1985 – 25 mei : Gust De Prins en Celine Van Loo 50 jaar getrouwd

“Op zaterdag 25 mei vierden Gust en Celine uit de Juniorslaan hun gouden huwelijksjubileum.

Van het stadsbestuur ontvingen ze een gouden gedenkpenning.

De geburen hadden het huis en ook de kerkingang versierd.

Een H. Mis en een groot familiefeest waren de hoogtepunten van die dag.

Hieronder volgt de tekst van de spreuken die het huis versierden en die een stukje levensgeschiedenis van de jubilarissen weergaf :

“Gust en Celine 50 jaar in trouw te samen

“Goed geboerd en hard gewerkt

“Als vrucht van liefde, zes kinderen kwamen,

“17 kleinkinderen hebben uw stam gesterkt.”

“Vandaag is het hier feest,

“Zoals er nog geen is geweest.

“Celine en Gust vieren hun jubilee

“En heel de Heide doet mee.

“Vijftig jaar samen zijn,

“Vonden ze beiden heel fijn.

“Ze hebben gelukkig geleefd,

“Maar in den oorlog gebeefd.

“Bij de troep moest Gust,

“Toen kende Celine geen rust.

“Later speelde hij “Mouvement Symphonique”,

“Bij de Leestse dirigent Rik.

“Wij wensen hen nog vele jaren,

“Dat hun liefde niet mag bedaren.

“Over tien jaar zijn wij hier weer,

“Voor een diamanten bruiloft, die keer !”

            (De Band, juni 1985)   

August ‘Gust’ De Prins was te Leest geboren op 11 november 1906 en hij overleed er onverwacht op 23 juni 1994.

Naast lid van de Kon. Fanfare St.-Cecilia Leest was hij ook lid van de Bond der Gepensioneerden, van Ziekenzorg en van de Oud-Strijdersbond van Leest. Hij was oud-strijder van 1940-1945.

Celine Van Loo was eveneens te Leest geboren op 22 september 1912 en zij overleed in het A.Z. Sint-Norbertus te Duffel op 17 mei 1992. Ook zij was lid van Ziekenzorg en van de Bond der Gepensioneerden afdeling Leest.

1985 – 25, 26, 27 mei : Sinksentornooi – Wisselbeker Jean Van Dam – S.K.Leest

Met deelname van Leestse ploegen : FC Bleukens, KWB, Vevoc, Chiro, SP, VK.Wijk, Sup.Kl.Leest en familie Selleslagh.

Op zondag speelden de S.K.Lady’s tegen het Duitse S.V. Laatsen Hannover.

Op zon- en maandag was er in het Chalet een gelegenheidsrestaurant geopend.

Uitslagen zijn ons helaas onbekend.

(Onderaan : de aankondiging van het tornooi)

1985 – 31 mei  : Eindstand prov. Antwerpen – De Beste Doelschutter.

37 doelpunten : Eddy Claes (Wavria)

29 doelpunten : Felix De Wolf (Wavria) en Marc Jaspers (Peulis)

22 doelpunten : Danny Willems (VV Leest).

21 doelpunten : Eric Troonbeeckx (Wavria)

20 doelpunten : Guido Slachmuylders (VV Leest)

Ludo Goossens van VV Leest scoorde 11 keer, Luc Lettanie van SK Leest 8, Marc Van Dam SK Leest 7 en Rudy Wouters VV Leest 7 keer. (GvM, 31/5/85)  

1985 – Juninummer ‘De Band’  :  GE ZIJT EEN DIDDENS…

“Ge zijt een Diddens zoals ik,

met uw permissie : niet beter of niet slechter;

een beetje prikkelbaar, misschien een vechter

of stiekem soms een kleine bangerik.

Ge hebt als ik uw kans benut,

bescheiden weliswaar in daden en gedachten,

want via vier of vijf geslachten

werd iedre Diddens uit een boerebroek geschud.

Gij ook hebt maar een schamel pedigree,

geen stamboom zelfs van nobele bastaardzonen;

ons ouders eten vaak eenvoudig spek met bonen

en soms bracht vader een gestroopt konijntje mee.

Wij hebben in ons voorgeslacht

een deserteur uit de jaren achttienhonderd;

het heeft daarna geen mens verwonderd

dat die elf kinderen heeft grootgebracht.

Hij rust in vrede op ’t kerkhof van Leest

met onze stammoeders en zoveel naamgenoten;

wij werden allen min of meer naar hun model gegoten

en naar karakter wellicht nog het meest.

Voor mij komt ook het ogenblik

dat ik mijn lepel neer zal leggen;

betreur me niet, ik hoor reeds iemand zeggen :

hij was verdomd een Diddens zoals ik !

       Hendrik Diddens.”

1985 – 1 juni – Gazet van Mechelen : Knipoogje (foto onderaan)

“Een nieuw rolluik dat nieuw blijft, wat kan je nog meer wensen. Een publiciteitsbord dat we aantroffen in het centrum van Leest liegt er duidelijk niet om. Rolluiken bieden nieuwe mogelijkheden wanneer ze uit plastiek zijn vervaardigd.

Wanneer we althans de aanprijzingen op het (ijzeren) gevelpaneel mogen geloven.

Aan het voeren van dergelijke reclame op een centraal en opvallend punt in zijn huisgevel, verdient de Leestse bewoner van dit pand waarschijnlijk wel een extra centje. Maar die bijverdienste is klaarblijkelijk lang niet voldoende om van de houten

“blaffeturen” af te stappen en de overschakeling naar het plastieken rolluik te maken.

Of is de man zélf niet overtuigd van de voordelen die een nieuw rolluik dat nieuw blijft, te bieden heeft ?

FoJ”

Waarna Frans ‘Susse’ Teughels zich aangesproken voelde, zijn pen ter hand nam en volgende satire neerschreef, die hij publiceerde in ‘De Band’ van juni 1985 :

“In ’t Mechels blad, op ’t eind van mei,

schreef een reporter vrank en vrij,

helemaal niets naar mijnen zin

met ’n knipoog slaat laster ’t beste in.

Op d’ eerste blik was ik verbaasd

van de foto niet, maar wel er naast,

over d’oude plaat die jaren op de dorpsplaats hing

alsof ’t alleen om centen ging,

van een rolluik dat eeuwig nieuw zou blijven

en ’t verschil van ‘blaftuurkens’ zo geestig om te schrijven

wordt in dit rijmstuk niets beslecht,

maar van dat geld moest direct recht.

‘k Nam ’t spreekmachien, ’t stond juist naast mij.

Na een tijd kwam ’t lijntje vrij.
Toen z’hoorden waarvoor het was

kwam er een zucht ‘tis weer ambras’.

’t Was niet de eerste keer is toen gebleken

maar de ‘directie’ die was niet te spreken.

De andere dag nogmaals verzocht,

dezelfde man zei ‘dat ’t niet mocht’.

Toen hij ‘schadeloosstelling’ vernam

schoot hij uit een andere kram.

Als een koning voeld’k mij, zo rijk,

want ‘k kreeg twee stemmen te gelijk

‘hallo, hallo’ kwam het spontaan,

nu kwam ’t alleen maar op de juiste aan.

‘k Vertelde nog eens mijn geval,

‘voor mij niet m’nheer, maar ten zal

voor de Fons zijn, hoorde ik hem zeggen

en direct de hoorn neerleggen.

‘Hallo’ klonk ’t nogmaals in mijn oren,

Iets minder scherp dan tevoren.

‘k Heb aan die vent dan heel oprecht

gewoon mijn meningske gezegd.

‘Dat hij gekrenkt had mijne eer’.

‘Waarom dan ?’ vroeg de andere weer.

‘Mijn oude vak is mij nog lief,

maar de reclame is negatief,

en zo’n annonce kost wel wat

zeker in ’t midden van uw blad.
Had ge de lens noordwaarts gericht

kwam d’afgetakelde kerkmuur in ’t gezicht.

Noord-oost had ge de brokken baan

maar zulks durft de Fons niet aan.

Wij Leest’naars moeten kunsten maken,

om zonder brokken in Battel te raken.

Al wat gij schrijft dat staat U vrij,

misschien hoort hier die knipoog bij.

Daarom mens durf ik het wagen

aan U schadeloosstelling vragen’.

‘Hoeveel dan’ kwam het van de andere kant

die vraag vond ik dan heel plezant.

‘Zeggen we honderd-duizend bonen’.

‘Chantage’ brulden de vibronen.

Ach mensen lief wat klonk dat stug

maar snel hervatte ik terug

‘Stort die somme aan ‘Zennevallei’,

alles voor hen, geen frank voor mij’.

Zo niet, komt ge dan later nog eens kijken,

zal op die ‘blikvangende’ gevel prijken

-Zeg beste mensen wist ge dat –

-Ons Mechels krantje is een roddelblad-.

       Frans Teughels, Dorpplaats 24 Leest – Mechelen.” 

-De aankondiging van het Sinksentornooi.

-‘Knipoogje’ (Foto : GvM)