Inhoud blog
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Kronieken van Leest
    bij Mechelen
    25-01-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ere-Voorzitter Vic Verschueren.

     

     

     

     

     

     

     

     

    1994 – 21 augustus : Fietstocht St.-Cecilia
    “Op zondag, 21 augustus, de dag na de viering van de hondedjarige Delphine De Wit, was de fietstocht gepland. Vanaf 13 uur kwamen de eerste deelnemers zich aanmelden in het lokaal. Bij hun aankomst kon men direct zien of het om professionelen of amateurs ging : aan de fiets, aan de kledij en aan de koersbenen. Op die koersbenen werd commentaar gegeven door de anderen (die om een of andere medische reden hun onderste ledematen niet mochten blootstellen aan het zonlicht). Omstreeks 13.15 u. vertrok de groep : ruim 70 deelnemers, zowel erg jonge als eerder bejaarde fietsers. Er werd zo’n dertig kilometer afgelegd en onderweg werd er heel wat gepraat en gelachen. Er werd ook commentaar gegeven door buitenstaanders : “ ’t Is vandaag de Gordel toch nog niet !” of “Dat is precies een heel dorp dat hier rijdt”. Eén keer moest een lekke band worden hersteld, maar dat verliep vlot want er waren helpers teveel. Tweemaal werd er halt gehouden : de eerste keer aan de visvijvers van het Molenveld in Elewijt en de tweede keer bij de ereleden-herbergiers in Hombeek.
    Na de fietstocht waren er in de feestzaal nog broodjes en koffiekoeken en werd er bingo gespeeld. Omstreeks 20.30 u. was het afgelopen.
    De fietstocht was volgens de deelnemers erg plezierig geweest. Het was een perfecte organisatie die goed was gepland. Er werd niet te vlug en niet te traag gereden.
    Lovende commentaar was er voor de begeleiders Alice Segers, Louis Huysmans, Willem Van Linden en Johan Hendrickx. Volgend jaar staat er weer een fietstocht op het programma ! Misschien halen we dan wel de 100 deelnemers !
    (“T&T, oktober ’94)

    1994 – 23 augustus : Ere-voorzitter K.F.St.-Cecilia VIC VERSCHUEREN 75 jaar. (Foto bovenaan)

    Vic VERSCHUEREN, ere-voorzitter driekwart eeuw jong ! (°23.08.1919)
    “Onlangs werd onze ere-voorzitter 75 jaar. Vic Verschueren wordt door iedereen ‘Vikke’ genoemd, maar eigenlijk heeft hij een veel plechtiger voornaam, want op zijn identiteitskaart staat ‘Bonifacius’ vermeld. Deze verandering van voornaam is bij Leestenaars van zijn leeftijd wel erg gewoon.
    Vic is de zoon van de vroegere burgemeester, Emiel Verschueren sr. en de kleinzoon van de stichter van onze fanfare, Theofiel Verschueren. De Verschuerens hebben in de Leestse fanfare steeds een belangrijke rol gespeeld en dat is nog steeds zo.
    Vic Verschueren bracht zijn jeugd door in de Dorpstraat 6, het huidige lokaal ‘St.-Cecilia’, waar zijn vader Emiel Verschueren sr., kolenhandelaar, boer en beheerder van de feestzaal was. In 1931 kocht Emiel Verschueren sr. het Hof ter Haelen in de Elleboogstraat. Later werd Vic eigenaar van de boerderij en samen met zijn talrijk gezin heeft hij deze weten uit te bouwen tot een bloeiend bedrijf. Hendrik Verschueren zet de landbouwbedrijvigheid nu op dezelfde manier verder zoals dat eerder door zijn vader en grootvader is voorgedaan.
    Zoals uit het voorgaande kan worden afgeleid, werd ‘de fanfare en de volksmuziek’ er bij de ere-voorzitter met de moedermelk ingegoten. Dat was trouwens destijds in Leest steeds het geval : men werd als ‘Ceciliaan’ geboren. Later kon men dat ook nog worden, maar dan bijna uitsluitend door een huwelijk.
    In al die tijd dat Vic Verschueren bestuurslid is geweest, dat wil zeggen ruim 50 jaar, heeft hij nooit met ontslag gedreigd of is hij nooit om een of andere reden opgestapt op een bestuursvergadering. Waar anderen deze tactiek wel gebruikten om hun gelijk te halen, was en is hij steeds een man van de verzoening geweest en gebleven. Sommigen vonden hem nogal stil van aard, maar dit was maar schijn. Als het nodig was en is, wist en weet hij op een vriendelijke manier de gemoederen tot bedaren te brengen en wijst hij erop wat de principes zijn in de fanfare. Hij is al zowat een halve eeuw het geweten van de fanfare, iemand die heel goed weet welke de goede en de minder goede beslissingen waren die werden genomen en iemand die dan ook met de nodige wijsheid kan voorspellen wat de gevolgen kunnen zijn van beslissingen die vandaag door het bestuur worden genomen.
    Daarnaast heeft hij, -ondanks het vele werk op zijn bedrijf- heel wat muzikanten en ereleden van de vereniging geholpen waar hij kon, door bijvoorbeeld met zijn tractor grond te verplaatsen op bouwwerven of door andere karweitjes op te knappen.
    Hij ligt eveneens mee aan de basis van de ‘vernieuwde start van de fanfare’. Toch weet hij dat de ondertussen bereikte opflakkering realistisch moet worden bekeken. ‘Ik heb al zoveel meegemaakt in de fanfare’, zegt hij dan. Maar tegelijkertijd is hij toch fier dat het in de Leestse fanfare, zijn fanfare, terug beter gaat.
    Ter gelegenheid van de eerste dag van het jaarlijks banket op zaterdag 19 november e.k. zal de erevoorzitter op een gepaste wijze worden gehuldigd met zijn 75ste verjaardag en voor het vele dat hij heeft gedaan voor de Kon. Fanfare ‘St.-Cecilia’ Leest.”
    (“T&T”, oktober ’94)  
     

     

    1994 – 27 augustus : Davidsfonds reisde naar Frankrijk.
    Bestemming Arras, Amiens, Lille. Vertrek om 7 uur.

     

    1994 – Zondag 28 augustus : Eetdag KVG-Zennevallei
    De katholieke vereniging gehandicapten afdeling Zennevallei organiseerde een eetdag in de parochiezaal. Naast een aperitief, twee voorgerechten, soep en twee desserten was er keuze tussen drie hoofdgerechten aan 360 frank. Een kinderschotel kostte 200 frank.
    Informatie kon men verkrijgen bij voorzitter Johan Vandeputte, Vinkstraat 58. (Folder)

    25-01-2015 om 09:26 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    24-01-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg en slot Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.

     

    Het familiefeest van de dag nadien.

    Ook dochter Raf liet zich niet onbetuigd :
    “Beste feestelingen, onze pastoor heet met zijn voornaam Karel,
    maar in de Chiro noemen ze hem allemaal Charel.
    Wel, ik heb een mooi cadeautje bij,
    voor Charelke van de pastorij.
    Aan onze voorgevel prijkt met trots,
    ne mozaïk van aalmoezenier Herregods.
    Daags voordien door Charelke voorzien van de nodige prullen,
    zou hij de dag zelf de eeuwelinge en het huis zegenen en de steen onthullen.
    Stellig beloofd en vast toegezegd,
    gaf Charelke forfait en werd de stoet een half uur lamgelegd.
    Ons Moe was wel beschut tegen wind en regen,
    maar ze wacht nog steeds op Charelke zijne zegen !!!
    Als dank dit cadeau, een koord n’n draad, twee nagels en een vod,
    en voor de rest rekenen we best, op de zegen van de goede God.” 

    Het vertrek van de stoet was de dag voordien door de Pater een half uur vertraagd. Hij had immers toegezegd de steenonthulling bij te wonen en de eeuwelinge en haar woning te komen zegenen. Verzachtende omstandigheden waren dat hij die dag ook een uitvaartdienst en een huwelijksviering diende te celebreren.

    Raf noteerde in het gedenkboek :
    “De eeuwelinge had een dochter rad van tong,
    die op het familiefeest wat graag op het gebeuren als volgt terugsprong…”
    Dit voorafgaand aan haar reprimande van hierboven.
    “Maar slim als ons pastoorke was, had hij dat voorzien,
    en dacht bij zijn eigen, ‘k zal z’eens leren die dochter van Fien.
    Toen kwam er een oud vrouwtje op het familiefeest,
    haar hoofd getooid met een pruik en een cornet
    en op haar neus een lorgnet gezet.
    Ne rok tot op de grond,
    en ne grote strik bedekte haar…achterwerk.
    Voorwaar dat is een oudje geestelijk gestoord,
    pas ontsnapt uit een Mechels rustoord !!
    Maar nee hoor ’t was onze pastoor, die voorzien van een schuurborstel
    en een plastiekemmer met water gevuld,
    een dag te laat zijn plicht heeft vervuld.”    

    Moeder Fien, haar familie en intimi genoten met volle teugen van het delicieus banket en van de speeches en optredens en later noteerde Raf : ”Na de viering werd alles herinnering. Maandag 22 augustus, werd het kranten lezen, ruimen, sorteren. En ons nog met veel bezoeken amuseren. De dag was druk bezet, er diende nog zoveel verteld en uitgelegd !” 

    Eén van de beklijvendste bezoeken kreeg Fien op 25 augustus van haar jongste dochter Maria en schoonzoon Hugo die in het gezelschap waren van hun vrienden Bea, Roza en Walter. Die vrienden hadden zich op de dag van het eeuwfeest niet kunnen vrijmaken en wilden beslist hulde brengen aan de honderdjarige. Dat deden ze, samen met Maria en Hugo, door middel van een zelf geschreven en vertolkte ballade op de wijze van de cantate van Shostakovich ‘Stenka Razin’ (‘Aan de oevers van de Dijle…’) :

     

    Ballade van Moeder Fien : 100 jaar

    Ergens in een vlasfabriekje,
    daar in Tisselt bij de vaart,
    stond juist 100 jaar geleden
    aan de deur de ooievaar. 

    ’t Was een schattig, mollig wichtje,
    vader stond ervan versteld.
    ’t Was het eerste hemellichtje,
    ’t nieuws was gauw al rondverteld ! 

    Delphine heet dat lief klein meisje,
    maar ’t is nu geen meisje meer,
    honderd jaar is ze geworden,
    en nog altijd in de weer. 

    Daarom zijn we hier te samen,
    op het feest bij moeder Fien,
    want zo’n krasse oude dame,
    hebben wij nog nooit gezien. 

    Nog heel jong stierf plots haar moeder,
    bij De Wit werd erg gerouwd,
    zij wou voor haar zussen zorgen,
    daarom is ze laat getrouwd. 

    Toen ze’n meisje was van dertig,
    zag ze Victor Selleslagh,
    zo ne knappe onderwijzer,
    bracht haar helemaal van slag.

    Hij was niet alleen een meester,
    maar ook nog verzekeraar.
    En ze gingen saam proberen :
    z’ had acht kinderen op tien jaar.

    Ze was baas over haar bende,
    desnoods met de bezemsteel,
    dat z’haar pappenheimers kende !
    En ze waren met zo veel ! 

    Maar ze heeft zich weggecijferd,
    veel gewerkt en hard gezwoegd,
    want voor hare man en kinderen,
    was het beste niet genoeg ! 

    Ze is eerlijk en rechtvaardig,
    elkeen krijgt steeds evenveel,
    elk kind is evenwaardig
    en ze trekken aan één zeel. 

    En de kind’eren van haar kinderen,
    achterkleinkinderen bovendien,
    haar liefde zal lang niet verminderen,
    ze gaan graag naar moeder Fien. 

    Ze had veel gelukk’ge jaren,
    maar ook wel eens echt verdriet.
    ’t Noodlot wilde haar niet sparen,
    toen man en zoon haar jong verliet. 

    Z’heeft een schitterend geheugen,
    zelden dat ze iets vergeet,
    daarin mogen w’ ons verheugen,
    in haar hoofd is gene sleet. 

    Z’heeft nog scherpe kommentaren,
    gaat recht door zee, heeft soms kritiek,
    maar wil de vrede steeds bewaren,
    van ruzie maken wordt ze ziek. 

    En ze geeft nog steeds bevelen,
    van op haren hogen troon.
    Wat ze heeft kan ze goed delen,
    dat zijn we van haar gewoon.

    Moeder Fien kan nog goed tetteren,
    legt ook veel beslag op Raf,
    wil nog alles zelf beredderen,
    haar moederrol geeft ze niet af. 

    Raf gaat soms naar haar vriendinnen,
    z’heeft dat altijd graag gedaan.
    ’t Is niet steeds naar moeders zinnen,
    want ze laat haar niet graag gaan. 

    Dat moeder Fien volgende jaren,
    nog lang mag in ons midden zijn,
    dat ze vreugde mag ervaren,
    lijk op dit prachtig festijn. 

    Laat ons heffen nu ons pintje,
    op dit groots geweldig feest,
    en we drinken op ons Fientje,
    met de vrienden hier in Leest. 

    Verjaardagsgeschenken voor ‘Goede doelen’.

    De uitdrukkelijke wens van moeder Selleslagh was geen bloemen, noch geschenken te krijgen voor haar verjaardag. Vrijblijvend konden giften gestort worden voor het missiewerk van Pater René De Laet, de melaatsenwerking van Els Duysburgh, de gehandicaptenzorg van Leest en voor Ziekenzorg Leest.

    Op zondag 6 november was het dan zover. In zaal St.-Cecilia kon het feestcomité ‘100 jaar Moeder Selleslagh’ vier cheques overmaken van elk 42.000 fr. Een totaal dus van 168.000 fr., waarvan 29.670 fr. afkomstig was van de omhaling in de kerk bij haar viering.
    Jef Lauwers zei namens het feestcomité dat het comité zeer vlot had samengewerkt. Het feit dat de cheques pas nu overhandigd werden, had alles te maken met het afrekenen van de facturen. De stad Mechelen sloot het rijtje af met haar factuur die pas veertien dagen geleden aan het feestcomité werd overgemaakt.
    Alvorens de familie en de afgevaardigden van alle Leestse verenigingen die aan het feest hadden meegewerkt, te weten kwamen over welke bedragen het nu precies ging, werd eerst nog een videoband van de feestelijkheden getoond. Door een technische storing werkte slechts één van de twee televisietoestellen, zodat het voor de achterste rijen gokken werd om te weten wat er gebeurde. Geen erg, een copie van de 20-minuten durende videoband kon voor 500 fr. bekomen worden bij Pierre De Wit.
    Het was Moeder Selleslagh zelf die nadien de cheques overhandigde. Voor de melaatsenwerking van Els Duysburgh ontving haar moeder, Suzanne Duysburgh, 42.000 fr. De voorzitter van de KVG-afdeling Zennevallei, Johan Van de Putte, ging zelf de check ophalen. Voor Ziekenzorg Leest kreeg Christiane Annaert-Van Medegael de check aangeboden en voor de missiewerking van Pater René De Laet daagde zijn zuster José De Laet op. De 70-jarige pater zou trouwens één van de volgende dagen naar huis komen van Zaïre. Een oogletsel verplichtte hem huiswaarts te keren, na 44 jaar bijna onafgebroken missiewerk in ex-Congo.
    Zowel feestleider Jef Lauwers als voorzitter Louis Vloebergh toonden zich opgetogen over het hoge bedrag van de stortingen.

     

    Moeder Selleslagh bedankte op de haar eigen wijze…
    U die mij persoonlijk erkentelijk 
    wil ik met deze mijn dank betuigen.
    Uw genegenheid, uw lieve attentie
    gaven mijn honderdste verjaardag een speciaal tintje.
    Het was me zeer aangenaam. Oprecht en hartelijk bedankt.
    Hopelijk wacht u ook een zonnige toekomst.
    Ik wens het u van harte.
         Mevr. Delphine Selleslagh-De Wit. 

    Delphina Francisca De Wit overleed thuis in familiekring op 13 juli 1995. 

    “Je was in eenvoud
    sterk en groot
    en toegewijd aan die
    U dierbaar waren.
    Dit is het beeld dat wij
    van U bewaren.”
    (Uit haar gedachtenisprentje)

     

    Foto’s :
    -De Pater in actie tijdens het inpakken van het bas-reLiëf.
    -Fientje werd uiteindelijk toch gezegend.
    -De Ballade van moeder Fien.
    -De overhandiging van de checks.
    -Het dankwoord van de honderdjarige.

     











    24-01-2015 om 11:09 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld. 

     

    Het familiefeest van de dag nadien.

    Dit was de kers op de taart voor moeder Fien. Haar familieleden hadden voor een sprankelend feest gezorgd.
    Het menu van de feestmaaltijd bestond uit : aperitief, garnaalcocktail, aspergeroomsoep, ossehaas met groenteweelde en kroketten, ijsroom met aardbeien en slagroom, koffie met versnapering. Voor de wijnen werd geopteerd voor Bergerac, Caves sigoulès, Saint Chinian Dom. Grasset.  
    Er was een gesmaakt optreden van buikspreker Gert Boelaert en in naam van haar kroost las dochter Maria :
    “Lieve moeder, onze kinderjaren zijn al lang voorbij en allemaal staan we reeds lang op eigen benen. De herinneringen aan t‘ huis zijn talrijk. Er zijn goeie en minder goeie. Dat is zeer natuurlijk, maar de eerste soort overtreft toch ver al de andere. Dat we nu stevig op eigen benen staan, heeft ieder van ons aan jou te danken. Graag zouden we je vandaag een speciale decoratie aanbieden. Maar we hopen met fierheid zelf uw zegebulletijn te kunnen zijn, door aan mekaar te tonen wat jij voor ons jarenlang volkomen belangloos hebt verwezenlijkt.
    Wij wensen voor jou te mogen zijn en te blijven, hetgeen jij voor ons al zo lang bent, een hartelijke t’ huis en een grote zegen. Moge het zo blijven nog vele gelukkige jaren.
    Zeer veel dank Moe…”

    Een verrassing was het optreden van de kleinkinderen :
    “Wij zijn hier nu allen tesamen in Leest
    Bonneke is weer eens jarig geweest.
    We drinken en eten hier om t’ er meest.
    Is dat nu geen reuze gezellig feest,
    alop haar honderd jaar. 

    En is dat nu niet tant Irma
    ja, dat is hier tant Irma.
    En is ze d’aatste van de schaa
    ja, z’is d’aatste van de schaa. 

    En is dat niet den brandweerman
    ja, dat is den brandweerman.
    En zegt hem nie dat’m alles kan,
    ja, hij zegt dat’m alles kan. 

    En is dat niet ons Tante Tit
    ja, dat is ons Tante Tit.
    En heeft ze niet een stem vol pit,
    ja, ze heeft een stem vol pit. 

    En is dat hier niet Tante Raf 
    ja, dat is hier Tante Raf.
    Zonder vent, is dat niet straf,
    zonder vent, dat is heel straf.  

    En is dat hier niet Nonk’l Cyriel
    ja, dat is hier Nonk’l Cyriel.
    En is die thuis niet altijd stil,
    ja, die is thuis altijd stil. 

    En is dat ook geen van den Dens
    ja, dat is één van den Dens.
    En is dat nu geen heel braaf mens,
    ja, dat is een heel braaf mens. 

    En is dat hier niet Nonkel Frans,
    ja, dat is hier Nonkel Frans.
    En is dat gene zonder zwans,
    ja, da’s ene zonder zwans. 

    En is dat hier niet Tant Rosette,
    ja, dat is hier Tant Rosette.
    En et ze geire Crêpe Suzette,
    ja, z’et geire Crêpe Suzette. 

    En is dat hier niet Nonkel Hubert,
    ja, dat is Nonkel Hubert.
    En is dat na geen voetbalster,
    ja, dat is een voetbalster. 

    En is dat hier niet Tant Maria,
    ja, dat is hier Tant Maria.
    En ga ze niet gere naar de Malinwa,
    ja, ze gaat gere naar de Malinwa. 

    En is dat hier niet Nonkel Stuyck,
    ja, dat is hier Nonkel Stuyck.
    En eit die gene malse buik,
    ja, die ei n’een malse buik. 

    En is dat hie niet Tant Maria,
    ja, dat is hie Tant Maria.
    Is’t de leste van de schaa,
    ja, t’is de leste van de schaa. 

    En is dat hier niet Bomma Fien,
    ja, dat is hie Bomma Fien.
    En is ze nu niet 10 x 10,
    ja, ze is al 10 x 10. 

    En is dat gene schone gateau,
    ja, dat is ne schone gateau.
    En is dat niet onze cadeau,
    ja, dat is onze cadeau.”  

    Na deze gezongen persiflage kreeg moeder Fien van haar kleinkinderen 100 rode rozen en een reusachtige koninklijke taart ten geschenke.

    Vervolgt.

    Foto’s :
    -De eretafel.
    -Buikspreker Gert Boelaert was zijn geld meer dan waard.
    -Het optreden van de kleinkinderen.
    -Honderd rode rozen.
    -De koninklijke taart.











    24-01-2015 om 10:46 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-01-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.

     

    Gelukwensen
    Uit de ontelbare felicitaties enkele in het oog springende : 

    “Beste Delphine en familie, 

    Hartelijk gefeliciteerd met uw 100ste verjaardag. Dat de goede God U zegene, alsook uw lieve kinderen. Moge meester Selleslagh een oogske op u zetten van uit de hemel. Hij is wel aanwezig in het koor dat deze dag zal zingen van ‘lang zal zij leven’ en spelen in de fanfare. Spijtig dat wij niet kunnen aanwezig zijn, wij hebben die dag geen auto thuis en met ’t openbaar vervoer gaat het niet meer. Wij bidden om zegen voor gans uw gezin.
    Nogmaals hartelijk gefeliciteerd en tot ziens,
         Zuster Annuntiata en Zuster Adelwina.”

     

    “Badiya 4/8/94 

    Allerbeste vrienden en vriendinnen en vooral onze honderdjarige Bomma, Delphine De Wit. Om heel plechtig te doen, doe ik zo : hiermee mijn meest genegen groeten en bergen felicitaties ter gelegenheid van ons Bomma haar honderdste verjaardag, dat kan natuurlijk maar eenmaal gebeuren in een mensenleven, en ’t is nog niet aan iedereen gegeven, verre van. Reden te meer om nu eens echt blij en dankbaar te zijn. Die honderd jaren is wel een opeenstapeling geweest van zorgen (en zeer veel met zo’n nest kinderen en dewelke???). Maar ik denk en ben ervan overtuigd dat de weegschaal meer neigt naar de hopen geluk, vrede en offerliefde. Geluk van zo een zalige ouwen dag te mogen beleven. Raf is daar zekers voor iets tussen, al de anderen trouwens ook.
    Ik ben dus blij en dankbaar samen met jullie allemaal ; vooral op dien 15de augustus zal ik met jullie allemaal verenigd zijn in gebed, om de Heer te danken voor al het mooie en goede, dat er op de wereld nog te vinden is niettegenstaande veel andere vieze dingens ; zoals bijvoorbeeld alles wat er gebeurt voor ’t ogenblik in Rwanda en zoveel andere landen.
    Liefdevolle verstandhouding onder de mensen , vooral dan in eenzelfde familie is er iets schoner, iets goddelijker ? We moeten al niet te ver gaan zoeken. Dat is het dan !
                   Pater René De Laet.”

     

    “Bayara, zaterdag 13 aug. 94.       Beste Mevrouw, 

    Hartelijk gefeliciteerd met uw 100ste verjaardag. Wij appreciëren uw gift naar ons toe ten zeerste. Met een klein beetje geld kan je hier al heel veel doen en alle kleine beetjes zijn hier voor de leprapatiënten en andere meestbehoevenden van harte welkom. Meest elementaire medische materialen en medicijnen zijn voor deze mensen dikwijls niet aanwezig. Geen verbandmateriaal, geen antibiotica, geen pijnstillers. Dit maakt het werk voor ons hier dikwijls wel heel moeilijk, maar als je dan voor deze meest hulpbehoevenden een waardige opvang kan regelen waar ze de goede medische zorgen krijgen, zijn deze mensen je heel dankbaar en dat maakt ons werk toch wel de moeite waard om er mee verder te gaan.
    Ik wens dat zaterdag 20 augustus een hele mooie dag voor u en uw familie mag zijn.
    Het allerbeste en nogmaals dank,
             Els en Epco.” 

    Later volgde nog een brief van Els Duysburgh en Epco Hasker vanuit Nigeria :

    “Beste Delphine. 

    Via een brief van mijn moeder, verstuurd op 25 aug. en hier in Bayara gisteren 11 november aangekomen, verneem ik dat uw verjaardagsfeest heel aangenaam verlopen is. Mijn moeder schreef alleszins een heel enthousiast verslag van alle feestelijkheden.
    Van ons ook een dikke proficiat en heel hartelijk dank voor het mooie gebaar dat u naar ons en de leprapatiënten en andere noodlijdenden hier in Nigeria toe, doet.
    In december en januari zijn wij op verlof in België, we komen u dan alvast persoonlijk bedanken.
    Ik stuur hierbij ook twee foto’s gemaakt tijdens ons werk.
    Tot binnenkort.
         Els, Epco, P.O. box 47. Bauchi. Bauchi State Nigeria.”

     

    “Aan Moeder Fien Selleslagh. 

    Hartelijke gelukwensen met uw 100e verjaardag ! Van harte, bieden we U, deze getekende foto aan, gemaakt door Jef Versmissen uit Hoogstraten, schoonzoon van onze oudste broer Louis. Een mooie herinnering aan de viering van uw honderdste verjaardag.
    Van harte aangeboden, vanwege de bewoners van de pastorij van Leest,
         Pater Pastoor Van Aken en zijn zus Maria Van Aken.”

    Vervolgt.

    Foto’s :
    -Nog enkele sfeerbeelden van het feest.
    -De foto’s die Els Duysburgh en Epco Hasker stuurden vanuit Nigeria.











    23-01-2015 om 13:09 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.

     

     

    De receptie en het feest

    Op die receptie en het feest nadien waren alle Leestse verenigingen, al dan niet actief, vertegenwoordigd.
    Burgemeester Vanroy hield een gelegenheidstoespraak waarin hij in het kort de levensloop van de gevierde schetste en benadrukte dat Leest als dorp altijd Leest zou blijven. Een dorp dat volksfeesten kan organiseren die mogen gezien worden, besloot hij.
    Dochter Raf die de teksten van alle speeches zorgvuldig bewaarde voor het gedenkboek van haar moeder, kon die van de Mechelse burgemeester niet bemachtigen, zijn speech verdween in zijn jaszak. In het gedenkboek merkte ze wel op dat de burgermeester op versleten sandalen gekomen was, maar besloot ze badinerend, het had erger gekund, zijn ‘toen reeds vermoedelijke opvolger’ heette Bervoets…
    De burgemeester overhandigde bloemen, een tinnen schotel van de stad Mechelen en een foto van de koning en de koningin, deze laatste eigenhandig ondertekend door onze monarch en zijn echtgenote. Het houten kistje waarin dit kleinood vervat zat diende echter terugbezorgd aan het Kabinet van de koning, gelukkig niet gefrankeerd…
    Er waren optredens van dansgroep Korneel en het kerkkoor.
    Hilde Silverans (Ildebergh) droeg volgend, zelfgeschreven, huldegedicht op : 

    “Niet uw hele leven
    kan ik leggen in dit lied
    noch uw honderd jaren
    vatten in kwatrijnen,
    ik kan in geen eeuw misschien
    in geen honderd lijnen
    tippen aan het wonder van dit feest. 

    ’t Was net als nu halfoogst geweest
    In achttien vierennegentig.
    Hoe was het vlas en hoe de geest
    toen Fientje in Catokes arm
    in Jugendstil te blozen lag
    de ochtend van haar eerste dag ? 

    Zo vreugdevol en vrolijk
    als nu ? Wie zal het raden ?
    ‘geen tekening, geen lichtdrukmaal’
    alleen de fin-de-siècle taal
    van liedjes en balladen
    verhaalt ons van de lach van toen. 

    Hoe zoet de kindertijd, hoe groen
    het gras tot aan uw moeders dood.
    En desondanks die ‘tedere schade’,
    een land dat door een oorlog waadde
    werd Fientje groot. 

    Het leven zelf uw hogeschool,
    een Vuurmolen die ’t lichaam looide,
    en later een liefde die àlles rooide
    voor het kind, van de hoop het symbool. 

    Torreke, Torreke, Torreke fijn,
    hoe zal ons eerste kindje zijn ?
    Tussen twee oorlogen, lieve Merlijn,
    schenk me tweederde van een dozijn !  

    Het leven is een schouwtoneel
    en Torrekes klas een scène
    en fier dat Fientje op Torreke was,
    dus kreeg ze zijn kroost sans gêne. 

    Irma, Joanna, Raymond en Cyriel,
    Raphael, Frans, Hubert en Maria,
    en hoe groot ook de pijn om wie u ontviel,
    acht staan in uw hart als een heilige dia. 

    Zij zijn van uw leven de kleur en de sier,
    van het dierbare huis de duizend verhalen
    en al wie er leefde zou liefde hertalen
    en dragen in eigen banier. 

    Leest is een bootje met veel bonte vanen
    Leest is het land en de zee tegelijk
    Leest is nog lang niet gewéést, God beware !
    Leest was uw keuze, is riet en is eik. 

    Als riet, beste Fien, hebt ook gij moeten buigen
    voor storm en voor onheil, sirengezang,
    maar evenveel keren, decennia lang
    mocht gij danken en lachen en juichen. 

    Vandaar onze dank en glimlach en bloemen
    naast die van uw trotse nageslacht
    met al wie u moeder of bonneke noemen,
    vandaar onze duit voor uw goede doelen
    omdat g’al die tijd ook aan anderen dacht. 

    Daarom is uw leven vandaag nog niet af,
    Ik wed dat nog veel mooie dingen gaan komen
    Want Ons Lieve Heer bevestigt uw dromen :
    g’ hebt ook nog een moederke, want ge hebt Raf. 

    En Torreke hoog in de hemel gezeten
    bij engelbewaarders aan elke zij één
    heeft zeker vandaag ook voor u gebeden
    en God gevraagd : laat haar nog beneèn,
    er is in dat dorp aan de Zenne een feest,
    ons Fien zal zichzelf in de krant kunnen lezen. 

    Dus, lieve Fien, ik vraag u bij deze :
    Blijf lang nog de oudste moeder van Leest. 

    Tussendoor benadrukte de fanfare St-Cecilia, o.l.v. Johan De Win, haar aanwezigheid met enkele optredens en schonk de algemeen coördinator van het feestcomité, Louis Vloebergh, bloemen aan Rafaël.

    Het slot- en dankwoord werd uitgesproken door zoon Cyriel Selleslagh. Daarin schetste hij een beeld van de levensloop van zijn moeder en drukte zijn bewondering uit voor het harde werk dat zij heel haar leven had verricht.
    Om te eindigen en ter afsluiting van het officiële gedeelte, sprak hij, in naam van zijn moeder en de kinderen Selleslagh, woorden van dank uit. Vooreerst voor zijn zus Raf : “voor haar tomeloze en onbaatzuchtige inzet die het mogelijk gemaakt heeft dat moeder –thuis- in haar vertrouwde omgeving haar oude dag heeft mogen slijten. Die haar eigen jeugd grotendeels heeft opgeofferd om moeder bij te staan. Zonder haar, geen eeuwelinge vandaag. Zeker weten. Raf, in naam van broers en zussen, schoonbroers en schoonzusters, 1000 maal bedankt.”
    Woorden van dank ook voor de initiatiefnemers van deze samenkomst, de coördinator en medewerkers voor hun ijver en inzet, voor de buren voor de versiering van huis en straat.
    Dank aan de Pater voor zijn bezoekjes aan huis en zijn geestelijke begeleiding. Aan haar huisdokter Dr. Marinus, aan burgemeester Vanroy, schepen Backx en de Leestse gemeenteraadsleden. Aan de directrice van de ‘Vrije Basisschool’ Amanda, voor het ter beschikking stellen van de schoolaccomodaties, aan Guy Seeldraeyers uit Heffen voor zijn materiële steun. Dank aan het bestuur en muzikanten van de ‘K. Fanfare St.-Cecilia’ , aan aalmoezenier Herregods voor de aanmaak van het bas-reliëf, aan de mensen van Ziekenzorg, aan alle bestuursleden en leden van de verschillende verenigingen die door hun deelname aan de optocht hebben bijgedragen “om er iets van te maken”. Dank ook aan al diegenen die om welke reden dan ook, niet konden aanwezig zijn, zoals zieken, ouderlingen, gehandicapten, mensen in het buitenland en tenslotte aan allen die aanwezig waren op het feest en allen die hij vergeten was te vernoemen.

    Nog voor de discobar de eerste tonen kon inzetten voor het avondfeest bracht Toneelkring Rust Roest, waarvan Viktor Selleslagh medestichter en jarenlang voorzitter was geweest, de eenakter ‘De Verliefde Schoolmeester’.    

    Ter vervanging van de folklorestoet die door de eeuwelinge was afgewezen, werd aan de hand van verzamelde foto’s en informatie Fientjes leven uitgebeeld op grote panelen. Vanaf haar geboorte tot haar 100ste verjaardag :

    -“Tisselt waar ik geboren ben, als kind opgroeide en alle mensen ken. Mijn klein dorpje dat zoveel schoonheid biedt, vol van herinnering vergeet ik niet.”

    -“Maar haar toekomst lag in Leest. Een jawoord, een eigen huis en een vredige ’t huis. En meteen werd gedacht aan een sterk nageslacht !”

    Op het laatste paneel stonden de foto’s van haar talrijke nakomelingen.

     

    “Zegt algaa da me weg zijn,” zei een vermoeide Fien tot haar dochter Raf. “Maar trek het niet te lang.”

    “Oké”, noteerde dochter Raf in het gedenkboek, “de honderdjarige is moe, ze gaat naar huis, morgen komt voor haar nog n’n dag en we moeten ze nog wat in de watten leggen, want er is nog geen enkele rekening betaald !! In haar naam bedankt aan allen en voor alles. Afscheidswoord blijkbaar goedgekeurd !!!”

    Vervolgt.

    Foto’s :
    -Burgemeester Vanroy was op zijn sandalen gekomen…
    -Hilde Silverans droeg een zelfgeschreven huldegedicht voor.
    -Muzikanten van de Kon. Fanfare St.-Cecilia o.l.v. Johan De Win.
    -Cyriel Selleslagh hield het slot- en dankwoord.
    -Rust Roest bracht een toepasselijke eenakter.

     











    23-01-2015 om 11:33 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.

     

    Vervolgt.

     

    Foto’s :
    -De afbeelding van Fien die het voorblad van het misboekje sierde, was een gift van de Pater-Pastoor en zijn zuster, de bewoners van de pastorij.
    -Nancy Selleslagh.
    -Een massa volk bij het verlaten van de kerk.
    -Gelukwensen alom.









    23-01-2015 om 07:37 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld. 

     

    Nadat de gedenkplaat ter ere van haar 100ste verjaardag werd onthuld, ging het stoetsgewijs naar de kerk. Achteraan de eeuwelinge in haar rolstoel aangeduwd door dochter Raf en omringd door haar bijna volledige familie. De enige die ontbrak was haar 6-jarige achterkleinzoontje Wim. Deze was de dag voordien opgenomen in het ziekenhuis met een beenbreuk.

    Aan de kerk werd de optocht verwelkomd door Pater-Pastoor Van Aken en een heuse ‘Suisse’. (De kerkbaljuw, in de volksmond meestal ‘Suisse’ genoemd, was een ordebewaker in een kerk. Het was een kerkelijk ambt. De naam ‘Suisse’ refereert naar de pauselijke Zwitserse garde. Tot de taken van de ‘Suisse’ behoorde het ophalen van de priester in de sacristie, om hem –na de mis- weer voor te gaan naar de sacristie. Het ambt werd meestal doorgegeven van vader op zoon en het werd als een eer beschouwd het te mogen vervullen. Sinds de Tweede Beeldenstorm verdween het ambt in de meeste parochies.)

    De kerk was tot de laatste stoel bezet en er stonden nog heel wat meevierders achteraan recht. De misviering stond helemaal in het teken van dank voor een rijkgevuld leven.
    Kleinzoon Chris las, in naam van de familie Selleslagh-De Wit, het welkomswoord uit :
    “In naam van Bonneke en de ganse familie, heet ik jullie van harte welkom in deze eucharistieving die een aanzet is tot het feest, dat in het teken staat van dankbaarheid, dankbaarheid voor het leven. De zon zal blijven schijnen, en de bloemen blijven bloeien zolang er genoeg mensen zijn die juichen om het leven. God wordt immers niet moe en zal de wereld laten bestaan zolang er genoeg mensen zijn die elke dag en elk uur aanvaarden als een kostbaar geschenk.”

    Ria Vervoort namens de parochie Leest :
    “Lieve honderdjarige, proficiat ! De hele Leestse gemeenschap, onze parochie, ons dorp, vieren feest. We wensen U Gods zegen op deze hoogdag en veel geluk voor de dagen die komen. Leest voelt het aan als een weldaad dat weer iemand van de ‘onzen’ de 100 mag bereiken. We voelen er ons allemaal wat beter, gezonder, sterker door…
    Het kàn in Leest ! Mogen leven is een gave, een geschenk. Lang mogen leven is een bijzonder geschenk uit de hemel. Wij zijn ook dankbaar omdat U haast 70 jaar deel uitmaakt van onze dorpsgemeenschap en tot op vandaag het wel en wee van ons dorpke, onze parochie, met hart en ziel volgt.
    Waarom mogen sommige mensen zolang leven ? Een uitzonderlijk geschenk van de hemel ? Een bijzondere engelbewaarder ? Eén ding weten we zeker, aan U gaf God er twee…één van hen heet Rafaël. We zijn God heel dankbaar en vragen Hem U een goede gezondheid en veel levensvreugde te schenken.” 

    In de naam van haar broers en zussen las dochter Maria :
    “Beste mensen, indien het God belieft,…zo stond het op de uitnodigingen en …het heeft God beliefd. Gisteren werd moeder ‘100 jaar’. Voor die grote gave weze de Heer geloofd, geprezen en vooral bedankt.
    Er is nog iemand die bijzonder heeft bijgedragen tot dit enig gebeuren, namelijk ons ‘Raf’.
    Gedurende vele, lange jaren heeft ze meer dan een voltijdse opdracht met de oppas en de verzorging van moeder. Elke dag opnieuw heeft ze een drieploegen of een 24-urendienst, ze verlaat die post bijna nooit, af en toe voor een paar uren, soms voor een halve dag, en haast nooit voor een dagtrip. Verlof of op reis is er al jaren niet meer bij. Bij toneelbezoek met de pauze naar huis. Bij familiebezoek om half tien huiswaarts want moeder moet verzorgd en naar bed gebracht worden.
    Zij heeft op een unieke manier moeder verzorgd en verwend, zo kreeg moeder een zeer confortabele oude dag.
    Ook voor ‘ons’, zusters, broers, schoonzusters en schoonbroers is, wat ons Raf doet zeer makkelijk en waardevol. Door zich zo voor moeder in te zetten, neemt Raf ons veel zorgen en taken uit de hand. Wij hoeven ons niet ongerust te maken als we in verlof gaan, of op reis vertrekken. Raf is er !!
    Haar eigen kwaaltjes en kwalen tellen niet, die moet ze wegcijferen en verslijten want haar taak ‘Moeder’ wacht.
    Raf in die vele kleine dagdagelijkse dingen ben jij enorm groot, je zussen en broers, schoonzusters en schoonbroers stellen dat heel erg op prijs en bewonderen je en danken je daarvoor.”

    Het dankwoord van dochter Raf :
    “Moeder heb je al eens gezien hoeveel volk dat er in de kerk is ? Om zo een massa bijeen te krijgen moet onze pastoor nogal wat meer doen dan eens verjaren hé !
    Beste mensen, veertien jaar is het geleden dat Leest nog een 100-jarige kende, de fysisch sterke Stan Van den Broeck. En de weken die die viering vooraf gingen, toen zei men van Stan, Stan wordt er 100 op zijn één been. Awel, ons moe die is dat geworden op vier wieltjes.
    En dat is voor mij juist hetzelfde, want het is tenslotte toch de moteur (zo noemt men dat in Leest) dien het moet doen. En omdat die moteur zolang draaiende is gehouden, daarom danken wij in de eerste plaats O.L.Heer. En ik denk dat we dat niet beter konden doen dan met die pracht van een eucharistieviering, die hier zopas aan Hem is opgedragen, en waarvoor we onze Pater-Pastoor en al zijn medewerkers van harte danken.
    Ik weet dat O.L.Heer, ons moeder, de ganse familie en alle aanwezigen hier, daar uiterst tevreden zullen over geweest zijn. Ik vraag dan ook een warm applaus voor hun grote inzet.
    Ook dank aan u allen voor uw aanwezigheid, en voor de talrijke felicitaties die ons moeder op een of andere wijze heeft mogen ontvangen. Ook hartelijk dank aan allen die financieel het project gesteund hebben en nog zullen steunen.
    Ik weet ook dat jullie allemaal heel graag persoonlijk ons moeder zal willen proficiat wensen, maar dat is onbegonnen werk, dat zou te veel tijd in beslag nemen, dan geraken we niet tijdig op onze volgende bestemming, en ze wordt toch niet graag gekust !!!
    Daartegenover ligt op de receptiegelegenheid een gulden boek op u te wachten. Daar mag je gerust uw wensen in neerschrijven, dan zullen we als de feestroes voorbij is daar rustig en dankbaar in terugkijken. Dat is dan meteen een blijvende herinnering aan u en aan deze viering. Maak er gretig gebruik van.
    Aan alle aanwezigen, welkom op de receptie, en veel amusement !”

    Vervolgt.

    Foto’s :
    -Achterkleinzoontje Wim was de enige van de familie die ontbrak, het ventje had een beenbreuk opgelopen.
    -Een heuse “Suisse” in de kerk van Leest.
    -Pater-Patoor Van Aken.
    -Het koor o.l.v. Maria Plasqui-Phlippo.
    -De kerk was tot de laatste stoel bezet.

     











    23-01-2015 om 07:20 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-01-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.
    De dag zelf…de stoet

     

    Vervolgt.

     

    Foto’s :
    -De Chiro.
    -De afvaardiging van Ziekenzorg.
    -Dansgroep Korneel.
    -De serenade van de Kon.Fanfare St.-Cecilia.
    -De eeuwelinge aangeduwd door dochter Raf en gevolgd door haar familie.











    21-01-2015 om 11:24 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.

     

     

    De dag zelf

    Dat ze in Leest feest kunnen vieren hadden ze veertien jaar geleden nog bewezen met de viering van die andere honderdjarige Stanne Van den Broeck.

    Die zaterdag 19 augustus leek het dorp wel in een vervroegde kerstsfeer gedompeld. Honderden kerstbomen vanaf de kerk tot aan de woning van de eeuwelinge in de Dorpstraat. De verdienste van het feestcomité was niet alleen dat er een fijn feestprogramma ter ere van de honderdjarige in elkaar werd gezet, maar ook dat alle Leestenaars hierbij nauw werden betrokken. Zo hadden buren de woning van Fien prachtig versierd en aan de façade volgende kenschetsende zinnen bevestigd :
    “Zeer veel gegeven, weinig vragen,
    zo sloot ons Fientje haar levensdagen.
    ’t Heeft anderen misschien verwonderd
    maar zij haalde zo galant de honderd.”
    De auteur van de tekst was dochter Raf.

    Aalmoezenier Herregods had haar beeltenis in een prachtig keramiek verwerkt. Jan Teughels had de gedenkplaat deskundig aan de voorgevel geplakt en nadien was Pater-Pastoor Van Aken het netjes komen inpakken, als verrassing voor Fien.
    De huizen waren bevlagd en spreuken sierden de Sint-Jozefskapel, de Vrije Basisschool, de woning van Mevr. Lafosse-De Boeck en de kerk.

    Zoals vermeld hield Fientje niet van te veel poespas. Geen folkloristische stoet voor haar. De optocht was dan ook beperkt tot een afvaardiging van enkele verenigingen.
    Aan het hoofd ervan de ruitersclub gevolgd door de Chiro. Deze jeugdvereniging mocht niet ontbreken, jaarlijks op kerstdag vereerden zij Fientje immers met een bezoek en een geschenk. Verder Ziekenzorg, dansgroep Korneel en de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia die Fientje verwelkomde met ‘Wij zijn gezworen kameraden’.

    Vervolgt.

    Foto’s :
    -De woning en tuin van Delphine waren prachtig versierd.
    -De keramiek van Georges Herregods.
    -Ook de Sint Jozefskapel droeg een spreuk.
    -De ruitersclub vormde het hoofd van de beperkte stoet.
    -Fientje genoot van elk moment.

     











    21-01-2015 om 10:47 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Vervolg Delphine “Fien” Selleslagh-De Wit : een mensenleven in beeld.

     

     

                                                   Het Eeuwfeest

     

    De Voorbereiding
    Op 21 maart vond er in het lokaal van de Leestse fanfare een algemene vergadering plaats waar een beperkt comité werd opgericht :
    -Louis Vloebergh : hoofdcoördinator
    -Jef Lauwers : fanfare
    -Michel De Win : buren
    -Albert Lauwers : buren
    -Suzanne Duysburgh : ziekenzorg
    -Amanda Verbergt : school
    -Johan Vandeputte : KVG
    -Marc Van Waeyenberghe : Vevoc
    -Leo Van Laenen : KWB
    -Tony Dons : secretariaat.

    Op de vergadering van 18 april vond een taak- en functieverdeling plaats :
    -Louis Vloebergh : algemene leiding
    -Tony Dons : secretariaat
    -Michel De Win : kassier en burenkring
    -Jef Lauwers : hulpkassier en feestleider
    -Leo Van Laenen : verslaggever bij algemene vergadering
    -Amanda Verbergt : school-verantwoordelijke
    -Marc Van Waeyenberghe : chef personeel en materiaal
    -Suzanne Duysburgh : mede verantwoordelijke H. Mis
    -Johan Vandeputte : verkoop ticketting
    -Albert Lauwers : burenkring. (later -16/5- kreeg hij ook de functie van schatbewaarder)

    Eén van de eerste initiatieven van het comité was de Leestenaars te informeren door middel van volgende mededeling : 

    “Beste Leestenaar, 

    Uit het bevolkingsregister van de stad Mechelen haalden wij volgende gegevens : ‘De Wit Delphina Francisca geboren op 19/08/1894, weduwe SELLESLAGH, gepensioneerd(e), wonende Dorpstraat 72 Leest…

    En omdat Fien nog altijd in goeden doen is, hopen en verwachten wij met zijn allen dat het weer FEEST mag worden in LEEST. Iedere Leestenaar noteert nu alvast in zijn agenda : ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1994.

    Op maandag 16 mei om 20.00 uur heeft de tweede algemene vergadering van de verenigingen plaats in Ons Parochiehuis Kouter Leest. Ideeën zijn welkom bij Louis Vloebergh, Winkelstraat Leest.
         Het feestcomité.”  

    Op die vergadering van 16 mei waren naast Raf en Hubert Selleslagh voor de familie volgende verenigingen aanwezig : KVLV, KBG, Boerenfront, Chiro-jongens, Chiro-meisjes, De Stap, NSB, KWB, LG, LRV, De Slak, Balsemien, Ziekenzorg en de scholen SBS en VBS.
    De taakverdeling werd verder uitgewerkt.
    Balsemien ging een standje opzetten met hun zelfgemaakte wijnen, die zouden verkocht worden aan democratische prijzen.
    De Stap en De Slak verklaarden zich akkoord voor de hulp bij het ronddragen van dranken.
    De KVLV zou de keuken voor haar rekening nemen.
    KVG verleende haar medewerking voor de versiering van de bomen langs het traject.
    Het buurtcomité o.l.v. Michel De Win en Albert Lauwers zou de straatversiering op zich nemen.
    Onder leiding van Suzanne Duysburgh en Maria Phlippo zou de parochiale ploeg de dankviering organiseren.
    Drankencentrale Seeldrayers verklaarde zich akkoord voor een gift.
    Er volgden nog vergaderingen op 30 mei en 27 juni.
    Men verwachtte ongeveer 1.000 aanwezigen, zodat er moest gezorgd woden voor plus minus 2.000 toastjes en een 1000-tal broodrolletjes.
    Er was toelating verleend om een springkasteel te plaatsen en er zouden 2 spots van 1.000 watt geïnstalleerd worden om het schoolplein te verlichten.
    Door de fanfare zou een orkestje gevormd worden van plus minus 15 personen.
    Een dansvloer diende bij het stadsbestuur besteld te worden.
    Schorten voor de bediening dienden aangevraagd bij de fanfare, kwestie van gelijkvormigheid.
    Er werd een eenvormige prijs vastgelegd voor dranken en broodjes : 35 fr het stuk.
    Bart Lauwens zou gecontacteerd worden om als animator te fungeren en voor de klankinstallatie zou men contact opnemen met Willem Van Linden.

    De Leestenaars kregen een nieuwe kennisgeving (gedateerd 5 juli 1994) :
    “Ter gelegenheid van haar 100ste verjaardag nodigt Moeder Selleslagh-De Wit, samen met haar familie en het feestcomité U van harte uit tot de dankmis, gevolgd door receptie voor vrienden en kennissen.
    Aangezien er geen persoonlijke uitnodigingen in Leest verstuurd worden, geldt dit schrijven eveneens voor kerkelijke en burgerlijke overheid.
    Het is de uitdrukkelijke wens van Moeder Selleslagh, haar geen bloemen of geschenken aan te bieden, maar vrijblijvend giften te storten ten voordele van :
    Het missiewerk van Pater De Laet
    De melaatsenwerking van Els Duysburgh
    Gehandicaptenzorg Leest
    Ziekenzorg Leest.
    Bankrekening 979-3903541-72 op naam van FEESTCOMITE 100 JAAR.
    De omhaling in de kerk en de opbrengst van de ontspanningsavond gaan eveneens naar deze goede doelen. Aan hen die dit project zouden steunen, van harte dank bij voorbaat !

    Programma zaterdag 20 augustus 1994
    14u30 Afhalen thuis van de 100-jarige met optocht van verenigingen.
    15u15 Dankmis-viering in onze parochiekerk.
    16u15 Receptie aangeboden door Moeder Selleslagh op de speelplaats van de Vrije School.
               In de tuin is er animatie voorzien voor kinderen.
               Officiële huldiging.
    17u30 Ontspanningsavond. Gelegenheid tot drank en snack.
               Amusement voor jong en oud.

    Aan alle Leestenaars wordt gevraagd de huizen te bevlaggen en indien mogelijk een helpende hand uit te steken bij de voorbereidingen, de feestelijkheden zelf en de opkuis achteraf.
    Laat er ons samen met Moeder Selleslagh en haar familie een zonnige en onvergetelijke dag van maken.
    Onze dank gaat nu reeds uit naar hen die ons in de voorbereidingsfaze meerdere ideeën aanbrachten en de helpers op zaterdag 20 augustus 1994. Tot dan.
               Namens het Feestcomité, Louis Vloebergh.” 

    De uitnodiging van Moeder Selleslagh zag er als volgt uit :
    “Ik wil God danken voor die grote gave en samen met u eucharistie vieren.
    Op zaterdag 20 augustus 1994 zal Z.E.H.P. Van Aken om 15.15 u. een dankmis opdragen in de parochiekerk St Niklaas te Leest.
    Nadien is er een receptie op de speelplaats van de vrije basisschool Dorpsstraat 10 te Leest.
    Ik wens bloemen, noch geschenken. In ruil kan, vrijblijvend, gestort of gegeven worden ten voordele van plaatselijke caritatieve doelen : Feestcomiteit 100 jaar, nr. 979-3903541-72.
           Mevr. Delphine Selleslagh-De Wit, Dorpsstraat 72 Leest.”

    Vervolgt.

    Foto’s
    -De uitnodiging.
    -Leest viert…
    -Delphine.
    -Helpsters.
    -De medewerkers van Balsemien.











    21-01-2015 om 08:25 geschreven door Marcel Van Hoof

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/03-17/03 2024
  • 19/02-25/02 2024
  • 05/02-11/02 2024
  • 22/01-28/01 2024
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 06/11-12/11 2023
  • 30/10-05/11 2023
  • 23/10-29/10 2023
  • 09/10-15/10 2023
  • 25/09-01/10 2023
  • 11/09-17/09 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 14/08-20/08 2023
  • 24/07-30/07 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 26/06-02/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 05/06-11/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 27/02-05/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 14/11-20/11 2022
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 03/10-09/10 2022
  • 26/09-02/10 2022
  • 19/09-25/09 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 22/08-28/08 2022
  • 15/08-21/08 2022
  • 08/08-14/08 2022
  • 25/07-31/07 2022
  • 18/07-24/07 2022
  • 11/07-17/07 2022
  • 27/06-03/07 2022
  • 20/06-26/06 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 09/05-15/05 2022
  • 02/05-08/05 2022
  • 18/04-24/04 2022
  • 28/03-03/04 2022
  • 21/03-27/03 2022
  • 14/03-20/03 2022
  • 21/02-27/02 2022
  • 31/01-06/02 2022
  • 03/01-09/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 15/11-21/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 25/10-31/10 2021
  • 18/10-24/10 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 13/09-19/09 2021
  • 06/09-12/09 2021
  • 30/08-05/09 2021
  • 23/08-29/08 2021
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 02/08-08/08 2021
  • 26/07-01/08 2021
  • 19/07-25/07 2021
  • 12/07-18/07 2021
  • 05/07-11/07 2021
  • 21/06-27/06 2021
  • 14/06-20/06 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 24/05-30/05 2021
  • 10/05-16/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 05/04-11/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 15/03-21/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 21/12-27/12 2020
  • 14/12-20/12 2020
  • 07/12-13/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 23/11-29/11 2020
  • 09/11-15/11 2020
  • 02/11-08/11 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 05/10-11/10 2020
  • 28/09-04/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 17/08-23/08 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 20/07-26/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 16/12-22/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 02/09-08/09 2019
  • 26/08-01/09 2019
  • 12/08-18/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 24/06-30/06 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 05/09-11/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 15/02-21/02 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!