|
1985 18 mei : Kon.Fanfare St.-Cecilia vergastte de paus op hemelse muziek.
Van
16 tot 21 mei 1985 zal Paus Johannes-Paulus II ons land bezoeken. Voor België
een enige gebeurtenis en daarom dan maar de fanfare St.-Cecilia uit Leest
gevraagd om op 18 mei de Paus in Mechelen te vergasten op hemelse muziek.
(Toeters en Trompetten, jaargang 5,
nr.2)
Stolat,
stolat,
t
Was zes uur toen mijn haan kraaide. Een half uurtje later zou Johan mij komen
ophalen om samen naar het verjaardagsfeestje van de paus te gaan. Blijkbaar
waren we niet alleen uitgenodigd want Mechelen gonsde van de bedrijvigheid. De
mensen liepen op hun paasbest gekleed en trokken allemaal centrumwaarts.
Wat
opviel was de grote aanwezigheid van de rijkswacht. De blauw geüniformeerde
ordehouders waren druk bezig met het versjouwen van militair materieel en
andere oorlogstuigen om indrukwekkend uit te pakken indien men de paus zou
neerschieten.
Uit
alle veiligheid borg ik vlug een elastiekje, waarmee ik aan het spelen was, weg
in mijn jaszak. Voor je het weet wordt je als verdacht aanschouwd en nemen ze
jou mee waardoor je gans het vertoon mist. Dus zeker geen risicos lopen !
Zonder
al te veel controles kwamen we op de Grote Markt. De paus was er nog niet, dus
vlug een
koffietje gedronken op een bekend terrasje. Toch stonden er reeds
enkele enthousiastelingen te wachten, leunend op de nadarbarelen. Er waren er
zelfs bij die hun platsje van s nachts hadden ingenomen om toch maar vooraan
te staan. Waarschijnlijk fervente aanhangers of
belust op spektakel ?
Stilletjesaan
begon het volk te komen. De zangkoren stelden zich op in hun kennel terwijl
onze muzikanten zich rustig begonnen te installeren. We hadden zelfs de tijd om
even naar het pauspodium te gaan kijken. Verschillende toeschouwers stonden ons
jaloers aan te gapen, anderen hadden blijkbaar bewondering voor onze jonge
fanfare terwijl er nog een ander categorie was die ons enthousiast toewuifde
alsof wij de paus himself waren.
De
regiemensen hadden ondertussen ook plaatsgenomen om de eerste testen en
repetities te houden. De Warre trommelde onverwijld zijn muzikanten bijeen die
vanuit alle windstreken over de afrasteringen kwamen gesprongen. Ons eerste
deuntje kreeg direct al het nodige dankbare applaus van de mensenmassa. De
gespannen sfeer was gebroken en het startsein gegeven voor een groots
jubelfeest. De spreker van dienst profiteerde van dit onspannen ogenblik om het
Pools verjaardagslied nog even in te oefenen.
Nooit
in de geschiedenis van Mechelen werd er zo gezongen. En het repertorium was
wisselend : Lang zal hij leven, Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen, Sto lat,
de Vlaamse Leeuw
En
toen galmde het nieuws door alle luidsprekers : De paus is in Mechelen
toegekomen.De mensenmassa was blij opgelucht. Het zou niet lang meer duren.
Elke maal dat de pausstoet een stap dichter naar de Grote Markt zette, kregen
de mensen dit te horen en laaide de geestdrift nog harder op. Men zong uit
volle borst en onze fanfare vulde de Grote Markt met zijn warme koperklanken
terwijl de beiaardiers hun best deden om boven al het gejubel uit te komen.
En
de paus zette zich weer in beweging.
Na
het enige Vlaamse Mariaoord, de O.L.V.-van Hanswijkkerk, ging de tocht per
pausmobiel verder naar de St.-Romboutskathedraal waar kardinaal Daneels, als
gastheer in zijn eigen metropolitane kerk, de paus welkom heette.
Tijdens
de oecumenische viering stroomde op de Grote Markt een 15.000 koppige menigte
samen die tijdens het geloofsfeest haar opwachting maakte in het vooruitzicht
van de komst van Johannes Paulus II.
Toen
de paus de Grote Markt van de Dijlestad betrad, wachtte hem een zee van witte
en gele doekjes en liedjesteksten. Prompt veranderde het geloofsfeest in een
groots verjaardagsfeest.
Onder
begeleiding van onze eigen Leestse fanfare klonk uit vele kelen het Sto lat
ter gelegenheid van de 65-jarige Pool. De paus was zichtbaar ontroerd want hij
moest even de hulp inroepen van onze kardinaal, om gelukkige verjaardag te
wensen aan de andere Mechelse jarigen.
Een
gelukkige paus in Mechelen dus, die de 15000 gelovigen aan het lachen bracht,
met zijn totaal onverwachte schalksheid. En het waren vooral de jongen mensen
die juichten.
Na
het verjaardagsfeest en de toespraak van de paus kreeg onze fanfare van het
regiepodium de opdracht om de Vlaamse Leeuw in te zetten. Het publiek zong
spontaan mee. De paus was kennelijk verbaasd over de vurige massazang en achter
zijn rug zong onze kardinaal uit volle borst mee : Ze zullen hem niet temmen,
de fiere Vlaamse leeuw, zoalang de leeuw
De
paus was zichtbaar blij, het publiek gelukkig en de organisatoren
dolenthousiast met het vlotte vertoon en de goede afloop.
Onze
Ceciliafanfare kreeg vele lofbetuigingen van de aanwezige prominenten.
Voor de muzikanten, het bestuur en Eduard De Maeyer was het een grote eer
geweest dit feest te mogen opluisteren. Maar het was vooral een onvergetelijke
dag.
En dat zullen alle aanwezigen wel beamen.
Mechelen,
die Heerlijke, het is een kleine stad, maar nooit is ze zo groot geweest als
die zaterdagmorgen, toen Johannes Paulus II eregast was.
(Toeters en Trompetten, jaargang 5,
nr.3)
Fotos :
-Paus
Johannes Paulus II tijdens zijn bezoek aan Mechelen.
-De
Leestse fanfare tijdens het optreden voor de paus.
|
