1967 – Juni – De Band :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

            Radio Antwerpen : zoals vroeger medegedeeld in “De Band” zou langs

            radio Antwerpen een uitzending gegeven worden van een opgenomen concert

            verzorgd door de K.F.St.-Cecilia van Leest onder leiding van Theo Fierens.

            Spijtig mag het wel genoemd worden dat er slechts twee stukken konden worden

            beluisterd worden, nl. de mars “Arnem” van A.C. Kelly en de russische

            rhapsodie “Moskawa” van Pieter Leemans, met arrangement van Gustaaf De

            Roeck.

            Een welgeslaagde uitvoering waardoor eens te meer bewezen werd dat deze

            muziekmaatschappij onder de besten mag aangerekend worden, en onder een

            degelijke leiding staat.

            Bevolkingsonderzoek

            Wij wensen langs deze weg de mededeling vanwege het Gemeentebestuur

            tot al de inwoners gericht in herinnering te mogen brengen, mededelende dat op

            3 juli e.k. van 14 tot 20 u een bevolkingsonderzoek zal doorgaan, waartoe

            iedereen wordt uitgenodigd begaan met zijn gezondheid en deze van zijn

            kinderen.

            (DB,juni 1967)

1967 – Juli – De Band :

            Aanrijding : de camionette toebehorende aan A. Hellemans, Dorpstraat 20,

            werd in deze straat aangereden door een vrachtwagen. Aanzienlijke schade.

            Ontvreemding: aan een drankgelegenheid op de Juniorslaan werd het rijwiel

            van V. Gobien ontvreemd.

            Diefstal van anorak: terwijl Solie J., uit de Tisseltbaan in de zwembadinrichting

            te Mechelen aan ’t zwemmen was, werd zijn anorak gestolen. Klacht werd bij

            de politie neergelegd.

            Val: mevrouw Veillé, gleed te Mechelen uit en brak haar rechterpols. Ze werd

            ter verzorging naar een kliniek overgebracht.

            (DB,juli ’67)

1967 – 3 juli : Bevolkingsonderzoek

            Tussen 14 tot 20 uur kon iedere Leestenaar, op uitnodiging van het

            gemeentebestuur, zijn gezondheidstoestand laten onderzoeken.

1967 – 6 juli : Florent Van Kerkhoven verdronken

            In “De Band” van juli 1967 stond volgend verslag van Luc Beterams :

            “’ t Was een mooie zomerdag. Een gloeiend zonnetje spreide zijn stralen

            overvloedig uit en ’t was een opgaan en afkomen van mensen, die genoten hadden

            of zouden gaan genieten van dat heerlijke weertje.

            De jeugd zou zich niet onbetuigd laten. Eenkelen waren er op uitgetrokken om wat

            vermaak te zoeken in het rimpelende en weerkaatsende water.

            In de late namiddag van 6 juli 1967 deed het gerucht als een lopend vuurtje de

            ronde : er was iets ergs voorgevallen, wie kon het zijn ? Een jongen van Leest

            verdronken !

            Het klonk zo ongelooflijk, en toch, slechts enkele minuten later wist iedereen het.

            Het was de brutale werkelijkheid.

            Op 16-jarige leeftijd werd Florent Van Kerkhoven, door de niets ontziende dood

            weggerukt. Hoe Ludo Spoelders zich ook inspande om zijn kameraad te redden

            (tweemaal had hij hem te pakken), moest hij op eigen levensgevaar lossen.

            Wie kan en zal zijn heengaan dieper kunnen aanvoelen dan de CHIRO, waar

            hij verschillende jaren deel van uitmaakte, en met wie hij omging, er steeds een

            trouwe chirokameraad aan hadden.

            Wij herlezen graag de aanvang van de overlijdingsbrief :

            “Zolang wij leven, leven wij voor de Heer,

            en sterven wij, dan sterven wij voor de Heer.

            Of wij leven of sterven, de Heer behoren wij toe”.

            Daarin lag ook de geloofsbelijdenis van de chirojongen Florent.

            Dinsdag 11 juli, dag der Guldensporen, werd deze Vlaamse jongen naar zijn

            laatste rustplaats gebracht.

            Aan het sterfhuis verdrong zich een talrijke menigte. Langzaam en ingetogen

            stapten een chiromeisje en –jongen met de chirovlag voorop, gevolgd door

            beide groepen die allebei een broeder verloren hadden.

            Voor de lijkwagen, het kruis, zinnebeeld van het geloof, gedragen door een

            chiroleider, en langs beide zijden chiroleiders.

            Droevige mars langs de Juniorslaan en Dorpsstraat ter kerke toe. Kransen

            insgelijks door chiro’s gedragen, dat alles uiting van medevoelen, een laatste

            blijk van genegenheid.

            Zo ging de schare, stap voor stap, zoals Guido Gezelle het schreef in

            Kerkhofblommen.

            De dorpskerk, veel te klein om de massa te bergen, had tevoren nog gelukkige

            mensen ontvangen, om thans herschapen te worden in een sfeer van droefnis.

            De H.Mis werd opgedragen door Z.E.H.Lornoy, bijgestaan door de chiroproost

            E.P.Damiaan en de E.H.Van Dessel, proost K.L.J., en assistentie door E.H.J.

            Verbist, gewezen chiroproost van Leest.

            We konden ook de aanwezigheid noteren van onze oude zieleherder Z.E.H.

            Coosemans, van leraars en studenten van de Technische school te Mechelen en

            sterke delegaties van de chrio Blaasveld, Heffen en Willebroek.

            Tijdens de mis werd door Z.E.H.Pastoor een korte maar aangrijpende toespraak

            gehouden, waarin hij aanstipte dat ook wij betrokken zijn in het leed dat de

            familie heeft getroffen, maar dat door het geloof aan tegenslag het hoofd kan

            geboden worden, anderzijds dat het een ware troost moet zijn te weten dat de

            overledene reeds opgenoemen is in het rijk Gods, waar hij zal bidden voor allen.

            De godsdienstige plechtigheid, na een enorme offergang en rijke deelname aan

            de eucharistieviering, liep stilaan ten einde.

            Door de beide chirogroepen werd dan volgende chiropsalm gezongen :

            Koning, ik zweer U, mijn trouw voor het leven...

            (...)

            Datzelfde strijdlied verpersoonlijkt onze chiro Florent, het klonk voor hem een

            laatste maal en toen verliet men de kerk onder de tonen van “In Paradisum,

            deducant te Angeli”.

            Rond de graftombe stonden zij daar, de verslagen kameraden, slechts de ogen

            gericht op de houten kist, en beseften het maar te goed dat hun kameraad hen

            voorgoed had verlaten.

            Nog een kruisje, een blik in het open graf, en alles was voorbij.

            Vaarwel beste chirojongen, gij werd toevertrouwd aan moeder-aarde, dat ge in

            vrede moge rusten.”

            Florent E.M. Van Kerkhoven was te Mechelen geboren op 7 februari 1951

            en hij verdronk smartelijk in de vaart te Battel op 6 juli 1967.