Vervolg mei 1983 : Windhoos
tijdens Leestse Volksfeestenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gust Emmeregs : Dertien bracht
ons echt ongeluk.
Vrijdagochtend de dertiende, 9 u. Op de parking
van VV Leest aan de Dorpstraat, zijn medewerkers de laatste brokstukken aan het opruimen van
de platgewaaide feesttent.
Over de aansprakelijkheid is het laatste woord nog
niet gevallen. De grootste slachtoffers zijn beslist de 25 lokale standhouders
van de Handelsbeurs. Zij leden miljoenen schade, maar zijn slechts verzekerd
voor brandschade
!
Toen de tent het begaf bevond Gust Emmeregs zich
op de parking : Er was bijzonder veel wind. De trekkabels aan de palen
zinderden. Ik maakte me heel wat zorgen . Maar dat ze zouden begeven was niet
te verwachten. Al 13 jaar zetten we de tent op en laten ze nadien controleren
door het tentenbedrijf. Toen de tent het begaf hebben wij vele kinderen van
onder het zeil gehaald. De paniek was enorm, de schade niet te overzien. Er bevonden
zich 600 mensen in de tent. Ongeveer 250 waren aan het eten. De solidariteit na
het drama is me toch bijgebleven. Iedereen stak een handje toe : politie,
brandweer, Rode Kruis, mensen uit Leest die toevallig voorbij kwamen. Ook de
stad hielp ons. Burgemeester Ramaekers liet personeelsleden vorderen om op te
ruimen.
Ondanks alle leed namen Gust Emmeregs en zijn
bestuur toch de beslissing om er mee door te gaan. Gust : Nu pas beginnen voor
VV Leest maar eerst de echte moeilijkheden. De dertiende feesten brachten ons
echt ongeluk. We zullen blijven zoeken naar een miljoen om de nodige gronden
aan te kopen en de voetbalploeg te redden. Maar schrijf gerust dat ondanks
alles de Volksfeesten zullen blijven bestaan
Leo De Nijn.
(Het
Laatste Nieuws 14 mei)
Eerder kreeg feestvoorzitter Gust Emmeregs
telefoonoproepen met bedreigingen. Gedreigd werd dat de tent in vlammen zou
opgaan. Tijdens de feestdagen werd dan ook strenge controle uitgeoefend.
Donderdagavond werden de feestelijkheden
ondergebracht in twee plaatselijke zalen door de eigenaars ter beschikking
gesteld. De twee optredende groepen, de Strangers en Doris Day, brachten
elk de helft van het optreden in de ene
zaal en de andere helft in de andere zaal. Met twee stampvolle zalen is deze
dag dan toch kunnen doorgaan.
Vrijdag
werd gespeeld om de trofee Louis Neefs met 18 deelnemende ploegen uit
het Mechelse, in de reeds terug opgebouwde feesttent. De spelen bestonden uit
een verrassende opdracht, baltrappen, kisten stapelen, kooispel, schatten-meten-raden,
kwis en dansproef, gepresenteerd door Rik Samijn en Connie Neefs. De
wisseltrofee Louis Neefs werd dit jaar gewonnen door de Landeljke beweging van
Leest. ABC-Bouwmarkt schonk aan elke vereniging duizend frank op voorwaarde dat
deze weerd afgedragen aan het rampenfonds van de Leestse Volksfeesten.
Tijdens deze avond maakte Gust Emmeregs gebruik om
de mensen van de Kon. Fanfare St.-Cecilia van Leest te bedanken om hun
medewerking tijdens het opruimen en het opnieuw opbouwen van de feesttent.
Zaterdagavond werd gevuld met een optreden van Rob
De Nijs en een balletvoorstelling.
Rond de 1200 personen stroomden deze avond bij
mekaar om te genieten van de midnight show. Alhoewel velen een heel andere
visie hadden op deze show, kon deze avond toch geslaagd worden genoemd.
De Leestse Volksfeesten werden afgesloten met een
optreden door de koning van het Vlaamse lied Will Tura. Na dit optreden werd
Gust Emmeregs extra in de bloemetjes gezet voor de moed die hij heeft
opgebracht om deze feesten na een onoverzichtelijke ramp toch door te zetten.
(D.D.S.) (Gazet van Mechelen, 17 mei)
Grimmige gezichten hebben we gezien die eerste
avond. Met een uitdrukking van : we hebben tegenslag gehad maar niemand krijgt
ons eronder ! Met Leestse verbetenheid werd het puin opgeruimd terwijl voor
donderdagavond twee andere zalen in orde gebracht werden én er een nieuwe tent
verscheen. The show must go on.
Improvisatie, maar toch georganiseerd. Hoe
Emmeregs en medewerkers zcih donderdagavond gingen uit de slag trekken was voor
ons een raadsel. Maar met een organisatorisch genie als Gust plus een paar
honderd werkwillige handen kan natuurlijk het onmogelijke.
In de parochiezaal zorgde The Five Pennies band
voor muziek terwijl in de tweede zaal een discobar voor de ambiance zorgde. The
Strangers en Doris D and the Pins zouden in elke zaal een optreden afwerken.
De Strangers stelden niet teleur. Een spetterende
show met gags, humor en Antwerpse leut deden de toeschouwers even de emotie van
de namiddag vergeten.
De Special Diner Show bleek een originele en
geslaagde poging om eens met iets anders uit te pakken. Eddy Vromen zorgde
ondertussen voor aangepaste hammondorgelmuziek maar uiteraard werd er gewacht
op dé twee attracties van de avond Penney De jager en Rob De Nijs
Eigenlijk is er na de donderdagnamiddag niks meer
misgelopen. Gelukkig maar !
(De
Mechelse Week, 19 mei)
Ramp te
Leest.
na de hevige regenval sloeg plots het weder om.
Er kwam een hevige wind opzetten die op het middaguur de kracht van een orkaan
kreeg. Vooral de windstoten waren geweldig en bereikten soms een snelheid van
meer dan 100 km per uur. Dit werd omstreeks 12u45 voor de feesttent fataal. De
feesten waren omstreeks 11 u officieel voor het publiek opengesteld. Voor de
officiële opening hadden de leden van het college van burgemeester en schepenen
forfait gegeven. In een brief aan Gust Emmeregs verrechtvaardigden zij deze
afwezigheid met te wijzen op de scherpe kritiek die tijdens de recente
gemeenteraadszitting gemaakt werd in verband met de problemen rond VV Leest. De
plechtigheid had dan plaats zonder burgemeester en schepenen. In zijn
gelegenheidstoespraak drukte de h. Emmeregs de hoop uit dat deze dertiende
Leestse Volksfeesten voorspoedig zouden verlopen.
Er bevonden zich in de toch beperkte ruimte
honderden mensen waaronder vele kinderen. Ook waren er een honderdtal
standhouders aanwezig, die hun firmas vertegenwoordigden op de handelsbeurs,
die eveneens in de tent werd ondergebracht. Anderzijds zat het restaurant
nokvol en deed men zich te goed aan
drank en spijzen.
En dan gebeurde het. Een eerste hevige windstoot
deed de tent op haar grondvesten daveren. De wind blies hevig door de
tentzeilen die aan het wapperen gingen en gierde door spleten en gaten. Met
angstige blikken bemerkt plots het publiek dat een windhoos zich meester maakte
van de tent en deze niet meer kon zorgen voor een stevige beschutting.
De ijzeren platen waarop de tent rustte, werden
met aarde en al de hoogte ingetrokken alsof het rieten matjes waren. Hier en
daar trachtten een paar standhouders de palen wat steviger in de bevloering te
vestigen maar de druk was zo geweldig dat zij soms mee de hoogte ingingen.
Overal hoorde men het angstig geschrei van kinderen en daartussen de
geruststellende woorden van de ouders : Het is nog niet zo erg, alles staat
immers stevig vast.
De tweede windstoot nog veel heviger dan de eerste
werd fataal. De tent leek toen op een reusachtige luchtballon. Plots gebeurde
het : achter het podium zakte een wand in mekaar. De wind krijgt nu volop vrij
spel. De balken, die de tent onderstutten, begonnen te wankelen. Langs alle zijden sprongen mannen naar voor om met
de kracht van hun lichaam te trachten de natuurelementen te trotseren. Het werd
een ongelijke strijd. Plots begaven de balken het. De vloer, die blijkbaar niet
vast in de grond was geankerd, kwam omhoog, de kabels sloegen los, en het
tentzeil loste met een donderend geraad en sloeg tegen de grond. Sommige
aanwezigen werden door de luchtdruk omhoog gesmeten en smakten nadien terug
tegen de vloer. De ravage die werd aangericht was enorm. Zij die erin zaten
weten nog steeds niet goed hoe zij het er heelhuidig afbrachten.
Paniek.
Deze helse ogenblikken veroorzaakten een
onbeschrijfelijke paniek. Kinderen huilden, ouders riepen op hun kinderen en
sleurden deze mee naar de uitgang. Vrouwen weenden en mannen keken machteloos
toe hoe alles in de prak ging. De tentpalen vlogen nu tientallen meters hoog
door de lucht en vernielden alles op hun gevaarlijk traject. Een paar mensen
lagen bedolven onder het tentzeil. De stands stortten als kaartenhuisjes in
mekaar.
Een gedeelte van de tent was nog recht gebleven.
Honderden drumden naar deze plaats om zo spoedig mogelijk de hel te verlaten.
Een bejaarde vrouw, de 79-jarige Celine De Prins uit de Alemstraat nr. 6 te
Leest, viel. De ongelukkige kon niet meer recht en werd als het ware door
tientallen personen, die haar niet hadden opgemerkt, vertrappeld. Gelukkig werd
zij op het nippertje gered door haar zoon en dochter, die zich ook in de tent
bevonden en hun moeder konden wegsleuren. De ongelukkige werd later met tal van
verwondingen naar het ziekenhuis overgebracht. Een ander slachtoffer was Herman
De Neve, die samen met een paal werd opgetild en daarbij vleeswonden opliep en
kloeg over pijnen in de rug.
Buiten, op enkele meters van de tent, bevonden
zich Gust Emmeregs en zijn echtgenote.
Lijkbleek en machteloos moest hij toezien hoe
alles op een tijdspanne van enkele seconden werd vernield. Zijn eerste
bekommernis was hulp te bieden aan de gewonden. Gelukkig liep dit nog tamelijk
goed af. Een vijftal personen liepen kneuzingen op en moesten zich in het
ziekenhuis laten verzorgen. Zij werden vervoerd met de ziekenwagens van het
hulpcentrum 900, die onmiddellijk ter plaatse verschenen.
Ook buiten de tent speelden zich panische tonelen
af. Ouders misten hun kinderen en echtgenoten zochten mekaar. Overal was er
gegil en wenende mensen. Niemand wist op dit ogenblik hoeveel gewonden er waren
en of er misschien dodelijke slachtoffers te betreuren vielen. De kommentaren
komen los : hoe is nu zo iets toch mogelijk, vraagt men zich af.
Mevr. Emmeregs vertelde ons in shocktoestand, dat
zij gelukkig tijdig opdracht had gegeven de vuren van het restaurant te doven..
In de keuken was men immers druk doende voor de vele honderden restaurantgasten
maaltijden te bereiden. Had het tentzeil vuur gevat, dan was de ramp nog
verschrikkelijker geweest.
Enorme
schade
Ook politie en brandweer kwamen ter plaatse en
boden onmiddellijk hulp aan de getroffenen. De geteisterden waren in de eerste
plaats de tientallen standhouders, die plots in de open hemel stonden en
waarvan de goederen her en der verspreid lagen. De schade die deze windhoos
heeft aangericht is enorm. Het is moeilijk een volledige raming te maken, maar
algemeen wordt aangenomen dat de schade meer dan 10 miljoen bedraagt.
Door mekaar onder het zware dekzeil of onder
ijzeren balken lagen kris kras televisietoestellen, potten, glaswerk, meubelen,
opengescheurde dozen met detergent en al wat men op een handelsbeurs kan
aantreffen. Een stand van een autodealer werd zwaar getroffen. Tal van nieuwe
personenwagens kwamen onder het puin van de tent terecht en liepen blikschade
op. Na de vlucht naar buiten keerden nadien de standhouders en de
verantwoordelijken van de firmas terug naar de plaats van het onheil. Wat zij
te aanschouwen kregen was niet hoopvol. Met de moed der wanhoop werd de
opruiming aangevat van wat min of meer heel was gebleven. Het hoeft gezegd dat
vele inwoners van Leest en de naaste omgeving spontaan de handen uit de mouwen
staken en actief mee hielpen bij de opruiming.Onder hen bemerkten wij ook
enkele gemeenteraadsleden zoals de heren Van Aken en Van den Eden. Ook
oud-burgemeester Jos Vanroy kwam ter plaatse om zijn collega en partijgenoot
Gust Emmeregs zijn medegevoelen te betuigen. De bouwfirma ABC, die eveneens op
de handelsfoor vertegenwoordigd was en de drankcentrale Guy Seeldraaiers uit
Heffen, zorgden voor zware vrachtwagens en personeel om de plaats, waar eens de
tent stond, zo spoedig mogelijk op te ruimen.
De show
gaat verder
Op de plaats van het onheil verscheen ook
burgemeester Ramaekers. Hij trachtte zijn collega van de gemeenteraad Emmeregs
te overtuigen af te zien van zijn voornemen om onmiddellijk voor een nieuwe
tent te zorgen. Maar Gust Emmeregs dreef door en reeds donderdagavond was
Nederlands personeel ter plaatse om achter de parochiezaal een andere kleinere
tent op te trekken. Het antwoord van Gust Emmeregs : Wat kunnen wij anders
doen, wij kunnen toch niet bij de brokken blijven zitten. Wij hebben een
programma en dat moeten wij afwerken ondanks alle tegenslag.
Deze beslissing getuigt van moed en
doorzettingsvermogen. De handelsfoor, die moest worden afgelast, maar het
showprogramma dat donderdagavond plaats had in de parochiezaal van Leest, ging
de volgende dagen door in de nieuwe feesttent. Niet te geloven maar waar !
(Eddy Moens) (De Mechelse Week, 19 mei)
Fotos :
-Brandweermannen aan het werk tussen de
neergestorte tent.-
-Op deze plaats zaten ruim 300 mensen aan tafel te
eten
-De beelden spreken voor zich
-Een ontredderde Gust Emmeregs naast de Mechelse
burgemeester.
-De populaire Antwerpse groep The Strangers
stond ook op de affiche.
|