Op 1 juli 2013 zijn Eddy en Erna samen op pensioen gegaan. Erna was lerares mode bij de Ursulinen te Mechelen waar ze les gaf aan de meisjes en jongens van 19.
Vervelen doen ze zich niet, ze houden van wandelen en fietsen en als ze het in Leest een beetje beu zijn trekken ze naar hun ruim en gezellig appartement op de zeedijk van Westende. Zij houden van uitslapen, van de culinaire genoegens des levens en van televisie kijken.
Erna is gepassioneerd door tuin- en binnenhuisarchitectuur en door alles wat met vormgeving en kleurencombinatie te maken heeft.
Eddy volgt alle wielerwedstrijden op tv of gaat er naartoe en onderhoudt contact met zijn ex-collegas via de jaarlijkse bijeenkomsten in de Kempen georganiseerd door Sus Verhaegen.
Een dag zonder sport is geen geslaagde dag is nog steeds het devies van Eddy Van Hoof. Zo vergezelde hij in juli 2013 zijn neven voor een trip van 165 km Leest-Westende.
In maart 2014 schonk Eddy zijn “Eddy Merckx fiets” aan het wielermuseum van Walem. Dat museum ontstond door een uit de hand gelopen hobby van wielerliefhebber Paul Mortelmans toen die begin jaren ’80 wielerspullen begon te verzamelen. Eddy’s fiets is thans te bezichtigen naast andere pronkstukken zoals een gesigneerde wereldkampioenentrui van Rik Van Looy en een gele trui van Lance Armstrong.
Van 6 december 2014 tot 21 juni 2015 vond in de “Trade Mart Brussels” te Laken een groots opgezette belevingstentoonstelling plaats ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de boezemvrienden Eddy Merckx en Jacky Ickx. Tussen vele nooit getoonde stukken uit de persoonlijke verzamelingen van de coryfeeën hing een plakkaat met, alfabetisch, de namen van alle renners die ooit voor of met Merckx gereden hebben. Daarbij ook de naam van Eddy Van Hoof uit Leest. Dat deed mijn neef veel genoegen.
Bij ons afscheid hield Eddy eraan Leo Lauwens (“Leo van Mathilleke”) via deze publicatie te bedanken. Jarenlang, in alle categorieën en in alle weer en wind, was Leo daar om Eddy te gangmaken met zijn brommer. Een enorme verantwoordelijkheid wat een blindelings vertrouwen van de volger vergde. Daar is Eddy Leo nog altijd dankbaar voor en dat zal hij nooit vergeten !
Geraadpleegde bronnen : -Eddy en Erna Van Hoof-Robberechts. -De Kronieken van Leest. -“De Band” periodiek van Milac Leest. -Gazet van Antwerpen. -Het Laatste Nieuws. -Het Nieuwsblad. -Website “Le Cyclisme Belge”. -Website : www.procyclingstats.com -Website : www.siteducyclisme.net -Website “De Wielersite.net”. -“Niet van horen zeggen,” Freddy Maertens en Manu Adriaens. (Standaard Uitgeverij 1988) -Website “Mijmeringen en Nostalgie over het Wielrennen van toen en nu.” -Website “M.I.C". -Ludo-de Gribaldy of hoe je de Wereldbeker wint zonder te betalen”. -Website “sportuitslagen.org/wielrennen-flandria-velda-latina…1977”. -Wikipedia : “Flandria”, “Zoppas-Splendor”, “Michel Pollentier”, “Eddy Merckx” e.a.
Marcel E. Van Hoof
Foto’s :
-Juli 2013 bij het vertrek Leest-Westende met de neven. -Eddy, naast Paul Mortelmans, bij de overhandiging van zijn “fiets Eddy Merckx” aan het museum. -De affiche van de tentoonstelling Merckx-Ickx. -De namen van alle ploegmaats van Merckx. Onderaan prijkt ook de naam van Eddy Van Hoof. -Eddy en Erna aan zee. -Leo Lauwens, gangmaker in weer en wind.
Het boekje “Eddy Van Hoof, een wielertalent uit Leest” kan nog steeds bij mij besteld worden : van.hoof.marcel@skynet.be 03/886.63.33, Mechelsesteenweg 386 2830 Blaasveld.
Hierna komen mijn jeugdherinneringen te Leest aan de beurt. Nog veel leesgenot.
Vervolg Eddy VAN HOOF, een wielertalent uit Leest.
De plechtige eucharistieviering gevolgd door de begrafenis vond plaats op zaterdag 27 november om 10.30 uur in de parochiekerk van Sint-Niklaas te Leest. De kerk zat afgeladen vol en toen de medespelers van Gino de hiernavolgende tekst aflazen werd het alle aanwezigen te machtig :
Trainer, Je hebt ons geleerd elke beslissing van de scheids te aanvaarden, hoe onrechtvaardig die ook is, maar deze beslissing van “de scheids van het leven” is zo moeilijk te begrijpen. Dat is niet fair. Dat kan toch niet. We hebben het er zo verdomd moeilijk mee. Hoe moet het nu verder met de ploeg ?
Gino, Dank, man, voor elk mooi uur waarop je ons zo blij hebt gemaakt. Nooit zullen wij je aanstekelijke lach, je levenslust vergeten. Je was de motor van onze groep. Wie gaat nu springend supportersliedjes zingen ? Wie gaat nu de ploeg voortstuwen ?
Wanneer jij, steeds goedgeluimd, de kleedkamer, onze thuis, binnenkwam en je vertrouwde plaatsje in het hoekje innam, pas dan werd onze groep compleet. Pas dan werd ons team bijna een gezin, met jou als grote broer voor elk van ons.
We weten dat jij nu, vanaf de overkant vraagt om verder te doen, maar we missen je lach.
Donderdag vonden we je schoenen nog in de kleedkamer. Eigenlijk zouden we moeten zeggen : “Gino, schoenen vergeten ? Boete, hé man !” Maar nu ? Wat zouden we anders kunnen doen dan ze aan jou, onze laatste man, als houvast meegeven voor je tocht naar de overkant vanwaar je morgen misschien glimlachend naar ons kijkt ?
Gino, gebruik die schoenen om als laatste man dicht bij ons te blijven, zowel wanneer we winnen als wanneer we in het verlies staan. Geef ons die zekerheid dat je dicht bij ons bent op het veld. Geen “scheids” die het ziet dat jij, in het hart van ieder van ons, voor eeuwig onze twaalfde man zult zijn.
Gino,
Gino was voor mij meer dan een gewoon teamgenoot. Buiten dat hij een fantastisch verdediger was, was hij ook nog een toffe kerel. Gino was iemand waarop je kon vertrouwen, iemand waarmee je plezier kon maken. …Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat Gino een echte vriend was. En daarom zeg ik als vriend geen vaarwel, maar tot ziens.
Vervolgt.
Foto’s : -Gino toen hij voor K.V. Mechelen uitkwam. -In de kleuren van Sint-Niklaas. -De aangrijpende tekst van zijn medespelers. -Zijn laatste rustplaats op het kerkhof van Leest naast zijn oma. -Gino.
Vervolg Eddy VAN HOOF, een wielertalent uit Leest.
1979
In 1979 werd Eddy benaderd door Guido Reybroeck en tekende een contract bij Fangio Iso-Bel. De General Manager was Etienne Oyen en de aangesloten renners waren : Frank Arijs, Ronald Bouckaert, Richard Buckaki, Maurice Burton, Jacky Coene, Dave Cumming, Luc De Keyser, Wim de Ruiter, Marc De Smet, Tony Gakens, Roelof Groen, Hans Langerijs, Richard Meehan, John-Patrick Mullan, Walter Naegels, Ad Prinsen,Hendrik Reubens, Willy Scheers, Bert Scheuneman, Eddy Van den Broeck, Eddy Van Hoof, Edouard Vanhulst en André Verbraeken.
De ploeg liet dat jaar twee overwinningen optekenen : twee keer Ad Prinsen (8ste rit Olympia’s Tour en te Chaam).
Eddy zelf had het in die periode ontzettend druk. Hij moest zijn schoonvader helpen bij de bouw van hun woning in de Vinkstraat en zijn eigen vader kon het vele werk in zijn garage niet meer aan. Behoorlijk trainen zat er niet meer in en uiteindelijk koos Eddy eieren voor zijn geld en hij stopte met wielrennen.
Zijn vader richtte een BVBA op met de participatie van zijn twee zonen en Eddy legde zich helemaal toe op de garage. In TSM (Technische Scholen Mechelen) had hij via avondonderwijs diploma’s automechaniek - plaatslagerij en bedrijfsbeheer behaald.
1980
26 november 1980 was een blije dag voor de familie Van Hoof. In de Kraaminrichting van de Maurits Sabbestraat te Mechelen schonk Erna het leven aan Gino, een flinke zoon.
Zoals zijn ouders genoot hij in Leest van een zorgeloze jeugd en zoals zijn vader was Gino erg sportief.
Hij studeerde elektromechanica aan de Plantin Hogeschool Antwerpen. Op sportief vlak koos hij voor een ander pad dan zijn vader, zijn oom en grootooms, hij opteerde voor het voetbal en doorliep de jeugdreeksen van KV Mechelen en SK Lierse.
Bij de derdeklasser Sint-Niklaas stond hij aan de drempel van een mooie voetballoopbaan en op 20 november 1999 werd hij voor het eerst opgenomen in de kern van de eerste ploeg voor de wedstrijd Sint-Niklaas-Schoten.
Twee dagen later gebeurde het drama. Gino keerde terug van een training. Ter hoogte van de oprit van de A12 in Breendonk en de kruising met de N16 Sint-Niklaas-Willebroek, begon zijn wagen, ondanks de geringe snelheid volgens getuigen, met Gino aan het stuur, om een nog onbekende reden te slippen, schuurde langs een verkeersbord en een boom en kwam tenslotte ondersteboven in de gracht terecht. Zijn passagier Kevin Buelens kon zich uit de wagen bevrijden, maar Gino zat gedeeltelijk in de wagen geklemd. Hij werd door de hulpdiensten bevrijd en overgebracht naar het UZA in Edegem maar overleed tijdens zijn overbrenging aan zijn opgelopen verwondingen.
Gino zou 4 dagen later 19 jaar worden. Al zijn teamgenoten waren al uitgenodigd voor een feest in dancing BBC in Haasdonk. Het heeft niet mogen zijn.
Vervolgt.
Foto’s : -Eddy in de trui van Fangio Iso-Bel die hij niet lang zou dragen. -Guido Reybroeck in zijn glorieperiode als kampioen van België. -De geboorteaankondiging van Gino. -Herinnering aan zijn eerste communie. -En zijn plechtige.
Vervolg Eddy VAN HOOF, een wielertalent uit Leest.
1978
Eddy had een afspraak met Pol Claeys in Zedelgem ivm een contractverlenging bij Flandria en niet veel later dezelfde dag in De Pinte met Albert “Berten” De Kimpe de General Manager van Avia – Groene Leeuw.
Claeys kwam maar niet opdagen en Eddy is dan maar doorgereden naar De Pinte. Daar werd hij ingepakt door de allercharmante en vaderlijke Berten De Kimpe die hem een contract liet ondertekenen voor een jaar bij Avia – Groene Leeuw.
Die ploeg bestond in 1978 uit sportbestuurder en General Manager Albert De Kimpe, diens assistent Jozef “Jef” Braeckevelt en de renners Per Bausager (Denemarken), Antoine Bauwens, Joseph Borguet, Rafael Constant, Luc De Keyser, Eddy Furnière, Rudi Hesters, Lieven Malfait, Jorgen Marcussen (Denemarken), Walter Naegels, Jan Poelmans, Eddy Van Hoof, Eddy Van Puyenbroeck en Ronny Vanmarcke.
Avia behaalde dat jaar drie overwinningen : Walter Naegels won in Meulebeke en Lieven Malfait in Zevekote en Zwevezele.
In de achttiende editie van de Brabantse Pijl, verreden op 2 april 1978 en gewonnen door Marcel Laurens, kwam Eddy zwaar ten val. De valpartij gebeurde na een veertigtal kilometer achteraan in het peloton en er waren een twaalftal renners bij betrokken. Hennie Kuiper reed Eddy langs achter aan waarop deze laatste een indrukwekkende duikeling maakte. Samen met Ward Janssens werd hij tot opgave gedwongen.
Ereplaatsen van Eddy :
-4 juni 1978 Betekom : 8ste.
-18 juni 1978 Lede : 5de.
-18 juli 1978 Mechelen : 10de.
Vervolgt.
Foto’s : -Sportgroep Avia -Eddy in de trui van Avia -Berten De Kimpe, een allercharmante sportbestuurder. -Lieven Malfait won dat jaar twee koersen voor Avia. -De Brabantse Pijl van 1978 : Eddy met rugnummer 170 werd aangereden door Hennie Kuiper en kwam zwaar ten val.
