|
De zaak van de ijspistes blijft in het nieuws. We weten allemaal dat het hof van beroep in Gent op 25 februari 2010 Michel Landuyt, de gemeentesecretaris en de betrokken zaakvoerders vrijsprak.
De rechter(s) oordeelden dat er geen bewijs kon gevonden worden dat er schriftvervalsing zou gepleegd zijn bij het toekennen van de aanbesteding van die ijspistes. Die moesten destijds dienen om de integratie van de asielzoekers in Zon en Zee in het dorpsleven te bevorderen en om het asielcentrum te doen aanvaarden door de plaatselijke bevolking.
Heel dat initiatief en alles wat er rondhing was één grote miskleun. En het is nu nog niet gedaan.
Na de uitspraak was de waarnemende burgemeester van oordeel dat hij en zijn gezin nu eindelijk rust zouden vinden en dat hij nu weer zou kunnen eten en slapen. Hij vond dat zijn bittere nasmaak nu wel kon weggespoeld worden met een goed glas wijn.
Als advocaat zal hij ook wel weten wanneer een rechtszaak werkelijk als afgesloten mag beschouwd worden. Onze wetten voorzien namelijk dat tegen de uitspraak van het hof van beroep nog een verhaal mogelijk is bij de hoogste gerechtsinstantie van ons land Het Hof van Cassatie in Brussel. Het openbaar ministerie moet dus geoordeeld hebben dat er redenen voorhanden waren om cassatieberoep aan te tekenen. Dat gebeurt wanneer geoordeeld wordt dat de rechter bij het hof van beroep de wet niet heeft toegepast.
Ik ken uiteraard niet de argumenten die het openbaar ministerie bewogen hebben.
Wie niet beter weet zou zich nu kunnen afvragen Zouden ze het dan toch gedaan hebben?
Dat kan natuurlijk best zijn, maar daarover oordeelt de cassatierechter niet.
Hij/ Zij onderzoekt enkel de wettigheid en regelmatigheid van de rechterlijke uitspraken die aan zijn/haar oordeel worden voorgelegd. Ligt de straf binnen de grenzen door de wet bepaald? Werd de straf wel gemotiveerd? Indien hij/ zij vaststelt dat de lagere rechter het recht inderdaad niet correct heeft toegepast dan zal hij/ zij de uitspraak van deze lagere rechter verbreken. Dit verklaart meteen de term Cassatie: het woord is afgeleid van het woord casser of breken.
Ofwel verbreekt het hof van Cassatie de aangevochten uitspraak, ofwel wordt het cassatieberoep verworpen. In dit laatste geval vervalt onmiddellijk de schorsende werking van de procedure en wordt de bestreden uitspraak definitief en dus uitvoerbaar. Indien het hof van Cassatie verbreekt beslist zij niet verder over het geschil maar verwijst zij de zaak naar een ander hof van beroep, bijvoorbeeld in Brussel of Antwerpen. Daar wordt de zaak dan helemaal overgedaan.
De uitspraak van het Hof van Cassatie wordt ten vroegste verwacht tegen eind 2010. De rechtszaak zal dan meer dan vier jaar aangesleept hebben. Dagvaarding in april 2006, veroordeling in januari 2007, aantekenen beroep en steeds maar uitstellen in 2008 en 2009 en tenslotte deze vrijspraak
omdat er niets kon bewezen worden. Verstaan jullie waarom er zoveel tijd nodig is voor wat toch een eenvoudige zaak lijkt? Ik niet !!
In het artikel daarover in Het Nieuwsblad lees ik De burgervader zou volgens zijn tegenstanders fouten hebben gemaakt bij de aanbesteding van een ijspiste. Zijn procureur Berkvens en de rechter in eerste aanleg dan tegenstanders van Michel?
Ik heb niet kunnen vinden waarom het indienen van cassatieberoep de vrijspraak door het hof van beroep niet opschort. Ik vind dat onlogisch want men zou volgens mij de volledige afhandeling moeten afwachten. Landuyt kon ondertussen op 18 maart 2010 reeds de eed afleggen in handen van de provinciegouverneur. Michel noemt dit 'een mooi moment na een lange lijdensweg'. Volgens hem is het plaatje eindelijk compleet, maar wegens het cassatieberoep is de onzekerheid echter nog niet weg. Is dat niet tegenstrijdig?
Middelkerke heeft dus niet langer een waarnemend burgemeester, wat het geval was sinds de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006, maar nu een effectief burgemeester, zoals alle andere gemeenten.
Bronnen
Artikels van Dany Van Loo in Het Nieuwsblad van 13 en 19 maart 2010
|
