Foto’s:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

-De processie doet de Molenstraat aan : de groep Compagnie van Scherpenheuvel.
-Links Eddy Van Hoof, rechts Walter Feremans.

-Door de Dorpsstraat : de groep O.L.Vr., ster der zee.

-Slot van de processie : links de garde, midden schepen F. De Prins, rechts burgemeester  

 Verschueren.

1956 – De processie kon onder een stralende hemel uitgaan. De volgorde zag er als

            volgt uit :

                                         Processie te Leest : datum onbekend.

            1) Ruiters

            2) Vlag O.L.V. van Scherpenheuvel

            3) Beeldje van O.L.V van Scherpenheuvel

            4) Mysteriën van de H. Rozenkrans – Jongensschool ; Vlag

            5) Beeld van het Kind Jezes

            6) Groep van het Lijden

            7) Groep van O.L.V van Fatima

            8) Engelbewaarder

            9) Vlag van de meisjesschool

            10) Vlag van de H. Kindsheid

            11) Vlag van St.-Jozef

            12) Groep van St.-Cecilia

            13) Koninklijke Fanfare St.-Cecilia

            14) Borstbeeld van St.-Niklaas

            15) Vlag van St.-Niklaas

            16) Jezus en St.-Janneke

            17) H. Theresia van het Kind Jezus

            18) Groep van het H. Hart

            19) De Drie Goddelijke Deugden

            20) Vlag van de H. Familie

            21) De Tien Deugden van Maria

            22) O.L.V. van Gedurige Bijstand

            23) O.L.V van Lourdes

            24) Beeld van O.L.Vrouw BJB-meisjes

            25) Arbeid Adelt, Koninklijke Fanfare

            26) Vlag Eucharistische Kruistocht groep

            27) Groep Maria Goretti

            28) Groep H. Sakrament.

            29) Chiro.

            30) BJB-jongens.

            31) Vlag Boerengilde.

            32) Vlag van Sint Jan Berchmans.

            33) Kruis.

            34) Zangers.

            35) Lichtdragers.

            35) H. Sacrament.

            Driemaal per jaar ging de processie uit te Leest : op tweede Sinksendag

            (de zogenaamde Kermisprocessie), op de zondag na Sacramentsdag (14 dagen

            na Sinksen) en op de eerste zondag van oktober (de Oktoberprocessie).

            In “De Band” nr.5 bracht Jan De Decker in 1955 volgend verslag over :

            “De Processie op 2^de Sinksen.

Tweede Sinksendag is het de processiedag te Leest. En van ’s morgens reeds bracht er de zon een echte feeststemming. Nu was het eens echt processieweder.

Kinderen en grote mensen, allen waren er gaarne bij nu.

Na de hoogmis werd de processie gevormd, en te half elf begon de grote klok te luiden : dat betekende tevens het vertreksignaal.

Voorop reden, fijn in hun ruitersuniform en fier op hun hoge paarden onze B.J.B.-ers onder leiding van kommandant Jan De Prins.

Dan volgde de Compagnie van Scherpenheuvel met de vlag en het mooie beeld van O.L.Vrouw van Scherpenheuvel, gift van de Compagnie aan de Processie.

Toen de jongensschool onder leiding van meesters De Leers en Pelgrims.
De jongens droegen de vlaggetjes met de uitbeelding van de 15 mysteries van de rozenkrans.

De vier eersten van de Plechtige Kommunikanten droegen het beeld van het kindje Jezus.

Meisjes van de school brengen de uitbeelding van het lijden van Christus, en worden gevolgd door de groep van O.L.Vrouw van Fatima.

De engelbewaarder neemt een kindje mede onder zijn bescherming.

We bemerken dan nog de vlaggen van de meisjesschool, H. Kindsheid en St-Jozef.

Volgt dan de groep van St.Cecilia met de H.Cecilia, de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia, dan wordt het borstbeeld van St.Niklaas voorbijgedragen. Onder het beeld bevindt zich de relikwie van St.Niklaas. Ook het grote processievaandel met afbeelding van St.Niklaas is er bij. En zo volgend, vol zon en kleur de groepen onophoudelijk elkaar op.

Nu is het de beurt aan Jezus en St.Janneken, dan volgt de groep van de H. Theresia, de groep van het H. Hart, van de drie Goddelijke deugden, uitgebeeld door een koningin in het geel, het groen en het rood. De mantels worden opengehouden door kleine engeltjes.

We zien dan het grote processievaandel van de H. Familie, en daarna de groep van de tien deugden van Maria, van O.L.Vrouw van Altijddurenden Bijstand, de groep van de Boodschap van de Engel Gabriel aan Maria, de groep van O.L.Vrouw van Lourdes, van de H. Maria Goretti.

De B.J.B.-meisjes, allen fijn en fris in uniform, dragen dan het zware beeld voorbij van O.L.Vrouw.
En dan is het de beurt aan de Kon.Fanfare Arbeid Adelt, gevolgd door de vlag van de Kruistocht en onze Kruistochters zelf.

We zien nog de groep van het H.Sacrament, en dan treedt de Chiro voorbij, stijlvol en eerbiedig.
We horen nu reeds in de verte het klingelen van de bellen : het H. Sacrament is op komst.

Daar trekken reeds de vaandels voorbij van de Boerengilde, St.Jan Berchmans en de B.J.B.-jongens.
En ja, daar zijn reeds de toortsendragers die het H.Sacrament vergezellen, de zangers, de kruisdrager en de misdienaars, Z.E.H.Pastoor die het H. Sacrament draagt onder de zwxare hemel, gedragen door zes kloeke mannen.

We knielen, want God wordt door de straat gedragen.

Rond de hemel gaan de vier dragers van de prachtig-vernieuwde processielantarens.
Achter het H.Sacrament gaan leden van de gemeenteraad met licht, de leden van het kerkfabriek, de veldwachter.”

In ’t Ridderke nr. 2 –april-juni 2005 publiceerde Wilfried Hellemans :

“Porocessies in Leest

Uit de oudst bewaarde Leestse kerkrekeningen (uit de zestiende eeuw) blijkt dat er in het

dorp rond 1600 twee grote processies uitgingen. Mogelijk trokken ze zelfs eerder door de straten, want het is bekend dat processies al wat eeuwen voordien bestonden.

Een eerste op de zondag na Sacraments-dag en een tweede amper veertien dagen later op het kerkwijdingsfeest of de kermisdag, op pinkstermaandag. Pas eeuwen later werd een derde rondgang toegevoegd op rozenkranszondag of de eerste oktoberzondag.
Elk jaar na de processie op de kermisdag bood de pastoor een maaltijd aan. Daaraan namen deel : de pastoor en de vreemde priesters die geholpen hadden, de koster en de zangers, de H. Geest- en de kerkmeersters. Een kok stond in voor de goede gang van zaken.

Behalve de dorpsprocessies waren er nog de maandelijkse processie in de kerk met het H. Sacrament en de driedaagse kruisprocessie langs de velden. En ook stapte een kleine Leestse afvaardiging met vlaggen mee op in de Hombeekse en Heffense processie op hun kerkwijdingsdag.

Plechtige processies

Terecht vraagt men zich af hoe de grote processies eruit zagen.

Vooraan droeg iemand een kruis met een vane en het H. Sacrament sloot de processie af. De pastoor of een andere priester – want altijd waren er wel priesters uit Mechelen of een buurdorp aanwezig- droeg het H. Sacrament onder een baldakijn of ‘hemel’ – in 1642 nog ge- of herschilderd door Franchois Van Ophem – terwijl een paar mensen er omheen een toorts hielden. Al vroeg speelde ‘Ghielis den spelman’ voor Sint-Niklaas (1599) en enkele jaren erna (1604) heeft ook ‘Wolff den spelman (...) voer onze L. Vrouwe gespelt’. Wellicht tot dat gebruik verboden werd. Zeker  werden ook de beelden van de H. Maagd Maria en van Sint-Niklaas meegedragen, want daartoe werden (in 1602) de nodige draagstokken gemaakt. Toen werd ook Cornelis Verlinden betaald ‘voor dat hy inde prochessie heeft hulpen singghen’, al waren vast ook de gewone zangers present. Waarschijnlijk droeg men ook de twee vlaggen mee die de Leestse kerkfabriek (in 1637) had laten maken en waarvan de kruisen geschilderd waren door M. Labé.

In een visitatieverslag (uit 1743) lezen we dat in de twee grote processies het beeld van O.-L.-Vrouw werd meegedragen en de relikwie van de patroonheilige.

Mogelijk was de Sacramentsprocessie soberder dan die op de kermisdag.

Een processierel (1755)

In ‘1755 was de gemeente op den feestdag van het allerheyligste Sacrament van ’s morgens vroeg opgepropt van vremdelingen, de processie ging uyt volgens gewoonte, maar nauwelyks was zy tot op de dorpsplaats gekoomen, of den vaendrager der gilden Philippus N., die ook lid was van den gemeente raed bevool de trommel te slaen, deed de klokken luyden, als of er iemand gestorven was, en vergezeld van eenege gildebroeders, zyn aenhangers, stiet hy de godvruchtige menschen uyt 9. rangen, den pastoor keerder weder vergezeld van de geestelykheytd keer weder naer de kerk, terwyl de belhamels den proceesie weg al trommelende rondliepen met de Beelden van OLV en van den H.Nicolaus, den oprichter van dezen verergerenden opstand werd aangeklaegd, en nu stond dien zegepraelenden vaendrager, dit hoogagtbaer lid van den gemeenteraed met open mond en waggelende beenen voor zyne rechters, hij beleed zyn mesdaed en is by vonnis van 20 november van het zelve jaer veroordeeld tot de onkosten van het proces, hy moest bovendienaen den pastoor op eene behoorlyke wyze vergiffenis vraegen en daermede was hy er af.’

Tomas Philippus kardinaal d’ Alsace had (op 5 juni 1751) verboden in de processie met het Allerheiligste ‘de trommel te slaen of op de viool te spelen hetgeen maer eenige jaeren te vooren aenvang had genomen, dit verbod was billyk; wyl door die gerugtverwekkende, en deeltyds slegts heydende tonnen den kerkzang gestoord, en de  godvrucht die men het Allerheiligste schuldig is, onderbroken word. In geheel deze omtrek was men ’s bisschops bevel gehoorzaem uytgenomen te Leest alleen.’

Een kleine maand eerder (op 9 mei) had de aartsbisschop al verboden in die processie ‘ te peerd of in tonneel kleederen tegenwoordig te zyn, en indien er overtreeders gevonden wierden, legde Zyne eminentie aen de Pastors op van nae hunne kerk te rug te keeren’.

In de twintigste eeuw

In de twintigste eeuw waren de drie grote processies optochten geworden met groepen in bijzondere klederdracht en met de beide fanfares erin. Ze gingen voor het laatst uit in 1969.

G. Herregods beschrijft ze zo : “Met statige stap en begeleid door de dorpsfanfare, met geflapper van kleurige vlaggen en het getrappel van maagdekes, engelkes, paters, heiligen en martelaren, elk met zijn gevolg. De straten waren één bloemtapijt.

Laatst van al kwam de ‘hemel’ met de pastoor in zijn beste gewaad die ‘Ons Heer’ droeg, geëskorteerd door de kerkmeesters met hun glimmende koperen lantaarns. Op die momenten stond de wereld en de tijd voor een paar uren stil”.

Processies in de kerk

Eén keer in de maand, na de hoogmis, werd het H. Sacrament ook binnen het kerkgebouw rondgedragen onder de kleine ‘hemel’. In die processie stapten de priester(s), de misdienaars en de zangers op terwijl de gelovigen op hun stoel knielden. Dit gebruik bestond reeds in 1743.

Kruisprocessie(s)

Op de zgn. “kruisdagen”, de drie laatste dagen voor O.-H.-Hemelvaart, trok deze processie over Leestse landwegen. Ze was bedoeld als een smeekgebed om zegen over de velden. Men hield ze ’s morgens na de eerste mis en men stapte er biddend in mee in gewone kleding.

Ook die praktijk evolueerde. De laatste jaren werd nog één jaarlijkse “kruisdag” gevierd.
In 2001 bv. was dat op zaterdag 19 mei om 20 uur in het bedrijf bij Julien De Prins.”