I.v.m. de door de Britten voorgestelde nieuwe begroting voor Europa zit het er al bovenarms op nog vóór die begroting eigenlijk besproken is. Groot knelpunt zou zijn, dat de laatste nieuw aangesloten leden minder geld krijgen dan was vooropgesteld. Eurocraten vertellen nu dat de intrede in de Unie van Bulgarije en Roemenië, gepland voor 2007, nu in gevaar komt. Is dat allemaal zo erg? Om te beginnen zijn die laatste twee landen helemaal niet klaar om in te treden. In hele streken ervan leeft men nog bijna zoals bij ons in de Middeleeuwen. Als Europa inderdaad geen geld genoeg heeft om Polen en Co zwaar te subsidiëren, dan zal er ook geen extra geld zijn voor landen die nóg meer nodig hebben. De uitbreiding van de Europese Unie is veel te snel gegaan. De reactie van de Franse en Nederlandse bevolking in hun referenda van het voorjaar hebben dat nog eens duidelijk laten zien. In tegenstelling tot de beroepspolitici, die meestal alleen maar hun eigen carrière in het oog hebben (denk maar aan Verhofstadt), gelooft Jan met de Pet niet dat hij er beter van worden zal, integendeel. Gedane zaken nemen echter geen keer en we zullen voort moeten met de landen die nu zijn toegetreden. Dat betekent inderdaad dat we moeten zorgen dat die landen zo snel mogelijk op alle gebieden geïntegreerd geraken. Om dat te kunnen doen, moeten de bestaande regels worden nageleefd en andere worden uitgedokterd, maar moet er ook eens een duidelijke afspraak worden gemaakt voor al wie van buiten Europa komt. Het gaat immers niet op dat wij regels maken om Polen en Litouwers hier buiten te houden, maar aan de andere kant de achterdeur wagenwijd open laten staan voor stromen illegale Afrikanen en Zuid-Amerikanen. Toevallig vandaag staat er in de krant een artikel over 36 illegale Brazilianen die men betrapt heeft op een bouwwerf in Brussel. Wat komen die hier doen? Als men toch geen eigen mensen vindt om dat werk te doen, neem dan Polen, maar toch geen Brazilianen! Vorige week stond er in de kranten dat er nog anderhalf miljoen Belgen onder de armoedegrens leven. Niemand doet de moeite om eens uit te vissen hoeveel "nieuwe Belgen" daarbij zijn. Die kunnen het inderdaad niet breed hebben, want zijn hier aangekomen zonder iets en blijven meestal in de marginaliteit (reden waarom ze geknuffeld worden door de linkse partijen, die een nieuw proletariaat hebben ontdekt). Schaf de snel-Belg wet af, verbiedt de gezinshereniging tot in de drieëndertigste graad en doe dat in héél Europa (In Denemarken, Oostenrijk en Finland bv gebeurt dit al wél). Draai de immigratiekraan dicht voor al wie niet uit Europa komt, tenzij we ze echt nodig hebben (zoals dat in Canada en in de States gebeurt). Als men al het geld, dat nu in die bodemloze putten verdwijnt kan uitsparen, dan heeft men genoeg om te zorgen voor een gezonde verdere uitbouw van de Europese Unie. Doet men dat niet, dan komt er van heel dat Europa niets in huis.
Premier Verhofstadt is het niet eens met collega Blair. Die wil, als hoofd van het tijdelijk voorzitterschap van de Europese Unie, een begroting indienen die iets lager ligt dan die van de vorige keer. Blair gaat ervan uit, dat Europa al geld genoeg kost en dat een terugschroeven van de begroting de verschillende lidstaten moet aansporen tot meer verantwoordelijkheidszin bij de uitgaven. Verhofstadt is het daarmee niet eens en dreigt, (voorlopig) als enige regeringsleider, tegen te zullen stemmen. Hij wil nl dat er méér geld naar Europa wordt overgeschreven. Daarmee gaat hij waarschijnlijk verder op zijn elan van vorige week, toen hij zijn nieuwste boek "De Verenigde Staten van Europa" voorstelde. Voor Verhofstadt schijnt alleen nog Europa te tellen, méér Europa, minder België en, als het enigszins kan, géén Vlaanderen. Een eerder rare houding voor een liberaal regeringsleider (of moet ik schrijven "lijder"?). Wat wel steeds meer duidelijk wordt is, dat deze regering Verhofstadt II aan het einde van zijn Latijn is. Compleet uitgeblust. "Paars is dood", om het met de woorden van Pieter De Crem te zeggen. De ethische, meestal anti-Christelijke problemen heeft Paars in zijn voordeel opgelost: euthanasie, homo-huwelijk, vreemdelingenstemrecht, snel-Belg wet, adoptierecht voor holebi's, om de voornaamste op te noemen. Voor wat dát luik betreft, is deze regering inderdaad uitgepraat en heeft ze niets meer op haar agenda tot de verkiezingen van 2007. De liberalen zijn trouwens reeds met hun verkiezingscampagne begonnen. "Sterke schouders onder de toekomst", of iets dergelijks hoorde ik gisteren als slogan. Dat zegt natuurlijk heel weinig en zal niet volstaan om de kiezer van gedacht te doen veranderen. Zeker niet die kiezers die vroeger liberaal stemden omdat ze in een rechts-liberale samenleving geloofden. En zeker niet als zo'n woordspelingen gemaakt worden door woordwaterval Bartje Somers, die echt niet au sérieux wordt genomen sinds hij het etiket van "padvinder" en "his master's voice" heeft opgekleefd gekregen. De man komt gewoon niet geloofwaardig over. Het enige wat de liberale partijen officieel tijdens deze legislatuur bekomen hebben, is de belastingverlaging. "Officieel" zeg ik dan, want in werkelijkheid werden de voordelen van deze verlaging al meteen ongedaan gemaakt door allerlei verhogingen op gemeentelijk, provinciaal en gewestelijk vlak. Het feit dat Verhofstadt - en hij alleen - nu pleit voor een belastingverhoging, zij het dan voor Europa, zal het wantrouwen tegen hem en zijn partij alleen maar doen toenemen. Door Fransen en Nederlanders werd Europa een halt toegeroepen. Die zullen het ook met Blair wel eens zijn. Hoe het bij de man in de straat bij ons zit, zal men nooit te weten komen, want onze politiekers durven geen referendum aan.
"De Verenigde Staten van Europa" is de titel van een (nieuw) boek van onze eerste minister Guy Verhofstadt. Het werd gisteren ergens in Brussel door hemzelf voorgesteld. Ik heb alleen maar die voorstelling op TV gezien, gehoord wat erover verteld werd, maar dus niet gelezen. Met mijn slecht karakter (maar een goed hart: ik lees 't Pallieterke sinds 1955!) heb ik daar meteen enkele bedenkingen over: - Waar haalt onze "eerste" de tijd vandaan om nog boeken te schrijven, hij die zegt het al zo druk te hebben en daarenboven al hartproblemen heeft gekend. Hij zal waarschijnlijk wel door e.o.a. "spin doctor" geholpen zijn, zeker? - Het is niet de eerste keer dat Verhofstadt een boek uitgeeft. Hij heeft zelfs al eens een roman geschreven, fictie dus, maar die werd (nog) niet uitgegeven. Zijn eerste, bekende uitgaven waren zijn "Burgermanifesten". Die waren wel als politieke non-fictie bedoeld, maar gezien wat er later mee gebeurd is, kunnen die eveneens als fictie beschouwd worden. Die gingen niet over Europa, maar over België. Toen hij eerste minister werd, kwam hij in de uitzonderlijke positie te zitten om datgene wat hij met zoveel gloed geschreven had, te verwezenlijken. Jammer genoeg is dat niet gebeurd. Erger nog: Verhofstadt heeft zo een beetje het tegenovergestelde gedaan van wat hijzelf in zijn Burgermanifesten geschreven had! - Van Verhofstadt hebben we de laatste jaren al zoveel gehoord waarvan niets in huis is gekomen (denk maar aan zijn 200.000 jobs, zijn "snel en efficiënt, zijn open debat cultuur e.d.), dat er weinigen zullen zijn die hem nu zullen geloven over wat hij van Europa te vertellen heeft. Zoals zovele andere beroepspolitiekers had ook Verhofstadt gehoopt op een Europese "fin de carrière". Zijn kandidatuur ervoor werd één van zijn vele nederlagen (zijn andere: zijn verkiezingsnederlaag, de achteruitgang van zijn partij waarvan hij persé het boegbeeld wilde blijven, zijn bewering dat hij wilde te worden afgerekend in verhouding tot het terugdringen van het VB enz, enz.). Als we een beetje opletten op wat we zeggen en schrijven over anders gelovigen en anders gekleurden, leven wij nog steeds in een min of meer vrij land. Dat wil zeggen, dat iedere hond met een hond op hier een boek mag schrijven en uitgeven. Waarom zou dan ook de eerste minister dat niet mogen doen? Als dat boek over Europa uit zou draaien op een even grote ramp als zijn Burgermanifesten, dan kan hij, na België en Europa, misschien daarna eens proberen een boek te schrijven om de hele wereld te verbeteren. Ik vrees echter dat ook dan de meesten hem evenmin zullen geloven als ondergetekende...
Het Belgische (?) voetbal zit in een diep dal, zeg maar een zwart gat. Sportief gezien is er het debacle op internationaal gebied. Zowel de senioren als de jeugdploegen slagen er niet meer in door te dringen tot de eindronden van de internationale competities. De belangrijkste reden daarvoor is, dat de voetbalcompetitie in ons land nog weinig met België te maken heeft. De meeste clubs hebben nog amper een paar eigen mensen in het elftal staan. De rest zijn allemaal echte buitenlanders of zogezegde "voetbalbelgen": buitenlanders die men tot Belg heeft omgetoverd, meestal om daarna van hieruit naar een ander land te kunnen vertrekken (denk maar aan Strupar, Ratzinski en Co). Daardoor krijgt de eigen jeugd al sinds jaren geen kans meer, zeker niet in de voorlijn en dat begint zich nu te wreken. De buitenlanders die men heeft aangetrokken zijn daarenboven van een dergelijk slechte kwaliteit dat ze in feite het niveau van de eigen spelers uit derde klasse niet halen. Dit is o.m. nog bevestigd door mensen die het weten kunnen, zoals Julien Cools en Patrick Goots, om er maar twee te noemen. In het Waasland speelt zelfs een compleet Afrikaanse ploeg uit Ivoorkust, van minachting voor het eigen volk gesproken! Het binnenbrengen van al die buitenlanders heeft niets met de sport zelf te maken, maar is voor een clubje managers en makelaars een gouden bron van inkomsten. Dat die centenkwestie vroeg of laat tot excessen zou leiden, was dan ook te verwachten. Stilaan begint het door te druppelen, dat er niet alleen een bloeiende, in België legale mensenhandel floreerde, maar dat men via min of meer dezelfde kanalen zwaar ging gokken en er zodoende heel wat matchen zouden vervalst zijn. Vorige week kwamen daarover artikels in Le Soir en Het Laatste Nieuws, waarbij de Waalse krant zelfs beweerde dat er, alleen dit seizoen, in de "Jupiler League", zoals de Belgische competitie tegenwoordig heet, minstens 20 matchen zouden zijn vervalst! Het is trouwens niet meer normaal dat men op Britse (!) pronostieken zwaar gaat gokken voor Belgische matchen van tweede rangsploegen als St. Truiden en La Louvière, om er maar twee te noemen. Ook Beerschot en Lierse zouden minstens benaderd zijn. Wat de club uit de Pallieterstad betreft is het helemaal een drama aan het worden. De ploeg, die groot werd door de eigen jeugdspelers, gaat ten onder na een aankoop van elf buitenlanders die er niets van bakken. En wat doet de Belgische voetbalbond? Zo goed als niets. Of toch niet: ze heeft beslist dat FC Geel uit tweede afdeling zal moeten degraderen omdat er een "poging" tot omkoping "zou" geweest zijn. M.a.w. barbertje moet hangen en het kwam best uit daarvoor een simpel Kempens ploegje aan te pakken dat het lef had gehad het "grote" (sic) Anderlecht op eigen veld uit de beker te komen wippen. Waarschijnlijk is dat de hoofdreden van de veroordeling geweest. Van een "commedia dell'arte" gesproken! Toch is er een sprankeltje licht aan het einde van de duistere voetbaltunnel. - De nieuwkomers Zulte/Waregem en Roeselare hebben bewezen dat het ook met eigen volk kan, zelfs met amateurs: jongens die overdag gaan werken en alleen 's avonds trainen. Zulte/Waregem heeft al tweemaal de "profs" van Club Brugge (nota bene: de landskampioen!") verslagen. De twee West-Vlaamse clubs hebben bewezen dat het met veel minder ook kan (vergeten we niet dat alle Waalse clubs dan nog eens zwaar gesubsidieerd worden door de belastingsbetaler!). - De voorzitter van FC Ivoorkust, S.K. Beveren voor de insiders, heeft nu toch beslist dat hij met dat zwarte avontuur wil stoppen zodat de club waaruit zowat de beste Belgische keepers van de laatste generaties zijn voortgekomen (Pfaff, De Vlieger, Lemmens), zijn eigen jeugd weer een kans zou gaan geven. Hoop doet leven!
Toch maar goed dat we Filip Dewinter hebben. Die zorgt er regelmatig voor dat we niet indommelen van al die tot slaap verwekkende voorstellen uit de politiek van specialisten zoals de moeder van Billie of Kathleen Van Brempt (door Jean-Marie Dedecker tot "minister van stilstand" benoemd). Als Dewinter iets doet, doet hij het goed. Zijn laatste "stoot" was een artikel in een joods-Amerikaanse krant waarin "El Cid" stelde dat zijn partij, het Vlaams Belang, "islamofobe" is. Dat betekent in feite niet meer dan dat het Belang schrik heeft van de islam. Als men ziet waar die islam, of althans een deel ervan, toe in staat is, dan is dat inderdaad om schrik van te krijgen. Alle islamieten zijn wel geen terroristen, maar bijna alle terroristen zijn islamieten en op gebied van terrorisme scoren ze in België steeds uitdrukkelijker. Er waren al een paar processen, er lopen er nog enkele en het is zo goed als zeker dat heel wat islam-terroristen in België hun thuisbasis hebben of hadden of er althans konden rekenen op veel steun, op alle gebied. De laatste feiten zijn de twee in België geboren jongelui die in Marokko zijn opgepakt samen met een vijftiental anderen die daar verdacht worden een aanslag beraamd te hebben. Verder - en dat is nog véél erger - blijkt dat de eerste westerse vrouw die zich (in Irak) heeft opgeblazen, een echte Belgische zou zijn, getrouwd met een ultra (die trouwens in Irak is doodgeschoten) en bekeerd tot die o, zo "verdraagzame" godsdienst. Bij zo'n zelfmoordterroriste van het vrouwelijk geslacht vraag ik me trouwens altijd af wat haar beloning in het hiernamaals zal zijn. De mannelijke terroristen die zichzelf opblazen, wordt nl verteld dat zij in het paradijs 72 maagden ter beschikking krijgen. Als daar voor de vrouwelijke "martelaren" ook zoiets zou bestaan, dan vrees ik dat dit een kolossale "gang bang" gaat worden! Om echter op Filip Dewinter terug te komen: de Belgische correcten hebben zijn verklaring, dat zijn partij islamofobe is, meteen aangegrepen om weer eens een voorstel in te dienen bij de Raad van State om nu ook het Vlaams Belang, in navolging van het Vlaams Blok, financieel droog te leggen. Openlijk schrik hebben van de islam, blijkt nu ook al een misdaad te zijn! Dat voorstel werd ingediend door alle Franstalige partijen, gesteund door de SP.a, Groen! en Spirit. Als dat zou worden goedgekeurd, dan gaat dat het Belang veel geld kosten, maar anderzijds waarschijnlijk veel nieuwe stemmen opleveren bij de volgende verkiezingen. Voor de Walen komt het er alleen op aan, dat op die manier het Vlaamse front weer eens wordt verdeeld, dat er minder aandacht zal besteed worden aan de Waalse schandalen (Fraudes bij de huisvestingsmaatschappijen, het contract van Francorchamps, de onwettige subsidies aan Ryan Air enz.), en dat zij op deze wijze België blijven beheren. De SP.a en Spirit hopen feitelijk hetzelfde, nl dat door de Vlaamse verdeeldheid zij mede aan de macht kunnen blijven en in de vetpotten van de Staat kunnen blijven graaien. Toch is het helemaal niet zeker dat hun haring zal braden. Ook bij de wet op het vreemdelingenstemrecht hebben de linksen met de Walen meegestemd tegen de Vlaamse meerderheid en toen heeft het hen veel stemmen gekost. Hopelijk gebeurt dat volgend jaar opnieuw en worden zij door de kiezers afgestraft voor hun zoveelste laffe actie tegen hun eigen mensen.
"De Belgische staatsstructuur is heel inefficiënt, heel duur en de bevoegdheidsverdeling met zijn zeven (7!) parlementen, zijn zes (6!) regeringen en zijn 530 parlementairen is chaotisch". Deze uitspraak zou van mij kunnen komen, maar dat is deze keer niet het geval. Het is een van de vaststellingen van de denkgroep "In de Warande", tien jaar geleden opgericht door René De Feyter, gewezen bestuurder van het Vlaams Economisch Verbond. De huidige voorzitter van deze groep is tegenwoordig Remi Vermeiren, gewezen topman van de KBC. Van de groep maken nog een aantal vooraanstaande zakenlui en ex-zakenlui deel uit, maar bv ook Frans Crols, directeur van Trends en dat is iemand die weet waarover hij praat. "In de Warande" heeft een manifest uitgegeven, dat in boekvorm te koop wordt gesteld en waarin duidelijk wordt aangetoond dat België niet alleen niet langer leefbaar is, maar dat de situatie alleen maar kan verslechteren. De denkgroep houdt het bij 10,4 miljard transfers van Vlaanderen naar Wallonië en dat is dan nog aan de lage kant. Er zijn berekeningen die tot 21,5 miljard gaan en dan zijn daar nog niet alle verdoken transfers in betrokken (flitspalen, belasting op verkrotting e.d.). Het is een feit dat de dag van vandaag Vlaanderen en Wallonië over bijna alle grote problemen andere meningen hebben, die dikwijls haaks op elkaar staan. Vlaanderen kan niet blijven toegeven want als men zo doorgaat komt er eens een dag dat men zal constateren dat ook hier het geld op is en dat we alles hebben weggegeven. Wij geven in verhouding meer aan Wallonië dan West-Duitsland aan Oost-Duitsland, met dit verschil dat de West-Duitsers het ook in het oosten van hun land voor het zeggen hebben. Wij, Vlamingen, hebben het zelfs nog niet voor het zeggen in onze eigen regio. Denk maar aan Brussel-Halle/Vilvoorde en de heisa rond de luchthaven van Zaventem. De groep komt eveneens tot het besluit dat een splitsing op termijn ook een oplossing is voor Wallonië. Misschien gaan ze ook daar dan eens leren wat verantwoordelijkheid en motivatie betekent. Als er op het manifest van "In de Warande" iets is op aan te merken, dan is het op het feit dat nogal wat van de toplui die er achter zitten, wel rijkelijk laat met hun bevindingen naar buiten zijn getreden. Maar, zullen we zeggen, beter laat dan nooit!
Sinds Mia Devits werd weggepest als vakbondschef van het unitaire ABVV (stel u voor: een vrouw de baas en dan nog een Vlaamse!), is daar al een tijdje een machtsstrijd aan de gang voor de opvolging, waarbij de baasjes van de verschillende onderafdelingen zich als kemphaantjes profileren en er mede van de oorzaak zijn dat de rode vakbond eigenlijk voor geen enkel redelijk voorstel te winnen is om een einde te maken aan de hetze rond het generatiepact. Bij die onderlinge strijd mijdt men ook geen slagen onder de gordel en dat heeft Herwig Jorissen, baas van de rode metallo's, mogen ondervinden. Men had gelekt dat hij als zeventienjarige (!) ooit was aangesloten bij het VMO, de Vlaamse Militanten Organisatie. Kan het erger? Niemand minder dan Phara de Aguirre, de pasionaria van de rode VRT, legde Jorissen daarvoor op het rooster in het programma "De zevende dag". Het kwam nogal kleintjes over dat de vakbondsman, die wist te vertellen dat het lek uit eigen gelederen kwam, zich voor zijn jeugd verontschuldigde. Dat hoefde hij helemaal niet te doen. Hij had bv kunnen verwijzen naar André Leysen, groot-industrieel, die tijdens de Tweede Wereldoorlog lid was van de Hitlerjügend, iets waarvoor hij nooit is aangerekend. Of naar Hugo Schiltz, die er in eerste instantie wél voor aangerekend werd, maar later vergeven, toen hij van zijn Volksunie een Belgische partij maakte, hijzelf "Leve België" riep en zich bekeerde tot de politiek correcten in ruil voor een ministerpostje. Jorissen had het ook in eigen rangen kunnen zoeken en kunnen verwijzen naar huidig minister Van den Broucke, die in zijn jeugd lid was van een marxistische beweging met sympathieën voor een goddeloos en moorddadig systeem dat heel wat meer doden op zijn kerfstok heeft dan Hitler en zijn Nationaal-Socialisten. Of naar Johan Van Hecke, in een vroeger leven nog voorzitter van de CVP, maar in zijn jeugd ook Trotskist. Nu weet ik wel dat de politiek correcten het die laatste twee nooit kwalijk zullen nemen, want uiterst links wordt niet met de vinger nagewezen en zeker niet door Phara, die waarschijnlijk zelf wel enkele (Baskische?) voorvaderen heeft die misschien ook wel boter op hun hoofd hadden. Dat haar hobby om hier inquisitie te spelen een Spaanse uitvinding is, zal ze zelf misschien ook niet leuk vinden. Jorissen mag nog blij zijn dat Phara er niet is achter gekomen dat men bij hem thuis vroeger misschien wel een Duitse herdershond had. Dan was het hek helemaal van de dam geweest! Het spelletje, dat men nu met Jorissen speelt, noemt men "karakterbeschadiging" en komt uitgebreid voor bij Amerikaanse verkiezingen. Daar schakelt men er tegenstanders mee uit die vreemd zijn gegaan, hun erewoord hebben gebroken, gefraudeerd hebben of hun belastingen ontdoken, maar niet omdat ze ergens in hun puberjaren lid zijn geweest van een veredelde plakploeg. Daarvoor moet men in België zijn. Wat kan een land toch klein zijn!
In de discussie rond het generatiepact hoort men ook regelmatig dat het eveneens om onze sociale zekerheid gaat. Ergens zijn er raakpunten en hebben die zaken inderdaad met elkaar te maken. Toch stond ik er zelf even van te kijken, toen ik een artikel las van professor Jef Van Langendonck, die na veertig jaar prof te zijn geweest van de KULeuven zopas met "emiraat" is gegaan. Professoren gaan blijkbaar niet met pensioen, die gaan met emiraat. Ergens moet er klaarblijkelijk verschil zijn. Dat terzijde: die professor beweert dat onze sociale zekerheid, in tegenstelling tot wat de vakbonden beweren, niet de beste van de wereld is en zelfs niet echt sociaal. Als voorbeeld geeft hij aan, dat rijken en armen hetzelfde percentage van hun loon afgeven, "sociale bijdragen" genaamd. Dat in tegenstelling tot de belastingen, waar iedereen het normaal vindt dat mensen met een hoger inkomen een hoger tarief betalen. In feite, zegt hij, zijn de belastingen bij ons socialer dan de sociale bijdragen. Professor Van Langendonck blijkt niet de eerste te zijn die op die merkwaardig punt wijst. Een vroegere collega van hem, professor Herman Deleeck zou dat al hebben aangetoond in de jaren zeventig van vorige eeuw. Die beweerde zelfs dat de sociale zekerheid geld van de armen doorsluist naar de rijken. Een voorbeeld daarvan zou zijn dat kinderen van rijkere mensen doorgaans langer studeren en dat die kindergeld trekken tot hun 25ste, een ouderdom waarop de meeste kinderen uit armere gezinnen al werken gaan en dus niet meer trekken, maar afbetalen. Tenslotte zijn er nog onrechtvaardig grote verschillen in de verhoudingen tussen ambtenaren, werknemers en zelfstandigen. De tijd dat ambtenaren een groter pensioen kregen omdat ze tijdens hun leven een lager loon zouden gekregen hebben, is al lang voorbij. Toch krijgen zij nog steeds van 60 tot 70% van hun laatste loon, terwijl een werknemer in de "privé" datzelfde percentage krijgt verrekend op zijn volledige loopbaan. Wie ergens in de loop van zijn carrière tegenslag heeft gehad of zeer weinig heeft verdiend, mag het dan ook vergeten. In Nederland is men erin geslaagd het algemeen pensioenstelsel voor iedereen zowat gelijk te maken. Daar is bv ook geen verschil meer tussen de statuten van bedienden en arbeiders. Die aanpassingen vragen tijd en zijn slechts geleidelijk kunnen gebeuren. Als men in ons land naar een rechtvaardiger systeem wil gaan, wordt het echter hoog tijd dat men er tenminste aan begint. Zoals de zaken er nu bijstaan, zie ik dat nog niet gebeuren: de "verworven rechten", weet u. --- En, om nog even op de discussie rond het generatiepact terug te komen: de reden waarom de vakbonden in België zoveel meer voor hun leden hebben kunnen verkrijgen tegenover die van de buurlanden, is omdat men telkens heeft beloofd als tegenprestatie de productiviteit te verhogen. Dat is ook gebeurd, zeker in Vlaanderen, maar dat heeft nu als gevolg dat die overproducerende werknemers tegen hun 55ste zijn opgebrand. Voor Wallonië betekenen de extra kosten van de verworvenheden, dat hun producten te duur zijn geworden in verhouding tot de Waalse productiviteit. En daar zal het "Marshal Plan" van Di Rupo niets aan veranderen...
Vrijdag 25 november was er op de VRT tijdens het journaal een reportage over Volkswagen Vorst, waar men - als enig bedrijf buiten het klassiek stakende Wallonië - nog maar eens een dag het blok erop legde. Twee vrouwelijke medewerksters kwamen er vertellen dat werken na 55 jaar bij VW niet te doen was omwille van de stress die het werk met zich meebracht en vlak daarop kwam een ABVV-man vertellen dat hij erop rekende dat het moederbedrijf in Duitsland deze staking wel niet kwalijk zou nemen, omdat men toch wist dat het om een politieke staking ging! Een ACV-er tenslotte was er zo gerust niet meer in, maar zei solidair te zijn met de rode Waalse vakbondsmilitanten, de enigen die echt wilden staken en zo het bedrijf dus nog maar eens gijzelden. De reportage over VW-Vorst, een bedrijf dat volgens mij binnenkort gesloten zal worden en niet zonder reden, toonde nog maar eens duidelijk aan dat men ook bij de vakbonden niet meer weet waar het feitelijk om gaat en dat men maar wat aanklooit. Het zou dan ook geen kwaad kunnen als die syndicalisten hun hoofd eens aan de binnenkant gebruikten en wat verantwoordelijkheid gingen nemen t.o.v. van de rest van de samenleving. Ik heb de indruk dat de meeste Belgen, en zeker de vakbondsmensen, echt niet beseffen dat wij hier in België al een tijdje boven onze stand leven. Daarvan hierbij enkele voorbeelden: - België heeft nog altijd een staatsschuld die meer dan dertig procent boven de minimum toegelaten grens ligt van de Maastricht-norm. In feite voldoen wij nog steeds niets aan de criteria om mee te kunnen doen met de euro-zone. - België is zowat het enige land in Europa waar nog een automatische indexaanpassing bestaat, die mede ervan de oorzaak is dat onze loonkosten sneller stijgen dan in de ons omliggende landen, waardoor onze bedrijven minder concurrentieel zijn geworden, een kloof die nog zal toenemen. - De Belg werkt gemiddeld 37 jaar, t.o.v. 40 jaar voor de gemiddelde Europeaan en bv 42 jaar tegenover de Zweed. Als men dit communautair zou uitsplitsen, was het verschil waarschijnlijk nóg groter. - De huidige pensioenwetgeving bestaat sinds 1947. Met o.m. de instemming van de toenmalige vakbonden, werd toen besloten de pensioenleeftijd op 65 te brengen. Ter titel van inlichting: in 1947 was de gemiddelde leeftijd van de Belgische man ...57 jaar. Nu is die 72 jaar. - De nieuwe Duitse regering, waarin ook socialisten zitten, heeft besloten de pensioenleeftijd daar op te trekken tot 67 jaar. - In de meeste Europese landen bestaat geen eindejaarspremie en nergens anders krijgt men een dertiende maand. - De feestdagen die in België op een zaterdag of zondag vallen, kan men op een andere dag opnemen. Ook dit gebeurt alleen in België. In Nederland speelde men zo bv vorig jaar 3 feestdagen kwijt omdat Kerst en tweede Kerstdag (in Nederland een feestdag) op een zaterdag en zondag vielen en Nieuwjaar op een zaterdag. Dit jaar verliest men er weer twee: Kerstmis en Nieuwjaar vallen op een zondag. Dat zijn in totaal 5 extra werkdagen op nauwelijks één jaar. Als men dat in centen gaat uitrekenen, zou men versteld staan van de bedragen die een land daarmee verliest resp. uitspaart. Kortom, wij genieten in dit België van een hoop voordelen die men elders niet heeft en nog zijn er mensen die dat niet genoeg vinden. Het zal voor hen bitter ontwaken worden als later blijkt dat het feest gedaan zal zijn!
Toen het nieuwe Antwerpse Justitiepaleis bijna af was, kwam men er bij uit, dat de ingangen, waarlangs de celwagens van de politie de gedetineerden moeten binnenbrengen, te smal waren! Terug gedeeltelijk afbreken en dus weer extra kosten? Er zullen nog wel meer van die kemels geschoten geweest zijn, want in totaal heeft het gebouw zowat 50% meer gekost dan gepland, als ik me niet vergis loopt het totaalbedrag rond de 600.000 euro. Toen dat bekend werd, bleek dat enorm bedrag niet begroot. Geen paniek, men zou dat eens "op zijn Belgisch" oplossen, systeem Vande La zeg maar. Men zoekt nu een koper voor dat Justitiepaleis en zal die garanderen het gebouw voor x-aantal jaren te zullen afhuren, zodat de nieuwe eigenaar een garantie heeft dat hij een uitstekende interest terug krijgt voor zijn geïnvesteerde geld... Dat systeem van het verkopen van overheidsgebouwen en daarna terug huren is sinds 2001 een rage van de Verhofstadt regeringen geworden. Reden hiervoor is omdat men op die manier de begroting mee in evenwicht kon krijgen. Met de fenomenale staatsschuld die België heeft kan een regering zich gewoon niet veroorloven in het rood te gaan. Machiavelli dus: het doel wettigt de middelen. In de krant van vorige week stond een twintigtal van deze transacties, verdeeld over het hele land, maar vooral in Brussel en Antwerpen (en daar is op dit ogenblik het nieuwe Justitiepaleis nog niet bij). Enkele voorbeelden: - De financietoren in Brussel werd verkocht voor 276,5 miljoen aan de Nederlandse vastgoedmaatschappij Breevast en daarvoor krijgt ze 24 miljoen euro per jaar als huur, met een contract van tenminste 25 jaar. Tussen haakjes: het gebouw moet op termijn wel 4.600 ambtenaren van Financiën huisvesten, maar staat voorlopig leeg... Even later bleek nl dat het gebouw vol asbest zat. Breevast kreeg een factuur van 300 miljoen voorgeschoteld, die het wel wil betalen, op voorwaarde echter dat het contract met 7 jaar wordt verlengd (32 jaar dus), waarbij de huurprijs zal worden opgetrokken tot 40 miljoen euro. Tijdens de renovatiewerken betaalt de Staat 16 miljoen voor een leegstaand gebouw! - In Antwerpen is er zo'n transactie geweest met het Belastingskantoor aan de Italiëlei. Het werd verkocht voor 62,2 miljoen en wordt terug gehuurd aan bijna 6 miljoen per jaar voor een termijn van 18 jaar, voor een totale som dus van 107 miljoen! De nieuwe huurcontracten zullen de Staat rond de 1,6 miljard euro per jaar kosten, waarvan het grootste deel (± 1,2 miljard) de volgende regeringen zal blijven achtervolgen. Hoe was het weer: "snel en efficiënt"?
De schandalen rond de fraudes bij de Waalse huisvestingsmaatschappijen deinen steeds uit, terwijl de Walen nog steeds niet bekomen zijn van de Francorchamps "pil" (208 miljoen euro op tien jaar, "Grand Prix" of geen "Grand Prix"!). Het blootleggen van het schaamteloos potverteren door voornamelijk leden van de PS, heeft althans één democratisch voordeel: de Franstalige pers gaat er achteraan en verschuilt zich helemaal niet meer ten voordele van de eigen machthebbers. Ze heeft er trouwens de tijd niet voor, want er dient zich waarschijnlijk al weer een volgend schandaal aan: de Ryan Air Gate! Ryan Air, de goedkope luchtvaartmaatschappij die haar hoofdzetel voor het Europese continent in Charleroi gevestigd heeft ("Brussels South" noemen ze het, misleidender kan moeilijk), blijkt nu via een tussenmaatschappij waarin ook het Waalse gewest vertegenwoordigd is, geld van dat gewest gekregen te hebben om gratis tickets uit te delen. Steve Stunt had het niet beter kunnen bedenken! Daar houdt het trouwens niet mee op. Als we even het schandaal van de flitspalen willen vergeten (1200 in Vlaanderen, 14 in Wallonië, waarvan er waarschijnlijk maar een paar functioneren), dan is er nog ons onvolprezen Belgische voetbal. Daar waar Vlaanderen geen cent extra geeft aan het profvoetbal, worden de Waalse clubs gepamperd met miljoenen belastingsgeld, zodat de hele competitie daardoor vervalst wordt. Het Waalse gewest heeft in de laatste zes jaar 31 miljoen euro cadeau gegeven aan de vier Waalse eerste klassers plus de ploeg van Bergen (stad van Di Pippo) die nu in tweede klasse speelt. Het gloednieuwe stadion van Bergen werd volledig gesponsord door het Waalse gewest en de stad, voor in totaal zo'n kleine twaalf miljoen euro. Hetzelfde gebeurde in La Louvière, waar "kameraad Porsch" Daerden het voor het zeggen heeft. Ook Moeskroen kreeg meer dan 3.000.000 euro om het plaatselijk stadion op te fleuren. De stadions van Charleroi en Standard werden al "aangepast" met federaal geld ten tijde van de Europese kampioenschappen (Brugge profiteerde daar ook van, maar dat was dan de klassieke uitzondering die de regel bevestigt). Tenslotte zorgde dezelfde Daerden voor nog eens 5,5 miljoen euro voor een nieuw jeugdopleidingscentrum. Het drama van heel die geldsmijterij is, dat het meer dan waarschijnlijk wij, de Vlamingen, zijn die het zullen mogen betalen. Met de 12 miljard (!) euro die wij jaarlijks rechtstreeks en onrechtstreeks in het Waalse gewest pompen (dat is méér dan één miljard oude Belgische franken PER DAG!), financieren wij tenslotte alle sotternijen van onze Waalse broeders. Hoe lang nog?
Het is zo goed als zeker dat Belgonucleaire uit Dessel in mei van volgend jaar dicht gaat. Het bedrijf produceert "MOX" (Mixed OXide), een brandstof die naast uranium in kerncentrales gebruikt wordt om energie op te wekken. Belgonucleaire had de laatste tijd enkele grote klanten verloren (die, nota bene, zelf MOX waren gaan aanmaken) en heeft sindsdien geen nieuwe bestellingen gekregen. Enkele jaren geleden reeds had het bedrijf aan de federale regering gevraagd Amerikaans plutomium, afkomstig van gesloopte kernraketten te mogen verwerken, maar op die vraag is nooit een antwoord gekomen. 308 medewerkers verliezen hun baan, waarvan 248 hooggekwalificeerde ingenieurs en technici. Het gaat hier dus niet om een bedrijf met laaggeschoolden dat zijn activiteiten verder zet in Oost Europa of Azië. Dit bedrijf gaat méér dan waarschijnlijk onherroepelijk dicht en dit is volkomen de schuld van de regeringen Verhofstadt. Men kan rustig stellen dat Belgonucleaire het eerste echte slachtoffer zal worden van het besluit van Verhofstadt I om in 2015 uit de kernenergie te stappen. Die maatregel was toen getroffen om de Groenen, die toen mee in de regering zaten, ook een plezier te doen. Dat de regering Verhofstadt II, zonder de Groenen, op dat besluit niet is teruggekomen, heeft te maken met het feit dat de socialisten ondertussen hopen een groot deel van het groene kiezerskorps te kunnen recupereren en dus nu zelf "groenen" spelen. De nucleaire sector is een bijna 100% Vlaamse aangelegenheid. In de regio Mol/Dessel gaat het over zo'n 2000 jobs, waaronder het SCK, het studiecentrum van Mol. Als dit een Waalse aangelegenheid was geweest, dan zou men Belgonucleaire nooit gesloten hebben. Nu past dit in het kader van de afbraak van een Vlaamse spitstechnologie, die zo goed als compleet zal verdwijnen. België wordt daardoor voor zijn energie nóg afhankelijker van Frankrijk. Volgens Achilles De Backer*, personeelschef van Belgonucleaire, is de ontwikkeling van MOX als brandstof trouwens een Kempense realisatie, ontwikkeld in een samenwerkings verband van Belgonucleaire en het studiecentrum. Nu hebben Fransen en Britten de productie zelf in handen genomen en mag Vlaanderen die kennistechnologie op haar buik schrijven. Waar blijven onze "volks"vertegenwoordigers? Op studiereis naar China, zeker?
* Ik heb vroeger nog met Achilles De Backer gewerkt bij DAF Trucks in Westerlo. Die man heeft in zijn carrière al iets meegemaakt. In 1993 ging de "oude" DAF failliet en kreeg Achilles de opdracht, in het vooruitzicht van een doorstart na het faillissement, de helft van het personeel te ontslaan. Hij kreeg toen de vakbonden over zich en was de gebeten hond... tot daarna bleek dat de leiding van DAF ook hem ontsloeg! Toen de nieuwe DAF hem later zijn job terug aanbood (je moet maar durven, he!), had Achilles terecht geweigerd. Nu maakt hij het drama van Belgonucleaire mee...
"Een ketting is zo sterk als zijn zwakste schakel", luidt het gezegde. Dat is heel toepasselijk op België binnen de Europese Unie. Tal van wetten en regels zijn hier onbestaande, verwaterd of worden niet toegepast, waardoor mensen uit andere landen hier hun eigen wetten kunnen komen omzeilen. Dat is o.m. gebleken bij de sperma-banken. In Nederland kwam er een nieuwe wet, waarbij de sperma-donor zich bekend moest maken, dit i.v.m. verantwoordelijkheden die later kunnen optreden bij de verdere ontwikkeling van het kind en diens gezin (voor zover dat in zo'n situaties bestaat). Het resultaat van die nieuwe Nederlandse wet is geweest, dat het sperma in de Nederlandse centra letterlijk opdroogde en gegadigden er dan maar voor naar België komen, waar de sperma donor nog steeds onbekend blijft. Als gevolg daarvan is er momenteel ook in ons land een tekort bij de sperma-banken, al vraagt een normale mens zich natuurlijk af waarvoor dit allemaal nodig is. Al die dikwijls onwettige en onnatuurlijke toestanden zorgen er alleen maar voor dat er in het maatschappelijk gebeuren alleen nog maar meer chaos en verwarring heerst. Ik zou haast zeggen, dat het soms bij de beesten af is, maar dat klopt niet: beesten doen zo'n gekke dingen niet. Erger dan de sperma-toestanden is het feit, dat steeds meer Nederlanders gebruik maken om in België te komen trouwen met een niet-Europese partner. Op die manier omzeilen ze de nieuwe Nederlandse wetgeving en eigenlijk ook de laatste Europese afspraken ter zake. Die Europese afspraken worden in België niet nageleefd en zo kan iedereen hier komen doen, wat hij/zij in zijn/haar eigen land niet mag. Het houdt trouwens niet op met alleen dat huwelijk. Na reeds zes maanden kan zo'n nieuw koppel zich met kinderen (ook uit vroegere huwelijken), ouders en grootouders in België of elders in de E.U. komen vestigen. Die ouders en grootouders worden dan nog dikwijls aan hun lot overgelaten, zodat de Staat ermee opgescheept zit, iets wat het tegenovergestelde is van wat de eigen wetgeving meestal betrachtte. En dat is nog niet alles: - In België kan men al met een niet-Europese partner trouwen vanaf 18 jaar. In Nederland pas vanaf 21 jaar. - In Nederland is er een inkomens-eis van 1200 euro, bij ons van slechts 800 euro. Terwijl er in Nederland een forse daling is vastgesteld voor gezinsvereniging, is die bv in Antwerpen in één jaar tijd verdubbeld. Het kan trouwens nóg erger: die koppels kunnen daarna scheiden en terug opnieuw beginnen met een nieuwe niet-Europese partner. Dat is allemaal mogelijk in het paradijs van Albert Second! CD&V kamerlid Nahima Lanjri, zelf van vreemde oorsprong heeft over dit alles een onderzoek gevraagd. Nu maar zien, of erop gereageerd zal worden. "We zijn zo breed, mijnheer"!
Sinds tante Laurette zich met Justitie is gaan bezig houden, lijkt ze wel een boontje te hebben voor jeugdcriminelen. Eerst was er de nieuwe wet die verbood nog minderjarigen op te sluiten in een normale gevangenis. Op zich zelf was daarmee niets mis, integendeel. Alleen was er op dat ogenblik geen plaats meer vrij in de toen bestaande instellingen. Het resultaat daarvan was dat jonge criminelen wel konden worden opgepakt, maar niet vastgehouden en men ze dus weer moest laten gaan. In zeven haasten werd toen de nieuwe jeugdgevangenis van Everberg te voorschijn getoverd. Het moest er zo snel aan toe gegaan zijn, dat de bezetting er na één jaar al van de muren viel. Men had zelfs geen tijd gehad om die te laten drogen. "Everberg" zat trouwens binnen de kortste keren vol en het bleef in feite dweilen met de kraan open. Niemand heeft ooit verteld wat Everberg gekost heeft en nog kost, maar af en toe druppelt er toch e.e.a. door waarbij men een idee krijgt van de hopen geld die aan de jonge boefjes (officieel zijn het "jongeren") worden besteed, dit alles omdat tante Laurette, geheel in de geest van de Waalse aanpak waarvan zij het uithangbord is, vindt dat er niet moet bestraft worden maar wel begeleid en heropgevoed. Zo heeft ze vorig jaar in totaal 175.000 euro (zo'n 7.000.000 oude Belgische frankskens!) uitgegeven aan taxikosten. Taxikosten? Wel, volgens die nieuwe wet van enkele jaren geleden blijkt nu, dat minderjarigen niet met gewone celwagens mogen worden vervoerd. Om die criminelen van de jeugdgevangenis naar de rechtbank te brengen (en terug) werden dus taxi's ingeschakeld. En dat was nog niet alles. Die "jongeren" moeten, steeds volgens dezelfde wet, ook begeleid wordeen door twee agenten in burger. Die rijden dan eerst met hun dienstvoertuig naar Everberg, stappen daar over in de taxi en komen mee terug, waarna ze met hun dienstwagen terug naar hun eenheid kunnen rijden. Men zou die agenten in burger ook met een neutrale wagen kunnen laten komen, maar dat mag misschien ook niet volgens de nieuwe wet... Heerlijk, heerlijk, om het met de woorden van Toon Hermans te zeggen!
In week 47 wordt het nog maar eens wachten op wat er gaat gebeuren op politiek vlak. In principe zouden de vakbonden, die vorige week met de regering gepraat hebben, kleur moeten bekennen, maar zeker is dat nog niet. Raar genoeg is het ABVV, de vakbond die aanleunt bij de regeringspartijen, degene die principieel dwars blijft liggen. Het ACV daarentegen, de vakbond van de oppositie, zou normaal gesproken akkoord gaan met de regeringsvoorstellen, maar wil dit klaarblijkelijk niet alleen doen en zou, ondanks alles, een gezamenlijk standpunt willen innemen met het ABVV, zodat de kans groot is, dat er weer actie zal worden gevoerd. De reden, waarom het ACV zijn verantwoordelijkheid niet (meer) wil nemen, is -ten eerste - omdat ze schrik hebben teveel leden te gaan verliezen aan de rode vakbond ("L'argent fait la guerre", ook bij de zgz verworpenen der aarde). Anderzijds is het niet te ontkennen, dat men reeds geruime tijd bezig is met het voorbereiden van een volgende rooms-rode regering. Dat is trouwens ook de reden waarom "boekhouder" Leterme zich over alles wat communautair is, zich zo op de vlakte houdt. Wie niets doet, niets misdoet. Wie niets misdoet, wordt bevorderd! De socialisten zijn Verhofstadt beu. Liefst van al hadden zij hem en zijn partij(en) al langer de deur uit geschopt, maar dit wordt verijdeld door het ene Waalse corruptieschandaal na het andere. De miserie rond het vetvingeren in de verschillende Waalse huisvestingsmaatschappijen was nog niet geluwd, of de tijdbom onder het Francorchamps contract zorgt voor een nog grotere miserie. Bijna de hele top van de PS blijkt een bende leugenaars, knoeiers en onbekwamen te zijn en met zo'n imago kun je moeilijk naar verkiezingen gaan. Ondertussen klooit Verhofstadt maar wat aan: - Het generatiepact is op sterven na dood en de gevolgen daarvan zullen het land nog lang achtervolgen. - De klacht van Europa over de effectiviteitsoperatie dreigt de begroting te doen ontsporen. - Het hele begrotingswerk van "specialist" Vande Lanotte dreigt trouwens een extra dure grap te worden. Buiten de dreiging van Europa, het onbestaande zilverfonds en het overnemen van het Belgacom pensioenfonds, blijkt nu ook dat de Staat de laatste jaren de putten in de begroting heeft gedempt met de verkoop van overheidsgebouwen, die daarna werden afgehuurd. Deze manier van werken zadelt de volgende regeringen op met een extra kost van méér dan één miljard euro en dan nog zonder mogelijke indexatie en andere bijkomende kosten mee te rekenen. Buiten het imago probleem van de PS op dit ogenblik, is het geknoei met de begroting van de laatste jaren misschien ook wel een reden om Verhofstadt nog wat te laten sudderen in zijn eigen problemen. Op een normale manier geraakt hij daar nooit meer uit en het zal Freya Van den Bossche niet zijn die dat voor hem zal komen oplossen.
De regering Verhofstadt is niet alleen de meest anti-Vlaamse en anti-Christelijke die we de laatste decennia hebben gehad, ze is veruit de meest onbekwame. Er gaat bijna geen week voorbij of er worden stommiteiten uitgehaald, wetten gestemd die met haken en ogen aan elkaar hangen en daarna veranderd dienen te worden of compleet foute beslissingen genomen. Een korte bloemlezing van de laatste week: - De Europese commissie plaatst vraagtekens bij de Belgische begrotingscijfers. Meer speciaal dan om de "effectiviteitsoperatie" (in het geven van originele namen is deze regering wél sterk) waarbij de Staat aan Fortis voor liefst 600 miljoen belastingsachterstallen heeft doorverkocht. Als betrekkelijke leek in deze materie heb ik trouwens nooit gesnapt hoe zoiets kan, dit terzijde. Als Eurostat, het Europees agentschap voor de statistieken, zou oordelen dat dit niet kan, ontstaat er een tekort van 2,7% op de begroting van 2005. Ge weet wel: een van die vele Belgische begrotingen die met veel poeha werden aangekondigd als zijnde in evenwicht. Die effectiviteitsoperatie was een zoveelste geesteskind van ti-ta-tovenaar Vande Lanotte, ook uitvinder van het onbestaande Zilverfonds en uitdenker van de overname van de Belgacom pensioenen, die de Staat later in veelvoud mag blijven doorbetalen. Vande La is echter vertrokken en de mama van Billie zal het nu mee moeten oplossen! - De andere, laatste uitvinding van deze regering: de "notionele interestenaftrek", blijkt ook niet zo interessant te zijn als eerst werd uitgebazuind. Het percentage eigen vermogen dat buitenlandse bedrijven zouden mogen aftrekken bij nieuwe investeringen, moet nl drie jaar blijven staan op een geblokkeerde rekening. Men moet al echt op lange termijnen denken vóór men daar in trapt. Misschien was dat de reden waarom Verhofstadt ermee naar Azië trok. In Europa of Amerika geraakt hij zo'n project nooit kwijt. - De fiscus kan de belastingsbrieven voor het jaar 2004 niet verwerken, omdat Financiën nog steeds niet in orde is met de aanpassing van een decreet van 2001! Wie van de Staat moet terugtrekken zal dit geld ergens in 2006 hopelijk krijgen. Heel dit maneuver kan ook een perfied idee zijn van minister Reynders, die op die manier hoopt een hoop interest te kunnen verdienen aan dit uitstel. - Diezelfde Reynders blijft bij zijn besluit om taksen te gaan heffen op fondsen, dit niettegenstaande een negatief advies van de Raad van State en een weigering van de banken om dit geld (honderden miljoenen euro!) voor te schieten. Als dat geld er niet komt, is ook dit een probleem voor de begroting. - Verhofstadt zelf gaat nog maar eens praten met vakbonden en werkgevers, waardoor het "generatiepact" waarschijnlijk helemaal wordt uitgehold met voor het land financieel erge gevolgen op langere termijn ("na ons de zondvloed"). - Freya Van den Bossche gaat in de clinch met de vastgoedsector en Tante Laurette gaat de bedrijven nog eens aanpakken. Dat is voor laatstgenoemde niet zo erg, omdat de overgrote meerderheid van die bedrijven toch Vlaams zijn. Kortom, amateurswerk, al moet er worden bijgezegd dat er nóg grotere kemels kunnen geschoten worden. Zoals die van Jean-Marie Happart, tweelingbroer van de ex-bendeleider uit Voeren, die zijn handtekening heeft gezet onder een Francorchamps contract van 108 miljoen euro zonder te weten wat erin stond. Zoals de meeste Walen is ook deze onbekwame man een monoglot en verstond hij niet wat er in de Engelse tekst stond. Als Di Pippo dit niet rechtgezet krijgt gaat er al een flinke hap uit zijn ersatz Marshall plan!
Het zijn harde tijden voor de politiek correcten. Vooral onze media, met de VRT op kop, lopen de laatste weken op eieren. Stel u voor: heel hun multiculturele droomwereld staat op springen! Vandaar dat ze er ook alles aan doen om de zaken in Frankrijk (en ook bij ons) zo onschuldig mogelijk voor te stellen. "Er zijn vorige nacht maar x-aantal auto's in brand gestoken. Dat is zoveel procent minder dan de nacht ervoor". Voor brandstichtingen bij ons wordt er dan meteen aan toegevoegd, "dat het individuële acties waren en dat er nergens rellen werden gesignaleerd". Wie voor Frankrijk wil weten wat er juist gebeurt, moet afstemmen op buitenlandse kranten en zenders en zal daarmee o.m. te lezen en te horen krijgen dat de kreten van "Allah Akbar" en "Vive l'Intifada" niet uit de lucht waren. Men zal dan eveneens vernemen, dat ook kerken en synagogen brandbommen te verwerken kregen. Bij ons, niets daarvan. Hier haalt men er enkele geleerde (uiteraard linkse) professoren bij, die vinden dat men met die "jongeren" moet gaan dialogeren. Die willen nl "respect". Het uitschot, dat Frankrijk en andere delen van Europa teistert, verdient helemaal geen respect. Het is een uit de hand gelopen jeugd, die nooit gestudeerd of gewerkt heeft en dat ook nooit zal doen. De families van hoofdzakelijk moslim jongeren hebben aan die kereltjes niets, maar dan ook niets te zeggen. Erger nog, ze worden door hun eigen omgeving gepamperd en in de watten gelegd. Ze mogen alles en moeten niets. In Nederland, waar men de immigranten al enkele decennia heeft gepamperd, is men er achter gekomen dat de helft van de Marokkaanse jongeren (en 35% van de Turkse) er zonder diploma van school is gekomen. Niemand neemt mensen in dienst die om te beginnen de taal niet (goed) machtig zijn, daarenboven niets kennen, geen diploma hebben en die men niet kan betrouwen. Het is een bevolkingsgroep die reddeloos verloren is en waarschijnlijk voor het overgrote deel vroeg of laat achter de tralies belandt. Daar is weinig of niets aan te doen. Wat we er, althans in ons land, wél aan kunnen doen, is de kraan van de immigratie volledig dichtdraaien, uizondering gemaakt voor de échte asielzoekers (wier leven bv elders in gevaar is). Verder de stupiede snel-Belg-wet afschaffen of grondig aanpassen. Het probleem om dat te doen in België is, dat de Franstaligen daartegen zijn omdat die, evenmin als heel wat van die allochtonen, bereid zijn in Vlaanderen de taal van het land te leren. Het wordt dus nog maar eens een communautair probleem, nog maar eens iets dat de politiek correcten niet willen onderkennen. Het blijft dus dweilen met de kraan open en hopen dat het hele zaakje vroeg of laat niet uitloopt op Frans toestanden. Tenslotte, om even terug te komen op Frankrijk, nog dit: in de nacht van 16 op 17 november werden er daar "slechts" 98 auto's in brand gestoken. Men zegt daar nu dat alles onder controle is, want dat 98 een normaal aantal is voor Frankrijk, ook onder gewone omstandigheden. Het blijkt nl dat er dit jaar, te rekenen vanaf 01.01.05, in dat land al meer dan 30.000 (DERTIG DUIZEND!) voertuigen in de fik zijn gestoken. Leve de multicultuur. Wat een verrijking!
Staatssecretaris Vincent Van Quickenborne, "Quicky" voor de vrienden en "Q" voor de ingewijden, is samen met Jean-Marie Dedecker, het buitenbeentje van de VLD. Politiek gesproken komt hij wel minder in opspraak dan Jean-Marie, maar aan nieuwe ideeën ontbreekt het hem blijkbaar niet. Denk maar aan zijn internetsite "Kafka.be", dat al bij al een groot succes is en blijft. Hij krijgt wel niet alles gerealiseerd wat hij veranderd zou willen hebben, maar hij laat niet af en dat siert hem. Het laatste nieuw idee van Quicky - hij noemt het een "wild idee" - is een soort tweede gemeentelijke fusie in Vlaanderen. Hij wil de huidige 308 Vlaamse gemeenten vervangen door grote eenheden die hij "steden" noemt en waarvan er in totaal maar 25 zouden zijn. De provincies wil hij afgeschaft zien. Wat het laatste betreft, is het idee niet nieuw. Niemand minder dan Guy Verhofstadt heeft dat in een vroeger leven ook al eens gesteld. Na de eerste gemeentefusies van 1977 waren de provincies in feite al overbodig geworden. De toen nieuwe Vlaamse deelregering en de grotere gemeenten konden (en kunnen nog steeds) de taken van de provincies overnemen en het allemaal veel goedkoper doen. Want de provincies kosten handenvol geld en de werkingskosten ervan stijgen veel sneller dan op de andere bestuursniveaus, dat is een bekend gegeven. Het is een feit - ikzelf heb dat al meermaals geschreven, ook naar de kranten - dat men bij de laatste grondwetsherzieningen een hele serie nieuwe instanties in het leven heeft geroepen, maar vergeten is de oude af te schaffen Daarbij horen o.m. de senaat en de provincie. Ons land is vergeven van de politiek. Er zijn veel te veel politiekers. Zeker als we gaan vergelijken met de andere Europese landen, steken wij daar torenhoog bovenuit: gemeente, provincie, regionale kamer van volksvertegenwoordiging, federale kamer plus senaat én daarbuiten nog het Europees parlement. In Brussel bv, een verzameling van 19 gemeenten, met evenveel burgemeesters, plus de schepenen en gemeenteraadsleden, plus daarbij nog de postjes in het Brusselse "parlement". Eén op duizend Brusselaars heeft een politiek mandaat. Moest men die verhouding doortrekken naar een land zoals bv China, dan zou men daar duizenden ministers moeten hebben! Al die bestuursorganen, van groot naar klein, hebben allemaal hun budgetten, die ze liefst van al ovcrschrijden omdat ze anders het volgende jaar minder geld krijgen. Over een heel land gerekend gaat er zo een massa geld verloren. Om het nog niet te hebben over de vele nutteloze of weinig efficiënte wetten die al die politiekers verwezenlijkt willen zien en waarbij het steeds meer voorkomt dat ze in een later stadium één of meerdere keren moeten worden veranderd of aangepast. Het reduceren van de 19 Brusselse gemeenten tot één stad kan in een zeer korte tijdspanne gebeuren (het is elders ook reeds verwezenlijkt). Een tweede stap zou zijn de provincies af te schaffen en de taken van die provincies te verdelen tussen de Vlaamse deelregering en de grote steden en gemeenten. Misschien zou men de jobs van gouverneur en zijn "hofhouding" nog een tijdje in stand kunnen houden (bv tot Stevaert met pensioen gaat!) en zouden die zich alleen nog bezig houden met bv cultuur, om maar iets te zeggen. Quicky zal niet op veel steun in het parlement kunnen rekenen, ook niet van de partijgenoten. Ook Verhofstadt werd destijds teruggefloten. Maar het besef, dat het idee leeft en dat men eindelijk ook eens het logge staatsapparaat wil ontvetten, is goed nieuws.
En Rudy Demotte blijft maar doordraaien. Het bezeten ventje heeft er precies een hobby van gemaakt tegen alles en iedereen te moeten vechten. Misschien heeft deze manier van aanpakken zijn oorsprong in de strijd die hij voert tegen de tabaksindustrie. Zijn moeder strierf aan longkanker en dat laat hem niet los. Maar ook de rest van de industrie moet eraan geloven. Zopas was er nog maar de aanvaring met de farmaceutische industrie. Gisteren was er weer eens een betoging van ziekenhuispersoneel tegen Demotte, omdat hij de gemaakte afspraken niet zou nakomen (een oud Belgisch zeer trouwens: denk maar aan de aanslepende conflicten met de verkeersleiders en de cipiers, waarbij er steeds opnieuw moet gestaakt worden om de gemaakte afspraken na te laten leven). Het nieuwste stokpaardje van onze Rudy is echter de opleiding tot kinesist. Nu is het zo, dat er in ons land veel te veel kinesisten zijn en er nog veel dreigen bij te komen. Vorige jaar nog was er de mogelijkheid tot omscholing via staatssubsidies, een duidelijk bewijs dat men van het teveel in de categorie vanaf wil. Ik vraag me trouwens af, waarom zoveel jonge mensen voor dat beroep kiezen, terwijl het toch voor iedereen duidelijk is dat er straks in elke straat een kinesist woont. Misschien heeft het te maken met een gemakkelijkere opleiding en het feit dat men dat beroep thuis kan uitoefenen. Maar, op onze Rudy terug te komen, die weet er raad mee. Zijn laatste idee is dat kinesisten, die al zijn afgestudeerd en dus hun diploma hebben, nóg eens een vergelijkend testexamen moeten afleggen om van de Staat de toestemming te krijgen het beroep als zelfstandige uit te voeren. In Vlaanderen betekent dat, dat ongeveer een kwart van de afgestudeerden, mét diploma, hun beroep zo goed als niet zullen kunnen uitoefenen. Als men dat toch moeten schiften, doe het dan vóór men aan de studies kan beginnen, niet erná... Er zijn trouwens reeds enkele beroepen, waarin men met zo'n voorafgaande schifting werkt, het beruchte "numerus clausus". Dat geldt reeds voor artsen en tandartsen, dacht ik. Nu is zo'n systeem eerlijker dan hetgene waarmee Demotte nu afgekomen is, maar m.i. moesten ze al die numerus clausus gevallen afschaffen. Laat de markt zelf zijn werk doen. Als er van een beroepscategorie teveel zijn en een deel ervan kan er zijn boterham niet meer mee verdienen, dan zullen er automatisch een aantal wel mee stoppen. Zo'n zaken hoeft de Staat niet te regelen. Meestal is het resultaat van een numerus clausus trouwens, dat men na x-aantal jaren een tekort heeft i.pl.v. een overschot en dat het dan járen duurt alvorens die handicap is weggewerkt. Maar dat zal onze Rudy een zorg zijn. Met de volmachten die hij heeft zal napoleon Demotte nog voor spektakel zorgen en dit waarschijnlijk tot het einde van Verhofstadt II.
Volgende week zal Hugo Coveliers dan toch zijn nieuwe, liberale beweging opstarten en voorstellen. De man heeft er rustig zijn tijd over gedaan, maar het is nu zover en daarna wordt het zien hoe hij het ervan zal afbrengen in zijn eenzame strijd tegen de VLD. Tegen diegenen die hem eerst als kandidaat burgemeester van Antwerpen voordroegen en hem daarna lieten vallen, diegenen die hem zijn taak van fractievoorzitter van diezelfde partij hebben ontnomen en hem daarna uit het hoofdbestuur en tenslotte uit de partij zelf hebben gegooid. Mooi is anders en het moet gezegd, dat ook in deze zaak Jean-Marie Dedecker als laatste man Coveliers is blijven steunen. Dedecker is dan ook de enige echte blauwe liberaal die er in het VLD bestuur nog rondloopt. Feitelijk zit hij in de verkeerde partij. Coveliers gaat zijn nieuwe beweging "VLOTT" noemen, voor "Vlaams, liberaal, onafhankelijk, transparant en tolerant", allemaal deugden die een volbloed liberaal bij de VLD niet meer terug vindt. In eerste instantie is het de bedoeling dat deze beweging zich alleen gaat bezig houden met de komende gemeentelijke verkiezingen en zich daarbij uitsluitend zal aanbieden in Antwerpen. Het is geweten dat in de "stad aan de stroom" baanvernieuwers steeds een grotere kans maken dan elders in het land. De bedoeling van Coveliers is niét dat hij burgemeester kan/wil worden, zelfs het schepenambt wordt door hem niet geambieerd. Hij zal al blij zijn als hij gemeenteraadslid wordt en zelfs dát is geen must. In feite wil hij in de eerste plaats, dat er een einde komt aan het cordon sanitair tegen het Vlaams Belang omdat hij, zeer terecht, vindt dat deze schutskring in gaat tegen alle democratische principes (en daar ben ik roerend mee eens). Zowel in Antwerpen als in Vlaanderen wordt geregeerd met een centrum linkse coalitie, terwijl de meerderheid van de bevolking centrum rechts gekozen heeft. Als gevolg daarvan krijgt links in Vlaanderen sinds enkele decennia een kunstmatige voorkeursbehandeling, waarop het feitelijk geen recht heeft. Het is, om het met Coveliers' woorden te zeggen, "pervers dat de VLD wel met 800.000 Waalse kiezers wil praten, maar niet met één miljoen Vlamingen". Als men een partij laat meedoen met de verkiezingen, is ze sowieso democratisch. Ze mee laten doen, zoals nu gebeurt, en daarna zeggen dat ze niet mee mag spelen omdat ze niet democratisch zou zijn, is een pertinente leugen waarmee de "traditionele" partijen hun eigen kiezers bedriegen. Het cordon sanitair (de term is niet voor niets Frans) heeft ervoor gezorgd dat we sinds 1999 met de meest anti-Vlaamse én anti-Christelijke regering sinds de Tweede Wereldoorlog zitten opgescheept. Als Hugo Coveliers er zijn steentje toe kan bijdragen om daar een einde aan te maken, zeg ik hem nu al "bedankt bij voorbaat"!
