het eerste hoofdstuk van een jubileumboek dat door Guido Hellemans is samengesteld.
    In het tweede hoofdstuk, het meest uitgebreide, gaat het over het toneelspel zelf.
    We onthouden daaruit dat “Rust Roest” al 110 verschillende stukken heeft opgevoerd en verscheidene keren buiten Leest is opgetreden.

    Alle genres komen aan bod en de groep durft het aan ook minder populaire stukken te programmeren. “En we doen dat met succes”, zo benadrukte onze gesprekspartner.
    ”In Leest hebben we geen klagen over de belangstelling. We verkopen er onze toegangskaarten als broodjes. En we hebben minstens evenveel publiek van buiten het dorp.”

    Met enkele producties heeft “Rust Roest” hoge toppen gescheerd. Zo met het kerstspel van Timmermans, “En waar de ster bleef stille staan”, dat negen keer op de affiche kwam. De eerste keer in 1927 en de laatste keer in 1959.

    In 1948 werd “Voor Outer en Heerd” opgevoerd n.a.v. een herdenkingsstoet rond de Boerenkrijg in Mechelen.

    In de archieven is ook nog terug te vinden dat bij “Rust Roest” de voorbije 65 jaar 108 mannen en 103 vrouwen actief zijn geweest, hetzij als acteur of als medewerker achter de schermen.

     

    Varia

    In het derde en laatste hoofdstuk van het jubileumboek geeft Guido Hellemans de lezers nog wat varia mee. Wetenswaardigheden als bijvoorbeeld de prijs van de toegangskaarten. In de beginjaren kostten die 2 en 3 frank. Nu is dat 80 en 100 frank. Voorts zitten er in dat laatste deel kopieën van reacties van toeschouwers en van brieven van auteurs. Guido Hellemans heeft immers de gewoonte bij een nieuwe productie vooraf de auteur aan te schrijven en om raad te vragen, als die nog in leven is.
    Dat heeft al tot aangename contacten geleid.

     

    Viering

    De viering van het 65-jarig bestaan gebeurt in vrij besloten kring op 19 december. Het jubileumboek wordt dan voorgesteld en er wordt ook hulde gebracht aan Jaak Publie.
    Guido Hellemans zelf zal ook even in de kijker gezet worden.
    Hij is afgerond 25 jaar lid.

    Het grote publiek kan op 27 en 28 december meer van de feestelijke sfeer proeven.
    Dan wordt het eerste stuk van het seizoen opgevoerd en krijgen alle aanwezigen een kleine attentie mee naar huis.
    Die seizoensopener is “Het schone verscheiden van Peter Broeckx” van Mark De Bie, een luchtig en vrij volks werk, vol symboliek en met zowel plezierige als ontroerende momenten.
    Het jubileumboek is te koop tegen 200 frank en er zijn ook nog medailles van het 60-jarig bestaan in voorraad.
           Jm.”

     

    Op vrijdag 19 december vierde de toneelkring in alle beslotenheid zijn 65-jarig bestaan.

    Met enige vertraging, ten gevolge van een elektrisch defect, liep rond 20 uur de ontvangstzaal van het voormalige gemeentehuis vol.

    Buiten de jubilarissen Jaak Publie, Alida Scheers en Guido Hellemans, was Karel Beeckman als algemeen secretaris van het hoogbestuur van A.K.V.T. een opgemerkte gast, samen met de heer Dierckx, voorzitter van het gewest Mechelen.

    In haar verwelkoming stipte Hilde De Kock de drie hoofdpunten aan van deze speciale viering : vooreerst het 65-jarig bestaan van de toneelkring en de huldiging van Jaak Publie en Alida Scheers, daarnaast de voorstelling van het jubileumboek en tot slot de viering van Guido Hellemans als 25 jaar toneelacteur en opname in de St.-Genesiusgilde.

    Na deze verwelkoming nam Guido Hellemans het woord als voorzitter en schetste haarfijn de lange geschiedenis van “Rust Roest.”.

    In het nieuwe verzamelboek “Rust Roest Ontmaskerd” van zijn hand kan men alle wetenswaardigheden van de vereniging terugvinden.

    Dit boek, speciaal klaargestoomd voor deze viering, werd gedrukt in een voorlopige oplage van 300 exemplaren. Het is sober, telt 170 bladzijden maar is tot in de kleinste details gestoffeerd en als dusdanig een boeiend naslagwerk.

    Tot slot ging de voorzitter over tot de huldiging van Alida Scheers, als 65 jaar lid en Jaak Publie, eveneens 65 jaar lid en enige nog in leven zijnde medestichter van de kring.

    Gezien de voorzitter bezwaarlijk zichzelf kon huldigen werd deze taak waargenomen door de afgevaardigden van het A.K.V.T. en van het Mechels Toneelverbond.

    Tot slot werd door alle medewerkers en speciaal door ondervoorzitter Vic Diddens, voorzitter Hellemans en zijn echtgenote nogmaals gevierd. Mevrouw Hellemans mocht een prachtig bloemstuk in ontvangst nemen, terwijl Guido het verzameld werk van Stijn Streuvels kreeg aangeboden.

     

    Het voorwoord van “Rust Roest Leest Ontmaskerd” was van de hand van de op 20 april 1986 overleden stichter en ere-voorzitter Alfons Hellemans : 

    “Onze toneelvereniging Rust Roest werd gesticht in november 1921. Ons doel was, zoals in het reglement geformuleerd, ‘door toneelvoorstellingen mee te werken aan de culturele en zedelijke heropleving van ons Vlaamse volk’.

    Dit was, voor ons Stichters, zeer belangrijk.
    Wij wilden onszelf en onze medemens langs toneel ontwikkelen op drie gebieden :

    1.Verstandelijk door gedachten en gevoelens van de uit te beelden personen, in taal om te zetten en alzo door te dringen in hun gemoedsgesteltenis.

    2.Taalvaardigheid bevorderen door een goede intonatie, degelijke uitspraak en vlotte formulering.

    3.Lichaamshouding en mimiek door een juiste uiterlijke en innerlijke typering weer te geven.

    Dit waren, en zijn nog, de drie basiskenmerken van een goed toneelspeler : TAAL, HOUDING en MIMIEK.

    Dat dit geen ijdele betrachting was bewijst de stukkenkeuze. Natuurlijk is er sinds de beginjaren veel veranderd, en jonge mensen hebben andere opvattingen dan ouderen.

    Maar het verheugt mij dat ons levenswerk van 60 jaar geleden nog actief voortleeft, en onze 60-jarige activiteit te boek gesteld wordt in woord en beeld.

    Rust Roest is een vereniging die ijvert om in de mate van haar kunnen, in alle eenvoud iets schoons te geven.

    Mogen wij in dit opzicht geslaagd zijn, dan voelen wij ons ruimschoots beloond.

    Moge Rust Roest verder groeien en bloeien met de stille waardering van ons ouderen en de jeugdige kracht en inzet van jonge mensen, die onze idealen tot de hunne maken.”

     

    Foto’s :
    -Een archieffoto van de viering van het 50-jarig bestaan. Vooraan zitten de stichters die nog in leven waren : Lodewijk Verbruggen, Alfons Hellemans en Jaak Publie. (Foto : HLN)
    -Guido Hellemans de auteur van het jubileumboek.

    Vervolgt... 





    24-01-2014 om 08:09 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – Decembernummer ‘De Band’ : 

    JULES BOONEN – Soldaat in mei ’40 – Opgeëist tewerkgesteld in Berlijn –

    Ondergedoken in Nieuwenrode. 

    “En toen kwam de bevrijding, ik kon terug onder de mensen komen. En wij konden beginnen denken aan trouwen”, zegt Jules, terwijl hij naar zijn Melanie kijkt met een vertedering waarmee enkel mensen op ouderdom naar mekaar kunnen kijken.
    “Ja” zegt Melanie, “maar dat trouwen is eerst maar in 1946 gebeurd…kwestie van sparen, meubelen, een huis…” 

    Soldaat in mei ‘40

    “Ik was van de klas 40 en ben binnengegaan”, zegt Jules, “in februari ’40 in de Dossinkazerne te Mechelen bij het 57e Linie. Daar kreeg ik mijn opleiding en ik trof het : mijn kommandant was Meester Dons van Tisselt en Meester Huysmans was er Luitenant.

    Die twee gingen ’s avonds naar huis en hadden met mij afgesproken dat als er iets was, ik gauw naar hen thuis zou rijden en hen verwittigen. Daarom stond mijn fiets in een café bij de kazerne en had men de cafébaas verwittigd dat hij ook ’s nachts moest opendoen als er geklopt werd. En zo gebeurde het dat ik op 10 mei in de nacht uit mijn bed gehaald ben en ik naar Tisselt gereden ben om Meester Dons te verwittigen dat de oorlog uitgebroken was. Ik zelf mocht eerst nog eens langs thuis passeren en dan terug naar de kazerne waar wij die eerste dag gebleven zijn. De 11de mei zijn wij dan ’s morgens vroeg te voet vertrokken. In Kapelle op den Bos kwamen wij aan de brug : die was de avond ervoor door de Duitsers gebombardeerd, de huizen waren in puin, alles was nog aan het roken en er waren vele doden gevallen. Ineens wisten wij wat oorlog was. Wij waren nog maar pas verder of wij zaten in het bombardement van de brug van de autostrade over de spoorweg in Londerzeel. Ook daar huizen plat en doden. Te voet zijn wij dan tot in Kortrijk getrokken. Daar heeft men ons dan op een trein geladen en 6 dagen en nachten -rechtgehouden met soldatenkoeken- zijn wij dan dwars door Frankrijk gereden tot vlak bij de Spaanse grens. Lisle Jourdain heette dat plaatsje waar we terecht kwamen. Wij werden daar links en rechts ingekwartierd, ik lag in een oude pastorij. Veertien dagen hebben we daar niets gedaan. Ik was wel de ordonnans van Meester Dons geworden, gans zijn leven heeft Meester Dons mij ‘ordonnans’ genoemd, ook wanneer wij vele jaren later samen eens een pintje pakten.

    De Franse bevolking was zeer vriendelijk tegen ons, maar aan die vriendelijkheid kwam ineens een einde als Koning Leopold III gekapituleerd had. Ik zie nog altijd Fransen het portret van onze Koning over de straatstenen sleuren. Plots kregen wij dan het bevel om voor Parijs tankversperringen te gaan aanleggen en wij terug van waar wij gekomen waren. Maar eer wij in Parijs waren hielden ze ons al tegen omdat de Duitse troepen er al zo dicht op waren. Wij zijn dan 4 dagen terug te voet achteruit gegaan. De 4de dag, een zondag, zaten wij in een grote boerderij. In de verte lag er een steenweg en daar trokken de Duitsers voorbij. Daarmee waren wij krijgsgevangen. We werden naar St. Germain bij Parijs gebracht en hebben er de nacht doogebracht in een grote hal van een vliegveld. ’s Anderendaags moesten wij per kamion haver gaan laden voor de paarden. En toen moesten wij in een school komen, in een bureau. En wie zat daar : Meester Dons, die gaf ons de papieren, echte goeie papieren met stempels op, dat wij naar huis mochten gaan. Aan hem is het te danken dat wij ginder zo rap weg waren. Wij zijn dan naar Parijs gegaan en hebben er geslapen in de kazerne. Dat was ook nen toer. Enkele anciens, die veel slimmer waren dan wij, deden ons in ’t gelid op rijen van drie, al marcherend in die kazerne binnengaan. Niemand vroeg ons iets. En op dezelfde manier, al marcherend dus, zijn wij ’s anderendaags ook uit die kazerne geraakt. Wanneer wij zo die grote boulevard afgemarcheerd en uit het zicht waren hebben wij ons verspreid in groepjes van vier. Dan zijn wij eigenlijk autostop gaan doen en een Duitse legerkamion heeft ons opgeladen en gevoerd tot in…Kortrijk. Daar hebben wij wel mee moeten helpen munitie laden. Maar op 1 dag waren wij van Parijs in Kortrijk. In Kortrijk kom ik dan ’s anderendaags ’s morgens op de Grote Markt Gene Dokx en Jean Briat tegen. En die mannen hadden geld. Wij lopen zo wat rond en wij zien een jong koppelken wat zitten flikflakken in een kleine kamion. Die twee mannen daar naartoe : ‘Makker wat moet dat kosten om ons naar Mechelen te voeren ?’ Die verschieten maar uiteindelijk laat hij zich tot overhalen. En zo wordt ik afgezet in Leest dorp zelf, want in Blaasveld zegden ze ons dat wij niet over Heffen naar Mechelen konden omdat daar de brug gesprongen was.

    En zo was ik op een dag en half thuis van Parijs. ’t Was nog in den aspergetijd. Want ik weet het nog goed : de eerste die ik zag was mijn lief – alle, ’t was toen eigenlijk nog niet aan – op het aspergeveld.

    Wij dronken met de chauffeur een pintje, waar nu de Telstar is. En voor mijn pint ingeschonken was kwamen mijn vader en broer al in de café binnengelopen ; ze hadden al horen zeggen dat ik thuis gekomen was.”
    (‘DB’, december ’86)    

    Berlijn – Bahnhof Tempelhof

    “Sinds maart ’41 werkte in in Mechelen aan de Spoorweg. Daar werd ik opgeëist om in Duitsland te gaan werken. Maar ik ging mij niet aangeven. Ze zijn mij op het werk dan komen opzoeken, maar ik was er niet, ik had met de nacht gestaan en ik was thuis. Dan zijn twee Gestapo mannen, zo van die mannen met een ijzeren plaat op de borst, mij thuis komen zoeken. Ik ben gauw op de zolder gevlucht en mijn zuster zei dat ik gaan ‘arbeiden’ was op het ‘bahnhof’. Uit schrik dat ze iets zouden doen aan mijn vader of mijn broer, ben ik me dan ’s anderendaags gaan aangeven op de
    ‘Werkbestelle’. Ik mocht terug naar huis en drie dagen later moest ik op de Bruul zijn. Daar ben ik nog met andere mannen op een kamion geladen en naar Antwerpen gevoerd, recht naar het gevang in de Begijnenstraat. Daar heb ik dan veertien dagen gezeten met zes man in een cel en ik heb er veel stampen gekregen. Op een maandagmorgen zijn wij dan met een speciale tram en onder gewapende begeleiding naar het Centraal station gevoerd. Wij werden in een speciale wagon opgeladen en alle deuren werden afgesloten. Toch zijn daar twee mannen van Willebroek kunnen ontsnappen omdat een chef-garde van de spoorweg hen zijn speciale sleutel gooide waarmee ze hun deur konden openen : die mannen zijn over vele sporen gelopen recht in een trein die al aan het rijden was naar Brussel. Wij die uit het prison kwamen, wij zaten in voituren 2e klasse met pluchen zetels en de vrijwilligers die zaten in 3e klasse op houten banken : dat was wel plezant.

    Als wij in Berlijn aankwamen moesten wij in een doorgangslager, precies een mensenmarkt. Daar is een bediende van Bahnhof Tempelhof me komen halen samen met ene van Hombeek en twee man van de Elzenstraat. We lagen daar in een groot lager waar wel 700 man in ondergebracht was, bijna allemaal Fransen, wij waren er slechts met 7 Hollanders en 9 Belgen.

    Wij waren daar niet slecht : ik moest helpen aan de verzending : met verhuiswagens getrokken door paarden werden de goederen aangebracht en overgeladen in spoorwegwagons. De Duitsers die wij als chef hadden waren goei mannen, ze waren allemaal al oud, de jongste was 64 jaar. De meesten hadden de oorlog 14-18 meegemaakt en als ze met ons alleen waren dierven ze zeggen dat ze hetzelfde gat ingingen als in 14-18. Ik ben verschillende keren bij die mannen thuis geweest en dan dierven ze ook zeggen wat ze meenden, behalve als er hun kinderen bijwaren, dan zwegen ze. ’s Morgens als ze binnenkwamen bij ons op ’t werk, zegden ze ‘Gute morgen’ maar als er een andere Duitser bij ons was, dan ging de arm naar omhoog en was het ‘Heil Hitler’.

    Ik had er een goed werk en bij brave mensen. Maar toch heb ik er veel meegemaakt : 17 bombardementen, ik heb schrik gehad. Het lager is gans uitgebrand. Ik had niets meer, van huis hebben ze dan kleren moeten opsturen. Gust Neutjes, die ginder ook in Berlijn was, kwam af en toe op bezoek om zich eens grondig te wassen. Hij heeft voor mij een valies gemaakt van triplex, de scharnieren heeft hij van een WC-deur gehaald. Die valies bewaar ik nu nog, dat is een familiestuk. Na 11 maanden mocht ik dan in 1943 in verlof komen. 

    ’t Voor in Nieuwenrode

    Toen ik nog maar goed thuis was, vroeg onze va : Jules, wat ga de gij doen, terugkeren of blijven ? Ik antwoordde : ik zou gaarne blijven. Er was trouwens al van geklapt tegen mijn nonkel, de broer van mijn moeder, Jules Siebens, die in ’t Voor in Nieuwenrode woonde.

    De volgende zondag kwamen nonkel Jules en tante Germaine. ‘Kom bij ons’, zei nonkel Jules, ‘ge zult er goed zijn’. En zo ben ik dan ondergedoken.

    ’t Voor was een speciale streek, bijna in elk huis zat er een ondergedokene. En omdat zij zo afgelegen was, kont gij er ook buitenkomen. Ik heb er veel op ’t land gewerkt, tegen het bos aan en ver van de weg. Zo was ik eens met de paarden aan het ploegen. Er stopte in de verte een Duitse auto op de steenweg, Duitsers stapten er uit en met een verrekijker keken ze naar mij. Dan heb ik een stommiteit gedaan : ik heb de paarden laten staan en ik ben gaan lopen. Een andere boer had het gezien en is naar de paarden gegaan en heeft verder geploegd alsof er niets gebeurd was. De Duitsers zijn dan verder gereden.

    De sjampetter –de veldwachter- was ook ne goeie : hij heeft ons dikwijls verwittigd wanneer er controle in het dorp was. Dan gingen wij ons wegsteken in het bos of in huis. Op de slaapkamer was er een val, die moest ge wegtrekken en daardoor kon je vluchten langs de hooizolder. Zelfs konden wij naar ’t café gaan, bij de ouders van Boogmans. Soms kwamen daar wel meer dan 10 verstekelingen samen. Dan stonden er wel 4 – 5 boeren buiten op de wacht. Af en toe dierf ik ook naar huis gaan. Meestal ’s morgens vroeg om 4 uur, met de velo, langs het sas van Kapelle, over Oxdonk, onder de brug van Steinenmolen en zo langs binnen.

    Ik was zo eens bij mijn toekomstige schoonouders, die toen woonden in de boerderij onder aan de wijk, waar nu Mertens woont (Noot : Hof ten Broecke). Ik ging de paarden voederen en ik liep met een emmer haver in de hand en een bussel hooi onder de arm rond de stalling. Op enkele tientallen meters stond daar een Duitse soldaat voor mij.

    Ik spring terug, loop binnen, ze steken mij in de kelderkamer, schuiven het bed opzij, doen een val open en steken mij in een donker kot : en zo kwam ik terecht in de smokkelkelder van mijn schoonouders : dat lag daar vol met eten en graan. Die Duitse soldaat is gewoon verder gewandeld, het was er een van het afweergeschut in Hombeek. De zuster van mijn lief is ook in die periode getrouwd en ik ben op het trouwfeest geweest. De nacht ervoor zat ik ondergedoken in Blaasveld en daar hebben ze mijn feestklederen gebracht. De nacht van het feest zelf ben ik bij Jefke Verbruggen in de Scheerstraat gaan slapen, ik weet het nog goed, ik heb de pijpen van de broek van mijn schoon kostuum opgerold om zo door het lang nat gras en over de velden te kunnen lopen.

    Grote schrik heb ik gehad als ze Frans van den Ossenboer opgepakt hebben, dan was ik ook toevallig thuis. Wij hoorden ze schieten, ik ben dan gaan lopen tot achter het kasteel aan de grot.

    Acht maanden ben ik ondergedoken. Acht maanden gene moment gerust, opgejaagd als honden. Altijd die spanning.

    En dan is de bevrijding gekomen. Ik was thuis en onze va zei : ‘jongen, ga niet terug, ’t is te gevaarlijk, de Engelsen zijn op komst en de Duitsers trekken af.’
    Mijn vader had de oorlog van 14-18 meegemaakt. Die mannen hebben zo een gevoel.
    En een beetje nadien kwam Mijnheer De Meester voorbij, en die zei dat ze al in Mechelen waren.
    En zo kwam het einde van dat ondergedoken zitten.
    Mijn jeugd was voorbij. Ik had mijn ouderdom om te gaan trouwen…en wij hebben nog wat moeten wachten hé Melanie, tot in 1946…”    

     

    Jules Boonen was te Leest geboren op 24 oktober 1920. Op 5 oktober 1946 huwde hij met Melanie ‘Nieke’ Beullens, een dochter van de pachters van het Hof ten Broecke (Kerkenblokweg) Jef Beullens en Maria Clementina Robijns.
    Nieke was te Kapelle-op-den-Bos geboren op 8 december 1919.
    Het echtpaar kreeg drie kinderen : Marie-Louise (gehuwd met Marc Leemans), Francois (gehuwd met Maria De Keersmaeker) en Vera (gehuwd met Jan Mariën).
    Jules was ploegbaas bij de NMBS en het paar verdiende een extra centje bij met wat ‘boeren’ en vooral de teelt van hun overheerlijke asperges.
    Jules was een hevige ‘Sus’, wijl Nieke de dochter was van een schepen van de ‘Blekken’.
    ‘Sussen’ en ‘Blekken’ de twee dorpspartijen die elkaar om beurten de burgemeesterssjerp betwistten. Dat zorgde in het gezin, rond de gemeenteraadsverkiezingen, steevast voor enige commotie zoals dat in veel ‘gemengde’ Leestse gezinnen rond die periode het geval was. Verdwenen folklore.

    Jules Boonen overleed te Leest op 21 september 1990, Nieke te Edegem op 9 oktober 1998. 

    Foto’s :
    -Zijn lief Nieke Beullens die in 1946 zijn vrouw zou worden.
    -Huwelijksfoto van Jules en Melanie ‘Nieke’ Boonen-Beullens.
    -Jules en Nieke tijdens één van de vele familiefeesten.
    -Jules op rijpere leeftijd.











    21-01-2014 om 10:41 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    1986 – Woensdag 26 november : Info-Avond BGJG
    Een aantal Leestenaars sloeg de handen in elkaar om de bondsactiviteiten van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen in hun dorp een nieuw elan te geven.
    Op woensdag 26 november werd in het klooster (Dorpsstraat) een eerste info-avond ingericht met als thema : de bondswerking in al haar aspecten.
    Spreker op die avond was dhr. Lauwens, gewestelijk ondervoorzitter van de BGJG.
    De voorlopige werkgroep (waarin iedereen nog welkom was) bestond uit :
    Daniël en Rita Duran-Roelens, Juniorslaan 29.
    Martin en Daniëlla Mollemans-Van Rompaey, Vinkstraat 66.
    Tony en Leen Dons-Verschueren, Ten Moortele 17A.
    Eric en Sonja Vandenwijngaert-De Marree, Juniorslaan 106.
    Toni en Myriam Peters- De Laet, Molenstraat 7.
    (Briefing voor de Leestenaars, november ’86)

     

    1986 – 28 november – Gazet van Mechelen : 

                                                               VV Leest niet failliet

    “Algemeen voorzitter Gust Emmeregs, secretaris Willy Slachmuylders en de nieuwe penningsmeester Marc Spoelders van VV Leest hebben gisteren duidelijk gesteld dat er met hun voetbalploeg en sporthal op financieel vlak niets aan de hand is.

    Geruchten citeerden immers reeds geruime tijd dat de Leestse bevorderingsclub in moeilijke papieren zat en dat sponsor Pauwels de hele zaak zou overnemen.

    Gust Emmeregs geeft de verzekering dat Leest alle verplichtingen zal nakomen.
    De voetbalploeg heeft een patrimonium van ong. 11 miljoen en nog een schuld van ong. 1 miljoen. De NV Sporthal Leest is 23 miljoen rijk, heeft 11 miljoen schuld, dus ook hier geen problemen. De geruchten en financiële problemen kwamen er toen korte tijd geleden het A-terrein diende aangekocht. Vraagprijs 1,5 miljoen frank. Dat was een niet voorziene uitgave. Omdat sponsor Pauwels alle steun toezegde aan zijn club, hebben Gust Emmeregs en de zijnen gekozen voor de moeilijke weg. De NV Sporthal kocht het terrein aan en VV Leest mag daar 20 jaar gebruik van maken.”

     1986 – 29 november – Gazet van Mechelen : 

               Leest speelt op gronden van N.V. Sportcentrum 

               ELFTAL LEEST NOG NIET FAILLIET

    “Het voetbal in Leest maakt moeilijke tijden door. Er werden zware investeringen gedaan qua infrastructuur en spelerspotentieel. Dat was ook nodig om de sprong van de provinciale naar de hoogste voetbalreeksen in ons land mogelijk te maken.

    Er waren een boel onvoorziene meerwerken en bovendien werden wij nog geconfronteerd met het feit dat de eigenaars van de gronden, waarop ons A-terrein gelegen is, deze wou verkopen. Een onvoorziene investering van anderhalf miljoen frank die ons heel wat kopbrekens bezorgde en in de omgeving de grootste roddels deed verspreiden : “VV Leest is failliet en de sponsor, Pauwels Trafo uit Mechelen, heeft alles overgenomen !”

    Er is de jongste weken veel aan tafel gezeten. Samen met onze sponsor. Maar VV Leest blijft zijn zelfstandigheid behouden.

    De NV Sportcentrum Leest heeft de gronden aangekocht en ze ons voor 20 jaar in bruikleen gesteld. De moeilijkste klip is omzeild. Wij hebben geen enkele achterstallige betaling te doen aan gelijk wie. De samenwerking tussen voetbal VV Leest en de NV Sportcentrum gaat verder. Samen bezitten zij een patromonium van 34 miljoen frank.” 

    In de herberg “Royal” bij biljartkampioen Raymond Ceulemans, heeft Gust Emmeregs het voor eenmaal erg moeilijk om het aan de pers duidelijk te maken.
    Maar hij heeft met zijn pleidooi alle geruchten –en het waren er veel- de kop ingedrukt dat VV Leest-voetbal de kleine Leestenaars boven het hoofd was gegroeid en zij de hele zaak in handen zou moeten geven een een Mechels bedrijf, wat in het verleden met andere clubs (KV Mechelen) is gebeurd.

    Op de persconferentie waren naast voorzitter Emmeregs ook secretaris Willy Slachmuylders en Marc Spoelders (schatbewaarder) aanwezig.

    Aan infrastructuurwerken en transfers had VV bij aanvang van de competitie miljoenen gespendeerd. Het patrimonium van VV bedraagt dan ook totaal 11 miljoen frank.
    Maar twee maanden terug wou de eigenares van de grond waarop het A-terrein gelegen is, deze verkopen. Een zware financiële opgave waarvoor verscheidene bestuursleden zich niet langer financieel konden engageren. Maar de aankoop was een must voor het voortbestaan van de club.
     

    Beleid behouden

    De ene vergadering volgde de andere op en de tongen ratelden er op los in Leest.
    De voetbal stond op de rand van het failliet.
    Maar Gust Emmeregs zou Gust Emmeregs niet zijn als hij ook dit macabere avontuur niet te boven kwam. Conclusies na de laatste vergadering : Pauwels Trafo garandeert zijn volledige medewerking voor de toekomst. Zij blijven zeker tot het einde van het siezoen sponsor. Het beleid van VV Leest blljft in handen van de bestaande leden van VV Leest, die de club na 20 jaar hebben gebracht waar ze nu staat.
    De voorbijde dagen werd de akte bij de notaris verleden waardoor een kapitaalsverhoging van 1 miljoen frank werd aangegaan voor de NV Sportcentrum die ook de grond van het A-terrein van VV Leest heeft aangekocht.
    De NV Sportcentrum kan zichzelf blijven bedruipen.
    De schuldenlast van de voetbalclub beloopt rond de 2,5 miljoen frank.
    “Maar tien van de elf spelers zijn eigendom van de club. De eerstvolgende jaren zullen er dan ook geen kosten op dat vlak gedaan worden”, zei Gust Emmeregs.
    Hij nodigde meteen al de roddelaars uit op het bal van voetbalclub VV Leest, vandaag zaterdag 29 november, om 21 uur in de sporthal achter het terrein.
         Leo De Nijn.

     

    1986 – Zaterdag 29 november : Jaarlijks Sint-Niklaasbal van V.V.Leest
    Dit ging door in het Sportcentrum Leest.
    Het orkest ‘The New Sound’ en zangeres Claudia nodigden ten dans. (Folder)

     

    1986 – 29 en 30 november : 7de Hobby-Tentoonstelling SP – S.V.V. – C.S.C. Leest
    “Gemeenteraadslid Jef Vloeberghen en het bestuur van SP-SVV-CSC Leest nodigen U, uw familie en vrienden van harte uit op onze 7de Hobby-Tentoonstelling.
    Waar : zaal St. Cecilia, Dorpstraat leest.
    Wanneer : Zaterdag 29 en zondag 30 november.
    Met openingsrede door G. Joris, Burgemeester.

    Programma :
    1.Opening en receptie :
    2. Standhouders :
    Schilderen : A. Van Neck.
    Hengelsport : E. Schelkens.
    Beeldhouwen : J. De Schouwer + H. De Bruyn.
    Postzegelclub A. Spinoy.
    Prentkaarten : M. Aerts.
    Dia’s : J. Van Dijck + R. Nuytkens.
    Cactussen : A. Machiels.
    S.T.I.M. : macramé, kantklossen, weven.
    3.Kampioenschap der oude volksspelen (zaterdag van 14 tot 17 u.) : pierbol, trou-madam, tonspel en toptafel. Met prijzen voor de eerste 10 geklasseerden.
    4.Drankgelegenheid+gelegenheidsrestaurant (met pannenkoeken).”
    (Folders)

     

    1986 – Zondag 30 november : Eetdag Vrije Kleuter- en Basisschool.
    In de Parochiezaal Kouter.
    (‘DB’,november ’86)

     

    1986 – December – Gazet van Willebroek : 

    S.K. Leest loopt als een trein
    In de Gazet van Willebroek kwam (half competitie) secretaris Jean Apers aan het woord.
    Voor hem was St. Amands de ploeg om in ’t oog te houden en het resultaat van SK was totaal buiten verwachting voor de mentors van de club : voorzitter Jean Van Dam, secretaris Jean Apers, schatbewaarder Mariette De Bondt, bestuursleden Victor Van den Avond, Sylvain Van den Avond, Jozef Daelemans, Willy Van Hoof, Frans Apers en Jan Jacobs.

    Naast het fanionteam, de reserven en de veteranen pakte SK dat seizoen voor ’t eerst uit met een preminiemenploeg o.l.v. Victor Van den Avond, terwijl de damesploeg getraind werd door Dirk Van Dam.

    Sportkring werd gesponsord door Sportcentrum BBS, dat is Banden Boghemans en, een enig feit in het provinciaal voetbal, door een eigen supportersclub van 150 man sterk. Deze spionkosp financierde de nieuwe lichtinstallatie.

    “Voor zo’n kleine gemeente als Leest mag het verwonderlijk klinken dat twee ambitieuze verenigingen naast elkaar kunnen bloeien. SK trekt gemiddeld 150 betalenden. VV wordt bekeken door 400 mensen, maar acteert dan ook in bevordering. Zodat je je kan afvragen of er op zondagnamiddag wel één Leestenaar achter de kachel zit. Over een Sportgemeente gesproken !” 

    Dezelfde periode verzorgde de oudste bestaande Leestse voetbalclub een mailing om spelertjes te werven : 

    Beste Ouders, 

    Voetbal is tof en ’t kan best bij S.K. Leest.
    Geef ons uw vertrouwen en stuur uw kinderen naar onze twee prachtige voetbalvelden aan de Zennebrug te leest.

    ALLE KINDEREN VANAF 6 JAAR ZIJN WELKOM.

    Wij garanderen een goede opvang;
    wij zorgen voor een gezonde opvoeding;
    wij zorgen voor veel sportgenot,
    in een prachtige en rustige omgeving.
    Bij ons krijgen de kinderen schoenen – kousen – broekje en trui gratis.
    Terwijl U zelf mag en kan beslissen over de toekomst van uw kind.
    Bij ons krijgen de ouders inspraak.
     

    Kom eens langs, kom eens kijken, er is meestal met de week-ends iemand op de velden aanwezig, of anders vraag inlichtingen op volgende adressen :
    Van Dam Jean, Verschuerenlaan 6 2931 Leest,
    Van den Avondt Sylvain, Battelsebergen 62 2800 Mechelen,
    Apers Jean, Ten Moortele 29-1, 2931 Leest.

     

    20-01-2014 om 09:15 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De aankondiging van de
    Hypnose- en Magieshow
    van Chiro en Vevoc.  

     

    1986 – 8 november : Jaarlijkse statutaire vergadering Ziekenfonds De Voorzorg
    Afdeling Leest had plaats in zaal St.-Cecilia, Dorpstraat te Leest.
    Op de dagorde : verslag jaar ’85, problemen betreffende de ziekteverzekering, gedeeltelijke herkiezing Raden van Bestuur De Voorzorg, S.V.V. en Gewestelijk Bestuur.
    Dit alles gevolgd door eetmaal met op het menu soep, rosbief en gebraad, aardappelen, groentenkrans, gebak en koffie.
    Deelnemingsprijs : 150 frank.
    (Brief aan de leden) 

    1986 – Zondag 9 november : Kristus Koningsfeest’ Chiro 

    “Ook dit jaar kwamen alle moekes en vakes het tweede weekend van november samen in de parochiezaal om met ons het Kristus Koningfeest te vieren.
    Op de loopbrug van onze reuze chiroboot werd iedereen verwelkomd door de kapitein en zijn matrozen. Toen iedereen gezeten was nam de stuurman zijn plaats in achter het roer en kozen we de volle zee…

    Het feest kon beginnen. De allerkleinsten van de meisjes zorgden ervoor dat het ganse dek blonk als een spiegeltje, en zelfs een levende vuilnisbak stak een handje toe bij dit karwei. Van een karwei gesproken…

    De Kerels zouden met dit feest bij lijve ondervinden wat het betekent galeislaaf te zijn. De Sloeberkens gooiden het over een andere boeg. Zij zaten vredig te vissen, en gluurden ondertussen naar het loze vissertje en z’n molenarinnetje. Op het tussendek, bij het grote zwembad plodderden de Tiptiens er op los met hun grote zwemvliezen, terwijl een stoere Topper zijn avonturen op het eiland ‘Canibal’ vertelde.

    Ook aan animatie ontbrak het niet. Zo werd in de grote gelagzaal een echte Miss en Mister Boot-verkiezing gehouden door de Speelclub jongens en meisjes. Ook menig borreltje werd die avond verzet. De tongen van de Rakkers kwamen hierbij losjes te zitten en de ene mop volgde op de andere. Door de hoge golven werd er echter ook wel eens gemorst. Het gebeurt wel eens dat als men te diep in het glas kijkt je een heleboel dansende mannetjes meent te zien. Vraag het maar aan onze Tippers…

    En ook acteren kunnen onze bemanningsleden als de beste. Dat hebben de Aspi-jongens bewezen toen ze op zoek gingen naar de verborgen schat…Om het wachten tussen de verschillende beeldverslagen wat aangenamer te maken brachten de Aspi-meisjes telkens een klein intermezzo…

    Met volle kracht zijn we van start gegaan en dit zullen we dan ook een vol jaar trachten vol te houden…”
    (‘DB’, december ’86)

     

    1986 – Dinsdag 11 november : Herdenking Wapenstilstand.
    (Folder K.F.St.Cecilia)

     

    1986 – Zaterdag 15 november : Hypnose en Magie Showavond Chiro Vevoc Leest
    Op een prettige manier lieten de Brando’s, een Antwerps trio, de mensen kennismaken met de intrigerende wereld van illusie en occultisme. De voorstelling had plaats in de parochiezaal van Leest om 20u30.(‘DB’, november ’86)

     

    1986- 21 november : “18-Jarige Fuif”
    In de parochiezaal. Inkom 70 fr., VVK 60 fr. (Affiche, verantw.uitg. : Willem Van Limgen)

     

    1986 – 22 en 23 november : TEERFEEST Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia Leest

     

    Programma van zaterdag :
    -14.30 u. : bijeenkomst aan het lokaal Sint Cecilia. Muzikanten in uniform.
    -14.45 u. : stoetsgewijs optocht naar de kerk.
    -15.00 u. : eucharistieviering voor de overleden leden van de maatschappij.
    -Nadien stoetsgewijs naar lid-herbergier Vic De Maeyer.
    -16.30 u. stipt : banket. Menu : gerookte forel, roomsoep, gebraad roastbeaf – groentenkrans – kroketten – gebak en koffie.
    Deelnameprijs voor Ereleden en Dames : 600 fr.
    -21.00 u. : gezellig familiebal met het orkest “ ’t Bergske “. Iedereen, ook familieleden en vrienden werden verwacht. 

    Programma van zondag :
    -11.30 u. : biefstuk+brood+koffie in het lokaal. Na 12.30 u. werden er geen steaks meer gebakken.
    -12.45 u. : optocht naar Leest-Heide met politiebegeleiding. Bezoek aan leden-herbergiers.
    -17.00 u. stipt : banket. Menu : bouillonsoep,ossetong met madeirasaus, aardappelpuree en gebak met koffie.
    Prijs : biefstuk 150 fr., banket : 450 fr.
    Muzikanten mochten de twee dagen gratis deelnemen mits inschrijving.
    (Folder) 

    In de periodiek van de fanfare ‘Toeters en Trompetten’ nr. 1 jaargang 7 verscheen daarvan volgend (ingekort) verslag :

    “…Het was zaterdag 22 november omstreeks 14.30 uur dat alle muzikanten in een kraaknet uniform samen met echtgenotes, verloofden of aanhang verzamelden in het lokaal ‘St.-Cecilia’. Stoetsgewijs trokken de teerfeesters naar de St.-Niklaaskerk om naar jaarlijkse gewoonte de eucharistieviering ter ere van de overleden leden bij te wonen.

    Ter gelegenheid van onze viering hadden de Zusters Annonciaden gevraagd om een omhaling voor de missiewerken in Guatemala te houden. Zuster Annonciata sprak ons met warme woorden toe en achteraf heeft ze ons telefonisch medegedeeld dat ze uitermate blij waren met onze bijdrage van 6.050 franken.

    De Pater wist ons in zijn typische stijl te vertellen dat hij ’s vrijdags, als de repetitie bezig is, graag langs ons lokaal passeert en onze muziek hem soms aanzet tot spontaan een deuntje te fluiten.

    Na de eucharistieviering startte het feestelijke gedeelte voor menige aanwezigen. Tijdens het bezoek bij herbergier Vik De Maeyer waren vele ijverige dames de stoelen aan het vol leggen met handschoenen en sjaaltjes. Dit jaarlijkse ritueel komt bij mij steeds grappig over. Maar langs de andere kant valt het wel te begrijpen dat iedereen graag gedurende twee dagen bij z’n kennissen vertoeft.

    Enfin de muzikanten waren al in volle stemming en togen met veel plezier naar het banket dat weeral smaakte. En dat er bij ons all-round musici rondlopen bewees Rik Lauwens door als interim-‘roskès’slager de maat aan te geven tijdens de feestmars.

    ’s Avonds zorgde het trio “’t Bergske” voor de juiste sfeermuziek op het familiebal.

    De zondagmorgen kwamen vele leden en muzikanten met een droge mond het lokaal binnen en lieten hun biefstuk smaken bij een goed geurende kop koffie. Voor al dit lekkers hadden de bestuursvrouwen gezorgd.

    Achter dit middagmaal werd er verzameld om met lichte marsmuziek richting ‘heide’ te stappen waar we de leden herbergiers zouden bezoeken. Op “d’Aa” werd er natuurlijk veel plezier beleefd aan onze “dixieband-musicorchestre” dat de pannen van het dak blies.

    Ook de vrouwen lieten zich van hun beste kant zien. Zonder dat het mannelijk gezelschap het wist, hadden ze het oude uniformpak aangetrokken. Met tambours, majoretten, vaandeldraagster ‘Emmerance’ en onder begeleiding van Diane als ‘vrouw van de wet’ speelden ze alle mannen naar buiten.

    De sfeer kon niet meer stuk. Het zou nog een geweldige avond worden. Frans Violet, onze dirigent, zei op een bepaald moment gevat : “Ik voel me de 1ste chef van de varkens”. Hij had nog gelijk ook want ’s avonds stond hijzelf aan de kickerkast te knorren.

    Na het eetfestijn van de tweede dag volgde een totaalspektakel vol animatie, kwis en spanning. Diane, onze I.C.W.secretaresse en Jefke, de nieuwe feestleider, hadden een “Miss en Mister Cecilia verkiezing” in elkaar gestoken. Er werden vijf vrouwelijke kandidaten naar voor geroepen die uit een groep van tien mannen, via een eerste raadselspel, een partner moesten kiezen. Uiteindelijk werden de groepjes gevormd : Maria van Liza en Rik Trombone vormden het oudste paar… met de meeste ervaring ! Jozefien van Rik en Edy Van Asch waren ook niet te onderschatten. De jonge koppels Renild van Polle Bas en Hansie den Dizer, Gert van de Kozze met Tim van den doktoor moesten zich weren tegen de vorige paren en de latere winnaars Lief van Mille en Willem van Mathilleke.

    De spelletjes waren goed gevarieerd. De sfeer en de spanning lagen kwalitatief hoger dan in sommige Nederlandse spelprogramma’s en de mannen waren niet te houden toen ze in een bepaald spelletje enkele kledingstukken moesten uitdoen.

    Lieve en Willem werden verdiend tot Miss en Mister Cecilia gekozen. Achteraf werd nog druk doorgefeest. Velen drukten de wens uit dat het volgend jaar ook weer plezant zou worden. Misschien kunnen de mannen van de derde dag daar voor zorgen…?”    

     

    1986 – 24 november : Overlijden van Pelagia Francisca PEETERS 

    “Afkomstig van Tisselt, is Pelagie gehuwd geweest met Jan Van Den Branden, maar sinds een 15-tal jaren zelf weduwe. Zij woonden aan de Juniorslaan op de ‘Hei’, meer bepaald in het huis ’t Zeel, (thans bewoond door Tony Baarendse).

    ‘Boeren’ was hun broodwinning, maar na dat haar man overleden is en de pensioenleeftijd reeds bereikt was, ging zij bij haar dochter Delphine en schoonzoon August Fierens wonen.

    Met genoegen heeft zij langen tijd in den ‘Bond van Gepensioneerden’ haar leefwereld gevonden; zij was tevens heel getrouw in de ‘Hobbyclub’ aanwezig. Reizen en bedevaarten schrokken haar niet af, integendeel dat scheen haar ’lang leven’ uit te maken. Thuis of den tijd dat zij thuis vertoefde, heeft zij veelvuldig het breiwerk in handen genomen.

    Sinds een tweetal jaren was haar bedrijvig leven verminderd door een ouderdomskwaal, waaraan zij tenslotte bezweken is, maar naar haar wilsbeschikking : ‘thuis’ uit dit leven is mogen heengaan.”
    (‘DB’, januari 1987)

    Pelagia Francisca Peeters was te Tisselt geboren op 30 december 1901 en ze overleed te Leest. Haar echtgenoot Jan Jaak Van den Branden was te Leest geboren op 9 december 1898 en hij overleed er op 3 mei 1971.

        

    20-01-2014 om 09:00 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/03-17/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 25/09-01/10 2023
  • 11/09-17/09 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 14/08-20/08 2023
  • 24/07-30/07 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 26/06-02/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 05/06-11/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 27/02-05/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 14/11-20/11 2022
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 26/09-02/10 2022
  • 19/09-25/09 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 22/08-28/08 2022
  • 15/08-21/08 2022
  • 08/08-14/08 2022
  • 25/07-31/07 2022
  • 18/07-24/07 2022
  • 11/07-17/07 2022
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 09/05-15/05 2022
  • 02/05-08/05 2022
  • 18/04-24/04 2022
  • 28/03-03/04 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 14/03-20/03 2022
  • 21/02-27/02 2022
  • 31/01-06/02 2022
  • 03/01-09/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 15/11-21/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 25/10-31/10 2021
  • 18/10-24/10 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 13/09-19/09 2021
  • 06/09-12/09 2021
  • 30/08-05/09 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 02/08-08/08 2021
  • 26/07-01/08 2021
  • 19/07-25/07 2021
  • 12/07-18/07 2021
  • 05/07-11/07 2021
  • 21/06-27/06 2021
  • 14/06-20/06 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 24/05-30/05 2021
  • 10/05-16/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 05/04-11/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 15/03-21/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 21/12-27/12 2020
  • 14/12-20/12 2020
  • 07/12-13/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 23/11-29/11 2020
  • 09/11-15/11 2020
  • 02/11-08/11 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 05/10-11/10 2020
  • 28/09-04/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 17/08-23/08 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 20/07-26/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 16/12-22/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 02/09-08/09 2019
  • 26/08-01/09 2019
  • 12/08-18/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 24/06-30/06 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 05/09-11/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 15/02-21/02 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!