1938 – 6 januari : De Zuster Annonciaden namen hun intrek in Leest.
De zusters Annunciaden van Huldenberg namen te Leest hun intrek in het nieuwe klooster naast de meisjesschool op 6 januari 1938.
De Zusters Annonciaden
In 1787 stichtte pastoor De Clerck de ‘Schoole van Bermhertigheyt’ te Veltem. Hij was een charismatisch man, die aangegrepen door de armoede van de bevolking, iets wilde doen voor de onwetende kinderen en de zieken van de parochie. Tijdens een eucharistieviering op Drievuldigheidszondag zou hem ingegeven zijn dat hij drie kloosters moest bouwen. Voor de eerste vier juffrouwen schreef de pastoor eigenhandig een regel, een manuscript dat nog altijd in Veltem bewaard wordt. Deze eerste zusters waren nog niet als religieuzen erkend. Pastoor De Clerck zal pas in 1816 kloosters stichten in Reninge (zijn geboortedorp) en in 1824 in Buken. Door een decreet van kardinaal Sterckx, aartsbisschop van Mechelen, werden de ‘Vrome dochters van de scholen van Bermhertigheyt’ in 1833 erkend als zusters Annonciaden of Annunciaden.
Die orde was niet onbekend in ons land. Het is een contemplatieve orde die in 1502 in Frankrijk gesticht was door Jeanne de Valois, de oudste dochter van Lodewijk XI. Voor de Franse Revolutie telde deze orde meer dan 50 kloosters in Frankrijk, Vlaanderen en Duitsland. Momenteel bestaat van de orde nog het monasterium ‘Magnificat’ te Westmalle. Uit de lokale statuten van pastoor De Clerck en de Regel van de Orde kwam een nieuw type van religieuzen tot stand : de Apostolische Annonciaden of Annunciaden met een zeer oprechte spiritualiteit.
‘De eigenheid van onze regels is het zich eigen maken van Maria’s denken, zeggen en doen zoals in het Evangelie beschreven staat. Dit houdt de streefnorm in, in Maria getransformeerd te worden. Wie een zuster Annonciade ziet, zou Maria moeten zien’, vertelde zuster Reinhilde, overste van het moederhuis te Veltem in 1983 (13 april) aan een journalist van Gazet van Antwerpen ter gelegenheid van de 150ste verjaardag van de zusters Annonciaden.
De Annonciaden te Leest
Sinds september 1932 waren reeds de zusters Gonzaga (°Ravels 13/1/1893) en Wivina van het klooster te Hombeek, werkzaam te Leest in de kleuterklassen die ze toen hadden opgestart. Er was toen nog onvoldoende geld voor de bouw van een klooster. De meisjesschool telde toen 3 leken-onderwijzeressen. In 1933 werd er een leerkracht ziek in de bestaande lagere meisjesschool en toen die ontslag nam, kwam er een zuster in haar plaats : zuster Alberica, (°Bierbeek 4/11/1893) die eveneens te Hombeek verbleef. Tot in 1938 zou deze lieve zuster samen met de twee kleuterleidsters elke dag te voet de afstand Hombeek-Leest en terug afleggen. Met veel geduld zou zij de kinderen jarenlang de eerste beginselen van de lees-, schrijf- en rekenkunst bijbrengen.
In 1937 werd een aanvang genomen met de bouw van hun Klooster,dat ze in 1938 zouden betrekken. Rond Pasen 1937, toen een andere leerkracht van de lagere meisjesschool op pensioen ging, werd die vervangen door een tweede zuster, Virginie (°Merksem 8/12/1895), die nog een tijdje met de andere zusters te Hombeek zou verblijven en schoolbestuurster werd.
In september 1937 werd zuster Wilfrieda aangesteld tot overste van het klooster te Leest. Van 1941 tot 1943 was zuster Emeria kleuterleidster. Ze werd vervangen door zuster Annunciata (°Antwerpen 3/12/1911).
Op 6 januari 1938 , ruim 5 jaar nadat de eerste zusters hun bewaarschool openden, was het nieuw gebouwde klooster bewoonbaar en werd het door 5 zusters betrokken.
Later, in 1944, werd er een 6de zuster als hulp aan de groep toegevoegd : zuster Tarsilia.
In november 1953 kwam zuster Annuntiata te Leest in dienst. Bij de jongens en meisjes van mijn generatie werd ze de “dikke zuster” genoemd. Ze stond in het eerste kleuterklasje en was naar mijn herinnering zeer streng. Nog veel strenger was de “lange, smalle zuster”, zuster Gonzaga van de volgende klas.
In 1962 vierde zuster Annuntiata haar zilveren kloosterjubileum : “Een gebeurtenis die voor eenieder voorbij is gegaan en in alle intimiteit plaats had, is het Zilver Kloosterjubilee van eerwaarde Zuster Annunciata. Omwille van het privé-karakter dezer viering door de kommuniteit, is het ons onmogelijk hierover een omstandig verslag te geven. Evenwel willen wij toch de aandacht vestigen van onze lezers dat de gevierde reeds een twintigtal jaren onverdroten haar beste krachten ten dienste heeft gesteld van het vrij onderwijs, en inzonderheid van de kleinsten onzer schoolgaande jeugd van de gemeente Leest. Wij bieden eerbiedig onze welgemeende gelukwensen aan Zuster Annunciata en drukken de vurige hoop uit haar nog vele jaren in onze gmeente te mogen begroeten. (DB,1962)
In september 1959, n.a.v. het ontslag van zuster Virginie, kwam zuster Michelina (Leonie ‘Nieke’ Verstappen, °Geel 06/10/1900, + Geel 13/02/1982) naar Leest.
“…onverwachts is zuster Nieke van ons heengegaan. Geheel in haar stijl. Stilletjes en onopgemerkt bewoog zij in ons midden. Onopgemerkt is zij heengegaan, in haar slaap ontslapen. ’t Was zeker de eerste keer dat ze iedereen hier deed opkijken. Thuis had zij het al geleerd, dat het leven een weg naar God is. Haar thuis was als zovele andere in de ‘vrome Kempen’. Hebben de meesten van ons die niet gekend ? Een kroostrijk gezin, stille en rustige mensen eenvoudig maar tevreden met elkaar, één aan de arbeid en één in het gebed. Want zo lang en zwaar kon de arbeidsdag niet zijn of in de avond, voor het slapengaan werd alles en iedereen stil. Dan werd er gebeden. Dan werd het huis een heiligdom. Wij hoeven de ogen maar dicht te doen en nog zien wij het beeld van vader en moeder zoals zij thuis baden, nog horen wij de biddende stemmen gaan door de huiskamer, nog zien wij het kaarslicht flikkeren in de halve duisternis en nog zien wij van alle kanten de heiligen vanuit hun vergulde lijst op ons neerkijken en meebidden. … Geen wonder dat in zulke gezinnen de kinderen opgroeiden tot diepgelovige mensen en dat vele priester- en kloosterroepingen er hun voedingsbodem vonden. Twee priesters en drie religieuzen, zoals bij zuster Nieke thuis, dat is toch een ongewone weelde. …” (Zusters Annunciata en Adelwina in DB van maart 1982 nav het overlijden van hun Medezuster).
Onder het beleid van zuster Michelina werd, in samenwerking met de gemeente, de schoolbus Ingelegd. Gevolg : een grotere bloei voor de school. (DB,1973)
Bij het “herstructureringsplan” der zusters Annunciaden, werd die school en het klooster in 1973 overgenomen door de parochie.
De drie laatste zusters : Michelina, Annunciata en Adelwina verlieten Leest om hun splinternieuw rusthuis in Hadschot (Geel) te vervoegen. (LG,blz.159)
Op 12 juni 2003 overleed zuster Adelwina (geboren te Geel op 7 december 1918 als Rosa Mols), in haar slaap, op 85-jarige leeftijd. Ze had er 55 jaar kloosterleven opzitten. Te Leest was ze door generaties kleuters en lagere-schoolmeisjes beter gekend als de zuster van de keuken. Ze was een harde werkster : wassen, plassen, schrobben, schuren, koken en de tuin, ze deed het allemaal zelf. Jarenlang. Reeds vroeg weeskind werd ze opgenomen in het kindertehuis bij de zusters Anunciaden in Geel en bleef er tot haar 21ste jaar. Daarna ging ze werken, het waren de oorlogsjaren, op de boerderij en in de kinderkribbe bij de gasthuiszusters. Eerst op haar 27ste jaar trad ze binnen in het klooster van Huldenberg. Te Leest zou ze 21 jaar lang verblijven. (Kerk en Leven, 16/7/2003)
Foto’s : -Oude postkaart van het kloostergebouw van de Annonciaden te Huldenberg. -Zuster Gonzaga. -Zuster Alberica. -Zuster Anunciata. -Zuster Michelina. -Gedachtenisprentje van zuster Michelina (Leonie Verstappen). -Zuster Adelwina. Zij stond in voor de keuken, de tuin en het wassen en plassen…
1936 – Maandag 21 december : Hombekenaar schoot bruinvis neer in de Zenne te Leest.
Zeldzame vangst te Hombeek – Een bruinvisch van 1,54 m.
“Maandag werd door de jachtwachter Lodewijk Meulemans een zeldzame vangst gedaan. De jachtwachter had het geluk in de waters der Senne een bruinvisch, of in den volksmond een ‘zeevarken’ te schieten van ongewone grootte en gewicht. De bruinvisch meet niet minder dan 1,54 meter, en weegt het respectabel gewicht van 52 kg. Het beest werd opgemerkt nabij de brug te Hombeek, half boven water zwemmend, en nu en dan een straal water loozende. Een tweehonderd vijftig meter ver, werd de bruinvisch opgemerkt tot Lod. Meulemans op ’t grondgebied van Leest met een drietal rake scheuten het beest gedood kreeg en aan kant kon brengen.”(KH en GvM, 24/12/1936) (Zie foto onderaan)
1937 – Het Reizend Volkstheater bezocht Leest.
Dit gezelschap had een tent neergepoot op het dorpsplein en bracht “Genoveva van Brabant”. Julia en Rik Lauwens herinneren zich die tent voor hun huis nog goed. Zijzelf waren te jong om de voorstelling bij te wonen. (Zie foto onderaan)
1937 – 26 januari : Openbare verkoop van bomen.
“De Ontvanger der Domeinen te Mechelen, Gerechtshof, zal op 26 januari ten 2 ure, ter herberg ‘In het Sas’, bij Jozef Jacobs, sluismeester te Battel, overgaan tot de openbare verkooping bij opbod van 95 olmen, 13 canadaboomen, 3 acasias en één esch, wassende op de dijken der Vrouwenvliet, oude Dyle en beneden-Zenne, op het grondgebied der gemeenten Mechelen, Heffen, LEEST, Hombeek en Waelhem. De boomen zijn verdeeld in acht loten. De te koopstelling geschiedt eerst in massa en daarna per lot. Contante betaling of binnen de 10 dagen der goedkeuring. Onkosten 17%. Weghaling binnen de maand…” (GvM, 22/1/1937)
1937 – 24 maart – GvM : Rechtbank van Mechelen – Slagen.
“Een persoon van Leest, V. J.-B., stond onder beschuldiging van ten eerste, slagen en verwondingen te hebben toegebracht aan J. Fr. met gevolg onbekwaamheid tot werken, en tweedens van den heer burgemeester der gemeente, in het uitoefenen van zijn ambt te hebben geslagen en zijne kleederen gescheurd ;
al feiten welke beschuldigde worden aangerekend met :
1.-3 maand gevang, 350 fr. boete of 15 dagen gevang.
2.-15 dagen gevang en 70 fr. boete of nog 2 dagen.
3.-te betalen aan J. Fr. de som van 750 fr. en aan den burgemeester de som van 125 fr.”
1937 – 8 juni : Soldaat stal fiets te Leest.
De Krijgsraad van Antwerpen veroordeelde soldaat Marcel C. uit Puurs tot 1 maand gevang wegens verschillende diefstallen. Eén ervan was die van een fiets op 8 juni 1937 te Leest. (GvM, 23/7/1937)
1937 – 23 juni – Advertentie GvM : Plaats van hoofdonderwijzeres vacant.
“LEEST.- Plaats van hoofdonderwijzeres (gebeurlijk van onderwijzeres) te begeven. Wettelijke voorwaarden en vereischten. Wettelijke wedde. Aanvragen per aangeteekenden brief, moeten ten laatste op 10 juli 1937 toekomen bij den Burgemeester.”
Schoolhoofd Mathilde Hellemans had op 1 april dat jaar ontslag genomen. (Meer over M. Hellemans in deze Kronieken : 3/3/1904)
1937 – 1 juli – GvM : Examenuitslagen Vrije Katholieke Normaalschool voor onderwijzers te Mechelen.
Uitslag van de eindexamens voor het schooljaar 1936-37. Met onderscheiding vonden we op de 24ste plaats de naam van een Leestenaar terug : Robijns Alb.
1937 – 29 november : Gouden bruiloft Van Aeken-Van der Taelen.
“…de tweede viering betreft het gezin Van Aeken-Van der Taelen, wonende alhier in de Dijkstraat. De jubilaris is te Leest geboren en wel op 9 december 1868, evenzoo zijn echtgenoote Maria Victoria komt uit het naburige Leest, zij is van 28 maart 1863. Zij stapten den huwelijksweg in op 24 november 1887 en waren welhaast in gezelschap van drie kinderen. Vader Van Aeken was werkman in het Arsenaal, als smid, en geniet thans een welverdiende rust, zijnde drager der eereteekens van 2de en 1e klas, als belooning van trouwen dienst.” (Gvm, 28/11/1937)
1937 – 9 december – Advertentie GvM : Vacature onderwijzer.
“GEMEENTE LEEST.- De plaats van gemeente-onderwijzer, belast met het onderwijs in de vierde-graad klas is te begeven. Buiten de gewone wettelijke voorwaarden en vereischten moeten de kandidaten een diploma van vierden graad of van technisch leeraar in algemeene vakken bezitten. Wettelijke wedde. De aanvragen, per aangeteekend schrijven, moeten ten laatste op 25 december 1937 bij den Burgemeester toekomen.”
Foto’s :
-De Hombeekse jachtwachter Lodewijk Meulemans bij het kadaver van de neergeschoten bruinvis.
-Het Reizend Volkstheater bezocht Leest. Op de foto zijn volgende mensen geïdentificeerd of bijna toch : Frans Vloebergh (°1927), Georges Van Roey (°1925), Raymond of Frans Selleslagh (°1930), Jozef De Wit (°1926), Theofiel “Fille” De Prins (°1926), Desiré Coosemans (°1926), Victor Van Hoof (°1926), Vital Emmeregs (°1927), Antoon “Tony” Teughels (°1927), Lodewijk Verbruggen (°1927) vooraan met witte trui, is omgekomen door de V1 bom die te Leest gevallen is), Jan “van den Ossenboer” Jacobs (de wittekop op de foto). (Met dank aan Hugo Lauwens)
1936 – Vrijdag 26 juni : Landbouwer met paard en hooikar te water.
“In de Tiebroeckvaart, die tusschen Battel en Zennegat gegraven is, gebeurde even voorbij het stort vrijdagavond rond 6 ure, een ongeluk, dat nog een gelukkig verloop had. De landbouwer Prosper Busschot, 60 jaar oud, wonende te Leest, was hooi gaan binnenhalen uit de Tiebroeckerbeemden. De landbouwer reed langs den vaartdijk, die met versche grond en stort wordt opgehoogd, en die op den duur wel een zekere stevigheid krijgt maar die door het water van de vaart onderspoeld is. Toen de landbouwer een stukje opzij wilde gaan, zakte de kar plotseling weg en kwam in de vaart terecht. De landbouwer geraakte onder het paard, dat wild te keer ging, maar dat zoodoende ook gelegenheid gaf aan den landbouwer zich er onder uit te werken. Hij geraakte terug op vasten grond, en ontsnapte zoo aan een gewissen dood. Het paard is evenwel verdronken.” (GvM, 27/6/1936)
1936 – 30 en 31 juli – GvM : Examenuitslagen Provinciale Middelbare Landbouwhuishoudschool.
Deurne. Slaagden in het examen na het 2de studiejaar : met grote onderscheiding : – D’Hondt Melanie uit Leest. Met onderscheiding : Lamberts Leontine. De leerlingen van het 1ste studiejaar – met onderscheiding : -De Laet Louisa uit Leest.
1936 – Maandag 7 december : Jaarlijksche vermaarde Kalkoenen- en Wildschieting Uit Leest.
“Ter gelegenheid der kermis zal op maandag 7 december e.k., den groote kampstrijd, ontworpen door de Wipmaatschappij ‘Vrij Schutters’, doorgaan ten lokale van Petrus Van den Eede. Er zijn te winnen 8 prachtige kalkoenen, verdeeld als volgt : Hoogvogel, 1 kalkoen en 50 fr.; Zijvogels, elk 1 kalkoen; Kallen, elk 30 fr.; 4 kalkoenen in de latten (gekende vogels), enz.
Een kalkoen voor het meeste volk –minstens 10 man – van een vreemde gemeente. Gerekend op 50 schutters. Inleg 16 fr.; terug 10 fr. Inschrijving van 4 tot 5 ure; einde ten 9 ure. Indien er meer dan 90 schutters zijn, wordt er op twee wippen geschoten. Autobussen uit Mechelen, ten 4.50 u.; terug aan het lokaal ten 9 ure.” (GvM, 19/11/1936)
En in de krant van 22 november 1936 : “Ter gelegenheid van de kermis : jaarlijksche vermaarde kalkoenen en wildschieting op maandag 7 december. 8 prachtige kalkoenen, 15 dikke konijnen en 2 vette kiekens. … Het bestuur is niet verantwoordelijk voor de ongevallen. Waagspelen zijn in de zaal verboden.”
1936 – 22 en 29 november : Gala Vertoning Rust Roest.
Ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan van deze Leestse toneelvereniging werd er een Gala Vertoning georganiseerd die doorging in zaal “De Rooselaar” bij Theodoor Teughels. Prijzen 5 en 4 fr. Op het programma : -“De Bokskampioen”, een klucht in 3 bedrijven van Otto Schwartz en Carl Machem. -“Huwelijksreis van Neel en Net”, een “satiriek blijspel” in 1 bedrijf van J. Ballings.
1936 – 17 december : Alfons Scheltiens benoemd tot klokluider.
Fons Scheltiens werd benoemd tot klokluider, torenuurwerkverzorger en reiniger van het kerkhof in vervanging van de overleden Jan B. Selleslagh. Zijn specifieke taak : “tweemaal daags op de gewone gebruikelijke uren de klok te luiden (hiervoor ontving hij 450 fr per jaar), het torenuurwerk op te winden telkens dit nodig was, (ook hier kreeg hij 450 fr voor) en tenminste 4 x per jaar het onkruid van de gemeentelijke begraafplaats te verwijderen en er dan ook telkens de wegen te reinigen. (voor dit laatste ontving hij 100 fr)
“Fons van den Duits” (°24/8/1904, +2/7/1951) was gehuwd met Roos Beullens (°Kapelle-op-den-Bos 5/6/1910, +Hoeilaart 13/9/2003), een dochter van Jef Beullens, de pachter van het Hof ten Broecke. Alfons en Roos kregen één dochter : Maria Scheltiens (°Leest 29/7/1939, +Leuven 17/1/2004, die huwde met Luc Demaerschalk uit Hoeilaart die haar drie kinderen schonk : Eric, Carine en Chris)
Het echtpaar Scheltiens-Beullens baatte een tijdlang de herberg “Bellevue” uit (de latere “Sportvriend”) op de Dorpsplaats en een schoenwinkel in de Mechelse Adegemstraat. Na de dood van haar echtgenoot hertrouwde Roos met Maurice Dubois en vestigde zich bij haar dochter Maria boven café Thunderball in Hoeilaart. Dat was toen de supporterscafé van Anderlecht-speler Hugo Broos.
Foto’s :
-Gala vertoning “Rust Roest”.
-De familie Scheltiens aan de ploeg. Toen de paarden opgeëist waren tijdens de Eerste Wereldoorlog werden de zonen voor de ploeg gespannen. Achter de ploeg vader Scheltiens, bijgenaamd ‘den Duits’. Voor de ploeg zijn vier zonen : Cyriel, Fons, Jan en Piet. Jan zou na de oorlog foren en café’s aflopen en demonstraties geven van zijn kracht onder de naam ‘Waldemar de ijzerbreker’. Vader Scheltiens had nog twee dochters : Emma en Maria. (Foto : "LG")
1936 – Zondag 21 en maandag 22 juni : Gouden Priesterjubileum pastoor Beuckelaers
“Te Leest. Op zondag en maandag 21 en 22 juni e.k. zullen er in genoemde gemeente groote jubelfeesten doorgaan, ontworpen tot viering van het gouden priester-jubileum en het zilveren jubileum van Z.E.H. Beuckelaers, pastoor te Leest.
Op zondag 21 juni e.k. ten 2 ure hebben we alzoo een grooten prachtigen feeststoet, bestaande uit tal van folkloristische, historische en godsdienstige taferelen en groepen.
Op maandag 22 dezer, zullen de feestelijkheden onder meer voortgezet worden met een zeer aangename en afwisselende Vlaamse kermis, op de koer en in de lokalen der Zustersschool. Zonder uit de biecht te klappen meenen we wel te mogen aanstippen, dat gansch Leest als om strijd ijvert om genoemd, dubbel jubileum, zoo heerlijk mogelijk te maken en schitterend te doen gelukken. Op tijd en stond daarover nog wel wat.
Z.E.H. Beuckelaers Is geboren te Antwerpen op 5 mei 1861, trad in het Groot Seminarie den 28 september 1882 en werd tot priester gewijd den 19 juni 1886 en tot leeraar benoemd in Sint Bonifacus gesticht te Elsene op 16 augustus van hetzelfde jaar. Op 6 maart 1911 kwam hij als pastoor naar Leest, waar hij alras de genegenheid en ’t vertrouwen van eenieder had gewonnen en nog geniet door een waar liefdevol priesterhart voor iedereen. Feit waarvan de boven voorspelde jubelviering de beste getuigenis zal afleggen."
Dubbel jubileum van den Z.E.H. Beuckelaers te Leest
“De Zeer Eerwaarde Heer Jozef Maria Beuckelaers werd geboren te Antwerpen op 5 mei 1861 ; studeerde in de sinjorenstad bij EE. PP.Jesuieten, te Carlsborg bij de Broeders van de Christelijke scholen en te Mechelen in het Klein en Groot Seminarie; werd hij priester gewijd op 19/6/1886. Door Z. Em. Kardinaal Goossens werd de jeugdige leviet tot professor benoemd op 16 augustus 1886, in het Sint Bonifaciusgesticht te Elsene, om reeds zeven jaar later tot pastoor te worden aangesteld in een nieuw te stichten parochie van den H. Rozenkrans te Ukkel-Langeveld. Door zijn ijvervolle toewijding deed hij zich hier opmerken en werd op 11/3/1911 tot pastoor benoemd te Leest. In deze parochie ontplooide hij zijn volle gaven en bekommerde zich vooral om den luister en den pracht van het huis Gods en om een bloeiend godsdienstig leven.
Van 1915 tot 1919 herstelde hij de schade aan kerk en pastorij toegebracht door den oorlog ; in 1917 begiftigde hij de kerk met een prachtigen kruisweg ; in 1924-1925 liet hij door den heer Steyvaert, van Schaarbeek, 22 heel mooie kerkramen plaatsen en in 1925 werd de parochie heerlijk geschilderd ; in ditzelfde jaar kwam, door toedoen van Z.E.H. Beuckelaers, de elektrische verlichting in de parochie, ter gelegenheid van de tienjaarlijksche H. Missie ; in 1926 werd het orgel vergroot en gansch vernieuwd. Onder zijn pastoorschap beleefde Leest drie prachtig geslaagde H. Missies : in 1915, gepredikt door de EE. Paters Minderbroeders Didakus en Jozef ; in 1925 door de EE. Paters Redemptoristen Geerbaert en Ickx en in 1935 door de Paters derzelfde Orde, Van de Steen en De Clercq. Onder zijn leiding bloeiden in de parochie congregaties, communiebond en Eucharistische Kruistocht en steeg het jaarlijks H. Communiën van 10 tot 36.000.
Leest zal a.s. zondag 21 juni zijn voorbeeldigen herder luisterrijk vieren : ten 2 ure trekt een stoet met prachtige kostumeering door de straten van de parochie. ’s Maandag wordt ten 10 ure een plechtige dankmis opgedragen door den jubilaris en rond 4 ure wordt een kapel gewijd door de parochianen gebouwd ter ere van Ste Apollonia, ter gelegenheid van het zilveren pastoorsjubileum en het gouden priesterfeest van hun herder. De plannen van deze zeer mooie kapel werden opgemaakt door den heer architect Schaerlaekens.
Feestprogramma
Ter gelegenheid van het gouden priesterjubileum en het vijf en twintigjarig pastoorschap van Z.E.H. Beuckelaers te Leest, zijn onder meer de volgende feestelijkheden ontworpen. Op zondag 21 juni 1933, ten 2 ure, groote en prachtige feeststoet, bestaande uit folkloristische, historische en godsdienstige groepen. Op maandag 22 dezer voortzetting der feestelijkheden en groote Vlaamse kermis op de koer en in de lokalen der Zusterschool. Wie van aangenaam vermaak en luimig plezier houdt, bezoekt beslist dien dag de Vlaamsche kermis, waar het aangenaam zal toegaan.”
De krant van 23 juni : Z.E.H. Beuckelaers, Pastoor te Leest
“Onder en bij een Congoleesche hitte, heeft het naburige Leest zondag ll. op een ware sympathieke en aangename wijze het gouden priesterjubileum van zijn waardigen herder herdacht en gefeest. Gansch de gemeente, zoo de dorpskom tot de verst afgelopen uithoeken waren bevlagd met feestfestoen en heil- en jubelwenschen behangen. Tot de hagen en kanten der veldwegen waren met vlagskens getooid ter eere van Pastoor Beuckelaers, die dien dag niet alleen het groote weldoende geluk mocht smaken van vijftig jaar in den dienst des Heeren te staan, maar ook in zich het gevoel mocht dragen van in geweten en met zijn beste kunnen een kwaart eeuws gewerkt te hebben aan het geestelijk en stoffelijk heil van al zijne brave Leestenaars, zonder onderscheid. Dat hadden ook zijne parochianen blijkbaar ingezien en volkomen begrepen, daarvan getuigde de eensgezinde samenwerking zondag ll. luid sprekend. Op 15 maart 1911 hadden zij hun nieuwen herder, Pastoor Beuckelaers, met open armen en algemene vreugde ontvangen ; op 21 juni 1936, feesten zij hem met een dankbaar liefdevol gevoel van erkentelijkheid. Dat dachten we zondag ll. allen te Leest te bespeuren.
De Feeststoet
Zeker was er ijverig, dag voor dag, gewerkt om den praalstoet, ontworpen tot viering en huldiging van den Z.E.H. Beuckelaers, heerlijk te maken en flink te doen gelukken, en men was daar ook volkomen in geslaagd, maar om nu uren lang in de brandende zon te staan of te defileeren zoals zondagnamiddag het geval was, daar moet men een taaien wil en een flink uithoudingsvermogen voor hebben. En toch was het zoo ! Om 2 ure werd de feeststoet op de Biest, tegen Kapellen o.d. Bosch, ineengezet. Langs alle wegen doken de zoo talrijke als flink verzorgde groepen op, zoo ook de prachtige praalwagens, de kranige ruiters, enz. Eens allemaal present werd de optocht naar de kom der gemeente aangevat. De twee muziekmaatschappijen der gemeente zorgden voor de aangename noot, terwijl de onvermoeibare mannen van ‘Op Sinjoor’ niet uitgezongen geraakten van : ‘Vrienden, hier in ’t ronden, Wij hebben den Opsinjoor ! Wij hebben hem gevonden, En brengen hem hier voor’. Maar nu zijn we reeds van een groep aan ’t praten en we hebben nog niet eens gezegd dat er een zestigtal in den praalstoet voorkwamen, zooals de Ark van Noë, de verschillende naties, stil of landelijk leven, de onvermijdelijke Bohemers, enz., enz. Dat de stoet niet al te vlug vooruittrok laat zich begrijpen, het was toch zoo warm en dorstig. De optocht werd gesloten door den feesteling, vergezeld door Z.E.H. De Vits, onderpastoor, burgemeester De Laet, den gemeenteraad en het inrichtingskomiteit in open rijtuigen. Om 5.30 ure kwam hij in het dorp aan, waar zich eene samengepakte menigte verdrong. Maandag Was zondag het feesten meer uiterlijk, maandag was het ingetogen en in christen zin opgevat. Om 10 ure werd er in de prachtige Sint Niklaaskerk, eene plechtige dank- en jubelmis opgedragen door den jubilaris, bijgewoond door talrijke geestelijken en parochianen. Des namiddags had de wijding plaats der herstelde kapel van het Molenveld, welke door de tijden heen door de Leestenaars is bezocht en gekend. De groote Vlaamsche kermis, ingericht in de lokalen en op de koer der ruime Zuistersschool sloot de viering van den Z.E.H. Beuckelaers. Aan den achtbaren titularis onze hartelijkste wenschen.” (GvA)
Foto’s :
-Enkele sfeerfoto’s van de stoet.
-“Opsinjoor, wie hem raakt, raakt ons.”
-Links voorman Jaak De Croes naast Jaak Voet (in de wagen) en “Soï van Pachter”.
“Op zondag 9 februari groote wipschieting bij Frans Huybrechts, zaal ‘De Vlaamsche Leeuw’ in het dorp. Deze schieting is ontworpen door de maatschappij ‘Ons Vermaak’. Vooruit : 750 fr. Hooge 100 fr. ; zijde elk 50 fr.; kallen elk 30 fr.; 10 groene 20 fr., 10 primus 15 fr.; en laatste afgeschoten vogel 10 fr.; de voorlaatste 5 fr. meer.”
1936 – Zondag 16 februari : Voetbal te Leest.
“Leest.- Morgen, zondag, ontvangen onze jongens hier de sterke ploeg uit den Antwerpschen Groenenhoek, die thans aan het hoofd der afdeeling staat, en die bevoorrechte plaats ook niet graag zal ruimen; feit dat niet wegneemt dat onze jongens zich duchtig zullen inspannen om de punten te Leest te houden, iets wat wij hen ook toewenschen. Aanvang te 2.30 ure.”
1936 – 16 februari : Overlijden van zuster Stefanie Hellemans, zuster Maria Lutgardina.
Stephania Maria Josepha Arnolda Hellemans werd te Leest geboren op 22 juli 1899. In 1918 hielp ze als lid van het ‘comiteit’ soep bedelen aan schoolkinderen en vluchtelingen (zie foto). Die laatste oorlogsdagen van de Eerste Wereldoorlog werd aan de bevolking voedsel uitgedeeld : bloem, rijst, vlees en spek uit Amerika ‘Wilsonspek’ genoemd.
Als bijna 21-jarige wees trad ze in bij de Zusters van liefde van Jezus en Maria van Gent en werd zuster Maria Lutgardina. Te Gent legde ze zowel haar plechtige gelofte af (1921) als haar eeuwige belofte (1925). Daarna verbleef ze in het klooster te Velm (Limburg), waar ze in het ‘Pensionnat Notre Dame du Rosaire’ toezicht hield en naaldwerk onderwees (borduren) in de beroepsschool. Omwille van ziekte verbleef ze een tijd in het sanatorium van de congregatie in Antwerpen. Ze stierf er op 16 februari 1936 en ligt begraven te Deurne. (‘De Sint-Niklaasparochie te Leest’, W.Hellemans, ‘LG’) (Foto’s onderaan)
1936 – Zondag 23 februari : Voetbal te Leest.
“Heer Selleslag stelde zondag ll. de clubs ‘Zwarte Leeuw’ Leest en ‘Sport en Vermaak’ van Hombeek, in ’t gelid. Aan de 7e min. bekomt Leest een penalty, welke vrijwillig wordt nevens gegeven. Daarna zijn de Leeuwen aan den aanval en met een prachtschot doelt De Prins : 1-0. Leest valt immer verwoed aan, en aan de 16e minuut doelt linksbuiten De Prins : 2-0. Daarna is het de beurt aan ‘Sport en Vermaak’ en onze verdediging heeft de handen vol, vooral de backen onderscheiden zich. Leest verplaatst het spel langs Van Camp, deze speelt den bal naar De Prins : deze ijlt langs de lijn weg en geeft over aan Van Camp, die met een schuin schot den doelwachter voor de derde maal verschalkt. Nog komt een vierde doel. Daarop rust. De tweede helft is in het voordeel der mannen van ’t Heike Hombeek, welke langs hun middenvoor doelen : 4-1. Leest blijkt vermoeid en ingedrukt, en het wordt 4-2. Onze mannen hervatten zich toch nog en gelukken er in nog driemaal te doelen, waarop het einde komt met 7-2.” (GvM) (Zie foto’s onderaan)
1936 – Zondag 8 maart : Wipschieting bij Petrus Van den Eede.
“Op zondag 8 maart wordt er door de liggende wipmaatschappij ‘Vrijschutters’ ten lokale van Petrus Van den Eede een groote schieting gehouden van 750 fr., verdeeld als volgt : Hoogvogel 80 fr.; zijvogels elk 40 fr. ; kallen elke 20 fr. ; twee hoekvogels elk 25 fr.; 8 groen vogels elk 20 fr.; 20 premiën van elk 15 fr.; één laatste vogel 10 fr.; één voorlaatste vogel 5 fr. meer. Er wordt een premie van 25 fr. toegekend voor ’t meeste volk, of groep van minstens 8 man, uit een vreemde gemeente. Inleg : 16 fr.; terug : 10 fr. Begin ten 2.30 ure; einde rond 7 ure, na voltrokken ronde. Boven de 50 schutters één vogel van 10 fr. meer, onder de 50 schutters, één vogel van 15 fr. minder. (GvM)
1936 – 7 april – GvM : Plechtige inhuldiging van E.H. Cleeren, pastoor in Sinte Catharina parochie (Boschstraat) Boom.
“Een helder zonneweder begunstigde de bevolking der Ste Catharinaparochie, ter gelegenheid der inhaling van hun nieuwen herder. De gansche parochie was feestelijk bevlagd en versierd. Ten 2.30 ure werd E.H. Cleeren aan de Kortestraat ontvangen door de bevolking. Namens de kerkfabriek verwelkomde heer Fr. Bal den nieuwe harder waarop deze hartelijk dankte. Een prachtige stoet bracht E. Heer Cleeren, gezeten in een prachtig gespan en omringd door Z.E.H. deken Kermans, van Boom, E.H. de Beuckelaer, pastoor van Leest en E.H. Gijsen, prof. der Kath. Normaalschool van Mechelen, naar de kerk. De stoet was iets eenigs voor de Sinte Catharinaparochie. Voorafgegaan door tebaansche trompetters en de muziekafdeeling der veloclub ‘Nooit Vermoeid’ volgen de B.J.B., op flinke rossen gezeten. Vooral werd opgemerkt het triomfkoor. Calmthout, waar E.H. Cleeren vroeger onderpastoor is geweest, was door zijne Vlaamsche Meisjes vertegenwoordigd. Leest leverde een overtalrijk contingent deelnemers, vooral was de V.B.T.B. talrijk aanwezig. Enkele wagens, om hunne originaliteit fel gewaardeerd, brachten een folkloristisch cachet aan het geheel. De Boschstraat zelve, met de K.A.J., de H. Hartbonden, de K.A.V.,de Eendracht F.C. en andere parochiale kringen waren talrijk opgekomen. De katholieke fanfare ‘Iever en Volharding’ zorgde voor de vroolijke muziek. Eveneens waren de Katholieke Turnvrienden met een afvaardiging aanwezig. Op gansch den doortocht stond een overgroote menigte geschaard. Aan de pastorij werd de stoet door den E.H. Pastoor, de geestelijkheid en de kerkfabriek in oogenschouw genomen. De sleutels der kerk werden den nieuwen herder overhandigd door mej. De Groof, na voordracht van een gelegenheidsdicht. De E.H. Marsy, onderpastoor verwelkomt E.H. Cleeren namens de parochianen der Boschstraat en belooft hem in aller naam hunne medewerking.
De E.H. Cleeren, ontroerd, dankt voor de hem gebrachte hulde. De kerk van Ste Catharina was veel te klein om het toegestroomde volk te bevatten. Honderden en honderden konden onmogelijk binnen en in de kerk stond het volk als opeen gepakt. Na den zang ‘Veni Creator’ werd de plechtige aanstelling gedaan door Z.E.H. Deken Kermans, die na de godsdienstige plechtigheden den kansel betreedt. Z.E.H. Deken wijst op het werk geleverd door den E.H. Hellemans, door ziekte vertrokken, en huldigt dezen voorbeeldigen herder voor het ontzaglijk werk door hem geleverd. Hij verwelkomt den nieuwen herder E.H. Cleeren en wenscht hem geluk met zijne benoeming. Een feestzitting had daarna plaats in de zaal ‘Volkswelzijn’. De Z.E.H. Deken opent de reeks der spreekbeurten en wenscht E.H. Cleeren veel geluk en voorspoed in zijn nieuwe parochie. De E.H. De Beuckelaer, pastoor te Leest, betreurt het heengaan uit Leest van zijn goeden onderpastoor en wijst op het vruchtbare apostolaat van E.H. Cleeren. De heer Aimé De Roeck, namens de kerkfabriek, belooft den steun van gansch de parochie. Heer Plateau, uit Kalmpthout, in naam der Kampthoutenaars, brengt hulde aan den nieuwen pastoor, vooral namens den Chr. Werkliedenbond en der Vlaamsche Meisjes ‘De Heidebietjes’, wijst de parochianen van Ste Catharina op de groote kracht van E.H. Cleeren en op het geluk dat hun komt te beurt te vallen. Talrijke sprekers namen hier nog het woord, en de gezellige vergadering werd besloten door een dankwoord van den nieuwe Pastoor. De ‘Gazet’ biedt hare beste wenschen aan den nieuwen herder bij al degenen die hem zondag gebracht werden en roep hem toe : ‘Ad multos annos’.”
1936 – 20 april : Alfred DE VITS werd onderpastoor te Leest.
Hij was te Gooik, in het Pajottenland, geboren op 21 mei 1908 en werd op 26/5/1934 priester gewijd te Mechelen. Dag op dag één maand later volgde zijn benoeming tot onderpastoor te Essene (bij Asse) en een kleine twee jaar later werd hij dat te Leest. Alfred De Vits was de stichter en eerste proost van de B.J.B. (1939). In 1941 schreef deken Leys dat de onderpastoor wegens zijn spraakgebrek gezag miste.
Na zes jaar apostolaatswerk in Leest werd hij op 29 mei 1942 aalmoezenier van het “Adolf Stappaertsgasthuis” op het Kiel in Antwerpen. Hij bleef het dertig jaar tot bij zijn overlijden op 8 november 1972. (“De Sint-Niklaasparochie in Leest”, W. Hellemans en “DB”, nr.8 van 1956)
In “De Band” nr. 8 van 1956 schreef hij vanuit het Stappaertsgasthuis in Antwerpen : “…Mijn herinneringen aan Leest ? U kunt begrijpen dat ik op zes jaar tijds te Leest veel meegemaakt heb, wat mij daarvan het best bijgebleven is, is misschien het volgende. Tijdens de mobilisatie in de winter van 1939-40 waren er natuurlijk ook verscheidene jonge Leestenaars gemobiliseerd. ’t Was voor de jongens een harde tijd : eindeloze verveling…hangen tussen hoop en vrees, moedeloosheid. Om die jongens een hart onder de riem te steken, heb ik al de gemobiliseerde Leestenaren maandelijks een gezamelijke brief geschreven, dat was ook een “band” tussen de parochie en de piot. Het feit dat er in de parochie aan hen gedacht werd, heeft de jongens zonder twijfel veel goed gedaan. Daarvan vond ik het bewijs in de vele en ontroerende brieven die ik teruggekregen heb. Als proost van de Boerinnenbond heb ik mijn steentje bijgedragen (figuurlijk gesproken natuurlijk) tot het oprichten van het kapelleke van de Boerinnenbond op de Juniorslaan in 1938. De Boerenjeugdbond werd ook opgericht tijdens mijn verblijf te Leest met als leider meester C. Huysmans.
Een woordje over mijn huidig werkterrein. Ik ben aalmoezenier van het Stappaertsgasthuis te Antwerpen, een gasthuis uitsluitend voor besmettelijke zieken waarvan het grootste deel longlijders zijn. Er is hier veel lichamelijke miserie, maar toch is de geestelijke en morele nood nog groter. Morele opbeuring brengen en geestelijke hulp bieden is hier dus mijn taak. Soms behaal ik troostrijke resultaten, soms ook toch jammerlijke mislukkingen. Tussen die massa onverschilligen en andersdenkenden zal het bovennatuurlijk effect wel doordringen, met de hulp van Gods genade. Oprechte groeten in Christo, A. De Vits.”
Foto’s : -Soepbedeling in oorlogstijd. Van links naar rechts : Stefanie Hellemans, de zussen Philomena en Maria Verbeeck.(Foto familie Hellemans) -Stefanie Hellemans als zuster Maria Lutgardina. -De mannen van ‘Zwarte Leeuw’. Een der sterke ploegen der Klas B. (GvM) -Frans Geerts uit de Scheerstraat, rond 1937, in een uitrusting van "Zwarte Leeuw" ?
Tijdens de oorlogsjaren en na de bevrijding moest terug aan de opbloei van Het Boerenfront gewerkt worden. Voor het eerst verscheen ook het wekelijkse verenigingsblad “HB”. Juist in deze moeilijke periode kon beroep worden gedaan op Henri Van den Heuvel, die als jongste zoon uit het landbouwersgezin Van den Heuvel-Verdickt hard labeur kende en op 20-jarige leeftijd als bestuurslid de plaatselijke Boerenfrontafdeling mee opbouwde.
In 1947 werd het vaandel van Leest ingehuldigd. Clementine Geerts opende als vaandrig op een machtige hengst de stoet. Ze werd geëscorteerd door haar broers Jan Geerts, Frans Geerts en Pol Schaerlaeckens die Brabantse paarden bereden. De moeder van de kinderen Geerts was weduwe en hertrouwd met voorzitter Victor Schaerlaeckens uit de Blaaveldstraat.
Nauwelijks twee jaar later telde het Boerenfront al 94 leden. Naast het harde werk op het veld en op de boerderij was er bij de Boerenfronters ook nog tijd voor leute en plezier. In ’49 werd op een “biertap” en bal voor 5.333 frank en 25 centiemen opgedronken en kon er in ’55 nog gefeest en geteerd worden aan de prijs van 30 frank per deelnemer. In juli ’56 werd te Heist-op-den-Berg het 20-jarig bestaan gevierd. De bestuursploeg bestond toen uit voorzitter Victor Schaerlaeckens, schatbewaarder Constant Daelemans en bestuursleden Jan Maes, Jozef Van Kerckhoven, Constant Gobien, Jan De Smedt, Henri Van den Heuvel en Constant Busschot. Er werden jaarlijks bals georganiseerd. Zo stonden in ’69 ‘de Spoetniks’ in voor de muzikale omlijsting en was er een gelegenheidsoptreden van ‘Miss Zenne’. Ook teerfeesten kwamen elk jaar aan bod.
Victor Schaerlaeckens werd als voorzitter opgevolgd door Jan Maes die, na zijn overlijden in 1958, werd opgevolgd door zijn zoon Emiel Maes. Frans Van Den Broeck kreeg een plaatsje als ere-voorzitter. In die periode werd er in de Leestse afdeling hard gewerkt. Er werden spreekbeurten georganiseerd met Ludo Sels die kwam praten over ziekten onder de gewassen, er stonden ook uitstappen op het programma naar Hoei en Luxemburg. Het aantal leden begon te verminderen samen met het verdwijnen van de landbouwbedrijven. In ’72 werden nog 56 leden geteld, in ‘82 nog 40.
Op vrijdag 12 juli 1974 overleed in zijn 42ste levensjaar voorzitter Emiel Maes, dit tengevolge van een ongeval met zijn landbouwtractor. Hij werd opgevolgd door Henri Van den Heuvel die op zijn 21ste zijn intrede had gedaan in de Leestse afdeling van het Boerenfront en ook medestichter was. In 1982 werd Henri voor zijn 45-jarige inzet als bestuurslid gevierd tijdens een breugheliaans feest met ruim 200 gasten. De feestrede werd uitgesproken door de Willebroekse journalist en schrijver Karel De Decker : “Henri Van den Heuvel is een leider met inhoud en met allure. Hij is een mens van goeden wil. Hij is, en hier wil ik met de woorden van algemeen voorzitter Louis Van Kerkhoven besluiten, altijd een man van de daad geweest die liever de hand aan de ploeg sloeg dan tafelspringer te zijn. Hij heeft samen met de vele boeren die ons zijn voorgegaan en die wij op 1 november herdenken, de spitse ploeg van Het Boerenfront altijd door de meest rechte voren gedreven... Henri Van den Heuvel is een man van adel. Hij is een man van boerenadel...”
Henri, ook ‘Heinke’ of ‘Speleman’ genoemd, was muzikant van de Kon. Fanfare St.-Cecilia en vanaf 1959 gemeenteraadslid. In ’65 werd hij te Leest schepen van openbare werken, een functie die hij zou blijven uitoefenen tot de fusie met Mechelen. Henri Van den Heuvel kon moeilijk tegen ruzie en tweedracht. Als er wat heibel was, greep hij op een zachte manier in zodat alles binnen de kortste keren terug in orde kwam. Toen Constant Van Alsenoy, ook muzikant, in Leest kwam wonen, werden ze direct goede vrienden. Na de repetitie van de Leestse fanfare, en die duurde toen tot omstreeks halftwaalf, konden ze nog uren babbelen over het werk op het veld en over de manier waarop de rechten van de landbouwers en hoveniers beter konden gevrijwaard of verdedigd worden. Het was dan ook geen toeval dat Henri na zijn dood in 1987 werd opgevolgd door Constant Van Alsenoy.
In 2007 werd Jan Smets voorzitter van het Boerenfront Leest en datzelfde jaar vond, tijdens het teerfeest, de viering plaats van enkele gedreven Boerenfronters : Frederik De Rooster was 65 jaar lid, Emiel Van Praet 60 jaar, Jan Spoelders 55 jaar en Frans Geerts 50 jaar. Secretaris in 2007 was Francis De Prins, penningmeester Albert Van Alsenoy en Frans Van den Heuvel bestuurslid. Deze laatste werd in 2010 opgevolgd door zijn broer Eddy.
In januari 2011 werd het 75-jarig bestaan van het Boerenfront gevierd met een groot feest in zaal Sint-Cecilia te Leest. Er waren 94 mensen. ”Het was een fantastisch feest,” vertelde Albert Van Alsenoy aan GvM, ”Na een uitgebreide maaltijd hebben we de dansvloer ingepalmd. Sommige landbouwers zitten bij de fanfare en hebben oude klassiekers gespeeld, zoals ‘Ach was ik maar bij moeder thuis gebleven’ maar die tekst hebben we niet letterlijk genomen. Het feest was zo plezant dat we pas zondag om 10 uur naar huis zijn gegaan…”
Naar aanleiding van dit 75-jarig bestaan verscheen dat jaar ‘Geschiedenis Boerenfront –Leest en omstreken’ een mooi fotoboek van fotoservice Pixum samengesteld door Eddy en Marina Van den Heuvel–Van Bosstraeten.
Bronnen : -Wikipedia. -‘Leest in Feest’, Stan Gobien. -‘Leest Geweest’, blz. 183. -Periodiek van Milac Leest ‘De Band’ diverse artikels jaren 1969, 1982-83-85. -‘Geschiedenis Boerenfront, Leest en omstreken’, Eddy en Marina Van den Heuvel-Van Bosstraeten. -Het Laatste Nieuws, 28/10/1982, 30/10/1982 en 9/11/82. -Het Nieuwsblad van 18/11/1982. -Gazet van Mechelen 8/10/1986. -Gazet van Antwerpen 31/1/2011.
Foto’s : -Clementine Geerts opende in 1947 als vaandrig op een machtige hengst de stoet. -Jong Boerenfront Leest in 1951. -Henri Van den Heuvel. -Constant Van Alsenoy. -Frederik De Rooster gevierd met zijn 65-jarig lidmaatschap. -Viering leden tijdens teerfeest in 2007. Boven van l. naar r. : Francis De Prins, Jan Spoelders, Albert Van Alsenoy, Jan Smets en Frans Van den Heuvel. Onder : Frans Geerts en echtgenote,Emiel Van Praet en echtgenote,
Volgens Wikipedia is het Boerenfront een Belgische belangenvereniging voor boeren die sinds de jaren negentig van vorige eeuw deel uitmaakt van het Algemeen Boerensyndicaat (ABS) met Mechelen als hoofdzetel. Het Boerenfront was een van de eerste Vlaamse syndicale landbouworganisatie en vond haar oorsprong in de aardappelstaking van de zomer van 1936 in de omgeving van Heist-op-den-Berg en Mechelen. Het Boerenfront werd feitelijk opgericht op 31 juli 1937 als coöperatieve vennootschap. Louis Van Kerkhoven, landbouwerszoon en landbouwlesgever, werd datzelfde jaar verkozen als eerste voorzitter. Hij zou de bezieler van de beweging blijven tot aan zijn dood in 1983.
Secretaris in de beginperiode was de Vlaams-nationalist Piet Meuwissen. Eind jaren 30 vonden opnieuw enkele melk- en aardappelstakingen (1938 en 1939) plaats en werden de militanten succesvol gemobiliseerd voor een betoging op 25 juni 1939 te Brussel waaraan zo'n 15 à 20.000 landbouwers deelnamen. De banden met het Vlaams-nationalistische gedachtegoed werden omstreeks deze periode versterkt door enerzijds de slechte situatie waarin de Belgische landbouw verkeerde en anderzijds de groeiende rancunes ten overstaan van de Belgische Boerenbond.
De Tweede Wereldoorlog betekende een scharnierpunt in het bestaan van de organisatie, tal van leidende figuren hadden immers gecollaboreerd met de Duitse bezetter (o.a. Piet Meeuwissen die aan het hoofd stond van de Nationale Landbouw- en Voedingscorporatie tijdens de bezetting) en de organisatie kende dan ook een massaal ledenverlies na afloop van de oorlog. Hierdoor moest ze zich noodgedwongen toeleggen op de uitbouw van het eigen sociaal verzekeringsfonds Multipen en verdwenen de directe syndicale acties naar de achtergrond.
Anno 1962 telde het BF nog zo'n 6000 à 7500 leden, een fractie van het vooroorlogse aantal. Hoewel de organisatie afstand nam van de Nationale Landbouw- en Voedingscorporatie (NVLC) na WOII, bleven de banden met het Vlaams-nationalisme duidelijk bestaan. Zo lag het BF en haar leden mee aan de basis van de oprichting van de Volksunie (VU). In de jaren 60 werd het BF actief in de drietandacties, toen echter duidelijk werd dat deze acties zouden uitmonden in de oprichting van een nieuwe landbouworganisatie trok het BF zich terug.
Na het overlijden van voorzitter Van Kerckhoven op 10 april 1983 werd hij opgevolgd door de landbouwer Jos Mertens. In ’86 kondigde deze laatste tijdens een persbijeenkomst in het administratieve centrum van het Boerenfront aan de Van Benedenlaan 32 te Mechelen een academische zitting aan die zou plaatsvinden in het gemeentehuis van Heist-op-den-Berg op 18 oktober. Dit, om een halve eeuw actief verenigingsleven in de verf te zetten. Het Boerenfront telde toen zo’n 75 afdelingen maar een precies ledencijfer wou of kon de voorzitter tijdens de persbijeenkomst niet meedelen. Het ledental werd tussen de 10 en de 20.000 gesitueerd en vertoonde een dalende trend. Een reden voor deze evolutie werd gezocht in het inkrimpende boerenbestand. “Nochtans heeft het Boerenfront als ‘niet Boerenbondgerichte organisatie’ gewettigde hoop nog een lang leven beschoren te zijn als verdediger van het kleinere, overwegend familiale boerenbedrijf. De rol van het ‘Boerenfront’ is zeker nog niet uitgespeeld en in de loop van de voorbije vijftig jaar werden hier en daar de accenten verlegd om passend en blijvend te kunnen inspelen op de nieuwe noden die zich bij de aangesloten leden hebben gesteld.”
In de jaren 90 werden gesprekken aangeknoopt die leidden tot een (formele) fusie met het Algemeen Boerensyndicaat (ABS). Officieel bleef het Boerenfront bestaan en behield ze haar eigen werking.
Geschiedenis Boerenfront Leest
Het begon allemaal in Heist o/d Berg. De acties van de opstandige boeren werden geleid door Frans Bruyndonckx en Wies Boogemans. Zij waren de pioniers van de harde strijd voor het bestaan van de boeren, in de crisisjaren voor de oorlog. Machteloos van woede wierpen ze de riek in het veld, omdat ze wisten dat de ‘vroege patatten’ ongelooflijk laag betaald werden. In juli 1936, in volle crisistijd, ontvingen de boeren slechts 5 à 6 frank/100 kg voor ‘vroege patatten’. Er werd voor de boeren 30 fr geëist én verkregen. Dit verhaal verspreidde zich zoals een lopend vuurtje van boerenhof tot boerenhof en bereikte zo ook de velden van Leest.
Diezelfde zomer rooiden Prosper BUSSCHOT en z’n knecht Constant aardappelen. Na enkele uren rooien stelden ze vast dat ze voor nog géén 20 fr aardappelen boven de grond hadden gegooid. De knecht plantte zijn riek in de grond en riep : ‘WIJ GAAN STAKE, lijk die van Heist !’ Verbolgen zochten ze contact met hun buren-collega’s en na onderling overleg namen ze hun riek op de schouder en togen naar Blaasveld om daar het laden van de aardapelen in het station te beletten.
Die mannen van het eerste uur, allen Leestse boeren, Prosper Busschot, Stanne Gobien, Louis Nuytkens, Frans Huyghe, Victor Schaerlaeckens, bijgenaamd ‘den Dockx’, Corneel Verbeeck, Jan Maes en Henri Van den Heuvel zouden de plaatselijke Boerenfrontafdeling vorm geven en hetzelfde jaar werd bij Pierreke Van den Eede in café ‘Boerenhandel’ de afdeling Leest van het Boerenfront opgericht. Voorzitter werd Victor Schaerlaekens, ondervoorzitter werd Remy Bradt. Ze werden omringd door de bestuursleden Antoon Polspoel, Constant Daelemans, Stanne Gobien, Louis Nuytkens en Henri Van den Heuvel.
Hun eerste leider en algemeen voorzitter Louis Van Kerckhoven kwam in die tijd tal van vergaderingen geven in Leest. Met de eerste grote boerenbetoging in ’36 te Heist-op-den-Berg was ook de Leestse afdeling present. In juni ’39 organiseerde Het Boerenfront een algemene protestbetoging tegen de te lage prijzen in de landbouwsector. Een manifestatie die door ruim 30.000 boeren werd bijgewoond, waaronder een grote delegatie uit Leest.
Vervolgt.
Foto’s : -Café ‘Boerenhandel’ van Pierreke Van den Eede op de Juniorslaan waar de afdeling Leest van het Boerenfront werd opgericht. Foto dateert van de jaren ’50. -Prosper Busschot. -Corneel Verbeeck. -Victor Schaerlaeckens. -Jan Maes. -Emiel Maes.
Dat jaar hield Mariette De Prins een uiteenzetting over “tafelgerief en tafeldekken” en werden er drie vormingsavonden “Klaar voor het Leven” georganiseerd. De derde avond met dokter Lindemans over sexualiteit kende de grootste opkomst.
Josephine De Prins uit de Juniorslaan ging huwen en werd gevierd op haar laatste vergadering.
In de gemengde meivergadering was Leon Bernaerts uitgenodigd. Hij vertelde aan de hand van 250 dia’s over zijn opleiding en zijn werk in Kongo.
Het gemengde kerstfeest begon met een mooie jeugdmis opgedragen door de Proost. Na de misviering werden de tafels opzij gezet, schraven aangebracht, wit papier, eetgerij en de kelners van het Volksbelang brachten de smakelijke kiekens met frieten binnen. En of er gesmuld werd. Even een schaduw op dit vredelievende feest toen er nog enkele niet-ingeschrevenen kwamen opdagen en er niet genoeg kippen waren. Na wat over en weer gepraat om toch maar reden te verstaan kwam de kerststemming terug boven en werd er nog duchtig gevierd met spel, zang en dans.
1971.
Op 6 maart vond het “Oud-Leden feest van de B.J.B. K.L.J.” plaats. Het werd geopend met een voetbalwedstrijd op het besneeuwde veld van Telstar tussen de oud-leden en de huidige generatie. De sportieve match werd in goede banen geleid door scheids Robert De Rooster en eindigde op 2-1. Daarna trokken de 150 gasten naar de parochiezaal waar ze werden verwelkomd door pastoor Lornoy en onderpastoor Van Dessel. De traiteur van het Volksbelang had voor de maaltijd gezorgd en nadien werden de schraven opzij geschoven en nog eens duchtig gedanst met het aangepast orkest van Mandus uit Battel.
Dat jaar werd Frieda Diddens, die met Willy Slachmuylders in het huwelijksbootje stapte, uitgewuifd. “Frieda heeft voor de KLJ meisjes zeer veel gedaan, zij zorgde voor nieuwe aangepaste versieringen, zij was altijd bereid om te werken en de vrolijke noot in de KLJ te brengen. Zij, evenals haar verloofde, miste nooit één enkele vergadering. Haar afscheids-vergadering beleefde zij dan ook met een tikje spijt omdat die schone jeugdjaren voortaan definitief achter de rug zijn. Met een mooi geschenk als blijvende herinnering en met een hartelijk woord nam zij afscheid van al haar vriendinnen en bijzonder van haar leidster Maria. Zaterdag 5 juni droeg E.H. Van Dessel de huwelijksmis op van Willy en Frieda en zegende hun huwelijk in. Na de mis stonden de leden hen aan de kerk af te wachten en werd er een gelegenheidsbrief afgelezen door Willy Bernaerts. Omringd door de leden en de beide vlaggen werden er foto’s genomen. De jongens schonken hen een mooie houten schotel en de meisjes gaven hen een mooie blauwe Lieve Vrouw. Naar trouwe gewoonte werden er na de mis heel wat smakelijke biefsteaken binnen gespeeld op de gezondheid van het jonge paar.”(“DB”)
In de algemene en gemengde ledenvergadering stond nog een afscheid centraal. Ditmaal dat van Yvonne Huyghe en van Willy Slagmuylders. Het toeval wilde dat dezelfde Yvonne en dit samen met Paula Beullens winnares werd van de Lourdes-reis. Bij de jongens waren dat Jules Selleslagh en Emiel Van der Hasselt.
1972.
Het bal van de KLJ op 6 februari kende een geweldige bijval en met de opbrengst van deze dansavond konden de vier jaarlijkse Lourdesreizen betaald worden, twee voor de meisjes, evenveel voor de jongens.
In juni werd afscheid genomen van Mia Slagmuylders die haar laatste vergadering bijwoonde : “twee thermometers hingen aan de wand. Alle meisjes kregen bij het binnenkomen een letter M of een letter F. Ook de thermometers hadden bovenaan de “M” of de “F”. De M-kens kampten gans de avond tegen de F-kens en zo kon men na elke overwinning het kwik in de kolom hoger kleuren. Die M en die F hadden zeker iets te maken met Mia en Francois. Natuurlijk werd er gesmuld, geschenken afgegeven en een toespraakje gehouden. Voor de eerste keer had de jongen de moed om bij het afscheid van zijn verloofde eveneens een wijle aanwezig te zijn. Dat vonden ze allen zeer sympathiek. Intussen is dit koppel al getrouwd en wonen zij op de hoeve in de Kapellebaan. Of Coiske nu nog veel koersen zal winnen zoals in zijn jonge furie-tijd moet men afwachten. Wij wensen hen beiden een heerlijke levenskoers.”
Op 26 augustus bezochten 52 jongens en meisjes het Boudewijnpark in Brugge. Verder ging het naar Zeebrugge, het Zwin in Knokke om via Sluis Philippine te bereiken waar ze genoten van de overheerlijke mosselen. De reis eindigde in baancafé “Castel” te Breendonk waar nog veel plezier gemaakt werd.
Op de laatste bijeenkomst van november gaf leidster Maria Bernaerts een praktische les over geschenken en hadden de meisjes een fijne bijeenkomst voorbereid onder het motto ”Wie zingt het best ?”. Vijf à zes kandidaten van de KLJ-meisjes boden zich aan en de presentatrice Maria De Prins of kortweg voor de gelegenheid “Mieke” geheten, heeft deze zangavond met humor en afwisseling geleid. Alle deelnemers ontvingen een prijs, want uiteindelijk was het belangrijkste al zingend hun talent ten beste geven en leute en pret op de vergadering te brengen.
Op het kerstfeest van 22 december traden twee van die zangkandidaten met veel succes op : Anita Peeters zong “Adio” en Marleen Gobien bracht “Tonio”.
1973.
Dat jaar stelden Maria Daelemans en haar Tisseltse vriendin, beiden kinderverzorgsters, al hun kennis en handigheid ten dienste van de KLJ-meisjes tijdens een leerrijke les over het wassen en verzorgen van kleine baby’s. Zij hadden van hun school een hele berg aanschouwelijk materiaal meegebracht en van enkele firma’s stalen van diverse producten. Tijdens deze vergadering werden de Lourdesreizen gewonnen door de juffrouwen De Beck en Lefever. Bij de jongens waren Marc Lamberts en Francois Selleslagh de gelukkigen.
1974.
De mei-vergadering werd geleid door Maria Daelemans en Maria De Prins. De gevierde van de avond was Maria Lefever die in het huwelijk trad met Jules Selleslagh. Er werden “pateekens” gesmuld en trefbal gespeeld.
Monique Verbelen en Christiane Verstrepen werden uitgeloot voor de Lourdesbedevaart.
1976.
Op vrijdag 19 maart organiseerden de Landelijke Verenigingen in de Parochiezaal een filmavond. Op het programma “El Cid” met in de hoofdrollen Sofia Loren en Charlton Heston.
1978.
Op zondag 3 december richtte de KLJ voor het eerst een “grote Ontdek de Ster” wedstrijd in. Er waren 10 kandidaten opgekomen. De uitslag :
1. LEBEER Raoul, 79 punten
2. CORNELIS Sonja, 75.
3. ”PAR HASARD”, 74.
4. DE SMET Els, 74.
5. DE MAEYER, 73.
6. VAN NOBELEN, 65.
7. DE WACHTER, 65.
8. FRANCOIS, 62.
9. NAEGELS Patrick, 60.
10. DE SMET Dirk met JIMMY, 55.
Als gastoptreden had de KLJ een muziekgroep uitgenodigd van eigen bodem : de Keten. Een groep die pas 7 maanden geleden gestart was. De deelnemers werden muzikaal begeleid door Mevrouw VAN SAET – JACOBS. De Jury was samengesteld uit : Jan Van den Heuvel (Voorzitter), Ward Van Doren (BRT), Griet Degryse (pianiste), Hilde Silverans (accordeoniste) en Guido Hellemans (regisseur van de plaatselijke toneelgroep Rust Roest).
Na dit succesvol evenement werden de bestuursleden van de K.L.J. Rita De Smet, Ingrid Casteels en Sigrid Van Nobelen nog feestelijk in de bloemetjes gezet.
1979.
De tweede versie van “Ontdek de Ster” werd op 16 september gebracht. Het ingekort verslag uit “DB” : Deze avond was rijk gevuld met een variëteit aan zangers, muzikale groepen en zelfs voordracht en sketches. Een moeilijke taak voor de jury, zowel om het verschil in genre als in scholing. Zo was er geen vergelijking mogelijk tussen een muzikaal optimale “High beat” groep (een selectie uit de plaatselijke jeugdfanfare) en de meeste andere occasionele amateurgroepjes die hun kans kwamen wagen. De High Beats kaapten dan ook tweemaal een eerste prijs weg. Er was eenvoudig geen concurrentie. Wat de “prijs van het publiek” betreft, betreuren wij dat eens te meer het GELD de hoofdzaak was, daar de stembriefjes zo maar voor het kopen waren (en ook in massa werden verkocht); Om een klaar beeld te weten van de beoordeling van ’t publiek, had men beter aan elke aanwezige bij het binnenkomen een stembriefje gegeven. Dan kon een eerlijke stemming uit de bus komen…”
1980.
Op 17 augustus organiseerde KLJ Leest, samen met de Landelijke Gilde en KVLV “Hoevefeesten” te Leest. Dit op de bedrijven van Adolf Peeters, Vic Verschueren en Emiel Lamberts. Zo werden achter de hoeve van Adolf Peeters in de Winkelstraat ook helikoptervluchten georganiseerd en was er een kennistest over voornoemde bedrijven met op de prijzentafel een echt varken en een paar flinke hespen.
Van 3 tot 10 oktober richtten Boerenbond, KVLV en KLJ een speciale treinbedevaart in naar Rome.
1982.
Op 13 maart organiseerde de K.L.J. een bal in de parochiezaal. Inkom : 70 fr, in voorverkoop 60 fr. 1983.
In maart werd er een “Ontdek-uw-ster” georganiseerd. In het verslag van “De Mechelse Week” van 17 maart stond foutief dat de organisatie berustte bij de K.A.J. : “De Leestse parochiezaal was te klein om het massaal opgekomen jeugdige publiek te kunnen bevatten. Organisator was de Leestse Katholieke Arbeidersjeugd (?), met als voornaamste coördinator Dirk De Smet. Tien deelnemers dienden hun beste (muzikale) beentje voor te zetten voor niet alleen een paar honderd sympathisanten, maar tevens voor een heuse jury, bestaande uit Leen Verschueren, Jan De Decker, Mieke De Wachter en voorzitster Hilde Silverans. Marc Verschueren kwam als eerste uit de bus, tweede werd Pol Van Roy, derde Marc Keulemans en de Leestse groep “Onkruid” behaalde de vierde plaats. Noot : in Leest is nooit een K.A.J actief geweest.
Op zondag 21 augustus organiseerde de KLJ Groene Kring van het Gewest Mechelen zijn derde ploegwedstrijd op een terrein aan de Kouter te Leest. Na Hombeek en St.Katelijne Waver was Leest aan de beurt. Een 15-tal jonge boeren en tuinders gaven elkaar partij in “om ter best rechte vormen ploegen zonder dat nog één stukje gerstestoppel of onkruid te zien is”. De beste twee mochten meedingen in het provinciaal kampioenschap.
1984.
19 april 1984 : “Ontdek de Ster” van KLJ Leest. Geringe opkomst maar wel veel sfeer schreef Gazet van Mechelen. Negen groepen of personen drongen mee naar de titel en zochten hun inspiratie in zowel shownummers, voordrachtnummers als moderne of minder moderne muziek. Winnaar werd de 21-jarige Willebroekenaar Carl De Kunst met een kleinkunstlied over de Rupelstreek. Deze jonge artiest brengt vooral kleinkunstnummers, is in Willebroek actief bij een lokale radio evenals bij een dansorkest “Jelly Rolls” aldus Gazet van Mechelen. Hij heeft amper twee jaar notenleer gevolgd aan de Willebroekse muziekacademie en werkte nadien vooral op improvisatie, zich richtend naar één van zijn kleinkunstidolen Boudewijn De Groot.
Paul Van Roy werd tweede, gevolgd door Marc Verschueren, Els Van den Bosch, Hans De Laet, Els Marivoet, Chiro Tippers, L. Van Itterbeek en Herman De Nef.
Foto’s : -Leon Bernaerts.
-Frieda Diddens en echtgenoot Willy Slachmuylders.
-Maria “Mieke” De Prins.
-Helicoptervluchten tijdens de hoevefeesten van 1980.
