De pastorie, links van de kerk, was toegankelijk via een poort en telde nauwelijks twee kamers.

Later werd de pastorie met de bijdragen van de gelovigen opnieuw ingericht. Nu is dit gebouw verdeeld in meerdere appartementen.

E. Rurali: La Chiesa di S. Michele a Visino di Valbrona (1998) p. 24

Bij de bouw van de kerktoren in de 17de eeuw werd het presbyterium met enkele meters verlengd en verbreed om de toren meer stabiliteit te geven. De toren werd ingeplant tussen het presbyterium en de pastorie.

Als je het kerkje wil bezoeken, moet je aanbellen bij Signora Liliana. Zij woont in een van de appartementen van de vroegere pastorie. Bij haar kun je ook terecht als je het boek over de kerk of prentkaarten als deze wil kopen:

Prentkaart (foto Manzon i – Canzo)

Bovendien krijg je een aandenken:

In de voetsporen van onze voorouders betreden we het kerkje S. Michele.

Giuseppe Maria Sala (+1805) gehuwd met Giovanna Erra en hun kinderen onder wie…

Omobono Sala (+1825) gehuwd met Catterina Frigerio. Hun elf kinderen (o.a. Giuseppe Maria Sebastiano en Giovanni Baptista Luigi) werden hier gedoopt.

Sommigen van de kinderen werden hier ook begraven.

Dit kerkje was hun parochiekerk.

Het vraagt weinig verbeelding: Catterina Frigerio in dit kerkje biddend voor een spoedige terugkeer van haar twee oudste zonen. De tijd heeft aangetoond dat haar gebeden niet verhoord werden… Uit brieven weten we met zekerheid dat althans Giuseppe M. S. nooit teruggekeerd is naar Italië, al was het maar voor even…

Het altaar met ‘La Madonna Consolata’ van Appiani en werk van Bergognone. Het schilderij rechts werd geschonken door la Signora Contessa Maria Besini in 1913.

Links van het altaar: toegang tot de piepkleine sacristie: de deur kan net open.

Aan de andere muur: twee reproducties achter glas.

H. Theresia van Lisieux (?)

Santa Maria del Rosario

Rechts van het altaar: toegang tot de ‘campanile’

Moeilijke foto: opening in het plafond, per verdieping een ladder en zo naar boven (heb ik me niet aan gewaagd).

Het kerkje telde vroeger twee zijaltaren. Nu beantwoorden ze niet meer aan de eisen en worden dus als zodanig niet meer gebruikt.

Boven het zijaltaar rechts: San Antonio door Morazzone.

Boven het zijaltaar links: S.Carlo door G. B. Crespi.

En zo lopen we weer naar buiten... Voor ons ligt net iets lager een weg en een groene vlakte: de vroegere begraafplaats.

De kerk San Michele is gelegen in Oud-Visino. Het lijkt wel alsof deze hoek erg in trek is: huizen worden gebouwd en nieuwe wegen worden aangelegd. Zo wordt Oud-Visino weldra Nieuw-Visino.

We lopen langs de kerk en kijken nog even naar de zijgevel noordkant.

Op deze foto zie je duidelijk dat de sacristie van recentere datum is en dat een gedeelte (voor de regenafvoer) werd toegevoegd na het bezoek van Aartsbisschop Borromeo. Let ook op de piramidale vorm van de kerktoren: kenmerkend voor de streek in die tijd.

En dan is er nog de grot… Deze grot werd in 1960 aangelegd ter ere van O.L.Vrouw van Lourdes.

We volgen de weg links langs het kerkje. Aan onze linkerzijde zien we een aanwijzing voor een wandelroute naar de ‘Alpe de Megna’. Doen, gewoon doen! Wel een hapje en een drankje voorzien. Je verlaat de bewoonde wereld…