Vervolg : Schijnwerpers op Rik en Josephine Lauwens-Polfliet.

Rik als muzikant en koorleider

Op 31 oktober 2009 werd Rik gevierd voor zijn 40 jaar als koorleider. Er werd een dankmis gecelebreerd door pastoor Callebaut en de paters Van Aken en De Laet.
In het speciaal voor deze gelegenheid gedrukte misboekje dankten de geestelijken, Rik en zijn echtgenote Josephine, alle aanwezigen, evenals de toen actieve koorleden : Lieve Van Obbeghen, Michel De Win, Monique Mets, Roza Plaskie, Rosa Verbruggen, Leonie Windelen, Maurice Van de Sande, Raf Selleslagh, Bertha Smulders, Rosa Somers, Lea Baes, Fé Polfliet, Hilda Polfliet, Renilda Polfliet, Alida Polfliet, Miel Polfliet, Maria Geerts, Maria Emmeregs, Jozef Tooten, Pierre Van Hove, Ferre Van der Hasselt, Luc Plasqui, Maria Phlippo, Louis Vloebergh en Hilde Silverans.
Bij dit gebeuren werden ook de volgende overleden koorleden herdacht : Paula Lauwens, Richard Van Praet, Alfons Hellemans, Lodewijk Verbruggen, Victor De Laet, Felix Van der Hasselt, August Van Roy, Louis Polfliet, Elisa Boey en Jozef Lauwers.

Onder de titel “Rik Lauwens 40 jaar koorleider” plaatste “Kerk en Leven”, in het nummer van 18 november 2009, Rik in de spotlights : “Er zijn zo van die avonden die deugd doen.
Het zal je zeker verwonderen dat wij dat durven zeggen van een kerkdienst die meer dan twee uur duurde. En toch.
De parochie Leest heeft op zaterdag 31 oktober Rik, de dirigent van haar koor bedankt en gehuldigd met een feestelijke viering.
Veertig jaar lang heeft hij het koor geleid.
Even ter vergelijking : er zijn maar bitter weinig mensen die veertig jaar in hetzelfde bedrijf werken. Dit getuigt van inzet en volharding. In een zo lange geschiedenis met ups en downs bleef Rik de standvastige leider.
En hij was ook muzikaal en artistiek de voortrekker.
Uit het ruwe stemmenmateriaal van de zangers wist hij telkens weer een harmonieus koor te kneden waarbij moeilijke stukken niet uit de weg werden gegaan maar waar ook een geest van vriendschap heerste, af en toe overgoten op café.
Bij kerkelijke feesten maar meer nog bij uitvaarten heeft Rik met zijn koor de Leestenaars ontroerd en getroost.
Kunnen zingen voor iemand die je bij leven goed gekend hebt geeft inderdaad een diepe troost.
Voor dit alles heeft Rik en bij afstraling ook zijn koor, van de Parochie en van veel volk van ons dorp en de omliggende dorpen, de oververdiende waardering gekregen.
Want er was veel volk, de kerk was bomvol, hoofd- en zijbeuken.
Drie priesters deden de mis, pastoor Callebaut, pater Van Aken en pater De Laet, wat een luxe in deze tijd !
Het koor stond vooraan achter het altaar te blinken van trots.
Er werden werken gebracht van o.m. F. Mawet, Mozart, Bach en Lloyd Webber. Het was mooi, zeer mooi.
Na de mis werden Rik en zijn echtgenote vooraan in de kerk op twee speciale stoelen gezet om de speeches met lof en sympathie te aanhoren. En natuurlijk volgden telkens de geschenken en een daverend applaus.
Volgend fragment uit één van de teksten verhaalt hoe het allemaal begon : “Toen Leo Hellemans in het huwelijksbootje stapte, Leest vaarwel zei en Kerstmis naderde, stelde pastoor Lornoy jou aan als dirigent en ondanks jouw terughoudendheid trok je de stoute schoenen aan en vroeg of je de vrouwtjes mocht meebrengen. Pastoor Lornoy had de vrouwtjes al aan het werk gezien en was onmiddellijk akkoord. Voor het mannenbastion was dit wel eventjes slikken.
Onder jouw invloed onderging het kerkkoor een ware metamorfose. Er werd geoefend en geschaafd tot het in jouw oren klonk als hemels gezang.
Pasen 1970 was dan ook de grote dag. Onder jouw leiding bracht het kerkkoor, zoals in de volksmond gezegd wordt, de mis van Mawet. Het enthousiasme was groot en bleef groot.
Talrijke vieringen werden opgeluisterd.
In jouw hart had KVG een speciale plaats. Niet alleen de Kerstmis werd opgeluisterd, nadien werd er ook nog toneel gespeeld met dans, zang en verkleedpartijen. Het was een ware Hoogdag én voor de leden van KVG én voor het koor.”

Op de receptie, aangeboden door de Kerkfabriek en verzorgd door Oxfam Wereldwinkel achteraan in de kerk, die de viering afsloot werd tastbaar, ja kon je echt voelen hoeveel deugd en vreugd de aanwezigen aan dit parochiefeest beleefd hadden.
En ergens onder die vele kerkgangers zat een koppel dat op dezelfde 31 oktober, dag op dag, 50 jaar geleden getrouwd was.”

FEESTLIED RIK LAUWENS
(Tekst : Pater Van Aken. Melodie : “Here Jezus aan het woord”)

Vroeger moest Rik naar de kerk
om de missen te gaan dienen
maar zijn knikkers wensten werk
en een treden-dans te vieren.
Rikke-tikke naar beneden…
hij zat voor geen grap verlegen.

d’Eerste noten van de zang
kropen alzo in zijn oren
en dat is hem levenslang
als refrein blijven bekoren.
Rik was zo meteen gevangen
door een veelvoud van gezangen.

Ooit gaf hij zijn “stoksken” door
maar dat is niet zo gebleven.
Zingen vergt een “mensenkoor” :
dirigeren, repeteren..
’t Is met mensen samenkomen
en dan zingen naar behoren.

Jaren -lang voor menig mens
is het zangkoor hier te horen.
En zoals naar ieders wens :
waardig is hun “dienst” verlopen.
Moesten doden kunnen spreken
kwaamt gij zeer veel lof te weten.

Is dit liedje bijna uit,
zingen doen we om te danken.
“Veertig jaren”, naar verluid,
nu applaus uit alle banken.
Rik – Josfien, voor zoveel diensten :
“open hemel” als verdienste.”

Vervolgt.

Foto’s:
-Het voorblad van het misboekje voor de viering van 40 jaar koorleider.
-De koorleider aan zijn “pupiter”.
-Het feestlied ter ere van Rik.
-Het eigenhandig door de Pater geïllustreerde gedicht.
-De koordirigent in actie.