1977 Zondag 2 oktober : 5de
Jubileumcross Chiro-Vevoc
Ondanks
de slechte weersomstandigheden waren er toch 1100 deelnemers opgekomen voor
deze jubileumcross van Chiro-Vevoc. (noot : de vorige edities waren er
respectievelijk 500, 600, 800 en 950 deelnemers) Van einde en ver kwamen jong en oud naar Leest.
Niet
alleen om zich te meten in kracht, maar ook om samen een gezellige, sfeervolle
namiddag door te brengen.
Vanaf
12 uur zagen we ze al komen, beladen met hun sportzak, een grote schare
supporters en hun kostbare glimlach. Want voor velen telde het gezegde van
Pierre de Coubertin : MEEDOEN IS BELANGRIJKER DAN WINNEN !
Het
parcours was een ware modderpoel, velen kwamen dan ook over de aankomstlijn
rijk overgoten met slijk, voor de allerkleinsten is er niets leuker.
Na
de harde inspanning een lekkere pens en alles was vergeten. Daarna nog even de
prijs gaan afhalen, rond 18 uur een woordje van de burgemeester der stad
Mechelen en daarna tevreden naar huis. (DB,
November 1977)
Een leerlinge van het vijfde jaar
uit de meisjesschool vertelde in Het hoekje van de
Meisjesschool over haar ervaring
met de jubileumcross :
Op
zaterdag 2 oktober was het grote loopcross. Christine en ik gingen ons samen
laten inschrijven . Er waren ongeveer 126 deelnemers in onze reeks. Het
inschrijvingsgeld bedroeg 10 frank. Ikzelf had rugnummer zesentwintig.
Het
weer was die dag niet zo best. De namiddag was aangebroken en iedereen stond te
wachten op het startsein. We wisten dat de omloop slijkerig was. Dus uitglijden
kon gebeuren. Het startsein was gegeven en 252 beentjes liepen zo hard ze maar
konden.
Ongeveer
halfweg moesten we door een slijkput ploeteren. Sommigen vielen. Op tien meter
van de aankomst kon niemand voorspellen wie de overwinning zou behalen. Aan de
aankomst stonden de mensen te roepen en te juichen. Het was een oorverdovend
lawaai. Iemand zei tegen mij : je moet niet wenen en ik weende niet.
Als
iedereen aangekomen was haasten we ons naar de zaal om de uitslag te kennen.
Het duurde wel een tijdje voor alles klaar was. De uitslag was bekend, ik was
éénennegentigste.
We
kregen een prijs en een penning en moe van het lopen gingen we naar huis. Een
prettige natte dag was voorbij.
1977 Augustus : Columnist De Distel
van Leefmilieu Leest
publiceerde in De Band :
Professor
Hublé van de Rijksuniversiteit te Gent aanvaardde in juni 1971 de opdracht van
het Mechels stadsbestuur om de leiding op zich te nemen van een studie over het
leefmilieu te Mechelen in al zijn aspecten. De studie werd door een groep
specialisten in januari 1974 aan de stad Mechelen overhandigd.
In
dit rapport heeft men het over de natuurgebieden rond Mechelen. Over de natuur
in het Mechelse schrijft professor Hublé : De uitzonderlijke verscheidenheid
in reliëf en vooral in bodemgesteldheid van het onderzochte gebied is een
gunstige voorwaarde voor de potentiële aanwezigheid van zeer verschillende
levensgemeenschappen. Dit gebied is biologisch zeer rijk en landschappelijk
zeer aantrekkelijk, vermits allerlei gradiënten sterk wisselende ecologische
omstandigheden tot stand brengen, binnen relatief korte afstanden van elkaar.
Meer dan elders in het land komen allerlei planten en diersoorten met verschillende ecologische behoeften hier
aan hun trekken. Van die rijke flora en fauna, waarvan het wetenschappelijk
educatief, estetisch, milieu-hygiënisch belang niet mag worden onderschat, is
thans nog maar een klein deel overgebleven ten gevolge van de intensieve wijze
waarop de mens de ruimte heeft gebruikt.
We
zullen hier een korte beschrijving geven van de natuurgebieden die voor ons
Leestenaars van belang zijn.
1.
Ten noorden van Mechelen bevindt zich het samenvloeiïngsgebied van Dijle en
Zenne (het Zennegat). Een typische wandeling is langs de Leuvense Vaart naar
het Zennegat en langs de Zenne over Heffen naar Leest terugkeren. Prof. Hublé
stelt voor het vermelde gebied als natuurgebiedte behouden en er ook een zuiveringsstation te voorzien. Prof. Van
Miegroet laat bij het gebied heel de zone langs de Zenne op het grondgebied van
Heffen en Leest aansluiten. De zone langs de Zenne zou volgens hun het statuut
van bosreservaat verdienen.
2.
Aan de overkant van de Zenne te Leest ligt een moerassig gebied van de Robroekloop.
Het
bevindt zich tussen Stuivenberg en de Leestse steenweg. Ga er beslist eens wandelen.
Even prettig is het de Zennedijk op te fietsen van aan t Brughuis naar
Stuivenberg.
3.
Ook de boorden van de Zenne van Leest naar Hombeek zijn een wandeling waard.
Door
de Bleukens een interessant wandelgebied, zeer rijk aan wild en vogelsoorten, komt men
aan t kapelleke van Leliëndael op de grens metomHomHom Hombeek en je ontdekt een verscheidenheid aan
boomsoorten en struiken. Vooral in de maand oktober is deze wandeling een echte
belevenis. Je ziet hier dat de omgeving van de Zenneboorden al lelijk aangetast
zijn. In Leest de oprukkende wijkhuizen en in Hombeek het stort.
Gelukkig
heeft het nieuw gewestplan van 1976 de Zennevallei te Leest tot landschappelijk
waardevol bosgebied uitgeroepen. Voorlopig schijnen de plannen tot
woonuitbreidinglangs de Kerkenblokweg
in de diepvries te staan, hopelijk voorgoed.
Het
Leefmilieu beschermen is niet alleen water en lucht zuiveren, het is ook om
bepaalde zeldzame en mooie natuurgebieden te behouden voor de toekomst wegens
hun bijzondere waarde, die helaas niet in geld is uit te drukken.
1977 Donderdag 25 augustus : Volksdansgroep
Lous Redule verbroederde met Leest.
Het bestuur van V.V.-Leesten dat van de Leestse Volksfeesten
organiseerde
met medewerking van de Kon.Fanfare
Willen is Kunnen uit Zemst-Laar en
de Bordeause volksdansgroep Lous
Reduleseen folklore-avond op het
speelveld van de voetbalvereniging.
De Franse groep voerde volksdansen
op onder eigen begeleiding van trommels
en fluiten.
Na hun opvoering te Leest namen de
Fransen deel aan het 5e Internationaal
Folklorefestival te Mechelen op
26,27 en 28 augustus.
Vanaf 24 augustus verbleven ze bij
enkele gastvrije Leestse families.
1977 Zondag 4 september : Afdelingsverhuis
Chiro
Zondag 4 september startte de chiro haar
nieuw werkjaar met een grote afdelingsverhuis.
Met
een 170 waren we, alle jongens en meisjes tussen 6 en 23 jaar, die samen
speelden onder één hoed tijdens het grote overgangsgroepspel.
We
begonnen met dikke Bertha dat voor de gelegenheid omgevormd werd tot dikke
Pater, want onze proost was uitverkorene om iedereen te pakken.
Vervolgens
waren het de Prutskes die een natte broek riskeerden aan het kapot zitten van
waterballons. De speelclub had heel wat moeite om de jongerensliert door de
benen te kruipen. De rakkers en kwiks hadden het al even moeilijk om de
toppersrangen te vervoegen, vermits zij eerst 15 keer moesten ronddraaien en
bijgevolg de kluts kwijt waren.
De
tippers en de toppers moesten heel wat acrobatietoeren doen, om al zittend op
hun stoel een flesje limonade uit te krijgen, toch kregen zij, zoals elke
afdeling trouwens, hun afdelingslintje in afdelingskleur toebedeeld. De kerels
en de tiptiens leren vliegen, vooraleer zij door een zak heen bij de
aspirantenafdeling belandden. Door een dubbele handenrij werden zij als een
opsinjoorke de hoogte ingezwierd. Wat een leider of leidster lijden kon
ondervond de nieuwe leiding meteen. Zij moesten immers de cirkel van de leiding
trachten in te breken. De ontslagnemende leiding moest juist het omgekeerde
doen.
Na
dit alles speelden we allen tesamen nog een spelletje en trokken dan vervolgens
in sliert en als zingend door het dorp.
Als
kroon op dit overgangsfeest kreeg iedere afdeling nog een klein ansichtje,
waarna iedereen nog van een lekkere wafel en een drink kon genieten.
Dat
chiro nog zinvol is, en dat ze nog leeft bewees alvast deze prachtige zondag.
Iedere nieuweling is trouwens welkom.
(DB oktober 1977)
1977 - 19 september : Met de KVLV
naar Scherpenheuvel
Een veertigtal leden nam deel aan
deze bedevaart.
In de namiddag werd Diest bezocht
en Westerlo. Proost en deelneemsters waren
het er over eens om geen baancafé
aan te doen, men wou de trip als bedevaart
Voor
de eerste maal werd 11 juli als officiële feestdag, ook ter plaatse gevierd.
Vrijdag 8 juli rond 19 u 30 vertrok
wat was samengekomen van de Dorpsplaats
langs de Scheer-Vinkstraat en
Dorpstraat terug naar de plaats van vertrek.
Vooraf twee Chiromeisjes en dito
jongens met een leeuwenvlag, gevolgd door
een groep Chiromeisjes.
Een fanfare bestaande uit een
dertigtal man, speelde graaggehoorde marsen.
Ze werd opgevolgd door enkele
opstappenden waarna de stoet besloten werd met
negen ruiters.
Te 20 uur traden de beide Chiros
op en voerden volksdansen uit waarna de
muziek andermaal weerklonk.
De toneelkring Voor Taal en Kunst
uit Mechelen bracht Nu Toch ten tonele
wat ten zeerste in de smaak viel.
Rond half negen nog een
muziekoptreden en een tweede wagenspel Drie Dagen
Here, ditmaal verzorgd door Jong
en Moedig, insgelijks uit de Dijlestad.
De heer Vanroy, burgemeester der
fusiegemeenten, betrad het podium om in
enkele woorden de mensen te
verwelkomen als Waarde Stadsgenoten, en een
zeer bondig overzicht te geven van
de Slag der Guldensporen.
Wat het gemeentelijk vlak betrof,
deelde hij mede dat er heel wat inspanningen
noodzakelijk waren om alles en
allen te integreren.
Een potpourri van Vlaamse liederen
werd door de fanfare uitgevoerd om dan de
Heer Guido Hellemans de gelegenheid
te geven zijn mooie voordracht te houden,
gans in het teken van de gevierde
gebeurtenis.
Aan de gevels van kerk, gemeentehuis
en een paar woningen hing de leeuwenvlag,
net zoals op het podium, naast de
Mechelse kleuren.
Ten slotte werd geeindigd met de
Vlaamse Leeuw en klokkengelui.
M.S.
(DB, augustus 1977)
1977 Maandag 11 juli9 uur aan de Zennebrug : verzamelpunt voor de
vrijwilligers die de
de Sint Annakapel gingen aanpakken.
Het betrof hier fase 2 van de actie Veldkapellen. (advertentie bovenaan)
1977 Van 21 tot 31 juli : Bivak Chiro-jongens
te Poppel.
86 jongens volgden de 90
chiromeisjes van Leest op.
Zij werden op hun beurt opgevolgd
door Vevoc.
Sloegen de 90 meisjes gemiddeld 20
broden per dag achterover, de 86 jongens kwam amper toe met 36 en op de friettendag
dienden er acht emmers aardappelen te worden geschild.
(db)
In Het hoekje van de Meisjesschool
verscheen het verslag van een Chiromeisje :
Nu
we weer opgenomen zijn in de dagelijkse sleur van het naar schoolgaan, denk ik
graag nog eens terug aan de heerlijke vacantie die achter ons ligt. Het
hoogtepunt was weeral eens het bivak. Samen er tien dagen op uit trekken,
slapen op strozakken, een lange trektocht maken, daar hadden we het hele jaar
al van gedroomd.
Eindelijk
was het dan zover. We stonden op het Dorpsplein te wachten op de bus die ons
naar Poppel, plaats van bestemming, zou brengen. Het afscheid duurde niet lang,
een zoen, een goede raad en hup, weg waren we. Tijd om ons verdrietig te voelen
hadden we niet. Geboeid keken we door het raampje naar het voorbijvliegende
landschap. In Poppel aangekomen brachten we snel onze kamers in orde. Toen we
die taak volbracht hadden zagen we dat hetreeds etenstijd was. Die avond gingen we vroeg naar bed, want we waren
moe van de lange reis. Niet lang daarna verzonken we in een diepe slaap,
dromend van bosspelen, trektochten en zo veel meer. Veel te snel naar onze zin
vlogen de dagen voorbij en wedra was het de laatste avond. Elke groep had een
prachtig nummertje voorbereid, dat bij het licht van het kampvuur voorgebracht
werd. De dansende vlammen wierpen grillige schaduwen op de gezichten van de
zingende en dansende kinderen waardoor alles zo veel mooier leek.
Ons
groepje, de kwikjes, was van plan geen oog dicht te doen tot aan het
morgenlicht maar hoe meer moeite we deden om wakker te blijven hoe erger het
werd, en nog geen uur later lagen we allemaal in een diepe slaap en droomden
van het bivak dat helaas voorbij was.
1977 Zondag 19 juni : Schoolfeest
Meisjesschool Leest
Zeg hé ! Kom je mee ? Doe je mee ? Speel je mee ?
Uw kinderen zingen en spelen voor
u op zondag 19 juni 14u30.
Kijk je mee ? Naar hun
klasnummertjes ? Eet je mee ?
Lekkere taart en Leestse schotel !
Drink je mee ? Breugelbier en
lekkere koffie ! (Flyer)
OnsSchoolfeest
Wat
mooie dagen in het laatste jaar van mijn basisschool ! De dagen van mijn
Plechtige Communie en vormsel waren nog maar pas voorbij en daar dachten we
reeds aan het schoolfeest. Dagen waar ik vooraf van droomde, en die ik nooit
zal vergeten. De zon kwam op ons feest maar niet tevoorschijn maar de blije
gezichten deden de weinige regendruppels vlug vergeten. Al zingende en wuivend
verwelkomden wij onze ouders van op het podium, want ieder moest onzevreugde kunnen zien, al was het van op
afstand.
De
peuters van juffrouw Maria dansten met een grotere partner. Het was erg leuk.
Zij
vroegen daarna hun vakes om eens vanop hun schouders een ballon te mogen stuk
prikken. Zonder aarzelen ging het. Ze kregen immers daarna een nieuwe ballon om
mee te nemen. Nu kwam juffrouw Amanda met ritmische oefeningen. De moeders
werden opgeroepen om zich te laten verkleden door hun kinderen. Er werd
gelachen maar ook flink geklapt.
Juffrouw
Francine deed haar meisjes dansen met ballonnen en laste een voetbalwedstrijd
in.
De
vaders tegen de jongens. Einduitslag 1-3 ten voordele van de kleuters.
Weer
het geklap van gelukkige ouders die hun blikken richtten op gelukkige kinderen.
Juffrouw
Godelieve deed de boerinnekensdans met de leerlingen van het eerste leerjaar.
Ze presenteerden hoe vader en moeder naar de markt gaan. Ze verzochten hun
ouders eens mee te gaan op dezelfde manier. Of dat lukte hoef ik zeker niet te
zeggen.
Juffrouw
Mia toonde ritmische oefeningen in sneltempo. De moeders werden verzocht mee te
komen doen. Dat was een verrassing. Voorbereiding kan je echt niet missen als
je moet optreden, dat merkte je dan ook.Het werd vier uur en pauze. Er werden verschillende schotels aangeboden.
Wij snoepten koeken en ijsjes en dronken frisdranken. Onze ouders vonden
vrienden om een praatje mee te maken.
De
leerlingen van juffrouw Mia kleedden zich om in heksen. Wat waren ze fier in
hun zwarte heksenpak. Daarna kwamen de vaders op het podium om de pap te
smullen gegeven door hun verklede dochters. De dokter vond het zo lekker dat
hij zijn potje uitlikte.
De
leerlingen van het vierde leerjaar hadden een echte ezel in de klas en zongen
met Will Tura het liedje mee.
Zaklopen deed de vaders weer naar voren komen. Er waren snellopers en
sukkelaars onder hen.
Nu
kwam mijn klas, met juffrouw Paula als leidster. Wij deden turnoefeningen.
Iedereen sprak met lof over ons, want het was mooi naar voren gebracht.
Wij
lieten de moeders breien, en Roza De Smet eindigde als vlugste breister.
Een
pinguïngroep kwam plots tevoorschijn. Er werd gelachen en geraden naar de
juiste persoon, want iedereen wist wel dat het ons onderwijzend personeel
was maar wie was
wie
?De leerlingen mochten raden en de
kaartjes aanbrengen. Op een paar vergissingen na was iedereen gekend.
Een
mooi dankwoordje werd vertolkt door Kristel De Maeer aan allen die meegewerkt
hadden aan die mooie dag. Wij boden een bloem aan. Nu kwam de verrassing. Een
buiksprekende dame met Jerommeke deed ons een half uur lachen en meeleven.
Thuisgekomen
waen wij allemaal echt gelukkig. Iedereen had zijn best gedaan in de school en
allemaal voor hetzelfde doel : een gelukkige onvergetelijke dag maken voor
elkander.
Een leerlinge van het zesde..
1977 3 juli : Derde Vevoc Fietsrally
Ruim 300 deelnemers namen de start aan
de parochiezaal waar ze de nodige onderrichtingen hadden ontvangen. De
voorziene afstand van 25 km leidde langs de landelijke wegen van het dorp waar
één en ander moest gevonden worden.Vervolgens ging het langs de Dorpstraat tot aan de reeds opgesmukte
St.-Jozefkapel, langs Tisseltbaan, Lindenlaan, Biest om uit te komen in
Kapelle-op-den-Bos waar men moest schatten hoeveel het ophaalgedeelte van de
brug wel woog. Dan naar Ramsdonk waar een rustpauze ingelast was bij de mooie
grot aldaar. In Tisselt moest men de oorsprong van de dorpsnaam opzoeken en
terug in Leest de hoogte van de watertoren.
Rond 19u30, na een welkomstwoord en
dankzegging door ondervoorzitter Paul Willems, werd overgegaan tot de
prijsuitreiking.
Voor de gezinsdeelneming ging het plaket
van de stad Mechelen naar de familie Verschueren (zie foto). Dit werd
overhandigd door schepen Charlier.
Mia Lamberts was de winnares bij de
individuelen. Zij kreeg eenzelfde plaket dat werd overhandigd door schepen Van
den Sande.
1977 4 juli : Met de KVLV naar
Brugge
Met een vijftigtal waren ze. Na
Brugge ging het naar de dolfijnen van St.Andries
Brugge, Zeebrugge en van daaruit
per boot naar Holland.
Helaas waren de eerste mosselen
voor 11 juli.
Op de terugreis werd aangelegd in
de Castel. (DB)
1977 5 juli : Vrijwillige en
kwaadwillige vernieling partij bloemkoolplanten
Landbouwer Paul Neefs uit de Kapellebaan
deed aangifte bij de veldwachter van de kwaadwillige vernietiging van een
partij net gezaaide bloemkoolplanten op zijn veld langsheen de Bist.
De prille plantjes waren uitgedroogd en
verbrand.
De landbouwer stuitte op een onbekend
wit poeder dat zich tussen de planten bevond, vermoedelijk een onkruidverdelger
die daar kennelijk kwaadwillig was rondgestrooid.
De landbouwer leed een verlies van ruim
10.000 planten. (VVH)
Paul Neefs, gehuwd met Rosa Peeters, was
te Leest geboren op 10 februari 1929 en hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten
te Duffel op 19 januari 2003.
Va,
je leven was werken en zorgen. Ons moe, zes zonen, je bedrijf, het
verenigingsleven. Vaak was het als een rijpwiegend tarweveld in de zomerzon. Er
waren tijden dat het stormde, de oogst mislukte en mensen je ontgoochelden.
Niettemin bleef je een in-goed man. Bij het einde van je leven pakten de
onheilswolken boven je samen. Jijzelf besefte dat de strijd ongelijk was. Op je
sterfbed sprak je ons jouw levensvisie uit : Niemand sterft voor zichzelf
alleen. Dit indachtig zetten wij uw levenswerk verder. Rust in vrede.
Moe,
Va is niet meer. Zevenenveertig jaar stond je aan zijn zijde. Een toonbeeld van
moed, inzet en zelfopoffering : je was zijn levenskracht.
Guido, Paula, Miel, Leen, Luc, Koen, Willy
en Dirk. (Uit zijn
gedachtenisprentje)
Fotos :
-Moeder
Verschueren (Scheerstraat)ontving
namens haar familie een plaket van de stad Mechelen uit handen van de Mechelse
schepen Charlier.
1977 28, 29 en 30 mei : Sinksentornooi
S.K. Leest
De gloednieuwe wisselbeker Jean Van
Dam was voor B.S.P.en de beker voor
Fair Play ging naar de KWB. Er
namen 8 ploegen deel.
Vevoc nam deel met twee teams :
Vevoc IVevoc
II
Muysoms RikLefever Walter
Leemans DirkSelleslagh Juul
Spoelders FransCauwenbergh H.
Muysoms FransSilverans W.
Van Medegael M.Van de Poel H.
Lefever JosVloebergh L.
Van Hoof MarcelSerdongs W.
Van den Heuvel JanSolie E.
Andries LucienSpoelders L.
Willems PaulLefever Wilfried
Feremans WalterVan den Heuvel Jef
Bradt ErikLefever Pol
Lefever GuyDe Decker Frans
Lamberts
FransSilverans A.
DHondt
FlorLefever E.
1977 4 juniVierde Vevoc Volleybaltornooi
Voor
de 4de uitgave van het Volleybaltornooi ingericht door Vevoc kwamen
vier ploegen (en twee Vevocploegen) opdagen. Twee ingeschreven verenigingen
gaven forfait.
Ondanks
de eerder slechte weersomstandigheden werd het een succes en er was sportgenot
in overvloed.
Na
de schiftingswedstrijden in de voormiddag kwamen als sterkste ploegen naar
voren : KWB Leest en Old Amigos Heffen.
In
de namiddag was het weer een beetje beter. Er kwam zelfs een klein zonneke
piepen. De warme soepkes van de morgen werden dan ook vervangen door een
stevige pint. Hongerige magen werden gestild met lekkere smoutebollen.
Bij
de aanhef van de eindbeurten om 14 uur dienden drie winnende sets gespeeld te
worden om zich te plaatsen in de eindstand. Er werd duchtig gekampt en de
einduitslag luidde :
1.
KWB Leest
2.
Old Amigos Heffen
3.
Bochel Battel
4.
Vevoc I
5.
KWB Kapelle-op-den-Bos
6.
Vevoc II.
(DB, juni 1977)
1977 4 juni : Groot Breugelbal
op zaterdag 4 juni 1977 op de hoeve
Hof ter Haelen van Vic Verschueren,
Elleboogstraat 18 Leest.
Georganiseerd door de plaatselijke
Boerengilde in samenwerking met de
Landelijke Rijvereniging.
Orkest : The Evening Stars. Eerste
dans om 21 uur.
1977 7 juni : Brief van de stad
Mechelen gericht aan de Kerkfabriek Sint-Niklaas Leest :
Geachte
Heren,
In
antwoord op uw brief van 22 april 1977, betreffende de verfraaiing van dorpskapellen
te Leest, delen wij U mede dat bij plaatsbezoek werd vastgesteld dat de
Sint-Jozefkapel en de Sint-Annakapel zich in uitstekende bouwkundige staat
bevinden. Ten gepaste tijd zal overgegaan worden tot het snoeien, opkuisen en
verbeteren van de aanplantingen.
Wat
de Sint-Appoloniakapel betreft, verzoeken wij U of er enig bezwaar bestaat deze
af te breken. Deze kapel bevindt zich immers in erbarmelijke toestand en heeft
niet de minste kunsthistorische, bouwkundige of artiestieke waarde. Na afbraak
van het gebouwtje, zou de ganse driehoek eveneens met aangepaste beplanting
kunnen aangelegd worden.
Met
ware hoogachting.
Namens het College van Burgemeester en Schepenen;
Bij
verordening, de secretaris (F. Geys), de burgemeester (J. Vanroy)
1977 Op 11 juni, ter voorbereiding van de Sint-Ceciliafeesten, werd een
muzikaal vertoon gehoudendoor de plus
minus 16 man sterke groep trommelaars, langs de Scheer- en Vinkstraat.
De
fanfare gaf, want het ging hier om de inhuldiging van het vergrootte en
opgesmukte lokaal Feestzaal Ste Cecilia, enkele stukken ten gehore : Sons of
the Brave van T. Sidgood, Iowa van Louis Meeus en Our Director van
Bigelon-Mol.
Tussen
deze in gaven de trommelaars hun kunde ten toon, en niet zonder bijval.
Dit
zeer geslaagde en naar waarde geschat optreden werd met een samenzijn besloten,
vanzelfsprekend met dampende koffie, koeken, enz..
(DB, juli 1977)
1977 12 juni : CECILIAFEESTEN Europees
Kampioenschap voor Amateurs
Op de Ceciliafeesten van 1977 werden
Europese titels uitgereikt aan showbands, drambands en in de discipline
stapmarsen aan harmonieën en fanfares. Voor deze wedstrijd schreven
verenigingen in uit ons land, uit Engeland, Duitsland en Nederland. De titels
bleven dat jaar in België. Showdrumband Lyra uit Lier won de titel voor de
Engelse Derby Serenaders en de Duitse Stadtkapelle uit Markgroningen. De Kon.
Harmonie St.-Cecilia uit Ledegom won in de marsenafdeling.
De
start werd gegeven met zomerconcerten met deelname van de muziekkorpsen uit het
omliggende : Blaasveld, Hombeek, Zemst, Nieuwenrode, Battel, Tisselt en
Nossegem. De muzikale verscheidenheid door deze respectievelijke korpsen viel
uitermate in de smaak.
De
showavond, die daags nadien zou ingezet worden onder leiding van Henk Van
Montfort, de man van Het blijft in de familie of In de kring had zeker het
gewenste succes.
Het was dus dit jaar de vierde maal dat door de plaatselijke K.Fanf.
St.-Cecilia een OPEN EUROPEES KAMPIOENSCHAP VOOR AMATEURKORPSEN werd ingericht.
Waren
toegelaten : harmoniën en fanfares, drumbands, trompet- en pijperkorpsen, die
evenwel voorafgaandelijk geschift waren, gesteund op geleverde referencies.
Het
weze eveneens aangehaald dat dit Europees Kampioenschap gepatroneerd werd door
het Ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur, het Antwerpse
Provinciebestuur, het gemeentebestuur van Leest-Mechelen, de BRT en de
Belgische Muziekbond.
Voor
harmonie en fanfare moest een mars wandelend uitgevoerd worden en ook verplicht
en zittend : Mechelins Tower van toondichter J. Segers én een tweede vrije
concertmars.
Vrije
keuze was er voor de drum- en showbands en detrompet- en pijperkorpsen.
Voor
hun show werd een tijdspanne toegekend van minimum 6 en maximum 10 minuten.
Bij
de harmoniën en fanfares ging de titel en beker naar de Koninklijke Harmonie
St.-Cecilia uit Ledegem met 90,06% van de punten.
Bij
de show- en drumbands, trompetten en pijperkorpsen ging de beker Europees
Kampioen, de beker van de stad Mechelen en de beker van de organisatoren naar
de showband Lyra uit Lier (95,37% van de punten).
Nadat
de jury haar beraadslaging had beëindigd, was er nieuwsgierigheid te over. Maar
alvorens daartoe over te gaan werd door de feestleider en ere-burgemeester de
heer Lauwers, het woord verleend aan de heer Ramaekers, Minister van Nationale
Opvoeding, de heer Vanroy, burgemeester. De Schepenen Van den Sande en Van de
Plas waren insgelijks aanwezig. De Minister feliciteerde voor het gepresteerde
werk, waaraan zes maanden intense werking vooraf ging. Hij noemde het een
fantastische manifestatie.
Burgemeester
Vanroy, als volgend spreker, verklaarde volledig akkoord met wat de Minister
kwam te zeggen en sloot zich bij de huldewoorden aan. Bewondering bracht hij
graag en welgemeend op voor de dynamische werking die aan de dag werd gelegd,
zon gebeuren in te richten en in de puntjes te verzorgen, in aanmerking
genomen door een fusiegemeente van 2000 zielen. Ga zo voort op de ingeslagen
weg, aldus spreker, hopende dat Leest als Mechelse fusiegemeente eens zulk Open
Europees Kampioenschap mag geven op de Grote Markt van Mechelen.
Vermelden
we ten slotte de samenstelling van de jury die gelast werd de punten toe te
kennen :
Voorzitter
: G. Follman, componist-dirigent en directeur van de gemeentelijke muziekschool
van Herenthout.
Leden
:
Jan
Segers, componist-dirigent, 1ste musicus bij de BRT, directeur
muziekacademie Willebroek.
J.P.
Leveugle, musicus, leraar aan het Kon.Muziekconservatorium te Brussel.
(DB, juli 1977)
Fotos :
-Tweemaal
het trommelkorps van St.-Cecilia in 1977. Bovenaan op stap in de Vinkstraat.
Marleen
Lauwers gaat vooraf. (Foto : Leest
in Feest)
Op
vraag van enkele ping-pongers van onze vereniging en ook daarbuiten werd er aan
het bestuur van Vevoc gevraagd eens een ping-pong-tornooi te organiseren.
Als
voorbereiding op dit tornooi werd 4 weken na mekaar de parochiezaal ter
beschikking gesteld om alzo iedereen de gelegenheid te geven om te kunnen
oefenen, acht tafels werden er telkens opgesteld en er werd goefend van 20 tot
24 uur.
Op
6 mei kwam dan het tornooi. Liefst 32 deelnemers waaronder 4 vrouwen schreven
zich in.
Zoals
het met elk tornooi gaat moet men een beetje geluk hebben in de loting, in de
voorselectie troffen reeds goede spelers mekaar en werden dus goede spelers en
speelsters gewipt uit de finale-plaatsen.
Iedereen
speelde in de voorselectie 2 matchen van 3 sets. Naargelang de behaalde uitslag
in deze schiftingen werd er dan gespeeld voor de klassementsplaatsen van de 9de
tot de 32ste.
Met
de acht overige werd er dan verder gespeeld voor de halve finale en finale.
Het
was een mooie sportavond, voorbeeldig geleid door Alfons Silverans en Alfons
Huysmans.
Wij
danken langs deze weg iedereen die er heeft toe bijgedragen dit tornooi te doen
lukken : de spelers, de gelegenheidsscheidsrechters, de supporters, de
tapsters, diegenen die de tafels ter beschikking hebben gesteld (Dany Van
Steen, Maurits De Greyse, Jan Van den Heuvel en Jeugdcentrum Mechelen).
Uitslag
tornooi : (eerste tien)
1.
Clymans Paul
2.
De Ridder Erik
3.
Sneyers Antoon
4.
Vercammen Constant
5.
Baarendse
6.
Van Medegael Marcel
7.
Van Steen Arielle (1ste vrouw)
8.
Van den Heuvel Jan
9.
Van Cammeren Herman
10.
De Wit Andre.
(DB, juni 1977)
1977 19 tot en met 22 mei 1977 : 7de
Leestse Volksfeesten
Programma :
Donderdag 19/5 : om 15 uur receptie
aan alle exposanten, medewerkers en het
stadsbestuur. Om 16 u officiële
opening van de Handelsbeurs (de 3de).
Schepen Charlier verving de
burgemeester van Mechelen.
Om 20 u werden de volksfeesten
ingezet met The George Baker Selection.
Vrijdag 20/5 : Handelsbeurs van 18
tot 22uur. Om 18u30 was er de
Mini-maxi-show (een programma
naar de tijd van toen) met Bob Benny,
Rita Rey, Pol Van Camp, Jean
Walter, Heckel en Jeckel, Borah en Sandy en het
Tivoli-Combo.
Zaterdag 21/5 : van 18 tot 22 uur
Handelsbeurs. s Avonds om 20 u werd Leest
omgetoverd tot een 2de
Wieze met een bruisend Oberbayern Bierfeest met
muzikale begeleiding van Karl
Herberger (16 musici en zangeres). Rikske Samyn
trad op als presentator-animator.
Zondag 22/5 : Handelsbeurs van 13
tot 22 uur. Om 15 uur wielerwedstrijd voor
juniores met een prijzentafel van
10.500 fr en met daarenboven voor 10 x 200 fr
aan premies.
Vanaf 19u30 kwam er als sluitstuk
een bal met Louis Neefs en zijn
orkest The Lords en een optreden
van de Belgische kandidaten voor het
Eurovisiesongfestival Dream
Express.
In het juni-nummer van De Band verscheen
daarover volgend verslag :
De
Leestse Volksfeesten
De
Leestse Volksfeesten werden ingezet op 22 mei ll. met in de namiddag de opening
van een meer uitgebreide handelsfoor, geopend door de Heer Charlier, Schepen
der moedergemeente, die de burgemeester verontschuldigde.
In
zijn korte toespraak repte hij ook over het feit dat op dezelfde dag VV Leest
zou spelen voor overgang naar een hogere afdeling, en wenste succes toe.
Het
buitengewone programma werd ingezet door de Nederlandse zanggroep Baker
Selection en dat voor een nokvolle tent, en oogste een welverdiend succes.
Het
Oberbayern Bierfeest dat ieder jaar werd gehouden, kende de traditionele bijval
en kon andermaal op een welslagen terugblikken, tot voldoening van de
aanwezigen die er lustig op ronddraaiden en tijdig voor smeersel zorgden.
Vergeten
we het optreden niet te vermelden van Bob Benny, Jean Walter om er een paar te
noemen, en of deze in de smaak vielen hoeft geen betoog. Zij kwamen met echte
Vlaamse liedjes voor de dag.
Het
slotelement met Louis Neefs, de alomgekende Vlaamse zanger, met zijn orkest
The Loyds om dan te besluiten met het optreden van Dream Express. Dit
optreden werd een waar festijn. En nu we daar toch over schrijven is het
wellicht de moeite waard even terug te blikken naar het laatste fameuze
Songfestival. Is het niet opgevallen dat 1) de muzikale begeleiding te
overdreven (hard) was waardoor veel verloren is gegaan en 2) het ensemble moest
zingen op een versneld muziek rytme ? Heeft het er dan de schijn niet naar (om
maar van schijn te spreken) dat het zo gewild was, omdat ons land geen
inrichter zou moeten zijn volgend jaar ?
Wie
de reuzentent heeft bezocht is voldaan huiswaarts gekeerd, en met reden : t
was vol afwisseling !
t
Is weer eens voorbij en ja Hopen we tot volgend jaar !
Fotos :
-De
stuwende krachten achter de 7de Leestse Volksfeesten : Louis Solie,
Gust Emmeregs, Pierre Van Asch en Miel Spruyt.
-De
hoofdact op de openingsdag : George Baker Selection.
1977 12 april : verzameling voor de vrijwilligers
om 09u30 aan de Parochiezaal voor de
Actie Veldkapelleken.
In De Band had aalmoezenier Herregods
dat jaar een oproep gedaan om dezwaar
verwaarloosde Leestse kapellekens aan te pakken :
Leest
werd sinds 1 januari 1977 een Voorstad van Mechelen. Als vroegere hoofdstad
van Boergondië is deze stad een van de rijkste van heel Vlaanderen op gebied
van cultureel verleden en historische monumenten.
Ons
dorp bezit geen kunstgebouwen : onze kerk, alhoewel goed onderhouden van binnen
als van buiten, kan met de meeste Mechelse godshuizen niet concurreren.
Waarop
Leest echter wel bogen kan : op het landelijk karakter dat het tot nog toe
bewaren kon, op amper een paar kilometer van het centrum van de stad, behield
Leest de rust en de sereniteit van de boerenbuiten, de moerasgronden tussen de
Zenne en de stad bewaarden namelijk ons dorp voor een te arrogante infiltratie
van de stad in onze richting.
Een
van de kenmerken van die landelijkheid was de volksdevotie die zich
uitte in begankenissen, beewegen en processies. Sommige heiligen waren bij onze
volksmensen bijzonder populair : Sint Kornelius en Sint Nikolaes beschermers
van de kinderen, Sint Anna de moeder, Sint Jozef de werkman. Die
volksdevotie vond gestalte in de veldkapellen die we hier en daar op een
kruispunt nog aantreffen, een rustpunt voor de wandelaar. Sommigen van die kapellen
komen uit een oeroud verleden. Op bepaalde dagen in het jaar : op Halfoogst, op
Sakramentsdag, op de eerste zondag van oktober en zo, ging de processie uit.
Met statige stap en begeleid door de dorpsfanfare, met geflapper van kleurige
vlaggen en het getrappel van onrustige paarden, en met een weelde van
maagdekes, engelkes, paters, heiligen en martelaren, elk met zijn gevolg.
De
straten waren één bloemtapijt. Laatst van al kwam de hemelmet de pastoor in zijn beste gewaad die ons
Heer droeg, geëscorteerd door de kerkmeesters met hun glimmende koperen
lantaarns. Op die momenten stond de wereld en de tijd voor een paar uren
stil.De processie maakte toen halt bij
elke veldkapel. Voor die gelegenheid was ze opgepoetst en in het nieuw gezet,
de omgeving gesnoeid en opgekuist. Zo ging dat van generatie tot generatie. Dit
alles is nog niet zo lang geleden, maar het behoort voortaan tot het verleden.
De processies werden afgeschaft en meteen de jaarlijkse grote beurt aan de
veldkapellen.
Onze
parochie bezit verschillende veldkapellen :
-De
Sint-Annakapel
Op
de Mechelsesteenweg (noot : thans
Pastoor De Heuckstraat) over de Zenne van
de grenslijn met Battel, langs deze kant van de Sint Annabeek. Deze kapel
werd er gezet in 1913 op de plaats waar vroeger reeds een kapelleke stond. Een
steen op de voorgevel vermeldt ons meer details : St Anna kapel, gebouwd in
het jaar 1913, gift van de Heer Benoit Van Ingelgem. Bouwmeester Cyriel Van den
Bergh.
De
kapel herbergde een wondermooi Sint Annabeeldje uit de 16de eeuw, in
hout gesneden en in typische Mechelse stijl. De stalen deur en de zware ijzeren
stangen voor het kijkgat konden niet beletten dat het beeldje verdween in
hebzuchtige klauwen. Dat gebeurde drie jaar geleden : de stangen waren
doorgezaagd.
-De
Sint Jozefkapel
In
de bocht van de Dorpstraat. Werd gebouwd in 1701, ten tijde van pastoor Van den
Male, met de vrijgevigheid van de parochianen. Binnenin, langs elke kant van
het altaar, staan twee zware levensgrote heiligenbeelden, waarschijnlijk uit de
17de eeuw : Sint Jozef en Sint Niklaas. Deze beelden stonden vroeger
in de kerk. Op het altaar zelf staat een beeldje van de H. Familie.
-De
Sint Appoloniakapel
In
de Molenstraat is er het ergst aan toe : alleen de ruwbouw ontsnapte aan de
kapot-slaan woede van ravottende bengels (of niet verhoorde tandpijnlijders
?). Deze kapel had vroeger ook reeds veel te lijden, vermits ze in de
oorlogsjaren kapotgeschoten werd. Ze verhuisde toen van plaats, omdat ze in de
weg stond van de nieuwe macadamweg. De huidige kapel werd er gezet in 1935.
De
Heilige Appolonia wordt aangeroepen tegen de tandpijn. Ze stierf namelijk in de
3de eeuw, nadat haar beulen haar de tanden hadden uitgesmeten.
-Het
kapelleke van de Boerinnengilde
Op
de hoek Oude Tisseltbaan-Juniorslaan. Draagt de volkse spreuk : Langs deze weg
zet gene voet of zegt Maria weesgegroet. De kapel werd opgericht in 1936 ter
gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Boerinnenbond.
-De
kapel van O.L.Vrouw van Fatima
Op
het kruispunt Tiendeschuurstraat Elleboogstraat. Werd ingehuldigd ter
gelegenheid van de processie op de eerste zondag van oktober 1945.
Het
moet de voorbijganger in het oog schieten hoe armzalig en treurig sommige
kapellen er bij staan : de Sint Apolloniakapel, de Sint Annakapel, de Sint
Jozefkapel. Het wordt tijd dat wij daar iets voor doen.
Wij
geven daarom een oproep aan enkele mensen van goede wil die de handen uit de
mouwen willen steken om met verfkwast, snoeimes, truweel, hamer en zaag, aan
deze volksmonumentjes hun vroegere glans te geven en ze te redden van afbraak
of verder verval. Ze behoren tot ons landschap. Laat dit dorp het cachet bewaren
dat het bezat, het cachet van den buiten waar het goed is te leven en te wonen.
Zijn oproep kreeg gehoor : verschillende
Leestenaars engageerden zich en gedurende het Paasverlof kreeg de Sint
Jozefkapel een beurt en ook de stad Mechelen beloofde medewerking. Deskundigen
kwamen ter plaatse kijken en lieten weten datten gepaste tijd zal overgegaan worden tot het snoeien, opkuisen en
verbeteren van de aanplantingen... (zie verder 7 juni)
Van 11 tot 16 juli werd er hard
doorgewerkt : de Sint Annakapel werd afgewerkt en de Sint Apolloniakapel
aangepakt.
Georges Herregods bracht daarover nadien
verslag uit in de periodiek van Milac :
Wie voortaan de weg naar Battel opgaat, kan
de Sint-Annakapel nu
binnengaan : de zware brandkastdeur werd namelijk weggenomen. In de plaats
daarvan kwam een sierlijk hekje in smeedwerk, passend in de stijl van de kapel
en afkomstig uit onze kerk. Het plaksel werd van de muur geslagen, de schone
baksteen die er van onder kwam werd opgekuist, gevoegd en zo gelaten. Op de
muur werd een keramiek aangebracht voorstellend Sint Anna ten Drieën,
geïnspireerd aan een zestiendeeuwse Sint Anna uit (onleesbaar).Het
altaar werd opnieuw in de verf gezet en kreeg een kleurtje. Ook de buitenkant
van de kapel werd volledig gereinigd en om haar meer toegankelijk en open te
maken werd de omgeving gesnoeid en opgekuist en een kasseibaantje aangelegd. Op
die wijze wordt het onderhoud van de kapel tot een minimum herleid. Een steen
aan de binnenkant van de kapel verwijst naar de spijtige verdwijning van het
oude Sint Annabeeldje en naar de huidige restauratie van de kapel.
De
Apolloniakapel is eveneensop goede weg. Om ook hier het onderhoud ervan tot een minimum te brengen
wordt heel de binnenruimte van boven tot onder bekleed met een tegelmozaïk. Het
altaar werd gemetst en kreeg een massief eiken blad. Het ondergedeelte van dit
altaar wordt versierd met mensentanden (de H. Apollonia was de toevlucht tegen
de tandpijn) en draagt op tegels de legende van deze heilige martelares uit 250
na Christus. Ze werd in het vuur geworpen nadat de beulen al haar tanden hadden
uitgerukt. Deze legende wordt tevens uitgebeeld boven het altaar in een moderne
expressieve keramiek : Apollonia wordt er vastgehouden door een Romeins soldaat,
terwijl een andere soldaat met een grote tang haar tanden uitrukt. De Romeinse
soldaat draagt een geweer met bajonet en
decoraties
: dit wil zeggen dat zoiets van alle tijden is, ook nu blijkt het telkens zo
dat onschuldigen slachtoffers zijn van het brute geweld, in veel gevallen zelfs
van de officiële macht. Let onder andere ook op het contrast tussen de slanke
bleke meisjesfiguur en de ruwe getaande Romeinse militairen. De Sint
Apolloniakapel is nog niet af, maar volgende maand komt dat in orde. De ramen
krijgen betonglas (geen gebroken ruiten meer !). Een houten hekske in plaats
van een deur. Het torentje wordt hersteld en krijgt een sierlijker kruis. Naast
de kapel komt een rustieke eiken bank.
Deze
veldkapellen verwijzen naar een oude volksdevotie. Wanneer deze devotie
verdween, vervielen ook deze stenen getuigen. We maken ons geen illusies : dat
is voorbij !
Toch
is het goed dat ze niet verdwijnen ! Ze zijn een deel van ons gelovig en
volkskundig erfgoed. Daarom bestaat de opzet er in, er kleine monumentjes van te maken, passend in ons landschap en
ons leefmilieu, een leefhoekje waar de voorbijganger even verpozen kan en er
gelegenheid vindt tot een paar momenten bezinning. Daarom verzorgen wij ook de
omgeving van deze kapellen door aanplantingen en groen. Het laatste wordt door
de stad Mechelen op zich genomen.
Er
rest mij nog dank te zeggen aan al die trouwe medewerkers. Het verheugt ons dat
jonge mensen zich ook nog kunnen inzetten voor niet betaalbare vacantiejobs !
Rendez-vous
op 1 augustus !
Georges Herregods.
In de Apolloniakapel werd volgende tekst
aangebracht : Deze kapel werd volledig
vernieuwd in de zomer 1977 onder het Pastoorschap van E.H. Lornoy met de
bijdrage van de parochianen en de actieve medewerking van Jan Teughels, Jan Van
Riet, Georges De Laet, Sylvain Wijns, Stefan De Laet, Lieven Hellemans, Hans De
Laet, Stefan Vloebergh, Jan Verbruggen, Bruno Bradt, Marc De Win, Pater Van
Aken onder leiding van legeraalmoezenier Georges Herregods.
Op 7 mei 1997 publiceerde Gazet van
Mechelen :
Leest vraagt bescherming voor kapellen.
Voor twee
kapelletjes uit de Mechelse deelgemeente Leest heeft het bestuur van Monumenten
en Landschappen de bescherming aangevraagd.
Het
gaat om de Sint-Annakapel in de Pastoor De Heuckstraat en de Sint-Jozefkapel in
de Dorpsstraat.
Naar aanleiding van deze actie
publiceerde De Bandeen gesprek met
Jan Verbergt en Fons Hellemans onder de titel :
Oudere Leestenaars over de
veldkapellen
Jan Verbergt :
Van
t kapelleke van Sint Anna weet ik niet veel. Ik ben hier gekomen in 1928 en
toen stond het er. Vloeberghs die moet zoeken wanneer dat gezet is, dien zn
vader heeft dat gezet.
De
processie naar Scherpenheuvel vertrok aan t kapelleke. Ik geloof dat ze om 4
uur, half vijf vertrokken, ze pakten dan de binnenwegen naar Scherpenheuvel. s
Avonds waren ze ginder voor de beiweg en de kruisweg. Daarna kwamen ze af en de
pastoor ging met de vlag naar de Annakapel, haalde ze daar af en bracht ze naar
de kerk.
Er
was altijd volk dat de processie tegen ging tot in Mechelen en zelfs nog verder
en die kwamen dan mee af met de processie, s morgens vroeg.
Fons Hellemans :
Het
Sint Apolloniakapelleke is gebouwd voor pastoor Beukelaers in 1936. Hij was
toen 25 jaar pastoor in Leest. Met het geld dat werd rondgehaald (iedereen
mocht geven wat hij wou) werd het kapelleke gezet. Ze hebben het nadien moeten
verzetten omdat het in de weg stond voor de Molenstraat. Er werd heel veel
geofferd voor Apollonia in dien tijd.
Van
de Sint Annakapel weet ik niet veel van te vertellen want ik was nog een kleine
pagadder toen die gebouwd werd. Ik heb wel horen vertellen dat hetgeen in den
dag werd opgebouwd s nachts werd afgebroken, totdat de rijkswacht de wacht
optrok. De processie van Scherpenheuvel werd daar afgehaald.
Fotos :
-Het
plaksel binnenin de Sint-Annakapel werd op vraag van G. Herregods door Eddy Apers met een zandstraler verwijderd en de schone baksteen werd
opgekuist en gevoegd.
-De
keramiek met St Anna ten Drieën. Eddy Apers en Willy Keysers ontdekten dat het
oorspronkelijke beeldje er iets anders uitzag. George Herregods voorzag zijn
copie van een hoofddoek met puntig uitsteeksel, het origineel droeg een
stralenkrans. (http://blog.seniorennet.be/sintannakapel/)
De steen rechts ervan verwijst naar het verdwenen St Annabeeldje.
-De
legende van de heilige Apollonia in een moderne expressieve keramiek.
-Het
ondergedeelte van het altaar van de H. Apollonia werd versierd met echte
mensentanden.