1983 – Julinummer van ‘De Band’ : René De Laet – Terug van Weggeweest.

“Eén van die sympathieke missionarissen die ons op geregelde tijd een briefje sturen is René De Laet. Na meer dan twee jaar Zaïre is hij op vakantie in zijn geboortedorp.

‘Op die drieëndertig jaar missiewerk ben ik zeven maal weergekeerd en telkens heb ik mijn moeder in uitstekende gezondheid weer teruggezien. Maar deze keer is het anders, ze lijdt aan geheugenverlies en maakt het niet meer zo goed’, vertelt hij.
Bij het verschijnen van deze juli-band zit René ergens in Cannes (Zuid-Frankrijk) bij de ‘Paters van Afrika’ om terug op adem te komen. De natte voorjaarsmaanden hadden hem moe en depressief gemaakt. Voor hij vertrok hadden we nog een interview met hem.

-‘Hoe is de situatie in het land van Mobutu ?’

-‘Zaïre is een lachertje ! Het land is bankroet en ieder trekt z’n plan. Ik geef u een voorbeeld : de streek waar ons missiewerk is, daar zijn veel goudmijnen. De situatie is zo dat er grote fabrieken zijn om het goud te exploiteren. Deze fabrieken worden geleid door Zaïrezen en alle posten zijn bezet. Maar deze mensen zijn onbekwaam om hun verantwoordelijkheid op te nemen. Ze kunnen hun werk niet plannen en zo komt het dat van veel goud winnen geen sprake is. Hetgeen wel gewonnen wordt gaat langs smokkelwegen naar de grens of wordt op de zwarte markt versjacherd zonder dat het land er wel bij vaart.

Zaïre kan niets uitvoeren en krijgt daarmee geen vreemde deviezen in handen. De meeste jonge mannen delven zelf goud. Het goud wordt gewonnen en bewaard in zakken of ketels en alles wat maar bruikbaar is. Wanneer de hoeveelheid goud groot genoeg is, verkopen ze die. Zo gaat het goud van hand tot hand. Ieder trekt zijn winst op tot het goud bij de handelaar of de smokkelaar komt. Het vijftiende parool klinkt : ‘Trek je plan.’

Alles is ontredderd. De beschaving die de blanken brachten is helemaal weggevallen. De zwarten kunnen het niet alleen aan. Zo komt het dat de wegen stuk en niet onderhouden worden. Er is te weinig brandstof voor het autoverkeer, de post werkt niet, enz…

Artikel vijftien van het wetboek : ‘Ieder trekt zijn plan.’

-‘En het missiewerk, kan dat nog ?’

-‘Ik werk in Bunia, in het N.O. van Zaïre. Ons bisdom is ongeveer zo groot als België en bestaat uit 13 parochies. In elke parochie is een kapel en soms een school. Elk dorp heeft een dorpsraad (je kunt dat vergelijken met onze kerkfabriek). De catechist is verantwoordelijk voor de parochie. Hij zorgt voor de misviering, het koor, het ziekenbezoek en het begraven van de doden. De mensen in de parochie betalen bijdragen voor zijn maandloon. Die bijdragen worden ook gebruikt voor het bouwen van een school of kapel en andere zaken die de parochie nodig heeft. De missie helpt met raad en daad. Zij bezorgt de mensen in de parochie het hout, de golfplaten, enz. Alle materialen voor het bouwwerk en de inrichting.

Alles wat in de brousse moet aangebracht worden voor de inrichting van de school en de kapel gebeurt  door het zoek- en vliegwerk van de missie. Om de Zaïrezen de waarde van het geld en  zin voor verantwoordelijkheid te leren kennen, moeten ze de missie betalen voor de ontvangen goederen.

Wij missionarissen hebben  nog een grote taak in Zaïre, maar onze grootste taak is nu de catechisten meer verantwoordelijkszin bij te brengen. De missiecel werkt nu nog goed, maar de situatie verslechtert zienderogen. Eens zullen de catechisten en inlandse priesters ons werk moeten overnemen. Zolang kan Zaïre nog niet zonder de missie. De missie werkt in de parochies, aan de herstelling van wegen en bruggen. Ze organiseert de medische hulp in de brousse, ze speelt postbeambte en raadgever…en noem maar op.’

-‘Hoe kunnen we helpen ?’

-‘In de koloniale tijd hebben wij hun rijkdommen uit de grond gepierd. Nu dat ze alleen staan met hun problemen en op zoek zijn naar hun ware identiteit kunnen we hen niet in de steek laten. Alleen met ons geld kunnen ze overleven. Met ons geld kunnen ze medicijnen, voedsel en alles kopen wat nodig is voor hun levensonderhoud. Wie wil meedelen kan steeds storten op mijn rekening bij de Raiffeisenkas te Leest voor het missiewerk van Pater De Laet.’

Dank u, René De Laet voor het interview en zeker voor uw inzet in Zaïre. De redactie van ‘De Band’ belooft hierbij de eerste storting op uw missierekening over te maken.

    Karel Soors”.

-René De Laet (Schets : Georges Herregods)

-De missionaris in vroeger tijd. (Foto : familie Voet)

06-06-2013 om 12:08 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – 30 juni : De Mechelse Week :

                    A.B.C. BOUWMARKT en V.V.Leest stappen in huwelijksboot.

“’Waar een wil is, is een weg’ is de veelzeggende leuze die men in het Oscar Van Kesbeeckstation aantreft. Deze leuze is tevens kenmerkend voor de werking van V.V. Leest.
V.V. Leest is bovendien ook een ploeg van werkers die resultaten willen zien van hun inspanningen. Vandaar dat de leuze ‘De club zal zegepralen’ nog het meest van al begeestert bij Leest.

Bij V.V. viert men dit jaar het 10^e voetbalseizoen. Men wil in het seizoen 1983-84 dan ook iets presteren. Het bestuur heeft grote verwachtingen en deze werden uiteengezet op een persconferentie bij Candries Sport.

Om het seizoen 83-84 iets te presteren heeft het bestuur ook belangrijke stappen gezet om dit doel te realiseren.

Na een tijdje in de bedreigde zone verbleven te hebben kon V.V. Leest zich vorig seizoen nog op een mooie zevende plaats nestelen op het einde van het seizoen. Wanneer men echter met een ploeg hogerop wil is het nodig dat de zwakke schakels in het elftal veranderd worden. Daarvoor is uiteraard geld nodig en Leest bekostigde steeds de transfers door de opbrengsten van de jaarlijkse Leestse Volksfeesten. Dit festijn werd dit jaar een ramp en men ging een sponsor zoeken. In tijden van economische crisis is dit uiteraard zeer moeilijk om een bedrijf te vinden dat enkele tienduizenden in een voetbalploeg wil steken van tweede provinciale.  V.V. Leest vond echter in ABC-Bouwmarkt, Steenweg op Blaasveld 23 te Mechelen een betrouwbare firma die het provinciaal voetbal genegen is. Met ABC-Bouwmarkt sloot Leest een overeenkomst voor drie jaar, beginnende vanaf het seizoen 1983-84.

Deze overeenkomst voorziet, naast het gratis ter beschikking stellen van uitrusting voor al de ploegen, ook nog een belangrijke financiële tegemoetkoming. Over het bedrag wou men bij Leest weinig kwijt. Wel staat vast dat het enkele tienduizenden is. Gust Emmeregs verklaarde dat het zeker boven het normale bedrag ligt dat sponsors aan provinciale ploegen geven.

Bij een eventueel stijgen naar eerste provinciale of een degradatie naar derde, wordt de jaarlijkse financiële bijdrage procentueel verhoogd of verlaagd.

Bij V.V. Leest is men de sponsor, de ABC-Bouwmarkt, en in het bijzonder de heer Beckx, afgevaardigd beheerder, uitermate dankbaar voor deze voor Leest uiterst belangrijke sponsor.

Seizoen 1983-84

Stijgen naar eerste provinciale is dan ook het doel van het komend seizoen. Al zegt Gust Emmeregs dat promoveren geen must is dan drukt hij wel op het feit dat de ploeg die wil promoveren zeker voor Leest zal moeten eindigen en met zijn ploeg zal moeten afrekenen.

Nog voor het afsluiten van de transfermarkt riep V.V. dus de pers bijeen en maakte de transfers bekend. Het kwam nog maar eens tot uiting in welke goede verstandhouding V.V. Leest leeft met K.V. Mechelen.

De vier nieuwe spelers die men aantrok, hebben alle vier iets met K.V. Mechelen te maken.

Patrick Pisse, Francis Spinnael, Jos Bogaerts en Rudy Wouters zijn de nieuwe gezichten bij Leest.
Patrick Pisse speelde vorig seizoen bij Muizen maar is echter van K.V. en werd vorig seizoen aan Muizen uitgeleend. Nu gaat hij voor 1 jaar over naar Leest.

Ook doelman Francis Spinnael gaat voor 1 jaar de kleuren van Leest verdedigen. Spinnael speelde vorig seizoen bij de Uefa-juniors van K.V. Mechelen en was zelfs enkele wedstrijden actief in de tweede ploeg.

Jos Bogaerts zal zowat de taak van Hans Schöning moeten overnemen. Hopelijk voor Leest met meer succes. Bogaerts kan immers een rijke ervaring als eerste klassespeler in de balans gooien. Voor twee seizoenen speelde Jos negen wedstrijden in de eerste klasse. Dit jaar zat hij ook enkele malen op de bank maar speelde voor de rest in het reserve elftal van Malinois.

Ook Jos gaat voor 1 jaar over.
De vierde speler is Rudy Wouters. Wouters speelde ook vroeger bij K.V. Mechelen maar werd vorig seizoen verkocht aan Humbeek. Deze club stond hem dan op zijn beurt voor 1 jaar af aan Leest.

Ook Guido Slachmuylders speelt volgend seizoen terug bij Leest. Slachmuylders was vorig jaar ook al actief in de ploeg die nu gesponsord wordt door ABC-Bouwmarkt, maar was nog steeds eigendom van geel en rood. Leest nam deze aanvaller nu terug over voor 1 jaar, nu echter met een optie.

Voeg bij deze vier oud KV-spelers nog Guido Slachmuylders en William Selleslagh en V.V. Leest heeft dus een echt geel en rood tintje.

Op de vraag hoe dit komt gaf Emmeregs volgend antwoord : ‘K.V. Mechelen is zeer redelijk geweest in het vaststellen van een prijs voor deze spelers. Wanneer wij moeten spelers gaan kopen bij andere provinciale clubs dan kost ons dit een pak geld meer. Tevens steek ik het niet onder stoelen of banken dat K.V. mijn geliefde club is al sedert mijn jeugd. In ’54 reeds ik zelfs met mijn fiets naar Gent om er K.V. zien kampioen te spelen. Zij kregen er echter een 4-1 nederlaag te slikken en ik kon mijn bloemen onderweg weggooien’.

Ook zijn er spelers die V.V. Leest verlaten. Het merendeel gaat naar S.K. Leest. Zo vertrekt Wilfried Piscador definitief. Leo Verhasselt voor 1 jaar en ook Harry Cauwenbergh voor 1 jaar naar de ploeg in Leest die vanaf volgend seizoen actief zal zijn bij de Belgische Voetbalbond.

Leon Marivoet kocht zichzelf vrij en Benny De Win gaat definitief over naar de Brabantse derde provincialer F.C. Zemst. Julien Van den Broecke gaat als speler-trainer zijn geluk beproeven bij Zulte in West-Vlaanderen.

De belangrijkste overgang is misschien deze van 1^ste jaars kadet Paul Muysoms voor 3 jaar naar K.V. Mechelen. Muysoms is de belangrijkste jeugdspeler bij Leest. Hij bezit talent en door de goede betrekkingen tussen de kampioen van tweede klasse en V.V. Leest kon men bij de ploeg van Gust Emmeregs niets anders doen dan de vraag van K.V. inwilligen betreffende de overgang van Muysoms.

De eerste ploeg zal volgend seizoen onder de leiding staan van Ivan Emmerechts. Hij was vijf seizoenen actief bij Muizen.

   Jan Segers.”  

Een delegatie van het bestuur van V.V. Leest met de vertegenwoordiger van ABC Bouwmarkt.

06-06-2013 om 07:24 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – 25 en 26 juni : Schoolfeest stedelijke lagere school

            Zaterdag 25 en zondag 26 juni ging in de stedelijke lagere school gelegen

            Ten Moortele te Leest het jaarlijks schoolfeest door.

            Amper een jaar na hun oprichting heeft de vriendenkring van de school o.l.v.

            Edmond Polspoel, tezamen met de leerkrachten o.l.v. Stan Gobien voor de

            tweede maal een geslaagd schoolfeest op haar actief.

            Dank zij de inkomsten van vorig jaar konden allerlei financiële tussenkomsten

            worden verleend zoals onder meer een gratis schoolreis voor alle kinderen,

            tussenkomst in de zeeklassen, aankoop van boeken die worden uitgedeeld op het

            einde van het schooljaar, een moederfeest, wafelenbak en aankoop van allerlei

            kleinere schoolbehoeften.

            Ook dit jaar een welgevuld programma : mini-voetbaltornooi met 12 ploegen die

            door de leerlingen zelf samengesteld werden, op zaterdagavond een kaartavond,

            gymoefeningen, een gymkana (is een verzameling van een reeks

            behendigheidsoefeningen op de fiets) met medewerking van de Mechelse politie.

            Ongeveer 50 kinderen namen er aan deel.

            Verder allerlei kleine leuke spelletjes zoals eendjes hengelen voor de allerkleinsten,

            het gewicht raden van een fruitkorf, enz.

            Uniek was een reeks van twee toneelstukjes waarvan de tekst door de leerlingen

            zelf werd verzonnen en het dekor ook door hen werd geconstructeerd.

            (‘De bende van het Hertsveld’ en ‘de Teletijdmachine’)

            Zondagavond kreeg de school uit handen van schepen Joris en uit naam van Bloso,

            een plaket overhandigd , een onderscheiding uitgereikt aan de meest sportieve

            school van het Vlaamse gewest.

            Een hele eer voor een plaatselijke school met amper 80 leerlingen.

            In het bestuur van de “Vriendenkring” zetelden o.a.  Edmond Polspoel

            (voorzitter), Mevr. Van Laenen, Mevr. Verschueren, Jozef Vloeberghen,

            Theo Van Moer en Eddy Apers. (Samengevat uit DMW van 30/6/83)      

            (zie ook in deze Kronieken onder 30 juni : het infoblad ‘Schakel’.)

1983 – Dinsdag 28 juni : Schoolreis  kinderen van de Stedelijke Lagere School Leest

            De kinderen van de 1^ste t.m. de 4^de klas gingen op schoolreis naar de Antwerpse

            Zoo, de haven en een speeltuin. Dezelfde dag trokken de leerlingen van  de

            5^de en 6^de klas met een andere autocar naar de Ardennen.

            Zij bezochten de spelonken van Goyet, maakten een boottocht op de Maas en

            brachten een bezoek aan de frisdrankenfabriek van Spontin.

            Ook hun dag werd afgesloten met een speeltuinbezoek.

1983 – 28 juni : Marc VLOEBERGEN zwaaide af.

Na acht maanden geduldig wachten en aftellen was het eindelijk zover : Soldaat-Milicien VLOEBERGEN Marc zwaaide af. In ‘De Band’ van augustus gaf hij een korte schets van zijn militaire dienst :

“Op 3 november 1982 is het allemaal begonnen. Vele jonge mensen stonden toen om 14 uur voor het grote onbekende. Er stonden ons zes weken te wachten waarin we opgeleid zouden worden als chauffeur-zwaar-vervoer.

Naast deze opleiding genoten we ook nog een basisopleiding als echt soldaat. Drill, wapenkunde, E.H.B.O., tactiek en dergelijke waren dagelijkse kost. Er werd ons vooral geleerd hoe we ons goed moesten camoufleren. Als volleerde zwarte pieten kropen we op klaarlichte dag door de plassen en door de modder met een wapen in de hand en met een helm op ons hoofd die bij sommige soldaten veel geleek op een mini-moestuin.

Half december, toen we zogezegd al een echt soldaat geworden waren, muteerden we naar Neheim, een klein stadje in de buurt van Soest, gelegen op 308,5 km van de Kloosterhoeveweg. Van de twaalf jongens die toen muteerden van Heverlee naar Neheim werden er slechts vier aangeduid om voor de rest van hun legerdienst als chauffeur te fungeren. Ik was één van deze vier en daar heb ik nooit spijt van gekregen. Chauffeur is immers één van de beste jobkes die er in het leger zijn. Ja, als er geen zendingen waren moesten wij wel wat kuisen of wat schilderen, maar dit deden we volgens een eigen tempo en dit lag beslist niet te hoog !

Met twee verhuizen naar België en een totaal van meer dan 4.000 kilometer kan ik zeker niet 

klagen. Daarenboven heb ik nog een mooi stukje Duitsland kunnen bewonderen. Ik kan jullie verzekeren dat de streek rond Neheim één van de prachtigste is van gans Duitsland : een heuvelachtig landschap, kabbelende riviertjes en, op tien kilometer van de kazerne, het grootste en prachtigste meer van Duitsland : de Möhnesee.

Dit alles kon ik dagelijks bewonderen door de vele zendingen maar ook door de militaire voetbalploeg van Neheim. Ik werd immers een paar keer geselecteerd om met ‘onze’ ploeg de eer van Neheim hoog te houden en hierdoor kreeg ik ook de kans om een beetje door Duitsland te reizen, zelfs tot op enkele tientallen kilometers van het Ijzeren Gordijn.

Meer dan zes maanden heb ik in die omgeving vertoefd. Samen met collega’s miliciens hebben we er allerlei streken uitgehaald en hebben we flink wat gek gedaan.  Maar in het leger moet men een beetje gek doen om het zelf niet te worden. Gek ben ik er niet van geworden…en rijk evenmin, 75 fr. per dag gedurende de eerste zes maanden en 100 fr. voor de twee laatste is immers bitter weinig !

Achteraf bekeken is mijn legerdienst lang niet slecht geweest. Het leger kan fijn zijn maar men moet het einde kunnen zien. En het einde is er.

Tenslotte wil ik iedereen bedanken die mij op gelijk welke manier geholpen heeft mijn legerdienst enigszins lichter te maken door mij te bedenken met een briefje, een krant, een tijdschrift, een kleine attentie en zelfs een bezoekje. Ik denk hier vooral aan mijn ouders, broers en zuster, vrienden, kennissen en, last but not least, de redactie van De Band.

Aan allen hartelijk dank en…vergeet niet heimelijk te lachen als je een soldaatje tegenkomt !

   Marc Vloebergen.”

1983 – 30 juni : Uit ‘Schakel’ Infoblad van de Vriendenkring van de Sted.Lag. School

“Geachte ouders, beste vrienden, meisjes en jongens,

Vandaag is het de laatste schooldag van dit schooljaar 1982-83 ! Het is een prachtig schooljaar geweest zeker dan de laatste weken ! Eens de proefwerken voorbij, was er het schoolfeest op 25 en 26 juni ll. ! Het is een prachtig schoolfeest geworden in alle opzichten.

De leerlingen willen we daarom proficiat wensen met het werk dat ze gepresteerd hebben !

De spelertjes van de ploegen van Club Brugge, Anderlecht en Standard Luik hadden zoveel bijval dat er haast meer fotografen op het veld stonden dan voetballertjes. De grotere leerlingen hebben er in hun demonstratietornooi minivoetbal een doelpuntenkermis van gemaakt. In 4 wedstrijden werden maar liefst 21 doelpunten gescoord. ..

De gymkana was ook een succes ! Ongeveer 50 kinderen hebben eraan deelgenomen !

Nu zijn de fietsen weer eens gecontroleerd en kunnen eventuele foutjes hersteld worden. Zo kan de vakantie veilig worden ingezet want we zijn er zeker van dat de fietsen niet in de garage zullen blijven staan. Al de deelnemers hebben een sticker ontvangen van de verkeerspolitie van het Mechels Verkeerspark en ook nog een reflector !

De gymoefeningen van de leerlingen van de 1^ste tot en met de 4^de klas werden uitgevoerd voor een groot aantal toeschouwers ! En weer wensen we de leerlingen proficiat in de eerste plaats omdat ze allen hebben meegedaan maar ook omdat ze het voortreffelijk hebben uitgevoerd.

En dan de leerlingen van de 5^de en de 6^de klas met hun toneelopvoeringen. De beide toneelstukken duurden elk ongeveer een gans uur ! Dat was wel heel lang ! Voor sommigen hebben ze een eeuwigheid geduurd ! Er waren spelertjes bij die al een uur voor de aanvang hun tranen niet konden bedwingen…niet van ontroering maar van de plankenkoorts ! Anderen kregen het pas later wanneer ze het podium op moesten ! Zij zegden dat hun maag begon te draaien, dat ze zich ziek voelden ! Daarbij was er dan nog de hoge temperatuur in de gymzaal en nog eens de warmte van de spots met een kracht van maar liefst 8000 Watts !

De ouders verschoten ervan hoe hun kinderen die thuis zo’n grote mond opzetten, op het toneel haast brave lammetjes waren. Stille kinderen persten alles uit hun longen om zich toch maar verstaanbaar te maken ! Maar we hebben nu ook ondervonden dat de frêle kinderstemmen het niet konden halen tegen een met ongeveer 250 personen gevulde gymzaal !

En toch…hebben ze allen hun schrik overwonnen en we zijn er zeker van dat het een volgende keer veel beter zal zijn. Wij zullen zorgen voor kortere stukjes en dan wordt het zeker een succes ! Dus ook aan alle toneelspelertjes een proficiat ! Jullie hebben niet alleen jullie ouders en familieleden aan het lachen of schreien gekregen, jullie hebben er –ondanks de ongunstige omstandigheden- een uitstekende vertoning van gemaakt !

Ook de ouders en de oud-leerlingen  willen we danken  voor hun medewerking ofwel als spelers in het mini-voetbaltornooi ofwel als supporters van een of andere ploeg.

Ook de mensen die aan de kaartavond hebben deelgenomen worden bedankt ! Ze waren op deze zomerse avond nog met meer dan zestig spelers.

Het schoolfeest is op alle gebieden een succes geweest. Ook op financieel gebied en de leerlingen zullen daarvan het volgend schooljaar zeker profiteren !

Op dinsdag, 28 juni ll. gingen de leerlingen van de 1^ste tot en met de 4^de klas op schoolreis naar de Antwerpse Zoo, de haven en een speeltuin. Het weer was prachtig ! Het was niet te warm en niet te koud ! Ze hebben veel gezien en zich uitstekend geamuseerd.

Dezelfde dag gingen de leerlingen van de 5^de en de 6^de klas met een andere autocar naar de Ardennen ! Zij gingen de spelonken van Goyet binnen en zagen er hoe de voorhistorische mensen geleefd hebben; ze maakten een boottocht op de Maas. Dan bezochten ze ook nog de frisdrankenfabriek in Spontin, maakten een wandeling met een flinke klimpartij en besloten hun schoolreis met een speeltuinbezoek !

Een dag later was er de jaarlijkse voetbalmatch tussen de leerlingen van de 6^de klas en de leerkrachten.

En zo is het donderdag 30 juni geworden ! De laatste schooldag van dit schooljaar kregen alle leerlingen hun eindejaarsrapport. De proefwerken werden gemaakt in een broeiende, bijna tropische hitte. Naar het einde toe waren de resultaten niet zo schitterend meer ! Toch hebben  de meeste leerlingen zich bijzonder  goed ingespannen. Wij gooien niet met de punten en elk puntje dat op het rapport staat, is verdiend !  Wij zijn er zeker van dat we de ouders hiermee een eerlijk beeld geven van de mogelijkheden van hun kinderen ! Zo strooien we niemand zand in de ogen en zullen er later geen valse verwachtingen worden gesteld !

Want dan zouden de teleurstellingen nog groter kunnen zijn en dan zijn we er ook zeker van dat de schuld aan de leerkrachten van onze school zou gegeven worden !  Daarom zijn de leerkrachten van oordeel dat ook hier het spreekwoord ‘Eerlijk duurt het langst’ vast en zeker van toepassing is en blijft !

Vandaag is er voor de ouders die dat wensen nog een oudervergadering met bespreking van de eindejaarsuitslagen vanaf 16u30 tot 19 u in de school. U bent er van harte welkom !

Tenslottte wensen we U namens de Inrichtende Macht, de Heer Schepen van Onderwijs, alle leerkrachten het personeel van de school en ook namens de leden van de Vriendenkring een opperbeste zomervakantie toe !

De leerlingen die naar het secundair onderwijs overgaan wensen we veel succes toe !

Dat ze blijven doorwerken zoals ze dat in onze school gewoon waren en sommigen zouden zeker nog beter kunnen indien ze meer inzet betoonden !

Het gaat jullie goed !

Aan de andere leerlingen zeggen we tot ziens volgend schooljaar !

Het schooljaar 1983 – 84 dat begint op donderdag 1 september e.k. zal er eentje worden met nieuwe initiatieven en met nog meer vreugde. Vreugde in het leren (want dat komt toch steeds op de eerste plaats), vreugde in het naar school gaan en vreugde in het samen wat kunnen presteren !

Nogmaals een uitstekende en veilige zomervakantie en tot ziens volgend schooljaar !

Met de beste groeten,

Namens de leden van de Vriendenrking, de Voorzitter Edmond Polspoel.

Namens de leerkrachten en het personeel van de schol, het Schoolhoofd Stan Gobien.”

“PS: Tijdens de zomervakantie zullen de leerkrachten die ouders en leerlingen bezoeken die een nieuwe klastitularis krijgen ! Ook nieuwe leerlingen worden uiteraard bezocht !”

06-06-2013 om 07:15 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – Zondag 19 juni : TENNISKAMPIOENSCHAP VEVOC

“Het was die dag werkelijk prachtig weer. De stemming was dan ook in verhouding. Het was als op de grote dagen van Wimbledon, alleen het gras ontbrak.

Onze Vevoc-dames speelden een slopend kampioenschap. Zij moesten ieder zes sets spelen, en dat deed zich vooral voelen aan de voeten. In de namiddag werden dan ook tapes, kleefbandjes en andere hulpmiddelen gebruikt om de voeten te beschermen.

De finale werd betwist tussen Lea HOFNER en Vera LAUWERS. Het was een spannend finale want bij 5-5 stand werd het voordeel geregeld van kamp gewisseld. Het was tenslotte Lea die het haalde. Voor de 3^de en 4^de plaats won DE RAEDT Mimine van Liesbeth CADEE en Wikke LAUWERS werd vijfde door van Emilia VERBRUGGEN te winnen.

Bij de heren werd er eerst een schifting gespeeld. De zes winnaars en de zes verliezers werden daarna in één reeks ondergebracht.

Er werd keihard gespeeld en naargelang het tornooi vorderde kon men vaststellen dat de balwisselingen talrijker en krachtiger werden. Sommigen bewezen dat ze met een beetje oefening zelfs Wimbledon nog kunnen halen.

Uitslagen heren :

11^de – 12^de plaats VETS M – MOORTGAT E. : 4 – 3

9^de – 10^de plaats  DE WIT P. – DE LAET H. : 4 – 3

7^de – 8^ste plaats   CLEYMANS P. – DE MAEYER V. : 5 – 1

5^de – 6^de plaats   DE LAET C. – SMETS V. : 5 – 1

3^de - 4^de plaats   BRASSEUR J. – VAN MEDEGAEL M. : 6 - 4

1^ste – 2^de plaats VAN DEN HEUVEL J. – PRAILLE P. : 6 – 1.

Aan de positieve reacties  te horen na deze tennisdag, kunnen we zeggen dat het een geslaagde activiteit was, die misschien volgend jaar bij voldoende interesse opnieuw zal hernomen worden.

P.S. Al wie een onderbroek mist, kan deze afhalen bij V. De Maeyer in ’t café.”

(‘DB’, augustus ’83)

1983 – 23 juni – De Mechelse Week :

            Geert De Bruyn op de sukkel. (Foto)

“Vorig seizoen was voor Geert De Bruyn werkelijk geslaagd geweest. Hij boekte toen in totaal 14 overwinningen : 12 bij de nieuwelingen en nog eens 2 toen hij in juli overstapte naar de juniores.

Het huidige wielerjaar hield dus mooie verwachtingen in. Niets was echter minder waar. Tot nu toe behaalde deze junior maar één overwinning te Eppegem, buiten een 2^de plaats, drie 4^de plaatsen en enkele malen binnen de eerste tien.

De reden van dit minder presteren is in de eerste plaats een medisch probleem.

Geert, die momenteel al een 14-dagen inactief is, sukkelt namelijk met een virus op de spieren. Het gevolg daarvan was dat hij in de wedstrijd geregeld krampen kreeg, die stilaan langer en heviger werden. Zodoende draaide deze renner minder vlot de pedalen rond, zonder dat hij eigenlijk wist wat daar de oorzaak van was. Geert geraakte daardoor uiteraard ontmoedigd en zocht noodgedwongen het doktersadvies op. Hijzelf hoopt nu dat hij vlug van zijn kwaal verlost is, om zich terug in de eerste gelederen van het peleton te kunnen nestelen. Dit was een eerste oorzaak van het minder presteren, maar Geert heeft dit jaar ook al met onnoemelijk veel pech moeten afrekenen. Ofwel was hij betrokken in een valpartij, ofwel reed hij lek of sukkelde met een ander fietsdefect, zoals in zijn thuiswedstrijd te Leest. Toen geraakte zijn fietsspaken uit de haak, net op het moment dat de beslissing in de wedstrijd viel. Spijtig voor Geert, want iedereen toont zich graag voor zijn eigen supporters. Het ontlokte bij bewuste renner de reactie los dat hij misschien beter zijn kandidatuur had gesteld voor het Belgisch kampioenschap daags na de wedstrijd te Leest. Over zo’n kampioenschap wist Geert ons nog twee anekdotes te vertellen van tijdens zijn nieuwelingenperiode. Tweemaal nam hij deel. De eerste keer te Mettet zat hij goed mee vooraan in de sprint met 50 renners op een 500 m van de meet, toen hij in volle snelheid tegen een onvoorzichtige supporter opbotste die over de nadar-afsluiting was geklommen. Het jaar nadien moest hij opgeven tengevolge van een hevig bloedende neus, opgelopen toen weer een supporter de renners wou verfrissen op een beklimming en Geert de hevige waterstraal recht op het aangezicht kreeg. Wedstrijden waar hij echt zijn zinnen op zet, lopen blijkbaar steeds slecht af. Dit is mede de oorzaak dat hij nooit op voorhand zal uiten hoeveel overwinningen hij dat jaar zal behalen. Geert is immers niet het type dat voortdurend aanvalt, daar hij kan bogen op een sterke sprint.

Hopelijk kan hij vlug terug de fiets op om te trainen, iets wat dagelijks gebeurt, zowel individueel als met clubmaat Philip Maerivoet, maar echter nooit overdreven. Je mag natuurlijk op die jonge leeftijd nog niet teveel van je krachten aanspreken, wil je nadien ook nog een rol spelen. Het seizoen is uiteraard nog lang en het zou ons verbazen moesten we niets meer horen van deze Leestse renner. Mocht dit echter wel het geval zijn, is dat nog geen reden om paniekerig te gaan doen, want als 1^ste jaars nieuweling kende hij ook veel pech en het jaar nadien won hij daarbij toch ook 12 maal. (R.V.H.)” 

1983 – 23 juni : “Met gans de basisschool dromen in het prachtige sprookjesbos ‘de Efteling.’

            (Blikvangers, ‘Schoolkrant’, Vrije Kleuter- en Basisschool, ’83)

1983 – Vrijdag 24 juni : Midzomernachtwandeling van Leefmilieu Leest

            Deze wandeling van ongeveer twee uur vertrok om 21u30 op de Leestse Dorpplaats.

            (‘DB’, juli)

1983 – 25 juni : Stuif-In

            Met D.J. Eddy De Groot van Radio Reflex ten voordele van S.K.Leest Lady’s.

            In zaal Sint-Cecilia vanaf 20 uur. Kaarten 50 fr ( in voorverkoop 40 frank).

-Te Eppegem haalde Geert De Bruyn zijn enige seizoenspalm binnen. (foto : DMW)

-De folder van de ‘Stuif-In’ van de SK Lady’s.

05-06-2013 om 08:43 geschreven door Marcel Van Hoof

1983 – Zaterdag 11 juni : BARBECUE in de tuin van het ‘Hof ten Broecke’.

            Folder van Volksunie Hombeek-Leest :

‘We krijgen dan toch nog een zomer, net op tijd voor onze

                     BARBECUE

Die ingericht wordt op zaterdag 11 juni in de tuin van het ‘Hof ten Broecke’, Kerkenblokweg 18 te Leest. Alles is voorhanden om er een gezellig zomerfeest van te maken :

-op het houtskoolvuur : vleesspiesjes, hamburgers, witte en zwarte pensen.

-gebak naar ieders meug.

-allerhande gerstenat, wijnen, frisdrank…

Voor de muzikale omlijsting wordt alleen beroep gedaan op het vogelkoor van de Zennevallei.
Iedereen welkom van 18 u. af.”

1983 – 11 juni – Gazet van Mechelen : Yvan Emmerechts traint V.V. Leest

“Yvan Emmerechts traint voorlopig voor één seizoen VV Leest, de ploeg van Gust Emmeregs.

De nieuwe Leestse trainer was meerdere seizoenen bij FC Muizen actief, maar zag het daar niet meer zitten.

Ondanks zijn voortijdig ontslag neemt trainer Julien Van den Broecke in alle vriendschap afscheid. Hij gaat in de buurt van Harelbeke aan de slag.

Op het vlak van transfers is Leest tot nog toe minder bedrijvig.

Gust Emmeregs : ‘Wij voeren een voorzichtige politiek en willen eerst zicht hebben op de ramp die ons overkwam. Guido Slachmuylders en William Selleslagh blijven. Schöning integendeel vertrekt. De overgang van Wilfried Piscador naar SK Leest ligt ook vast.”

1983 – Zondag 12 juni : Eéndagsreis van S.K. Leest naar Vlaamse Ardennen.

            Leden van de spaarkas betaalden 200 frank, niet-leden 300 frank.

1983 – 14 juni – Gazet van Mechelen : Nieuwkomer SK Leest

“SK Leest, reeds 15 jaar actief in het Katholiek Sportverbond, wil van volgend seizoen af uitkomen in de competitie van de Belgische Voetbalbond. Het bestuur, onder voorzitterschap van Jean Van Dam, heeft deze stap weloverwogen en de voor- en nadelen van deze beslissing afgewogen.  Omdat er meer pluspunten ontdekt werden heeft men de stap gewaagd.

Secretaris Jean Apers (foto) : ‘Wij hadden vernomen dat in het Mechelse nog slechts twee ploegen in de competitie van de voetbalbond mochten actief worden. Daarom hebben wij de beslissing niet langer uitgesteld. Nu krijgen we ook de kans om meer in de bekendheid te treden en een ruimer publiek aan te trekken omdat in vierde provinciaal heel wat derby’s met ploegen zoals Heffen, Hombeek, Rapid en Tisselt op het programma staan en de verplaatsingen tot een minimum beperkt worden.  Dat was vroeger in het Katholiek Sportverbond een van de grote problemen. Daar speelden we in derde en moesten meestal aantreden tegen Antwerpse ploegen, zelfs een verplaatsing naar Essen diende gemaakt.

Ander pluspunt is dat wij vanaf volgend seizoen ook inkomgelden zullen mogen innen.’

Dat zulke overstap ook heel wat problemen met zich meebrengt ligt voor de hand. Maar daarvoor gaat het dynamisch bestuur niet uit de weg en heeft de meeste hiervan reeds opgelost.

Weerom secretaris Apers : ‘Vooreerst moeten we zorgen een jeugdelftal op de been te brengen. Hierbij hebben we geweldige steun gekregen van Racing Mechelen. Uit een aanbod van meer dan dertig scholieren hebben wij na onderhandeling met de betrokken spelers en hun ouders er momenteel veertien kunnen vastleggen. Met nog enkele Leestse jongeren is dit probleem van de baan. Ook voor de seniores stellen zich enkele problemen. Een vijftal spelers, reeds enkele jaren actief bij ons, maar nog aangesloten bij een andere club van de Belgische Voetbalbond, waar ze meestal niet aan hun trekken komen, moeten nu getransfereerd worden. Ook van Racing Mechelen komen Van Calster en Vlassenroot over. Als trainer hebben we Harry Cauwenbergh aangeworven, tot voor kort nog actief in tweede provinciaal  en een man met heel wat ervaring. Ook de werkzaamheden aan een tweede terrein zijn gestart en het hoofdterrein wordt gedraineerd zodat de bespeelbaarheid er zeker zal op vooruitgaan.’ (lh)”.

1983 – 16 juni  - De Mechelse Week : Oost-Vlaanderen het wielerterrein van

                                                                                Gino De Leeuw (foto)

“Een ranke en bruingetaande renner, dat is een korte beschrijving van de in Leest inwonende 2^de jaars junior Gino De Leeuw van Vlug en Vrij Muizen. Bij de nieuwelingen behaalde hij 1 overwinning en als 2^de jaars junior twee 2^de plaatsen, een 3^de plaats te Hofstade en verder meestal binnen de eerste tien. Het klein aantal zeges is vooral te wijten aan de matige spurtgaves waarover Gino beschikt. Men kan deze renner meer als een klimmerstype beschouwen of toch zeker als iemand die houdt van het heuvelachtige parcours. Om die reden traint hij ook het meest in Oost-Vlaanderen, vooral bergop en dit tot hij goed vermoeid geraakt. Dat vormt zijn programma voor dins-, woens- en donderdag; vrijdag rijdt hij alleen de spieren los. Bij zijn training staat hij al enigszins onder de begeleiding van een kinesist uit Kessel-Lo. Het is deze persoon die hem ook verlost heeft van een lastige rugkwetsuur, opgelopen na een valpartij tijdens zijn laatste nieuwelingenjaar. Deze buiteling was er de oorzaak van dat Gino achteraf een volledig jaar inactief bleef. De geklemde spieren bezorgden hem zoveel last, dat hij meestal na 50 km al moest opgeven. Dit letsel lijkt nu genezen.

Gino traint niet alleen het liefst in Oost-Vlaanderen, hij rijdt er ook graag de wedstrijden. Vooral omdat er aldaar een andere mentaliteit heerst. De renners omringen je veel meer ook tijdens de wedstrijd, hetgeen in Antwerpen alleen voor of na de koers gebeurt. Zelfs voor hem vreemde supporters moedigen hem aan of feliciteren hem na de wedstrijd. Na zijn thuiswedstrijd te Leest vormt zijn lievelingswedstrijd dan ook deze in Erondegem, een hellend parcours met veel kasseien. Voor dit laatste moet je wel over een degelijke stuurvaardigheid beschikken, iets wat Gino tijdens het dooie winterseizoen aanscherpt door ontspannen aan cyclo-crosswedstrijden mee te doen.

Buiten deze manier van trainen dachten wij ook dat Gino zijn sprint wel wou bijschaven, maar daarvan ziet hij niet dadelijk de noodzaak in daar hij meer een aanvallerstype is (meestal de eerste) en hij door zijn lange spieren toch nooit een rasechte spurter zal worden. Deze aanvallende manier van rijden vereist wel een continu vormpeil, iets waarover Gino wel beschikt, alhowel bij warm weer dat wel wat durft verminderen. Zo houdt hij er tevens aan 2 wedstrijden per week-end te rijden en zelden in de week. Bewuste renner wil zich zo volledig inzetten om ook bij de liefhebbers nog mee te kunnen. De nakende legerdienst kan hierbij (zoals bij velen) wel een probleem vormen, maar Gino denkt wel in België zijn dienst te mogen vervullen  om zo stevig en regelmatig te kunnen doortrainen. De wens om ooit beroepsrenner te worden, zal één van zijn grote betrachtingen blijven. (R.V.H.)” 

1983 – Zondag 18 juni : Benefietdag Rampenfonds Leest

            In de Mechelse groentenhal aan de Zandpoortvest startte de “Benefietdag” om

            14u30 met een mini-handelsbeurs met verkoop van beschadigde goederen zoals

            personenwagens, rietwerk, fietsen, radio’s en tv’s, porselein en bestekken,

            zonnebanken, optiekvoorwerpen, bloemen en planten,salons en meubelen.

            Onder de leuze “alles moet weg” boden de handelaars die schade leden door de

            ingestorte tent, hun goederen aan sterk gereduceerde prijzen aan.  Hiermee

            recupereerden ze een deel van de opgelopen materiële schade.

            Eveneens om 14u30 werd in de Mechelse groentenhal een gevarieerd

            namiddagprogramma aangeboden met de bereidwillige medewerking van

            verenigingen als de Kon.Fanf. Sint-Cecilia van Hombeek-Plein, de Kon.Fanf.

            Vreugdegalm uit Heffen, de tafeltennisclub Rubens uit Walem, volksdansgroep

            Korneel uit Leest, de Kon.Kat.Turnkring Sint-Jozef Mechelen, Jennifer en The

            Honeybees uit Mechelen en de Kon.Fanf. Sint-Cecilia uit Leest.

            Om 20 uur startte een te Mechelen nooit geziene sterrenparade met ronkende

            namen als Marva, Stella, John Terra, Danny Fisher, Sylviana, Fancy, Paul

            Anderson, Micha Marah, Ivo Franklin, Freddy Stewart, Eric Van Neygen, Pascal

            Molly, Sarah Kane, Gene Summer, Kikki Amity, Anita Leoné, Connie Neefs,

            The Five Pennies met Rob De Nijs…

            De algemene inkomprijs bedroeg 150 fr en er waren zo’n 1.500 toeschouwers

            opgekomen.   

            De opbrengst, zo’n 500.000 frank kon aan de benadeelde standhouders worden

            overhandigd. 
 

Foto’s :

-De secretaris van S.K. Leest Jean Apers.

-Gino De Leeuw

-Enthousiaste fans op de Benefietavond in de Mechelse groentenhal.

03-06-2013 om 17:53 geschreven door Marcel Van Hoof