1957 – 27 april : Uitreiking brevetten voor leden van de Burgerlijke Bescherming. (Foto’s onderaan)
Op zaterdag 27 april werden in de raadzaal van het gemeentehuis brevetten uitgereikt aan de leden van het Korps der Burgerlijke Bescherming die met vrucht de lessen van het eerste jaar hadden gevolgd. Deze plechtigheid werd bijgewoond door burgemeester, schepenen, enkele gemeenteraadsleden , instructeur Lauwers en Luitenant Kestens. Ontvingen het brevet van “agent luchtbescherming” : Frans Neutiens (ploegleider), Frans De Prins (onderchef), Eugeen Vloeberghen, Louis Lauwers, Jan De Smedt, Albert De Prins, Victor Alewaeters, Louis De Croes, Amedé Van Den Heuvel, Alfons Coosemans, Albert Schuermans, André Walschaers, Verlinden (Hombeek) en Jozef De Decker. Na enkele gelegenheidstoespraken, werd de erewijn geschonken en besloot een gezellig avondmaal deze viering.(DB)
Gevraagd “Een LEERMEISJE of HALVE WERKSTER wordt gevraagd door Meester-kleermaker Marcel Leemans, Pennemeesterstraat 25 te Battel. Onnodig zich aan te bieden indien niet op de hoogte van een elementaire kennis in het naaiwerk.” Marcel zou op 20 augustus 1957 met zijn gezin verhuizen van de Pennemeestersstraat 25 Mechelen naar Leest.
“Als we de winterwerking in de B.J.B. eens overschouwen, mogen we wel zeggen dat ze goed is geweest. Onze gewestelijke cursus over bedrijfsorganisatie, bedrijfsleer in tuinbouw en tuinbouwteelten, kende een zeer groot succes. De retraite kon wel wat beter zijn, 4 B.J.B.-ers volgden een gesloten retraite en 5 man volgde de cursus voor verloofden. De recollectie werd door 44 man bijgewoond. De laatste jaren is in de B.J.B. zo spontaan gegroeid : de “culturele werking”. Zo kende onze gewestelijke culturele dag te Tisselt een schitterend succes. Algemeen mag aangenomen worden dat al de B.J.B.-ers met zang, voordracht en welsprekendheid een hoog peil bereikten. Hier volgen dan de uitslagen van de 2 eerste geklasseerden. Voor zang : 1ste Laar, 2de Hombeek en Tisselt. Voordracht : 1ste Tisselt, 2de Hombeek. Welsprekendheid : 1ste Laar, 2de Jeroom Verbruggen van Leest over “Edel boerenwerk”, 89%. De winnaars van de gewestelijke tornooien zijn ons gewest gaan vertegenwoordigen te Hoogstraten op de provinciale culturele dag. Uitslagen : zang : 12de plaats, voordracht 5de, welsprekendheid 8ste. 16 gewesten namen er aan deel. De nationale culturele dag gaat door te Gent op 14 juli (Dag van het Vlaamse lied). Fons De Smet, Gewestvoorzitter.”
In datzelfde nummer schreef Jozef Vloeberghen bij het afscheid van Juul De Smet :
Edelmoedig en blij in dienst van de Kerk !
“Beste B.J.B.-broers. Onze vriend en leider, Juul De Smet, heeft afscheid genomen van de B.J.B. “Afscheid genomen” is eigenlijk het juiste woord niet, want Juul zal nog dikwijls terugdenken aan de B.J.B., waarvoor hij zich zo volledig gaf, met zijn beste krachten. Langs deze weg houd ik er aan om hem nogmaals in naam van gans de afdeling een hartelijk proficiat en een schone toekomst te wensen. Maar wij moeten hem toch vooral danken voor alles was hij in en voor de jeugd gedaan heeft, niet uit eigenbelang of voor persoonlijk succes, maar uit ware offergeest en vol idealisme. En een idealist was hij, want wie Juul kent, weet, dat hij niet tevreden was met half werk of met een kleine inspanning, en daarom was hij ons ook zo sympathiek. Juul zette zich altijd volledig in om bedevaarten, zomerfeesten of toneelavonden te doen lukken, evenals voor proefveldwerking, zangstonden en recollecties. Met Juul als grote bezieler hebben wij ook onze Lourdes-actie zien ontstaan en groeien tot een jaarlijks mooi initiatief, waarvoor alle B.J.B.-ers zich ten volle inspanden. Het zou te ver gaan om de verschillende feiten en punten aan te halen, maar langs deze weg zou ik alle B.J.B.-ers willen vragen om op deze weg voort te gaan, want ik weet dat hij het goed voor had met ons en met de B.J.B. In het gewest was het ook niet onopgemerkt voorbijgegaan dat Juul zo vol toewijding was voor zijn afdeling en daarom werd hij ook aangesteld als gewestvoorzitter. Het moet voor hem een schone dag geweest zijn als hij op zijn heerlijke trouwdag zag dat de B.J.B.-ers van onze afdeling en ook van het gewest er aan gehouden hadden om op die dag talrijk op te komen in hun mooie witte uniformen. Het was echt mooi toen de H. Mis opgedragen werd : vier misdienaars van de B.J.B., in uniform dienden ze. En tot besluit kan ik niets anders dan Juul veel geluk wensen in zijn nieuw gezin, opdat hij na een rijke jeugd, nog een rijker gezinsleven moge kennen dat moge beantwoorden aan het schone ideaal dat hij zich in de B.J.B. gesteld heeft. Juul, dat wensen u al de B.J.B.-ers van Leest en mogen God en Onze Lieve Vrouw u zegenen en helpen in de uitbouw van uw jeugdideaal !”
1957 – 8 mei : Gouden bruiloftviering Leonard en Maria De Muyer-Leemans.
“Die dag vierden de echtelingen Leonard De Muyer en Maria Leemans hun gouden bruiloft. In de parochiekerk werd een plechtige dankmis opgedragen waarna het paar op het gemeentehuis werd ontvangen en er met het gebruikelijk geschenk (twee zetels) werd bedacht.” (DB, juni ’57)
1957 – Zaterdag 11 mei en zondag 12 mei : Bevolkingsonderzoek.
Op zaterdag ging het kosteloos bevolkingsonderzoek door in “Ons Parochiehuis” tussen 14 en 21 uur. Op zondag tussen 09u30 en 12 uur. In de parochiale feestzaal was op 29 april een tweede voorlichtingsvergadering doorgegaan en deze maal met lichtbeelden i.v.m. dit onderzoek maar daarvoor was er zeer weinig belangstelling. Het onderzoek zelf kende wel bijval, een 700-tal personen boven de 14 jaar werden onderzocht. (DB, mei en juni ’57)
1957 – 15 mei : Landbouwtelling.
“Deze telling beoogt de opname van de oppervlakte der bedrijven en der teelten, alsmede van het aantal der voornaamste dieren en landbouwmachines. De aan te geven toestand is deze op 15 mei 1957. Van 16 mei tot 4 juni 1957 zal de veldwachter zich in elk gebouw aanmelden om de nodige inlichtingen in te winnen. De telplichtigen die op 5 juni 1957 nog niet door de teller mochten ondervraagd zijn, moeten binnen de 24 uur hun aangifte indienen bij het gemeentebestuur. De geheimhouding van de individuele aangiften wordt gewaarborgd door artikel 458 van het strafwetboek en de formele verzekering, dat deze aangiften niet zullen gebruikt worden voor fiscale doeleinden, wordt uitdrukkelijk gewaarborgd door de samengeschakelde wetten van... (...) De aandacht van de telplichtigen wordt gevestigd op het feit dat elke regering zich in de onmogelijkheid bevindt, ten bate van de land- en tuinbouwers een politiek te voeren welke beantwoordt aan hun beroepsbelangen en –behoeften, indien ze niet beschikt over juiste landbouwstatistieken.” (DB-1955)
1957 – 11 maart : De Chiro nam afscheid van hoofdleider Juul Muysoms. (foto’s onderaan)
Hij werd opgevolgd door Louis Vloebergh. Op 23 maart vertrok Juul Muysoms naar Congo. (DB, februari ’58) Datzelfde jaar schreef hij volgende brief vanuit Dilolo (Belgisch Congo) naar het maandblad van Milac : “Beste lezers van DE BAND, voor velen onder u zal het sinds lang geleden zijn dat u nieuws van mij hebt vernomen en velen zal het verrassen dat ik van dit blad gebruik maak om u een en ander te vertellen van wat er van mij tot hier toe is terechtgekomen. Na een schone reis op de grootste, schoonste en nieuwste boot die naar Congo vaart, heb ik toch enigszins tegenslag gehad. Ik had namelijk gedacht van het een en ’t ander te zien van onze Congo terwijl ik naar mijn eindbestemming ging. Dat is mij geweldig tegengevallen want vanuit LOBITO waar de boot aanlegt, moest ik 1.400 km met de trein door ANGOLA om dan de eerste statie over de grens, amperkens twee km in Congo, af te stappen. Ge kunt wel geloven dat ik op die 2 km niet veel van Congo heb gezien. Die kans komt later nog wel. DILOLO is de hoofdplaats van het gewest met dezelfde naam in de provincie KATANGA, maar is niet te vergelijken met een gewest in België want de afstand van de ene naar de andere kant bedraagt in de lengte 280 km en in de breedte 210 km. Voor ik hier was kon ik mij die uitgestrektheid moeilijk voorstellen. En dan komt men voor zo’n streek zo ineens alleen te staan. Hewel daar in Leest, ge kunt best geloven dat ge dan ook eens in uw haar zou krabben gelijk ik dat gedaan heb. Wel was er een veearts die vanuit KOLWEZI (450 km van hier en die is mijn baas) elke maand voor 3-4 dagen kwam, maar sinds die in verlof is voor 8 maanden, zit ik helemaal alleen. En dat dan nog wel nadat ze mij voor zeker gezegd hadden dat men de eerste term altijd met een veearts zou blijven. Natuurlijk trekken we ons dat allemaal niet heel erg aan want als we alleen zijn, is er ook niemand die zal zien dat er een koe creveert omdat we een beetje teveel van ’t spuitje hebben gegeven (alhoewel dat tot hiertoe nog niet gebeurd is), maar missen is menselijk, zowel in Congo als in Leest. Naast de koeien verzorgen, heb ik ook nog de vleeskeuring (heel interessant dat kerven) en de controle van de grens voor de smokkel van vlees en koeien, want ze smokkelen hier al even graag als tussen Holland en België. Er is namelijk een groot prijsverschil. Daar in Angola hebben ze verschillende gevaarlijke ziekten die, als ze in Congo binnen geraken, een echte ramp zouden worden. Voor verveling heb ik dus niet veel tijd meer maar toch denkt men regelmatig nog eens aan LEEST, vooral aan thuis en aan de jeugd waarbij men voor een paar maanden zelf nog hoorde. Vooral aan de ‘meskes’ natuurlijk. Nu kan ne mens daar tenminste eens rustig over nadenken. Ja, alles bijeen zit ik hier nu vier maanden in Congo en ik mag zeggen dat die tijd zeer vlug is voorbijgegaan, en als de rest ook zo vlug gaat, zal de tijd veel te vlug voorbij zijn. Velen onder u zouden wellicht vragen als ze de kans hadden, hoe het tegenwoordig met de negers gaat. Wel, in ons gewest hier mogen we er niet over klagen want alhoewel het geen lammekens zijn kan men er best mee samenwerken. DILOLO maakt echter de Congo niet. Over de negers hoop ik u een volgende keer meer te vertellen, als het er nog eens van komt van te schrijven tenminste. Veel van wat men met de negers meemaakt, is waarlijk de moeite waard om te vertellen. Intussen een goeie dag vanuit DILOLO aan alle lezers van DE BAND, en bijzonder aan de Chiro en de B.J.B. en een beetje geduld aan allen aan wie ik beloofd heb van eens te schrijven want schrijven is niets zegt men, maar beginnen en dan moet men nog verder schrijven ook : dat is wat anders. JUUL MUYSOMS Mongange ya ngombe. B.P. N°2 (Doktoor van de koeien) DILOLO Belgisch Congo.“
1957 – 17 maart en 24 maart : Jubileumvoorstelling “Rust Roest”.
Op de affiche : “Marieke van Nijmegen”, een middeleeuws mysteriespel bewerkt door Leo Hens. Dit ter gelegenheid van het jubileum 35 jaar Rust Roest. (“DB”, februari ’58 en “Rust Roest Ontmaskerd”) (foto onderaan) Meester Constant Huysmans speelde toen de rol van de paus en zijn dochters Lieve en Vera mochten toen voor het eerst naar een toneelvoorstelling. Vooraf waren ze goed gewaarschuwd voor het optreden van de duivel. Ze moesten niet bang zijn omdat ze ouderloos in de zaal zaten. Vooraf kregen ze limonade in het café van Teughels (“de Roselaar”) en na de voorstelling mochten ze een frietje steken aan het kraam van Nieke van de Mannemaker. Mooie herinneringen vertelde Lieve in 2016…
‘Ons Volk’ 21 maart 1957 : Toneelgroep ‘Rust Roest’ uit Leest vierde haar 35-jarig bestaan Met ‘Marieken van Nijmegen’, het mysteriespel uit de 15de eeuw, dat voor deze tijd werd herschreven door Leo Hens, heeft de toneelvereniging haar 35-jarig bestaan op een waardige wijze gevierd. Want wie, in deze tijd van zucht naar de sensationeelste ontspanningen nog terugblikken kan op een reeks prestaties die zich op een tijdsbestek van 35 jaren alsmaardoor opstapelden, mag over zichzelf getuigen dat hij leefde ten bate van de gemeenschap, ten bate van het Vlaamse volk, langs Zenne en Rupel. Leest, de kleine landbouwgemeente, heeft echter dat voor op de omliggende dorpen, dat de gemeenschap die er huist honkvast blijft en zonder drukdoenerij zijn ontspanning zoekt in eigen kring, in eigen middelen. Einde 1921, met de eerste wereldoorlog pas achter de rug, werd ‘Rust Roest’ gesticht. En de ‘rust’ heeft geen ‘roest’ gekend ! Want na die eerste toneelopvoering, welke plaats had in februari 1922, tijdens dewelke ‘Verlaten’, drama in vier bedrijven van Jef Toussaint werd opgevoerd, bleef de vereniging steeds knap werk leveren, al bleef er hier en daar wel eens een valsteekje te bespeuren in soms gemaakte vertolkingen. Wat niet belet dat ‘Rust Roest’ heel wat verdienstelijk spel vertolkte met o.a. ‘En waar de ster bleef stille staan’ van Felix Timmermans, ‘Fra Angelico’ van Jef Crick, ‘Het geding van Ons Heer’ van Paul de Mont, ‘Passiebloemen’ van Hilarion Thans, ‘De moderne Don Juans’ van Leo Hens, ‘Boerenbloed’ van Paul Mersch, ‘De Filosoof van Hagem’ van Jef Scheirs, e.a. Van staatswege werden twee leden vereremerkt en vier ontvingen het diploma van de St.-Genesiusgilde om de vele jaren toneelkunst die zij beoefenden. Statistieken vermelden dat 63 juffrouwen en 45 heren in al die jaren te Leest op de planken stonden, in dienst van ‘Rust Roest’. Slechts tweemaal werd er gespeeld met een vreemde actrice, wat reeds een speciale verdienste is. Als regisseurs fungeerden de h. Jan Steenackers uit Kapelle-op-den-Bos, terwijl sinds 1925 de h. Alfons Hellemans op een zeer verdienstelijke wijze de regie in handen houdt. Ook buiten Leest zag men de vereniging meermaals op de planken. Opvoeringen werden gehouden te St.-Amands, Heffen, Battel, Heike, Ramsdonk, Zemst-Laar…Steeds was het een succes omdat de kring iets bracht dat schoon bleek in al zijn eenvoud, omdat men het volk een spel voor ogen toverde dat men genieten kon in al zijn simpelheid. Zoals bv. nu met het ‘Marieken van Nijmegen’ het geval is, dat zondag 24 maart nogmaals zal worden opgevoerd in de zaal ‘de Roozelaar’, vinden we het onschuldige beminnelijke Marieken, schitterend in de door Maria Selleslagh gebrachte vertolking. Eveneens goeds kan worden gezegd van Alfons Hellemans, als de oom in zijn pastoorsrol, terwijl Flor Mertens en Maria Diddens, in hun respectievelijke rollen van Moenen, de duivel en De Moeie, de zuster, meer dan verdienstelijk werk leverden. Waardevol waren verder Jozef Leemans, Jozef Coeckelbergh, Marcel Leemans, Frans Van Neck, Cyriel Selleslagh, Lutgarde Hellemans, Leo Hellemans en Constant Huysmans. Veel schoons heeft ‘Rust Roest’ voor het voetlicht gebracht in de voorbije fase, die zich uitstrekt over een periode van 35 jaar oefenen en gestudeer in kluchtrollen zowel als het meest dramatische spelgenre, met steeds de zin naar beter en schoner, wat nog niet helemaal werd bereikt, maar waar meester Hellemans en zijn hele schare toneelacteurs niet heel ver meer af zijn… K.T.” ‘Marieken van Nijmegen’ werd nog opgevoerd op 31 maart te Zemst-Laar en op 14 april te Reet.
1957 – 18 maart : De Gemeenteraad verhoogde de opcentiemen.
De gemeenteopcentiemen werden van 600 op 1000 gebracht. (DB, februari ’58)
1957 – Zondag 31 maart : Film ten voordele van de Luchtbescherming.
Om 19 uur werd er in zaal Sint-Cecilia een filmavond gegeven ten voordele van de Luchtbescherming. (DB, maart ’57)
1957 – April : Werkloosheid.
Tijdens de maand april waren er te Leest 4 volledig werkloze mannen en 2 volledig werkloze vrouwen. Twee mannen waren tijdelijk werkloos evenals 8 vrouwen. (DB, mei ’57)
1957 – 7 april : Jubelfeest Kon.Fanfare “Sint Cecilia”.
“In de loop van de maand april zal de Koninklijke Fanfare “Sint-Cecilia” een GROOT JUBELFEEST inrichten ter gelegenheid van de vereremerking van zes leden met 50 of meer jaren lidmaatschap. Zullen de gouden medaille ontvangen van de Federatie der Katholieke Muziekmaatschappijen: Remy BRADT, Jan CROES, Constant DAELEMANS, Jan DE SMEDT, Louis DE SCHOENMAKER en Emiel VERSCHUEREN. (DB, maart ’57) (Foto van deze fanfare onderaan)
1957 – 20 april : Botsing.
“Op Paaszaterdag kwam het tot een aanrijding op het kruispunt Elleboogstraat-Winkelstraat-Tiendeschuurstraat, tussen de wagens respectievelijk bestuurd door Louis Van Roey en Jan De Wachter uit Hombeek. Stoffelijke schade.” (DB, mei ’57)
1957 – Van 25 tot 27 april : Eucharistische Kruistochters op retraite.
Die periode volgden “18 dappere kruistochters een retraite voor E.K.A.-leden te Mechelen-Coloma. Ze hebben er zoveel deugd aan beleefd dat ze er niet konden over zwijgen. Ook vonden zij het zeer aangenaam er oud-onderpastoor De Decker aan te treffen.” (DB) (Foto van Stany De Decker onderaan)
Foto’s :
-Twee keer Jules Muysoms : in zijn Chiro-periode en als voetballer. -De “cast” van “Marieken van Nijwegen” : boven : Alfons jr. en Alfons Hellemans sr., Jozef Coeckelbergh, Maria Selleslagh, Jozef Leemans, Frans Van Neck, Victor Selleslagh, Frans Teughels, Cyriel Selleslagh, (?) , Jaak Publie, Marcel Leemans, Maria Diddens, Louis Vebruggen, Florent Mertens. Onder : Leo Hellemans en Constant Huysmans. (Foto : “Rust Roest Leest Ontmaskerd”, G. Hellemans) -De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia in 1953. -De grote kale man op de tweede rij is de gewezen onderpastoor Stany De Decker.
1957 – Zaterdag 16 februari : “Arbeid Adelt” naar het sportpaleis.
“Die dag heeft de K.F.A.A. de aangename verplaatsing meegemaakt naar het sportpaleis te Merksem en is er getuige geweest van een der spannendste sportavonden van het winterseizoen. Een rijk afgewisseld en boeiend programma met de beste internationale vedetten maakte van deze sportmanifestatie een top-avond, dit bewijze de aanwezigheid van meer dan 10.000 sportmannen. De muzikanten hebben er hun nieuwste marsjen luchtig de piste ingeslingerd. Opvallend hoe zovele toeschouwers zich dan telkens rond de kiosk samendrommen, wat bewijst dat overal ’s mensen gemoed voor de muziek ontvankelijk is. Eenieder heeft over deze avond zijn voldoening uitgesproken.(C.H.)” (DB maart 1957)
1957 – Maartnummer “De Band” : Lode “Louis” WUYTS behaalde het diploma van stadsgids.
“Lode Wuyts (foto en gedachtenisprentje onderaan) uit de Kouter behaalde het diploma van gids der stad Mechelen. 118 kandidaten hadden zich laten inschrijven voor deze cursussen die door de stad Mechelen waren ingericht. Slechts 32 hebben zich op de examens aangeboden, 20 slaagden. De geslaagden ontvingen een diploma van de Staat en van de Stad Mechelen, alsook een mooi boek.” Het betreft hier de gewezen gemeentesecretaris en oud-gemeenteraadslid Louis Wuyts (°Lummen 5/2/1907, +Mechelen 23/12/1959). Louis Wuyts was op 6 maart 1933 door de gemeenteraad van Leest tot gemeentesecretaris gekozen met 5 stemmen tegen 4 voor Egied Bradt, de latere secretaris. Zijn jaarwedde bedroeg 12.250 frank. Omdat het loon van secretaris in die tijd afhing van het aantal inwoners werd hij later secretaris in Hombeek. Nadien werd hij raadslid te Leest als verkozene van een afgescheurde partij van de Sussen. Louis Wuyts woonde in de Kouter waar hij een mooi huis liet bouwen een 100 meter voorbij het kasteel Moyson. Dat werd later aangekocht door Pelagie Van Boxom (“Pelagie van Bosses”). Hij was een eerste maal gehuwd met Sophia Emerentia Van de Wiele (°Sint Niklaas 26/5/1905, +Leest 16/1/1945). Hun kindje Godelieve Wuyts overleed enkele dagen na haar geboorte. Louis Wuyts hertrouwde met Emilie Blondiau. Zij overleed op 21 augustus 1997 te Hove en werd te Leest begraven in het graf van haar man.
1957 – Maartnummer “De Band” : BOND DER KROOSTRIJKE GEZINNEN –Afd. Leest.
“Reeds vele gezinnen zijn aangesloten bij de Bond der Kroostrijke Gezinnen. Maar nog niet allen die er kunnen lid van zijn, hebben zich laten aansluiten. Nochtans, de voordelen die de leden kunnen genieten, zijn talrijk. Maar het is opvallend hoe weinig LEDEN OP DE HOOGTE ZIJN VAN DE VOORDELEN DIE DE BOND AAN ZIJN LEDEN GEEFT. Er wordt geen aandacht gegeven aan de lezing van hun orgaan “DE BOND”. Moge daarin verandering komen. Weet U dat de leden recht hebben op een geboortevergoeding vanaf het 5de kind ? (Die vergoeding dient aangevraagd : de plaatselijke secretaris kan dat niet weten). Weet U dat de verminderingszegels een aardig sommetje per jaar kunnen opbrengen ? Maar ge moet ze vragen in de winkels ! Weet U dat een weduwe- en wezentoelage kan uitgekeerd worden, mits aanvraag. Weet U dat…de Bond U nog andere voordelen schenkt ? Maar…vraag bijtijds inlichtingen, en lees uw bondsblad ! Jonge gezinnen met 3 kinderen kunnen ook aansluiten. (A. Hellemans).”
De auteur van dit artikeltje was bezieler van het Leestse toneelleven en vele andere culturele activiteiten Alfons Hellemans (°Leest 28/7/1901, +Mechelen 20/4/1986), toen ook secretaris-voorzitter van BGJG Leest.
1957 – 2 maart : De K.W.B. bezocht de Zesdaagse van Antwerpen.
DB, februari ’58 : De zesdaagse van Antwerpen werd toen gehouden in het Antwerps Sportpaleis in Merksem op een houten indoorbaan van 132 m lengte (in 1968 verlengd tot 250 m). De winnaars van 1957 waren de Italiaan Ferdinando Teruzzi, de Australiër Reginald Arnold en onze landgenoot Willy “Rupske” Lauwers. (foto’s onderaan)
1957 – Zondag 3 maart : Grote Muziekavond Kon.Fanfare “Arbeid Adelt”.
In de zaal “De Rozelaer” bij Theodoor Teughels, Dorp Leest. Begin 17u30. Onder leiding van Dhr. J. Van der Taelen. Tussenin optreden van de zingende clown Janus Prul “een paljas die de zaal doet gieren” (folder)
1957 – Donderdag 7 maart : Filmavond.
Georganiseerd door de filmdienst van de Belgische Boerenbond voor de Leestse leden en hun familie van de Boerengilde, Boerinnengilde en hun beide jeugdafdelingen.
Programma :
1. Actualiteit B.B. : viering voorzitter Mullie.
2. Hij had vijf zonen.
3. Nateelten op het gemengd bedrijf.
4. De beste mascotte (wegcode).
5. Kluchtfilm. (DB)
Foto’s :
-Een foto van Louis Wuyts uit 1956.
-Zijn doodsprentje.
-Vedetten uit de piste van 1957 : Ferdinando Teruzzi, Reginald Arnold en ‘Rupske’ Lauwers.
1957 – Zondag 10 februari : Jaarlijks Wintertornooi B.J.B. te Mechelen. Op deze gewestelijke culturele dag waren 22 B.J.B.-meisjes van Leest aanwezig. (DB, maart ’57)
1957 – 10 februari : Maandelijkse vergadering Boerengilde. Deze ging door in het Parochiehuis om 21 uur. Een voordracht werd gegeven door dhr Van den Nauweland uit Lier. Hij handelde over “Bodemvruchtbaarheid”. De leden stelden talrijke vragen. Hierna volgden lichtbeelden over diverse planten met gebrekziekten van allerlei aard. (DB)
1957 – 16 februari : Soldaat Milicien Frans HUYS.
-Frans Huys vanuit Turnhout, 16/2/1957 : “Hier eindelijk mijn eerste briefje ! Eerst en vooral hartelijk dank voor het boek ‘LIEFDE, HUWELIJK EN GELUK’ en voor de tijdschriften. Tijdens de WEEK VAN DE SOLDAAT stuurden de B.J.B.-jongens en –meisjes, de Koninklijke Fanfare ‘Arbeid Adelt’ en Milac mij veel hartelijke groeten. Ik dank hen langs deze weg. Gisteren zijn we voor ’t eerst naar de tir geweest, het viel nog goed mee : 15 punten op 20. Beste groeten en tot ziens !’
-Frans Huys vanuit Vogelsang, 25/4/1957 : “We waren pas aangekomen in Soest of we moesten naar het Kamp van Vogelsang voor drie weken, van 13 april tot 4 mei. Nu we al bijna 14 dagen hier zijn, moet ik zeggen dat het hier goed is ; de oefeningen zijn niet te zwaar. Op Paasdag heb ik met heimwee naar mijn dorp teruggedacht. Hartelijke groeten !”
-Frans Huys vanuit Soest, 12/5/1957 : “Nu we terug in Soest zijn, moet ik u eerlijk zeggen dat het kamp in Vogelsang goed meegevallen is, het landschap was er zeer mooi. We zijn daar de 3de mei vertrokken ’s avonds om 5 uur en zijn te Soest om 1 uur in de nacht toegekomen. We moesten daar nog de auto’s van de wagens helpen laden en dan naar de kazerne : om half vier konden we in bed kruipen en sliepen tot 10 uur ’s anderendaags. Aanstaande zondag zijn het bataljonsfeesten en we moeten nu veel kuisen. Om de twee dagen zijn we van piket : het is vervelend. Vorige week heb ik hier Jan Van den Sande ontmoet. Dank voor de landkaarten van Duitsland die ik goed ontvangen heb. De beste groeten aan al de soldaten. Nog steeds de jongste schacht van Leest ???”
-Frans Huys vanuit Soest, 20/6/1957 : “De eerste dagen na mijn verlof stak het mij hier wel wat tegen. Wij hebben in de dagbladen het blijde nieuws gelezen dat de diensttijd op 15 maanden werd gebracht en dat betekent dat het voor mij nog 309 dagen zijn ! Toekomende week gaan wij op kamp voor 6 dagen. Beste groeten aan al de muzikanten van de Koninklijke Fanfare ‘Arbeid Adelt’ en aan al de soldaten van Leest.”
-Frans Huys vanuit kazerne Kolonel Adam te Soest, 7/8/57 : “Ik dank Milac voor het dagelijks ontvangen van de Gazet van Antwerpen tijdens de Ronde van Frankrijk, hetgeen mij veel plezier deed. Voor het volgende van mijn diensttijd ben ik nu “klaroen”. Zo ben ik wel alle twee of drie dagen van wacht, maar nu ben ik verlost van drill. Terwijl de schildwacht aan de poort staat, lig ik in bed te maffen. Beste groeten aan alle soldaten, alle Leestenaren en de B.J.B.”
-Frans Huys vanuit Soest, 18/9/1957 : “Het was voor mij een groot genoegen hier MILAC op bezoek te mogen ontvangen. In het 6de Artillerie bij Miel Ceuppens hebben wij (de Mille, Jan Van de Sande en de voorzitter van Milac) menig glaasje gedronken en wat verteld over de ‘ervaringen’ die wij in Duitsland hebben opgedaan. Dank ook voor de versnaperingen waarmee ik werd bedacht. De complimenten aan allen van een bleu die nog 215 dagen moet doen.”
-Frans Huys vanuit Soest, 1/12/1957 : “Verleden maand zijn we op maneuvers geweest voor 10 dagen. Als we terug in de kazerne kwamen, was Jan Van de Sande afgezwaaid (tot mijn groot spijt), maar eenmaal zal de dag ook voor ons aanbreken. Ik ben Jan Diddens eens gaan opzoeken die bij de Grenadiers ligt. Zondag gaan we op bedevaart naar Werl en donderdag zal aalmoezenier Willems spreken. Beste groeten aan alle soldaten van Leest, van een bleu die nog 145 dagen moet doen…”
-Frans Huys vanuit Soest, 5/1/1958 : “Allen een zalig en gelukkig Nieuwjaar ! Ik dank u hartelijk voor dat mooi geschenk dat mij werd bezorgd ter gelegenheid van Nieuwjaar. Terug uit verlof pas gaat het me hier niet naar wens. Dat slijt wel rap. Hartelijke groeten aan al de soldaten van Leest. Tot ziens !”
-Frans Huys- vanuit Soest, 17/2/1958 : “Ik dank u allen hartelijk voor de groeten die ik ontving tijdens de Week van de Soldaat, en dit vanwege B.J.B.-ers, K.W.B., Chiro, Boerengilde, Gemeentebestuur, Arbeid Adelt en St Cecilia. Het getuigt dat ge uw soldaten niet vergeet al zijn we zo ver van de heimat verwijderd. Verleden week ben ik met de muziekkapel naar een politiefeest in Munster geweest. De 22ste maart gaan wij naar Siegen om de bataljonsfeesten aldaar op te luisteren, misschien ontmoet ik er Karel Fierens. Hartelijke groeten aan alle lezers, aan de muzikanten en leden van de Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt. Van een bleu die nog 56 dagen moet doen.”
-Frans Huys vanuit Soest, 14/4/1958 : “Nu ik hier mijn laatste adem in de kazerne aan ’t uitblazen ben, aanzie ik het als mijn plicht de Milac hartelijk te danken voor het regelmatig ontvangen van het parochieblad, zeer veel aangename lectuur, De Band, geschenkjes, enz. enz. Weinigen zullen misschien begrijpen hoe wij hier telkens verlangen naar De Band. Er komen op de kamer nog milacblaadjes toe maar ze moeten allemaal onderdoen voor De Band ! Als soldaat voelt ge maar eerst wat die Milac te betekenen heeft en welke kracht er van uitgaat op de soldaten. L E V E M I L A C !!”
Frans was te Mechelen geboren op 12 september 1938 en gehuwd met Maria Peeters. Hij overleed te Leest op 21 september 2017.
Foto’s :
-De ingang van de kazerne Majoor Blairon in Turnhout.
-Frans Huys (links bovenaan) poseert met enkele vrienden tijdens de doortocht van een wielerkoers op het Dorpsplein. Rechts van Frans : Louis Van Baelen en Fred De Blezer. Onderaan Louis en Raymond Selleslagh. (Foto : Raf Selleslagh)
1957 – Brasschaat 9 februari : S.M. Emiel Ceuppens schreef naar ‘De Band’ :
Brasschaat 9/2/1957 : “Hallo ! Hier een bleu uit Brasschaat ! Ik stel het hier opperbest. Eerst en vooral is het mijn plicht te bedanken voor het mooie boek ‘LIEFDE, HUWELIJK EN GELUK’, DE BAND, het PAROCHIEBLAD, aangename lectuur, enz. Langs deze weg dank ik de B.J.B.-jongens en –meisjes voor hun kaartje tijdens de WEEK VAN DE SOLDAAT met hun beste wensen. Op de kamer ligt de renner Cambré : ik heb er een goede kameraad aan. Ik stuur mijn beste groeten aan de twee sportclubs : ‘HET VLIEGEND WIEL’ en de ‘CROON’S VRIENDEN’ en aan alle Leestse renners. Beste groeten aan de soldaten.”
Soest 11/5/57 : “Na lang wachten is dan toch de dag gekomen dat we van Polygoon afscheid namen, tevens afscheid van corvees, wachten, piketten… Ik stel het hier opperbest en ben chauffeur van een munitie-tractor-camion in de 6de Veldartillerie. We hebben hier een zeer schoon leven. Als we geen opdracht te vervullen hebben, zitten we de ganse dag in de garage om de voertuigen te onderhouden. We volgen nog speciale lessen over mechaniek. De 19de mei gaan we op maneuvers naar Elzenborn, die zullen 3 à 4 weken duren en ze worden geleid door de Koning. Ik dank nogmaals MILAC voor al hetgeen voor de soldaten gedaan wordt. Verder stuur ik mijn allerbeste groeten aan al de Leestse pedaalridders en in het bijzonder aan Louis SELLESLAGH, die al een overwinning wist te boeken…”
Elzenborn 16/6/57 : “We zijn hier op grote maneuvers die zes weken duren. De eerste week heeft de Koning een bezoek aan het kamp gebracht. ’s Morgens was er een parade en daarna grote oefeningen. We moeten veel onder de blote hemel slapen en veel wacht kloppen. Een verbeten strijd wordt geleverd tussen de verschillende artilleriebataljons. In de grote finale hebben wij –het 6de Artillerie- de beker weten te behalen. De eindwedstrijd bestond er in, in de minste tijd stelling te nemen en het vuur te openen op een nagemaakte tank die tegen 25 km per uur reed. We moesten vuren van op 1 km afstand. De onzen schoten van de 6 obussen, 4 voltreffers. Naast een erewimpel en een beker, kregen we nog zes dagen extra verlof voor ieder.”
Soest 18/7/57 : “Sinds twee weken zijn we terug uit Elsenborn. We kwamen op zondag morgen te Soest in het station aan om 5 uur ; niets geslapen van de ganse nacht. In minder dan twee uren was al het materiaal afgeladen. In het vooruitzicht van ons bataljonfeest wordt hier de ganse dag bijna niets anders gedaan dan kuisen en schuren ; onze auto’s zijn als nieuw geverfd. Om de dag dan om te krijgen, trekken we ruskens, maaien we klavers voor de koerspaarden die we hier hebben. We gaan nog voor een paar dagen naar het schietplein van Buken en op ’t einde van augustus ga ik voor 10 dagen in verlof. Hartelijk dank voor de vele tijdschriften, vooral voor de gazet tijdens de Ronde van Frankrijk! De beste groeten aan allen, bijzonder aan de Leestse soldaten. Van een bleu die nog 270 dagen moet kloppen !”
Soest 8/9/57 : “Ik ben hier opzichter geworden in de schrijnwerkerij en sta ook aan het hoofd der machines en geef beroepsactiviteiten in het houtbedrijf. Nu over het bezoek van MILAC hier : DIEN AVOND ZAL IK NOOIT VERGETEN ! Een avond van plezier, van menig glaasje bier en lekkere versnaperingen. Wij zijn deze week voor drie dagen op oefening geweest. Ik reed met de keukenwagen, we kookten zelf in het bos en we overnachtten in een schuur. Nu we een radio gekocht hebben, is er veel stemming op de kamer. Over onze kamer moet ik niets meer schrijven want dat heeft onze sympathieke voorzitter al aangehaald in DE BAND van verleden maand…”
Soest 16/11/57 : “Kazerne Kanaal van Wessem. …op het ogenblik is het hier bij ons weer een ‘instructie-week’ die er in bestaat dat niemand in verlof mag, elke dag krijgen we in de voormiddag theorie over alle wapens, in de namiddag is er praktijk. Deze week zijn we op oefening geweest met geheel de batterij : de vooruitgeschoven waarnemers, de verkenners, de kanonnen, de sectie bevoorrading, de sectie munitie, de nabije verdediging, enz. enz. De oefening ging door op een 50 km van Soest, op een zeer lastig Canadees oefenplein. Het terrein was zeer modderig en zoals men kon voorzien, reden alle tractors vast en moesten we gebruik maken van windas en kabels om de tractors een stuk tegen de berghelling op te trekken. Einde april kom ik van de klas en begin ik terug aan m’n geliefkoosde wielersport : ik wil de kleuren van ‘Libertas’ verdedigen. Hartelijke groeten aan al de soldaten van Leest !”
Soest 7/12/57 : “Hier nen artilleur uit Soest. Deze maand hebben we het feest van St. Barbara gevierd. De dag werd ingezet met een H. Mis voor de gesneuvelden. De kapel was zeer mooi versierd, erewacht, enz. Er had een grote troepenschouw plaats. Op het groot tribuun, staande achter het dodenmonument met in gouden letters de namen ‘Antwerpen, Westrozebeke, Ieper en IJzer’, hadden de personaliteiten plaats genomen. De korpsoverste hield een toespraak. ’s Middags werd een fijn diner opgedragen, waarna we aan de patattenjas konden beginnen. ’s Avonds verzorgde de Welfare een machtige bonte avond, verzorgd door een Duitse artilleriegroep. De dag liep ten einde met groot plezier bij een grote pot bier ! Deze week zijn we voor drie dagen op oefening geweest, ook hadden we een alarmoefening ! ’s Morgens werd er alarm geblazen, en ’s avonds stonden we klaar op oorlogsvoet ! Gans het bataljon stond klaar, alles hadden we bij; we waren in gevechtskledij, munitie in de gordels, enz. Alles wat we in de kazerne bezaten, moest mede. Een machtige kolonne reed naar de stad Soest, onze auto’s waren gecamoufleerd en bijna zonder licht. De oefening duurde twee dagen en…we konden alles terug afladen…”
Soest 12/1/58 : “Kerstmis brachten we samen door rond de kerstboom in gezellig samenzijn. Na dit feestje woonden we de Nachtmis bij in onze kapel. Ook Nieuwjaar vierden we : het werd een van de mooiste dagen in de kazerne doorgebracht ! Een paar dagen geleden gebeurde hier een zwaar ongeluk waarbij een chauffeur van het eskadron Tanks met zijn voertuig in aanrijding kwam met een Canadees legervoertuig; de jongen verloor het stuur en reed in een ravijn van 10 m diep. De ongelukkige ontving de beste zorgen en werd in allerijl naar België overgebracht. We hebben een nieuwe korpsoverste gekregen ; het begon met een defilé, ook het muziekkorps was van de partij : ik herkende direct m’n goede vriend Franske Huys tussen de muzikanten ! Ik dank nogmaals MILAC voor het mooie kerstgeschenk dat me thuis werd overhandigd, ook dank voor de vele tijdschriften die me regelmatig toekomen. We krijgen hier op de kamer nog verschillende boekjes als DE BAND : ‘Het Briljantje’ uit Nijlen bijvoorbeeld; nooit zagen mijn kameraden een bladje als onze BAND…”
Soest 16/3/58 : “Ik kan altijd zelf niet schrijven over onze batterij en de oefeningen. Maar ik hoorde nu echter kameraden onder elkaar vertellen (lees : stoeffen) over onze laatste grote oefening die ik zelf ook meemaakte met mijn 5 T. tractor. Onze G-batterij heeft haar laatste grote oefening gedaan. Zoals altijd kregen we een pluimpje van de C.A.D. en zelfs de batterijcommandant noemde onze jongens ‘SUPER ANCIENS’, die zal dus zeker tevreden geweest zijn… Voor de laatste keer (?) hebben we ons goed geweerd, en we hebben daar eens getoond dat we op elk terrein thuis zijn. Zelfs de diepe modderputten konden ons niet tegenhouden. En, kon de motor het niet alleen bolwerken, ‘wel dan helpen we een handje’ zei onze luitenant Verheyen, en hij sprong uit een kamion, en…viel languit in het slijk… De camionette van het nooit falende S.B. had de eer, voor het eerst vast te rijden, maar de topo jeep sloeg alle records : die zat aan het slijk vast van drie uur in de middag tot ’s anderendaags 10 uur in de morgen. Volgens latere berichten had de chauffeur toch een rustige nacht : alleen in die grote modderpoel en ver weg van alle krijgsgewoel. Er was een kamion met windas nodig om hem weer vlot te krijgen. Bij de nacht-stellingname reden twee tractors vast met stukken, ondanks de geraffineerde afgebakende weg en de vaardige leiding van de stuksoversten. … Hoe hard we het op ’t terrein hadden, zo veel te beter smaakte het eten, en des te schoner was onze laatste grote oefening. DE NIET ZELDZAME VROUWELIJKE BLOEMEN LANGS DE WEG WAREN SCHONER EN VRIENDELIJKER DAN OOIT. Kwam het omdat ze in ons ‘ANCIENS’ zagen, of…hadden ze nooit zo’n karavaan auto’s gezien ??? Een wenkende hand was niets. Een lachend gezichtje was al meer waard, en, eerlijk gezegd, de vele kushandjes deden ons, chauffeurs, bijna de controle over het stuur verliezen. Om te besluiten moeten we zeggen dat we bijna SPIJT (?????) hebben dat we gaan afzwaaien : na zulke onvergetelijke oefeningen in zo’n mooie omgeving. En zonder stoeffen vertelde mijn kameraad verder : ‘Erger is het voor ’t Belgische Leger dat het zo’n machtige batterij moet laten gaan.’ Maar ja, wij kunnen er ook niets aan doen, en ondanks alles zullen wij…het aftrappen. Onze opvolgers zullen misschien nog beter zijn, wie weet ? Mijn beste dank aan alle groeperingen van Leest DIE MIJ NIET HEBBEN VERGETEN TIJDENS DE WEEK VAN DE SOLDAAT. Dit gebaar heeft mij enorm veel deugd gedaan en alle ondertekenaars van die brieven vinden hier mijn zeer oprechte dank. Ook de geste van de Burgemeester, Schepenen, raadsleden, veldwachter en secretaris heeft mij veel deugd gedaan. Die brieven vonden op de kamer en zelfs in de batterij een zeer grote weerklank. Zeer hartelijke groeten aan alle soldaten en aan alle lezers van onze BAND.”
Soest 20/4/58 : “Dit zal mijn laatste briefje zijn aan MILAC. Nog slechts VIJF dagen scheiden mij van het BURGERLEVEN ! We hebben hier nog een bataljonsfeest meegemaakt van de bovenste plank ; vele ouders en familieleden van soldaten woonden de indrukwekkende feesten bij ! De kantine was open tot 12 uur ’s nachts; ook de afzwaaiers waren in hun nopjes ! Vandaag zondag moet ik een laatste maal op wacht aan het munitiedepot… Het is mij een aangename plicht de Milac van harte te bedanken voor al die menigvuldige attenties waardoor ik werd bedacht van de eerste dag af in de kazerne. Ik kan hier geen opsomming geven maar het was VEEL. En het is me steeds recht naar het hart gegaan. Iets wat ik zeker niet zal vergeten is het bezoek dat mij hier gebracht werd door de voorzitter van Milac, vergezeld door onze veldwachter. Over dit hartelijk bezoek werd nog lang nagepraat op de kamer ! Het heeft mij dikwijls ontroerd, te mogen ondervinden dat ik als soldaat niet werd vergeten door mijn parochie en dit dan door de goede zorgen van Milac ! De tijd van gaan is nu gekomen…Vooral de soldaten van m’n dorpke wens ik het allerbeste ! L A N G L E V E M I L A C !”
Foto’s :
-Miel Ceuppens als tweede van links.
-Zicht op de Polygoon-kazerne van Brasschaat.
-Miel uiterst rechts.
-Soldaat Milicien Ceuppens op de wacht.
-Nog enkele herinneringen aan zijn legertijd.
Vervolgt met o.a. de soldatenbrieven van Frans Huys.
1957 – 8 februari : Soldaat Milicien Frans GEERTS vanuit Stolberg (Duitsland).
“Hier ben ik dan met mijn eerste briefje uit Duitsland. Ik weet het, ik ben zeer laat om iets van me te laten horen…Het spijt me. Een dag loopt hier net voorbij zoals in ’t burgerleven. Dag en nacht werken we hier in de garage aan zware wagens. Met vrienden onder mekaar hebben we een ‘JAZZ’ opgericht : op Kerstmis en Nieuwjaar treden we in de kazerne op. Ik verveel me hier niet en ik meen dat de dagen hier veel vlugger voorbij gaan dan in België. Beste groeten aan Milac en aan alle soldaten van Leest.”
-Stolberg 16/2/1957 : “Ik moet u hartelijk danken voor al de lectuur die ik onmiddellijk na mijn eerste brief van u heb ontvangen. Het heeft me ‘gepakt’. We verblijven hier in een kamp (houten barakken). Een drietal weken geleden is hier een vreselijk ongeluk gebeurd. Ik zal het nooit vergeten. ’t Was op een vrijdagnacht, twee uur, ineens alarm want er was brand uitgebroken in een van de barakken. We liepen er naartoe. Voor ons zagen we een onzer makkers, levend verbrand…verkoold ten gronde. Het was vreselijk. De zondag daarop werd een H. Mis voor onze betreurde vriend opgedragen : de kapel was veel te klein. Hetgeen we leren in de garage kan ons best te pas komen in ’t burgerleven. Na het eten is er ‘patatten jassen’, geen plezierig karweitje. We hebben nogal veel piket en veel wacht; ik ben twee maanden in Duitsland en was al drie dagen van piket en deed zes wachten (waarvan 4 ’s zondags). Maar…de diensttijd duurt geen eeuwigheid. In het kamp is een prachtige cinemazaal. Nogmaals dank aan Milac. Ook aan de B.J.B. die me tijdens de WEEK VAN DE SOLDAAT een kaartje stuurde. Een goeie dag aan vrienden, kennissen en alle soldaten van mijn lief dorpje Leest.”
-Propsteierwald, 10/4/1957 : “Verleden week ben ik overgeplaatst naar de 250e Cie Ordnance. Het kamp ligt in een mooie streek, midden dennenbossen. Ik ben hier in de garage tewerkgesteld waar we de onderhoud moeten doen van de wagens die bollen. Beste groeten aan MILAC, vrienden en kennissen, vooral aan de soldaten van Leest !” (Foto van de ingang van de kazerne van Propsteierwald onderaan)
-Propsteierwald, 12/5/1957 : “Verleden week zijn we op oefening geweest voor 3 dagen. We bleven op het plein slapen in tenten en we moesten onze ‘boef’ binnenspelen uit gamellen. Dat ging ook wel hoor ! Bijna dag en nacht moesten we onze groep verdedigen tegen het vuur van de ‘vijand’ : kruipen, vallen, springen, rollen, terug een goede stelling zoeken om toch niet verrast te worden ; af en toe moesten we onze kop wat intrekken om toch maar geen stuk van onze helm te laten vlammen.
De laatste dag moesten we naar de tir ; we kregen ieder 5 ballen. Ik schoot 4 rozen. De kapitein gaf me een vleiende bemerking : ‘t’is de soldaat goed geschiet, van mij ’t is krijg de beloon, de namiddagvergunnink’. Daarmee waren die plezierige dagen weer achter de rug en hadden we weer werk om onze boel proper te maken. Een goeie dag aan MILAC, soldaten, vrienden vooral aan den Toon, Bertje en Kamiel uit de Klein Heide. Nog 250 dagen jongens !”
-Propsteierwald, 17/9/1957 : Nog 37 dagen ! “Uit ganser harte dank ik MILAC om op tijd en stond, De Band, parochieblad en vele andere tijdschriften te hebben ontvangen, ondanks ik wel eens –het gebeurde dikwijls- nalatig was om van mij iets te laten horen. Maar HET GROOTSTE genoegen dat MILAC me geschonken heeft is het bezoek op 14 augustus. IK ZAL HET NOOIT VERGETEN. Op 13 augustus was ik van wacht geweest en mocht op de 14de een halve dag slapen. Op de middag kwam men mij wekken omdat ik bezoek had. Ik vliegensvlug naar ’t wachtlokaal. En daar mocht ik dan onze vriend Jan De Dcker en nog een paar andere mensen vriendelijk ontvangen, waaronder de garde. Met tijdschriften en snoepgoed werd ik bedacht door MILAC, nogmaals hartelijk dank daarvoor ! We zijn een paar lekkere pintjes gaan pakken, waarna die goeie mensen van mij afscheid namen om hun reis verder te zetten. (Noot : een verslag van dit bezoek is te lezen in deze Kronieken : 14, 15 en 16 augustus 1957, een foto van dit bezoek onderaan) HETGEEN MILAC VOOR U DOET ALS GE SOLDAAT ZIJT, WEET GE MAAR EERST ALS GE BIJ ’t LEGER ZIJT. NOOIT ZAL IK DIT ALLES VERGETEN, en zeker dat bezoek van 14 augustus niet ! Binnen een goeie maand zal ik voor goed thuis zijn ! Nog 37 dagen en dan ben ik verlost van den troep en zal ik weer een vrije burger worden ! Nog de beste groeten bijzonder aan MILAC, alle Leestenaren, aan de soldaten van mijn dorpje !”
1957 – 8 februari : Soldaat Milicien Jan VAN DEN SANDE vanuit Soest.
“We liggen drie dagen in een andere kazerne, “Kolonel Adam”. We zijn met acht man op de kamer wat zeer aangenamer is dan met 26 op de vorige. Deze week werd ik aangenaam verrast door kaarten van Milac en de B.J.B. Dank ook voor de aangename lectuur. Beste groeten aan Milac, de B.J.B. en alle soldaten van Leest.” (foto’s van de kazernes van “Colonel Adam” en Soest onderaan)
-Soest, 11/5/1957 :“Hartelijk dank voor de mooie landkaarten van Duitsland ! Ze kunnen ons te pas komen bij onze opdrachten. Verleden week heb ik voor de eerste maal Frans Huys gezien hier in de kazerne, het deed me veel plezier. Morgen vertrekken we naar Vogelsang. Hartelijke groeten aan Milac en aan alle Leestenaren en soldaten !”
-Soest, 9 juli 1957 : “Eerst en vooral moet ik Milac bedanken voor het dagelijks opsturen van de Gazet van Antwerpen hetgeen me veel plezier doet : zo kan de Ronde van Frankrijk goed gevolgd worden. Ook hartelijk dank voor de paketten lectuur die hier toekwamen en waarop ook mijn kamergenoten verlekkerd zijn. Mijn vriend Frans Huys stelt het hier ook goed, nu is hij ook klaroen. We drinken hier ook van tijd een cacaootje tegen de dorst hetgeen ons met zulk weder veel deugd doet. Beste groeten aan de soldaten van Leest, alle Leestenaren en bijzonder aan Milac.”
-Soest, 11/10/1957 : “Hier een ancien van de klas 56 die binnen 12 dagen zijn duurbare vrijheid terug zal gekregen hebben uit de leeuwenkuil van Duitsland en toch even blijmoedig het lied van de klas zal zingen. Enkele bijzondere herinneringen aan mijn legerdienst : HET BEZOEK VAN MILAC op 15 augustus 1957 en in 1956. Dit bezoek en de gezellige uurtjes in de kantiene zal ik niet vergeten ! Verder al die tijdschriften, pakjes, boeken, abonnement gazet, De Band, parochieblad, enz.enz. Van maneuvers, kampen en opdrachten, verlos ons, Heer !”
Foto's :
-De ingang van de kazerne van Propsteierwald.
-Jan De Decker van Milac met enkele van zijn bezoekers in augustus 1957. Naast Jan, Sophie De Schoenmaeker, Jan Baptist Mees en hun kleinzoon M. Van Hoof.
-De “Colonel BEM Adam Kazerne, voordien krijgsgevangenkamp STALAG VI E waar Jan Van den Sande tijdelijk onderdak vond.
-Kazerne van Soest.
Vervolgt met de soldatenbrieven van Miel Ceuppens.
