1963 – November : S.O.S.

            “Al wie zich op straat bevindt op het ogenblik dat de schooltijd des middags

            en ’s namiddags ten einde is gelopen, hebben meer dan eens gehuiverd bij het

            zien van de waaghalzerij die vanwege de schooljeugd aan de dag wordt gelegd.

            Hoe dikwijls is het al niet gebeurd dat automobilisten werkelijk alles in het werk

            moeten stellen om een aanrijding te vermijden ?

            Hoe komt dat ? Eenvoudig omdat de schoolkinderen met hun fiets op de grote

            baan rijden, zelfs in zigzag, of aan mekaar trekken en sleuren, de weg oversteken

            zonder zich te bekommeren om wat er kan gebeuren.

            Het is niet uit te leggen hoe het mogelijk is dat totnogtoe geen ongevallen

            plaats hadden en ja...we moeten hier eerlijkheidshalve aan toevoegen “DE

            SCHOOLOVERHEID TREFT HIER GEEN SCHULD !”

            Wij wensen met de meeste nadruk te vragen aan de ouders om hun kinderen,

            iedere dag op het gevaar te wijzen en steeds te herhalen het velopad te

            gebruiken.” (DB, november 1963)

1963 – 1 november : Herdenking Oudstrijders

            “Naar jaarlijkse gewoonte had ook in onze gemeente de optocht plaats naar de

            rustplaats der oudstrijders gevallen op het veld van eer tijdens de twee

            wereldoorlogen.

            Voorafgegaan door de K.Fanfare St.-Cecilia en onder de tonen van treurmuziek

            ging het naar het gemeentelijke kerkhof, alwaar een korte maar indrukwekkende

            herdenking plaats had.”

            (DB,december 1963)

1963 – 8 december : Dansavond van K.Fanf. St.-Cecilia

            In zaal Ste Cecilia bij de weduwe Huybrechts met het orkest van Pit Storme.

1963 – Maandag 9 december : Eénjarig bestaan Bond van Leestse Gepensioneerden

            Het eerste werkjaar van de Bond der Gepensioneerden werd gevierd met een

            sappige pensenkermis, een lustig liedje, een pintje en er werd gekaart..           

1963 – 25 december : Toneel B.J.B.-Meisjes

            “Op kerstavond zelf werd door de B.J.B.-meisjes een toneelspel opgevoerd

            “Strijd aan het Witte Front”.

            Al wie deze opvoering bijgewoond hebben, zullen het met ons graag

            onderschrijven dat de opvoering degelijk was, en de heer Van den Heuvel

            van harte geluk mag gewenst worden.

            Meer volk had er wellicht kunnen zijn, ware deze opvoering niet juist op

            Kerstdag zelf gegeven.” (DB, 1964)

1963 – Op 31 december telde Leest 1874 inwoners, waarvan 970 mannen en 904

            vrouwen.

27-03-2012 om 21:07 geschreven door Marcel Van Hoof

1963 – Juni – De Band : Ongevallen

            Op de steenweg op Battel deed zich een aanrijding voor tussen Jan De Borger

            met zijn bestelwagen en de fietser Francis Claes uit Mechelen, waarbij deze

            laatste licht gewond werd. Of hier van een aanrijding mag gesproken worden ?

            Naar bekomen inlichtingen zou de fietser door te remmen over zijn stuur gestuikt

            zijn, wat begrijpelijk de lichte verwonding uitlegt, zonder in aanraking te zijn

            geweest met de bestelwagen. Het lijkt wel een louter toeval te zijn.

            Geets Jan met op de duozitting van zijn bromfiets de genaamde Jeanne Maes uit

            Mechelen, kwam op de steenweg naar Brussel in botsing met de personenwagen

            bestuurd door de Mechelaar Jacques Labar. De twee eersten werden gewond.

            De wagen bestuurd door mevrouw Cauwenbergh uit Leest, werd bij het indraaien

            van een aardeweg op de Dorpstraat door een andere wagen aangereden.

            De eerste werd tot tegen een hoekhuis verplaatst, zonder evenwel schade te

            berokkenen. Beide autobestuursters kwamen er ongedeerd van af en de

            stoffelijke schade schijnt zeer gering te zijn.”

            (DB,juni 1963) 

1963 – Zondag 23 juni : Tentoonstelling in de “Zusterkensschool”

            “...iedereen zal kunnen zien wat er zoal gedaan wordt in de zusterkensschool.

            Waarmee hun kleintjes zich zoal bezighouden.

            Tussen 8 en 12 uur en tussen 14 en 21 uur.

            Drank hoef je niet mee te nemen, er wordt voor gezorgd ,ook voor ijsjes en

            Frisco’s...” (DB, mei 1963)

1963 – Juli – De Band : Huizenbouw te Leest

            “Het is niet de eerste maal dat kritiek werd uitgebracht op het lang uitblijven

            van het bouwen van woningen te Leest.

            Kritiek is vanzelfsprekend gemakkelijk ; wie echter weet wat al administratieve

            en andere moeilijkheden kunnen te voorschijn komen, zullen zich wel onthouden

            van kritiek.

            Het mag gezegd : de huizen komen er.

            Wie belang stelt stelt in een huis kan zich wenden tot de heer schepene Ferdinand De

            Prins, Dorpplaats te Leest, die bereidwillig alle gewenste inlichtingen zal geven.

            Men wendt zich dus niet tot om het even wie buiten bovenvermelde schepene die

            daartoe gemachtigd is.”

Ferdinand ‘Nante’ De Prins, Ere-Schepen van de gemeente Leest en erelid van de Kon. Fanfare St.-Cecilia was in de Alemstraat te Leest geboren op 6 januari 1908 en hij overleed er op 5 juli 1995.

Hij was gehuwd met Alida De Wit (°Leest 28/09/1909, +30/10/1990) die hem vijf kinderen schonk : Jan, Constant, Marcel, Walter en Maria.

Naast muzikant van de fanfare  St.-Cecilia was hij er ook wijkverantwoordelijke, bestuurslid en ondervoorzitter. Vanaf 1946 was hij gemeenteraadslid en schepen van 1959 tot 1970.

Rond 1930 kocht hij op het Dorpsplein (Leest-Dorp) de woning van de familie Huysmans die er daar een limonadefabriekje op nahield. Nante verbouwde de woning tot beenhouwerij die na zijn opruststelling werd overgenomen door zijn zoon Walter en later door de familie Cremie.

Foto’s :

-Nante en Lida De Prins-De Wit in hun jonge jaren.

-Het limonadefabriekje van de familie Huysmans. De vroegere woonst ook van burgemeester Mattheus Buelens (°1830,+1865). Nante bouwde de woning om tot beenhouwerij.

-Nante zoals iedereen hem gekend heeft.

27-03-2012 om 07:23 geschreven door Marcel Van Hoof

1963 – Juli : Botsing

            Te Blaasveld botste Alfons Van Linden met zijn vrachtwagen tegen een fietser.

            De fietser, de Blaasveldtenaar Leo Van Dam werd hierbij licht gewond.

            “Op de Koning Albertplaats te Mechelen deed zich een aanrijding voor tussen

            de auto bestuurd door Elza De Rooster uit Leest en een lichte vrachtauto.

            Enkel stoffelijke schade”. (DB,juli 1963)

1963 – 1 juli : Eerste reis van de Leestse Gepensioneerden

            Bestemming : Belgische kust met op de terugweg een bezoek aan Oostakker.

1963 – “Tussen 4 en 5 juli 1963 kwam een Diesel met aanhangwagen, waarop een grote

            vergaarbak, gevuld met een gevaarlijk goedje, aan het kuispunt van Vink- en

            Scheerstraat, door de aldaar te nemen bocht in de gracht terecht.

            Het was slechts in de namiddag dat men erin gelukte alles kant en klaar te

            brengen.”

1963 – 10 juli : De Parochiale Vrouwengilde bezocht Nederland.

           ‘…wij keken met open ogen naar de huisjes en hoeven die er uitzagen zoals bij

            ons meer veel dichter behangen met kraakheldere gordijnen. Vooral viel ons

            op het onnoemlijk aantal T.V.-antennes. ‘

            ‘…Iets wat ons vrouwen in die Nederlandse steden opviel en bepaald niet meeviel,

             was het gebrek aan mooie, luxueuse etalages voor kleding in ’t algemeen en

            voor dameskleding in ’t bijzonder. Neen Nederlandse zusteren, in uw winkelstraten

            vinden wij onze gading niet. Het is er allemaal te streng en te donker omlijst…’

            (passages uit het reisverslag in DB)      

1963 – 15 juli : Noodlanding te Leest

            “Op maandag 15 juli stelden inwoners vast dat een zweefvliegtuig in

            moeilijkheden was geraakt en een noodlanding maakte in het bloemkolenveld

            van A. Emmerechts.

            De bestuurder was een 18-jarige Franse piloot uit Parijs die aldaar was

            opgestegen om een vlucht van 300 km te volbrengen met als doel Holland.

            Noch piloot, noch toestel liep schade op.

            Er was een enorme belangstelling vanwege het publiek. Lang duurde het echter

            niet, want met de hulp van bereidwillige dorpsbewoners werd het toestel

            gedemonteerd en kon het weggebracht worden.”(DB,1963) 

1963 – In de nacht van 15 op 16 juli kwam de auto bestuurd door Doms van Leest

            tegen de omheining terecht van het huis van Lemmens in de Scheerstraat.

1963 – Van 20 tot 30 juli : Bivak Chiro-Jongens

            40 jongens brachten hun bivak door te Wezemaal.

1963 – Vreselijk ongeval

            In de nacht van 20 op 21 juli 1963 werden Willy Lauwers en Alb. Nuytkens

            het slachtoffer van een vreselijk ongeval.

            “Het deed zich voor te O.L.Vrouw Waver op de wijk “Stalen Muur”.

            Alles was in een handomdraai voorbij, auto over kop geslagen, via een beek

            tegen een boom geslingerd. De inzittenden werden door het autodak geslingerd

            en bleven als dood ten gronde liggen.

            De gevolgen waren verschrikkelijk, beiden werden in zorgwekkende toestand naar

            klinieken overgebracht. Ook de auto werd zeer zwaar beschadigd.”

            (De Band, augustus 1963)

1963 – Leest, 29 juli 1963         Beste Dorpsgenoten,

            “De Heer Burgemeester en Schepenen van de gemeente Leest verbieden ten

            strengste de halten die voorzien zijn, alsmede al de andere halten die zouden

            kunnen gemaakt worden op ons grondgebied, met de schoolbus van

            Kapelle-o-d-Bos.

            Wij zelf hebben onze schoolbus die regelmatig zal blijven fungeren, we zouden

            niet graag zien dat er een schoolstrijd zou ontstaan.

            De geestelijke en wereldlijke overheid verzetten zich met kracht tegen de

            schoolbus van Kapelle op het grondgebied van Leest.

            Mocht het bestuur van de school van Kapelle toch handelen, moeten wij verdere

            maatregelen treffen.

                     De Burgemeester (get.) E. Verschueren.”

            (Afschrift brief tot de inwoners, gepubliceerd in De Band, augustus 1963)

1963 – 25 augustus : Uitstap St.-Cecilia

            De Koninklijke Fanfare St.-Cecilia organiseerde een rondrit in de Ardennen met

            als einddoel Durbuy, het kleinste stadje van België. Daar werd ook een concert

            gegeven.

1963 – September : Erge aanrijding

            “Onze dorpsgenoot Alfons Huys werd op de steenweg naar Gent te Mechelen,

            rijdende op zijn bromfiets, aangereden door een auto bestuurd door R. Meuleman

            uit Ukkel.

            Hij werd gewond aan het voorhoofd en liep een vingerbreuk op.”

             (DB, oktober 1963)

            “De eerste dag van het nieuwe schooljaar werd de genaamde Martin Mollemans,

            die in gezelschap was van zijn moeder,  aan de Hoogbrug te Mechelen zijdelings

            aangereden door een bromfietser. Beiden vielen ten gronde. De jongeling had

            echter, na vaststelling door een dokter, een vingerbreuk opgelopen.”    

                (DB,augustus 1963)

1963 – Zondag 1 september : Tweede Milac-Avond in het parochiehuis.

            Hoofdbrok was de fantaisiste Jo Nell.

1963 – 12 september : Muziekonderricht door Kon.Fanfare St.-Cecilia :

            Prachtig Initiatief

            “Het mag wel een prachtig initiatief genoemd worden, genomen door de Kon.

             Fanfare Sint Cecilia, een begin te hebben gemaakt met het geven van

            muziekonderricht.

            In een tijd dat niet zoveel meer rekening gehouden wordt met de bevordering

            van de cultuur, komt het zeker op tijd de jeugd in te schakelen in dat raderwerk.

            De ontwerper(s) zullen ten volle moeten onderschrijven, dat de gedane oproep

            goed beantwoord is geworden , immers een 20-tal jongeren waren aanwezig

            op zaterdag 12 dezer in de gemeentelijke jongensschool, om de eerste les te

            volgen.

            De heer Theofiel Fierens is zeker een borg voor de juiste methode die moet

            aangewend worden, en er mag hem veel geluk toegewenst worden voor het

            volbrengen van deze schone taak.”

            (DB, november 1963)

1963 – 12 oktober : Dansavond  K.Fanf. St.-Cecilia

            “Een nacht in Venetië” met  een “buitengewoon” orkest.

1963 – 20 oktober : Overlijden meester Victor Selleslagh (zie ook 25/01/1917)

            Victor-Jozef Selleslagh was op 12 december 1895 geboren. Hij was eerst

            onderwijzer geweest te Tisselt en kwam in 1917 naar Leest in de plaats van

            meester Dumont. Hij gaf ononderbroken les aan het derde en vierde studiejaar.

            Meester Selleslagh was gehuwd met Delphina Francisca De Wit die hem bijna

            32 jaar zou overleven. Zij overleed een maand voor haar 101^ste verjaardag.

            (°Tisselt 19 augustus 1894, +Leest 13 juli 1995). 

            Meester Selleslagh was zeer actief in het Leestse verenigingsleven, vooral in de

            culturele sector. Zo was hij o.a. medestichter van de toneelvereniging Rust Roest           

            bestuurslid van het Davidsfonds en erelid van de Bond van het Heilig Hart en van

            verscheidene godsvruchtige broederschappen. Hij was ook een goed zanger en

            acteur en als de buren om een vers verlegen zaten bij één of andere viering wisten ze

            hem te vinden. Hierna een bloemlezing ons bezorgd door zijn dochter Raf :

“Alle jaren een nieuw ministerie, dat is verduiveld grote mizerie.

Maar alle vijfendertig jaar een nieuwe pastoor, dat kan er nog al door.

Proficiat Z.E.H. Coosemans, bestuur uw schapen menig jaar

zoals den ouden E.H. Beuckelaer.”

(deze tekst was geplaatst aan zijn woning ter gelegenheid van de aanstelling van pastoor Coosemans)

“Jef van den dries en zijn gezin, Gustje Van Caster en zijn Josefien,

wensen den E.H. Coosemans met veel plezier en menig getier,

welkom in ons midden hier.”

(tekstje voor buur Jozef Fierens)

“Fientje, haar zeven schakes en hun chef, begroeten met vreugde E.P. Jef.

Hij nog steeds van Gods wegen vergezeld, in het verre toekomstige missieveld.”

(Bij de stoet en eremis van de zoon van zijn neef  Jozef Selleslagh. ‘Schake’ was de bijnaam van meester Selleslagh)  

“…Meester Selleslagh had een andere methode van straffen : als hij lange tijd met zijn rug naar de klas moest staan om op het bord te schrijven, duidde hij één van de brave jongens als ‘roeper’ aan. De roeper moest de klas in het oog houden en de naam roepen van de klasgenoot die iets mispeuterde. Die jongens moesten naast elkaar op een rij gaan staan. Als de meester alles op het bord had gezet, ging hij naar dat rijtje en gaf elke jongen ‘een schup tegen zijn broek’. Daarna mochten ze terug gaan zitten.

Maar er zijn ook leukere herinneringen aan meester Selleslagh : als hij in e winter moest toezicht houden op de speelplaats, speelde hij mee tikkertje omdat hij anders ook kou had. Bij meester De Leers moest je jezelf een pak rammel geven…”

(‘Kindertijd in Leest’, eindwerk Hilde Smets 1997)

Bijvoegsels :

-Meester Selleslagh.

-Doodsbrief van meester Selleslagh, op zijn gedachtenisprentje staat als datum van overlijden 20 oktober, op zijn doodsbrief 22 oktober.

27-03-2012 om 00:00 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :                        

-De leerkrachten van de meisjesschool in 1962. Van links naar rechts : Anny Kinnart uit Hakendover. Ze was in de plaats gekomen van zuster Alberica maar kreeg al snel een plaats te Tienen. Paula Bradt, een interim-kracht en Francine Miroux uit Hombeek.

Onderaan zusters Annonciate, Maria De Boeck en schoolhoofd zuster Michelina.

1963 – Naar welke school ?

            “Beste ouders,

Het einde van het groot verlof nadert stilaan en weerom gaan we een nieuw schooljaar tegemoet. Pas voor het groot verlof hebt u gezien met de tentoonstelling wat uw kinderen voortbrachten, dus we mogen wel zeggen en iedereen heeft gezien dat onze dorpsschool voor geen enkele andere school moet ten achter staan. Dus, beste ouders, laat u niet overhalen en laat uw kinderen op uw parochie.

We hopen een nieuwe klas bij te hebben, dus zal dit heel wat bijdragen, het onderwijs te vergemakkelijken. We zullen bijgevolg zeer veel winnen op de overbevolkte klassen van Mechelen en elders, waar uw kinderen soms maar in de klas zijn als ballast.

Waar zal men meer met de leerlingen kunnen bezig zijn, in een klas van 40 of in een klas van 20 leerlingen ? …Oordeelt zelf, beste ouders !

Dan nog…wat de schoonheid en gezelligheid van onze lokalen betreft, alsook gerei, materiaal en handwerk, denken we op de woorden die een inspecteur tot ons richtte : ‘Zuster, kom met mij mee en bezoek al de scholen van Mechelen en omliggende, en u zal zien dat er bitter weinig scholen ingericht zijn, als de uwe.’

Nog een bewijs, beste ouders, dat onze scholen degelijk zijn.

Wat schoolgerei, handwerk, enz… betreft, alles is kosteloos, dus geef geen nutteloos geld uit in andere scholen. Als uw kinderen bij ons niet leren zullen ze het evenmin elders kunnen ; en vreemde leerkrachten laten zich weinig gelegen aan vreemde kinderen, terwijl onze leerkrachten zich inspannen en toewijden alsof het hun eigen kinderen waren.

WE HOPEN DAT U, BESTE OUDERS, ONS UW VERTROUWEN ZULT SCHENKEN.”

          ‘Onze Meisjesschool L E E S T’

1963 –  Mei : Wegeniswerken Kouter

            “Met voldoening kan vastgesteld worden dat sedert een drietal weken de

            wegeniswerken in de Kouter aangevangen zijn. Iedereen weet natuurlijk dat de

            gure winter oorzaak is van de opgelopen vertraging.

            Zo komt Leest binnen onafzienbare tijd gans met macadamwegen, behalve de

            fameuze Battelse Bergen, die beslist aan verkeer zullen inboeten.

            Anderzijds mag het wel gezegd dat ook de Kouter een nieuwe verlichting zal

            krijgen, net zoals voorzien voor andere straten.”

            (De Band, juni 1963)

1963 – Mei : Aanrijdingen

            Aan de brug te Battel kwam het tot een aanrijding tussen de bromfietser Raphael

            Van de Kerkhof uit Duffel en onze dorpsgenote Maria De Wit.

            Allebei werden ze licht gewond.

            Op de steenweg naar Hombeek kwam Jan Van den Heuvel al fietsende in

            aanrijding met de personenwagen van Albert Aerts uit Kapelle-o-d-bos.

            De fietser werd licht gewond.

            En nog een ongeval : in de Adegemstraat te Mechelen botste Leestenaar Eduard

            D’Hondt met zijn bestelwagen tegen de personenwagen van Anderlechtenaar

            Albert Mus. 

            “Toen mevrouw Lauwers-Geerts van op een ladder een werkje aan ’t opknappen

            was, deed zij tengevolge van een verkeerdelijke beweging een val, met het gevolg

            dat zij een breuk aan de voorarm opliep.”

            (DB,juni 1963)

1963 – Zondag 12 mei : De Chiro vierde de Meivaart te Rijmenam

            De hele jongenschiro van Leest woonde de Mariahulde in Rijmenam bij.

            Kerels en knapen verplaatsen zich per fiets, de burchtknapen namen de bus.

            In de voormiddag kregen de circa 900 jongens activiteiten per afdeling

            voorgeschoteld, zo namen de knapen deel aan een groot sluipspel.

            In de namiddag was er een groot groepsspel ‘verovering van de ruimte’

            georganiseerd.

            ‘Deze schone dag werd besloten met een plechtige slotformatie te 17 h.’

            (DB)

1963 – 17 mei : Aanhouding van landloper

            De garde van Leest werd er van verwittigd dat er al verscheidene dagen een

            persoon doelloos rondzwierf in de omgeving van de Alemstraat. Hij bracht al

            verscheidene nachter door in een schuur aldaar buiten het medeweten van

            de eigenaar.

            Het betrof Emiel Schaerlaecken, geboren te Zemst 18/6/1903, een hoeveknecht

            en wonende te Wolvertem.

            De man vertelde dat hij sinds 22 april ontslagen was uit de

            Rijksweldadigheidskolonie van Wortel en vandaar naar de gevangenis van

            Mechelen was overgebracht. Na vier dagen had hij zich tot de Zusterkens der

            Armen gereicht en werk gevonden bij een hovenier uit St.Katelijne Waver waar

            hij in een serre had moeten slapen. Vorige nacht had hij doorgebracht in een

            konijnenhok te Kapellen-op-den-Bos.

            (DVV)

1963 – 22 en 26 mei : Inentingen tegen Kinderverlamming

            Door de zorgen van het gemeentebestuur en onder bescherming van het

            Ministerie van Volksgezondheid en Gezin werd ook aan de Leestenaars de

            gelegenheid  geboden zich te laten inenten tegen de “Polio”.

            Deze oproep werd zeer gunstig onthaald en opgevolgd.

            Ondertussen hadden er al twee inentingen plaatsgehad.

            De laatsten gingen door op woensdag 22 en zondag 26 mei in de gemeentelijke

            jongensschool.   

1963 – 26 mei : Lichte grondverzakking op de Juniorslaan

            Die dag sukkelde een autobus van de lijn Londerzeel-Mechelen op de Juniorslaan

            met haar wielen even over de buitenkant van de rijbaan wat resulteerde in een

            lichte grondverzakking. Nadat alle reizigers waren uitgestapt kon de bus zich

            vrijmaken.

26-03-2012 om 18:54 geschreven door Marcel Van Hoof

1963 – Februari : Ongevallen

            Aanrijding

            “Aan de Adegempoort te Mechelen had een aanrijding plaats tussen de

            personenwagen van Jozef De Boeck uit Londerzeel en de vrachtwagen bestuurd

            door Leo Verbruggen uit Leest. Gelukkig beperkt tot slechts materiële schade.”

            “In de Generaal De Ceuninckstraat te mechelen kwam het tot een botsing tussen

            een vrachtwagen toeheborende aan Jozef Vermeylen uit Schriek en het gespan

            van Jan Verbergt (zie ook 19/01/1973) uit Leest. Enkel stoffelijke schade.”

            Diefstal

            “Ten nadele van de Antwerpse maatschappij belast met het leveren van de

            waterleiding werd een aantal asbestbuizen, gelegen op de Mechelbaan te

            Leest, ontvreemd. De daders waren onbekend.”      

            (DB, nr.2,1963)

1963 – Zondag 10 februari : Jaarlijks Teerfeest Boerenfront

            In zaal Van den Eede met als extraatje het optreden van een goochelaar.   

1963 – Zondag 10 februari : Oud-onderpastoor De Schutter pastoor benoemd.

            De oud-onderpastoor van Leest De Schutter werd door Monseigneur Daem,

            bisschop van Antwerpen, aangesteld als pastoor van O.L.Vrouw Geboorte te

            Hoevenen.

            (DB,februari 1963)          

1963 – Maandag 11 februari : Milac Lachfestival

            In het parochiehuis werd de nieuwste “Cabaret-Revue” opgevoerd van en met

            Johnny Steggerda.

            Een drie uur durend spektakel met medewerking van de “sensationele teenager

            vedette” Linda Carina, de fantaisiste Sylvia Van Loo, Frank Pola, The Barleys –

            fantaisie in technicolor, Glissando & Co muzikale sketchen, De Framatellis en

            Bob Poortmans en zijn Ensemble.

            Verder met de medewerking van sigaretten St. Michel en Het Nieuwsblad –

            Sportwereld.

1963 – Zondag 17 februari : Jaarlijks bal van K.F. Sint-Cecilia

            Niettegenstaande barre weersomstandigheden nog een meevaller dankzij het

            orkest.  

1963 – Zondag 31 maart : Kunstconcert van St.-Cecilia

            Zeer bevredigende opkomst, met veel muziekliefhebbers van buiten de gemeente.

            Tussendoor zorgde de radio en tv-ster Maurits Callaerts voor de humoristische

            noot.

1963 – Zondag 14 april : Chiroknapen legden beloften af

            “Zondag 14 april PASEN : speciale dagen voor onze knapen.

            Op deze dag hebben onze kwikbeentjes hun belofte afgelegd of hernieuwd,

            hun jongenstrouw aan de Heer beloofd.

            Het waren : Jean De Croes, Hendrik Verschuren, Paul Bradt, Freddy

            Walschaerts, Fonny De Laet, Dirk Leemans, Walter Feremans, Alf. Janssens en

            W. Van Praet.

            De acht weken lange voorbereiding was zeer goed en kende dan ook zijn

            bekroning met Pasen zelf.” (DB juni 1963)   

1963 – 28 april : Jubelfeest van de Kon.Fanf.St.-Cecilia

            Louis Alewaters werd gevierd voor zijn 50-jarige trouwe dienst als muzikant

            en Rik De Bruyn voor zijn 25-jarig muziekbestuurschap.

            Vanaf het moment dat Rik De Bruyn was gevierd, gaf hij herhaalde keren te

            kennen dat het bestuur best uitkeek naar een opvolger. Uiteindelijk zou hij in

            1965 een punt zetten achter zijn dirigentschap. Hij werd terug muzikant en speelde

            In die tijd alto. Wel zou hij nog hulpdirigent blijven. Zijn opvolger was Theo Fierens,

            een beroepsmuzikant.

            Verder werden volgende personen vereremerkt :

            45 jaar muzikant : G. Potums en E. Vloeberghen.

            35 jaar muzikant : G. DeBruyn, L. Van den Heuvel, L.Verschuren en R. De

            Bruyn.

            25 jaar muzikant : A. Robijns, H. Van den Heuvel, J. De Borger, A. Mollemans,

            J. Van der Auwera, J. Baeten en A. De Schouwer.

            Volgende zusterverenigingen verleenden hun medewerking :

            de fanfare “Willen is Kunnen” uit Zemst-Laar, de harmonie “Concardia” uit

            Kalfort, de K.F. “De Vrolijke Vrienden”uit Hombeek-Heike en de fanfare

            “Ons Genoegen” uit Battel.

            De autobus met de leden van “Concordia” uit Kalfort kwam op de Juniorslaan

            in een gracht terecht. Twee personen werden licht gewond maar konden toch

            deelnemen aan de opluistering van de jubelviering.

            (GvM,12/10/79, DB mei 1963, ‘Leest in Feest”.)

Via oud-burgemeester Lauwers viel me een brief in handen van Rik De Bruyn, helaas niet gedateerd, waarin hij zijn ontslag aanbood omdat hij het moeilijk had met de mentaliteit van sommige muzikanten :

“Heer Voorzitter en Heren Bestuursleden,

Met deze bied ik U mijn ontslag aan als muziekleider onze ‘Koninklijke Fanfare St.-Cecilia Leest.  Ik voel mij niet meer bekwaam de muzikanten bijeen te brengen hetzij op repetities, hetzij op uitstappen. Sinds jaren is mijn enige doel geweest, onbaatzuchtig, om van onze muziek een machtig korps te maken. Dit schijnt mij niet meer mogelijk  daar ieder persoonlijk geschil door sommige muzikanten benut wordt om onze muziek tegen te werken. Van vooruitgang is er dus geen sprake meer en daardaar kan ik de avonden, die voor mij zo nuttig

zijn, niet meer besteden aan de Maatschappij.

Ik ben bereid de hangende zaken nog af te handelen, bijvoorbeeld de concours die in ’t verschiet ligt. Ik geef U echter de goede raad zich beter te onthouden en me zo spoedig mogelijk te ontlasten van mijn taak, daar dit moeilijk werk me te lastig schijnt in zulke voorwaarden.

Bij de ene muzikant begint de repetitie te laat, bij de andere te vroeg. Bij weer anderen duurt ze te lang. Het is me daarom onmogelijk de zaak in evenwicht te houden.

Voor een muziekwedstrijd moet de leider uit de bezetting kunnen halen wat er uit te halen is. Ik kan geen solisten aanduiden met wettige reden of er komt ongezonde kritiek. Over muziek wordt er wel veel gesproken, maar te weinig beoefend. Die de meeste tijd hebben, geven doorgaans het slechtste voorbeeld. We bezitten wel enige goede elementen die het goed menen, doch dit is onvoldoende om onze Fanfare op een hoger peil te brengen. Ik kan me dus geen verloren moeite meer opleggen en vraag zo spoedig mogelijk mijn ontslag om mede de rangen te vervoegen als muzikant, hetgeen voor mij minder last zal zijn. Ik dank tevens het Bestuur en de muzikanten die onder mijn leiding gedaan hebben wat mogelijk was, in het bijzonder deze die met mij hebben samengewerkt om de kunst in de maatschappij te bevorderen.

Daar ik onbevoegd ben nog verder het ambt van leider te vervullen, hoop ik dat U mijn ontslag zult inwilligen.

      De Bruyn Henri.”

Nadat deze brief in de bestuursvergadering was besproken, werd hij aan de muzikanten op de repetitie voorgelezen. Er volgde een bespreking en de muzikanten zagen in dat persoonlijke belangen in de fanfare plaats moesten maken voor het belang van de vereniging. Alle plooien waren daarmee glad gestreken en het was weer rustig in de fanfare.

(Stan Gobien)

Zie ook 1965 : afscheidsrede van burgemeester Lauwers.

Foto’s :

-Viering muzikanten en dirigent in 1963. Staand van l. naar r. :  Rik De Bruyn, Albert Robijns, Henri Van den Heuvel, Guill. De Bruyn, Eugeen Vloeberghen, Louis Van den Heuvel, Gustaaf Potoms en Louis Alewaeters.

Gehurkt : Jan Baetens, Alfons De Schouwer, August Mollemans, Frans Van der Auwera, Jan De Borger en Louis Verschuren. (foto : Stan Gobien, ‘Leest in Feest’)  

-Voorkant van de ontslagbrief van Rik De Bruyn.

-St.-Cecilia jaren ’50.

Boven van l. naar r. : Verbeeck Pieter, Goovaerts Const.,Robyns Alb.,Peeters Emiel, onbekend, De Prins Jan, Jacobs Frans, Fierens Frans, Alewaters Louis, De Schouwer Alfons, Verschuren Victor, Vloeberghen Eugeen.

2^de rij : Verschuren Marcel, Van den Heuvel Henri, Baetens Jan, De Smedt Jean, De Maeyer Frans, Polfliet Louis, Maes Frans, De Decker Jozef, Lauwens Henri, Van der Auwera Frans, de Ferre Hombeek, Busschot Constant, Peeters Jozef, Bradt Egied.

3^de rij : Busschot Gustaaf, Verbruggen Frans, Verschuren Frans, Absillis, Spinnael Jan, Lauwens Willem, onbekend, Lauwens Antoon, Boey Frans, De Prins Albert, Nuytkens Daniel, zoon van de Ferre, Huybrechts Leopold.

4^de rij : Lauwens Jan, De Croes Louis, Verschuren Louis, De Borger Jan, De Bruyn Willem, Busschot Gaston, Lemmens Edward, Vloeberghen Juul, Van den Heuvel Jozef, Fierens, Lauwens Jan, Van den Heuvel Louis, De Prins August, Potoms Gustaaf.

5^de rij : Verschuren Victor, De Prins Frans, De Prins Ferdinand, Croon Marcel, Busschot Prosper, Verschuren Henri, Piessens Frans, Jacobs Marcel, De Bruyn Hendrik, De Prins Pieter, De Maeyer Victor, Lauwers Frans, Robijns Frans, De Maeyer Eduard, Polspsoel Benoit, Verwerft Frans, Geens Juul, Piessens Leopold.

26-03-2012 om 18:25 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

August ‘Gust van Trien’ Nuytkens en zijn echtgenote Julia Van Erp in 1936

 voor hun huisje in het Pensenstraatje dat ze toen betrokken.

1963 – Passieve Luchtbescherming

            Door het gemeentebestuur werd een welverdiende hulde gebracht aan leden van

            de Passieve Luchtbescherming.

            Werden het Brevet van Overheid toegekend :

             Neutiens Frans : Plaatselijke Overste

            Scheurmans Frans Albert : Ploegleider

            Van Paessen Antoon : Adjunct Ploegleider

            Als agent bij de Korpsburgerlijke bescherming :

            Simons Frans, Goovaerts Constant, Coosemans Desiré, Leemans Karel, De Prins

            Jean,  Verschuren Theofiel, Van Dijck Jozef, Vanderauwera Frans, Neutkens

            August (zie foto), Van den Heuvel Constant.          

            Totale getalsterkte van het Korps van Leest : 22 manschappen. 

                               Bij ‘Gust’ in de Wijk

“In de nieuwe wijk op de Kerkenblok woont August Nuytkens. Gust is van 1910, hij heeft volgend jaar 70 jaar Leestse geschiedenis achter de rug. We laten hem vertellen :

‘Mijn vader sproot uit een echt Leests gezin, mijn grootouders heb ik niet gekend. Mijn vader werkte in Schaarbeek aan ’t gouvernement als ijzerbewerker. M’n moeder was een Steenackers uit Ramsdonk. Zij heeft heel hard moeten werken om de acht kinderen groot te krijgen. Drie zijn er jong gestorven: ons Fiens als ze twintig was, ons Bertha op haar dertien en een broer stierf toen hij zes was. Het was een moeilijke tijd : om half vier ’s morgens ging ons moeder al helpen patatten steken bij den boer. Dan moest ze rap terug naar huis om de kinderen naar ’t school te doen. Ons vader zagen we bijna niet, voor half zeven was die naar Schaarbeek en nie vroeger dan acht uur was ie terug.

We hebben twee oorlogen meegemaakt : ’t was de tijd dat de boterhammen geteld werden en wie direct van school naar huis koerste kon de dikste boterham kiezen. De tijd dat we moeten leven van ’t comité. Iedereen kreeg ’t zelfde voor de zegeltjes. De bedeling gebeurde in ’t schoolhuis en als we onze zegeltjes moesten inruilen waren de juffrouwen en de paster al weg met de witte bloem, da moogde gerust weten ! De rijken waren ermee weg, de armen kregen den overschot. Gijlie weet er niks van wat da was. De weelde is nu te groot , de jonge mensen verstikken erin. Misschien is terug nen oorlog nodig om dat in te zien.’

 ‘Vertel wat over jezelf Gust.’

‘Daar is weinig over te vertellen. ‘k Ben uit Leest nie weggeweest. Alleen van 1924 tot 28 in Battel gewoond. Daarvoor  en daarna woonden we in de Scheerstraat, in het oud huis van Van den Broeck en in ’t postgebouw.  ‘k Hem zoveel jaren schrijnwerker en timmerman geweest te Mechelen en te Vilvoorde, ‘k dee mijn werk zo goed als ’t moest. Julia Van Erp heb ik leren kennen in Zemst op de kermis en wij zijn getrouwd in 1932, de 15^de oktober.

We kregen vijf kinderen : Daniël, Simone, Jean, Jeanne en Jozef. Mijn Julia is gestorven in 1971 op 17 juli. Wat er vroeger allemaal gebeurd is, daaraan denken is onnozel voor mij :

wat voorbij is, is voorbij. Over je jong leven daar praat je wel over, maar tussen pot en pint.

Wat plezier je zelf gemaakt hebt op de kermissen van Hombeek, Leest, Zemst, Willebroek, Tisselt, Kapelle of Stuivenberg, da denk je wel eens aan terug. We gingen in compagnie te voet naar de kermis. We dronken een goei pint. Ja, ik drink graag een goei pint maar ik ben nooit zat geweest of heb nooit ruzie gemaakt. Er zijn veel van die mensen die willen vechten als ze zat zijn, maar das niks waard.

Ik ben in Leest gewonnen en geboren, ‘k zou nooit in een stad kunnen wonen. Ik ga naar de voetbal of naar het café, als je alleen bent, wa kun je anders doen om gezelschap te hebben.
Ik tuinier nog een beetje, zet wat vroege patatten, ook sjalotten en selder en prei in mijn tuintje. Mijn bonen heb ik binnen in potjes geplant en als ze gekiemd zijn zet ik ze buiten. En nu zet ik u ook buiten want ik zou men spek willen bakken voor menne middag.”

(K.S. in DB, augustus 1979)

Gust was te Leest geboren op 21 mei 1910 en hij overleed in het U.Z. Gasthuisberg te Leuven op 8 september 1986. Zijn echtgenote Julia Van Erp was te Hombeek geboren op 25 maart 1910 en zij overleed te Mechelen op 7 juli 1971.

Uit het gedachtenisprentje van Gust :

“…bezorgdheid voor de anderen, bereidwillige hulpvaardigheid voor de evenmens hebben het leven gevuld van deze dierbare. Hij was een mens om van te houden, een onvermoeibaar werker, een eerlijk en eenvoudig man, een door en door goed mens…”       

1963 – Wachthuisjes

            In 1963 plaatste het gemeentebestuur te Leest op diverse plaatsen wachthuisjes

            voor de autobusgebruikers. (DB)

1963 – Sportclub B.J.B.-meisjes

            “Door de zorgen van het bestuur der B.J.B.-meisjes werd overgegaan tot het

            oprichten van een sportclub, met als doel aan ieder een buitenkansje te gunnen

            tot het beoefenen van volleyball, dans en atletiek.

            Om de 14 dagen zal er geoefend worden.”

            (DB,1963)

1963 – Programma Vrouwengilde 1963

            Godsdienstig programma:

            De godsdienststudiekring op elke algemene vergadering.

            Gelegenheid tot het bijwonen van een retraite in februari en retraite per

            briefwisseling voor jonge gezinnen.

            Plaatselijke bezinningsdag op zondag 10 maart.

            Kapellekenshulde in de meimaand.

            Lourdesbedevaart in mei of september 1963.

            Een vergadering voor de moeders van kinderen die hun doopbeloften hernieuwen.

            Een vergadering voor de moeders van eerste communiecanten.

            Bedevaart naar Schepenheuvel en Leuven op 7 oktober.

            Voordrachten:

            Zondag 10 februari : “Leef gezellig thuis”.

            Zondag 28 april : “Het gezin, open de wereld”.

            Zondag 7 juli : “Het gesprek thuis”.

            Technische Vergadering:  voor landbouwers- en tuiniersvrouwen op 18 februari.

            Praktische lessen : woensdag 6 maart : eierbereidingen.

            Gezinswerking:

            4 februari : Onder-Onsje voor vaders en moeders met kinderen van 10-18 jaar.

            24 februari : Onder-Onsje voor jonge gezinnen.

            22 april : Oudervergadering over : “De toekomst van onze kinderen”.

            Uitstappen:

            Begin juli : zomeruitstap naar Holland.

            Groot verlof : Uitstap voor moeders met kinderen.

1963 – Januari : Ongevallen

            “Onze dorpsgenoot Pieter Publie kwam in aanrijding met een bestelauto

            toehorende aan een zekere Isidoor Buts uit Mechelen.

            Marcel Verschuren kwam met zijn bromfiets in aanraking met een auto,

            gelukkig zonder persoonlijk letsel, zijn bromfiets werd wel beschadigd.”

            “Ingevolge de gladheid van de baan kwam Remi Emmerechts uit Leest tegen

            de brugleuning van de zennebrug terecht. Zijn auto werd zwaar beschadigd.”

            “Op Sylvesterdag , gladde baan, deed mevrouw Vloebergh-Van Dam, Dorpstraat,

            bij het uitwijken van een autobus, een val, met het gevolg dat zij een enkelbreuk

            opliep. Na verzorging in de kliniek te Mechelen werd zij terug thuis gebracht.

            Anderzijds was hetzelfde lot beschoren aan mevrouw Lafosse, onderwijzeres aan

            de zusterschool, die een polsbreuk opliep na een val bij gladde baan.

            Hetzelfde gebeurde met L. Broothaers uit de Dorpstraat, die ook door een val,

            omwille van de gladheid, een enkelbreuk opliep.

            Ook tijdens het speeluur in de zusterschool ging het al niet beter met Rudi Van

            Hoof, die door een val een armbreuk opliep.” 

            Vernieling

            “Misleid door de mist en anderzijds door baangladheid werd de straatomheining

            van J. Potoms uit de Dorpstraat door een vrachtauto stukgereden.”

            (DB,nr.1, 1963)

1963 – 26 januari : Rust Roest in de Mechelse Stadsschouwburg

            In het kader van de toneelwedstrijd “Dienen-Mechelen”  bracht Rust Roest

            “Leontientje” van Felix Timmermans.

            Het Volk bracht daar in de editie van 31/1/1963 het volgende over :

            “De toneelgroep Rust-Roest bracht een heel goede uitbeelding van dit  

             ontroerende volkse thema.

            Agnes Polfliet in de titetrol was onbetwistbaar een geknipt Leontientje.

            Haar lieftallige verschijnining veroverde onmiddellijk de sympathie en het

            meevoelen der aanwezigen.

            Goede mimiek doch op sommige ogenblikken een te lichte stem om tot achter

            in de zaal verstaanbaar te zijn.

            Alfons Hellemans, regisseur van het werk, vertolkte de pastoor. Hij deed het

            eenvoudig, doch knap. Zijn voorkomen was helemaal zoals wij ons de pastoor uit

            de bloeiende wijngaard hadden voorgesteld.

            Gommaar, knorrige broer van de pastoor en hardvochtige vader van Leontientje,

            kende in de persoon van Frans Van Neck een waardige uitbeelding.

            Bijwijlen liet zijn rolkennis hem even in de steek en zijn armengezwaai was nogal

            hevig maar desondanks heeft hij er aan toe bijgedragen het geheel een pittig

            verloop te geven.

            De beste speelster was o.i. Bertha Willems als de eeuwige zeurende babbelzieke

            pastoorsmeid met het gouden hart.

            Een veelbelovende Leo Hellemans tekende op een goede manier de ongelovige

            dichter Isidoor.

            Hubert Selleslagh zagen wij slechts kort als de wijnhandelaar Van Mol,

            niettemin bewaren wij een beste indruk van zijn baardige figuur.

            Hetzelfde kunnen wij zeggen van Eddy Beterams als dokter Bos.

            De eigenschappen van Frans Teughels zijn voldoende gekend en hij leverde

            een uitstekende creatie van de speelman.

            Een speciaal woordje nog voor de uitmuntend geslaagde grime evenals voor

            de wondermooie toneelschikking en de kunstig aangepaste belichting...”

            Op 30/1/1963 was Gazet van Mechelen iets strenger :

            “...het is een repertorium-stuk geweest, genietbaar mits een sterke regie, ervaren

            spelers en een fijn dekor. Een beetje strategie is ook wel nodig om aan een

            wedstrijd deel te nemen. Kwestie van keuze.

            De eeuwige Bertha Willems (Mechelen) heeft het evenmin kunnen verhelpen.

            Dat de schouwburg een rooskleurige voorkeur heeft voor bepaalde kamerdecors

            stoort ons niet meer, maar dat emn niet eens in staat is een wijngaard en een

            straat aan te leggen...dat is de dood van alle liefhebberij. En er werd

            geliefhebberd.

            Alfons Hellemans, de pastoor-regisseur, koos een reuzerol, vol gemoedelijkheid.

            Hij slaagde erin, in hem te doen geloven, maar sprak soms zo stil dat de getrouwe

            opgeefster het moest opgeven.

            Leontientje, (A.Polfliet –met-de-pruik, speelde vlak als een makadam met heel

            veel zakken van de vorst.

            De poging blijft echter lovenswaardig. Stierf tijdig in het negende tafereel.

            Isidoor de Hongaar (Leo Hellemans) kan wel wat. Wij hadden hem graag wat

            romantischer gezien, minder op zijn Conscience.

            Vader Gommaar (Frans Van Neck) was een rots in de branding, maar de zeewind

            bracht ons toch enkele storende dialectfouten.

            Alles bij mekaar, een troepje mensen die het goed menen en die geven wat ze

            kunnen.

            Enkele regie-knepen brachten afwisseling in het stuk, doch echter niet voldoende

            om er de roestvlekken mee uit te vagen.

            Geen kwestie van op te geven, want al doende leert men. De moeite en de

             inspanning worden niet altijd beloond, maar moeten altijd aangemoedigd

            worden.”  

            Rust Roest behaalde de 6^de prijs en regisseur Alfons Hellemans mocht een

            eervolle vermelding in ontvangst nemen.

            Weken later werd “Leontientje” opgevoerd door een Leuvense toneelkring

            waarvan een speler die de rol van de pastoor zou vertolken, ernstig ziek werd.

            De Leuvenaars riepen de hulp in van hun Leestse collegas en Alfons Hellemans

            is  toen ingesprongen om de zieke te vervangen.

            Op zondag 27 januari gaf de Leestse toneelkring een voorstelling in zaal Grettry

            te Heffen, dit ten voordele van de K.Fanfare St.-Cecilia Heffen.

26-03-2012 om 18:04 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Gelegenheidsfoto van Chiromeisjes tijdens een bivak

in Herselt in 1983.

1962 – Enkel jaartal bekend : Stichting Belgische Socialistische Partij – Afdeling Leest

            “Waarde Medeburgers,

Met genoegen hebben wij kunnen vaststellen, dat de laatste jaren talrijke inwoners van onze gemeente toegetreden zijn tot onze socialistische organisaties, zoals ziekenbond, vakbond, partij, enz..

Herhaalde malen bij Parlementsverkiezingen werden wij getroffen door het groot aantal Leestenars, die hun stem hebben uitgebracht op onze lijstenvoor Kamer, Senaat of Provincie.

Teneinde de socialistische actie en gedachte in onze gemeente nog beter te doen doordringen, werd besloten een plaatselijke afdeling van de B.S.P. op te richten.
De bestuursleden, en speciaal,

de voorzitter, LAUWERS Louis, Scheerstraat 34, Leest.

de secretaris, DE SMEDT Albert, Kouter 30, Leest.

de penningmeester, DE SCHOUWER Alfons, Juniorslaan 29, Leest,

houden zich ter beschikking van de bevolking voor alle mogelijk inlichtingen, hulp in sociale gevallen, enz.

Wij vestigen tevens de aandacht op het feit, dat een Kabinetsattaché van minister A. SPINOY, zittinguur houdt in onze gemeente, in het café “De Zwaan’, Dorp, elke derde maandag van de maand te 19 uur.

Wij drukken er nogmaals op dat IEDEREEN welkom is, en in de mate van het mogelijke zal geholpen worden.

            Het bestuur van de B.S.P. afdeling LEEST.” 

(Brief zonder datum)

1963 – Militielichting 1963

            De Maeyer Edward, Alemstraat 11.

            Diddens Victor, Dorpstraat 41.

            Geets Freddy, Kapellebaan 3.

            Lauwens Louis, Kouter 6.

            Muysoms Jozef, Bist 11.

            Nuytkens Jozef, Dorpstraat 33.

            Polspoel Francois, Blaasveldstraat.

            Silverans Willy, Winkelstraat 26.

            Teughels Theodoor, Blaasveldstraat 26.

            Van den Heuvel Frans, Juniorslaan 40.

            Van de Poel Herman, Kleine Heide 32.

            Verbruggen Robert, Tiendeschuurstraat 6.

            Verwerft Marcel, Vinkstraat 2.

            Spoelders Jan, Kouter 52.

1963 – Plechtige Communiekanten

            Jongens                      Meisjes

            Bradt Eric                    Beullens Rosa

            Daelemans Jozef       Coeckelbergh Maria

            Feremans Walter       Lefever Maria

            Gobien Roger             Spruyt Maria

            Lamberts Marc          Van den Heuvel Maria

            Lauwers Julien           Van den Heuvel Rosette

            Lauwers Theo             Van Ingelghem Maria

            Leemans Gerard        Van Paesschen José

            Lefever Guido            Van Praet Leona

            Silverans Alfons         Verschueren Irene

            Sollie Jan                    Verbeeck Maria

            Spoelders Rudi          Leukemans Rachel

            Teughels Arnold

            Van de Camp Willy

            Van Ingelghem Franki

            Van Kerckhoven Florent

            Van Praet Hugo.

            48 jongens werd dit jaar het Vormsel toegediend en  32 meisjes.

1963 – Stichting van de Chiro voor meisjes

            De meisjes-chiro groeide vanuit de “Landelijke Jeugd”.

            Dit geschiedde onder pastoor Coosemans en onder leiding van Hilda Silverans,

            Micheline Van den Heuvel, Reinhilde Verbruggen en de eerste groepsleidster

            Reinhilde Polfliet.

            De opeenvolgende groepsleidsters waren na R.Polfliet : Els Vloeberghen,

            Rosette Verschueren, Marie Louise Boonen, Mariette Verbeeck, Angele

            Verbeeck, Gerd De Prins (1973)

            De eerste proost was pastoor Coosemans.

            Hun lokaal was het vroegere heem van de jongens, het rechtse lokaal van de

            oude school (Kouter). De meisjes speelden op het plein naast de zaal maar

            wel afgeschermd van de jongens door een ‘muur’ in cementplaten.

            Vanaf 1964 gingen ook zij op bivak : de eerste keer naar Ophasselt.

            In de beginperiode kende de meisjeschiro vier leeftijdsgroepen : sterretjes,

            zonnekinderen, kroonmeisjes en aspiranten. 

            Bij haar tienjarig bestaan in 1973 telde de groep 70 leden en gingen zo’n

            55 van hen mee op bivak.

            Bij het 15-jarig bestaan in 1978 was de groep als volgt ingedeeld :

            Prutskes : 7-8 jaar. Speelclub : 9-10 jaar. Kwiks : 11-12 jaar.

            Tippers : 13-14 jaar. Tiptiens : 15-16 jaar. Aspiranten : 17-18 jaar en de leiding.

            (Bronnen : De Band, GvM 22/1/73)   

1963 – Huizenbouw te Leest

            “Het is niet de eerste maal dat kritiek wordt uitgebracht op het lang uitblijven van

            het bouwen van woningen te Leest. Kritiek is vanzelfsprekend gemakkelijk, wie

            echter weet wat al administratieve en andere moeilijkheden kunnen te voorschijn

            komen, zullen zich wel onthouden van kritiek.

            Het mag gezegd : de huizen komen er.

            Belangstellenden in een huis kunnen zich wenden tot de heer schepene F. De

            Prins, Dorpplaats te Leest, die bereidwillig alle gewenste inlichtingen zal geven.”

            (DB,1963)

26-03-2012 om 10:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – Op kerstavond 1962 heerste er grote verslagenheid te Leest : de 62-jarige

            populaire dokter Stuyck liet die dag het leven in een verkeersongeval, toen hij te

            Heffen een zieke bezocht.

            Marcel Stuyck was zijn praktijk te Leest begonnen in het huis van Mademe Voet

            aan  de St.-Jozefkapel in 1930. Achteraf bouwde hij z’n huis een tiental meter

            verder in de Dorpsstraat.

            Hij trok ook tanden en draaide zelf pillen.

            “Stuyck” had het devies “zachte heelmeesters maken stinkende wonden” maar hij

            was een echte volksdokter.

            Tweeëndertig jaar lang zagen de Leestenaars zijn vertrouwde figuur door het

            landschap fietsen, dokter Stuyck bezocht al zijn patiënten immers per fiets.

            Zag hij iemand op het veld staan, aan wie hij geboden had binnen te blijven, dan

            stak hij zijn vuist op.  Zijn vrouw rolde zijn sigaretten…

            Rik Van Beveren (Scheerstraat) vertelde me ooit dat hij eens met schele tandpijn zat.

            Mechelen was veraf en dokter Stuyck dichtbij. Zonder verdoving begon de laatste

            te trekken en te sleuren. Brullend van de pijn donderde Rik van zijn stoel en tegen

            de grond maar Stuyck liet niet af en gaf geen duimbreed toe. Met zijn knieën op de

            borst van zijn patiënt slaagde hij er uiteindelijk in de slechte kies te verwijderen…

Marcel Stuyck werd, als oudste van 3, geboren te Antwerpen op 11 augustus 1900. Een broer werd apotheker te Londerzeek en een andere werd pastoor.

Hij studeerde aan het St. Jan Berchmanscollege te Antwerpen waar hij in 1918 het einddiploma behaarde van Oudere Humaniora. In 1925 behaalde hij het doctoraat in de geneeskunde aan de katholieke universiteit te Leuven.

Te Boechout oefende hij praktijk uit van 1926 tot februari 1932.

In 1931 huwde hij Maria Magdalena De Bot die hem vijf kinderen schonk : Elza, Hugo, Godelieve, Greta en Walter.

“De Band” publiceerde in het eerste nummer van 1963 een In Memoriam :

“Rond Kerstmis en meer bepaald op kerstavond wanneer reeds bij de mensen van goeden wil de kerstbomen met allerlei zaken versierd zijn en de verlichting luister bijbrengt, kon overal in onze goede gemeente een feestelijke stemming waargenomen worden.

(...)

Onze gemeente aan de Zenne werd opgeschrikt door een droeve mare ;  wie zou het kunnen voor waarheid genomen hebben, ware het niet dat de werkelijkheid geen tegenspraak

dulde ! Dokter Stuyck was niet meer !

Op de baan te Heffen, niet ver van zijn dorp, werd hij bij het oversteken van de baan door een auto verrast, tegen de grond gesmakt om zielloos te blijven liggen.

Zijn ziel was ten hemel gegaan op die dag voor Kerstmis, terwijl ook de zijnen zich aan ’t voorbereiden waren om Kerstmis te vieren, om zich in huishoudelijke kring rond die kerstboom te scharen.

De verslagenheid in de gemeente was dan ook algemeen en spontaan.

Op zaterdag 29 december 1962 werd wijlen Dr. Stuyck ten grave gedragen.

Voorafgegaan door de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia en onder het spelen van treurmarsen, stappende langs de met sneeuw bedekte en gladde weg, ging de droevige stoet kerkwaarts. Ook de klokken der dorpskerk lieten hun droeve klanken horen, want een trouw kind was heengegaan.

Onze Sint-Niklaaskerk was veel te klein om dezen te bergen die door hun aanwezigheid een bewijs van meevoelen wilden betuigen.

Nadat het “In Paradisum” was gezongen toog de stoet naar het gemeentelijke kerkhof, waar door de secretaris der Kon.Fanfare St.-Cecilia, de heer Lauwers, een laatste afscheidsgroet werd uitgesproken, gevolgd door de heer Voorzitter van het Geneesherenverbond.

Hieruit citeren wij  : de eenvoudige en aangrijpende manier waarop deze eminente spreker de talrijke menigte toesprak om te zeggen wat en hoe wijlen Dr. Stuyck was.

“Collega Stuyck”, aldus  spreker, “was een goed dokter, zonder grootdoenerij, een trooster voor zijn zieken en waar men hem riep was hij present, hij hield van zijn zieken, de noodlijdenden. In hem ondergaan we een groot verlies, een trouwe vriend.
Wij zullen hem niet meer zien, maar hij zal door niemand vergeten worden.”

Kon het eenvoudiger ? Kon het meer aangrijpend uitgedrukt ?

Wij weten het allemaal : er is een tijd van komen en gaan maar... ’t is de manier dat zijn heengaan kenmerkte, want vergeten wij niet, dat hij in dienst van zijn zieken de hoogste tol heeft betaald !

Wij verhopen dat zijn echtgenote en kinderen de nodige kracht moge gegeven worden zich te troosten ten overstaan van het smartelijk verlies, en er moge van overtuigd zijn dat hun vader en echtgenoot het kerstfeest heeft mogen vieren in den Hemel !

Besluiten wij met dezelfde woorden die eens werden uitgesproken :

“Wij zagen ons vader zo gaarne, maar O.L.Heer zal hem nog liever gezien hebben”.

Wijlen dokter Stuyck, weldoener, echt Kristen Vlaming, rust zacht in de schoot van Moeder Vlaanderen !

            L.B.”

1962 – Zondag 30 december : Chiro Kerstfeest

            “De vergadering begon, zoals altijd, met het lof.

            Daarna, toen iedereen in het heem was, las groepsleider Karel een kerstverhaal

            voor. Ondertussen was alles klaar gemaakt voor de Beloftenaflegging van

            enkele burchtknapen. Samen met onze proost hadden hun leiders Roger en

            Hendrik hen op die grote gebeurtenis voorbereid.

            Elke zondag –en dat verschillende weken lang- was daar hard aan gewerkt.

            En nu, zo helemaal in de kerstweek, legden diezelfde burchtknapen hun

            belofte af en spraken hun trouw aan Kristus uit, de grote Koning van ons allen.

            En dan kwamen  koffie en koeken en een verrassingstombola.

            Na een buitenspel op de Zennedijk werd er snoepgoed uitgedeeld en kwam de

            bekroning van het feestje : ontspanningsfilmkes gedraaid door L. Van den

            Heuvel uit Hombeek. Het lokaal daverde van het lachen.

                                   Leider Wilfried” (DB, januari 1963)

1962 – Op 31 december telde Leest 1863 inwoners.

22-03-2012 om 18:43 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 22 oktober : “Aan de onbewaakte overweg tussen Leest en Hombeek kwam de

            personenwagen bestuurd door Louis Muyldermans, wonende Expoelstraat te

            Hombeek, met een trein in botsing. Terwijl de personenwagen bijna totaal

            vernield werd, kwam de chauffeur toch ongedeerd uit het avontuur.” (KH-GvM)

1962 – 28 oktober : Chiro-viering Kristus Koning

            “Om kwart over één stond onze groep vertrekkensgereed op het Dorp om in

            mars naar het kapelleke van de Juniorslaan op te stappen.

            Meer dan vijftig bruine uniformen stonden prchtig gerijd opgesteld en bij het

            bevel “voorwaarts-mars” daverde het beton van de kadans.

            Voorop marsjeerde  de muziekkapel : drie landsknechten, vier paradetrommels

            en vier trompetten. Deze deed al vlug de huizen daveren met een trommelmars.

            Daarop volgden de groepsbanier en de drie afdelingsbanieren en tenslotte

            drie lange rijen chirojongens.

            Om twee uur  werd de Kristus-Koningstoet gevord en met de Chiro vooraan

            bracht deze manifestatie openbaar hulp aan Kristus onze koning.

            Na het lof stapten we in een korte mars naar de zaal, waar de muziekkapel

            de ouders van de chirojongens begroette met  eein in het begin aarzelende

            doch spoedig zelfzekere serenade.

            Zoals het past werd dit Kristus-Koningfeest aangevat met de openingsformatie,

            niet door de ganse groep omdat die te groot is geworden voor het podium.

            Daarna volgde de Kristus-Koninghulde, het hoogtepunt van dit feest.

            De afgevaardigden van de afdelingen : een burchtknaap, een knaap, een kerel

            en een leider bewezen, in naam van al hun makkers, eer aan Kristus door een

            korte, welgemeende hulde.

            Na het welkomstwoordje van de E.H.Proost en groepsleider Karel aan de ouders,

            die spijtig genoeg niet te talrijk waren, werd de reeks nummetjes ingezet door de

            burchtknapen, die twee plezierige liederen zongen en daarbij voor een sobere

            doch welgelukte uitbeelding zorgden.

            Zonder het minste tijdverlies werd het filmdoek geinstalleerd en weldra

             verschenen op het doek honderden lachende, juichende, vechende chirovrienden.

            Het filmpje was opgenomen op de Meivaart te Hombeek waaraan onze groep had

            deelgenomen. Niet weinig jongens keken verwonderd op toen ze hun eigen gezicht

            of dat van hun makker in kleuren op het doek zagen verschijnen.

            De drie korte kluchtfilmpjes die daarop volgden konden de pret ankel maar

            verhogen. 

            Het was vijf uur geworden en er volgde een gezamelijk gebed waarna heerlijk

            ruikende koffie werd opgediend en iedereen  zich de koeken goed liet smaken.

            Vooraleer het tweede gedeelte van start kwam de Landelijke Jeugd binnen om

            mee te genieten van de komende nummertjes.

            De kerels simuleerden een operatie via een schimmenspel, de burchtknapen

            brachten “Professor Kumulus geeft opstel-les” en “het Kozakkenkoor”.

            De knapen speelden een kort toneelstuk in 3 bedrijven en tussendoor waren er

            demonstraties blokfluit, melodica en zang.   

            De tombola werd getrokken en tot slot richtte groepsleider Karel het woord tot

            allen om hen te bedanken voor hun sympathie en hij wenste iedereen wel thuis...”

            (De Band,November 1962)              

1962 – 10 december : Diamanten huwelijksjubileum van Eduardus en Melanie Coleta

            Verbergt – Diddens. Zij was afkomstig van Leest. (KH)

1962 – 10 december : Kwaadwillige beschadiging autovoertuig

            Nadat taxichauffeur Florent Schauvaerts uit Mechelen rond 03u30 klanten had

            afgezet aan café De Laet, besloot hij hen te vergezellen naar deze herberg.

            Het was kermis. Toen hij rond 05u30 huiswaarts wou keren stelde hij vast

            dat  het dak van zijn taxi aan de linkerkant diep was ingedrukt. Vermoedelijk

            door een vuistslag. Niemand had iets gemerkt.

            (VVH)

1962 – Zondag 17 december : Teerfeest Arbeid Adelt

            Naar jaarlijkse gewoonte werd het teerfeest van deze fanfare gevierd na een

            muzikale optocht door het dorp.

            De dag nadien werd een mis opgedragen die door de leden werd bijgewoond.

1962 – De winter van 1962 was er een om nooit te vergeten. Het vroor -25 graden.

            De Schelde was dicht van Antwerpen tot Termse. De bevroren golven aan zee

            vormden een muur van ijs. Het dierenvoer was vervroren zodat er schaarste

            heerste, ook veel waterleidingen waren stuk gevroren. (KH)

1962 – December : Sinter Klaas

            Door de zorgen van de KWB bracht de Heilige man, met zijn grote boek en zijn

            zwarte knecht, een bezoek aan de kinderen van de K.W.B.-leden .

1962 – December : Stichting van de K.B.G. (Kristelijke Bond van Gepensioneerden)

            afdeling Leest, door toedoen van de Willebroekse C.V.P.-politicus Stan De

            Clercq. De bond vertrok met een felle start en telde bij de eerste ledenwerving

            120 leden.

            Werden als bestuursleden gekozen : Constant Buelens als voorzitter, Jozef

            Lemans als secretaris en Jan Lauwens als schatbewaarder. Onderpastoor Verbist

            werd proost.

            Hun lokaal was de parochiezaal.

            De bond was arrondissementeel aangesloten bij de federatie der kristelijke bonden

            voor gepensioneerden van het arrondissement Mechelen (Onder den Toren, 5).

            Belangrijkste doel : de belangen van de leden nagaan en behartigen zowel op

            geestelijk als op stoffelijk vlak.  Concreet betekende dit voor de Leestse

            gepensioneerden gezellig samenzijn elke tweede maandag van de maand bij een

            kop koffie met gelegenheid tot kaartspel, twee dagreizen in de zomermaanden,

            al dan niet naar een bedevaartsoord en af en toe lekker samen eten.

            Zo ging hun eerste reis op 1 juli 1963 naar de Belgische kust. Op de terugweg

            werd Oostakker aangedaan. Datzelfde jaar werd ook een bedevaart naar

            Scherpenheuvel georganiseerd met bezoek aan Bobbejaanland.

            Op 9 december 1963 zouden ze hun  éénjarig bestaan vieren met ‘een sappige

            pensenkermis, een lustig liedje en een pintje…’            

            De huidige naam is : Okra (Open, Kristelijk, Respect(vol), Actief).

Foto’s :

-Gepensioneerden van het eerste uur. Centraal pastoor Coosemans.

-De KBG in Barvaux.

22-03-2012 om 18:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 10 en 11 juni : Dansavond St.-Cecilia

            Ter gelegenheid van Sinksenkermis werd er in de zaal Ste Cecilia bij de weduwe

            Huybrechts een dansavond gegeven met het orkest Vic. Bisschops.

1962 – Van 12 tot 22 juli : Bivak Chiro-jongens te  Schilde  

             De kerels vertrokken een dag vroeger per fiets en bereidden alles voor zodat

            de anderen in optimale omstandigheden hun logies konden betreden.

            Buiten twee lekke banden verliep hun reis probleemloos.

            Plein- en groepsspelen, atletiek, optochten, zingen, trektocht, iedereen deed mee en

            had lol.

            Karel Diddens won de atletiekkamp bij de kerels en Dirk Leemans was primus bij de

            knapen in het lopen.

            Iedereen raakte heelhuids thuis en nadien restte er nog heel wat werk om alles

            wat meegereist was terug op zijn plaats te krijgen. Potten en pannen moesten

            terugbezorgd aan de eigenaars, het spelmateriaal terug op zijn plaats gezet…      

            Het maandblad van Milac beschreef dezelfde periode de ‘belofte werking’ van de

            Knapen : ‘Voor een zevental weken is er bij onze knapen van wal gestoken met de

            belofte werking. Het is een voorbereiding van zeven weken voor de Belofte

            aflegging. Wat ze daarvoor al moeten doen is het volgende : elke zondag voormiddag,

            ook namiddag, op post zijn, aandachtig luisteren naar de verschillende instructies

            die de belofte vragen. Het kroonwachtboekje speciaal voor de beloftewerking

            regelmatig en goed invullen, alsook nog minstens twee maal in de week naar de mis

            gaan en in het bijzonder de opgegeven actiepunten van de week opvolgen…’                    

1962 – Augustus : Aanrijding

            “Op de steenweg naar Hombeek had een lichte aanrijding plaats waarbij

            onze dorpsgenoot Marcel De Prins betrokken was.

            Gelukkig alleen stoffelijke schade en schrammen.”

            (DB,nr.8,’62)

1962 – 3 augustus : “Het plaatsen van veldkanonnen om wild en eksters af te schrikken,

            die schade aanrichten aan fruit en vruchten, wordt verboden. Tal van inwoners

            hebben klacht ingediend tegen het voortdurend lawaai. De plaatselijke politie

            zal dan ook P.V. opstellen bij gebeurlijke overtredingen.” (KH-GvM)

1962 – 16 augustus : Inbraak bij Jefke Vloeberghen (alweer ??)

            In de woning van Jozef (Jefke) Vloeberghen (°Leest 16/9/1929), Scheerstraat

            5 werd ingebroken. De dader raakte binnen langs de achterdeur van de

            woning, vermoedelijk met valse sleutels want er waren geen sporen van

            braak. Die waren er wel in de kasten op de eerste verdieping. Die waren

            allen opengebroken en fel beschadigd.

            Gelukkig werd het spaargeld niet teruggevonden. Dat lag verscholen in de

            achterkamer in een ijzeren kistje onder karton.

            De garde haalde er de B.O.B. bij om gebeurlijk vingerafdrukken te nemen

            maar die waren nergens te vinden.

            (VVH) 

1962 – 3 september : Zilveren Bruiloftsfeest familie Fons Rens-Rosa Verbruggen uit de

            Dorpsstraat.

            Alfons ‘Fons’ Lambertus Rens was een oud-voorzitter van de Duivenbond De

            Luchtreiziger Leest.

            Hij was geboren te Zemst op 17 september 1896 en overleed te Mechelen op

            28 februari 1977.

            DB, maart 1977 : “Hij was stil van karakter, maar graag onder de mensen en

            een trouw lid van de Gepensioneerden.”

            Zijn echtgenote Rosalie Verbruggen was te Leest geboren op 25 juni 1903 en

            overleed te Mechelen op 2 mei 1967. Zij was weduwe toen ze hertrouwde met

            Fons Rens. Haar eerste man was Jozef Selleslagh.

1962 – 8 september : Botsing

            “Op 8 september j.l., bij het naar huis rijden, kwam onze inwoner Schipman Fl.,

            in het Leuvense met een ander voertuig in botsing. Als bij wonder kwamen de

            inzittenden er zonder letsel van af, doch de materiële schade is aanzienlijk.”

1962 – 30 september : Bonte Avond KWB

            Locatie : Parochiehuis. Start : 19u30. 

1962 – Oktober : Aanrijding

            “Onze dorpsgenoot Achiel Van Winghe kwam aan de Winketbrug te Mechelen

            met zijn bromfiets in aanrijding met een personenwagen toebehorende aan

            de heer Servaes uit Anderlecht. Gelukkig liep alles goed af.

            Ook Francois Boey had een botsing voor met zijn wagen, die door de gladheid

            van de baan op de Juniorslaan slipte, en terecht kwam tegen een voordeur

            die vernield werd. Het voertuig zelf werd zeer erg beschadigd.”

            Gelukkig verloop

            “Tijdens de uitvoering der werken voor de waterleiding in de Molenstraat deed er

            zich een grondverschuiving plaats die erge gevolgen had kunnen hebben.

            Een werkman die in de gracht stond voelde de turfgrond wegschuiven, maar ook

            de opgeworpen aarde zakte en hij werd er door bedolven.

            Gelukkig werd hij door zijn collegas uit deze penibele situatie bevrijd.

            Ook mag  nog van een betrekkelijk gelukkig verloop gesproken worden ten

            overstaan van Leopold Piessens, die bij de uitvoering van een herstelling aan

            electriciteit, op een bepaald ogenblik onder de stroom werd genomen, met het

            gevolg, dat na de uitschakeling ervan, hij door een val een breuk opliep aan het

            opperarmbeen. Na verpleging van enkele dagen in een kliniek kon hij

            huiswaarts keren en zal de normale genezing moeten afwachten.

            Dit ongeval had ergere gevolgen kunnen hebben.”

             Een val  

            “Terwijl Melanie De Mayer op een ladder stond, samen met haar zoon, begaf

            deze en brak. De zoon kon wegspringen, doch de moeder viel op een kuip

            en brak een rib.”

            (De Band, nr.10,’62)

22-03-2012 om 17:58 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 9 juni : Gouden Bruiloft van het echtpaar Victor De Laet-Julie Meuldermans.

                    Victor De Laet, oud-burgemeester van Leest

“Mijn grootvader, Victor Jozef De Laet, werd te Leest geboren op 16 maart 1887.

Hij groeide op als enig kind in het gezin van Frans De Laet en Pelagie Bernaerts. Zijn peter en oom was Victor Bernaerts, pastoor te Zemst.

Victor volgde de Grieks-Latijnse humaniora in het Klein-Seminarie te Hoogstraten. Na een voorbereidend jaar geneeskunde aan de K.U.L. moest hij in 1908 noodgedwongen het landbouwbedrijf van zijn moeder, weduwe geworden, voortzetten.

In 1912 huwde hij  Julie Meuldermans, te Hombeek geboren in 1888 (tak van ‘Rettes’. Ze woonden in zijn geboortehuis in de Tiendeschuurstraat waar hun elf kinderen geboren werden.

In 1915 werd Victor de eerste kassier van de Raiffeisenkas te Leest. In 1919 zou hij medestichter en de eerste voorzitter van de plaatselijke Boerengilde worden. Ook van de Boerinnenbond was hij in 1922 medestichter. Drie jaar later richtte hij mee het Davidsfonds op te Leest. Hij was lid van de hoofdraad van de Belgische Boerenbond van 10 juli 1925 tot 22 maart 1936. Hij vertegenwoordigde daarin de arrondissementsbond van de boerengilden van Mechelen.

Zonder aan de gemeenteraadsverkiezingen van 1926 deelgenomen te hebben werd hij voorgedragen en benoemd tot burgemeester van Leest. Dat bleef hij tot na de verkiezingen van 1938. Eind jaren ’50 werd hij in de Hoge Landbouwraad bij het Ministerie van Landbouw afgevaardigde van de Provinciale Landbouwkamer van Antwerpen. Van nog meer landbouwinstanties en ook veekweeksyndicaten was hij voorzitter of lid, zelfs tot op hoge leeftijd. Hij was ook keurmeester op alle jaarmarkten in de omtrek. In 1962 mochten Victor en Julie hun 50-jarig huwelijksjubileum vieren. Acht jaar later, begin 1970, overleed Victor De Laet in zijn slaap. Hij was 83 jaar oud.

Julie stierf in 1984, 96 jaar oud.”

(Lieve Huysmans : ’t Ridderke nr.1 van 2007)

Johannes ‘Frans’ De Laet, de vader van Victor, werd op 6 augustus 1848 geboren op de Netelhoeve in de Bist. Zijn ouders waren neef en nicht : Jan en Mie De Laet.

Na zijn huwelijk kwam hij in de Tiendeschuurstraat wonen. Hun dochtertje Clementine stierf toen het zes jaar was, in 1886. Het jaar daarop werd hun enige zoon Victor geboren.
Frans De Laet stierf aan de gevolgen van tyfus op 25 juni 1893.

Victor Jozef De Laet werd te Leest geboren op 16 maart 1887 en overleed er op 17 januari 1970.

Julie Meuldermans was te Hombeek geboren op 24 mei 1888 en overleed te Leest op 6 augustus 1984.

“Haar eenvoud, haar zachte goedheid, haar bekommernis om anderen verwierf haar veel vrienden. Hoe dikwijls zei ze niet dat we goed moesten zijn voor elkander.

Zij was sterk in de beproeving en stelde steeds haar vertrouwen op God, geen dag ging voorbij zonder gebed.” (gedachtenisprentje)

Victor De Laet zie ook : 04/01/1927.

Foto :

-Victor De Laet, Julie Meuldermans en hun drie eerste kinderen : Pelagie met danskoord, Victor met hoepel en Jaak met raket. De foto dateert van 1917.

-Victor op latere leeftijd.

22-03-2012 om 14:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – Mei : Fiets gestolen

            De fiets van Leestenaar Fr. Van Reeth werd gestolen in de Desiré Boucherystraat

            te Mechelen. 
    

            Ongeval

          “Bij het vervullen van zijn dagelijkse taak deed Vic Verschueren zo’n ongelukkige

            val dat hij meerdere breuken opliep en een paar maanden bedlegerig zal zijn.”

             Val met gevolgen

            “Tijdens de heenreis naar Hombeek door de Chiro van Leest, ter gelegenheid van

            de aldaar geplande Meivaart, kwamen er twee Chirojongens met mekaar in

            aanrijding, met het gevolg dat de burchtknaap Paul Bradt, zoon van de

            gemeentesecretaris, een beenbreuk opliep.”

             Aanrijding

            “Onze dorpsgenoot Geerts Jan, werd op de steenweg naar Mechelen te Heffen

            in een aanrijding met een personenwagen betrokken en liep hierbij enkele

            verwondingen op, ook zijn bromfiets moest er wat aan geloven.

            Gelukkig was alles bij mekaar genomen niet erg.”

            Zwaar gewond

            “Het huisgezin van de oprustgestelde onderwijzer, de heer Selleslagh, werd

            andermaal zwaar getroffen.

            Toen de zoon, Hubert Selleslagh, lid van het Milac-comité, zich naar het

            werk begaf, hing het noodlot reeds boven het hoofd.

            In de omgeving van Brussel, indien we goed ingelicht zijn, werd hij door een voor

            ons onbekende oorzaak (men zegt door een verplichtte bruuske remming) uit

            de wagen geslingerd, kwam met het hoofd op de kasseien terecht en liep hierbij

            een schedelbreuk op.

            Hij werd overgebracht naar het hospitaal te Schaarbeek alwaar hij diende te

            verblijven ter verpleging.

            Het weze ons toegelaten ons meevoelen aan zijn huisgenoten te betonen en

            samen met hen verhopen dat een spoedige gunstige kering moge intreden.”     

            (DB,nr.5,’62)

1962 – Zaterdag 5 mei : Een  Society Huwelijk in het dorp.

            Die dag trad Chiro-leider Louis Vloebergh in het huwelijk met  B.J.B.-leidster

            Hilda Silverans.

            In “De Band” verscheen daarover volgend verslag :

            “Zaterdag 5 mei waren de jeugdorganisaties in feest, want zij jubelden om het

            geluk dat twee jeugdfiguren tegemoet gingen.

            Beiden zouden in den echt treden en begunstigd worden door het weertje.

            Tot buiten toe weerklonken de jubelliederen van de meisjes van de Landelijke

            Jeugd en B.J.B.  bij de intrede van het jonge paar in de kerk.

            De huwelijksmis werd buiten de meisjes van voornoemde verenigingen ook

            bijgewoond door de chirojongens met vaandels incluis.

            Als assistenten van de pastoor aan het altaar de huidige proost E.H.Verbist en

            zijn voorganger E.P. Clementiaan.

            Het was een eenvoudige en aangrijpende plechtigheid.

            Toen de twee stralende wezens de kerk langzaam verlieten als man en vrouw

            zagen we menig traantje wegpinken.

            Door de B.J.B.-leidster Mariette De Prins werd een gelegenheidstoespraak

            gehouden waaruit, het kon niet voldoende gezegd worden, de dank, de

            genegenheid naar voren kwam. Ook door een chirojongen, een burchtknaap,

            werd een mooie plant aangeboden en de B.J.B.-meisjes kwamen voor de

            pinnen met een zeer schoon O.L.Vrouwbeeldje.

            En dan terwijl de orgeltonen de blijdschap ondersteunden, vertrokken

            onder grote belangstelling en sympathie twee gelukkige mensen.

            Een jongen en een meisje die het beste van hun krachten gegeven hebben,

            jaren lang, om de jeugd op te voeden, er wat van te maken en of ze iets bereikten !

            Twee voorbeelden voor de jeugd.

            Louis en Hilda, dank voor wat u beiden hebt gedaan voor uw Leestse broeders

            en zusters, vaart veilig over de golven der bruisense zee en we wensen u beiden

            een “goede vaart en behouden thuiskomst”. “     

1962 – Juni : Zware Val

            “Onze dorpsgenoot Louis Polfliet deed onlangs bij het naar huis komen

            met zijn bromfiets aan de Molenbeek een zeer ernstige val, en werd zelfs

            in ernstige toestand naar een kliniek te Mechelen overgebracht.

            Wanneer eerst gevreesd werd voor ernstige gevolgen dan mag nu wel

            aangenomen worden dat alles zeer goed afgelopen is en daarvoor wensen

            we hem van harte geluk...”

            Gekwetst

            “Het gemeenteraadslid Van den Heuvel kwetste zich bij een werk zo erg dat

            hem bijna een vinger werd afgesneden.”

                                   ‘Heinke van Tien’ of ‘Speleman’

“Henri Van den Heuvel werd te Leest geboren in 1916 als jongste in het landbouwersgezin Van den Heuvel – Verdickt. Hij werd leerling-muzikant in 1930 en mocht met de fanfare meespelen in 1933. Hij bleef muzikant tot 1977 en moest noodgedwongen het musiceren stopzetten omwille van een ongeval op zijn landbouwbedrijf.

‘Heinke van Tien’ heeft in zijn jonge jaren hard moeten werken omdat zijn vader vrij vlug overleed. Samen met zijn moeder moest hij het bedrijf rechthouden en hij werkte zich dan ook de ziel uit het lijf.

In 1936 hielp hij het Boerenfront oprichten en werd hij er het jongste bestuurslid. Later werd hij in opvolging van Emiel Maes voorzitter van deze vereniging.

In 1939, op de vooravond van de tweede wereldoorlog, werd hij gemobiliseerd.

In 1941 trad Heinke in het huwelijk met Francine De Hertogh.

In 1958 werd hij door het fanfarebestuur gevraagd zich kandidaat te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hij werd direct verkozen en was vanaf 1959 gemeenteraadslid. In 1965 werd hij schepen van openbare werken en hij bleef dat tot de fusie met Mechelen.

‘Heinke’ was de ‘chef de pupiter’ van de cornetten. Hij werd op de Leest-Heide en zelfs ver daarbuiten ‘speleman’ genoemd. Vermoedelijk is hij aan deze bijnaam gekomen omdat hij vaak ’s avonds oefende en zijn cornetmuziek liet klinken over het Hertsveld. Een beetje later begon Frans Van der Auwera dan op zijn bugel te repeteren en volgden nog andere muzikanten hun voorbeeld. In de vijftiger en zestiger jaren was de fanfaremuziek op de Heide als het ware niet uit de lucht…

Heinke was en bleef vooral een ‘volksvriend’, ook toen hij in de gemeentepolitiek was gestapt. Hij kon het goed verdragen dat sommige familieleden hem ‘schepen van water en wind’ noemden ondanks het feit dat de zorg voor ‘de binnenwegen en de landbouwwegen’ één van zijn prioriteiten was, zorgde hij ervoor dat de grachten en de bermen goed onderhouden werden.

Heinke kon moeilijk tegen ruzie en tweedracht. Als er wat heibel was, greep hij op een zachte manier in zodat alles binnen de kortste keren terug in orde kwam. Toen Constant Van Alsenoy in Leest kwam wonen, werden ze direct goede vrienden. Na de repetitie, en die duurde toen tot omstreeks halftwaalf, konden ze nog uren babbelen over het werk op het veld en over de manier waarop de rechten van de landbouwers en hoveniers beter konden gevrijwaard of verdedigd worden.

Henri Van den Heuvel was ongetwijfeld een waardig en echt Ceciliaan.”

(Stan Gobien : ‘Leest in feest’)

Henri Van den Heuvel was te Leest geboren op 8 oktober 1916 en hij overleed te Bonheiden op 28 april 1987.

Zie ook 18/11/1982 bij zijn viering door het Boerenfront.     

1962 -  juni : Ongeval

            “Bij haar dagelijkse rondrit met melk werd Jozefien ‘Joske’ Van den Heuvel in haar

            auto aangereden door een bestelwagen. Enkel stoffelijke schade.”

            ‘Melkboerinneke Joske’ was een dochter van Henri ‘Heinke’ Van den Heuvel.

1962 – juni : Ongewenst bezoek

            “Onbekende(n) brachten een meer dan ongewenst bezoek bij Jozef Vloeberghen

            in de Scheerstraat. Er zou niets ontvreemd zijn, maar er was wel ernstige schade

            veroorzaakt aan zijn meubelen.”

            (DB,juni ’62)

‘Jefke’ Vloeberghen is een zoon van de gemeentewerkman Eugeen en van Rosalie Kerremans. Hij werd geboren op 16 september 1929.

Hij werkte vele jaren als paswerker in de firma Eternit te Kapelle-op-den-Bos en was gemeenteraadslid.

Foto’s :

-Henri ‘Heinke’  of ‘Speleman’ Van den Heuvel.

-Josephine ‘Joske’ Van den Heuvel.

-Jozef ‘Jefke’ Vloeberghen als leerling-paswerker.

-Jozef Vloeberghen als gemeenteraadslid.

22-03-2012 om 13:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – Mei : Gouden Bruiloft familie De Smedt-Van Crombruggen

            “In ’t begin der meimaand vierden de echtelingen De Smedt-Van Crombruggen

            hun Gouden Bruiloftfeest.

            Het werd een traditionele bedoening met een dankmis gevolgd door ontvangst

            op het gemeentehuis met toespraak en overhandiging geschenk.

            De buren hadden voor een sobere maar mooie versiering gezorgd, en het

            echtpaar kreeg een mooie sprei ten geschenke.

            De viering werd bekroond met een serenade van de Kon.Fanf. St.-Cecilia.

            (DB,nr.5,1962)          

                                  De laatste echte dorpsfiguren.

Jan Baptist De Smedt, ook  “de Gielen” of “Jangske den Bakker” genoemd  en zijn

            vrouw Virginia “Virske” Van Crombruggen werden te Leest geboren.

            Hij op 23 september 1893, zij op 18 oktober 1892.

            Het waren echte dorpsfiguren. Ze woonden op het Dorpsplein, tegenover de

            herberg “De Zwaan”, de café van Emmerance van de Croes.

            “Jangske” was vanaf zijn prille jeugd  een Uilenspiegel, met zijn fratsen op de

            Leestse schoolbanken werd jaren later nog gelachen.

            Als volwassene ontpopte hij zich tot een onverbeterlijke optimist met een

            onverwoestbaar goed humeur en een grote kindervriend.

            De kinderen iets beloven was zijn lust en zijn leven.

            Paardjes, ezeltjes, koetjes, konijntjes...Jangske  zou er voor zorgen.

            Geen enkel kind heeft ze ooit gekregen want dan was het plots gestorven, het

            was gaan lopen of het had maar 3 pootjes meer...

            Toen Virske en Jangske hun trouw gingen aankondigen bij pastoor Beuckelaars

            moesten ze de pastorij langs de achterkant verlaten, ze waren volgens de

            pastoor veel te jong om te trouwen en de spelende kinderen aan de ingang van de

            pastorij moesten daar geen getuigen van zijn. 

            Het was nochtans niet van “moettes”.

            Jarenlang bakte het echtpaar brood voor zichzelf en voor anderen en voerde

            het ook uit. Later schakelden zij over op melk.

            De helft van hun leven trokken ze met paard en kar naar Mechelen.

            Jan en Virginia kregen twee zonen : Jan Baptist De Smedt junior (°Leest

            9/8/1913, +Mechelen 19/12/1981) en Albert De Smedt (°Leest 28/1/1916,

            +Brugge 8/10/2003)

            De leerlingen van het zesde jaar meisjesschool Leest deden in 1976 mee aan

            een prijskamp die door het ministerie was uitgeschreven. Het kwam er op neer,

            in samenwerking met de hele klas een studie te maken over de evolutie van hun

            dorp de voorbije 25 jaar. Het album van de meisjes van Leest behaalde de

            eerste prijs en één van hun rubrieken was gewijd aan :

            “Jangske Den Bakker

            Een paar jaartjes geleden leefde er in ons dorpje een zeer gekende volksfiguur.
            Jangske Den Bakker, zo werd hij door de mensen genoemd, was vanaf zijn prille

            jeugd al een echte Tijl Uilenspiegel. In gekke streken kon hij gemakkelijk een tien

            halen, want dat deed hij goed. Op een mooie zonnige dag had Jangske Den

            Bakker geen lust meer om te leren en hij beet een groot stuk uit zijn schoolboeken.

            De meester stond er streng naar te kijken maar Jan was hem te vlug af en de

            muizen in de klas moesten het gedaan hebben. Een muizenval stond er vlug

            maar de muizen waren er ook want de jongens van de hele klas brachten de

            volgende dag allemaal muizen mee. Ook de muizenval deed erg goed dienst.

            Maar toen er op een dag een platgereden muisje op de houten lessenaar lag had

            de meester het spelletje door. Jangske was er niet graag bij want hij kreeg

            van de stok en dat voelde je een week later nog.

            Jan werd ouder en ging steeds meer van kinderen houden.

            Hun iets moois beloven was zijn grote vreugde.

            Paardjes, koetjes en konijntjes werden allemaal beloofd, maar geen enkel kind

            heeft ze ooit gekregen want ’t was dan plots gestorven of ’t had maar 3 pootjes

            meer. Jaren en jaren gingen zo voorbij en op een mooie dag ging Jangske met zijn

            konijntjes, koetjes en paardjes naar de hemel toe. Maar bij de kindertjes blijft hij

            nog altijd bestaan.”      

In 1972 vierden Jan De Smedt en Virginia Van Crombruggen hun diamanten bruiloft. Op 4 mei 1972 sprak Stan Gobien, de secretaris van de fanfare St.-Cecilia, de volgende woorden uit :

“Beste jubilarissen,

Een lid van Cecilia wordt gevierd.                Niet alleen in de fanfare, ook daarbuiten

Geloof me dat ’t een feest is.                        is hij door iedereen gekend.

Vooral als ’t een paar zal zijn                       Om zijn goed humeur maar ook

dat altijd en steeds geliefd is.                      zijn fratsen zijn wereldbekend.

Jan De Smedt is de naam.                             Dat is toch wel een bewijs

Deze dag schijnt hem een wonder.             dat hij heel graag gezien is, 

Hij viert zijn diamanten bruiloftsfeest.      wijl zijn aard en zijn humeur

Hij verheugt zich dan ook bijzonder !        zo stralend bovendien is.      

En Virske zijn lieve vrouw,                            En is er ergens een goed glas bier,

is even fier als hij.                                         dan heeft hij ’t rap geroken,

Geloof me, dat ’t haar heel wat doet.       en  weet U nog, t’is kort geleën

Ze is dan ook even blij.                                dat hij zijn been heeft gebroken.

Met Leest vergroeid, allebei.                        Maar dat is alweer voorbij

Behoren ze bij elkander !                              Waarmee iedereen content is

Vraagt ge Jan : ‘Hoe is’t met Virske ?’            terwijl een gebroken been

dan zegt hij : ‘k’ben stapel van d’r !’             nog geen gebroken vent is.

Ze hebben voor elkaar geleefd.                    En nu vieren wij het jubileum          

Niets kon hun geluk verhinderen.                 van zestig huweljksjaren.

Samen hebben ze gewerkt,                           Zestig jaren hebben ze nu al

Samen hebben ze kinderen.                          met hun huwelijksboot gevaren.

Jan De Smedt is een man,                             Virske voer dapper mee.

die ’t leven wist te leven !                             Geen tegenslag kon hen hinderen.

En als Ceciliaan, heeft hij                              Zij hees de zeilen…klom in ’t want…

ook zijn beste krachten gegeven.                  Voor haar man en haar kinderen.    

Hij houdt ook veel van muziek.                     En vandaag hebben we slechts één wens:

Plezier ! Dat is je ware !                                Dat God u moge sparen.

Hij is zijn hele leven lid                                  U beiden en uw ganse kroost

van  St.-Cecilia, dé fanfare.                           voor ons lang mag bewaren.

En als oudste Ceciliaan,                     En dat nog een feest eens komt.

is hij onmisbaar voor de leden.         Dat we allen hier zijn

Zo is hij nu…vandaag de dag…          en dat we op U allebei

Zo was hij in ’t verleden.                   dan nog dubbel zo fier zijn.

Voor de fanfare staat hij pal.                        Dat U dan 65 jaar zult zijn getrouwd

Daar wist hij voor te werken.                        en men juicht langs alle kanten.

En waar het nodig was, wist hij         Dat dan Uw beider huwelijkskroonx

te ondersteunen en te sterken.         zal zijn versierd met BRILJANTEN !”

Tekst : Stan Gobien. 

            Jan Baptist De Smedt overleed te Leest op 23 augustus 1974.

            “...wij hebben hem gekend als een zeer actieve persoon, die zelfs tot op hoge

            ouderdom geen rust kende maar vol levensmoed onder ons leefde.

            De plichtsgetrouwheid, de zorgzaamheid die zijn leven droeg, de kinderlijke

            goedheid, de hartelijkheid, de rechtvaardigheid, waarmee hij zijn medemensen

            benaderde, het diep geloof dat al zijn levensdagen heeft getekend, waren de

            stille getuigen van een mens die zich in Gods handen geborgen wist...”

            dixit zijn doodsprentje.

            Virginie Mathea “Virske” Van Crombruggen overleed te Leest op 21 februari

            1979. (zie ook mei 1972)

Foto’s:

-Jan ‘Jangske’ De Smedt en Virginia ‘Virske’ Van Crombruggen met hun zonen Jan en Albert.

-De laatste echte dorpsfiguren : Virske en Jangske.

-Dit behoeft geen woorden voor zij die hem gekend hebben…

21-03-2012 om 17:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 25 februari : Wafelslag van de Landelijke Jeugd.

            Geen klein karweitje dit jaar voor de Madeliefjes, niet alleen door het gewicht

            van de volle zakken, maar vooral door de ongenadige februarivorst, gepaard met

            wind- en sneeuwvlagen.

            De pastoor kreeg medelijden met de Zonnebloemen die na het lof nog met

            zware vrachten naar Bist, Heide en Alemstraat moesten.

            Hij schoot hen te hulp met zijn nieuw “Renaultje”.  

1962 – 25 februari : Arbeid Adelt

            De geplande jaarlijkse muziekavond op 25 februari ging wegens onvoorziene

            omstandigheden niet door en werd vervangen door een bal gevolgd  van een

            tombola bij Apers, café Zennebrug.

            Er was een flinke opkomst.

1962 – Maart : Aanrijdingen

            “In de loop van maart had er een aanrijding plaats. Ditmaal was onze

            dorpsgenoot C. De Prins het slachtoffer. Gelukkig was er enkel stoffelijke

            schade. Hetzelfde gold voor de Leestenaar V. Selleslagh.”

            “Op Schonenberg te Mechelen kwam onze dorpsgenoot Peeters Jan terecht tegen

            een personenwagen, die na te hebben stilgestaan bij het naderen van de

            bromfietser, rechts afzwenkte. Gelukkig  bezeerde Peeters zich niet te ernstig.

            “Een aanrijding deed zich voor te Mechelen tussen Mannaerts uit Mechelen en

            Vloebergh Jan, uit Leest.

            Zijn broeder Lodewijk die eveneens in de wagen had plaats genomen, werd licht

            gewond. Gelukkig liep alles niet kwaad af.

            Een tweede aanrijding had plaats op de steenweg op Antwerpen te Mechelen,

            tussen onze dorpsgenoot Polspoel Fr. En een personenauto.

            De wielrijder werd gewond.”

            (DB,maart 1962)

1962 – 11 maart : Ongelukkige val

            “Zondag 11 maart l.l. wanneer de genaamde Scheers J., op weg was naar zijn

            werk, gleed hij uit met zijn bromfiets en viel ten gronde.

            Resultaat : sleutelbeenbreuk.”

1962 – 11 maart : Gewestelijke Kultuurdag van de B.J.B.-meisjes

            Elke afdeling van het Gewest diende via een gedicht, een voordracht, zang

            of dans een onderwerp uit te beelden. De groep uit Leest koos voor ‘Vlaanderen’.

            Daarvoor hadden ze ‘Lamme’, ‘Tijl’ en ‘Nele’ uitgedost in hun specifieke kledij.

            Van de jury kregen ze een gemeend ‘proficiat’ toegemeten.       

            Op de ‘feestvergadering’ van de B.J.B.-meisjes werd Hilda Silverans gevierd.

            “…de verdienstelijke en zo geliefde leidster van de Madeliefjes was dit gegund.

            Het groot aantal aanwezigen toonde ruime sympathie voor leidster Hilda, en

            er werden liedjes gezongen, gedichten voorgedragen en een luisterrijke brief

            kwam als slot. Er wordt wel eens beweerd dat het ‘geschrevene’ blijft  maar dat

            kan ook ook waar zijn voor het ‘gezegde’. Dat heeft Hilda nu kunnen ervaren

            tijdens het voorlezen van een huldebrief. Een kaartje werd aangeboden met de

            handtekeningen van de aanwezigen, medevierders, waarop volgende tekst :

            ‘God plantte U als edelweiss op d’ oude rotsen van zijn volk, opdat de mensen

            die U vinden, een spoor ontdekken van zijn schoonheid nog hoger zouden klimmen

            tot zij belanden in de mateloze ruimten van zijn volkomenheid.’       

            De Band 1962 (enkel jaartal bekend). In hetzelfde verslag  werd volgende oproep

            gedaan : ‘…Lezers, zo gij een naaimachien hebt staan dat ge niet gebruikt omdat

            het kapot is of omdat ge er twee hebt, zeg het aan ons. De BJB neemt het over,

            maar betaalt niet meer dan 200 frank. (M.D.P.)

1962 – 18 maart : Schoolfeest meisjes

            Op zondag 18/3 ging dit feest door in de parochiezaal. De opkomst was

            overweldigend.

1962 – 25 maart : Rust Roest bracht “Leontientje”.

“Ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan werd een herdenkingsavond gehouden.

De keuze was gevallen op “Leontientje” van Felix Timmermans.

Rust Roest mocht andermaal op een zeer ruime belangstelling bogen, wat eens te meer bewijst dat zij aller sympathie geniet.

Moet het nog gezegd dat het zeer schone, indrukwekkend toneelwerk “Leontientje” een der mooiste is om zijn “eenvoud” en “betekenis”.

De opvoering ervan heeft het eens te meer bewezen, en zonder aarzelen mag onderlijnd worden dat de schare speelsters en spelers er in gelukt zijn er  een werkelijk “cachet” aan te geven.

Leontientje, vertolkt door A. Polfliet  mag als zeer geslaagd genoemd worden.

Het was wel gewaagd deze zware brok op haar schouders te torsen, maar niet alleen wist zij haar rol op degelijke wijze te vertolken maar naar behoren te beleven.

Als figuur was zij als uitgeknipt (?) en dan ook een hartelijk proficiat mag haar toegezonden worden. Met volharding zal zij nog schone resultaten bereiken.

A. Hellemans was toch wel de gedroomde pastoor uit de bloeiende Wijngaard. De toneelliefhebbers weten maar al te best dat deze toneelleider over uitzonderlijke talenten beschikt.

L. Hellemans vertolkte de reuzerol van Isidoor en op welke wijze. Kon het beter ?

Op zeer korte tijdspanne heeft hij bewezen over acteurstalent te beschikken en dat beloofd voor de toekomst.

Ook de andere rollen werden op degelijke wijze uitgebeeld door F. Van Neck (de vader), Hubert Selleslagh (Van Mol) en Denise Leukemans als een beste Sophie.

De Speelman en Dokter werden allebei behartigd door E. Beterams, de eerste inzonderheid als een pareltje voorgezet.

Ook uitspraak, stembuiging en algemeen spel was van de bovenste plank.

Zulks toont aan dat Rust Roest over een goede schare beschikt, een groep die niet alleen aan toneel doet uit vermaak, maar voor eigen ontwikkeling.

Dus alle lof voor regie en het ensemble.

Spijtig mag het toch genoemd worden dat van de “gebeurtenis” 40 jarig bestaan als

“herdenking” of “viering” niets te bespeuren viel, wat organisatorisch toch niet moeilijk moest zijn.

Ook een feestelijke uitdrukking draagt bij tot het gehele !

Moge Rust Roest ons nog vele avonden voorbehouden !!”

(DB,april 1962)

1962 – April : Nieuwe dirigent bij Arbeid Adelt

            De heer Van der Taelen die als muziekbestuurder ontslag had genomen werd

            vervangen  door de heer Geets uit Leest.

            (DB,april ’62)

1962 – 1 april : Jaarlijks kunstconcert van St.-Cecilia

            Dit onder leiding van Rik De Bruyn en samen met het Cecilia-zangkoor.

            Speciale gast : de T.V.-vedette Theo Van den Bosch.

            Inkom : 25 frank.

1962 – 15 april : Grote Filmavond georganiseerd door de N.S.B afdeling Leest.

            Locatie : zaal bij weduwe Huybrechts.

1962 – 22 april : Diefstal van rattenfuik

            Victor Huysmans uit Kapelle-op-den-Bos, muskusrattenvanger voor het

            Ministerie van Landbouw deed een klacht van de diefstal van een fuik

            die hij in de Molenbeek op het Hertsveld had geplaatst.

            (VVH) 

1962 – 24, 25 en 26 april : Retraite Eucharistische Kruistocht

            “Op deze drie dagen zal er voor de aangeslotenen bij de Eucharistische

            Kruistocht een halfgesloten retraite te Mechelen gedaan worden.

            Het vervoer  ’s morgens en ’s avonds wordt verzekerd door de inrichters

            en dit onder “geleide”.

            Een bijdrage van 30 frank plus een kleinigheids voor vervoer wordt gevraagd.”

            (DB,1962,Februari)

21-03-2012 om 17:28 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto : Lowieke Staal,  graag geziene gast op Leestse podia, naast intervieuwer Bob Van Baal.

1962 – Een auto-ongeval (Enkel jaartal bekend) 

            “Naar bekomen inlichtingen had er op de steenweg naar Putte een aanrijding

            plaats tussen twee auto’s, waarvan de ene toehoorde aan onze dorpsgenote

            Mejuffer M. De Prins.

            Gelukkig kwam zij er heelhuids van af.”

1962 – Nieuwe Muziekbestuurder bij Arbeid Adelt