1962 – 17 februari : Overlijden van de Leestse religieuze Florentine VAN LINDEN
Ze werd in Leest in de Hertstraat op 13 augustus 1872 geboren en trad op 4 oktober 1893 als net meerderjarige in, in de Orde van de Arme Claren-Koletienen te Eeklo. Als zuster Clara van het Heilig Kruis werd ze er geprofest op 21 juni 1895. Ze was “Eerste buitenzuster” en jubilaris van de tweede Orde. In Eeklo overleed ze op 17 februari 1962 als bijna negentigjarige. (“De St-Niklaasparochie in Leest”, W. Hellemans)
Volgens Lieve Huysmans werd Florentine Van Linden geboren op 13 augustus 1872 in de Grote Heide en niet in de Hertstraat zoals Wilfried Hellemans neerschreef. Dit als dochter van Jan Baptist Van Linden die te Leest geboren werd in 1840 en er overleed in 1919 en van Rosalia Geerts. Florentine was de 4de in de kinderrij. Zij trok als 21-jarige in 1893 naar het klooster. Haar moeder was in 1876 reeds overleden kort na de geboorte van haar 7de kind. Jan-Baptist Van Linden was in 1880 in Tisselt hertrouwd met Maria Philomena Moons. Er werden weer 7 kinderen geboren, van wie Charel (alias van ‘Broses’ naar zijn grootvader Ambrosius) de oudste was. Hij was de grootvader van Willem Van Linden. Hun tweede kind was Maria Leonia Van Linden x Alfons De Kock, de ouders van Octavie x Ferdinand Van Praet. Hun vijfde kind was Maria Florentina x Alfons Franciscus Van Breedam.
1962 – 21 februari – G.v.M. : Ongeval
“In de Bankstraat, ter hoogte van de Steenweg op Zemst, gebeurde een aanrijding tussen twee personenwagens, respectievelijk bestuurd door Van Aken Engelbert, wonende Kapellebaan 12 te Leest, en Van den Brande Edmond, wonende Capoenenweg 7 te Mechelen. Stoffelijke schade aan beide voertuigen.”
1962 – 21 februari – G.v.M. : Kaartavond Hombeekse Sportvrienden
De reuzenprijskamp, ingericht door de K.W.C. De Hombeekse Sportvrienden gaf een Leestenaar als winnaar. Op de eerste plaats eindigde De Bleser uit Leest. Helaas ontbrak zijn voornaam in het artikeltje van de krant. Hij haalde 166 punten. Tweede werd Lucien Huybrechts uit Zemst-Laar met 164 punten.
1962 – Zaterdag 24 februari : Middenstandsdag van N.C.M.V.
Naar jaarlijkse gewoonte hield de afdeling N.C.M.V. Tisselt-Leest haar middenstandsdag. Deze werd ingezet met een mis om 9 uur voor de overleden leden waarna de aanwezigen werden vergast op een lekkere biefstuk bij Mil Van Praet. Het hoogtepunt werd ingezet omstreeks 17u30 met een banket voor de aangesloten leden mannen en vrouwen. Nadien werd het woord genomen door voorzitter Jaak Eeraerts, N.C.M.V-secretaris Rik Dons en Jaak Van Hoof, arrondissementele afgevaardigde. (GvM, 27/2)
1962 – 25 februari : Arbeid Adelt : Bal verving Muziekavond
De geplande jaarlijkse muziekavond op 25 februari ging wegens onvoorziene omstandigheden niet door en werd vervangen door een bal gevolgd van een tombola bij Apers, café Zennebrug. Er was een flinke opkomst. (DB)
Foto’s :
-Zuster Maria-Clara van het H. Kruis, in de wereld Florentine Van Linden.
-De zuster tijdens een familiefeest.
- Zuster Maria Clara onderaan in het midden tussen enkele van haar medezusters.
-Haar gedachtenisprentje.
-Een bal verving de geplande muziekavond bij Apers.
“De leden van de toneelvereniging hadden hun teerfeest op 10 februari l.l. in hun lokaal bij Frans De Laet, Dorp. Buiten de zeer goed verzorgde spijskaart ontbrak het er niet aan leute. Thans weer paraat voor een volgend optreden, want er werd door de voorzitter medegedeeld dat dit jaar het 40-jarig bestaan van de vereniging op waardige wijze zou worden gevierd. Veel succes !” (DB-1962)
1962 – 11 februari : C.V.P. arrondissement Mechelen hield studiesamenkomst
Dit vond plaats in het lokaal “Volksbelang”, Onder den Toren 9 te Mechelen om 10 uur. De burgemeesters, schepenen, gemeenteraadsleden en leden van de C.O.V. van de gemeenten Mechelen, Walem, Heffen, Leest, Hombeek, St. Kat. Waver, O.L.Vr. Waver, Bonheiden en Rijmenam kregen informatie over : -Gemeentelijke fiscaliteit 1962 door Senator C. Neefs. -Regionale en lokale problemen door Arr. Secretaris Stan De Clercq. (GvM, 8/2)
1962 – Zondag 11 februari : Algemene Vergadering Parochiale Vrouwengilde
Voor de aangesloten leden. Vier dagen later op donderdag 15 februari was er een vergadering voor de moeders van de plechtige communicanten voorzien en dit van 14 tot 16 uur en eveneens in het Parochiehuis.
1962 – Zondag 11 februari : Kampioenenviering “De Verenigde Vrienden” Hombeek
Bij de weduwe Teughels te Hombeek in het lokaal van de duivenmaatschappij “De Verenigde Vrienden” had de viering plaats van hun kampioenen. Deze maatschappij telt een 70-tal leden en was vroegeaangesloten bij Zemst, Bos en Laar, maar is thans veranderd en aangesloten bij Leest, Kapelle-op-den-Bos, Heffen en Battel. Dit jaar zullen er vluchten op Quiévrain en Frankrijk plaatshebben. (G.v.M., 14/2/1962)
1962 – 12 februari : Milac “Cabaret-revue” avond
In het parochiehuis. Met de nieuwste “cabaret-revue” van en met Johnny Steggerda. Optredens van Lowieke Staal, van de zangrevelatie 1961 Ankie Ritzy, de fantaisiste Sylvia Vanloo, de xylophoon virtuoos Leon Dongenaers, Bob Poortmans en orkest, de internationale clows Dussy & Baba en de parodisten Ronny & Tony.
Vooral Lowieke Staal (°Hoboken 14/5/1903, +Hoboken 31/8/1991) scoorde hoge toppen. Deze revueartiest, komiek en cabaretier leed aan achondroplasie (dwerggroei) en was slechts 1,27 meter groot maar ontelbaar waren de lachsalvo’s die hij zijn publiek ontlokte.
Foto’s :
-“In den Bareel” het lokaal van Frans De Laet anno 1981.
-De affiche van de Milac “Cabaret-revue” avond. (Met dank aan Eddy Apers)
-Twee afbeeldingen van de populaire komiek Lowieke Staal.
1962 – 1 februari – G.v.M. : Fietsdiefstal te Leest
Het rijwiel van Louis Huysmans uit Kapelle-op-den-Bos dat geparkeerd stond aan de gevel van een herberg in de Juniorslaan werd door onbekenden gestolen.
1962 – 4 februari : Soldatenbrieven van Walter STUYCK
“Tot hier hoor ik u al zeggen : EINDELIJK ook eens een briefje van Walter, en de Band, die nu al een volledige maand en enkele dagen bij den troep is. In Turnhout heb ik zeer weinig tijd gehad om u te schrijven, en ik denk dat dit met elke soldaat die zijn opleiding doet, zo is. Wel in Turnhout ben ik de ganse maand geweest en ik moet eerlijk zeggen, het heeft me goed gedaan, want ik was zo stilaan maar zeker een stijve mens aan het worden. Ik heb me daar goed vermaakt in en buiten de kazerne en toch ben ik blij dat ik daar buiten ben want in Euskirchen is het stukken beter. We zijn verleden dinsdag om 18 u 15 vertrokken in Turnhout met zowat 300 soldaten, allemaal naar Duitsland. Op de trein was het zeer triestig, we hadden geen plaats om gemakkelijk te zitten, van slapen kwam er zeker niets in huis. Om 2 uur waren we in Düren, daar moesten we uitstappen om naar Euskirchen gevoerd te worden met vrachtwagens ; het was die nacht erg koud. De meeste jongens moesten naar Kassel, dit ligt op plus minus 10 km van de Oostzone, wij zouden er aankomen woensdag avond als alles goed liep. Om 3 u. waren we in de kazerne, veel konden we niet zien, we maakten dat we in ons bed lagen. Op iedere kamer werd er een deken bijgelegd, en de bedden waren al gemaakt, daar hadden de kameraden voor gezorgd, dat was fijn. Maar om 6 u. moesten we er terug uit, net zoals de anderen. Die dag hebben we niets moeten doen, alleen maar slapen. We krijgen hier nog een maand opleiding maar niet zo streng als in Turnhout, daarna moeten we gaan werken in de garage, ikzelf moet in de optiek gaan werken. De kazerne bestaat hoofdzakelijk uit Lanciers, dat zijn degenen die met de tank rijden, er zijn dan ook nog gidsen en de artillerie. Met al deze soldaten hebben we geen contact, alleen in de kantien. De ordonnance en daar ben ik bij, moet zorgen voor het onderhoud van de tanks maar onze kazerne of beter onze blok staat helemaal achteraan en we hebben hier een gemakkelijk leven. Onze compagnie bestaat uit een 60-tal man, het zijn bijna allemaal specialisten. Na deze maand opleiding moeten we dus gewoon gaan werken van 8 – 12 en van 1 – 5 u en daarmee is onze dag voorbij. Marcel De Prins slaapt een kamer naast mij of beter ik slaap een kamer naast Marcel, dus we zijn hier met twee van hetzelfde dorp hetgeen toch plezanter is dan zo gans alleen. Ik groet langs De Band om al mijn vrienden, de mensen van Leest en andere kennissen, maar vooral al de Leestse lotgenoten, ik hoop dat ze het zo goed stellen als ik, de beste groeten aan de medewerkers van De Band en de Redactie.”
-Walter Stuyck vanuit Euskirchen, 17/3/62 : “Het is vandaag zaterdag en dan heb ik tijd om een briefje te schrijven en nu is het de beurt aan De Band. Vooreerst moet ik u hartelijk danken om De Band die u me gestuurd hebt. Het doet zo oneindig goed aan een soldatenhartje (en het is geen stenen hoor!) om wat nieuws te ontvangen over de ganse gemeente en dit allemaal samen in een boekje “De Band”. Nu mijn derde maand begonnen is, kan ik al wat meer klappen over het leven van een soldaat. Op het einde van vorige maand ben ik een week thuis geweest nadat ik hier mijn opleiding voor altijd beëindigd had. Zoals gewoonlijk in het leger gaan de aangename dagen veel sneller dan de andere, de eerste soort zijn veel minder in aantal dan de tweede, dit is een van de redenen. De reis verliep heel vlot tot in Düren, daar moesten we van de trein en konden we een uurtje wachten op een speciale bus om naar de kazerne te rijden. Om 6 uur kwamen we ter plaatse ; we moesten al direct beginnen met te eten en dat was niet slecht en dan met onze boel uit te pakken. De volgende dag werd er gemeld dat we voor 3 dagen op bivak zouden gaan, ja en dan moesten we alles terug maar inpakken. Ik moest voor de middag vertrekken om de plaats van vrachtwagens aan te duiden, de anderen kwamen om 2 uur toe. Om 6 uur terug te eten, de ganse namiddag heb ik deftig op mijn kin geklopt. Het eten was de rest van hetgeen ze in de kazerne ’s middags gegeten hadden maar toch smaakte het lekker. Gans het bivak hebben we niets moeten doen dan op wacht staan. Het eten bestond uitsluitend uit speciale rantsoenen zoals in de oorlog, met koeken, koffie die ge zelf moest maken, soep en bonen, sardines, enz. Slapen moesten we in de vrachtwagen en sommigen moesten in een tent slapen op de grond zonder strozak, dat is niet alles. Onze vrachtwagen is een speciale met verschillende gereedschappen om in de oorlog te kunnen werken, er is ook een verwarming en dat viel erg mee ; de vloer van de vrachtwagen is wel hard maar het was toch beter dan in een tent. De organisatie van dit bivak was slecht en zelfs onmenselijk voor sommige jongens. Zo hebben we dan drie dagen doorgebracht voor de strijd aan te vangen (hm…). Ik was zeer gelukkig toen we terug in de kazerne waren…en ik was niet alleen. Verleden week zijn er verschillende van onze compagnie vertrokken naar Höhne op maneuvers. Er waren nog verschillende tanks in orde te brengen voor die maneuvers. We moesten met onze sectie een ganse dag buiten werken in de sneeuw, telemeters demonteren en monteren. Een telemeter is een instrument dat dient om de loop van een kanon automatisch te richten op de vijand door middel van een knop. Als het goed geregeld is dan schiet men altijd roos, het is geweldig knap gevonden. Zo’n telemeter weegt 120 kg en dan komt er nog een deksel op van 300 kg ; de prijs ervan is ongeveer 1 miljoen frank. Een ganse tank kost eventjes 15 miljoen en weegt geladen plus minus 52 ton. De bemanning bestaat uit 5 man, 1 bestuurder die zit vooraan links gelijk in een auto, naast hem zit er een die niets doet dan schieten en het stuur overnemen als het nodig is. In de koepel zitten 3 man : 1 commandant die dus beveelt, 1 kanonnier die het kanon regelt met de telemeter, de commandant kan ook het kanon regelen maar allebei kunnen ze het niet terzelfdertijd, dan is er nog een man om het kanon te laden. In een tank gaan ongeveer 80 obussen in. Tot hier deze gegevens voor hen die er zich aan interesseren. In de werkplaats moet ik me bezighouden met het herstellen en het op punt stellen van optische instrumenten, het is knap werk. Deze maand had onze compagnie piket en moesten we dus patatten jassen, dat is nu al gedaan omdat onze tenten mee naar Höhne zijn en dus is Marcel De Prins ook mee. Op 24 maart moet ik wacht doen maar dat is hier ook iets speciaal. Men mag een ganse nacht in een speciaal wachtkotje zitten of slapen. De wacht loopt van 6 uur ’s avonds tot 8 uur ’s morgens. Mijn volgend verlof zal juist na Pasen zijn, dat is natuurlijk niet prettig. Ik zal dit briefje maar sluiten want ik heb geen nieuws meer ; ik doe nog de beste groeten aan al mijn wapenbroeders uit Leest en hoop dat ze het zo goed als mezelf stellen ; aan alle Leestenaren en aan de redactie van De Band.”
-Walter Stuyck vanuit Soest, 14/5/1962 : “Wanneer ik in De Band kijk en bemerk dat mijn laatste brief al van de 17e maart dateert dan is het wel hoogtijd om nog een beetje nieuws te schrijven. Eerst en vooral moet ik Milac bedanken om het prachtige paasgeschenk. In die 2 maand is het leven hier gans veranderd op alle gebied. De natuur is terug wakker geworden , alhoewel de mooie zonnedagen die de lente ons soms brengt dit jaar niet zullen komen en het landschap is nu prachtig. Kleine zachte heuvels met tientallen tinten van groen bedekt. Als het mooi wordt, misschien in de zomer, dan zal het aangenaam zijn om te gaan wandelen. Wat nu het gewone leven betreft, wel het is hier zeer erg verstrengd niet alleen bij ons maar naar horen vertellen in gans Duitsland en al de kazernes. Het is van 1 april hier zomer en dat wil wat zeggen, om 5 u 30 opstaan, om 5 u 40 ochtendcross, 10 minuten lang. Om 6 u 45 eerste eetmaal, daarna karweien , om 7 u 30 dril tot 7 u 50, dan 2de appel. Om 8 u werken tot 12 u, om 12 u 15 tweede eetmaal, om 13 u 30 werken tot 17 u 30, om 18 u derde eetmaal en dan zijn we vrij tot 22 u. Zoals ge zelf zult zien is onze dag goed gevuld. Met Pasen heb ik wacht moeten doen en dat valt niet mee, maar ik had een grote troost, met de 3de Paasdag vertrok ik in verlof tot 1 mei. Mijn volgend verlof zal in juni zijn en wel juist met Sinksen, een week na Sinksen denk ik. Intussen ga ik nog eens mee naar Lourdes op bedevaart, dat zal wel zeer interessant zijn. Deze bedevaart gaat uit van de NATO-legers te samen. Ze verwachten 40.000 soldaten van alle Nato-legers bijeen. Het vertrek is op 30 mei en de terugkeer op 6 juni. Gisteren of beter eergisteren hebben we nachtoefening gehad, deze bestond in een mars van ongeveer 20 km in gevechtskledij, dat is geen klein bier, om half twaalf kwamen we doodmoe terug en om 5 u 30 terug het bed uit.”
-Walter Stuyck vanuit Euskirchen, 1962 : “Voor het einde van het jaar , de schoonste tijd denk ik, nadert, wil ik u mijn dank betuigen voor al hetgeen u me regelmatig toegezonden hebt. Wanneer ik juist afzwaai weet ik nog niet, waarschijnlijk is het den 28 december, maar ik denk wanneer deze brief in De Band staat, mijn burgerpakje al uit de kast is genomen en mijn soldatenpak deftig gevuld met de nodige motbollen veilig op de zolder zal geborgen zijn. Ge moogt gerust aannemen dat dit niet tegen mijn zin is integendeel. Wanneer men zo de 3 à 2 laatste maanden van zijn term doormaakt wel dan begint men het leger te kennen en de laatste maand als men ‘ancien’ is dan is het aangenaam als men de bleukes ziet binnenkomen, ge kunt dat goed merken, die gastjes durven nog niet veel en ge denkt, want zeggen doet men dat niet : toen ik 2 maanden bij ’t leger was deed ik net hetzelfde. Soms was het hier niet plezant vooral gedurende de nachtoefeningen en andere karweien, maar als g’het achteraf beschouwt dan is het toch een schone tijd geweest. In ‘het leger’ leert elke jongen iets bij. Het hangt natuurlijk veel af van de aard van die jongen want er zijn altijd uitzonderingen. Verleden zaterdag was het St Elooi en dat is de patroon van de ordonnance Cie. Om 10 uur hadden we een plechtige mis, daar mochten de bezoekers vrij in de werkplaatsen wandelen en onze sectie, de sectie instrumenten had veel bijval. Er zijn verschillende kolonels op bezoek geweest en deze gasten waren erg vriendelijk en moesten over alles en nog een uitleg hebben. Ik was juist bezig met het herstellen van een verrekijker 7 L 50. Om 1 u kregen we een goed feestmaal en ’s namiddags was er een voetbalmatch van de korporaals B.V. tegen de o/officieren B.V.. Ik verzeker u dat daar een stukje gelachen is geweest, al was de temperatuur iets boven de nul graden. ’s Avonds hadden al de miliciens nachtvergunning. Veel plezier is er anders in de stad niet te maken. Nu zaterdag kom ik in verlof tot zaterdag en acht dagen, dat zal waarschijnlijk mijn laatste verlof zijn. Al het nieuws is nu geschreven en ik ga mijn laatste brief aan De Band eindigen met al mijn vrienden te groeten en vooral mijn wapenbroeders, ik wens hen een goede demobilisatie en veel moed met een ‘d’ en een ‘t’. Nogmaals dank ik de mensen van De Band voor hun inspanningen om de soldaten het laatste nieuws van hun parochie te brengen, hartelijk dank.”
Talrijke opkomst voor het komisch detectivespel van Jef Heirband “Zes meisjes op een eiland”. In de rolverdeling : o.a. Jeanne Beullens, Hilda Silverans, Elza Lambrechts en Jeanne Van de Poel. Het verslag uit “De Band” van januari 1962 : “Op zondag 14 januari konden wij een toneelavond bijwonen gegeven door de B.J.B.-meisjes van Leest. Niemand zal het durven tegen te spreken, wanneer van meet af onderlijnd wordt dat deze avond in alle opzichten als zeer geslaagd mag aangezien worden, niet alleen in verband met de zeer talrijke opkomst, maar voornamelijk omwille van de puike opvoering van het aangekondigde stuk “Zes meisjes op een eiland”, een komisch detectivespel in 3 bedrijven van Jef Heirband. Van wanneer het doek weggeschoven werd onderging men reeds een eerste indruk, namelijk “het decor”, zeer puik, welgekozen, fris en één ensemble vormend. Terwijl Juliette Romers (Beullens Jeanne) neergestreken lag op het divan, werd de “proloog” gehouden, waarvan maar zeer weinig kon verstaan worden door het rumoer in de zaal. Een zogezegde eenzaamheid werd gebroken door de intrede van Mia Stuwaert (Hilde Silverans) en menige komische toneeltjes tijdens dit dialoog gaf onmiddellijk de overtuiging dat men voor een raadselachtige zaak kwam te staan; situatie die nog ingewikkelder werd wanneer zich Anna Crawton (Elza Lambrechts) en daarna Lilly Moonlight het mengelmoes kwamen aandikken. Van wie was nu Francis de geliefde ? Dat zou maar eerst naar de ontknoping leiden door de speurderszin van Chaty Maisman (Jeanne Van de Poel) die met het daartoe nodige nonchalante masker het geheel nog meer wist te boeien, tot wanneer dan Anna Crawton ontmaskerd werd als de enige plichtige. Deze wending hadden wellicht maar weinigen verwacht, juist omdat men van de proloog niets had gehoord, en daardoor werd dan ook de spanning tot het uiterste gedreven. Een beoordeling geven over elk der speelsters ware moeilijk, want allen zonder onderscheid waren vast inzake rolkennis, zuivere uitspraak en ongedwongen in spel en mimiek, én houding. Het tweede stukje was een toemaatje, én voor de lachspieren. Als opgeefster mag hier zeker vernoemd worden Raf Selleslagh,(foto onderaan) van wie geen enkel woord van uit de zaal kon opgevangen worden, wat een prestatie mag genoemd worden. De heer L. Van den Heuvel, regisseur mag van harte gelukgewenst worden voor de bekomen uitslag. Zoals de Voorzitster Mariette De Prins (foto onderaan) in haar inleidend woord zegde, dat buiten spel en dans, het toneel een plaats innam van culturele actie van de B.J.B., werd op deze avond voldoende bewezen. De reidansen en ritmiek verdienden de ovatie te over vanwege de aanwezigen, buiten deze van de geamerikaniseerde fluitjesovatie. Wij kunnen dan ook gerust besluiten met te zeggen dat de ouders intenser zouden moeten medewerken, met bijv. hun dochters de rangen van de B.J.B. te laten vervoegen, waar aan gezonde ontspanning wordt gedaan, maar ook aan ontwikkeling. Proficiat, bestuur en leden-meisjes, doe zo voort, het strekt u allen ter ere ! Een toeschouwer.” (“DB”, januari ’62)
1962 – Zondag 14 januari : Chironieuws
“…Op zondag 14 januari werden heel wat veranderingen in onze groep doorgevoerd. Zeven jongens van de burchtknapen gingen over naar de knapen en 5 knapen gingen over naar de kerels, tevens werden enkele leiders naar een andere afdeling overgeplaatst en een nieuwe leider werd aangesteld, dus een gehele hervorming en vernieuwing. Door deze overschakeling stonden de burchtknapen met weinig in getal, vergeleken met de vorige zondagen, doch dit tekort wordt stilaan terug aangevuld en hopelijk nog verbeterd. Beste lezers, KENT ge jongens of hebt ge ZELF jongens die nog geen lid zijn van de Chiro, zet ze dan aan om er bij te komen, er zijn echt nog te veel jongens op onze parochie die hun zondag op de straat doorbrengen, voor hen is de Chiro HET grote middel, voor hen is de Chiro DE plaats waar ze beters leren kennen. We mogen de Chiro niet blijven zien als een vereniging waar men de jongens naartoe zendt om hun zondag door te krijgen, neen, al hun activiteiten, spel, beleving van het wachtwoord, hetgeen dikwijls niet gemakkelijk is, enz., hebben een opvoedende waarde. Daarom durven we er gerust voor uitkomen dat wij van uw kinderen echte kranige jongens maken, die tegen veel bestand zijn…” (DB, februari ’62)
1962 – 15 januari : Jaarlijks Teerfeest Boerengilde
Een traditioneel feest met een mis voor de afgestorvenen van de Gilde, een welkomstwoord door voorzitter en proost. Laatstgenoemde bood de ontslagnemende voorzitter het erevoorzitterschap aan. Dhr Stuyck (Foto onderaan) kwam spreken over “Landbouwinvesteringsfonds”. A. Van den Brande werd gekozen tot nieuwe voorzitter en A. Verbruggen tot ondervoorzitter. (DB)
1962 – Woensdag 17 en donderdag 18 januari : Uitreiking taksplaten 1962
Telkens tussen 9 en 12 uur werden de taksplaten 1962 in het gemeentehuis uitgereikt. De prijzen bleven onveranderd tegenover vorig jaar : fiets 100 frank, bromfiets 135, handkar 105, handelsvoertuig 420 en hond 200. (GvA, 13/1/1962)
1962 – 25 januari – G.v.M. : Ongeval
“Op de Battelsesteenweg te Mechelen had een ongeval plaats tussen de personenauto van Willy De Boeck uit Leest en de vrachtauto met aanhangwagen bestuurd door Lodewijk Sels uit Berlaar.”
1962 – 25 januari : Faillissement
G.v.M., 30/1/1962 : “Bij vonnis van 25 januari 1962 werd op bekentenis in staat van faillissement gesteld dhr De Reydt Isidoor, handelaar in Televisies, gewoond en handel gedreven te Leest, Juniorslaan 56, thans wonende te Walem, Koningin Astridlaan 179. Rechter-Commissaris : dhr Rechter A. Van Hoogenbemt. Curator : dhr Luc Van de Velde, advokaat te Mechelen, Fr. De Merodestraat 29. Indiening der schuldvorderingen tot 14 februari 1962. Nazicht der schuldvorderingen op 22 februari 1962. Debatten op 8 maart 1962. Voor eensluitend afschrift, de curator LUC VAN DE VELDE.”
1962 – 27 januari : Dansfeest Boerenfront
“Op zondag 27 januari l.l., werd in de zaal Van den Eede een dansfeest gegeven voor leden en sympatisanten. De “Boerenkapel” van Leest verzorgde het muzikaal gedeelte, en na heel wat lustige deuntjes te hebben afgedanst ging iedereen zeer voldaan huiswaarts. Anderzijds werd het jaarljks teerfeest gegeven op zondag 11 februari. Ook dat was een zeer geslaagd samenzijn..” (DB,1962)
1962 – 27 januari : Een hond in de kerk
“Tijdens de H. Mis van 8 uur op zondag 27 januari l.l., werd meer dan waarschijnlijk, en dit opzettelijk, een hond de kerk ingeloodst. Het is meer dan begrijpelijk dat de Z.E.H. Pastoor resoluut de aandacht vestigde op het strafbare van deze daad, een uitlating die wel zal ingeslagen zijn. Inderdaad, sancties zijn voorzien door het strafwetboek, Boek II, titel II, en wel Artikel 143 betreffende “Stoornissen”. Langs deze weg is er reeds een paar keer op gewezen dat “stoornissen” tijdens het godsdienst-onderricht volledig uit den boze zijn. Het spreekt vanzelf dat het voorgevallene door iedereen ten zeerste wordt afgekeurd.” (DB)
Foto’s :
-Raf Selleslagh kreeg een pluim voor haar uitstekend souffleurswerk. -B.J.B.-voorzitster Mariette De Prins zorgde voor het inleidend woord tijdens de toneelvoorstelling. -Dokter Marcel Stuyck kwam spreken op het teerfeest van de Boerengilde. -Café “Boerenhandel” van Pirreke Van den Eede in de Juniorslaan. -Pastoor Coosemans kon er niet mee lachen, een hond in zijn kerk.
Niet-gedateerde brief van de B.S.P.-afdeling Leest : “Waarde Medeburgers. Met genoegen hebben wij kunnen vaststellen dat de laatste jaren talrijke inwoners van onze gemeente toegetreden zijn tot onze socialistische organisaties, zoals ziekenbond, vakbond, partij, enz. Herhaalde malen bij Parlementsverkiezingen werden wij getroffen door het groot aantal Leestenaars die hun stem hebben uitgebracht op onze lijsten voor Kamer, Senaat of Provincie. Teneinde de socialistische actie en gedachte in onze gemeente nog beter te doen doordringen, werd besloten een plaatselijke afdeling van de B.S.P. op te richten. De bestuursleden, en speciaal de voorzitter LAUWERS Louis, (Noot : “’Lowieke van Sanders) Scheerstraat 34, Leest, de secretaris DE SMEDT Albert, Kouter 30, Leest, de Penningmeester, DE SCHOUWER Alfons, Juniorslaan 29, Leest, houden zich ter beschikking van de bevolking voor alle mogelijke inlichtingen, hulp in sociale gevallen, enz. Wij vestigen tevens de aandacht op het feit, dat een Kabinetsattaché van minister A. SPINOY, zitting uur houdt in onze gemeente, in het café “De Zwaan”, Dorp, elke derde maandag van de maand te 19 uur. Wij drukken er nogmaals op dat iedereen welkom is, en in de mate van het mogelijke zal geholpen worden. Het bestuur van de B.S.P. afdeling LEEST. (Foto’s bestuursleden onderaan)
“Een gebeurtenis die voor eenieder voorbij is gegaan en in alle intimiteit plaats had, is het Zilver Kloosterjubileum van eerwaarde Zuster Annunciata. Omwille van het privé-karakter dezer viering door de Communiteit, is het ons onmogelijk hierover een omstandig verslag te geven. Evenwel willen wij toch de aandacht vestigen van onze lezers dat de gevierde reeds een twintigtal jaren onverdroten haar beste krachten ten dienste heeft gesteld van het vrij onderwijs, en inzonderheid van de kleinsten onzer schoolgaande jeugd van de gemeente Leest. Wij bieden eerbiedig onze welgemeende gelukwensen aan Zuster Annunciata en drukken de vurige hoop uit haar nog vele jaren in onze gemeente te mogen begroeten". (DB,1962) Meer over de Zusters Annunciaden in deze Kronieken : 6/1/1938.
1962 – Nieuwe Muziekbestuurder bij Arbeid Adelt
De heer Van der Taelen, die als muziekbestuurder zijn ontslag had genomen, werd opgevolgd door de heer Geets, afkomstig van Leest. (DB)
1962 – Jaarprogramma 1962 Vrouwengilde
Godsdienstige Verwezenlijkingen:
Gezinsretraite per briefwisseling van 4 tot 11 februari. Retraite voor gildeleden in Gooreind van 19 tot 22 februari. Plaatselijke lenterecollectie : zondag 11 maart. Kapellekenshulde in de meimaand. Plaatselijke herfstrecollectie : zondag 23 september. Bedevaart naar Scherpenheuvel en Leuven : donderdag 4 oktober.
Algemene Vergaderingen :
Zondag 11 februari : voordracht : “Rust, een levensnoodzakelijkheid”. Zondag 8 april : voordracht : “Is onze menselijke omgang fijn en voornaam ?” Zondag 1 juli : voordracht : “Levenskunst”. Zondag 9 september : voordracht : “Film en TV een modern probleem”. Zondag 14 oktober : voordracht : “Meer vrije tijd-betere geldbesteding”.
Lesnamiddagen:
Op donderdag 15 februari : vergadering voor moeders van Eerste Communiecantjes. Op 21 februari : nieuwe kaasbereidingen. Woensdag 14 maart : “Ben ik een goede gastvrouw ?” Woensdag 24 oktober : Fruitbereidingen met inlands fruit. Woensdag 21 november : opknappen van manskledij.
Uitstappen:
In april naar de provinciale gildedag en einde juni bedevaart : een uitstap naar Banneux, Spa en omgeving. Augustus : uitstap voor moeders en kinderen en op 13 september een bezoek aan een inrichting.
1962 – Januari : Storingen
“Nu de auto’s en bromfietsen verplicht werden “een ontstoring” aan te brengen ten einde de televisiekijkers niet langer meer te “ambeteren”, mag er toch eens op gewezen worden, dat tijdens het godsdienstonderricht, gedurende de H. Mis des ’s zondags, de storing zou dienen uitgeschakeld, veroorzaakt door het omhalen van stoelgeld onder de bedoelde predicatie. Het vergt geen uitgaven, neen...slechts wat goeden wil.” (DB, januari 1962) (zie ook maart 1961, waar dezelfde klacht geformuleerd werd)
1962 – 4 januari : Soldaat Milicien A. MOONS vanuit Turnhout
“Verheugd over het geschenk dat ik van u mocht ontvangen, dank ik u, en wens u tevens een zalig en gelukkig Nieuwjaar. Daar de Milac graag verneemt hoe het met de soldaten gaat, wil ik wel mijn ervaring schrijven. Ik stel het hier goed, het eten en de opleiding zijn redelijk, ik geniet de chauffeursopleiding, nog 1 maand verblijf ik in Turnhout, dan ga ik naar een mij tot nog toe onbekende eenheid. Ten zeerste ben ik u dankbaar voor de gehechtheid aan uw soldaten van Leest. Ik hoop van met u in contact te blijven.”
-A. Moons uit Heverlee, niet gedateerd (DB, december ’62) : “Nu mijn laatste dagen traag voortschuiven wil ik er nog wat verlichting in brengen, door u mijn oprechte en beste dank te betuigen voor uw moeite die u getroost hebt, tijdens mijn verblijf in het leger. Ik wens dat Milac-Leest nog veel moed zal ingeven aan de jonge militairen, omdat ze dit jaar glansrijk zouden doormaken. Nogmaals mijn oprechte en vurige wensen en nog vele jaren Milac-jaren in het vooruitzicht.”
1962 – 5 januari – G.v.M. : Aanrijding door bromfietser te Lier. Leestenaar slachtoffer
“Op de Mechelsesteenweg te Lier werd de voetganger Jozef Vetten uit Lier aangereden door de bromfietser Willy Kellen uit Duffel. Beide betrokkenen alsmede de duozitter Fr. Van Linden uit Leest, werden hierbij licht gewond.”
Foto’s :
-De voorzitter van de Leestse afdeling van de B.S.P Louis Lauwers uit de Scheerstraat. -De secretaris van de partij Albert “Beire” De Smedt. -Penningmeester Alfons De Schouwer. -Zuster Annunciata vierde haar zilveren kloosterjubileum.
1961 – 28 december – G.v.M. : Zware aanrijding te Bonheiden
“Op de Putse steenweg, ter hoogte van de Waversteenweg, deed er zich een botsing voor tussen twee personenauto’s, respectievelijk bestuurd door Henriette De Prins uit Leest en Maria Rombauts uit Bonheiden. Laatstgenoemde werd hierbij tamelijk erg gewond naar het O.L. Vrouwgasthuis te Mechelen overgebracht. De andere autobestuurster alsmede de inzittende Van den Brande, kwamen er met lichte kwetsuren vanaf.”
1961 – 29 december – G.v.M. : B.J.B.-TONEEL te Leest
“De B.J.B.-afdeling Leest bracht in de parochiezaal onder leiding van Louis Van den Heuvel uit Hombeek, haar jaarlijks toneelspel “Het Rechte Spoor”, drama in drie bedrijven en geschreven door Jan Fabricius en bewerkt door C.J. Staes voor het voetlicht. Een foto onderaan.
1961 – Zondag 31 december : De Chiro vierde kerstfeest
“De laatste zondag van het voorbije jaar hadden de knapen en de burchtknapen hun kerstfeest, terwijl de kerels dit gevierd hebben op kerstmisnacht zelf, met na de nachtmis nog een klein feestje.” (DB, februari ’62)
1961 – 31 december : Inwoners en woningen
Op 31 december telde Leest 1862 inwoners en 447 woningen. Daarvan waren 141 landbouwexploitaties en 36 handelshuizen.
Bouwdatum :
-35,12% of 157 van de woningen dateerde van de periode tussen 1919 en 1945. -19,5% of 87 woningen van na 1945. -17,67% of 79 huizen waren gebouwd voor 1850. -34,22% of 153 woningen waren gezonde woningen. De rest was weinig comfort biedend tot ongezond en zeer slecht. -71 woningen werden bewoond door twee gezinnen, 1 door 3 gezinnen. -210 woningen of 47% had te kampen met voortdurende vochtigheid.
Uitrusting van de woningen:
Water Open waterput : 152 Pomp met slecht water : 202 Aantal woningen die waterput of pomp met andere woningen deelden : 48. Goed water : 93.
Sanitaire installatie : Houten bril boven aalput : 331 waarvan 12 in woningen na 1945 gebouwd. Engelse WC zonder spoeling : 99. WC met spoeling : 13. Onbekend : 4. Geen eigen WC : 10. Electriciteit : alle woningen. Aantal eigenaars : 373. Aantal huurders: 74. (De Band-1961)
Foto’s :
-De B.J.B.-afdeling Leest speelde toneel. Rechts de nieuwe onderpastoor Pater Verbist, een neef van de oud-minister Verbist.
-Enkele foto’s van 1961 geschonken door Gerda De Laet : De familie De Laet van café ‘In den Bareel’ geniet van een vrij moment in de tuin. V.l.n.r. : Ludo, Victoire, Vera en Gerda.
-Sfeerfoto van café ‘In den Bareel’ met v.l.n.r. Vicky Vloebergh, Gerda De Laet, moeder Victoire Van Dam en vader Frans De Laet.
Op de Putsesteenweg te Mechelen aan de Kroon kwamen twee wagens in aanrijding. De eerste werd bestuurd door mevr. wed. Pateet-Rombouts uit Bonheiden, de tweede wagen door mevr. Menz-Van den Brande uit Leest. De dames werden gekwetst en naar het O.L.Vrouwgasthuis overgebracht.
1961 – 26 december : Soldaat Milicien Herman SOMERS vanuit Kassel
“Hier eindelijk wat nieuws uit Kassel . Ik ben op 3 november in Turnhout binnen gegaan, maar na 5 dagen zijn we reeds naar Duitsland verhuisd. Het is hier ver van slecht, en het is alleen maar de koude die ons af en toe eens wat minder aangename dagen bezorgd. Langs deze weg wens ik aan alle Leestenaren nog een zalig en gelukkig Nieuwjaar en in het bijzonder aan al de soldaten van Leest.”
-Herman Somers vanuit Kassel (niet gedateerd) : “Hier eindelijk nog wat nieuws uit de verste kazerne van Duitsland, die door Belgische militairen bezet wordt. Eerst en vooral moet ik de redactie danken voor De Band, het Parochieblad en de Zondagsvriend welke ik hier regelmatig ontvangen heb. Nog acht dagen en mijn jaarke soldatenleven is achter de rug. Ik ben in Turnhout aan mijn militaire dienst begonnen, na vijf dagen werd ik al verplaatst naar Kassel, waar ik nu nog mijn vaderland dien bij de genie-troepen. Alvorens te sluiten, dank ik Milac nog voor de geschenken die ik ontvangen heb, alsook nogmaals voor de tijdschriften. Nog de beste groeten aan de redactie en langs De Band de beste wensen aan alle soldaten en vrienden van Leest.” (“DB”, december 1962, hier stond als auteur van deze brief : “Somers F.)
Meester Constant Huysmans putte soms uit zijn verzameling opstellen om ze in “De Band” te publiceren, via zijn rubriek “Leestenaars traden zo uit de oude doos”. In september 1983 was het de beurt aan Herman Somers met een opstel van 12 november 1953 :
Het Zegevierend Haasje
Nota vooraf : Deze mooie vertelling voor kinderen : ‘Het zegevierend haasje’, geschreven door Felix Timmermans, is verschenen in zijn boek ‘Pijp en Toebak’. De leerlingen van het 7de leerjaar hadden die vertelling ter stil-lezing gekregen. Kwam daarna de opdracht : vertel zelf dit verhaal 1. Vrij en 2. Bondig. Hierna dan het opstel van Herman : “
De grote dieren streden tegen malkander, altijd grote ruzie en oorlog. Tot op zekere dag de vos zegde dat ze malkanders schoon geslacht aan ’t uitmoorden waren, en dat de KLEINE dieren daardoor weldra meester zouden worden over hen. Daarom besloten ze eindelijk tot vrede. Maar voor de kleine dieren brak er dan een erg droevige tijd aan. Op zekere dag nu was het bij de vos in ’t kasteel feest, en terwijl konden de kleine dieren toch weer eens gerust wat buiten komen. Het eekhoorntje en de haas waren ook bijeen geraakt en zouden weleens graag naar dat grote feest gaan kijken. Het eekhoorntje stelde voor de hoge muren van het kasteel te beklimmen en de haas zou den aan zijn staart mogen hangen om mee te kunnen zien. ‘En als het verraad is, en we moeten gaan lopen, moogt gij op mijn rug zitten,’ zei de haas. Ze hadden al de knagers en al de zagers en al de vijlers van de kleine dieren bijeengeroepen, die de houten brug over de wal van ’t kasteel bijna, ja bijna, moesten doorknagen. Dan wierp het eekhoorntje een steen door het venster, goed gemikt juist op de vos zijn neus. Toen kwamen de grote dieren, kwaad en brullend buiten gelopen om de kleine ‘deugnieten’ te grijpen en ze sprongen allen met hun volgevreten lijven, wild en lomp, op de brug, die in tweeën doorbrak en alle grote dieren verdronken vreselijk of stikten in ’t slijk.”
De schrijver : Herman Somers. -Tijdens het schooljaar 1953-’54 leerling in het 7de leerjaar. -Geboren te Leest op 20-10-1942. -Tweede zoon van Viktor Somers (+) en van Van Steenwinkel Cecile, Kouter 36 (gezin met vier kinderen) -Gehuwd met CHRISTIAENS Josee (Blaasveld), verpleegster in het St. Elisabeth ziekenhuis te Mechelen. -Wonende Maalderijstraat 15 te Willebroek. -Beroep : bediende-verkoper in Handelszaak Radio-, TV- en Elektrische toestellen Eltra te Wilrijk. -Kinderen : Gunter (13) en Kurt (12). -Studies na de 4de graad : elektriciteit, Technische Scholen Melaan Mechelen. 3 jaar dagschool, 1 jaar avondonderwijs B2, 3 jaar avondonderwijs voor B2 (getuigschrift). -Hobby’s : geen, ja, wat klein knutselwerk in huis en tuin. Zeker geen straffe hobby, neen. Gaan sommigen haast niet ten onder aan een overdreven hobby ? Voor mij niet nodig, zegt Herman, gewoon mezelf zijn, zorgen voor zon in huis, en mekaar veilig geborgen weten. De huiselijke warmte als een streling voelen, als ge me begrijpt. Ik reserveer graag en breed mijn vrije tijd voor de mens in mijn gezin. Nooit bekeken, Herman, menselijke warmte is belangrijker dan veel ander kunnen. Ieder gelukkig echtpaar heeft een eigen recept voor hun geslaagd huwelijk. Dit recept cultiveren is zeker de mooiste hobby waard. Hier hebt gij ’t beste deel verkozen. Herman heeft nog goede herinneringen aan het klasleven 7de leerjaar en aan Raymond De Prins, Willy Van den Heuvel, Herman Verhoeven e.a., bijzonder aan Andre Moons, echt zijn schaduw toen, haast altijd bij elkaar, die hem dagelijks, langs binnendoor, thuis kwam afhalen voor de school en hem dan ook weer terug thuis bracht (weer die omweg), en zij maar praten dan, overleggen en plannen maken, of gewoon wat lachen onderwege…Ja-ja, Leest trekt me nog wel aan, zegt Herman, maar eens gehuwd, en uit Leest verspreid, het leven in gegooid, ieder met zijn job, komt er onvermijdelijk een kloof tussen, alsmaar breder en dieper met de jaren…maar de goeie herinnering blijft gegrift…O, die mooie tijd van toen… Stan Huysmans.
Foto’s :
-De Noordvaartkazerne in Kassel, toen het verst verwijderde garnizoen van het 6de Geniebataljon, gestationeerd op zo’n 35 km van de toenmalige Oost-Duitse grens, het “IJzeren Gordijn”. -De ouderlijke woning van de familie Somers in de Kouterweg. -Meester Constant Huysmans.
1961 – 12 december : Soldaat Julien DE PRINS vanuit Schaffen
“Hier ben ik dan eindelijk met een klein briefje van uit Schaffen. Met mij gaat alles goed en ik hoop hetzelfde voor al de soldaten van Leest. Ik ben nu al 6 maanden binnen en het ergste is voorbij, we hebben wel wat afgezien maar dat was van het minste. Ik ben binnen gegaan in …(onleesbaar) en vandaar zijn we naar Flawinne gegaan omdat de kazerne ongeschikt is. We zijn al in Marche-les-Dames geweest voor ons kamp en in Schaffen waar we zijn om te springen; tot nu toe is alles goed verlopen en ik hoop dat het zo zal mogen verder gaan. Meer nieuws weet ik niet en ga nu sluiten met een Zalig Kerstmis en Gelukkig Nieuwjaar aan al de lezers van De Band en zeker aan al de soldaten van Leest.”
Vanuit Kigali 1/3/1962 : “Hier ben ik dan met mijn tweede briefje, dat komt van 6.000 km van het goede België. Met mij alles ok, en denk ook hetzelfde van al de andere soldaten van Leest. Het is hier juist wat te warm en ik denk dat wat hier te veel is er wat van op te sturen want het moet in België niet te best zijn heb ik vernomen. Het eten is niet te best hier maar toch zullen we er niet van sterven en het drinken dat gaat want een fles van ½ liter kost 20 fr en hij is 2 maal zo sterk als in België, ge moet niet vragen. Het werk dat we hier doen is niet te dik, juist maar wat bewaken, ook het vliegveld en tevens de verblijfplaats waar we zijn, want ze gaan van hier naar daar en als we een huis zien leegstaan dan wordt dat onze verblijfplaats, en van het ene naar het andere is niet zoals in België, van Leest naar Mechelen, maar wel 30 maal zo ver. De wegen zijn hier allen zo goed als in de Battelse bergen en dan nog erger. Ik denk toch nog van naar Leest terug te komen, want ze zijn hier allemaal te zw…(onleesbaar) dat dan tot binnen zes maanden. Ik hoop van De Band hier te ontvangen, en zo weet ik wat nieuws van Leest en andere soldaten.”
1961 – 17 december : Teerfeest “Arbeid Adelt”
Naar jaarlijkse gewoonte vond het teerfeest van de K.F. Arbeid Adelt plaats. Het werd voorafgegaan door een muzikale optocht door het dorp. (DB)
1961 – 19 december : Broeder Romanus (Karel De Laet) vanuit Huberdeau, Argenteuil
“Beste vrienden, ‘k denk nog dikwijls aan die dagen vol genot en zoete vreugd. Woorden van een oud lied die ik nog dikwijls herhaal hier in Canada, na mijn bezoek te Leest, verleden zomer. Nog altijd het gerust dorp met zijn brave, christelijke mensen. De deur staat wagenwijd open voor de verre bezoeker en de glimlach op de lippen duidt aan dat het hart rapper klopt. Dank u allemaal. We hebben reeds een voorsmaak van de winter, reeds 25 onder nul gehad. Nog niet veel sneeuw waar de houthakkers naar wachten om de bomen gemakkelijker naar de wegen in de bossen te slepen. We zitten hier geplaagd met de razernij tussen de vossen. Moesten ze zich kapot maken onder hun, ware dat een goede zaak maar ze vallen het vee aan. In vollen dag kwam er een de groep van 15 grote zeugen bijten. We moesten die slachten binnen de acht dagen om nog het vlees te kunnen gebruiken. Een onzer bedienden kon de razende vos doden met hem te overrijden met een vrachtwagen tijdens de klopjacht die volgde. Gelukkig waren de koeien in de stal anders waren we er nog erger aan toe geweest. Ik bid de goede God dat hij u allen zegene gedurende het nieuwe jaar en u behoede ten allen tijd. Uw gans toegenegen oude Leestenaar Broeder Romanus (Charel De Laet).”
En we geven graag het ons toegezonden gedicht :
“Ik ging de vreugde zoeken, Geen moeite werd gespaard. Ik zocht in alle hoeken, ’t geheim was goed bewaard. Maar op een mooie morgen, Stond ze naast mij te koop. Ze had zich goed verborgen In ’t kleedje van de hoop.
Ik heb de hoop bekeken, En dan gezegd : “Kom in”. ’t Verdriet is dan geweken. Ik steun op mijn vriendin. We zingen een mooi wijsje, Al gaande hand in hand. God zegent vast dat reisje, Naar het Beloofde Land.
De hoop is in het leven, Als ene warme zon ; Dat alles doet herleven, Een echte vreugdebron. Ik lach als nooit tevoren, Ik voel geen hartepijn. Ik werd zo juist herboren ; Wat is het leven fijn !” (DB, januari 1962)
1961 – 24 december : Kinderkerstfeest Sint Cecilia
Op zondag 24/12/1961 werd aan de kinderen van de Sint Cecilialeden een groot Kerstfeest aangeboden. Ruim 100 kinderen werden vergast op een mooi geschenk, lekkernijen en speelgoed. Ettelijke smaakvolle nummertjes werden opgevoerd, ze werden aangeleerd door de Juffers Godelieve en Paula Bradt. De jongens stonden onder de leiding van meester Hendrickx.
Foto’s :
-Karel De Laet (Broeder Romanus). -Godelieve Bradt anno 2022. -Paula Bradt in 1961. -Aloïs Hendrickx in 1983.
Zondag kampioen Van Kerrebroeck in de internationale veldrit te Leest.
“Zondag a.s. beleven de Gebr. Piessens hun zoveelste veldrit. We herinneren ons nog heel goed, de grote fiasco die zij verleden jaar te incasseren kregen, toen welgeteld 157 toeschouwers kwamen opdagen voor hun internationale veldrit, waarin o.m. wereldkampioen Wolfshohl van start ging. Ondanks al die tegenslagen weten Jan en Julien (foto’s onderaan) van geen afgeven en verwachten zondag opnieuw de grote massa voor hun jaarlijkse veldrit. Benevens al de crossers uit het Mechelse, wisten zij de nationale kampioen Firmin Van Kerrebroeck (foto onderaan) onder de vertrekkers te krijgen, nevens Roger De Clercq en André Tempelaere, nieuwe aanwinst in de nationale veldritstal. Start van deze cyclo-cross te 15 uur in het Dorp, terwijl er 9 ronden dienen afgelegd.”
Het vertrek was bepaald om 14u30, de afstand bedroeg 27 km en er was voor 10.000 frank aan prijzen voorzien. De inschrijving en de uitdeling der rugnummers : Frans De Laet, Dorp, te Leest van 13u15 tot 14u15.
In dezelfde krant van 4 december verscheen een verslag van de koers en de uitslag :
Daniël Van Damme afgescheiden te Leest
“De veldrit te Leest kende ondanks het koude weder een betrekkelijk grote belangstelling. De omloop lag goed, hoewel zwaar, doch de aanhoudende regenvlagen van de laatste dagen hadden geen grote invloed uitgeoefend. 51 renners boden zich aan voor de negen ronden, een totale afstand van 24 km. Zeer vroeg reeds zou de beslissing worden uitgelokt toen Van Damme reeds in de eerste ronde tot de aanval overging en 10” nam op De Rey en Scheirs. Uit de achtergrond kwamen dan Matheusen en Verschueren opdagen om tot op 30” te naderen, terwijl Matheussen in de derde rond tot 5” oprukte en bij de volgende doortocht Van Damme aan de leiding vervoegde. Lang duurde het echter niet voordat Van Damme de uiteindelijke beslissing zou uitlokken en met een scherpe demarrage spoedig tot 20” uitliep op Matheussen, terwijl De Rey en Scheirs op 1 minuut en meer volgden… In de laatste ronden kwam er geen wijziging meer in deze stand, alleen dan dat Van Damme zijn voorsprong tot 1’10” opdreef en Scheirs in de voorlaatste ronde bij De Rey aaanpikte om deze in de spurt voor de derde plaats te kloppen. Firmin Van Kerrebroeck die te Meerbeke een zware val deed kon wegens een inwendige bloedstorting niet starten.
De Uitslag : 1.Van Damme Daniël, de 24 km in 1u13’. 2. Jos Matheussen op 1’10”, 3.Scheirs, 4.René De Rey, 5. René Verschueren, 6. Viktor Philips, 7. Loyen, 8. René Vermaelen, 9. Henri Simoens, 10. Lode Vandenbosch, 11.Rik Harinckx, 12. Sol, 13.André Tempelaere, 14. J.B. Blavier, 15. Jos Heylen, 16. René Vanhoecke…
1961 – 6 december – G.v.M. : Verkeersongeval.
Op de Antwerpsesteenweg te Mechelen had een verkeersongeval plaats tussen de personenwagens van P. Peeters van Lepecq, van Frans De Clercq uit Antwerpen en de vrachtauto van Fr. Sollie uit Leest.
1961 – Zondag 10 december : “De Luxe-Duif” vierde haar veertigjarig bestaan
Deze viering stond in het teken van de opening van de 36ste tentoonstelling met een plechtige ontvangst door schepen Neefs in het Mechelse stadhuis. Het toenmalige voorzitterschap van deze vereniging werd waargenomen door de Leestenaar Alfons “Meester” Hellemans. In zijn welkomstwoord dankte deze laatste alle genodigden en inzonderheid de genodigden van het Ministerie van Landbouw en de stad Mechelen voor de steun waarop de inrichters mochten rekenen. Namens de stad Mechelen feliciteerde schepen Cornelis de onderscheidene bestuursleden. Hij zei fier te wezen op een zo actieve club als de “Luxe-Duif”, welke Mechelen binnen haar poorten kent. Na een rondgang door de mooi versierde feestzaal, waar niet minder dan 700 sierduiven stonden tentoongesteld, werd de erewijn geschonken. Vervolgens schetste de voorzitter de stichting en de opkomst van zijn vereniging welke 6 verschillende voorzitters heeft gekend en hij drukte zijn genoegen uit dat de “Luxe-Duif” de consideraties wegdraagt van de hogere instanties en besloot met de hoop zijn vereniging eerlang bevorderd te zien tot Koninklijke Vereniging. Tot slot nam dhr Neefs het woord en reikte aan voorzitter Hellemans de zilveren herinneringsmedaille van de stad Mechelen over waarvoor deze laatste zijn dank betuigde. (Samengevat uit een verslag in G.v.M. van 11 december)
Foto’s :
-De broers Jan en Juliaan Piessens organiseerden opnieuw een veldrit te Leest.
-Firmin Van Kerrebroeck nam uiteindelijk niet deel aan de wedstrijd, hij zat met een kwetsuur na een zware val in Meerbeke.
-Daniël Van Damme won afgescheiden te Leest.
-De voorzitter van “De Luxe-Duif”, Leestenaar meester Alfons Hellemans.
“Wie is er ’s morgens vrij ? Kleine DAGBLADRONDE over te nemen. Leest en Tisselt. Inlichtingen Agentschap Leemans & De Rycke, Willem Geetsstraat 2 Mechelen. Tel.12619.”
1961 – 23 november : Verkeersongeval
Op de Gentsesteenweg te Mechelen had een aanrijding plaats tussen de wielrijder Jan Hendrickx uit Tisselt en de personenauto van Petrus Van Asch uit Leest. Hendrickx werd licht gewond.
1961 – 25 en 26 november : Teerfeest K. Fanfare Sint Cecilia
Dit jaar ook opgeluisterd met een familiebal met het orkest van Dany Rivers. (“DB”, december ’61)
1961 – 28 november : Zuster Maria Dominika (Melanie DE WIT) vanuit Coquilhatville (thans Mbandaka).
“…Valt er nu over Kongo nog veel te vertellen ? Er is wellicht nog nooit zoveel over Kongo gezegd en geschreven geweest als nu dit laatste jaar in radio en dagblad. Moest ‘met praten en plan trekken’ de toestand te redden zijn, dan was iedere Kongolees daartoe in staat, want achter woorden moet een neger niet zoeken. En zijn plan trekken kan die beter dan wie ook, zelfs aan de kinderen is dat ingeboren. Hier een klein staaltje : een lief, leergierig meisje wou de eerste zijn om haar les goed te kennen. Maar ja in de klas gaan voor de bel gaat, om rap de les af te schrijven dat mag niet. Tafel of bank buiten om haar boek op te leggen is er niet. En met het boek in de hand schrijven voor een kind van het eerste studiejaar ging al evenmin. Dan er maar wat anders op gevonden. Ze ging een ander meisje zoeken die heel bereidwillig wou helpen en gebukt ging staan zodat de andere met alle gemak haar schrijfboek op de rug kon leggen even goed en gemakkelijk als in de klas op haar lessenaar. Zo door het open venster had ze een beste gelegenheid om netjes de nieuwe les van het bord af te schrijven. Wie doet dit na ? Jammer genoeg zijn niet allen even leergierig en heb ik onder mijn 42 leerlingen ook een paar waar niets in te krijgen is. Als ik hen dan in het Vlaams eens zeg ‘Kom hier mijn dommerikske’ dan hebben de anderen al heel wat plezier. Zelfs al verstaan ze niet wat er gezegd wordt toch voelen ze heel goed aan dat het nu wel precies geen complimentje is. Al zijn ze niet allen even slim toch beleef ik nog veel vreugde aan die kinderen. En laat ons hopen, dat zij die de toekomst van Kongo zijn, mogen helpen aan de heropleving van dat schone en zonnige land. Zuster M.Dominika (Melanie De Wit).” (DB, januari 1962)
1961 – 29 november : Bromfiets gestolen
De bromfiets van Fr. Van Riet uit Leest die geparkeerd stond aan de herberg Kreiss in de D. Boucherystraat werd door een onbekende gestolen.
1961 – Decembernummer “De Band” : Nieuws van de K.W.B.
“Beste mensen, het heeft er gespannen in de KWB, beter gezegd, hoog gespannen ; dat was best te bespeuren dat het er spannen zou aan hen die naar het jaarlijkse teerfeest kwamen, feest dat een aanvang nam met een vertraging van ¾ uur ; spijtig ’t was te veel ! De beentjes werden onder tafel gezet en de spanning kwam dan maar eerst goed zichtbaar tot uiting wanneer de warme en lekkere soep werd opgediend. Het plantaardig mensenvoedsel, alias patatten, kwam aan de beurt, met het daarbij horende vlees en saus en tussen beiden in gaf de Voorzitter een klein pleidooi ten beste, en dan wel inzonderheid wat de studiekringen aanging met de reeds aangekondigde onderwerpen : a) de wegcode, b) de televisie en onze kinderen (zeer waarschijnlijk door Liesje Moerlandt). Wat dan gebeurde was wel zeer interessant voor de deelnemers, nl. de kennisgeving over de krotwoningen te Leest enz. Wat niet zo “krot” was, was wel de kip die bijzonderlijk in de smaak viel en dan zo piekfijn bereid door de kooksters. En hoe zou een “souper” beter besloten worden dan met een “pateeke” overgoten met een sauske, ja maar…pas op…met een sauske te dezer gelegenheid bereid en opgediend door de E.H. Proost, die als onderwerp voorzeker geen betere keuze kon doen dan te spreken over de “NAASTENLIEFDE” en meteen allen overwonnen en gewonnen had door de zaakrijke en klare behandeling ervan. Of dat er de oorzaak van geweest is, kan moeilijk achterhaald of ontsluierd worden, maar één ding staat vast, dat nog menig glaasje werd geschonken, geklonken en gedronken en met een ferme dans en een gulle lach werd deze welgeslaagde feestavond besloten even voor een nieuwe dag was aangebroken. Het was voor de zoveelste maal een uitdrukking van samenhorigheid, kenmerk van de KWB. E.P.”
1961 – Vrijdag 1 en zaterdag 2 december : Sinterklaas bezocht de kinderen van Leest
Door de zorgen van de KWB bracht Sinter Klaas een bezoek aan de Leestse kinderen. (DB)
1961 – 3 december : Toneel Rust Roest. Opvoering van “Sloep zonder Visser”
Een stuk in drie bedrijven van Alejandro Casona. Met gastoptreden van de Mechelse Berta Willems. Regie : Alfons Hellemans. Gazet van Mechelen (van 8/12/1961) : “…De toneelkring “Rust Roest” dient geluk gewenst met de keuze van dit stuk en voor de wijze waarop het werd opgevoerd. Regisseur A. Hellemans had zijn medewerkers stevig in de hand. Aan de flinke leiding te danken dat een hoogst voortreffelijk geheel bekomen werd. De grootmoeder (Berta Willems) was het gedroomde type. Haar dictie, haar mimiek, haar stijlvolle doch volkse houding maakten een diepe indruk. Beschouwen we dan in één adem de gezusters Frieda (Agnes Polfliet) en Stella (Lutgarde Hellemans). Beiden brachten het er niet slecht vanaf met hun zware opgave. Van Stella hadden wij ietwat meer gevoel en charge gewild doch allebei dienen geprezen om hun vertolking die belooft voor de toekomst. De zakenman Richard Jordan (Leo Hellemans) was de geknipte figuur voor deze rol. Zijn mimiek en stijlvolle interpretatie waren daarvan getuige. Prachtige dictie. Marko, de echtgenoot van Frieda (Fr. Van Neck) was het zeer geslaagde type van de ruwe zeeman…Vlot spel. Als procuratiehouder zagen wij hem minder graag als type. De heer in ’t zwart (Eddy Beterams), goed getypeerd. Vlot type en prachtige dictie. Noemen wij dan nog de directeur van de bank (Hubert Selleslagh), Henriette (Denise Leukemans) en Jean (Frans Teughels), die door hun bijdrage geen mis figuur sloegen bij deze zeer geslaagde opvoering. Het decor in het eerste bedrijf vonden wij te simplistisch, in 2 en 3 daarentegen was het ten zeerste verantwoord. De belichting was wel het zwakste punt in deze opvoering en dient beter verzorgd. Wij wensen “Rust Roest” veel succes in de toekomst, daartoe zijn zij in staat. (R.N.)”
Afbeeldingen :
-Zuster Maria Dominika (Melanie De Wit) schreef vanuit Coquilhatville (Kongo).
-De bezetting van “Sloep zonder visser”, v.l.n.r. : Eddy Beterams, Hubert Selleslagh, Lutgard Hellemans, Frans Van Neck, Frans Teughels, Alfons Hellemans, Agnes Polfliet, Rafaël Selleslagh en Denise Leukemans. Onder : Leo Hellemans.
