Foto :

August ‘Gust van Trien’ Nuytkens en zijn echtgenote Julia Van Erp in 1936

 voor hun huisje in het Pensenstraatje dat ze toen betrokken.

1963 – Passieve Luchtbescherming

            Door het gemeentebestuur werd een welverdiende hulde gebracht aan leden van

            de Passieve Luchtbescherming.

            Werden het Brevet van Overheid toegekend :

             Neutiens Frans : Plaatselijke Overste

            Scheurmans Frans Albert : Ploegleider

            Van Paessen Antoon : Adjunct Ploegleider

            Als agent bij de Korpsburgerlijke bescherming :

            Simons Frans, Goovaerts Constant, Coosemans Desiré, Leemans Karel, De Prins

            Jean,  Verschuren Theofiel, Van Dijck Jozef, Vanderauwera Frans, Neutkens

            August (zie foto), Van den Heuvel Constant.          

            Totale getalsterkte van het Korps van Leest : 22 manschappen. 

                               Bij ‘Gust’ in de Wijk

“In de nieuwe wijk op de Kerkenblok woont August Nuytkens. Gust is van 1910, hij heeft volgend jaar 70 jaar Leestse geschiedenis achter de rug. We laten hem vertellen :

‘Mijn vader sproot uit een echt Leests gezin, mijn grootouders heb ik niet gekend. Mijn vader werkte in Schaarbeek aan ’t gouvernement als ijzerbewerker. M’n moeder was een Steenackers uit Ramsdonk. Zij heeft heel hard moeten werken om de acht kinderen groot te krijgen. Drie zijn er jong gestorven: ons Fiens als ze twintig was, ons Bertha op haar dertien en een broer stierf toen hij zes was. Het was een moeilijke tijd : om half vier ’s morgens ging ons moeder al helpen patatten steken bij den boer. Dan moest ze rap terug naar huis om de kinderen naar ’t school te doen. Ons vader zagen we bijna niet, voor half zeven was die naar Schaarbeek en nie vroeger dan acht uur was ie terug.

We hebben twee oorlogen meegemaakt : ’t was de tijd dat de boterhammen geteld werden en wie direct van school naar huis koerste kon de dikste boterham kiezen. De tijd dat we moeten leven van ’t comité. Iedereen kreeg ’t zelfde voor de zegeltjes. De bedeling gebeurde in ’t schoolhuis en als we onze zegeltjes moesten inruilen waren de juffrouwen en de paster al weg met de witte bloem, da moogde gerust weten ! De rijken waren ermee weg, de armen kregen den overschot. Gijlie weet er niks van wat da was. De weelde is nu te groot , de jonge mensen verstikken erin. Misschien is terug nen oorlog nodig om dat in te zien.’

 ‘Vertel wat over jezelf Gust.’

‘Daar is weinig over te vertellen. ‘k Ben uit Leest nie weggeweest. Alleen van 1924 tot 28 in Battel gewoond. Daarvoor  en daarna woonden we in de Scheerstraat, in het oud huis van Van den Broeck en in ’t postgebouw.  ‘k Hem zoveel jaren schrijnwerker en timmerman geweest te Mechelen en te Vilvoorde, ‘k dee mijn werk zo goed als ’t moest. Julia Van Erp heb ik leren kennen in Zemst op de kermis en wij zijn getrouwd in 1932, de 15^de oktober.

We kregen vijf kinderen : Daniël, Simone, Jean, Jeanne en Jozef. Mijn Julia is gestorven in 1971 op 17 juli. Wat er vroeger allemaal gebeurd is, daaraan denken is onnozel voor mij :

wat voorbij is, is voorbij. Over je jong leven daar praat je wel over, maar tussen pot en pint.

Wat plezier je zelf gemaakt hebt op de kermissen van Hombeek, Leest, Zemst, Willebroek, Tisselt, Kapelle of Stuivenberg, da denk je wel eens aan terug. We gingen in compagnie te voet naar de kermis. We dronken een goei pint. Ja, ik drink graag een goei pint maar ik ben nooit zat geweest of heb nooit ruzie gemaakt. Er zijn veel van die mensen die willen vechten als ze zat zijn, maar das niks waard.

Ik ben in Leest gewonnen en geboren, ‘k zou nooit in een stad kunnen wonen. Ik ga naar de voetbal of naar het café, als je alleen bent, wa kun je anders doen om gezelschap te hebben.
Ik tuinier nog een beetje, zet wat vroege patatten, ook sjalotten en selder en prei in mijn tuintje. Mijn bonen heb ik binnen in potjes geplant en als ze gekiemd zijn zet ik ze buiten. En nu zet ik u ook buiten want ik zou men spek willen bakken voor menne middag.”

(K.S. in DB, augustus 1979)

Gust was te Leest geboren op 21 mei 1910 en hij overleed in het U.Z. Gasthuisberg te Leuven op 8 september 1986. Zijn echtgenote Julia Van Erp was te Hombeek geboren op 25 maart 1910 en zij overleed te Mechelen op 7 juli 1971.

Uit het gedachtenisprentje van Gust :

“…bezorgdheid voor de anderen, bereidwillige hulpvaardigheid voor de evenmens hebben het leven gevuld van deze dierbare. Hij was een mens om van te houden, een onvermoeibaar werker, een eerlijk en eenvoudig man, een door en door goed mens…”       

1963 – Wachthuisjes

            In 1963 plaatste het gemeentebestuur te Leest op diverse plaatsen wachthuisjes

            voor de autobusgebruikers. (DB)

1963 – Sportclub B.J.B.-meisjes

            “Door de zorgen van het bestuur der B.J.B.-meisjes werd overgegaan tot het

            oprichten van een sportclub, met als doel aan ieder een buitenkansje te gunnen

            tot het beoefenen van volleyball, dans en atletiek.

            Om de 14 dagen zal er geoefend worden.”

            (DB,1963)

1963 – Programma Vrouwengilde 1963

            Godsdienstig programma:

            De godsdienststudiekring op elke algemene vergadering.

            Gelegenheid tot het bijwonen van een retraite in februari en retraite per

            briefwisseling voor jonge gezinnen.

            Plaatselijke bezinningsdag op zondag 10 maart.

            Kapellekenshulde in de meimaand.

            Lourdesbedevaart in mei of september 1963.

            Een vergadering voor de moeders van kinderen die hun doopbeloften hernieuwen.

            Een vergadering voor de moeders van eerste communiecanten.

            Bedevaart naar Schepenheuvel en Leuven op 7 oktober.

            Voordrachten:

            Zondag 10 februari : “Leef gezellig thuis”.

            Zondag 28 april : “Het gezin, open de wereld”.

            Zondag 7 juli : “Het gesprek thuis”.

            Technische Vergadering:  voor landbouwers- en tuiniersvrouwen op 18 februari.

            Praktische lessen : woensdag 6 maart : eierbereidingen.

            Gezinswerking:

            4 februari : Onder-Onsje voor vaders en moeders met kinderen van 10-18 jaar.

            24 februari : Onder-Onsje voor jonge gezinnen.

            22 april : Oudervergadering over : “De toekomst van onze kinderen”.

            Uitstappen:

            Begin juli : zomeruitstap naar Holland.

            Groot verlof : Uitstap voor moeders met kinderen.

1963 – Januari : Ongevallen

            “Onze dorpsgenoot Pieter Publie kwam in aanrijding met een bestelauto

            toehorende aan een zekere Isidoor Buts uit Mechelen.

            Marcel Verschuren kwam met zijn bromfiets in aanraking met een auto,

            gelukkig zonder persoonlijk letsel, zijn bromfiets werd wel beschadigd.”

            “Ingevolge de gladheid van de baan kwam Remi Emmerechts uit Leest tegen

            de brugleuning van de zennebrug terecht. Zijn auto werd zwaar beschadigd.”

            “Op Sylvesterdag , gladde baan, deed mevrouw Vloebergh-Van Dam, Dorpstraat,

            bij het uitwijken van een autobus, een val, met het gevolg dat zij een enkelbreuk

            opliep. Na verzorging in de kliniek te Mechelen werd zij terug thuis gebracht.

            Anderzijds was hetzelfde lot beschoren aan mevrouw Lafosse, onderwijzeres aan

            de zusterschool, die een polsbreuk opliep na een val bij gladde baan.

            Hetzelfde gebeurde met L. Broothaers uit de Dorpstraat, die ook door een val,

            omwille van de gladheid, een enkelbreuk opliep.

            Ook tijdens het speeluur in de zusterschool ging het al niet beter met Rudi Van

            Hoof, die door een val een armbreuk opliep.” 

            Vernieling

            “Misleid door de mist en anderzijds door baangladheid werd de straatomheining

            van J. Potoms uit de Dorpstraat door een vrachtauto stukgereden.”

            (DB,nr.1, 1963)

1963 – 26 januari : Rust Roest in de Mechelse Stadsschouwburg

            In het kader van de toneelwedstrijd “Dienen-Mechelen”  bracht Rust Roest

            “Leontientje” van Felix Timmermans.

            Het Volk bracht daar in de editie van 31/1/1963 het volgende over :

            “De toneelgroep Rust-Roest bracht een heel goede uitbeelding van dit  

             ontroerende volkse thema.

            Agnes Polfliet in de titetrol was onbetwistbaar een geknipt Leontientje.

            Haar lieftallige verschijnining veroverde onmiddellijk de sympathie en het

            meevoelen der aanwezigen.

            Goede mimiek doch op sommige ogenblikken een te lichte stem om tot achter

            in de zaal verstaanbaar te zijn.

            Alfons Hellemans, regisseur van het werk, vertolkte de pastoor. Hij deed het

            eenvoudig, doch knap. Zijn voorkomen was helemaal zoals wij ons de pastoor uit

            de bloeiende wijngaard hadden voorgesteld.

            Gommaar, knorrige broer van de pastoor en hardvochtige vader van Leontientje,

            kende in de persoon van Frans Van Neck een waardige uitbeelding.

            Bijwijlen liet zijn rolkennis hem even in de steek en zijn armengezwaai was nogal

            hevig maar desondanks heeft hij er aan toe bijgedragen het geheel een pittig

            verloop te geven.

            De beste speelster was o.i. Bertha Willems als de eeuwige zeurende babbelzieke

            pastoorsmeid met het gouden hart.

            Een veelbelovende Leo Hellemans tekende op een goede manier de ongelovige

            dichter Isidoor.

            Hubert Selleslagh zagen wij slechts kort als de wijnhandelaar Van Mol,

            niettemin bewaren wij een beste indruk van zijn baardige figuur.

            Hetzelfde kunnen wij zeggen van Eddy Beterams als dokter Bos.

            De eigenschappen van Frans Teughels zijn voldoende gekend en hij leverde

            een uitstekende creatie van de speelman.

            Een speciaal woordje nog voor de uitmuntend geslaagde grime evenals voor

            de wondermooie toneelschikking en de kunstig aangepaste belichting...”

            Op 30/1/1963 was Gazet van Mechelen iets strenger :

            “...het is een repertorium-stuk geweest, genietbaar mits een sterke regie, ervaren

            spelers en een fijn dekor. Een beetje strategie is ook wel nodig om aan een

            wedstrijd deel te nemen. Kwestie van keuze.

            De eeuwige Bertha Willems (Mechelen) heeft het evenmin kunnen verhelpen.

            Dat de schouwburg een rooskleurige voorkeur heeft voor bepaalde kamerdecors

            stoort ons niet meer, maar dat emn niet eens in staat is een wijngaard en een

            straat aan te leggen...dat is de dood van alle liefhebberij. En er werd

            geliefhebberd.

            Alfons Hellemans, de pastoor-regisseur, koos een reuzerol, vol gemoedelijkheid.

            Hij slaagde erin, in hem te doen geloven, maar sprak soms zo stil dat de getrouwe

            opgeefster het moest opgeven.

            Leontientje, (A.Polfliet –met-de-pruik, speelde vlak als een makadam met heel

            veel zakken van de vorst.

            De poging blijft echter lovenswaardig. Stierf tijdig in het negende tafereel.

            Isidoor de Hongaar (Leo Hellemans) kan wel wat. Wij hadden hem graag wat

            romantischer gezien, minder op zijn Conscience.

            Vader Gommaar (Frans Van Neck) was een rots in de branding, maar de zeewind

            bracht ons toch enkele storende dialectfouten.

            Alles bij mekaar, een troepje mensen die het goed menen en die geven wat ze

            kunnen.

            Enkele regie-knepen brachten afwisseling in het stuk, doch echter niet voldoende

            om er de roestvlekken mee uit te vagen.

            Geen kwestie van op te geven, want al doende leert men. De moeite en de

             inspanning worden niet altijd beloond, maar moeten altijd aangemoedigd

            worden.”  

            Rust Roest behaalde de 6^de prijs en regisseur Alfons Hellemans mocht een

            eervolle vermelding in ontvangst nemen.

            Weken later werd “Leontientje” opgevoerd door een Leuvense toneelkring

            waarvan een speler die de rol van de pastoor zou vertolken, ernstig ziek werd.

            De Leuvenaars riepen de hulp in van hun Leestse collegas en Alfons Hellemans

            is  toen ingesprongen om de zieke te vervangen.

            Op zondag 27 januari gaf de Leestse toneelkring een voorstelling in zaal Grettry

            te Heffen, dit ten voordele van de K.Fanfare St.-Cecilia Heffen.

26-03-2012 om 18:04 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto :

Gelegenheidsfoto van Chiromeisjes tijdens een bivak

in Herselt in 1983.

1962 – Enkel jaartal bekend : Stichting Belgische Socialistische Partij – Afdeling Leest

            “Waarde Medeburgers,

Met genoegen hebben wij kunnen vaststellen, dat de laatste jaren talrijke inwoners van onze gemeente toegetreden zijn tot onze socialistische organisaties, zoals ziekenbond, vakbond, partij, enz..

Herhaalde malen bij Parlementsverkiezingen werden wij getroffen door het groot aantal Leestenars, die hun stem hebben uitgebracht op onze lijstenvoor Kamer, Senaat of Provincie.

Teneinde de socialistische actie en gedachte in onze gemeente nog beter te doen doordringen, werd besloten een plaatselijke afdeling van de B.S.P. op te richten.
De bestuursleden, en speciaal,

de voorzitter, LAUWERS Louis, Scheerstraat 34, Leest.

de secretaris, DE SMEDT Albert, Kouter 30, Leest.

de penningmeester, DE SCHOUWER Alfons, Juniorslaan 29, Leest,

houden zich ter beschikking van de bevolking voor alle mogelijk inlichtingen, hulp in sociale gevallen, enz.

Wij vestigen tevens de aandacht op het feit, dat een Kabinetsattaché van minister A. SPINOY, zittinguur houdt in onze gemeente, in het café “De Zwaan’, Dorp, elke derde maandag van de maand te 19 uur.

Wij drukken er nogmaals op dat IEDEREEN welkom is, en in de mate van het mogelijke zal geholpen worden.

            Het bestuur van de B.S.P. afdeling LEEST.” 

(Brief zonder datum)

1963 – Militielichting 1963

            De Maeyer Edward, Alemstraat 11.

            Diddens Victor, Dorpstraat 41.

            Geets Freddy, Kapellebaan 3.

            Lauwens Louis, Kouter 6.

            Muysoms Jozef, Bist 11.

            Nuytkens Jozef, Dorpstraat 33.

            Polspoel Francois, Blaasveldstraat.

            Silverans Willy, Winkelstraat 26.

            Teughels Theodoor, Blaasveldstraat 26.

            Van den Heuvel Frans, Juniorslaan 40.

            Van de Poel Herman, Kleine Heide 32.

            Verbruggen Robert, Tiendeschuurstraat 6.

            Verwerft Marcel, Vinkstraat 2.

            Spoelders Jan, Kouter 52.

1963 – Plechtige Communiekanten

            Jongens                      Meisjes

            Bradt Eric                    Beullens Rosa

            Daelemans Jozef       Coeckelbergh Maria

            Feremans Walter       Lefever Maria

            Gobien Roger             Spruyt Maria

            Lamberts Marc          Van den Heuvel Maria

            Lauwers Julien           Van den Heuvel Rosette

            Lauwers Theo             Van Ingelghem Maria

            Leemans Gerard        Van Paesschen José

            Lefever Guido            Van Praet Leona

            Silverans Alfons         Verschueren Irene

            Sollie Jan                    Verbeeck Maria

            Spoelders Rudi          Leukemans Rachel

            Teughels Arnold

            Van de Camp Willy

            Van Ingelghem Franki

            Van Kerckhoven Florent

            Van Praet Hugo.

            48 jongens werd dit jaar het Vormsel toegediend en  32 meisjes.

1963 – Stichting van de Chiro voor meisjes

            De meisjes-chiro groeide vanuit de “Landelijke Jeugd”.

            Dit geschiedde onder pastoor Coosemans en onder leiding van Hilda Silverans,

            Micheline Van den Heuvel, Reinhilde Verbruggen en de eerste groepsleidster

            Reinhilde Polfliet.

            De opeenvolgende groepsleidsters waren na R.Polfliet : Els Vloeberghen,

            Rosette Verschueren, Marie Louise Boonen, Mariette Verbeeck, Angele

            Verbeeck, Gerd De Prins (1973)

            De eerste proost was pastoor Coosemans.

            Hun lokaal was het vroegere heem van de jongens, het rechtse lokaal van de

            oude school (Kouter). De meisjes speelden op het plein naast de zaal maar

            wel afgeschermd van de jongens door een ‘muur’ in cementplaten.

            Vanaf 1964 gingen ook zij op bivak : de eerste keer naar Ophasselt.

            In de beginperiode kende de meisjeschiro vier leeftijdsgroepen : sterretjes,

            zonnekinderen, kroonmeisjes en aspiranten. 

            Bij haar tienjarig bestaan in 1973 telde de groep 70 leden en gingen zo’n

            55 van hen mee op bivak.

            Bij het 15-jarig bestaan in 1978 was de groep als volgt ingedeeld :

            Prutskes : 7-8 jaar. Speelclub : 9-10 jaar. Kwiks : 11-12 jaar.

            Tippers : 13-14 jaar. Tiptiens : 15-16 jaar. Aspiranten : 17-18 jaar en de leiding.

            (Bronnen : De Band, GvM 22/1/73)   

1963 – Huizenbouw te Leest

            “Het is niet de eerste maal dat kritiek wordt uitgebracht op het lang uitblijven van

            het bouwen van woningen te Leest. Kritiek is vanzelfsprekend gemakkelijk, wie

            echter weet wat al administratieve en andere moeilijkheden kunnen te voorschijn

            komen, zullen zich wel onthouden van kritiek.

            Het mag gezegd : de huizen komen er.

            Belangstellenden in een huis kunnen zich wenden tot de heer schepene F. De

            Prins, Dorpplaats te Leest, die bereidwillig alle gewenste inlichtingen zal geven.”

            (DB,1963)

26-03-2012 om 10:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – Op kerstavond 1962 heerste er grote verslagenheid te Leest : de 62-jarige

            populaire dokter Stuyck liet die dag het leven in een verkeersongeval, toen hij te

            Heffen een zieke bezocht.

            Marcel Stuyck was zijn praktijk te Leest begonnen in het huis van Mademe Voet

            aan  de St.-Jozefkapel in 1930. Achteraf bouwde hij z’n huis een tiental meter

            verder in de Dorpsstraat.

            Hij trok ook tanden en draaide zelf pillen.

            “Stuyck” had het devies “zachte heelmeesters maken stinkende wonden” maar hij

            was een echte volksdokter.

            Tweeëndertig jaar lang zagen de Leestenaars zijn vertrouwde figuur door het

            landschap fietsen, dokter Stuyck bezocht al zijn patiënten immers per fiets.

            Zag hij iemand op het veld staan, aan wie hij geboden had binnen te blijven, dan

            stak hij zijn vuist op.  Zijn vrouw rolde zijn sigaretten…

            Rik Van Beveren (Scheerstraat) vertelde me ooit dat hij eens met schele tandpijn zat.

            Mechelen was veraf en dokter Stuyck dichtbij. Zonder verdoving begon de laatste

            te trekken en te sleuren. Brullend van de pijn donderde Rik van zijn stoel en tegen

            de grond maar Stuyck liet niet af en gaf geen duimbreed toe. Met zijn knieën op de

            borst van zijn patiënt slaagde hij er uiteindelijk in de slechte kies te verwijderen…

Marcel Stuyck werd, als oudste van 3, geboren te Antwerpen op 11 augustus 1900. Een broer werd apotheker te Londerzeek en een andere werd pastoor.

Hij studeerde aan het St. Jan Berchmanscollege te Antwerpen waar hij in 1918 het einddiploma behaarde van Oudere Humaniora. In 1925 behaalde hij het doctoraat in de geneeskunde aan de katholieke universiteit te Leuven.

Te Boechout oefende hij praktijk uit van 1926 tot februari 1932.

In 1931 huwde hij Maria Magdalena De Bot die hem vijf kinderen schonk : Elza, Hugo, Godelieve, Greta en Walter.

“De Band” publiceerde in het eerste nummer van 1963 een In Memoriam :

“Rond Kerstmis en meer bepaald op kerstavond wanneer reeds bij de mensen van goeden wil de kerstbomen met allerlei zaken versierd zijn en de verlichting luister bijbrengt, kon overal in onze goede gemeente een feestelijke stemming waargenomen worden.

(...)

Onze gemeente aan de Zenne werd opgeschrikt door een droeve mare ;  wie zou het kunnen voor waarheid genomen hebben, ware het niet dat de werkelijkheid geen tegenspraak

dulde ! Dokter Stuyck was niet meer !

Op de baan te Heffen, niet ver van zijn dorp, werd hij bij het oversteken van de baan door een auto verrast, tegen de grond gesmakt om zielloos te blijven liggen.

Zijn ziel was ten hemel gegaan op die dag voor Kerstmis, terwijl ook de zijnen zich aan ’t voorbereiden waren om Kerstmis te vieren, om zich in huishoudelijke kring rond die kerstboom te scharen.

De verslagenheid in de gemeente was dan ook algemeen en spontaan.

Op zaterdag 29 december 1962 werd wijlen Dr. Stuyck ten grave gedragen.

Voorafgegaan door de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia en onder het spelen van treurmarsen, stappende langs de met sneeuw bedekte en gladde weg, ging de droevige stoet kerkwaarts. Ook de klokken der dorpskerk lieten hun droeve klanken horen, want een trouw kind was heengegaan.

Onze Sint-Niklaaskerk was veel te klein om dezen te bergen die door hun aanwezigheid een bewijs van meevoelen wilden betuigen.

Nadat het “In Paradisum” was gezongen toog de stoet naar het gemeentelijke kerkhof, waar door de secretaris der Kon.Fanfare St.-Cecilia, de heer Lauwers, een laatste afscheidsgroet werd uitgesproken, gevolgd door de heer Voorzitter van het Geneesherenverbond.

Hieruit citeren wij  : de eenvoudige en aangrijpende manier waarop deze eminente spreker de talrijke menigte toesprak om te zeggen wat en hoe wijlen Dr. Stuyck was.

“Collega Stuyck”, aldus  spreker, “was een goed dokter, zonder grootdoenerij, een trooster voor zijn zieken en waar men hem riep was hij present, hij hield van zijn zieken, de noodlijdenden. In hem ondergaan we een groot verlies, een trouwe vriend.
Wij zullen hem niet meer zien, maar hij zal door niemand vergeten worden.”

Kon het eenvoudiger ? Kon het meer aangrijpend uitgedrukt ?

Wij weten het allemaal : er is een tijd van komen en gaan maar... ’t is de manier dat zijn heengaan kenmerkte, want vergeten wij niet, dat hij in dienst van zijn zieken de hoogste tol heeft betaald !

Wij verhopen dat zijn echtgenote en kinderen de nodige kracht moge gegeven worden zich te troosten ten overstaan van het smartelijk verlies, en er moge van overtuigd zijn dat hun vader en echtgenoot het kerstfeest heeft mogen vieren in den Hemel !

Besluiten wij met dezelfde woorden die eens werden uitgesproken :

“Wij zagen ons vader zo gaarne, maar O.L.Heer zal hem nog liever gezien hebben”.

Wijlen dokter Stuyck, weldoener, echt Kristen Vlaming, rust zacht in de schoot van Moeder Vlaanderen !

            L.B.”

1962 – Zondag 30 december : Chiro Kerstfeest

            “De vergadering begon, zoals altijd, met het lof.

            Daarna, toen iedereen in het heem was, las groepsleider Karel een kerstverhaal

            voor. Ondertussen was alles klaar gemaakt voor de Beloftenaflegging van

            enkele burchtknapen. Samen met onze proost hadden hun leiders Roger en

            Hendrik hen op die grote gebeurtenis voorbereid.

            Elke zondag –en dat verschillende weken lang- was daar hard aan gewerkt.

            En nu, zo helemaal in de kerstweek, legden diezelfde burchtknapen hun

            belofte af en spraken hun trouw aan Kristus uit, de grote Koning van ons allen.

            En dan kwamen  koffie en koeken en een verrassingstombola.

            Na een buitenspel op de Zennedijk werd er snoepgoed uitgedeeld en kwam de

            bekroning van het feestje : ontspanningsfilmkes gedraaid door L. Van den

            Heuvel uit Hombeek. Het lokaal daverde van het lachen.

                                   Leider Wilfried” (DB, januari 1963)

1962 – Op 31 december telde Leest 1863 inwoners.

22-03-2012 om 18:43 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 22 oktober : “Aan de onbewaakte overweg tussen Leest en Hombeek kwam de

            personenwagen bestuurd door Louis Muyldermans, wonende Expoelstraat te

            Hombeek, met een trein in botsing. Terwijl de personenwagen bijna totaal

            vernield werd, kwam de chauffeur toch ongedeerd uit het avontuur.” (KH-GvM)

1962 – 28 oktober : Chiro-viering Kristus Koning

            “Om kwart over één stond onze groep vertrekkensgereed op het Dorp om in

            mars naar het kapelleke van de Juniorslaan op te stappen.

            Meer dan vijftig bruine uniformen stonden prchtig gerijd opgesteld en bij het

            bevel “voorwaarts-mars” daverde het beton van de kadans.

            Voorop marsjeerde  de muziekkapel : drie landsknechten, vier paradetrommels

            en vier trompetten. Deze deed al vlug de huizen daveren met een trommelmars.

            Daarop volgden de groepsbanier en de drie afdelingsbanieren en tenslotte

            drie lange rijen chirojongens.

            Om twee uur  werd de Kristus-Koningstoet gevord en met de Chiro vooraan

            bracht deze manifestatie openbaar hulp aan Kristus onze koning.

            Na het lof stapten we in een korte mars naar de zaal, waar de muziekkapel

            de ouders van de chirojongens begroette met  eein in het begin aarzelende

            doch spoedig zelfzekere serenade.

            Zoals het past werd dit Kristus-Koningfeest aangevat met de openingsformatie,

            niet door de ganse groep omdat die te groot is geworden voor het podium.

            Daarna volgde de Kristus-Koninghulde, het hoogtepunt van dit feest.

            De afgevaardigden van de afdelingen : een burchtknaap, een knaap, een kerel

            en een leider bewezen, in naam van al hun makkers, eer aan Kristus door een

            korte, welgemeende hulde.

            Na het welkomstwoordje van de E.H.Proost en groepsleider Karel aan de ouders,

            die spijtig genoeg niet te talrijk waren, werd de reeks nummetjes ingezet door de

            burchtknapen, die twee plezierige liederen zongen en daarbij voor een sobere

            doch welgelukte uitbeelding zorgden.

            Zonder het minste tijdverlies werd het filmdoek geinstalleerd en weldra

             verschenen op het doek honderden lachende, juichende, vechende chirovrienden.

            Het filmpje was opgenomen op de Meivaart te Hombeek waaraan onze groep had

            deelgenomen. Niet weinig jongens keken verwonderd op toen ze hun eigen gezicht

            of dat van hun makker in kleuren op het doek zagen verschijnen.

            De drie korte kluchtfilmpjes die daarop volgden konden de pret ankel maar

            verhogen. 

            Het was vijf uur geworden en er volgde een gezamelijk gebed waarna heerlijk

            ruikende koffie werd opgediend en iedereen  zich de koeken goed liet smaken.

            Vooraleer het tweede gedeelte van start kwam de Landelijke Jeugd binnen om

            mee te genieten van de komende nummertjes.

            De kerels simuleerden een operatie via een schimmenspel, de burchtknapen

            brachten “Professor Kumulus geeft opstel-les” en “het Kozakkenkoor”.

            De knapen speelden een kort toneelstuk in 3 bedrijven en tussendoor waren er

            demonstraties blokfluit, melodica en zang.   

            De tombola werd getrokken en tot slot richtte groepsleider Karel het woord tot

            allen om hen te bedanken voor hun sympathie en hij wenste iedereen wel thuis...”

            (De Band,November 1962)              

1962 – 10 december : Diamanten huwelijksjubileum van Eduardus en Melanie Coleta

            Verbergt – Diddens. Zij was afkomstig van Leest. (KH)

1962 – 10 december : Kwaadwillige beschadiging autovoertuig

            Nadat taxichauffeur Florent Schauvaerts uit Mechelen rond 03u30 klanten had

            afgezet aan café De Laet, besloot hij hen te vergezellen naar deze herberg.

            Het was kermis. Toen hij rond 05u30 huiswaarts wou keren stelde hij vast

            dat  het dak van zijn taxi aan de linkerkant diep was ingedrukt. Vermoedelijk

            door een vuistslag. Niemand had iets gemerkt.

            (VVH)

1962 – Zondag 17 december : Teerfeest Arbeid Adelt

            Naar jaarlijkse gewoonte werd het teerfeest van deze fanfare gevierd na een

            muzikale optocht door het dorp.

            De dag nadien werd een mis opgedragen die door de leden werd bijgewoond.

1962 – De winter van 1962 was er een om nooit te vergeten. Het vroor -25 graden.

            De Schelde was dicht van Antwerpen tot Termse. De bevroren golven aan zee

            vormden een muur van ijs. Het dierenvoer was vervroren zodat er schaarste

            heerste, ook veel waterleidingen waren stuk gevroren. (KH)

1962 – December : Sinter Klaas

            Door de zorgen van de KWB bracht de Heilige man, met zijn grote boek en zijn

            zwarte knecht, een bezoek aan de kinderen van de K.W.B.-leden .

1962 – December : Stichting van de K.B.G. (Kristelijke Bond van Gepensioneerden)

            afdeling Leest, door toedoen van de Willebroekse C.V.P.-politicus Stan De

            Clercq. De bond vertrok met een felle start en telde bij de eerste ledenwerving

            120 leden.

            Werden als bestuursleden gekozen : Constant Buelens als voorzitter, Jozef

            Lemans als secretaris en Jan Lauwens als schatbewaarder. Onderpastoor Verbist

            werd proost.

            Hun lokaal was de parochiezaal.

            De bond was arrondissementeel aangesloten bij de federatie der kristelijke bonden

            voor gepensioneerden van het arrondissement Mechelen (Onder den Toren, 5).

            Belangrijkste doel : de belangen van de leden nagaan en behartigen zowel op

            geestelijk als op stoffelijk vlak.  Concreet betekende dit voor de Leestse

            gepensioneerden gezellig samenzijn elke tweede maandag van de maand bij een

            kop koffie met gelegenheid tot kaartspel, twee dagreizen in de zomermaanden,

            al dan niet naar een bedevaartsoord en af en toe lekker samen eten.

            Zo ging hun eerste reis op 1 juli 1963 naar de Belgische kust. Op de terugweg

            werd Oostakker aangedaan. Datzelfde jaar werd ook een bedevaart naar

            Scherpenheuvel georganiseerd met bezoek aan Bobbejaanland.

            Op 9 december 1963 zouden ze hun  éénjarig bestaan vieren met ‘een sappige

            pensenkermis, een lustig liedje en een pintje…’            

            De huidige naam is : Okra (Open, Kristelijk, Respect(vol), Actief).

Foto’s :

-Gepensioneerden van het eerste uur. Centraal pastoor Coosemans.

-De KBG in Barvaux.

22-03-2012 om 18:00 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 10 en 11 juni : Dansavond St.-Cecilia

            Ter gelegenheid van Sinksenkermis werd er in de zaal Ste Cecilia bij de weduwe

            Huybrechts een dansavond gegeven met het orkest Vic. Bisschops.

1962 – Van 12 tot 22 juli : Bivak Chiro-jongens te  Schilde  

             De kerels vertrokken een dag vroeger per fiets en bereidden alles voor zodat

            de anderen in optimale omstandigheden hun logies konden betreden.

            Buiten twee lekke banden verliep hun reis probleemloos.

            Plein- en groepsspelen, atletiek, optochten, zingen, trektocht, iedereen deed mee en

            had lol.

            Karel Diddens won de atletiekkamp bij de kerels en Dirk Leemans was primus bij de

            knapen in het lopen.

            Iedereen raakte heelhuids thuis en nadien restte er nog heel wat werk om alles

            wat meegereist was terug op zijn plaats te krijgen. Potten en pannen moesten

            terugbezorgd aan de eigenaars, het spelmateriaal terug op zijn plaats gezet…      

            Het maandblad van Milac beschreef dezelfde periode de ‘belofte werking’ van de

            Knapen : ‘Voor een zevental weken is er bij onze knapen van wal gestoken met de

            belofte werking. Het is een voorbereiding van zeven weken voor de Belofte

            aflegging. Wat ze daarvoor al moeten doen is het volgende : elke zondag voormiddag,

            ook namiddag, op post zijn, aandachtig luisteren naar de verschillende instructies

            die de belofte vragen. Het kroonwachtboekje speciaal voor de beloftewerking

            regelmatig en goed invullen, alsook nog minstens twee maal in de week naar de mis

            gaan en in het bijzonder de opgegeven actiepunten van de week opvolgen…’                    

1962 – Augustus : Aanrijding

            “Op de steenweg naar Hombeek had een lichte aanrijding plaats waarbij

            onze dorpsgenoot Marcel De Prins betrokken was.

            Gelukkig alleen stoffelijke schade en schrammen.”

            (DB,nr.8,’62)

1962 – 3 augustus : “Het plaatsen van veldkanonnen om wild en eksters af te schrikken,

            die schade aanrichten aan fruit en vruchten, wordt verboden. Tal van inwoners

            hebben klacht ingediend tegen het voortdurend lawaai. De plaatselijke politie

            zal dan ook P.V. opstellen bij gebeurlijke overtredingen.” (KH-GvM)

1962 – 16 augustus : Inbraak bij Jefke Vloeberghen (alweer ??)

            In de woning van Jozef (Jefke) Vloeberghen (°Leest 16/9/1929), Scheerstraat

            5 werd ingebroken. De dader raakte binnen langs de achterdeur van de

            woning, vermoedelijk met valse sleutels want er waren geen sporen van

            braak. Die waren er wel in de kasten op de eerste verdieping. Die waren

            allen opengebroken en fel beschadigd.

            Gelukkig werd het spaargeld niet teruggevonden. Dat lag verscholen in de

            achterkamer in een ijzeren kistje onder karton.

            De garde haalde er de B.O.B. bij om gebeurlijk vingerafdrukken te nemen

            maar die waren nergens te vinden.

            (VVH) 

1962 – 3 september : Zilveren Bruiloftsfeest familie Fons Rens-Rosa Verbruggen uit de

            Dorpsstraat.

            Alfons ‘Fons’ Lambertus Rens was een oud-voorzitter van de Duivenbond De

            Luchtreiziger Leest.

            Hij was geboren te Zemst op 17 september 1896 en overleed te Mechelen op

            28 februari 1977.

            DB, maart 1977 : “Hij was stil van karakter, maar graag onder de mensen en

            een trouw lid van de Gepensioneerden.”

            Zijn echtgenote Rosalie Verbruggen was te Leest geboren op 25 juni 1903 en

            overleed te Mechelen op 2 mei 1967. Zij was weduwe toen ze hertrouwde met

            Fons Rens. Haar eerste man was Jozef Selleslagh.

1962 – 8 september : Botsing

            “Op 8 september j.l., bij het naar huis rijden, kwam onze inwoner Schipman Fl.,

            in het Leuvense met een ander voertuig in botsing. Als bij wonder kwamen de

            inzittenden er zonder letsel van af, doch de materiële schade is aanzienlijk.”

1962 – 30 september : Bonte Avond KWB

            Locatie : Parochiehuis. Start : 19u30. 

1962 – Oktober : Aanrijding

            “Onze dorpsgenoot Achiel Van Winghe kwam aan de Winketbrug te Mechelen

            met zijn bromfiets in aanrijding met een personenwagen toebehorende aan

            de heer Servaes uit Anderlecht. Gelukkig liep alles goed af.

            Ook Francois Boey had een botsing voor met zijn wagen, die door de gladheid

            van de baan op de Juniorslaan slipte, en terecht kwam tegen een voordeur

            die vernield werd. Het voertuig zelf werd zeer erg beschadigd.”

            Gelukkig verloop

            “Tijdens de uitvoering der werken voor de waterleiding in de Molenstraat deed er

            zich een grondverschuiving plaats die erge gevolgen had kunnen hebben.

            Een werkman die in de gracht stond voelde de turfgrond wegschuiven, maar ook

            de opgeworpen aarde zakte en hij werd er door bedolven.

            Gelukkig werd hij door zijn collegas uit deze penibele situatie bevrijd.

            Ook mag  nog van een betrekkelijk gelukkig verloop gesproken worden ten

            overstaan van Leopold Piessens, die bij de uitvoering van een herstelling aan

            electriciteit, op een bepaald ogenblik onder de stroom werd genomen, met het

            gevolg, dat na de uitschakeling ervan, hij door een val een breuk opliep aan het

            opperarmbeen. Na verpleging van enkele dagen in een kliniek kon hij

            huiswaarts keren en zal de normale genezing moeten afwachten.

            Dit ongeval had ergere gevolgen kunnen hebben.”

             Een val  

            “Terwijl Melanie De Mayer op een ladder stond, samen met haar zoon, begaf

            deze en brak. De zoon kon wegspringen, doch de moeder viel op een kuip

            en brak een rib.”

            (De Band, nr.10,’62)

22-03-2012 om 17:58 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 9 juni : Gouden Bruiloft van het echtpaar Victor De Laet-Julie Meuldermans.

                    Victor De Laet, oud-burgemeester van Leest

“Mijn grootvader, Victor Jozef De Laet, werd te Leest geboren op 16 maart 1887.

Hij groeide op als enig kind in het gezin van Frans De Laet en Pelagie Bernaerts. Zijn peter en oom was Victor Bernaerts, pastoor te Zemst.

Victor volgde de Grieks-Latijnse humaniora in het Klein-Seminarie te Hoogstraten. Na een voorbereidend jaar geneeskunde aan de K.U.L. moest hij in 1908 noodgedwongen het landbouwbedrijf van zijn moeder, weduwe geworden, voortzetten.

In 1912 huwde hij  Julie Meuldermans, te Hombeek geboren in 1888 (tak van ‘Rettes’. Ze woonden in zijn geboortehuis in de Tiendeschuurstraat waar hun elf kinderen geboren werden.

In 1915 werd Victor de eerste kassier van de Raiffeisenkas te Leest. In 1919 zou hij medestichter en de eerste voorzitter van de plaatselijke Boerengilde worden. Ook van de Boerinnenbond was hij in 1922 medestichter. Drie jaar later richtte hij mee het Davidsfonds op te Leest. Hij was lid van de hoofdraad van de Belgische Boerenbond van 10 juli 1925 tot 22 maart 1936. Hij vertegenwoordigde daarin de arrondissementsbond van de boerengilden van Mechelen.

Zonder aan de gemeenteraadsverkiezingen van 1926 deelgenomen te hebben werd hij voorgedragen en benoemd tot burgemeester van Leest. Dat bleef hij tot na de verkiezingen van 1938. Eind jaren ’50 werd hij in de Hoge Landbouwraad bij het Ministerie van Landbouw afgevaardigde van de Provinciale Landbouwkamer van Antwerpen. Van nog meer landbouwinstanties en ook veekweeksyndicaten was hij voorzitter of lid, zelfs tot op hoge leeftijd. Hij was ook keurmeester op alle jaarmarkten in de omtrek. In 1962 mochten Victor en Julie hun 50-jarig huwelijksjubileum vieren. Acht jaar later, begin 1970, overleed Victor De Laet in zijn slaap. Hij was 83 jaar oud.

Julie stierf in 1984, 96 jaar oud.”

(Lieve Huysmans : ’t Ridderke nr.1 van 2007)

Johannes ‘Frans’ De Laet, de vader van Victor, werd op 6 augustus 1848 geboren op de Netelhoeve in de Bist. Zijn ouders waren neef en nicht : Jan en Mie De Laet.

Na zijn huwelijk kwam hij in de Tiendeschuurstraat wonen. Hun dochtertje Clementine stierf toen het zes jaar was, in 1886. Het jaar daarop werd hun enige zoon Victor geboren.
Frans De Laet stierf aan de gevolgen van tyfus op 25 juni 1893.

Victor Jozef De Laet werd te Leest geboren op 16 maart 1887 en overleed er op 17 januari 1970.

Julie Meuldermans was te Hombeek geboren op 24 mei 1888 en overleed te Leest op 6 augustus 1984.

“Haar eenvoud, haar zachte goedheid, haar bekommernis om anderen verwierf haar veel vrienden. Hoe dikwijls zei ze niet dat we goed moesten zijn voor elkander.

Zij was sterk in de beproeving en stelde steeds haar vertrouwen op God, geen dag ging voorbij zonder gebed.” (gedachtenisprentje)

Victor De Laet zie ook : 04/01/1927.

Foto :

-Victor De Laet, Julie Meuldermans en hun drie eerste kinderen : Pelagie met danskoord, Victor met hoepel en Jaak met raket. De foto dateert van 1917.

-Victor op latere leeftijd.

22-03-2012 om 14:53 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – Mei : Fiets gestolen

            De fiets van Leestenaar Fr. Van Reeth werd gestolen in de Desiré Boucherystraat

            te Mechelen. 
    

            Ongeval

          “Bij het vervullen van zijn dagelijkse taak deed Vic Verschueren zo’n ongelukkige

            val dat hij meerdere breuken opliep en een paar maanden bedlegerig zal zijn.”

             Val met gevolgen

            “Tijdens de heenreis naar Hombeek door de Chiro van Leest, ter gelegenheid van

            de aldaar geplande Meivaart, kwamen er twee Chirojongens met mekaar in

            aanrijding, met het gevolg dat de burchtknaap Paul Bradt, zoon van de

            gemeentesecretaris, een beenbreuk opliep.”

             Aanrijding

            “Onze dorpsgenoot Geerts Jan, werd op de steenweg naar Mechelen te Heffen

            in een aanrijding met een personenwagen betrokken en liep hierbij enkele

            verwondingen op, ook zijn bromfiets moest er wat aan geloven.

            Gelukkig was alles bij mekaar genomen niet erg.”

            Zwaar gewond

            “Het huisgezin van de oprustgestelde onderwijzer, de heer Selleslagh, werd

            andermaal zwaar getroffen.

            Toen de zoon, Hubert Selleslagh, lid van het Milac-comité, zich naar het

            werk begaf, hing het noodlot reeds boven het hoofd.

            In de omgeving van Brussel, indien we goed ingelicht zijn, werd hij door een voor

            ons onbekende oorzaak (men zegt door een verplichtte bruuske remming) uit

            de wagen geslingerd, kwam met het hoofd op de kasseien terecht en liep hierbij

            een schedelbreuk op.

            Hij werd overgebracht naar het hospitaal te Schaarbeek alwaar hij diende te

            verblijven ter verpleging.

            Het weze ons toegelaten ons meevoelen aan zijn huisgenoten te betonen en

            samen met hen verhopen dat een spoedige gunstige kering moge intreden.”     

            (DB,nr.5,’62)

1962 – Zaterdag 5 mei : Een  Society Huwelijk in het dorp.

            Die dag trad Chiro-leider Louis Vloebergh in het huwelijk met  B.J.B.-leidster

            Hilda Silverans.

            In “De Band” verscheen daarover volgend verslag :

            “Zaterdag 5 mei waren de jeugdorganisaties in feest, want zij jubelden om het

            geluk dat twee jeugdfiguren tegemoet gingen.

            Beiden zouden in den echt treden en begunstigd worden door het weertje.

            Tot buiten toe weerklonken de jubelliederen van de meisjes van de Landelijke

            Jeugd en B.J.B.  bij de intrede van het jonge paar in de kerk.

            De huwelijksmis werd buiten de meisjes van voornoemde verenigingen ook

            bijgewoond door de chirojongens met vaandels incluis.

            Als assistenten van de pastoor aan het altaar de huidige proost E.H.Verbist en

            zijn voorganger E.P. Clementiaan.

            Het was een eenvoudige en aangrijpende plechtigheid.

            Toen de twee stralende wezens de kerk langzaam verlieten als man en vrouw

            zagen we menig traantje wegpinken.

            Door de B.J.B.-leidster Mariette De Prins werd een gelegenheidstoespraak

            gehouden waaruit, het kon niet voldoende gezegd worden, de dank, de

            genegenheid naar voren kwam. Ook door een chirojongen, een burchtknaap,

            werd een mooie plant aangeboden en de B.J.B.-meisjes kwamen voor de

            pinnen met een zeer schoon O.L.Vrouwbeeldje.

            En dan terwijl de orgeltonen de blijdschap ondersteunden, vertrokken

            onder grote belangstelling en sympathie twee gelukkige mensen.

            Een jongen en een meisje die het beste van hun krachten gegeven hebben,

            jaren lang, om de jeugd op te voeden, er wat van te maken en of ze iets bereikten !

            Twee voorbeelden voor de jeugd.

            Louis en Hilda, dank voor wat u beiden hebt gedaan voor uw Leestse broeders

            en zusters, vaart veilig over de golven der bruisense zee en we wensen u beiden

            een “goede vaart en behouden thuiskomst”. “     

1962 – Juni : Zware Val

            “Onze dorpsgenoot Louis Polfliet deed onlangs bij het naar huis komen

            met zijn bromfiets aan de Molenbeek een zeer ernstige val, en werd zelfs

            in ernstige toestand naar een kliniek te Mechelen overgebracht.

            Wanneer eerst gevreesd werd voor ernstige gevolgen dan mag nu wel

            aangenomen worden dat alles zeer goed afgelopen is en daarvoor wensen

            we hem van harte geluk...”

            Gekwetst

            “Het gemeenteraadslid Van den Heuvel kwetste zich bij een werk zo erg dat

            hem bijna een vinger werd afgesneden.”

                                   ‘Heinke van Tien’ of ‘Speleman’

“Henri Van den Heuvel werd te Leest geboren in 1916 als jongste in het landbouwersgezin Van den Heuvel – Verdickt. Hij werd leerling-muzikant in 1930 en mocht met de fanfare meespelen in 1933. Hij bleef muzikant tot 1977 en moest noodgedwongen het musiceren stopzetten omwille van een ongeval op zijn landbouwbedrijf.

‘Heinke van Tien’ heeft in zijn jonge jaren hard moeten werken omdat zijn vader vrij vlug overleed. Samen met zijn moeder moest hij het bedrijf rechthouden en hij werkte zich dan ook de ziel uit het lijf.

In 1936 hielp hij het Boerenfront oprichten en werd hij er het jongste bestuurslid. Later werd hij in opvolging van Emiel Maes voorzitter van deze vereniging.

In 1939, op de vooravond van de tweede wereldoorlog, werd hij gemobiliseerd.

In 1941 trad Heinke in het huwelijk met Francine De Hertogh.

In 1958 werd hij door het fanfarebestuur gevraagd zich kandidaat te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hij werd direct verkozen en was vanaf 1959 gemeenteraadslid. In 1965 werd hij schepen van openbare werken en hij bleef dat tot de fusie met Mechelen.

‘Heinke’ was de ‘chef de pupiter’ van de cornetten. Hij werd op de Leest-Heide en zelfs ver daarbuiten ‘speleman’ genoemd. Vermoedelijk is hij aan deze bijnaam gekomen omdat hij vaak ’s avonds oefende en zijn cornetmuziek liet klinken over het Hertsveld. Een beetje later begon Frans Van der Auwera dan op zijn bugel te repeteren en volgden nog andere muzikanten hun voorbeeld. In de vijftiger en zestiger jaren was de fanfaremuziek op de Heide als het ware niet uit de lucht…

Heinke was en bleef vooral een ‘volksvriend’, ook toen hij in de gemeentepolitiek was gestapt. Hij kon het goed verdragen dat sommige familieleden hem ‘schepen van water en wind’ noemden ondanks het feit dat de zorg voor ‘de binnenwegen en de landbouwwegen’ één van zijn prioriteiten was, zorgde hij ervoor dat de grachten en de bermen goed onderhouden werden.

Heinke kon moeilijk tegen ruzie en tweedracht. Als er wat heibel was, greep hij op een zachte manier in zodat alles binnen de kortste keren terug in orde kwam. Toen Constant Van Alsenoy in Leest kwam wonen, werden ze direct goede vrienden. Na de repetitie, en die duurde toen tot omstreeks halftwaalf, konden ze nog uren babbelen over het werk op het veld en over de manier waarop de rechten van de landbouwers en hoveniers beter konden gevrijwaard of verdedigd worden.

Henri Van den Heuvel was ongetwijfeld een waardig en echt Ceciliaan.”

(Stan Gobien : ‘Leest in feest’)

Henri Van den Heuvel was te Leest geboren op 8 oktober 1916 en hij overleed te Bonheiden op 28 april 1987.

Zie ook 18/11/1982 bij zijn viering door het Boerenfront.     

1962 -  juni : Ongeval

            “Bij haar dagelijkse rondrit met melk werd Jozefien ‘Joske’ Van den Heuvel in haar

            auto aangereden door een bestelwagen. Enkel stoffelijke schade.”

            ‘Melkboerinneke Joske’ was een dochter van Henri ‘Heinke’ Van den Heuvel.

1962 – juni : Ongewenst bezoek

            “Onbekende(n) brachten een meer dan ongewenst bezoek bij Jozef Vloeberghen

            in de Scheerstraat. Er zou niets ontvreemd zijn, maar er was wel ernstige schade

            veroorzaakt aan zijn meubelen.”

            (DB,juni ’62)

‘Jefke’ Vloeberghen is een zoon van de gemeentewerkman Eugeen en van Rosalie Kerremans. Hij werd geboren op 16 september 1929.

Hij werkte vele jaren als paswerker in de firma Eternit te Kapelle-op-den-Bos en was gemeenteraadslid.

Foto’s :

-Henri ‘Heinke’  of ‘Speleman’ Van den Heuvel.

-Josephine ‘Joske’ Van den Heuvel.

-Jozef ‘Jefke’ Vloeberghen als leerling-paswerker.

-Jozef Vloeberghen als gemeenteraadslid.

22-03-2012 om 13:29 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – Mei : Gouden Bruiloft familie De Smedt-Van Crombruggen

            “In ’t begin der meimaand vierden de echtelingen De Smedt-Van Crombruggen

            hun Gouden Bruiloftfeest.

            Het werd een traditionele bedoening met een dankmis gevolgd door ontvangst

            op het gemeentehuis met toespraak en overhandiging geschenk.

            De buren hadden voor een sobere maar mooie versiering gezorgd, en het

            echtpaar kreeg een mooie sprei ten geschenke.

            De viering werd bekroond met een serenade van de Kon.Fanf. St.-Cecilia.

            (DB,nr.5,1962)          

                                  De laatste echte dorpsfiguren.

Jan Baptist De Smedt, ook  “de Gielen” of “Jangske den Bakker” genoemd  en zijn

            vrouw Virginia “Virske” Van Crombruggen werden te Leest geboren.

            Hij op 23 september 1893, zij op 18 oktober 1892.

            Het waren echte dorpsfiguren. Ze woonden op het Dorpsplein, tegenover de

            herberg “De Zwaan”, de café van Emmerance van de Croes.

            “Jangske” was vanaf zijn prille jeugd  een Uilenspiegel, met zijn fratsen op de

            Leestse schoolbanken werd jaren later nog gelachen.

            Als volwassene ontpopte hij zich tot een onverbeterlijke optimist met een

            onverwoestbaar goed humeur en een grote kindervriend.

            De kinderen iets beloven was zijn lust en zijn leven.

            Paardjes, ezeltjes, koetjes, konijntjes...Jangske  zou er voor zorgen.

            Geen enkel kind heeft ze ooit gekregen want dan was het plots gestorven, het

            was gaan lopen of het had maar 3 pootjes meer...

            Toen Virske en Jangske hun trouw gingen aankondigen bij pastoor Beuckelaars

            moesten ze de pastorij langs de achterkant verlaten, ze waren volgens de

            pastoor veel te jong om te trouwen en de spelende kinderen aan de ingang van de

            pastorij moesten daar geen getuigen van zijn. 

            Het was nochtans niet van “moettes”.

            Jarenlang bakte het echtpaar brood voor zichzelf en voor anderen en voerde

            het ook uit. Later schakelden zij over op melk.

            De helft van hun leven trokken ze met paard en kar naar Mechelen.

            Jan en Virginia kregen twee zonen : Jan Baptist De Smedt junior (°Leest

            9/8/1913, +Mechelen 19/12/1981) en Albert De Smedt (°Leest 28/1/1916,

            +Brugge 8/10/2003)

            De leerlingen van het zesde jaar meisjesschool Leest deden in 1976 mee aan

            een prijskamp die door het ministerie was uitgeschreven. Het kwam er op neer,

            in samenwerking met de hele klas een studie te maken over de evolutie van hun

            dorp de voorbije 25 jaar. Het album van de meisjes van Leest behaalde de

            eerste prijs en één van hun rubrieken was gewijd aan :

            “Jangske Den Bakker

            Een paar jaartjes geleden leefde er in ons dorpje een zeer gekende volksfiguur.
            Jangske Den Bakker, zo werd hij door de mensen genoemd, was vanaf zijn prille

            jeugd al een echte Tijl Uilenspiegel. In gekke streken kon hij gemakkelijk een tien

            halen, want dat deed hij goed. Op een mooie zonnige dag had Jangske Den

            Bakker geen lust meer om te leren en hij beet een groot stuk uit zijn schoolboeken.

            De meester stond er streng naar te kijken maar Jan was hem te vlug af en de

            muizen in de klas moesten het gedaan hebben. Een muizenval stond er vlug

            maar de muizen waren er ook want de jongens van de hele klas brachten de

            volgende dag allemaal muizen mee. Ook de muizenval deed erg goed dienst.

            Maar toen er op een dag een platgereden muisje op de houten lessenaar lag had

            de meester het spelletje door. Jangske was er niet graag bij want hij kreeg

            van de stok en dat voelde je een week later nog.

            Jan werd ouder en ging steeds meer van kinderen houden.

            Hun iets moois beloven was zijn grote vreugde.

            Paardjes, koetjes en konijntjes werden allemaal beloofd, maar geen enkel kind

            heeft ze ooit gekregen want ’t was dan plots gestorven of ’t had maar 3 pootjes

            meer. Jaren en jaren gingen zo voorbij en op een mooie dag ging Jangske met zijn

            konijntjes, koetjes en paardjes naar de hemel toe. Maar bij de kindertjes blijft hij

            nog altijd bestaan.”      

In 1972 vierden Jan De Smedt en Virginia Van Crombruggen hun diamanten bruiloft. Op 4 mei 1972 sprak Stan Gobien, de secretaris van de fanfare St.-Cecilia, de volgende woorden uit :

“Beste jubilarissen,

Een lid van Cecilia wordt gevierd.                Niet alleen in de fanfare, ook daarbuiten

Geloof me dat ’t een feest is.                        is hij door iedereen gekend.

Vooral als ’t een paar zal zijn                       Om zijn goed humeur maar ook

dat altijd en steeds geliefd is.                      zijn fratsen zijn wereldbekend.

Jan De Smedt is de naam.                             Dat is toch wel een bewijs

Deze dag schijnt hem een wonder.             dat hij heel graag gezien is, 

Hij viert zijn diamanten bruiloftsfeest.      wijl zijn aard en zijn humeur

Hij verheugt zich dan ook bijzonder !        zo stralend bovendien is.      

En Virske zijn lieve vrouw,                            En is er ergens een goed glas bier,

is even fier als hij.                                         dan heeft hij ’t rap geroken,

Geloof me, dat ’t haar heel wat doet.       en  weet U nog, t’is kort geleën

Ze is dan ook even blij.                                dat hij zijn been heeft gebroken.

Met Leest vergroeid, allebei.                        Maar dat is alweer voorbij

Behoren ze bij elkander !                              Waarmee iedereen content is

Vraagt ge Jan : ‘Hoe is’t met Virske ?’            terwijl een gebroken been

dan zegt hij : ‘k’ben stapel van d’r !’             nog geen gebroken vent is.

Ze hebben voor elkaar geleefd.                    En nu vieren wij het jubileum          

Niets kon hun geluk verhinderen.                 van zestig huweljksjaren.

Samen hebben ze gewerkt,                           Zestig jaren hebben ze nu al

Samen hebben ze kinderen.                          met hun huwelijksboot gevaren.

Jan De Smedt is een man,                             Virske voer dapper mee.

die ’t leven wist te leven !                             Geen tegenslag kon hen hinderen.

En als Ceciliaan, heeft hij                              Zij hees de zeilen…klom in ’t want…

ook zijn beste krachten gegeven.                  Voor haar man en haar kinderen.    

Hij houdt ook veel van muziek.                     En vandaag hebben we slechts één wens:

Plezier ! Dat is je ware !                                Dat God u moge sparen.

Hij is zijn hele leven lid                                  U beiden en uw ganse kroost

van  St.-Cecilia, dé fanfare.                           voor ons lang mag bewaren.

En als oudste Ceciliaan,                     En dat nog een feest eens komt.

is hij onmisbaar voor de leden.         Dat we allen hier zijn

Zo is hij nu…vandaag de dag…          en dat we op U allebei

Zo was hij in ’t verleden.                   dan nog dubbel zo fier zijn.

Voor de fanfare staat hij pal.                        Dat U dan 65 jaar zult zijn getrouwd

Daar wist hij voor te werken.                        en men juicht langs alle kanten.

En waar het nodig was, wist hij         Dat dan Uw beider huwelijkskroonx

te ondersteunen en te sterken.         zal zijn versierd met BRILJANTEN !”

Tekst : Stan Gobien. 

            Jan Baptist De Smedt overleed te Leest op 23 augustus 1974.

            “...wij hebben hem gekend als een zeer actieve persoon, die zelfs tot op hoge

            ouderdom geen rust kende maar vol levensmoed onder ons leefde.

            De plichtsgetrouwheid, de zorgzaamheid die zijn leven droeg, de kinderlijke

            goedheid, de hartelijkheid, de rechtvaardigheid, waarmee hij zijn medemensen

            benaderde, het diep geloof dat al zijn levensdagen heeft getekend, waren de

            stille getuigen van een mens die zich in Gods handen geborgen wist...”

            dixit zijn doodsprentje.

            Virginie Mathea “Virske” Van Crombruggen overleed te Leest op 21 februari

            1979. (zie ook mei 1972)

Foto’s:

-Jan ‘Jangske’ De Smedt en Virginia ‘Virske’ Van Crombruggen met hun zonen Jan en Albert.

-De laatste echte dorpsfiguren : Virske en Jangske.

-Dit behoeft geen woorden voor zij die hem gekend hebben…

21-03-2012 om 17:33 geschreven door Marcel Van Hoof

1962 – 25 februari : Wafelslag van de Landelijke Jeugd.

            Geen klein karweitje dit jaar voor de Madeliefjes, niet alleen door het gewicht

            van de volle zakken, maar vooral door de ongenadige februarivorst, gepaard met

            wind- en sneeuwvlagen.

            De pastoor kreeg medelijden met de Zonnebloemen die na het lof nog met

            zware vrachten naar Bist, Heide en Alemstraat moesten.

            Hij schoot hen te hulp met zijn nieuw “Renaultje”.  

1962 – 25 februari : Arbeid Adelt

            De geplande jaarlijkse muziekavond op 25 februari ging wegens onvoorziene

            omstandigheden niet door en werd vervangen door een bal gevolgd  van een

            tombola bij Apers, café Zennebrug.

            Er was een flinke opkomst.

1962 – Maart : Aanrijdingen

            “In de loop van maart had er een aanrijding plaats. Ditmaal was onze

            dorpsgenoot C. De Prins het slachtoffer. Gelukkig was er enkel stoffelijke

            schade. Hetzelfde gold voor de Leestenaar V. Selleslagh.”

            “Op Schonenberg te Mechelen kwam onze dorpsgenoot Peeters Jan terecht tegen

            een personenwagen, die na te hebben stilgestaan bij het naderen van de

            bromfietser, rechts afzwenkte. Gelukkig  bezeerde Peeters zich niet te ernstig.

            “Een aanrijding deed zich voor te Mechelen tussen Mannaerts uit Mechelen en

            Vloebergh Jan, uit Leest.

            Zijn broeder Lodewijk die eveneens in de wagen had plaats genomen, werd licht

            gewond. Gelukkig liep alles niet kwaad af.

            Een tweede aanrijding had plaats op de steenweg op Antwerpen te Mechelen,

            tussen onze dorpsgenoot Polspoel Fr. En een personenauto.

            De wielrijder werd gewond.”

            (DB,maart 1962)

1962 – 11 maart : Ongelukkige val

            “Zondag 11 maart l.l. wanneer de genaamde Scheers J., op weg was naar zijn

            werk, gleed hij uit met zijn bromfiets en viel ten gronde.

            Resultaat : sleutelbeenbreuk.”

1962 – 11 maart : Gewestelijke Kultuurdag van de B.J.B.-meisjes

            Elke afdeling van het Gewest diende via een gedicht, een voordracht, zang

            of dans een onderwerp uit te beelden. De groep uit Leest koos voor ‘Vlaanderen’.

            Daarvoor hadden ze ‘Lamme’, ‘Tijl’ en ‘Nele’ uitgedost in hun specifieke kledij.

            Van de jury kregen ze een gemeend ‘proficiat’ toegemeten.       

            Op de ‘feestvergadering’ van de B.J.B.-meisjes werd Hilda Silverans gevierd.

            “…de verdienstelijke en zo geliefde leidster van de Madeliefjes was dit gegund.

            Het groot aantal aanwezigen toonde ruime sympathie voor leidster Hilda, en

            er werden liedjes gezongen, gedichten voorgedragen en een luisterrijke brief

            kwam als slot. Er wordt wel eens beweerd dat het ‘geschrevene’ blijft  maar dat

            kan ook ook waar zijn voor het ‘gezegde’. Dat heeft Hilda nu kunnen ervaren

            tijdens het voorlezen van een huldebrief. Een kaartje werd aangeboden met de

            handtekeningen van de aanwezigen, medevierders, waarop volgende tekst :

            ‘God plantte U als edelweiss op d’ oude rotsen van zijn volk, opdat de mensen

            die U vinden, een spoor ontdekken van zijn schoonheid nog hoger zouden klimmen

            tot zij belanden in de mateloze ruimten van zijn volkomenheid.’       

            De Band 1962 (enkel jaartal bekend). In hetzelfde verslag  werd volgende oproep

            gedaan : ‘…Lezers, zo gij een naaimachien hebt staan dat ge niet gebruikt omdat

            het kapot is of omdat ge er twee hebt, zeg het aan ons. De BJB neemt het over,

            maar betaalt niet meer dan 200 frank. (M.D.P.)

1962 – 18 maart : Schoolfeest meisjes

            Op zondag 18/3 ging dit feest door in de parochiezaal. De opkomst was

            overweldigend.

1962 – 25 maart : Rust Roest bracht “Leontientje”.

“Ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan werd een herdenkingsavond gehouden.

De keuze was gevallen op “Leontientje” van Felix Timmermans.

Rust Roest mocht andermaal op een zeer ruime belangstelling bogen, wat eens te meer bewijst dat zij aller sympathie geniet.

Moet het nog gezegd dat het zeer schone, indrukwekkend toneelwerk “Leontientje” een der mooiste is om zijn “eenvoud” en “betekenis”.

De opvoering ervan heeft het eens te meer bewezen, en zonder aarzelen mag onderlijnd worden dat de schare speelsters en spelers er in gelukt zijn er  een werkelijk “cachet” aan te geven.

Leontientje, vertolkt door A. Polfliet  mag als zeer geslaagd genoemd worden.

Het was wel gewaagd deze zware brok op haar schouders te torsen, maar niet alleen wist zij haar rol op degelijke wijze te vertolken maar naar behoren te beleven.

Als figuur was zij als uitgeknipt (?) en dan ook een hartelijk proficiat mag haar toegezonden worden. Met volharding zal zij nog schone resultaten bereiken.

A. Hellemans was toch wel de gedroomde pastoor uit de bloeiende Wijngaard. De toneelliefhebbers weten maar al te best dat deze toneelleider over uitzonderlijke talenten beschikt.

L. Hellemans vertolkte de reuzerol van Isidoor en op welke wijze. Kon het beter ?

Op zeer korte tijdspanne heeft hij bewezen over acteurstalent te beschikken en dat beloofd voor de toekomst.

Ook de andere rollen werden op degelijke wijze uitgebeeld door F. Van Neck (de vader), Hubert Selleslagh (Van Mol) en Denise Leukemans als een beste Sophie.

De Speelman en Dokter werden allebei behartigd door E. Beterams, de eerste inzonderheid als een pareltje voorgezet.

Ook uitspraak, stembuiging en algemeen spel was van de bovenste plank.

Zulks toont aan dat Rust Roest over een goede schare beschikt, een groep die niet alleen aan toneel doet uit vermaak, maar voor eigen ontwikkeling.

Dus alle lof voor regie en het ensemble.

Spijtig mag het toch genoemd worden dat van de “gebeurtenis” 40 jarig bestaan als

“herdenking” of “viering” niets te bespeuren viel, wat organisatorisch toch niet moeilijk moest zijn.

Ook een feestelijke uitdrukking draagt bij tot het gehele !

Moge Rust Roest ons nog vele avonden voorbehouden !!”

(DB,april 1962)

1962 – April : Nieuwe dirigent bij Arbeid Adelt

            De heer Van der Taelen die als muziekbestuurder ontslag had genomen werd

            vervangen  door de heer Geets uit Leest.

            (DB,april ’62)

1962 – 1 april : Jaarlijks kunstconcert van St.-Cecilia

            Dit onder leiding van Rik De Bruyn en samen met het Cecilia-zangkoor.

            Speciale gast : de T.V.-vedette Theo Van den Bosch.

            Inkom : 25 frank.

1962 – 15 april : Grote Filmavond georganiseerd door de N.S.B afdeling Leest.

            Locatie : zaal bij weduwe Huybrechts.

1962 – 22 april : Diefstal van rattenfuik

            Victor Huysmans uit Kapelle-op-den-Bos, muskusrattenvanger voor het

            Ministerie van Landbouw deed een klacht van de diefstal van een fuik

            die hij in de Molenbeek op het Hertsveld had geplaatst.

            (VVH) 

1962 – 24, 25 en 26 april : Retraite Eucharistische Kruistocht

            “Op deze drie dagen zal er voor de aangeslotenen bij de Eucharistische

            Kruistocht een halfgesloten retraite te Mechelen gedaan worden.

            Het vervoer  ’s morgens en ’s avonds wordt verzekerd door de inrichters

            en dit onder “geleide”.

            Een bijdrage van 30 frank plus een kleinigheids voor vervoer wordt gevraagd.”

            (DB,1962,Februari)

21-03-2012 om 17:28 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto : Lowieke Staal,  graag geziene gast op Leestse podia, naast intervieuwer Bob Van Baal.

1962 – Een auto-ongeval (Enkel jaartal bekend) 

            “Naar bekomen inlichtingen had er op de steenweg naar Putte een aanrijding

            plaats tussen twee auto’s, waarvan de ene toehoorde aan onze dorpsgenote

            Mejuffer M. De Prins.

            Gelukkig kwam zij er heelhuids van af.”

1962 – Nieuwe Muziekbestuurder bij Arbeid Adelt

            De heer Van der Taelen, die als muziekbestuurder zijn ontslag had genomen,

            werd opgevolgd door de heer Geets, afkomstig van Leest.

1962 – Jaarprogramma 1962 Vrouwengilde

            Godsdienstige Verwezenlijkingen:

            Gezinsretraite per briefwisseling van 4 tot 11 februari.

            Retraite voor gildeleden in Gooreind van 19 tot 22 februari.

            Plaatselijke lenterecollectie : zondag 11 maart.

            Kapellekenshulde in de meimaand.

            Plaatselijke herfstrecollectie : zondag 23 september.

            Bedevaart naar Scherpenheuvel en Leuven : donderdag 4 oktober.

            Algemene Vergaderingen:

            Zondag 11 februari : voordracht : “Rust, een levensnoodzakelijkheid”.

            Zondag 8 april : voordracht : “Is onze menselijke omgang fijn en voornaam ?”

            Zondag 1 juli : voordracht : “Levenskunst”.

            Zondag 9 september : voordraacht : “Film en TV een modern probleem”.

            Zondag 14 oktober : voordracht : “Meer vrije tijd-betere geldbesteding”.

            Lesnamiddagen:

            Op donderdag 15 februari : vergadering voor moeders van Eerste

            Communiekantjes.

            Op 21 februari : nieuwe kaasbereidingen.

            Woensdag 14 maart : “Ben ik een goede gastvrouw ?”

            Woensdag 24 oktober : Fruitbereidingen met inlands fruit.

            Woensdag 21 november : opknappen van manskledij.

            Uitstappen:

            In april naar de provinciale gildedag en einde juni bedevaart : een uitstap naar

            Banneux, Spa en omgeving.

            Augustus : uitstap voor moeders en kinderen en op 13 september een bezoek aan

            een inrichting.

1962 – Januari : Storingen

            “Nu de auto’s en bromfietsen verplicht werden “een ontstoring” aan te brengen

            ten einde de televisie-kijkers niet langer meer te “ambeteren”, mag er toch

            eens op gewezen worden, dat tijdens het godsdienstonderricht, gedurende de

            H. Mis des ’s zondags, de storing zou dienen uitgeschakeld, veroorzaakt door het

            omhalen van stoelgeld onder de bedoelde predicatie.

            Het vergt geen uitgaven, neen...slechts wat goeden wil.” (DB,januari 1962)

1962 – Zondag 14 januari : Toneel B.J.B.-Meisjes

            Talrijke opkomst voor het komisch detectievespel van Jef Heirband “Zes meisjes

            op een eiland”.

            In de rolverdeling : o.a. Jeanne Beullens, Hilda Silverans, Elza Lambrechts en

            Jeanne Van de Poel.

            Passages uit een verslag in De Band :

            “…terwijl Juliette Romers (Beullens Jeanne) neergestreken lag op het divan, werd de

            ‘proloog’ gehouden, waarvan maar zeer weinig kon verstaan worden door het rumoer

            In de zaal…”

            “…een beoordeling geven over elke der speelsters ware moeilijk, want allen zonder

            onderscheid waren vast inzake rolkennis, zuivere uitspraak en ongedwongen in spel

            en mimiek, én houding…

            “…als opgeefster mag hier zeker vernoemd worden Raf Selleslagh, van wie geen enkel

            woord van uit de zaal kon opgevangen worden, wat een prestatie mag genoemd

            worden…” 

1962 – 15 januari : Jaarlijks Teerfeest Boerengilde

            Een traditioneel feest met een mis voor de afgestorvenen van de Gilde, een

            welkomstwoord door voorzitter en proost.

            Laatstgenoemde bood de ontslagnemende voorzitter het erevoorzitterschap aan.

            Dhr Stuyck kwam spreken over “Landbouwinvesteringsfonds” :

            “Deze instelling ingevoerd in april 1961 vervangt het toelagestelsel. Het komt tussen

            als borg bij leningen en geeft rente-subsieies met beperkte duur. Personen met als

            hoofdberoep land- of tuinbouwer kunnen voor de duur van 9 jaar installatiekrediet

            bekomen voor omschakeling van het bedrijf of aankoop van machines voor 5 jaar,

            doch er wordt geen tegemoetkoming gedaan voor aankoop van gronden indien

            voldoende verantwoord.”  

            A. Van den Brande werd gekozen tot nieuwe voorzitter en A. Verbruggen tot

            ondervoorzitter.

1962 – 27 januari : Dansfeest Boerenfront

            “Op zondag 27 januari l.l., werd in de zaal Van den Eede een dansfeest gegeven

            voor leden en sympatisanten.

            De “Boerenkapel” van Leest verzorgde het muzikaal gedeelte, en na heel wat

            lustige deuntjes te hebben afgedanst ging iedereen zeer voldaan huiswaarts.

            Anderzijds werd het jaarljks teerfeest gegeven op zondag 11 februari. Ook dat

            was een zeer geslaagd samenzijn..” (DB,1962)

1962 – 27 januari : Een hond in de kerk

            “Af te keuren

            Tijdens de H. Mis van 8 uur op zondag  27 januari l.l., werd meer dan

            waarschijnlijk, en dit opzettelijk, een hond de kerk ingeloodst.

            Het is meer dan begrijpelijk dat de Z.E.H. Pastoor resoluut de aandacht vestigde

            op het strafbare van deze daad, een uitlating die wel zal ingeslagen zijn.

            Inderdaad, sancties zijn voorzien door het strafwetboek, Boek II, titel II, en wel

            Artikel 143 betreffende “Stoornissen”.

            Langs deze weg is er reeds een paar keer op gewezen dat “stoornissen” tijdens

            het godsdienst-onderricht volledig uit den boze zijn.

            Het spreekt vanzelf dat het voorgevallene door iedereen ten zeerste wordt

            afgekeurd.” 

            (DB,1962)  

1962- 10 februari : Teerfeest Rust Roest

            “De leden van de toneelvereniging hadden hun teerfeest op 10 februari l.l. in hun

            lokaal bij Frans De Laet, Dorp.

            Buiten de zeer goed verzorgde spijskaart ontbrak het er niet aan leute.

            Thans weer paraat voor een volgend optreden, want er werd door de voorzitter

            medegedeeld dat dit jaar het 40-jarig bestaan van de vereniging op waardige

            wijze zou worden gevierd.

            Veel succes !” (DB-1962)

1962 – 12 februari : Milac avond  in het parochiehuis.

            Met de nieuwste “cabaret-revue” van en met Johnny Steggerda.

            Optredens van Lowieke Staal (foto), ‘van de zangrevelatie 1961 Ankie Ritzy, de

            fantaisiste Sylvia Vanloo, de xylophoon virtuoos Leon Dongenaers, Bob

            Poortmans en orkest, de internationale clows Dussy & Baba en de parodisten

            Ronny & Tony. ‘

            In Leest werd altijd met veel verwachting uitgekeken naar het optreden van

            Lowieke Staal (geboren te Hoboken in 1903 en er in 1991 overleden).

            Deze Vlaamse revue-artiest, komiek en cabaretier leed aan achondroplasie en

            was amper 1,27 m groot maar zeer geliefd bij het Leestse publiek.

            Hij trad ook vaak op met Jaak De Voght en Kees Brug. Zijn eeuwige bolhoed en

            sigaar maakten deel uit van zijn podiumact.

            Lowieke Staal werd begraven op het Schoonselhof.

20-03-2012 om 12:50 geschreven door Marcel Van Hoof

            De Zusters Annunciaden van Leest (ook november 1953)

            De zusters Annunciaden van Huldenberg kwamen zich in 1938 te Leest

            installeren, in hun nieuwe klooster naast de meisjesschool.

            Voordien reeds stonden ze hier in de klas, sinds 1932, in de schoollokalen die

            ze hadden laten optrekken.

            In september dat jaar hadden ze een bewaarschool opgestart. Er was toen nog

            onvoldoende geld voor de bouw van een klooster en de eerste zusters, Gonzaga

            (°Ravels 13/1/1893) en Wivina, verbleven in het klooster van Hombeek.

            Ze namen elk een kleuterklas voor hun rekening.

            In 1937 werd een aanvang genomen met de bouw van hun Klooster,dat ze in 1938

            zouden betrekken.

            In 1933 werd er een leerkracht ziek in de bestaande lagere meisjesschool

            en toen die ontslag nam, kwam er een zuster in haar plaats : zuster Alberica,

            (°Bierbeek 4/11/1893) die eveneens te Hombeek verbleef. Tot in 1938 zou deze lieve

            zuster samen met de twee kleuterleidsters elke dag  te voet de afstand Hombeek-

            Leest en terug afleggen. Met veel geduld zou zij de kinderen jarenlang de eerste

            beginselen van de lees-, schrijf- en rekenkunst bijbrengen.

            Rond Pasen 1937, toen een andere leerkracht van de lagere meisjesschool

            op pensioen ging, werd die vervangen door een tweede zuster, Virginie (°Merksem

            8/12/1895), die nog een tijdje met de andere zusters te Hombeek zou verblijven.

            In september 1937 werd zuster Wilfrieda aangesteld tot overste van het klooster

            te Leest.

            Van 1941 tot 1943 was zuster Emeria kleuterleidster.

            Ze werd vervangen door zuster Annunciata (°Antwerpen 3/12/1911).

            Op 6 januari 1938 , ruim 5 jaar nadat de eerste zusters hun bewaarschool openden,

            was het nieuw gebouwde klooster bewoonbaar en werd het door 5 zusters

            betrokken. Later, in 1944, werd er een 6^de zuster als hulp aan de groep

            toegevoegd : zuster Tarsilia.    

            In september 1959, n.a.v. het ontslag van zuster Virginie, kwam zuster Michelina

            (Leonie ‘Nieke’ Verstappen, °Geel 06/10/1900, + Geel 13/02/1982) naar Leest.

            “…onverwachts is zuster Nieke van ons heengegaan. Geheel in haar stijl. Stilletjes

            en onopgemerkt bewoog zij in ons midden. Onopgemerkt is zij heengegaan, in haar

            slaap ontslapen. ’t Was zeker de eerste keer dat ze iedereen hier deed opkijken.

            Thuis had zij het al geleerd, dat het leven een weg naar God is. Haar thuis was

            als zovele andere in de ‘vrome Kempen’. Hebben de meesten van ons die niet gekend ?

            Een kroostrijk gezin, stille en rustige mensen eenvoudig maar tevreden met elkaar,

            één aan de arbeid en één in het gebed. Want zo lang en zwaar kon de arbeidsdag

            niet zijn of in de avond, voor het slapengaan werd alles en iedereen stil. Dan werd er

            gebeden. Dan werd het huis een heiligdom. Wij hoeven de ogen maar dicht te doen en

            nog zien wij het beeld van vader en moeder zoals zij thuis baden, nog horen wij de

            biddende stemmen gaan door de huiskamer, nog zien wij het kaarslicht flikkeren in de

            halve duisternis en nog zien wij van alle kanten de heiligen vanuit hun vergulde lijst

            op ons neerkijken en meebidden.

            Geen wonder dat in zulke gezinnen de kinderen opgroeiden tot diepgelovige mensen

            en dat vele priester- en kloosterroepingen er hun voedingsbodem vonden.

            Twee priesters en drie religieuzen, zoals bij zuster Nieke thuis, dat is toch een

            ongewone weelde.

            …”

            (Zusters Annunciata en Adelwina in DB van maart 1982 nav het overlijden van hun

            Medezuster).

            Onder het beleid van zuster Michelina werd, in samenwerking met de gemeente, de

            schoolbus Ingelegd. Gevolg : een grotere bloei voor de school.

            (DB,1973)

            Bij het “herstructureringsplan” der zusters Annunciaden, werd die school en

            het klooster in 1973 overgenomen door de parochie.

            De drie laatste zusters : Michelina, Annunciata en Adelwina verlieten Leest

            om hun splinternieuw rusthuis in Hadschot (Geel) te vervoegen.

            (LG,blz.159) 

            Op 12 juni 2003 overleed zuster Adelwina (geboren te Geel op 7 december 1918 als

            Rosa Mols),in haar slaap,op 85-jarige leeftijd. Ze had er 55 jaar kloosterleven opzitten.

            Te Leest was ze door generaties kleuters en lagere-schoolmeisjes beter gekend

            als de zuster van de keuken. Ze was een harde werkster : wassen, plassen,

            schrobben, schuren, koken en de tuin, ze deed het allemaal zelf. Jarenlang.

            Reeds vroeg weeskind werd ze opgenomen in het kindertehuis bij de zusters

            Anunciaden in Geel en bleef er tot haar 21^ste jaar.

            Daarna ging ze werken, het waren de oorlogsjaren, op de boerderij en in de

            kinderkribbe bij de gasthuiszusters. Eerst op haar 27^ste jaar trad ze binnen in

            het klooster van Huldenberg. Te Leest zou ze 21 jaar lang verblijven.

            (Kerk en Leven, 16/7/2003) 

                                      De Zusters Annonciaden

In 1787 stichtte pastoor De Clerck de ‘Schoole van Bermhertigheyt’ te Veltem.

Hij was een charismatisch man, die aangegrepen door de armoede van de bevolking, iets wilde doen voor de onwetende kinderen en de zieken van de parochie. Tijdens een eucharistieviering op Drievuldigheidszondag zou hem ingegeven zijn dat hij drie kloosters moest bouwen. Voor de eerste vier juffrouwen schreef de pastoor eigenhandig een regel, een manuscript dat nog altijd in Veltem bewaard wordt.

Deze eerste zusters waren nog niet als religieuzen erkend. Pastoor De Clerck zal pas in 1816 kloosters stichten in Reninge (zijn geboortedorp) en in 1824 in Buken.

Door een decreet van kardinaal Sterckx, aartsbisschop van Mechelen, werden de ‘Vrome dochters van de scholen van Bermhertigheyt’ in 1833 erkend als zusters Annonciaden of Annunciaden. Die orde was niet onbekend in ons land. Het is een contemplatieve orde die in 1502 in Frankrijk gesticht was door Jeanne de Valois, de oudste dochter van Lodewijk XI.

Voor de Franse Revolutie telde deze orde meer dan 50 kloosters in Frankrijk, Vlaanderen en Duitsland. Momenteel bestaat van de orde nog het monasterium ‘Magnificat’ te Westmalle. Uit de lokale statuten van pastoor De Clerck en de Regel van de Orde kwam een nieuw type van religieuzen tot stand : de Apostolische Annonciaden of Annunciaden met een zeer oprechte spiritualiteit.

‘De eigenheid van onze regels is het zich eigen maken van Maria’s denken, zeggen en doen zoals in het Evangelie beschreven staat. Dit houdt de streefnorm in, in Maria getransformeerd te worden. Wie een zuster Annonciade ziet, zou Maria moeten zien’, vertelde zuster Reinhilde, overste van het moederhuis te Veltem in 1983 (13 april) aan een journalist van Gazet van Antwerpen ter gelegenheid van de 150^ste verjaardag van de zusters Annonciaden. 

Bijgevoegd :

-De zusters leefden mee met het wel en wee van de dorpsbewoners.

-Het kloostergebouw van de Annonciaden in Huldenberg.

20-03-2012 om 12:08 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto : zuster Annunciata.

1961 – 4 november : Chinees Bal van St.-Cecilia

            Op zaterdag 4/11/61 organiseerde de Koninklijke Fanfare Sint Cecilia in de zaal

            bij de weduwe Huybrechts een Chinees Bal.

            Toegangsprijs : 50 fr. Het orkest “Bavaria” zorgde voor de leute.

1961 – 11 november : Diefstal draadaanspanners voor weide-afsluiting.

            Langs het spruitenveld in de Hertstraat van landbouwer Ludovicus Polspoel

             (°Heffen,10/6/1908, wonende Blaasveldstraat 1) waren 10 draadaanspanners

            voor zijn weideafsluiting gestolen, alle doorgeknipt en verdwenen.

            Ze hadden een waarde van 32,5 frank per stuk.

            (VVH)

            Ludovicus Polspoel was gehuwd met Henriette Reyniers. Hij overleed te Leest

            op 16 maart 1993.

            “…onze dierbare echtgenoot, vader en grootvader stamde uit een sterk geslacht.

            Reeds zeer jong moest hij de ‘hand aan de ploeg slaan’. En sindsdien beleefde hij

            de oude spreuk ‘Arbeid Adelt’. Hierbij vond hij steeds grote voldoening. Maar eens

            de dagelijkse taak volbracht, genoot hij met volle teugen van het gedane werk, de

            liefde van voor zijn gezin, zijn kinderen en kleinkinderen…”

1961 – 9 oktober : Vergadering Boerengilde

            De onderpastoor hield een toespraak over de ‘rozenkrans’. ‘In onze meeste

            gezinnen hangt de Paternoster nog ten toon aan de muur in de huiskamer,

            maar dat is niet genoeg, hij moet van de nagel afkomen, er moet aan gebeden

            worden gedurende de wintermaanden en vooral in de maanden die thans vol

            spanning zijn : BIDDEN WE VOORAL VOOR DE WERELDVREDE ! zodoende behouden

            we onze schone, biddende boerengezinnen en kunnen we met betrouwen de toekomst

            tegemoet gaan.’

            De uiteenzetting van de heer Van Assche voor het technisch gedeelte werd als

            volgt samengevat : ‘Niettegentaande de slechte prijzen die de voorgaande zomer

            voor de sla betaald werden, is deze teelt doorgaans genomen nog steeds lonend, en

            gaat de vraag naar dit vitaminen rijk voedsel samen met tomaten in stijgende lijn,

            daar de vraag naar witte, rode en groene kool steeds achteruit gaat.

            Wat betreft de keuze van sla, er zijn de laatste jaren 37 nieuwe soorten op de

            markt gebracht.’

            Datzelfde jaar gaf ‘de heer Hellemans’ (Alfons ??) een voordracht over

            ‘Hoeveinrichting’ :

 “Om over nieuwbouw en openlucht stallen te spreken zoals in de Kempen zijn onze bedrijven doorgaans te klein, zegde spreker.

Van meer belang is de aanpassing en verbetering van bestaande hoevegebouwen en de toelage verleend voor deze. Achtereenvolgens besprak hij  :

De Verluchting van de stallen, door het aanbrengen van draineerbuizen en trekschouwen om vochtigheid te weren en temperatuur te regelen.

Verlichting  : 1 vierkante meter venster is nodig voor 10 vierkante meter grond oppervlakte. Licht ontsmet en doodt de ziektekiemen.

Bevloering : kort ligbed in poreus materiaal, voedergangen en krib in harde steen, doch niet te glad, plaatsen van reukafsluiter tot het weren van amoniakgeur uit de aalput. Voor deze werken wordt tot 25% toelage verleend.

Zoldering : bij voorkeur in geklikt hout…” 

1961 – Vrijdag 1 en zaterdag 2 december :  Door de zorgen van de KWB bracht

            ‘Sinter Klaas’ een bezoek aan de Leestse kinderen.

             Een traditie waarmee ze opnieuw aanknoopten van voor een paar jaar terug.

            (DB) 

1961 – 3 december : Toneel Rust Roest

            Opvoering van “Sloep zonder Visser”, een stuk in drie bedrijven van Alejandro

            Casona. Met gastoptreden van de Mechelse Berta Willems.

            Regie : Alfons Hellemans.

            “De opvoering van “De Sloep zonder Visser” door deze toneelkring voor het

            voetlicht gebracht, mag als zeer geslaagd genoemd worden. (...)

            Rust-Roest mocht zich trouwens verheugen over een zeer talrijke opkomst,

            wat eens te meer bewijst dat zij steeds de belangstelling van de toneelliefhebbers

            blijft genieten...” (De Band,1962)

1961 – 17 december : Teerfeest “Arbeid Adelt”.

            Naar jaarlijkse gewoonte vond het teerfeest van de K.F. Arbeid Adelt plaats.

            Het werd voorafgegaan door een muzikale optocht door het dorp.

1961 – 24 december : Kinderkerstfeest Sint Cecilia

            Op zondag 24/12/1961 werd aan de kinderen van de Sint Cecilialeden een

            groot Kerstfeest aangeboden.

            Ruim 100 kinderen werden vergast op een mooi geschenk, lekkernijen en

            speelgoed.

            Ettelijke smaakvolle nummertjes werden opgevoerd, ze werden aangeleerd

            door de Juffers Godelieve en Paula Bradt.

            De jongens stonden onder de leiding van meester Hendrickx.

            Al sedert 1956 organiseerde de fanfare voor de kinderen van de leden en voor

            de leerling-muzikanten een kinderfeest in december. Met de opbrengst van de

            tombola van het ledenfeest werden geschenken gekocht. Voor de kinderen werd

            een speciaal ontspanningsprogramma samengesteld waarbij de leerling-muzikanten

            vaak een optreden verzorgden.

1961 – Op 31 december telde Leest  1862 inwoners en 447 woningen.

            Daarvan waren 141 landbouwexploitaties en 36 handelshuizen.

            Bouwdatum :

            35,12% of 157 van de woningen dateerde van de periode tussen 1919 en

            1945. 19,5% of 87 woningen van na 1945, 17,67% of 79 huizen waren gebouwd

            voor 1850.

            34,22% of 153 woningen waren gezonde woningen.

            De rest was weinig konfort biedend tot ongezond en zeer slecht.

            71 woningen werden bewoond door twee gezinnen, 1 door 3 gezinnen.

            210 woningen of 47% had te kampen met voortdurende vochtigheid.

             Uitrusting van de woningen:

            Water

            Open waterput : 152

            Pomp met slecht water : 202

            Aantal woningen die waterput of pomp met andere woningen deelden : 48.

            Goed water : 93.

            Afvoer

            Bovengrondse afvoer : 170

            Ondergrondse afvoer naar gracht : 101

            Ondergrondse afvoer naar sterfput : 148

            Aangesloten riolering : 28.

            Sanitaire installatie :

            Houten bril boven alput : 331 waarvan 12 in woningen na 1945 gebouwd.

            Engelse WC zonder spoeling : 99.

            WC met spoeling : 13.

            Onbekend : 4.

            Geen eigen WC : 10.

            Electriciteit : alle woningen.

            Aantal eigenaars : 373.  Aantal huurders: 74.

            (De Band-1961)

1962 – Militielichting 1962

            Gobien Jan, Juniorslaan 72.

            Huysmans Leo, Winkelstraat 18.

            Nuytiens Albert, Dorpstraat 33.

            Polspoel Alfons, Blaasveldstraat 1.

            Selleslagh Louis, Bist 1.

            Selleslagh Victor, Juniorslaan 68.

            Van de Vondel Jan, Kouter 31.

            Van de Vondel Willy, Kouter 31.

            Van Nuffel Paul, Grote Heide 9.

            Van Winghe Lud., Alemstraat 6.

            Vloebergh Jozef, Dorpplaats 7.

            Vloeberghen Frans, Scheerstraat 3.

            Verbruggen Hyron., Tiendeschuurstraat 6.

1962 – Zilveren Kloosterjubileum

            “Een gebeurtenis die voor eenieder voorbij is gegaan en in alle intimiteit

            plaats had, is het Zilver Kloosterjubilee van eerwaarde Zuster Annunciata.

            Omwille van het privé-karakter dezer viering door de kommuniteit, is het ons

            onmogelijk hierover een omstandig verslag te geven.

            Evenwel willen wij toch de aandacht vestigen van onze lezers dat de gevierde

            reeds een twintigtal jaren onverdroten haar beste krachten ten dienste heeft

            gesteld van het vrij onderwijs, en inzonderheid van de kleinsten onzer

            schoolgaande jeugd van de gemeente Leest.

            Wij bieden eerbiedig onze welgemeende gelukwensen aan Zuster Annunciata

            en drukken de vurige hoop uit haar nog vele jaren in onze gmeente te mogen

            begroeten.

            (DB,1962)

20-03-2012 om 11:56 geschreven door Marcel Van Hoof

Foto : Jan Spinnael.

1961 – 15 juli : Start Bivak Chirojongens

            Locatie : Sint Willebrordushof Schilde.

1961 – 17 juli : Joannes Baptista V.F.C.H. VERBIST werd onderpastoor te Leest.

            Hij was een neef van oud-minister A. Verbist (°1888,+1974).

            Joannes Verbist werd geboren te Turnhout op 17 oktober 1934 en priester gewijd te

            Mechelen op 09/07/1961, Leest werd zijn eerste benoeming.

            In Leest zou hij in totaal dertig  kinderen dopen en hij was de eerste proost van de

            KBG.

            Vijf jaar later werd hij onderpastoor in de O.L.Vrouwparochie te Vlierbeek om in 1990

            een pastoorsbenoeming te krijgen in Tielt-Winge.

            In 1994 werd hij parochieadministrator te Glabbeek-Zuurbemde.

            In 2004 ging hij op rust en verbleef toen in Goetsenhoven bij Tienen.            

1961 – Van 26 juli tot 2 augustus : Bivak Landelijke Jeugd Meisjes

            Locatie : Sint Pieters-Rode bij Aarschot. Waren ze vorig jaar nog in een oude schuur

            gelogeerd, de tegenstelling kon niet groter zijn, dit jaar betrokken ze een prachtig oud

            kasteel, inclusief met ophaalbrug en schietgaten. Zondag was bezoekdag.

1961 – Augustus – De Band : Ongeval

            “Het mistig weder was oorzaak van een ongeval dat één onzer dorpsgenoten

            overkwam. Door de mist misleid kwam Jan Spinnael uit de Dorpsstraat in een

            gracht terecht en liep verschillende verwondingen op, zodat geneeskundige

            zorgen dringend nodig waren.

            Alhoewel alles zich bepaalde tot diepe vleeswonden was hij er zeer erg aan

            toe.

            Aan de sympathieke jongen kunnen wij slechts toewensen dat hij vlug en algeheel

            moge herstellen.”

            Jan Spinnael (foto) was geboren te Leest op 7 juni 1934 en hij overleed er in zijn

            huiskring op 19 juli 2004. Jan was gehuwd met Fransine Van Eekel.

1961 – 29 augustus : Dronken bestuurder bedreigt garde met mes

            Midden in de Kouter vesperde rond 22u30 een lichte vrachtwagen alle verkeer.

            De bijgeroepen veldwachter vond de bestuurder dronken en ruggelings

            uitgestrekt op de bank in zijn onverlichte voertuig. Hij weigerde dat te verlaten

            en toen de garde hem wou dwingen greep hij naar een mes onderwijl

            bedreigingen uitend. De garde riep de hulp in van zijn collega Mampaey uit

            Heffen en samen slaagden ze er in hem naar de “gemeentelijke veiligheidskamer”

            over te brengen.

            De man, een opkoper van oude metalen uit Willebroek, weigerde de bijgeroepen

            dokter Stuyck bloed te laten trekken.

            Hij bleef een nachtje ontnuchteren in “den amigo”. Zijn voertuig werd door

            Garagehouder Ceuppens naar het gemeenteplein overebracht, zijn (zak)mes

            in beslag genomen en proces verbaal opgemaakt.

            (VVH)   

1961 – 30 september : Poging tot inbraak

            Toen het echtpaar Jan Alfons De Boeck-De Prins (Winkelstraat 8) aanwezig was

            op het huweljksfeest van hun zoon in Humbeek werd er ’s nachts een grote

            steen door het raampje boven de deur naar binnen gegooid. Gelukkig hadden

            ze een vriend, Victor Van den Brande uit Hombeek, te logeren gevraagd om

            tegelijkertijd hun woning te bewaken. Die is onmiddellijk opgestaan en heeft

            het licht aangestoken waarop de dader  het hazenpad koos.

            De daaropvolgende morgen vond men nog een baksteen terug tussen het

            rolluik.

            (VVH)

1961 – 14 oktober : Gouden Bruiloft echtpaar De Greef-Lauwens

            “De bewoners van de Scheerstraat hadden voor een puike versiering gezorgd,

            want de feestelingen werden er ten zeerste geacht en bemind.

            Om 10 u trokken zij met hun familielieden stoetsgewijze naar de kerk om er een

            dankmis bij te wonen en werden door de zieleherder van harte nog vele jaren

            toegewenst.

            Na de kerkelijke plechtigheid was de ontvangst op het gemeentehuis, alwaar de

            heer burgemeester op zijn typische manier het echtpaar toesprak en besloot met

            een heildronk en het aanbieden van een geschenk.

            In familiekring werd er dan gefeest, maar ook ’s avonds was iedereen present

            en al spoedig in de feestkroes verdwenen...” (DB-1961, november)

1961 – 15 oktober : Kleine Landeigendom

            Op zondag 15/10/1961 had om 10u30 een vergadering plaats in de zaal St.-

            Cecilia.

            Deze bijeenkomst werd belegd met het doel alle belangstellenden op de hoogte

            te brengen inzake “opruiming” krotwoningen, “bouwen of kopen” van kleine

            landeigendommen, “bouwpremiën” e.a. en ook de “drinkwatervoorziening” in

            de gemeente.

            Het initiatief was genomen door het gemeentebestuur.

1961 – 29 oktober : Viering Kristus Koning

            “Op zondag 29 oktober kwamen alle bestaande organisaties samen aan het

            kapelleke van de Juniorslaan en begaven zich in optocht langs de Dorpstraat en

            het Dorp naar de kerk.

            Voorafgegaan door de Oud-strijders met vaandel en de Koninklijke Fanfare Sint

            Cecilia volgden dan de kinderen van de gemeenteschool, de B.J.B., K.W.B.,

            Kruistochters, Landelijke Jeugd, Vrouwengilde en Chiro om de stoet te laten

            besluiten door de Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt.

            Tijdens de optocht werden om de beurt marsen uitgevoerd door beide

            muziekkorpsen.

            Onder het lof had de toewijding aan Kristus Koning plaats en werd door de

            Chiro een feestnamiddag gegeven in het parochiehuis.” (DB, november 1961)

1961 – 1 november : Dodenhulde

            Woensdag 1 november had naar jaarlijkse gewoonte de dodenhulde plaats.

            Onder het spelen van een treurmars, dit jaar de Sint Cecilia, ging het naar het

            gemeentekerkhof  alwaar een redevoering werd gehouden door een afgevaardigde