1983 – 24 juli : Te Deum

            In de kerk van Leest werd een Te Deum gezongen ter gelegenheid van de

            Nationale Feestdag.

            Alle leden van de Nationale Strijdersbond afdeling Leest werden verzocht

            om  09 uur 30 samen te komen in hun lokaal en zich om kwart voor tien samen

            naar de kerk te begeven.

            Na de kerkelijke plechtigheid volgde een bloemenhulde aan het monument der

            gesneuvelden op het kerkhof.  

            (Folder NSB)

1983 – Zaterdag 30 juli : Jaarlijkse zomerreis Davidsfonds Leest

            Bestemming : “Naar de bron van de Schelde”.

            Leest-Doornik-Valenciennes-Le Quesnoy-Gouy-Cambrai-Valenciennes-Doornik

            en Brussel.

            Inschrijven kon bij de bestuursleden Jeroom Verbruggen, Maria Dons-Lamberts,

            Martin Mollemans, Alois Hendrickx, Marleen Dons-Verschueren, Mia Van

            Sweevelt-De Wit, E.H. Fr. Lornoy en Marleen Mampaey- De Prins.

            (‘DB’, augustus ’83)

1983 – Augustusnummer ‘De Band’ : Georges Herregods benoemd tot Hoofdaalmoezenier

“BESTE BANDLEZERS, Georges Herregods is benoemd tot Hoofdaalmoezenier van Duitsland. Oud nieuws zal je zeggen. Toch alhoewel zijn taak hem naar Keulen roept zal hij niet helemaal van Leest scheiden. Zijn thuis blijft de Leestse Kouter. Het ‘Bandwerk’ zal hij wel aan anderen moeten overlaten, daar hij nog geen overzicht heeft wat hem allemaal in Keulen wacht. De Band zal in de toekomst zijn beste beentje blijven voorzetten zodat jullie elke maand een verzorgde Band in de brievenbus krijgen.

BESTE GEORGES, wij danken u van harte voor uw inzet. Als grote bezieler en motor van de Band heeft u zich  gedurende meer dan acht jaar met hart en ziel ingezet voor ons dorpsblad. Duizenden tekeningen van uw hand brachten een persoonlijk chachet aan de Band. De vele bandwerkavonden in een geest van samenwerken hebben van de Band een fijn verzorgd en veel gelezen blaadje gemaakt. Wij zijn daar fier op. De goede samenwerking heeft veel mensen dichter bij elkaar gebracht.

De ontelbare keramieken die we hebben zien groeien en die je overal tegenkomt zijn als zoveel geesteskinderen waarbij men even ernstig wordt of moet lachen. Ze geven een blijk van uw mensenkennis en kunstzin.

Georges, wij kijken uit naar uw Keulse brieven en als het kan, willen wij blijven hopen op uw medewerking.

    De vrienden van de Band.”

“De Heiland had U lang bewaard

om zonneschijn te brengen

en leven in de woestenij

of mensen bij elkaar te brengen.

Nu gaat ge weer te naaste bij

de sporen van ons Heer.

De bloesems door U opgespaard

zullen bloeien, telkens weer.
Al gaat ge Georges tot ieders spijt,

de vrienden van ‘de Band’ geraakt ge nimmer kwijt.”  

1983 – Augustus : Leestenaars komen zo uit de oude doos(verzameling Stan Huysmans)

DE ROEM VAN DE LEESTSE ASPERGES

(Een brief van de inspecteur aan het schoolhoofd, J. De Leers)

MINISTERE DES SCIENCES ET DES ARTS Inspection Scolaire

Ressort  d’inspection principale de …

Canton Scolaire de…

MINISTERIE VAN WETENSCHAPPEN EN KUNSTEN

Schooltoezicht

Gebied van Hoofdtoezicht

Mechelen

Schoolkanton

Rumpst.                                                         Lier, den 24-5-1927

“Mijn waarde Heer Hoofdonderwijzer,

Ik kom daarjuist vanwege den Heer Burgemeester eene uitnodiging  te ontvangen om Donderdag a.s. naar Leest te komen.  Niettegenstaande het oogenblik  minder goed gekozen is –midden in de conferentiën- wil ik nochtans al het mogelijke doen om de ontworpen vergadering te kunnen bijwonen.

Moeder de vrouw was zoo tevreden over de asperges van Leest, dat ik zinnens ben er mij nog een paar botten aan te schaffen bij de eerste gelegenheid. Zoudt ge dus de goedheid willen hebben –zoo mogelijk- voor mij er nog twee aan te schaffen tegen Donderdag 26 dezer ?

In geval van slecht weder en het mij onmogelijk zijn zou dien dag naar Leest te komen, gelieve ze dan ’s anderendaags mede te brengen naar Boom.

Met besten en innigsten dank,

Gansch hartelijk, de Kantl Opziener J. Stuyck.”

DOORLICHTING EN TOELICHTINGEN BIJ DEZE BRIEF.

-In 1927 werd het onderwijs in België gedirigeerd door (let op de benaming) het Ministerie van Wetenschappen en Kunsten, thans gewoon het Ministerie van Naionale Opvoeding en Cultuur.

-De formulieren van de Inspectie naar de scholen (=de basis) toe, waren nog tweetalig, met het Frans vooraan. Vlaanderen stond in 1927 nog niet ver op de weg naar taalzelfstandigheid, laat staan gelijkheid, vrijheid en recht.

-Leest behoorde in 1927 bij het schoolkanton RUMPST (Rumst), thans bij het Schoolkanton Mechelen. Tussenveranderingen waren Schoolkanton Boom en Schoolkanton Willebroek.

-De toenmalige inspecteur J. Stuyck was woonachtig te Lier. Bezoek der scholen gebeurde door hem per trein, deels per autobus en verder deels te voet (zoals voor Leest), of ’s zomers per fiets. De leerkrachten kregen dan minder dikwijls inspectiebezoek.

-Persoonlijk meen ik mij nog, meer duidelijk dan vaag, de gestalte en fysionomie van inspecteur Stuyck te kunnen voorstellen. Ik herinner me, als leerling, hem slechts eenmaal gezien te hebben in de klas van meester De Leers (1926 of 27 ?). Ik zie de inspecteur nog vooraan staan naast de meester, beiden een gemoedelijk praatje voerend, waarbij meester De Leers, volgens zijn natuur en aandrift, toch de leiding nam, ook graag ’t gesprek in ’t Frans overschakelde en, zoals steeds, gelijk wilde halen. Wij als leerlingen zagen alles duidelijk, maar begrepen niets…

-We hebben de brief liefst in de toenmalige spelling gelaten.

-Volgens de brief had meester De Leers de inspecteur eens, quasi toevallig, Leestse asperges bezorgd (onschuldige vriendendienst). Anno 1983 lezen we in stoute kranten hiervoor titels als : Giften in natura. Steekpenningen ? Smeergeld ? De keurasperges kwamen, dat weet ik, van zijn overbuur Remy Jacobs (=Remy van Ivo’s). En die was zo meegevallen, dat hij smaakte naar nog en hij een spoedige nabestelling deed van een paar botten.  ‘Breng ze morgen maar mee naar Boom, meester’. Zo eenvoudig was het.

DE ROEM VAN DE LEESTSE ASPERGES is niet van vandaag…en Public Relations hebben de Modernen ook niet uitgevonden, tenzij de naam…O de tijd van toen… 

1983 – Augustusnummer ‘De Band’ : SOEP VAN DEN TROEP

-Johan DE LAET kreeg zijn oproepingspapieren voor het Opleidingscentrum te Heverlee (van 1 augustus tot eind augustus). Daarna gaat hij naar het garnizoen BRAKEL.

-Ronny ROBIJNS wordt eveneens op 1 augustus opgeroepen te EKEREN. Nadien vervoegt hij het garnizoen AROLSEN.

-Gino DE LEEUW wordt op 1 augustus opgeroepen te PEUTIE.

-Dirk CROONS werd op 1 juni opgeroepen te Peutie en vervoegde na zijn opleiding het garnizoen LUDENSCHEID.

-Rudi VERSCHUEREN werd op 1 juni opgeroepen te EKEREN.

1983- 5, 6 en 7 augustus : Volksdansgroep Korneel naar Europeade te Wenen

            Een vijftiental leden van de Volksdansgroep Korneel  nam deel aan de

            Europeade die dit jaar plaatsvond te Wenen.

Jaarlijks wordt door de Europese Volkscultuurgroepen een groots feest georganiseerd van ware broederlijkheid en echte vriendschap. Dit idee is ontsproten uit de Vlaamse Volkscultuurbeweging en bewijst dat de volkskunst een band kan zijn van mens tot mens, van land tot land, van gemeenschap tot gemeenschap. Dit enorme feest, de ‘Europeade’ heeft dit jaar niet minder dan 5650 mensen in alle mogelijke klederdrachten in Wenen samengebracht op 5,6 en 7 augustus. Werkelijk geweldig hoe zoveel volkeren ieder met eigen taal en eigen cultuur elkaar beter leren kennen en waarderen in het schone dat zij elkaar te bieden hebben, dat van ieder van ons in het bijzonder is, maar waarvan we weten dat het toch ook het bezit van ons allen is.
Het beperkt groepje van ‘Korneel’ ging dit jaar dit feest van de vriendschap, van ‘het Europa der harten’ mee beleven en kijken of het mogelijk zou zijn volgend jaar met de jeugdgroep en volwassenen hieraan deel te nemen en uit volle borst mee te zingen op muziek van Armand Preud’homme : ‘Europa één’…

Nancy De Nijn, Marina De Wit en Christel De Laet, ‘drie jonge Kornellekens’ van Jeugd II schreven een verslag van hun belevenissen (‘DB’, September ’83) :

“Donderdagmorgen 4 uur. Trinning. De familie Korneel wordt wakker. Vlug de valiezen in de auto, zeker het fototoestel niet vergeten, en wegwezen. Onze eerste nacht brachten we door in een gezellig ingerichte jeugdherberg. Toen we daar aankwamen gingen we ons dadelijk aanmelden zodat we er zeker van waren dat we de nacht niet in de auto moesten doorbrengen. Toen we teruggingen om de valiezen te halen was er wel een (groot) probleempje. We hadden alle deuren van de auto vastgedaan en…de sleutels (reservesleutels inbegrpen)  waren nog in de auto. Toch had het noodlot niet helemaal toegeslagen. Door een venster die op een piepklein kiertje stond kon een papa-Korneel na enkele minuten vissen (met een lange ijzeren vishaak) de sleutels te pakken krijgen. Gejuich ! Nu we de sleutels hadden konden we op zoek gaan naar eten, want van dat vissen hadden we toch wel honger gekregen. Na ons buikje halfrond gegeten te hebben, kropen we onder de wol, waar we met de snurk-piep-muziek zachtjes indommelden. De volgende morgen waren we al weer vroeg op weg. In Wenen aangekomen gingen we eerst naar het Rathaus waar baas (mama-) Korneel allerlei informatie ging halen over onze slaapplaats. Toen we onze luchpakketten gingen halen, maakten we al kennis met enkele Italianen die voor ons een typisch Italiaans lied zongen. Toen we ons buikje, ditmaal rond, gegeten hadden, gingen we op zoek naar onze slaapplaats. Dit karwei nam zeker een vol uur in beslag. We wisten wel waar we moesten zijn, maar we konden de straat niet in omdat het bijna overal eenrichtingsverkeer was.. Tenslotte zijn we maar te voet naar ons hotel gegaan.

’s Avonds rond 8 uur was er in de Stephansdom de eerste bijeenkomst. Er zongen koren uit verschillende landen, ook een zangkoor uit België. Zaterdag was er kort na de middag een grote stoet met al de groepen door de belangrijkste straten van Wenen.

’s Avonds was er na het eten een verbroederingsbal in de Stadthalle. Dat is een grote zaal waar maar liefst 17.000 man in kan. Zondagvoormiddag was er een eucharistieviering in de Stephansdom. Na de middag was er een groot optreden van alle groepen in de Stadthalle. Het optreden werd besloten met een dans rond de vrede en het vredeslied.

Die avond ging de familie Korneel eens een echte Weense wijnkelder bezoeken. Na afloop van dit bezoek deden de mama’s en papa’s Korneel alsof ze dronken waren, maar de kindertjes-Korneel waren ook niet van gisteren of eergisteren.  De zogezegd dronken Kornelen waren zéér vlug ontnuchterd toen ze zagen dat hun kindertjes zomaar een discotheek binnengingen. De volgende dag was onze eerste toeristische dag in Wenen.

We bezochten vele musea. Met een tramrit ‘gratis’ bereikten we buiten Wenen het zomerverblijf van Keizerin Sissi. Een ganse namiddag voelden we ons als princessen in het prachtige kasteel ‘Schönbrun’. Dit gebouw is echt fantastisch. Het heeft 1800 kamers en maar liefst 2000 vensters. Maar van die 1800 kamers was er geen enkele WC bij. (Misschien was de tuin daarom zo groot) De volgende morgen waren we al weer weg uit Wenen, richting België. We brachten nog een bezoekje aan Melk, waar we de Norbertijnerabdij in barokstijl gingen bezoeken.

In Duitsland ontdekten we een waar middeleeuws stadje ‘Rotenburg’, een echte streling voor onze historische kennis !

Toen we meer en meer dichter bij België kwamen dachten we waarschijnlijk allemaal hetzelfde : ‘Het volgend jaar weer, we gaan weer mee, want wat je daar meemaakt is echt fantastisch.’

In Mechelen was het eerste wat we deden : een pak friet kopen. We zijn tenslotte toch Belgen, nietwaar…”