Gust Emmeregs, in het oog van de mediastorm, was ook de bezieler van de Leestse Volksfeesten.
1992 – Zaterdag 9 mei : Chiro Papierslag Vanaf 9 uur haalde de Chiro met “mobiele voertuigen” alle overtollige of niet bruikbare papier op. Een tweede papierslag vond dat jaar nog plaats op 12 september en een derde op 19 december.
1992 – Zondag 10 mei : Eerste Communie. (PB, 16/1)
1992 – Zaterdag 16 mei : Opening “Bakkerij” Wilmar Dorpstraat 18 Leest. (folder)
1992 – 22 mei – Gazet van Antwerpen :
Emmeregs : ‘continuïteit moet blijven, honderden mensen wachten op sociale woning’. “Gust Emmeregs, CVP-raadslid uit Leest, die zopas in zijn mandaat van afgevaardigde-bestuurder van de sociale bouwmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning is bevestigd, zegt dat er geen enkele onregelmatigheid is gebeurd, noch gemanipuleerd met de statuten van de MGW, zoals door ‘weggefloten’ Wim Jorissen woensdag aan de pers is meegedeeld. Zoals bekend voorzag het bestuursakkoord CVP-SP dat binnen de CVP, na drie jaar bestuurstermijn, zou moeten gewisseld worden voor het mandaat van afgevaardigde-bestuurder van de MGW. Gust Emmeregs zou zijn stoel moeten vrijmaken voor zijn partijgenoot Wim Jorissen. Maar Gust is, dankzij de onthoudende stemmen van de SP-ers tijdens de algemene vergadering, in zijn functie bekrachtigd geworden. Waarom Emmeregs niet wil opstappen ? ‘Ik ben geen jurist , wel een realist’, antwoordt Emmeregs. ‘Daar is binnen mijn partij nooit een geheim van gemaakt. Als men mijn mandaat afneemt binnen de MGW, dan sta ik erop dat men mij een evenwaardig mandaat zou teruggeven. Dat heeft dus niets te maken met onderschreven akkoorden. Mag ik in dat verband immers verwijzen naar een eveneens onderschreven bestuursakkoord CVP-SP en het daaraan gekoppeld beleidsdocument aangaande de begroting 1990. Na lang overleg kwam men tot een concensus. Ik heb toen mijn verantwoordelijkheid genomen’. ‘En als je dan vaststeld dat dit in de raad komt en je stemt tegen die compromis-begroting, dat kan niet. En de personen die een fundamentele stelling verloochenen, die gaan nu wijzen op het feit dat schriftelijke overeenkomsten niet gerespecteerd worden ? Dat kan ik niet ernstig nemen !’ zo vindt Gust Emmeregs. ‘Bovendien’, zegt hij, ‘heeft de CVP-Mechelen mij eind 1988 vorgesteld om het mandaat van beheerder MGW te aanvaarden, mits de uitdrukkelijke belofte –en dit na een schorsing van de bestuursvergadering- dat voor het verstrijken van mijn mandaat men voor mij een evenwaardig mandaat zou hebben. Dat kan niemand ontkennen. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat voorzitter van de Vlaamse Executieve, Luc Van den Brande, zich de laatste maanden bijzonder heeft ingespannen om die belofte in te lossen. Dit is spijtig op onbegrip gestoten van bepaalde individuen. Ook wil ik nog benadrukken dat ik in de heraanstelling van mijn functie als afgevaardigd-beheerder geen persoonlijk belang, noch prestige nastreef. Los van alles vind ik dat de continuïteit van bestuur moet worden verder gezet. Er is in Mechelen een schrijnende woningnood. Onze maatschappij heeft 3.000 huurwoningen. Er wachten nog honderden mensen op een sociale woning. Laat er ons niet over praten, maar effectief wat aan doen’. Jorissen zwaait met het feit dat hij de volmacht van afwezig MGW-lid Kindermans niet heeft mogen gebruiken. Gust Emmeregs : ‘Toen Jorissen daar mee uitpakte, heeft een lid van de Raad van Bestuur hem de vraag gesteld of hij het wettelijk verantwoord zou vinden dat hij voor de volgende Raad van Bestuur andere volmachten zou ronselen, zodanig dat hij alles zelf zou kunnen beslissen. Daarop antwoordde Jorissen zelfs bevestigend ! Daar heb ik mijn bedenkingen bij !’
Emmeregs zegt ook dat het niet de eerste keer is dat er vervangingen van leden van de Raad van Bestuur worden gestemd : ‘In 1989 is Jos Tournaye (CVP) aangesteld ter vervanging van Leon Van Peborgh (PVV). Waarom ? Omdat er een politieke meerderheid voor was. Van Peborgh heeft daar destijds geen enkel probleem over gemaakt. Dat is nu eenmaal politiek. Zoals ik zeg, ik ben daar realist in,’ aldus Emmeregs. Over de mogelijke ontzetting uit de partij van de CVP-Mechelen wou Emmeregs liefst zo weinig mogelijk commentaar. De burgemeester, twee schepenen en Emmeregs (MGW), die dit ‘zwaard’ boven het hoofd hangt, hebben bij de nationale instanties van de CVP-Brussel al beroep aangetekend tegen hun schorsing door het partijbureau Mechelen. Normaal moet het Partijbestuur Mechelen de schorsing nog bekrachtigen. Dat hebben ze dus niet afgewacht. Emmeregs tot slot : ‘De twaalf mensen van de CVP die zijn gesanctioneerd door het partijbureau, vertegenwoordigen 70% van de stemmen die de kiezer de CVP in Mechelen heeft gegeven. Een goed contact met de burger is belangrijk voor de geloofwaardigheid van de kiezer. Wie dat niet inziet heeft het mis. Neem dat van mij aan !’ “. (Leo De Nijn)
1992 – 28, 29, 30 Mei : 22ste Leestse Volksfeesten
Programma : O.H.H. 28 mei : Eucharistieviering met als celebrant E.P. De Brabandere en muzikaal opgeluisterd door de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia uit Leest o.l.v. Frans Violet en het zangkoor Soli Deo Gloria uit Leest o.l.v. Jan De Decker. Lector : Aloïs Hendrickx. Nadien officiële opening door burgemeester Jos Vanroy. ’s Avonds stonden The Radio’s op het programma met ervoor en nadien de Roadshow van Radio Reflex. Op zaterdag 30 mei was er een “Veel om te zien” showavond met Helmut Lotti, Petra, Bart Kaëll, Bingo, Luc Steeno, Isabelle A. en Wendy Van Wanten. Elke artiest bracht een show van minimum 30 minuten met de Dennis Sweet Band. Verdeeld over vier kaartavonden liep een kaartkampioenschap, opgesmukt met een prijzenpot van een half miljoen frank. Kaarten voor The Radios en Reflex kostten 330 frank (vvk) en 400 frank (kassa). Voor “Veel om te zien” betaalde men 350 fr. in voorverkoop en 450 fr. aan de kassa.
De Leestse Volksfeesten werden voor het eerst, op bescheiden basis, georganiseerd in 1970. Ook deze 22de editie was ten bate van de voetbalvereniging V.V. Leest maar in feite waren de Volksfeesten er eerst : V.V. Leest zag pas het levenslicht in 1973. In Gazet van Antwerpen (6/5/92) sprak Gust Emmeregs nog met vertedering over de vroegere pioniersperiode : “Je kent die bals van toendertijd wel : een orkest contacteren voor 6.000 frank, nog een zaal huren voor 1.000 frank en je was gestart. En kwam er dan een paar honderd man op af dan zat je goed. Bij onze eerste Volksfeesten hadden we Marva gevraagd. Dat kostte ons toen 45.000 frank, we moesten nog een tent huren enz. Enfin, de laatste dagen voor de feesten dachten we meer aan een faillissement dan wat anders...Maar we hadden 600 aanwezigen en het spel zat voorgoed op de wagen. Nu halen de Leestse Volksfeesten om en bij de 6.000 bezoekers en betekenen ze een promotie voor de gemeente, de voetbalvereniging, de Sporthal en de Omnihal…”
|