Foto’s:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

-Posse Leest : uiterst links Fons Nuytkens, naast zijn twee zonen en achter zijn fietsen. Verder   

 garde Vic Van Hoof en als tweede van rechts Jan De Decker.

-De Spekpater.

1955 – 13 maart : Het Comité voor Vrijheid en Demokratie belegde een meeting voor

            de landbouwers. Volksvertegenwoordiger Van Hamme sprak de aanwezigen toe.

            Dezelfde dag werden de vrouwen toegesproken door Mevrouw Cools-Tambuyser.

1955 – 14 maart : Vrijheid en Demokratie belegde een meeting voor de loontrekkenden.

1955 – Zondag 20 maart : Protestbetoging

            Uit een verslag van veldwachter Van Hoof voor zijn brigadier :

            “Om 16 uur werd een optocht gevormd aan de grensscheiding Leest-Tisselt.

            Hieraan namen deel de twee muziekmaatschappijen, Chirojeugd, K.W.B., alles

            bij mekaar een 250 tal mannen, vrouwen en kinderen.

            Vooraan de optocht een spandoek met opschrift : “Ten strijd bereid”.

            Verder een spandoek met foto Minister Collard verbeeldende, met in de hand

            een borstel met rode verf met opschrift “Ook de kleuters rood ?”

            Dan een spandoek, Minister Van Acker verbeeldende met de toren die men

            zinnins te bouwen is te Brussel, met opschrift “Kan de toren niet wat hoger”.

            Aan het patronaat werd de optocht ontbonden. In de zaal van het patronaat

            werden hierna spreekbeurten gehouden, achtereenvolgens door de Hr. Van der

            Kuylen en de Hr. Advocaat Smedts en welke geduurd hebben tot 18u30.

            In de voorgaande nacht waren plakbrieven geplakt op de kerkhofmuur en op

            de muur van de meisjesschool.

            Alles is rustig en ordelijk verlopen.”

            (VVH) 

1955 – Op 7 april kwam het in de Maurice Sabbestraat te Mechelen tot een aanrijding

            tussen de motorrijder Van Houdt, wonende te Antwerpen en de vrachtwagen

            bestuurd door J. Selleslagh uit Leest. De motorrijder werd hierbij licht gekwetst

            aan het hoofd. (DB-3-55)

1955 – 10 april : De banieren van de Chiro werden gewijd.

            Het verslag in De Band daarover (nr.3-1955) :

            “Met Pasen was het bijzonder een schone dag voor onze Chiro.

            Na het plechtig lof ging heel de groep fijn in formatie post vatten op het hoge

            koor. Eerstens werden drie nieuwe frisse Chirobanieren ingezegend, één voor

            elke afdeling.

            Vervolgens legden zes knapen hun belofte af op hun nieuw afdelingsbanier.

            Gedurende zes weken hadden ze zich voorbereid op de plechtigheid.

            Nu beloofden ze hun trouw aan hun doopselgenaden.

            Na deze plechtigheid trok de groep, met de muziekkapel op kop, en daarachter

            de vier Chirobanieren en de zes pennoenen met al de chirojongens door het

            dorp.

            Na een korte vergadering in het lokaal mochten allen weg, want...het was

            grote kermis te Leest.”

1955 – 11 april : Grote volkstoeloop voor jaarmarkt en begankenis.

                                          Tweede Paasdag te Leest.

            “Dag van de grote begankenis te Leest ter ere van Sint Cornelius.

            Van in de vroege morgen kwamen reeds talrijke bedevaarders naar Leest.

            Gedurende de H. Missen van 9u. En 10u. was de kerk proppensvol, zodanig

            dat er een nooduitgang moest voorzien worden langs de sacristij, om de mensen

            de gelegenheid te geven een kwartiertje vroeger uit de kerk te zijn.

            De veldwachter zorgde voor een voortreffelijke ordedienst.

            We schatten het aantal bedevaarders dat die dag de kerk bezocht op ongeveer

            4.000.

            Buiten de kerk was het een ganse dag een leven van belang.

            Het weder was goed, en zo bleven de mensen rondslenteren op de jaarmarkt.

            Ze gingen de fietsen en bromfietsen van Fons Nuytkens bewonderen, eens proeven

            van de patékes waarachter Viktor Verschueren met een hoge witte bakkersmuts

            zijn waren aanprees, verder bewonderden ze de tractoren en landbouwmachines

            die er te zien waren.

            Velen bleven hun geluk en hun centen beproeven aan een geluksraam en ook het

            kraam van de B.J.B.-meisjes verhandelde veel snoepgoed ten voordele van hun

            Lourdesreis.

            Er stond deze keer een grote kermis te Leest.

            “Nooit gezien”, zegden alle mensen ! Een grote kettingmolen, die zijn bakskes

            vervaarlijk over de macadam zwierde, twee molens, een paar schietkramen, een

            grote schommel waar ge helemaal kopke over kont zwieren, enz...

            Ge zult u misschien afvragen waar dat allemaal stond ?

            Wel, allemaal op de dorpsplaats !” (DB, nr.4,1955)

1955 – Op dinsdag 12 april gingen verschillende Leestenaars op bedevaart naar St.Jozef

            te Leuven. “Sommigen met de speciale bus die bij deze gelegenheid telkenjare

            wordt ingelegd, anderen met een speciale radiotrein.” (DB-3-55)

1955 – Dezelfde dag 12 april startte een cursus “Verloving en Huwelijk”, ingericht door

            de B.J.B.-meisjes. De lessenreeks liep over 3 avonden, was enkel toegankelijk

            voor meisjes boven de 20 jaar en werd gegeven door Z.E.H. Heylen, directeur

            van de Mechelse Tuinbouwschool. Hij werd geassisteerd door een “infirmiere”

            die praktische les gaf over kinderverzorging.

            Een twintigtal meisjes van Leest volgden de lessenreeks. 

1955 – 23 april : De secretaris beschoten. (zie ook 2/2/1955)

            “Zaterdag 23 april stond heel Leest in rep en roer, toen het nieuws verteld werd

            dat de Osseboer geschoten had op de secretaris.

            Ge hebt allemaal de geschiedenis tot in de kleinste details gelezen in onze

            dagbladen. Daarom is verder commentaar overbodig.” (DB,nr.3,1955)

1955 – “Op zondag 24 april hield de Parochiale Vrouwenbond haar algemene

             vergadering. Er waren een 110 leden aanwezig.

            Er werd gesproken door de heer Van den Broeck, die handelde over “gezonde

            melkwinning” op de hoeve.

            Verder werd de “Lourdesreis” verloot. Het lot viel op de weduwe Van Den

            Heuvel die op haar oude dag de vrouwenbond van Leest mag gaan

            vertegenwoordigen in dat genadeoord van O.L.Vrouw.

1955 –  22 april : Hulp voor de Spekpater.

            “Op vrijdag 22 april 1955 vertrokken een 29-tal B.J.B.-ers uit onze provincie

            naar Duitsland, om ginds de spekpater te helpen met de bouw van kerken en

            woningen voor de vluchtelingen.

            Fons De Smet en Juul Van Linden hebben deelgenomen aan dit heerlijke

            apostolaatswerk, en hebben veertien dagen doorgebracht in Oldenburg,

            Noord-Duitsland.”

            (De Band, mei 1955)

De Spekpater

Filip Van Straaten werd in 1913 geboren te Mijdrecht (bij Utrecht) en trad in 1934 in bij de Norbertijnen in het Vlaamse Tongerlo. In het klooster kreeg hij een nieuwe voornaam, waar hij trots op was : WERENFRIED, vechter voor vrede.

De Norbertijner priester, die vanwege zijn slechte gezondheid geen missionaris kon worden , begon zijn hulpacties in 1947 toen West-Europa werd overstroomd door honderdduizenden vluchtelingen uit het Oostblok. In eerste instantie was zijn hulp bedoeld voor de nood in het naoorlogse Duitsland, later ook voor Oost-Europa. Zijn start was een artikel dat hij in het abdijblad schreef met als titel ‘En er was voor hen geen plaats in de herberg’. Hij waarschuwde dat de Westerse geallieerden onbedoeld Sovjet-dictator Stalin hielpen door de Duitsers aan hun lot over te laten.

Angst voor een communistische revolutie in Duitsland, Frankrijk en Italië vormde de achtergrond van zijn bezorgdheid over het lot van de Duitsers. Na een reis door dat land begon hij in Vl        aanderen een inzamelactie, waarbij hij zo kort na de oorlog heel wat weerstanden moest overwinnen. De Vlaamse boeren hadden geen geld, maar Van Straaten wist iets beters, ze hadden wel spek. En de Duitsers hadden honger.

Zelf beschouwde hij de naam ‘spekpater’ als een geuzennaam. Er werden duizenden kilo’s spek in pastorieën verzameld, in de abdij van Tongerlo verpakt en door zogenaamde ‘rugzakpaters’ naar Duitsland gebracht.

Van Straaten zamelde verder kleding in voor de ontheemden. Al snel bleek dat de geestelijke nood onder de vluchtelingen veel groter was dan hun materiële problemen. Vanaf dan richtte de hulp zich op de ondersteuning van de pastorale activiteiten onder de vluchtelingen.

Op verzoek van paus Johannes XXIII begon Kerk in Nood in 1962 met hulpactiviteiten in Latijns-Amerika. In 1993 werd de anti-communist Van Straaten opgenomen in de Europese Ere-Senaat. De beweging voor de Verenigde Naties van Europa onderscheidde hem voor zijn ‘grenzeloze en grensoverschrijdende naastenliefde’.

De Duitse kardinaal Ratzinger (de latere paus) noemde hem ‘één van de belangrijkste katholieke hulpverleners in de wereld’.