Wijzigingen – Aanvullingen.

1958 – 7 april – Tweede Paasdag : Friscodag Chiro.

“DB”nr. 11 van 1958 : “Als naar jaarlijkse gewoonte hadden wij ook dit jaar een friscodag op Paasmaandag. Vooreerst moet ik, in naam van de ganse groep, de mensen bedanken voor hun steun. De burchtknapen, zowel als kerels en knapen liepen, gingen of reden die koude dag met een ijskoude friscokast op hun rug door de straten van Leest. Ook proficiat voor de jongens die meehielpen.”

1958 – 8 april : Runderhorzelbestrijding.

Op een totaal van 1390 runderen werden er 72 dieren behandeld die door horzel waren aangetast. Een tweede behandeling zou doorgaan vanaf 27 mei en er werd nogmaals een beroep gedaan op de veehouders om hun vee op stal te houden. (DB, april 1958)

1958 – 12 april – G.v.M. : Twee auto’s in aanrijding.

“Op de hoek Botermarkt – Bruul deed er zich een aanrijding voor tussen de personenauto, bestuurd door J. Robberechts uit Leest en A. Jacobs uit Mechelen. Een inzittende bij laatstgenoemde, L. Pelgrims, werd hierbij licht gewond.”

1958 – 12 april : Hendrik Kestens wederopgeroepen.

Hij moest zich aanmelden in de kazerne van Beverlo voor een “kamp” van 8 dagen. (“DB”, april ’58) (Foto onderaan)
Hendrik Kestens was te Ramsdonk geboren op 21 mei 1934 en gehuwd met Simonne Nuytkens. Hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 14 december 2010.

1958 – 13 april : Sergeant Ludo GEETS vanuit Turnhout.

“Hier ’n bleu van de Luchtmacht ! Ik ben nog altijd in ‘bonne santé’, alleen maar een beetje valling. Toch zijn de oefeningen hier zwaar. Vooral de turnlessen zijn niet van de poes. Het dagprogramma ziet er uit als volgt : ’s morgens om 8 uur vertrekken we op oefening om ’s middags rond 11u30 terug te keren; Na het middagmaal staan we weer klaar met de rugzak op de rug en het geweer aan de schouder om onze arme body te gaan roderen. Rond 5 uur zijn we terug in de kazerne. Wat betreft de karweien, deze moeten nauwkeurig uitgevoerd worden, zo niet hangt er strafkarwei aan. Kortom, onze dagen zijn wel degelijk gevuld. De zegswijze : ‘HIER TEMT MEN LEEUWEN’ komt in onze kazerne goed tot uiting. Tucht, tucht, altijd maar tucht…Gebulder en geschreeuw van korporaals en sergeanten, inspecties bij de vleet, met de onvermijdelijke gevolgen eraan verbonden…Ik ben terecht blij als de zondag in ’t verschiet is. Maar we krijgen loon naar werken. Het eten dat we voor die luttele 23 frankskens krijgen is werkelijk van het beste ! Op vrijdag 11 april kregen we biechtgelegenheid. De dag daarop trokken we in groep naar de kerk. Machtig was dat, zeg : allen in die eenvormige prachtige uniformen, ingetogen en met fiere blik, terwijl een koude, snedige wind door de gelederen blies. En dadelijk na onze paasplicht, kregen we als dessert twee spuiten…Pfff…Iedereen loopt nu nog zo stijf als een stok. Van harte bedank ik u voor DE BAND die me reeds de eerste dagen in de kazerne toekwam. ’n Goeie dag aan Jhonny Van Riet, Francois Piscador en Jan Diddens.”

-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 5/11/1958 : “Ik ben in een nieuwe kazerne aangeland, namelijk te Wevelgem, tussen Kortrijk en Menen. Ver van huis dus. Ik slijt hier een rustig leventje als sergeant bij de V.V.E. Uit wat mijn taak bestaat : elke week een paar lessen geven over bewapening, militaire reglementen en een 4 à 5 uurtjes drill per week geven. Wat schiet er dan nog over : op oefening gaan met de mannen, hetzij sectie tactiek, hetzij uithouding en hindernispiste. Goed is het eten maar nog beter is het bier in het Wevelgemse ! Nog de beste groeten aan de Milackring, aan alle miliciens en toekomstige bleukens, maar dan vooral aan Piscador, Van Riet en Jan Diddens. Nog 8 maand…”

-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 10/12/58 : Nog 202 luttele daagskens en “ze” moeten er ene minder eten geven ! De dagen én weken vliegen hier voorbij ! Hoe dat komt ? Wel : 1) Omdat de lucht hier zo zuiver is ; onze kazerne ligt nauwelijks een 1 km van de kronkelende Leie. Zelfs nu is het nog prachtig aan de Leie zoals ze daar loopt tussen de groene malse weiden van Vlaanderenland. Typisch voor deze streek zijn de vele windmolens die met hun grote kruisende wieken het landschap als het ware zegenen. 2) Omdat het eten hier zo goed is. 3) Omdat de meiskens hier in het Wevelgemse och toch zo schoon zijn ! Toekomstige bleukens van Leest, hier geef ik u een gouden raad : “Weest toch optimist in uw leven, maar dan vooral tijdens de legerdienst.” Beste groeten aan alle soldaten en Leestenaren !”

-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 11/2/1959 : “Eerst en vooral hartelijk dank voor de groeten die de CHIRO en MILAC mij speciaal stuurden ter gelegenheid van de WEEK VAN DE SOLDAAT. Spijtig genoeg…begint het voor mij af te korten : nog 4 ½ maand… Het gezellig samenzijn van 27 december vond ik buitengewoon goed geslaagd. Sommigen dromen van een MILAC-BAL ! Geen slecht idee. Een orkest kost misschien te duur : waarom dan geen juke-box geplaatst ? Hedentendage is het toch de juke-box die de eerste viool speelt, vooral voor de jeugd. In DE BAND zouden er meer bladzijden moeten voorbehouden worden AAN DE SOLDAAT, het leven van de soldaat. Ik weet wel, een soldaat is een soldaat. Dus eerst geschreven naar zijn liefje en als er dan nog tijd overblijft vlug enkele lijnen aan Milac. Waarom niet evenveel of toch bijna zoveel tijd besteed aan MILAC ALS AAN HET LIEFKE ? Men wordt toch maar alleen gesteund door MILAC en men is toch maar éénmaal soldaat. Ik weet het : ieder soldaat schrijft niet even graag of vlot. DE SOLDAAT ZELF MOET HET INITIATIEF IN HANDEN NEMEN, HET IS HIJ DIE DE BLADZIJDEN IN DE BAND VAN EN OVER DE SOLDATEN MOET AANDIKKEN. DOOR TE SCHRIJVEN OVER PERSOONLIJKE ONDERVINDINGEN OPGEDAAN TIJDENS DE VOORBIJE DAGEN, GRAPPIGE POETSEN EN GEBEURTENISSEN. EN WAAROM NIET EEN BESCHRIJVING GEGEVEN VAN DE MAKKERS VAN DE KAMER, ZOALS WE ER REEDS EEN LAZEN VAN ONZE OUD-SOLDAAT KAREL FIERENS ? DIE GAST LEEFDE NU EENS MEE MET DE MILAC ! MOESTEN HET ALLEMAAL ZULKE SJARELS ZIJN IN LEEST, DE BAND ZOU WEL TE DIK KUNNEN WORDEN. Trouwens het soldatenleven trekt iedereen aan en vooral de lectuur door de soldaat zelf geschreven en feiten door hemzelf meegemaakt. Beste groeten aan alle soldaten, Milac en de Leestenaren !”

-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 5/3/1959 : “Op 3 maart heb ik, bij het nemen van een dieptesprong van een vier meter hoog ijzeren geraamte, mijn hiel bezeerd. Ik loop nu op één hiel en 5 tenen…Morgen 6 maart ga ik naar het hospitaal te Gent om een radiografie te laten nemen. We zijn hier volop bezig met de commandotraining, teneinde het brevet van commando te behalen in Marche-les-Dames. Dagelijks overschrijden we koorden op een hoogte van 12 meter : gespannen tussen twee populieren ; zo moeten we de hoogtevrees overwinnen. In Marche zal het op een hoogte van 40 à 60 meter zijn. We beklimmen ook vervallen huizen en dalen via een koord in S-vorm van de kruis van ’t dak naar beneden. We doen uithouding met volledige uitrusting : het zweet drupt van onze arme ‘body’…Ik vermager 1 kg per week. We trainen ons ook op de ‘piste d’obstacles’ om onze lenigheid op peil te houden. Nogmaal hartelijk dank voor het pakket ! Beste groeten uit Wevelgem aan de Milac, de soldaten en de Leestenaren.”

-Ludo Geets uit Wevelgem, 5/5/59 : “Zoals altijd verkeer ik in goede conditie en staat het moreel nog steeds op een hoog peil. Het was maandag 4 mei, ik kwam juist uit vergunning, toen men mij meldde dat onze mannen naar de Bloedprocessie te Brugge mochten gaan. Te Brugge was het ook foor. De processie was enig en het bier goed. 

-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 25/6/1959 : “Dit is een afscheidsbrief van een SUPER-ANCIEN. Nog enkele dagen en ik ben van de klas ! IK BEN DE MILAC VAN LEEST VEEL DANK VERSCHULDIGD VOOR DE TALRIJKE ATTENTIES DIE ZE MIJ HEEFT GEBRACHT EN VOOR DE TROUWE CORRESPONDENTIE, VOOR HET PAROCHIEBLAD EN VOOR DE BAND. Hartelijk dank daarvoor ! Ik stuur nog een laatste groet aan alle Milac-leden, soldaten en Leestenaren.”

1958 – 17 april : Advertentie in een Mechelse krant : Auto’s en voertuigen.

“BEDFORD ’54 camionette te kp v. particul. Met schuifdeuren, prima staat, 70% bened. Waarde. Bevr. Lemmens, Rennekouter 6 Leest (bij station) . Bezicht. Na 7 uur.”

1958 – Van 17 april tot 19 oktober :Wereldtentoonstelling te Brussel.

Onder de naam EXPO 58 organiseerde ons land op de Heizel de wereldtentoonstelling van 1958. Het was de 27ste universele wereldtentoonstelling en de 12de in België. Ze werd door koning Boudewijn geopend met een oproep tot vrede en sociale en economische vooruitgang. Meer dan 42 miljoen mensen zouden ze bezoeken waaronder vele mensen uit Leest.

Foto’s :

-Hendrik Kestens moest zijn ‘kamp’ gaan doen in de kazerne van Beverlo.

-Enkele impressies van de wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel.

-De familie Frans Geerts – Paula Solie met dochter Greta uit de Scheerstraat bracht ook een bezoek aan de Expo. (Foto : Greta Geerts)