1936 – Zondag 21 en maandag 22 juni : Gouden Priesterjubileum pastoor Beuckelaers
“Te Leest. Op zondag en maandag 21 en 22 juni e.k. zullen er in genoemde gemeente groote jubelfeesten doorgaan, ontworpen tot viering van het gouden priester-jubileum en het zilveren jubileum van Z.E.H. Beuckelaers, pastoor te Leest.
Op zondag 21 juni e.k. ten 2 ure hebben we alzoo een grooten prachtigen feeststoet, bestaande uit tal van folkloristische, historische en godsdienstige taferelen en groepen.
Op maandag 22 dezer, zullen de feestelijkheden onder meer voortgezet worden met een zeer aangename en afwisselende Vlaamse kermis, op de koer en in de lokalen der Zustersschool. Zonder uit de biecht te klappen meenen we wel te mogen aanstippen, dat gansch Leest als om strijd ijvert om genoemd, dubbel jubileum, zoo heerlijk mogelijk te maken en schitterend te doen gelukken. Op tijd en stond daarover nog wel wat.
Z.E.H. Beuckelaers Is geboren te Antwerpen op 5 mei 1861, trad in het Groot Seminarie den 28 september 1882 en werd tot priester gewijd den 19 juni 1886 en tot leeraar benoemd in Sint Bonifacus gesticht te Elsene op 16 augustus van hetzelfde jaar. Op 6 maart 1911 kwam hij als pastoor naar Leest, waar hij alras de genegenheid en ’t vertrouwen van eenieder had gewonnen en nog geniet door een waar liefdevol priesterhart voor iedereen. Feit waarvan de boven voorspelde jubelviering de beste getuigenis zal afleggen."
Dubbel jubileum van den Z.E.H. Beuckelaers te Leest
“De Zeer Eerwaarde Heer Jozef Maria Beuckelaers werd geboren te Antwerpen op 5 mei 1861 ; studeerde in de sinjorenstad bij EE. PP.Jesuieten, te Carlsborg bij de Broeders van de Christelijke scholen en te Mechelen in het Klein en Groot Seminarie; werd hij priester gewijd op 19/6/1886. Door Z. Em. Kardinaal Goossens werd de jeugdige leviet tot professor benoemd op 16 augustus 1886, in het Sint Bonifaciusgesticht te Elsene, om reeds zeven jaar later tot pastoor te worden aangesteld in een nieuw te stichten parochie van den H. Rozenkrans te Ukkel-Langeveld. Door zijn ijvervolle toewijding deed hij zich hier opmerken en werd op 11/3/1911 tot pastoor benoemd te Leest. In deze parochie ontplooide hij zijn volle gaven en bekommerde zich vooral om den luister en den pracht van het huis Gods en om een bloeiend godsdienstig leven.
Van 1915 tot 1919 herstelde hij de schade aan kerk en pastorij toegebracht door den oorlog ; in 1917 begiftigde hij de kerk met een prachtigen kruisweg ; in 1924-1925 liet hij door den heer Steyvaert, van Schaarbeek, 22 heel mooie kerkramen plaatsen en in 1925 werd de parochie heerlijk geschilderd ; in ditzelfde jaar kwam, door toedoen van Z.E.H. Beuckelaers, de elektrische verlichting in de parochie, ter gelegenheid van de tienjaarlijksche H. Missie ; in 1926 werd het orgel vergroot en gansch vernieuwd. Onder zijn pastoorschap beleefde Leest drie prachtig geslaagde H. Missies : in 1915, gepredikt door de EE. Paters Minderbroeders Didakus en Jozef ; in 1925 door de EE. Paters Redemptoristen Geerbaert en Ickx en in 1935 door de Paters derzelfde Orde, Van de Steen en De Clercq. Onder zijn leiding bloeiden in de parochie congregaties, communiebond en Eucharistische Kruistocht en steeg het jaarlijks H. Communiën van 10 tot 36.000.
Leest zal a.s. zondag 21 juni zijn voorbeeldigen herder luisterrijk vieren : ten 2 ure trekt een stoet met prachtige kostumeering door de straten van de parochie. ’s Maandag wordt ten 10 ure een plechtige dankmis opgedragen door den jubilaris en rond 4 ure wordt een kapel gewijd door de parochianen gebouwd ter ere van Ste Apollonia, ter gelegenheid van het zilveren pastoorsjubileum en het gouden priesterfeest van hun herder. De plannen van deze zeer mooie kapel werden opgemaakt door den heer architect Schaerlaekens.
Feestprogramma
Ter gelegenheid van het gouden priesterjubileum en het vijf en twintigjarig pastoorschap van Z.E.H. Beuckelaers te Leest, zijn onder meer de volgende feestelijkheden ontworpen. Op zondag 21 juni 1933, ten 2 ure, groote en prachtige feeststoet, bestaande uit folkloristische, historische en godsdienstige groepen. Op maandag 22 dezer voortzetting der feestelijkheden en groote Vlaamse kermis op de koer en in de lokalen der Zusterschool. Wie van aangenaam vermaak en luimig plezier houdt, bezoekt beslist dien dag de Vlaamsche kermis, waar het aangenaam zal toegaan.”
De krant van 23 juni : Z.E.H. Beuckelaers, Pastoor te Leest
“Onder en bij een Congoleesche hitte, heeft het naburige Leest zondag ll. op een ware sympathieke en aangename wijze het gouden priesterjubileum van zijn waardigen herder herdacht en gefeest. Gansch de gemeente, zoo de dorpskom tot de verst afgelopen uithoeken waren bevlagd met feestfestoen en heil- en jubelwenschen behangen. Tot de hagen en kanten der veldwegen waren met vlagskens getooid ter eere van Pastoor Beuckelaers, die dien dag niet alleen het groote weldoende geluk mocht smaken van vijftig jaar in den dienst des Heeren te staan, maar ook in zich het gevoel mocht dragen van in geweten en met zijn beste kunnen een kwaart eeuws gewerkt te hebben aan het geestelijk en stoffelijk heil van al zijne brave Leestenaars, zonder onderscheid. Dat hadden ook zijne parochianen blijkbaar ingezien en volkomen begrepen, daarvan getuigde de eensgezinde samenwerking zondag ll. luid sprekend. Op 15 maart 1911 hadden zij hun nieuwen herder, Pastoor Beuckelaers, met open armen en algemene vreugde ontvangen ; op 21 juni 1936, feesten zij hem met een dankbaar liefdevol gevoel van erkentelijkheid. Dat dachten we zondag ll. allen te Leest te bespeuren.
De Feeststoet
Zeker was er ijverig, dag voor dag, gewerkt om den praalstoet, ontworpen tot viering en huldiging van den Z.E.H. Beuckelaers, heerlijk te maken en flink te doen gelukken, en men was daar ook volkomen in geslaagd, maar om nu uren lang in de brandende zon te staan of te defileeren zoals zondagnamiddag het geval was, daar moet men een taaien wil en een flink uithoudingsvermogen voor hebben. En toch was het zoo ! Om 2 ure werd de feeststoet op de Biest, tegen Kapellen o.d. Bosch, ineengezet. Langs alle wegen doken de zoo talrijke als flink verzorgde groepen op, zoo ook de prachtige praalwagens, de kranige ruiters, enz. Eens allemaal present werd de optocht naar de kom der gemeente aangevat. De twee muziekmaatschappijen der gemeente zorgden voor de aangename noot, terwijl de onvermoeibare mannen van ‘Op Sinjoor’ niet uitgezongen geraakten van : ‘Vrienden, hier in ’t ronden, Wij hebben den Opsinjoor ! Wij hebben hem gevonden, En brengen hem hier voor’. Maar nu zijn we reeds van een groep aan ’t praten en we hebben nog niet eens gezegd dat er een zestigtal in den praalstoet voorkwamen, zooals de Ark van Noë, de verschillende naties, stil of landelijk leven, de onvermijdelijke Bohemers, enz., enz. Dat de stoet niet al te vlug vooruittrok laat zich begrijpen, het was toch zoo warm en dorstig. De optocht werd gesloten door den feesteling, vergezeld door Z.E.H. De Vits, onderpastoor, burgemeester De Laet, den gemeenteraad en het inrichtingskomiteit in open rijtuigen. Om 5.30 ure kwam hij in het dorp aan, waar zich eene samengepakte menigte verdrong. Maandag Was zondag het feesten meer uiterlijk, maandag was het ingetogen en in christen zin opgevat. Om 10 ure werd er in de prachtige Sint Niklaaskerk, eene plechtige dank- en jubelmis opgedragen door den jubilaris, bijgewoond door talrijke geestelijken en parochianen. Des namiddags had de wijding plaats der herstelde kapel van het Molenveld, welke door de tijden heen door de Leestenaars is bezocht en gekend. De groote Vlaamsche kermis, ingericht in de lokalen en op de koer der ruime Zuistersschool sloot de viering van den Z.E.H. Beuckelaers. Aan den achtbaren titularis onze hartelijkste wenschen.” (GvA)
Foto’s :
-Enkele sfeerfoto’s van de stoet.
-“Opsinjoor, wie hem raakt, raakt ons.”
-Links voorman Jaak De Croes naast Jaak Voet (in de wagen) en “Soï van Pachter”.
“Op zondag 9 februari groote wipschieting bij Frans Huybrechts, zaal ‘De Vlaamsche Leeuw’ in het dorp. Deze schieting is ontworpen door de maatschappij ‘Ons Vermaak’. Vooruit : 750 fr. Hooge 100 fr. ; zijde elk 50 fr.; kallen elk 30 fr.; 10 groene 20 fr., 10 primus 15 fr.; en laatste afgeschoten vogel 10 fr.; de voorlaatste 5 fr. meer.”
1936 – Zondag 16 februari : Voetbal te Leest.
“Leest.- Morgen, zondag, ontvangen onze jongens hier de sterke ploeg uit den Antwerpschen Groenenhoek, die thans aan het hoofd der afdeeling staat, en die bevoorrechte plaats ook niet graag zal ruimen; feit dat niet wegneemt dat onze jongens zich duchtig zullen inspannen om de punten te Leest te houden, iets wat wij hen ook toewenschen. Aanvang te 2.30 ure.”
1936 – 16 februari : Overlijden van zuster Stefanie Hellemans, zuster Maria Lutgardina.
Stephania Maria Josepha Arnolda Hellemans werd te Leest geboren op 22 juli 1899. In 1918 hielp ze als lid van het ‘comiteit’ soep bedelen aan schoolkinderen en vluchtelingen (zie foto). Die laatste oorlogsdagen van de Eerste Wereldoorlog werd aan de bevolking voedsel uitgedeeld : bloem, rijst, vlees en spek uit Amerika ‘Wilsonspek’ genoemd.
Als bijna 21-jarige wees trad ze in bij de Zusters van liefde van Jezus en Maria van Gent en werd zuster Maria Lutgardina. Te Gent legde ze zowel haar plechtige gelofte af (1921) als haar eeuwige belofte (1925). Daarna verbleef ze in het klooster te Velm (Limburg), waar ze in het ‘Pensionnat Notre Dame du Rosaire’ toezicht hield en naaldwerk onderwees (borduren) in de beroepsschool. Omwille van ziekte verbleef ze een tijd in het sanatorium van de congregatie in Antwerpen. Ze stierf er op 16 februari 1936 en ligt begraven te Deurne. (‘De Sint-Niklaasparochie te Leest’, W.Hellemans, ‘LG’) (Foto’s onderaan)
1936 – Zondag 23 februari : Voetbal te Leest.
“Heer Selleslag stelde zondag ll. de clubs ‘Zwarte Leeuw’ Leest en ‘Sport en Vermaak’ van Hombeek, in ’t gelid. Aan de 7e min. bekomt Leest een penalty, welke vrijwillig wordt nevens gegeven. Daarna zijn de Leeuwen aan den aanval en met een prachtschot doelt De Prins : 1-0. Leest valt immer verwoed aan, en aan de 16e minuut doelt linksbuiten De Prins : 2-0. Daarna is het de beurt aan ‘Sport en Vermaak’ en onze verdediging heeft de handen vol, vooral de backen onderscheiden zich. Leest verplaatst het spel langs Van Camp, deze speelt den bal naar De Prins : deze ijlt langs de lijn weg en geeft over aan Van Camp, die met een schuin schot den doelwachter voor de derde maal verschalkt. Nog komt een vierde doel. Daarop rust. De tweede helft is in het voordeel der mannen van ’t Heike Hombeek, welke langs hun middenvoor doelen : 4-1. Leest blijkt vermoeid en ingedrukt, en het wordt 4-2. Onze mannen hervatten zich toch nog en gelukken er in nog driemaal te doelen, waarop het einde komt met 7-2.” (GvM) (Zie foto’s onderaan)
1936 – Zondag 8 maart : Wipschieting bij Petrus Van den Eede.
“Op zondag 8 maart wordt er door de liggende wipmaatschappij ‘Vrijschutters’ ten lokale van Petrus Van den Eede een groote schieting gehouden van 750 fr., verdeeld als volgt : Hoogvogel 80 fr.; zijvogels elk 40 fr. ; kallen elke 20 fr. ; twee hoekvogels elk 25 fr.; 8 groen vogels elk 20 fr.; 20 premiën van elk 15 fr.; één laatste vogel 10 fr.; één voorlaatste vogel 5 fr. meer. Er wordt een premie van 25 fr. toegekend voor ’t meeste volk, of groep van minstens 8 man, uit een vreemde gemeente. Inleg : 16 fr.; terug : 10 fr. Begin ten 2.30 ure; einde rond 7 ure, na voltrokken ronde. Boven de 50 schutters één vogel van 10 fr. meer, onder de 50 schutters, één vogel van 15 fr. minder. (GvM)
1936 – 7 april – GvM : Plechtige inhuldiging van E.H. Cleeren, pastoor in Sinte Catharina parochie (Boschstraat) Boom.
“Een helder zonneweder begunstigde de bevolking der Ste Catharinaparochie, ter gelegenheid der inhaling van hun nieuwen herder. De gansche parochie was feestelijk bevlagd en versierd. Ten 2.30 ure werd E.H. Cleeren aan de Kortestraat ontvangen door de bevolking. Namens de kerkfabriek verwelkomde heer Fr. Bal den nieuwe harder waarop deze hartelijk dankte. Een prachtige stoet bracht E. Heer Cleeren, gezeten in een prachtig gespan en omringd door Z.E.H. deken Kermans, van Boom, E.H. de Beuckelaer, pastoor van Leest en E.H. Gijsen, prof. der Kath. Normaalschool van Mechelen, naar de kerk. De stoet was iets eenigs voor de Sinte Catharinaparochie. Voorafgegaan door tebaansche trompetters en de muziekafdeeling der veloclub ‘Nooit Vermoeid’ volgen de B.J.B., op flinke rossen gezeten. Vooral werd opgemerkt het triomfkoor. Calmthout, waar E.H. Cleeren vroeger onderpastoor is geweest, was door zijne Vlaamsche Meisjes vertegenwoordigd. Leest leverde een overtalrijk contingent deelnemers, vooral was de V.B.T.B. talrijk aanwezig. Enkele wagens, om hunne originaliteit fel gewaardeerd, brachten een folkloristisch cachet aan het geheel. De Boschstraat zelve, met de K.A.J., de H. Hartbonden, de K.A.V.,de Eendracht F.C. en andere parochiale kringen waren talrijk opgekomen. De katholieke fanfare ‘Iever en Volharding’ zorgde voor de vroolijke muziek. Eveneens waren de Katholieke Turnvrienden met een afvaardiging aanwezig. Op gansch den doortocht stond een overgroote menigte geschaard. Aan de pastorij werd de stoet door den E.H. Pastoor, de geestelijkheid en de kerkfabriek in oogenschouw genomen. De sleutels der kerk werden den nieuwen herder overhandigd door mej. De Groof, na voordracht van een gelegenheidsdicht. De E.H. Marsy, onderpastoor verwelkomt E.H. Cleeren namens de parochianen der Boschstraat en belooft hem in aller naam hunne medewerking.
De E.H. Cleeren, ontroerd, dankt voor de hem gebrachte hulde. De kerk van Ste Catharina was veel te klein om het toegestroomde volk te bevatten. Honderden en honderden konden onmogelijk binnen en in de kerk stond het volk als opeen gepakt. Na den zang ‘Veni Creator’ werd de plechtige aanstelling gedaan door Z.E.H. Deken Kermans, die na de godsdienstige plechtigheden den kansel betreedt. Z.E.H. Deken wijst op het werk geleverd door den E.H. Hellemans, door ziekte vertrokken, en huldigt dezen voorbeeldigen herder voor het ontzaglijk werk door hem geleverd. Hij verwelkomt den nieuwen herder E.H. Cleeren en wenscht hem geluk met zijne benoeming. Een feestzitting had daarna plaats in de zaal ‘Volkswelzijn’. De Z.E.H. Deken opent de reeks der spreekbeurten en wenscht E.H. Cleeren veel geluk en voorspoed in zijn nieuwe parochie. De E.H. De Beuckelaer, pastoor te Leest, betreurt het heengaan uit Leest van zijn goeden onderpastoor en wijst op het vruchtbare apostolaat van E.H. Cleeren. De heer Aimé De Roeck, namens de kerkfabriek, belooft den steun van gansch de parochie. Heer Plateau, uit Kalmpthout, in naam der Kampthoutenaars, brengt hulde aan den nieuwen pastoor, vooral namens den Chr. Werkliedenbond en der Vlaamsche Meisjes ‘De Heidebietjes’, wijst de parochianen van Ste Catharina op de groote kracht van E.H. Cleeren en op het geluk dat hun komt te beurt te vallen. Talrijke sprekers namen hier nog het woord, en de gezellige vergadering werd besloten door een dankwoord van den nieuwe Pastoor. De ‘Gazet’ biedt hare beste wenschen aan den nieuwen herder bij al degenen die hem zondag gebracht werden en roep hem toe : ‘Ad multos annos’.”
1936 – 20 april : Alfred DE VITS werd onderpastoor te Leest.
Hij was te Gooik, in het Pajottenland, geboren op 21 mei 1908 en werd op 26/5/1934 priester gewijd te Mechelen. Dag op dag één maand later volgde zijn benoeming tot onderpastoor te Essene (bij Asse) en een kleine twee jaar later werd hij dat te Leest. Alfred De Vits was de stichter en eerste proost van de B.J.B. (1939). In 1941 schreef deken Leys dat de onderpastoor wegens zijn spraakgebrek gezag miste.
Na zes jaar apostolaatswerk in Leest werd hij op 29 mei 1942 aalmoezenier van het “Adolf Stappaertsgasthuis” op het Kiel in Antwerpen. Hij bleef het dertig jaar tot bij zijn overlijden op 8 november 1972. (“De Sint-Niklaasparochie in Leest”, W. Hellemans en “DB”, nr.8 van 1956)
In “De Band” nr. 8 van 1956 schreef hij vanuit het Stappaertsgasthuis in Antwerpen : “…Mijn herinneringen aan Leest ? U kunt begrijpen dat ik op zes jaar tijds te Leest veel meegemaakt heb, wat mij daarvan het best bijgebleven is, is misschien het volgende. Tijdens de mobilisatie in de winter van 1939-40 waren er natuurlijk ook verscheidene jonge Leestenaars gemobiliseerd. ’t Was voor de jongens een harde tijd : eindeloze verveling…hangen tussen hoop en vrees, moedeloosheid. Om die jongens een hart onder de riem te steken, heb ik al de gemobiliseerde Leestenaren maandelijks een gezamelijke brief geschreven, dat was ook een “band” tussen de parochie en de piot. Het feit dat er in de parochie aan hen gedacht werd, heeft de jongens zonder twijfel veel goed gedaan. Daarvan vond ik het bewijs in de vele en ontroerende brieven die ik teruggekregen heb. Als proost van de Boerinnenbond heb ik mijn steentje bijgedragen (figuurlijk gesproken natuurlijk) tot het oprichten van het kapelleke van de Boerinnenbond op de Juniorslaan in 1938. De Boerenjeugdbond werd ook opgericht tijdens mijn verblijf te Leest met als leider meester C. Huysmans.
Een woordje over mijn huidig werkterrein. Ik ben aalmoezenier van het Stappaertsgasthuis te Antwerpen, een gasthuis uitsluitend voor besmettelijke zieken waarvan het grootste deel longlijders zijn. Er is hier veel lichamelijke miserie, maar toch is de geestelijke en morele nood nog groter. Morele opbeuring brengen en geestelijke hulp bieden is hier dus mijn taak. Soms behaal ik troostrijke resultaten, soms ook toch jammerlijke mislukkingen. Tussen die massa onverschilligen en andersdenkenden zal het bovennatuurlijk effect wel doordringen, met de hulp van Gods genade. Oprechte groeten in Christo, A. De Vits.”
Foto’s : -Soepbedeling in oorlogstijd. Van links naar rechts : Stefanie Hellemans, de zussen Philomena en Maria Verbeeck.(Foto familie Hellemans) -Stefanie Hellemans als zuster Maria Lutgardina. -De mannen van ‘Zwarte Leeuw’. Een der sterke ploegen der Klas B. (GvM) -Frans Geerts uit de Scheerstraat, rond 1937, in een uitrusting van "Zwarte Leeuw" ?
Tijdens de oorlogsjaren en na de bevrijding moest terug aan de opbloei van Het Boerenfront gewerkt worden. Voor het eerst verscheen ook het wekelijkse verenigingsblad “HB”. Juist in deze moeilijke periode kon beroep worden gedaan op Henri Van den Heuvel, die als jongste zoon uit het landbouwersgezin Van den Heuvel-Verdickt hard labeur kende en op 20-jarige leeftijd als bestuurslid de plaatselijke Boerenfrontafdeling mee opbouwde.
In 1947 werd het vaandel van Leest ingehuldigd. Clementine Geerts opende als vaandrig op een machtige hengst de stoet. Ze werd geëscorteerd door haar broers Jan Geerts, Frans Geerts en Pol Schaerlaeckens die Brabantse paarden bereden. De moeder van de kinderen Geerts was weduwe en hertrouwd met voorzitter Victor Schaerlaeckens uit de Blaaveldstraat.
Nauwelijks twee jaar later telde het Boerenfront al 94 leden. Naast het harde werk op het veld en op de boerderij was er bij de Boerenfronters ook nog tijd voor leute en plezier. In ’49 werd op een “biertap” en bal voor 5.333 frank en 25 centiemen opgedronken en kon er in ’55 nog gefeest en geteerd worden aan de prijs van 30 frank per deelnemer. In juli ’56 werd te Heist-op-den-Berg het 20-jarig bestaan gevierd. De bestuursploeg bestond toen uit voorzitter Victor Schaerlaeckens, schatbewaarder Constant Daelemans en bestuursleden Jan Maes, Jozef Van Kerckhoven, Constant Gobien, Jan De Smedt, Henri Van den Heuvel en Constant Busschot. Er werden jaarlijks bals georganiseerd. Zo stonden in ’69 ‘de Spoetniks’ in voor de muzikale omlijsting en was er een gelegenheidsoptreden van ‘Miss Zenne’. Ook teerfeesten kwamen elk jaar aan bod.
Victor Schaerlaeckens werd als voorzitter opgevolgd door Jan Maes die, na zijn overlijden in 1958, werd opgevolgd door zijn zoon Emiel Maes. Frans Van Den Broeck kreeg een plaatsje als ere-voorzitter. In die periode werd er in de Leestse afdeling hard gewerkt. Er werden spreekbeurten georganiseerd met Ludo Sels die kwam praten over ziekten onder de gewassen, er stonden ook uitstappen op het programma naar Hoei en Luxemburg. Het aantal leden begon te verminderen samen met het verdwijnen van de landbouwbedrijven. In ’72 werden nog 56 leden geteld, in ‘82 nog 40.
Op vrijdag 12 juli 1974 overleed in zijn 42ste levensjaar voorzitter Emiel Maes, dit tengevolge van een ongeval met zijn landbouwtractor. Hij werd opgevolgd door Henri Van den Heuvel die op zijn 21ste zijn intrede had gedaan in de Leestse afdeling van het Boerenfront en ook medestichter was. In 1982 werd Henri voor zijn 45-jarige inzet als bestuurslid gevierd tijdens een breugheliaans feest met ruim 200 gasten. De feestrede werd uitgesproken door de Willebroekse journalist en schrijver Karel De Decker : “Henri Van den Heuvel is een leider met inhoud en met allure. Hij is een mens van goeden wil. Hij is, en hier wil ik met de woorden van algemeen voorzitter Louis Van Kerkhoven besluiten, altijd een man van de daad geweest die liever de hand aan de ploeg sloeg dan tafelspringer te zijn. Hij heeft samen met de vele boeren die ons zijn voorgegaan en die wij op 1 november herdenken, de spitse ploeg van Het Boerenfront altijd door de meest rechte voren gedreven... Henri Van den Heuvel is een man van adel. Hij is een man van boerenadel...”
Henri, ook ‘Heinke’ of ‘Speleman’ genoemd, was muzikant van de Kon. Fanfare St.-Cecilia en vanaf 1959 gemeenteraadslid. In ’65 werd hij te Leest schepen van openbare werken, een functie die hij zou blijven uitoefenen tot de fusie met Mechelen. Henri Van den Heuvel kon moeilijk tegen ruzie en tweedracht. Als er wat heibel was, greep hij op een zachte manier in zodat alles binnen de kortste keren terug in orde kwam. Toen Constant Van Alsenoy, ook muzikant, in Leest kwam wonen, werden ze direct goede vrienden. Na de repetitie van de Leestse fanfare, en die duurde toen tot omstreeks halftwaalf, konden ze nog uren babbelen over het werk op het veld en over de manier waarop de rechten van de landbouwers en hoveniers beter konden gevrijwaard of verdedigd worden. Het was dan ook geen toeval dat Henri na zijn dood in 1987 werd opgevolgd door Constant Van Alsenoy.
In 2007 werd Jan Smets voorzitter van het Boerenfront Leest en datzelfde jaar vond, tijdens het teerfeest, de viering plaats van enkele gedreven Boerenfronters : Frederik De Rooster was 65 jaar lid, Emiel Van Praet 60 jaar, Jan Spoelders 55 jaar en Frans Geerts 50 jaar. Secretaris in 2007 was Francis De Prins, penningmeester Albert Van Alsenoy en Frans Van den Heuvel bestuurslid. Deze laatste werd in 2010 opgevolgd door zijn broer Eddy.
In januari 2011 werd het 75-jarig bestaan van het Boerenfront gevierd met een groot feest in zaal Sint-Cecilia te Leest. Er waren 94 mensen. ”Het was een fantastisch feest,” vertelde Albert Van Alsenoy aan GvM, ”Na een uitgebreide maaltijd hebben we de dansvloer ingepalmd. Sommige landbouwers zitten bij de fanfare en hebben oude klassiekers gespeeld, zoals ‘Ach was ik maar bij moeder thuis gebleven’ maar die tekst hebben we niet letterlijk genomen. Het feest was zo plezant dat we pas zondag om 10 uur naar huis zijn gegaan…”
Naar aanleiding van dit 75-jarig bestaan verscheen dat jaar ‘Geschiedenis Boerenfront –Leest en omstreken’ een mooi fotoboek van fotoservice Pixum samengesteld door Eddy en Marina Van den Heuvel–Van Bosstraeten.
Bronnen : -Wikipedia. -‘Leest in Feest’, Stan Gobien. -‘Leest Geweest’, blz. 183. -Periodiek van Milac Leest ‘De Band’ diverse artikels jaren 1969, 1982-83-85. -‘Geschiedenis Boerenfront, Leest en omstreken’, Eddy en Marina Van den Heuvel-Van Bosstraeten. -Het Laatste Nieuws, 28/10/1982, 30/10/1982 en 9/11/82. -Het Nieuwsblad van 18/11/1982. -Gazet van Mechelen 8/10/1986. -Gazet van Antwerpen 31/1/2011.
Foto’s : -Clementine Geerts opende in 1947 als vaandrig op een machtige hengst de stoet. -Jong Boerenfront Leest in 1951. -Henri Van den Heuvel. -Constant Van Alsenoy. -Frederik De Rooster gevierd met zijn 65-jarig lidmaatschap. -Viering leden tijdens teerfeest in 2007. Boven van l. naar r. : Francis De Prins, Jan Spoelders, Albert Van Alsenoy, Jan Smets en Frans Van den Heuvel. Onder : Frans Geerts en echtgenote,Emiel Van Praet en echtgenote,
Volgens Wikipedia is het Boerenfront een Belgische belangenvereniging voor boeren die sinds de jaren negentig van vorige eeuw deel uitmaakt van het Algemeen Boerensyndicaat (ABS) met Mechelen als hoofdzetel. Het Boerenfront was een van de eerste Vlaamse syndicale landbouworganisatie en vond haar oorsprong in de aardappelstaking van de zomer van 1936 in de omgeving van Heist-op-den-Berg en Mechelen. Het Boerenfront werd feitelijk opgericht op 31 juli 1937 als coöperatieve vennootschap. Louis Van Kerkhoven, landbouwerszoon en landbouwlesgever, werd datzelfde jaar verkozen als eerste voorzitter. Hij zou de bezieler van de beweging blijven tot aan zijn dood in 1983.
Secretaris in de beginperiode was de Vlaams-nationalist Piet Meuwissen. Eind jaren 30 vonden opnieuw enkele melk- en aardappelstakingen (1938 en 1939) plaats en werden de militanten succesvol gemobiliseerd voor een betoging op 25 juni 1939 te Brussel waaraan zo'n 15 à 20.000 landbouwers deelnamen. De banden met het Vlaams-nationalistische gedachtegoed werden omstreeks deze periode versterkt door enerzijds de slechte situatie waarin de Belgische landbouw verkeerde en anderzijds de groeiende rancunes ten overstaan van de Belgische Boerenbond.
De Tweede Wereldoorlog betekende een scharnierpunt in het bestaan van de organisatie, tal van leidende figuren hadden immers gecollaboreerd met de Duitse bezetter (o.a. Piet Meeuwissen die aan het hoofd stond van de Nationale Landbouw- en Voedingscorporatie tijdens de bezetting) en de organisatie kende dan ook een massaal ledenverlies na afloop van de oorlog. Hierdoor moest ze zich noodgedwongen toeleggen op de uitbouw van het eigen sociaal verzekeringsfonds Multipen en verdwenen de directe syndicale acties naar de achtergrond.
Anno 1962 telde het BF nog zo'n 6000 à 7500 leden, een fractie van het vooroorlogse aantal. Hoewel de organisatie afstand nam van de Nationale Landbouw- en Voedingscorporatie (NVLC) na WOII, bleven de banden met het Vlaams-nationalisme duidelijk bestaan. Zo lag het BF en haar leden mee aan de basis van de oprichting van de Volksunie (VU). In de jaren 60 werd het BF actief in de drietandacties, toen echter duidelijk werd dat deze acties zouden uitmonden in de oprichting van een nieuwe landbouworganisatie trok het BF zich terug.
Na het overlijden van voorzitter Van Kerckhoven op 10 april 1983 werd hij opgevolgd door de landbouwer Jos Mertens. In ’86 kondigde deze laatste tijdens een persbijeenkomst in het administratieve centrum van het Boerenfront aan de Van Benedenlaan 32 te Mechelen een academische zitting aan die zou plaatsvinden in het gemeentehuis van Heist-op-den-Berg op 18 oktober. Dit, om een halve eeuw actief verenigingsleven in de verf te zetten. Het Boerenfront telde toen zo’n 75 afdelingen maar een precies ledencijfer wou of kon de voorzitter tijdens de persbijeenkomst niet meedelen. Het ledental werd tussen de 10 en de 20.000 gesitueerd en vertoonde een dalende trend. Een reden voor deze evolutie werd gezocht in het inkrimpende boerenbestand. “Nochtans heeft het Boerenfront als ‘niet Boerenbondgerichte organisatie’ gewettigde hoop nog een lang leven beschoren te zijn als verdediger van het kleinere, overwegend familiale boerenbedrijf. De rol van het ‘Boerenfront’ is zeker nog niet uitgespeeld en in de loop van de voorbije vijftig jaar werden hier en daar de accenten verlegd om passend en blijvend te kunnen inspelen op de nieuwe noden die zich bij de aangesloten leden hebben gesteld.”
In de jaren 90 werden gesprekken aangeknoopt die leidden tot een (formele) fusie met het Algemeen Boerensyndicaat (ABS). Officieel bleef het Boerenfront bestaan en behield ze haar eigen werking.
Geschiedenis Boerenfront Leest
Het begon allemaal in Heist o/d Berg. De acties van de opstandige boeren werden geleid door Frans Bruyndonckx en Wies Boogemans. Zij waren de pioniers van de harde strijd voor het bestaan van de boeren, in de crisisjaren voor de oorlog. Machteloos van woede wierpen ze de riek in het veld, omdat ze wisten dat de ‘vroege patatten’ ongelooflijk laag betaald werden. In juli 1936, in volle crisistijd, ontvingen de boeren slechts 5 à 6 frank/100 kg voor ‘vroege patatten’. Er werd voor de boeren 30 fr geëist én verkregen. Dit verhaal verspreidde zich zoals een lopend vuurtje van boerenhof tot boerenhof en bereikte zo ook de velden van Leest.
Diezelfde zomer rooiden Prosper BUSSCHOT en z’n knecht Constant aardappelen. Na enkele uren rooien stelden ze vast dat ze voor nog géén 20 fr aardappelen boven de grond hadden gegooid. De knecht plantte zijn riek in de grond en riep : ‘WIJ GAAN STAKE, lijk die van Heist !’ Verbolgen zochten ze contact met hun buren-collega’s en na onderling overleg namen ze hun riek op de schouder en togen naar Blaasveld om daar het laden van de aardapelen in het station te beletten.
Die mannen van het eerste uur, allen Leestse boeren, Prosper Busschot, Stanne Gobien, Louis Nuytkens, Frans Huyghe, Victor Schaerlaeckens, bijgenaamd ‘den Dockx’, Corneel Verbeeck, Jan Maes en Henri Van den Heuvel zouden de plaatselijke Boerenfrontafdeling vorm geven en hetzelfde jaar werd bij Pierreke Van den Eede in café ‘Boerenhandel’ de afdeling Leest van het Boerenfront opgericht. Voorzitter werd Victor Schaerlaekens, ondervoorzitter werd Remy Bradt. Ze werden omringd door de bestuursleden Antoon Polspoel, Constant Daelemans, Stanne Gobien, Louis Nuytkens en Henri Van den Heuvel.
Hun eerste leider en algemeen voorzitter Louis Van Kerckhoven kwam in die tijd tal van vergaderingen geven in Leest. Met de eerste grote boerenbetoging in ’36 te Heist-op-den-Berg was ook de Leestse afdeling present. In juni ’39 organiseerde Het Boerenfront een algemene protestbetoging tegen de te lage prijzen in de landbouwsector. Een manifestatie die door ruim 30.000 boeren werd bijgewoond, waaronder een grote delegatie uit Leest.
Vervolgt.
Foto’s : -Café ‘Boerenhandel’ van Pierreke Van den Eede op de Juniorslaan waar de afdeling Leest van het Boerenfront werd opgericht. Foto dateert van de jaren ’50. -Prosper Busschot. -Corneel Verbeeck. -Victor Schaerlaeckens. -Jan Maes. -Emiel Maes.
