1985 – Dinsdag 9 juli : Korneel vertrok naar Turijn voor de "Europeade 1985".

36 leden van de Volksdansgroep Korneel vertrokken naar de Europeade in Turijn.

“Eindelijk was het zover ! Dinsdag 9 juli stonden we gepakt en gezakt klaar om naar de Europeade in Turijn te vertrekken. De 36 Korneeltjes en Kornellekes waren reeds om 5u30 present, ook al wisten ze dat het een zware en vermoeiende reis zou worden.

De onderbroken nachtrust werd door velen op de bus verdergezet, maar we hadden er toch één wakkere bij, en dat was onze Eddy, de chauffeur.

Rond de middag arriveerden we in het ‘gouden’ Nancy. Hier maakten we een wandeling over de wereldberoemde Place Stanislas. We zetten onze tocht verder naar Mulhouse, een stadje enkele kilometers voor de Zwitserse grens.

De tweede dag reden we in één ruk door naar Gruyères, niet alleen befaamd om zijn kaas maar ook om zijn oude, schilderachtige stadskern. Na de lunch bezochten wij het stadje en het kasteel. Dirk De Laet voelde zich echt in zijn schik bij de fonteinen : wij werden er voor de zoveelste keer gedoopt, en het zou zeker niet de laatste keer zijn. Onze stadstocht werd afgerond met een bezoek aan de kaasfabriek. 

Nadat iedereen opgestapt was vervolgden we onze reis naar Martigny. Aan de voet van de Grand St. Bernard logeerden we er in een echte atoomschuilkelder. Zo veilig en beschut hadden we ons nog nooit gevoeld ! In diezelfde atoombunker  leerden we ook een groep Finnen kennen, die zouden we beslist in Turijn nog eens tegen het lijf lopen !

Een verfrissende douche en een stevige portie frietten in een chique restaurant deden ons deugd. Ook van het koel geserveerde water kregen we blijkbaar niet genoeg en dat tot groot ongenoegen van de garcons. Na een wandeling naar ‘onze kelder’ lagen we toch nog op een deftig uur in ons bed. Het duurde niet lang of iedereen was in een diepe slaap verzonken.

De volgende morgen waren we zoals altijd vroeg uit de veren. We hadden weer een zware tocht voor de boeg : de beklimming van de Grote Sint Bernardus ! Voor ons, plattelandsbewoners, was dit een enige ervaring. We belandden veilig en wel aan de overkant in het Italiaanse stadje Aosta. We brachten er een bezoek aan de kerk van San Ours waar we verschillende beroemde elfde-eeuwse Ottomaanse fresco’s konden bewonderen.

Daarna gingen we nog naar de opgegraven ruïnes van een Romeins theater kijken.

En dan naar Turijn ! Daar zouden we 4 dolle dagen beleven ! Het begon al bij onze aankomst. Een groepje al te charmante Italianen stond ons al op te wachten. Het werd een ontmoeting in Italiaanse stijl ! Veel omhaal en poespas en een hoop vage beloften. Maar daar trapten onze nuchtere Leestse Kornellekes niet in !

Mama Léoné stelde ons een nieuwe reisgezel voor. Onze gids Stefano zou Korneel 4 dagen lang onder zijn hoede nemen. Hij maakte ons wegwijs in Turijn en leerde ons ook wat bij over de Italiaanse taal.  En Stefano had zeker geen gebrek aan belangstelling !

Zijn eerste taak was ons naar onze slaapplaats in Lombriasco te leiden. Tot onze grote verbazing lag die wel 40 km van Turijn. Zo werd onze nachtelijke pret telkens met en uur verlengd !

De eerste avond stond er reeds een verbroederingsfeest op het programma. Hand in hand dansten we samen met het publiek op de Piazza San Carlo, één van de mooiste pleinen van Turijn. De volgende dag maakten we een uitstap naar het geboortehuis van Don Bosco. Daarna bezochten we een oude Romaanse abdij in Vezzolano. Toen waren we te gast in een ‘Bottega’ in Moncucco. We kregen er wel een achttal streekgerechten voorgeschoteld, natuurlijk vergezeld van de Piëmontese streekwijn. ’s Avonds brachten we nog een Vlaams dansprogramma voor de inwoners van Moncucco. De belangstelling was groot en de verbroedering verliep in uitbundige Italiaanse sfeer.

De derde dag –zaterdag- waren we uitgenodigd in het bejaardentehuis ‘Primule’ waar we eens te meer ons beste beentje voorzetten. Na het dansen werd er ons een receptie aangeboden. Diezelfde namiddag waren we present voor de optocht van alle volkskunstgroepen door de straten van Turijn. En deze gevulde dag werd ’s avonds afgesloten op de Piazzo San Carlo met het groots opgezette Europabal.

Zondag werd het nochtans het hoogtepunt van de Europeade. In de voormiddag vierden we de H. Mis in de prachtige barokke ‘Gran Madre de Dio’. In de namiddag volgde de grote finale van alle deelnemende groepen. Samen met 5 andere Vlaamse groepen dansten we de ‘Molenmazurka’ voor tienduizenden toeschouwers. Na dit grootse spektakel gingen we voor de laatste keer spaghetti eten in het B.T.T.-gebouw waar meer dan een uur aanschuiven echt geen nieuwigheid voor ons was.
De volgende morgen zegden we ‘arrividerci’ tegen Stefano en Torino. We begonnen aan de lange terugweg. Via Milaan en Lugano namen we de schitterende Passo del Bernardino over de Alpen en naar Chur. Vanuit Chur volgden we de enige mogelijke weg naar Arosa, een smalle bergpas aan de rand van het ravijn. Verschillende onder ons hielden hun hart vast, maar eens boven kon de pret niet op. We belandden in een prachtig landschap midden in de Zwitserse Alpen. Hier was het echt vakantie ! We maakten een dagbergtocht naar de Weisshorn, we gingen zwemmen in het meer, zonnen, winkelen en nog veel meer. Die drie dagen vlogen voorbij. Valiezen inpakken ! Ditmaal trokken we richting Duitsland. Bij de afdaling van Arosa naar Chur raakten we onverwachts verstrikt in een verkeersopstopping. We verloren wel 3 kwartier. Op de middag aten we langs de Bodensee en enkele vlugge Korneeltjes en Kornellekes namen een frisse duik…kwestie van het eten te laten verteren. Terug de autocar in en naar onze laatste pleisterplaats Pforzheim. Na een welverdiende nachtrust en een stevig ontbijt begonnen we aan onze laatste reisdag. En de laatste loodjes wegen het zwaarst, dat voelden we duidelijk. Iedereen kwam echter terug op z’n plooi toen het woord ‘frieten’ en ‘biefstuk’ viel. Na veel ditjes en datjes was ook dit laatste agendapunt geregeld. ‘Friet met koude plat’ bij Elvire en Karel !  Nog even nakaarten over de reis, gezellig samenzijn en een glaasje op de goede afloop.

Proost ! Alla Sua salute !

     Veerle Soors, Greet Van Linden, Liesbeth Voet.”

De Europeade is een grootse ontmoeting tussen jongeren en de diverse volks-culturen waarvan zij de vertegenwoordigers zijn, in een gezamenlijk streven naar een toekomst zonder grenzen, een toekomst van vrede en voorspoed.

Zesduizend jongeren namen aan deze manifestatie deel, allen in volkskledij van hun streek, van Oostenrijk tot Frankrijk, van de Duitse Bondsrepubliek tot Spanje, van België tot Zwitserland, enz..

De verschillende volksculturele aspecten werden er voorgesteld in een kleurrijke waaier van activiteiten zoals een muziek- en kooravond, een optocht gecentraliseerd rond thema’s van zang, volksmuziek en –dans.

Cijfers :

Plus minus 7.200 personen waren bij de Europeade betrokken…om te eten zaten ze aan een 2 km. lange tafel…ze aten o.a. 5 ton pasta per dag…de hectoliters water die er werden gedronken zijn moeilijk te schatten…geslapen werd er in alle beschikbare hotels, hotelletjes, kazernes en internaten tot in een straal van 40 km rond Turijn…120 gidsen werden ingezet…deze mensen hadden elk een maand op voorhand iedere dag gewerkt aan de voorbereiding van hun taak en kregen hiervoor 10.000 BF…de totale kostprijs van de Europeade beloopt 3.000.000.000 lire.

(‘DB’, september 1985)

En Gazet van Mechelen (3/8/85) :

“Korneel” op internationale toer

“De jaarlijks weerkerende Europeade voor Europese volkscultuur ging ditmaal door te Turijn. Voor de derde achtereenvolgende keer was onze stad vertegenwoordigd door de volkskunstgroep uit Leest : Volksdansgroep Korneel .

Na Wenen (1983) en Rennes (1984) vertrok deze groep dit jaar met een sterke afvaardiging (36 leden) naar Turijn. ‘Korneel’ bracht een sympathieke groet uit Mechelen tijdens de optocht van alle deelnemende groepen door de straten van Turijn.

Voor de oudjes van het bejaardentehuis ‘Primule’ bracht het stijlvol optreden van Korneel een prettige afleiding en ontspanning. En in het Turijnse dorpje Moncucco danste Korneel in echte verbroederingsgeest tot laat in de nacht. Hoogtepunt van de Europeade was wel het optreden tijdens de grote finale op zondag 14 juli.

Tijdens de officiële receptie in het stadhuis werd er door de voorzitster van Korneel aan de burgemeester van Turijn een lino overhandigd gemaakt door K. Soors.
Terug in België is volksdansgroep Korneel reeds druk bezig met de voorbereiding van de lustrumviering ‘Vijf jaar Korneel’ op 27 oktober.”

Foto’s :

-De Piazzo San Carlo In Turijn.

-Korneel in Turijn.