Het Jaar van het Dorp loopt
stillekensaan op zn laatste benen. Wandelwegen werden uitgestippeld, men werkt
nu aan een plan voor de verfraaiing van de Dorpsplaats. Op de laatste
vergadering brachten Leefmilieu Leest, Chiro en Frans Teughels hun eigen ideeën
in plan. Daaruit zullen dan uitgewerkte plans op schaal gemaakt worden en
misschien ook maquetten. Dit alles zal dan nadien bekend gemaakt worden aan de
dorpsgenoten, die dan nog hun eigen zeg zullen krijgen. Ideeën en voorstellen
zijn nog altijd welkom !
Op 27 oktober wordt iedereen
uitgenodigd om deel te nemen aan de vergadering tot oprichting van een dorpsraad.
Die is broodnodig om Leest als
landelijk dorp niet te laten verkwijnen.
Nu gaan er ook stemmen op in de
Kouterwijk een woonerf op te richten. Het woord woonerf zegt het zelf. Het
is in de eerste plaats een ruimte om te wonen, te leven en te spelen, waar de
mensen voorrang krijgen op het verkeer. Het moderne verkeer heeft de mens
teruggedrongen op het voetpad van amper een meter breed. Hindernissen zoals
riooldeksels, parkeermeters en verkeerspalen zijn stilaan op weg om ook daar de
mensen te verdringen.
Een woonerf wil op de eerste
plaats de mens op gelijke voet plaatsen met autos : spelende kinderen,
taterende dames, voetgangers tellen ook mee en moeten zich veilig voelen op
straat. Het is geen verkeersvrije straat, maar de autos mogen maar 20 km per
uur rijden en moeten voorrang geven aan de mensen die er wonen. In een woonerf
kan dus alles gebeuren, maar op voet van gelijkheid. Dat er in de Kouterwijk een woonerf zal komen valt nog te
betwijfelen. Het zullen de bewoners uit de wijk zelf zijn die dit zullen
beslissen. Vast staat dat Mechelen op dit ogenblik op zoek is naar woonwijken
en straten die ideaal zijn voor het oprichten van woonerven. Hun oog is
gevallen op de Kouterwijk. Opmetingen zijn reeds gedaan en plannen zijn
getekend. Ook in de vergaderingen Jaar van het Dorp kwam het onderwerp te
bespreking. Maar de belangrijkste voorwaarde om een woonerf op terichten blijft het akkoord en de hulp van de
wijkbewoners om daar verandering door te voeren.
Bij gebrek aan eensgezindheid
is het woonerf, zoals vele zaken trouwens, een doodgeboren kind.
Jaar van het Dorp.
En
ook De Distel had zich dat jaar geroerd in dezelfde periodiek :
LEEST WORDT DE BUITENWIJK VAN
MECHELEN en andere verhalen
Langs de Kerkenblokweg kun je
s zomers , hoe ongelooflijk het ook is, kikkers lustig de vijver zien
induiken. Wij hopen dat de vorsen dit nog lang mogen doen. Voor de mens zijn ze
immers niet veilig. Op een boogscheut van hun leefmilieu zitten nl. te Mechelen
watertandende mensen, die zich gastronomen noemen, te wachten op gebraden
kikkerbilletjes. Geruststellend antwoorden deze kikkereters dat het hier
gekweekte of buitenlandse kikkers betreft. Er zal wel iets van waar zijn want
waar vindt men nog kikkers bij ons, om niet te spreken van salamanders en
hagedissen.
Wat doen we met de wet van 12
juli 1973 over het natuurbehoud waarin bij art. 3 staat met het oog op de
vrijwaring van de soorten behorende tot de inheemse fauna neemt de koning
maatregelentot bescherming van de in
het wild levende dieren.
Aan de overkant van de
Kerkenblokweg vindt je nog een stuk groene Zennevallei met vloeibeemden en beken.
We hopen dat dit landschap er nog lang mag blijven.
Voor de mens is er immers niets
veilig. Op een boogscheut aafstand zitten handenwrijvende mensen, die zich
sociaal noemen, te wachtentot de
bouwgronden in Leest als gouden appeltjes in hun handen vallen. Grote
bouwmaatschappijen werden uitgestuurd in de Vinkstraat, in de Scheerstraat, op
de Kouter. Ze hebben al lang alles opgekocht, terwijl ze elders de huizen laten
verkrotten. Leest wordt de buitenwijk van Mechelen.
Ga eens kijken lans de Kerkenblokweg,
de eerste tekenen zijn er. De riolen liggen er morgen bouwt men tot tegen de
Zenne ! En had het gewestplan van 1977 de bestemming van deze grond niet van
bouwgrond in landschappelijk waardevol bosgebied veranderd ?
Tja, de mensen liggen er niet wakker
van, maar toch gaat het hier om niet helemaal onbelangrijke dingen. Het gaat
hier immers over de verhouden mens natuur dier en de kikker is hierbij
maar een illustratie.
Verslag van de werkvergadering
Jaar van het Dorp Dorpsraad Leest.
Aanwezig : 17 personen.
In het begin van de vergadering
werd even gepolst naar de reactie van de dorpsbewoners op de voorstellen van de
dorpsraad. Deze reactie was tot nu toe vrij onverschillig. Als oorzaken
daarvoor werden aangehaald : het tekort aan serieuze informatie omtrent een
milieuraad.
Ook de gevolgen van de vroegere
gemeentepolitiek, de invloed van de politieke partijen, de apolitieke
opstelling van de werkgroep en de houding t.o.v. de inwijkelingen zijn
oorzakelijk verbonden met de onverschillige houding van de mensen.
Omtrent de informatie bestond
tot dan het probleem dat de werking en het werkterreinvan een dorpsraad moeten bepaald worden door
de inwoners zelf. Vooraf informatie geven is dus moeilijk omdat er moet
vertrokken worden van theoretische modellen daar er slechts weinige praktische
voorbeelden zijn. Daarom zijn we vertrokken van de inventarismap Jaar van het
Dorp en de brochure Hoe werken aan de basis, beiden uitgegeven door het
Ministerie van Nederlandse Cultuur.
De methodiek van werken : zes
sectoren van het dorpsleven werden voorgesteld, nl. :
1. Ruimtelijke Ordening en
Leefmilieu.
2.Arbeid en Economie.
3. Cultuur, recreatie en
ontmoeting.
4.Onderwijs.
5. Gezondheid en
maatschappelijk welzijn.
6. Distributie en diensten.
Voor elk van deze sectoren en
deelaspecten ervan werd vooreerst een probleemstelling geformuleerd. Deze
probleemstelling wordt beoordeeld en oplossingsmogelijkheden worden
geformuleerd. In de derde fase wordt een oplossingsmogelijkheid gekozen en
uitgevoerd.
Dit is de basisstructuur voor
de werking van de dorpsraad. Tegelijkertijd is er ook een taakafbakening
gebeurd binnen deze sectoren.
In
De Band van december 78 publiceerde T.V. :
DORPSRAAD JA ?DORPSRAAD NEEN ?
1978 Jaar van het Dorp. Ieder
van ons is van deze slogan verzadigd. Na de bittere pil van de fusies der
gemeenten stelde de overheid het jaar 1978 in het teken van ht behoud van het
eigen karakter van onze dorpen. De kankeraars en de pessimisten beweerden dat
dit gebeurde om de pil te vergulden. En dat zal wel ergens waar geweest zijn.
Bloemen op de begrafenis van de gemeenten die ophielden te bestaan. In elk van
de vroegere gemeenten, en dat was ook te Leest het geval, werd, gestimuleerd
door de centrumgemeente (Mechelen), een werkgroep Jaar van het Dorp opgericht.
De start van deze werkgroep
werd gegeven op het einde van vorig jaar met een stichtingsvergadering, die
plaats vond in de lokalen van onze jongensschool. De Schepen van Cultuur, Van
de Sande, hield als verantwoordelijke Schepen een korte inleidende toespraak.
Ook de Schepen van Landbouw, Fons Van Stappen, was daar aanwezig en spoorde ons
aan om er iets moois van te maken.
Alle plaatselijke verenigingen
waren op deze vergadering aanwezig en beloofden actief te zullen meewerken. Zo
werd de plaatselijke werkgroep gesticht met vertegenwoordigers van alle
verenigingen. Naast deze plaatselijke werkgroep, zoals er ook één in de vier
andere fusiegemeenten werd opgericht, werd ook om alles te ordenen een
coördinatiecomité uit de grond gestampt, dat bestond uit twee afgevaardigden
per fusiegemeente. Dit comité had tot taak de diverse acties van de vijf
bestaande werkgroepen te coördineren en te steunen.
Elke maand werd er vergaderd
onder het voorzitterschap van een Schepen van Mechelen. Voor de werkgroep van Leest
werden Frans Teughels en Jeroom
Verbruggen naar dit coördinatiecomité afgevaardigd. Ziedaar een korte
historiek voor diegenen die zich afvragen wat men onder Werkgroep jaar van het
dorp moet verstaan.
De plaatselijke werkgroep heeft
getracht enkele interessante initiatieven uit te werken.Er werd een brochure uitgegeven met daarin
enige door de verenigingen ontworpen wandelwegen doorheen ons dorp (noot
: de Kapellekenswandeling, de Hoevewandeling en de Groene Wandeling). Er werd deelgenomen aan de fietsenrally der
fusiegemeenten en ook de teken- en opstelwedstrijd werd een succes. Verder was
er ook te Mechelen een zeer opgemerkte stand op de Hemo-Jaarbeurs, waar Leet
uitpakte met de maquette het dorpsplein van Leest ten jare 1900, die
gerealiseerd werd onder leiding van Frans Teughels met medewerking van o.a.
aalmoezenier Herregods en Stefaan De Laet.
Ondanks het feit dat de
plaatselijke werkgroep met het verloop der maanden flink uitdunde, bleven
enkele dapperen naarstig voortdoen. Een laatste initiatief werd dan ook de
uitwerking van een project tot verfraaiing van ons dorpsplein. Hiervoor werden
reeds verschillende voorstellen op papier uitgetekend, die ter bespreking en
hopelijk ook ter goedkeuring op de volgende vergadering aan de aanwezigen zullen
voorgelegd worden.
Zondag 21 januari (noot
: 1979) e.k. wordt het Jaar van het
Dorp officieel beëindigd met een academische zitting en prijsuitreiking van de
reeds vermelde teken- en opstelwedstrijd.
Is dit dan definitief het einde
voor de ideeën die dit jaar worden naar voor gebracht ? Neen, de werkgroep
heeft unaniem gemeend, dat wat dit jaar werd begonnen, verder moet kunnen
uitgewerkt worden. De verdere uitwerking van al de ideeën en plannen zou het
best kunnen gebeuren bij middel van een Dorpsraad : dit is een verzameling
van mensen, zowel enkelingen als vertegenwoordigers van de verenigingen, die
samen aan tafel gaan zitten, om de problemen die wij hier te Leest hebben uit
te praten en indien nodig, als groep door te spelen aan het stadsbestuur. Deze
werkgroep (=dorpsraad) kan met alle belangstellenden de handen uit de mouwen
steken, om ons dorp-van-morgen meer leefbaar te maken of te houden. Wij denken
hier aanbv. de verfraaiing van het
dorpsplein, de landelijke gebouwen, de zorg voor het eigen karakter van ons
dorp, de dorpswinkels, de dorpsschool, de groene ruimten, het landschap en niet
in het minst de landbouw. Boeren let op uw zaak ! Anders moogt ge binnen enkele
jaren misschien nog enkel mesten en beren op bepaalde uren.
Er werden reeds twee inleidende
vergaderingen gehouden, waar over de oprichting van een dorpsraad werd
gesproken, nl. op 27 oktober en 17 november. Aangezien op 17 november niet alle
verenigingen, wegens andere activiteiten, konden aanwezig zijn, werd er beslist
de definitieve oprichting uit te stellen tot de volgende vergadering.
Deze vergadering gaat door op 8
december e.k. in de refter van de jongensschool te 20 uur stipt. Wie wordt daar
verwacht ? Elke Leestenaar die er belangstelling voor heeft en zich voor de goede
zaak wil inzetten, alsook de verenigingen.
Met een 40-tal vertrokken ze naar
de Vlaamse Ardennen.
Eindpunt was de kapel van Frasnes
waar de pater een mis opdroeg.
Om 2 uur zaterdagnamiddag, 21
oktober, kookte het trekkersbloed van een 40-tal ongeduldige chiromensen. Het
mooie herfstweer was er niet vreemd aan. We waren immers samen gekomen met
leiding en aspiranten om de zoveelste dropping in de reeks tot een goed einde
te brengen (na meerdaalbos en Namen).
Deze maal ging het in de
richting van Geraardsbergen en Ronse in de Vlaanderen, temeer omdat we voor
volgend jaar deze streek hebben uitgekozen om te Goefferdinge op kamp te gaan.
Onderweg, in de bus, waren we
getuige van wat er zoal allemaal verminkt wordt in Vlaanderen, wegen en nog eens
wegen, fabrieksgronden waar slechts enkel de verlichting is aangelegd, maar
verder woeste verlaten grond, lelijke huizen, en dit alles in wat vroeger een
landelijk gebied moet zijn geweest. En dan spreken we nog niet van één van de
vele verkeersdramas waarmee we die dag werden geconfronteerd.
We lieten echter de moed niet
in onze schoenen zakken, want rond 4 uur was het moment aangebroken. In groepen
van 6 werden we ergens gedropt tussen Ronse en Geraardsbergen. Dorpjes met
Franse namen als Wannebeck-Flobeck, Wodeck, deden ons direct vermoeden dat we
ons beste Frans moesten bovenhalen. Ongeletterd, maar dapper en kranig als wij
zijn, hebben wij het dan maar enkel met de stafkaart klaargespeeld.
Heerlijk was het daar, langs
vergeten veldwegels en dorpkes, van waaruit zo een rust en landelijke sfeer
uitging, dat men er dagen kon vertoeven. Een streek, zacht glooiend, waar de
boeren nog baas zijn. Dorpkes met slechts een kerk en een paar huizen, een
varkensconcert dat ergens wordt gegeven in één of andere stal, dubbel trekpaard
met een bietenkar, een boer die rustig op de rijdende kar even aan zijn pijp
trekt, en die genietend de omgeving verkend. Verdraaid, dachten wij, bestaat
dit dan toch nog ?
Ondertussen lieten we de noten
smaken die onderweg zo gretig te rapen vielen, en zeker een biertje als ouden
bruine (vieille brune) met rammenas viel niet te versmaden.
Weldra werd het donker en was
het opletten geblazen voor de kaartlezer.
Terwijl de suikerbietboeren nog
duchtig in de weer waren, stapten wij gezwind en soms al zingend over de baan.
Even werd het spannend toen we
noodgedwongen de velden en weiden moesten doortrekken. Dit avontuur kostte ons
veel plezier, maar ook pootje vis en een kapotte broek.
Stilaan (rond 20 u) naderden
wij het eindpunt nl. : de kapel van Frasnes. Aan het geblaf der honden kon men
duidelijk waarnemen waar er ergens strijd werd geleverd. Met zijn pillamp gaf
de Pater ons uiteindelijk de laatste tip. In de kapel heeft de Pater dan de mis
opgdragen voor de vermoeide maar tevreden trekkers.
Even later hebben wij in het
dorp nog een pintje verbruikt in de lokalen van onze Waalse zustervereniging en
ook nagepraat.
Een mooie dag was weer voorbij,
een dag waar we onze ogen de kost hebben gegeven, een dag van samenhorigheid.
En nu maar wachten op de volgende dropping !!
N.B. Dank aan Karel Duisburg,
Jules De Smet en de Pater, die deze fijne tocht, weliswaar in de mist, voor ons
hebben uitgestippeld.
Eén die erbij was. J.L.
(DB,
november 1978)
1978
Vrijdag 27 oktober : Vergadering oprichting DORPSRAAD
De Dorpsraad wordt een feit.
Een tiental afgevaardigden van
verschillende verenigingen waren aanwezig op de vergadering voor het oprichten
van de Leestse dorpsraad.
Er werd erg over en weer
gepraat over het doel van de dorpsraad : wordt de dorpsraad een actiegroep of
niet ? Hoe wordt de dorpsraad samengesteld ?
Er werden enkele opmerkingen
gemaakt o.a. over het opruimen op het kerkhof van het graf van een oudstrijder
van 1914-18 : soldaat Geerts gaf zijn leven in de modder van de IJzer op het
einde van de oorlog. Zijn nagedachtenis mag zo maar niet verguisd worden.
(Noot : Jan Geerts-zie foto-was te Leest geboren op 24 november
1895 als zoon van Karel en
Melanie
Verdickt. Hij sneuvelde op enkele kilometers van Houthulst, te Klercken op 28
september 1918, hij zou
te Leest begraven worden op 29 januari 1919.)
De vervuiling van de Molenbeek was een ander punt. Redenen genoeg om de
noodzaak van een dorpsraad te onderstrepen.
We moeten samen een
dorpsgemeenschap opbouwen. De mensen van die gemeenschap doorspelen aan het
beleid. Elke inspraakmogelijkheid benutten. Iedereen moet beslissingen kunnen
nemen en het mag niet zijn dat één persoon het zo maar voor het zeggen heeft.
Wij willen geen grondspeculatie
of kunstmatige inplantingen van woonkernen in het dorp.
Wij willen ons dorpje landelijk
houden. Genoeg werk aan de winkel voor de dorpsraad.
Hoe de dorpsraad wordt
samengesteld was nog een open vraag. Wordt het de zoveelste vereniging met aan
het hoofd een voorzitter ? Of wordt het een werkgroep waarin elke vereniging
vertegenwoordigd is ?
Wij hebben reeds
verantwoordelijken in de dorpsraad voor :
Boerefront, Davidsfonds,
Gepensioneerden, KWB, Leefmilieu, Oud-strijders, Vevoc en Voetspoor. Enkele
mensen kwamen uit eigen initiatief, los van een vereniging.
Waarop wachten de anderen ? Op 8 december is er een nieuwe samenkomst om 20 uur
in de jongensschool. Punten op de dagorde : -verfraaiing van het dorpsplein en
samenstellen van de dorpsraad.
K.S.
(DB,
november 1978)
Voordien
kregen alle verenigingen van Leest volgende (niet gedateerde) brief toegestuurd
:
Geachte Vereniging van Leeest,
Voorzitter en bestuursleden :
In het jaar 1976-77, en dit in
het vooruitzicht van de fusie, werd door velen bij gelegenheid van een der
activiteiten van hun vereniging, de nadrukkelijke wens uitgesproken dat Leest,
Leest wil en zal blijven
Thans aan ons om er nekeer over
na te denken en, en zo nodig, er iets aan te doen.
In dit jaar 1978 hebben wij het
Jaar van het Dorp gekend. Enkele dorpsactiviteiten hebben in dit kader plaats
gehad : wandelwegen werden uitgestippeld, en een planning tot verfraaiing van
de Dorpsplaats wordt uitgewerkt.
Maar het Jaar van het Dorp
loopt ten einde, en een voornaam feit is dat in gans het arrondissement
Mechelen alleen nog LEEST als het ENIGE LANDELIJKE DORP voorkomt, moet nog zijn
volle aandacht krijgen, en eventueel als een waarde verdedigd worden, willen
wij ONS DORP, na dit Jaar van het Dorp nog LANDELIJK BEHOUDEN !
Om de actie en de bedoeling van
het Jaar van het Dorp niet te laten uitsterven, om ons Dorp als landelijk
niet te laten verkwijnen , om ons dorp als den buiten te laten leven, om op
tijd en stond vanwege de stad de nodige inlichtingen en planningen te weten te
komen, daarom is het HOOGNODIG met de verenigingen van Leest een DORPSRAAD
op te richten !!!
om zodoende als landelijke
bevolking onze inspraak te kunnen doen gelden, zodanig dat er met de
plaatselijke bevolking van Leest zou rekening gehouden worden om tot ernstige
beslissingen betreffende ons Dorpsgebied over te gaan.
Verenigingen van Leest die
wensen deel uit te maken van en bij de oprichting van een Dorpsraad, worden
hierbij uitgenodigd in de Jongensschool van Leest, op vrijdag 27 oktober 1978
om 19.30 u.
De bewoners van de sociale wijk
Kouter te Leest verzetten zich een half jaar geleden tegen de geplande uitbreiding
van hun woonwijk.Vandaag heeft demaatschappij Het Gelukkig Gezin plannen opgevat om nieuwe woningen in
te planten op momenteel vruchtbare
landbouwgronden. En meteen staan met onteigening bedreigde landbouwers aan de
klaagmuur. (GvM)
1978
13 oktober Gazet van Mechelen :
Leestse boeren zijn boos.
Met
Fons Vanstappen konden ze (vooralsnog) niet praten
Een handjevol Leestse
landbouwers was woensdagavond gezamelijk naar het oude gemeentehuis afgezakt in
de hoop daar de Mechelse schepen Fons Vanstappen tijdens een maandelijkse
zitdag te pakken te kunnen krijgen. Maar van die verhoopte ontmoeting kwam
niets in huis. Schepen Vanstappen, totaal onwetend van de plannen van de
landbouwers, zat die dag immers te Leuven als afgevaardigde van het
stadsbestuur op de jaarvergadering van Icomos. Pech dus voor de Leestse
landbouwers. Want zij zijn boos. Boos naar aanleiding van de plannen van de bouwmaatschappij
het Gelukkig Gezin, die zinnens is zowat 10 hektaren landbouwgrond, eigendom
van en gepacht door een zevental landbouwers, te onteigenen met het oog op de
bouw van 50 sociale woningen.
Opmetingen
Geruchten over de bouw van die
woningen doen te Leest reeds verscheidene jaren de ronde. Maar toch kwam het
voor de Leestse landbouwers nog als een donderslag bij klare hemel aan wanneer
ze, stuk voor stuk, enkele dagen geleden een schrijven ontvingen met daarin het
verzoek de landmeters behulpzaam te zijn bij de nodige onteigenings-opmetingen.
Er werd onmiddellijk aan de alarmbel getrokken.
De landbouwers nemen het
ondermeer niet dat ze zonder boe of ba voor een voldongen feit gesteld worden. De
betrokken landbouwgronden, gelegen aan de Kouter, worden aangezien als de
vruchtbaarste in de landbouwgemeente die Leest dan toch is. Maar bovendien
liggen te Leest reeds een 10-tal hektaren onteigende gronden klaar zodat de
Leestse landbouwers het helemaal niet meer zien zitten. Er is met een en ander
ook een sociaal aspect gemoeid. De landbouwers verwijzen naar de RPB-arbeiders
wiens werk ze afpakken, maar waarvoor men anderzijds wel iets in de plaats
geeft.
Als men onze grond afpakt
zeggen ze zijn we gezien. Dan sturen ze ons met een aalmoes wandelen. En het
feit dat de betrokken gronden op het gewestplan als uitbreidingszone werden
aangeduid, doet daar volgens onze zegslui niets van af.
Moeilijkheden verplaatst
Rond de bouwplannen van de
bouwmaatschappij Het Gelukkig Gezin, die over korte tijd zal samensmelten met
De Mechelse Goedkope Woning, is te Leest reeds vele maanden deining ontstaan.
Tijdens een persconferentie op 8 maart van dit jaar trok het wijkcomité
Kouterwijk te Leest van leer tegen de geplande uitbreiding van de bestaande
wijk.
Het protest werd geargumenteerd
met te onderstrepen dat de in aanmerking komende uitbreidingszone langs de
Zenne waterziek zijn, onhygiënisch en ongeschikt voor bouwgrond.
Men eiste een nieuw grondig onderzoek van het dossier.
Tot op vandaag waaide er uit die hoek geen nieuws meer, tot vandaag, op hun
beurt, de Leestse landbouwers, zich in hun bestaan bedreigd voelen.
1978
22 september : Poëzieavond Davidsfonds Stemmen uit het dorp.
In het parochiehuis. Begin 20 uur.
Leden : 75 frank, niet-leden : 100
frank.
dat poëzie en vertelling
kunnen boeien hebben zij die aanwezig waren kunnen ervaren. Dank zij de
uitstekende vertolking van de voordragers en de sfeervolle ingerichte zaal werd
het een onvergetelijke avond.
Het eerste deel was vooral
spannend door de afwisseling tussen tedere en harde teksten begeleid door
uiterst stemmige muziek. In het tweede deel was het vooral de boer van een
halve eeuw terug die werd belicht maar die voor de meesten van ons zeer goed
herkenbaar was.
Een fijne avond voor al wie nog
gevoelig is voor schoonheid in taal.
Het Davidsfonds denkt ook aan
de kinderen. Voor al wie van sprookjes en vertellingen houdt komt op 22
november e.k. de befaamde sprookjesvertelsterAmarillis.
Ze bestudeerde sprookjes in
gans de wereld en ze heeft ook vertelhuizen waar kinderen op regelmatige tijden
naar haar kunnen komen luisteren.
Op die woensdagnamiddag 22
november komt deze dame dus naar Leest. Alle kinderen worden verwacht om te
luisteren. De kleinsten om 2 uur, de groteren om half vier.
(DB)
1978
Zondag 1 oktober : 6de Chiro-Vevoc Jeugdcross
Ondanks de slechte
weersomstandigheden waren er toch 750 deelnemers bij onze jaarlijkse
jeugdcross. Dit was merkelijk minder dan vorig jaar (1100 deelnemers) maar dat
was te wijten aan de slechte weersomstandigheden op het ogenblik dat de massa
ging komen.
Vooral in de jeugdreeksen was
dit merkelijk voelbaar. Maar niet getreurd, wie thuis bleef had ongelijk.
Tijdens de wedstrijden kwam zelfs de zon eventjes door de donkere wolken
priemen.
Het parcours was ook niet zo
modderig als andere jaren. Bij de aankomst waren de deelnemers dan ook nog
duidelijk herkenbaar, terwijl dat vorig jaar onmogelijk was.
In de parochiezaal stonden alle
prijzen netjes opgesteld en rond 18 uur was er prijsuitreiking na nog enkele
woordjes van de burgemeester en de schepen van sport van de stad Mechelen.
Wij denken dat alle deelnemers
tevreden naar huis gingen. Tot volgend jaar !
Langs deze weg willen wij alle
helpers van voor, na en tijdens de cross hartelijk danken. Hartelijk dank aan
alle prijzenschenkers.
1978
September :Eerste Ontdek de Ster-wedstrijd van
KLJ.
De K.L.J. van Leest oogstte een
groot succes met haar eerste Ontdek de Ster-wedstrijd.
Er waren 10 kandidaten
opgekomen, hierna de uitslag :
1.Lebeer Raoul79 pt
2.Cernelis
Sonja75 pt
3.Par
Hasard74 pt
4.De
Smet Els74 pt
5.De
Meyer73 pt
6.Van
Nobelen65 pt
7.De
Wachter65 pt
8.Francois62 pt
9.Naegels
Patrick60 pt
10.Jimmy55
pt.
Als gastoptreden had de k.L.J.
een muziekgroep uitgenodigd van eigen bodem : de Keten.
Deze groep die nog maar 7
maanden geleden gestart is, heeft reeds enkele succesvolle optredens achter de
rug.
De deelnemers aan de wedstrijd
werden muzikaal begeleid door mevrouw Van Saet Jacobs.
De jury was samengesteld door : Jan Van den Heuvel (voorzitter), Ward Van Doren
(BRT), Griet Degryse (pianiste), Hilda Silverans (accordeoniste) en Guido
Hellemans (regisseur van de plaatselijke toneelgroep Rust Roest).
Samen met deze mensen werden de
bestuursleden van de KLJ Rita De Smet, Ingrid Casteels en Sigrid Van Nobelen
nog feestelijk in de bloemetjes gezet voor hun volle inzet die deze avond tot
een succes deed uitgroeien.