Zoals verwacht heeft Bart De Wever het ontslag als federaal formateur aan de koning gegeven. Voor de tweede keer. Het verschil is dat de koning het deze keer in beraad houdt en Bart nog een extra week krijgt om eventueel nog iets geregeld te krijgen met zijn Arizona-gezelschap. Zoals ik al meer geschreven heb, past die linkse partij van ons mateke niet in een centrumrechtse regering. Sinds het bij de lokale verkiezingen in Gent duidelijk werd dat de kaviaarsocialisten binnen Vooruit het niet meer voor het zeggen hebben, zal De Wever andere oplossingen moeten zoeken, niet alleen op federaal, maar ook op regionaal en zelfs stedelijk vlak.
Alternatieven zijn er wel, maar dan met een flinterdunne meerderheid en/of zonder meerderheid in Vlaanderen, Tijd voor de Senelle-doctrine, zou ik zeggen, waarbij een meerderheid van Vlaams-nationalisten – N-VA, VB + 2 moedigen uit de andere Vlaamse partijen met het hart op de juiste (Vlaamse) plaats - in het eigen parlement Vlaanderen uitroept tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Een eerste stap naar een zelfstandiger Vlaanderen .
In ’t Pallieterke van deze week stond er een interessant artikel van Karim Van Overmeire, de auteur van o.m. “’De Guldensporenslag, het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis’. Deze week had hij het over Talleyrand (voluit geschreven: Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord), een van Frankrijks meest bekende politici-diplomaten. Talleyrand overleefde de Bourbons, Napoleon en Waterloo. Na de slag bij Waterloo probeerde hij, als Frans ambassadeur in Londen, het grondgebied, dat later België zou worden, bij Frankrijk te houden. Toen dat niet lukte, was hij een van de voorstanders van een nieuwe staat, waarin hij zelf echter niet erg geloofde. Zijn eigen woorden:
‘ De Belgen? Dat gaat niet blijven duren. Dat is geen natie. Tweehonderd protocollen houden een natie niet overeind. Dit België zal nooit een land worden’.
De man moest eens terugkomen. Het land bestaat nog steeds, ook al is vandaag menigeen ervan overtuigd dat het nooit meer zou uitgevonden worden.
De Vlaamse regering wil de aankooppremie op de elektrische wagens afschaffen. Daarvoor had Vivaldi 20 miljoen euro uitgetrokken tot eind 2024, tot bleek dat de aanschafpremie niet volstond voor dit jaar. Finaal wordt dat ± 45 miljoen, meer dan het dubbele dat voorzien was. In Duitsland, waar ook zo iets bestond, stortte de verkoop van elektrische wagens, die meestal verkocht worden als bedrijfswagen, in nadat de premie werd afgeschaft. De reden daarvoor was dat de verkeersbelasting ook daar was vastgesteld op de uitlaat van CO2. Dat wordt nu ‘aangepast’, zodat het aanschaffen van een elektrische wagen niet meer interessant genoeg is.
Daar houdt het niet mee op. De aanschaf van een elektrische wagen kost nog altijd zo’n twee tot drie keer meer dan de klassieke wagen met verbrandingsmotor. Bij de reclame voor die wagens geeft men meestal niet de aankoopprijs, maar zegt men dat de auto zoveel kost per maand (‘exclusief BTW’), en zegt men er niét bij hoeveel maanden men daarna zal moeten afbetalen. Ik noem dat boerenbedrog. Om nog te zwijgen over de kans van een brand als er iets fout loopt met de accu.
Vanaf 1 januari 2025 wordt de prior-postzegel duurder. Nog eens duurder, zeg maar, want het is de laatste jaren al meermaals gebeurd. Het lijkt logisch, omdat er steeds minder brieven verstuurd worden, maar daarmee is België wel een van de duurste landen in Europa. Alleen in Denemarken en Italië is de priorzegel, of wat ervoor moet doorgaan, nog duurder. Wat men daarbij wel eens vergeet is, dat het meestal oudere mensen zijn die nog brieven via de Post versturen, gewoon omdat ze geen PC hebben. Ik tel er zo een zestal in mijn eigen familie- en vriendenkring. Die krijgen bij verjaar- en feestdagen van mij nog altijd felicitaties via de Post. En daarbij houdt het niet op.
Vorig jaar kwamen twee van mijn brieven, verstuurd van Kasterlee naar Mechelen - dus binnen dezelfde provincie – niet aan en kreeg ik ze maanden later terug met de vermelding ‘adres onbekend’, terwijl dat helemaal niet waar was. Dit jaar gebeurde dat opnieuw, waarna ik besloot mijn brieven niet meer te posten in Kasterlee, maar in een omliggende gemeente. Ondertussen ben ik erbij uitgekomen dat de schuld waarschijnlijk niet ligt bij de Bpost van Kasterlee, maar bij het distributiecentrum waar de Kastelse Post de brieven naartoe stuurt. Resultaat van dit alles is wel dat ik alleen nog in de Kastelse Post kom voor aangetekende brieven.
Gisteren was er nog eens een vergadering van de 5 partijen die kandidaat zijn om de volgende federale regering te vormen. De derde zgz ‘supernota’ van Bart De Wever werd daar voor de derde keer afgewezen door ons mateke, waardoor de kans groot is dat De Wever maandag a.s., bij zijn volgend bezoek aan koning Filip, zijn ontslag zal aanbieden en dat we dus nog altijd onderweg zijn ons eigen wereldrecord voor het vormen van een federale regering – 541 dagen – te verbeteren.
Net zoals de twee vorige federale vergaderingen kwam er geen akkoord omdat muggenzifter Transconnah dwars blijft liggen. De kans is dan ook groot dat De Wever er mee ophoudt en zal kiezen voor de voortzetting van zijn job als burgemeester van de koekenstad. De vraag is maar of zijn N-VA partij die stad nog verder zal willen besturen samen met Vooruit, dat in Gent al bewezen heeft zijn eigen kiezers niet onder controle te hebben. Om de Antwerpse klucht compleet te maken, ligt het initiatief daar momenteel bij Vlaams Belanger Filip De Winter, die na het forfait van communist Joske D’Haeze, volgens de nieuwe verkiezingswet, aan de orde is.
Als ook in Antwerpen het akkoord tussen N-VA en Vooruit, de zgz ‘Nieuwe Vooruit Alliantie’, niet meer stand zou houden, waarom zou het dat dan wél doen in de pas opgerichte nieuwe Vlaamse deelregering?
Zoals ik reeds vermeldde in mijn blog van 25 dezer zal het Prinses Elisabeth Eiland driemaal meer kosten dan eerst gepland, en dan praten we over miljarden euro. Datzelfde geldt ook voor de Oosterweel-verbinding. Die extra kosten zouden er grotendeels gekomen zijn nadat werd vastgesteld dat de gronden rond de 3M-fabriek in Zwijndrecht vervuild werden door Pfos- & Pfas-stoffen. Ik heb dat nooit ontkend, maar anderzijds is er sindsdien – en we zijn al enkele jaren verder – nog altijd een eerste persoon die ervan ziek moet worden en dient het Pfos/Pfas verhaal ook om de uit de hand lopende kosten van de werken rond Antwerpen mee te verrechtvaardigen.
Had men indertijd de Lange Wapperbrug gebouwd, dan zou daarmee het mobiliteitsprobleem rond de koekenstad niet zijn opgelost, maar wel een stuk eenvoudiger zijn geweest en zeker miljarden minder hebben gekost.
Voor wie het zich niet meer zou herinneren: bij het referendum over de Lange Wapper in Antwerpen in 2009 brachten slechts 133.288 op een totaal van 388.089 Antwerpse kiezers een geldige stem uit (34,34%). Dat terwijl het gros van het verkeer op de ring bestond (en nog bestaat) uit voertuigen van mensen van buiten de koekenstad, maar die mochten niet mee stemmen.
In enkele van mijn vroegere blogs schreef ik dat de lokale verkiezingen van 13 oktober niet veel zouden veranderen aan die van 9 juni. Ik denk dat ik mijn mening zal moeten herzien, zeker als het blijft rommelen in Gent én Antwerpen. Zo te zien (en te horen) blijft er van de ‘Bromance’* tussen De Wever en ons mateke niet veel meer over. De Nieuwe Vooruit Alliantie davert al op haar grondvesten, nu Transconnah moet vaststellen dat een groot deel van zijn achterban hem niet meer volgt in Gent en het afwachten wordt of zich dat in de koekenstad zou herhalen.
In Gent komt Groen nu aan het woord, in Antwerpen wordt dat Vooruit, nadat daar Joske D’Haese zijn kans terecht onbestaande vond. Hoe het resultaat ook zal zijn, het blijft onwaarschijnlijk dat die partijen straks een nieuwe federale regering zullen vormen als er daarbij nog een extra ruziemaker bij zal komen in de persoon van Georges-Louis Bouchez.
*Bromance staat voor een niet seksuele vriendschap tussen twee mannen.
Het akkoord tussen de rood/blauwe coalitie van ‘Voor Gent’ en de N-VA werd zondagavond in blessuretijd door de rode achterban verworpen. Ze zijn daar zo weer bij ‘af’ aanbeland. ‘Voor Gent’ en Groen moeten er nu trachten tot een akkoord te komen. Een bittere pil voor de salonsocialisten van ons mateke die ook de vorming van een nieuwe federale regering zal bemoeilijken. Zoals ik in deze rubriek al meermaals heb geschreven, passen de kaviaarsocialisten van Transconnah niet in een centrumrechtse coalitie. Voor de volgende federale regering voorspelt dat alleen maar ellende. De enige zekerheid in Gent is dat Mathias Declercq er burgemeester zal blijven. Als ‘Open-VLD’er à la Lachaert’ is hij bereid koste wat kost samen te werken met iedereen, zelfs met God en klein pierke, zolang hij maar burgemeester kan blijven. Principes heeft de man niet.
Ons mateke heeft zich tijdens de discussies niet laten zien in Gent, nochtans de grootste stad in zijn eigen provincie. Hij is echt een geboren leider, maar dan van het soort dat eerst ziet naar waar de troep loopt en dan voorop gaat lopen.
De nieuwe onderhandelingen zullen voor Groen in Gent geleid worden door ene Hafsa el-Bazioiul, huidig moslima-schepen met hoofddoek en ooit op pelgrimage geweest in Mekka, waardoor ze de ‘el’ in haar naam mag dragen…
--
In Izegem is nu ook hetzelfde gebeurd als in Gent en heeft een deel van de achterban van de lokale partij het akkoord met het VB toch niet goedgekeurd. Daar blijken zelfs fysieke bedreigingen aan te pas te zijn gekomen, waarbij sommige mensen van de nieuwe meerderheid met het VB te horen kregen dat ze hun job riskeerden kwijt te spelen. Maffia is hier het woord.
Het gaat niet alleen niet goed met het land België, ook niet met het onderzoekschip met dezelfde naam – weliswaar in het Spaans: Belgica’ – dat al enkele jaren doelloos in de haven van Zeebrugge aan de ketting ligt. Het schip, genoemd naar dat van ontdekkingsreiziger André de Gerlache, waarmee die in 1898 naar de Zuidpool trok, kreeg er in de zomer van 2022 een grondige beurt en werd er toen ‘gedoopt’ door kroonprinses Elisabeth.
Raar genoeg werd de uitbating van het schip door de Belgische overheid aan de Franse reder Genavit gegeven, die het bemande. Die twee blijken nu in conflict te liggen over de kosten, waardoor er niets meer mee gebeurt. Het land dat niet meer zou uitgevonden worden, heeft nu ook een schip met dezelfde naam dat niet meer uit zal varen zolang er geen centen – veel centen – op tafel komen. Centen die er niet zijn; het land heeft alleen nog schulden.
Geen Middelkerke dus, maar wel Izegem, waar hetzelfde gebeurde als in Ranst. Een plaatselijke partij maakte ook daar een akkoord met het VB. Uitgerekend dan nog in Izegem, de thuisbasis waar Geert Bourgeois zijn politieke carrière begon. Dezelfde Bourgeois die later bij de Volksunie het cordon tegen het VB mee zou ondertekenen! Zoals in Ranst werden enkele lidkaarten van cd&v en Open VLD-leden ingetrokken. Als dat zo verder gaat, hebben die partijen, die het nu al niet breed hebben, straks helemaal geen leden meer.
--
In Middelkerke heeft Lijst Dedecker dan toch besloten een coalitie te vormen met de N-VA om zo in koers te blijven voor ‘het grote geld uit Brussel’, zoals Deckerken het al stelde. Hij zal er zelf niet slechter van worden, al zal menig Middelkerkenaar er het zijne van denken. ‘Omwille van de smeer, likt de kat de kandeleer’. Hopelijk houden ze in Middelkerke de kerk in het midden!
--
Ondertussen is er in Gent een akkoord tussen het rood/blauwe ‘Voor Gent’ en de N-VA, dat nog door de leden bekrachtigd moet worden en is het ook zo goed als zeker dat de Nieuwe Vooruit Alliantie na Gent ook de koekenstad gaat besturen. Ze hebben daar zelfs geen derde partij meer voor nodig. Die van cd&v mogen al blij zijn dat ze regionaal nog mogen meespelen, waarschijnlijk ook federaal omdat het daar niet zeker is of en hoe de confrontatie tussen ons mateke en Georges-Louis zal werken en/of blijven duren...
--
Tenslotte kwamen er zowel in Gent als in Izegem tegenstanders van het VB op straat om luidkeels te reclameren. Dat zal niet veel uithalen. Voor wat komt men tegenwoordig niét op straat?
Het gaat niet goed met de Nieuwe Vooruit Alliantie. De kaviaarsocialisten worden gegarandeerd het grote vraagteken in de vorming van een overigens verder centrumrechtse federale regering. Daarover zal nog e.e.a. besproken moeten worden. Maar, zoals ik in mijn blogs al een paar keer gesuggereerd heb, horen de salonsocialisten van de ‘gauche caviar’ niet thuis in een centrumrechtse federale regering. Transconnah begint, net zoals in de aanloop naar de Vlaamse regering, weer meteen zijn veto’s te stellen tegen verscheidene punten van Bart De Wevers nieuwe supernota. Daarbij krijgt hij nu te maken met Bouchez die terecht de belangen van zijn eigen partij verdedigt en niet zomaar bij elke vingerknip van ons mateke zijn eigen liberale principes zal verloochenen. Stratego De Wever zou er best iets van kunnen leren.
Ondertussen hebben donderdag de eerste gesprekken na 13 oktober plaats gevonden en is er geen akkoord bereikt. De kans is groot dat er, net zoals bij de vorming van de Vlaamse regering, een zoveelste verloren week zal zijn, nu tijdens de herfstvakantie.
De kosten voor het Prinses Elisabeth Eiland - ons Belgisch vlaggenschipproject - het eerste energie-eiland ter wereld dat zou werken als .een elektriciteits-hub tussen de windmolens in zee en het vasteland, zal geen 2,2 miljard euro kosten zoals gepland door Tinne Van der Straeten, onze groene Vivaldi-minister, maar meer dan 7 miljard. Als Arizona er komt, zal de nieuwe federale regering minstens 5 miljard extra schulden moeten maken, bovenop de reeds bestaande kleine 30 miljard.
Het eiland is het zoveelste groen project, waarbij wij in de eerste plaats alleen maar armer van zullen worden
Hopelijk eindigt het niet zoals die song van Tab Hunter in een film van Pat Boone uit de jaren 1950: ‘There is no island at all; just a picture on my wall’…
Ondertussen lijkt Van der Straeten zich van geen kwaad bewust. Het zal immers een werk worden voor de volgende federale regering en daarin zullen geen Groenen meer te bespeuren zijn. Evenmin als in Mechelen trouwens waar ze, zoals in Gent, uit het stadsbestuur zijn gestemd.
* Schateiland is ook de naam van het overbekend boek van Stevenson.
Mijn dank aan lezer Jef Verrijcken, die liet weten dat Geert Bourgeois het cordon wel zou bevestigd hebben, maar dan nog in zijn Volksunie-tijd en waarschijnlijk niet als eerste voorzitter en stichter van de N-VA. Officieel heeft die N-VA dat cordon dus niet ondertekend, maar is het wel de partij die er het meest van profiteert, terwijl zo’n kwart van de Vlaamse kiezers er het slachtoffer van is en Vlaanderen daardoor steeds verzwakt blijft in de confrontaties tussen de gewesten. Democratisch kan men dit niet noemen. Wij blijven het enige democratische land ter wereld waar de meerderheid het niet voor het zeggen heeft en dat zal in de nabije toekomst niet anders zijn.
E.e.a. wil echter niet zeggen dat we niet moeten blijven proberen er het beste van te maken. Als er straks een nieuwe federale regering zou komen met een Vlaamse meerderheid, dan moet die meerderheid er in de eerste plaats voor zorgen dat alle Belgische gewesten de tering naar de nering zetten. Zonder de PS aan Waalse kant is dit een enige kans, al zal e.e.a. moeten gebeuren via een zoveelste staatshervorming waarvoor 2/3 van de stemmen vereist blijft. En dan hebben we het nog niet gehad over Brussel.
In Gent worden de Groenen na 12 jaar uit de meerderheidscoalitie gezet en waarschijnlijk vervangen door de plaatselijke N-VA. Grote heisa bij de groene achterban die dacht van de stad een speerpunt te maken van een ‘progressief’ beleid, dat in de eerste plaats alles en nog wat verbiedt en daarna de gepeperde rekening aanbiedt. Het is een beeld dat ook elders bestaat, maar in Gent dachten ze het warm water te hebben uitgevonden. Ondertussen is ook het komisch duo dat de partij regionaal leidde opgestapt.
Wat in Gent gebeurt is in feite een voortzetting van de Nieuwe Vooruit Alliantie die nu al de ruggengraat vormt van de Vlaamse regering en straks waarschijnlijk ook in Antwerpen de lakens gaat uitdelen. Het enige verschil zal zijn dat in Gent liberaal Mathias De Clercq burgemeester zal blijven. Voor hem – eerder van het type Quicky en Gwendolientje - maakt het helemaal niets uit welke strekking – links of rechts - de stad uitgaat, zolang hij maar zijn job behoudt. Hij heeft de vorige linkse coalitie laten doen wat ze wou en zal straks de centrum-rechtse coalitie geen strobreed in de weg leggen. ‘Eerst oomke en dan oomkens kinderen’ .
Het idee van de ‘Nieuwe Vooruit Alliantie’ om de gemeente Ranst voortaan te boycotten is een slecht idee dat al even ondemocratisch is als het cordon zelf. Hebben ze dat de voorbije legislatuur ooit gedaan in Zelzate toen de communisten van de PvdA daar mee in het gemeentebestuur zaten?
Het is trouwens nog afwachten wat Deckerken gaat doen in Middelkerke, want die heeft ook stank voor dank gekregen na als onafhankelijke op de regionale N-VA-lijst gestaan te hebben. Verder is het in Denderleeuw uitstel van executie. Ninove bis, zeg maar.
Eens de lokale verkiezingen voorbij, komt Arizona weer in beeld en is het hoog tijd dat er ook een nieuwe federale regering komt. De vraag is maar of de nieuwste versie van De Wevers supernota deze keer door de mogelijke coalitiepartners zal worden aanvaard en of zijn partij er even slecht gaat uitkomen als na de zgn Zweedse coalitie. Verder is het uitkijken naar de eerste confrontatie van ons mateke met Giorgio-Luigi, il barbuto.
Arizona kan alvast beginnen met de eerste grote hindernis, de Belgische staatsschuld die nooit zo hoog was, op orde te brengen. Met dank aan het Vivaldi van Crootje. Ook een innig medeleven met de inwoners van Aarschot die wat Gwendolientje allemaal heeft uitgespookt blijkbaar normaal vinden. Als er ooit een kampioenschap tafelspringen komt, is zij de uitgesproken kandidate voor de eindoverwinning.
--
En dan nog dit:
Toen het cordon sanitaire tegen het VB werd ingesteld, bestond de N-VA bij mijn weten nog niet en zou het dus ook de naleving van dat cordon niet onderschreven hebben. Op de Tv- schermen van VRT en VTM krijgt men dezer dagen echter wel de handtekening van Geert Bourgeois te zien, alhoewel de N-VA toen nog niet officieel bestond.
Wie kan mij uitleggen hoe dat mogelijk is? Men mag mij dat ook laten weten op mijn mailnr: guido.vanalphen@skynet.be.
Niet Ninove, maar Ranst werd de Vlaamse verrassing van de lokale verkiezingen. Twee lokale partijen maakten daar een akkoord met het Vlaams Belang en zorgden er mede voor dat – voor de allereerste keer in Vlaanderen - het verfoeilijke, ondemocratische cordon sanitaire werd doorbroken. Nu maar hopen dat er nog zullen volgen en de Vlamingen eindelijk voor 100% zullen meetellen in het land dat niet meer zou uitgevonden worden.
Wie ook een slechte beurt maakt is de kers verse Open-VLD voorzitster Eva De Bleecker, die het nodig vond te verklaren dat haar partij nooit met het VB zal samenwerken en hiermee bij het standpunt blijft van de Pest Voor Vlaanderen.
En dan is er nog Ann Vermorgen, de ‘frontvrouw’ van het ACV, die denkt zich te moeten bemoeien met de federale regeringsvorming. Ze heeft de Arizona-club een ultimatum gestuurd als die maatregelen zou treffen die de vakbondsvrijheid aan banden zouden willen leggen, wat zonder meer chantage kan genoemd worden, zeker met de wetenschap dat haar eigen cd&v mee in die regering zou kunnen zitten. Ze zou beter Ann ‘Vergisteren’ genoemd worden. Bart De Wever is nu een verwittigd man en zoals het volksgezegde stelt is zo iemand er twee waard.
Brussel heeft voor haar 19 gemeenten één brandweerkorps en dat werkt perfect. Waarom datzelfde gewest dan zes politiezones moet hebben is mij een raadsel, tenzij het daar alleen maar voor de postjes gaat. De criminaliteit, die nergens in dit land anders zo groot is en met beperkende zones geen rekening houdt, tiert er welig. Ook hier past de vergelijking met New-York dat voor zijn tienmaal grotere bevolking het ook doet met één politiekorps.
Tenslotte hoeft Brussel, zoals ik reeds meermaals geschreven heb, geen stad én gewest te zijn, maar kan het gerust één stadsgewest worden, met één burgemeester, die we minister-president kunnen noemen, één enkele gemeenteraad, die we parlement noemen, één schepencollege, één OCMW en één politiekorps. De huidige 19 gemeenten worden dan districten, zoals in Antwerpen al het geval is. Het zou een besparing opleveren van miljoenen per jaar.
Ondertussen heeft Bart De Wever van koning Filip de opdracht gekregen de draad van de federale regeringsvorming weer op te nemen en wordt het afwachten wat er gaat gebeuren nu er ook discussies zullen kunnen zijn met de francofone afgevaardigden van MR en Les Engagés. Gaat Vooruit als enig linkse partij in deze voor de rest centrumrechtse regering ook op tijd en stond dwars liggen of zal ze zich aanpassen aan een hopelijk niet-links programma?
Wat de nieuwe federale regering in elk geval moet doen, is serieus besparen om de enorme Belgische staatsschuld weg te werken. Om te beginnen moet er een eind komen aan die Fédération Wallonie-Bruxelles. Die extra Franstalige gewestregering, feitelijk de Franstalige Gemeenschap, heeft geen eigen inkomsten en maakt alleen maar schulden. Vlaanderen heeft zoiets niet, waarom zouden de francofonen het wél heb ben, tenzij om de extra politieke postjes. Door het feit dat die Fédération niet in de Grondwet voorkomt, kan ze ook zonder een staatshervorming worden afgeschaft. De taken die ze heeft, Onderwijs en Cultuur, kunnen in het Waalse Gewest geïntegreerd worden, net zoals Vlaanderen dat jaren geleden al heeft gedaan.
En dan zijn er de francofone uitspattingen die misschien wél een staatshervorming vergen, maar dat is iets voor mijn volgende blog.
In de weekeindeditie van De Standaard stond een interessant opiniestuk van Yve Marx, hoogleraar Sociaaleconomische Wetenschappen aan de UAntwerpen over de ondergang van de Open VLD. Hij beschrijft daarin o.m. onze loonnormwet, die hij een ‘Only-in-Belgium’-wet noemt, exact zoals ondergetekende, en voegt er in één adem onze vrijemarkteconomie aan toe, waarop de overheid bij wet de loongroei dicteert. En zelfs daar houdt het niet op: O.m. dat we dichter aanleunen bij het communisme dan bij het kapitalisme (met bijna 75% overheidsbeslag), maar geeft Marx toe dat we in een welvarend land leven, waarin ongelijkheid en armoede tot de laagste ter wereld behoren.
Alleen, die welvaart is grotendeels op de poef. Onze economische groei is ondermaats, de Belgische werkzaamheid pathetisch (met dank aan Wallonië en Brussel). Geen enkel rijk land combineert zo’n hoge schuldgraad met zo’n groot overheidstekort en zulke hoge financiële vergrijzingskosten.
En dat alles -voeg ik er aan toe – in een land waar de liberalen al heel deze eeuw mee aan het bewind waren en Vivaldi steeds meer op een D66 begon te lijken. Zal Arizona het beter doen?
Guy D’haeseleer heeft het dus gehaald als allereerste kandidaat burgemeester met een meerderheid van Vlaams-nationalisten. Nog dezelfde avond van de verkiezing werd bekend dat er in Ninove verkiezingsfraude zou zijn gepleegd met doktersbriefjes en volmachten. Het zou ook op drie andere plaatsen gebeurd zijn; maar dat vernamen we pas de volgende dagen. plaatsen waarin het VB geen volstrekte meerderheid haalde en er dus geen haast bij was. Het verhaal van de hond en de stok, zeg maar. We zullen zien hoe het verder afloopt. Als het bewezen wordt, zullen de schuldigen gestraft worden, maar zal het (voorlopig?) niets veranderen aan de verkiezingsuitslag.
Dat er over het schrappen van de stemplicht en – als gevolg daarvan - een veel lagere opkomst, heel wat commentaar zou komen, zowel vóór als tegen, was te voorzien. Vlaanderen stemde nog nooit zo rechts als op 9 juni, maar toch we krijgen opnieuw een soort links bestuur. Het is de relatief kleine socialistische partij die Vlaams en federaal het mooie weer maakt. Reden daarvoor is het cordon sanitair. Zo blijven de traditionele partijen de macht onder elkaar verdelen. Door extreem links en rechts uit te sluiten vergroten ze de eigen kansen. Zij wisselen van mandaat als van overhemd, in functie van hun eigen carrièreplanning: de pensioenboni, de uittredingsvergoeding, de overdadige partijfinanciering, Het onvermogen om de totaal nutteloos geworden senaat en provincieraden af te schaffen, maakt dat steeds meer mensen hun buik vol hebben van de politiek.
Het is al bijna een mirakel dat ondanks dit alles nog twee derden van de kiezers zijn gaan stemmen. Dat de gevestigde partijen dat blijven aanmoedigen heeft ook te maken met de dotaties die zij krijgen in verhouding tot het aantal gekregen stemmen en ze anders straks riskeren hun partijkassen leeg te hebben.
Ondertussen wordt er met een kwart van de Vlamingen geen rekening gehouden, alsof ze niet bestonden en lijkt alle macht in Vlaanderen naar de ‘Nieuwe Vooruit Alliantie’te gaan.
