Op 11 april 2013 las ik in ‘Het Nieuwsblad’ het artikel ‘Gemeente bindt strijd aan tegen hondenpoep’.
Daarin staan enkele merkwaardige passages.

Ten eerste: “Bestuur wil hondenpoep PRIORITAIR aanpakken”
Dit is het derde blogartikel dat ik wijd aan deze verbeten strijd die het huidig gemeentebestuur nu al meer dan 12 jaar voert tegen honden en hun eigenaars. Terecht, overigens! Het verschijnsel van hondenpoep is immers, naast de globalisering, de economische en financiële wereldcrisis, de honger in de wereld, de vergrijzing, de migratie en de voortschrijding van de islam, de opwarming van de aarde en de criminaliteit één van de belangrijkste problemen van onze hedendaagse maatschappij.
Hoe ik daarbij kom? Hoe verklaar je anders de massa middelen die onze gemeente daarvoor inzet?
Dat is ook nodig want deze strijd is één van de belangrijkste die in de 21^ste eeuw door ons bestuur uitgevochten werd. Schijnbaar zonder succes, maar jullie weten toch ook dat ‘De aanhouder wint’. Of niet?
Wie de strijd gemeentebestuur – hondenpoep in de voorbije jaren op de voet wenst te volgen, kan mijn artikels ‘De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens…’ (11.4.2010) en ‘Hondendrollen en paardenvijgen’ (26.9.2007) raadplegen in de map ‘Milieu’.

Ten tweede: “De preventiedienst plaatste een paar honderd vlaggetjes met de boodschap ‘Honden welkom, hondenpoep niet. Wij willen immers in de eerste plaats sensibiliseren!”
‘Sensibiliseren’ is een modern woord. Het betekent volgens mij ‘preventieve actie voeren met het woord in plaats van achteraf met de daad’. Meestal heeft het weinig positieve resultaten.
Jullie kennen alvast de gemeentelijke folder ‘Bezorg jezelf geen overlast!’, met een zeer interessant luik ‘nette baasjes van honden’?
Jullie lezen toch de gemeentelijke webstek waar de afmetingen en bestemming na gebruik van het hondenpoepzakje vermeld worden?
Bij een zoektocht naar een mensentoilet zijn jullie zeker al voorbij gegaan aan één van de dagelijks gereinigde en ontsmette gemeentelijke hondentoiletten?
Wat jullie misschien niet kennen is de hoeveelheid en verscheidenheid aan personeel die in het strijdperk geworpen wordt: veiligheidsagenten, stadswachten, jobstudenten, milieuambtenaar, preventiemedewerkers, de GAS – ambtenaren en officieren van de lokale en federale en gerechtelijke politie, anonieme controleurs en tenslotte een milieucel om eventuele overtreders te vervolgen.
Dat leger is bovendien goed bewapend en uitgerust tot en met een brommer voor het reinigen van de hondentoiletten.
Ook in de preventieve acties speelt onze gemeente een hoofdrol. Hebben jullie nog nooit de affiche gezien die furore maakte in Nederland niettegenstaande (of juist door) zijn dubbelzinnige tekst ‘Hondenpoep… het moet, het kan!’?
Deze keer gebeurt het met vlag en wimpel. De baasjes zullen nu wel weten dat zij met hun honden welkom zijn maar hun poep niet.

Ten derde: “Vooral het Mouchotteplein, het Normandpark, de wandelpaden in de duinen en de Kerkhofdreef worden vaak bevuild”.
De Westendenaars zijn natuurlijk niet tevreden dat het probleem zich voordoet, maar als het moet dat het dan gelukkig enkel in de deelgemeente Middelkerke gebeurt, want alle vernoemde plaatsen (tenzij de duinen) bevinden zich in Middelkerke. Zijn ze daar misschien niet zo gedisciplineerd als in de andere deelgemeenten?

Ten vierde: “Hondenbaasjes die zich aan de richtlijnen houden, krijgen bovendien een kleine attentie in de vorm van een hondenpoeptasje.”
‘Wie braaf is krijgt lekkers …’ Alle middelen zijn goed om het doel te bereiken, kan je wel zeggen, maar ik ben een tegenstander van beloningen omdat je gewoon doet wat je moet doen. Een hondenpoeptasje staat natuurlijk ‘chique’. In Nieuwpoort-bad heb ik onlangs een automaat gezien waar je weliswaar ‘slechts één zakje per keer’ gratis kunt uithalen.

Ten vijfde: “Als we overtredingen vaststellen, zal de gemeenschapswachter een verslag voor de GAS-ambtenaar opstellen. Dat kan een boete opleveren van 60 tot 250 euro'.”
‘Wie stout is de roe…’ Die ‘kan’ is er volgens mij te veel aan. Een proces-verbaal, in de portemonnee zitten van onwillige baasjes is veel efficiënter.
Het feit dat er zoveel ‘pretbedervers’ zijn, heeft natuurlijk te maken met het feit dat zij wel weten dat de kans op een boete minimaal is.

Mag ik eindigen met mijn ‘dada’?
Telkens de gemeente uitpakt met een nieuwe campagne tegen hondenpoep, vraag ik mij af wat er gedaan wordt tegen paardenvijgen.
Ik kan maar niet begrijpen waarom daartegen nooit een actie gevoerd wordt.
Een paardenvijg stoort mij meer dan een hondendrol! En is dertig keren groter!
Ziet het bestuur misschien geen graten in een hoop donkerbruine smurrie in het midden van een rijbaan?
Jullie wisten toch reeds dat er ook nylon ‘paardenpoepzakken’ bestaan? Goed voor drie beurten! Ze worden onder de paardenstaart (van een paard) gehangen en vastgehaakt aan het zadel.
Paardenpoeptassen zijn nog niet op de markt.

Besluit
Niettegenstaande ik er hierboven wat de draak mee gestoken heb, apprecieer ik ten volle de goedbedoelde inspanningen van ons bestuur. Ze kennen het probleem en willen er absoluut iets aan doen. Ik besef ook dat dit geen eenvoudige strijd is. Ze moeten echter inzien dat het niet bij sensibiliseren en preventieve acties mag blijven. Overtredingen ‘vaststellen’ is niet goed genoeg.
Dure campagnes en een legertje personeel worden dan op de duur misschien overbodig.

15-04-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)