Foto’s :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

-Secretaris E. Brast

-Roos Jacobs in 2009

-Verkiezingspamflet van den Ossenboer
-Frans Feremans
 

1955 – 2 februari : Doodsbedreigingen voor de secretaris

 Gemeentesecretaris Bradt kwam zich bij de veldwachter beklagen dat hij met de dood bedreigd was door August Jacobs.

August Ph. Jacobs (‘den Ossenboer’), geboren te Leest op 8 september 1886 was gehuwd met Virginie Diddens die hem zes kinderen schonk. Het gezin betrok een hoeveke in de Kouter, op de plaats waar Paula Bradt later een woning zou neerzetten.

Na de dood van zijn vrouw hertrouwde hij met Marie Van Loo die hem op haar beurt drie kinderen schonk.

(Info mondeling verstrekt door zijn dochter Roos Jacobs in 2009).

Gust Jacobs, op dat moment verblijvend op de Leestsesteenweg te Mechelen, zou de bedreiging geuit hebben tegen zijn broer Frans uit St.Katelijne Waver. Deze laatste vertelde dat door aan hun zuster Josephina (echtgenote Emiel Puttemans) uit Mechelen die dat op haar beurt doorvertelde aan een andere zuster Louise Jacobs, echtgenote Gobien uit de Blaasveldstraat.

Deze laatse verwittigde de secretaris waarop die prompt naar de garde stapte.

De “Ossenboer” had niet alleen bedreigingen geuit tegen de persoon van de secretaris.

Ook zijn zuster Louise moest het ontgelden.

Jacobs zou onder meer gezegd hebben : “dat hij zijn  leven moe was en dat hij op het gerecht in Mechelen buitengezet was en dat ze hem daar niet wilden aanhoren maar zeker wel als hij zou geschoten hebben en hij, als gewezen spion en oudstrijder van 14-18 zou toch maar twee maand gevang krijgen…”

Volgens Secretaris Bradt werden de problemen veroorzaakt door onenigheid in het gezin van Jacobs en omdat zijn vrouw een beroep zou gedaan hebben op de gemeenteoverheid.

Nog volgens de Secretaris zou den Ossenboer in de Leestsec café’s  verklaard hebben dat “den Bradt” kapot moest.”

Bedreiging uitgevoerd

Op 23 april datzelfde jaar rond 9u bevond  veldwachter Van Hoof zich op het gemeentehuis toen hij een toeloop van volk op de straat zag.

Buiten gekomen vernam hij al snel dat Gust Jacobs op het Dorp met een geweer rondliep.

Den Ossenboer was in de richting van de Zennebrug gegaan.

De garde is op zijn fiets gesprongen en zette de achtervolging in. Op ongeveer 50 m voor de brug heeft hij de man ontwapend. Dit gebeurde zonder tegenstand. Bij de fouillering in het gemeentehuis vond hij in zijn zakken drie volle patronen 9 mm en stelde de garde vast dat het geweer nog met één patroon geladen was.

Op het gemeentehuis bekende Jacobs dat hij tweemaal op de secretaris geschoten had om hem schrik aan te jagen en om in het gevang te geraken.

De garde belde de Procureur op die hem opdracht gaf in verbinding te treden met de Rijkswacht van Blaasveld die Gust Jacobs rond half tien is komen ophalen en het onderzoek hebben verdergezet.

(Mondelinge getuigenis Victor Van Hoof in 1985)

1955 – Zondag 6 februari : Muziekavond van St.-Cecilia

            De muzikale leiding berustte bij Rik De Bruyn en er werden werken gebracht van

            P. Gilson, Van Breedam, A. Mahy, M.Poot e.a. maar tevens een eerste marsch

            die gecomponeerd was door Theo Fierens.

            Het ontspanningsgedeelte bestond uit Edward Verdijck, een parodist en de

            conferencier-humorist  en droogkomiek van Radio Antwerpen Theo Van Den

            Bosch.

            Frans Piessens maakte filmopnamen.

1955 – Op 12 februari mocht de Kon.Fanf. St.-Cecilia een herinneringsdiploma in

            ontvangst nemen n.a.v. de overgang naar 1^ste afdeling.

1955 – 20 februari : Muziekavond van de Kon.Fanf. Arbeid Adelt.

            Op het programma stonden “Het Zwarte Woud” (Jourquin), Standvastigheid,

            Caesar en Cleopatra door Baudain, Liliputsoldaten door Lohr en Thé Midi door

            Alfort.

            Conferencier-humorist : Leonneke De Smet.

1955 – 6 maart : Autobus met supporters van Frans Feremans tegen boom.

            “Terugkerend van Saarbrucken, waar het wereldkampioenschap cyclocross

            plaats greep, kwam een autobus waarin supporters van Frans Feremans, die

            deelnam aan bedoeld kampioenschap, nabij Bastenaken tegen een boom

            bezijden de baan terecht.

            Er vielen enkele gekwetsten te noteren, maar de meeste inzittenden, mensen

            uit Battel, Leest en Hombeek kwamer er met de schrik van af.

            (DB-nr.3,1955)

            Frans Feremans, die jarenlang de post bedeelde in Leest, had daar een massa

            supprters.  Hij werd op 15 augustus 1924 te Walem geboren en overleed te

            Bonheiden op 10 november 2007.

Frans Feremans

Werd geboren te Walem in het uiterste hoekje van Battenbroek, nabij het Zennegat.

In 1936, op zijn 12^de sloot hij zich aan bij de atletiekclub van FC Malinois waar hij verschillende overwinningen behaalde als veldloper. Nochtans bleef Frans ervan dromen om veldrijder te worden. Kanunnik Dessain, de geestelijke sportmentor van Malinois, die van zijn plannen had gehoord, kwam bij vader Feremans aankloppen en zo werden de veldrijdersdromen nog wat opgeborgen, tot een ongelukkig toeval hem bij zijn droom een handje kwam toesteken. In 1947 werd Frans door de Belgische atletiekbond geselecteerd voor de landenveldloop, welke toen plaatsvond in Parijs. Tijdens deze veldloop trapte één van de deelnemers met zijn spikes achter op de hiel van Frans. Hij werd hierdoor gekwetst, viel en brak –zoals later zou blijken- een voetbeentje. Hij liep deze koers uit en eindigde toch nog op de 20^ste plaats.

Na veel gesukkel met die voet kwam er een einde aan zijn carrière als amateur-veldloper. Feremans schakelde over op veldrijden, wat minder belastend was voor die voet, bovendien was dit altijd zijn droom geweest. Begin 1940 kreeg hij zijn rennersvergunning, hij werkte dan overdag bij de post en na zijn uren werd alle vrije tijd besteed aan training. In 1952 kwam hij aan de start van het Belgisch kampioenschap veldrijden in Hoeselt en eindigde er tweede, achter Firmin Van Kerrebroeck.

Het Belgisch kampioenschap veldrijden 1954 werd ingericht in Hombeek.

Op Feremans stond die dag geen rem, hij had al zijn tegenstanders uit het wiel gereden, alleen Furnière (de titeldrager van het jaar voordien) bleef aanpikken. Maar toen kwam het kantelmoment van de koers : op het brugje liet Frans Furnière achter zich en reed de laatste ronde helemaal alleen.

Frans  Feremans heeft nog tot zijn 35^ste blijven deelnemen aan wedstrijden in het veldrijden en behaalde nog verschillende prijzen.

(Wikipedia)