1996 – Zondag 31 maart : Jaarlijks Palmzondagconcert van de K.F.St.-Cecilia In de gelijknamige zaal Dorpsstraat 6 te Leest om 19.30 uur stipt. Dirigent : Johan De Win. Kaarten in voorverkoop : 100 frank, inkomgeld op de concertavond : 150 fr.
“Het jaarlijks Palmzondagconcert is de muzikale hoogdag van onze vereniging. Hij staat bovenaan de lijst en gaat Kerstmis, Nieuwjaar en zelfs Pasen vooraf bij de echte Cecilianen. Tijdens de wintermaanden werd er aan een zo goed als nieuw programma gewerkt en het resultaat wordt ten gehoren gebracht de zondag voor Pasen. Ook dit jaar zal het zo zijn. Vorig jaar hadden we een van de recordjaren wat betreft de opkomst. Het kon ook moeilijk anders want we hadden ons 50ste Palmzondagconcert.
Dit jaar hebben we geen jubileumconcert en misschien zullen er dan ook minder luisteraars zijn. Vorig jaar werd even met de gedachte gespeeld om naar een grotere zaal uit te wijken, maar ook dit jaar geven we ons concert toch nog in de oude, vertrouwde ‘Ceciliazaal’. We zorgen er echter weer voor dat alles in dezelfde mate zal versierd worden. De presentatie en wat er nog bijhoort, zal ook weer tot in de puntjes worden verzorgd.
De dirigent en de muzikanten zorgen ondertussen voor een populair programma, voor muziek waar de Leestenaars van houden. Op het programma staan, waarschijnlijk in een andere volgorde :
Perhaps love John Denver, arr. Bruce Frazer The lark in the clear air Gordon Langford Crazy Music in the air Jan de Haan Song of Liberation Jacob de Haan Under the double Eagle J.F. Wagner Music for a Festival Ph. Sparke Beatles Medley Edrich Siebert Bolero M. Ravel Grand Canyon Galop Edrich Siebert Bugler’s Holiday L. Anderson
Omdat ons publiek steeds vroeger komt om een goede plaats te bemachtigen, wordt de zaal opengesteld om 19 u. U kan echter vanaf 18.30 u. terecht in ons café. De muzikanten repeteren tot uiterlijk 18.45 u. Om 19.15 u. gaan ze naar de ‘keuken’ en om 19.30 u. stipt beginnen we met het concert. Leerling-muzikanten krijgen een vrijkaart en nemen plaats tussen het publiek, eventueel bij hun ouders.” (“T&T”,maart ’96)
“Op de laatste dag van maart werd ons jaarlijks Palmzondagconcert georganiseerd. Het was geen jubileumconcert en toch liep ook deze keer onze zaal vol en waren we wat de opkomst betreft ruim tevreden.
Het programma voldeed aan de verwachtingen van de aanwezigen en velen waren opgetogen op de gekozen stukken en de uitvoering ervan. Het programma stak vol afwisseling en de toehoorders gingen met een deuntje in het achterhoofd naar huis. Voor sommigen was dat de ‘Bolero’ van Ravel en voor anderen was dat een of ander stukje uit de ‘Beatles Medly’.
Het bestuur houdt er aan de dirigent en de muzikanten van harte te feliciteren voor dit geslaagd optreden. Ook onze dank en gelukwensen aan Bart Lauwens, die deze muziekavond presenteerde. Ook onze dank aan de dames die op een passende wijze de zaal hebben versierd.
We hoorden nog andere commentaar. Het schijnt dat de inkomprijs voor ons jaarlijks concert aan de lage kant ligt in vergelijking met de concertavonden die in de streek worden georganiseerd. We willen onze inkomprijzen zo lang mogelijk democratisch houden in de hoop de Leestenaars en allen die onze vereniging goed gezind zijn, ook deelnemen aan de andere organisaties. Als we dan overschakelen naar hogere prijzen zou het wel eens kunnen dat sommige van onze organisaties daarvan te lijden krijgen en dat willen we vermijden.
Op dit palmzondagconcert werd voor ’t eerst gebruik gemaakt van de nieuwe stoelen die we onlangs aankochten. Een aantal mensen heeft ons meegedeeld dat ze ‘goed zaten’ en dat ze er geen pijnlijke rug aan hebben overgehouden. Deze aankoop schijnt dus ook mee te vallen.” (“T&T”, juni ’96)
1996 – 7 en 8 April : Posse Leest
“Relatief goed weer, veel volk en veel verschillende activiteiten waren de ingrediënten van deze vijfde Posse Leest volgens het nieuwe kleedje.
De sterkte van dit Posse Leest is wat de organisatie al vijf jaar beoogt :zoveel mogelijk verenigingen met activiteiten in het hele programma laten participeren. Volgend jaar breidt men nog verder uit.
Tijdens het weekende was er de aanloop, maandag was het Posse Leest in al zijn glorie. De vele duizenden toeschouwers kennen bij dit jaarmarktgebeuren maar één probleem : de auto kwijt geraken. Eens dit euvel verholpen, was het aanschuiven om door de dorpskom langsheen marktkraampjes te laveren.(...)
Richting Dorpsstraat waren de oude ambachten en aanverwanten bij elkaar gezet. (...)
De organisatoren benadrukten ook nu de diversificatie van de activiteiten in het weekend, waarvan de bezoeker zowel actief als passief kon genieten : groot vee, klein vee, paardenkeuring, kinderen die de pony’s mochten berijden, Jimmy B die met zijn capriolen succes oogstte, de ambachtslui, de verkoop van Posse Leest T-shirts, het bewonderen vanaf het springkasteel van de in de steigers staande Nieuwbouw van de school in de Dorpsstraat, de loopwedstrijden van Vevoc met 130 deelnemers, het optreden van volksdansgroep Korneel, het klokkenwerpen, de kermis, een Balsemienwijntje enz. Kortom, zo benadrukte de organisatie : de afwezigen hadden ongelijk.” (GvM, 9/4)
Op paaszondag gaf de plaatselijke fanfare om 14 u. een concert op een kiosk op het dorpsplein, waarop de stratenloop kon van start gaan. Honderddertig lopers waren er komen opdagen. De jongeren warmden het parcours op met één kilometer lopen. Bij de jongens won Dimitri Dujardin en Cindy Faes deed hetzelfde bij de meisjes. Voor de tien kilometer verschenen zowel meisjes als jongens senioren en veteranen tesamen aan de start. Bij de dames won bij de senioren Beatrix Roh (Overijse) en bij de veteranen de plaatselijke loopvedette Bernadette Van Horenbeeck. Bij de senioren ging de overwinning naar Kris Goossens uit Serskamp (GvM, 10/4).
De K.F. St.-Cecilia had ook haar café opengesteld en in de zaal was een heuse “Vlaamse kermis” georganiseerd met muziek van een Decap-orgel waar hongerigen terecht konden voor “balletjes met krieken” of “pensen met appelmoes” en voor appeltaart en rijsttaart als dessert. In het dagelijks bestuur van het “Posse-Leest comité” zaten René Rodet, Louis Vloebergh, Paul Van Roy en Hans Verschueren als vertegenwoordigers van de K.F. St.-Cecilia. (“T&T”,maart ’96)
Een verslag verscheen in “T&T” van juni ’96 :
“Het openbaar gedeelte van Posse Leest werd op zondag ingezet met een optreden van onze vereniging op de kiosk op het dorpsplein. In tegenstelling tot vorig jaar kwamen de meeste muzikanten nu wel opdagen om dit concert op te luisteren. Het muzikaal resultaat was dan ook in verhouding, dit wil zeggen : zeer goed. Daarna was er de loopwedstrijd en bij de dames werd de wedstrijd gewonnen door Berna Van Horenbeek. Berna wint de laatste tijd zo goed als alles, want zij won ook de fruitkorf naar aanleiding van de wedstrijd op de voorbije restaurantdagen.
Op paasmaandag hadden we onze ‘Vlaamse kermis’ en werden er ‘balletjes met krieken’ en ‘pensen met appelmoes’ geserveerd. Het is zowat de drukste Posse Leest geweest van de voorbije jaren. We hebben vernomen dat dit niet alleen het geval was in onze zaal maar dat ook de meeste andere organisatoren goede zaken hebben gedaan. Het plaatsen van kramen in de Dorpstraat was daar zeker niet vreemd aan. Vermoedelijk zal ‘Posse Leest’ in de toekomst nog verder uitgroeien tot dé folkloristische gebeurtenis in Leest en mag er nog meer volk worden verwacht.
We kunnen echter nog een en ander verbeteren aan de organisatie. We hadden, zoals verwacht kon worden, te weinig personeel en dan helpt het werken in ploegen niet veel. De meeste medewerkers hebben ‘overuren’ gepresteerd. Mensen van de morgenploeg bleven doorwerken en gelukkig kwamen helpers van de namiddagploeg vroeger opdagen. Voor volgend jaar moeten we in ieder geval aan meer medewerkers zien te komen, want tijdens de spitsuren kon niet iedereen op tijd bediend worden. We weten dat dit vrij moeilijk zal worden omdat de meeste van onze écht actieve leden veelal ook lid zijn van andere verenigingen en daar dan een handje gaan toesteken. Als we niet aan voldoende medewerkers komen, moeten we misschien nog bijkomende investeringen doen in groot keukenmateriaal maar dan geeft dat weer bijkomende uitgaven. We moeten echter opletten dat we hierdoor niet in een doorlopende spiraal terechtkomen van blijvende investeringen en daardoor terechtkomen bij steeds meer en grotere organisaties. In dat verband moeten we nog meedelen dat het opnieuw inrichten van de internationale concertwedstrijd kan worden afgeschreven omdat het Departement Cultuur in vergelijking met twintig jaar geleden bijzonder weinig subsidies geeft tegen te hoge voorwaarden. Voor de komende vijf tot tien jaren zullen we het vooral moeten hebben van feestelijkheden in volledig eigen beheer…”
Noot : Het Departement wou ten hoogste 100.000 fr subsidiëren en om dat bedrag te ontvangen diende de fanfare ten minste vier korpsen uit vier verschillende landen naar Leest te halen. (“T&T”, juni ’96)
Foto’s : -Posse Leest 1996 : de wijnmakersgilde mocht niet klagen. Ze kregen heel wat volk aan hun kraam. -Eén van de vele startmomenten van de stratenloop.
De nieuwe ploeg : voorzitter Ward Leemans, secretaris Maurice De Wit,Penningmeester Alfons Leemans en de leden Simonne Moerenhout en Jan Emmeregs, hier in gezelschap van de Mechelse” delegatie met schepen Nobels, CVP-voorzitter Mariëns en OCMW-voorzitster Lieve Keuleers.
1996 – Dinsdag 26 maart : Stichtingsvergadering CVP- Leest – Een tweede start.
Na de breuk in de Mechelse CVP en de oprichting van de nieuwe partij CDV waartoe ook de belangrijkste Leestse politicus Gust Emmeregs was toegetreden, stond de werking van de CVP te Leest op een laag pitje. In maart kregen de Leestenaars volgende uitnodiging in hun bus :
AAN ALLE INWONERS VAN LEEST !!! Uw toekomst in goede handen.
“De CVP-werking in Leest was stilgevallen. Niemand heeft dat gewild en toch is het gebeurd. Het is dus de hoogste tijd dat hieraan wordt verholpen. Daarom hebben we het initiatief genomen om opnieuw te starten met een degelijke werking. Ons doel is duidelijk en simpel :
‘POLITIEK DICHT BIJ DE LEESTENAAR’.
Er is inderdaad nog veel te doen in onze gemeente. We weten wel dat we niet vergeten worden maar een kleine gemeenschap, aan de rand van een grote stad, krijgt toch altijd minder aandacht van het ‘centrale’ bestuur. Alleen met U en met Uw steun kunnen wij onze gezamelijke doelstellingen bereiken. Maar we kunnen niet alles in één keer aanpakken. Daarom willen we Uw prioriteiten kennen. Vertel ons wat er op Uw lever ligt zodat we de meest dringende zaken eerst kunnen naar voor brengen. Waarschijnlijk denkt ook U aan de verkeersveiligheid en aan de leefbaarheid in onze gemeente.
We zijn ervan overtuigd dat onze gezamelijke inzet resultaten zal opleveren. Daarom nodigen wij U uit op onze stichtingsvergadering op dinsdag 26 maart 1996 om 20 uur in ‘Ons Parochiehuis-De Kouter’ (Kouter 1A te Leest).
Tal van CVP-mandatarissen zullen er aanwezig zijn. Schepen van Cultuur Frank Nobels zal er zeker zijn. Tevens zal het volledig bestuur –afdeling Leest- voorgesteld worden.
U krijgt de gelegenheid vragen te stellen en suggesties te doen. Wij rekenen ten stelligste op Uw aanwezigheid, want alleen als de Leestenaars hun stem laten horen kunnen onze politieke verantwoordelijken luisteren en begrijpen wat er omgaat in onze gemeente. De secretaris Maurice De Wit. De voorzitter Ward Leemans.
In de ‘Gazet van Mechelen’ van 28 maart verscheen volgend verslag van de tweede start van CVP-Leest :
CVP weer dichter bij Leestenaar
“Met het simpele en duidelijke doel “politiek dicht bij de Leestenaar” is er in de Mechelse fusiegemeente een tweede start genomen met de CVP-werking.
Door omstandigheden was de werking stilgevallen, maar nu opnieuw springlevend. De CVP-afdeling werd opnieuw leven ingeblazen vanuit het oogpunt dat een kleine gemeenschap aan de rand van Mechelen toch altijd minder aandacht krijgt van het “centrale” bestuur.“En er is nog zoveel te doen in onze gemeente...” zo bleek uit het eerste vragenmomentje.
Op de stichtingsvergadering dinsdagavond waren er in het parochiehuis zo’n veertig leden samengekomen om er de CVP opnieuw boven de doopvont te houden. Voor deze wedergeboorte is de voltallige bestuursafdeling Leest verantwoordelijk. Peter van dienst en tevens in de toekomst ook een beetje mandataris-vertrouwensman in Leest is schepen voor cultuur Frank Nobels. Ook verschillende CVP-mandatarissen ontbraken niet op het appél, net als enkele leden van het OCMW waaronder de voorzitter Lieve Keuleers.
Voorzitter van de sectie CVP-Leest Ward Leemans sprak niet over het CVP-verleden, wel over de toekomst.Hij benadrukte dat signalen van de Leestenaars en de nodige medewerking die vereist is voor een goede en vlotte democratische samenwerking. Ook de peter van de afdeling Frank Nobels besprak een aantal beleidspunten vanuit de beleidsverklaring afgesloten met de coalitiepartner.
Veilige dorpskom
De aanwezigen kregen tevens de gelegenheid om vragen te stellen en suggesties te doen. Hieruit blijkt dat primair aandacht wordt gevraagd voor een verkeersveilige dorpskom. De aanwezige tuinders konden zich hierin vinden maar vroegen ook om begrip. Tenslotte zal het nieuwe CVP-bestuur ook niet naast een aantal signalen van ongenoegen heen kunnen, welke leven omtrent de omnihal van Leest.”
1996 wordt voorlopig het laatste jaar dat bewerkt wordt in de Kronieken van Leest. Door externe factoren ben ik in die periode noodgedwongen gestopt met de geschiedenis van Leest en met het verzamelen van publicaties of wetenswaardigheden over het dorp. Pas in 2003 zou ik de draad weer opnemen. Om die reden wordt ’96 het laatste jaar, wel volgen nog een hoop aanvullingen en verbeteringen waaronder een pak brieven van Leestse miliciens en van missionarissen naar ‘De Band’. Ook publicaties uit het ‘Mechelsch Berigt’ en de archieven van andere oude en nieuwe dag- en weekbladen waarin ik momenteel zit te snuffelen.
Maar eerst en onmiddellijk na de Kronieken van 1996 volgen de leuke reisverhalen van Robert en Bertha Verbruggen en Alida Polfliet. Rouwverslagen van Rafke Selleslagh en mijn eigen jeugdherinneringen in Leest. Dank zij Antoon Lauwens kon ik 1996 nog spekken met een pak informatie over de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia waarvoor mijn dank.
Marcel.
1996 – Maartnummer “T&T” : Jonge muzikanten stellen zich voor.
Dries RODET °27.04.1982, bijna 14 jaar jong. Adres : Juniorslaan 56, Leest. Dries is al zijn halve leven lid van de fanfare. Hij begon ermee toen hij zeven jaar was. Zijn eerste muzieklessen kreeg hij in de fanfare. Daarna trok hij een jaar naar de notenleerklas in Tisselt, een wijkafdeling van de Muziekacademie van Willebroek. Het derde en vierde jaar notenleer volgde hij aan de Muziekacademie in Willebroek. Voor de rest komt hij nog geregeld naar de praktijklessen die door de fanfare worden georganiseerd, ook tijdens de vakanties. Dries speelt cornet, omdat hij dat een leuk, klein en niet te zwaar instrument vindt. Het eerste jaar van zijn muzikale carrière heeft hij getoeterd op een bugel. Waarschijnlijk was die minder leuk, iets groter en een beetje zwaarder en…klinkt die misschien te zacht of te fluweelachtig. Hij zit op school in het STK te Kapelle-op-den-Bos. Hij krijgt nog muzikale opvoeding op school en er is zelfs een schoolorkest. Daaraan doet hij echter niet mee. Misschien is zijn cornet te zwaar om mee te zeulen. Een nog lichter instrument is de kleine cornet, en misschien kan de dirigent in de toekomst in de gaten houden of Dries…
Met zijn vrienden of vriendinnen praat hij zo goed als niet over musiceren in de fanfare. De meesten onder hen bespelen immers ook een instrument en dan valt er weinig over te vertellen. Dries is in tegenstelling tot zijn muzikanten-leeftijdsgenoten geen lid van een jeugdbeweging. Zijn enige hobby is naar de fanfare gaan. Dat betekent voor hem en dat schrijft hij er uitdrukkelijk bij : muziek spelen ! Toch vindt hij de ‘ambiance’ in de fanfare uitstekend. Er is altijd wel iets te beleven. Op de vraag wat zijn ouders erover denken dat hij bij de fanfare speelt, antwoordt Dries dat ze het zeer verrijkend vinden. Zijn commentaar op hun uitspraak is : “Wat een intellectueel antwoord, vindt u niet ?” In het interview kwam ten slotte ook nog de muziek aan de orde. We vroegen Dries van welke muziek hij houdt. Hij antwoordde : “In feite van alles. Ik heb geen specifieke voorkeur, wel een specifieke afkeur en dat is house. Het meest hou ik van Queen.” Of er nog iets speciaals in het fanfareblad moest ? “Ja, druk maar af dat Johan wat modernere muziek mag programmeren. Ik denk bijvoorbeeld aan “The show must go on.” Ondertussen weten we dat dit een compositie is van Freddy Mercury (van Queen) en dat daarvan een bewerking voor amateurkorpsen bestaat. Dus, Johan…
Dries is een muzikant die echt graag naar de fanfare komt, niet alleen om muziek te maken maar ook als er wat anders te doen valt. Hij houdt ook van serveren ter gelegenheid van de restaurantdagen of hij staat achter de tapkast (om dranken te schenken)…
Elke VERSCHUEREN °26.10.1981, dus al 14 jaar jong. Adres : Em. Rollierstraat 7, Willebroek. Elke is al lid van de fanfare sedert 1989, dat is ook al ongeveer de helft van haar leven. Ze leerde eerst twee jaar muziek in de muziekschool van de fanfare, daarna ging ze naar de wijkafdeling Tisselt van de Muziekacademie Willebroek. In deze academie volgde ze twee jaar AMV en nu zit ze in het 2de jaar AMC. Vroeger, dat wil zeggen helemaal in het begin van haar muzikale loopbaan, heeft Elke Cornet gespeeld. Nu speelt ze alto, omdat ze een betere toon heeft op dit instrument. Elke volgt les aan de Onze-Lieve-Vrouw-Presentatie in Boom. Vroeger kreeg ze daar muziekles, maar die tijd ligt nu achter de rug. Geen muziek meer op school en vroeger heeft ze ook nooit haar instrument meegenomen om haar kunsten te tonen.
Elke heeft heel wat hobby’s. In de eerste plaats vermeldt ze muziek maken. Daarnaast houdt ze nog van lezen en van muziek beluisteren en ze gaat ook graag naar de chiro. Sommige van haar vrienden of vriendinnen zijn verbaasd als ze vertelt dat ze muziek maakt in een fanfare. Ze vinden dan echter wel dat het tof en plezierig moet zijn. Elke vindt het natuurlijk zelf ook plezierig in de fanfare. In de eerste plaats omdat er zoveel jonge muzikanten zijn aangesloten. Daarnaast is er ook een toffe sfeer. Haar ouders vinden het goed dat ze musiceert in de fanfare. Het kan bijna niet anders, want haar vader is voorzitter, haar grootvader ere-voorzitter. De vorige generaties waren ook bestuursleden van de fanfare. Haar overovergrootvader, Theofiel Verschueren, was zelfs één van de stichters van onze vereniging. Langs moeders kant is de familie eveneens tevreden met haar lidmaatschap van de fanfare. Haar grootmoeder, Adrienne Pepermans, is bestuurslid en wijkverantwoordelijke en Jan Moons, haar grootvader, is nog altijd van de partij als de vereniging wat organiseert. Elke houdt niet alleen van fanfaremuziek. Ze kan ook goed sommige klassieke stukken verdragen, zelfs hard-rock en popmuziek. Maar net als Dries verfoeid ze housemuziek. Als onze vereniging wat organiseert, helpt Elke elke keer mee.
Tineke DE DECKER °07.01.1982, al 13 jaar, en op weg naar 14 jaar jong. Adres : Dorpstraat 8, Leest. Tineke is al lid van de fanfare van toen ze naar het tweede leerjaar ging, dat wil zeggen van haar zevende jaar. Ze volgde een paar jaar muziekles aan de muziekschool van de fanfare, ging dan over naar de Muziekacademie van Willebroek waar ze nu in het 2de jaar AMC zit. Daarbij volgt ze ook cometies en ze is eveneens lid van de Jeugdbrassband Willebroek. Als daarbij nog de tijd wordt geteld die Tineke in de Leestse fanfare doorbrengt, dan besteedt ze wel veel tijd aan het maken van muziek. Tineke speelt cornet, maar waarom ze dat muziekinstrument nu eenmaal heeft gekozen of waarom men die keuze voor haar heeft gemaakt, weet ze niet te vertellen.Waarschijnlijk begint iedere jonge muziekant(e) op een bugel of een cornet. Als het zowat meezit, dan blijft men dat instrument aanhouden, vermoeden we. Tineke gaat naar het STK in Kapelle-op-den-Bos. Ze krijgt er nog muzikale opvoeding en zij neemt haa instrument wel mee naar school. Zij is immers lid van het schoolorkest. Haar vrienden en vriendinnen vinden het tof dat ze in een muziekvereniging meespeelt, want zij spelen ook in een orkest.
Naast muziek maken heeft ze nog andere hobby’s. Ze gaat graag naar de chiro en ze speelt volleybal. Ze kan uitstekend smashen, is goed in de lage verdediging en kan ook goed uit voeten bij het blokkeren. Wat haar ouders denken over het musiceren in de fanfare wist ze niet te vertellen. Tineke komt graag naar de fanfare omda ze er de sfeer plezierig en tof vindt. Daarbij zijn er veel jonge muzikanten en ze vindt het prettig tussen al die jeugdige medemuzikanten. Tineke houdt niet alleen van fanfaremuziek. Ze houdt van alle soorten muziek, dus ook van house, punkmuziek, klassieke muziek en zelfs van kamermuziek. Als onze vereniging wat organiseert, helpt Tineke eveneens met het opdienen van de maaltijden.
1996 – Vrijdag 1 maart : Afscheid Hubert De Borger met pekelharing
“Hubert De Borger, bestuurslid en muzikant, gaat ons binnenkort voor een aantal jaren verlaten wegens beroepsverplichtingen. Hij moet zich binnenkort vestigen in zijn werkterrein, nl. in het Verre Oosten. Daarom gaf hij reeds eerder zijn ontslag als bestuurslid en op vrijdag 1 maart laatsleden gaf hij zijn afscheidsconcert op euphonium. Ondertussen is zijn aanvraag voor een verlof wegens beroepsomstandigheden binnengelopen en heeft het bestuur deze aanvraag goedgekeurd. Iets na Nieuwjaar 2001 wordt Hubert terug als muzikant op de repetitie verwacht. Wij hebben ondertussen aanvragen verstuurd naar de bands in Bangkok, Singapore, Tokyo, Melbourne…met het verzoek Hubert hier en daar een gastoptreden als solist te laten brengen. Eén antwoord hebben we al binnen. Hubert kan direct aan de slag als doedelzakspeler bij ‘Her Majesty’s Famous Bangkok Pipers’. Daarom vroegen we het Ministerie hem als Cultureel Ambassadeur te laten optreden, maar…het geld was op. Hubert schonk bij zijn voorlopig aftreden pekelharing en een drankje. Het smaakte bijzonder goed, zeker na een vermoeiende repetitie. Hubert, we wensen u het allerbeste in het Verre Oosten en tot ziens !” (“T&T”, maart ’96)
In het fanfareblad “t&T” van september 1996 verscheen een brief van Bert De Borger vanuit het Verre Ooosten :
“Sawadee khrap tookhon !...Dag allemaal !
Post krijgen is aangenaam en als daar dan een “Toeters en Trompetten” tussen zit is het wel een hele toffe verrassing ! Ik heb ons fanfaretijdschrift met veel interesse doorgelezen en het deed me plezier dat onze fanfare een vrij druk programma dient af te werken. Aan de andere kant geeft het een raar gevoel er niet direct en rechtstreeks bij betrokken te zijn, om de repetities te missen. Maar met enkele cd’s en tapes, die ik heb meegenomen, kan ik toch nog wat genieten van de Europese fanfaremuziek.
Voor het ogenblik heb ik het heel druk met me te organiseren en te reizen. Zojuist ben ik teruggekomen van Australië. Daar heb ik een concert bijgewoond van de “R.A.F. Concert Band”. Het doet me toch iets wanneer dat korps werken speelde die wij ooit eens op het programa hadden staan. Ik kreeg er kippenvel van ! Ze speelden onder andere “Memory, all I ask of you” en de “Bolero” van Ravel.
In juni dit jaar ben ik terug in Australië, maar dan in Melbourne. Eén van de muzikale evenementen daar zijn de Australische Brassbandkampioenschappen. Ik heb reeds afspraken gemaakt om te gaan luisteren, zodat de koperblaasmuziek in mijn oren blijft klinken.
Hier in Thailand is het heel wat moeilijker om naar een dergelijk concert te gaan luisteren. Dit soort muziek wordt hier niet ten gehore gebracht en geloof me of niet “The famous Bangkok Pipers” bestaan doodgewoon niet. Zodra ik hier wat meer ingeburgerd raak, zal ik nog wat meer informatie doorgeven over bepaalde delen van het land en over de Thaise cultuur.
Verder wil ik aan iedereen de groeten doen en ik hoop dat er in de Leestse fanfare nog vorderingen kunnen gemaakt worden op alle vlakken om zodoende muziek op topniveau te blijven brengen.
Als er iemand van een of ander concert een video mocht hebben, dan mag je altijd een kopie opsturen. Op die manier heb ik toch nog het gevoelen dat ik er nog wat bijhoor. Uit het oor is niet uit het hart ! Veel succes en tot een volgende keer ! Low phop con mai…Tot weerziens ! Bert De Borger.”
Foto’s : (“T&T”) -Dries Rodet -Elke Verschueren -Tineke De Decker
1996 – 2 januari :Tragisch ongeval op de brug aan de Juniorslaan te Leest.
De vijftienjarige Hombekenaar Gert Stevens die samen met zijn vriend op de fietsstrook reed, verloor het evenwicht en viel voor de bus van “de Lijn” en overleed. (KH)
1996 – Zondag 7 januari : Veertiende Aperitiefconcert K.F.Sint-Cecilia
O.l.v. Johan De Win. Presentatie : Bart Lauwens. De opbrengst ging naar de aflossing van de bouwkosten van het parochiehuis. Kaarten 150 BEF (incl. het aperitief).
“In 1996 werd het aperitiefconcert georganiseerd op de eerste zondag van het nieuwe jaar. Zoals vroeger eveneens het geval was, liep ook dit jaar de parochiezaal vol. Onze fanfare bracht er sfeervolle nieuwjaarsmuziek en dat werd door het publiek gewaardeerd. De ‘Bolero’ van Ravel viel bij de meeste toehoorders erg in de smaak, evenals de solostukjes. Het blijkt dat onze muzikanten en de dirigent zich ook goed hebben geamuseerd en zij mochten felicitaties ontvangen…” (“T&T”, maart ’96)
1996 – Zondag 4 februari : Leestse fanfare op het Lichtmisconcert Hombeek-Heike
“Op de eerste zondag van februari hadden we een optreden dat gesubsidieerd werd door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Departement Cultuur. We traden op bij de concertband ‘St.-Martinus’ in Hombeek en het optreden had plaats in de zaal ‘De Vrolijke Vrienden’ in Hombeek-Heike. Ook in Hombeek groeien de muziekverenigingen dichter naar elkaar en gaan ze in werkelijkheid meer en echt verbroederen, ja zelfs verzusteren.
Het sluitstuk voor dit lichtmisconcert was voor onze fanfare. Eerder traden deze avond op : de Ko;. Fanfare ‘De Vrije Vlaamse Zonen’ Nieuwenrode, de Kon. Fanfare ‘De Vrolijke Vrienden’ Hombeek-Heike en de Kon. Fanfare ‘De Ware Vrienden der Eendracht’ uit Malderen. Toen onze muzikanten en vergezellende ereleden toekwamen, was de zaal vrij goed gevuld. Met wat vertraging, we zouden van wal steken om 20 u., konden we ons optreden beginnen. We moeten hierbij vermelden dat het niet door toedoen van de organisatoren was dat er niet op tijd kon worden begonnen. Zodra de laatste muzikant was opgetrommeld, kon er worden gestart met ‘Music’. Met de uitvoering van dit stuk werd van bij de aanvang de juiste toon gezet. Naast een aantal klassiekers werd er een solostuk gespeeld, nl. ‘Memory’ en Jos Peeters gaf hierbij een uitstekende euphoniumsolo ten beste.
Ook op dit concert viel de ‘Bolero’ van Ravel in de smaak van het publiek. Daarom zoeken we voor de volgende keer balletdansers (m/v) die ooit lid zijn geweest van het ballet van de XXe Eeuw en daar hebben gewerkt onder leiding van Béjart.
Het optreden duurde langer dan was voorzien, maar voor de rest was het prima in orde. De dirigent en de muzikanten mochten ook deze keer felicitaties in ontvangst nemen.” (“T&T”, maart ’96)
Verslag uit “Toeters en Trompetten” van maart 1996 :
“We proberen zoveel als dat mogelijk is deel te nemen aan organisaties van alle plaatselijke verenigingen door op te treden of door een delegatie af te vaardigen. Aan de jaarlijkse Leestse Valentijnquiz, een inrichting van de Vriendenkring van de Gemeenteschool, doen we mee omdat ook zij met een aantal ploegen deelnemen aan onze Nazomerquiz. We schreven in met drie ploegen : de ploeg van de voorzitter (Lustige Blazers), die van de dirigent (Muziekkenners) en die van de secretaris (Cecilia). In laatste instantie moest de ploeg van de dirigent afzeggen wegens het overlijden van zijn grootmoeder. Zo kon een andere Leestse ploeg, die het vergeten had in te schrijven, toch nog meedoen.
Cecilia begon erg goed. Bij de eerste projectie van de tussenstand stond deze ploeg zowaar aan de kop. Cecilia was ploeg nummer 1, waarschijnlijk omdat zij als eerste was ingeschreven. Het kon dus niet anders of Cecilia moest bij de voorstelling van de ploegen als eerste uit de bus komen. En, we moeten het toegeven,…het was de laatste keer dat Cecilia die avond vooraan op de rangschikking te vinden was. Na de eerste beurt gleden ze al af naar de vijfde plaats en met het vorderen van de avond ging het steeds meer bergaf. Onze andere ploeg, ‘De Lustige Blazers’, deed het ook niet kwaad, maar zij schoven toch met grotere stappen naar beneden.
We vermoeden dat onze beide deelnemende ploegen de grootste moeite hadden met de praktische vraag over de deegwaren (10 verschillende soorten) en met de vragen over muziek, kunst, tv en film. Vorig jaar was dat ook al zo en er zit nog steeds geen beterschap in.
Op een totaal van 43 deelnemers eindigden onze ploegen op de volgende plaatsen :
-17de Cecilia 71/100
-35ste De Lustige Blazers 54/100
De eerste ploeg haalde 88/100 en de tweede 85/100. We denken dat de eerste Leestse ploeg VEVOC was op de 8ste plaats.
De Valentijnquiz was erg goed georganiseerd en gepresenteerd en…er was deze keer geen discussie over de vragen. Daarbij waren er ook nu weer prachtige prijzen.”
1996 – 24 en 25 februari : Jaarlijkse restaurantdagen van de K.F.St.-Cecilia
“…Ondanks het feit dat de economie niet zo best draait, dat er in de steden heel wat restaurants de boeken neerleggen en dat er hier en daar eerder Michelin-sterren worden verloren dan bijgewonnen, hadden we ook dit jaar weer het verwachte aantal deelnemers aan ons ‘Krokusrestaurant’. We hadden gehoopt dat we toch nog 500 deeneners zouden gehaald hebben, maar het werden er weer bijna een zevenhonderdtal. Dat is wel iets minder dan vorig jaar, maar samen met het openingsjaar van onze zaal waren dat ook echte recordjaren. We zijn dus dit jaar ook meer dan tevreden.
We hebben daarbij ook nog andere redenen om tevreden te zijn. We moeten steeds minder moeite doen om aan het nodige personeel te komen : ofwel is er terug meer bereidheid bij de ereleden en de muzikanten, ofwel zijn onze jongere muzikanten aan het uitgroeien tot volwaardige helpers. We vermoeden dat het een combinatie is van de twee, want onder de medewerkers zijn er ook een aantal ‘oudere nieuwelingen’ te bespeuren.
Dit jaar hebben we ook eens nagegaan waar onze deelnemers vandaan komen. De ene helft bestaat uit muzikanten, ereleden en Leestenaars. De andere helft bestaat uit deelnemers uit gemeenten in de buurt en uit mensen die van ‘heel ver’ komen : Antwerpen, Brussel, Leuven, Aarschot, Wijgmaal, Hoboken, Moerbeke, Melsele of St.-Niklaas. Opvallend was deze keer het grote aantal deelenmers uit St.-Katelijne-Waver.
Onze eetdagen zijn erg bekend en behoren tot de beste gelegenheidsrestaurants uit de streek. Om deze reputatie eer te blijven aandoen, is het nodig dat iedereen zijn bijdrage blijft leveren. Want…zonder onze restaurantdagen kunnen we in de inspanningen voor de opleiding van (jonge) muzikanten niet blijven leveren. En wanneer dat onmogelijk wordt, zal de kwaliteit van onze fanfare er op de lange duur ook op inleveren.
We stellen het op prijs, oin het bijzonder onze medewerkers uit de keuken, van harte te danken voor de geleverde prestatie. Zij zijn niet alleen op zaterdag en zondag aan het werk, maar reeds vanaf woensdag. Meestal doen deze mensen er ook nog maandag bij, want velen van hen komen ook nog meehelpen de zaal in orde te brengen.
Het gewicht van de fruitkorf werd juist geraden door Berna Van Horenbeeck. De korf woog precies 21 kg 700 g. Lange-afstandslopers eten nu eenmaal veel fruit en de korf kwam dus op zijn plaats terecht…” (“T&T”, maart ’96)
