1994 – Zondag 22 mei : DRUM- en SHOWBAND te Leest “Op zondag 22 mei jl. ging te Leest een drum- en showbandtornooi door in de zaal St.-Cecilia met medewerking van de plaatselijke Koninklijke Fanfare. Niettegenstaande het verlengd weekend, de ongure weersgesteldheid en de plaatselijke moeilijkheden met de openbare werken, mogen we zeggen dat we een namiddag meegemaakt hebben, waar zeker nog lang zal over nagekaart worden. We mogen terugblikken op een echt muzikaal slagwerkfestijn van hoge kwaliteit een wedstrijd waardig. Op het voorziene aanvangsuur opende de Marchin Percussion band ‘Verbroedering’ uit Wommelgem met de Marcy’s Cadences als openingsmars onder de leiding van P. Van Oosterwijck, de festiviteit. Meteen was het bewijs reeds geleverd, dat kwaliteit, spektakel en kunde hier zeker aanwezig waren. Vervolgens kregen we achtereenvolgens om beurten de drumband ‘De Werker’ uit Kapelle-op-den-Bos, drumband ‘No-limits’ uit Londerzeel, ‘De Madeliefjes’ uit Branst-Bornem en de ‘Rumolduszonen’ uit Humbeek met als dirigenten Frank Van den Eede, Charlie Mosselman en Johan Lievens. Al deze verenigingen vertolkten een prachtig repertorium en een genietbare uitvoering die telkens door een enthousiaste menigte werd gewaardeerd door een daverend applaus. Als slot van deze aangename concertnamiddag dankte Raymond De Decker als afgevaardigde, namens federatie Antwerpen, alle verenigingen en dirigenten voor hun prachtige en tuchtvolle optreden en uitvoering. Ook het bestuur en de medewerkers van de K.F. St.-Cecilia dankte hij voor hun goede medewerking. Hij verklaarde dat de federatie dergelijk programma organiseerde, met het doel er een wedstrijd van te maken, maar bijzonder om aan de media te tonen dat men zonder blaasinstrumenten ook kan concerteren, alleen met het slagwerkmateriaal en prestaties kan leveren van hoge kwaliteit. Hij bevestigde dat deze gelukte en smaakvolle festiviteit niet het einde maar wel een begin was van verdere activiteiten in de federatie. Hij overhandigde aan iedere vereniging een herinnering namens de federatie en besloot hiermee een leerrijke welgevulde muzikale hoogdag. R.D.D.” (“T&T”, juli ’94)
1994 – Dinsdag 24 mei : Parochiale Hanswijk Bedevaart Met Hombeek en Hofstade. Om 19 uur rozenhoedje en om 19.30 uur de misviering. Geen avondmis in de kerk. (PB, 25/5)
1994 – Donderdag 26 mei : Met Ziekenzorg naar Brussel “Verbondelijke uitstap naar Brussel voor ‘Hemel en aarde’. Samenkomst om 10 voor 10 uur (09.50 uur) aan de ‘Sporthal’ in Leest, Dorpstraat.” (PB, 25/5)
1994 – 28 mei – G.v.M. : Mechelaar kweekt marihuana in betonnen hok. (Foto onderaan)
Voor contractuele levering in Nederlandse koffieshops. Op de Kouter in de Mechelse deelgemeente LEEST, tegenover de parochiezaal, heeft de rijkswacht een mini-drugplantage ontmanteld. De 36-jarige uitbater ervan is gearresteerd. De gesofisticeerde installatie werd in beslag genomen, net als een volwaardige cultuur die bestaat uit 488 marihuanaplanten. De “marktwaarde” van de marihuana bedraagt een half miljoen en de kosten van de installatie situeren zich op dezelfde hoogte.
De gearresteerde Marc Verhulst bekende aan de Mechelse rijkswachters Peter Vanuitven en Wim Melis dat hij de bedoeling had om de marihuana in Nederlandse koffieshops te verhandelen. Hij had overigens al een overeenkomst gemaakt waarbij hij 100.000 frank zuiver in het handje zou krijgen per kilogram rookbare marihuana. Bij onze noorderburen wordt het roken van marihuana oogluikend toegestaan.
In totaal werden in deze zaak bijna 2 kilo versneden canabis en 850 gram “afval” in beslag genomen. De drugs lagen ofwel te drogen of waren verkoopklaar versneden en in plastiekzakken opgeborgen. Daarnaast werden ook 488 planten in een betonnen berghok aangetroffen. Het gaat om 24 m2 scheuten tot 1 meter hoge oogstbare exemplaren.
In een onopvallend betonnen hok, achter een ietwat vervallen boerderijtje in de Kouter 4 bis in Leest, had Marc Verhulst een gesofisciceerde teeltinstallatie ontworpen. Naar voorbeelden zoals men die aantreft bij de tomatentelers, had hij een ingenieus plan uitgewerkt waarbij hij de drugsplanten ontwikkelde in groeizakken en via hydrocultuur. Het systeem was vernuftig verbonden met diverse ontluchtingssystemen, warmtebronnen, verlichting, timers, bevloeiing, afvoer en isolatie. Zijn opleiding als grafisch ontwerper is Verhulst daarbij duidelijk van nut geweest. Vorige maand is de verdachte werkloos geworden en sindsdien is hij zich naar eigen zeggen op de teelt van marihuana gaan toeleggen. Het systeem was derwijze goed uitgeknobbeld dat vijf rijkswachters er zes uur werk aan hadden om de installatie te ontmantelen.
Pech Dat de mini-drugplantage in Leest werd ontdekt, dankt men aan twee alerte Mechelse rijkswachters : Peter Vanuitven en Wim Melis. Zij werden donderdag in de vooravond door hun collega’s ter assistentie geroepen toen Marc Verhulst in Leuven werd ondervraagd in verband met een diefstal. De verdachte had een joint bij zich. Beide Mechelse gendarmes behoren tot de plaatselijke drugsantenne. Verhulst had dus duidelijk pech toen men die joint op hem aantrof. Voor de rijkswacht was dat een aanleiding om eens bij hem thuis te gaan kijken. De beide rijkswachters roken onmiddellijk de specifieke geur van marihuana. In het verduisterde betonnen hok achter de woning van de verdachte werd de productieafdeling van de mini-plantage ontdekt. Men vermoedt dat Verhulst een eenmansbedrijfhe had waarbij hij alle activiteiten, van zaaien tot verkopen, zelf uitvoerde. Volgens zijn eerste verklaringen heeft de verdachte niet de kans gehad om reeds wat van zijn drugsproductie van de hand te doen. In hoeverre dat met de werkelijkheid strookt, wordt onderzocht. In afwachting daarvan is de man in de gevangenis van Mechelen opgesloten. Hij riskeert en celstraf van 5 jaar en een geldboete van 10 miljoen.
1994 – 30 mei – G.v.M. : Leestse fietsers gewond “In het dorp van Bonheiden kwamen twee fietsers tegen het geopende portier van een auto terecht. Ze werden daarbij gewond. Het gaat om Jozef Selleslagh (34), Kapelseweg 166 A in Leest en om Leo Verhasselt (35), Tiendeschuurstraat 27 eveneens in Leest.”
1994 – 1 juni – Parochieblad : BGJG “Plaatselijke verantwoordelijke voor Kinderoppasdienst : Luce Jespers-Candries, Vinkstraat 66.”
1994 – 1 juni : Voorbereiding van de misviering voor de ‘honderdjarige’. Zangrepetities in het vooruitzicht van de viering van ‘Moeder Selleslagh’. Deze repetities vonden ook plaats op 8 en 15 juni en op 10 en 17 augustus, telkens in de kerk om 20 uur. (PB, 25/5)
1994 – 4 juni – G.v.M. : Inbrekers aan het werk in Leest “In de woning van R. Peeters in de Roekstraat werd ingebroken. Het slot van de garagedeur werd geforceerd. Er werd geld gestolen. In de Esptweg werd ingebroken in de woning van D. Michiels. Daar begaf in de achterdeur een cilinderslot. De terrasdeur van de woning van Gerard Van de Vliet, eveneens in de Esptweg, bood voldoende weerstand om inbrekers tegen te houden. Maar Vera Lauwers, die in de Vinkstraat in Leest woont, stelde vast dat uit haar woning geld werd gestolen. Ook daar werd een cylinderslot aan de achterdeur stukgemaakt.”
1994 – 4 juni – G.v.M. : Leest-dorp voor bouwverlof open “Nog voor het bouwverlof zal de aannemer klaar zijn met de straatwerken in het centrum van Leest. Op zich waren het niet zo’n spectaculaire werken, maar als ze precies in het centrum gebeuren en het doorgaand verkeer geblokkeerd wordt, heeft dit zo zijn nadelen. De lange omleidingen via smalle wegen, stemmen heel wat gebruikers van deze “sluipweg” tot onvrede. Zij zullen nog enkele weken hun onvrede kunnen aanhouden. Het stukje Leest-dorp en de Dorpsstraat blijft nog enkele weken ontoegankelijk. Ook de voetgangers zullen nog even het slijk of stof op hun schoenen moeten verdragen. Men is nu bezig de wegverharding aan te brengen, terwijl ook de boordstenen en de voetpaden worden geplaatst. Ook zal de asfaltlaag tegen het bouwverlof niet klaar zijn. Geen nood, zegt men op de Mechelse technische dienst, dan stellen we de Dorpsstraat zo al open. Ondertussen werd ook al zo’n 50 meter riolering in deze Dorpsstraat vervangen. Inclusief de nieuwe aansluitingen met de Kouter en Ten Moortele en de reeds besproken werkzaamheden kosten deze werken enkele franken meer dan 9 miljoen.“
1994 – Donderdag 16 juni : Ziekenzorg bezocht Bornem Bezoek aan Bornem met huifkarren. Samenkomst aan de ‘Sporthal’ om 12.45 uur. (PB, 8/6)
1994 – Zaterdag 18 juni : ‘Reuzen-sixties-fuif’ Georganiseerd door ‘Ons Parochiehuis’ met discobar Ome Ari in ‘Ons Parochiehuis’ met aanvang vanaf 21 uur. (PB, 15/6)
1994 – Zaterdag 18 juni : Balsemien maakte rabarberwijn Onder een heerlijk zonnetje maakten leden van de wijngilde Balsemien op de speelplaats van de stedelijke basisschool te Leest rabarberwijn. Heel wat geinteresseerden volgden op de voet hoe rabarber werd omgetoverd tot een drinkbaar en lekker vocht. Na afloop werden drie “lammeren” op de barbeque geroosterd.
1994 – 22 juni – Gazet van Mechelen : Leest in de ban van hondendoder “In woonwijk De Maal in de Mechelse deelgemeente Leest heerst onrust. Op korte tijd zijn daar drie honden vergiftigd aangetroffen. Voor twee ervan kwam alle hulp te laat, terwijl een derde momenteel nog behandeld wordt door een dierenarts. Het dier is naar verluidt aan de beterhand dankzij aangepaste medicatie. Het begon allemaal toen Monique Ceuleers uit de Gorzenstraat in Leest een tijd terug haar hond dood aantrof in zijn hok. Een bijgeroepen dierenarts was formeel : het dier was vergiftigd. Vorige week deed zich een tweede geval voor, deze keer bij de familie Van Raemdonck in de Maalstraat. “Rakker”, de zeven maanden oude dobberman van het gezin, deed bijzonder raar en zijn snuit vertoonde rode vlekken. De dag nadien reeds stelden de eigenaars bloedverlies vast en tijdens het voorbije weekend bleek alle hulp van de dierenarts vergeefs te zijn geweest : ook Rakker ging dood. Inmiddels was in de buurt van zijn hok een leeg flesje rattenvergif aangetroffen, zodat alle twijfel aan kwaad opzet meteen uit de wereld was. Maar ook het tweede hondje van de Van Raemdoncks vertoont symptomen van vergiftiging. Minder erg weliswaar zodat hier op genezing gehoopt wordt. In de buurt brengt men deze “aanslagen” in verband met een reeks inbraken die zich de jongste weken heeft voorgedaan in de wijk. Zo kreeg de familie Van Raemdonck tot drie keer toe reeds ongewenst bezoek over de vloer. Het uitschakelen van de honden kan uiteraard hiermee verband houden.”
1994 – 29 juni – GvA : VV Leest (Foto’s onderaan) “Luc Leys wordt de nieuwe speler-trainer. Spits ex-Racing Mechelen en Tielen.. Leys was twee seizoenen op rij topschutter bij de Kempenzonen. De ploeg wordt versterkt met routiniers. In de eerste plaats Hans Bouwmeester, die op het middenveld voor de ideeën kan zorgen, samen met Frans Croes. Bouwmeester speelde voor RWDM, Lierse en Bornem. Croes, ex-Racing Mechelen-speler, keer na twee seizoenen Temse naar VV terug.
Nita Cireasa is een Roemeen van geboorte en heeft als verdediger een enorme ervaring opgedaan bij tweede klasser Verbroedering Geel. Vertrekkers bij blauwgeel zijn Mike Melis (Boom), Gerrie Dijkstra (terug naar Nederland), Marc Van Oppens (St-Anneke), Sven Diddens (Blaasveld), Gery Verschaeren (Walem), Freddy Selleslagh (Tisselt), Koen Baudet (Willebroek).”
Hans Bouwmeester Bij het grote publiek was hij vooral bekend als de technisch verfijnde spelverdeler van eersteklassers RWDM en Lierse. Hij werd op 28 augustus 1958 te Amsterdam geboren, doorliep de jeugdreeksen bij een amateurvereniging en ging op zijn zestiende naar FC Amsterdam, een ploeg die in die periode zowel in de eredivisie als in de eerste divisie uitkwam. Zes jaar zou hij er blijven. Toen verhuisde hij naar België en hij kwam in Brussel bij RWDM terecht. De mooiste periode uit zijn carrière. Hij maakte er de promotie mee van tweede naar eerste klasse. De sfeer was er optimaal en hij speelde er naast vedetten als Michel De Wolf, Franky Van der Elst en Nico Janssen. Zes seizoenen lang zou hij er het goede weer maken. Nadien speelde hij nog drie jaar bij Lierse. Daar hield een knieblessure hem lange tijd van het veld. Hij maakte er de ontbolstering mee van talenten als Brocken, Serneels, Huysmans en Van Kerckhoven. Toch miste hij de gemoedelijke sfeer van Molenbeek, vooral omdat het publiek van Lier kritischer en veeleisender was. Op zijn 31-ste zette de sierlijke voetballer een stapje terug, hij ging bij derdeklasser Kapellen voetballen. Na twee jaar daalde hij af naar eerste provinciale waar hij respectievelijk bij Bornem (één jaar) en bij V.V. Leest (twee jaar) actief was. Toen die laatste club problemen kreeg met het uitbetalen van haar spelers vertrok hij naar SK en coördineerde ook de overgang van Askraba en Cireasa. In de hogere reeksen speelde Hans Bouwmeester in het middenveld als spelverdeler. In de lagere reeksen zakte hij af naar de defensie, een logische evolutie gezien zijn leeftijd. Daar organiseerde hij als libero de verdediging, maar brak toch regelmatig uit om de tegenaanval te lanceren. In zijn Leestse periode woonde Hans in het dorp samen met zijn Belgische echtgenote Sonja en kinderen Grace en Brian. Hij werd er de populaire cafébaas van “Het Knipke”op de Juniorslaan. Later werd hij nog trainer en jeugdcoördinator van SK Heffen.
Nita Cireasa Deze Roemeense verdediger (°Braila 21/1/1965) was niet de eerste de beste. Wie verwacht in tweede provinciale een speler die een Europabeker voor Landskampioenen op zijn palmares heeft staan. Nita Cireasa stond op het scheidsrechtersblad bij het grote Steaua Boekarest in de finale tegen Barcelona in 1986. Hij was toen amper 21 en leek een schitterende voetbalcarriëre tegemoet te gaan. Als Roemeens jeugdinternationaal speelde hij samen met wereldsterren als Hagi, Lacatus en Stoica senior. Op zijn 17de was hij in het eerste elftal van Brilea, zijn geboortedorp gedebuteerd. Daar werd hij niet veel later weggehaald door de Roemeense topclub Steaua Boekarest waar hij vijf jaar zou spelen. Hij was nog geen 25 toen zijn dochtertje ernstig ziek werd en in Roemenië niet kon geholpen worden. Toen de Belgische tweedeklasser Verbroedering Geel kwam aankloppen aarzelde hij geen moment. Haar gezondheid primeerde op zijn sportieve loopbaan en het kind kreeg in het rijke België mogelijkheden die in zijn thuisland ondenkbaar waren. Na meerdere operaties raakte het kind aan de beterhand.
Vier seizoenen bleef Nita bij Geel om daarna aan de slag te gaan bij V.V. Leest. In die periode was hij tewerkgesteld in de glaszaak van Jean Vos, de toenmalige sponsor van V.V. Bij SK Rapid Leest zou hij tot in het jaar 2005 actief blijven bij de veteranen. Nita is momenteel Belgisch staatsburger en woont met zijn familie in Mechelen.
Foto’s : -Rijkswachtkapitein Willems liet de ontmantelde mini-drugplantage voorlopig onderbrengen in de kazerne. (Foto : GvM) -Hans Bouwmeester. -Nita Cireasa.
1994 – 20 mei : Overlijden van Stany De Decker Van 1950 tot 1955 was Stany De Decker onderpaastoor te Leest. Constant ‘Stany’ De Decker was te Duffel geboren op 18 oktober 1924 en in 1950 te Mechelen priester gewijd. Dat jaar verving hij, op 25 oktober, in Leest onderpastoor Leo De Schutter. Het was zijn eerste benoeming. In Leest doopte hij van 11 december 1950 tot 22 september 1955 vierenveertig kinderen en hij zegende er één huwelijk in, op 14 juli 1951. Vijf jaar later, op 31 december 1955, werd hij onderpastoor in Sint-Jozef-Coloma te Mechelen.
Zijn vertrek werd in Leest ervaren als een serieus verlies en dit niet alleen door de pastoor. Tot twee jaar na zijn vertrek werd er in het decanaal verslag nog over hem geschreven. Wie hem tegenkwam, ontmoette een opgewekte, lachende persoonlijkheid. Na zijn werk in Coloma werd hij pastoor te Elewijt (15/7/1967). Zijn laatste functie was die van Secretaris van het Aartsbisdom (28/2/1973). Zijn zilveren priesterjubileum vierde hij weer in Elewijt (1975). Hij overleed op 20 mei 1994 als titularis-kanunnik (4/9/1992) in het Sint-Norbertusziekenhuis van zijn geboortedorp. (De St-Niklaasparochie in Leest – Wilfried Hellemans)
Als jonge priester te Leest en Coloma stortte Stany zich volledig in de parochiale werking. Zieken en jeugd genoten zijn speciale aandacht. Stany speelde viool en was vooral bij de Leestse Chiro zeer populair. Zijn populariteit was zo groot dat de Leestenaars hem in 1968 een gift van 16.145 frank overhandigden als bijdrage voor herstelling van zijn kerk te Elewijt, hij was toen reeds vele jaren uit Leest weg. (DB,nr.8,1968)
Stany was ook de eerste proost van Milac Leest en hij lag mee aan de basis van de creatie van het maandblad “De Band”. In het 50ste nummer (augustus 1957), een jubileumuitgave, liet de redactie enkele pioniers aan het woord waaronder Stany De Decker :
“...Regelmatig ontvang ik hier nog DE BAND, en ik moet zeggen, ik ben steeds nieuwsgierig...zo gauw die binnenkomt moet alle werk maar een beetje wachten, de gazet wordt opzij geschoven en D.B. doorbladerd. Zo kan ik nog echt meeleven met mijn vroegere parochie. Al die namen die men leest, zijn er nog allemaal die zoveel zeggen ; al die verslagen die men leest getuigen van die echt goede geest die er te Leest heerst.
Bij de aankondiging van het JUBILEUMNUMMER heb ik nog eens een groot pak bovengehaald : al de nummers van De Band van nummer één af, en ik zeg : het is een groot pak. Als men nu dat eerste nummer beziet, wel, het is om compassie mee te hebben : zo dun, zo schamel, zo primitief, zo’n artistieke tekeningen en een stijve soldaat die met een stuk geweer met een scheve-schele loop de wacht houdt bij een invallensgereed huis... En nochtans, toen dit eerste nummertje geboren was, waren we fier : HET WAS ER ! We konden nu verder bouwen. En dat verder bouwen heeft voortgeduurd, en het is er steeds op vooruitgegaan. De Milac-werking van Leest kreeg vaste vormen, meer en meer personen werden eraan geïnteresseerd. En zo kwam het tot een grote ploeg medewerkers. De medewerkers van voor een paar jaar, kunnen zeker getuigen dat we zo bij volle activiteit graag eens een foto zouden genomen hebben van mijn kamer ! Het was een warboel in de hoogste graad, maar er werd gewerkt en gezwoegd om tijdig een nummer klaar te krijgen. Aan mijn bureel zat er één de stencils te typen, aan de andere kant waren er een paar bezig te illustreren : hier een opschrift, daar een tekening. Aan de drukmachine werd er aan een geweldig tempo de ene stencil na de andere doorgedraaid. Het was van “draaien altijd maar draaien”, maar ook van “zweten altijd maar zweten”. Er zijn avonden geweest dat we er zo maar een 12.000 bladen papier doordraaiden : een speciaal Paas- of Kerstnummer ging tot 40 blz, en werd gedrukt op 300 exemplaren !
Maakt de vermenigvuldiging en ge zijt er ! En aan mijn tafel zaten intussen een paar medewerkers ijverig de adressen van de abonnenten op de eerste bladzijde te schrijven, of likten hun tong droog aan de adresbandjes. Eens het typen gedaan, alsook het tekenen en illustreren, adresseren en tourneren, begon het werk van het samenbundelen. En dat ging aan de lopende band ! Een drie tot vier man koersten de tafel rond, waarop al de bladen schoon in hoopjes bijeen lagen. Al lopens werd er van elke hoop een blad geritst en al die bladen kwamen samen bij iemand die ze gelijk legde, een volgende sloeg er haakjes in en de stapel “Banden” groeide gestadig. Dat werk gedaan werden ze gesorteerd per straat en de volgende dag meegesleurd naar de meisjesschool waar onze flinke helpsters steeds zo goed hun best gedaan hebben om die maandelijks rond te doen, nieuwe abonnenten te winnen, geld te ontvangen, enz.. De Eerwaarde Zusters hebben er dikwijls veel last mee gehad... De grote hoop “Banden” was nu weg, maar nu dienden er nog pakjes gemaakt voor de soldaten, de zusters en paters in de Missie en voor al de lezers buiten Leest. Hiermee kon ik dan de volgende dag naar de post geladen als een muilezel (meer muil dan ezel...)”
De begrafenis van Stany De Decker vond plaats op zaterdag 28 mei in Elewijt. De dag nadien werd hij herdacht tijdens de misviering te Leest.
“…Stany had een groot hart, zijn hele leven lang. Zijn hart sprak voor iedereen, zelfs in die mate dat zijn hart het sneller dan verwacht begeven heeft. ‘Jezelf geven voor de anderen’, dat was de rode draad in heel zijn leven, steeds het positieve zien in de wereld romdom hem, zijn eigen lief en leed was voor hem niet de hoofdzaak. Als jonge priester te Leest en Coloma heeft hij zich steeds volledig in de parochiale werking gestort. Zieken en jeugd genoten zijn speciale aandacht. Zieken konden steeds rekenen op zijn optimisme, zelfs dat korte praatje gaf hen een andere kijk op het leven. De jeugdbeweging had een speciale plaats in zijn hart, meedoen met de jeugd, dat was zijn kenspreuk. Als parochieherder van Elewijt werd het pas echt duidelijk hoe groot zijn inzet was voor de parochie. Gestoeld op een diep kristelijke overtuiging gaf hij richting aan het parochiale leven, zijn werkzaamheid in het verenigingsleven, het opknapwerk in de kerk…weinig woorden waarachter vele daden schuil gaan… Iedereen herinnert zich nog het feestelijk gebeuren toen hij als pastoor afscheid nam van zijn geliefde parochie; jaren later werd hij gevierd naar aanleiding van 25 jaar priester in Elewijt. Deze gebeurtenissen waren slechts het topje van de ijsberg voor de waardering die hij genoot. Zijn promotie naar een functie met zware verantwoordelijkheden in het bisdom, gevolgd door zijn benoeming tot kanunnik, geven aan dat de kerkelijke overheid overtuigd was dat zijn diep menselijke inzet een waarde had voor de gehele kristelijke gemeenschap van het Aartsbisdom Mechelen-Brussel. Bescheidenheid heeft hem hierin steeds gesierd…Inzet en verantwoordelijkheid nemen vond hij het belangrijkste. Als familie denken wij met plezier terug aan de vele familiale bijeenkomsten; hij was er altijd, hij zocht zijn familie op, hij was een grote steun voor zijn moeder, hij deed met alles mee, zijn humor werkte aanstekelijk, voor iedereen van groot tot klein. Zelfs als hij wat zieker werd was de interesse voor zijn kleine neefjes en nichtje groter dan voor zijn eigen leed. Dankbaarheid is het enkele woord, de rode draad voor ons allen die je kenden; we kunnen niet teruggeven wat jij ons gaf. Dank je, Stany.” (Mooie woorden uit zijn gedachtenisprentje)
Foto’s : -Herinnering aan zijn priesterwijding. -Stany De Decker als jonge priester. (Foto : De St-Niklaasparochie, W. Hellemans) -Stany op oudere leeftijd.
1994 – Donderdag 5 mei : KWB-familiezwemmen In de B.I.M. Mechelen. Vertrek 19 uur op het dorp. (PB, 27/4)
1994 – 6 mei – G.v.M. : Autodief ging er met koeken vandoor “ In Leest heeft een dief woensdagavond bestuurslid J. Segers van de plaatselijke volleybalclub De Lemmekens bestolen. Het bestuurslid was in de gemeente koeken aan het verkopen om de kas van de vereniging te spijzen. Toen ze haar voertuig even onbeheerd achterliet in de Alemstraat, maakte een dief van de gelegenheid gebruik om er met haar auto en de koeken vandoor te rijden. De auto betreft een Mitsubishi Pajero met nummerplaat AUU100. De politie werd verwittigd maar de auto- en de koekendief blijft voorlopig spoorloos.”
1994 - 7 mei : Schermutselingen met Marokkaanse jongeren Tijdens een feest in de sporthal van Leest kwam het tot schermutselingen met Marokkaanse jongeren uit Mechelen waarbij spuitbussen met traangas werden gehanteerd. Een van de bezoekers liep een snijwonde op. Vier getuigen herkende de 18-jarige Nour-Eddin M. uit Mechelen als de dader van het toebrengen van de wonde. De betichte zou zijn aandeel in de vechtpartij hardnekkig ontkennen maar de correctionele rchtbank van Mechelen veroordeelde hem niettemin tot 4 maanden cel en tot 15.000 fr. boete. (GvM, 3 januari 1995)
1994 – Vrijdag 13 mei : Avondwandeling Davidsfonds-BGJG Om 18 uur in ‘Buggenhout-Bos’. (PB, 4/5)
1994 – 13, 14 en 15 mei : 24ste Leestse Volksfeesten. (Foto onderaan) Het hoogtepunt van deze gevarieerde 24ste editie was de spannende boksfinale die vrijdagavond werd georganiseerd. Maar liefst 700 zevenhonderd toeschouwers, een heroïsch titelgevecht en een sfeer die herinnering opriep aan grote, vervlogen bokstijden. De boksmeeting tussen Wuestenberghs en Mokthar voor de Belgische en Beneluxtitel eindigde na een knappe en spannende wedstrijd in het voordeel van Mokthar, deze laatste won op punten.
Vorige week zaterdag werden de feesten in feite al op gang gebracht met een driedaagse kaartwedstrijd die zondagavond werd afgesloten.Op Hemelvaartdag werden de deuren pas na het binnenlaten van iets meer dan 600 toeschouwers gesloten. Micha Marah en de ganse VTM-Soundmix-entourage waren naar Leest afgezakt om mee over het kampioenschap van België Soundmix te beslissen. De 23 finalisten hadden er zin in en uiteindelijk sleepte Mechelaar Bram Van der Auwera de eerste prijs in de wacht. Op zaterdagavond waren er optredens van Willeke Alberti, Gunther Neefs, Leopold 3, Mieke en het orkest Golden bis Band.
1994 – Zondag 15 mei : KWB-Wandelnamiddag In het ‘Mechels Broek’. Vertrek op Leest-Dorp om 13.45 uur (met eigen wagens). (PB, 11/5)
1994 – 16 mei – Gazet van Mechelen : Leys trainer bij VV Leest. Luc Leys, ooit topschutter bij RC Mechelen en later bij Tielen wordt de nieuwe trainer van VV Leest als opvolger van Yvan Emmerechts.
1994 – Maandag 16 mei : Vergadering ‘Viering 100-jarige’ Algemene vergadering om 20 uur in ‘Ons Parochiehuis’ voor alle verenigingen.(PB, 11/5)
Het betrof hier de voorbereiding van het eeuwfeest van moeder Selleslagh (Delphine ‘Fien’ Selleslagh-De Wit) die op 19 augustus 1894 was geboren. Haar feest komt uitgebreid aan bod in deze Kronieken op datum van 20 augustus 1994.
1994 – 18 mei – Kerk en Leven : De “Parochiale Ploeg” van Leest Onze parochiale ploeg heeft al een tijdje geleden een kleine persoonsverwisseling ondergaan. Dit groepje van mensen wil samen met de pastoor het “parochieleven” behartigen. Komt daarom gewoonlijk elke maand, op de tweede maandag samen op de pastorie. Op dit ogenblik maken deel uit van deze ploeg” :
Pater-Pastoor Van Aken, P. De Heuckstraat 2. Suzanne Broothaerts-Duysburgh, Juniorslaan 102. Marina De Wit, Kouter 13. Paul Peeters, Vinkstraat 28. Raf Selleslagh, Dorpstraat 72. Mark Somers, Elleboogstraat 15. Maria Vervoort-Gieselink, Ten Moortele 37.
1994 – 20 mei – Het Laatste Nieuws : Wegenwerken gooien roet in het eten van de lokale middenstand. (Foto onderaan) Het centrum van Leest oogt momenteel als een echte bouwwerf. De wegenwerken zorgen hier en daar voor grote problemen. Vooral de middenstand heeft weinig reden tot juichen. De werkzaamheden in de dorpskom zijn volop aan de gang. Het centrale kruispunt wordt verhoogd en een deel van de riolering vervangen. Drie verkeersdrempels moeten het autoverkeer aan banden leggen. Mits goed weer en voldoende personeel, hoopt de aannemer nog voor de zomervakantie de weg vrij te maken. Niemand van de middenstanders werd door het stadsbestuur op de hoogte gesteld van de nakende werken. Dat vinden ze duidelijk een spijtige zaak. Voor sommigen betekenen de werkzaamheden immers een serieuze aderlating. De uitbaatster van een krantenwinkel is formeel : “De winkelverkoop is met 50% gedaald. Gelukkig heb ik een goede krantenronde, anders was de halvering van de recette een echte ramp. De inwoners van Leest blijven komen, de anderen blijven meestal weg. Vraag is natuurlijk of we deze klanten terugzien, eenmaal de werken afgerond zijn. Indien we deze zekerheid hadden, zou het allemaal nog meevallen”. Voor de eigenaars van het benzinestation aan de Zennebrug is dit spijtig genoeg niet de eerste tegenvaller. Een twaalftal jaren terug vestigden ze zich op dezelfde plaats als hoveniers. De Zenne zorgde af en toe voor meer water dan hen lief was.
Onzekerheid is groot Na verloop van tijd besloot het echtpaar een pompstation uit te baten. Vorig jaar kende het aantal klanten een fikse terugval door de wegeniswerken aan de Leestsesteenweg. Ook nu blijven heel wat mensen weg. De onzekerheid is dan ook groot : “Vorige keer zijn we blijven draaien. Hopelijk lukt dat nu ook. Gelukkig kunnen we rekenen op een groep trouwe klanten, die er niet voor terugschrikken een eindje om te rijden. Dat is voor ons een hart onder de riem. Toch vinden we het droevig dat mensen die bereid zijn hard te werken, zoveel tegenslag ondervinden.” Ook de eigenaars van de voedingszaak “Bij Julia” worden er een beetje moedeloos van : “Eerst de Molenstraat, daarna de Leestsesteenweg, nu dit...” Wat zaakvoerder Willy vooral betreurt, is het gebrek aan coördinatie en informatie. “Er is geen overleg met de mensen die er rechtstreeks bij betrokken zijn. Je moet zelf de informatie bij elkaar sprokkelen. Een gemiste kans, want beide partijen hebben alles te winnen bij een goed contact. Als de handelaar precies weet wat er gaat gebeuren en hoe lang het duurt, kan hij zich beter voorbereiden. De kleine voedingszaken zitten sowiezo al in een weinig benijdenswaardige positie. Deze nieuwe tegenslag maakt de situatie er niet makkelijker op.”
Foto’s : -De affiche van de 24e Leestse Volksfeesten. -De uitbaatster van de krantenwinkel.
1994 – 30 april, 1 mei : Voetbedevaart Scherpenheuvel 5de voetbedevaart van de hernieuwde editie. Vertrek zaterdag om 04.00 uur, aankomst zondag rond 17 uur, waarna korte bezinning in de parochiekerk. (PB, 13/4)
1994 – mei : Johan De Win werd dirigent van de K.F. St.-Cecilia(Foto onderaan) In mei dat jaar nam Johan De Win de plaats in van Frans Violet als dirigent van de K.F. St.-Cecilia Leest. Johan De Win, een product van de Leestse fanfare, was ondertussen beroepsmusicus geworden en al een tijdlang hulpdirigent geweest. (meer details over de vervanging in deze Kronieken : 4 juli 1993 ‘Wereldmuziekconcours Kerkrade’.)
Johan De Win Johan De Win (°3 augustus 1968) kreeg zijn eerste muzieklessen van zijn grootvader Hendrik De Bruyn. Ook André Van Driessche hield zich bezig met zijn opleiding. Zijn eerste muzikale stappen zette hij op trompet. In 1986 werd hij laureaat van Pro Civitate. Johan was gebeten door muziek en ging dan ook na zijn middelbare studies naar het Koninklijk Conservatorium te Brussel en naar het Koninklijk Vlaams Conservatorium te Antwerpen, waar hij onder meer les kreeg van Manu Mellaerts en Francois Violet. Hij behaalde een eerste prijs notenleer, een eerste prijs althoorn en een eerste prijs muziekgeschiedenis, telkens met pedagogisch getuigschrift. Later kwam daar ook nog het diploma van Meester in de Muziektheorie, optie directie, bij. Als althoornist was Johan eerst verbonden aan Brass Band Midden-Brabant, waarna hij solohoorn werd van Brassband Willebroek. Later werd hij solohoorn van Festival Brassband vzw Itegem.
In 1994 werd Johan dirigent van de Koninklijke Harmonie Rupelzonen Boom. Hij loodste dit korps op 8 jaar tijd van eerste afdeling naar ere–afdeling. Van zijn moederfanfare St.-Cecilia Leest zou hij van 1994 de dirigeerstok hanteren tot 2009. Met dit korps zou hij meerdere prijzen behalen. Samen met het jeugdorkest van deze fanfare haalde Johan een eerste prijs summa cum laude op het Europees Muziekfestival voor de Jeugd in Neerpelt in 2009. In 2010 werd hij dirigent van de Koninklijke Harmonie Sint Jozef Tielt-Winge.
Momenteel is Johan als leraar verbonden aan het Muziekconservatorium van Mechelen, de Muziekakademie van Willebroek en het Onze-Lieve-Vrouw Instituut in Boom, waar hij notenleer, koper, muziekgeschiedenis en algemene muzikale vorming geeft. Hij is ook actief binnen de Belgische Kamerfilharmonie. (Wikipedia)
1994 – 1 mei : Davidsfonds Leest : namiddaguitstap Lier Literaire wandeling te Lier vanaf 14.30 uur. (PB, 27/4)
1994 – 1 mei : Gezinsbedevaart naar O.L.Vr.Kalfort van LG en KVLV Misviering en gebedstocht. (PB, 27/4)
1994 – 2 mei – Gazet van Mechelen : Boksen met Willeke Alberti en Gunther Neefs (Foto onderaan) “In Leest stelde Gust Emmeregs zopas het programma voor van de 24ste Leestse Volksfeesten. Eerst gaf hij een overzicht van de globaliteit en daarna vroeg hij speciale aandacht voor de boksmeeting van 13 mei. Die dag boksen titelhouder Hassan Mokthar en uitdager Bruno Wuestenberghs in het kader van de Belgische en Benelux-titel bij de middengewichten. Het is de derde keer dat Emmeregs boksen naar Leest haalt. Twee weken na het Eurovisiesongfestival is Emmeregs er in geslaagd de Nederlandse vertegenwoordigster, Willeke Alberti, te strikken. Naast Gunther Neefs, Mieke, Jo Vally en Leopold 3.
Gust onderstreept nog dat de Volksfeesten worden georganiseerd zonder winstbejag, louter met de bedoeling dat de kosten kunnen gedelgd worden en dat de baten zullen bijdragen tot essentiële waarden als sport, jeugd, groep, ontspanning en gastvrijheid. Basisprincipes waaraan hij zich al 24 jaar houdt. Tijdens de persconferentie was Gust Emmeregs niet weinig fier de geboorte van een nieuwe Mechelse boskclub te kunnen aankondigen. Een opzet waarop hij zelf steeds aangedrongen had omdat dat op termijn de enige manier is om een vervolg te breien aan het boksrijke verleden van de stad. In ’89 verdween met BC Muizen de laatste stedelijke boksclub. In het bestuur van BC Leest vinden we trouwens een aantal van die enthousiastelingen terug : secretaris Etienne Brusselmans en schatbewaarder Willy De Groof. Voorzitter Stanley Clough, materiaalmeester Willy Van der Veken en trainer Paul D’Hondt maken het bestuur rond. In september wil BC Leest in de Omnihal van start gaan.” (Samenvatting)
Foto’s : -Johan De Win. (Foto : familie Lauwens-Piessens) -Bruno Wuestenberghs, Gust Emmeregs en Hassan Mokthar.
1994 – 22 april – G.v.M. : Jan Van den Heuvel blijft bij SKR Leest(Foto onderaan)
Clubbestuur apprecieert werk
Met een vrij beperkte spelerskern draait SK Rapid Leest in eerste provinciale als middenmotor dit seizoen vrij soepel mee. Bij de start van de competitie werd links en rechts de vrees geopperd dat ditmaal de behoudskansen miniem waren. Trainer Jan Van den Heuvel heeft de voorgevoelens van de pessimisten met positieve resultaten volledig de kop ingedrukt. Zijn tactisch doorzicht koppelt Van den Heuvel aan de juiste psychologische aanpak van de spelersgroep. Het clubbestuur apprecieert het werk van de oefenmeester. Voor volgend seizoen werd de overeenkomst tussen beiden al hernieuwd.
“Mijn aansluitingskaart ondertekende ik als knaap bij KV Mechelen. Bij geelrood doorliep ik alle jeugdreeksen. Aan de periode bij de Uefa’s bewaar ik wel de mooiste herinneringen”, vertelt Jan. ”Het was onder het beleid van trainer Piet Teughels dat we toen de wedstrijden mochten betwisten op het hoofdterrein van alle eersteklassers. Van hem heb ik heel wat voetbalwijsheid opgestoken. Ik vond het dan ook bijzonder jammer dat hij achter de kazerne niet langer actief bleef. De trainingen als kadet en scholier stonden wel op een laag pitje. Er werd bijvoorbeeld nooit getraind op tweevoetigheid. Nochtans een basisprincipe dat door elke trainer aan de jonge voetballertjes zou moeten opgelegd worden. Na een aantal wedstrijden bij de invallers van KV Mechelen hield ik het voor bekeken en sloeg mijn tenten op bij provinciale clubs. Eerst als spelend lid van VK Weerde, waarmee ik onmiddellijk naar tweede provinciale promoveerde. Een seizoen later was ik actief bij FC Peutie, waar ik twee jaar verbleef. Geplaagd door kwetsuren moest ik op 28-jarige leeftijd afhaken. Gedurende een vijftal jaren heb ik dan het voetbal de rug toegekeerd. Ik gooide het over een andere boeg en ging volleybal spelen. Ondertussen stichtte ik ook zaalvoetbalclub Leest. Maar de voetbalmicrobe leefde nog in mij en toen mijn zoontje Bert bij VV Leest aansloot en ik door secretaris Willy Slachmuylders gepolst werd om de taak van jeugdtrainer op mij te nemen, hapte ik toe. Ik beleefde zeven prachtige jaren als jeugdtrainer en jeugdcoördinator bij blauwgeel. Bij de jonge spelertjes legde ik vooral de nadruk op het aanleren van voetballen met beide voeten. Spelers met talent liet ik op een plaats spelen tegen hun voet. Het resultaat viel later dan ook zeer positief uit.
Hoofdtrainer Mijn debuut als hoofdtrainer maakte ik ook bij VV Leest. Toen Julien Van den Broeck het als trainer rond nieuwjaar van het seizoen 1991-92 voor bekeken hield, nam ik zijn taak over. Met succes trouwens, want we speelden de eindronde voor promotie naar vierde klasse tegen SV Willebroek. Een wedstrijd die een beetje een wrang gevoel nalaat. Stel je voor dat we met nog een kwartier te spelen met 2-0 aan de leiding stonden. Er kwamen toch nog verlengingen aan te pas en we gingen nog de boot in. Bij mijn huidige club SK Rapid Leest vond ik een toffe groep spelers met een zeer sterke morele weerbaarheid. Ik mag gerust zeggen dat elke speler bereid is om er het hoofd voor te leggen om de zege te behalen. Over de inzet, lef en kameraadschap van de groep heb ik hoegenaamd niet te klagen. Ook het bestuur verdient alle lof. Men wil ook volgend seizoen een rol spelen in eerste provinciale. We hebben reeds gepraat over contractverlenging en hadden het ook over de sportieve middelen waarover ik wil blijven beschikken. Ik weet dat het bestuur alles zal doen om mij in de beste voorwaarden aan volgend seizoen te laten beginnen”, besluit Jan Van den Heuvel, die het diploma van adjunct-trainer behaalde. (W.V.D.)”
1994- Zaterdag 23 april : Omnihal Leest – Lenteconcert Seen on the Screen Met de “Sint Martinus Concertband” uit Hombeek olv Guido De Ranter, in concert met V.T.M. soundmix finalisten : Dave als Neil Diamond, Dave (jr) & Steve als The Walker Brothers, Jef Van Der Seypen gastsolist. Presentatie : Yves Pauwels. Kaarten in voorverkoop : 150 fr, aan de kassa 200 fr. (Folder)
Noot : Dave was de populaire Willebroekenaar Dave Goossens. Dave en Steve waren zijn tweelingzonen.
1994 – 23 april : Gouden huwelijk Lodewijk Van Roey-Maria De Greeff Lodewijk “Louis” (foto onderaan) werd te Leest geboren op 9 mei 1910, Maria zag het levenslicht te Perk op 7 juli 1913. Op 18 april 1944 traden ze te Mechelen in het huwelijk.
Op 15-jarige leeftijd begon Louis te werken op de boerderij van zijn vader. (Tiendeschuurstraat 13) Hij bleef steeds als landbouwer aan de slag en was ook ere-bestuurslid van de melkerij van Blaasveld. In november 1989 ontving Louis in het Mechelse stadhuis het bijzonder Landbouwereteken tweede klas. Ook Maria werkte op de boerderij bij haar moeder, haar vader was toen al overleden. Louis werkt nog altijd in de moestuin en houdt zich bezig met het keuren van rundvee, verder leest hij alle dagen de krant en is supporter van VV Leest. Maria neemt de bloementuin voor haar rekening en leest graag. Beiden zijn lid van de KBG en houden van televisie kijken en van de jaarlijkse familiebijeenkomsten. (Samengevat uit GvM van 23/4)
Louis overleed in het A.Z. Sint-Jozef te Mechelen op 2 januari 1996, zijn echtgenote overleed in het St.-Elisabethziekenhuis te Mechelen op 5 april 1998.
1994 – 9 en 10 april : Rust Roest bracht ‘Poetsoek of de verstoorde concentratie”. (Foto onderaan) Van Vaclav Havel in de ‘Parochiezaal’ Kouter Leest om 20 uur.
Personages
Prof. Dr. Eduard Humi, socioloog Marcel Verwerft Viasta Humlova, zijn vrouw Renild Polfliet Renata, zijn maîtresse Martine Degraeve Bianka, zijn secretaresse Christel Vinck Dr. Jitka Balcarkova, geleerde Ria Verschooten Karel Kriebl, mecanicien Christof Mahieu Cenek Machulka, opmeter Marc Windelen Beck, directeur van de research Paul Peeters Stem Poetsoek Frauke Vandenwyngaert Auteur Guido Hellemans
Achter de schermen
Receptie Palmire, Francoise, Marleen, Julia, Germaine, Staf, Jan en Raf Teksthulp Frauke Vandenwyngaert en Nadia Lahor Grime en kapsels Nancy en Tanja Vluymans Kostuums Werkgroep Geluidsband Benny Van Humbeeck en Johan De Laet Constructie Poetsoek Eric Vandenwyngaert Decorbouw Dominiek, Christof, Kurt, Jo, David, Frauke, Raf, Geert, Marc, Guido o.l.v. Fik Diddens Belichting/techniek Fik Diddens Algemene leiding Guido Hellemans (‘Rust Roest Onrmaskerd’, G. Hellemans)
1994 – Zondag 10 april :Naar het Pajottenland met “De Bond”.
Om 13u15 vertrek te Leest-dorp. Om 14 uur bezoek aan het trammuseum van Schepdaal o.l.v. een gids. Rond 15u15 bezoek aan de kerk van Strijtem alwaar de pastoor op een eenvoudige en amusante wijze de geboden liet uitbeelden in muurtekeningen en kleurrijk brandglas. Rond 16 uur begeleide rondrit in de streek van Urbanus (Gaasbeek, Lennik..). Om 17 uur gezellig samenzijn met broodmaaltijd aan het kasteel van Gaasbeek. Terugkomst Leest : rond 19 uur. Prijs : 320 frank (inbegrepen autocar, gids, bezoeken en broodmaaltijd). Gezinsprijs 1.000 frank (niet-leden 1500 fr.)
Inschrijven kon bij de families : -Dons-Verschueren Dorpstr.17. -Dierckx-Claes Tiendeschuurstr. 18. -Duran-Roelens Juniorslaan 29. -Jespers-Candries Vinkstraat 46 en -Mollemans-Van Rompaey Vinkstraat 66. (Folder)
1994 – 11, 12 en 13 april : Kennismaken met volleybal bij De Lemmekes In de Leestse sporthal organiseerde de volleybalclub De Lemmekes een volleybal-instuif. Onder leiding van trainers met een Bloso diploma kon de jeugd oefenen van 10 tot 12 uur. De toegang was gratis. (Folder)
1994 – Zaterdag 16 april : Opening nieuwe zaak : Taverne “Het Brughuis”. “Het Brughuis – Anno 1783. Virginia en René hebben het genoegen u uit te nodigen bij de opening van hun nieuwe zaak TAVERNE “HET BRUGHUIS”. Mogen wij u op de receptie verwachten zaterdag 16 april vanaf 10.00 uur. Het adres : “Het Brughuis” Pastoor De Heuckstraat 13 2811 Leest (Mechelen) Tel. (015) 21 16 99. Van Ingelgem-Poppe.”
Bijgevoegd : -Boven : Paul Peeters, Christel Vinck, Marcel Verwerft, Martine Degraeve, Renild Polfliet, Christof Mahieu, Ria Verschooten, Marc Windelen, Guido Hellemans. Onder : Raf Scheers, Fik Diddens, Johan De Laet, Nadia Lahor, Tanja Vluymans, Frauke Vandenwyngaert. -Het voorblad van de programmabrochure van ‘Poetsoek’ van Vaclav Havel. -De uitnodiging voor de receptie bij de heropening van ‘Het Brughuis’.
