Het Rusland van Poetin heeft er een probleem bij. Het is nu ook hommeles in Kazachstan. Net als de overige deelstaten werd Kazachstan na de val van de Sovjet Unie ‘onafhankelijk’. Dat betekende dat, zoals Wit-Rusland in handen viel van Loekashenko en zijn trawanten die door de natuurlijke rijkdommen van het land in beslag te nemen miljardairs werden, in Kazachstan zowat hetzelfde gebeurde. De Loekasjenko van Kazachstan heet Nursultan Nazarbajev die – ondertussen de 80 voorbij - zijn presidentiële taak grotendeels heeft overgelaten aan de door hemzelf aangeduide opvolger Tokajev, terwijl hijzelf heel wat privileges behield waaronder vrijstelling van vervolging. Hij kreeg het zelfs gedaan de nieuwe hoofdstad Nur Sultan te laten heten, naar zijn voornaam.
Net zoals de Wit-Russen zijn de Kazakken echter de dictatuur beu en zijn ze op straat gekomen. Heel wat van hen werden niet alleen aangehouden – zoals in Wit-Rusland - maat zelfs doodgeschoten, ‘vernietigd’ zoals Tokajev heel netjes op Tv kwam vertellen. Diezelfde Tokajev wist ook nog te vertellen dat de opstand gepland werd in en door het buitenland, maar hijzelf riep ook het buitenland op hem te komen helpen. Wie gelooft zo’n man nog?
Zo gebeurt het dat het Rusland van Poetin verplicht wordt een deel van zijn troepen, waarmee hij Oekraïne bedreigt, naar Kazachstan te verplaatsen.
Het worden zware tijden voor de grootmeester schaken uit het Kremlin, die de val van de Sovjet Unie ooit een ‘geopolitieke ramp’ noemde.
Ik kom even terug op de reactie van onze vriend Walter op mijn blog van 5 deze over de windmolens. Er was inderdaad, zoals hij schrijft, een tekort aan windkracht over 2021. Dat werd ook reeds bevestigd in een artikel in De Standaard van de dag voordien. Het ‘Belgian Offshore Platform’, de koepel van de Belgische windparken op zee, bevestigde daarin dat de windproductiviteit over 2021 bijna 4% lager lag dan het gemiddelde van de jaren voordien. En dat is geen verrassing. Ik verwijs daarbij naar mijn blog van 1 december 2021 (‘Windstilling’), waarin ik het o.m. had over de meetgegevens van Vortex, een onafhankelijk Brits studiebureau dat weermodellen uitwerkt. Dat verlies aan windkracht is trouwens niets nieuws. Het heet ‘Windstilling’, wordt al waargenomen sinds 1960 en niets zegt dat het zal verbeteren.
‘Wind in 2021 was niet meer dan een zuchtje’, was trouwens de titel van het artikel in De Standaard, waarbij ook verteld werd dat alleen Denemarken (18%) en de UK (11%) meer wind in hun elektriciteitsmix hebben dan België (8%). Bij windstilte is de productie echter voor iedereen hetzelfde: nul komma nul.
Tenslotte nog dit: het aandeel van zonne- en windenergie in de totale wereldenergie bedroeg in 2018 3%. Dat cijfer zal nu wel wat hoger liggen en hopelijk blijven stijgen, maar het kan nog even duren vóór we op wereldvlak aan de dubbele cijfers zullen zitten. Er is dus geen reden om daar nu al triomfantelijk over te doen.
Ik had het er reeds over in mijn blog van 8 december 2021 (‘Het dictator effect’), dat het niet goed loopt in het Rijk van sultan Erdogan. Het is daar ondertussen alleen maar slechter geworden.
Turkije kent momenteel een officiële inflatie van 36 procent, maar insiders schatten dat het in werkelijkheid meer dan het dubbele is. Men spreekt zelfs van 86 procent. 36 procent heeft het land al eens meegemaakt in 2002 en was er toen de oorzaak van dat Erdogan’s AK-partij aan de macht kwam. Nu zorgt diezelfde Erdogan er voor dat het weer zo is en misschien n og erger. Een luxe voorbeeld van een geschiedenis die zich herhaalt.
Dat het zover is kunnen komen, komt grotendeels doordat Erdogan alle critici van zijn plannen, zowel in het ministerie van Financiën als in de Turkse nationale bank aan de deur heeft gezet. Omdat interest vragen op geld ‘niet islamitisch’ is, wil hij nl via lage rentes een lagere inflatie najagen, hetgeen gewoon onmogelijk is. Voor een land dat nagenoeg al zijn energie, de meeste van zijn grondstoffen en tegenwoordig ook veel voedsel moet invoeren én betalen in harde dollars, is dit een ramp. Hij zou beter een voorbeeld nemen aan zijn ‘vriend’ Poetin, die (als het goed is, zeggen we het ook), in zijn eindejaarconferentie vol lof was voor zijn eigen centrale bankier, Elvira Nabioellina, die - in tegenstelling tot Erdogan - de rente in Rusland wél fors heeft opgetrokken in een poging ook daar de inflatie tegen te houden. Dat verdiende een ‘Spasiba!’ (‘dank je’ in het Russisch)..
Duitsland heeft op 01.01.2022 drie van zijn laatste zes kerncentrales gesloten. Daarmee zitten de Duitsers wel met de hoogste elektriciteitsprijzen van Europa en riskeren ze nog meer stroom uit het buitenland te zullen moeten invoeren (dat gebeurt daar nu al). Als wij ooit de kernuitstap maken en stroom zullen moeten invoeren, dan zal die uit Frankrijk en Nederland moeten komen, landen die voortdoen met hun kernenergie en niet uit Duitsland dat ermee stopt, zeker nu ook daar de Groenen mee in de Bondsregering zitten. Groen erbij betekent verarming.
Ook de gasvoorziening wordt bij onze Oosterburen stilaan een nachtmerrie. De Nordstream 2, een dubbele pijpleiding, 1.224 km lang, die onder de Oostzee van Rusland naar Duitsland loopt en klaar is, geraakt niet opgestart o.w.v. de situatie in en rond Oekraïne. Als die nieuwe leiding straks in gebruik zou genomen worden, kan het nl zijn dat Oekraïne, waardoor nu de bevoorradingslijn loopt, wordt afgesloten, waardoor dat land gedeeltelijk of helemaal zonder gas zou komen te zitten en in elk geval geen doorgangsrechten meer zou uitbetaald krijgen van Rusland.
Voor wie het zich niet meer zou herinneren, die Nordstream 2 pijplijn kwam er na een akkoord tussen Poetin en toenmalig Duits kanselier Schröder, ‘der Audi-Kanzler’ (4 trouwringen), die na zijn kanselierschap een dik betaalde job kreeg bij het Russische staatsbedrijf Gazprom, de leverancier van dat Russische aardgas. Ik denk niet dat ik daar een tekeningetje bij moet maken...
---
En dan nog dit.
Onze Tv-presentatoren van VRT en VTM blijven de Spaanse plaatsnamen radbraken door ze op zijn Frans uit te spreken: ‘Marbeija’, ‘Sevija’ enz. Is dat nu zo moeilijk om die namen op zijn Spaans uit te spreken met de dubbele l als lj: ‘Marbelja”, Sevilja’? Het Spaanse gerecht 'paella' spreken ze dan weer wél op zijn Spaans uit ('pa-elja'). Waar is de logica?
Misschien een tip voor de nieuwe voorzitster van de VRT, Frieda Brepoels, om daar iets aan te doen en nog iets terecht te brengen van haar eerder kleurloze N-VA- carrière?
De Europese Commissie heeft voorgesteld gas en kernenergie een plaats te geven in het plaatje van de groene stroom energie, zij het mits enkele voorwaarden. Bij gas moet er gezorgd worden dat er (zo goed als) geen CO2 meer vrij komt. Bij kernenergie moet er gewerkt worden zonder schadelijke splijtstoffen. Met Thorium bv, terwijl er een duidelijk programma moet zijn voor wat de afbouw betreft.
Zoals verwacht, zijn de Groenen er tegen. Die simpele zielen hebben nog liever vervuilende gascentrales, als ze maar van de kernenergie vanaf kunnen geraken, ook al vervuilt die zo goed als niets. Hypocrieten!
Het blijkt trouwens een fabeltje te zijn dat steenkool gedaan zou hebben. In 2021 lag het wereldwijd verbruik van steenkool voor het verwekken van elektriciteit hoger dan ooit tevoren. Hetzelfde gold trouwens voor de kostprijs ervan, die werd mee opgedreven door de sterk verhoogde gasprijzen, waarmee Poetin de E.U. chanteert. Voor heel wat ontwikkelingslanden blijft steenkool ondanks alles toch de goedkoopste manier om de broodnodige energie te verwekken.
De feestdagen zijn voorbij, de feestvierders likken (misschien) hun wonden, de winterkoopjes zijn begonnen en de wereld draait verder. Dat geldt ook voor de Belgische politiek, die het meer dan ooit kwaad gaat krijgen.
De Belgische begroting is compleet ontspoord. Zonder bijsturing zal het tekort t.o.v. de Maastricht-norm tegen 2023 – volgens het Internationaal Monetaire Fonds (IMF) - tegen de 5% v van het Bruto Binnenlands Product (bbp) zitten en waarschijnlijk de grootste schuldenlast van de hele EU hebben.
Dat het zover zou kunnen komen, ligt in de eerste plaats aan corona, waarbij men de geldkraan twee jaar probleemloos heeft opgedraaid. Na corona zal de Belgische staat zo’n 3% van het bbp meer uitgeven dan ervoor.
Een tweede reden is de verhoging van de minimumpensioenen naar 1.500 euro, wat de staat jaarlijks 2 miljard euro extra kost.
Tenslotte komen daar nog de extra kosten bij van de overstromingen in hoofdzakelijk Wallonië, wat het Waalse Gewest een tekort heeft bezorgd van 4 miljard en een schuldenratio van 200% t.o.v. het bbp, waarvoor ze van de federale regering een lening van één miljard heeft gekregen. En, zoals ik reeds meldde, is het in het Brusselse Gewest al niet veel beter, zonder daar overstromingen voor nodig te hebben gehad.
Het gezegde dat men het dak moet repareren als de zon schijnt, is in dit land blijkbaar niet gebruikelijk.
In Brussel zijn ze bevallen van een zoveelste onnozel idee. Na het voorstel van een groene schepen om landbouwgrond te kopen in de Brabantse provincies om groenten te kweken voor de Brusselaars, wil men er nu een tijdelijk onderkomen geven aan transmigranten die hier geen asiel aanvragen, maar naar de UK willen. Men gaat dus illegalen helpen om illegaal te blijven. Ze zullen daar in Groot-Brittannië niet mee lachen. Trouwens, de reden waarom die mensen persé naar de UK willen, is omdat men er niet verplicht is een identiteitskaart te hebben. Ze komen daar dan terecht in het zwarte circuit, waarin ze zullen worden uitgebuit – dikwijls nog door eigen landgenoten die er al gevestigd zijn – en er slavenwerk verrichten tegen een hongerloon. Heel die onmenselijke miserie kan morgen ongedaan worden gemaakt als men zou besluiten een Britse identiteitskaart in te voeren. ‘Sorry, we are British’, is geen excuus meer.
---
Tijdens de overgang van oud naar nieuw heeft men de zes Brusselse politiezones allemaal onder één bevel gezet. Dat is nog gebeurd als er iets speciaals aan de hand was. Vraag is, waarom men dat politieapparaat niet gewoon constant onder één bevel kan laten voor het hele Brusselse stadsgewest. Als de Brusselse brandweer dat kan, waarom dan de politie niet? Afgezien van een verbeterde efficiëntie, zou Brussel er aardig wat geld aan overhouden. Met een schuldgraad die naar de 200% gaat (Wallonië achterna) is Brussel zowat de armste hoofdstad van Europa, met een armoederisico van 38%.
En daarmee is 2021 voorbij, een jaar om zo snel mogelijk te vergeten. 2022 zou wel eens spannender kunnen worden.
De coronacrisis is nog steeds niet voorbij, maar lijkt wel te luwen. De omikron variant blijkt – zoals voorspeld – wel besmettelijker, maar niet zo gevaarlijk te zijn als de voorgangers en lijkt na ± één maand uitgewerkt te zijn . Politiek en media houden dan ook beter op met hun paniekzaaierijen die alleen maar dienen om de vele andere problemen die er zijn niet serieus te moeten aanpakken. Datzelfde geldt ook voor de PFOS & PFAS affaire, die inderdaad gaat om een plaatselijke bodemvervuiling, maar waarvan na twintig jaar nog steeds de eerste zich nog altijd moet ziek melden. Het lijkt zo’n beetje een soort bezigheidstherapie te worden, zoals die van de Bende van Nijvel, die zopas ook weer in het (nep)nieuws kwam. Ondertussen raakt het verkeer in en rondom Antwerpen en zijn haven wel helemaal verstoord, een zoveelste groene dada waarvan niemand beter wordt, maar die Antwerpen én Vlaanderen duur te staan kan komen.
‘Van de Groenen, verlos ons Heer’ zou een goede slogan kunnen zijn voor het nieuwe jaar.
Dat het weekblad Time dit jaar Elon Musk als de persoonlijkheid van het jaar 2021 koos, is algemeen bekend. Minder bekend is dat iets dergelijks ook gedaan wordt door The Economist. Die kiest niet de persoonlijkheid, maar het land van het jaar en baseert zich daarvoor op het land dat in het afgelopen jaar de grootste vooruitgang heeft geboekt. Voor 2021 is dat – ook voor The Economist - een volkomen verrassing geworden: Italië !
Italië blijkt, althans volgens The Economist, dit jaar veranderd te zijn. Dit heeft niets te maken met het winnen van het Europees voetbalkampioenschap of het Eurosong Festival, maar met de aanstelling tot nieuwe premier van Mario Draghi, tot voor kort succesvol voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB). Het land kreeg hiermee eindelijk nog eens een competente man aan het roer. Iemand die internationaal gerespecteerd wordt. ‘Super Mario’, zoals ze hem bij de ECB noemden, kreeg in Italië een brede coalitie van partijen bijeen, die voor één keer alle tegenstellingen achter zich lieten en zijn programma van grondige hervormingen unaniem goedkeurden. Draghi speelde het klaar Italië de grootste bijdrage van het Europees herstelfonds te laten krijgen en de hoogste vaccinatiegraad in Europa te geven. Na een moeilijk 2020 heeft de Italiaanse economie zich in 2021 sneller hersteld dan bv die van Frankrijk en Duitsland.
Het grootste probleem dat het land nu kent, is de wens van dezelfde Draghi om bij de volgende verkiezingen – reeds begin 2022 - Italiaans president te worden, waardoor hij dan ook – als het lukt – voor een volwaardige opvolger als premier zal moeten zorgen, Die wordt daar nl door de president aangeduid en benoemd...
Wie leeft zal zien.
----
En dan nog dit:
De Vlaamse gezinnen geven gemiddeld 15% meer uit dan de Waalse. Ergens is dat logisch, in Vlaanderen zijn meer mensen aan het werk, die verdienen meer en kunnen dan ook meer uitgeven. Toch zijn er twee sectoren waarin de Walen meer uitgeven dan de Vlamingen: aan tabak en alcohol ! Dat vernemen we uit onverdachte bron van Philippe Destatte, directeur van de eerder linkse Waalse denktank Jules Destrée.
Nu er in Nederland een totale lockdown is ingesteld, maken wij in Vlaanderen een Nederlandse invasie mee van mensen die toch nog willen shoppen en verteren tijdens de eindejaarsfeesten. Dat het hier allemaal iets duurder is dan in eigen land (buiten de brandstof), zal onze normaal zuinige noorderburen worst wezen. In Antwerpen zullen winkeliers en hoteliers daar niet om treuren, De stad krioelt momenteel van de ‘Hollanders’, zoals wij ze meestal noemen, ook al zullen ze wel meestal uit Zuid-Nederland komen (zij noemen ons, Vlamingen, ook meestal ‘Belgen’). De parkings staan vol,
het verkeer loopt er vast en de treinen vanuit Nederland zitten afgeladen vol. Het afraden door Rutte en het gouverneuske van de provincie Antwerpen haalt niets uit. Vooral eerstgenoemde, met zijn staat van dienst, had beter moeten weten vóór hij die lockdown invoerde.
Ik rij al jaren niet meer naar Antwerpen met de wagen, Ik parkeer mijn auto bij het station van Herentals, waar steeds plaats is en men nog gratis kan parkeren en neem daar de intercitytrein naar de koekenstad, waar ik in een half uur in het centraal station ben (de ‘grote statie’ voor de kenners). Met de auto nog naar Antwerpen rijden duurt eens zo lang, ook zonder een invasie van ‘Hollanders’ en het zal nog verergeren als de Oosterweel werken er ooit zullen beginnen.
De heisa omtrent de sluiting van de cultuurhuizen bereikte gisteren een climax, toen de Raad van State, na klacht van de sector, besloot de verplichtingen opgelegd door het overlegcomité (gedeeltelijk?) te schorsen. De zaak bewees ondertussen wel dat wij in een land leven van twee werelden. In Wallonië besloten 49 theaters en bioscopen niét te sluiten, in Brussel 44 en in Vlaanderen 0 (nul). Afgezien van de vraag of de burgerlijk ongehoorzamen gelijk hadden of niet, het bevestigt wat ik hier reeds meermaals geschreven heb: als een Belgische wet de francofonen niet aanstaat, dan vegen ze er hun voeten aan. Dat hebben we vroeger ook al mee gemaakt, o.a. bij de toelatingsexamens voor (tand)artsen. Dat ze nu van de Raad van State gedeeltelijk gelijk krijgen is voorlopig nog de uitzondering die de regel bevestigt, maar is voor herhaling vatbaar als er straks ook klachten vanuit Vlaanderen zouden worden ingewilligd. ‘Eerst zien’, zei de blinde.
‘Dura lex, sed lex’, heette het in het Romeins Recht: ‘Hoe hard ook, de wet is de wet’ is de vrije vertaling ervan en die gold in dit land nog altijd blijkbaar alleen voor de Vlamingen. Het wordt dan ook stilaan tijd dat we met dit land ophouden. De Vlamingen gaan niet over tot burgerlijke ongehoorzaamheid, ook als het hen niet zint. Voor de francofonen blijkt dat geen probleem te zijn.
En als er dan toch schuld moet bekend worden dan is dat volgens Magnette, de voorzitter van de grootste partij in de federale regering ‘een collectieve vergissing’, zoals lezer Ottorongo gisteren al meldde in zijn reactie. Magnette creëerde hierbij een variant op het klassieke politieke zwartepietenspel, maar gaf daarbij wel toe dat het kraakt langs alle kanten. En Crootje die zijn premierschap aan de PS te danken heeft, kan niet anders dan diens mening bijtreden. Hij is er vet mee, met de bonus van zijn premierschap.
---
En dan nog dit.
In mijn blog van 11 dezer (‘De omikronisatie’) schreef ik reeds dat de besmetting door deze variant van het corona virus wel besmettelijker kon zijn, maar niet zo gevaarlijk. Dat wordt nu, twee maanden na het eerste nieuws daarover, met de regelmaat van een klok bevestigd. Het zou goed kunnen zijn dat die omikron niet veel meer blijft dan een griepje, wat maakt dat de partij paniekvoetbal die daaromtrent gevoerd wordt – en niet alleen bij ons – belachelijk is en tenslotte niets meer betekent dan een schaamlapje waarmee de politiek haar zwakheid tracht te verbergen.
Vorige week overleed Reiner Paping (90), de man die in het voorjaar van 1963 de zwaarste Elfstedentocht ooit won. Het was toen -18°C overdag, er waren zo’n duizend deelnemers, waarvan amper 10% de aankomst haalden. Paping had 20 minuten voorsprong op de tweede.
Die Elfstedentocht was de eerste die bij ons op Tv werd uitgezonden, toen nog in zwart-wit. Dit werd mogelijk gemaakt door de ploeg van onze BRT, die bij ons toen reeds het verloop van de wielerkoersen filmde, iets waar ze in Nederland nog niet aan toe waren.
Voor mijn vrouw en mij was die winter van 1962/1963 ook een om nooit te vergeten. Het was onze eerste winter na ons huwelijk in de zomer van 1962. Van ergens in december 1962 tot begin maart 1963 bleef het overdag vriezen en lag er sneeuw. In onze tweede winter, één jaar later, woonden we op Sardinië. Een groter contrast was niet denkbaar.
---
Wat me ook is bij gebleven van de zwart-wit Tv, was de eerste uitzending van de wereldkampioenschappen voetbal vanuit Zweden in 1958. Wij hadden thuis toen nog geen Tv, maar een buurman had die wel en de halve straat zat bij hem ernaar te kijken. Brazilië haalde er zijn eerste wereldtitel met spelers als Pepe, Didi, Garrincha en vooral Pele, allemaal koosnaampjes, want hun echte namen waren te lang en te ingewikkeld om uit te spreken. Garrincha blijft voor mij de beste rechtsbuiten die ik ooit gezien heb. Pele was toen amper 18 jaar en even oud als ikzelf, die al blij was te kunnen spelen bij de juniores van Kalmthout SK.
Na het massaal protest van de culturele sector op Tweede Kerstdag kan men zich ernstig afvragen hoelang deze federale regering het nog gaat trekken. De betogers, die het netjes hielden op de Brusselse Kunstberg, hebben grotendeels gelijk. De maatregelen die tegen hun sector zijn genomen, waren niet eens gevraagd door de ‘experten’ maar een idee van de politiek zelf. Komt daar nog bij dat die culturele sector altijd eerder linksgezind was (denk maar aan de vete met Pasbon) en nu niet alleen protesteert tegen een linkse regering, maar zelfs de burgerlijke ongehoorzaamheid predikt en daarin niet eens wordt lastig gevallen door politie en/of gerecht, waar men de besluiten van het Overlegcomité ook stilaan beu wordt. Er was ook protest in Luik en Namen en enkele organisaties stappen naar de Raad van State.
Tot nu toe dacht men dat corona de lijm was die Paarsgroen+ bijeen hield, waardoor die het zich kon veroorloven de andere nijpende problemen te kunnen uitstellen of minimaliseren. Denk maar aan de kernuitstap, het stikstofprobleem, de energiebevoorrading, de inflatie, de index, de hervorming van de financiën en de pensioenen. Niets werd serieus aangepakt, laat staan opgelost. Wat nog overbleef was corona die wel de lijm leek die deze ploeg aan elkaar hield. Ook die lijm houdt nu niet meer.
Crootje heeft ooit eens een federale regering doen vallen toen hij zgz ‘de stekker eruit trok’. De kans is groot dat zijn regering hetzelfde gaat meemaken. Vlaanderen zal er alvast niet om rouwen.
Ik kom even terug op het verhaal over de kernuitstap, want het is te gek om los te lopen. Pure (groene) waanzin.
Bijna alle landen rondom ons sluiten hun jongste kerncentrales nog niet en houden de deur voor kernenergie open. Alleen Duitsland doet dat niet, met het gevolg dat ze daar de stroom het duurst van allemaal is. Daar de hernieuwbare stroom het verlies door de kernuitstap er nog niet compenseert, stookt men er wel verder niet alleen steenkool, maar zelfs de nóg vervuilendere bruinkool.
Ondertussen is met beter hopen de tijd verlopen, zodat de kans reëel is dat er in maart 2022 geen andere optie meer zal overblijven dan de kerncentrales te vervangen door dure, gesubsidieerde, vervuilende gascentrales.
De nieuwe kerncentrales op thorium zullen veiliger en gemakkelijker inzetbaar zijn en zullen maken dat kernenergie zowat overal straks bij de groene stroom zal gerekend worden, uitgezonderd in dit apenland (dixit Mark Eyskens); waar een liberale partij nog maar eens haar principes heeft verloochend voor de postjes en de christendemocraten hun Duitse geloofsgenoten zullen vergezellen richting kiesdrempel.
’ Er is geen duidelijke oplossing in het dispuut tussen Rusland en het Westen plus Oekraïne. Om te beginnen moet Oekraïne mee aan tafel zitten. Poetin moet niet aangemoedigd worden Oekraïne te beschouwen als een handpop van het Westen, want dat is ze niet. Vervolgens zou het doel moeten zijn voor Poetin zelfs een mindere oorlog niet aantrekkelijk te maken. Hij zou moeten begrijpen dat hij meer te winnen en minder te verliezen heeft door Oekraïne te bedreigen dan er oorlog tegen te voeren. Jammer genoeg is hij een meester in het uitvinden van voorwendsels voor mindere agressiviteiten, die hij daarna openlijk ontkent, zelfs als ze te zien zijn op Tv in de hele wereld. Zolang Poetin aan de macht blijft, zal hij een bedreiging vormen voor zijn buren.’
Bovenstaande alinea is niet van mij. Ik heb ze vrij vertaald uit het weekblad The Economist van 18 dezer (oplage: één miljoen) en zou het niet beter kunnen verwoorden, nadat ik zelf al eens geschreven heb dat niet Rusland op zich, maar het Rusland van Poetin een schurkenstaat is.
---
Een andere grootmacht die de wereldvrede bedreigt, is China, dat blijft bewijzen dat het zich niets aantrekt van gemaakte akkoorden als het niet meer in haar kraam past. Het beste voorbeeld daarvan is Hong Kong dat in 1997 door de UK aan China werd afgestaan, op voorwaarde dat een zekere democratische vrijheid voor 50 jaar zou gegarandeerd blijven. We zijn nu amper de helft van die tijd verder en China trekt er zich niets meer aan van de genomen verplichting. De wetten werden er ‘aangepast’ en de oppositie politiek monddood gemaakt. Dat werd nog eens duidelijk toen deze week het laatste monument van de studentenopstand van 1989 (het zgn ‘Tiananmenprotest’) uit de universiteit van Hong Kong werd verwijderd.
---
Bij ‘Vrede op aarde’ zegt men niet voor niets ‘ voor de mensen van goede wil’. Zo te zien, zijn er ook altijd nog anderen.
Mijn blog van 2 dezer had reeds als titel ‘Kernuitstap wordt kernuitstel’. Na de zoveelste samenscholing van het Overlegcomité, een debat van 11 uur dat de hele nacht duurde, zou het nu worden: ‘Kernuitstel blijft kernuitstel’. Men heeft nu nl beslist de beslissing uit te stellen tot 18 maart 2022. Paarsgroen+ blijft bij wat zij Plan A noemt, nl dat alle huidige kerncentrales in 2025 zullen worden gesloten en vervangen worden door vervuilende, dure gascentrales, die tijdelijk dienst zouden doen tot ook België eventueel modulaire, kleinere en veiligere kerncentrales zou kunnen inschakelen, iets wat andere landen al hebben beslist te zullen doen. Dat zou dan Plan B kunnen worden, maar niemand die echt weet wat dat zou kunnen inhouden. Want het is helemaal niet zeker dat tegen 2025 nieuwe gascentrales de helft van de huidige stroomproductie van de bestaande kerncentrales zullen kunnen overnemen. In de eerste plaats zou die van Vilvoorde, aan wie de vergunning is geweigerd, tegen die tijd toch moeten kunnen draaien. Lukt dat niet, dan komen drie andere plaatsen in beeld, maar vergeet men erbij te zeggen dat ze alle drie duurder waren dan wat Engie voor die van Vilvoorde bood en dat tegen de twee Waalse die daarbij betrokken zijn, een beroep loopt vanwege het – nota bene - groene burgerinitiatief Tegengas (mijn blog van 15 dezer).
---
Kortom, het blijft huilen met de pet op. In een recent uitgegeven boek (‘Het gestolde land’) schrijven historici Kristof Smeyers en Eric Buyst, dat de huidige Belgische politiek een voortzetting is van die van Jean-Luc Dehaene, die ooit beweerde dat hij de problemen zou oplossen als ze zich stelden. Wat nu gebeurt is nog veel erger: men lost de problemen niet op, ook niet áls ze zich stellen.
Wie de dag van vandaag een elektrische auto wil kopen, moet daarvoor niet alleen zowat het dubbele betalen als voor een vergelijkbaar voertuig met verbrandingsmotor. De kans is groot dat de koper meer dan een jaar zal moeten wachten vóór de wagen zal geleverd kunnen worden, dit o.w.v. toeleveringsproblemen van diverse chips. Daarna is het uitkijken of men thuis voor de oplading een aansluiting zal kunnen plaatsen of moet rekenen op het plaatsen van een laadpaal in de omgeving. Verder is er te hopen dat er tegen die tijd genoeg elektriciteit voorhanden zal zijn en blijven. Zoiets noemt men vooruitgang.
---
Het zwaar internationaal vrachtvervoer zal moeten wachten tot de waterstof rendabel zal worden en dat kan nog wel enkele jaren duren. Een mooi bewijs dat de sector van het zwaar vervoer er niet in gelooft, is het feit dat DAF Trucks nog dit jaar met een compleet nieuwe traditionele generatie is uitgekomen, die nog vele jaren zal rijden én dat die nieuwe generatie is uitgeroepen tot ‘International Truck of the year 2022’. Dat laatste een bewijs dat de hele sector zowat hetzelfde zal denken.
Het verhaal over het omikron virus begint hoe langer hoe meer te lijken op dat van de Pfos/Pfas klucht. Van toen het omikron virus werd ontdekt in Zuid Afrika, werd gezegd dat het besmettelijker was dan het delta virus, maar niet zo gevaarlijk. Dat laatste wordt ondertussen overal bevestigd door minder ziekenhuisopnames, terwijl er tot nu toe – bij mijn weten - nog altijd een eerste persoon zonder onderliggende kwalen aan is bezweken. Toch wordt er overal door ‘specialisten’ én politici op gereageerd alsof omikron zowat het einde van de wereld zou kunnen betekenen.
---
We zouden beter wat meer aandacht besteden aan het grotere plaatje, waarbij we in dit land voor meerdere cruciale jaren in de kou riskeren te staan.
De loonkosten dreigen te gaan stijgen met 4,5%. Door onze automatische loonindex riskeren we daarbij Europees én mondiaal niet meer concurrentieel te zijn.
Het onderwijs, waarin we in Vlaanderen als regio tot de top behoorden, is er flink op achteruit gegaan. Onze technische scholen hebben zelfs het geld niet meer om moderne machines aan te kopen, De hogere loonkosten kunnen door de automatisering en digitalisering niet meer gecompenseerd worden op het gebied van de productiviteit t.o.v. de buurlanden. Om ergens nog een vergunning te krijgen, moet men wachten op Godot. Terwijl de nieuwste Nederlandse regering respectievelijk 35 en 25 miljard euro uittrekt voor de klimaat- en stikstofuitdagingen, kunnen wij ons alleen nog druk maken over de schulden die dit land kent en die Griekse dimensies aannemen.
Kortom, om uit deze ‘Scheiße’ te geraken, volstaat een nieuwe zoveelste Belgische regering niet meer, maar moeten we dit land herverdelen om Vlaanderen de kans te geven die het verdient. In het slechtste geval zullen we daarop moeten wachten tot 2024 en kunnen we alleen maar hopen dat het ondertussen niet erger wordt.
Eén van de redenen waarom het steeds moeilijker wordt een regering te vormen in een democratisch land, is het toenemend aantal partijen .Vroeger was dat een fenomeen dat voornamelijk in Italië voorkwam, maar de huidige Belgische Paarsgroen+ regering, met zeven partijen; moet daar niet voor onderdoen. In Nederland hebben ze ook al vier partijen nodig om aan een fatsoenlijke meerderheid te geraken en zelfs in Duitsland was het geleden van 1950 dat ze nog eens een Bondsregering hadden gehad met meer dan twee partijen.
Bovenstaande neemt niet weg dat er nog steeds partijen bijkomen, ook bij ons. In Vlaanderen is er een nieuwe linkse partij opgericht, in Wallonië plant men een nieuwe rechtse.
Die nieuwe linkse Vlaamse partij heeft de naam ‘Vista’, wat ’t Pallieterke ertoe bracht de titel ‘Hasta la vista’ te bedenken, Spaans voor ‘Tot ziens’. Ze zou ontstaan zijn uit het brein van enkele leden van de progressieve denkgroep ‘Vlinks’, een samentrekking van Vlaams en Links. Er zijn in het verleden al meer links-Vlaamse groepen en partijen ontstaan, maar die was nooit een lang leven beschoren. De meest geloofwaardige was nog die van de Gravensteengroep, maar ook daarvan hoort men zo goed als niets meer. Links in Vlaanderen heeft steeds hoofdzakelijk de Belgische kaart getrokken en schuilde onder de vleugels van de Waalse PS, wat nog steeds het geval is met Vooruit en Groen.
In Wallonië plant men eveneens de oprichting van een nieuwe rechtse partij, zowat de opvolger van het in 2019 ter ziele gegane PP, de Parti Populaire. De man die er nu weer mee wil beginnen, een zekere Jérôme Meunier, was de oprichter van de jeugdafdeling van de PP en probeert het nu dus met de grote mensen. Alhoewel de man, een perfect tweetalige Brusselaar, niet meteen een belgicist kan genoemd worden. Zoals Georges-Louis Bouchez, die nog altijd geen woord Nederlands fatsoenlijk kan uitspreken, zal er ook van zijn nieuw rechts, dat hij ‘Chez Nous’ gaat noemen (doet denken aan ‘Comme chez soi’) meer dan waarschijnlijk niet veel in huis komen. Nog vóór zijn nieuwe partij is gestart hebben de Franstalige media er al een cordon médiatique tegen uitgesproken.
Om in de culinaire wereld te blijven, ‘teveel koks bederft het eten’ en dat is in de huidige Belgische politiek nu al het geval. Meer partijen zal leiden tot nog meer verwarring en daarvan hebben we sinds de intrede van corona ons deel al ruim van gehad.
We zitten momenteel in ‘de warmste week’, een jaarlijkse gebeurtenis die heel wat geld probeert op te halen voor allerlei goede doelen. Het thema dit jaar is ‘Kunnen zijn wie je bent, dat verdient iedereen’. Leuk, maar wat twijfelachtig, om het voorzichtig uit te drukken. Ik zou het zelfs een ongelukkig idee willen noemen. M.i. kunnen sommige mensen best iemand anders zijn. Er lopen de dag van vandaag misschien wel meer zich ongelukkig voelende mensen rond dan ooit tevoren, al kan dat ook te maken hebben met het feit dat tegenwoordig, via de (a)sociale media, álles op straat wordt gegooid. Van kleine pesterijen tot criminele daden, bijna alles wordt op het Internet gezet, soms door de daders zelf, die er daarna zich over verwonderen dat ze worden aangehouden en berecht.
De huidige warmste week, een week waarin het – nota bene - voor de eerste keer serieus zou kunnen gaan vriezen deze winter, wekt nog wel enkele bijkomende bedenkingen. Het lijkt erop dat deze week ook een zeker ‘woke’ gehalte heeft. ‘Woke’ betekent, voor wie het nog niet zou weten, eigenlijk zoiets als ‘wakker worden’ en is een extreme vorm van politieke correctheid die is komen overwaaien vanuit de States, waar het een boost kreeg na het tot stand komen van ‘Black Lives Matter’ (BLM), dat op zijn beurt ontstond na de gewelddadige dood van een zwarte crimineel door politiegeweld. Dat was erg en niet goed te praten, maar volgens mij toch niet voldoende om alle Westerlingen met een schuldgevoel op te zadelen. Dat ging o.a. al zover dat een vrouwelijke blanke tolk het verbod kreeg een boek van een zwarte auteur te vertalen, omdat een BLM-organisatie ervan uitging dat zij zich niet daarin kon inleven.
Men zou, bij manier van spreken, beter de kerk in ’t midden houden, al lijkt dat voor sommigen al een brug te ver. Straks gaan we ons nog afvragen of we zelf nog normaal zijn.
---
Met mijn excusus voor de vertraging il mijn blog gepost te krijgen. Technisch probleem gehad, waarmee zelfs de shsteembeheerder aardig wat werj gad.
