1981 – 7 september : Overlijden Meester Meyersxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Na zijn overlijden publiceerde “De Band” in september 1981 een In Memoriam :

“Hij was soms streng in de klas, omdat hij van de kinderen hield. Hij wilde immers dat ze konden en wisten wat nodig was voor ’t later leven. Hoeveel keer bleef hij niet na de uren in de klas om een paar leerlingen bij te werken ?

Meester Meyers was lid van Voetspoor, de Kunstkring van Leest. Langs de jaarlijkse tentoonstellingen leerden we het werk van de meester kennen. Landschapjes en portretten waren zijn geliefkoosde onderwerpen. Hij bracht ons fijn en verzorgd werk, ongecompliceerd, steeds even sfeervol en eenvoudig. Reeds in Mechelen, waar hij destijds avondlessen volgde bij Gustaaf Van de Woestijne, was hij bekend om zijn fijn werk. Zijn schilderijen waren zijn geesteskinderen en hij kon er moeilijk afscheid van nemen. Na een tentoonstelling was hij pas gerust wanneer hij zijn werkjes weer veilig en wel bij zich thuis had.

Hij was steeds bereid om mee te werken, maar ook steeds bezorgd om wat er leefde en roerde tussen de mensen.
Al was hij van geboorte niet van hier, met hem verdwijnt een graaggeziene echte Leestenaar.

     De Band”.

“Toeters en Trompetten”, jaargang 1 nr.6 :

 “Op 7 september ll. overleed Meester Meyers. Lid en gewezen secretaris van onze vereniging. Hij was 79 jaar. Voor onze vereniging betekende hij heel wat !

Na de tweede wereldoorlog hielp hij samen met o.a. Rik De Bruyn het korps terug van de grond. Hij is steeds een goed en trouw lid geweest die zoveel mogelijk aanwezig was op ons teerfeest en op onze organisaties. Altijd heeft hij zich geïnteresseerd voor onze vereniging.

Op school hebben heel wat jongens bij hem leren lezen en rekenen.

De afscheidsrede namens onze vereniging werd in de kerk uitgesproken door zijn wijkverantwoordelijke Hubert De Borger.

Wij zullen Meester Meyers in de toekomst missen…”  

De tekst van zijn  doodsprentje is ook vermeldenswaard :

“...Hij werd geboren te Kortenaken op 16 november 1902, maar bracht zijn jeugd door te Orsmaal-Gussenhoven.

Na de normaalschool te Tienen kwam hij in 1923 als onderwijzer naar Leest.

Gedurende 41 jaren hielp hij de Leestse kinderen de weg te vinden naar de grote-mensenwereld.
Ongeveer 600 jongens zijn aan hem voorbijgegaan. Ook na de uren hielp hij hen, zodat niemand ooit van bij hem wegging zonder te kunnen lezen.

De school was zijn leven, want hij hield van de jeugd.

Dat zag men ook aan de vele kinderkoppen die hij schilderde in zijn vrije uren. Want Flor Meyers was ook kunstenaar en zondagschilder.

Met de fijngevoeligheid die hem eigen was schilderde hij mensen en sfeervolle landschappen in uitgezuiverde kleuren en delikate contouren.

Hij stond tussen de mensen. Dat maakte hem vele vrienden.

Ze waardeerden vooral in hem zijn bescheidenheid, want ook dat was een karaktertrek van hem.
Meester Meyers vond zijn vreugde vooral in zijn gezin. Hij was een trouwe en attentievolle echtgenoot voor  Jeanne, een echte vader voor zijn kinderen Godelieve en Edgard, een goeie grootvader voor zijn drie kleinkinderen Johan, Peter en Patricia.

Tamelijk snel is hij van ons heengegaan, bij het morgengrauwen van 7 september 1981 in het Sint-Jozefziekenhuis te Mechelen, waar hij de avond voordien was heengebracht.

Bij het leed dat we voelen om de lege plaats in ons midden beseffen wij meer dan ooit met dankbaarheid welk goed mens hij was.

Zijn oprecht geloof en zijn manier van leven blijve ons een licht op onze levensweg.”

(zie ook 20 oktober 1923)

1981 -  Zaterdag 12 september : Huldeconcert voor J.P.Leveugle  door de Kon.

            Fanfare Sint Cecilia, in de zaal Sinte Cecilia vanaf 20 uur.

            Met medewerking van de Drumband van St.-Cecilia, het slagwerkensemble olv

            Marc Snackaert, het koperensemble “Enterpe” olv Roland Van Buggenhout en

            uiteraard de plaatselijke fanfare St.Cecilia.

“Te Leest werd zaterdag Jan P. Leveugle gevierd bij zijn vijfjarig dirigentschap bij de K. Fanfare St.-Cecilia. Dit gebeurde vanzelfsprekend op muzikale wijze. Twee gastorkesten, het slagwerkorkest o.l.v. Mark Snackaert en het koperensemble ‘Enterpe’ o.l.v. Roland Van Buggenhout boden muzikale gelukwensen aan.

Ook Sint-Cecilia zelf beklom het podium waarbij de gevierde zijn eigen huldestuk dirigeerde.

J.P. Leveugle zakte in 1976 naar Leest af en reeds enkele maanden later leidde hij de fanfare naar een eerste succes : priovinciaal kampioen in derde afdeling. Nog geen jaar later werd Sint-Cecilia provinciaal kampioen in tweede afdeling om nogmaals een jaar later het wereldkampioenschap in Kerkrade in de klasse uitmuntendheid op haar naam te schrijven.

Vorig jaar blonk Sint-Cecilia uit in het Belgisch kampioenschap uitmuntendheid  en zoals verwacht schreef men in juli jl. in de ere-afdeling het wereldkampioenschap op de Leestse naam.

De successen zijn grotendeels te danken aan de inzet van Leveugle en het hoeft dan ook geen verwondering te wekken dat hij zaterdag in de bloemen werd gezet. Attenties waren er ook namens het muziekverbond van België en het CISPM dat de gouden medaille meebracht.

Elke muzikant en bestuurslid kreeg een verkleind model van het diploma van het wereldmuziekconcours in Kerkrade als aandenken aangeboden.” (GvM,15/9/1981)

Ook het blad van St.-Cecilia bracht een kort verslag uit :

“Het begon met een receptie voor de ere-genodigden, de afgevaardigden van de muziekkorpsen uit het Mechelse, de muzikanten en hun echtgenote. Er was veel volk in het “zaaltje” bij mevr. Piessens, maar we hadden toch meer volk verwacht.

Om 19u30 trok het hele gezelschap naar de zaal bij Emiel Van Steen. Vanaf 20 u werden er concerten  aangeboden door orkesten die op een of andere manier wat te maken hadden met onze dirigent. En er was geen inkomgeld ! De aanwezigen kregen er zelfs een bloemetje bij zodat alles nog meer feestelijk werd.

Het slagwerkensemble M. Snackaert gaf ons nogmaals het bewijs dat met slagwerkinstrumenten ritmische en melodische muziek kan gemaakt worden. Het koperensemble “Euterpe” o.l.v. Roland Van Buggenhout heeft heel wat vooruitgang gemaakt op een korte tijd en het wordt in de toekomst waarschijnlijk een heel goed korps.

Na de pauze trad onze drumband op o.l.v. Walter Van de Venne. Het bleek dat onze meisjes en jongens ook met de trommelstokken overweg kunnen. Daarna was er de retrospectieve “Jan-Piet Leveugle – 5 jaar dirigent te Leest”. We hebben vernomen dat alle aanwezigen ten zeerste hebben genoten van het gebrachte programma.

De dirigent en zijn vrouw Ghislaine (die verklaarde dat ze wat “ambetant” was) kregen vanwege onze vereniging bloemen en een tinnen schotel aangeboden. Op deze tinnen schotel stond vermeld : “Aan J.P. Leveugle uit erkentelijkheid vanwege de K.F. St.-Cecilia Mechelen-Leest : 1978 wereldkampioen uitmuntendheid – 1981 wereldkampioen ere-afdeling”.

Er waren ook nog bloemen en geschenken van VEVOC Leest en van het koperensemble “Euterpe”. Mille Van Steen, onze lokaalhouder, gaf ook nog bloemen maar hij deed dat achter de schermen. De heer Martin De Rijck, afgevaardigde van het Muziekverbond van België en van de C.I.S.P.M. (wereldorganisatie van de muziekbonden) loofde in een opgemerkte toespraak het werk van het bestuur, de dirigent en de muzikanten. Hij overhandigde het ere-plakket van het Muziekverbond van België.
Onze dirigent was uiterst tevreden en misschien ook wel zijn…Ghislaine.

Wij –als vereniging- hebben maar weer eens ondervonden dat wanneen men aan de top staat, men daar meestal alleen en eenzaam staat. Op de receptie waren er niet zoveel afgevaardigden van de Mechelse korpsen. Wij hebben nu heel wat werk geleverd in ons eigen korps en waar we konden hebben we de korpsen uit de buurt geholpen en toch… “Ondank is ’s werelds loon” en “niemand is sant in eigen land” zegt men wel eens en stilaan moeten we gaan geloven dat het zo is !

Gelukkig zijn er nog uitzonderingen en zijn er nog heel veel mensen die onze dirigent dankbaar zijn, vooral dan de mensen van onze eigen vereniging ! Wij danken hen en U om die dankbaarheid !”

’s Anderendaags trad de Leestse fanfare samen met haar drumband (deze keer o.l.v. Eddy Van Asch) op te Mechelen, ter gelegenheid van de Groenten- en Bloemencorso. En weer kregen ze bloemen. Ditmaal van de SP-afdeling van Leest, voor het behalen van de wereldtitel.

Foto :

-Meester Meyers, tekening van Georges Herregods.

-“Sint-Cecilia” huldigde haar dirigent. (foto : GvM, 15/9/81)