Ook dit jaar zullen we rond 1 november op onze kerkhoven weer een massa mensen en niet enkel gelovigen, zien rondlopen. Dat is dan telkens een ongewoon beeld want de traditie is toch niet meer wat ze vroeger ooit geweest is. Waarom wordt dat eigenlijk gedaan? Uit gewoonte? Uit plichtsbesef?

Betekenis van de feestdag
De katholieke kerk kent al sinds de eerste jaren van het christendom vele martelaren. Martelaar (van het griekse woord martus = getuige) was de bijzondere eretitel voor degenen die gedurende de christenvervolgingen in het Romeinse rijk hun trouw aan het christelijke geloof met de dood moesten bekopen. Deze martelaren werden oorspronkelijk afzonderlijk herdacht.
In grote gemeenschappen, zoals Rome, was het na verloop van tijd niet meer mogelijk om elke martelaar op zijn eigen dag te vieren en zo ontstonden de eerste gemeenschappelijke feesten.
In Rome gebeurde dit op 13 mei. In de achtste eeuw breidde paus Gregorius III het feest voor de martelaren uit voor alle heiligen, dus ook diegene die niet waren gestorven voor het christelijk geloof.
In 843 vroeg Lodewijk de Vrome aan paus Gregorius IV om de datum van 13 mei te verschuiven naar 1 november, omdat men dit boven de Alpen reeds algemeen deed bij het begin van het winterseizoen.
Het woord ALLErheiligen slaat op het feit dat alle heiligen, die niet op een kalender voorkomen, maar in de hemel verblijven, gevierd worden en als voorbeeld gesteld worden voor een goed christelijk leven.
Die dag, een vrije dag voor de Belgen*, worden missen opgedragen aan al die heiligen en worden de kerkhoven bezocht. De graven worden met bloemen versierd.
Op Allerzielen (2 november, geen officiële feestdag) worden alle doden herdacht. Met "alle zielen" worden die overledenen bedoeld die niet rechtstreeks naar de hemel zijn gegaan, maar naar een fase die daaraan voorafgaat: het vagevuur.
Allerheiligen en Allerzielen zijn dus de dagen waarop in de rooms-katholieke
kerk de onderwerpen dood en leven na de dood aan de orde komen.

*In Nederland werd deze vrije dag afgeschaft in 1960.

De voorbereiding
De dagen vóór Allerheiligen zijn de gemeentearbeiders druk in de weer om de laatste hand te leggen aan de paadjes en perken. In Westende krijgen normaal ook het erepark voor oudstrijders en de begraafplaatsen van drie gesneuvelde Britse militairen een opknapbeurt. Op zondag 28 oktober was daar echter niets van te merken. Maar misschien gebeurt het nog deze week.
Voor de families is het verboden werken (# onderhoud) uit te voeren van 25.10 tot en met 5.11.
Heel wat nabestaanden trekken vóór 1 november al naar de begraafplaats om de grafsteen van hun overleden dierbaren schoon te maken. Sommigen ergeren zich dood aan de gevallen/ vallende bladeren die hun werk steeds weer ongedaan maken. Maar het is nu eenmaal herfst!
Vaak worden dan ook al bloemen op het graf gezet. Meestal wordt gekozen voor chrysanten, omdat dat herfstbloeiers zijn. Traditioneel zijn die wit of geel, al valt het wel op dat er tegenwoordig steeds vaker voor kleurrijkere bloemen wordt gekozen.
We onderscheiden twee soorten chrysanten: grootbloemige en kleinbloemige.
Vroeger werden uitsluitend witte grootbloemige gebruikt. Ik vind die nog steeds veel mooier.

De naam Chrysanthemum stamt uit het Grieks: 'chrys-' is goud en '-anthemon' is bloem.
Sommige chrysantentelers en – verkopers beweren dat steeds minder chrysanten verkocht worden, zeker de grootbloemige, ten voordele van bloemen- en plantenstukjes. Een bloemstukje gaat veel langer mee, soms tot drie maanden. Een pot grote chrysanten kan bij vriesweer al na enkele dagen stuk gaan.
Ik heb op internet veel gedichten teruggevonden in verband met Alle
heiligen. Ze worden uiteraard meestal opgedragen aan een dierbare overledene.
Ik heb er eentje uitgepikt (een stukje daarvan), van een zekere Tessa Snellinx.

We brengen bloemen naar je graf,
een gele of een witte crysant want
dat is de traditionele bloem.

Maar ik breng liever een roos
Een roos is het teken dat ik geef aan jou
omdat ik van je hou, niet voor even maar voor heel mijn
leven!

Wie gaat op Allerheiligen nog naar het kerkhof?
Vijftig tot zestig procent van alle Belgen zou ter gelegenheid van Allerheiligen nog naar het kerkhof gaan om de overledenen te herdenken. Dat blijkt uit onderzoeken uitgevoerd door het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikersorganisaties (OIVO).
Het kerkhofbezoek op Allerheiligen, dat toenam tussen 2005 en 2008, nam af tussen 2008 en 2009, om vervolgens weer toe te nemen in 2010.
Dat is eigenlijk verwonderlijk omdat het een rooms-katholieke feestdag is en het aantal rooms-katholieken gestadig afneemt.
Soms hoor je “ik wil niet enkel op Allerheiligen het graf van mijn grootouders, ouders, echtgenote, broer of zus of kinderen bezoeken. Ik heb dat niet nodig want ik denk voortdurend aan hen!”
De traditie leeft sterk in Wallonië en bij vijftigplussers, maar gaat stilaan verloren bij jongeren tussen 18 en 29 jaar. Meer dan acht op de tien kerkhofbezoekers nemen bloemen mee. Ook hier is enkel de leeftijdsgroep van 18-29 jaar minder geneigd bloemen te kopen.
Omdat het Allerheiligenverlof samenvalt met de herfstvakantie zoals in 2012 (van maandag 29.10 tot zondag 4.11) bezoeken veel mensen het kerkhof enkele dagen voor de feestdag vooraleer op reis te vertrekken.
Dat bezoek is voor veel families een traditie geworden. Voor mij persoonlijk is dat altijd een vanzelfsprekendheid geweest. Als kleine ‘vrome katholieke’ jongens liepen wij ’s namiddags mee in de processie van de kerk naar het kerkhof, met de priesters van de parochie en met de hoogwaardigheidsbekleders van de gemeente.
Men ziet er veel ouderen maar ook bezoekers in gezinsverband.
De bezoekjes duren meestal niet lang. De ene beperkt er zich toe enkele ogenblikken te mijmeren voor het graf van zijn/ haar ouders, de andere lopen langs alle graven in alle rijen en frissen even de herinnering op aan ooit gekende Westendenaars: “Ah ja, dat is toch de moeder/ vader van ….” “Was die niet gehuwd met …” “Is die al zolang dood?” “Tiens, was die maar zó oud toen die stierf?” tot zelfs “Maar allez, ik wist niet dat die al dood is.”
Sommige staan toch even stil bij de vergankelijkheid van het leven en worden er nostalgisch door.
Tranen ziet men er weinig.
Het kerkhofbezoek is ook een sociaal gebeuren. De bezoekers voelen een zekere sociale verbondenheid door hun gemeenschappelijk verlies van een dierbare, lang geleden maar vooral recent.
Het gebeurt dat ze er ook een oude kennis terugzien, die lang geleden uitweek naar andere oorden en nu zijn jaarlijks bezoek aan Westende brengt.
Als het weer een beetje van de partij is, dan zie je ze hier en daar in een groepje staan keuvelen.

Geschiedenis van het Westendse kerkhof
In de zitting van 27.06.1921 keurde de Westendse gemeenteraad de inrichting van een nieuw kerkhof goed. Het oude, rond de kerk, werd door de oorlogsfeiten gans vernield en wat er van overbleef was te klein en de heren (ja, dames waren er toen nog niet bij) vonden ook dat een kerkhof in de dorpskom indruiste tegen de regels van de openbare gezondheid.
Het Armbestuur (= huidige OCMW) had reeds op 22.02.1921 grond ter beschikking gesteld buiten het dorp. Einde 1923 werd het kerkhof voltooid na meerdere zittingen daarover (over kruisbeeld, bredere wegels, haag, afsluiting, ingangshekken, enz…) in de gemeenteraad.
De begraafplaats heeft in de loop van de jaren een gedaanteverwisseling ondergaan.
Tegenwoordig hebben de nabestaanden andere keuzemogelijkheden, naast de klassieke teraardebestelling.
Het stoffelijk overschot kan gecremeerd of verast worden. Ook de bestemming voor de as kan gekozen worden.
Een klassieke begrafenis zou duurder zijn dan een crematie, vooral door de kosten achteraf, bijvoorbeeld door de installatie van een grafzerk.
Een ander voordeel, vinden sommigen, is dat een crematie hygiënischer is.
Wat gebeurt er dan verder met de as?
Het meest gangbare is dat de urne in een columbarium geplaatst wordt. Dat is een muur of muurachtig bouwsel met nissen waarop een plaatje met de persoonsgegevens (naam en het jaar van geboorte en van overlijden) aangebracht wordt. Elke familie krijgt maar weinig plaats voor bloemen om de Allerheiligen traditie in eer te houden. Er zijn in Westende ook urneplaatsen bijgemaakt in de grond.
De as kan ook uitgestrooid worden op een ‘weide’ of een stuk grasperk. Ik vind dat akelig.
Daar wordt dan een zuil bijgeplaatst met koperen plaatjes met de gegevens van de overledene.

>

Ik ben nog steeds voorstander van de klassieke begrafenis maar ik weet dat ik daardoor voor ‘ouderwets’ versleten wordt of zal worden.
In ‘Het Laatste Nieuws’ lezen we op 27 oktober 2012 dat de nationale federatie van begrafenisondernemers verklaard heeft dat vorig jaar in België voor het eerst meer crematies dan begrafenissen plaatsvonden. Het aantal crematies bedroeg 51.972, goed voor 48,75 procent van het aantal uitvaarten. In 2012 zouden er dat nog meer zijn!
Er zijn wel grote regionale verschillen. De ongelijkheid tussen stad en platteland blijft groot. In stedelijke omgevingen staan crematies al gemakkelijk voor 80 procent van het aantal uitvaarten.
Verklaringen voor de stijging van het aantal crematies zijn de terugval van het kerkhofbezoek (in tegenstrijd met hierboven vermelde studie!!), het wegvallen van het taboe en het stijgende aantal begrafenissen in een rouwcentrum in plaats van in de kerk.

>

Weerspreuken Allerheiligen
"Houden de kraaien voor Allerheiligen school, zorg dan voor hout en kool."
"Als het met Allerheiligen sneeuwt, leg dan uw pels gereed."
"Met Allerheiligen vochtig weer, sneeuwbuien volgen keer op keer."
"Brengt Allerheiligen de winter aan, dan doet Martinus (11 nov.) de zomer staan."
"Geeft Allerheiligen zonneschijn, dan zal het spoedig winter zijn."
"Na het zomertje van Allerheiligen, kan u voor de winter niet beveiligen."
“Van Allerheiligen tot adventstijd zijn we wind en regen kwijt.”
“Het laatste weer van oktober reikt Allerheiligen de hand.”
“Na helder weer, nu sombre mist: heeft zeker ook nog vorst in de kist.”
“Sneeuw met Allerzielen,voorspelt een zacht voorjaar.”

Bron
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=G4JJNNOC
http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1524477/2012/10/27/Voor-het-eerst-meer-crematies-dan-begrafenissen.dhtml

29-10-2012, 10:26 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat is er veranderd buiten Middelkerke?
‘De kracht van verandering’ was de leuze van N-VA. Overal kon men horen, zien en lezen dat het politiek landschap er na 14 oktober 2012 wel eens helemaal anders zou kunnen uitzien. Daar zou de N-VA voor zorgen. Vlaanderen zou meer Vlaams worden en via de gemeenten zou de partij in 2014 bij de volgende parlementsverkiezingen (“de moeder van alle verkiezingen”) de grootste worden in Vlaanderen en zorgen voor de volgende en grotere staatshervorming.
Is het echt zo uitgedraaid? Over Antwerpen bestaat er natuurlijk geen twijfel. De N-VA is de grootste en Dewever wordt burgemeester. Maar is Vlaanderen nu geel- zwart geworden? Dewever gaf dat als kleur aan voor zijn partij na de overwinning. Klopt dat wel? Waren dat niet de kleuren van het Vlaams Belang?
Natuurlijk heeft het N-VA gewonnen, ze zijn inderdaad de grootste geworden in 50 gemeenten en ja, er zullen nu rond de 40 N-VA burgemeesters zijn, en ja tenslotte ze zijn de grootste geworden in de provincieraden, maar ik vind dat het opzet van de partij toch maar voor een deel geslaagd is. Dat ligt voor een stukje aan het feit dat in een aantal gemeenten coalities tegen hen gevormd werden. Ze moeten daar niet kwaad voor worden of kinderachtig over doen, want ze werken toch zelf ook mee aan coalities, die gericht zijn tegen een ‘grootste partij’. (vb Kortrijk)

Waar ik eigenlijk wilde toe komen? Ik wil het geval van West-Vlaanderen uit de doeken doen en meer bepaald de toestand in de kustgemeenten en de gemeenten er rond.
Op lokaal vlak in West-Vlaanderen blijft de CD&V veruit de grootste. Dicht bij ons is dat ondermeer het geval in Diksmuide. Anderzijds mag de CD&V in Veurne enkel nog deel uitmaken van de coalitie onder leiding van de SP-a.
In Gistel wordt de Open VLD buitenspel gezet door CD&V, SP-a en N-VA.
In Oudenburg zetten CD&V en SP-a hun coalitie verder.
In onze provincie behalen NV-A en VB samen 33%. Dat is de laagste van alle provinciescores al bedraagt het verschil slechts 1 of een paar percenten.
In de provincieraad van West-Vlaanderen behaalt de N-VA wel 20 zetels, het Vlaams Belang 5.

In de kustgemeenten is er weinig verandering.
In Oostende (samen met Open VLD en CD&V) en Bredene (in coalitie met CD&V) blijft de SP-a aan de macht. In De Panne werd een coalitie gevormd door DAS (De Panne Adinkerke Samen) met CD&V met de socialistische Ann Vanneste (dochter van Willy) als nieuwe burgemeester.
Nieuwpoort behoudt een absolute CD&V meerderheid. In Koksijde (lijst van de burgemeester Open VLD/ CD&V/N-VA), Middelkerke en Blankenberge (nu in coalitie met CD&V straks met SP-a) doet de Open VLD gewoon verder. In Knokke-Heist blijven de Gemeentebelangen (Open VLD + CD&V) met burgemeester Lippens aan het roer.
In De Haan behaalt ‘Bewust 12’ 14 zetels, de absolute meerderheid. De lijst van burgemeester Beirens in kartel met Samen + N-VA haalt er 8. Wilfried Vandaele is daarvan de enige N-VA’er.

We zien dus dat het N-VA heel wat zetels overneemt van het Vlaams Belang.
Dat is dus wel geen winst voor het Vlaams- nationalisme!
Ze boeken wel een serieuze zetelwinst, maar de N-VA maakt enkel in Gistel en Koksijde deel uit van een coalitie, zij het dan nog in een ondergeschikte rol.

Ik weet natuurlijk ook wel dat Rome niet op één dag gebouwd werd, evenmin als Keulen en Aken samen, maar toch …

Wat is er veranderd in Middelkerke?
Vooreerst wil ik jullie opmerkzaam maken op de brochure van de gemeente die ik al op dinsdag 16 oktober 2012 kon downloaden van http://www.middelkerke.be/2012.aspx

Daar vinden jullie alle gewenste informatie over de voorbije verkiezingen.
De coalitie tussen de Open VLD en de CD&V was zodanig rap gevormd dat dit wel de bevestiging moest zijn dat er een voorakkoord tussen beide bestond. En ze hebben Lode Maesen niet nodig!
Veel overschot is er niet maar met 9 Open VLD en 5 CD&V vormen ze een werkbare meerderheid van 14 zetels. Er mag er dus maar eentje deserteren.
Niet te verwonderen dat we al op dinsdag 16 oktober 2012 in de krant konden lezen hoe de postjes zouden verdeeld worden in het schepencollege.
We krijgen dus toch Janna als burgemeester. Liliane Pylyser-Dewulf wordt eerste schepen, Michel Landuyt wordt gedegradeerd van burgemeester tot tweede schepen (maar misschien straks voorzitter van de gemeenteraad?), Devey wordt derde, Vandekerckhove vierde en Ampe-Duron vijfde schepen.
Carine De Jonghe werd dus verslagen door Bart Vandekerckhove die 3 stemmen (!!) meer kreeg.De Jonghe werd wel verkozen als provincieraadslid. (zie verder)
En Gilliaert dan? De lijsttrekker van de CD&V met de meeste stemmen van zijn partij, die tijdens de campagne verklaarde dat hij burgemeester wilde worden, wordt voorzitter van het OCMW, functie die hij ook al waarnam tijdens de legislatuur 2001-2006.
Ik neem nu wel aan dat die job hem misschien goed ligt en dat hij dat graag doet, maar ik vind dat ongehoord en totaal ongepast. Hij is toch verkozen om eerste schepen te worden?
Waarom verwisselden hij en Liliane Pylyser dan van plaats op de lijst? Was dat ook al een voorakkoord?
Ik noem dat ‘verraad aan de kiezer’, noch min noch meer!
Dat heeft alvast tot gevolg dat Ronny Devriendt, die niet rechtstreeks verkozen werd, toch in de gemeenteraad komt … als hij ook maar niet terugkeert naar het OCMW!!!
Ik heb al geschreven dat het gaat over ‘een coalitie van verliezers’, maar we moeten natuurlijk aanvaarden dat die coalitie een meerderheid van de Middelkerkenaars achter zich heeft, zelfs al waren er heel wat inwoners die met hun stem aangetoond hebben dat ze niets meer moesten hebben van de Open VLD en van de CD&V.
Aan het samengaan van die twee partijen is er natuurlijk niets nieuws, aangezien ze ook al een meerderheid vormden tijdens de legislatuur 2001-2006.
Michel was toen wel burgemeester en Liliane Dewulf eerste schepen.
Het valt nu nog af te wachten hoe de bevoegdheden zullen verdeeld worden in het college om een definitief oordeel te vellen.
Ik schreef al vóór de verkiezingen van 8 oktober 2006 dat ik een verder samengaan tussen beide partijen met geen goed oog zag door hun regelmatig gekibbel. De verstandhouding was inderdaad niet goed en toen was in het coalitieakkoord trouwens voorzien dat de CD&V er in ethische kwesties een andere mening mocht op nahouden. Ook in de OCMW- raad waren toen regelmatig strubbelingen. Voorzitter Dirk Gilliaert (CD&V) verweet men toen 'cavalier seul' te spelen, met andere woorden de pluimen voor de gezamenlijke verwezenlijkingen op zijn persoonlijke hoed te willen steken.
Zal dat nu beter gaan? Met dezelfde personen? Met twee vrouwen aan de top? Als ze elkaar maar niet in het haar vliegen!

Zal het mengsel nog wel naar wijn smaken nadat men al dat water erbij gedaan heeft?

Wat gebeurt/ gebeurde er verder bij de Open VLD bij ons en rondom ons?
De lokale partij verliest dus 3 zetels. Ik dacht dat dit te wijten was aan slecht bestuur, waarover ik al zo vaak geschreven heb. Klopt dat wel? Ik krijg namelijk meer en meer de indruk dat de kiezers daar niet wakker van liggen. Misschien ligt het eerder aan de komst van Jean-Marie Dedecker, die Janna in alle debatten lengten achter zich liet. Maar … moeilijk was dit nu ook weer niet!
Of heeft de blauwe partij het vertrek van Tom Dedecker niet kunnen opvangen? Dat hoorde ik namelijk iemand van die partij verkondigen!
Men kan zich ook afvragen of het misschien iets te zien zou kunnen hebben met het resultaat van de Open VLD in Vlaanderen? Hoewel de partij circa 50 burgemeesters behoudt, mag toch wel van een achteruitgang gesproken worden.
In Koksijde is de vergelijking niet eenvoudig omdat in 2012 een lijst van de burgemeester aan de kiezer gepresenteerd werd. Als men de afzonderlijke uitslagen van 2006 van de kartelpartijen (Open VLD, CD&V en Groen) vergelijkt met de uitslag van 2012 , dan ziet men dat 4 zetels verloren gaan. In Blankenberge verliest de Open VLD van burgemeester Patrick De Klerck weliswaar geen zetel (10) maar gaat ze toch 2,5 % of circa 200 stemmen achteruit.
Maar, in 2006 ging de Open VLD van Middelkerke met 10% vooruit en was daarmee toen één van de grote uitzonderingen in Vlaanderen. Volgens de partij was dat te danken aan zes jaar van kwalitatief beleid en het aanstekelijke enthousiasme waarmee de laatste maanden campagne werd gevoerd.
Was dat dan deze keer niet het geval?
Het verlies, uitgedrukt in stemmen is toch wel indrukwekkend: Janna (-500), Michel (-675), Carine (-489), Johnny – 309), Geert Galle (-222), Lucien Niville (-238), Lisette Maurau-Jonckheere (-253) en Liliane Loosbergh-Viaene (-203). De laatste drie werden niet verkozen.
Natacha Lejaeghere neemt de plaats in van Cynthia Pylyser die niet meer opkwam.
Geert Galle is dus één van de grote verliezers omdat hij ook zijn voorzitterschap van het OCMW verliest.

Was de lijst Dedecker DE verrassing van deze verkiezingen?
Toen Jean-Marie Dedecker aankondigde dat hij zijn intrek zou nemen in zijn huis in Slijpe en zou deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen, heb ik geschreven dat hij dat niet deed om hier gewoon gemeenteraadslid te worden. Wat je ook over hem denkt en weet, welke verwijten je hem ook kunt toesturen, het is een FIGUUR, zoals er geen tweede is in de gemeente. De kiezer is toch zo vergevingsgezind en dus werd Jean-Marie zelfs de stemmenkampioen van deze verkiezingen.
Hij maakte een zeer goede indruk in de debatten en als ex-Lombardsijdenaar, ex-judocoach van de Belgische ploeg en door zijn TV-optredens is hij door iedereen gekend.
Ik vermoedde toen al dat zijn neef Tom, die uit de Open VLD stapte en nog een tijdje als onafhankelijke zetelde, de lijst van zijn oom gevoelig zou versterken.
Rosalie Verlinde, dochter van ex-burgemeester Frank, tweede op de lijst, bezat zeker heel wat troeven om succes te boeken. Ze behaalde een flink resultaat, zij het minder goed dan de derde (Dierendonck) en de vierde (Lieve Landuyt) en de lijstduwer (Tom Dedecker).
Henk Dierendonck, als opvolger in de huidige gemeenteraad geraakt, is een hele tijd geleden uit het kartel CD&V + N-VA gestapt en vond uiteindelijk een nieuwe thuis bij LDD waarvan hij al maanden de belangen verdedigde in de raad. Henk werd deze keer wel rechtstreeks verkozen.
Ik had toen enkel nog twijfels over de andere kandidaten. Zouden die een redelijk stemmenaantal kunnen behalen?
Jean-Marie kreeg echter de geschenken in de schoot geworpen. Vier bestuursleden van de N-VA verlieten hun partij om een onderkomen bij hem te vinden. Eén daarvan, Chris Niville, behaalde 713 voorkeurstemmen en werd verkozen.
Lieve Landuyt zetelde ook al een tijdje als onafhankelijke in de raad. In de legislatuur 2001 – 2006 bij de SP-a rechtstreeks verkozen en in 2007 als opvolger in de CD&V – fractie opgenomen maar uit onvrede daaruit gestapt, vond ze volgens haar bij LDD eindelijk een partij naar haar hart en naar haar temperament. Ze bracht haar broer Wim mee en beide werden verkozen.
De andere kandidaten kende ik niet, behalve Dirk Depoortere, welbekend in de gemeente. Op sleeptouw genomen door Jean-Marie en Tom, zorgden ze ervoor dat de LDD als een te kloppen partij naar 14 oktober 2012 trok. Ze verzamelden trouwens een voortreffelijk aantal naamstemmen.
Jean-Marie Dedecker verklaarde achteraf wel dat hij zo’n goed resultaat niet verwacht had. Ik betwijfel dat. Ik vind het goed dat we nu een sterke oppositiepartij krijgen in de gemeenteraad, die hopelijk zijn ‘wafel niet zal houden’!!

Hoe moet het resultaat van de CD&V beoordeeld worden?
Ik ben er zeker van dat de partij meer verwacht had dan de vijf zetels die ze nu behalen.
In 2006 waren ze in kartel met het N-VA dat toen nog als een ‘partijtje’ beschouwd werd. Ze behaalden samen 8 zetels, en boekten daarmee vooruitgang. Van de N-VA werd weliswaar niemand verkozen, maar Henk Dierendonck (702) en Danny Van Den Broucke (496) betekenden toch een meerwaarde aan stemmen.
Nu kan men niet anders dan beweren dat de CD&V een opdoffer gekregen heeft aangezien zij nu 3 vertegenwoordigers minder in de gemeenteraad hebben en enkel door een coalitievorming met een andere verliezer de schijn van succes kunnen ophouden.
Freddy Vanden Bussche nam niet meer deel en Linda Pittery-Cobbaert en Ronny Devriendt werden niet verkozen. In 2006 verkozen Dirk Gilliaert, Ronny Devriendt en Francine Ampe-Duron een zitje in het OCMW boven eentje in de gemeenteraad.
Ze werden daar toen vervangen door Lieve Landuyt en André Mollet. De CD&V schijnt daar een patent op te hebben want Dirk Gilliaert doet het in 2012 opnieuw (zie boven) waardoor Ronny Devriendt hem kan opvolgen.
We zullen later pas zien hoe de OCMW – raad samengesteld is. Dat gebeurt pas op de installatievergadering van 2 januari 2013.
Het voorval op het lijsttrekkersdebat in ‘De Branding’ zal de partij wel geen goed gedaan hebben. Hebben zij Lode Maesen proberen te overhalen om naar de CD&V over te stappen, of niet?
Zij hebben dat in felle toonaarden ontkend, maar wis zoiets maar eens uit. Het kwaad was geschied en verspreid!

Waarom blijft het Progressief kartel op (maar) 2 zetels zitten?
Eerlijk gezegd, ik had toch minstens 1 zetel winst verwacht voor het Progressief Kartel. Ik schreef al in een vorig artikel dat de schepenen Geert Verdonck en Lode Maesen het naar mijn mening in hun beleidsdomeinen verre van slecht gedaan hadden. Ik vond ook het optreden van Geert Verdonck in het lijsttrekkersdebat geslaagd. Blijkbaar hebben de Middelkerkse kiezers, die daarover moesten oordelen een andere mening gehad, vooral in het kieshokje. Misschien hebben sommige dat ook wel beschouwd als ‘natrappen’?
In 2006 haalde de partij 1.403 stemmen, wat toen een achteruitgang betekende. Nu waren er dat 1.366, dus nog eens minder. Geert Verdonck zag zijn aantal voorkeurstemmen met 64 verminderen terwijl Lode Maesen er 20 meer achter zijn naam kreeg en daarmee Geert Verdonck overtroefde.
Verder zijn er drie die nipt de 200 overschrijden en daarmee is de kous af.
Het is natuurlijk goed als men de jongeren probeert aan zijn kant te krijgen, maar het kiezerspubliek bestaat ook uit een groot aantal ouderen die zich misschien onvoldoende terugvinden in een dergelijk kartel.
Het samengaan met Groen is dus nog steeds geen succes gebleken en moet misschien eens grondig geëvalueerd worden.
De lijst blinkt niet uit door bekendheid of politiek verleden en door kwaliteit of verdienste, hoewel ik die laatste twee eigenschappen minder goed kan beoordelen. Niet minder dan 16 kandidaten van 2006 kwamen niet meer op in 2012. Zes jaar geleden stonden er ook reeds 20 nieuwe op de lijst. Dat is misschien wel van het goede te veel!
Zoals het meestal gaat in dergelijke omstandigheden, zal het kartel zoals de andere kleine partijen in Middelkerke ook het slachtoffer geworden zijn van de tweestrijd tussen de Open VLD en de lijst Dedecker.
Ik neem aan dat de twee verkozene, samen met de LDD, de meerderheid het vuur aan de schenen zullen leggen.

Waarom kwam de doorbraak van het N-VA er niet bij ons?
Omdat lijsttrekker Danny Van Den Broucke dictatoriale trekjes zou vertoond hebben, vonden enkele kandidaten dat ze niet langer met hem konden samenwerken. Ze stapten dan maar over naar de lijst Dedecker. Ze behaalden daar goeie resultaten en één ervan (Chris Niville) werd zelfs verkozen.
De partij moest toen in extremis nog de nodige kandidaten vinden om een volledige lijst te kunnen indienen. Toen er bovendien nog twee afvielen, die al op een affiche prijkten, toen werd dat een acuut probleem. Er moest toen zelfs een beroep gedaan worden op ‘Hervé’ vader van Danny en Eddy Van Den Broucke. We kunnen dus gerust stellen dat de lijst te zwak was en met haken en ogen aan elkaar hing. De tijd heeft duidelijk niet in het voordeel van de N-VA gespeeld.
Het feit dat de partij moest optornen tegen de LDD, in een tweestrijd gewikkeld met Open VLD, was al een ernstige handicap. Daarenboven boezemde de figuur van de lijsttrekker waarschijnlijk ook geen vertrouwen in. Ik kende hem niet persoonlijk maar zijn optreden op het lijsttrekkersdebat kon mij niet bekoren.

Waarom werd het Vlaams Belang van de kaart geveegd?
In eerste instantie moet het verlies van alle 3 de zetels in de gemeenteraad toegeschreven worden aan de klap die in gans Vlaanderen aan de partij toegediend werd door de opkomst van Bart Dewever en zijn N-VA.
Een tweede reden moet gezocht worden in het feit dat Jan Lacombe en zijn echtgenote Suzanne Verbeest een streep trokken achter het politiek hoofdstuk in hun leven en zo de partij verweesd achterlieten.
Een derde reden zal wel te vinden zijn in interne strubbelingen, waarvan ik geen details ken. Het feit dat Josephine Meersman naar het einde van de legislatuur toe als onafhankelijke in de OCMW – raad zetelde, is daar een voorbeeld van. Waarom kwamen zo veel van de kandidaten van de in 2006 ingediende lijst niet meer voor op deze van 2012?
Tenslotte kunnen we niet naast de onvolledigheid van de lijst kijken. Slechts 9 kandidaten voor 25 plaatsen en daarbij nog enkele koppels. Dat geeft geen goeie indruk.
De partij zal zich dus ernstig moeten herbronnen en proberen de verankering die er in 2006 wel was, opnieuw te verwezenlijken.

Hoeveel raadsleden zijn er per deelgemeente?
Ik zou nog een tabel kunnen weergeven die toont hoe de verkozen raadsleden verdeeld zijn over de deelgemeenten. Zolang de definitieve samenstelling van de gemeenteraad niet gekend is, heeft dat echter weinig zin omdat de OCMW – raadsleden nog niet gekend zijn en er mag verwacht worden dat sommige verkozen gemeenteraadsleden liever zetelen in de OCMW – raad.

Hoe presteerden de Middelkerkse kandidaten voor de provincieraad?

Jan Lacombe werd in 2006 het enige Middelkerks provincieraadslid. Nu zijn er plots twee. Isabel De Soete, echtgenote van Danny Van Den Broucke, de lijsttrekker van N-VA voor de gemeente, waarvan ik nog nooit gehoord had*, behaalt uit het niets een zetel, met een hoger aantal stemmen dan Carine De Jonghe, die er in 2006 niet in slaagde verkozen te worden, hoewel ze toen 732 stemmen meer haalde dan nu.
*Ik lees nu wel dat ze uittredend raadslid OCMW is voor CD&V/N-VA

Nog even vermelden dat de lijst Dedecker niet deelnam aan deze verkiezingen omdat de partij het nut van dit bestuursniveau niet inziet.

Besluit
Zo, de verkiezingen liggen weer achter ons. Daarom sluit ik nu ook de reeks artikelen daarover voorlopig af. Na de installatievergadering van 2 januari 2013 zal ik er een vervolg aan breien.
Bij leven en welzijn zal ik ook tijdens de volgende legislatuur het reilen en zeilen in Middelkerke op de voet volgen en de beslissingen van de meerderheid kritisch bekijken maar ook nauwlettend in de gaten houden hoe de oppositie daarop reageert.

Bronnen
Het Nieuwsblad van 16 oktober 2012 artikel ‘Rommel-Opstaele klaar met huiswerk’ van Danny Van Loo

22-10-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)