Ingericht door de Personeelskring
afdeling Brandweer Mechelen in Ons Parochiehuis, Kouter Leest.
Deelname : 80 fr. en met medewerking van
Gazet van Mechelen.(folder)
1985 Vrijdag 15 februari : Zaaltovetbaltornooi
Omwille van de slechte
weersomstandigheden was er geen voetbal op de Belgische voetbalvelden. Om dit
op te vangen werden er twee zaalvoetbaltornooien georganiseerd in de verwarmde
sporthal van het Leestse sportcentrum.
Op vrijdag 15 februarinoteerde men de deelname van : Zennester
Hombeek, V.V. Leest, FC Ramsdonk en zaalvoetbalclub Café Schriek.
Het tweede tornooi ging door op zondag
17 februari met deelname van : K.V. Mechelen, Verbroedering Hemiksem, V.V. Leest,
Mini-Muizen, V.K.S.P.T. Mechelen, FC Borcht, Eendracht Kapelle-op-den-Bos en de
Kleine Keizer Mechelen. Toegang gratis.
De uitslagen zijn ons niet bekend.
(HLN, 15/2/85)
1985 16 en 17 februari : Eetdagen K.F. Sint-Cecilia
Een dagje zonder koken...zonder afwas !
In de zaal Sint-Cecilia Dorpstraat 6.
1985 Maandag 18 februari : Politie Mechelen decentraliseert
Vanaf deze dag werd de operationele
dienst van de Mechelse politiegedecentraliseerd. De stad en de fusiegemeenten werden verdeeld in
districten waarin politieteams actief waren.
Er werden 7 disctricten opgericht. Leest
viel onder district 5 samen met Hombeek en een gedeelte van Mechelen zelf.
1985 19
februari Gazet van Mechelen : 25
Jaar Pol Piessens
Zelfs
een brand kon de groei niet remmen
De naam Pol Piessens heeft een vertrouwde klank
in het Mechelse en ver daarbuiten.
Dit jaar viert dit familiebedrijf zijn 25ste
verjaardag.
Roger en Frans Piessens hebben ervoor gezorgd dat niemand aan dit jubileum kan
en zal voorbijgaan.
Pol Piessens, de stichter van het bedrijf dat
ondertussen toch een indrukwekkende verkoopsruimte van 7.000 m2 bezit, was
oospronkelijk pantoffelfabrikant te Leest.
Toen in 1960 de vloerbekleding een andere functie
gaf aan de pantoffel, schakelde hij over naar de specialisatie van
vinyl-vloerbekleding.
Het werd van bij de start een schot in de roos.
Niet alleen dank zij de gezonde handelsgeest van
Pol Piessens, maar ook omdat hij een perfect inkoper bleek te zijn. Hij was met
zijn crisisprijzen lang op zijn tijd vooruit.
Het bedrijf werd vlug te klein en tweemaal kort na
lekaar moest verhuisd worden, tot dat een pand op de Battelsesteenweg gevonden
werd in 1967.
Toen een fabrikant in 1968 een nieuw soort tapijt
uitbracht, werd Pol Piessens uitverkoren als testgebied en op één jaar tijd
werden meer dan 100.000 m2 verkocht op slechts één verkooppunt. Waarschijnlijk
wel uniek in de analen van deze sector.
Even zag het er naar uit dat Pol Piessens
moeilijke tijden tegemoet ging, toen in 1971 de gebouwen door een brand
geteisterd werden.
Dank zij een uistekende samenwerking met de
fabrikanten, konden echter binnen de acht dagen de klanten opnieuw geholpen
worden. Er werd naar een nieuw pand op de Battelsesteenweg uitgekeken, omdat de
naam van Pol Piessens ondertussen te zeer met deze straat vergroeid was.
Het werd uiteindelijk het pand dat nu nog altijd in beslag genomen wordt.
Het eerste jaar reeds was het succes ongelooflijk.
De omzet werd met 35% verhoogd.
In 1977 werden de voormalige, verbrande gebouwen
zelfs opnieuw in bezit genomen voor de afdeling behangpapier.
Merkwaardig genoeg is de naam en de reputatie van Pol Piessens niet alleen in
het Mechelse gekend, maar ook ver daarbuiten.
De familie Piessens heeft een zeer positieve reputatie, omdat zij het
hoofdaccent niet zozeer op de verkoop gelegd hebben, maar voornamelijk op de
service en het dienstbetoon. Met als gevolg dat de klanten werkelijk van overal
komen.
Speeltapijten
Om het 25-jarig bestaan enige luister bij te
zetten, heeft Pol Piessens het initiatief genomen om 25 speeltapijten te
schenken aan de peuterscholen die te Mechelen onder toezicht staan van de
schepen van onderwijs.
Een initiatief dat meteen het goed hart van Pol
Piessens toont zonder al te veel getrommel.
Ook de klanten van Pol Piessens worden bij het
25-jarig bestaan betrokken op een manier doe door iedereen die Pol Piessens
kent, zal gewaardeerd worden.
Er wordt namelijk een wedstrijd georganiseerd
waaraan zeer waardevolle prijzen verbonden zijn zoals een videorecorder, een kleurentelevisie,
5 fototoestellen, heren- en damesfietsen, 5 tapijten.
Deze wedstrijd loopt tot 31 mei en ieder bezoeker kan aan deze
jubileumwedstrijd deelnemen.
-Een deel van het assortiment van Pol Piessens. (Foto : GvM)
1985 9 februari : Zithoek te Leest. (Foto onderaan)
De dienst beplantingen van de stad Mechelen legt momenteel de laatste
hand
aan de zithoek in Leest-Dorp.
Omdat in de tuin van de aanpalende
school diende te worden gewerkt kwam men
op het idee om in het dorp op de
plaats waar een woning werd afgebroken- een
gezellige zithoek in te richten.
De zes banken met bijbehorende
papiermandjes werden al aangebracht, en in de
loop van de volgende weken zullen
de beplantingen worden uitgevoerd.
Het ligt ook in de bedoeling van de
stadsdiensten om later nog een fietsstalling in
de buurt aan te brengen en naar
alle waarschijnlijkheid zal ook de glasbol een
eindje worden opgeschoven.
In de komende zomermaanden zou het
in Leest-Dorp dus best gezellig kunnen
worden als de buurtbewoners en de
bejaarde wandelaars de nieuwe zithoek
zullen bezetten. (GvM, 9/2/85)
1985 10 februari : Operatie Overleven
Vanaf 16 tot 18 uur werden er in de
parochiezaal, bij een kop koffie of thee met cake,
stickers verkocht in het kader van
de actie Operatie Overleven ten voordele van de
Afrikaanse medemens.
Vanaf 1.000 fr. was de gift fiscaal
aftrekbaar.
Ook de verschillende bankfilialen,
spaarkassen en financiële instellingen van Leest
verkochten stickers voor
Afrika.
De actie werd op touw gezet door
Volksdansgroep Korneel en Chiro Leest.
(Folder)
1985 -14 februari Duifke Lacht en de duivensport :
Blauwe
91 is een echte snelheidsduivel.
De
Blauwe 91 vloog als late jonge pas in juni van het volgende jaar zijn eerste
leervluchtje. Op een woensdag werd hij ingekorfd voor Quiévrain en hij hing al
minuten klapwiekend in de lucht voaraleer zijn eerste concurrenten opdaagden.
Ik
had niet onmiddellijk een kampioen gezien in de Blauwe 91 maar deze duiver
verraste me toch aangenaam met deze prestatie, zegt Alfons Huysmans, de nieuwe provinciale snelheidskampioen oude
duiven uit Leest.
Tijdens
hetzelfde seizoen werd deze klepper nog vijf keer ingekorfd en hij won evenveel
prijzen waaronder één ereprijs. Na de rui ontbolsterde deze duiver zich tot een
echte topduif en spijtig genoeg heb ik maar één duif van dit kaliber onder de
pannen.
Voor
het seizoen 1984 lagen de verwachtingen erg hoog en de Blauwe 91 pakte direct
uit met een geweldige reeks : 22 april Quiévrain : 451 duiven : 3de,
29 april Quiévrain 488 d. 1e, 7 mei Quiévrain 368 d. 1e,
13 mei Quiévrain 324 d. 1e. Zondag 20 mei : bij echt hondenweer,
miste deze kampioen voor de eerste keer in zijn loopbaan.
Ik
wilde de zaken niet forceren en zette hem twee zondagen op verplichte rust. Op
17 juni werd de zegereeks hernomen met de ereprijs uit Quiévrain van 294
duiven.
24
juni Quiévrain : 248 d. : 1e, 1 juli Quiévrain 217 d. 1e
en 8 juli Quiévrain 217 d. : 1e.
Een
besmetting met een pokkenvirus zette dan voortijdig een punt achter dit
geweldig seizoen, aldus het verhaal van Alfons Huysmans.
Helemaal
alleen totaliseerde de Blauwe 91 een coëfficiënt van 3,16 procent wat ruim
voldoende was voor het behalen van de provinciale titel.
Alfons
is de enige overblijver van de broers, die na 1945 furore maakten op de
snelheidswedstrijden in Leest. Fons ging door met duiven te houden op de zolder
van het ouderlijk huis toen de andere broers de duivenkiel aan de haak hingen.
Hij
kreeg van zijn vriend John een Blauwe duivin, die later de moeder zou worden
van de huidige kampioenduif. De oude Blauwen 78 bervruchtte zijn laatste ei
bij deze duivin en hieruit werd de Blauwe 91 geboren.
Deze
uitzonderlijke kampioen onderscheidt zich op het duivenhok door een op zijn
minst eigenaardig gedrag. Deze duif, die qua bouw de perfectie benadert, is een
zeer tamme duif, die het menselijk gezelschap erg op prijs stelt. Wanneer ze
meer dan normaal de aandacht voor zich opeist dan nadert de conditie haar
hoogtepunt. Eigenaardig genoeg komt deze winnaar zelden of nooit uit de goede
richting wanneer hij thuiskomt van een wedstrijd. Toch gebeurde het
veschillende malen dat hij minuten sneller vloog dan zijn concurrenten.
Met
zijn 37 jaar huldigt Alfons Huysmans nog de opvatting over het duivenspel van
vele jaren terug. De weduwnaars worden gekoppeld half februari en brengen één
jong groot. Daarop volgt een tweede broedperiode van tien dagen en zo vertrekt
de vliegploeg op het weduwschap.
Overbevolking
wordt er geschuwd als de pest en een perfecte hygiëne is het beste wapen tegen
allerhande ziekten. Regelmatig worden de bodem en de woonbakken afgebrand en
vermits er gespeeld wordt op een zolderhok is het er steeds kurkdroog.
Aan
het hok is er wel één nadeel. De temperatuurverschillen tussen dag en nacht
zijn nog groot en dit is wel oorzaak dat de conditie in het voorbije jaar wat
op zich laat wachten.
Tijdens
al die jaren heeft Alfons zich niet laten verleiden tot het gebruik van
medicamenten of tot het inenten tegen bepaalde duivenplagen. Herhaalde
besmettingen door pokken konden hem niet van mening doen veranderen. Wie het
zonder kunstmatige middelen niet kan rooien, moet er uit ! besluit Alfons.
(Verscheen in de Vevoc periodiek t
Kampvuurke, 4de jaargang, nr.1. Het originele artikel kwam uit
Duifke lacht en de duivensport, een Internationaal Duivensportmagazine, nummer
2 van14/2/85)
Fotos :
-De
zithoek in wording.
-De
Fons in zijn kinderjaren op het duivenhok van pa. (Foto : t Kampvuurke)