1979 – 9 oktober  - Gazet van Mechelen : Nieuwe brommer voor de garde.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                    Sinds enkele dagen behoren 5 heuse “snorfietsen” tot de rijdende uitrusting

                    van het Mechelse politiekorps. De snorfietsen werden ingeschakeld ter

                    aanvulling van het fietsenpark van de politie en werden toegewezen aan de

                    drie ex-veldwachters (thans politie-inspecteurs) in de deelgemeenten Muizen,

                    Leest en Heffen. De overige twee voertuigen worden gehanteerd door de

                    wijkagenten in twee verst afgelegen Mechelse stadsgedeelten.

1979 – 12 oktober – Gazet van Mechelen :

            Wereldkampioen Kon. Fanf. St.-Cecilia Leest : 80 jaar

“...enige jaren voor de eeuwwisseling kwam de tijd van de politieke emancipatie.

Er kwam een oppositie en meteen werden er twee dorpspartijen gesticht, in de volksmond de “blekken” en de “sussen” genoemd.

In maart 1899 werd de tocht op de zwalpende baren begonnen, de stuurlui aan boord en de stevige hand aan het rad. Na een tocht van 5 maanden voer men op een klip. Dit was het einde van een proeftocht, doch ook het begin van een nieuwe inzet.

De statuten van de opgerichte muziekvereniging werden vastgelegd in de bestuursvergadering van 26 augustus 1899.  In dit jaar, het eerste jaar van hun ontstaan, werd reeds een vaandel aangekocht, de huidige standaard. Al dit verdienstelijke werk komt in de eerste plaats toe aan wijlen de heer Theophiel Verschueren. Zijn kleinzoon, Vic Verschueren is de huidige voorzitter van de fanfare.

Theophiel bleef tot zijn overlijden(29/5/1942) voorzitter. Hij was de onvermoeibare werker die zich met hartstochtelijke ijver van zijn taak gekweten heeft en ondertussen van 1924 tot 1927 ook nog het ambt van burgemeester aanvaardde.

Zijn bezielende leiding werd gesterkt door twee medestichters, nl. de ere-voorzitters Frans Beullens en Marcelinus Lemmens.

Het was op Sint-Niklaas, maandag 6 december 1899, de tweede kermisdag, dat een 12-tal muzikanten aan het toenmalige café “Het Kruispunt”, gelegen aan de hoek van de Juniorslaan en de Vinkstraat, een eerste optreden ten beste gaven.

Bijeenkomst en vertrek werd gegeven bij de allerleerste muzikant en caféhouder Constant Van Hoof, die naast zijn job als caféhouder ook die van veldwachter uitoefende.

Intussen is er wel het een en ander gebeurd in de schoot van de vereniging.

Reeds in 1900 was er een inzinking, die spoedig een publiek geheim was geworden en even spoedig van de baan was geholpen.

In 1902 kregen de muzikanten een pet aangeboden, waarvan de kostprijs voor de fanfare op 2,50 fr/pet beliep. Hierna kreeg men een bordje met de benaming “St.-Cecilia Leest”.

Deelname aan wedstrijden

Dit “sosjeteitje” heeft zo snel mogelijk pogingen gedaan om medailles te veroveren.

In de periode tussen 1900 en 1934 werden niet minder dan 24 medailles veroverd.
Dit alles gebeurde onder de leiding van Louis Verbeeck, later opgevolgd door zijn zoon Ferdinand.

De muziekchefs hadden prachtig werk geleverd en na hun afsterven werd de zware taak toevertrouwd aan Rik De Bruyn. Dit dateert van in het jaar 1938.

Tijdens de oorlogsjaren (1940-45) lagen de muziekactiviteiten in Leest volledig stil.

Na de oorlog werden door ondervoorzitter Frans Piessen en met muiziekleider Rik De Bruyn al de overgebleven muzikanten opgetrommeld om het muziekleven opnieuw nieuw leven in te blazen.

Dit gebeurde onder het voorzitterschap van Pieter De Prins, eveneens burgemeester.

Onder het beleid van Rik De Bruyn werden op 20 wedstrijden uitsluitend eerste prijzen behaald, waarvan 12 met lof van de jury.

Hij had ook gezorgd voor de opvoeding van jonge muzikanten.

Op 23 mei 1948 werd aangevangen met een marswedstrijd in lagere en korpswedstrijd in 3^de afdeling.

In 1949 bekwamen ze in het provinciaal toernooi te Mechelen de promovering naar 2^de afdeling.

Ter gelegenheid van hun 50-jarig bestaan werd in de maand mei 1949 een grote nationale muziekwedstrijd uitgeschreven waaraan 39 maatschappijen deelnamen.

Dit ging gepaard met klinkende namen of sterren van het bloeiende muziekfirmament en was meteen de inzet van de nu ingerichte Ceciliafeesten.

Tegelijkertijd werd ook het gouden jubileum gevierd als 50-jarig muzikant van Gaston Busschot en Frans Robijns.

21 december 1951 was ook een heuglijke dag voor de fanfare.
Op deze dag werd door Z.M. de Koning de machtiging gegeven aan de vereniging de naam te dragen van “Koninklijke Fanfare Sint Cecilia”.

In 1960, met een jaar uitstel, werd het 60-jarig bestaan gevierd met een internationale korps- en marswedstrijd.

Naast deze vele muziekwedstrijden werd ook wel eens gedacht aan vieringen van personen in de vereniging.

Op 18 oktober 1953 werden de jubilarissen gevierd. Het jubelfeest op 18 april 1963 werd gevierd voor het 50-jarig trouwe dienst als muzikant Louis Alewaters en voor het 25-jarig muziekbestuurderschap van Rik De Bruyn.

Op 11 april 1965 kwam er dan spijtig genoeg een einde aan de muzikale loopbaan van Rik De Bruyn bij “Sint Cecilia”. Inderdaad, op voornoemde datum overhandigde Rik na 27 jaar muziekleider geweest te zijn, de dirigeerstok aan Theo Fierens.
Onder zijn leiding werd het behalen van eerste prijzen voortgezet.

In de zomerperiode van 1973 (3/7) werd hij opgevolgd door Frans Dierickx.

Deze was solotrombonist van het Nationaal Orkest van België en leraar aan de muziekconservatoria van Mechelen en Willebroek.

Zijn hoofddoel : de muzikanten vooral goede eigentijdse composities laten verzorgen.

De muzikanten die werden toegelaten tot de fanfare, werden verzocht eerst een degelijke muziekstudie achter de rug te hebben.

Het bestuur bleef ondertussen ook niet bij de pakken zitten. Eind november 1959 ging men over tot een verjongingskuur en werden er onder het voorzitterschap van Pol Piessens regelmatig jongeren aangetrokken om de bestuursrangen te komen vervoegen.

Sinds 22 maart 1965 was het de beurt aan de huidige voorzitter, Vic Verschueren, om samen met de bestuursgroep en de leden immer bergop te gaan naar de muzikale top van de Belgische amateurkorpsen.

Op 7 april 1968, tijdens hun jaarlijkse Palmzondagconcert, kwamen een 60-tal muzikanten, even mooi en fijn uitgedost ten tonele met hun nieuwe uniform.

In de maand mei 1972 werd definitief gestart met de alomgekende Ceciliafeesten met een 3^de Internationale Stapmarsenwedstrijd.

Ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan en mede door het succes van voorgaande Ceciliafeesten, ging men in mei 1974 over tot de inrichting van de 4^de Internationale Stapmars- en Showwedstrijden.

In het verleden was het steeds moeilijk voor de Belgische korpsen om jonge muzikanten aan te werven en ze een degelijke muzikale opleiding te geven.

Langzamerhand ging men hier en daar over tot het groeperen van koperblazers tot een standaardbezetting van 25 a 30 muzikanten. Deze groepen kregen de benaming van “Brass bands” en speelden de zo schone brass-sound.

In mei 1975 richtte de Kon. Fanf. “St.-Cecilia” uit Leest het Europees Kampioenschap voor Brass bands in.
Vanaf 2 december 1975 tot 1 september 1976 nam de vroegere dirigent Rik De Bruyn tijdelijk de dirigeerstok over en met volle overtuiging werkte de fanfare voort aan de intense opleiding van de jeugdspelers.

Einde juni 1976 werd weer een topper voor de fanfare, met het inrichten van de jaarlijkse Ceciliafeesten. Ditmaal stond het Europees kampioenschap voor harmonieën en fanfares op de affiche. BRT-2 Antwerpen zorgde toen voor een primeur.

Voor de eerste maal in België werd een wedstrijd voor amateurkorpsen in stereo opgenomen. Een 15-tal buitenlandse zenders nam deze wedstrijd over om ze op latere datum uit te zenden.

Jan Piet Leveugle

Met een algemene goedkeuring werd op 1 september 1976 de dirigeerstok overgedragen aan Jan Piet Leveugle. Onmiddellijk werd van start gegaan met een 30-tal jeugdige mensen om als trommelaars op te leiden en tegelijkertijd de leer van de volksmuziek (notenleer) tot in de puntjes in te studeren. Na nauwelijks een kleine 2 maanden noeste arbeid was de dirigent bereid mede te dingen aan het Provinciaal toernooi van Fedekam – Antwerpen, dat ingericht werd te Mechelen. Dit gebeurde op 24 oktober 1976.

Resultaat was de titel : “Kampioen van de provincie Antwerpen in 3^de afdeling”.

Ondertussen was het voor de fanfare een eer André Van Driessche te mogen begroeten als specialist om de muzikanten op te leiden en hen een nieuwe blaastechniek aan te leren.

De kampioenstitel in 2^de afdeling werd te Mechelen ook in de wacht gesleept.

De ogen werden, nooit als tevoren, naar het buitenland gericht.

Het volgende hoofddoel was het Wereldconcours te Kerkrade.

Jan Piet Leveugle, mede met zijn lesgevers en gesteund door het bestuur als leiders werd er te Leest nog meer geoefend dan vroeger.

Ondertussen werd er ook nog gewerkt an de inrichting van het Nationaal Kampioenschap van België voor fanfares en harmonieën.

Twee juli 1978, de grote dag, was niet ver meer af.

12.500 muzikanten, afkomstig uit 26 landen namen hieraan deel.

Voor de wereldmuziekwedstrijd te Kerkrade, van 24 juni tot 16 juli waren 300 korpsen ingeschreven, slechts 228 geraakten door de zeer moeilijke proeven, dit in verschillende disciplines.

België werd vertegenwoordigd door 19 korpsen, waarvan er 7 optraden in de afdeling harmonie en fanfare.

Wereldkampioen

In de fanfare – afdeling uitmuntendheid werd ons land vertegenwoordigd door de Kon. Fanf. St.-Cecilia uit Leest.

Het korps behaalde 311 op 360 punten in de afdeling. Dit bracht hen de eerste prijs en de gouden medaille op.

Aangezien het 4-jaarlijkse wereldkampioenschappen betreft is de Leestse fanfare gemachtigd de volgende vier jaar “wereldkampioen fanfareafdeling uitmuntendheid” als titel te dragen.
Dirigent Leveugle en ondervoorzitter August Lauwers (die voorzitter Vic Verschueren verving) waren niet weinig fier uit handen van de Nederlandse  premier Van Agt het diploma en de gouden medaille te mogen ontvangen.

De voorzitter moest verstek laten gaan, aangezien 6 van zijn zoons meedongen naar de wereldtitel en thuis de zaak ook moest doorgaan.

Dat de werkwijze van J.P.Leveugle samen met het 15-koppig bestuur en de meer dan 50 muzikanten (allen Leestenaars tussen de 9 en 77 jaar), samen met de dirigenten en lesgevers tot veel in staat zijn, bewees het resultaat op het jongste W.M.C.

Met dit resultaat heeft de Leestse fanfare bewezen dat ze muzikaal en cultureel een grote hoekpijler is geworden voor de grote muzikale toren die ons landje tot ver in het buitenland gebouwd heeft.

80-jarig bestaan

In het jubileumjaar (1979) werd reeds heel wat gepresteerd en het is zeker nog niet gedaan.

Op 17 februari werden de jubilarissen gevierd. Tijdens de Ceciliafeesten werd een jubileumwedstrijd voor harmonieën, fanfares en jeugdorkesten gegeven.

De beiaardconcerten van Mechelen kennen dit jaar een nog nooit gekend spetterend begin.

In de kranten nadien kon men lezen : het inschakelen van de Kon. Fanf. St.-Cecilia uit Leest, onder leiding van J.P.Leveugle is een treffer van formaat geworden.

In de komende maanden zal er te Leest ook niet stilgezeten worden.

Op 20 oktober e.k. te 20 uur zal er in zaal “Sint Cecilia” een huldiging doorgaan voor Jan Segers.

Op 4 november zal men een studio-optreden geven bij de BRT en op 17 november neemt men deel aan het Nationaal Brass Band kampioenschap te Strombeek-Bever.

Vanaf augustus van dit jaar is men volop bezig met oefenen om alzo de titel van wereldkampioen nog te trachten voor 4 jaar in eigen bezit te houden, ditmaal in 2^de divisie fanfare, d.w.z. Ere-afdeling.”