De inkomsten van het project ‘Let’s Go Urban’ (LGU) blijken, in tegenstelling tot de verenigingen die wij sinds jaar en dag bij ons kennen – en die het voornamelijk van vrijwilligerswerk moeten hebben – voor bijna 100% gesubsidieerd te zijn met belastinggeld. Dat zou nog niet het einde van de wereld betekenen, maar LGU blijkt helemaal geen uitzondering te zijn. In ’t Pallieterke van deze week staat er zelfs een bloemlezing van die zgz ‘sociaal-culturele volwassenen-organisaties’, die ik niemand wil onthouden:
- ‘Climaxi’, dat opkomt voor klimaat en sociale rechtvaardigheid.
- ‘Fairfin’, voor ethische en sociale investeringen.
- ‘Curieus’, voor progressieve cultuurfabriek.
- ‘Furia’, feministen voor een solidaire en meer gelijke wereld.
- ‘Kliq’, een trainingscentrum voor genderdiversiteit.
- ‘Labo’, een borrelend laboratorium voor activisme.
- ‘Orbit’, thuis in de wereld van diversiteit en migratie.
- ‘Vzw Vrede’ voor ontwapenen om te ontwikkelen.
Misschien is de lijst niet eens volledig, maar de organisaties hierboven vermeld krijgen jaarlijks tussen ven 150.000 en 1.500.000 euro aan subsidie. En dat is dan alleen nog maar op Vlaams niveau.
Er is dus nog werk aan de winkel voor onze onderzoeksjournalisten. LGU mag misschien wel de grootste slokop (geweest?) zijn, het totaal bedrag dat deze organisaties aan subsidies opstrijken, zal ook niet mis zijn, zeker mocht blijken dat die alleen maar zouden gebruikt worden als bezigheidstherapie.
---
En dan nog dit:
Ik heb er maar met een half oor naar geluisterd, maar dinsdagvond vertelde men in een Tv-journaal dat er ergens in Vlaanderen een school is die vanaf volgende schooljaar ook een vak ‘darts’ gaat geven. Dat caféspelletje dat wij vroeger ‘vogelpik’ noemden. Voor wanneer ‘boereboeren’ en/of ‘zwartepieten’?
N.a.v. de discussies over de naamsverandering van (de) Vooruit en de zaak El Kaouakibi begint men zo stilaan te beseffen dat de diverse politieke partijen geld zat hebben. Dat is ook zo, alles samen krijgen ze van de Staat jaarlijks meer dan 70 miljoen euro. Vroeger konden de traditionele partijen dat netjes onder elkaar verdelen. Daar de subsidies echter afhangen van het aantal stemmen dat partijen halen bij verkiezingen, krijgen zij die veel stemmen verliezen ook veel minder geld, zoals ik reeds schreef in mijn blok van gisteren (‘Traditionele problemen’). Daartegenover staat dat nieuw opkomende partijen die wél de wind mee hebben, nu ook hun deel krijgen. Daarmee kan bv het Vlaams Belang voor honderdduizenden euro’s adverteren op de (a)sociale media – waarmee ze het cordon van de officiële media omzeilt - en heeft de N-VA er zelfs al een kantoorgebouw mee gekocht dat ze verder door verhuurt.
Als de traditionele partijen - socialisten, liberalen en christendemocraten hun zetels hadden kunnen behouden, dan zou er geen sprake zijn van enige discussie over de subsidies, maar nu ze het geld moeten delen met de opkomende oppositiepartijen, is dat er teveel aan. Nochtans zijn zij het die de wetten daaromtrent vroeger hebben goedgekeurd.
---
Van geld gesproken, nog enkele cijfers over het onverkwikkelijke El Kaouakibi gebeuren in Antwerpen:
Volgens de audit heeft de dame in kwestie in totaal 202 facturen bij de stad Antwerpen ingediend, voor in totaal 3,4 miljoen euro aan stedelijke subsidies. Van die 202 waren er maar 71 helemaal in orde. Bij de resterende 131 waren er problemen, gaande van ‘onduidelijk’ tot ‘onterecht afgerekend’ en zelfs ‘gemanipuleerd’ of ‘dubbel betaald’. Voor 41 facturen, in totaal goed voor 350.000 euro, blijkt er een serieus probleem te zijn. Dat is wat anders dan wat ‘slordigheid’ zoals Vande Lanotte eerst beweerde. Die heeft zich nog eens laten horen en beweert nu dat er heel wat niet bewezen is en het bedrag waarover geen uitleg is ‘maar’ een kleine 100.000 euro zou zijn. Walter Van Steenbrugge, voor wiens advocatenbureau hij tegenwoordig werkt, werd ooit door Kaaiman omschreven als ‘de advocaat met de meeste verloren zaken in België’. Daar zouden er straks nog wel enkele bij kunnen komen.
Onze Vlaamse traditionele partijen zitten met serieuze problemen en wel o.w.v. dezelfde reden: Sinds het Agustaschandaal mogen ze niet meer gefinancierd worden van buitenaf, maar krijgen ze als compensatie subsidies van de Belgische staat. Die subsidies worden gegeven in verhouding tot het aantal stemmen dat de partijen hebben behaald in de laatste verkiezingen. Door het feit dat zowel socialisten, liberalen als christendemocraten bij die laatste verkiezingen echter flink wat stemmen verloren hebben, is die steun een stuk minder geworden en dat laat zich voelen.
Zo is er bij de socio’s heel wat discussie over de beslissing van ‘mateke’ om de naam van de partij te veranderen in ‘Vooruit’, exact dezelfde als die van Gentse kunstencentrum dat die naam reeds draagt sinds mensengeheugenis. Partij en centrum zouden daarover nu een ‘dading’ hebben, wat in mensentaal wil zeggen dat ze een akkoord hebben om tot een minnelijke schikking te komen. Hoe die er juist uit gaat zien, is nog koffiedik kijken, maar wat wel al zeker is, is dat die grap van ons Mateke zo’n 150.000 euro zou kunnen kosten, waarbij de partij er ‘maar’ een derde van voor haar rekening zou nemen .
Bij Open VLD zullen ze voortaan ook wel twee keer nadenken vóٕór ze nog eens 50.000 euro gaan neerleggen om een wit konijn te lanceren in de politiek (nota bene: ten koste van de eigen andere kandidaten en met de centen van de overheidssubsidies).
Bij CD&V tenslotte broedt kersvers voorzitter Coens op een ‘aanpassing’ van de statuten, waar heel wat gevestigde namen in de partij het moeilijk mee hebben. Het probleem daarbij is dat de partij geen boegbeelden meer heeft zoals vroeger een Martens of een Dehaene. Yves Leterme kon er nog net door, maar Kris Peeters was een ramp en na hem gaapt de afgrond.
Als die partijen morgen in Vlaanderen nog willen meetellen, dan moeten ze in de eerste plaats Vlaams denken en niet langer meedoen aan een anti-Vlaamse federale regering waarvoor in het eigen Vlaanderen geen meerderheid is. België heeft afgedaan, het werkt niet meer. Eens de coronacrisis voorbij zal dit meer dan ooit duidelijk worden.
‘Royal Excel Mouscron’, zoals de voetbalclub uit Moeskroen officieel heet, is eindelijk uit de Jupiler Pro League gezakt en verwezen naar 1B (en misschien lager). Voor de zesde keer in zeven jaar hing de club tussen hangen en wurgen en dat had meestal niet direct met voetballen zelf te maken. Constant geldgebrek, waardoor spelers en staf regelmatig hun loon niet tijdig kregen uitbetaald. Grote problemen om elk jaar aan de broodnodige proflicentie te geraken (dat geldt ook nu weer). De club was in feite al jaren in handen van enkele eerder schimmige makelaars, wat volgens het voetbalreglement niet mocht. Er ging geen jaar voorbij zonder dat andere clubs tegen die van Moeskroen beroep aantekenden bij het verkrijgen van de licentie, omdat zij zich benadeeld vonden. Trainers die werden opgedrongen door het Franse Lille, waarmee e.o.a. akkoord was en dat ook spelers uitleende die dan de voorrang kregen om te spelen. Enfin, er waren weinig regels die bij Royal Excel Mouscron niet overtreden werden. Dat het allemaal nog zo lang heeft kunnen duren, is waarschijnlijk het gevolg van het feit dat Moeskroen ten zuiden van de taalgrens ligt. Een Vlaamse club zou het in de belgicistische competitie met een allochtone voorzitter die het Nederlands niet machtig is, al lang hebben moeten opgeven. En dat in een competitie waarin 14 van de 18 clubs uit Vlaanderen komen.
Topvoetbal is geen feest meer, maar keiharde business, zoals we uitgerekend zopas nog hebben kunnen vernemen, nu een twaalftal topclubs uit Engeland, Italië en Spanje zinnens zijn een aparte competitie op te starten, met als enig doel dat ze denken zo nóg meer geld te zullen incasseren.
Bijna een kwart van de nieuwe bedrijfswagens in België heeft een stekker. Twee derde ervan zijn wel een plug-inhybrides, die dus zowel een elektrische- als een verbrandingsmotor hebben. Zuiver elektrisch rijden blijft voorlopig een risico. Het is trouwens opmerkelijk dat het marktaandeel voor particulieren van de ‘stekkerauto’s’ in het eerste kwartaal van dit jaar maar 3,5% bedroeg. Dit heeft niet alleen te maken met de schrik om mogelijke problemen en een nog altijd te beperkte radius, maar ook door de prijs van die wagens. Met de bedrijfswagen is men destijds begonnen als alternatief voor loonsverhogingen, die niet konden o.w.v. de wet van 1996 i.v.m. de concurrentiepositie van het land t.o.v. de buurlanden en waarover nog steeds discussie bestaat. De kosten van de bedrijfswagens kunnen nl worden afgetrokken van de belastingen.
Het zal nog wel even duren voor we met zijn allen elektrisch zullen gaan rijden, zeker voor mensen die verder rijden dan de onmiddellijke omgeving. E.e.a. zal ook te maken hebben met de extra aanmaak van energie wat zeker in dit land te wensen over laat. De huidige dreiging van een falende en/of te dure stroomvoorziening is niet van dien aard om daarin veel verandering te brengen.
Met al dat nieuws over corona en de vaccinaties zou men nog vergeten dat er in dit land nog andere problemen zijn. Dat van de stroomvoorziening bv.
De federale regering moet nog altijd definitief beslissen wat er zal gebeuren om de stroomproductie van de twee laatste kerncentrales op te vangen. Dit zou kunnen door ze te vervangen door negen (9!) gascentrales die niet alleen miljarden euro gaan kosten, maar bovendien CO2 uitstoten, terwijl de Europese normen een verhoging van CO2 niet meer toestaan. Daar komt nog bij dat deze gascentrales niet constant zullen draaien en misschien maar af en toe moeten invallen, wat ze niet rendabel maakt en de poort opent naar de zoveelste zware subsidiëring.
Zopas werd er in Limburg door de provincie zelf een vergunning voor de bouw van zo’n gascentrale aan de Duitse energiereus RWE in Dilsen-Stokkem afgewezen. Dat gebeurde recentelijk ook bij BASF in Antwerpen en in Maasbracht. Die laatste plaats ligt dan wel in Nederland, maar vlak over de grens, zodat die ook op het Belgische net had kunnen worden aangesloten. Verder eist de Waalse deelregering voor een geplande gascentrale in Manage dat die 30% van de CO2 uitstoot moet opvangen en dat via een technologie die nog in haar kinderschoenen staat.
Het probleem dat er straks zir aan te komen, zal zijn dat er voor de laatste kerncentrales helemaal geen alternatief meer zal zijn, nu ook de uitbater ervan, Engie/Electrabel, de uitbating niet meer voorziet in haar begroting. Het resultaat van deze patstelling is, dat er ofwel een tekort aan stroom zal zijn in dit land, ofwel dat de beschikbare stroom zal moeten worden ingevoerd en nog duurder zal worden. België heeft nu al een stroomvoorziening die de verbruiker meer kost dan die uit de buurlanden.
‘Regeren is vooruitzien’ wordt wel eens gezegd. Dat geldt blijkbaar niet voor dit land. Tinne Van der Straeten, federaal minister van Energie (Groen) noemt het een ‘gedeelde verantwoordelijkheid van iedereen’ Doet bijna denken aan de zaak El Kaouapiki, waarin die uitspraak ook al gevallen is.
China mag dan een probleem zijn voor de wereldvrede, het Rusland van Poetin is dichter bij huis en blijft in de eerste plaats een bedreiging voor de buurstaten uit het voormalige Oostblok. De laatste tijd rommelt het daar weer flink tussen Rusland en Oekraïne. De toename van gevechtstroepen aan de Russische zijde van de grens lijkt veel op wat er in 2014 gebeurde vóór Poetin de Krim annexeerde. Zou nu de Don Bas aan de beurt zijn?
Ook het proces over het neerschieten van het toestel van Malaysian Airlines boven Oekraïne in 2014 blijft de geesten beroeren, in de eerste plaats in Nederland waar de meeste van de 300 slachtoffers vandaan kwamen en waarover nog steeds een proces loopt.
Dat ‘Slow Joe’ uitgerekend nu een aantal Russische diplomaten en technici van de ambassades zijn land uitwijst en tegelijkertijd zegt betere betrekkingen te willen hebben met Poetin is dan weer een contradictio in terminis. Dat is warm en koud tegelijk blazen. Het is trouwens ook fout uitgerekend nu de Amerikaanse en geallieerde troepen terug te trekken uit Afghanistan. Iedereen weet dat de Taliban dan straks weer vrij spel zal hebben. Het reguliere Afghaanse leger, of wat ervoor moet doorgaan, is geen partij voor de rebellen.
---
En dan nog dit:
Noord Korea zal deze zomer niet deelnemen aan de Olympische Spelen van Tokio. Kim Jong-Oen wil op die manier zijn atleten beschermen tegen de Covid19. Ondertussen heeft hij ook alle grenzen met China afgesloten, het enige land waarmee Noord Korea handel drijft, waardoor zijn land niet meer bevoorraad kan worden. Dat zijn mensen straks niet van Covid19, maar van de honger zullen sterven is voor Oen blijkbaar geen probleem.
In ’t Pallieterke van deze week staat een uitgebreid interview met Rik Van Cauwelaert, de éminence grise van de Vlaamse journalistiek. Ik volg hem al jaren, eerst in Knack, waar hij in 2012 – als hoofdredacteur, nota bene - samen met Koen Meulenaere (‘Kaaiman’) opstapte omdat hij het niet meer eens was met de eerder pseudolinkse en belgicistische richting die het blad insloeg. Later volgde ik hem en Kaaiman in hun column in de weekeindedities van De Tijd en dat doe ik nog steeds voor wat Rik betreft. Kaaiman heeft ondertussen – jammer genoeg – afgehaakt.
Wat mij trof in het verhaal van Van Cauwelaert in mijn lijfblad - ik lees ’t Pallieterke van mijn vijftiende, vanaf een juninummer van 1955 – is, dat hij de school verliet op 16-jarige leeftijd. Dat is nu krak hetzelfde van wat ik gedaan heb. De dag van vandaag is het voor iedereen zaak dat de wereld zo verandert dat men moet blijven leren, ook als men een diploma heeft. Vroeger was dat niet zo. Wie een diploma had, zat goed voor een groot deel van zijn leven en soms zelfs voor heel zijn leven. Rik dus niet en Ik evenmin.
Ik had er wel vier jaar Grieks-Latijnse humaniora opzitten toen ik de school verliet en na mijn legerdienst en enkele omzwervingen toch terecht kwam in het immobiliënkantoor van vader die men gerust een fantast mocht noemen. N.a.v. het bericht dat de Aga Khan op Sardinië rond de jaren 1960 een paar honderd hectaren aan kustgronden had gekocht, besloot hij daar ook zijn kans te wagen. Ik mocht er heen, 23 jaar jong, met een vrouwtje van 20 en een eerste kindje van negen maanden. En ik moest nog snel wat Italiaans leren. Daar kreeg ik twee weken de tijd voor en deed dat met een Assimilboekje.
Ik ga hier heel mijn geschiedenis niet vertellen, maar later – toen ik bij DAF terecht kwam - leerde ik er daar bij de afdeling Bezoeken nog Spaans en spijkerde ik mijn Duits wat bij via de avondschool. Eens in Eindhoven aanbeland, heb ik daar nog Portugees bij geleerd en de Scandinavische talen. Dat gebeurde met Engelstalige Teach-Yourself boekjes en met de medewerking van DAF’s importeurs in die landen, die me de rondleidingsteksten vanuit het Engels vertaalden. De internationale pechdienst, waar ik later bij DAF in terecht kwam, was de ideale plek om talenkennis te onderhouden. Als daar de telefoon ging, wist men nooit in welke taal men zou spreken. De kennis van vier talen: Nederlands, Frans, Engels en Duits was er verplicht. Op kosten van de zaak kon men er nog Spaans en Italiaans bij leren, maar die talen kon ik toen al.
Om maar te zeggen dat het loonde - en nu nog meer dan vroeger - te blijven leren. Ik denk niet dat Rik Van Cauwelaert me zal tegenspreken.
In Luik, ‘de vurige stede’, dreigde maandag de rebellie en de burgerlijke ongehoorzaamheid. Volgens het avondnieuws van maandag op RTL, dat dinsdag op de Vlaamse zenders werd bevestigd, had de plaatselijke horeca gezegd dat ze – wat er ook nog beslist zou worden - op 1 mei tenminste de terrassen toegankelijk zou maken voor de klanten en zowel de gouverneur (MR) als de burgemeester (PS) hadden al laten verstaan dat zij zich daartegen niét zouden verzetten.
In hoever die dreiging heeft meegespeeld en in hoever de beslissingen die gisteren genomen werden door het Overlegcomité zullen gevolgd worden, blijft koffiedik kijken. Maar ook hier lijkt de klassieke uitdrukking ‘If you can’t convince them, confuse them’ mee te spelen. Belangrijk is wel dat de overheid belooft dat men hoe dan ook zal kunnen blijven rekenen op de heersende steunmaatregelen, want anders zal het voor veel zaken niet lonen gedeeltelijk open te gaan.
Tussendoor heeft Pfizer/BioNTech extra vaccins beloofd, die de twijfels bij die van AstraZeneca en Johnson & Johnson kunnen compenseren, alhoewel ook in deze situatie men er het raden naar heeft. Ondergetekende krijgt morgen zijn tweede Pfizer-prik en dat zal dan wel degelijk doorgaan.
Tenslotte nog iets voor de taalfanaten: zo’n prik wordt in het Oxford Engels ‘a jab’ genoemd, maar in Amerika ‘a shot’. Als het kind maar een naam heeft.
Als er één ding goed is aan die affaire El Kaouakibi dan is het dat het heeft aangetoond dat er e.e.a. niet klopt met de subsidierage in Vlaanderen. De Vlaamse regering wil dit jaar meer dan 13 miljard euro aan subsidies uitgeven, allemaal geld dat wordt weggegeven zonder dat daar veel tegenover staat. En dat in een jaar waarin de coronafactuur niet mals zal zijn. Vlaams minister van Financiën Matthias Diependaele (N-VA) wil daar tegen het einde van dit jaar iets aan doen door een subsidiebank op te richten waardoor men een klaardere kijk zal hebben op de doolhof aan subsidies waarin men door de bomen het bos niet meer ziet. Als de drie bestuursleden van ‘Let’s Go Urban’ niet waren opgestapt, waarna een voorlopige bestuurster diende te worden aangesteld, dan had het hele geldverkeer in El Kibi’s netwerk waarschijnlijk nog lustig verder kunnen draaien. Er was gewoon geen controle op.
Het probleem daarbij is, dat subsidies de enige manier is die Vlaanderen heeft om economisch wat bij te sturen. De bedrijfsfiscaliteit en met name de vennootschapsbelasting is grotendeels federaal gebleven, Een reden temeer om dit land te splitsen.
Dit betekent niet dat men alle subsidies zou moeten afschaffen. Na het uitkomen van de zaak El Kaouakibi is het echter wel duidelijk dat het zo niet verder kan met deze steekvlampolitiek en dat een controle ervoor moet zorgen dat het niet verder de spuigaten uitloopt.
---
N.a.v. de reactie van lezer Ottorongo op het uitdelen van geld door minister Kitir (Vooruit), kan ik alleen maar zeggen dat hij gelijk heeft. ‘Het probleem met socialisme’ zei Margaret Thatcher, ‘is dat je op termijn steeds op het punt komt dat je andermans geld hebt opgebruikt’.
Dit geldt trouwens niet alleen voor het Overheidsgeld (dat van de belastingbetaler), zoals lezer Rob het terecht stelt, maar nog meer voor dat van de ngo’s. Een Italiaanse studie daarover stelde vast dat amper 10% van het gestorte geld terecht komt bij de mensen die het nodig hebben. De rest gaat naar ‘kosten & administratie”.
Abiy Ahmed, de premier van Ethiopië kreeg in 2019 de Nobelprijs voor de Vrede omdat hij gezorgd had voor verzoening in zijn land en de regio. Begin november 2020 begon diezelfde Ahmed wat hij een ordehandhavingsoperatie noemde, maar wat eerder een oorlog was tegen een opstandige beweging in Tigray, de noordelijkste provincie van het land. Hij werd daarbij gesteund door het buurland Eritrea, wiens militairen een handje kwamen toesteken en er gruwelijke misdaden pleegden. Een maand later kondigde Ahmed wel de overwinning af, maar daar blijkt ter plaatse weinig van te merken. Hij vroeg ook aan Eritrea haar troepen uit Tigray terug te trekken, maar niets wijst erop dat dit gebeurd is.
Het is niet de eerste keer dat het Noorse comité, dat de Nobelprijs voor de vrede uitkeert, zich verslikt heeft. Denk maar aan Palestina en Myamar. Men zou tenminste mogen verwachten dat dat comité eens van zich zou laten horen, maar dat gebeurt bij mijn weten niet.
Ondertussen mag het Westen weer eens bijspringen en heeft o.a. ook onze nieuwe minister van Ontwikkelingssamenwerking, Meriame Kitir (Vooruit), al vier miljoen euro ter beschikking gesteld voor de slachtoffers van al dat geweld, gelukkig niet rechtstreeks maar via het Internationale Rode Kruis. Dat terwijl het er sterk op lijkt dat die Ahmed het geld van zijn Nobelprijs voor de Vrede gebruikt heeft om oorlog te voeren i.pl. verzoening.
---
En dan nog dit.
In onze media ooit al gehoord over Vlaamse renners? Altijd maar over Belgen, zelden over Vlamingen. Dat terwijl minstens 90% van de beroepsrenners Vlamingen zijn. Sinds Maxime Monfort er vorig jaar mee ophield en met het (tijdelijk?) uitvallen van Philippe Gilbert (38) zou ik niet weten welke Waalse coureur van enige betekenis er nog rondrijdt bij de beroepsrenners.
Ik heb het vroeger al een enkele keren gehad over het boek van wijlen professor Juul Hannes, nl ‘De mythe van de omgekeerde transfers’, waarin de professor de beweringen van francofonen en belgicisten weerlegt als zou Vlaanderen ooit ook geld hebben gekregen van Wallonië en Brussel. De professor had heel de Belgische geschiedenis vanaf 1830 uitgekamd en niets gevonden. Vijftien jaar na de eerste publicatie en negen jaar na het overlijden van Hannes komt er een nieuwe uitgave van zijn boek, met daarbij enkele extra aanvullingen die zijn betoog alleen maar verstevigen. Het boek is verkrijgbaar bij Uitgeverij Egmont.
De transfers zouden momenteel jaarlijks nog steeds zo’n 12 miljard euro bedragen en goed zijn voor 6% van het Vlaams Bruto Regionaal Product. Ter vergelijking: de eenmaking van Duitsland heeft enorm veel geld gekost, maar nooit meer dan 4,8% van het Duitse bbp. Volgens het akkoord bij de zesde staatshervorming in 2014 – het lijkt afgezaagd, maar men kan het niet genoeg herhalen – dat mede ondertekend werd door de PS, was bepaald dat men die transfers vanaf 2024 stelselmatig zal afbouwen tot en met 2033, wanneer ze zouden moeten zijn uitgedoofd. De Vlaamse partijen hoeven daarvoor niets speciaals te doen, alleen zich te houden aan de gemaakte afspraken van 2014.
---
En dan nog dit.
De pas overleden Hertog van Edinburgh, Prins Phillip , heb ik ooit ontmoet. Die was ergens in de jaren 1980 door de familie van Doorne – de stichters van DAF – uitgenodigd om naar een springwedstrijd voor paarden te komen kijken in Noord-Brabant (in Nederland noemt men dat ‘Concours hippique’, op zijn Frans!). De van Doorne’s hadden een eigen manege en maakten van de gelegenheid gebruik om de prins de fabriek in Eindhoven te laten zien. Hij kwam ook langs bij ITS, DAF’s internationale pechdienst , waar ik een van de operators was en kreeg er de hele uitleg over de strandingen van Britse voertuigen ‘on the continent’, zoals de Britten Europa noemden en van buitenlanders in de UK. Dat was in die tijd, toen er nog geen gsm’s in omloop waren, een hele onderneming.
Volgens de Federale Overheidsdienst (FOD) van Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg (Waso) – het kind moet een naam hebben – lijkt de Belgische arbeidsmarkt beter stand te houden dan gevreesd. Als reden daarvoor geeft Waso op dat de structuren van de eigen bedrijven er sinds de vorige financiële crisis beter op zijn geworden, dat ze bij het begin van de coronacrisis eerder te weinig aan personeel konden geraken, waardoor er relatief minder ontslagen vielen en – last but not least – dat de overheden massaal gesteund hebben. Als het goed is, zeggen we het ook.
Dit alles neemt echter niet weg dat die overheidssteun niet kan blijven duren en iedereen maar moet hopen straks weer op de eigen pootjes te kunnen staan. En er is nog iets.
Wat in de berichtgeving ter zake meestal niét verteld wordt, is dat het aantal werknemers dat nu tijdelijk werkloos is en door de overheid voor 70% betaald wordt, niet in de statistieken wordt vermeld. M.a.w. men gaat er gewoon van uit dat die straks, als het leven weer min of meer normaal zal verlopen, allemaal zo maar weer aan de slag zullen kunnen gaan. Dat is wishful thinking, zeker voor wat de horeca en de evenementensector betreft.
Er duikt trouwens een woord op, dat men de laatste jaren wat vergeten was: de zgz ‘reshoring’, waarbij men moet ophouden alles, wat enigszins kan, uit te besteden aan lage loonlanden en dat men eventueel een deel ervan – bv de onderdelen en halfproducten – naar hier moet terughalen. De blokkering van het Suezkanaal heeft aangetoond dat Europa veel te afhankelijk is geworden van de buitenwereld. Te lange aanvoerlijnen en de ‘just in time’ leveringen, zitten zo stilaan - letterlijk - aan hun grenzen.
Liefhebbers van kruiswoordraadsels kennen ze: de Griekse mythologische ongeluksgodin, drie letters: Ate. Die van bij ons heeft er vijf: Anuna.
Men zou het haast vergeten met alle trammelant i.v.m. corona, maar Anuna De Wever is er ook nog. Het boegbeeld van de spijbelmarchen loopt nu al geruime tijd stage bij de fractie van de Groenen in het Europees parlement. Recentelijk verscheen er van haar nog een artikel in De Morgen, waarin ze o.m. schreef dat er nog hittegolven komen waaraan gezonde mensen binnen de zes uur zouden kunnen sterven. Tom Ysebaert van De Standaard deed er een fastcheck naar en kwam tot het besluit dat de bewering van Anuna ‘eerder waar’ was. Dat was voor mij de reden om dat verslag van laatstgenoemde toch maar eens te lezen.
Wat Anuna daar schreef en Ysebaert halvelings bevestigde, zou kunnen kloppen, echter niet hier maar in de regio’s aan de Perzische Golf, de Rode Zee, delen van India, Pakistan, Bangladesh en Oost-China. De fatale factor van een hittegolf boven de 35°C gecombineerd met een eveneens hoge vochtigheidsgraad, die wordt uitgedrukt als een ‘natteboltemperatuur’ met de Engelse afkorting WBT (‘Wet Bulb Temperature’), zou inderdaad dodelijk kunnen worden voor wie er zich niet tegen beschermt..
Ik ga dat niet betwisten, alleen heb ik zo het vage vermoeden dat Anuna daaruit weer het besluit zal trekken dat wij het hier zullen moeten betalen, net zoals dat ook verteld wordt over het Amazonewoud en de bossen die in Zuidoost Azië gekapt worden om er palmolieplantages op te richten. En met het dumpen van plastics in de wereldzeeën (90% ervan in Azië en Afrika*). Wij hier kunnen die landen daarbij wel helpen, maar zij moeten het doen en van elk klimaatprobleem elders moet geen geldzaak gemaakt, waarvoor wij hier moeten opdraaien.
Zolang de groenen blijven denken dat klimaatproblemen alleen maar kunnen worden opgelost door het ophoesten van de nodige Westerse miljarden, zal de wereld er niet beter van worden.
*90% van alle plastic in de oceanen komt daarin via acht grote rivieren in Azië en Afrika. Ik heb daarover al eens een blog geschreven na een artikel ter zake in The Economist, volgens Siegfried Bracke en Jan Neckers (van ’t Pallieterke) het beste weekblad van de wereld, waar ik al enkele jaren een abonnement op heb.
De diplomatieke vernedering door Erdogan, die Ursula von der E.U. in Ankara te beurt viel, blijft nazinderen en doet denken aan wat ook EU-buitenland-coördinator Josep Borell recentelijk nog is overkomen in Moskou. De man werd daar tijdens een officiële persconferentie door de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Lavrov, voor heel de wereld in zijn hemd gezet, omdat hij kritiek had geuit op de mishandeling van Navalny*. Borell onderging die kastijding zonder tegenspraak. Ook nadat bekend werd dat Rusland drie E.U.-diplomaten het land had uitgewezen, werd daar nauwelijks tegen geprotesteerd. Ursula von der E.U. deed dat evenmin en onze nationale Charel stond erbij en keek ernaar. Bijna om medelijden mee te krijgen.
De E.U. heeft geen militaire macht van betekenis, maar is wel een economische grootmacht. Het zou geen kwaad kunnen, mochten onze E.U-vertegenwoordigers wat meer haar op hun tanden hebben i.pl.v. zich als schapen willoos diplomatiek te laten afslachten door autoritaire regimes die militair nog wél iets betekenen, maar economische dwergen zijn. Rusland mag dan het grootste land ter wereld zijn (qua oppervlakte), haar Bruto Binnenlands Product (bbp) is niet groter dan dat van de Benelux. En Turkije stelt nog minder voor. Dat land zou best kunnen geschrapt worden als kandidaat lid van de E.U. en het Rusland van Poetin officieel worden erkend als een bedreiging voor de wereldvrede.
*Die Navalny is ondertussen in het strafkamp waarin hij zit in hongerstaking gegaan omdat hij er geen medische verzorging krijgt. Hij schijnt er erg aan toe te zijn.
---
En dan nog dit:
Sihame El Kaouakibi heeft de vlucht vooruit genomen en is zelf uit Open VLD gestapt. Ze geeft echter haar zitje in het Vlaams parlement niet af en zal verder zetelen als onafhankelijke. Ze is ook niet verplicht die zetel af te staan, maar de reden is ook hier weer dat die plaats haar een flinke cent zal blijven opbrengen tot aan de eerstvolgende gewestelijke verkiezingen en die zijn er pas in 2024. Met dank aan Bartje Somers die haar in diverse video’s op de (a)sociale media de hemel in prees en welke nu weer de ronde doen op het Internet. Iets waar hij misschien nog wel eens spijt van zou kunnen krijgen.
In zover dat nog nodig was, heeft Sultan Erdogan nog eens de puntjes op de ‘i’ gezet voor wat volgens hem de plaats van de vrouw in Turkije betreft. Bij een topontmoeting op het hoogste niveau Turkije-E.U. mocht onze nationale Charel op een stoel naast hem komen zitten, maar moest Ursula von der E.U. plaats nemen op een bescheiden bankstel wat verder weg, normaal de plaats voor zijn ministers. Na het recente uittreden van Turkije uit het Europees Vrouwenrechtenverdrag, is dit een nieuw grensoverschrijdend gedrag dat kan tellen. Dat het iets met het protocol zou te maken hebben gehad, zoals de Gentse professor Hendrik Vos op het avondnieuws bij VTM kwam vertellen, is een voorbeeld van kruiperigheid. Bij een vorige ontmoeting Turkije-EU, waren de EU-toppolitici twee mannen (Tusk en Juncker) en stonden er twee stoelen naast die van de sultan, nu maar één. Als zoiets hier zou gebeuren, zou het kot te klein zijn voor zoveel vrouwonvriendelijkheid.
‘In Turkije, dat is nu klaar
Is de vrouw gelijk aan de man.
Uitgezonderd hier en daar
en zo nu en dan”.
Waar wacht men in de E.U. nog op om eens en voorgoed op te houden met al die onderhandelingen met Turkije, die al decennia lang aanslepen? Dat geldt trouwens evenzeer voor de NAVO, nu Erdogan zijn nieuwe luchtafweerraketten in het Rusland van Poetin is gaan kopen, nota bene een land dat een potentiële bedreiging vormt voor de landen van het vroegere Oostblok, waarvan enkele nu lid zijn van diezelfde NAVO...
Zo is het een publiek geheim dat men als Vlaming best niet terecht komt in een Brussels ziekenhuis. De kans dat het verplegend personeel daar geen Nederlands kan of wil spreken is er zeer groot. Bij deze derde coronagolf kan men nog het geluk hebben dat een Brussels ziekenhuis – zoals gebeurd is met het UZ – vol ligt en men u dan doorstuurt naar de Vlaamse Rand of verder Vlaanderen in.
Nu blijkt dat de Nederlandsonkundigheid zich niet beperkt tot de ziekenhuizen, maar dat men eenzelfde schrijnende situatie ook kan meemaken in de pas opgerichte testcentra.
In ‘ONAF’, de nieuwe naam voor het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) staat in het aprilnummer een hele lijst van die mistoestanden.
Zo maakte een kandidaat voor de corona-prik in het vaccinatiecentrum aan de Heizel mee dat er niemand aanwezig was die Nederlands sprak of verstond. Hij werd uiteindelijk doorverwezen naar een webstek, maar wie daar op Nederlands of Engels klikte, kwam steeds bij de Franstalige tekst terecht.
Bovenstaande was geen alleenstaand geval, maar eerder de regel, Het gebeurde o.m. ook in Etterbeek en zowat overal elders.in Brussel. In feite gaat het hier om schendingen van de taalwetgeving, waartegen niet genoeg kan geprotesteerd worden, maar, jammer genoeg, gebeurt dat niet..
---
Klap op de vuurpijl is wel dat in de Vlaamse Rand, waar alles in het Nederlands zou moeten gebeuren, er wél gezorgd wordt voor Franstalig onthaal in de vaccinatiecentra, zelfs in die van de faciliteitengemeenten, Het blijft altijd hetzelfde liedje: de Vlamingen houden zich aan de gemaakte afspraken, de francofonen alleen als het hen uitkomt. We mogen al blij zijn als ze hier en daar in de Brusselse vaccinatiecentra al proberen minstens één verzorger ter plaatse te hebben die Nederlands spreekt en verstaat.
In afwachting dat er meer klaarheid komt in de zaak rond ‘Let’s Go Urban’ en het net dat Sihame El Kaouakibi errond had gesponnen – en dat zou nog wel even kunnen duren – lijkt het er steeds meer op dat hier het principe geldt van ‘If you can’t convince them, confuse them’. Het gaat tenslotte om miljoenen euro’s, die wel niet allemaal verloren zijn – het gebouw waarin de stad Antwerpen 3,4 miljoen stak voor rennovatie bv blijft eigendom van de stad – maar daarbuiten waren er ook de werkingskosten die eveneens 1,8 miljoen bedroegen. En de stad was niet de enige gulle geldschieter, er waren ook nog de provincie, de Vlaamse overheid, Binnenlandse Zaken (tijdens de Zweedse coalitie), het bedrijfsleven, politieke partijen, BPost, Brussels Airlines, Coca Cola, Telenet, KBC, serviceclubs, liefdadigheidsinstellingen, sympathisanten tot zelfs de ambassade van de VS. Van een massale geldverspilling gesproken!
Dat ‘Jogan’ uit Oostende in zijn nieuwe functie van advocaat stelt dat het ‘maar’ om een slordigheidje gaat, gelooft hij meer dan waarschijnlijk zelf niet. ‘Alleen al het feit dat hij het voor haar opnam, moest er wel ergens geld zijn blijven plakken’, aldus Jo Van Damme in zijn wekelijkse column in De Standaard van het weekeind, Van Damme’s column ‘Parbleu’ had het in de eerste plaats over de fameuze keuken van 26.000 euro, die al besteld was vóór er een bouwvergunning was afgeleverd. De ‘El Keukenribbedebi’, zoals die op de (a)sociale media wordt genoemd.
De gerechtszaak is voorlopig uitgesteld omdat een van de advocaten van de verdediging de coronabesmetting zou hebben opgelopen. Hopelijk blijft het daarbij.
-------
En dan nog dit:
In Rusland heeft president Poetin een nieuwe wet ondertekend die bepaalt dat vanaf 2024 de verkozen president voortaan nog slechts twee termijnen van zes jaar zal mogen uitdoen. Voor hem zelf, die daar nu al zo’n 20 jaar aan de macht is, wordt dan de klok terug op nul gezet, zodat hij – mits verkozen - tot 2036 president zou kunnen blijven (hij zal dan 80 zijn). Theoretisch kan hij die verkiezingen verliezen , maar de zaak Navalny heeft duidelijk gemaakt dat zoiets meer dan waarschijnlijk niet zal gebeuren. Oppositie voeren in het Rusland van Poetin kan uw gezondheid schaden...
‘Er waart een spook door Wallonië, genaamd: het communisme’.
Bovenstaande opmerkelijke en weinig geruststellende vaststelling komt van Bert Kruismans, Vlaams stand-up comedian, die boeken geschreven en video’s gemaakt heeft over o.a. de Belgische politiek en die ook in Wallonië optreedt (in het Frans!). Van daaruit schrijft hij nu ook een wekelijkse column in De Tijd. Ik heb hem al een paar keer bezig gezien, ook op de Waalse Tv – o.a. in het komisch programma ‘Sois Belge et tais-toi’- en wil de lezers op tijd en stond ervan mee laten genieten. Misschien wordt hij een waardige opvolger van Kaaiman, die er vorig jaar mee gestopt is.
Bert Kruismans is zijn artiestennaam. In werkelijkheid heeft hij Bert Hilda Van de Cruyssen. In zijn eerste column voor De Tijd, deze van het Paasweekeinde, heeft hij het over de ‘Parti du Travail de Belgique’ (PTB), de tegenhanger van onze PvdA, waarmee ze één nationale partij vormt.
Bij de laatste peiling haalde de PTB in Wallonië nl 19% van de stemmen. Dat is niet veel minder meer dan de PS (22,8%) en de MR (20,1%). Het is dus niet voor niks dat Magnette – en hij alleen niet– zich daar zorgen over maakt. Een van de PTB-troeven is hun voorzitter Raoul Hedebouw, men zou kunnen zeggen een perfect tweetalige Waal, maar dat klopt niet helemaal. Hedebouw is nl de zoon van Vlaamse ouders die naar Wallonië verkasten, vandaar zijn tweetaligheid. De man is niet alleen welbespraakt in de twee talen, hij heeft ook het nodige charisma, iets wat zijn Vlaamse partijtegenhanger Peter Mertens, volgens Kruismans, helemaal niet heeft. Of, om met zijn eigen woorden te zeggen: ‘De dag dat het charisma onder de kameraden werd uitgedeeld, was die ongewettigd afwezig’! Daarbij komt nog dat de PvdA, net zoals de partij die tegenwoordig ‘Vooruit’ heet, niet veel meer kan doen dan haar wagentje aan dat van de grotere Waalse zusterpartij hangen,
Enfin, we zullen zien of Kruismans gelijk krijgt. Ikzelf schrijf ook al langer dat Wallonië onze DDR is. Hoe linkser die regio wordt, hoe evidenter het zal worden om dit België te splitsen.
N.a.v. de affaire El Kaouakibi had Open VLD-voorzitter Lachaert de dame eerst op non actief gezet als Vlaams volksvertegenwoordigster (ze stond tweede op de liberale kieslijst, nota bene) en nu geschrapt als lid van de partij. El Kaouakibi wordt nu door Lachaert voorgesteld als de ‘trofee’ van zijn voorgangster, Gwendolientje en Vlaams minister Bart Somers. Dat is erg hypocriet en doet denken aan toen hij, om Open VLD-voorzitter te kunnen worden, Gwendolientje beschuldigde te willen gaan voor Groenlinks (omdat men haar misschien wel de federale premierpost had beloofd) om daarna – eens verkozen als voorzitter – net hetzelfde te doen en zijn blauwe achterban voor schut te zetten.
Iemand die zich echt liberaal voelt, moet zich dezer dagen wel slecht in zijn vel voelen. Met een door een liberaal geleide federale regering worden de meeste vrijheden van de burgers aan banden gelegd, zelfs nadat een rechter de federale regering heeft opgelegd voor een juridische onderbouw te zorgen via een pandemiewet. Ook al ziet het er voor El Kaouakibi niet goed uit, het liberale principe dat iemand onschuldig blijft zolang die niet veroordeeld is, lijkt in deze zaak dode letter te blijven. Als het zo doorgaat wordt Georges-Louis Bouchez straks nog de laatste donkerblauwe liberaal in Belgenland.
---
En in Nederland gaat het de liberalen al niet veel beter, nu er grote heisa was in de Tweede Kamer, waar premier Rutte betrapt werd op een leugen(tje) en de ChristenUnie met hem niet verder wil regeren. Naar Belgische maatstaven is dit een lachertje. Wij hadden vrij recentelijk nog een premier die sneller kon liegen dan zijn schaduw! Misschien kan men ‘Teflon’ Mark straks ook naar Europa sturen, waar hij nog tot zijn pensioen geld kan gaan scheppen. Of doen ze daar nog iets anders?
