1996 wordt voorlopig het laatste jaar dat bewerkt wordt in de Kronieken van Leest. Door externe factoren ben ik in die periode noodgedwongen gestopt met de geschiedenis van Leest en met het verzamelen van publicaties of wetenswaardigheden over het dorp. Pas in 2003 zou ik de draad weer opnemen. Om die reden wordt ’96 het laatste jaar, wel volgen nog een hoop aanvullingen en verbeteringen waaronder een pak brieven van Leestse miliciens en van missionarissen naar ‘De Band’. Ook publicaties uit het ‘Mechelsch Berigt’ en de archieven van andere oude en nieuwe dag- en weekbladen waarin ik momenteel zit te snuffelen.
Maar eerst en onmiddellijk na de Kronieken van 1996 volgen de leuke reisverhalen van Robert en Bertha Verbruggen en Alida Polfliet. Rouwverslagen van Rafke Selleslagh en mijn eigen jeugdherinneringen in Leest. Dank zij Antoon Lauwens kon ik 1996 nog spekken met een pak informatie over de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia waarvoor mijn dank.
Marcel.
1996 – Maartnummer “T&T” : Jonge muzikanten stellen zich voor.
Dries RODET °27.04.1982, bijna 14 jaar jong. Adres : Juniorslaan 56, Leest. Dries is al zijn halve leven lid van de fanfare. Hij begon ermee toen hij zeven jaar was. Zijn eerste muzieklessen kreeg hij in de fanfare. Daarna trok hij een jaar naar de notenleerklas in Tisselt, een wijkafdeling van de Muziekacademie van Willebroek. Het derde en vierde jaar notenleer volgde hij aan de Muziekacademie in Willebroek. Voor de rest komt hij nog geregeld naar de praktijklessen die door de fanfare worden georganiseerd, ook tijdens de vakanties. Dries speelt cornet, omdat hij dat een leuk, klein en niet te zwaar instrument vindt. Het eerste jaar van zijn muzikale carrière heeft hij getoeterd op een bugel. Waarschijnlijk was die minder leuk, iets groter en een beetje zwaarder en…klinkt die misschien te zacht of te fluweelachtig. Hij zit op school in het STK te Kapelle-op-den-Bos. Hij krijgt nog muzikale opvoeding op school en er is zelfs een schoolorkest. Daaraan doet hij echter niet mee. Misschien is zijn cornet te zwaar om mee te zeulen. Een nog lichter instrument is de kleine cornet, en misschien kan de dirigent in de toekomst in de gaten houden of Dries…
Met zijn vrienden of vriendinnen praat hij zo goed als niet over musiceren in de fanfare. De meesten onder hen bespelen immers ook een instrument en dan valt er weinig over te vertellen. Dries is in tegenstelling tot zijn muzikanten-leeftijdsgenoten geen lid van een jeugdbeweging. Zijn enige hobby is naar de fanfare gaan. Dat betekent voor hem en dat schrijft hij er uitdrukkelijk bij : muziek spelen ! Toch vindt hij de ‘ambiance’ in de fanfare uitstekend. Er is altijd wel iets te beleven. Op de vraag wat zijn ouders erover denken dat hij bij de fanfare speelt, antwoordt Dries dat ze het zeer verrijkend vinden. Zijn commentaar op hun uitspraak is : “Wat een intellectueel antwoord, vindt u niet ?” In het interview kwam ten slotte ook nog de muziek aan de orde. We vroegen Dries van welke muziek hij houdt. Hij antwoordde : “In feite van alles. Ik heb geen specifieke voorkeur, wel een specifieke afkeur en dat is house. Het meest hou ik van Queen.” Of er nog iets speciaals in het fanfareblad moest ? “Ja, druk maar af dat Johan wat modernere muziek mag programmeren. Ik denk bijvoorbeeld aan “The show must go on.” Ondertussen weten we dat dit een compositie is van Freddy Mercury (van Queen) en dat daarvan een bewerking voor amateurkorpsen bestaat. Dus, Johan…
Dries is een muzikant die echt graag naar de fanfare komt, niet alleen om muziek te maken maar ook als er wat anders te doen valt. Hij houdt ook van serveren ter gelegenheid van de restaurantdagen of hij staat achter de tapkast (om dranken te schenken)…
Elke VERSCHUEREN °26.10.1981, dus al 14 jaar jong. Adres : Em. Rollierstraat 7, Willebroek. Elke is al lid van de fanfare sedert 1989, dat is ook al ongeveer de helft van haar leven. Ze leerde eerst twee jaar muziek in de muziekschool van de fanfare, daarna ging ze naar de wijkafdeling Tisselt van de Muziekacademie Willebroek. In deze academie volgde ze twee jaar AMV en nu zit ze in het 2de jaar AMC. Vroeger, dat wil zeggen helemaal in het begin van haar muzikale loopbaan, heeft Elke Cornet gespeeld. Nu speelt ze alto, omdat ze een betere toon heeft op dit instrument. Elke volgt les aan de Onze-Lieve-Vrouw-Presentatie in Boom. Vroeger kreeg ze daar muziekles, maar die tijd ligt nu achter de rug. Geen muziek meer op school en vroeger heeft ze ook nooit haar instrument meegenomen om haar kunsten te tonen.
Elke heeft heel wat hobby’s. In de eerste plaats vermeldt ze muziek maken. Daarnaast houdt ze nog van lezen en van muziek beluisteren en ze gaat ook graag naar de chiro. Sommige van haar vrienden of vriendinnen zijn verbaasd als ze vertelt dat ze muziek maakt in een fanfare. Ze vinden dan echter wel dat het tof en plezierig moet zijn. Elke vindt het natuurlijk zelf ook plezierig in de fanfare. In de eerste plaats omdat er zoveel jonge muzikanten zijn aangesloten. Daarnaast is er ook een toffe sfeer. Haar ouders vinden het goed dat ze musiceert in de fanfare. Het kan bijna niet anders, want haar vader is voorzitter, haar grootvader ere-voorzitter. De vorige generaties waren ook bestuursleden van de fanfare. Haar overovergrootvader, Theofiel Verschueren, was zelfs één van de stichters van onze vereniging. Langs moeders kant is de familie eveneens tevreden met haar lidmaatschap van de fanfare. Haar grootmoeder, Adrienne Pepermans, is bestuurslid en wijkverantwoordelijke en Jan Moons, haar grootvader, is nog altijd van de partij als de vereniging wat organiseert. Elke houdt niet alleen van fanfaremuziek. Ze kan ook goed sommige klassieke stukken verdragen, zelfs hard-rock en popmuziek. Maar net als Dries verfoeid ze housemuziek. Als onze vereniging wat organiseert, helpt Elke elke keer mee.
Tineke DE DECKER °07.01.1982, al 13 jaar, en op weg naar 14 jaar jong. Adres : Dorpstraat 8, Leest. Tineke is al lid van de fanfare van toen ze naar het tweede leerjaar ging, dat wil zeggen van haar zevende jaar. Ze volgde een paar jaar muziekles aan de muziekschool van de fanfare, ging dan over naar de Muziekacademie van Willebroek waar ze nu in het 2de jaar AMC zit. Daarbij volgt ze ook cometies en ze is eveneens lid van de Jeugdbrassband Willebroek. Als daarbij nog de tijd wordt geteld die Tineke in de Leestse fanfare doorbrengt, dan besteedt ze wel veel tijd aan het maken van muziek. Tineke speelt cornet, maar waarom ze dat muziekinstrument nu eenmaal heeft gekozen of waarom men die keuze voor haar heeft gemaakt, weet ze niet te vertellen.Waarschijnlijk begint iedere jonge muziekant(e) op een bugel of een cornet. Als het zowat meezit, dan blijft men dat instrument aanhouden, vermoeden we. Tineke gaat naar het STK in Kapelle-op-den-Bos. Ze krijgt er nog muzikale opvoeding en zij neemt haa instrument wel mee naar school. Zij is immers lid van het schoolorkest. Haar vrienden en vriendinnen vinden het tof dat ze in een muziekvereniging meespeelt, want zij spelen ook in een orkest.
Naast muziek maken heeft ze nog andere hobby’s. Ze gaat graag naar de chiro en ze speelt volleybal. Ze kan uitstekend smashen, is goed in de lage verdediging en kan ook goed uit voeten bij het blokkeren. Wat haar ouders denken over het musiceren in de fanfare wist ze niet te vertellen. Tineke komt graag naar de fanfare omda ze er de sfeer plezierig en tof vindt. Daarbij zijn er veel jonge muzikanten en ze vindt het prettig tussen al die jeugdige medemuzikanten. Tineke houdt niet alleen van fanfaremuziek. Ze houdt van alle soorten muziek, dus ook van house, punkmuziek, klassieke muziek en zelfs van kamermuziek. Als onze vereniging wat organiseert, helpt Tineke eveneens met het opdienen van de maaltijden.
1996 – Vrijdag 1 maart : Afscheid Hubert De Borger met pekelharing
“Hubert De Borger, bestuurslid en muzikant, gaat ons binnenkort voor een aantal jaren verlaten wegens beroepsverplichtingen. Hij moet zich binnenkort vestigen in zijn werkterrein, nl. in het Verre Oosten. Daarom gaf hij reeds eerder zijn ontslag als bestuurslid en op vrijdag 1 maart laatsleden gaf hij zijn afscheidsconcert op euphonium. Ondertussen is zijn aanvraag voor een verlof wegens beroepsomstandigheden binnengelopen en heeft het bestuur deze aanvraag goedgekeurd. Iets na Nieuwjaar 2001 wordt Hubert terug als muzikant op de repetitie verwacht. Wij hebben ondertussen aanvragen verstuurd naar de bands in Bangkok, Singapore, Tokyo, Melbourne…met het verzoek Hubert hier en daar een gastoptreden als solist te laten brengen. Eén antwoord hebben we al binnen. Hubert kan direct aan de slag als doedelzakspeler bij ‘Her Majesty’s Famous Bangkok Pipers’. Daarom vroegen we het Ministerie hem als Cultureel Ambassadeur te laten optreden, maar…het geld was op. Hubert schonk bij zijn voorlopig aftreden pekelharing en een drankje. Het smaakte bijzonder goed, zeker na een vermoeiende repetitie. Hubert, we wensen u het allerbeste in het Verre Oosten en tot ziens !” (“T&T”, maart ’96)
In het fanfareblad “t&T” van september 1996 verscheen een brief van Bert De Borger vanuit het Verre Ooosten :
“Sawadee khrap tookhon !...Dag allemaal !
Post krijgen is aangenaam en als daar dan een “Toeters en Trompetten” tussen zit is het wel een hele toffe verrassing ! Ik heb ons fanfaretijdschrift met veel interesse doorgelezen en het deed me plezier dat onze fanfare een vrij druk programma dient af te werken. Aan de andere kant geeft het een raar gevoel er niet direct en rechtstreeks bij betrokken te zijn, om de repetities te missen. Maar met enkele cd’s en tapes, die ik heb meegenomen, kan ik toch nog wat genieten van de Europese fanfaremuziek.
Voor het ogenblik heb ik het heel druk met me te organiseren en te reizen. Zojuist ben ik teruggekomen van Australië. Daar heb ik een concert bijgewoond van de “R.A.F. Concert Band”. Het doet me toch iets wanneer dat korps werken speelde die wij ooit eens op het programa hadden staan. Ik kreeg er kippenvel van ! Ze speelden onder andere “Memory, all I ask of you” en de “Bolero” van Ravel.
In juni dit jaar ben ik terug in Australië, maar dan in Melbourne. Eén van de muzikale evenementen daar zijn de Australische Brassbandkampioenschappen. Ik heb reeds afspraken gemaakt om te gaan luisteren, zodat de koperblaasmuziek in mijn oren blijft klinken.
Hier in Thailand is het heel wat moeilijker om naar een dergelijk concert te gaan luisteren. Dit soort muziek wordt hier niet ten gehore gebracht en geloof me of niet “The famous Bangkok Pipers” bestaan doodgewoon niet. Zodra ik hier wat meer ingeburgerd raak, zal ik nog wat meer informatie doorgeven over bepaalde delen van het land en over de Thaise cultuur.
Verder wil ik aan iedereen de groeten doen en ik hoop dat er in de Leestse fanfare nog vorderingen kunnen gemaakt worden op alle vlakken om zodoende muziek op topniveau te blijven brengen.
Als er iemand van een of ander concert een video mocht hebben, dan mag je altijd een kopie opsturen. Op die manier heb ik toch nog het gevoelen dat ik er nog wat bijhoor. Uit het oor is niet uit het hart ! Veel succes en tot een volgende keer ! Low phop con mai…Tot weerziens ! Bert De Borger.”
Foto’s : (“T&T”) -Dries Rodet -Elke Verschueren -Tineke De Decker
1996 – 2 januari :Tragisch ongeval op de brug aan de Juniorslaan te Leest.
De vijftienjarige Hombekenaar Gert Stevens die samen met zijn vriend op de fietsstrook reed, verloor het evenwicht en viel voor de bus van “de Lijn” en overleed. (KH)
1996 – Zondag 7 januari : Veertiende Aperitiefconcert K.F.Sint-Cecilia
O.l.v. Johan De Win. Presentatie : Bart Lauwens. De opbrengst ging naar de aflossing van de bouwkosten van het parochiehuis. Kaarten 150 BEF (incl. het aperitief).
“In 1996 werd het aperitiefconcert georganiseerd op de eerste zondag van het nieuwe jaar. Zoals vroeger eveneens het geval was, liep ook dit jaar de parochiezaal vol. Onze fanfare bracht er sfeervolle nieuwjaarsmuziek en dat werd door het publiek gewaardeerd. De ‘Bolero’ van Ravel viel bij de meeste toehoorders erg in de smaak, evenals de solostukjes. Het blijkt dat onze muzikanten en de dirigent zich ook goed hebben geamuseerd en zij mochten felicitaties ontvangen…” (“T&T”, maart ’96)
1996 – Zondag 4 februari : Leestse fanfare op het Lichtmisconcert Hombeek-Heike
“Op de eerste zondag van februari hadden we een optreden dat gesubsidieerd werd door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Departement Cultuur. We traden op bij de concertband ‘St.-Martinus’ in Hombeek en het optreden had plaats in de zaal ‘De Vrolijke Vrienden’ in Hombeek-Heike. Ook in Hombeek groeien de muziekverenigingen dichter naar elkaar en gaan ze in werkelijkheid meer en echt verbroederen, ja zelfs verzusteren.
Het sluitstuk voor dit lichtmisconcert was voor onze fanfare. Eerder traden deze avond op : de Ko;. Fanfare ‘De Vrije Vlaamse Zonen’ Nieuwenrode, de Kon. Fanfare ‘De Vrolijke Vrienden’ Hombeek-Heike en de Kon. Fanfare ‘De Ware Vrienden der Eendracht’ uit Malderen. Toen onze muzikanten en vergezellende ereleden toekwamen, was de zaal vrij goed gevuld. Met wat vertraging, we zouden van wal steken om 20 u., konden we ons optreden beginnen. We moeten hierbij vermelden dat het niet door toedoen van de organisatoren was dat er niet op tijd kon worden begonnen. Zodra de laatste muzikant was opgetrommeld, kon er worden gestart met ‘Music’. Met de uitvoering van dit stuk werd van bij de aanvang de juiste toon gezet. Naast een aantal klassiekers werd er een solostuk gespeeld, nl. ‘Memory’ en Jos Peeters gaf hierbij een uitstekende euphoniumsolo ten beste.
Ook op dit concert viel de ‘Bolero’ van Ravel in de smaak van het publiek. Daarom zoeken we voor de volgende keer balletdansers (m/v) die ooit lid zijn geweest van het ballet van de XXe Eeuw en daar hebben gewerkt onder leiding van Béjart.
Het optreden duurde langer dan was voorzien, maar voor de rest was het prima in orde. De dirigent en de muzikanten mochten ook deze keer felicitaties in ontvangst nemen.” (“T&T”, maart ’96)
Verslag uit “Toeters en Trompetten” van maart 1996 :
“We proberen zoveel als dat mogelijk is deel te nemen aan organisaties van alle plaatselijke verenigingen door op te treden of door een delegatie af te vaardigen. Aan de jaarlijkse Leestse Valentijnquiz, een inrichting van de Vriendenkring van de Gemeenteschool, doen we mee omdat ook zij met een aantal ploegen deelnemen aan onze Nazomerquiz. We schreven in met drie ploegen : de ploeg van de voorzitter (Lustige Blazers), die van de dirigent (Muziekkenners) en die van de secretaris (Cecilia). In laatste instantie moest de ploeg van de dirigent afzeggen wegens het overlijden van zijn grootmoeder. Zo kon een andere Leestse ploeg, die het vergeten had in te schrijven, toch nog meedoen.
Cecilia begon erg goed. Bij de eerste projectie van de tussenstand stond deze ploeg zowaar aan de kop. Cecilia was ploeg nummer 1, waarschijnlijk omdat zij als eerste was ingeschreven. Het kon dus niet anders of Cecilia moest bij de voorstelling van de ploegen als eerste uit de bus komen. En, we moeten het toegeven,…het was de laatste keer dat Cecilia die avond vooraan op de rangschikking te vinden was. Na de eerste beurt gleden ze al af naar de vijfde plaats en met het vorderen van de avond ging het steeds meer bergaf. Onze andere ploeg, ‘De Lustige Blazers’, deed het ook niet kwaad, maar zij schoven toch met grotere stappen naar beneden.
We vermoeden dat onze beide deelnemende ploegen de grootste moeite hadden met de praktische vraag over de deegwaren (10 verschillende soorten) en met de vragen over muziek, kunst, tv en film. Vorig jaar was dat ook al zo en er zit nog steeds geen beterschap in.
Op een totaal van 43 deelnemers eindigden onze ploegen op de volgende plaatsen :
-17de Cecilia 71/100
-35ste De Lustige Blazers 54/100
De eerste ploeg haalde 88/100 en de tweede 85/100. We denken dat de eerste Leestse ploeg VEVOC was op de 8ste plaats.
De Valentijnquiz was erg goed georganiseerd en gepresenteerd en…er was deze keer geen discussie over de vragen. Daarbij waren er ook nu weer prachtige prijzen.”
1996 – 24 en 25 februari : Jaarlijkse restaurantdagen van de K.F.St.-Cecilia
“…Ondanks het feit dat de economie niet zo best draait, dat er in de steden heel wat restaurants de boeken neerleggen en dat er hier en daar eerder Michelin-sterren worden verloren dan bijgewonnen, hadden we ook dit jaar weer het verwachte aantal deelnemers aan ons ‘Krokusrestaurant’. We hadden gehoopt dat we toch nog 500 deeneners zouden gehaald hebben, maar het werden er weer bijna een zevenhonderdtal. Dat is wel iets minder dan vorig jaar, maar samen met het openingsjaar van onze zaal waren dat ook echte recordjaren. We zijn dus dit jaar ook meer dan tevreden.
We hebben daarbij ook nog andere redenen om tevreden te zijn. We moeten steeds minder moeite doen om aan het nodige personeel te komen : ofwel is er terug meer bereidheid bij de ereleden en de muzikanten, ofwel zijn onze jongere muzikanten aan het uitgroeien tot volwaardige helpers. We vermoeden dat het een combinatie is van de twee, want onder de medewerkers zijn er ook een aantal ‘oudere nieuwelingen’ te bespeuren.
Dit jaar hebben we ook eens nagegaan waar onze deelnemers vandaan komen. De ene helft bestaat uit muzikanten, ereleden en Leestenaars. De andere helft bestaat uit deelnemers uit gemeenten in de buurt en uit mensen die van ‘heel ver’ komen : Antwerpen, Brussel, Leuven, Aarschot, Wijgmaal, Hoboken, Moerbeke, Melsele of St.-Niklaas. Opvallend was deze keer het grote aantal deelenmers uit St.-Katelijne-Waver.
Onze eetdagen zijn erg bekend en behoren tot de beste gelegenheidsrestaurants uit de streek. Om deze reputatie eer te blijven aandoen, is het nodig dat iedereen zijn bijdrage blijft leveren. Want…zonder onze restaurantdagen kunnen we in de inspanningen voor de opleiding van (jonge) muzikanten niet blijven leveren. En wanneer dat onmogelijk wordt, zal de kwaliteit van onze fanfare er op de lange duur ook op inleveren.
We stellen het op prijs, oin het bijzonder onze medewerkers uit de keuken, van harte te danken voor de geleverde prestatie. Zij zijn niet alleen op zaterdag en zondag aan het werk, maar reeds vanaf woensdag. Meestal doen deze mensen er ook nog maandag bij, want velen van hen komen ook nog meehelpen de zaal in orde te brengen.
Het gewicht van de fruitkorf werd juist geraden door Berna Van Horenbeeck. De korf woog precies 21 kg 700 g. Lange-afstandslopers eten nu eenmaal veel fruit en de korf kwam dus op zijn plaats terecht…” (“T&T”, maart ’96)
1996 – Een jaarabonnement op het parochieblad (Kerk en Leven) bedroeg voor dat jaar 600 frank.
1996 – Plechtige communicanten 1996.
Voor de catechese van het vormsel werden voor het tweede jaar drie groepen gevormd.
Groep A (Paula Bradt) De Hondt Stijn, Elleboogstraat 16. De Prins Ken, Alemstraat 23. Goossens Kelly, Larestraat 4. Leemans Leen, Blaasveldstraat 24. Moens Stefanie, Aland 2a. Mollemans Pieter, Vinkstraat 66. Selleslagh Ann, Kleine Heide 27. Slachmuylders Ann, Juniorslaan 14. Van Cauwenbergh Jelle, Elleboogstraat 12. Van den Eynde Rocsanne, Esptweg 8. Van der Hasselt Bart, Elleboogstraat 20. Vermeeren Wout, Vinkstraat 76.
Allen leerlingen van de Vrije Basisschool.
Groep B (P.Pastoor Van Aken) Heylen Wouter, Kleine Heide 42 (Stedelijke Basisschool). Lauwers Annick, Tisseltsestwg 222 Willebroek (S.B.S.). Pauwels Sven, Juniorslaan 80 (S.B.S.) Torfs Nicky, Ontvoeringsplein 1 Mechelen (S.B.S.) Brabants Wim, Vinkstraat 42 (St.Rom. Mechelen) Huysmans Ilse, Maalstraat 5 (St.Rom.Mech.). De Rooster Gert, Juniorslaan 17 (urs.Mech.).
Groep C (P.Pastoor Van Aken) Van den Heuvel Wendy, Hertstraat 2 (S.B.S.). Robbens Lies, Vinkstraat 60 (S.B.S.). Van den Heuvel Andy, Larestraat 14 (S.T.K.). Bogaerts Lindsy, Fleerdonk 12 (Urs.Mechelen). De Maeyer Eveline, Vinkstraat 64 (Urs.Mechelen). Dalemans Els, Molenbeekstraat 36 Heffen (Vr.B.S.). Verlinden Sarah, Kapelseweg 81 Homb. (S.B.S.). Geuens Maaike, Roekstraat 9 (S.B.S.). Timmermans Xavier, Molenweg 14 Heffen (S.B.S.). Van Lint Caroline, Maalstraat 3 (S.B.S.). Verschuren Kristof, Juniorslaan 63 (S.B.S.). De Borger Tom, Keramiekstraat Heffen (S.B.S.). Selleslagh Kristof, Kapelseweg 95 Hombeek. (Met dank aan Els De Smet)
1996 – Januari : Trainerswissel bij SK Rapid Leest
In januari nam Edwin Comyn het roer over van trainer Jan Van den Heuvel . SK Rapid stond voorlaatste in de rangschikking.
De nieuwe oefenmeester debuteerde tegen Schriek en Meerhout met twee opeenvolgende nederlagen, wat secretaris Apers in Gazet van Mechelen van 27 januari het volgende ontlokte : “Ik heb al sedert 25 seizoenen het wel en wee van Rapid meegemaakt. Ik mag nu wel zeggen dat we zeven vette jaren achter de rug hebben, maar dat we sedert vorig seizoen waarschijnlijk aan de zeven magere begonnen zijn. Het aantal kijkers daalde aanzienlijk, de sponsoring verminderde. Allemaal factoren die een club zeker niet ten goede komen. Het schoentje wringt bij onze club duidelijk in de aanval. We scoren te moeilijk ondanks de goede wil die iedereen aan de dag legt. Van onze zwarte spits Lumuanganu verwachten we natuurlijk dat hij doelpunten scoort. Hij spant zich zeer hard in, maar werd ook al regelmatig door blessures geplaagd en hij krijgt het in geen enkele wedstrijd gemakkelijk. Het gebeurt meermaals dat hij zelfs twee bewakers aan het been krijgt…”
Deels door het gebrek aan afwerking, maar ook en vooral omwille van enkele langdurig geblesseerde spelers waren de wapens aanvankelijk uit handen genomen van oefenmeester Jan Van den Heuvel. Eddy Comyn zou de sputterende motor niet meer op een normaal toerental brengen. Men moest accepteren dat met een te beperkte kern overleven in eerste provinciale praktisch onmogelijk was. SK Rapid Leest eindigde 14de met 26 punten en kon zich opmaken voor 2de provinciale.
Enige pluspunt dat seizoen was de overwinning tegen VV Leest op 1 oktober ’95 en het 2-2 gelijkspel tijdens de terugmatch :
“Na de dinsdagavondtraining voor de derby zaten beide ploegen gemoedelijk rond de tafel. Dit op uitnodiging van kastelein en V.V.-vedette Hans Bouwmeester in wiens taverne de spelers rond een bord dampende spaghetti van gedachten konden wisselen. Tussen de krijtlijnen werd echter wel voor elke bal gestreden. Voor aanvang van de wedstrijd werd Chris Goossens door vriend en tegenstander in de bloemetjes gezet naar aanleiding van zijn 250ste wedstrijd in het eerste elftal van Rapid.
De tweede derby van dat seizoen werd betwist voor een meer dan redelijke publieke belangstelling. Beide ploegen moesten immers knokken tegen degradatie. Het meeste initiatief ging uit van thuisploeg V.V. Leest die na een kwartier op voorsprong kwam na een strafschopfout op Jesse Verstraeten. Deze zette zelf de elfmeter om. Lumuanganu werd oordeelkundig door de Roemeen Cireasa afgestopt. Kort na de rust maakte Askraba voor Rapid gelijk maar het antwoord van V.V. liet niet lang op zich wachten. Via Van den Eede kwam de bal bij de debuterende Willems, die met een lobbal de thuisploeg weer op voorsprong bracht. Een kwartier voor het einde lukte Askraba, nu vanop de stip, zijn tweede doelpunt en de gelijkmaker.”
Foto’s : -Edwin Comyn, de nieuwe trainer van SK Rapid Leest. -Secretaris Jean Apers.
