Allerlei verhalen over een kasteel
Eén van de lezers van deze blog (en hij zal ongetwijfeld de enige niet zijn!) stelde zich reeds menigmaal, tijdens zijn wandelingen, de vraag wat het indrukwekkend pand ‘tussen de ‘karting De Kegel X-treme’, en het parcours waar het veldrijden van Middelkerke plaatsvindt, daar staat te doen.
Ik heb daarover al een artikel geschreven in mijn blog van 27 april 2008 met als titel “Middelkerke heeft nu ook zijn kasteel”. Jullie vinden het in de linkse kolom in de map ‘Monumenten’.
Er deden ondertussen al heel wat geruchten de ronde over dat majestueus gebouw dat ik destijds inderdaad als eerste een ‘kasteel’ noemde. Er was van bij het begin sprake van een privé wellnesscentrum. Het gebouw zou later ook voor die functie aan de gemeente aangeboden geweest zijn, maar zou door de burgemeester geweigerd zijn. Hoe het aangeboden werd en waarom het aanbod afgewezen werd, weet ik niet.
Niet zo heel lang geleden deed zelfs het gerucht de ronde dat het gebouw afgebroken zou worden.
De gemeente beweert echter nooit iets over een sloping vernomen te hebben.
Maar toen zag iemand plots licht aan het einde van de tunnel.
Daarom schreef Dany Van Loo op 6 oktober 2012 in ‘Het Nieuwsblad’ een artikel met de titel “Onafgewerkt ‘kasteel’ wordt nu toch sporthotel”.

Waarom heeft dat allemaal zo lang geduurd?
Nog even herinneren: op 18 mei 1999 leverde het college van burgemeester en schepenen, onder de leiding van Frank Verlinde bijgestaan door Pol Vermander, Luc Dedecker en Jean Levecque een bouwvergunning af aan Eddy Gryson, een bouwpromotor uit Aartrijke voor het oprichten van een fitness- en sportcentrum op nummer 94 van de Westendelaan, kadastrale omschrijving 2^e afdeling, sectie C, nummer 280 c.
Onder artikel 10 van de beslissing van het college vinden we ‘zeer duidelijk’ vermeld “De werkzaamheden of handelingen waarvoor vergunning is verleend, mogen niet langer dan … tot – (er staat niets ingevuld!) in stand blijven.”
De ruwbouwwerken gingen vrij vlug van start, maar daarna bleef het complex jarenlang quasi onaangeroerd, buiten het plaatsen en aanpassen van omheiningen en poorten en het zaaien van gras.
We zijn nu meer dan dertien jaar na het afleveren van de vergunning en het gebouw ligt er nog steeds onafgewerkt. Werd er misschien niets ingevuld om de tijd oneindig te kunnen rekken? Niet te verwonderen dus dat sommige inwoners begonnen te spreken van een ‘spookkasteel’.
De bestemming van het terrein is volgens het gewestplan ‘Oostende – Middenkust’ van 26.01.1977 ‘gebied voor dagrecreatie’. Dagrecreanten zijn mensen die hun activiteiten uitoefenen buiten de onmiddellijke omgeving van hun woning maar die niet overnachten op die plaats. Over het gebied bestaat eveneens een bijzonder plan van aanleg BPA MIAMI.
Toen zweefde plots een euroteken voor de ogen van de initiatiefnemer. Waarom op zo’n groot en goed gelegen terrein geen sporthotel bouwen? Hij wist ook wel dat dit niet kon, gezien de geldende stedenbouwkundige voorschriften, maar wie weet kon er wel iets geregeld worden. Er zijn nu al vele mooie jaren voorbijgegaan en wat er juist schortte met de aanpassing van dat ruimtelijk uitvoeringsplan, dat weet ik niet, maar er kwam maar geen schot in de zaak.
En nu, toevallig een week voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012, heeft het gemeentebestuur toch een vergunning afgeleverd voor de afwerking en de uitbreiding van ‘het kasteel’ in de Westendelaan tot sporthotel. De wijziging van de stedenbouwkundige plannen werd dan uiteindelijk goedgekeurd door de provincie en door het gemeentebestuur.

Groter hotel is nodig, volgens de burgemeester
Wat heeft die plotse ommekeer veroorzaakt?
De overheid heeft eindelijk ingezien dat de private sector zwaar investeerde in de aankoop van de gronden.(!!) Och heere, die arme bouwpromotor uit Aartrijke! En bovendien, … maar ik laat liever burgemeester Michel Landuyt(Open VLD) zelf aan het woord: ‘Er was een absolute noodzaak aan een groter hotel in Middelkerke om grotere groepen te laten overnachten. Gelet op het beperkte aantal hotels in Middelkerke is dit project bijzonder waardevol.’
Hij wordt daarin bijgetreden door schepen van Ruimtelijke Ordening Janna Rommel: ‘Het is het eerste project dat ruimte voorziet voor een dergelijk initiatief. We willen in de toekomst nog meer ruimtelijke plannen herzien zodat ook op andere locaties hotels mogelijk zijn.’
Fred Vandenbussche reageert daarop in ‘Het Nieuwsblad’: “Zo gaat dat dus in Middelkerke: de vriendjes van de blauwe baronnen mogen bouwen wat en waar ze willen, achteraf wordt toch alles 'geregeld'. In normale gemeenten worden gebouwen aangepast aan de stedenbouwkundige plannen. In Middelkerke worden de plannen aangepast aan wat het de bevriende promotoren belieft te bouwen...”
Waar ze plots die wijsheid halen, dat weet ik niet. Of is de vraag naar hotelkamers plots zo gestegen?
In de voorbije 12 jaar hadden ze het toch voor het zeggen? Is die behoefte toen nooit opgevallen?
De plannen lieten het niet toe? Laat me niet lachen!
Ik heb daaraan al eens een artikel gewijd op 30 januari 2011 met als titel ‘Denken jullie dat er een behoefte bestaat aan meer en grotere hotels in Middelkerke? (zie map ‘Horeca’)
Ik kan daar eigenlijk nog weinig aan toevoegen: Middelkerke bevindt zich op het gebied van bestaande kamers in de middenmoot van de kustgemeenten. Een bevraagde hotelier vond dat de hotels hier nu al moeilijk vol geraken, behalve op de topdagen.
Maar goed, beter een hotel dan een leegstaand pand!
Jullie zien het gebouw hieronder op 13 augustus 2010 en op 1 oktober 2012.

<ALIGN="CENTER">> <ALIGN="CENTER">>

Promotor Gryson wil het complex nu gevoelig uitbreiden. Naast het bestaande hoofdgebouw met onder meer een wellnessruimte, zwembad, feestzaal, restaurant, ‘zen bamboetuin’ en zestien kamers, komen er nu ook nog twee zijgebouwen met respectievelijk 112 en 80 kamers. De uitbreidingswerken starten nog dit jaar en het is de bedoeling dat het hoofdgebouw en een eerste zijvleugel tegen eind 2013 afgewerkt zijn.

Landuyt, Rommel-Opstaele en Devey zijn schijnbaar bijzonder fier op hun verwezenlijking, te zien aan de foto uit ‘Het Nieuwsblad’ waarop ze poseren samen met de bouwheer Eddy Gryson en de architect.
Ze schamen zich nergens meer voor!

Maar, wie is die Eddy Gryson eigenlijk?
Gryson behoort tot een familie uit Aartrijke, die in Torhout enkele firma’s heeft, zoals Gryson Immobilière CVBA, Gryson J&C Zakenkantoor en Gryson Building Company BVBA. Hij is natuurlijk niet die arme man uit ‘de privésector die toch zoveel geld heeft moeten besteden aan de grond.’
Integendeel!
Hij is de eigenaar van heel wat panden en gronden in onze provincie, bijvoorbeeld van ‘Het Duynenhuis’ in Nieuwpoort en van een stuk grond van 5.200 vierkante meter naast het Belgacomgebouw in Brugge, waarop een home voor meer dan 100 studenten gebouwd wordt. En dat is niet zijn enige project in Brugge.
Zo heeft hij ook het oude Grand Hotel ‘Du Sablon’ gekocht op de hoek van de Noordzandstraat met de Kopstraat, met de bedoeling om daar een exclusief winkelcentrum en een hotel met een dertigtal kamers te vestigen.

Toen ik vier jaar geleden aan mijn eerste artikel over ons kasteelgebouw begon, wilde ik natuurlijk graag weten waarom de werken stilgelegd waren. Ik probeerde toen contact op te nemen met Eddy Gryson en met enkele ondernemingen die hun bordje hadden opgehangen aan de omheining rond het gebouw: bouw Martin HOLLEVOET BVBA Eernegemstraat 10 uit 8480 Ichtegem en DELRUE Metaal uit Ichtegem en aluminiumramen SOETE uit Boezinge (zie http://www.soetealuminium.be/images/photolib/121.jpg). Tevergeefs echter, niemand bleek bereid mij een antwoord op mijn vragen te geven.
Was er een bankroet in het spel? Ik kan mij niets anders voorstellen want het zal wel niets te zien gehad hebben met de onmogelijke hotelbestemming. Een eigenaar/ bouwpromotor laat toch geen stuk grond met die oppervlakte en met zo’n groot gebouw zo lang ongebruikt liggen aan de Belgische kust!
Dat heeft mij geïntrigeerd tot vandaag en dat zal het blijven doen tot iemand daar meer klaarheid over schept.

Een pand dat meer dan tien jaar leegstaat, dat moet opbrengen voor de gemeente
Zo’n leegstaand, onafgewerkt pand in een badplaats, is natuurlijk geen mooi zicht.
Als ik het woord ‘leegstaand’ hoor of lees, dan denk ik aan ‘taks op leegstand’. Een gebouw dat dertien jaar onbewoond en ongebruikt blijft, moet dus in mijn ogen al een mooie som opgebracht hebben voor de gemeentekas.
Het leek me dus logisch dat ik mij afvroeg of er taks betaald wordt op dat leegstaand gebouw.
Daarom stelde ik enkele vragen aan de lokale dienst huisvesting. Zoals steeds kreeg ik een duidelijke uitleg en waar mevrouw Ravestyn niet kon of mocht antwoorden, deed de sectorfunctionaris dat. Bedankt!
De Vlaamse overheid vaardigde het decreet van 19 april 1995 uit om het kader te bieden aan de acties tegen langdurige leegstand en verwaarlozing van bedrijfsruimten. Het voorziet in een heffing voor leegstaande bedrijfsruimten van minimaal 5 are en in een subsidie voor projecten die leegstaande sites nieuw leven inblazen. Tevens wordt het bewuste pand in een leegstand - inventaris opgenomen. De gemeente moet de nodige informatie doorsturen naar de Vlaamse overheid.
Dat gebeurde dus meer dan 17 jaar geleden.
Na verloop van tijd werd de Vlaamse heffing volledig uitgehold. Er waren zodanig veel vrijstellingsmogelijkheden dat eigenaars pas jaren na een eerste opname effectief belast werden.
 'Ons kasteel’ werd om onbegrijpelijke redenen nooit onderworpen aan die heffing!
‘Om korter op de bal te kunnen spelen’, voerde ons gemeentebestuur in 2007 een eigen gemeentelijke heffing in, die echter geen retroactieve werking mocht hebben.
Het bestuur beriep zich op de gemeentelijke fiscale autonomie. Dit had tot gevolg dat panden op twee verschillende inventarissen konden opgenomen zijn (gemeentelijke en Vlaamse) en dus twee maal heffingsplichtig waren.
In 2009 werd het decreet op het grond- en pandenbeleid goedgekeurd, dat gefaseerd in uitvoering ging.
Nu werden de gemeentebesturen verplicht een eigen gemeentelijke inventaris van leegstand bij te houden, maar die had Middelkerke al sinds 2007. Deze inventaris dient 1 maal per jaar doorgestuurd te worden naar de Vlaamse overheid.
Het gemeentebestuur mag geen panden in de gemeentelijke inventaris opnemen, wanneer deze onder de toepassing van het decreet op de bedrijfsruimten vallen. Dat is het geval voor ‘ons kasteel’.
Het pand waarover wij het hier hebben werd voor het eerst in de inventaris opgenomen in 2009.
Toen werd door de houder van het zakelijk recht (eigenaar) een administratief beroep/verzoek tot vrijstelling ingediend en toegestaan door de bevoegde commissie, op basis van een renovatieschema. Daar het daaropvolgende inventarisatiejaar de nieuwe reglementering van toepassing was, mocht het pand niet meer opgenomen worden en werd het dan ook geschrapt.
De heffing kan inderdaad opgeschort worden als een gedetailleerd renovatieschema voorgelegd wordt, waaruit blijkt dat de eigenaar renovatiewerken gaat uitvoeren.
Ik kom daar nu wel niet elke dag voorbij maar ik heb daar nooit iets opgemerkt dat geleek op een renovatie.
Dat betekent dus dat Eddy Gryson, in plaats van enkele tienduizenden euro’s leegstandtaks te betalen, nooit ook maar één enkele euro moest neertellen.

Zijn er onder jullie die ooit al eens die taks moesten betalen? Ja, jullie zullen ook wel al lang weten dat de ene wat meer kan/ mag dan de andere, hé!

Bronnen
http://www.middelkerke.be/page2604335616.aspx Reglement
http://www.middelkerke.be/page2010146.aspx Gemeentelijke heffing
http://www.ruimtelijkeordening.be/NL/Diensten/Subsidies/subsLeegstandBedrijfsruimten/tabid/14028/Default.aspx

19-11-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)