Wijzigingen - Aanvullingen

1959 –Augustus : Werklozen.

In de maand augustus telde de gemeente Leest 9 volledig werklozen en 4 tijdelijke werklozen. Twee vrouwen waren volledig, zes tijdelijk werkloos. (DB, september ’59)

1959 – 3 augustus : Aanvang militaire dienst.

Begonnen die dag hun militaire dienst : Frans De Kock (Elleboogstraat 3) in het OC/Pantsertroepen te Leopoldsburg en Jozef Verlinden (Kouter 9) in het OC/Ordnance te Doornik. (DB, juli ’59) Ook Aloïs Hendrickx, de vast benoemde onderwijzer van de jongensschool, begon die dag aan zijn dienstplicht. (DB, september ’59)

1959 – 8 augustus : Brieven van S.M. Frans DE KOCK :

Leopoldsburg 8/8 :“Nu ik hier mijn eerste dagen heb doorgebracht, voel ik mij op mijn beste! Het eten is hier ver van slecht. Ik heb m’n beste vriend Absillis hier niet ontmoet : hij vertrekt op 5 augustus naar Duitsland. Beste groeten aan de soldaten, Milac en de Leestenaren.”

Op 3 september : “We zitten hier volop in de drill en dat is niet van de poes ! ’s Avonds hebben we goed ons werk met alles te kuisen ; op het geweer zijn ze zeer streng. Beste groeten aan de soldaten van Leest ; aan de klas september : goed heil !”

Een laatste van Leopoldsburg op 13 september : “De 28ste vertrek ik naar Kassel. De opleiding hier is zwaar. We mogen op tijd op onze buik gaan liggen om te kruipen door ’t zand en schrameulen zodanig dat er stukken van de armen zijn. Thuis is het best zelle. Beste groeten aan alle Leestenaren. Nog 323 dagen !”

Kassel, 1 oktober ’59 : “De reis Leopoldsburg-Kassel duurde 17 uur. Het is hier NOG strenger dan te Leopoldsburg. We liggen met 8 man op onze kamer. Het eten is niet van het beste maar we kunnen frieten en alle bazaar kopen. Beste groeten aan allen !”

Kassel, 31/10/59 : “De 29ste oktober kregen we bezoek van Koning Boudewijn. Het weder was zeer slecht. Alle voertuigen moesten van onder tot boven gekuist worden, want alles moest blinken. EN HET BLONK. Te 17 uur was alles opgesteld. Alles van de kamer en alle munitie moest buiten. Te 19 uur kwam de Koning aan ; om half negen moesten we alles opbergen; we waren kloddernat. Beste groeten aan alle soldaten van Leest en de Leestenaren.”

Kassel, 22/12/59 : “Eindelijk heb ik tijd gevonden om nog eens van mij te laten horen. Met mij gaat hier alles goed. Ik ben op het ogenblik verkenner, schone karwei. We hebben van de week oefeningen moeten doen voor een opname voor de TELEVISIE, uitzending op 30 december. Ja…wij zijn de mannen van de 2de Jagers te paard, de mannen van Brandpikket en wacht. Zeker, op 12 dagen 3 wachten kloppen is niet van de poes, en zeker niet in Kassel. Oefeningen altijd maar oefeningen door sneeuw, regen en wind en ’s morgens moet alles blinken als ge op de parade komt en dat voor 10 fr. (Noot : 0,25 euro) per dag. Met Kerstmis mag ik hier mijn vierde wacht kloppen, dat is de troep. Nu ga ik sluiten en wens Milac, de soldaten en allen het beste.”

Kassel, 1 januari 1960 : “Eerst en vooral wens ik alle soldaten en Leestenaren een zalig en gelukkig Nieuwjaar toe. Voorts gaat het hier goed en ik denk binnen een 10-tal dagen Leest te mogen weerzien. We hebben hier gisteren een feestje gekregen van de kapitein en deze heeft schone maar triestige woorden gesproken. Straffen regent het hier ook genoeg, en ’t is niet plezant als men 600 km van huis is daardoor getroffen te worden. Ik ben er totnogtoe tussen de slagen doorheen gekomen. Ik ben aan mijn zesde maand en kan mijn stroozak omdraaien. Ik ga mijn briefje sluiten met Milac en soldaten en Leestenaren het beste te wensen. Aan Rik Verschuren, veel plezier in Kassel, komt maar eens af hier is altijd plaats op de kamer. Frans jongen nog 200.”

Kassel, 27/3/60 : “Vooreerst bedank ik u van harte voor het maandelijkse opsturen van De Band, het doet een soldaat veel plezier als ze wat nieuws van zijn gemeente mag ontvangen. Eindelijk ben ik van de wacht afgelost, ik heb hier een speciale dienst gekregen, al de bloemperken onderhouden van de onderofficieren in het Belgisch dorp. ’s Morgens geen parade en van de lastige oefeningen af. Voor mij nog 120 dagen.”

Kassel, 28/4/60 : “Ik kan er niet langer mee wachten om de Milac te bedanken om het mooie geschenk dat ik gekregen heb toen ik in verlof was en nu zag ik hier weer juist een deel op mijn bed liggen; het is plezierig als men zo gehuldigd wordt. Met mij gaat alles op zijn best en nu tel ik daar dat het voor mij nog 91 dagen zijn, ik wou dat ik al van de klas was. Burger speelt de hoofdrol. Maar geen Nato of B.V. Ik ga sluiten en wens Milac nog verder vooruit, ook de beste groeten aan alle soldaten van Leest en de Leestenaren.”

Leest, 1/8/60 : “Van harte dank ik Milac voor vele aangename lectuur die mij tijdens m’n legerdienst werd verzonden. De tijd vliegt snel, zegt een Vlaams spreekwoord. Helaas ! Is dit niet het geval onder onze legerdienst; Twaalf maanden zijn wij de tankmaten geweest die elk ogenblik van de dag klaar moeten staan om aan de grillen onze militaire bazen te voldoen. Ik sluit met Milac nogmaals te bedanken, ook aan alle Leestenaren en alle soldaten wens ik het beste. Aan Henri VERSCHUREN het beste, nog 24 dagen voor mijn vriend. Vaarwel Kassel, maar terug in ons geliefkoosde dorpje Leest.”

1959 – 8 augustus : Soldaat Jos VERLINDEN, uit Doornik.

“Hier gaat alles goed. Ze spelen wel eens ferm met ons voeten maar we krijgen er toch goed eten voor in de plaats !...Donderdag 6 dezer gingen we voor de eerste maal op oefening : de eerste tactiekoefeningen aangaande camouflage. We “mochten” ook voor de eerste maal schieten : bij velen was de roos veel te klein. Aan alle Leestse soldaten nog ’n dikke pol, maar in ’t bijzonder aan de leiders en de jongens van de Chiro.”

-Jos Verlinden vanuit Doornik, 10/9/59 : “Het is echt gezellig dat een soldaat regelmatig wat nieuws mag vernemen uit eigen dorp. Van de 21 jongens op onze kamer, gaan er 20 naar Duitsland. Na mijn eerste opleiding word ik overgeplaatst naar de 6de Cie voor specialisatie in tanks. Op het einde van november vertrek ik naar het Eerste Bataljon Tanks te Ludenscheid. Van 14 tot en met 18 september gaan we op bivak te Blaton. Hartelijke groeten aan de soldaten van Leest, ook aan de jongens van de Chiro.”

-Jos Verlinden uit Doornik, 27/10/59 : “Het grootste deel van onze tijd brengen we door in de garage : onderricht over rupswagens en tanks. Elke week hebben we een nachtoefening. Op de 27ste komt aalmoezenier Willems hier spreken over “Liefde, Huwelijk, Geluk”. Ik wens Jan Vloebergh, die einde oktober burger wordt, veel geluk in het burgerleven ! Hartelijke groeten aan alle soldaten van Leest en aan de leiders en jongens van de Chiro.”

-Jos Verlinden uit Soest, 20/3/1960 : “Hier dan nog enkele woordjes van een milicien uit Soest. De dagen gaan nog altijd goed voorbij. Sinds ik hier in Soest gekazerneerd ben heb ik nog geen enkele oefening moeten meedoen. Ik werk hier altijd in de garage en ben dus van al de rest vrij. Van 14 tot 17 maart ben ik in Duren op retraite geweest, het was een echte moderne soldatenretraite. Vooraleer te sluiten, wil ik nog al de leden van de Milac bedanken voor het werk dat ze doen om een echte band te smeden tussen de soldaten en de parochie. Nog de hartelijke groeten aan alle soldaten van Leest en ook aan de leiders en jongens van de Chiro.”

-Jos Verlinden uit Soest, 11/5/1960 : “Hier dan nog enkele woordjes van een verdediger van het vaderland, gekazerneerd in dat mooie Duitse stadje Soest, waar de soldaten nu ook stilaan beginnen wakker te worden met dat mooie weder. Met mij gaat het hier nog steeds opperbest, de dagen gaan nog steeds goed voorbij, en dat is zoal de grootste bekommernis van een soldaat hé. Op zaterdag 7 en zondag 8 mei zijn het bataljonfeesten geweest voor het 1 Bn Tk te Ludenscheid. De 16de mei gaan we voor 3 weken op oefeningen naar Sennelager. Vooraleer te sluiten wens ik nog langs “De Band” veel geluk in het burgerleven aan de afzwaaiers van einde april. Nog een goeden dag aan alle soldaten van Leest, en ook aan alle jongens en leiders van de Chiro.”

-Jos Verlinden uit Soest, 27/7/1960 : “Hier dan nog enkele woordjes uit Soest. Nu mijn term ten einde loopt kan ik toch niet nalaten Milac van harte te danken. Regelmatig heb ik DE BAND en HET PAROCHIEBLAD ontvangen, en dit is veel voor een soldaat. Nieuws van thuis is altijd en overal welkom. Ook wil ik Milac danken voor het dagblad dat ik gedurende de Ronde van Frankrijk iedere dag heb ontvangen. Thans heb ik dus bijna gedaan met soldaatje spelen, en ik wens aan alle soldaten van Leest ook nog een spoedig afzwaaien. Nogmaals de beste dank aan de medewerkers van Milac.”

Foto’s :

-Jos Verlinden in zijn Chiroperiode.

-Twee afbeeldingen van de infanteriekazerne van Doornik waar Jos Verlinden zijn opleiding kreeg.