1974 LEEST,
volgens Winkler Prins, Encyclopedie van Vlaanderen deel 4 van 1974.
Leest, gemeente in de provincie Antwerpen,
administratief en gerechtelijk arrondissement Mechelen, gerechtelijk kanton
Mechelen, randgemeente van Mechelen, in Klein-Brabant, aan de Zenne.
931 ha, vlak reliëf (7-10 m hoog) met overwegend goed
tot onvoldoende gedraineerde licht-zandleemgronden in het noorden en
onvoldoende en tamelijk slecht gedraineerde zandleemgronden in het zuiden.
Tamelijk slecht en slecht gedraineerde zandleem- en
kleialluvia langs de Zenne en de Abeek.
In 1961 pendelde 53,7% van de actieve bevolking vooral
naar het Mechelse en ook naar Brussel.
De gemeente telde in 1970 127 commerciële
landbouwbedrijven met een gemiddelde bedrijfsgrootte van 5,3 ha. Beteelde
oppervlakte : 48% grasland, 19% graangewassen (tarwe,gerst), 7,5% voederwortel-
en knolgewassen, 2,5% groenvoedergewassen, 4,5% aardappelen, 16,5%
groententeelt (o.a. bloemkool, witloof, sla, prei).
Enige industriële tewerkstelling in de meubelmakerij
en een wegvervoersbedrijf.
Het bos beslaat II ha. Oude Rendelbeekhoeve. Op Tweede Paasdag grote processie ter ere van
Sint-Cornelius.
Monumenten
Van de romaanse kerk van witte steen zijn nog sporen
zichtbaar in de toren en het koor. In 1852 werd het gebouw grotendeels
herbouwd.
Geschiedenis
De eerste vermelding van Leest (1129) betekent
wellicht voetspoor. Het grondgebied was verdeeld tussen het hertogdom Brabant
en het land van Mechelen, waar de eigenlijke dorpskern lag, die zijn ontstaan
te danken
heeft aan de kruising van de Mechelsesteenweg en de
Zenneweg. De Sint-Niklaasparochie is vermoedelijk ouder van 1129. Bisschop
Burchard van Kamerrijk schonk in dat jaar het patronaat van de kerk en de
tienden aan de abdij van
Kortenberg.
1974 DE FUSIE
Vooral sinds de bekendmaking door de Gouverneur van
een algemeen plan van samenvoeging van al de gemeenten in de provincie
Antwerpen, is over de fusies al veel en hartstochtelijk gesproken en
geschreven. Dit plan voorzag de samenvoeging van Leest bij
Mechelen, dat o.a. ook Hombeek en Heffen zou opslorpen. De burgemeesters en schepenen van verschillende
gemeentenbelegden de ene vergadering na
de andere, stelden vlammende moties op en hielden persconferenties. De V.V.P.
Leest deed hieraan niet mee.
Wel bespraken wij de zaak met het arrondissementeel
C.V.P.-bestuur, betrokken hierbij onze bestuursleden en vroegen verschillende
inwoners van onze gemeente om hun gedacht.
Het staat vast dat de regering besloten heeft de
fusies door te drijven en dit zeker voor Vlaanderen. Na jarenlang gepalaver,
pakt men nu de zaken met vaste hand aan.
Zich hiertegen verzetten als kleine gemeente van 2.000
inwoners is uitzichtloos. Hoezeer wij het ook betreuren dat er een einde wordt
gesteld aan een eeuwenlange zelfstandigheid van onze gemeente, toch moeten wij de werkelijkheid inzien. De tijden zijn veranderd. Van
een moderne gemeente verlangen wij dat zij steeds meer taken op zich neemt en
meer diensten verleent. Dit kan slechts gebeuren als een gemeente een voldoende grootte heeft en aldus voldoende sterk is.
Daarom besloten wij, als er dan toch een fusie moest
komen, samen te gaan met Hombeek en Heffen. Wij hebben dit ook verdedigd tijdens een algemene
vergadering bijeengeroepen door het provinciebestuur in Antwerpen. Alle
partijen en alle gemeenteraden uit het Mechelse waren er aanwezig. Wij stellen vast dat het provinciebestuur zich bij
onze mening heeft aangesloten en in die zin een voorstel heeft overgemaakt aan
de Minister. Deze moet nu zelf een definitief voorstel opmaken dat nog voor de
verschillende gemeenteraden zal komen.
Wij willen u ook zeggen dat één van de argumenten
waardoor wij kozen voor de fusie met Hombeek en Heffen is : door over te
schakelen naar een grote gemeente zal hopelijk ook de hevigheid en de scherpte
van de dorpspolitiek verdwijnen.
De dorpspoilitieke tegenstellingen die het
verenigingsleven in ons dorp zo moeilijk maken, zullen plaats maken voor meer
verdraagzaamheid. En dat is, naar onze mening, een groot voordeel.
1993
23 juli Gazet van Mechelen : Leest in de
weer tegen 97 nieuw te bouwen woningen
Noteer goed dat deze actie niet gericht is tegen
gelijk welke persoon, zegt Paula Bradt uit Leest met veel overtuiging. Ondertussen
is ze zelf enigszins overdonderd door het bliksemsucces van haar actie. Vorige zaterdag werd een aantal mensen
aangesproken voor een samenkomst die zondag doorging, en waar besloten werd een
petitieactie te voeren. Nu vallen reeds de getekende petities met hopen in de
bus. Gisteren telde Paula Bradt 520 handtekeningen die
tégen de voorgenomen bouw van 97 woningen op de Kouter zijn. Ik zal niet
overdrijven, zegt de actievoerster, maar van de straten die reeds binnenzijn,
heeft toch zeker 70 t.h. van de bewoners de petitie getekend. Om niet te
spreken over het enthoesiasme van de actievoerders.
Deze actie is gericht tegen het voornemen van de
Mechelse Goedkope Woning om te Leest in een woonuitbreidinsgebied achter de
Dorpsstraat en de Kouter 97 sociale woningen op te trekken. De actievoerders
zeggen niet tégen sociale woningen te zijn, maar vinden dat deze manier van
werken een kaakslag is voor Leest.
Argumentatie
Paula Bradt, die jarenlang directrice van de vrije
school te Leest was en met het dorpsleven zeer sterk verbonden, somt vlot de
argumentatie op tegen deze geplande bouw. De wijk zal namelijk ingeplant worden
in een prachtige open ruimte. Dit is tegen de doelstellingen van De Batselier,
die zegt dat open ruimte maximaal moeten gevrijwaard blijven. Ook het
structuurplan Vlaanderen van Kelchtermans stelt dit uitdrukkelijk.
Getto
Mw. Bradt vreest in de tweede plaats dat de nieuwe
wijk een getto zal vormen omdat zij niet aansluit bij het dorp. Ook dit wordt
uitdrukkelijk verworpen in beide documenten.Verder menen de actievoerders dat
de geplande wijk veel te groot is voor hun dorp en heel wat problemen zal
meebrengen. Men heeft er eveneens problemen mee dat deze bouw in
woonuitbreidingsgebied moet gebeuren, terwijl er in Leest nog bouwgebied is. De
nieuwe wijk houdt geen rekening met het agrarisch karakter van het dorp en zal
veel moeilijkheden veroorzaken voor de landbouwers.Deze dreigen al om met hun
tractoren naar Mechelen af te zakken om hun grieven te uiten. Ten slotte
vragen de actievoerders zich af of dit alles niet een klein beetje ruikt naar
belangenvermenging. Voor de wijk zou de toegangsweg naar de omnifeestzaal
onteigend worden en vervolgens aangelegd. Laat de zaakvoerder nu toevallig ook
zaakvoerder van de bouwmaatschappij zijn.(noot : Gust Emmeregs)
Landbouwgebied
Men
moet nu wel vlug ageren, want volgend jaar zou anders dit gebied weer
landbouwgebied geworden zijn, gezien de huidige tendensen, zo zeggen de
actievoerders.
En
eens te meer verwijzen ze naar het structuurplan Vlaanderen, waar behoud en
versterking van open ruimten als zeer belangrijk worden aangewezen. En nogmaals
voegen ze er aan toe : Dit alles is niet gericht tegen Gust Emmeregs als
persoon, maar tegen een politiek van beton, die thuishoorde in de jaren zestig.
Politiekers moeten nu verder kunnen kijken dan het eigen belang.
In dezelfde krant van 29 juli kreeg Gust
Emmeregs een forum :
Allemaal
gelogen, zegt Gust Emmeregs : De Sussen en de Blekken zijn terug.
Gust
Emmeregs, gemeenteraadslid uit Leest en ook zaakvoerder van de Mechelse sociale
bouwmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning, heeft wat hij zelf omschrijft als
een omzendbrief verspreid.
In
alle brievenbussen bij de circa 2.400 Leestenaren belandt gisteren of vandaag
het antwoord van Gust Emmeregs i.v.m. enkele honderden bezwaren tegen de
voorgenomen bouw van 97 sociale woningen in het woonuitbreidingsgebied ter
hoogte van de omnihal. Het zit Gust Emmeregs hoog dat 830 Leestenaren, of zowat
een derde van alle inwoners van het dorp, hun handtekening onder het
bezwaarschrift hebben gezet.
De
mensen zijn bewust misleid. Men wil mij en mijn werk in opspraak brengen. In
voetbaltermen uitgedrukt speelt men op de man in plaats van op de bal, zei
gisteren Emmeregs, duidelijk aangeslagen.
Het
ziet er naar uit of Leest zet de tijd 20 jaar terug naar de periode waarin de
Sussen en de Blekken de lokale politieke strijd uitvochten.
Een aantal inwoners onder leiding van Paula Bradt, de voormalige directrice van
de vrije basisschool, kant zich tegen de voorgenomen bouw van 97 sociale
woningen.
In
de gemeente werd een bezwaarschrift verspreid en twee dagen later terug
opgehaald. De actie resulteerde in 830 handtekeningen onder het bezwaarschrift.
Het bundel werd aan het schepencollege in Mechelen overgemaakt.
Geviseerd
Gust
Emmeregs zei gisteren dat hij zich persoonlijk geviseerd voelt in de actie die
sommigen tegen de geplande bouw ondernemen. Hij benadrukt dat iedereen het
recht heeft om zich op de wettelijke voorziene manieren tegen bepaalde
initiatieven te verzetten. Nu neemt men echter een loopje met de waarheid.
Daartegen wil ik protesteren. Men schuift mij ook zaken in de schoenen die
oneerlijk en moedwillig verkeerd worden voorgesteld, zegt Emmeregs die zijn
omzendbrief op 800 exemplaren in alle Leestse brievenbussen heeft gestopt. Gestaafd
met soms reeds 20 jaar oude bewijsstukken toont Emmeregs daarin aan dat de
plannen tot de bouw van de bekritiseerde woningen dateert van in 1965. Het
voorontwerp is gesitueerd op de plaats waar de MGW nu, in samenwerking met het
bouwbedrijf Swinnen uit Mol, 97 sociale koopwoningen voor Vlaamse mensen uit
Leest en omgeving van ongeveer 3,5 miljoen per woning wil bouwen. Deze woningen
zijn tegen die prijs volledig afgewerkt en hebben 3 slaapkamers.
Emmeregs, zaakvoerder van de MGW en ook beheerder van de Omnihal die een
beperkte oppervlakte grond zal dienen af te staan om het project mogelijk te
maken, weerlegt alle beschuldigingen als zou hij aan belangenvermenging doen.
Racisme
Echt
boos is Gust Emmeregs omdat de actievoerders de Leestenaren beïnvloeden met
dooddoeners als Pas op, daar komen allemaal vreemdelingen in wonen. Leest kan
volgens hem dergelijke uitingen van racisme best missen. Die uitspraken komen
uit de mond van mensen die beweren achter de politiek van Paula DHondt te
staan, betoogt hij. Volgens Gust Emmeregs heeft een beperkt aantal mensen,
overwegend uit éénzelfde familie, uit eigenbelang veel goedgelovige
dorpsgenoten om de tuin geleid. De mensen hebben niet eens de tijd gekregen om
de tekst van het bezwaarschrift te kunnen lezen, is hij van mening.
Ondertussen
is bij het schepencollege van Mechelen inderdaad een bundel met 830
handtekeningen tégen de voorgenomen bouw van de woningen in Leest toegekomen.
Dat
betekent dat één derde van de Leestenaren zich theoretisch niet akkoord
verklaart met het initiatief. Het is nu de opdracht van het college om de
bezwaren juridisch uit te pluizen. Gust Emmeregs hoopt dat ook de
gemeenteraadsleden de kans zullen krijgen zich in dit debat te mengen. Het is
echter niet het aantal bezwaren dat doorslaggevend mag zijn, wél de gegrondheid
ervan, vindt hij.
Als
het schepencollege van Mechelen alsnog het licht op groen zet en wanneer
stedebouw zijn reeds 20 jaar geleden gegeven goedkeuring handhaaft, dan krijgt
Leest reeds volgend jaar enig concreet resultaat van het grootse opzet te zien.
Tenzij de dorpspolitiek daar een stokje voorsteekt. Sussen en Blekken weet
je wel. (F.J.)
Nog in dezelfde krant van 29 juli :
gemeenteraadslid en volksvertegenwoordiger van de oppositiepartij VU Herman
Candries :
Wijkt
Leest ?
In
Mechelen wordt weer politiek op hoog niveau gespeeld. De 479 bezwaarschriften
en de 865 handtekeningen tegen een onzinnige verkaveling met bouwproject voor
97 woningen vallen Gust Emmeregs blijkbaar zwaar. De enige echte Leestenaar,
die anderen verwijt de man en niet de bal te spelen, is hier duidelijk de pot
die de ketel verwijt dat hij zwart ziet...Alle middelen blijken goed om de
geloofwaardigheid van deze protestactie te kelderen. Toch is het probleem
eenvoudig. In de richtlijnen, die minister De Batselier meegaf bij de
oprichting van Domus Flandria, klinkt het nochtans duidelijk welke de
prioriteiten zijn : de bestrijding van de leegstand, verbetering van de
kwaliteit van het woonpatrimonium, realisatie van woonzekerheid, met maximale
vrijwaring van de open ruimte. Voor Mechelen zijn er dus andere prioriteiten.
Voor alles moet de binnenstad opnieuw bewoonbaar gemaakt worden, opnieuw
bevolkt worden. Mooie open ruimte, zoals diegene waarnaar in dit geval gelonkt
wordt, zou best gevrijwaard blijven.
Gust Emmeregs liet het daar niet bij en
in een (niet gedateerd) manifest van vijf bladzijden onder de hoofding Antwoord van een echte Leestenaar aan de
Leestenaars verdedigde hij zijn handelswijze. Hierna een samenvatting :
De
Leestse bevolking kreeg vorige week een schrijven en een, door een paar
personen opgesteld model-bezwaarschrift, i.v.m. de verkavelingsaanvraag door de
NV Swinnen, in de bus of persoonlijk overhandigd.
Zowel
het begeleidend schrijven als de inhoud van het opgestelde bezwaarschrift zijn,
om het in voetbaltermen uit te drukken : SPELEN OP DE MAN IN PLAATS VAN OP DE
BAL.
Bepaalde
opgesomde redenen tot afwijzing van het voorstel zijn enerzijds totaal onjuist
en hebbenanderzijds nog min nog meer
tot doel mij persoonlijk, mijn verwezenlijkingen zoals de realisatie van de
Sporthal, de voetbalterreinen en de Omnihal, in opspraak te brengen.
Wat
men daar ook over zegt en schrijft, ik zeg u dat ik fier ben op al deze
verwezenlijkingen die de Leestse en/of Mechelse gemeenschap geen frank gekost
hebben. Ik heb er mijn laatste frank ingestoken en heb er nog elke dag de
grootste moeite mee om alles financieel rond te krijgen. Dit alles om de
Leestse en Mechelse jeugd toe te laten in eigen omgeving aan sport en
ontspanning te kunnen laten doen.
De
plaatselijke Vrije Basisschool waarvan Paula Bradt destijds, het moet gezegd
worden met veel inzet en initiatief de bezielende kracht was, was in 1985 wat
blij toen zij met haar leerlingen toegelaten werd in wat nu genoemd wordt :
een sporthal met een bedenkelijke architectuur.
Het
destijds genomen initiatief tot aankoop en benuttiging van die gronden voor
Sociale Woningbouw was een iniatief van het toenmalig Gemeentebestuur van
Leest.
Ik
vraag mij werkelijk af wat de bewoners van de verkaveling aan de Vinkstraat
hiervan vinden. Voor zover ik weet is daar geen Gettovorming en zijn deze
mensen reeds goed geïntegreerd in de Leestse gemeenschap.
Waar
ik ook met belangstelling naar uit kijk, is naar de reactie van de bewoners van
de Dorpstraat, Vinkstraat en Ten Moortele. Beseffen deze mensen wel goed dat in
het bezwaarschrift, blz. 2 punt 4, voorgesteld wordt om de open ruimte tussen
deze straten, zijnde plus minus 12 ha. te benutten voor sociale wongen.
Dit
wil zeggen sociale woningen bouwen achter de tuin van zon 100-tal bestaande
woningen.
Tot
daar, geachte vrienden van Leest-Mechelen, de reactie waar ik mij verplicht toe
voelde. De waarheid heeft ook haar rechten, of niet soms.
Vriendelijke
groeten, Gust Emmeregs.
1994 7 maart Gazet van Mechelen :
CDV de partij van de verzoening
Leest.-
De CDV is en blijft de partij van de verzoening. Dat beklemtoonden zowel
fractieleider Herbert Crol als burgemeester Jos Vanroy, vrijdag op de
info-avond van de CDV in een bomvolle parochiezaal in Leest. Als de ultieme
verzoeningspoging met de CVP echter niet lukt, gaat de CDV resoluut naar de
gemeenteraadsverkiezingen met de macht van onze overtuiging, zoals Vanroy dat
uitdrukte. Dat de CDV bij wijze van spreken zijn burgemeester heeft aangeboden
als zoenoffer, is volgens Crol het beste bewijs dat de partij echt wel bereid
is om opnieuw de rangen te sluiten. Ook Vanroy beklemtoonde met veel energie in
zijn stem dat hij voor de grote verzoening is en bereid om samen met Fons
Vanstappen en anderen van het toneel te verdwijnen. Maar dan moet men ons wel
ernstig nemen, aldus Vanroy. Als dat niet kan, gaat de CDV op 9 oktober naar
de verkiezingen en dan sta ik hier binnen enkele maanden opnieuw om u te vragen
voor ons te stemmen.
De
voorwaarden die de CDV stelt, zijn inmiddels bekend. Op de reeds goedgekeurde
ontwerplijst van de CVP moeten verkiesbare plaatsen vrijgemaakt worden voor
CDV-ers, zodat ze uitzicht hebben op een ambt als schepen of mandaten in het
OCMW en de Mechelse Goedkope Woning. In het voorstel dat de CDV vorige week
dinsdag aan de CVP heeft overgemaakt, stond concreet de eis dat de tweede,
vierde en zesde plaats op de CVP-lijst voor een CDV-er moest zijn. Daarop deed
de CVP een tegenvoorstel, waarover zaterdag of zondag nog moest onderhandeld
worden. De inhoud van dat tegenvoorstel werd vrijdagavond nog stil gehouden,
teneinde de besprekingen niet te bemoeilijken. Maandag zal in elk geval moeten
blijken of er een verzoening dan wel een definitieve breuk uit de bus komt. Het
partijbestuur van de CVP komt immers maandagavond voor de tweede keer in één
week tijd bijeen om de knoop met de CDV door te hakken. Waarnemers meenden
vrijdagavond dat de CDV in elke geval handig gemaneuvreerd heeft door de bal in
het kamp te leggen van de CVP, waar de eensgezindheid rond heel de situatie de
voorbije dagen ver zoek was.
Primeur
Gust
Emmeregs, afgevaardigd bestuurder van de Mechelse Goedkope Woning, kwam vrijdag
in zijn uiteenzetting nog met een primeur voor de dag. De geplande verkaveling
in Leest, voor een sociale woonwijk van meer dan 90 woningen, werd niet
goedgekeurd door het huisvestingsfonds Domus Flandria. De MGW heeft de grond
dan ook niet langer nodig en gaat in op de vraag van een bouwfirma om heel het
perceel te verkopen. Volgens Emmeregs komt er mogelijk nog dit jaar een
particuliere verkaveling van sociale woningen.
1994 8 augustus Gazet van Mechelen : CDV
WIL VERZOENING ZONDER EXCLUSIEVEN...MAAR DE CVP WIL GEEN EMMEREGS
De
recente gebeurtenissen en het afspringen van de verzoeningspogingen tussen CVP
en CDV, hebben als gevolg dat in Mechelen het christen-democratische front
verdeeld naar de kiezer stapt, tenzij er de komende uren toch nog een uitweg
wordt gevonden. Voor de insiders is zulks nu helemaal uitgesloten, want de CDV
wil een verzoening zonder exclusieven, de CVP wil onder geen beding dat Gust
Emmeregs op de lijst fungeert. Dat men Herbert Crol op de lijst zou meenemen
vond wel genade bij een meerderheid van het partijbestuur. Zoals bij de meeste
van dergelijke gevallen meent iedereen het gelijk aan zijn kant te hebben. De
CDV, bij monde van fractieleider Herbert Crol ziet het zo. Sinds 28 februari
94 praten CDV met CVP om met een gemeenschappelijke christen-democratische
lijst naar de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober e.k. te stappen.
Er
werden langs beide zijden een aantal voorstellen gedaan aangaande
lijstsamenstelling, programma, e.d.
De
mening van het CVP-bestuur werd nooit gevraagd. Er werd telkens in een beperkt
groepje, het dagelijks bestuur, rond de pot gedraaid. Men durfde in de CVP geen
beslissingen nemen, want dan zou snel duidelijk worden dat zij geen echte
verzoening willen tot stand brengen. Bemiddelaar Stan De Clercq deed, na vele
gesprekken gevoerd te hebben met beide groepen, op 7 april een voorstel. Dit
voorstel was gebaseerd op een evenwichtige basis voor CDV en CVP. Zeven CDV-ers
zouden fungeren op de plaatsen 35 tot 41. Hierbij is zeer belangrijk te weten
dat burgemeester Jos Vanroy zelf heeft aangeboden zich niet kandidaat te
stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen indien er een verzoening tussen beide
groepen tot stand zou komen. Ook oud-schepen Fons Vanstappen en schepen Leo
Clarijs zouden niet op de lijst fungeren. Dit was vanuit de CDV-hoek een
belangrijke stap om de verzoening volledig te kunnen realiseren. Dit voorstel
van de bemiddelaar werd door de CDV positief onthaald in een antwoord van 14
april. Voor de CVP was dit voorstel blijkbaar niet de oplossing. Herbert Crol
en Gust Emmeregs waren evenmin welkom. Meer dan een maand later gaven ze aan de
bemiddelaar te kennen dat ze zijn voorstel nooit in het CVP-bestuur hadden
besproken en dat het dagelijks bestuur slechts 3 CDV-ers op de lijst wenste te
plaatsen, nl. Jos Van Aken, Germaine Peeters en Louis Vloebergh.
6 mei 1992 - Gazet van Antwerpen: CVP SCHORST 12 MANDATARISSEN- Burgemeester
Vanroy, twee schepenen en zaakvoerder MGW niet langer spreekbuis van
CVP-Mechelen
De politieke bom binnen de
CVP-Mechelen, die al een tijdje aan het tikken was, is nu tot een explosie
gekomen. Het Dagelijks Bestuur van de CVP-Mechelen acht 12 mandatarissen niet
langer leden van de partij. Daaronder bevinden zich de
burgemeester, twee schepenen en de zaakvoerder van de Mechelse Goedkope Woningen.
Aanleiding tot deze vrij zware sancties die tegen de twaalf is genomen is het
niet nakomen van de in het bestuursakkoord voorziene schepenwissel Fons
Vanstappen-Frank Nobels.
De herrie daarrond duurt al
enkele maanden. Als reden om de wissel tussen schepen Vanstappen en
fractieleider Frank Nobels niet te laten doorgaan had burgemeester Vanroy gesteld
dat er eerst een oplossing moet gevonden worden voor raadslid GUST EMMEREGS
uit LEEST. Die moet op woensdag 19 mei in de bouwmaatschappij Mechelse Goedkope
Woning zijn mandaat van afgevaardigd beheerder afstaan aan Wim Jorissen.
Woordbreuk gepleegd Een
schepen is voor zes jaar verkozen en ik blijf bijgevolg op mijn stoel zitten
tot einde van mijn mandaat, zegt Fons Vanstappen. Die krijgt men alvast niet
uit zijn schepenzetel voor het einde van deze legislatuur. Vanstappen had tot 1
mei jl. de tijd om zijn mandaat af te staan aan de jongere collega Frank
Nobels. Dat is dus niet gebeurd en daarover heeft het Dagelijks Bestuur van de
CVP-Mechelen zich maandagavond urenlang gebogen. In een persmededeling zegt het
dagelijks bestuur te betreuren dat de burgemeester, samen met enkele andere
mandatarissen, geen gevolg gaven aan de herhaalde oproepen om zich aan te
sluiten bij de besluiten genomen door de verschillende CVP-partijinstanties.
Het CVP-bestuur betreurt verder dat Vanroy, schepen Clarijs-Pauwels, schepen
Vanstappen vroeger gemaakte akkoorden terug op de helling willen zetten en
zelfs weigeren om de schriftelijke akkoorden, waaronder zij hun handtekening
plaatsten, uit te voeren.
Het CVP-bestuur wenst zeer
duidelijk te stellen dat diegenen die manifest woordbreuk plegen niet thuis
horen in de Christelijke Volkspartij.
Reeds voor de gemeenteraadsverkiezingen heeft de CVP-afdeling vanMechelen geopteerd voor een vernieuwd beleid.
Dit kwam tot uiting bij de lijstvorming waar er een kopploeg werd naar voor
geschoven in de plaats van een kopman. Volgens 80% van de CVP-afdeling was het
immers noodzakelijk om naast de ervaring van de vroegere burgemeester een
duidelijke vernieuwing te brengen. Voor de tweede tot en met de vijfde plaats
werden Patrick Backx, Leo Stevens, Frank Nobels en Lieve Keuleers op de lijst
geplaatst.
Toen na de verkiezingen de CVP
opnieuw bestuursverantwoordelijkheid kreeg kwam er een consensus tot stand die
leidde tot een geschreven akkoord dat door alle betrokkenen werd ondertekend.
Dit akkoord hield in dat Fons Vanstappen en Lea Clarijs-Pauwels schepenen
zouden worden doch dat zij er zich toe verbonden op vraag van het partijbestuur
respectievelijk in 1992 en 1993 ontslag te nemen ten voordele van Nobels en
Keuleers. Ook werd afgesproken dat Emmeregs in mei 1992 zou opgevolgd worden
door Wim Jorissen in de MGW.
Dit akkoord, zegt de
CVP-Mechelen, werd unaniem bekrachtigd door het bestuur van de CVP-afdeling
Mechelen waarvan de betrokkenen allen deel uitmaken.
Vanroy liet onlangs dan schriftelijk aan het partijbestuur weten dat EMMEREGS
zaakvoerder van de MGW blijft en de schepenwissel voor onbepaalde tijd zou
worden uitgesteld.
Het CVP-Bureau heeft tijdens de
vergadering van maandagavond jl. nu vastgesteld dat 12 leden van de partij geen
gevolg hebben gegeven aan de oproep om zich voor 1 mei jl. aan te sluiten bij
de beslissingen van het partijbestuur Mechelen. Dat zijn met name, na de burgemeester
en de twee schepenen en de MGW-zaakvoerder, de gemeenteraadsleden Germaine
Peeters, Jos Van Aken, LOUIS VLOEBERGH en Herbert Crol en de OCMW-raadsleden
Theo De Wit, Annie Vanstappen, Guido Vandeneede en Herwig De Lannoy.
Omdat Vanroy, Vanstappen,
EMMEREGS en Clarijs manifest hun handtekening over de afgesproken wissels
hebben verloochend, waarbij men zich de vraag kan stellen welke waarde de
handtekening heeft van de burgemeester en van andere mandatarissen, heeft het
CVP-bureau beslist om aan het eerstvolgende partijbestuur voor te stellen deze
mandatarissen uit de partij te stoten.
Gelet op sommige positieve
signalen tot verzoening zal aan de overige dissidente mandatarissen gevraagd
worden om voor 1 juni a.s. hun engagementsverklaring te hernieuwen, ondermeer
door het onderschijven van de beslissingen van het partijbestuur Mechelen
omtrent de wissels. Geven zij geen gevolg hieraan dan zal ook tegen hen de
procedure tot uitsluiting gestart worden in het partijbestuur van juni a.s.
Belangrijk is ook dat Vanroy en
Vanstappen worden aangemaand om hun achterstallige bijdragen aan de partij
(samen zon 100.000 frank) te voldoen.
Tot slot zegt de CVP dat ze de
afspraken met de coalitiepartner, de SP, zal nakomen omdat men het bestuur van
de stad niet op de helling wil zetten.
Iedereen moet kleur gaan
bekennen
Ondanks deze zware heibel
binnen de CVP wordt gezegd dat het bestuur van de stad niet in gevaar zal
komen. Er zal niet onverdeeld gestemd worden in de raad. Kritiek punt wordt
wellicht de vervanging die er aankomt om woensdag 19 mei. Dag waarop raadslid
Wim Jorissen (CVP) het zaakvoerderschap van Gust EMMEREGS in de MGW zal
overnemen. Daarover moet er niet gestemd worden binnen de gemeenteraad, omdat
dit automatisch zal gebeuren binnen de algemene vergadering van de MGW.
Algemeen wordt verwacht dat Vanroy een of ander manoeuver zal uithalen om dat
mandaat van Jorissen te laten intrekken en dan wordt het uitkijken hoe het
stemgedrag zal zijn van coalitiepartner SP.
Vraag is dan ook of het beleid
van de stad op de helling wordt gezet en of er weer naar een wisselmeerderheid
zal dienen gegrepen zoals ten tijde van oud-minister Jef Raemaekers, tijdens de
vorige legislatuur ?
De bom is al ontploft binnen de CVP, maar er blijft de komende weken nog wel
wat dynamiet in de Mechelse politieke lucht hangen. L.D.N.
De
dag nadien schreef dezelfde krant dat de Mechelse CVP-jongeren volledig de
houding van het CVP-partijbureau onderschreven en dat ze de uitsluiting uit de
partij eisten van burgemeester Vanroy, schepenen Fons Vanstappen en Lea Clarijs
en zaakvoerder MGW Gust Emmeregs die volgens hen op een schandalige wijze hun
woord braken en hun handtekening verloochenden.
In
dezelfde krant kreeg ook de burgemeester een forum. Volgens hem werd de stad
bestuurd door de verkozenen en niet door de partij...
In
Het Laatste Nieuws van 22 mei reageerde Gust Emmeregs : Ik ben geen jurist, wel een realist. Als men mijn mandaat afneemt
binnen de MGW, dan sta ik erop dat men mij een evenwaardig mandaat zou
teruggeven. Dat heeft dus niets te maken met onderschreven akkoorden. Mag ik in
dat verband immers verwijzen naar een eveneens onderschreven bestuursakkoord
CVP-SP en het daaraan gekoppeld beleidsdocument aangaande de begroting 1990. Na
lang overleg kwam men tot een concensus. Ik heb toen mijn verantwoordelijkheid
genomen.
Emmeregs
werd, door de onthoudende stemmen van de SP-ers, tijdens de algemene
vergadering van de MGW, in zijn functie bekrachtigd.
...bovendien heeft de
CVP-Mechelen mij eind 1988 voorgesteld om het mandaat van beheerder MGW te
aanvaarden mits de uitdrukkelijke belofte en dit na een schorsing van de
bestuursvergadering- dat voor het verstrijken van mijn mandaat men voor mij een
evenwaardig mandaat zou hebben. Dat kan niemand ontkennen. De eerlijkheid
gebied mij te zeggen dat voorzitter van de Vlaamse Executieve, Luc Van den
Brande, zich de laatste maanden bijzonder heeft ingespannen om die belofte in
te lossen. Dit is spijtig op onbegrip gestoten van bepaalde individuen. Ook wil
ik nog benadrukken dat ik in de heraanstelling van mijn functie als
afgevaardigd-beheerder geen persoonlijk belang, noch prestige nastreef. (...)
Eind
mei bekrachtigde het hoogste orgaan binnen de CVP-Mechelen, het Partijbestuur,
wat weken voordien het Partijbureau had beslist : uitsluiting uit de partij
voor burgemeester Jos Vanroy, voor de schepenen Vanstappen en Clarijs-Pauwels
en MGW-beheerder Gust Emmeregs. (HLN 27/5/92)
Tijdens
een drie uur durend debat in besloten vergadering trok de Mechelse gemeenteraad
het mandaat in van Gust Emmeregs als afgevaardigd beheerder bij de sociale
bouwmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning
(HLN,3/6/92)
Het
Laatste Nieuws van 18 juni : ...De
Ik-wel-jij-niet-strategie gaat vrolijk verder binnen het Mechels stadsbestuur.
Wie enkele dagen in het buitenland verblijft, weet bij zijn terugkeer niet meer
wie er wààr benoemd werd, wie er nog tot welke partij behoort en wie er zijn
huik naar de wind hing. Koren op de molen natuurlijk voor de protest-,
oppositie- en radicaalstemmers. (...)
Wat Gust Emmeregs betreft is de
situatie en vooral zijn persoonlijke houding- eerder confuus. Op de
partijvergadering las voorzitter Arnout Schotsmans een verklaring van Emmeregs
voor waarin deze laatste zegt alle richtlijnen en beslissingen van de partij te
zullen volgen. Gezien hieruit een positieve houding bleek, stelde de voorzitter
voor om de uitsluitingsprocedure voor Emmeregs uit te stellen. 43 van de 62
aanwezigen stemden voor uitstel. De voorgelezen brief van Emmeregs blijkt dan
weer diametraal te staan op de inhoud van een andere verklaring, die hij
dezelfde dag ondertekende.
Hierin verklaarde hij met alle gemeenteraadsleden en OCMW-ers van de
Vanroy-clan ontslag te zullen nemen als iemand onder hen uitgestoten werd.
Wim Jorissen is ondertussen
aangesteld als afgevaardigd-bestuurder bij de MGW.
Tijdens de buitengewone algemene vergadering van die MGW werd Willy Deleus, ter
vervanging van Gust Emmeregs, benoemd tot bestuurder.
(...)
De getackelde Gust Emmeregs zou
nu als soelaas een deeltijdse opdracht krijgen op het kabinet van minister Van
den Brande.
Welke van zijn 2 voornoemde schriftelijke verklaringen nu de echte is, blijft
echter voorlopig nog onduidelijk. (...)
Op
25 juni blokletterde Het Laatste Nieuws : Gust
blijft bij burgemeester.
Emmeregs
maakte aan de pers bekend dat hij de groep Vanroy trouw bleef...De echte moeilijkheden begonnen toen de
stadsbegroting van 1990 getrouw werd opgesteld en goedgekeurd door de
voltallige SP en een meerderheid van de CVP. Zij werd niet aanvaard door een
minderheid van de CVP (de groep Nobels-Stevens). Van dan af escaleerden de
zaken. Het Laatste Nieuws : Emmeregs zegt voluit dat het College van
Burgemeester en Schepenen en dus het stadsbestuur van CVP en SP- meer werd tegengewerkt
door de minderheidsfractie binnen de CVP, dan door de oppositie. Hij wijst
daarbij naar juni 1991, toen gepoogd werd om schepen Vanstappen uit de partij
te sluiten. In september 1991 wordt een nieuw akkoord met schepen Vanstappen
gesloten en ondermeer ook een hernieuwde toezegging naar Gust Emmeregs toe.
Oktober 1991, dringende vraag tot Emmeregs zich kandidaat te willen stellen
voor de provincieraadsverkiezingen, met een nogmaals hernieuwde formele
schriftelijke bevestiging in verband met het beschikbaar stellen van een
gelijkwaardig mandaat. En dan de breuk binnen de CVP einde mei-begin juni jl.
Dan komt minister-president Luc
Van den Brande tussenbeide. Ik heb me dan schriftelijk principieel bereid
verklaard de standpunten van het CVP-partijbestuur te aanvaarden, op voorwaarde
dat voorafgaandelijk een gesprek zal worden gevoerd met Van den Brande. Dat
heeft tot niets geleid. Ik hoopte dat mijn gevoelsmatige trouw aan de CVP als
instelling zou kunnen worden verzoend met de meerderheidsfractie waartoe ik
behoor. Maar dat heeft niet mogen zijn, en de doorbraak is er dan ook niet
gekomen, zegt Emmeregs.
De CVP-er besloot met te zeggen
dat, wanneer zijn trouw voor de CVP maar te verwezenlijken is ten koste van een
volkomen aloyale houding ten overstaan van de burgemeester en de
meerderheidsfractie, dat hij het gedachtengoed der Christen-democratie trouw
blijft, doch binnen het kader en de werking van de groep waartoe hij behoort.
De groep van burgemeester Vanroy dus. Emmeregs zegt dat bij hem de houding van
een strikte loyaliteit en gebondenheid met de meerderheid der Mechelse
CVP-mandatarissen boven het nastreven van een gelijkwaardig mandaat staat. Het
voornaamste is dat de stad verder kan bestuurd worden, en daar is volgens hem
ook een meerderheid voor.
Na deze verklaring mag Emmeregs
er zich aan verwachten dat de CVP-Mechelen hem binnen de kortste tijd uit de
partij sluit. Meteen kan er naar de verkiezingen binnen drie jaar worden
gewerkt.
De
perikelen in het Mechelse CVP-huishouden zouden leiden tot de oprichting van
een nieuwe partij : de CDV (Christen Democratische Vernieuwing) waarvan
burgemeester Jos Vanroy vaandeldrager was en waarbij Gust Emmeregs zich zou
voegen.
Fotos :
-Schepen Fons Vanstappen.
-Schepen Lea Clarijs-Pauwels.
-Burgemeester Jos Vanroy in 83
tijdens een gemeenteraadszitting. In het midden de heren Charlier en Michiels.
Achteraan links Gust Emmeregs.
Op 16 september 1994 organiseerde Davidsfonds Leest een debatavond in het
Parochiehuis met de Mechelse politici. Moderator was BRTN-journalist Alex
Puissant. Deze laatste startte het debat met te vertellen dat men met zoveel
aanwezige partijen en sprekers niet van een debat kon spreken. Dat de meesten
overigens voor het eerst in Leest kwamen, was voor de aanwezigen in diverse
materies duidelijk.
Er waren vertegenwoordigers van WOW, PVDA,
CDV, SP, VLD, VU, CVP, Vlaams Blok, Rood-Groene beweging en Agalev en in de
zaal een 80-tal politiek geïnteresseerden.
De CDV, zonder Gust Emmeregs want hij
was niet uitgenodigd, kwam diverse keren in de verbale vuurlinie te liggen.
Vooral rond de verkaveling van Leestse gronden voor sociale woningen waar deze
partij een positieve beslissing had genomen in dat dossier. De doorsnee Leestenaar, zo bleek, lust de
CDV en specifiek de verantwoordelijken in het dossier wel rauw. De CDV-er
Charlier zei dat er met de Leestenaar te weinig overleg was geweest in dit
dossier, maar dat dit in de toekomst niet meer zou gebeuren (GvM,
19/9/1994)
Gazet van Mechelen van 20 september
1994 :Gust Emmeregs is boos
Gust Emmeregs, zaakvoerder-afgevaardigd
bestuurder van de sociale bouwmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning vindt
dat hem onrecht is aangedaan. Vorige vrijdagavond organiseerde het Davidsfonds
van Leest een politiek debat in het vooruitzicht van de
gemeenteraadsverkiezingen. Omdat hij daar, als gemeentemandataris en als
verantwoordelijke van de MGW, niet werd op uitgenodigd is Gust Emmeregs uit
zijn krammen geschoten. Van sommige mensen uit het publiek die de debatavond
hadden bijgewoond, kwam Gust Emmeregs ter ore dat hij op die bijeenkomst als politieker
in een slecht daglicht werd gesteld.
Ik
vind het niet eerlijk dat ik mij niet heb kunnen verdedigen. Van het
Davidsfonds vind ik het bovendien niet correct dat ze toelieten dat
plaatselijke mandatarissen volgens een vooraf opgezet scenario een hak werd
gezet.
Emmeregs voelt zich na zes bewogen
politieke jaren min noch meer geviseerd door bepaalde groepen uit zijneigen gemeente. Tegen die gang van zaken
heeft hij alvast geprotesteerd.
De Gemeenteraadsverkiezingen van 9
oktober 1994 gaven volgende uitslag :
Het stadsbestuur werd als volgt
samengsteld : Geert Bervoets (SP) burgemeester, Patrick Backx (CVP) 1ste
schepen, Willy Vandenbrande (SP), 2de schepen, Johan Lamon (Agalev)
3e schepen,
Leo Stevens (CVP) 4de
schepen,Jan Pepermans (Agalev) 5de
schepen, Frank Nobels (CVP) 6e schepen, Jaak De Wachter (SP) 7e
schepen, Raymond Janssens (SP) 8e schepen.
Gazet van Mechelen van 11 oktober 1994: Emmeregs begraaft politieke strijdbijl
Gust
Emmeregs kon gisteren de zware verliescijfers van zijn CDV, de partij van de
burgemeester, nog steeds niet verwerken.
Ik
begrijp het niet. Ik haal 505 voorkeurstemmen en moet mijn zetel in de raad
afstaan aan kandidaten die niet eens 50 stemmen achter zich kregen.
Hij
toonde zich bitter omdat sommige kiezers voor kleinere partijen als bv. Rossem
hebben gestemd. Dat doet mensen zoals hij de das om.
Nochtans
verklaart dàt niet de nederlaag van de CDV. Na 24 jaar actieve politieke
bedrijvigheid legt Gust Emmeregs er het bijltje bij neer. Hij wil zich de
volgende jaren volledig toeleggen op zijn zaak.
Over
of hij ooit nog in de politieke arena zal aantreden liet Emmeregs zich gisteren
niet uit. Voorlopig wil hij de dingen eens rustig bekijken. Emmeregs neemt zich
voor om zijn omnihal in Leest verder te blijven uitbouwen
ten dienste van de gemeenschap. Of hij nu gemeenteraadslid is of niet.
En dezelfde krant blokletterde op
31/12/1994 : Gust Emmeregs sluit een tijdperk af.
Na
30 jaar politiek leven is dat tijdperk voor Gust Emmeregs (54) onherroepelijk afgesloten.
Dat hij niet werd herverkozen is voor hem nochtans geen reden dat hij zich niet
verder ten dienste van zijn medemensen zou stellen. Ik ben nu eenmaal zo, zei Emmeregs. De man
die zonder fusies hoogstwaarschijnlijk nog altijd burgemeester van Leest zou geweest zijn, verheelt niet enigzins
teleurgesteld te zijn. Hij had méér respons
verwacht
van de kiezers voor wie hij meent zich steeds dienstbaar te hebben opgesteld.
De teleurstelling van Emmeregs heeft ook te maken met wat hij omschrijft als
een afrekening tussen personen bij de breuk tussen CVP en CDV. Die breuk
verklaart volgens hem ook dat de CDV bij de Mechelaars niet aanslaat en dat
waarschijnlijk nooit zal doen. Het is niet goed dat mensen die hetzelfde
gedachtengoed verdedigen zich in verschillende
formaties opstellen is zijn overtuiging. Zelf
heeft Emmeregs er geen spijt van dat hij de stap naar de CDV heeft gezet. Hij
verklaart die overstap als een gevolg van de zaken die van dag tot dag gebeuren.
De
politieke maneuvers waren er oorzaak van dat Gust tot tweemaal toe achter een
schepennet viste. Na defusie opteerde men in Mechelen voor een CVP-schepen die
uit de deelgemeente Muizen kwam. In
1982 werd de CVP na de verkiezingen in de oppositie gedrongen. Gust verklapte
ons ook een geheim : Waar het voor een meerderheid duidelijk was dat ik in de
uitlopende legislatuur een schepenambt zou toegewezen krijgen, kantte reeds
in...maart 1983 een groep binnen de jongeren van de Mechelse CVP zich daartegen. Dat heeft me tot op vandaag
diep gekrenkt, aldus Gust.
Op 8 juli 2009 schreef GVA : VV Leest
geeft waarschijnlijk forfait. Voor VV Leest lijkt het erop te zitten. De ploeg
van de zwaar zieke voorzitter Gust Emmeregs is nog wel ingeschreven in
competitie maar zal waarschijnlijk forfait moeten geven. Voorzitter Emmeregs is
er het hart van in, maar moet zijn gezondheid voorrang geven. Ik zit nu
momenteel in het Middelheimziekenhuis en die trappen doen, is moordend, begint
een puffende Emmeregs. Het gaat niet goed met mijn gezondheid en nog veel
minder met die van VV Leest. Ik zou durven zeggen dat de situatie uitzochtloos
is. Ik heb nog wel enkele contacten gehad met mensen die de club willen
steunen, maar het is allemaal weinig concreet.
Vorig
jaar had VV Leest al een rampjaar met een trainersvaudeville, spelers die de
club verlieten, veel onderlinge ruzies en als klap op de vuurpijl de degradatie
toen in de laatste eindrondematch de wedstrijd werd stilgelegd omdat VV Leest
niet genoeg spelers meer had.
Toch
geeft Emmeregs het niet helemaal op. Het kan ook zijn dat we een jaar stoppen
en dan opnieuw beginnen. Want ik moet eerlijk zijn : het doet me hartzeer om na
35 jaar, waaronder zes jaar bevordering, te moeten stoppen. Maar ik kan door
mijn ziekte geen langetermijnplanning maken en dan is het eigenlijk zinloos.
Over een maand of drie weet ik hoe het met mij evolueert en dan kan ik er
misschien opnieuw invliegen. Maar nu hebben we een groot tekort aan spelers en
ik heb geen zin om elke week afgeslacht te worden. Mijn gezondheid is nu mijn
eerste zorg; Als dat goed komt, zie ik nog wel een toekomst voor VV Leest.
Dezelfde krant publiceerde op 28
augustus dat GR Katelijne bijna alle spelers van het failliete VV Leest
overnam, onder heneen hoop Brazilianen.
Gazet van Antwerpen brachtop 2 september 2009 volgend verslag naar aanleiding van het overlijden
van de stichter : Gust heeft voor
anderen veel gedaan, niet voor zichzelf
Dorpsfiguur
en politicus Gust Emmeregs is na een slepende ziekte overleden bij zijn zus in
Hombeek. Wij wisten dat hij ziek was. De Gust heeft tegen tweehonderd per uur
geleefd, maar zijn wil was wet, zegt zijn vriend Louis Vloebergh. Gust
Emmeregs was voor de CVP onafgebroken van 1971 tot en met 1994 gemeenteraadslid
in Leest en Mechelen.. Daarnaast was hij in de jaren tachtig ook voorzitter van
sociale huisvestingsmaatschappij Mechelse Goedkope Woning (MGW).
Samen
met toenmalig burgemeester Jos Van Roy, Fons Vanstappen en Lea Clarijs richtte
Gust, na een interne ruzie binnen de toenmalige CVP-Mechelen, net voor de
gemeenteraadsverkiezingen van 1994 de Christen Democratische Vernieuwing (CDV)
op. Toen dat geen succes bleek, keerde hij de politiek de rug toe. Gust
Emmeregs, die jaren bij Eternit in Kapelle-op-den-Bos werkte, stond bekend als
een doorzetter. Zo bouwde en runde hij de huidige sporthal in Leest. Die werd
enkele jaren geleden, toen zijn gezondheid achteruit ging, door de stad
Mechelen overgenomen.
Daarnaast
was Gust stichter van voetbalclub VV Leest, waarmee hij het tot in bevordering
schopte. De laatste jaren kende de club evenwel financiële moeilijkheden, wat
Emmeregs ertoe dwong om dit jaar geen ploeg in competitie in te schrijven. Nu
Gust er niet meer is, is de kans groot dat VV Leest van de voetbalkalender
verdwijnt.
Voor
het voetbal heeft hij in Leest veel gedaan. Voor jong en oud. Met dat klein
ploegske van den buiten speelde hij in vierde nationale. Wie doet het hem na ?
Gust kon het ook goed uitleggen. Voor de politiek was hij dus in de wieg
gelegd. Maar hij was van de Sussen en die moesten het onderspit delven tegen
de Blekken, de fanfare die het politieke landschap in Leest beheerste.
De Blekken hebben altijd de burgemeesterssjerp geleverd. Gust wou steeds zijn
gelijk krijgen, dat was zijn slechte kant. Als dat niet lukte, gooide hij soms
de boeken dicht op een vergadering en stoof naar buiten als een briesende
leeuw, herinnert Louis Vloebergh, die samen met Gust Emmeregs in de Leestse en
Mechelse politiek zat.
Ook
oud-burgemeester Jos Van Roy looft Gust voor zijn werkijver. Een heel
emotioneel geladen man die veel voor de gemeenschap heeft gedaan. Maar alles
wat hij erin gestoken heeft, heeft hij verloren. Gust heeft voor anderen veel
gedaan, nooit voor zichzelf. En op het ogenblik dat hij een schouderklopje kon
gebruiken, lieten ze hem nog vallen ook. Voor Gust was een woord een woord. Je
kon op hem rekenen. En dat is toch zeldzaam in de politiek. (LDN en SVH)
Gust Emmeregs was te Mechelen geboren op
18 augustus 1940 en overleed in zijn huiskring te Hombeek bij zijn zus Maria op
31 augustus 2009.
Leven
is soms niet gemakkelijk.
Ouder worden is soms moeilijk.
Doch sterven is soms moeilijker,
moeizaam
bent U heengegaan,
veel
te lang duurde de laatste stap.
Eindelijk kwam de verlossing
na
maanden en dagen van je ziekte,
weinige
mensen zullen het je nadoen.
Al
de evenementen die U presteerde,
de
voetbal en niet te vergeten
de
Leestse Volksfeesten.
U
verdient een staande ovatie Gust
Maar Eiken
sterven ook !
Nu
hebt U de verdiende rust gevonden
die
U op aarde niet werd gegund.
Je was dankbaar voor de goede zorgen
die
je zus Maria U heeft gegeven.
Nu ben je bij de familie
Op 13 september 1984 publiceerde PL in Gazet van Mechelen volgende kop :
Beter burgemeester in eigen dorp dan
schepen in de stad
Het was een citaat van Gust Emmeregs. De
auteur van het artikel trok van leer tegen enkele solo-riders in de Mechelse
politiek. Hij noemde Louis Neefs, Gery Van Exem en Wim Jorissen jr.
Tijdens
de jongste zitting van de gemeenteraad hebben we een nieuw geval gekregen :
CVP-raadslid Gust Emmeregs. Onbetwistbaar bezit deze man capaciteiten. Doch men
loopt door zich als solo-rider buiten de schreef te wagen het risico zich
belachelijk te maken en de partij een ondienst te bewijzen.
Anders
is het gesteld met Gust Emmeregs die, naar wij reeds maanden geleden vernomen
hebben, ingevolge een intern probleem in de CVP-familie, zich halsstarrig
afzijdig houdt van de CVP-bijeenkomsten en de stelling verdedigt dat het beter
is burgemeester te zijn in eigen dorp dan schepen in een stad. Doch Gust
Emmeregs is slechts raadslid in een stad en het dorp is sinds 1977 een
deelgemeente van Mechelen, waar Jef Ramaekers burgemeester is. Gust Emmeregs verkeert in de waan dat hij de
godfather is in zijn deelgemeente. Met het gevolg dat hij tijdens zijn tussenkomst
over de spoorwegaffaire Mechelen-Blaasveld er door Ramaekers werd ingeluisd, nadat
VU-er Firmin Verlinden hem al een hoekslag had toegediend.
Men
mag niet vergeten dat in de politieke arena een nogal uitgesproken nuance
verscholen ligt tussen dorpspolitiek en deze van een stad. En laat Mechelen dan
nog een heel groot dorp zijn.
Deze
evidentie schijnt Gust Emmeregs nog niet te hebben beroerd. In elk geval heeft
hij nog wel enkele jaren voor de boeg om van deze stelregel overtuigd te raken.
En er naar te handelen voor het te laat is.
In 1987 promoveerde VV Leest naar bevordering. Sponsor
Pauwels kwam in die tijd op de proppen. Op de terreinen van VV Leest verrees
een tribune met 450 zitplaatsen, sanitair, receptiezaal, e.a. Daartoe diende
voor 1,5 miljoen frank grond te worden aangekocht. Pauwels stelde renteloos 4
miljoen ter beschikking. Op het ogenblik dat de grondaankoop bij de notaris
diende beschreven te worden, ontdekte men in Leest dat Pauwels eigenaar van de
gronden zou worden. Gust Emmerechts ging resuluut in het verzet. Het bestuur
van VV Leest was bang om het financiële engagement aan te gaan en Gust haalde
een zoveelste toverformule tevoorschijn. Hij kon de NV Sportcentrum er toe
bewegen de grond aan te kopen en daartoe een financiering aan te gaan. Op die
manier werd het Sportcentrum eigendom van de terreinen.
Op 4 januari 1991 werd de NV Omni opgericht. Het initiatief
daartoe kwam van de NV Sportcentrum Leest omdat de combinatie sporten en
nevenactiviteiten nadelig op de sporthal inwerkten. In de NV Omni nam de NV
Sportcentrum een meerderheidsparticipatie.
In het Sportcentrum kwam er een nieuwe
sportvloer (1,5 miljoen frank) en de recreatiesporten konden terecht in de
omni-sporthal. Met deze derde uitbreiding werd een stevige basis gelegd opdat
de drie initiatieven leefbaar zouden blijven.
Aan de Omnihal in Leest hing in 1994 een
prijskaartje van 21,6 miljoen frank (GvM 12/4/1994) . De financiering werd
mogelijk dank zij een lening van 11 miljoen en een afbetalingskrediet dat Gust
Emmeregs vanwege Eternit, die het complex optrok, kreeg.
Van bij de start vermeldden de statuten
van de NV Omni ook dat de maatschappij zich zou bezighouden met de verkoop,
verwerken, bewerken en behandelen van bouwmaterialen. Gust Emmeregs in GvM : ik had toen reeds de bedoeling om me
voltijds met de NV Omni te gaan bezighouden. Bij velen kwam het nochtans als
een donderslag bij heldere hemel aan toen ik in september 1993, na 33 jaar
dienst, bij Eternit ben weggegaan. Ik zag mij daartoe verplicht. Maar Gust is
niet buitengekegeld bij Eternit. Als secretaris van de ondernemingsraad zou dat
overigens zo goed als onmogelijk zijn geweest.
De Gazet wees er op dat het Gust de
voorbije jaren via het voetbal, de sporthal en de omnihal in Leest, nooit te
doen is geweest om persoonlijk geld te verdienen. De meeste commerciële
initiatieven werden genomen om de aangegane verbintenissen tekunnen nakomen.
Het
gebeurt wel eens dat we enkele weken achterop geraken om enkele
honderdduizenden te betalen. Steevast krijg ik dan de deurwaarder aan de
deur.Bij die gebeurtenissen steken de
gebruikelijke roddels de kop weer eens op.
Samen hadden de vzw VV Leest, de NV
Sportcentrum en de NV Omni 57 miljoen frank schuld gemaakt en volgens Gust
Emmeregs was die schuld in 1994 voor de vzw gereduceerd tot 0 frank.De NV Sportcentrum diende de eerstvolgende
drie jaar nog 4 miljoen terug te betalen aan de NMKN, de NV Omni had bij Bacob
nog 7 miljoen openstaan en bij Eternit nog 3 miljoen frank. Diverse
leveranciers hadden samen nog circa 3 miljoen te goed of een subtotaal van 17
miljoen.
Ik
stel er me persoonlijk voor garant dat deze schuld binnen de gestelde termijn
zal afgekort worden. Over 7 jaar, als alles betaald is, neem ik me voor het
geheel van de sportinfrastructuur die met VV Leest vergroeid is, aan de Leestse
gemeenschap over te dragen.De sportieve toekomst van Leest staat er daarmee
heel wat beter voor dan dat in de rest van Mechelen het geval is. De Gust in
slechte papieren, ze weten niet wat ze zeggen !
Dit artikel was in de krant gekomen naar
aanleiding van het gerucht dat Gust door zijn werkgever Eternit aan de deur zou
zijn gezet en dat hij aan het einde van zijn financieel latijn zou zijn.
In mei 88 verliet Gust Emmeregs de bijeenkomst van de
gemeenteraad omdathet zijn keel uithing dat men in Mechelen
overal openbare werken uitvoerde terwijl dringende herstellingswerken aan
Leestsesteenweg en Tisseltbaan maar uitbleven. Gust Emmeregs neemt het ook niet
maar dat weet men al lang- dat men mooie pleintjes op de Mechelse buiten
opbreekt (GvM 6/5/1988) Louis Vloebergh sloot zich daadwerkelijk bij zijn
partijgenoot aan.
In 1983 had Gust een dispuut met het Mechelse gemeentebestuur
over de aankoop van gronden aan de Dorpstraat die de toegang verzekerden tot
het terrein van VV Leest. De club voelde zich door het stadsbestuur
gediscrimineerd, zelfs geboycot. De stad Mechelen achtte het wel opportuun om
de terreinen van FC Muizen, eigendom van de Rateux-febrieken, aan te kopen en
ook nog eens 8 miljoen frank te spenderen aan Sporting Mechelen maar VV bleef
verweesd achter.
Wij
zetten met onze dertiende Volksfeesten alles op alles, vertelde Gust aan een journalist van Gazet van
Antwerpen, ze kosten ons ongeveer één
miljoen. Das een bom geld. Maar met een goed overwogen, ja zelfs zwaar risico
inhoudend programma, willen wij het voetbal in Leest redden. Dat
programma hield optredens in van Will Tura, Rob De Nijs, De Strangers, Doris D
and the Pins, Connie Neefs, Rikske Samijn en het ballet van Penny De Jager met
hun Paradise to Paris-show. Een heuse vedettenparade en gekoppeld aan een
gastronomisch festijn.
Het
is voor ons duidelijk dat hier met twee maten en twee gewichten is gewogen. De
erfgenamen-eigenaars van de betwiste grond aan het Leestse voetbalveld waren
bereid gevonden om de toegangsweg en achtergelegen landbouwgrond met een
oppervlakte van 1.369 vierkante meter aan de stad te verkopen voor ongeveer
700.000 frank. Dus met een veel bescheidener budget had de stad VV Leest uit de
nood kunnen helpen, zei Gust
Emmeregs. Maar zelfs dat was te veel.
De sportinfrastructuur van VV Leest
heeft de gemeenschap tot vandaag nog geen frank gekost, voegde de journalist er
fijntjes aan toe, deze voetbalclub heeft sedert haar bestaan haar eigen
huishouden met eigen centjes beredderd. Met succes overigens, en mede dank zij
de jaarlijkse Leestse Volksfeesten maar dat vergt ook maanden keihard werken
voor 100 medewerkers, die voor dit alles ook geen frank moeten betaald worden.
Wij
zullen de toegangsweg zelf aankopen, de verkavelde gronden zullen door leden,
spelers en sympathisanten van de club worden aangekocht. Wie dat stuk grond
binnen enkele jaren dan toch niet meer wil hebben, en de kas van de voetbalclub
is weer gespijzigd, dan zal VV de stukken aankopen, maar op deze manier zijn
wij voorlopig gered en het voetbal in de gemeente voor 10 jaar beveiligd.
Over de houding van de stad was men te
Leest niet te spreken, schreef de journalist, zopas kreeg VV Leest nog een
rekeningetje aangeboden van de stadsvaderen. Stadswerklieden hadden het gras
gemaaid op de twee Leestse voetbalvelden. De kosten hiervoor : 68.000 frank
De komende feesten moesten en zouden een
succes worden daar was iedereen van overtuigd.
Toeval of niet maar deze dertiende Leestse
Volksfeesten begonnen in mineur wanneer feestvoorzitter Emmeregs bij de
openingsplechtigheden niemand van het Mechelse schepencollege kon begroeten. Gust,
die tevens CVP-gemeenteraadslid was te Mechelen, had enkele uren voordien van
de Mechelse SP-burgemeester Ramaekers een brief ontvangen waarin die meedeelde
de opening niet te zullen bijwonen omwille van de vele kritiek op het
stadsbestuur. Gust Emmeregs noemde dit een kinderachtig
gedoe omdat politiek niet op de Volksfeesten thuishoorde. Na het drama zou
burgemeester Ramaekers wel komen opdagen om de getroffenen moed in te spreken.
Hopelijk brengen deze dertiende Volksfeesten
voor ons geen ongeluk, vertelde Gust Emmeregs rond het middaguur bij de
officiële opening. Want we hebben het
geld bikkelhard nodig om het voetbal in Leest te redden.
De
genodigden hadden nog maar pas de rondgang van de handelsbeurs achter de rug,
toen de wervelwind opstak. Meer dan 300 personen, waaronder heel wat kinderen,
zaten in het restaurant te eten, toen het drama gebeurde.
Gelukkig
zag men het gevaar tijdig naderen zodat onmiddellijk gas- en
electriciteitsleidingen werden afgesneden. De tent (85 bij 30 meter) werd
brutaal opgetild en seconden later tegen de grond gesmakt. Inzittenden die
poogden het zeil vast te houden, werden gewoon mee de lucht in geslingerd. Er
ontstond paniek onder de aanwezigen, die al kruipend van onder de stukgeslagen
tafels en stoelen een weg naar buiten zochten langs de opengescheurde
tentzeilen.
Op minder
dan geen tijd waren de Mechelse brandweer en de politie ter plaatse om de onder
het tentzeil bedolven mensen te bevrijden. Op enkele
builen en schaafwonden na kwamen de meesten er nog betrekkelijk goed van af.
Toch dienden de uitgerukte ziekenwagens in totaal vijf gewonden naar het Sint
Jozefziekenhuis over te brengen. Drie van hen konden dezelfde dag ontslagen
worden.
Erger was de toestand van de twee andere slachtoffers, Herman De Neve uit de
Cecilialaan en de bejaarde weduwe Maria (Celine) Van Winghe uit de Alemstraat.
Beiden liepen een beenbreuk op. Herman De Neve werd bij een poging om het
tentzeil tegen te houden, mee de lucht in geslingerd.Terug op de grond kreeg hij een afgeknakte
paal op zijn been.
Nadat de
feesttent letterlijk in mekaar was gezakt werd het donderdagprogramma, enigzins
geïmproviseerd, verder afgewerkt in de beide Leestse feestzalen.
Intussen werd met man en macht gewerkt aan het optimmeren van een
vervangingstent achter de parochiezaal aan de Kouter, die Gust Emmeregs vanuit
Bree had laten overkomen en waarin vanaf vrijdag tot en met zondag de affiche
werd afgewerkt. Deze tent bood plaats aan 1200 toeschouwers.
Op de
afgelaste handelsmanifestatie na waarbij een 25-tal exposanten miljoenenschade
leden- gingen de Leestse Volksfeesten, zij het in een gelaten stemming, verder.
Voor de afhandeling
van de schadedossiers van de standhouders werd een advocatenkantoor te Mechelen
aangesteld. Niet lang na de ramp werd een Comité Rampenfonds opgericht,
samengestelduit afgevaardigden van de
vzw VV Leest, standhouders, particulieren en een gerechtsdeurwaarder. Het Rampenfonds
schreefeen 150-tal Mechelse
verenigingen aan met het verzoek tot concrete hulp. Er werd een
solidariteitstombola ingericht en een benefietavond georganiseerd.
In 1989
deed het Hof van Beroep een uitspraak in de zaak tussen V.V. Leest en het
tentenbedrijf Veldeman uit Bree. Beide partijen schoven mekaar de
verantwoordelijkheid toe. Nadat de rechtbank van eerste aanleg te Mechelen in
1986 het tentenbedrijf verantwoordelijk had gesteld, was Veldeman in beroep
gegaan. Volgens het Hof was de huurder juridisch verantwoordelijk. V.V. dat
zon 700.000 frank eigen kosten had bij de ramp, zag met dit vonnis de
recuperatie van dat geld onmogelijk gemaakt. Bovendien waren er nog voor circa
1 miljoen frank schadeclaims van benadeelden die gerechtelijk procedeerden. (GvM,25/4/89)
Deze ramp
zou op vele plaatsen in het land zware schade aanrichten. De ravage was enorm.
De
rukwinden, op sommige plaatsen gewaagde men van windhozen, richtten hun
vernielingswerk aan tussen 13 en 13.30 uur in zowat alle Vlaamse provincies.
Naast de
ramp te Leest sneuvelden ook feesttenten teBaasrode, Kruibeke, Oudenaarde en Brasschaat. Te Asse brak de 30 m hoge
zendmast van een vrije radio en plofte op een huis. Te Hekelgem knapten de
electriciteitsleidingen door en hinderden het verkeer. Verkeersproblemen waren
er ook in de streek van Ninove en Groot-Bijgaarden waar ontwortelde bomen op de
rijbanen en op huizen waren gevallen. Door de gemeente Kapellen raasde een
windhoos die heel wat schade toebracht aan daken, serres en electrische draden
en die ook de meeste kramen van de feestmarkt wegblies. Aan de kust woedde op donderdagmiddag
opnieuw een storm met rukwinden die 200 km per uur bereikte te Oostende. Te
Gistel vielen bomen op de weg, te Oostende werd een dak van een huis geblazen,
te Wenduine kantelden drie caravans...
In 1994
vertelde Gust Emmeregs aan Gazet van Mechelen : Heel die ramp is op mij persoonlijk
terechtgekomen, gelukkig hadden we een verzekering burgerlijke
aansprakelijkheid afgesloten, de schadeclaims bedroegen 20 miljoen frank en we richtten benefietmanifestaties in. Dank
zij heel wat creativiteit slaagde ik er in om al wie schade leed, te vergoeden. Dat voorval lag aan de basis om een polyvalente sporthal te bouwen,
geschikt voor verschillende zaalsporten maar ook voor familie- en
bedrijfsfeesten, bals en dansavonden maar vooral als vervanger van de feesttent
van de Leestse Volksfeesten.
Op 9 februari 1984 werd bij notaris
Schotte de NV Sportcentrum Leest gesticht.
De sporthal werd geraamd op 15 miljoen en het kapitaal, aangebracht door 18
aandeelhouders, bedroeg 4,5 miljoen frank. (DB,maart 1984). Voor het resterende
bedrag werd een lening afgesloten bij een bank. In 1994 (12 maart) verklaarde
Gust aan Gazet van Antwerpen dat van het maatschappelijk kapitaal van 6
miljoen, hijzelf 75% uit eigen vermogen had bijgedragen en dat de
oprichtingskosten van de sporthal 20 miljoen frank beliepen. Daarvoor werd bij
de NMKN 11 miljoen geleend. De overige miljoenen mochten aan de contructeurs
worden betaald naargelang de exploitatieinkomsten dat mogelijk maakten. Ik ga vandaag niet wegsteken dat ik het
dikwijls moeilijk heb gehad. Dankzij een ganse reeks nevenactiviteiten konden
we echter het hoofd boven water houden voegde hij daar aan toe.
De Raad van Beheer bestond uit Gust
Emmeregs, Guillaume Seeldrayers, Louis Vloebergh, Jos Roosemont, Frans Tyaerts
en Emiel Spruyt. Commissaris was Camiel De Loose. Gust Emmerechts werd
afgevaardige-bestuurder (GvM 28/2/1984).
Fotos :
-Burgemeester
Ramaekers bezocht de plaats van de ramp. Een zwaar aangeslagen Gust Emmeregs
verstrekt uitleg.
Naar
jaarlijkse gewoonte had in het parochiecentrum te Hombeek het Kerstfeest van
onze afdeling plaats. Er
was een record belangstelling : ruim 150 inschrijvingen.
Het feest werd om half drie ingezet met een eucharistieviering door onze proost
A. Nieuwborg. Het zangkoor van Leest omlijstte deze heilige mis. Nadien
verontschuldigde de proost E.H. Deken van Hombeek, afwezig wegens ziekte en
heette de burgemeester van Leest en talrijke aanwezigen hartelijk welkom. Tijdens
de receptie kregen wij het optreden van animator Albert Van Severen en het
voornoemd zangkoor, die om de beurt sketches en liederen presenteerden,
sommige
werden door de aanwezigen meegezongen. Tijdens
de pauze werden de tafels gedekt, braadkip met appelsien of sla, kerststronk en
koffie. Het
gezellig samenzijn na het feestmaal werd overgoten met een reuze, reuze, reuze
tombola ! Waarvoor onze hartelijke dank aan Mevrouw Smets die ons zeer veel prijzen
bezorgd heeft, alsook aan alle andere milde schenkers.
Rond negen uur was het tijd om afscheid te nemen, en iedereen keerde tevreden
huiswaarts na dit zeer geslaagde kerstfeest.
Louis
Verbruggen(DB, januari 1974)
1973 Dat jaar werd ook VV LEEST gesticht.
Het kindje van Gust Emmerechts zou een
turbulente geschiedenis beleven. Terwijl het toenmalige FC Telstar nog actief
was in de Katholieke Sportfederatie debuteerde de nieuwe Leestse voetbalclub meteen
in de competitie van de Belgische Voetbalbond. Vanaf 1974 verschenen er in De
Band sporadisch verslagen van de nieuwe club die het van vierde provinciale tot
bevordering zou brengen.
Gust Emmeregs stak heel zijn ziel in de
club en haalde met wisselend succes een hoop vedetten en pseudo-vedetten naar
Leest.
Het voetbalseizoen 2008-2009 was het laatste
van VV Leest. De ploeg had gehoopt op een promotie naar 2de
provinciale maar het werd een degradatie naar 4de provinciale en
uiteindelijk een faillissement.
Creatieve
duizendpoot Gust
Emmeregs
Stichter, bezieler, mecenas en
voorzitter van VV Leest.Gemeenteraadslid in Leest en na de fusie in Mechelen. Organizator van de Leestse Volksfeesten.
Medestichter en zaakvoerder van de NV Sportcentrum Leest en van de NV Omni. Beheerder van de sociale
bouwmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning, ondervoorzitter V.V.V.
Heerlijkheid Mechelen, lid van de Werkgroep voor de middenstand te Mechelen,
lid van de Nationale programmaraad van de L.B.C., secretaris van de
ondernemingsraad, voorzitter S.D. bedienden NV Eternit, medestichter
Volksdansgroep Korneel, coördinator Guldensporenviering Leest, coördinator
comité Vrienden van Louis Neefs, opdrachtgever van het monument Klokken in
de wind, lid van Beheerraad VZW De Nekker, medestichter van Boxing Club Leest..
Emmeregs was te Mechelen geboren op 18
augustus 1940 en gehuwd met Anny Vervloet (°Kapelle-op-den-Bos 21/03/1940,
+Leest 16/04/2002). Het echtpaar woonde op de Tisseltbaan en bleef kinderloos.
Na zijn middelbare studies behaalde hij
met succes een diploma van Boekhouder en hij werkte 33 jaar bij de firma
Eternit als handelscorrespondent.
Gust Emmeregsliet in Leest een onuitwisbare voetafdruk na.
Meer dan wie ook heeft hij het dorp op de kaart van ons land gezet.
Duizenden mensen heeft hij in de
zeventiger en tachtiger jaren naar Leest gelokt, naar zijn Volksfeesten, waar
iedereen met naam en faam uit het Vlaamse showbizzwereldje is komen optreden.
Ook vele buitenlandse vedetten werden naar Leest gehaald.
Deze flamboyante persoonlijkheid kende
een hoop successen en evenveel nederlagen maar steeds vocht hij terug met de
tomeloze energie die hem kenmerkte.
Een leven van triomf en tragiek.
Hierna een kennismaking met deze opmerkelijke
mens via een chronologische weergave van de belangrijkste feiten uit zijn
openbare leven zoals die in de pers werden weergegeven.
De Mechelse Week van 30 september
1982 : De story van Gust Emmeregs. De CVP en de fusiegemeenten.
Interviewer
ging op ontdekkingstocht, op zoek naar neutrale informatie. Voor de vuist weg
werden enkele personen ondervraagd en zij waren bereid de story rond Gust
Emmeregs te vertellen. Onze
story wordt geen thriller maar ook geen zoetzemig verhaal. Wij ontdekten
daartegenover een markante figuur, die met zijn druk gevuld leven een ganse
Mechelse Week kan vullen. Eén
bladzijde maar kregen wij ter beschikking en we zullen
daarom onvolledig zijn maar één zaak is belangrijk, wij belichtten, dank zij de
zorgvuldig uitgekozen ondervraagden, de voornaamste eigenschappen en
karaktertrekken van onze storymaker.
Conny
Neefs : wij zouden ze kunnen omschrijven als de bezige bij. Alomtegenwoordig
als zangeres, public-relationvrouw en zorgzame moeder bij de zonen van haar
betreurde broer Louis.
-Van
waar ken jij Gust Emmeregs ?
-Connie
: zoals ik de meeste mensen heb leren kennen toen ik de relaties en de vrienden
van mijn broer Louis overerfde. Gust zat naast Louis op de Gemeenteraadsbanken,
beiden gemeenteraadsleden van de CVP, en waarschijnlijk heeft Louis destijds
tijdens een korte pauze verteld dat hij wou meedoen aan een wedstrijd in het
kader van 150 jaar België, een ontwerp van een monument genaamd : Klokken in
de wind. Louis had het ontwerp in beton, maar dat scheen praktisch niet
verwezenlijkbaar en gelukkig misschien dat Gust toen naast Louis op de bank
zat, want Gust zou trachten materiaal vast te krijgen van Eternit. Uiteindelijk
is het werk niet bekroond geworden omdat het publicitaire stuntje voor een
gemeenteraadslid waarschijnlijk te zwaar zou wegen op zijn populariteit en ook
omdat het deontologisch misschien niet wenselijk was dat een gemeenteraadslid
deze officiële wedstrijd zou winnen. Louis had desondanks toch besloten dat het
monument er zou komen, desnoods in het Middelheimpark te Antwerpen. Dan kwam
echter die rampzalige kerst en Gust Emmeregs besloot uit te voeren wat gepland
was. Toen heb ik Gust leren kennen en vastgesteld dat, waar Gust zijn tanden in
zet, hij het niet meer loslaat. Gust
richtte een comité op en samen met andere vrienden werd alles op muziek gezet
met als bekroning de plechtige inwijding van het monument Klokken in de wind
op 8 augustus ll. in het Tivolipark te Mechelen.
Ik
heb vastgesteld dat ik echte vrienden als erfenis kreeg, mensen waar een
woord een woord is en deze relaties van mijn broer wil ik gaarne onderhouden.
Zo heb ik ook de rol van mijn broer overgenomen tijdens de Leestse Volksfeesten,
waar Gust, alweer Gust, de bezieler van is.
De
heer Ribbens, uittredend schepen van financiën en schepen van de
fusiegemeenten.
-Mr
Ribbens, als collega van Gust Emmeregs kunt u misschien een schets maken van
Gust als politieker en gemeenteraadslid ?
-Mr
Ribbens : in 1976 bij de vorige uitgave van de gemeenteraadsverkiezingen heb ik
verstomd gestaan over de vurigheid, de overtuiging en de zelfzekerheid die
uitstraalt van Gust. Ook zijn redekunst heeft mij getroffen met een echte
tribunestem in de stijl van een gezegde van Lodewijk van Dijsel : ik hou van
volzinnen. Gust had deze stijl en als hij met iemand spreekt kan men zo
vaststellen dat hij niet zomaar losweg spreekt maar dat alles wel overwogen is.
Gust overdenkt zijn zaken grondig en, eens overtuigd, verdedigt hij zijn zaak
met de hem eigen hardnekkigheid. Gust verdedigt zijn zaak niet als een advokaat
maar spontaan en recht uit het hart. Gust is ook in de politiek een doorbijter
en verdedigt de belangen van alle mensen in de fusiegemeenten tot het uiterste.
Met zijn enorme energie en uit de grond des harts zet hij zich achter een zaak,
zoals onlangs de gedenksteen van Louis Neefs. Voor Gust telt zeker het Latijnse
spreekwoord : Age quod agis, wat wil zeggen doe goed wat ge doet en dat is helemaal
Gust Emmeregs. In de gemeenteraad had Gust één stokpaardje : verbetering van de
landbouwwegen.
Jef
Saerens, uittredend gemeenteraadslid van Mechelen en oud-schepen van Muizen.
-U
bent politieker, collega van Gust Emmeregs. Hoe ziet u de rol van de
fusiegemeenten in Mechelen en meer speciaal de rol van Gust in die
fusiegemeenten ?
-Jef
Saerens : de fusieoperatie is volgens mij niet helemaal geslaagd, alhoewel
sommige mensen en verenigingen er wel gelukkig mee zijn. Het is de story van de
aangenomen kinderen die eens zij in een huishouden
opgenomen worden toch niet hetzelfde betekenen als de natuurlijke kinderen.
Als afgevaardigden van de bevolking van de fusiegemeenten moeten wij constant
op tafel slaan om iets te forceren. Ik
ken Gust Emmeregs als collega-gemeenteraadslid en via de voetbal. Onlangs
trouwens was er nog een tussenkomst van Gust toen 6 miljoen werd gestemd als
toelage aan Sporting Mechelen. Wij
hebben, als verdedigers van de belangen van de sportverenigingen, dit punt met
plezier goedgekeurd, maar er moet nog heel wat gedaan worden en geld zijn voor
andere verenigingen. En ik steun Gust ten volle in zijn overtuiging dat
gemeenschapsgelden voor de gemeenschap = dus voor IEDEREEN moeten aangewend
worden.
Mijn
besluit is : als de CVP opnieuw aan het bestuur komt, moet Gust een kans
gegeven worden om de fusiegemeenten te vertegenwoordigen op de schepenbanken.
Volledige inzet en toewijding, zoals dat bij Gust het geval is, MOETEN beloond
worden.
Frans
De Laet, lokaalhouder bij VV Leest een dorpsfiguur- geboren en getogen te
Leest.
-Hoe
zit het hier nu eigenlijk met Gust Emmeregs, VV Leest, Volksfeesten, enz. ?
-Frans
De Laet : Gust is de stichter van VV Leest, een voetbalploeg uit de 2de
provinciaal bij de Belgische Voetbalbond. Maar als het van Gust afhing, zouden
we nu al in eerste afdeling moeten spelen. Gust
heeft bekende spelers aangetrokken van KV en Racing Mechelen alles voor de
ploeg- dagelijks loopt hij op het veld rond.
-Kent
gij Gust van bij de voetbal ?
-Frans
De Laet : neen, ik ben collega van Gust bij Eternit waar hij bediende is en ik
werkman. Bij Eternit doet Gust ook heel veel via de vakbond en de
ondernemingsraad. Bij het 75-jarig bestaan van Eternit was het ook Gust
Emmeregs die de feestelijkheden organiseerde, zelfs Louis Neefs liet hij toen
komen optreden. Onlangs was er een probleem van afdankingen bij Eternit, Gust
is daartegen opgekomen. Mensen van Kapelle op den Bos, die niets te maken
hebben met Leest, sturen hun kinderen naar Leest Voetbal, alleen uit dankbaarheid
jegens Gust daardoor hebben wij ook goeie jeugdploegen.
-Hoe
staat Gust aangeschreven bij de leestse bevolking ?
-Frans
De Laet : 90% voor voor iedereen goed doen is moeilijk maar als alle mensen die
bij Gust over de vloer komen voor hem moesten stemmen dan was hij zo
burgemeester. Als wij niemand in de gemeenteraad moesten hebben, zou de
vernieuwing van onder andere de Winkelstraat geen doorgang gevonden hebben, ook
daar zit Gust voor het grootste deel tussen. Als er iets in Leest georganiseerd
wordt, ligt Gust ofwel aan de basis ofwel werkt hij eraan mee. Neem de 11
juli-viering, die heeft hij toch uit de grond gestampt en met de fanfare
St.-Cecilia erbij. De Leestse Volksfeesten, 170 mensen motiveren en aan de slag
zetten, contracten afsluiten met vedetten, enz.. Gust Emmeregs weet het toch
maar te doen. Kortom als Gust morgen zegt : ik doe niet meer mee, dan zijn er
geen Leestse Volksfeesten meer.
Ludo
Goossens, woont in Leest en is jonge voetballer bij VV Leest, begon in 1974 als
scholier en speelt reeds enkele jaren in de eerste ploeg.
-Hoe
ken jij Gust Emmeregs ,
-Ludo
Goossens : Ik ken Gust enkel via de voetbal, als de duivel-doet-al, bijna alle
dagen kan je hem hier aantreffen tijdens de trainingen, op matchen en
festiviteiten. Gust gaat geweldig in de match op, maakt zich soms zenuwachtig,
vloekt al eens en maakt zich kwaad maar dat is even snel vergeten.Hij heeft een doel en dat wil hij kost wat
kost bereiken. Ik heb trouwens nog nooit menselijke problemen geweten in de
ploeg.
WilliamSelleslagh, ex-KV-Mechelen speler, twee jaar
Racing Jette in tweede klasse en dan naar VV Leest.
-Is
het geen grote aanpassing om uit hogere afdeling naar 2de
provinciale te komen ?
-William
Selleslagh : helemaal niet, het ging niet meer in combinatie met mijn werk,
hier hebben wij twee trainingen per week om 19u30 en dat is haalbaar. De sfeer
is hier prima. Trouwens ik ben opgevoed in Leest en heb altijd in Battel
gewoond, vijf minuten hiervandaan. Gust Emmeregs heeft mij naar hier gehaald.
-Hoe
zit het met de bekendheid van Gust Emmeregs ?
-William
Selleslagh : Gust is in Mechelen gekend, zowel in Leest op sportgebied, door de
Leestse Volksfeesten, door het monument voor Louis Neefs. Daar heeft hij een
redevoering gehouden waarbij iedereen zijn ogen heeft opengetrokken. Het is een
chance voor Leest om zon figuur te hebben. Gust is een doodbrave man. Zo was
er enkele dagen geleden een jongetje uit Boom op de voetbal en daar die geen
transport had naar huis, heeft Gust hem met zijn wagen tot thuis gebracht, ondanks
zijn zeer drukke bezigheden.Al deze
kleine dingen samen maken een mooie mens van Gust. Hij kan de mensen motiveren,
ga maar zoeken waar het chalet van de voetbal gratis ter beschikking wordt
gesteld voor mossel- en huwelijksfeesten. De mensen komen hier gratis tappen,
dat alles is te danken aan de enorme sfeer en aan Gust, die volgens mij
volmaakt is op politiek en menselijk vlak, iemand waarmee je kunt praten, recht
voor de vuist, want dat doet Gust ook.
Guido
Slachmuylders, leraar 6de jaar te Hombeek aan de stedelijke lagere
school. Als kadet gespeeld bij KV Mechelen, nadien bij Hombeek, Humbeek, KV
Mechelen, SK Londerzeel en nu VV Leest.
-Hoe
komt Gust over in Hombeek-fusiegemeente ?
-Guido
Slachmuylders : Gust is gekend via de voetbal Gusje met zijn ploeg. Gust
wordt daar gezien in kostuum met das en er wordt al eens lachend gezegd : waar
er iets te doen is, zit Gust tussen. k
heb mijn ogen opengetrokken, want je moet Gust kennen als MENS, niet als
manager van een voetbalploeg. Toen ik voor de eerste keer kwam oefenen, zag ik
Gust het gras afmaaien en paaltjes slaan. Dat heeft mijn ogen geopend.
Trouwens, ik heb reeds enkele keren ondervonden als je aan Gust iets vraagt,
staat hij klaar.
Hans
Schöning, 37 jaar, 10 jaar speler bij R.C. Mechelen, twee jaar bij R.C.
Jette-Brussel, Lebbeke, Leuven en nu VV Leest.
-VV
Leest heeft dit jaar enkele serieuze kleppers aangetrokken ?
-Hans
Schöning : ik kon niet vroeger overkomen, Gust Emmeregs vraagt het al vier
jaar. Maar nu was het nog moeilijk hogere klassevoetbal te combineren met mijn
werk bij de stad Mechelen. Ik heb aan Gust beloofd dat wij een zeer goed jaar
gingen maken en daar zal ik mijn uiterste best voor doen.
-Hoe
ken jij Gust Emmeregs ?
-Hans
Schöning : ik ken Gust al acht jaar op sportief en politiek gebied en vooral nu
ik in Hombeek woon sedert 4 jaar. Gust is altijd een eerlijk mens geweest,
maakt geen blaasjes wijs. Ik ken Gust ook van bij Racing Mechelen waar hij
altijd sympathie voor gehad heeft.
-Hans,
jij bent van de stad naar Hombeek komen wonen, hoe is die overgang meegevallen
?
-Hans
Schöning : Rustig ik heb hier wel enkele contacten met de onmiddellijke
geburen, maar ik ben de ganse dag weg. Binnenkort betrek in een huis van de
Mechelse Goedkope woningen en dat heb ik aan de CVP te danken met o.a. Gust
Emmeregs, Cees De Gendt en de Burgemeester.
-Heb
jij nog iets te vertellen ?
-Hans
Schöning : ik wil gewoon zeggen dat ik reeds meermaals met sommige mensen
slechte ervaringen heb opgedaan. Gust is gekend in Mechelen en in de fusiegemeenten
als man van zijn woord.
Karel
De Muyer, gepensioneerd rijksambtenaar RIZIV.
-Sedert
wanneer kent u Gust Emmeregs ?
-Karel
De Muyer : ik ben nooit politiek geëngageerd geweest, maar ik ken Gust reeds
lang, en meer intens sedert drie jaar, met Gust als stichter, beheerder van VV
Leest. Ik heb een enorme achting voor Gust die een doorgoede brave mens is en
bekwaam. Gust staat in hoog aanzien bij zijn ploeg en bij de bevolking. Hij
maakt een zeer goede kans als schepen en qua dienstbetoon zou ik zeggen : the
right man on the right place.
Ik
ben voetbalenthousiast, Leest is mijn geboortedorp en hoewel ik reeds 40 jaar
in Battel woon hou ik veel van mijn geboortedorp en van de buiten.
-Ziet
u een rol voor Gust in defusiegemeente ?
-Karel
De Muyer : ik zei nog een paar dagen geleden : waar blijft die wijkagent, zij
moeten de wildbegroeiing nagaan, banen en wegen controleren. Ik betrouw op
Gust, het is een werker en staat 100 jaar vooruit op zijn medemensen. Kijk naar
de Leestse Volksfeesten. Jarenlang wordt er gezegd ze zullen wel eens in hun
vinger snijden en toch wordt het elk jaar groter en mooier.Gust heeft ook een geweldige vrouw en het
feit dat hij geen kinderen heeft draagt er ook toe bij dat hij zich volledig
ten dienste stelt van andere mensen Altijd in de bres.
Prosper
Nuytkens, Walemnaar en 15 jaar voorzitter van FC Walem.
-U
bent collega van Gust met uw ploeg in tweede provinciale, dus jullie kennen
mekaar ?
-Prosper
Nuytkens : ja, wij zijn concurrenten. Voor veertien dagen hebben wij tegen VV
gespeeld en verloren en ik ben spontaan Gust gaan feliciteren.
-Jij
kent Gust alleen via de voetbal ?
-Prosper
Nuytkens : Ja, alleen via het voetbal en ik weet dat Gust daar enorm populair
is en veel invloed heeft op zijn medewerkers. Waar Gust zijn hand naar
uitsteekt brengt het geld op, nooit voor hemzelf maar altijd voor zijn
vereniging of voor anderen en dat is het fantastische aan Gust.
Besluit
: I.V. bedankt alle mensen die bereidwillig zonder enige vorm van verplichting
vrijuit hun mening hebben weergegeven. Gust Emmeregs kan alleen maar
vaststellen dat zijn populariteit misschien nog groter is dan hijzelf wel
dacht. Uitspraken als : Gust is een werker, een doorbijter, een doorbrave mens,
een duivel-doet-al, een vechter, een organisator, een dienstvaardige, zijn
slechts goede eigenschappen. En als deze eigenschappen verenigd zijn in een
politieke figuur, is dat een eer voor de politiek in zijn geheel en voor de CVP
in het bijzonder. Na al hetgeen ik heb gehoord, kan ik niet anders dan duimen voor
Lijst nr. 10 plats nr. 8.
Het stuk, ook al was het niet expliciet
vermeld, was klaarblijkelijk ingezonden met het oog op de komende
gemeenteraadsverkiezingen.
De CVP zou drie zetels verliezen
tegenover 1976 en de partij ging de oppositie in. Gust haalde 1269 stemmen, 41
meer dan bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen. Gazet van Mechelen (18/10/1982)
wist te vermelden dat hij een half miljoen frank zou gespendeerd hebben aan
persoonlijke propaganda.
Fotos :
-Gust
Emmeregs
-Gust,
geflankeerd door Luc Appermont en Connie Neefs, tijdens een persconferentie.
