|
1972 9 januari : Traditioneel familiefeest Chiroxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Deze vreugdedag werd ingezet met een H.
Eucharistieviering.
Hierin werd door de lektor de zin
en de betekenis van ons
Hedendaags jeugdverenigingsleven
nader belicht.
Even na 14 u begon het eigenlijke
familiefeest. Wat is de Chiro ?
Wat heeft zij te bieden ? Met welke
moeilijkheden heeft zij te kampen ?
Welke zijn haar eisen, wensen voor
de toekomst
?
Een duidelijk antwoord werd hierop
gegeven tijdens een korte, maar
snedige inleiding.
Hierna gaven de drie jongste
afdelingen wat ten beste voor het publiek in de zaal.
Dans en humoristische stukjes
wisselden af met leutige liedjes en
krachtpatserij. Kortom elk liet
zien wat hij kon.
Een smakelijk etentje aan de gezellige
koffietafel bracht de gepaste stemming
er helemaal in. Nadien kreeg men de
gelegenheid om de verschillende
afdelingshoeken te bewonderen. Een
kort filmpje ging de conzonissima vooraf.
Een heleboel kandidaten maakten het de
jury niet makkelijker.
Al volksdanend besloten we deze
gezellige namiddag.
De leiding en de Proost dankten
iedereen die aanwezig was en hierdoor voor
de steun en sympathie zorgde. (DB, februari 1972)
1972 21 januari :
Gazet van Mechelen :
Goud voor Rust Roest te Leest
Vorige week gingen we even praten met de heer Alfons
Hellemans, te Leest en omliggen beter gekend als meester Hellemans, naar
aanleiding van het 50-jarig bestaan van de plaatselijke toneelkring Rust
Roest.
Terwijl wij samen grasduinden in vergeelde en naar
ouderdom ruikende programmabrochures en mat glimlachende fotos bekeken,
vertelde onze sympathieke gastheer ons een heleboel wetenswaardigheden over de
50 jaar toneelaktiviteit van Rust Roest.
Op zondag 23 januari a.s. viert Rust Roest zijn
gouden toneeljubileum met de opvoering van Het Huis op de Rots, een
dedectievespel door G. Batson, in regie van Alfons Hellemans.
Gouden Jubileum
Eind 1921 werd Rust Roest gesticht als onderafdeling
van de fanfare Arbeid Adelt.
Van de 10 stichters zijn er nog 4 in leven, nl. Jef
Van Hoof, Frans Selleslagh, Jaak Publie en Alfons Hellemans. Aleen de laatste
twee wonen nog te Leest en zijn nog actief in Rust Roest.
In februari 1922 volgde dan het eerste optreden in de
zaal van Th. Van den Heuvel, onder leiding van Jan Steenackers uit
Kapelle-op-den-Bos.
In 1925 werd Alfons Hellemans regisseur en van 1927 af
speelde Rust Roest in zaal De Rozelaar bij de heer Th. Teughels.
In akkoord met fanfare Arbeid Adelt werd Rust
Roest in 1931 een zelfstandig toneelgild, hoewel de fanfare de
toneelopvoeringen soms nog muzikaal bleef opluisteren.
Op dit ogenblik telt Rust Roest een twintigtal
leden, waaronder 8 actieve toneelbeoefenaars, nl. 3 dames en 5 heren.
De heer Alfons Hellemans is nog steeds regisseur,
acteur, grimeur, decorontwerper en realisator en zowat duivel-doet-al.
In 50 jaar
In 50 jaar was de oogst van Rust Roest biezonder
rijk : twee toneelspelen per jaar of ruim over de honderd opvoeringen, ook
buiten Leest.
Dramas, blijspelen, operetten, passiespelen, kluchten
en mysteriespelen vormden het veelzijdig repertorium van Rust Roest.
Successen waren ontegensprekelijk Waar de Ster bleef
stille staan (Felix Timmermans), een kerstspel dat in de dertiger jaren een
10-tal opvoeringen kende en een buitengewone meevaller werd.
Verder ook het legendespel Marieke van Nijmegen dat
in een moderne bewerking viermaal te Leest, tweemaal te Zemst-Laar en éénmaal
te Reet volle zalen lokte.
In het blijspelgenre kenden De Wonderdoktoor (J.
Janssen) en de operette De Filosoof van Hagem (J. Scheirs) grote bijval,
terwijl ook dramas als Onder een Dak (J. Fabricius), Dolle Hans (id),
Kinderen van ons Volk (A. Coolen) en Voor Outer en Heerd (Everaard) e.a.
het echt wel deden.
Een ander toneelgenre dat Rust Roest met succes
beoefende en dat te Leest de voorkeur van het toneelpubliek wegdroeg waren de
passiespelen, o.a. Passiebloemen (H.Thans) en Het Geding van Ons Heer (P.
de Mont).
Naast thrillers als De Spooktrein (A. Ridley)
speelde Rust Roest ook een stuk in versvorm, nl. De Zonderlinge Gast van A.
Van Duinkerken.
Onderscheidingen
Van successtukken als Waar de Ster bleef stille
staan en als Marieken van Nijmegen gaf Rust Roest ook gastvoorstellingen
buiten de gemeente.
Toneelliefhebbers van Hombeek-Heike, Heffen, Hofstade,
Battel, Kapelle-op-den-Bos, Ramsdonk, Zemst-Laar, Reet en St-Amands zullen zich
Rust Roest beslist nog wel herinneren.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Leestse
toneelkring reeds verscheidene keren onderscheiden werd. Twee leden werden van
staatswege gedecoreerd en vier andere ontvingen het diploma van het
St-Genesiusgild om hun prestaties op toneelgebied.
Rust Roest nam destijds ook deel aan
toneelwedstrijden.
Niet zonder succes nog wel. Het behaalde de eerste
prijs voor uitspraak in het Vondeljuweel van het Algemeen Katholiek Vlaams
Toneelverbond met de opvoering van Waar de Ster bleef stille staan en de
prijs voor de twee beste vertolkingen in hetzelfde toneelspel in een toernooi
van de Mechelse toneelkring Dienen.
Wij wensen Rust Roest nog vele jaren bloeiend
liefhebberstoneel God ter ere en ons volk ten bate.
Op zondag 23 januari
1972 was het voor de toneelkring de
grote dag.
Er was een huldiging
op het gemeentehuis door het college van burgemeester en schepenen en ook de
hoogmis stond volledig in het teken van de viering van het 50-jarig bestaan.
Schepen Polspoel
verwelkomde de vier nog in leven zijnde stichters Alfons Hellemans, Jaak
Publie, Jef Van Hoof (Battel) en Frans Selleslagh (Kapelle-op-den-Bos).
Na een pakkende
toespraak kondigde hij aan dat het gemeentebestuur als blijk van
erkentelijkheid, waardering en steun de toelage voor 72 zal verdubbelen.
Namens de jongeren
van de toneelkring dankte Guido Hellemans het college van burgemeester en
schepenen voor de fijne attenties en de beloofde steun.
Dit alles werd
gevolgd door een receptie waarbij menige anekdote uit de voorbije 50 jaar werd
opgehaald.
s Avonds bracht de
jubilerende vereniging Het Huis op de Rots voor het voetlicht.
Gazet van Antwerpen
(26/1/1972) maakte daar volgend verslag van :
Rust
Roest uit Leest oogstte succes met Het huis op de rots
De heer Alfons Hellemans voerde de regie van dit
spannende detektivespel van G. Batson dat bij het publiek grote bijval kende.
Dat Ons Parochiehuis te klein was, bewijst wel dat
de 50-jarige toneelgroep nog steeds een grote aantrekkingskracht heeft op de
plaatselijke bevolking.
(...)
Alles samengenomen kunnen we de vertolking degelijk,
zelfs voortreffelijk noemen.
Eén algemene opmerking slechts : naar onze bescheiden
mening liep de handeling op sommige momenten niet vlot genoeg van stapel,
waardoor de spanning aan kracht inboette. Hiervoor heeft Rust Roest wel een
excuus. De voorbereidingsperiode was ietwat te kort, omdat aanvankelijk een
ander stuk was aangepakt, dat echter na een maand voorbereiding opzij diende
geschoven door het forfait van een van de kernspelers.
(...)
Als topspeler mogen we ontegensprekelijk Guy Hellemans
vermelden, die een sterke typering weggaf van de ondoorgrondelijke en
extravagante pianist Peter Collier. Deze jongeman kent de knepen van het vak en
beschikt bovendien over een mooie stem en een prachtige intonatie.
Mariëtte Verbeeck speelde erg vlot de aantrekkelijke
mannequin Kitty Collier. Haar uitspraak zou zowat perfect zijn, als deze
talentvolle juffrouw haar tweeklanken wat beter verzorgde.
Renilde Tuyaerts- Polfliet was de innemende vrouw des
huizes die haar niet gemakkelijke en belangrijke rol wel behoorlijk vertolkte,
maar die haar zegging en mimiek soms wat te vlak hield.
Als tegenspeler had zij Marcel Verwerft die overtuigde
als de rondborstige letterkundige Simon Antrobus die ook nog wat anders op het
oog had dan boeken schrijven.
Elza Lamberts tekende met overtuiging het dienstmeisje
Joyce, terwijl Guy Mollemans helemaal geen slecht figuur sloeg als sergeant
Hale.
De rol van Steve Taylor lag Jan Voet uitstekend : met
zijn expressieve mimiek en met de zwierige zelfverzekerdheid waarmee deze
jongeman zich op het toneel bewoog, oogstte hij wel succes bij het publiek.
(GvM, 26 januari
1972)
En Het Laatste
Nieuws (1 februari 1972) :
Leest
huldigt zijn gouden toneelgroep
Na de succesrijke opvoering van Het huis op de rots,
een dedectivespel van C. Baton, had een feestelijke huldiging plaats van Rust
Roest, de jubilerende Leestse toneelgroep.
Onder de aanwezigen bemerkten we de parochiepriesters
Lornoy en Van Aken, burgemeester Lauwers, schepenen Polspoel en Van den Heuvel,
talrijke gemeenteraadsleden,
de heren Peeters en Maes, resp. afgevaardigden van het
AKVT gouw Antwerpen en kern Mechelen. Vooral de heren J. Van Hoof, A.
Hellemans, J. Publie en L. Verbruggen, de nog
overlevende pioniers van Rust Roest viel een
denderende hulde te beurt. De heer G. Hellemans hield een fijne en diepzinnige
feestrede.
50 jaar toneel
Gelijk de mens op uitgelezen ogenblikken de paden van
de olympische hoogte mag betreden, kan toneelspelen hem optillen tot die
magische wereld waarin hij gedetermineerd
wordt door andere dan rationele wetmatigheden, zo
begon Guido Hellemans zijn mooie en keurig gepresenteerde spelen, dat volgens
hem een antwoord kan zijn op de elke mens
aangeboren drang, in elke tijd en in elke cultuur,
heel even maar in contact te treden met dat onzichtbare, mysterieuze Opperwezen,
wat G. Gezelle als volgt uitdrukte :
Ja, dat kranke handen hulpeloos in de blinde donker
tastende, daar de hand des Heren treffen die terstond hun hoop en kracht geeft
Deze hoop en deze kracht, betoogde de heer G.
Hellemans, hebben stellig meerdere mensen van Rust Roest gevonden, dank zij
het initiatief van de hh. V. Selleslagh, A. Hellemans,
J. Publie, J. Van Hoof, Fr. Selleslagh, J. Huysmans,
A. Huys, Am. Van Steen, Th. En J. Pateet en J. Steenackers, de mannen die 50
jaar geleden Rust Roest oprichten.
De heer G. Hellemans bestempelde de jubileumviering
als het feest van het groepswerk, van het menselijk kunnen, van vriendschap en
ontmoeting als het feest van vreugde en
dank om alles wat in 50 jaar gepresteerd werd. Hierna
schetste spreker gevat de historiek van de jubilerende toneelgroep.
Hulde en onderscheidingen
Heel wat bloemen, geschenen en telegrams kwamen de
feestvreugde verhogen. De h. G. Hellemans huldigde o.a. de nog vier overlevende
pioniers van Rust Roest die hij aan het
publiek voorstelde. De heer Jef Van Hoof uit Battel
kenschetste hij als de knappe vertolker van pittige humoristische rollen, iets
waaraan de kijkers steeds veel genoegen beleefden.
De h. Alfons Hellemans, sinds 1924 ook regisseur van Rust
Roest, typeerde hij als de onvermoeibare, doordrijvende bezieler van het
Leestse toneel, die onschatbaar werk presteerde
en voor wie het toneel een fascinerende hobby was.
De h. Jaak Publie, sinds de stichting van Rust Roest
de vindingrijke decorbouwer, werd voorgesteld als de bescheiden, altijd blije
man-achter-de-schermen op wie nooit tevergeefs
een beroep gedaan werd, terwijl de heer L. Verbruggen,
de huidige voorzitter, geprezen werd als de toegewijde, organisatieleider en
administrator.
Tenslotte dankte G. Hellemans pastoor Lornoy voor de
fijne jubileummis, het gemeentebestuur voor de receptie op het gemeentehuis en
voor de beloofde dubbele toelage, en
allen die op een of andere wijze bijdroegen tot het
welslagen van de viering van t 50-jarig bestaan van Rust Roest.
De heren Peeters, afgevaardigde van het AKVT-provincie
Antwerpen en de heer J. Maes, afgevaardigde van de AKVT-kern Mechelen,
overhandigden elk een tinnen herinneringsschotel
aan de heren A. Hellemans en J. Publie en aan Rust
Roest.
De heren Publie, A. Hellemans en Verbruggen werden ook
onderscheiden in de orde van het St.-Genesiusgild, terwijl de heer A. Hellemans
bovendien vanwege het AKVT nog bedacht
werd met een prachtig boek over kunstschilder
Breughel.
(H.V.L, Kap.-op-den-Bos)
En ook De Band :
Langs de pers om werd een breedvoerig verslag gegeven
over de opvoering van Het huis op de rots ter gelegenheid van het 50-jarig
bestaan van deze toneelkring.
Wij wensen evenwel onze indruk weer te geven. Wanneer
men een vergelijking maakt tussen het vorig optreden met De schat uit Kongo
dan is het opgevallen dat enorme
vooruitgang werd geboekt. Niemand zal ontkennen dat
deze schare een zeer goede vertolking ten tonele heeft gebracht, en, dat
afzonderlijke beoordeling van personen
best achterwege blijft, omdat wij ditmaal de
homogeniteit willen onderstrepen.
Het mag dan ook onderlijnd worden dat prachtig werk
werd verricht en eens te meer bewezen werd dat door toneel aan zo noodzakelijk
cultuurwerk kan worden gedaan,
en effectief wordt gedaan.
De enorme belangstelling dat mocht geboekt worden weze
een aansporing om verder te doen, het kan alleen ons volk ten nutte komen.
Iedereen zal zich graag aansluiten bij de woorden van
de heer Polspoel, schepen voor cultuur, die o.m. zegde : Als Vlaming kan ik
niet nalaten u mijn oprechte dank te betuigen
voor uw verdienstelijk werk op taalgebied, waardoor u
niet in geringe mate hebt meegewerkt aan de Vlaamse bewustwording en waardoor u
anderen de schoonheid en de rijkdom
van onze moedertaal hebt leren waarderen.
De huldeblijken aan het adres van de onvermoeibare
spelleider Alfons Hellemans en zijn medegevierden Louis Verbruggen en Jaak
Publie waren dan ook over-verdiend. Dat tevens
bij deze gouden jubelviering gans de toneelploeg
betrokken werd, was dan ook een dankbetuiging voor de geleverde prestatie.
De prachtige geschenken aangeboden na de opvoering
zullen voor de gevierden een blijvende herinnering blijven aan deze heuglijke
gebeurtenis, en het was een naar waarde
te schatten geste, de dames Hellemans en Publie in
deze hulde te betrekken.
De heer Guy Hellemans zegde het zo mooi : dat er te
Leest door het toneel een verrijkende cultuuropdracht plaats greep.
Leest heeft een genoeglijke avond beleefd, waaruit wat
te leren valt.
Wij twijfelen er niet aan dat ook in de toekomst onze
mensen Rust Roest zullen blijven steunen, door het bijwonen van hun
opvoeringen.
Foto :
-Vooraan van links naar rechts Louis Verbruggen,
Alfons Hellemans, Jaak Publie, Renild Polfliet en Guido Hellemans met de cast van Het huis op de rots .
-Gouden jubileum Rust Roest, bij die gelegenheid had
op het gemeentehuis een feestelijke ontvangst plaats. Rechts schepen Polspoel.
|
