Jef was pachter op het eeuwenoude “Hof ten Broecke” aan de Kerkenblokweg waarvan de woning door de latere bewoners Karel Mertens en Milou Van Steyvoort prachtig gerestaureerd werd.
Weinig doet nog vermoeden dat je je hier op een plaats bevindt met een eeuwenoud verleden. De kouterakkers hier rond behoren tot het vroegst bebouwde akkergebied van Leest. Waar de woning nu staat bevond zich vroeger, tegen de grote Zennebocht, (sindsdien rechtgetrokken) het omwaterde “Dorpshof”, eertijds gekend als ’t Hof van Moere, later ’t Hof ten Broecke genoemd. Deze leenhoeve bezat haar eigen cijnshof, die de onderlinge leencontracten diende te regelen en geschillen moest oplossen. Het Hof omvatte een grote kouter van ongeveer 120 bunder en het merendeel van de Leestse beemden. De oudst gekende eigenaars waren de plaatselijke Heren : de oude adellijke families “de Leest” en “de Strata”, die zelf leenmannen waren van de Berthouts van Mechelen. Meer over dit Hof in deze Kronieken : jaartal 1343.
Niet lang na de tweede wereldoorlog verhuisden Jef en Clementine naar Blaasveld. Ze namen hun intrek bij hun oudste dochter Marie op de Mechelsesteenweg die gehuwd was met de meubelmaker Rik Peeters.
Ze zouden er allebei overlijden, zij op 25 augustus 1949, hij op 30 juni 1958.
Foto’s :
-Jef op zijn doodsbed.
-De kist wordt buiten gedragen.
-Een massa volk op zijn begrafenis.
-Daarbij vele Leestenaars alhoewel hij al tien jaar in Blaasveld woonde.
-De laatste rustplaats van Jef en Clementine op het kerkhof van Blaasveld.
Pieter Jozef “Jef” Beullens was te Hombeek geboren op 9 mei 1882 als zoon van de Leestse schepene Frans Beullens (°Leest 22/6/1857, +Leest 5/8/1931) en van Maria Victoria Neefs (°Hombeek 29/9/1856, +24/9/1893). Jef werd op zijn beurt schepene van de gemeente Leest toen hij de plaats innam van de ontslagnemende Prosper Busschot. De vader van Jef was vader van 13 kinderen toen zijn eerste echtgenote overleed. Frans Beullens hertrouwde te Leest op 14 mei 1895 met zijn meidje Joanna Maria De Hertogh die hem op haar beurt nog 14 kinderen schonk. Van het 25ste was koning Albert peter en het jongetje werd dan ook naar zijn peter genoemd zoals dat toen de gewoonte was.
Jef, pachter van het eeuwenoude Hof ten Broecke, zorgde, zoals zijn vader, ook voor een kroostrijk gezin. Hij was gehuwd met Maria Clementina Robijns (°Kapelle-op-den-Bos 20/3/1887, +Blaasveld 25/8/1949). Hun kinderen :
-Lodewijk “Louis” Jan Beullens, was geboren te Kapelle-op-den Bos op 29/3/1906 en overleed te Leuven op 25/10/1947. Hij was gehuwd met Louisa “Wis” Apsillis (°17/1/1905, +11/8/1994).
-Frans Beullens (“den Beulle”), was te Kapelle-op-den Bos geboren op 5/12/1907 en hij overleed er op 5/10/1966. Hij was gehuwd met Rosalie Van Praet (°21/2/1907). “Den Beulle” was meestergast in het “buizenkot”, de buizenafdeling van de firma Eternit.
-Joanna Maria “Marie” Beullens was te Kapelle-op-den Bos geboren op 4/4/1909 en ze overleed te Zoersel op 7/3/1981. Ze was gehuwd met Jozef Hendrik Peeters (°Tisselt 21/8/1908, +Dendermonde 14/3/1995). Zij waren de oprichters van een meubelfabriekje op de Mechelsesteenweg te Blaasveld.
-Rosalie “Rosa” Beullens, °Kapelle-op-den Bos op 5/6/1910, +Hoeilaart 13/9/2003. Zij huwde achtereenvolgens met Alfons Scheltiens (°24/8/1904, +2/7/1951) en Maurice Dubois (°Lessen 20/9/1906, +Huldenberg 6/6/1987). Met haar eerste man baatte ze nog een tijdlang de herberg “de Sportvriend” uit op de dorpsplaats van Leest.
-Jan Frans “Sooi” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 10/8/1911, +Aartselaar 17/10/1999. Hij was gehuwd met Maria Hendrika “Jet” Spruyt (°11/4/1914, +2/3/1977).
-Victor “Torre” Beullens, °8/11/1914, +22/11/1998. Hij was gehuwd met Rosalie “Rozeke” De Neys (°8/5/1922).
-Melanie “Nieke” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 8/12/1919, +Edegem 9/10/1998. Was gehuwd met Jules Boonen (°Leest 24/10/1920, +Leest 21/9/1990).
-Mariette “Jet” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 21/1/1921, +Londerzeel 29/6/2008. Zij huwde met Louis De Bondt (°Londerzeel 2/10/1919, +Londerzeel 29/8/1999). Een kleinzoon van haar is Gunther De Batselier, beter bekend als Gunther Levi.
-Maria Paulina “Pauline” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 6/9/1922, +Reet 16/9/2007. Zij huwde met Emiel Schaerlaecken (°Tisselt 20/10/1921, +Kapelle-op-den Bos 29/4/2013).
-Rachel Beullens, °Kapelle-op-den Bos 12/5/1927, +Moerzeke 4/6/2010. Zij was gehuwd met Marcel De Veirman (°Blaasveld 12/7/1924, Zele 24/2/1993).
Vervolgt met o.a afbeeldingen van zijn uitvaart.
Foto’s :
-Jef Beullens en Maria Clementina Robijns.
-Het kroostrijk gezin Jozef Beullens-Maria Clementina Robijns. Van links naar rechts : Sooi, Rachel, Louis, Jet, Frans, Marie, Roos en Torre. Onderaan : Nie, vader Jef Beullens, Moeder Maria Clementina en Pauline.
-Jef naast zijn zoon Torre tijdens de tweede wereldoorlog. Voortgetrokken door de os Johnny toen hun paard door de Duitsers was opgeeist.
1958 – 22 mei : Alfons ABSILLIS naar het Klein Kasteeltje.
Die dag werd Alfons Absillis in Brussel verwacht voor zijn “drie dagen”.
1958 – 25 mei : Leest Sinksen-kermis.
De oudste vermelding van Sinksen-kermis vonden we terug in een oude kerkrekening van 1599 : “...betaelt aen den maeltheyd des maendags in de Sinxerdagen, wesende onse kermisdag, voor den pastor en de andere priesters die den dienst in de kerck helpen doen, met den coster en andere sangers, kerckmeesters en meijer en over 26 potten bier alsdan gedroncken...”
Buiten Sinksen-kermis waren er nog de kermissen met Pasen en Sint-Niklaas. Van wanneer de St Niklaaskermis dateert hebben we tot dusver nog niet kunnen achterhalen. In de lijst van de “vrije dagen” (voor de school) geeft men op de gemeenteraadsvergadering van 31/7/1915 aan: “...maandag en dinsdag van de kermissen Sinksen en St-Niklaas,...” De kermis op Paasdag schijnt te bestaan van 1933. Op de raadsvergadering van 6 maart 1933 werd er voor gestemd : 5 stemmen voor en 4 tegen... Meer over de kermis in Leest in deze Kronieken : begin 1599 en 18/4/1987.
1958 – 26 mei : De Processie passeerde de Scheerstraat.
Foto onderaan : herinnering aan de processie van mei 1958. De Chirogroep nadert het einde van de Scheerstraat (Ten Moortele).
1958 – 31 mei : Emiel Vloebergh had een aanrijding.
Op de Graanmarkt te Mechelen vond er een aanrijding plaats tussen de personenwagen bestuurd door Jozef Peeters uit Muizen en een personenwagen bestuurd door Emiel Vloebergh (foto onderaan) uit Leest. Gelukkig enkel stoffelijke schade.
1958 – 2 juni : Jozef VAN KERKHOVEN wederopgeroepen.
Jozef Van Kerkhoven, Kleine Heide nr. 9, werd voor 6 dagen opgeroepen te Lier. (DB, mei ’58)
1958 – 6 juni : Voordracht vrouwengilde :
De Vrouwengilde hield een voordracht met als onderwerp : “Ons gezin, een eigen schepping”. Mevrouw De Wit won de Lourdesreis. (DB)
1958 – Vrijdag 6 juni : Tweejarig kind onder trein te Leest.
G.v.A. : 7/6/1958 : “Het tweejarig knaapje Frans Daelemans werd vrijdagavond rond 18u30 op de onbewaakte overweg van de lijn Mechelen-Terneuzen aan de grensscheiding van Leest, Heffen en Blaasveld, gevat door een mazouttrein. Het kind werd omzeggens op slag gedood. Het stoffelijk overschot van het slachtoffertje, werd naar het dodenhuis van Leest overgebracht. Het parket van Mechelen stapte ter plaatse af.”
Frans Daelemans was te Leest geboren op 21 mei 1956 als zoontje van Albert Daelemans en van Mathilda De Muyer.
1958 – Zondag 8 juni : Gastoptreden van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia te Hombeek.
G.v.A., 7/6/1958 : “Op zondag 8 juni, rond 18 uur, speciale attractive. Optreden der K.F. Ste-Cecilia van Leest in samenwerking met hun zangkoor, meer dan 100 uitvoerders.”
1958 – 14 juni : Pauselijke nieuwjaarsgiften 1958.
Tussen de vele namen van sponsors vonden we één Leestenaar terug : Raf Selleslagh doneerde 50 frank.
1958 – 16 juni : Ferdinand Put bestolen.
G.v.A. : “Aan een café op de Hombeeksesteenweg te Mechelen, werd de fiets weggenomen van Put Ferd. uit Leest. Nadien werd het rijwiel teruggevonden, doch pijlen en boog welke hij meevoerde, waren verdwenen.”
1958 – 21 juni : Aanrijding In de Merodestraat.
Te Mechelen had een aanrijding plaats tussen de bestelauto van Georges De Laet uit Leest en de bestelauto bestuurd door Marcel Vercammen uit St. Katelijne Waver. Enkel stoffelijke schade. (G.v.A., 21/6)
Foto’s :
-Een kermis te Leest. Hier tijdens een “Posse” in de vijftiger jaren.
-De processie in de Scheerstraat. V.l.n.r. : Maurice Leukemans, Rene De Prins, Jan Daelemans, Marcel Van Hoof.
-Emiel Vloebergh werd het slachtoffer van een aanrijding.
-Het gedachtenisprentje van Franske Daelemans.
-Georges De Laet was ook betrokken in een aanrijding.
1958 – 17 mei : Bedevaart naar Scherpenheuvel en viering Frans Van den Broeck.
We hebben weinig gegevens over deze bedevaart van de “Compganie van Scherpenheuvel” kunnen terugvinden. Wel dat er 48 deelnemers waren en dat toen hulde werd gebracht aan één van hun pioniers : Frans Van den Broeck uit de Elleboogstraat (°Leest 7/8/1882, +Leest 8/5/1960). Frans was een broer van de honderdjarige Stanne Van den Broeck en hij werd die dag gevierd voor zijn 60ste deelname. Frans was 16 bij zijn eerste voettocht en die eerste ervaringen vertelde hij aan De Band (nr.4) in 1955 : “…de eerste bedevaarten die Frans meemaakte waren zeer lastig. Een echte penitentie ! Voor de bedevaart gingen ze in die jaren met 4 man heel de parochie rond voor de Compagnie, namelijk Mine Poel, Louis Van den Branden, Louis Jacobs en hijzelf. Frans drukte in ‘t bijzonder op de goede geest van hulpvaardigheid en naastenliefde die er heerste onderweg : eens vertrokken waren het allemaal Leestenaren, die mekaar voorthielpen zoveel als ze konden. In ’t geval er iemand zere voeten had, wilde seffens iedereen een paar blokken of schoenen geven aan het slachtoffer. Het is ook gebeurd in de tijd dat er nog geen wagen bij was, dat ze iemand heel de weg op stokken hebben voortgedragen. Verder bleven de bedevaarders gedurende hun weg innig verenigd met de parochie. Aan elke kapel die ze onderweg tegenkwamen werd er gebeden voor Leest : voor de zieken, voor de overledenen, voor allen die om een gebed vroegen, enz…”
Bij de terugkeer van de bedevaart in 1960 (8 mei) vernamen de Leestse bedevaarders -ze zaten aan de soep te Keerbergen- het overlijden van hun voorzitter Frans Van Den Broeck. Grote verslagenheid bij iedereen. Omringd door de getrouwen van de “Kompagnie” kreeg Frans enkele dagen later een prachtige uitvaart waarvan volgend verslag in het Leestse heimatblad “De Band” verscheen : “Terwijl de zon van haar stralen liet genieten, en een zwak windje af en toe als fluisterend voorbij ging trok een treurende stoet langs de reeds verdroogde velden ter kerke. Omringd door getrouwen van de Compagnie van Scherpenheuvel, en gevolgd door een schare dorpsgenoten werd de lange weg al biddend afgelegd. Wees gegroet Maria, vol van genade…weerklonk het als een blijvende echo, want het stoffelijk overschot van wijlen Frans Van den Broeck, de trouwe dienaar van de Hemelse Moeder werd naar Haar toe gedragen. De eerste keer ging hij tot Haar in ’t jaar 1896, de laatste keer deed hij de weg in 1958 om uiteindelijk door Haar opgenomen te worden als uitverkorene op 8 mei 1960. Terwijl de bedevaart-kinderen op pelgrimstocht waren naar O.L.V. van Scherpenheuvel, werd hem, hun vader, de reis voorbehouden : de eeuwige reis van het aardse naar het hiernamaals. De aanwezigen in de H. Mis voelden het zo intens aan, dat een der besten was heengegaan. Feestelijk was de uitvaart bij de orgelklanken en zang : “De Engelen geleiden U het paradijs binnen ; bij uw aankomst nemen de Martelaren u op en geleiden u in de heilige stad Jerusalem. Moge het koor u ontvangen, en moogt ge met Lazarus, eens zo arm, de eeuwige rust vinden”. Rondom het open graf stonden zijn bewonderaars geschaard en werd door zijn pelgrimsdochter “Emmerence” (Noot : Emmerence Van Den Heuvel) , die op de dag van zijn overlijden, haar zilveren jubileum als bedevaardster herdacht, afscheidswoorden uitgesproken, waarin de kinderlijke gevoelens vertolkt werden. Wij willen deze uitdrukking aan onze lezers niet ontnemen, want schoner kon het niet, omwille van zijn eenvoud, zonder praal of pracht, maar sober en echt én recht uit het hart : Beste vriend Frans, geachte familie, het is voor ons een droeve plicht en een harde taak die op onze schouders weegt, de beste van de onzen te vergezellen naar zijn laatste rustplaats. Als ik zeg, de beste uit de onzen, dan weet niemand wat zulks betekent vriend Frans : wij bedevaarders, pelgrims van Onze Lieve Vrouw, wij weten het maar al te best, wij weten wie wij verloren hebben. Tweeënzestig jaar hebt gij aan het hoofd onzer Compagnie gestaan, tweeënzestig jaar hebt gij u geofferd voor ons, uw kinderen, want voor u waren wij uw bedevaart-kinderen. Steeds stond gij paraat om moed in te spreken, zelfopoffering aan te moedigen wanneer de vermoeidheid zich van een pelgrim meester maakte. Met uw vrolijke verschijning, uw vaderlijk gemoed, hebt ge steeds onze Compagnie weten hoog te houden. Wij mogen er prat op gaan dat wij steeds van u, beste vriend, zulke goede raadgevingen hebben mogen ontvangen. Wat een harde pijn en zware beproeving was het niet voor u, toen wij verleden jaar voor het eerst een “geestelijke leiding” mede kregen van uit het dorp en gij weerhouden waart door ziekte van uw zuster, en dus niet kont mede vertrekken naar het genadeoord van Onze Lieve Vrouw van Scherpenheuvel ! Hoe moet uw hart niet gepopeld hebben gedurende die twee dagen verwijdering van ons, en hoe blij waart ge niet als gij de goede stand van de Compagnie mocht in ontvangst nemen, met kloeken moed en vast vertrouwen hebt gij een vol jaar gewerkt en gezwoegd, van links naar rechts gelopen om alles weer in orde te maken voor de grote tocht. Hoe verlangend was uw hart niet ook onder een geestelijke leiding te mogen gaan. Helaas, het heeft niet mogen zijn. Onze Lieve Heer en Onze Lieve Vrouw verkozen u. De bloem was te schoon om hier op de wereld te verwelken, daarom is Onze Lieve Vrouw ze komen plukken, terwijl wij met hart en ziel met u verenigd waren, is Zij, de Hemelse Moeder, met u meegegaan. De slag was hard, maar als bedevaarders moet men alles kunnen verdragen, zelfs de zwaarste onder alle slagen. En nu beste vriend Frans, ons aller vader, wij zeggen u niet vaarwel, maar wel tot weerzien in den hemel. Iedere dag zal ons hart bij u zijn.” (Meer over de “Compagnie van Scherpenheuvel” en Frans Van den Broeck in deze Kronieken : 1843.)
Ook “Zondagsvriend” wijdde een artikel aan het item : “Dhr. Frans Van den Broeck ging voor de 60ste maal te voet op bedevaart naar O.L. Vrouwke van Scherpenheuvel. In de gemeente gaat men jaarlijks 8 dagen voor Sinksen te voet op bedevaart naar Scherpenheuvel. Dit jaar vertrokken zaterdagmorgen, rond 4 uur, aan de “St-Annakapel”weer 48 bedevaarders en legden een lange afstand af van ongeveer 90 km heen en terug. Ditmaal had de bedevaart een bijzondere betekenis want dhr. Frans Van den Broeck, landbouwer van beroep en geboren te Leest op 7 augustus 1882, wonende Elleboogstraat 3, Leest, vierde zijn diamanten jubileum. Het was in het jaar 1898, op 16-jarige leeftijd dat hij voor het eerst deze lange reis ondernam. Zondagmorgen om 4 uur woonde men de H. Mis in de kerk van Scherpenheuvel bij, dan de kruisweg en toen vertrok men terug naar het geboortedorp, waar men opgewacht werd aan de Sint-Annakapel, door Z.E.H. Coosemans, E.P. Helmart, de Chirojeugd, de Kon. Fanfares “Arbeid Adelt” en “Sint-Cecilia” en honderden parochianen, vrienden en kennissen. Hier hield mej. Georgette Daelemans namens de medebedevaarders een toespraak en wenste Frans nog vele gelukkige en gezonde jaren. Zij besloot met de wens van al de medebedevaarders dat hij nog vele jaren zou mogen kunnen meegaan. Talrijke gelukwensen, bloemen en geschenken mocht de jubilaris in ontvangst nemen. Ontroerd bedankte hij alle aanwezigen. Van hier ging het naar de parochiekerk waar Z.E.H. pastoor een kort lof opdroeg en de zegen gaf.”
In “De Band” nr. 11 (november) stuitten we op een item over de Lourdesbedevaart van de Chiro : “Het jaar 1958 is geen gewoon jaar. Het is een Mariaal jaar, een Lourdesjaar wegens het honderdjarig jubileum van de verschijning van O.L.Vrouw aan het meisje Bernadette. Ook de Chiro deed een bedetocht naar Lourdes met 850 leiders en kerels. Zeer stijlvol verliep de tocht waar Leest vertegenwoordigd werd door twee leiders : Jos Verlinden en Louis Vloebergh.”
Foto’s :
-In die tijd werkten vele bedevaarders de tocht af met houten “blokken” (klompen).
-Honderden parochianen wachtten Frans Van den Broeck op bij het eindpunt van zijn 60ste bedevaart naar Scherpenheuvel.
-Frans wordt gevierd en gefeliciteerd door pastoor Coosemans. In het midden Emerance Van den Heuvel, zijn “pelgrimsdochter” die, twee jaar later, een mooie afscheidsbrief zou voorlezen op zijn begrafenis.
-Zijn doodsprentje.
-Jos Verlinden en Louis Vloebergh representeerden de Chiro van Leest tijdens de bedetocht naar Lourdes.
Constant “Stanne” Van den Broeck en Amelia Vleminckx uit de Scheerstraat vierden de 50-ste verjaardag van hun huwelijk. Constant werd te Leest geboren op 25 september 1880, Amelie op 9 december 1884. Beiden schonken het leven aan vijf kinderen waarvan één zeer vroeg stierf. De overige vier : Bertha (°24/4/1909), Louis (°24/10/1910), Maria (°24/6/1912) en Victor (°13/8/1919). Op 28 oktober 1966 overleed Amelie, ze werd 83. Stanne zou haar nog ruim 20 jaar overleven. Hij overleed te Leest op 20 februari 1984, op de leeftijd van 103 jaar en 5 maand. Zijn eeuwfeest op 28 september 1980 werd door de ganse Leestse gemeenschap uitbundig gevierd en zou nog jarenlang nazinderen. (Zie 27 en 28 september in deze Kronieken)
G.v.A. van 9 mei 1958 : "Het huwelijk werd ingezegend op 7 mei 1908 in de Sint-Niklaaskerk te Leest. Constant is oud-strijder van de oorlog 1914-18 en oprustgesteld schilder van het Arsenaal te Mechelen waar hij 35 jaar heeft gewerkt. Als hobby deed hij aan vogelvangst en was ook 25 jaar muzikant bij de Kon. Fanfare Sint-Cecilia. Op hun jubeldag woonden ze een dankmis bij die opgedragen werd te 8 uur in de parochiekerk door pastoor Coosemans. Vandaar gingen ze naar het gemeentehuis, waar ze werden ontvangen door burgemeester Petrus De Prins en gans het gemeentebestuur. De burgemeester wenste de jubilarissen geluk en sprak de hoop uit ze binnen 10 jaar terug te mogen ontvangen voor hun diamanten bruiloft. De erewijn werd gedronken en aan de gevierden werden twee mooie clubzetels aangeboden. Het feest werd nadien in familiekring verder gezet. (G.v.A., 9/5/1958)
1958 – Zondag 11 mei : Plechtige communiekanten.
Meisjes
Bradt Anny, Ceuppens Paula, De Donder Louisa, De Donder Nathalia, De Hertogh Maria, De Hertogh Francine, De Prins Gilberte, De Prins Maria, Fierens José, Lamberts Elza, Lauwens Maria, Moons Gretan Polfliet Renilda, Polspoel Elza, Polspoel Maria, Sollie Greta, Spoelders Rina, Van den Heuvel Micheline, Van den Heuvel Liliane, Van der Auwera Louise, Van der Hasselt Maria, Verhoeven Agnes, Leemans Ria, Leemans Frieda.
1958 – Donderdag 17 april : Vergadering parochiale organisaties.
Die dag vergaderden in het patronaat de bestuursleden van de parochiale organisaties. De vergadering werd geleid door dhr Wuyts van de Bestendige Deputatie provincie Antwerpen. Een dertigtal leden waren aanwezig. Besproken werd hoe de katholieke organisaties moeten samenwerken aan de voorbereiding van de aanstaande verkiezingen voor de Wetgevende Kamers. “Deze verkiezingen zullen beslissend zijn voor het katholicisme in dit land. Daarom moet elke katholiek en zeker elk bestuurslid van de katholieke organisaties zich inzetten voor de zaak van God. Een comité zal regelmatig vergaderen.” (DB, november 1958)
1958 – 22 april : Wederoproeping voor Hendrik Simons.
Hendrik “Rik” Simons, Mechelbaan 2, moest een 15-daags kamp vervullen in Vieux-Genappe. (Foto onderaan) (DB, april ’58)
1958 – 22 april : Soldaat Johnny VAN RIET vanuit Amay.
“Ik moet u op de eerste plaats bedanken voor De Band en het Goede Zaad. Hartelijk dank ook voor de boeken die ik vandaag ontving. De opleiding is niet van de poes. Het is toch voor allemaal hetzelfde en met goede moed er door, is nog het beste ! We moeten hier in grachten kruipen van 100 meter lang en vol slijk. Daarna moet ge maar zien dat uw uitrusting proper is. Op de kamer is een goede geest : we zouden niet weten hoe we mekaar zouden helpen. Er “ligt” iemand van Keerbergen en ene van Boom. Ik doe de beste groeten aan al mijn vrienden van Leest !”
-Johnny Van Riet vanuit Kassel, 11/1/1959 : Ik wens u allen een zalig en gelukkig Nieuwjaar en dat het een jaar moge wezen van nog grotere vooruitgang van Milac. Als men bij het leger is, weet men maar eerst wat de Milac voor ons betekent. De koude en de sneeuw maakt ons het leven hier nog zuurder. Een 30-tal bleukens zijn binnengekomen : ik vond onder hen een kameraad van Mechelen tegen wie ik verleden jaar nog voetbal heb gespeeld. Deze week hebben we weer vier dagen bruggenbouw ; we moeten ter plaatse blijven eten wat niet aangenaam zal zijn in zulk weder maar een soldaat van de Genie trekt overal zijn plan. Nogmaals dank ik Milac voor dat feestje dat zij heeft ingericht voor al de soldaten en ik hoop dat in de toekomst nog zulke feestjes zullen gehouden worden. Mijn beste groeten aan al de soldaten van Leest, ook aan de toekomstige en aan de vrienden van Milac. Tot ziens.”
1958 – 24 april – G.v.M. : Voor de politierechtbank. Duivenliefhebbers opgepast.
“Bij M. Joh. uit Leest werden niet-geringde duiven aangetroffen en werd de bezitter niet in het bezit gevonden van een wettelijke toelating om duiven te houden. Dit kost hem thans een veroordeling door de politierechtbank van 2 maal 1000 frank boete. De lokaalhouder G. Alfons, eveneens uit Leest, had op ongewettigde wijze ringen afgegeven aan liefhebbers. Dit bezorgde hem eveneens een boete van 1.000 frank, voorwaardelijk voor 3 jaar.
1958 – 29 april : Wederoproeping voor Jan Moons.
Jan Moons, Tiendeschuurstraat 1, moest die dag binnen te Neerheylissen (Tienen) voor een 10-daags kamp. (DB, april ’58)
1958 – Mei : ARBEID ADELT bestaat 60 jaar.
Samenstelling bestuur : Voorzitter : Frans Van Der Hasselt, Ondervoorzitter : Frans Muysoms. (foto onderaan) Secretaris : Constant Huysmans. Schatbewaarder : Alfons Hellemans. Verslaggever : Juul Boonen. Muziek : Jozef Geerts. Commissarissen : Frans Beullens, Louis Croes, Arnold Teughels, Remy Spoelders, Voet. Ereleden : Constant Buelens, Victor De Laet, Victor Selleslagh, Edward Van Steenwinckel. Aantal Leden : 11 bestuursleden, 4 erebestuursleden, 35 muzikanten en 149 andere leden.
Bezetting instrumenten:
Bugelsolo : 5, eerste bugel : 3, tweede bugel : 2, derde bugel : 3, eerste piston : 1, eerste trompet : 2, tweede trompet :1, saxofoon : 1, eerste alto : 1, tweede alto : 1, eerste trombone : 1, tweede trombone : 1, derde trombone : 1, eerste baryton : 1, tweede baryton : 1, derde baryton : 1, eerste tuba : 3, tweede tuba : 1, bombardon : 2, grote trom : 1.
Foto’s :
-Hendrik “Rik” Simons werd wederopgeroepen door het Belgisch leger.
-Ondervoorzitter Frans Muysoms van de fanfare Arbeid Adelt.
1958 – 7 april – Tweede Paasdag : Friscodag Chiro.
“DB”nr. 11 van 1958 : “Als naar jaarlijkse gewoonte hadden wij ook dit jaar een friscodag op Paasmaandag. Vooreerst moet ik, in naam van de ganse groep, de mensen bedanken voor hun steun. De burchtknapen, zowel als kerels en knapen liepen, gingen of reden die koude dag met een ijskoude friscokast op hun rug door de straten van Leest. Ook proficiat voor de jongens die meehielpen.”
1958 – 8 april : Runderhorzelbestrijding.
Op een totaal van 1390 runderen werden er 72 dieren behandeld die door horzel waren aangetast. Een tweede behandeling zou doorgaan vanaf 27 mei en er werd nogmaals een beroep gedaan op de veehouders om hun vee op stal te houden. (DB, april 1958)
1958 – 12 april – G.v.M. : Twee auto’s in aanrijding.
“Op de hoek Botermarkt – Bruul deed er zich een aanrijding voor tussen de personenauto, bestuurd door J. Robberechts uit Leest en A. Jacobs uit Mechelen. Een inzittende bij laatstgenoemde, L. Pelgrims, werd hierbij licht gewond.”
1958 – 12 april : Hendrik Kestens wederopgeroepen.
Hij moest zich aanmelden in de kazerne van Beverlo voor een “kamp” van 8 dagen. (“DB”, april ’58) (Foto onderaan) Hendrik Kestens was te Ramsdonk geboren op 21 mei 1934 en gehuwd met Simonne Nuytkens. Hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 14 december 2010.
1958 – 13 april : Sergeant Ludo GEETS vanuit Turnhout.
“Hier ’n bleu van de Luchtmacht ! Ik ben nog altijd in ‘bonne santé’, alleen maar een beetje valling. Toch zijn de oefeningen hier zwaar. Vooral de turnlessen zijn niet van de poes. Het dagprogramma ziet er uit als volgt : ’s morgens om 8 uur vertrekken we op oefening om ’s middags rond 11u30 terug te keren; Na het middagmaal staan we weer klaar met de rugzak op de rug en het geweer aan de schouder om onze arme body te gaan roderen. Rond 5 uur zijn we terug in de kazerne. Wat betreft de karweien, deze moeten nauwkeurig uitgevoerd worden, zo niet hangt er strafkarwei aan. Kortom, onze dagen zijn wel degelijk gevuld. De zegswijze : ‘HIER TEMT MEN LEEUWEN’ komt in onze kazerne goed tot uiting. Tucht, tucht, altijd maar tucht…Gebulder en geschreeuw van korporaals en sergeanten, inspecties bij de vleet, met de onvermijdelijke gevolgen eraan verbonden…Ik ben terecht blij als de zondag in ’t verschiet is. Maar we krijgen loon naar werken. Het eten dat we voor die luttele 23 frankskens krijgen is werkelijk van het beste ! Op vrijdag 11 april kregen we biechtgelegenheid. De dag daarop trokken we in groep naar de kerk. Machtig was dat, zeg : allen in die eenvormige prachtige uniformen, ingetogen en met fiere blik, terwijl een koude, snedige wind door de gelederen blies. En dadelijk na onze paasplicht, kregen we als dessert twee spuiten…Pfff…Iedereen loopt nu nog zo stijf als een stok. Van harte bedank ik u voor DE BAND die me reeds de eerste dagen in de kazerne toekwam. ’n Goeie dag aan Jhonny Van Riet, Francois Piscador en Jan Diddens.”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 5/11/1958 : “Ik ben in een nieuwe kazerne aangeland, namelijk te Wevelgem, tussen Kortrijk en Menen. Ver van huis dus. Ik slijt hier een rustig leventje als sergeant bij de V.V.E. Uit wat mijn taak bestaat : elke week een paar lessen geven over bewapening, militaire reglementen en een 4 à 5 uurtjes drill per week geven. Wat schiet er dan nog over : op oefening gaan met de mannen, hetzij sectie tactiek, hetzij uithouding en hindernispiste. Goed is het eten maar nog beter is het bier in het Wevelgemse ! Nog de beste groeten aan de Milackring, aan alle miliciens en toekomstige bleukens, maar dan vooral aan Piscador, Van Riet en Jan Diddens. Nog 8 maand…”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 10/12/58 : Nog 202 luttele daagskens en “ze” moeten er ene minder eten geven ! De dagen én weken vliegen hier voorbij ! Hoe dat komt ? Wel : 1) Omdat de lucht hier zo zuiver is ; onze kazerne ligt nauwelijks een 1 km van de kronkelende Leie. Zelfs nu is het nog prachtig aan de Leie zoals ze daar loopt tussen de groene malse weiden van Vlaanderenland. Typisch voor deze streek zijn de vele windmolens die met hun grote kruisende wieken het landschap als het ware zegenen. 2) Omdat het eten hier zo goed is. 3) Omdat de meiskens hier in het Wevelgemse och toch zo schoon zijn ! Toekomstige bleukens van Leest, hier geef ik u een gouden raad : “Weest toch optimist in uw leven, maar dan vooral tijdens de legerdienst.” Beste groeten aan alle soldaten en Leestenaren !”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 11/2/1959 : “Eerst en vooral hartelijk dank voor de groeten die de CHIRO en MILAC mij speciaal stuurden ter gelegenheid van de WEEK VAN DE SOLDAAT. Spijtig genoeg…begint het voor mij af te korten : nog 4 ½ maand… Het gezellig samenzijn van 27 december vond ik buitengewoon goed geslaagd. Sommigen dromen van een MILAC-BAL ! Geen slecht idee. Een orkest kost misschien te duur : waarom dan geen juke-box geplaatst ? Hedentendage is het toch de juke-box die de eerste viool speelt, vooral voor de jeugd. In DE BAND zouden er meer bladzijden moeten voorbehouden worden AAN DE SOLDAAT, het leven van de soldaat. Ik weet wel, een soldaat is een soldaat. Dus eerst geschreven naar zijn liefje en als er dan nog tijd overblijft vlug enkele lijnen aan Milac. Waarom niet evenveel of toch bijna zoveel tijd besteed aan MILAC ALS AAN HET LIEFKE ? Men wordt toch maar alleen gesteund door MILAC en men is toch maar éénmaal soldaat. Ik weet het : ieder soldaat schrijft niet even graag of vlot. DE SOLDAAT ZELF MOET HET INITIATIEF IN HANDEN NEMEN, HET IS HIJ DIE DE BLADZIJDEN IN DE BAND VAN EN OVER DE SOLDATEN MOET AANDIKKEN. DOOR TE SCHRIJVEN OVER PERSOONLIJKE ONDERVINDINGEN OPGEDAAN TIJDENS DE VOORBIJE DAGEN, GRAPPIGE POETSEN EN GEBEURTENISSEN. EN WAAROM NIET EEN BESCHRIJVING GEGEVEN VAN DE MAKKERS VAN DE KAMER, ZOALS WE ER REEDS EEN LAZEN VAN ONZE OUD-SOLDAAT KAREL FIERENS ? DIE GAST LEEFDE NU EENS MEE MET DE MILAC ! MOESTEN HET ALLEMAAL ZULKE SJARELS ZIJN IN LEEST, DE BAND ZOU WEL TE DIK KUNNEN WORDEN. Trouwens het soldatenleven trekt iedereen aan en vooral de lectuur door de soldaat zelf geschreven en feiten door hemzelf meegemaakt. Beste groeten aan alle soldaten, Milac en de Leestenaren !”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 5/3/1959 : “Op 3 maart heb ik, bij het nemen van een dieptesprong van een vier meter hoog ijzeren geraamte, mijn hiel bezeerd. Ik loop nu op één hiel en 5 tenen…Morgen 6 maart ga ik naar het hospitaal te Gent om een radiografie te laten nemen. We zijn hier volop bezig met de commandotraining, teneinde het brevet van commando te behalen in Marche-les-Dames. Dagelijks overschrijden we koorden op een hoogte van 12 meter : gespannen tussen twee populieren ; zo moeten we de hoogtevrees overwinnen. In Marche zal het op een hoogte van 40 à 60 meter zijn. We beklimmen ook vervallen huizen en dalen via een koord in S-vorm van de kruis van ’t dak naar beneden. We doen uithouding met volledige uitrusting : het zweet drupt van onze arme ‘body’…Ik vermager 1 kg per week. We trainen ons ook op de ‘piste d’obstacles’ om onze lenigheid op peil te houden. Nogmaal hartelijk dank voor het pakket ! Beste groeten uit Wevelgem aan de Milac, de soldaten en de Leestenaren.”
-Ludo Geets uit Wevelgem, 5/5/59 : “Zoals altijd verkeer ik in goede conditie en staat het moreel nog steeds op een hoog peil. Het was maandag 4 mei, ik kwam juist uit vergunning, toen men mij meldde dat onze mannen naar de Bloedprocessie te Brugge mochten gaan. Te Brugge was het ook foor. De processie was enig en het bier goed.
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 25/6/1959 : “Dit is een afscheidsbrief van een SUPER-ANCIEN. Nog enkele dagen en ik ben van de klas ! IK BEN DE MILAC VAN LEEST VEEL DANK VERSCHULDIGD VOOR DE TALRIJKE ATTENTIES DIE ZE MIJ HEEFT GEBRACHT EN VOOR DE TROUWE CORRESPONDENTIE, VOOR HET PAROCHIEBLAD EN VOOR DE BAND. Hartelijk dank daarvoor ! Ik stuur nog een laatste groet aan alle Milac-leden, soldaten en Leestenaren.”
1958 – 17 april : Advertentie in een Mechelse krant : Auto’s en voertuigen.
“BEDFORD ’54 camionette te kp v. particul. Met schuifdeuren, prima staat, 70% bened. Waarde. Bevr. Lemmens, Rennekouter 6 Leest (bij station) . Bezicht. Na 7 uur.”
1958 – Van 17 april tot 19 oktober :Wereldtentoonstelling te Brussel.
Onder de naam EXPO 58 organiseerde ons land op de Heizel de wereldtentoonstelling van 1958. Het was de 27ste universele wereldtentoonstelling en de 12de in België. Ze werd door koning Boudewijn geopend met een oproep tot vrede en sociale en economische vooruitgang. Meer dan 42 miljoen mensen zouden ze bezoeken waaronder vele mensen uit Leest.
Foto’s :
-Hendrik Kestens moest zijn ‘kamp’ gaan doen in de kazerne van Beverlo.
-Enkele impressies van de wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel.
-De familie Frans Geerts – Paula Solie met dochter Greta uit de Scheerstraat bracht ook een bezoek aan de Expo. (Foto : Greta Geerts)