Vervolg ‘Actie Veldkapelleken’.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zijn oproep kreeg gehoor : verschillende Leestenaars engageerden zich en gedurende het Paasverlof kreeg de Sint Jozefkapel een beurt en ook de stad Mechelen beloofde medewerking. Deskundigen kwamen ter plaatse kijken en lieten weten dat  “ten gepaste tijd zal overgegaan worden tot het snoeien, opkuisen en verbeteren van de aanplantingen...” (zie verder 7 juni)

Van 11 tot 16 juli werd er hard doorgewerkt : de Sint Annakapel werd afgewerkt en de Sint Apolloniakapel aangepakt.

Georges Herregods bracht daarover nadien verslag uit in de periodiek van Milac :

 “Wie voortaan de weg naar Battel opgaat, kan de Sint-Annakapel nu binnengaan : de zware brandkastdeur werd namelijk weggenomen. In de plaats daarvan kwam een sierlijk hekje in smeedwerk, passend in de stijl van de kapel en afkomstig uit onze kerk. Het plaksel werd van de muur geslagen, de schone baksteen die er van onder kwam werd opgekuist, gevoegd en zo gelaten. Op de muur werd een keramiek aangebracht voorstellend Sint Anna ten Drieën, geïnspireerd aan een zestiendeeuwse Sint Anna uit …(onleesbaar).  Het altaar werd opnieuw in de verf gezet en kreeg een kleurtje. Ook de buitenkant van de kapel werd volledig gereinigd en om haar meer toegankelijk en open te maken werd de omgeving gesnoeid en opgekuist en een kasseibaantje aangelegd. Op die wijze wordt het onderhoud van de kapel tot een minimum herleid. Een steen aan de binnenkant van de kapel verwijst naar de spijtige verdwijning van het oude Sint Annabeeldje en naar de huidige restauratie van de kapel.

De Apolloniakapel  is eveneens  op goede weg. Om ook hier het onderhoud ervan tot een minimum te brengen wordt heel de binnenruimte van boven tot onder bekleed met een tegelmozaïk. Het altaar werd gemetst en kreeg een massief eiken blad. Het ondergedeelte van dit altaar wordt versierd met mensentanden (de H. Apollonia was de toevlucht tegen de tandpijn) en draagt op tegels de legende van deze heilige martelares uit 250 na Christus. Ze werd in het vuur geworpen nadat de beulen al haar tanden hadden uitgerukt. Deze legende wordt tevens uitgebeeld boven het altaar in een moderne expressieve keramiek : Apollonia wordt er vastgehouden door een Romeins soldaat, terwijl een andere soldaat met een grote tang haar tanden uitrukt. De Romeinse soldaat draagt een geweer met bajonet en

decoraties : dit wil zeggen dat zoiets van alle tijden is, ook nu blijkt het telkens zo dat onschuldigen slachtoffers zijn van het brute geweld, in veel gevallen zelfs van de officiële macht. Let onder andere ook op het contrast tussen de slanke bleke meisjesfiguur en de ruwe getaande Romeinse militairen. De Sint Apolloniakapel is nog niet af, maar volgende maand komt dat in orde. De ramen krijgen betonglas (geen gebroken ruiten meer !). Een houten hekske in plaats van een deur. Het torentje wordt hersteld en krijgt een sierlijker kruis. Naast de kapel komt een rustieke eiken bank.

Deze veldkapellen verwijzen naar een oude volksdevotie. Wanneer deze devotie verdween, vervielen ook deze stenen getuigen. We maken ons geen illusies : dat is voorbij !

Toch is het goed dat ze niet verdwijnen ! Ze zijn een deel van ons gelovig en volkskundig erfgoed. Daarom bestaat de opzet er in, er kleine monumentjes van te maken, passend in ons landschap en ons leefmilieu, een ‘leefhoekje’ waar de voorbijganger even verpozen kan en er gelegenheid vindt tot een paar momenten bezinning. Daarom verzorgen wij ook de omgeving van deze kapellen door aanplantingen en groen. Het laatste wordt door de stad Mechelen op zich genomen.

Er rest mij nog dank te zeggen aan al die trouwe medewerkers. Het verheugt ons dat jonge mensen zich ook nog kunnen inzetten voor niet betaalbare vacantiejobs !

Rendez-vous op 1 augustus !

   Georges Herregods.”

In de Apolloniakapel werd volgende tekst aangebracht : “Deze kapel werd volledig vernieuwd in de zomer 1977 onder het Pastoorschap van E.H. Lornoy met de bijdrage van de parochianen en de actieve medewerking van Jan Teughels, Jan Van Riet, Georges De Laet, Sylvain Wijns, Stefan De Laet, Lieven Hellemans, Hans De Laet, Stefan Vloebergh, Jan Verbruggen, Bruno Bradt, Marc De Win, Pater Van Aken onder leiding van legeraalmoezenier Georges Herregods.”

Op 7 mei 1997 publiceerde Gazet van Mechelen :

            Leest vraagt bescherming voor kapellen.

 “Voor twee kapelletjes uit de Mechelse deelgemeente Leest heeft het bestuur van Monumenten en Landschappen de bescherming aangevraagd.

Het gaat om de Sint-Annakapel in de Pastoor De Heuckstraat en de Sint-Jozefkapel in de Dorpsstraat”.

Naar aanleiding van deze actie publiceerde “De Band”  een gesprek met Jan Verbergt en Fons Hellemans onder de titel :  

Oudere Leestenaars over de veldkapellen

Jan Verbergt :

“Van ’t kapelleke van Sint Anna weet ik niet veel. Ik ben hier gekomen in 1928 en toen stond het er. Vloeberghs die moet zoeken wanneer dat gezet is, dien z’n vader heeft dat gezet.

De processie naar Scherpenheuvel vertrok aan ’t kapelleke. Ik geloof dat ze om 4 uur, half vijf vertrokken, ze pakten dan de binnenwegen naar Scherpenheuvel. ’s Avonds waren ze ginder voor de beiweg en de kruisweg. Daarna kwamen ze af en de pastoor ging met de vlag naar de Annakapel, haalde ze daar af en bracht ze naar de kerk.

Er was altijd volk dat de processie tegen ging tot in Mechelen en zelfs nog verder en die kwamen dan mee af met de processie, ’s morgens vroeg.”

Fons Hellemans :

“Het Sint Apolloniakapelleke is gebouwd voor pastoor Beukelaers in 1936. Hij was toen 25 jaar pastoor in Leest. Met het geld dat werd rondgehaald (iedereen mocht geven wat hij wou) werd het kapelleke gezet. Ze hebben het nadien moeten verzetten omdat het in de weg stond voor de Molenstraat. Er werd heel veel geofferd voor Apollonia in dien tijd.

Van de Sint Annakapel weet ik niet veel van te vertellen want ik was nog een kleine pagadder toen die gebouwd werd. Ik heb wel horen vertellen dat hetgeen in den dag werd opgebouwd ’s nachts werd afgebroken, totdat de rijkswacht de wacht optrok. De processie van Scherpenheuvel werd daar afgehaald.”  

Foto’s :

-Het plaksel binnenin de Sint-Annakapel werd op vraag van G. Herregods door Eddy Apers met een zandstraler verwijderd en de schone baksteen werd opgekuist en gevoegd.

-De keramiek met St Anna ten Drieën. Eddy Apers en Willy Keysers ontdekten dat het oorspronkelijke beeldje er iets anders uitzag. George Herregods voorzag zijn copie van een hoofddoek met puntig uitsteeksel, het origineel droeg een stralenkrans. (http://blog.seniorennet.be/sintannakapel/) De steen rechts ervan verwijst naar het verdwenen St Annabeeldje.

-De legende van de heilige Apollonia in een moderne expressieve keramiek.

-Het ondergedeelte van het altaar van de H. Apollonia werd versierd met echte mensentanden.

-De tekst met de namen van de vrijwilligers.